 |
พ่อบ้าน..4 ภาษา
|
|
สวัสดีครับทุกคน ที่ว่าพ่อบ้าน 4 ภาษา นั้น มีภาษาอะไรบ้างเหรอครับ
อ่านๆ ไปเดี๋ยวรู้เอง
จะถามว่าคุณมีปัญหาเรื่องภาษากันบ้างรึเปล่า มาฟังปัญหาของผมมั่ง
ว่ามันหนักหนาแค่ไหน
ตอนแรกครอบครัวของเรา อาศัยอยู่ที่เมืองไทย
ผมกับภรรยาก็พูดภาษาอังกฤษ กันและเพราะชีมีล่ามส่วนตัว(ผม)
เธอเลยพูดภาษาไทยได้น้อยมากกกกกกกกถึง มากที่สุด
พูดได้เฉพาะคำง่ายๆ ไช้บ่อยๆ
ผมเหรอครับ มาพูดนิฮองโกะ พอได้ก็ตอนมาอยู่ที่ฮอกไำกโด นี่แหละครับ
เพราะฉะนั้นภาษาที่ไช้พูด ปัจจุบัน บางทีก็มี 3 ภาษาใน 1 ประโยค
ผมจะใส่คำแปล ใน(_) sub ไว้สำหรับคนที่แปลไม่ออก
ถ้าผมแปลผิดก็แก้ให้ด้วยนะครับ
*มาดู แฟนผมพูดกับผมก่อน
"You おなかすいた รึเปล่า、私は very หิว."
( ตาแก่..ฉันหิวข้าวมากเลย อยู่เฉยๆหนะ หาอะไรมากระแทกปากให้หน่ิอยดิ)
หรือ
"ปาก ของเธอ すごい smelly,はみがき รึยัง"
(อ้ายยยยยยยย.. ปากเหรอเนีี่ย กลิ่นยังกับส้วมแตก
รีบบไปเอา แปลงขัดห้องน้ำมาแปลงฟันเธอเดี๋ยวนี้เลยนะ)
*แต่ผมคิดว่า ผมเหนือกว่าเธอ เพราะผมไช้ 4 ภาษา
"あなた อยากกินอะไรจ๊ะ、ซิเฮ็ดแ๋๊ซ๊บแซบบบบ for you."
(ขอรับคุณเมีย อยากจะรับอะไรดีเหรอครับ แม่คู๊นนนนน
เดี๋ยวผมจะรีบไปทำให้ทาน รอซักครู่นะขอรับ คุณเมีย)
หรือ
"Ok,私は ซิไปแปลงแข่ว again ก็ได้"
(ครับคุณเมียที่เคารพ ผมว่าแค่ไม้ขัดพื้นยังไม่สะอาดพอ
เอา น้ำยาล้างส้วมมาบ้วนปาก น่าจะดีกว่านะครับ คุณเมีย)
และนี้ คือ ที่มาของคำว่า "sub นรก"
ส่วนลูกสาวสองคน เป็นที่น่าเสียใจ เพราะชีวิตประจำวัน จะอยู่ที่โรงเรียน
กลับบ้านก็อยู่กับจี้จัง บ้าจัง ผมกับภรรยาก็ทำงาน พอกลับบ้านก็
กินข้าว อาบน้ำ นอน พอตื่นขึ้นก็ "Ohayo" แล้วก็ "Itterashai" ก่อนไปโรงเรียน
ผมไม่มีเวลาที่จะสอน ภาษาปะิกิต ส่วนภาษาไทยเหรอครับ
"สวัสดี ก่ะ"
"หนูชื่อ อูมิ ก่ะ"
"ขอบ คุณ ก่ะ"
ค่ะ ของลูกเป็น ก่ะ ตลอด ก็คงเป็นเพราะชินกับภาษาญี่ปุ่น
และ เสียใจที่สุด ก็ตอนอูมิถามว่า
"ทำไมอูมิต้องพูดภาษาไทยด้วย"
TT____TT
ก็ ได้แต่บอกว่า "Papa no tameni (พูดเพื่อพ่อนะลูก)"
ผมก็เลย Give up-pu ไม่อยากไปผลักไปดัน เดี๋ยวจะพลานเกลียดความเป็นไทยเข้า
ผมกับภรรยา เลยตกลงกันว่า จะคุยภาษาปะิกิต ต่อหน้าลูก ให้ได้ยินก็ยังดี
คุยไป คุยมา ปัญหาก็เกิดที่ "บ้าจัง"
บ้าจัง ชีน่าจะไปทำงานราชการ อยู่ใน "กองสอดแนม"
เพราะชีอยากรู้อยากเห็นทุกเรื่องที่เราคุยกัน
ตอนแรกก็ คุยกันเสร็จสรรพ ตกลงระหว่าง ผู้ใหญ่+ผู้ใหญ่
ว่าจะพูดปะกิตต่อหน้าลูก
อยาก ให้ลูกพูดปะกิตได้
แต่ก็ห้ามชี ไม่ได้ เพราะชีอยากรู้จริงๆ
"ก็ เพราะเธอพูดปะกิต กับอ้นจังนี่แหละ ถึงพูดญี่ปุ่นไม่ได้ซักที"
อู้ ย....แทงใจดำ
ผมก็ยอมรับว่า ภาษาญี่ปุ่นผมเป็นช้ามาก อยากไปโรงเรียนก็ไม่มี
"อึดอัดที่สุด"
โดยเฉพาะตอน มีปัญหา อยากจะพูดออกมาก็ไม่รู้จะพูดยังไง
มีอยู่วันนึง ตอนมาอยู่ใหม่ๆเลย ไปรับ"Alient card"
(เกลี๊ยดเกลียดชื่อนี้ จะใช้เป็นอย่าอื่นไม่ได้เหรอ Kitty card อะไรอย่างนี้)
พอรับบัตรแล้ว ดันลืมกระเป๋า ข้างในมีใบขับขี่อินเตอร์
ขับรถมาถึงบ้านแล้วหาไม่เจอ เลยนึกขึ้นได้ว่าวางไว้บนเก้าอี้
จะขับรถกลับไปอีก เดี๋ยวตำรวจจับ ยิ่งซวยใหญ่
เลยต้องพึ่งบ้าจัง ตรูจะบอกยังไงหละเนี่ย
คำว่า ที่ว่าการอำเภอ ก็นึกไม่ออกว่าจะบอกยังไง
จะบอกว่าให้พาไปหน่อย ขับรถไม่ได้ ก็พูดไม่เป็น
ภรรยาก็ไปทำงาน โอ้ย....ทำไงดีตรู
โทษ ใครก็ไม่ได้ โทษได้แต่ตัวเอง
เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ ก็ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้
ทรมานจริงๆ
กว่าจะไช้ภาษามือ ให้บ้าจังเข้าใจ
บ้าจังก็ทำหน้าเหมือน "ทำนาไม่ได้ข้าว" ใส่อีก
ว่า ทำไมแค่ "Yakuba" ก็จำไ่ม่ได้
ไม่เป็นไร ได้แต่บอกตัวเองว่า "สู้ๆ...สู้ตาย"
มีคนเคยบอกว่า ถ้าคุณ"ฝัน" เป็นภาษาญี่ปุ่นแล้ว แสดงว่าคุณพูดภาษาญี่ปุ่นดีขึ้นแล้ว
โอ้ยยยยยย... พอหลับตาปั๊บ นมเป้ย ปานวาดลอยมาเลย
บางวันก็ฝันถึง น้องอั้น อัชราภา ไหนจะน้องแอ๊ฟ น้องคริส ฯลฯ
ทำไม๊ทำไม ไม่ฝันเห็นน้อง Erika(別に ขอยืมคุณ Zuling68） น้องๆมูซูเมะ
หรือจะเป็นน้องHoshinoaki (นึกออกไหม น่ารักมาก)
แล้ว เมื่อไหร่จะพูดญี่ปุ่นกะเขาได้ซักที
ก็ได้แต่ปลอบใจตัวเอง ที่ยังดี ไม่ฝันเห็น หรือ ก็อตซูซี่กับนุ๊กนิ๊ก(ตีสิบ)
"กามตายด้านแน่ตรู"
นี่ ยังไม่รวมซื้อของนะ
"บ้าจังฝากซื้ออูด้ง ก็ไปหยิบโอเด้ง"
"ครีมนวด ผม(หลอด)ก็เกือบเอามาล้างหน้า(นึกว่าโฟม)"
"ซื้อน้ำยาปรับผ้านุ่ม ก็ไปได้น้ำยารีดผ้า" (ทำไมทำแพ็กเกจคล้ายๆกันก็ไม่รู้..บ้านนอกเครียด)
และ ที่จำได้ไม่ลืม
ไปซื้อกางเกงขาสั้นที่ Right-on กะว่าจะมาใส่เล่นคอมที่บ้าน
ทำไมราคามันถึงได้ถูกขนาดนี้ ตัวละแค่ เซ็งเย็นเอง
ลองสุดฤทธิ์ กะว่าจะซื้อ 2 ตัว
"ไม่เอาตัวนี้นะ เดี๋ยวเห็นลอยสัก รูปอุนจิที่แก้มก้น
เอาตัวนี้ดีกว่า 2 ตัว ลาย"พุริกิย่า(Pretty cure) ลูกสาวโปรด"
พอจะจ่ายตังค์ รวมสองตัว 10800 ลด 2000 เหลือ 8800เยน
"ตรูจะเป็นลม"
ป้ายมันเขียนไว้ว่า 1000引 ไม่ไช่ 1000￥
อ้นจังน่าแตก อยากจะเอาหน้าไปมุดที่ "นมลูก"
รีบ บอกว่า " โกเมนเน่ะ โกเม้นเนะ"
กว่าจะรวบรวมสติ กลัวประเทศเสียหาย
"Watashi ha Phillipin-jin desu"
"KY desu" (Kanji-yomenai)
รีบๆๆๆๆๆๆๆๆวิ่ง หนีออกจากร้านนนนนน
เหตุการณ์เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"การไม่มีโรค เป็นลาบอ้นประเสริฐ" คริคริ...โดนอ้นจังหรอก
ใครมีเหตุการณ์ อะไร เปิ่นๆ เอามาแชร์เร็วววว
ปล.อ่านเล่นๆนะ อย่าซีเรียส
| จากคุณ |
:
Aon_loe  
|
| เขียนเมื่อ |
:
1 เม.ย. 53 13:45:14
|
|
|
| |
