ความคิดเห็นที่ 1 สิ่งหนึ่งที่พอจะ “ปลอบใจ” เราคนไทย หรือนำมาแย้งกับการถูกมองว่าเป็นเมืองขึ้นพม่าได้แบบหลวมๆ ก็คือ  คนที่ปกครองกรุงศรีฯ หลังการเสียกรุงฯ เป็น “คนไทย” คือพระมหาธรรมราชาและเป็นถึงราชบิดาของพระณเรศวรผู้กู้เอกราชคืนจากพม่าด้วย    เมื่อตีกรุงแตกแล้วทำไมบุเรงนองถึงไม่แต่งตั้งคนพม่าปกครองกรุงศรีฯ   แต่กลับตั้งคนไทย   ตรงนี้แหละเราอาจจะโต้ได้(แบบข้างๆ คูๆ )ว่าเราไม่ได้เป็นเมืองขึ้น      แต่ก็อย่าลืมว่าผู้ใช้ “อำนาจ” แต่งตั้งให้ “คนไทย” ขึ้นปกครองกรุงศรีฯ คือคนพม่า!!   และท่าทีฝักใฝ่พม่าของพระมหาธรรมราชาก็น่าจะลงล็อคของบุเรงนอง(จะตั้งคนพม่าปกครองกรุงศรีฯ เลยเสียตอนนั้น  อาจจะโดนต่อต้านจากคนไทยทีหลังก็ได้)   จึงทำให้กรุงศรีฯ ต้องส่งส่วยส่งเครื่องบรรณาธิการไปพม่าถึง15ปี!  รวมไปถึงการส่งพระสุพรรณกัลยา(พระพี่นางของพระณเรศวร)ไปเป็นภรรยาของบุเรงนองด้วย อีกประเด็นหนึ่งที่ถกกันว่า   หากไทยไม่เป็นเมืองขึ้นแล้วทำไมพระณเรศวรถึงต้องหลั่งน้ำประกาศอิสระภาพ    ก่อนเข้าถึงประเด็น   ผมอยากจะแสดงความเห็นส่วนตัวว่าการประกาศอิสระภาพของพระณเรศวรมีข้อที่น่าสังเกตุ   คือพระณเรศวรประกาศอิสระภาพจากพม่าในขณะที่ยังเป็นพระอุปราชคือยังไม่ได้ขึ้นครองราชย์   และ6 ปีหลังจากประกาศอิสระภาพพระองค์ถึงได้ครองราชย์?? (ประกาศอิสระภาพปี 2127  และทรงขึ้นครองราชย์ปี2133)  เหตุการณ์ประวัติศาสตร์ตรงนี้น่าศึกษาและค้นคว้าทีเดียว สรุป   ผมมองว่าการเสียกรุงครั้งแรก    กรุงศรีอยุธยาตกเป็นเมืองขึ้นแก่พม่าด้วยว่าอำนาจสูงสุดนั้นอยู่ที่บุเรงนองทรงมีอำนาจแต่งตั้งกษัตริย์ไทยและสั่งประหารทหารศึกของกรุงศรีฯ หลายนาย   กรุงศรีต้องส่งเครื่องบรรณาธิการไปหงสาวดีทุกปี จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 01:44:57

ความคิดเห็นที่ 2 การเสียกรุงครั้งที่สอง(2310)   ชนวนสงครามน่าจะถูกจุดไว้ตั้งแต่คราวที่พม่าต้องยกทัพกลับหลังจากตีกรุงศรีฯ ไม่แตกเมื่อปี2302(แปดปีก่อนเสียกรุงฯ)ที่รู้จักกันในนาม “ศึกอลองพญา”    สาเหตุที่ต้องยกทัพกลับเพราะปืนที่ระดมยิงใส่อยุธยาแตกและสะเก็ดไปโดนพระเจ้าอลองพญาเลยต้องถอยทัพกลับกลางคัน   ศึกอลองพญาในครานั้นลูกชายของพระเจ้าอลองพญาก็อยู่ในทัพด้วย   ต่อมาได้เป็นกษัตริย์จึงได้จัดทัพมาตีกรุงศรีฯ อีก(จะกู้หน้าแทนราชบิดาหรืออย่างไรก็ไม่ทราบ)   จะว่าไปแล้วจะไปโทษพม่าทั้งหมดก็ไม่ถูกเสียทีเดียวนัก     ในช่วงนั้นเมืองมอญแข็งข้อกับพม่า    เมื่อพม่าส่งทัพมาปราบ   คนมอญส่วนหนึ่งก็ร่นเข้าอยุธยาซึ่งมีหุยตองจาหัวหอกคนสำคัญที่ทางการพม่าต้องการตัว    พม่าส่งสารขอตัวหุยตองจาต่ออยุธยา   ฝ่ายอยุธยาก็เฉยเมย(ปฏิเสธก็ว่าได้)พม่าก็เลยอ้างเหตุตรงนี้แล้วส่งมังมหานรธาและเนเมียวสีหบดียกทัพใหญ่สองทัพล้อมกรุงศรีฯ ทิศเหนือและใต้แล้วเข้าตีจนแตก      การเสียกรุงครั้งนี้   พม่าไม่ได้ใช้ “อำนาจ” แต่งตั้งใครขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองกรุงศรี     เพียงแต่ตั้ง “สุกี้” นายกองพม่าไว้คุมเชิงที่ค่ายโพธิ์สามต้นกับทหารพม่าสามพันกว่านาย    กรุงศรีฯ ตอนนั้นเหมือนว่าวที่ไม่มีสายป่าน    พม่าเองเมื่อตีแตกก็ไม่ได้เข้ายึดครองจริงๆ แต่เผาทำลายเมือง    ผมมีความเห็นส่วนตัวว่า   พม่าไม่ได้ตั้งใจจะมาตีกรุงศรีฯ เป็นเมืองขึ้น    เพียงแต่มากำหราบหรือพูดให้แสลงหูทั้งผมและคนไทยที่รักชาติหลายๆ ท่านก็ได้ว่า  พม่าทำสงครามสั่งสอนอยุธยา(ไม่ยอมส่งหุยตองจาศัตรูพม่าให้ตามที่ขอมา)   การเผากรุงศรีฯ ก็เพื่อที่ว่ากรุงศรีจะได้ไม่เป็นดินแดนสำหรับลี้ภัยของชาวมอญอีกต่อไป   ซ้ำยังต้อนคนอยุธยากลับพม่าไปจำนวนมากมาย    เกร็ดความรู้:   การต้อนผู้คนไทยเป็นจำนวนมากเช่นนั้น   เพื่อป้องกันการหลบหนีจึงใช้เหล็กเจาะรูระหว่างกระดูกตรงขาที่เหนือส้นเท้าขึ้นมาแล้วใช้”หวาย” ร้อยกับคนอื่นไว้เป็นกลุ่มๆ   ต่อมาบริเวณของร่างกายตรงนั้นเราจึงเรียกันว่า “ เอ็นร้อยหวาย”(ผมอ่านจากหนังสือเล่มไหนจำไม่ได้แล้ว) สรุปเลยก็แล้วกัน.......การเสียกรุงครั้งที่สอง   เราเสียกรุงจริง   แต่พม่าไม่ได้เข้ามาปกครองหรือจัดระบบการปกครองให้อยุธยาเหมือนเสียกรุงครั้งที่สอง (นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงมีชุมนุมเกิดขึ้นมากมายหลังจากเสียกรุงฯ รวมทั้งชุมเจ้าพระเจ้าตากด้วย)   ผมเห็นว่าเราไม่ได้เป็นเมืองขึ้นพม่าในการเสียกรุงฯ ครั้งที่สอง หากใครสนใจเหตุการณ์วุ่นๆ ช่วง “ผลัดแผ่นดิน” ก่อนเสียกรุงครั้งที่สอง  ผม(คนอุดรฯ) ไปร่วมแจมกระทู้นี้เมื่อห้าปีที่แล้วก็ลองอ่านดูนะครับ http://topicstock.pantip.com/library/topicstock/K3415007/K3415007.html เดี๋ยวจะมาต่อ....ตอนนี้ต้องออกไปตีแบดก่อน จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 01:47:00

ความคิดเห็นที่ 3 .... ขอเข้ามาอ่านเก็บความรู้ค่ะ จากคุณ : มาดามพันชั่ง เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 02:52:07

ความคิดเห็นที่ 4 การที่บอกว่าประเทศไทยไม่เคยตกเป็นเมืองขึ้นของต่างชาตินั้น เหตุผลคือ 1. เมื่อครั้งเสียกรุงศรีอยุธยาให้กับพม่านั้น เรายังไม่นับครับ เพราะตอนนั้นยังเป็นประเทศสยามอยู่ หลังจากเปลี่ยนชื่อเป็นประเทศไทยแล้วเราไม่เคยตกเป็นเมืองขึ้นของชาติใดในโลก 2. เมื่อครั้งที่ญี่ปุ่นยกกองทัพมาตั้งฐานบัญชาการในประเทศไทยในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ก็ไม่นับว่าเราอยู่ใต้บัญชาการ(เมืองขึ้น)ของญี่ปุ่น เพราะว่าเรามีรัฐบาลใต้ดิน คือขบวนการเสรีไทย ถึงแม้ว่าจะไม่ได้บริหารประเทศอย่างเป็นทางการ แต่ก็เป็นที่ยอมรับแบบเงียบๆของคนไทยและเป็นที่ยอมรับอย่างเปิดเผยเมื่อญี่ปุ่นเริ่มพ่ายแพ้แก่ฝ่ายพันธมิตร (ถ้าญี่ปุ่นชนะเราก็คงจะไม่ยอมรับ) ดังนั้นจึงสรุปได้ว่าเราเป็นประเทศเดียวในภูมิภาคนี้ที่ไม่เคยตกเป็นเมืองขึ้นของชาติใดมาก่อน ถ้าใครก็ตามที่คิดว่าเราเคยเสียเอกราชและตกเป็นเมืองขึ้นของพม่าและญี่ปุ่นมาก่อนแสดงว่าไม่รักชาติและเนรคุณต่อแผ่นดิน ไม่สมควรเกิดเป็นคนไทย (ความจริงเป็นสิ่งที่ไม่ตาย แต่คนพูดความจริงจะตายก่อนเสมอ) สำหรับตัวผมเองเป็นคนที่ยอมรับความจริงได้และไม่เคยอับอายอะไรไม่ว่าความจริงนั้นจะเจ็บปวดใจแค่ไหนเมื่อได้รับรู้ แต่ถ้าต้องหลอกลวงตัวเองไปวันๆเพื่อรักษาหน้าและเกียรติภูมิของตัวเอง แบบนี้มันอึดอัดใจครับ จากคุณ : CHISWICK เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 02:53:59

ความคิดเห็นที่ 5 เราบอกกับชาว ตปท ว่า Thailand is only South-East Asian country that never been colonized by the West. ก็ถูกต้อง และ เขาก็เข้าใจ จากคุณ : ธนิตา เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 03:40:13

ความคิดเห็นที่ 6   ชอบอ่านเรื่องราวประวัติศาสตร์ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : สะใภ้ด๊อยช์ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 04:06:21 A:79.222.243.14 X: TicketID:266839

ความคิดเห็นที่ 7 ภูมิใจในความเป็นไทยมากค่ะ ดีใจที่ได้เกิดมาใต้ร่มธงไตรรงค์ค่ะ จากคุณ : เลดี้เยาวราช (rokco milo) เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 05:36:01

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นเมืองขึ้นยังได้เอกราชคืน เสียดินแดน เสียแล้วเสียเลย จากคุณ : น้ำเต้าหู้กะปาท่องโก๋ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 05:46:37

ความคิดเห็นที่ 9 พึ่งกลับมาจากตีแบด......ก่อนเข้านอนเอาอีกสักหน่อย เรื่องการเป็นเมืองขึ้นชาติยุโรป.....เราไม่เคยเป็นเมืองขึ้นชาติยุโรปเลย   แต่....มีแต่ด้วย    แต่เราก็เสียเปรียบสิทธิ์อันชอบธรรมในฐานะเจ้าของประเทศที่ควรจะกำหนดเอาเองได้ไปหลายส่วน   และก็เป็นส่วนที่สำคัญๆ ด้วยให้ชาติยุโรปอย่างอังกฤษ(ลองไปอ่านสนธิสัญญาเบาริ่งที่อังกฤษได้ทำกับไทยเอาไว้)     ผมอยากจะยกตัวอย่างเช่น   หากคนไทยสมัยนั้นมีเรื่องทะเลาะกับคนพม่า  สมมุติว่าพม่าฆ่าคนไทยตาย   ศาลไทยไม่สามารถเอาพม่าคนนั้นมาขึ้นศาลตัดสินได้   เพราะพม่าเป็นเมืองขึ้นของอังกฤษจึงต้องขึ้นศาลอังกฤษ   หรือขนาดว่ามีคนไทยที่ก่อจราจลเผาอาคารในกรุงเทพฯ (เหมือนเหตุการณ์สมัยนี้เด๊ะ  อิ อิ อิ)ในสมัยนั้น   คนที่ก่อเหตุเป็นเชื้อพระวงศ์ชั้นสูงกล่าวกันว่าเบื้องหลังการจราจบตรงนี้เพื่อต้องการสั่นคลอนราชบัลลังก์ของรัชกาลที่ห้า   แต่ไม่สำเร็จจึงหนีเข้าไปพึ่งและพักพิงในกงสุลของอังกฤษ     รัชกาลที่ห้ายังทำอะไรไม่ได้   อังกฤษขอเป็นตัวแทนไกล่เกลี่ยกับรัชกาลที่ห้า   จนต้องเลิกลาไม่เอาเรื่องเอาราวต่อกัน    อิทธิพลของอังกฤษมีมากมายปานนั้น!!!   อย่างที่บอก   แม้จะไม่เป็นเมืองขึ้น   แต่เราก็สูญเสียสิทธิ์ที่เราอันพึงจะมีไปไม่น้อย    และเรายังเสียดินแดนอีกมากมายก่ายกอง    เล่าให้กันฟังแบบเบาๆ  อย่าซีเรียสล่ะ.....เดี๋ยวพรุ่งนี้จะวกเข้าเรื่อง "ภาษา" และ "ภาษาอังกฤษกับคนไทย"    ว่ามันอะไรกันนักกันหนา    มันสำคัญมากมายถึงต้องน้อยอกน้อยใจว่าภาษาเราไม่ดีเพราะเราไม่ได้เป็นเมืองขึ้นของอังกฤษกระนั้นหรือ??   เดี๋ยวมาว่ากัน....ตอนนี้ขอตัวเข้านอนแล้ว จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 06:00:19

ความคิดเห็นที่ 10 โหวตค่ะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 06:12:49

ความคิดเห็นที่ 11 แน่ใจหรือคะว่าถ้าเป็น "เมืองขึ้น" แล้วจะเก่งภาษาน่ะค่ะ? ทฤษฎีใดที่นำอ้าง?...แล้วภาษาที่ว่าจะดีนั้นภาษาอะไรคะ? อังกฤษ, สแปนิช, ญี่ปุ่น, เขมร, ลาว, etc. เรื่อง"ภาษา" น่ะเรียนรู้กันได้...แต่ความเป็น "เอกราช" นั้นเสียแล้วเสียเลยเรียกกลับคืนมาไม่ได้... จากคุณ : BlackmagicW เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 06:59:00

ความคิดเห็นที่ 12 ทำใจให้สบายก่อนอ่านกระทู้ เข้ามาเก็บเกี่ยวมุมมองหลากหลายแบบไม่มีอคติ แล้วเดินออกไปคิดอะไรคนเดียวเงียบๆ จะรออ่านว่าจะพูดถึงเรื่องภาษาว่าอย่างไรบ้างค่ะ :) จากคุณ : LittleCancer เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 09:28:28

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นเมืองขึ้นของชาติใด เค้าก็จะบังคับให้ต้องศึกษาภาษานั้น เพราะเค้าต้องการใช้ภาษาเค้าเป็นหลัก (ก็มันสะดวกกว่าไปเรียนภาษาของประเทศท้องถิ่น)  .. เป็นการแสดงอำนาจอย่างหนึ่ง ถ้าคิดแค่ว่าเป็นเมืองขึ้น แล้วภาษาจะดี  ... แล้วศักดิ์ศรี การถูกกดขี่ข่มเอง สิ่งที่ต้องถูกเอารัดเอาเปรียบ ความไม่เท่าเทียมในสังคม สิทธิประโยชน์อื่นๆ ที่ควรได้ ... มันจะคุ้มกันไหมกับ "ภาษา" ที่คาดว่ามันจะดีขึ้น ถ้าอยากจะเก่งภาษา ไม่ต้องไปเป็นเมืองขึ้นของใคร ก็เก่งได้  ดิฉันเห็นคนไทยเก่งๆ ภาษาก็เยอะแยะไป จากคุณ : Little Miss Lisa เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 11:42:22

ความคิดเห็นที่ 14   น่าตกใจและน่าเศร้าใจว่าทำไมคนรุ่นใหม่ถึงคิดง่ายๆว่าถ้าประเทศไทยเคยตกเป็นเมืองขึ้นอย่างสมบูรณ์แบบแล้วจะทำให้พูดภาษาอังกฤษได้เก่งๆ กลายเป็นว่าเด็กๆรุ่นใหม่มองว่าเป็นความผิดของบรรพบุรุษอย่างนั้นหรือที่อุตส่าห์ตรากตรำพยายามทำทุกทางเพื่อคงความเป็นเอกราชของชาติ ทำให้ตัวเองไม่เก่งภาษา มันแสดงให้เห็นถึงความไม่ยอมรับถึงความไร้ความสามารถของตัวเอง ไม่ยอมรับในความพยายามของตัวเองที่มีน้อยเกินไปในการที่จะเรียนรู้อะไรบางอย่าง ถ้าคนรุ่นใหม่มีมุมมองต่อเรื่องต่างๆแบบนี้ ผมว่าอนาคตของประเทศชาติน่าเป็นห่วงมาก ประเทศที่เต็มไปด้วยคนไม่ยอมรับความผิดพลาดของตัวเองนั้น มันร้ายแรงยิ่งกว่าประเทศที่คนพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยจะได้มากยิ่งนัก จากคุณ : คามิยามะมาเยือน!!! เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 12:02:09

ความคิดเห็นที่ 15 ได้อ่านได้ยินประโยคที่เด็กคนนั้นพูดแล้วรู้สึกแย่กับเด็กคนนั้นมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ก่อน อื่นเด็กคนนั้นจะมั่นใจได้อย่างไรว่าถ้าประเทศไทยเป็นเมืองขึ้นแล้ว เค้าจะพูดภาษาอังกฤษได้ จะมีอะไรมารับรองว่าเด็กคนนั้นพูดภาษาอังกฤษได้? ถ้า เด็กคนนั้นอยากพูดภาษาอังกฤษได้ ทำไมไม่ดูข่าวจากช่อง CNN, BBC NEWS, อ่านหนังสือพิมพ์ Bangkok Post หรือหัดฝึกภาษาของตัวเองให้พูดได้เหมือนคนอื่นๆเค้า เด็กบางคนไม่ ต้องไปเรียนไปอยู่ต่างประเทศ เรียนที่ไทยนี่แหละก้อพูดภาษาอังกฤาได้ดีกว่าพวกที่ไปเรียนเมืองนอกซะอีก ทำไมไม่เอาพวกนี้เป็นตัวอย่าง เวทนากับความคิดของเด็กคนนี้จิงๆ น่าจะส่งไปพวกประเทศที่เป็นเมืองขึ้น ไปอยู่กับพวกเค้าซะ เผื่อเด็กจะมีความสุขมากขึ้น - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 12:29:44 จากคุณ : TarotCard เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 12:28:32

ความคิดเห็นที่ 16 ภูมิใจที่เกิดมาบนแผ่นดินไทยและมีภาษาเป็นของตัวเองค่ะ จากคุณ : น้องหมีกินบวบ^^ เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 12:45:18

ความคิดเห็นที่ 17 ดิฉันว่า อย่าไปตำหนิเด็กเลย เด็กก็ว่าไปตามประสาของเด็ก แล้วเค้าเป็นแค่เด็ก ม.1 อายุเพิ่งจะไม่เท่าไหร่ 12-13 ขวบเอง ไม่ใช่ว่าโตจนเรียนมหาลัย เราเป็นผู้ใหญ่ เมื่อเด็กพูดแบบนี้ เราก็ต้องอธิบายให้เด็กเข้าใจ ว่าอะไรเป็นอะไร เค้า เห็นอะไรเค้าก็พูดไปอย่างนั้น เพราะมันมีตัวอย่างให้เห็น ให้เปรียบเทียบได้อย่าง ชัดเจน คนเป็นผู้ใหญ่แล้วก็ต้องใช้เหตุผลอธิบายว่า ถ้าเราอยากจะเก่งภาษาอังกฤษ เราก็ต้องหมั่นฝึกฝน ทั้งในโรงเรียน และนอกโรงเรียน สำหรับตัวเอง ถ้าหากประเทศไทยเคยเป็นเมืองขึ้นก็ดี หรือไม่เป็นเมืองขึ้นก็ดี ก็คง จะเฉยๆ เพราะเราไม่ได้อยู่ในยุคนั้น เกิดมามันก็ผ่านยุคล่าอาณานิคมมานานแล้ว คงจะไม่ได้มีผลกระทบต่อชีวิตอะไรมากนัก อย่างฮ่องกง เคยเป็นส่วนนึงของอาณานิคมประเทศอังกฤษ คุณคิดว่าประเทศเค้า มันเลวร้ายมากไหม หรือดีกว่าเมื่อเทียบกับประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ คนส่วนใหญ่ก็ยัง ใช้ภาษาจีนติดต่อสื่อสารเป็นส่วนใหญ่ เค้าก็ไม่ได้ลืมกำพืดในความเป็นคนจีนที่เค้า เป็น แต่เค้าก็ได้รับสิ่งดีๆ ของอังกฤษมาเหมือนกัน ไม่ใช่ว่าเป็นประเทศอาณานิคม แล้วจะได้แต่สิ่งเลวร้ายเสมอไป ทุกๆอย่างในโลกนี้มันก็มีทั้ง Pro และ Con มันอยู่ที่มุมมองของคนมากกว่า ว่าจะมองด้านไหน ถ้าเราจะมองหาข้อเสีย ข้อเสียมัน ก็ผุดขึ้นมาได้ตลอดเวลา ถ้าเราจะมองหาข้อดี ข้อดีมันก็ผุดขึ้นมาได้ตลอดเวลาเช่นกัน จากคุณ : Scooterella เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 13:15:30

ความคิดเห็นที่ 18 สำหรับมุมมองของดิฉัน อดีตมันแก้ไม่ได้ ไม่มีใครตอบได้ว่า ถ้าเราเคยเป็นเมืองขึ้นของประเทศยุโรปแล้ว ปัจจุบันนี้จะเป็นอย่างไรมันอาจจะดีหรืออาจจะแย่ก็ได้ ไม่ได้รู้สึกอายถ้าจะบอกว่าเราเป็นเมืองขึ้นของใครมาบ้าง แต่สิ่งที่สำคัญคือ เราก้าวมาขนาดไหนจากจุดนั้นมากกว่า ภาษาอังกฤษก็ยอมรับว่าเราไม่ดีเท่าพวกอินเดีย ตะวันออกกลาง แต่อยู่ทำนองเดียวกับบ้านใกล้เรือนเคียง บางครั้งก็เป็นปัญหาเล็กน้อยในการเรียนถ้าเทียบกับพวกที่ไม่มีปัญหาด้านนี้แล้ว แต่เหนือสิ่งอื่นใด ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน ไม่ได้อยู่ที่เชื้อชาติ ภาษา ศาสนา ก็ตั้งใจทำงานกันไป ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ขอบคุณคุณวัชรานนท์ค่ะ ที่มีเรื่องราวและประเด็นดีๆมาให้อ่าน จากคุณ : ดวงเด่นเดือน (ดวงเด่นเดือน) เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 14:27:41

ความคิดเห็นที่ 19   เสริม #4 ข้อย่อยที่สอง อ่านหนังสือประวัติศาสตร์ช่วงนั้น เขาเรียกการเอาตัวรอดแบบนั้นว่า siamese talk ครับ ผมว่าอันนี้เป็นนิสัยของชนชาติไทยจริงๆ อีกเรื่อง ตอนเด็กๆ สมัยประถม ผมเป็นยิ่งกว่าหลานคุณวัชรานนท์อีก อยากให้ไทยเป็นมหาอำนาจจะได้ใช้ภาษาไทยเป็นภาษากลางไม่ต้องมานั่งท่องศัพท์ภาษาประกิด อีกเรื่อง เปิด free tv ภาษาอังกฤษซักช่องซิครับ คนไทยเรียนรู้ไว เก่งภาษาขึ้นแน่นอน จากคุณ : of mice and men เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 14:33:32 A:216.66.59.43 X: TicketID:269881

ความคิดเห็นที่ 20   เสริม #4 ข้อย่อยที่สอง อ่านหนังสือประวัติศาสตร์ช่วงนั้น เขาเรียกการเอาตัวรอดแบบนั้นว่า siamese talk ครับ ผมว่าอันนี้เป็นนิสัยของชนชาติไทยจริงๆ อีกเรื่อง ตอนเด็กๆ สมัยประถม ผมเป็นยิ่งกว่าหลานคุณวัชรานนท์อีก อยากให้ไทยเป็นมหาอำนาจจะได้ใช้ภาษาไทยเป็นภาษากลางไม่ต้องมานั่งท่องศัพท์ภาษาประกิด อีกเรื่อง เปิด free tv ภาษาอังกฤษซักช่องซิครับ คนไทยเรียนรู้ไว เก่งภาษาขึ้นแน่นอน จากคุณ : of mice and men เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 14:34:38 A:216.66.59.43 X: TicketID:269881

ความคิดเห็นที่ 21   เห็นด้วยกับคุณ scooterella ไปว่าเด็กทำไม ถ้าอยากจะสอนเด็ก ให้เปรียบเทียบข้อดีและข้อเลวร้าย ของการเป็นเมืองขึ้น อย่างพม่า อินเดีย โดยอังกฤษขนเอาสมบัติไปมากแค่ไหน แต่อังกฤษก็วางรากฐานการศึกษา การคมนาคมให้ด้วย เด็กไทยพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ทุกวันนี้ ก็เพราะระบบการศึกษามากกว่า ว่าแล้วก็อยากถามคนที่ภาคภูมิใจในเอกราช ว่าภาคภูมิใจเพราะอะไร? จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 17:12:58 A:58.8.9.25 X: TicketID:098315

ความคิดเห็นที่ 22 เห็นด้วยกับคุณ Scooterella เพราะตอนเราเด็กๆ เราก็เคยคิดแบบนี้ตอนที่เจอความยากลำบากในการเรียนภาษาอังกฤษ แต่ความคิดก็เปลี่ยนไปเมื่อได้เรียนรู้อะไรมากขึ้น ภูมิใจที่เกิดเป็นคนไทย รู้สึกว่าโชคดีที่เกิดมามีอิสรภาพ หากไทยเคยเป็นเมืองขึ้นก็ไม่รู้ว่าครอบครัวเราจะเป็นยังไงในปัจจุบัน จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 17:56:37

ความคิดเห็นที่ 23 คนไทยรู้จักและเรียนรู้ภาษาอังกฤษจริงๆ ตอนไหน? ตรงนี้น่าจะชัดเจนว่า   คนไทยเพิ่งมารู้จักพูดและเขียนภาษาอังกฤษได้เอาจริงๆ ในสมัยรัชกาลที่4    อังกฤษส่งทูตเข้ามาเจิรญสัมพันธไมตรีอย่างเป็นทางการครั้งแรกในสมัยรัชกาลที่2 (จอห์น  ครอว์เฟิร์ดเป็นผู้แทนอังกฤษ)   การเจรจาคราวนั้นล้มเหลว    สาเหตุหนึ่งก็คือภาษาที่ใช้เจรจา    แทนที่จะใช้ภาษาอังกฤษผ่านล่าม   แต่เพราะฝ่ายไทยตอนนั้นยังไม่มีใครช่ำชองภาษาอังกฤษ    จึงต้องใช้ภาษาที่สามเข้ามาเจรจา   ถ้าจำไม่ผิดเห็นจะเป็นภาษาโปรตุเกสหรือฝรั่งเศสนี่แหละ   ลักษณะการเจรจากจะเป็นแบบ   ไทย>>โปรตุเกส>>>อังกฤษ  และ  อังกฤษ>>>โปรตุเกส>>>ไทย ผมเห็นว่า   ในบรรดาภาษาของมหาอำนาจจากชาติยุโรป   ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่คนไทยพึ่งมารู้จักไม่นานนี่เอง   หากเปรียบเทียบกับ ภาษาฝรั่งเศส  โปรตุเกส  หรือแม้แต่ภาษาทางเอเชียเช่น  จีนและญ๊่ปุ่น   ตัวอย่างคือการส่งโกษาบดีปานเป็นทูตไปเจริญสัมพันธไมตรีกับพระเจ้าหลุยส์ที่14 ในสมัยพระนารายณ์   หรือแม้แต่การที่มีหมู่บ้านชาวโปรตุเกสและชาวญี่ปุ่น ย้อนกลับที่สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นต่อ    จากหนังสือ "ความทรงจำ" ของกรมพระยาดำรงราชานุภาพ   พระองค์จำความได้ว่าในสมัยรัชกาลที่4 นั้น  ผู้ที่พูดและเขียนภาษาอังกฤษได้ในตอนนั้นเห็นจะมีอยู่ไม่ถึงสี่คน  คือรัชกาลที่4   พระปิ่นเกล้าฯ  สมเด็จพระยาสุริยวงศ์ ฯ    โดยเฉพาะตัวสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ พระอนุชาของรัชกาลที่4 นั้นพระองค์ช่ำชองถึงขนาดแปลตำราการต่อเรือจากภาษาอังกฤษ (พระองค์ยังช่ำชองภาษาลาวและการเป่าแคนด้วย) ภาษาอังกฤษเริ่มเป็นที่นิยมในช่วงปลายรัชกาลที่ห้า   กระนั้น....ความรู้ภาษาอังกฤษยังเป็นที่รู้จักในวงแคบคือในราชสำนักและคหบดีที่สนใจจริงๆ เท่านั้น       หรือจะกล่าวให้ที่สุดแล้ว   คนไทยระดับกลางถึงระดับล่างพึ่งจะได้มาสัมผัสภาษาอังกฤษจริงๆ ไม่นานนี่เอง    จึงไม่แปลก...พูดอีกนัยยะหนึ่งก็คือ   ภาษาอังกฤษสำหรับคนไทยโดยทั่วๆ ไป    เรายังอยู่ในขั้นเริ่มต้นมากๆ     อย่าพึ่งร้อนใจอะไร ต้องไปก่อน  งานเข้า! จากคุณ : ใ (วัชรานนท์) เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 20:10:17

ความคิดเห็นที่ 24 กระทู้นี้ไม่ได้ตั้งขึ้นมาต่อว่าเด็กอยากให้เข้าใจ   ส่วนใครจะต่อว่าเด็กและใครจะต่อว่าคนที่ต่อว่าเด็ก   ก็แล้วแต่จะว่ากันไป หลังจากที่พูดเรื่องเมืองขึ้นไปแล้ว    มาว่าเรื่องภาษาอังกฤษกับคนไทยต่อ    ผมมองว่าการเรียนภาษาอังกฤษของคนไทยในระยะแรกๆ และระยะ นี้เน้นทักษะไวยากรณ์มาก   ลักษณะการเรียนอย่างนี้กลายเป็นแม่แบบการเรียนภาษาอังกฤษของคนไทยหลายรุ่นต่อมา  แม้กระทั่งปัจจุบันนี้   ยังเน้นหนักไวยากรณ์เป็นหลักมากกว่าทักษะการออกเสียง  เปล่งเสียง  พูด  และสนทนา    คนไทยจึงขาดทักษะการพูดภาษาอังกฤษมากแต่แม่นไวยากรณ์    ผมมองสาเหตุว่าทำไมเราถึงอ่อนทักษะการพูดอย่างนี้:-  (ผมชอบมองอะไรแปลกๆ  อย่าถือสาก็แล้วกันนะครับ) ภาษาต่างด้าวที่คนไทยสัมผัสมาตลอดและมีอิทธิพลต่อภาษาไทยเป็นอย่างมากก็คือภาษาบาลี (ส่วนภาษาสันสกฤตก็สำคัญไม่ยิ่งหย่อน   แต่เพราะว่าตำราพระไตรปิกฏของพุทธศาสนาฝ่ายเถรวาทในไทยเขียนเป็นภาษาบาลี  เราจึงเน้นภาษาบาลี)    ผมมองว่าความสำเร็จและรูปแบบของการเรียนภาษาบาลีของคนไทยในสมัยก่อนนู้นถูกนำมาใช้ในการเรียนภาษาอื่นๆ อีก   รวมไปถึงภาษาอังกฤษด้วย   สังเกตุว่าคนไทยที่เก่งภาษาอังกฤษในยุคต้นๆ  ล้วนผ่านการเรียนบาลีไวยากรณ์แบบเข้มข้นมาก่อน จุดประสงค์ของการเรียนภาษาบาลีนั้นไม่ได้เรียนเพื่อพูดหรือไปทำงานที่กรุงพาราณสี  ไพศาลี  หรือ กรุงราชคฤห์ในอินเดีย   แต่เรียนเพื่อแปลและชำระพระไตรปิฏกล้วนๆ   ที่สำคัญภาษาบาลีจัดเป็นประเภทภาษาที่ตายแล้ว  คือไม่ใช่ภาษาที่ใช้พูดกันในปัจจุบัน   ดังนั้นการเรียนภาษาบาลีจึงเน้นที่ไวยากรณ์ล้วนๆ อย่างเข้มข้น    เมื่อมีการเล่าเรียนภาษาอังกฤษอย่างเป็นทางการขึ้น      และโรงเรียนสมัยนั้นก็ยังเป็นโรงเรียน "วัด" ที่พระสงฆ์ยังมีบทบาทในการเรียการสอนอยู่    คนที่แต่งตำราภาษาอังกฤษส่วนใหญ่ก็จะผ่านภาษาบาลีมาก่อน    ดังนั้น "กลิ่นไอ" ของการเรียนภาษาบาลีในชั้นเรียนภาษาอังกฤษยังคงตลบอวนอยู่   คือท่องและจำหลักไวยากรณ์นั่นเอง     ผมมองว่านี่เป็น"มรดก"ในการเรียนภาษาอังกฤษที่คนไทยเราสืบทอดกันมา จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 04:29:50

ความคิดเห็นที่ 25 ภาษาอังกฤษกลายเป็นยาขมสำหรับคนไทยส่วนใหญ่ด้วยเหตุที่หนักแน่นและเบาบางหลายประการ 1. ไม่ใช่ภาษาพ่อภาษแม่  จะเรียนไปทำไมกัน 2.  ถึงเรียนไปก็ไม่ได้นำไปใช้ประโยชน์อะไรมากมาย  เสียเวลาทำมาหากิน(ความเห็นจากนักเรียนที่ยากจน) 3. ยากฉิบ..... 4. เรียนแบบผ่าน..ขอไปที 5.  ไม่ได้เป็นเมืองขึ้นนี่หว่า จะด้วยเหตุผลอะไรอีกมากมายก็ตาม.....ภาษาอังกฤษก็ยังเป็นยาขมสำหรับคนไทย/นักเรียนไทยส่วนใหญ่อยู่เสมอมา    หลายคนพยายามจะหลีกเลี่ยง  แต่ในเมื่อภาษาอังกฤษถูกใช้เป็นเครื่องมือสำหรับสื่อสารระดับสากลทั้งในโลกดิจิตอลและโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว   จะหลีกเลี่ยงยังไงก็ต้องเผชิญกับยาขมตัวนี้อยู่ดี        ขึ้นชื่อว่า "ยาขม" แต่หากมีคนนำตัวมันไปเคลือบด้วย "น้ำตาล" แล้ว    คนที่เบื่อหรือไม่ชอบยาขมก็พอใจที่ะกลืนมันได้ไม่ยาก    ดังนั้นธุรกิจการเรียนภาษาอังกฤษที่โฆษณาด้วยโวหารต่างๆ นานา  "ภาษาอังกฤษง่ายนิดเดียว"   "เรียนภาษาอังกฤษภายใน80ชั่วโมง"   "พูดภาษาอังกฤษโดยวิธีธรรมชาติ"  ฯลฯ   โฆษณาที่เป็นเสมือนน้ำตาลเคลือบยาขมเหล่านี้   ทำให้คนไทย(ที่เบื่อยาขม)หันกลับมามองและสนใจภาษาอังกฤษ   ธุรกิจด้านนี้จึงบูมและจะบูมต่อไปในอนาคตอย่างไม่หยุดยั้ง........... จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 15:31:56

ความคิดเห็นที่ 26 ตอนสมัยเรียนก็เป็นคนหนึ่งค่ะ ที่คิดว่าภาษาอังกฤษไม่สำคัญ เพราะเรียนไปก็ไม่ได้ใช้ พ่อแม่พี่น้องเพื่อนๆด็พูดภาษาไทยกัน จนมีโอกาสไปต่างประเทศถึงได้รู้ซึ้ง และอยากย้อนเวลาไปตั้งใจเรียนภาษากับคุณครูให้มากๆ แต่เด็กสมัยนี้ดูสนใจมากขึ้นนะคะ เพราะภาษาอังกฤษเริ่มเข้ามาใกล้ตัวมากขึ้น โดยเฉพาะโลกอินเตอร์เน็ต ส่วนเรื่องเมืองขึ้นเนี่ยใช่ว่าจะเป็นแล้วดีทุกประเทศนะคะ เคยไปประเทศเปรู อเมริกาใต้ ประเทศเค้าเคยเป็นเมืองขึ้นสเปน พูดภาษาสเปนได้ แต่ความเจริญถดถอย บ้านเมืองทรุดโทรม แถมกุ้งยังโดนกระชากสร้อยด้วย เฮ้อ! จากคุณ : kung nz เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 53 13:00:12

ความคิดเห็นที่ 27 เราว่าภาษาอังกฤษสำคัญ แต่คิดว่าไม่จำเป็นหรอกที่ประเทศไทยต้องเป็นเมืองขึ้นเค้าเพื่อให้เก่งภาษาอังกฤษ เพื่อที่ประเทศจะได้พัฒนามากกว่านี้ เราว่าถ้าอยากให้ประเทศไทยเจริญจริง เราว่าคนไทยทุกคนควรเห็นแก่ส่วนรวมมากกว่านี้ ไม่ใช่คิดอะไรแคบๆ เอาผลประโยชน์เข้าส่วนตัวและพวกพ้อง ประเทศไทยมีของดีหลาย ๆ อย่าง ไม่ว่าจะเป็นอาหารการกินอุดมสมบูรณ์ วิวสวยๆ ที่คนต่างชาติแห่กันมาเที่ยว คนเก่งๆ ที่มีศักยภาพจะพัฒนาประเทศได้ แต่ที่ประเทศไทยไม่เจริญสักทีเป็นเพราะผู้นำบางคนที่เห็นแก่ตัวนั่นแหละ ไม่ใช่ว่าประเทศไทยไม่เก่งภาษาอังกฤษ ถ้าไม่เชื่อ ลองดูประเทศอื่นๆ หลาย ๆ ประเทศ ไม่ว่าจีน ญี่ปุ่น หรือเกาหลี คนส่วนใหญ่ในประเทศเหล่านี้ภาษาอังกฤษแทบไม่กระดิกหูเลยก็ว่าได้ แต่ว่าเค้าเจริญได้ค่ะ จากคุณ : ringholic เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 21:37:21