ความคิดเห็นที่ 1   เพิ่งสังเกตุค่ะ ว่าเขียนว่า หมาลัย ขอบคุณ คุณTer @ AFCนะคะที่ทักท้วง แต่แก้คำไม่เป็นค่ะ (-_-") ขอโทษจริงๆนะคะ มาเล่าต่อนะคะ มีคนอ่านอยู่ดีใจจังเลยค่ะ พอเราเลือกบริษัทที่อยากเข้าได้นะคะ ก็ต้องไปลงทะเบียนในเวบไซต์ของเค้า หรือเข้าของบริษัทหางานเช่น Rikunavi , Mynavi ค่ะ แล้วเค้าก็จะส่งไอดี กับรหัสของเวปเค้ามาให้ค่ะ เราก็ต้องลอคอินเข้าไปนะคะ เวลามีข้อมูลอะไรเค้าก็จะส่งมาทางนี้ค่ะ แล้วมันก็มักจะมีบทความเกี่ยวกับบริษัทนั้นให้อ่านค่ะ บางที่ก็มีแบบสอบถามให้ทำ บริษัทญี่ปุ่นเค้าถือว่า ถ้าเราสนใจบริษัทเค้ามาก เรา ต้อง (ต้องนะคะ ฮ่าๆๆ ) รีบสมัครเข้าไปนะคะ ไม่อย่างนั้นจะถือว่า ไม่ใส่ใจค่ะ บางที่ก็มีผลต่อการผ่านไม่ผ่านของเราค่ะ เวลามาตรฐานของเค้า อย่างปีที่แล้ว เริ่มเปิดเวบ วันที่ หนึ่งตุลาค่ะ หลังจากเราลงทะเบียนไปแล้ว เราก็จะดูได้ว่า มีคนลงทะเบียนบริษัทเดียวกับเรากี่คน เคยเห็นมากสุดหกหมื่นคนค่ะ ว้าว ตกใจค่ะ ทีนี่เราก็จะต้องไปเข้าสัมมนาของบริษัทเค้า บางที่ก็ไม่เข้าก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่เข้าจะดีกว่าค่ะ เพราะมันจะแสดงว่าเราสนใจ เคยไปสัมภาษณ์บริษัทนึง เค้ามีแฟ้มนึงเป็นข้อมูลของเราเลยค่ะ บางที่ก็ต้องเข้าค่ะ ไม่อย่างนั้นจะสมัครต่อไม่ได้ค่ะ ในสัมมนานั้น เค้าก็จะพูดเรื่องบริษัทเค้าค่ะ จะมีการเชิญพนักงานเข้ามาคุยค่ะ ประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่ง แล้วจะมีการให้ถามคำถาม ควรจะเตรียมไปค่ะ ถาม เค้าก็จะจำหน้าเราได้ค่ะ เสนอหน้าไว้เยอะๆ ก็ดีค่ะ จขกท ภาษาไม่ค่อยแข็งค่ะ ตอนแรกก็ไม่กล้าถามอะไรเลยค่ะ นั่งแบบไม่มีตัวตนมากค่ะ ฮ่าๆๆ แล้วก็ก่อนจะไปสัมมนา เราควรจะศึกษาเรื่องบริษัทเค้าก่อนค่ะ จขกท ก็เหมือนเดิมค่ะ ไม่ทำอะไรเลย เข้าไปนั่งงงๆ ค่ะ ว่างๆก็ไปประมาณนั้นค่ะ ผลก็คือ บางทีก็ไปบริษัทที่ตัวเองไม่สนใจอะไรมากค่ะ ที่นับๆมา ไปมาประมาณร้อยกว่าบริษัทค่ะ บางที่ก็มาที่มหาลัย บางที่สนใจมากหน่อยก็ไปเองข้างนอกค่ะ บางที่ก็จะมีสัมมนารวมค่ะ แต่ของรวมนี่ไม่นับเป็นทางการนะคะ เวลาไปสัมมนา ใส่โคทเข้ามา ก็ต้องถอดก่อนเข้าตัวตึกค่ะ ไม่ทราบที่อื่นเป็นอย่างนี้หรือเปล่าคะ ปิดมือถือค่ะ อันนี้ห้ามมากเลยค่ะ เสียมารยาทมากถ้ามันดังขึ้นมา ถ้าสัมมนาที่บังคับต้องไป เค้าอาจจะมีให้สอบที่นั่นเลยค่ะ หรือว่าให้กรอกไปสมัครตรงนั้นเลยค่ะ ก็ต้องเตรียมตัวไว้ให้ดี เมื่อก่อนคิดว่าไปก็ไม่เป็นไร ดูก่อนแล้วค่อยมาเตรียมตัว แต่คิดอย่างนี้ก็แพ้คนที่อยากเข้าจริงๆนะคะ เพราะทุกคนเตรียมตัวมาดีมากค่ะ พูดถึงข้อสอบ มีหายแบบมากๆเลยค่ะ แต่แบบไหนก็ตามมีเรื่องเหมือนกันคือ สอบเลขกับภาษาญี่ปุ่นค่ะ เลขก็ธรรมดาค่ะ เลขมอต้นบ้านเราค่ะ แต่ยากตรงที่เค้าจับเวลาค่ะ สมมุติว่าหนึ่งข้อใช้เวลาหนึ่งนาที หมดหนึ่งนาทีก็จะตัดไปเลยค่ะ (ทำกับคอมนะคะ ถ้าทำกับกระดาษ จะเป็นบทละครึ่งชั่วโมงก็ว่าไปค่ะ) ความจริงไม่เก่งเลขค่ะ แต่เห็นว่าไม่ยากเท่าไหร่ อ่านก็คงทำได้ (สุดท้ายก็ทำได้ค่ะ) แต่ภาษาญี่ปุ่นนี่ยากมากเลยค่ะ เป็นสำนวนบ้าง คำเหมือน คำตรงข้ามค่ะ พูดตรงๆว่าภาษาญี่ปุ่นตัวเองไม่ถึงระดับนั้นเลยค่ะ กามั่วลูกเดียวเลยค่ะ แต่เคยไปลองทำเทสดู จากหนึ่งร้อยได้สามสิบห้าทั้งสองอันเลยค่ะ แสดงว่ามั่วถูก ฮ่าๆ แต่เคยดูในลำดับคะแนนค่ะ ประมาณสามสิบนี่ ตกลูกเดียวค่ะ ถ้าอยากเข้าที่ดังๆกันก็ต้องเจ็ดสิบแปดสิบขึ้นค่ะ (ตอนนั้นก็รู้สึกท้อนิดหน่อยค่ะ แต่สุดท้ายก็เลือกอ่านแต่เลขค่ะ หวังว่าเค้าจะเมตตาเราบ้าง ถ้าคะแนนเลขเราดี) ส่วนใหญ่ส่งไปEntry sheet พร้อมๆกับสอบค่ะ ทางคอมพิวเตอร์ค่ะ อ่านในหนังสือมาว่า ถ้าบริษัทดังๆเค้าก็ดูคะแนนก่อนค่ะ เพราะคนสมัครเยอะมาก ถ้าคะแนนไม่ถึงก็ไม่ดูใบสมัครค่ะ แต่ก็ฟังหูไว้หูนะคะ ฮ่าๆๆ เพราะก็ไม่คิดว่าคะแนนตัวเองสูงมากนัก (แต่ก็อาจเป็นเพราะว่า บริษัทเค้าอยากได้เด็กต่างชาติก็เป็นไปได้นะคะ) เดี๋ยวนี้เศรษฐกิจญี่ปุ่นไม่ดี ประกอบกับประเทศอื่นก็โตกันมาก บริษัทญี่ปุ่นเค้าก็กระตือรือร้นรับเด็กต่างชาติค่ะ เงื่อนไขก็ต่างกันกับงานค่ะ บางทีไม่จำเป็นต้องภาษาดีเลิศมาก ก็เข้าได้ค่ะ แต่เราก็ต้องหาอย่างอื่นมาแทนค่ะ จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 16:38:22 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 2   ในสัมมนาก็มีการแจกเอกสารค่ะ มีหลายอย่างแล้วแต่บริษัทค่ะ Annual report อะไรอย่างนั้นก็มีค่ะ ได้มา ก็ควรอ่านให้ละเอียดค่ะ เพราะถ้าไปถามอะไรเค้าที่มันมีเขียนอยู่ ก็จะไม่ดีค่ะ นอกจากนั้น จะมีการทำ OB OG ค่ะ ย่อมาจาก Old boy Old girl ค่ะ คือการหารุ่นพี่ที่จบมาจากมหาลัยเดียวกันในบริษัทค่ะ เพื่อเข้าไปคุยเรื่องเกี่ยวกับบริษัทค่ะ เค้าจะแนะนำเราได้ดีค่ะ เพราะว่าจบมาจากที่เดียวกัน และเราจะได้รู้เรื่องที่เราไม่สามารถถามได้อย่างเปิดเผยค่ะ เช่น เรื่องไม่ดีเกี่ยวกับบริษัท เมื่อเราทำOB OG มา เราควรจะหาโอกาสพูดกับบริษัทค่ะ เพราะจะแสดงว่าเราสนใจค่ะ สนใจนี่สำคัญมากๆเลยค่ะ เพื่อให้เค้าเลือกเราแทนคนอีกหมื่นกว่าคน การทำ OB OG นี่ ถ้ามาจากมหาลัยใหญ่ๆ จะมีประโยชน์มากเลยค่ะ เพราะเราจะมีรุ่นพี่เยอะค่ะ จขกท มาจากมหาลัยเล็กๆค่ะ ในบริษัทใหญ่ๆมีแค่คนหรือสองคนเองค่ะ ไม่มีเลย ก็มีค่ะ ถ้ากรณีนี้ เราก็ต้องหาเทคนิคนิดหน่อยค่ะ เราอาจจะคิดว่าไปหารุ่นพี่ ไม่ต้องมีพิธีอะไรมาก แต่มีเรื่องควรระวังเหมือนกันค่ะ เพราะเค้าเป็นคนที่ทำงานแล้วในบริษัท ต้องทำมารยาทดีๆค่ะ มีคนแนะนำว่าให้ใส่สูทไปพบเลยค่ะ พบก็ยากเหมือนกันค่ะ เพราะเค้าก็ต้องทำงานค่ะ จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 16:48:23 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 3 ^_______________^ ชอบกระทู้นี้ครับ ขอบคุณที่แบ่งปัน อยากให้กีบจางเลยย จากคุณ : ~สะ-แหน-คุง~ เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 16:52:18

ความคิดเห็นที่ 4   ต่อมาก็เป็นการเขียนใบสมัครค่ะ โหดมากเลยค่ะ เหตุผลที่โหดนะคะ เช่น เค้าจะกำหนดคำค่ะ เช่นสองร้อยคำ สี่ร้อยคำ แปดร้อยคำค่ะ เวลาเขียนนะคะ เค้า (หนังสือกูรูค่ะ) บอกว่าเราควรจะตอบไปหนึ่งคำ สำหรับคำถามนั้น เช่น ข้อดีของคุณ เราก็ใส่ไปเลยค่ะคำเดียว ร่าเริง ไม่ต้องทวนประโยคค่ะ เพราะที่จะไม่พอค่ะ ต้องเขียนให้กระทัดรัด ยากมากเลยค่ะ แล้วก็เขียนเหตุการณ์ที่ทำให้เราคิดอย่างนั้นไป คำถามที่ถามนั้นก็แล้วแต่บริษัทค่ะ ถ้าเบสิคทั่วไปก็ ข้อดีของเรา เหตุผลที่เราเลือกบริษัทนั้น เราทำอะไรมาในช่วงมหาลัย ค่ะ แต่พิสดาร พวามคิดสร้างสรรค์มากๆ ก็จะเป็นบริษัทที่ฮิตค่ะ เช่น ช่วยอธิบายความเป็นตัวคุณให้คนที่ไม่ได้พูดภาษาเดียวกันกับคุณเข้าใจ (งงมากเลยค่ะ สรุปเลยไม่ได้สมัครที่นั่นไปเลยค่ะ ฮ่าๆๆ) เปรียบเทียบตัวเองเป็นสิ่งของเป็นตัวอะไร อย่างนี้ค่ะ ยกตัวอย่างอันนึงว่า ช่วงมหาลัยคุณทำอะไรมาค่ะ เด็กญี่ปุ่นส่วนใหญ่เขียนเรื่องทำงานพาร์ทไทม์ค่ะ หรือไม่ก็ชมรมค่ะ ทำแบบจริงจังมากเลยค่ะ เค้าจะให้เราเขียนว่า (งั้นนี้ก็มาจากหนังสือกูรูค่ะ) ทำไมเราถึงทำอย่างนั้น เรามีปัญหาอะไรไหมในช่วงนั้น (เคยดูหนังหรือละครญี่ปุ่นแล้วรู้สึกทำไมเค้าลำบากกันจังไหมคะ ดูเค้าเป็นสังคมที่ให้ค่าของพวกนี้นะคะ มาหางานก็ทำให้เข้าใจญี่ปุ่นได้มากขึ้นค่ะ) แล้วเราแก้ปัญหานี้อย่างไร (ส่วนใหญ่เค้าก็ไม่ได้ดูว่ามันจะประสบความสำเร็จหรือไม่ค่ะ จะดูว่าเราคิดอย่างไร ทำไมถึงทำอย่างนั้นค่ะ แต่ถ้าทำไม่สำเร็จก็ระวังคำถามแรงๆ ช่วงสัมภาษณ์นะคะ ประมาณว่ากดดันเราค่ะ จะดูว่าจะทำตัวยังไงค่ะ ) จากประสบการณ์นี้เราเรียนรู้อะไร แล้วเราจะเอาสิ่งที่ทำนี้ไปใช้ยังไงในที่ทำงาน เยอะแยะเลยนะคะ บางที่เค้าให้ที่แค่สองร้อยคำเองค่ะ >< ก็ต้องตัดๆค่ะ บางทีเคยหมดก็ไม่มีเรื่องโม้เพิ่มเวลาสัมภาษณ์ค่ะ เค้าก็จะให้เวลาเราเขียนค่ะ แล้วแต่บริษัทค่ะ บางที่ก็เดือนนึง บางที่ก็สองอาทิตย์ค่ะ บางที่มีเปิดแค่ช่วงเดียว บางที่ก็หลายช่วงค่ะ ก็กฏเหมือนเดิมนะคะ ส่งเร็วแปลว่า สนใจค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ แต่จากจขกท เอง เคยสมัครรอบสอง หรือ รอบห้าค่ะ ก็ผ่านนะคะ แต่มันก็เสี่ยงนะคะ เพราะกว่าจะถึงรอบนั้น เค้าก็รับมาหลายคนแล้วค่ะ โอกาสที่เราจะได้ก็น้อยลง ================================ ลืมเล่าไปตั้งแต่ต้นค่ะ ที่นี่เค้าไม่ได้ดูเลยค่ะว่าเราเรียนอะไรมา เด็กญี่ปุ่นถึงมักจะทำงานพาร์ทไทม์ หรือใช้เวลากับชมรมเยอะ (แต่ที่ตั้งใจเรียนจริงๆก็มีนะคะ) เค้าจะเอาเราไปอบรมตั้งแต่ศูนย์เลยค่ะ (คิดว่าพวกนี้ยกเว้นเด็กสายวิทย์ ที่จะเป็นพวกวิศวะค่ะ อันนั้นก็ไม่ทราบเหมือนกันนะคะ เพราะเค้าให้สมัครแยกกันค่ะ) คือถ้าเราเรียนกีฬามา เราก็สามารถทำงานมาร์เกตติ้งได้ค่ะ หรืองานรีเสิร์ชได้ค่ะ ตอนแรกเค้าจะเอาเรามาทำตำแหน่งเล็กๆค่ะ เช่น เซลล์ค่ะ แต่บริษัทที่รับเฉพาะทางก็มีค่ะ เช่น โซนี่ คาโอะ ค่ะ ก็ดีนะคะ ดูให้โอกาสดีค่ะ ทำให้เราได้เรียนสิ่งที่ตัวเองชอบด้วย แต่นี่หมายถึงบริษัทญี่ปุ่นนะคะ ถ้าบริษัทต่างชาติในญี่ปุ่นบางที่ก็กำหนดค่ะ เพราะเค้าคิดว่าเราต้องรู้จักลูกค้าก่อนที่จะไปบริหารค่ะ ถ้าเป็นงานร้านสะดวกซื้อ ก็ต้องไปทำที่ร้านก่อนเลยค่ะ ทำทุกอย่าง ถูพื้นอะไรพวกนี้ด้วยค่ะ เรื่องเงินเดือน อาจจะสงสัยกันนะคะ ที่นี่เงินเดือนจะประมาณสองแสนค่ะ บางที่ก็ให้มากกว่านี้ น้อยกว่านี้ค่ะ แต่จะเท่ากันหมดเลยนะคะ สำหรับ New Graduate บางคนก็อาจจะไม่ชอบระบบนี้นะคะ แต่ จขกท ไม่มีปัญหาค่ะ :D ====================================== จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 17:11:07 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 5   คุณ ~สะ-แหน-คุง~ ขอบคุณมากๆค่ะ กีบ ไม่เป็นไรนะคะ อยากเอามาเล่าสู่กันฟังเฉยๆค่ะ เดี๋ยวมาเขียนต่อนะคะ จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 17:12:13 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 6 อยากให้กิฟท์เหมือนกัน เพราะพี่หางานแบบ 中途採用 ( คนที่มีประสบการ์ณทำงานมาแล้ว ) เลยไม่เหมือนกันซะทีเดียว เขียนอ่านสนุกดีนะคะ  เดี๋ยวมาอ่านต่อค่ะ จากคุณ : มอนจะ เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 17:26:13

ความคิดเห็นที่ 7   พี่มอนจะ (เรียกพี่เลยละกันนะคะ :D ) 中途採用เหรอคะ ว่างๆ ก็มาเขียนบ้างนะคะ อยากอ่านค่ะ มานั่งอ่านย้อนหลังไป เขียนคำผิดๆถูกๆเยอะแยะเลยค่ะ ตอนสัมภาษณ์ก็บอกเค้าไปว่า เป็นคนทำ มากกว่าคิด นึกอะไรออกก็จะทำเลย สปีดมาก แต่ก็มักจะมีข้อผิดพลาดจากการที่เราไม่ระวัง นี่ก็เป็นตัวอย่างนึงเลยนะคะ จะเขียนช้าๆลงนะคะ จะได้สะกดถูก จขกท เคยโดนคอมเมนท์มาค่ะ จากคนที่มหาลัย ว่าเขียน Entry sheet เหมือนไดอารี่ คือ อ่านจบก็รู้สึกว่า เหรอ ดีจังเนอะ แต่ก็ไม่ได้อยากจะเจอตัวอะไร เค้าบอกว่าเขียนได้เรียบจนไม่มีความรู้สึก (อ้าว) แล้วจากที่เค้าดูลิสบริษัทเราก็ ส่ายหน้า แล้วยื่นใบนึงให้ดู เนื้อหามันประมาณว่า ทำไมคนจึงไม่ได้งาน อ่านมาก็โอ้ นี่มันฉันเลย ทุกข้อเจออย่างนี้ไปก็น้ำตาซึมนิดนึง ก็รู้ว่ามันเป็นความจริงนะคะ เจ็บปวดค่ะ ฮ่าๆๆ มานึกตอนนี้ก็ตลกนะคะ กลับไปอ่านใบสมัครเก่าๆก็คิดว่าเขียนมาได้ยังไง แต่ตอนนั้นนี่ท้อสุดๆเลยค่ะ หลังจากที่เขียน Entry sheet และไปสัมมนา หลายรอบอย่างสะเปะสะป่ะ วันนึงผลก็ออกมา ตกค่ะ ตอนแรกก็รู็สึกเข้าข้างตัวเองว่า มันยากนี่นา ไม่เป็นไรหรอก แต่พอหันไปมองคนข้างๆ อ้าว ผ่านกันร้อยกว่าคน และวันต่อๆมาบริษัทอื่นก็ประกาศค่ะ เหมือนเดิมตกค่ะ ส่งสิบห้า ตกรวดสิบสองค่ะ จมในความทุกข์นิดนึงนะคะ แต่ก็คิดว่าต้องทำอะไรสักอย่าง มันผิดที่ฉันแล้วล่ะ ก็เลยลองไปดูของคนอื่นบ้าง ขอให้ฉันดูหน่อยของเก่าๆ ไม่ก๊อปปี้หรอก เนี่ยตกมาหลายรอบละ เวลาเขียนก็ให้คนอื่นดูมากขึ้น โดนเค้าวิจารณ์ ก็ฟังและปรับปรุงตัว ก็เริ่มผ่านบ้าง (ดีใจค่ะ อิอิอิ) ได้รับคำแนะนำมาว่าให้ไปอ่านหนังสือ บริษัทดังๆเนี่ย เจ้าของเค้าเขียนหนังสือเยอะ ก็เอาเลย อ่านๆๆ ซื้อๆๆ หมดตัวเลยค่ะ ฮ่าๆๆ แต่ก็คิดช้านะคะ เพราะคนที่ฉลาดกว่า และไวกว่าเรา เค้าซื้อมันไปจน "เกลี้ยงตลาด" เลยค่ะ ฮ่าๆๆๆ จากนั้นก็ได้คำแนะนำจากอาจารย์มาว่า บุคลิกเธอเนี่ยนะ จุดๆๆๆๆๆ โดนมายาวมากเลยค่ะ ประมาณครึ่งหน้ากระดาษเอสี่ หลับทั้งน้ำตาอีกวัน ความจริงก็รู้สึกดีนะคะ อาจารย์ยุ่งมาก แต่ก็ยังใส่ใจในเรื่องของเรา ทั้งๆที่เค้าไม่สนใจก็ได้ ก็พยายามปรับปรุงตัวค่ะ จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 18:00:08 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นประโยชน์มากครับ เป็นกำลังใจให้เขียนต่อครับ จากคุณ : iamfoong เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 19:02:30

ความคิดเห็นที่ 9   ในเรซูเม่ (บางที่ก็แค่Entry sheet แต่ในมหาลัยจะเป็นเรซูเม่ค่ะ) ก็จะต้องติดรูปค่ะ จขกท ก็นอกจากเนื้อหาแล้วก็อยากให้เค้าเห็นรูปเราแล้วอยากเจอตัว ความจริงถ่ายมาที่ไทยค่ะ หลายโหลเลย แต่ผิดไซด์ค่ะ ฮ่าๆๆ เลยไปถ่ายที่ญี่ปุ่นค่ะ ก่อนถ่่ายก็ซื้อหนังสือมา เค้าแต่งหน้ากันยังไง ใช้สีอะไรดี หน้าเรามีจุดด้อยตรงไหน แต่งให้ดีๆหน่อย ถ่ายทีแรก เห็นรูปก่อนถ่ายก็รับไม่ได้มากเลยค่ะ :D โชคเข้าข้างเราที่เครื่องดันเสีย ต้องรออีกครึ่งชั่วโมง ก็เลยบอกเค้า ขอโทษทีนะคะ มีธุระค่ะ เค้ายังไม่ได้แต่งรูปอะไรเลย ก็เลยยกเลิกไป มาร้านที่่สอง ปกคอเสื้อเบี้ยวค่ะ แย่จังเลยนะคะ จนมาร้านที่สาม ถ่ายให้ประมาณสามสิบรูป ให้เราเลือก ร้านนี้แพงค่ะ บริการเลยดี ก็ตกลงเอาที่ร้านนี้ ก็อัดเรื่อยมา อ่านมาถึงตรงนี้ บางคนอาจจะคิดว่า ทำไมต้องทำขนาดนี้ เพราะเวลาเลือกเค้าคงดูที่ตัวเรา มากกว่ารูปถ่าย รูปภายนอก แต่ จขกท คิดว่า หางานมีครั้งเดียว อะไรที่เราทำแล้วคิดว่ามันดี สบายใจ มั่นใจขึ้น ก็ทำไป ก็สบายใจขึ้นมากเพราะเพื่อนเห็นรูปแล้วบอกว่า รูปอย่างนี้ไปสมัครแอร์เลย ฮ่าๆๆๆ (ขำๆนะคะ) ================================================================================== เมื่อกี้พูดถึงสอบลืมไปค่ะ มีPersonality testด้วยค่ะ ขอโทษทีนะคะเล่าวนไปวนมา แล้วแต่บริษัทเลยค่ะ บางที่มีสองร้อยข้อ ให้ตอบภายในสามสิบนาที ถ้าเป็นกระดาษก็ยังดีหน่อยค่ะ แต่เป็นคอม จับเวลาหมดแล้วหมดเลย ตอบไม่ทันค่ะ ทีนี้คนเราก็พยายามจะตอบสิ่งดีๆใช่ไหมคะ เค้าก็เลยมีคำถามมาบางอันเช่น เกิดมาไม่เคยพูดโกหก เกิดมาไม่เคยโกรธใคร นินทาใคร ประมาณนี้ เป็นคำความดูความน่าเชื่อถือ และซื่อสัตย์ของเราค่ะ (อันนี้หนังสือกูรูบอกมาค่ะ แต่อาจจะมีคนที่ไม่เคยทำเลยก็ได้นะคะ) อาจารย์บอกมาว่า ให้ตอบตามความจริงค่ะ คือถ้าเค้าเห็นเราเป็นอย่างนั้นจริงๆ มันก็จะไม่มีอะไร (แต่อาจจะเป็นข้อที่ใช้กวนเราเวลาสัมภาษณ์) แต่ถ้าเราโกหกไปแล้วเค้าจับได้ มันจะไม่ดี เช่น บอกว่าเป็นคนชิวๆ ไม่ขี้กังวล วิตก แต่พอไปสัมภาษณ์นั่งสั่น อะไรอย่างนี้ไม่ดีค่ะ เนื่องจากจขกท อ่านคันจิไม่เก่งนะคะ บางอันก็อาจจะตอบผิดตอบถูก ก็อาศัยคำถามพวก เกิดมาไม่เคย พวกนี้แก้ลำ ว่า ไม่ได้ตั้งใจโกหกนะคะ เป็นการบกพร่องโดยสุจริต อย่าเอาผิดหนู :P ข้อสอบพวกนี้เค้าไว้ดูเวลาสัมภาษณ์ค่ะ เราก็ต้องตั้งสติเวลาตอบนิดนึงนะคะ จะได้จำได้ว่าเราตอบอะไรไปค่ะ เช่น จขกท ตอบไปเยอะๆว่า เป็นคนชอบแสดงความเห็น เค้าก็เคยถามว่า จากข้อนี้ คุณบอกว่าอย่างนี้ แล้วเวลาความเห็นไม่ตรงกันจะทำยังไง ประมาณนี้ค่ะ ======================================================================================== กฃับมาเรื่องเอกสารนะคะ วิธีเขียนเรซูเม่กับ Entry sheetก็มีเทคนิคกันหลายแบบค่ะ แบบดั้งเดิมคือ คือเป็นย่อหน้า ค่ะ ข้อดี (โดยส่วนตัว) อธิบายได้เยอะกว่าค่ะ ถ้าคนเขียนดีๆ อ่านแล้วจะรู้สึกสนุกและตื่นเต้น (ตื่นเต้นจริงๆนะคะ เค้าเขียนกันเก่งจริงๆ) ข้อเสีย(อ่านมาจากกูรู) คนสมัครมากกันเยอะมาก เขียนอย่างนี้ บริษัทขี้เกียจอ่านค่ะ เพราะฉะนั้นเค้ามักจะมีการขีดเส้นใต้บาง เขียนตัวใหญ่ ตัวเล็กบ้าง (มีปากกาหัวหลายขนาดค่ะ) จากแบบดั้งเดิมก็มีการพัฒาขึ้น เป็นเขียนแบบข้อๆ ค่ะ ข้อดีคือเข้าใจง่ายค่ะ อาจแป๊บเดียวก็รู้เรื่อง ข้อเสีย (คิดเองค่ะ) ว่าเวลาพิมพ์ในคอมมันจะนับตัวอักษรค่ะ ก็จะสิ้นเปลืองนะคะ กดเว้นวรรคทีนึง หรือ พิมพ์เลขหนึ่งสองสาม หรือเวลาเขียนในกระดาษ ที่ไม่พอค่ะ จะเขียนอย่างไหนก็ตามใจนะคะ กูรูก็มีหลายสำนักค่ะ พ่อครัวหลายคนทำซุปพัง (? ประมาณนี้มั้งค่ะ) สุดท้ายก็เลือกวิธีที่เรามั่นใจค่ะ ไม่มั่นใจ กูรูก็ช่วยไม่ได้ค่ะ :D บางที่ในEntry sheet จะเป็นกระดาษเปล่าค่ะ แล้วเค้าจะบอกให้เราทำอะไรก็ได้ค่ะ วาดรูป ตัดแปะมาเลยค่ะ อาจารย์บอกว่าไม่ควรเขียนอย่างเดียวค่ะ จะดูเป็นคนขาดความยืดหยุ่น อ้อ เพิ่งนึกคำถามอันนึงได้ค่ะ ในเรซูเม่ เค้าจะมีถามถึงงานอดิเรก กับความสามารถพิเศษ ก็กะจะตอบไปว่า ดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือ แต่เขียนอย่างนี้ NG ค่ะ เราก็คิดว่าแค่งานอดิเรกเอง ทำเล่นๆ แต่ มาดูตัวอย่างกันนะคะ เล่นเทนนิส ตั้งแต่ประถม (มาถึงวันนี้ก็สิบกว่าปี) ได้แชมป์จังหวัด หรือเป็นหัวหน้าทีม คุยกับโคอาล่า (อันนี้แบบว่าไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะ) เพราะว่าชอบไปถ่ายรูปมันเลยรู้วิธีสื่อสาร (เว่อมากค่ะ) อ่านหนังสือ แนวนี้ๆๆๆ อ่านแล้วเปรียบเทียบกันกับฉบับคนแปลหลายๆคน (โอ้ อะไรเนี่ย) แบบธรรมดาก็มีนะคะ แต่ก็ต้องเขียนอะไรที่แสดงถึงตัวเองน่ะค่ะ จขกท ก็เลยเขียนไปว่า ชอบทำกับข้าว แล้วฉันก็ใช้อาหารของฉันในการหาเพื่อนใหม่ หรือ ชอบจอห์นนี่ เดปป เพราะพี่แกเล่นได้หลายบทบาท อนาคตก็อยากเป็นคนที่มีความสามารถถรอบด้าน ฮ่าๆๆๆๆๆ จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 19:22:05 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ คุณฮัลโหล เขียนเล่าเรื่องและได้ความรู้ดีมากค่ะ มาเขียนต่ออีกนะคะ  เป็นแนวทางได้ดีมากค่ะ พี่ก็ทำงานที่นี่ค่ะ  (ขอแทนตัวเป็นพี่ละกัน)  ขอแชร์ข้อมูลเพิ่มด้วยคนค่ะ  ช่วงที่เริ่มหางานพี่ก็หาช้าไปกว่าเพื่อน ๆ  มากค่ะ  เพราะ  ตั้งใจว่าจะกลับไทยตั้งแต่ช่วงแรก  แต่ก็มีเหตุการณ์บางอย่างในชีวิตที่ไม่คาดฝัน  ก็เลยเปลี่ยนแผนชีวิต  ขอตั้งหลัก  ขออยู่ญี่ปุ่นต่อละกัน ช่วงก่อนตอนหางานมีเวลาไม่มากค่ะ  ประกอบกับข้อจำกัดในเรื่องวีซ่าที่มีกำหนดเวลาเหลืออีกไม่มากนัก   คิดว่าจะไม่ได้แล้ว  เพราะเรียนไม่ได้เก่งอะไรเลย  แต่ก็แสดงทุกอย่างที่เป็นตัวเราให้เค้าเห็นในช่วงสัมภาษณ์งาน  ความพยายามและความจริงใจที่มีอยู่ให้เค้าเห็น  ซึ่งเป็นโค้งสุดท้ายจริง ๆ ในช่วงหางาน    แต่ก็ดีใจที่ผ่านมาได้ด้วยดีค่ะ ห้องนี้มีพี่ ๆ และน้องที่เก่ง ๆ หลายท่าน  ถ้าน้องมอนจะมีเวลาว่างมาเขียนเล่าเรื่องให้ฟังบ้างนะคะ   ชอบค่ะ  จะได้เป็นกำลังให้กับใครหลาย ๆ คน ขอบคุณทุกท่านมากค่ะ จากคุณ : Taiyo (Taiyo No Uta) เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 21:10:10

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านเพลินเลยค่ะ มาสนับสนุนให้เขียนต่อจนจบเลยนะคะ จะรออ่านจ้ะ สำหรับพี่แล้ว ไม่มีประสบการณ์ทำ　一般就職活動 เลยเพราะจบเอกแล้วการจะหาตำแหน่งที่เปิดรับเฉพาะ ป เอกเลยนี่ยาก เพราะบริษัทส่วนใหญ่ถ้าเป็นส่วนวิจัยและพัฒนาแล้วจบเอกหรือโทเรียกว่าไม่ต่างกันเลย พี่ใช้วิธีติดต่อโดยตรงกับบริษัทที่เคยทำงานมาด้วยตอนเรียน หรือบริษัทที่อาจารย์ 推薦 ให้ เพราะฉะนั้นก้อข้าม step ไปที่ 第二次面接試験 เลย แต่มีอยู่บางแห่งที่มีประกาศรับเฉพาะ ป เอกเลยสำหรับไปรับผิดชอบโครงการหนึ่งๆ ซึ่งอันนี้พี่ก้อทำตั้งแต่ entry ส่ง 履歴書 พร้อมกับ 研究業績リスト ส่วนมากแบบนี้จะเน้นทุกอย่างที่แสดงความเหมาะสมต่อการเป็นผู้นำโปรเจคนั้น อันนี้สำหรับพี่ก้อคิดว่ายาก เพราะตอนผ่าน 第一次面接試験　แล้วต้องเขียน 自己アピール อันเนี๊ยพี่ว่ายากสุดสำหรับพี่เลย พี่ต้องให้รุ่นพี่ แล้วก้อคนที่ทำงานภายในองค์กรนั้นที่พี่รู้จัก อ่านให้ก่อนจะส่งแบบไม่ต้องเขินกันเลย เพราะเค้าจะรู้ดีว่าพอยท์ไหนที่ตรงใจกรรมการที่สุด สิ่งที่พี่เขียนเช่นว่า มีประสบการณ์ทำงาน ตปท พูดได้กี่ภาษา มีความสามารถในการสร้างเน็ทเวิร์คระหว่างประเทศได้ดี กลายเป็นเรื่องไมเนอร์ที่เค้าไม่ได้ต้องการอยากจะรู้มากมายเลย พี่ต้องเขียนพวกนี้เป็นส่วนท้ายๆ แต่ที่นำออกมาคือทัศนคติ และวิสัยทัศน์ต่อคอนเซปของงานที่เค้าจะให้ทำ แล้วบ่งบอกว่าเราจะนำทางงานชิ้นนี้ไปในทิศไหน ต้องแสดงอุดมการณ์ให้พอสสิทิฟมากๆและอย่าได้หลุดอะไรที่เหมือนจะเป็นแนวคิดสวนทางกับโปรเจคนี้แม้แต่นิดเดียวเลย อืมมเล่าไปเล่ามายาวแฮะ ส่วนของพี่ไม่น่ามีประโยชน์กับใครเท่าไหร่ เพราะคนจบเอกส่วนใหญ่ไปเป็นอาจารย์กันเยอะเลย ส่วนที่ทำงานในบริษัทที่พี่รู้จักก้อมักจะเป็น 学校推薦(โปรเพสเซอร์ 推薦 นั่นแหละค่ะ) แล้วก้อถ้าจะไม่ตามระบบญี่ปุ่น แต่เป็นโพสด็อกในมหาลัยที่ไม่ต้องเน้นภาษาญี่ปุ่นก้อจะไม่ต้องเจอวิธีหางานอันยุ่งยากเลยเพราะส่วนมากจะรู้แหล่งเปิดรับโพสด็อกขณะที่เรียนอยู่แล้ว ดังนั้นการหางานหลัง ป เอก ในตำแหน่ง โพสด็อกในมหาลัย กับนักวิจัยในบริษัท (ในความเป็นจริงแล้วตำแหน่งเทียบเท่ากัน) ความยากง่ายก้อเปรียบได้กับ การขอทุนมอนบุโชแบบมหาลัยรับรอง กับทำข้อสอบตรง ยังไงยังงั้นเลย ยังไงก้อรออ่านต่ออยู่นะคะ คิดว่าการที่น้องเขียนลงรายละเอียดให้นี่คงเป็นประโยชน์กับน้องที่กำลังจะหางานอีกหลายๆคนเลย　^^ กระทู้นี้ขอให้ห้าดาวค่ะ ☆☆☆☆☆ จากคุณ : enjoymiracle เขียนเมื่อ : 20 มิ.ย. 53 22:39:51

ความคิดเห็นที่ 12 เก่งๆกันทั้งนั้นเลยครับ รู้สึกภูมิใจ จากคุณ : เถียร เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 14:13:18

ความคิดเห็นที่ 13   พี่ Taiyo (Taiyo No Uta) เก่งจังเลยค่ะ ได้งานในเวลาที่จำกัด ของหนูหามาครึ่งปี ฮ่าๆๆ :D พี่ enjoymiracle สิ่งที่พี่เขียนเช่นว่า มีประสบการณ์ทำงาน ตปท พูดได้กี่ภาษา มีความสามารถในการสร้างเน็ทเวิร์คระหว่างประเทศได้ดี กลายเป็นเรื่องไมเนอร์ที่เค้าไม่ได้ต้องการอยากจะรู้มากมายเลย เห็นด้วยค่ะ เคยเขียนอะไรอย่างนั้นไปเหมือนกันค่ะ เราก็ออกจะภูมิใจอยากเล่านะคะ ฮ่าๆๆ กลายเป็นว่าเค้าไม่ค่อยให้ความสำคัญเท่าไหร่ ได้งานตอนปริญญาเอก ก็อยากฟังรายละเอียดนะคะ หางานที่ญี่ปุ่นสนุกดีค่ะ :D คุณ เถียร ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ มาเล่าต่อนะคะ พอเค้าส่งมาว่าผ่าน ก็ดีใจมากเลยค่ะ รอบต่อไปคือ สัมภาษณ์นะคะ ที่ญี่ปุ่นมีสัมภาษณ์หลายรอบมากเลยค่ะ วิธีสัมภาษณ์ก็ต่างกันออกไป ต้องเรียนวิธีหัดเข้าห้อง หัดโค้ง พูดว่าอะไร จะนั่งจะยืนต้องบอกกล่าว ขอบคุณเวลาสัมภาษณ์เสร็จ สบตา เดินเข้าทางไหนของเก้าอี้ เป็นต้น (อันนี้มีบอกในหนังสือกูรูค่ะ) ยกตัวอย่างเบสิก เช่น รอบที่หนึ่ง เป็นการสัมภาษณ์รวมค่ะ เป็นเวลาประมาณครึ่งชั่วโมงถึงสี่สิบห้านาที ในห้องจะมีคนสัมภาษณ์ประมาณสองคนค่ะ คนถูกสัมภาษณ์แล้วแต่ค่ะ น้อยที่สุดสามคนค่ะ มากที่สุดก็หก เจ็ดคนค่ะ แล้วเค้าก็จะถามคำถามเดียวกันทุกคนเลยค่ะ ถามประมาณสามสี่คำถามค่ะ อ่านมาแล้วอาจจะสงสัยว่า ถ้าอย่างนั้นก็ลอกของคนข้างหน้าได้ คนแรกก็ไม่ยุติธรรมน่ะสิ คือความจริงมันก็ไม่ค่อยยุติธรรมสำหรับคนแรกเท่าไหร่นะคะ แต่บางทีเค้าจะถามสลับไปมาค่ะ ส่วนที่บอกว่าลอกได้นั้น ไม่ได้ค่ะ คือสัมภาษณ์แบบนี้เค้าจะดูว่า เราตื่นเต้นไหม พูดต่อหน้าคนอื่น หรือ ได้รับอิทธิพลจากคำพูดคนอื่นบ้างไหม หรือ มีสมาธิหรือเปล่า (ไม่เป็นตัวของตัวเองค่ะ ) จขกท เคยเป็นคนแรกสุดค่ะ แล้วก็พูดผิดๆถูกๆ ผลก็คือคนอีกสามคน พูดเหมือนกันเลยค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ผลก็คือตกทั้งห้องเลยนะคะตอนนั้น เรื่องสมาธิ เวลาเราฟังคนอื่นพูดบางทีจะรู้สึกเพลิน จนมาถึงตาเราก็พูดไม่ออกก็มีนะคะ หรือว่า ฟังเค้าพูดดี อยากพูดเรื่องแบบเค้าบ้าง บทของเราไม่ดีเท่าไหร่ เปลี่ยนกลางคันก็ไม่ควรค่ะ คำถามรอบนี้ก็จะเบสิกๆค่ะ พวกทำไมมาญี่ปุ่น ทำไมเลือกเรียนที่นี่ ตอนเรียนอยู่ทำอะไรมา ประมาณนั้นค่ะ ส่วนใหญ่รอบนี้เค้าจะไม่ค่อยถามกลับค่ะ ก็ปล่อยให้เราพูดค่ะ รอบนี้ก็เกร็งๆนิดหน่อยนะคะ เวลานั่งกับคนที่พูดภาษาญี่ปุ่นเก่งกว่าเรา หรือคนที่เรารู้สึกว่า เจ๋ง จังเลย ประหม่าค่ะ แต่อาการแบบนี้ก็ค่อยๆหายไป เมื่อสัมภาษณ์ไปเรื่อยๆ หรือตกบ่อยๆค่ะ ฮ่าๆๆ เวทีนี้เป็นของฉันค่ะ พอสัมภาษณ์เสร็จเค้าจะให้ถามคำถามค่ะ บางที่ก็เรียกถามทีละคนเลยค่ะ บางที่ก็ตามสมัครใจค่ะ แต่ถามก็ดีกว่านะคะ เพราะเป็นการแสดงความ สนใจ ค่ะ :D บางทีเราหาข้อมูลมา มันก็เป็นวิธีที่ทำให้เค้าประทับใจนะคะ แต่ไม่ควรอะไรที่มันหาคำตอบได้ในเวปของเค้า หรือว่าเอกสารที่แจกไปนะคะ คุณคนสัมภาษณ์บางทีก็น่ากลัวได้นะคะ เดี๋ยวมาเขียนต่อนะคะ จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 15:02:54 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 14 อยากให้กิฟต์พี่ฮัลโหลจังค่ะ (ขอเรียกพี่นะคะ) กระทู้ของพี่มีประโยชน์จริงๆ จะขอเอาไว้ใช้เป็นแนวทางค่ะ มาเขียนต่อเร็วๆนะคะ รุ่นน้องรออ่านอยู่ค่า ^ ^ จากคุณ : TheraBella เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 17:46:33

ความคิดเห็นที่ 15   น้อง TheraBella ขอบคุณค่ะ ดีใจที่มีประโยชน์นะคะ การสัมภาษณ์มากเลยค่ะ ด้วยภาษาญี่ปุ่นแบบงูๆปลาๆ ก็อุตส่าห์ท่องไปนะคะ เต็มที่เลยค่ะ ท่องๆๆๆๆบท จำได้จนขึ้นใจ พอไปพูดในห้องสัมภาษณ์ เพื่อนทักว่าท่องมาเหรอ ฮ่าๆๆๆ มันดูไม่เป็นธรรมชาติมากเลยค่ะ (เมื่อไม่กี่วันนี้ก็เพิ่งเห็นคนญี่ปุ่นพยายามอธิบายเป็นภาษาอังกฤษ ท่องมาเป๊ะๆ นึกถึงตัวเองเลยค่ะ) เวลาท่องแล้วจำไม่ได้กลางคันก็จะเหงื่อตกค่ะ อ้ำๆอึ้งๆ มีคนสอนเทคนิคว่าให้จำเป็นคำๆค่ะ แต่ก็ไม่ได้ผลกับตัวเองอยู่ดีค่ะ บางทีลืมคำแล้วก็ทำให้พูดไม่จบสคริปค่ะ ฮ่าๆๆๆ เสียดายนะคะ คนฟังก็ทำหน้างงๆค่ะ สุดท้ายเลย ท่องก็ท่องค่ะ แต่ก็พยายามทำเสียงขึ้นเสียงลง (ตามแบบคนญี่ปุ่นที่มีโอกาสเห็นมา ฮ่าๆๆ) ความจริงหางานที่นี่ภาษาไม่จำเป็นต้องเลิศมากก็เข้าได้นะคะ แต่ว่าเวลาอธิบายก็เหนื่อยเหลือเกินเลยค่ะ นอกจากนี้นะคะก็พยายามพูดหลายๆเรื่องค่ะ เช่น พยายามจะเปลี่ยนบทเราให้ตรงกับสิ่งที่บริษัทต้องการจะฟัง หรืออาชีพที่จะทำนะคะ แต่ก็โดนติงมาว่าทำอย่างนี้ทำให้จำไม่ได้สักทีนะคะ แล้วก็เวลาตกก็จะไม่รู้ว่าทำไมถึงตก ควรปรับปรุงอะไรค่ะ เพราะเวลาสัมภาษณ์เค้าจะถามเรื่องที่เค้าไม่เข้าใจนะคะ ถามหลายๆคำถามมันก็ทำให้เราเก็งบทที่ดีขึ้น รวมถึงคำตอบได้ค่ะ แต่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ก็จะงงๆนะคะ จขกท เลยเลือกบทนึงเอาไว้เลยค่ะ (ก็มีสำรองอีกอันนะคะ เพราะบางที่เค้าก็ถามสองเรื่อง เช่น ข้อดีสองข้อ หรือให้บอกมาว่าตอนมหาลัยทำอะไรมาสองอย่างค่ะ) สัมภาษณ์หลายๆที กับคนเดิมค่ะ (คือคนที่สมัครด้วยกัน) จนอ้าปากพูดก็รู็เลยค่ะว่าเค้าจะพูดอะไร ฮ่าๆๆ อาจารย์แนะนำมาว่าควรจะไปพูดให้คนอื่นฟังบ่อยๆค่ะ แล้วก็อย่าผิดหวัง หรือโกรธเค้าเวลาโดนคอมเมนท์แรงๆค่ะ จะทำให้เราพัฒนาขึ้น ยากเหมือนกันนะคะ เพราะบางทีเราก็ตั้งใจเขียนมา คิดว่าดี แต่ก็เพราะคำพูดพวกนั้น ทำให้ได้งาน ก็รู้สึกขอบคุณทุกคนเลยค่ะ เพราะเวลาสัมภาษณ์เจอถามซักๆมากๆตอบไม่ถูกก็มีค่ะ จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 19:30:11 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 16 มีประโยชน์ มากๆๆ ครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 19:40:36

ความคิดเห็นที่ 17   เคยมีบางครั้งที่คนสัมภาษณ์ข้างๆเป็นคนญี่ปุ่น เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆเลยนะคะ เพราะทุกคนพูดแบบใส่อารมณ์มากเลยค่ะ วิธีพูดก็ดูน่าติดตาม เป็นตัวอย่างในการปรับปรุงตัวเราค่ะ ต่อมานะคะ เป็นแบบสัมภาษณ์อย่างที่สองค่ะ เป็นกรุ๊ปดิสคัสชั่นค่ะ อันนี้บางที่ก็เอาไว้ทีแรกเลยค่ะ บางที่ก็ไว้ลำดับสอง บางที่ก็มีแค่อันนี้ค่ะ ไม่มีสัมภาษณ์กลุ่มค่ะ จุดประสงค์ของกรุ๊ปนี้คือ ดูการทำงานเป็นทีมค่ะ (แอบนิดนึงนะคะ รู้สึกว่าที่นี่มักจะเลือกคนที่เข้ากับบริษัทได้ค่ะ เค้าคงคิดว่าเอามาเทรนด์ได้มั้งคะ แล้วจะมีการเรียกเป็น ดีเอนเอ ของบริษัทค่ะ และ ความสามัคคีเป็นสิ่งสำคัญนะคะ เพราะฉะนั้นถ้าแสดงตัวว่าไม่สามัคคีออกมา ก็ จุดๆๆ ) เค้าจะให้หัวข้อมานะคะ กลุ่มประมาณห้าถึงเจ็ดคนค่ะ (จากประสบการณ์นะคะ) หนังสือกูรูบอกว่า เราต้องจัดหัวหน้า คนจับเวลา คนพรีเซ้น คนจดบันทึกค่ะ เพื่อแสดงการทำงานแบบเป็นระบบค่ะ แต่บางทีก็จัดไม่ทันกันจริงๆนะคะ เพราะเวลาสั้นค่ะ แต่ถึงตอนนั้นทุกคนก็ต้องรู้งานกันโดยอัตโนมัติค่ะ ในการที่มีการแบ่งบทบาท เราต้องทำตามบทนะคะ ไม่อย่างนั้นจะได้คะแนนลบนะคะ เช่น เป็นคนจับเวลา ต้องห้ามลืมเวลานะคะ แล้วก็ต้องพูดความเห็นตัวเองไปด้วยค่ะ เป็นหัวหน้าก็ต้องนำทีมให้รอดค่ะ (รอดคือมีบทสรุปทันเวลาค่ะ) เป็นคนพรีเซ้น ก็อย่าสั่นค่ะ วิธีคัดเกณฑ์ของเค้านะคะ (จากกูรูค่ะ) อ่านต่อนแรกก็งงๆ (รับไม่ได้ ><)นิดนึงค่ะ เค้าบอกว่ามันไม่จำเป็นต้องเป็นความเห็นที่ถูกค่ะ แค่จะดูว่าเวลาทำงานด้วยกันเป็นอย่างไง พูดอะไรขำๆ ทำให้บรรยากาศดีขึ้นก็มีสิทธิผ่านค่ะ ไม่รู้เรื่องอะไรเลย แต่ตามน้ำได้ดีก็มีสิทธิ์ผ่านค่ะ (-_-") เทคนิคนะคะ เวลาคนพูดมาต้องฟังค่ะ มองหน้าเค้า อย่าเหวี่ยงปากกา และวัฒนธรรมญี่ปุ่นนะคะ สำคัญมากค่ะ ต้องพยักหน้าหรือทำเสียงอือๆอาๆเวลาคนพูด แปลว่า ฉันฟังเธออยู่ค่ะ และเวลาจะแย้งเค้านะคะ ต้องบอกก่อนว่า ฉันคิดว่าความเห็นเธอมันดีมากนะคะ (แม้เราจะไม่เห็นด้วยมาก) แต่ฉันคิดว่า อย่างนี้ๆๆๆ หรือว่า อืมดีจังเลยนะคะ ทำไมคุณถึงคิดอย่างนี้ เหรอ ถ้าจะแย้งต้องชมว่าดีก่อนนะคะ ห้ามทำสีหน้าไม่พอใจค่ะ แม้จะรู้สึกว่าคนนี้กำลังพาออกทะเล (มีบ่อยนะคะ พูดเรื่องที่ไม่เกี่ยวกันขึ้นมาค่ะ) เทคนิคสำหรับคนที่ไม่รู้เรื่องจริงๆเลยกับเรื่องที่กำลังคุยกันนะคะ กูรูบอกว่า ให้ฟังความคิดเห็นคนอื่นค่ะ ถ้าเค้าดี ก็บอกว่า ฉันเห็นด้วยกับคุณคนนี้ค่ะ (จะเก่งมากจะพูดได้หลายคนค่ะ) เพราะอย่างนี้ๆ เป็นการเปิดประเด็นให้ตัวเองพูดค่ะ ทีนี้ก็จะมีคนไม่ค่อยพูดใช่ไหมค่ะ เราก็ควรถามเค้าว่า คุณมีความคิดเห็นอะไรไหมคะ เปิดโอกาสให้เค้าพูดนะคะ ทำอย่างนี้ก็เป็นผลดีกับทั้งสองฝ่ายนะคะ สำหรับเรา เค้าจะให้คะแนนว่าเป็นคนเห็นใจผู้อื่นค่ะ สำหรับอีกคนนึงก็จะได้แสดงความเห็นนะคะ แต่ถ้าเราโดนถามอย่างนี้ก็ควรรู้สึกตัวนะคะ ว่าเงียบมากไปแล้ว อ้อ พูดเป็นคนแรกจะได้คะแนนดีนะคะ เพราะถือว่ามุ่งมั่นค่ะ (ใช้คำถูกหรือเปล่าคะ) แต่ก็ไม่จำเป็นว่าต้องพูดเยอะๆถึงจะผ่านนะคะ พูดมากก็ตกได้ค่ะ เล่าประสบการณ์ให้ฟังนะคะ จขกท ชอบแสดงความเห็นค่ะ แล้วเวลาฟังอะไรที่มันไม่ค่อยถูกใจก็จะไม่ค่อยพอใจนะคะ ทำให้ตกเรื่อยมานะคะ ก็พยายามปรับปรุงนะคะ แต่อดไม่ได้ทุกที จนวันนึงไปสัมภาษณ์บริษัทนึง ที่ทุกคนเป็นคนญี่ปุ่นค่ะ พูดกันเป็นไฟมากเลยค่ะ ทุกคนจดกันยิกๆ มีจขกท คนเดียวค่ะที่ไม่จดเพราะไม่ทัน ไม่รู้เรื่องจริงๆค่ะ อาศัยพอเวลาเปิดประเด็นก็ยกมือพูดคนแรก แล้วก็ตามน้ำค่ะ โดนคนข้างๆถามว่า มีความเห็นอะไรไหม ก็รู้สึกแย่นิดหน่อยค่ะ ฮ๋าๆๆๆ ฉันนั่งเงียบมากเลยเหรอ เลยอาศัยเวลาฟังเข้าใจพยายาม พูดอะไรที่สำคัญไปหน่อย ตอนออกไปพรีเซ้นก็เสอนตัวค่ะ แล้วเลือกบทที่ง่ายที่สุดค่ะ คิดว่าตกแน่ๆเลยค่ะ แต่ผ่านค่ะ ก็ได้เรียนรู้วิธีทำกรุ๊ปดิสคัสชั่นจริงๆค่ะ จากประสบการณ์นี้นะคะ ทำให้เราได้รู้วิธีทำงานกลุ่มจริงๆค่ะ ก็เห็นข้อเสียตัวเองนะคะ แล้วเอามาปรับปรุงเวลาทำงานจริงค่ะ อย่างตอนนี้งานในมหาลัยก็พยายามฟังและนึกถึงคนที่ตามไม่ทันให้มากขึ้น จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 19:55:40 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 18 มีประโยชน์มากๆ ขอบคุณค่ะ โหวตเก็บเข้าคลังกระทู้เลย ปิคเคยเจอผู้ชายใส่สูทในมหาวิทยาลัยค่ะ (ตามจริงเจอบ่อย) มองดีๆ อ้าว เพื่อนเรานี่หน่า ปีหนึ่งเองใส่สูทซะดูโตเชียว เลยถามเพื่น ได้ความว่า ใส่มาถ่ายรูปติดบัตรเท่านั้นเองค่า จากคุณ : pikzy เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 20:12:27

ความคิดเห็นที่ 19 เข้ามาอ่านเก็บความรู้ค่ะ คุณจขกท.เล่าเรื่องได้ชวนอ่านมากมาย อ่านเพลินไปเลยค่ะ ^^ เสียดายให้ gift กับโหวตไม่ได้ อยากให้คุณจขกท.เอาไปแปะห้องสีลมด้วยจังค่ะ คงจะเป็นประโยชน์กับคนที่กำลังหางานตอนนี้มากๆ เลย ของเราตอนนี้ก็เพิ่งเข้ามาเป็นพนักงานใหม่เอี่ยมอ่อง 新社員 ที่ญี่ปุ่นเหมือนกัน แต่เราจ้างงานจากไทยแล้วมาเทรนพร้อมคนอื่นๆ ที่ญี่ปุ่นน่ะค่ะ แรกๆ เล่นเอาอ่วม กลับห้องแล้วน้ำตาไหลพรากๆ แต่พอชินแล้วก็เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ เลย เอาเป็นว่ารอฟังต่อนะคะ ＾＾ จากคุณ : Draconia เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 20:12:50

ความคิดเห็นที่ 20   หางานที่นี่ มันก็ไม่ได้ทำให้เราแค่ได้งานนะคะ จากตัวเอง รู้สึกว่าโตขึ้นค่ะ ภาษาก็เก่งขึ้น มีความมั่นใจที่จะใช้ภาษาญี่ปุ่น รู้จักการอธิบายมากขึ้นค่ะ ปกติจะขี้เกียจอธิบายค่ะ พูดสั้นๆจบค่ะ แต่ทำอย่างนี้เวลาสัมภาษณ์เค้าก็ไม่เข้าใจนะคะ ต้องอธิบายให้ฟังละเอียดๆ ไม่อย่างนั้นเค้าจะนึกตามไม่ออกนะคะ แล้วก็ควรเลี่ยงคำพูดว่า ดี ชอบ สนุก ไม่ชอบ ไม่ดี อะไรอย่างนี้นะคะ ควรจะอธิบายค่ะ ทำไมถึงคิดอย่างนี้ๆๆๆ สัมภาษณ์เราเค้าอยากรู้จักเราค่ะ พยายามอธิบายหน่อยนะคะ แล้วก็ตอนเตรียมตัวสัมภาษณ์ค่ะ ถามคนรอบข้างเราก็ดีนะคะ ว่าเราเป็นคนยังไง ให้เค้าตอบตรงๆนะคะ จะได้รู้และไม่เข้าข้างตัวเองค่ะ บางทีสิ่งที่เราคิดว่าเราเป็น กับสิ่งที่เราเป็นจริงๆก็ไม่เหมือนกันนะคะ เพราะเราคิดเข้าข้างตัวเองก็มีค่ะ เช่น บางคนตอบข้อดีว่า เป็นคนชอบร่วมมือกับคนอื่นค่ะ ทำงานเป็นทีม คิดเอาเองค่ะ แต่มองจากภายนอก ยังไง้ยังไงก็ไม่ใช่ค่ะ ถามเพื่อนเค้าก็อาจจะบอกว่าไม่ใช่ก็ได้ค่ะ ถ้าเรารู้ตั้งแต่ตอนแรกจะได้รู้ตัวทันนะคะ คนสัมภาษณ์เค้าก็เห็นคนมาเยอะค่ะ ผ่านจากรอบนั้นจะเป็นรอบเดี่ยวค่ะ เค้าจะอาจจะถามคำถามเดิมทวนใหม่ค่ะ เพื่อที่จะถามลงรายละเอียดนะคะ วิธีป้องกันตัวนะคะ ต้องสิเคราะห์ตัวเองให้ดีค่ะ ใคร ทำอะไร ที่ไหน อย่างไร ทำไม ถามตัวเองนะคะ กับเรื่องที่เราคิดจะพูดค่ะ เช่นข้อดี ข้อเสียค่ะ ข้อดีก็ไม่มีอะไรมากนะคะ ส่วนข้อเสียนะคะ ควรจะเป็นข้อเสียจริงๆนะคะ แต่ไม่เอา ว่านอนตื่นสาย ขี้เกียจ หรืออะไรอย่างนั้นนะคะ ที่นี่หางานควรจะดูเป็นผู้ใหญ่ค่ะ ข้อเสียอะไรที่ดูเด็กอย่างนั้น คงเป็นกันทุกคนค่ะ จขกทก็เป็นค่ะ แต่คงไม่เหมาะเอามาหางานค่ะ ข้อเสียที่พูดได้ คือเรื่องที่เรารู้ตัวค่ะ เป็นเรื่องที่แก้ไขได้ และเรากำลังปรับปรุงอยู่ค่ะ ที่นี่เวลาเค้าให้พูดเรื่องไม่ดี เราต้องพูดวิธีปรับปรุงแก้ไขด้วยนะ คะ อย่าพูดเรื่องไม่ดีแล้วจบเฉยๆค่ะ บางทีเค้าก็ชอบถามเรื่องที่ผิดพลาดที่สุดในชีวิต บางคนอาจจะคิดว่า อายุเท่านี้เอง มันจะมีผิดพลาดอะไรได้ ก็เลือกมาสักเรื่องนะคะ คนญี่ปุ่นดูชอบนะคะ โดยเฉพาะถ้าเราบอกเค้าได้ว่า เราทำอะไรเพื่อแก้ไขสถานการณ์ และเราเรียนรู้เป็นผู้ใหญ่ขึ้นค่ะ ในรอบเดี่ยวนี้ บางทีก็จะโดนกดดันนะคะ หลายๆอย่าง เช่น เราพูดอะไรไปก็บอกว่า ไม่เข้าท่าบ้าง อย่างนี้ไม่ผ่านแน่ แย่บ้าง ก็ไม่ต้องตกใจนะคะ ชิวๆค่ะ พยายามอธิบายเค้าไปนะคะ ว่าเราไม่ใช่คนอย่างนั้น เรามั่นใจว่าทำได้ เพราะอย่างนี้ๆๆๆ สู้ด้วยเหตุผลค่ะ โดนอย่างนี้บางคนร้องไห้ก็มีนะคะ อึดค่ะ เวลาโดนมากๆ อาจารย์แนะนำให้ยิ้มไว้ค่ะ ยิ้มๆๆๆๆค่ะ อย่าหน้าบึ้งไม่พอใจนะคะ จขกท เคยโดนเรื่องภาษาญี่ปุ่นค่ะ เรือ่งคิดว่างานง่ายไปบ้าง อะไรบ้าง นอกจากนี้ก็มีเช่น ถามว่าตอนนี้สมัครที่ไหนไปบ้าง จากที่บอกข้างต้นค่ะ ที่นี่เค้าสมัครกันเป็นอุตสาหกรรมค่ะ แสดงว่าเรามีความสนใจด้สนนั้นจริงๆนะคะ ถ้าเราตอบไปแบบหลายที่มาก เค้าก็จะงงๆ กับเรานะคะ ว่าอยากทำจริงไหม เช่น จขกท เคยไปสมัครบริษัทรีเสิร์จ ค่ะ แล้วที่เหลือเป็นMaker หมดเลยค่ะ จะบอกว่าเพราะเราชอบบริษัทคุณมาก จนไม่สนที่อื่นก็เป็นคำพูดที่ฟังไม่ขึ้นเลยค่ะ เพราะความจริง ถ้าคนชอบรถ เค้าก็ต้องสมัครแต่บริษัทรถเยอะๆใช่ไหมคะ ไม่ใช่แค่ที่เดียวค่ะ เค้าอาจจะถามเราค่ะ ว่าเรามีเกณฑ์การเลือกบริษัทยังไงนะคะ ก็ต้องคิดไว้คะ บริษัทที่เราเลือกก็ควรอยู่ในเกณฑ์เดียวกันนะคะ เช่นบอกว่า สมมุตินะคะ อยากเดินทางต่างประเทศ ก็เลยสมัครบริษัทที่มีสาขาต่างชาติเยอะๆ (คนญี่ปุ่นใช้เหตุผลนี้เยอะมากเลยค่ะ) แต่เราดันไปเลือกบริษัทที่ไม่มีสาขาข้างนอกเลย เค้าก็จะงงค่ะ (อันนี้สมมุตินะคะ) แต่ตอนที่ท่าทางจะไม่ได้งาน จขกท ก็ตอบไปตามตรงเลยค่ะ ตอนนี้ตกหมดทุกที่เลย มีอะไรมาก็ขอคว้าไว้ก่อน (โดนอาจารย์ติงมาว่า ไม่ต้องตรงขนาดนั้นก็ได้ >< )ก็โดนถามกลับอีกว่า ทำไมถึงอยากทำงานขนาดนั้นเป็นต้นนะคะ จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 20:22:21 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 21   คุณ okb ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ คุณ pikzy ขอบคุณมากๆนะคะ คุณ Draconia เอาไปแปะแล้วค่ะ :D ฮ่าๆๆ เดี่ยวหนูเองก็คงมีน้ำตาไหลเหมือนกันนะคะ จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 20:25:08 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 22   จากที่ทำมานะคะ เค้าอยากจะรู้ตัวตนเรามากเลยค่ะ ทำให้เวลาตกเรารู้สึกว่าเพราะเราเป็นคนอย่างนี้หริอเปล่า เลยตก รู้สึกไม่ค่อยดีกับตัวเองค่ะ แต่ความจริงที่เป็นอย่างนั้น เพราะเราวิเคราะห์ตัวเอง และบริษัทไม่ดีนะคะ ไม่ใช่เราไม่ดีค่ะ บริษัทที่นี่มีเยอะแยะค่ะ เค้าก็อยากได้คนต่างกันไป ควรหาความรู้ให้เยอะค่ะ สัมภาษณ์ที่นี่ คนสัมภาษณ์มีหลายแบบนะคะ แต่ถึงมีหลายแบบเราก็ควรเป็นตัวของตัวเองค่ะ ไม่ควรเอียงไปตามเค้าค่ะ เช่น มีคนที่ชอบดุค่ะ ดุอย่างเดียวเลย มีคนที่ใจดีค่ะ คุยด้วยแล้วสบายใจค่ะ อันนี้จขกท คิดว่าแย่มากเลยนะคะ ฮ่าๆๆ เพราะสบายใจจนคุยเรื่อยเปื่อยค่ะ แล้วก็เปิดเผยเรื่องที่ไม่ควรจะพูดมาค่ะ มีคนไม่พูดอะไรเท่าไหร่ค่ะ ถามก็จบค่ะ ดูไม่ค่อยสนใจเราเป็นต้นค่ะ การไปสัมภาษณ์หลายๆครั้ง มีประสบการณ์มากๆ ทำให้ผ่านเรื่องอย่างนี้ได้ดีขึ้นค่ะ ระหว่างสัมภาษณ์นะคะ บริษัทมักจะมีวันใกล้ๆกันค่ะ ติดกันเลยก็มีค่ะ เช้าเย็นก็มีค่ะ ก็ต้องจัดตารางให้ดีนะคะ ไปไม่ได้ก็มีค่ะ ตอนนั้นเราก็ต้องลองคุยกับทางไดทางหนึ่งนะคะ (หรือว่าทั้งสองทาง) หรือไม่ก็ต้องยกเลิกไปค่ะ บริษัทญีปุ่นนะคะ หลายที่ไม่บอกค่ะ ว่าจะสัมภาษณ์วันไหนค่ะ ประกาศผล (บางที่ถ้าตกจะได้เมล์ค่ะ ถ้าผ่านจะได้โทรศัทพ์ค่ะ ช่วงนั้นก็เฝ้าโทรศัพท์เลยค่ะ เบอร์แปลกๆโทรมา ก็โทรกลับไปหมดเลยค่ะ แล้วก็แอบผิดหวังเวลามันไม่ใช่ค่ะ ฮ่าๆๆๆ) เนื่องจากบอกโดยกระทันหันนะคะ ทำให้ในกระเป๋าเงินของจขกท มีตารางบัส ตารางเครื่องบิน ตารางรถไฟ เบอร์โรงแรม(ในโทรศัทพ์ค่ะ) เอาไว้หมดเลยค่ะ แบบว่า พร้อม ทุกเมื่อค่ะ ส่วนใหญ่ก็ไปรถไฟนะคะ เพราะกระทันหันมาก ค่าตั๋วแพงค่ะ (บางทีประกาศ ให้ไปอีกสองสามวันเลยค่ะ) ก็รู้สึกเชี่ยวเส้นทางขึ้นค่ะ ขนาดง่วงและเหนื่อยมาก ก็สามารถหิ้วสังขารตัวเองขึ้นรถไฟไปโตเกียวได้ค่ะ นอกจากกระเป๋าจะแฟบแล้ว สุขภาพยังแย่ค่ะ ก่อนหน้านี้มีคนเตือนมามากค่ะ แต่ก็ไม่สนใจค่ะ แข็งแรงค่ะ เอาเข้าจริงๆก็เหนื่อยมากค่ะ ขนาดในกระเป๋าพกวิตามิน ยาดม (ขึ้นรถไฟปุ๊บยัดจมูกเลยค่ะ ฮ่าๆๆ ล้อเล่นนะคะ) พารา ไว้อย่างละหนึ่งกระปุกค่ะ (อุ้ย เดี๋ยวแม่มาอ่านแล้วตกใจ ก็ไม่ได้กินบ่อยนะคะ พาราน่ะค่ะ แต่พักผ่อนน้อยๆก็ไข้ขึ้นเหมือนกันค่ะ) หางานเสร็จมีคนชมว่าสวยขึ้นค่ะ เพราะผอมลงค่ะ ก็ไม่รู็จะดีใจดีไหมนะคะ ฮ่าๆๆๆ อาหารก็กินแบบรีบๆค่ะ ซื้อในร้านสะดวกซื้อค่ะ เอียนมากเลยค่ะ นี่แค่หางานนะคะ ถ้าทำงานจะเป็นอย่างไง อ้อลืมไปค่ะ เวลาผลออกนะคะ เราก็ต้องจองเวลาสัมภาษณ์ค่ะ ทางอินเตอร์เนตค่ะ เดี๋ยวนี้มีเนตทุกอย่างก็สบายนะคะ แต่ก็ลำบากด้วยค่ะ นึกดูนะคะคนหลายคนจองเวลาเดียวกัน แย่งกันวุ่นวาย เนตล่มก็มีค่ะ ยิ่งตอนต้นๆที่ต้องเข้าสัมมนานะคะ ถึงกับโดดเรียนเฝ้าหน้าคอมเลยค่ะ พูดถึงโดดเรียนนะคะ (วกไปวนมาอีกแล้วขอโทษนะคะ) ที่นี่เวลาหางานแล้วโดนเรียนกันเป็นว่าเล่นเลยค่ะ อาจารย์ก็โอเคนะคะ แต่ถ้าไปสัมมนาจะถือเป็นขาดค่ะ ยกเว้นสัมภาษณ์ ค่ะ เนื่องจากหางานเวลาเรียนนะคะ ก็ไม่ค่อยลงเรียนกันค่ะ หางานให้เต็มที่เลยค่ะ เด็กก็จะหายไปจากมหาลัยเยอะนะคะ ไว้แค่นี้ก่อนนะคะ ขอทำการบ้านหน่อย ขอบคุณทุกคนที่มาอ่านนะคะ จากการเขียนอันนี้ ทำให้รู้ว่าในนี้ก็มีพี่ๆหลายคนทำงานอยู่นะคะ :D ว่างๆก็มาเล่าให้ฟังมั่งนะคะ จากคุณ : ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 20:46:21 A:125.206.236.45 X: TicketID:275156

ความคิดเห็นที่ 23 1 vote ka ^^ [from : N'Ou] จากคุณ : Cindecruella เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 22:32:45

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณมากๆครับสำหรับประสบการณ์ดีๆ มีประโยชน์มากกกกกก ตอนผมไปสัมภาษณ์ไบโตะที่สำนักงานย่อย คือตัวบริษัทเค้าครับ(ย้ำแค่ไบโตะ)ยังต้องไปสัมภาษณ์ สมัครไว้ในเน็ต ตอบเมลล์กลับมา นัดวันเวลา ไปสัมภาษณ์ตามวัน รอผลสัมภาษณ์ ไปที่ร้านหรือสาขาที่สมัครไว้ เทรนงาน (กรณีผ่าน)โอ้แม่เจ้า แต่ผ่านมาได้(ปีกว่าๆแล้ว) ตอนไปสัมภาษณ์นึกในใจ เพราะคนอื่นๆเค้าไปที่ร้านสัมภาษณ์ ได้ไม่ได้จบ ของเราต่างจากชาวบ้านเค้า เลยงง ขนาดแค่งานพิเศษนะนี่ ถามเพื่อน ถามคนรู้จัก เค้าบอกว่า เยอะกว่านี้อีก อันนี้แค่นี้ยังลดขึ้นตอนการสมัครงานประจำจริงๆ แต่ก็ดีได้ประสบการณ์ตอนนั้นมานิดหน่อย แต่ตอนนี้ต้องเตรียมตัวจริงๆแล้วละ 頑張ります。 แก้ไขเมื่อ 21 มิ.ย. 53 23:58:53 จากคุณ : Shimomeguro เขียนเมื่อ : 21 มิ.ย. 53 23:56:08

ความคิดเห็นที่ 25 One vote ka. จากคุณ : NetAuntie เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 00:50:55

ความคิดเห็นที่ 26 ต่อนะคะ  ที่พัก  เนื่องจากการสัมภาษณ์ต้องมีเดินทางไปโตเกียวเยอะ ขอแนะนำที่พักหน่อยค่ะ  ที่หนึ่งนะคะ ติดต่อจากทางมหาลัยค่ะ ราคาพันหนึ่ง ว้าว ทำไมถูกอย่างนี้ใช่ไหมค่ะ คือมันเป็น Rental Office ค่ะ คือ (รู้สึกว่า) เป็นที่ที่คนทำงานเค้ามาเช่าทำงานค่ะ (ในอนาคตเราคงได้ใช้บ้าง ฮ่าๆๆๆๆ ) มีกฏหลายๆอย่างค่ะ เช่น ให้เข้าในเวลากำหนด ห้ามเข้าวันอาทิตย์ ห้ามเข้าวันที่ไม่มีอะไรทำ ค่ะ คุณภาพก็สมราคามากค่ะ (มากๆเลยค่ะ) ขนาดห้องกว้างประมาณสองคูณสองเมตร >< ข้างในมีโต๊ะหนึ่งตัวนะคะ มีทีวี ที่ต้องเสียเงิน มีปลั๊กเนตให้ต่อค่ะ (แต่ไม่มีสายค่ะ สายเน็ตซื้อจากเค้าก็ยาวมากๆค่ะ ยาวประมาณครึ่งหนึ่งของห้อง ลองวัดดูค่ะ ) ข้างห้องมีฟูก หมอนกับผ้าห่มค่ะ ก็ตามห้องนะคะ บางทีมันก็กว้างไม่เท่ากัน บางห้องฟูกก็ยาวกว่าห้องค่ะ (-_-") มีห้องน้ำที่มีทั้งชักโครกและอาบน้ำในตัวเดียวกันค่ะ ที่อาบน้ำก็คือฝักบัวค่ะ แล้วก็ อาบข้างชักโครกนั่นแหละค่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ ไม่มีที่ให้อาบเป็นสัดส่วนค่ะ น้ำต้องใช้ห้ามติดต่อกันเกินสิบนาทีนะคะ ไม่อย่างนั้นจะโดนตัดหนึ่งชั่วโมงค่ะ   ห้องนี้เค้าให้อยู่ได้ไม่เกินสามวันค่ะ แต่ถึงอยู่ได้นานกว่านั้น จขกท ก็คงไม่คิดจะอยู่เหมือนกันค่ะ สุขภาพจิตแย่นิดนึงค่ะ   แต่ที่พักตามโตเกียว โอซาก้าแพงค่ะ มีพันนึงก็ดีมากมายแล้วค่ะ บางทีที่นี่ก็เต็มค่ะ ต้องไปอยู่โอสเทลค่ะ ก็วุ่นวายนิดนึงนะคะ แต่ก็ต้องทนค่ะ   มาถึงที่พักระหว่างวันนะคะ ระหว่างหางาน งบน้อยค่ะ ไปๆมาๆ โตเกียว โอซาก้า ก็ไม่ได้ว่าจะได้ชอบปิ้ง (เพื่อนชอบบอกว่าอิจฉา แต่ความจริงอยากอยู่บ้านมากๆเลยค่ะ) เพราะไม่มีเงินค่ะ ก็ต้องหาที่นั่งนะคะ จขกท เลือกเนตคาเฟ่ค่ะ จ่ายสี่ชั่วโมงหนึ่งพันค่ะ บรรยากาศนะคะ มีใครเคยไปหรือปล่าเอ่ย มืดสนิทค่ะ มีเสียงกรนเป็นระยะๆ เงียบมากค่ะ จขกท เดินไปห้องน้ำค่ะ แล้วพอเปิดประตูมา เจอคนหน้าตาลอยๆ ค่ะ (เค้าคงอยู๋ในนี้เล่นเกมส์ทั้งวันเลยมั้งคะ) ตั้งแต่นั้น เลยไม่เข้าห้องน้ำในเนตคาเฟ่อีกเลยค่ะ  ในเนตคาเฟ่มีคอมค่ะ มีการ์ตูน มีน้ำในกินค่ะ จขกท ก็นั่งทำข้อสอบค่ะ ไม่ก็เซ็งมากๆ ก็เล่นเนตค่ะ  การเดินทาง มีการเดินทางหลายแบบมากค่ะ เช่น บัส เครื่องบิน เรือ รถไฟค่ะ บัสเป็นไนท์บัสค่ะ นอนในรถ ถูกสุดค่ะ แต่เหนื่อยมากค่ะ แล้วก็ถึงเช้ามากค่ะ ได้ดูพระอาทิตย์ขึ้นที่โตเกียวเลยค่ะ บัสจะจอดทุกๆสี่นาทีค่ะ เพื่อให้เข้าห้องน้ำค่ะ พอจอดไปก็จะมี บัสหลายคันมากค่ะ ฝนตก หิมะ โปรย ง่วงสะลึมสะลือ ก็อย่าขึ้นบัสผิดนะคะ บัสก็ไม่แคบนะคะ นอนได้สบายๆค่ะ เครื่องบินนะคะ เร็วทันใจค่ะ สะดวกสะบาย เป็นทางที่อยากเลือกเสมอค่ะ ถ้ามีสตังค์ มีหลายแบบให้เลือกค่ะ โลคอส หรือ ธรรมดาค่ะ โลคอสก็โลจริงๆนะคะ มาสามประจำค่ะ เคยเกือบตกบัสค่ะ เพราะเครื่องบินมาสาย ถ้าไม่ใช่โลคอสซื้อใกล้ๆวันเดินทางจะราคาประมาณกลับไทยได้เลยค่ะ เฮ้อ ไม่มีอะไรพอดีเลยนะคะ รถไฟค่ะ ชินคันเซ็นค่ะ สนุกดีนะคะ ชอบค่ะ แต่นั่งระยะทางกลับไทยได้ทุกอาทิตย์นี่ก็เหนือ่ยมากๆค่ะ จขกท ขึ้นปุ๊บก็ยัดยาดมค่ะ ในรถไฟกแบ่งเป็นตู้จองกับไม่จองนะคะ ชินคันเซ็นยาวเป็นกิโลเลยค่ะ ตู้ไม่จองมีแค่สามตู้ค่ะ ถ้าจองเสียเพิ่มอีกสามพันกว่าค่ะ จขกท มั่นใจว่าน่าจะได้ที่นั่ง เพราะคิดต้นสาย ลงท้ายสายค่ะ (ถ้าขึ้นระหว่างทางควรจองนะคะ เพราะต้องยืนค่ะ) มีเนตให้เล่นด้วยค่ะ แต่ต้องเสียเงินนะคะ ก็ผ่านค่ะ  รถไฟคนเยอะทุกรอบเลยค่ะ ขายดีจริงๆนะคะ บางทีก็เป็นคนทำงานค่ะ แม่มากับลูกก็เยอะค่ะ เรือ ก็นั่งข้ามคืนนะคะ มีหลายชั้นให้เลือกค่ะ ไม่มีคอมเมนท์ค่ะ ส่วนใหญ่บริษัทเค้าจะไม่ออกค่าเดินทางให้ค่ะ ยกเว้นรอบสุดท้ายค่ะ  (บางที่ก็จ่ายให้หมดค่ะ) ดังนั้นจขกท ก็ต้องเลือกอันที่ถูกสุดๆนะคะ ในรอบสุดท้ายเค้าก็จะจ่ายต่างกันไปค่ะ บางที่จ่ายส่วนหนึ่งค่ะ บางที่จ่ายให้เต็มค่ะ บางที่เค้าให้เงินเรามาก้อนนึงค่ะ (ใช้ยังไงก็เรื่องของเราค่ะ)  ทุกคนคงชอบแบบที่สามนะคะ  ฮ่าๆๆ จขกท ก็เคยได้แบบที่สามค่ะ แต่ตอนนั้นเหนื่อยมากเลยค่ะ เดินทางไปๆมาๆ เลยเลือกแบบเร็วสุดเลยค่ะ ก็เข้าเนื้อตัวเองนะคะ ถ้าเค้าจ่ายเป็นจำนวนเต็มให้เค้าจะบอกให้เราเอาใบเสร็จไปนะคะ แต่จ่ายเงินให้อย่างนี้ก็มีเงือ่นไขค่ะ เช่น ตั๋วไปกลับ เช่น ห้ามไปเกินบ้านตัวเอง เช่น ให้ปปริ๊นใบเดินทางออกมาค่ะ (ในยาฮู้มันจะมีบอกเลยค่ะ )  แล้วก็แท็กซี่นะคะ ปกติไม่คอ่ยนั่งค่ะ เพราะว่าแพง แต่ตอนหางานนี่บางทีก็ไกลค่ะ เดินก็ร้อน เหงือท่วม เปียกฝน เปียกหิมะนะคะ ก็แท็กซี่บ่อยค่ะ บางทีกลับมาถึงตี่หนึ่ง ไม่มีรถแล้วค่ะ ก็ต้องแท็กซี่ค่ะ นั่งแท็กซี่ตอนกลางคืนต่อราคาได้ค่ะ ก็ให้ลุงพูดก่อนนะคะ เพราะราคาที่แกพูดมา จะเป็นราคาที่แกพอใจค่ะก็สวมวิญญาณหญิงไทยนะคะ ต่อครึ่งหนึ่งเลยค่ะ  ลุงแกก็ทำหน้าลำบากใจค่ะ สุดท้ายก็ได้เกินครึ่งมานิดหน่อยค่ะ ก็ยึดราคานี่มาเรื่อย ใครไม่ให้ราคานี้ก็บอกไปว่าคราวที่แล้วฉันนั่งอย่างนี้ อิอิอิอิอิ จากคุณ : ฮัลโหล (รถสีขาว) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 08:50:02

ความคิดเห็นที่ 27 การแต่งตัวนะคะ เสือเชิ้ต มีหลายแบบค่ะ แบบมีกระดุมหลายเม็ด กับแบบที่ไม่มีกระดุมเม็ดบน (ก็จะเปิดมากหน่อย) แบบมันก็จะแสดงความเป็นตัวเราได้ต่างกันค่ะ แต่มีบางอุตสาหกรรมเค้าจะไม่ให้ใช้บางแบบนะคะ ก็ต้องศึกษาค่ะ เสื้อเชิ้ตแบบมีกระดุมเยอะๆ บางคนก็ติดหมดเลย (เหมือนนิสิตเมืองไทย) บางคนก็ไม่ติดเม็ดบนนะคะ ถ้าติดหมดเลยจะดูเรียบร้อย เคร่งๆค่ะ (กูรูบอกว่า) เหมาะกับคนขี้เล่นค่ะ ถ้าไม่ติดหมดก็จะดูเปิดเผยค่ะ มีชีวิตชีวานิดนึงค่ะ แขนเสื้อของเชิ้ต ถ้าเป็นผู้หญิงควรยาวพอดีสูทค่ะ หรือสั้นกว่า ไม่ให้มันแลบออกมาค่ะ แต่ของผู้ชาย ควรจะให้ออกมาค่ะ เสื้อสูท แจ๊กเกต ก็หลายแบบเหมือนกันนะคะ กระดุมหลายเม็ด กับน้อยเม็ด ตามแบบก็ให้อารมณ์เราต่างกันไปค่ะ กระโปรงค่ะ (กูรูแนะนำว่า) ผู้หญิงควรใส่กระโปรงนะคะ จะดูสุภาพค่ะ แต่ใส่กางเกงก็ไม่ได้ผิดอะไรค่ะ ความยาวกระโปรงควรจะพอดีเข่าเวลานั่งนะคะ ใส่สั้นก็ไม่เรียบร้อยค่ะ ถ้าใส่กางเกงควรให้พอดีส้นรองเท้านะคะ ชุดสูทนี่มีสองสีนะคะ สีดำกับเทาค่ะ สีดำให้ความรู้สึกทางการนะคะ สีเทาก็อ่อนหน่อยค่ะ บางที่ไม่ให้ใช้สีเทานะคะ คนส่วนใหญ่ใช้สีดำค่ะ ถ้าจะเลือกสีเทาก็ต้องมั่นใจหน่อยนะคะ ว่าจะไม่ประหม่าเพราะรู้สึกแปลกค่ะ จขกท ว่าน่าจะใช้สีดำนะคะ เพราะสะดวกดีค่ะ รองเท้า ใส่แบบมีส้นนะคะ (อันนี้ก็กูรูอีกแล้ว) ควรใส่รองเท้าหัวตัด เล็กค่ะ เพราะทำให้ดูเป็นผู้ใหญ่ค่ะ ถ้าหัวตัดใหญ่หรือหัวกลม จะดูเด็กค่ะ มีแบบมีสายคาด หรือไม่มีนะคะ จขกท เลือกไม่มีค่ะ ห้ามใส่แบบหนังแก้วนะคะ  รองเท้าจขกท มีหลายคู่หลายแบบค่ะ เช่น แบบไว้ใส่ไปสัมมนา กับแบบใส่ไปสัมภาษณ์ค่ะ ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ เดินเยอะแล้วมันเก่าเร็วค่ะ กระเป๋า สีดำค่ะ แบบตั้งได้ ไม่มีลายนะคะ ขนาดใส่กระดาษเอสี่ได้ค่ะ เพราะต้องใส่เอกสารค่ะ กระเป๋าจขกท เป็นโดราเอมอนมากค่ะ มีทุกอย่างค่ะ นอกจากเครื่องเขียนสมุดโน้ต แผนที่  มี ถุงน่อง(ขาดบ่อยค่ะ) ผ้าอนามัย(ไม่ต้องอธิบายนะคะ) มีคอนแทคเลนส์ มีอุปกรณ์แต่งหน้า มีดิกค่ะ กระเป๋าใบคงประมาณหกถึงเจ็ดกี่โลได้ค่ะ ทั้งหมดนี้เราสามารถซื้อได้เป็นเซ็ตจากร้านนะคะ แต่จขกท ซื้อแยกกันค่ะ บางทีซื้อแยกก็ถูกกว่านะคะ เพราะลดราคาค่ะ แล้วอีกอย่างซื้อที่ร้านก็เหมือนกันหมดนะคะ เราก็ไม่ได้ชอบแนวนั่นค่ะ สูท เอามาจากไทยค่ะ   แต่งหน้า แต่งให้เป็นธรรมชาติค่ะ แต่ต้องแต่งนะคะ เพราะไม่อย่างนั้นจะถือว่าไม่สุภาพค่ะ เค้าแนะนำให้ใช้โทนน้ำตาล หรือชมพูค่ะ กูรูบอกว่าควรแต่งให้ดูเป็น 上品　(ของสูงเเหรอคะ) ฮ่าๆๆ ผม ควรเป็นสีดำนะคะ แต่ผู้หญิงบางทีสีน้ำตาลก็ใช้ได้เหมือนกันค่ะ น้ำตาลเข้มนะคะ บางที่ก็ต้องดำค่ะ ทรงผม เนื่องจากคนญี่ปุ่นต้องโค้งบ่อยค่ะ ควรเลือกเวลาที่โค้งแล้วผมไม่มาปิดหน้านะคะ บางคนเกล้ามวยไปก็มีค่ะ จขกท มัดรวบค่ะ ธรรมดาเหมือนเรียนมอปลายค่ะ จากคุณ : ฮัลโหล (รถสีขาว) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 09:18:10

ความคิดเห็นที่ 28 เรื่องสูทควรจะมีสองชุดค่ะ เพราะอาจจะต้องซัก หรือ อย่างจขกท แบ่งเป็นสูทไปสัมมนากับสูทสัมภาษณ์ค่ะ สูทสัมภาษณ์นี่สวย และดีหน่อยค่ะ บางที บางบริษัทจะให้เราใส่ชุดตามสบายได้ค่ะ แต่ตามสบายมันก็มีกฏของมันนะคะ แล้วคนญี่ปุ่นแม้จะบอกให้ตามสบาย แต่หลายคนก็ใส่สูทมาค่ะ (เพราะมันปลอดภัยกว่าค่ะ) (ในกูรูบางที่บอกว่าควรใส่สูทค่ะ แต่บางที่ก็บอกว่าทำให้ดูเป็นคนไม่มีความยืดหยุ่นค่ะ กูรูหลายแบบก็หลายความเห็นค่ะ) เช่น ในงานสัมมนาบริษัทแห่งหนึ่ง มีคนใส่สูทมาเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์เลยค่ะ จขกท คิดว่า ถ้าเป็นงานด้านแฟชั่น เค้าอาจจะให้เราใส่แบบเต็มที่ได้ (เดาล้วนๆเลยนะคะ) แต่บริษัททั่วไปก็ควรแต่งให้ดูดีค่ะ กระโปรงลายลูกไม้อะไรอย่างนี้ก็อย่างเพิ่งดีกว่าค่ะ กูรู แนะนำว่า ให้ไปดูว่าคนที่นั่นเค้าแต่งยังไงแล้วเราก็แต่งอย่างนั้นค่ะ จากคุณ : ฮัลโหล (รถสีขาว) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 09:24:44

ความคิดเห็นที่ 29 เขียนได้ดีมากเลยค่ะ...อ่านจบแล้ว (แบบคร่าวๆ ก่อน) แทบไม่อยากปิดหน้าจอนี้ แต่ต้องไปทำงานก่อน..จะมาอ่านให้ละเอียดอีกที... จากคุณ : tik-kit เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 09:59:52

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นกำลังใจให้นะครับ ละเอียดจริงๆ ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์นะครับ จากคุณ : Aon_loe เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 13:26:20

ความคิดเห็นที่ 31 อุ้ย เผลอเข้าล๊อคอินค่ะ ฮ่าๆๆ ใช้ล๊อคอินเลยละกันนะคะ ที่ใช้บัตรผ่านตลอดเพราะว่าเล่นไม่เป็นนะคะ หลังไมค์อะไรไม่ใช้เลยค่ะ นานๆทีจะเปิดดูค่ะ ถ้าใครอ่านกระทู้นี้แล้วาส่งอะไรมา ตอบช้าหรือลืมตอบก็ขอโทษไว้ ณ ที่นี้นะคะ   ขอบคุณค่ะ คุณ Shimomeguro โอ้โหขนาดไบ๊โตะยังขนาดนี้เลยเหรอคะ จขกท ไม่ค่อยได้ทำไบต์เท่าไหร่เลยค่ะ คุณ  NetAuntie ขอบคุณค่ะ คุณ tik-kit ขอบคุณค่ะ ดีใจที่ชอบอ่านนะคะ คุณ Aon_loe ขอบคุณค่ะ ตามอ่านเรื่องของคุณ Aon_loe อยู่เหมือนกันนะคะ :P :D แก้ไขเมื่อ 22 มิ.ย. 53 16:28:57 จากคุณ : รถสีขาว เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 14:09:47

ความคิดเห็นที่ 32 ก่อนอื่นเลย ต้องขอแสดงความยินดีด้วยครับ ที่ได้งาน  เข้าใจอารมณ์ตอนนี้เลย ว่าดีใจโคดๆ  แต่ อ่านแล้วคิดถึงความหลัง อันแสนถึก ของการหางานเลย เข้ามาช่วยแชร์สำหรับ เด็กด็อก ที่อยากลองหางานเอง 1. ต้องแน่ใจว่าจะจบได้ตามกำหนดปกติ คือ ช่วงปลายเดือน 3 เพื่อเริ่มงานต้นเดือน 4 เพราะเป็นช่วงที่บริษัทจะเริ่มเทรนคนเข้าใหม่ （新入社員研修）ยกเว้น คนที่ทางบริษัทรับมาแบบ VIP  ถ้าเกณคิดตามปกติสำหรับการหางานทั่วไปแล้ว คือ ถ้าคิดจะหางานเข้า ด็อกปีสอง ต้องเริ่มหาข้อมูล  ดังนั้น ควรจะมีเปเปอร์ติดตัว 1 เป เป็นอย่างน้อย เพราะจะเสียเวลากับการหางานค่อนข้างมาก กว่าจะรู้ผลก้อ 1 ปีให้หลังตอนเข้าด็อกปีสาม ต้องวางแผนปั่นเปเปอร์ที่เหลือให้จบ แล้วก้อ ไปคุยกะท่านอาจารย์ที่เคารพ ว่าเราจะ ชิ่งไป就職ละนะ    ถ้าเป็นศิษย์รักศิษย์โปรด ท่านก้อ จะมี ออพชั่น  โพสดอก หรือ ซุยเซน ให้ เราหนักใจเล่น เป็นทางเลือก   2. เลือกเป้าหมาย  สกรีนบริษัทที่สนใจ （น่าจะประมานซักหลักร้อย  ） เข้าไปหาข้อมูลในเนท  ลงทะเบียนพวกリクナビ  ส่วนใหญ่ที่ดูกันเป้นตัวแรกๆเลย ก้อ น่าจะเรื่องเงินๆทองๆ   เงินเดือนคร่าวๆ ก้อ ตรี 20-22 มัง โท 22-25 มัง เอก 25-30 มัง แต่อย่าลืมดู ส่วนอื่น อย่างค่าช่วยบ้าน   หอบริษัท  โบนัส   โอที ....   บางบริษัทก้อ จะบอกเป็นรายปี  คร่าวๆก้อ อยู่ที่ 300-600 มัง   (ถ้าอยากรู้ว่าปีนึงบริษัทจ่ายให้เราเท่าไหร่ เชคดูได้จากใบที่จะใช้คำนวนภาษี ตอนปลายปีแล้วก้อ จะงงๆ ว่าเงินที่เอาไปคิดภาษี ทำไมมันดูเยอะกว่าที่เข้ากระเป๋าเราหว่าาา ) บางบริษัทเงินเดือนดูน้อย แต่โบนัส กระฉูด เป็นร้อยมังก้อ มี   ส่วนตัวอื่น อย่างจำนวนวันหยุด  ระบบ flex time ระบบ  rotate  สถานะการเงินของบริษัท (พอดีตอนนั้นเล่นหุ้นอยู่ เลยเข้าไปหาดูได้หมด) ก้อ  แล้วแต่ความชอบส่วนตัว　แล้วลงทะเบียนไป  説明会   ดู  บางที่เริ่มเร็วมาก ได้สัมภาษณ์รอบแรก กันตั้งแต่ปลายปีก้อ มี  ดังนั้น ยิ่งเริ่มเร็วยิ่งดี 3.. หาความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ 就職　เพื่อเตรียมตัวไป  説明会 อย่างที่คุณ ฮัลโหล  บอก  มีหนังสือให้อ่านเยอะมาก  แต่บางครั้ง  การทำตามหนังสือตลอด ก้อ ดูจะไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจ เราต้องหาจุดขายมีคนยี่ปุ่นไม่มี ที่สำคัญคือ ต้องทำให้เค้าจำคุณได้    อย่างการแต่งตัว ช ก้อจะ แต่งง่ายกว่า ญ อยู่แล้วเพียงแต่ ใส่สูท ผูกไท โกนหนวดละก้อ ทำหัวให้ดำ เป็นเบสิก แต่ตอนนั้น ผม就職 ผมเลือกใช้สูทสีน้ำเงิน เพราะ คนอื่น เค้าใส่ สีดำกัน จะได้ดูเด่นดี 4. ประเมินบริษัทที่เเราไป説明会ดู ว่าตัวงานน่าสนใจไหม  เค้าสนใจเราแค่ไหน  ทำเป็น short list ให้เหลือเป็นหลักสิบ  เพื่อเตรียมเขียน resume สอบข้อเขียนกะ สัมภาษณ์ ถ้าที่ไหนดูแล้ว ตัวเรา Over Qualify ก้อ ตัดใจไปเถอะครับ  ประหยัดเวลา และความเหนื่อยไปได้เยอะ 5. สอบข้อเขียน  บางที่รวมอยู่ใน 説明会หลักๆก้อ เป็นเลขกะ ภาษายี่ปุ่น   เลขส่วนใหญ่ง่ายๆ แต่ที่ยากๆก้อ มี  เคยเจอของบริษัทประกันชื่อดัง ที่นึง ต้องใช้ อินทิเกรต ยากๆ คำนวน วงเงินประกัน   ส่วนภาษายีปุ่นก้อ ตรงข้ามกะเลข  ยากเป็นส่วนใหญ่ แต่ก้อ เคยเจอ ที่พอทำได้   6. สอบสัมภาษณ์ มีประมาน 2-4 รอบ  รายละเอียดดูตามที่ฮัลโหลเขียนเได้เลยครับ ส่วนใหญ่เป็นอย่างนั้น  รอบแรกๆ  ก้อ  จะหมู่คณะ รอบหลังๆ เราจะโดนรุม  รอบแรกจะเจอ人事 แต่ รอบหลังคนสัมภาษณ์จะพวก 部長มาส่องหาคนเข้า 部ถ้าหลุดมาถึงรอบหลัง นี่บางที่จะต้องไปสัมภาษณ์ที่โตเกียว ก้อ จะได้ ค่ารถไฟไปกลับ เก็บ領収書　ไว้ไปเบิกได้ หรือ บางที่ให้เงินสด มา จะใช้บัสแล้ว เก็บส่วนที่เหลือก้อ ไม่ผิดกฎ   ตามความเห็นส่วนตัว สำหรับเด็กด็อก แล้ว เหมือนกับว่าทางบริษัทจะคิดไว้แล้วว่าจะเอาหรือไม่  เพราะบางที่ นี่เคยไปสาย แบบ ใส่โคตเข้าไปสัมภาษณ์  เลย  บางที่ เค้าให้ไปสัมภาษณ์แก้ตัวก้อ มี   แล้วสุดท้าย ได้ 内々定 มาแบบ งงๆ  (ปล   ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่างเพราะ ช่วง4-5 ปีที่แล้ว เศรษฐกิจยังดีอยู่) 7. ถ้าสัมภาษณ์ผ่านก้อ จะได้  内々定  （ประกาศทางโทรศัพท์ ）  人事  จะนัดไปคุย รายละเอียดว่าจะเข้าบริษัทแน่นอนไหม หรือว่ามีตัวเลือกอื่นอยู่ บางที่จะให้ OB OG พาไปนั่งคุย ให้ถามทุกอย่างที่อยากรู้ เช่น เงินเดือนจริงๆแล้วได้เท่าไหร่ (บริษัทใหญ่ๆมักจะมีตารางเงินเดือน แต่ถ้าไม่มีตำแหน่งสำหรับด็อก ก้อ อาจได้เรทMaster) ทำโอทีได้ กี่ชม  มาสาย มี flextime ไหม  อัดได้เต็มที่ไม่ต้องเกรงใจ เพราะ คราวนี้เราจะเป็นฝ่ายเลือก ถ้าได้มากกว่า 1 ที่ ส่วนใหญ่ก้อ ตอบโอเค ละ กั๊กไว้ก่อน  อย่างน้อยก้อ อุ่นใจ ว่าไม่ตกงานแน่ๆ 8. ถ้าตกลงปลงใจแล้วก้อจะเป็น 内定  ทางบริษัทก้อ จะมีกำหนดการนัด  新人 มาคุยพร้อมกัน จะเป็นช่วงหน้าร้อน เพราะ มหาลัยจะปิดเทอม อาจจะมีกิจกรรม อะไรเล็กน้อย ให้ทุกคนทำความรู้จักกันไว้ แล้วก้อ  จะขอเอกสาร บางอย่าง เช่นพวก recommendจากอาจารย์  เอกสารเข้าหอ   แล้วก้อ อาจให้การบ้าน  หรือ นัดสอบอะไรอีกเล็กน้อยเป็นการภายใน   ตกเย็น ก้อ 飲み会 9. ใช้ชีวิตบั้นปลายของการเป็นนักเรียนให้เต็มที่ตอนปีสุดท้ายหรือจะนั่งปั่นเปเปอกะ 論文หัวบานก้อ ตามแต่ความเมตตาของท่านอาจารย์ที่เคารพ ปล  ใครอยากได้หนังสือเกี่ยวกับพวกหางานบอกได้นะครับ  พอดีวันก่อน เคลียห้อง  อย่างน้อยก้อ น่าจะมีประโยชน์กว่าเอาไปรีไซเคิลเป้นกระดาษเช็ดตรูด จากคุณ : ganemochi เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 14:25:10

ความคิดเห็นที่ 33 เคยหางานที่ญี่ปุ่นเหมือนกัน ตอนจบใหม่ นานมากแล้ว แต่ไม่สำเร็จ เรื่องกรุ๊ปดิสคัสชั่นนี่ก็เคยทำ ยอมรับว่ายากจริงๆ คนต่างชาติค่อนข้างเสียเปรียบด้วยข้อจำกัดด้านภาษา จะฟังและพูดให้ทันคนญี่ปุ่นนี่ยาก ยังไงก็ยินดีด้วยที่หางานได้นะครับ เข้าใจว่ายากจริงๆกว่าจะประสบความสำเร็จในการหางาน จากคุณ : บุ้ง (B Oprysk) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 19:26:29

ความคิดเห็นที่ 34 คุณ ganemochi  ขอบคุณมากค่ะ ดีใจมากๆเลยค่ะ ฮ่าๆ   คุณ บุ้ง (B Oprysk) ขอบคุณมากค่ะ   มาเล่าต่อนะคะ เวลาหางานทุกคนจะมีสมุดโน้ตค่ะ เป็นบันทึกปฏิทินค่ะ ว่าวันไหนมีอะไรบ้าง เห็นเพื่อนจขกท หลายคนถึงกับเขียน ชื่อจริง ที่อยู่ เบอร์โทรศัพท์ลงไปเลยค่ะ เพราะกลัวหายค่ะ ถ้าหายขึ้นมาก็แย่เหมือนกันค่ะ เล่มนึงใช้ได้จนเยินเลยค่ะ วกกลับมาที่สัมภาษณ์เดี่ยวต่อนะคะ (บางบริษัทก็มีแต่สัมภาษณ์เดี่ยวอย่างเดียวเลยค่ะ) เค้ามักจะถามว่า เราสมัครบริษัทอะไรไปบ้างตอนนี้ค่ะ แล้วเราจะเลือกที่ไหนเป็นอันดับหนึ่ง อันนี้ตอบยากจังเลยนะคะ เพราะคิดว่าหลายๆคนก็สมัครหลายๆที่ไว้กันพลาดค่ะ เคยฟังในสัมมนาบริษัทหนึ่งมาค่ะ เค้าบอกว่า มีคนนึงอะไรก็ดีหมดทุกอย่างเลยค่ะ จนบอกว่าบิรษัทที่อยากเข้าจริงๆไม่ใช่ที่นี่ค่ะ เค้าให้ตกไปเลยค่ะ แต่จะโกหกเค้าก็ไม่รู้จะพูดยังไงดีนะคะ เค้าให้เหตุผลว่า อยากให้คนที่อยากเข้าจริงๆเข้ามาค่ะ ไม่อย่างนั้นลาออกกลางคัน หรือว่าให้ 内定ไปแล้วยกเลิก ก็จะมีปัญหาค่ะ (แต่เห็นบางที่เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรนะคะ ถ้าไม่ใช่อันดับหนึง เพื่อนจขกท ก็เคยบอกไปว่า ตอนแรกไม่ใช่ แต่พอไปสัมภาษณ์เรื่อยๆ ได้คุยกับคนในบริษัทเยอะๆ ก็คิดว่าบริษัทนี้ใช่ค่ะ ก็ได้งานค่ะ) อันนี้จขกท ได้รับการกำชับมาจากมหาลัยเลยค่ะ ว่าถ้าเราตกลงเซ็นต์สัญญากับเค้าไปแล้ว ห้ามออกค่ะ เพราะจะเกิดผลกระทบกับรุ่นน้องค่ะ บริษัทจะไม่พอใจค่ะ ยกเว้นว่าเรามีเหตุผลที่สำคัญจริงๆค่ะ บางคนก็หนีกลับบ้านไปเลยค่ะ ผลคือบริษัทนั้นเค้าไม่อยากรับเด็กจากมหาลัยจขกทเลยค่ะ บางบริษัทมีการให้สัญญาในสัมภาษณ์(คิดว่ารอบสุดท้ายนะคะ) ว่า ถ้าให้  内定 จะไม่ยกเลิกนะ สัญญาตรงนั้นเลยค่ะ หรือไม่ก็ให้โทรไปยกเลิกบริษัทอื่นเดี๋ยวนั้นเลยค่ะ (ดุเดือดกันมากนะคะ)  ตอนรอบแรกๆคนที่สัมภาษณ์เราเค้าจะเป็น HR 　人事　ค่ะ แล้วพอมาในรอบเดี่ยวก็จะมี 部長มานั่งด้วยค่ะ มาดูว่าเราเหมาะที่จะทำงานนั้นไหมค่ะ รอบเดี่ยวนี้ เค้ามักจะถามว่า อยากเข้าไปทำอะไรในบริษัทค่ะ ทำไมถึงอยากทำอย่างนั้น ก็มีหลายอย่างนะคะ มี เซลล์ (ในประเทศ ต่างประเทศ) HR ,export-import　（調達）　เป็นต้นค่ะ ส่วนใหญ่ทำไมถึงอยากเป็น จะใช้เหตุผลที่มาจากการวิเคราะห์ตัวเอง 自己分析นะคะ มันจะดูน่าเชื่อถือค่ะ จขกท เคยบอกไปว่าอยากทำเซลล์ค่ะ แต่ตอนนี้มาคิดไปคิดมา ตัวเองนี้ไปไม่น่าจะรอดเลยนะคะกับงานด้านนี้ ฮ่าๆๆๆ ดังนั้นเราควรศึกษาค่ะ ว่างานมันเป็นยังไงบ้างค่ะ จขกท ไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ รู้จักเซลล์อันเดียว เซลล์ก็เซลลล์ค่ะ ตกค่ะ มีแย่กว่านั้นอีกนะคะ เค้าจะถามกลับมาว่า ถ้าไม่ได้อย่างที่อยากทำจะทำอย่างไรคะ ตอบตามที่คิดเลยค่ะ จขกท รู้สึกว่าเค้าอยากดูว่าเราคิดยังไงมากกว่าคำตอบที่ถูกหรือผิดนะคะ (แต่คำตอบที่ผิดก็คงมีนะคะ ฮ่าๆๆ) ตัวอย่างเช่น บางคนอาจจะแย้งกลับไปว่า คิดว่าตัวเองเหมาะกับงานนี้ค่ะ เพราะอย่างนี้ๆ (มาจากการวิเคราะห์ตัวเองค่ะ เคยฟังคนญี่ปุ่นพูดค่ะ เค้าบอกว่า อาชีพด้านนี้ของบริษัทนี้มันมีจุดเด่นคือเรื่องนี้ เค้าสนใจมากค่ะ  เก่งจังนะคะ รู้ไปถึงนู่น)  ดังนั้นขอให้ทำงานอย่างนี้ด้วยค่ะ (อันนี้ก็มีบางที่บอกว่า ดูขาดความยืดหยุ่นค่ะ) บางคนก็บอกว่า ไม่เป็นไร เพราะอยากเข้าบริษัทนี้มากค่ะ ทำอะไรที่เป็นผลดีกับบริษัทก็ยินดีค่ะ (อันนี้บางเล่มก็บอกว่า เป็นคนไม่กล้าโต้แย้งค่ะ) มึนนะคะ ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : ฮัลโหล (รถสีขาว) เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 20:48:22

ความคิดเห็นที่ 35 จขกท เคยเจอบางที่ ก่อนเข้าห้องสัมภาษณ์จริงๆ เค้าจะเรียกไปคุยก่อนค่ะ ประมาณสิบนาทีค่ะ ถามทั่วๆไปเลยค่ะ ตอนแรกอาจจะคิดว่า คุยกันเฉยๆ ตอบไม่อะไรจะได้ แต่เค้าจะบันทึกสิ่งที่เราพูดไว้ในคอมค่ะ เอาไว้ใช้ในการสัมภาษณ์ค่ะ กระทู้ข้างบนพูดเรื่องผ่านเค้าจะโทรมา หรือไม่ก็อีเมลล์นะคะ แต่ตกนี่อีเมล์แน่ๆค่ะ มีอีกอย่างคือ ตก แต่ไม่บอกอะไรเลยค่ะ งงค่ะ ตอนแรกๆก็ไม่ค่อยชินนะคะ หลังๆก็เริ่มเฉยๆค่ะ คือเค้าจะบอกว่าจะประกาศผลในวันที่เท่านี้ๆ แต่ถึงวันนั้นก็ไม่มีอะไรเลยค่ะ มาจนถึงวันนี้สี่เดือนแล้วมั้งคะ ก็ยังไม่ติดต่อเลยก็มีนะคะ ไม่เป็นไรค่ะ เรานักเรียนก็เป็นลูกค้านะคะ จขกทก็ตั้งใจจะไม่ซื้อของเค้าอีกต่อไปค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ (ทีใครทีมันนะคะ :P )  แต่บางที่ก็ดีค่ะ ตกก็อุตส่าห์โทรมาบอกค่ะ มีครั้งหนึ่งตลกมากเลยค่ะ จขกท ก็รอผลบริษัทหนึ่งอยู่ เวลาประมาณนี้ก็น่าจะประกาศแล้ว เพื่อนก็เข้ามานั่งคุยข้างๆว่า โอ้ย เมื่อสองวันก่อนเพิ่งไปสัมภาษณ์บริษัทนี้มา ยากมากเลย  จขกท ก็แป่วค่ะ ทำไมทำกับฉันได้อย่างนี้ ถ้าไม่มีเพื่อนคนนั้น ก็คงไม่รู้นะคะ ว่าเค้าสัมภาษณ์กันเสร็จไปแล้ว เรื่องนี้ทำให้รู้ค่ะ ว่าเราควรจะหมั่นถามเสมอ ว่าใครสมัครที่เดียวกับเราบ้างนะคะ จะได้ไม่รอเก้อค่ะ จากคุณ : รถสีขาว เขียนเมื่อ : 22 มิ.ย. 53 20:57:39

ความคิดเห็นที่ 37   เคยดูในทีวีก็พอจะเห็นมาบ้างว่าโหดขนาดไหน มาได้อ่านก็เหมือนกับว่าทำให้ภาพนั้นชัดเจนมากยิ่งขึ้น รู้สึกกลัวนิดๆและคิดไปว่า ดีนะที่เราไม่ต้องออกไปเผชิญกับชีวิตแบบนี้ แต่ไม่ดีเลยที่เราจบมาแล้วเอาใบประกาศไปแปะไว้แค่ฝาบ้าน(กร๊ากๆๆ) แต่ก็ไม่เสียดายอีกแแหละค่ะที่ได้เข้ามาอ่าน เผื่อจะได้เอาไปใช้ให้เกิดประโยชน์ในภายภาคหน้า (จะได้ทำงานรึเปล่าก็ไม่รู้อ่ะค่ะ ตอนนี้เป็นขสมก. ขอสามีกินไปตามระเบียบ) เพราะอย่างแค่เรื่องการกรอกเรซูเม่ ทำให้เราได้ความรู้เพิ่มขึ้นทีเดียวค่ะ มิน่าล่ะผู้จัดการที่ไทยส่งประวัติเรามาที่สาขาโตเกียวเขาถึงไม่รับ ฮ่าๆๆๆ แค่ในประวัติเรายังเขียนได้ไม่ดีเท่าที่จขกท.ว่ามาเลยสักข้อ เขียนแบบเบสิกมากๆ ตอนแรกเราก็คิดว่าเพราะเราไม่ได้ภาษาญี่ปุ่นด้วย ต่อให้เราเส้นใหญ่แค่ไหนก็ทำงานกับเขาไม่ได้หรอก แต่ตอนนี้คิดว่า เรซูเม่ของเราก็น่าจะมีผลด้วยเนอะ.. ขอบคุณจขกท.นะคะ เป็นสิ่งที่ดีมากๆเลยค่ะ ทำให้คนที่กำลังเรียนอยู่ และคนที่กำลังหางาน ได้นำไปใช้ประโยชน์ได้มากขึ้น จขกท.เก่ง มีความพยายามและอดทนมากๆ ความสำเร็จในชีวิตคงอยู่ไม่ไกลเกินไปค่ะ จากคุณ : เหมียวเหมียว (wichayen) เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 53 08:50:16

ความคิดเห็นที่ 38 คุณ เหมียวเหมียว (wichayen) ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ แต่จขกท ก็อยากเป็น ขสมก. บ้างจังนะคะ ฮ่าๆ :D (ล้อเล่นนะคะ) ไม่ได้เขียนมาหลายวันเลยค่ะ ยังมีคนอ่านอยู่หรือเปล่าคะ ขอเสียงหน่อยค่ะ ฮ่าๆๆ ======================== ต่อสัมภาษณ์เดี่ยวนะคะ หลังจากสัมภาษณ์ตกหลายครั้ง ก็เริ่มผ่านค่ะ (จขกท เตรียมตัวไม่ค่อยดีเลยนะคะ คนที่เตรียมตัวมาดีๆ เค้าก็ได้งานกันตั้งแต่เดินสองเลยค่ะ ผ่านฉลุยทุกที่เลยค่ะ) มาถึงรอบสุดท้ายค่ะ ตื่นเต้นมากเลยค่ะ ในรอบสุดท้ายนี่ เค้าว่า ว่าเป็นรอบ เช็ครอบสุดท้ายค่ะ ว่าอยากเข้าจริงหรือไม่ คนที่สัมภาษณ์ก็จะเป็นผู้บริหารค่ะ ประมาณสี่ถึงห้าคนค่ะ (แล้วแต่ที่นะคะ บางที่สองคน คนเดียวก็มีค่ะ) เจ้าของบริษัทก็จะมาด้วยค่ะ เค้าก็จะถามเช่น แคเรียแพลนของเราค่ะ สามปี ห้าปี สิบปี ยี่สิบปี เราจะเป็นคนยังไงค่ะ ยิ่งเราตอบให้เห็นรายละเอียดได้มากเท่าไหร่ ก็จะแสดงว่าเราอยากเข้ามากนะคะ จขกท เคยมึนมากค่ะ ตอบไปว่า อยากเป็นเหมือนผู้หญิงในวีดีโอที่เปิดเมื่อกี้ (ที่ว่ามึนก็เพราะว่า ลอกเค้ามาเลยค่ะ วิดีโอบอกอย่างนี้ ฉันก็ว่าอย่างนั้นค่ะ ควรจะคิดเองค่ะ) แคเรียแพลนนี้ให้พูดเรื่องงานค่ะ ไม่ได้หมายความว่าจะมีลูก แต่งงาน อายุเท่าไหร่ (มีคนตอบจริงๆนะคะ)  แต่อาจารย์จขกท บอกมาว่า ควรจะใส่เรื่องส่วนตัวไปนิดหน่อยก็ดีค่ะ เช่น อายุเท่านี้เราคิดว่าจะแต่งงานแล้ว ก็อาจจะอยากทำงานอย่างนี้ค่ะ แต่ จขกท คิดว่ามันเสี่ยงค่ะ ไม่รู้ว่าเค้าจะอยากรู้เรื่องส่วนตัวเราไหมนะคะ ก็เลยไม่ได้พูดค่ะ รอให้เค้าถามค่ะ บางที่ก็ถามว่าคิดจะทำงานที่ญี่ปุ่นไปนานเท่าไหร่ เค้ากลัวคนหนีกลับค่ะ ก็จะเสียบริษัทนะคะ บางที่ก็ถามว่าทำไมอยากจะทำงานที่นี่ ทำงานที่นี่มีความกังวลอะไรไหม จขกท เคยตอบว่า เพราะชอบที่คนญี่ปุ่นมุมานะ (เป็นคำตอบที่ดำน้ำมากๆเลยค่ะ) เค้าก็ถามว่า อ้าว งั้นให้ไปต่างประเทศก็ไม่ไปน่ะสิ จขกท ก็รีบตอบว่าไปค่ะ อยากไป เค้าก็ว่า อ้าว ที่นั่นไม่มีคนญี่ปุ่นเลยนะ จขกท เลยตอบว่า ถ้าไปแล้วกลับมาเอาค่ะ แต่ถ้าไปแล้วไปลับไม่ใช่สิ่งที่ตัวเองอยากทำค่ะ (แล้วก็เกิดความเงียบพักใหญ่ พลาดไปแล้วค่ะ เค้าคงคิดว่าหยาบคายมากเลยยัยเด็กนี่ คือภาษาจขกท ไม่ค่อยเก่งค่ะ จะให้พูดอะไรสวยๆก็ยากค่ะ คงต้องหัดกันหน่อยค่ะ) ถ้าถามเรื่องกังวล ก็ควรตอบวิธีที่ตัวเองคิดจะแก้ไขด้วยนะคะ เช่น ภาษาญี่ปุ่นไม่เก่ง ในอีกหนึ่งปีก็ตั้งใจจะเรียนเพิ่มค่ะ แต่บอกภาษาไม่เก่งก็อันตรายนิดนึงนะคะ บางเรื่องรอให้เค้าเป็นคนพูดเองจะดีกว่านะคะ จากคุณ : ฮัลโหล (รถสีขาว) เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 16:31:31

ความคิดเห็นที่ 39 จขกท เคยโดนสัมภาษณ์แบบแปลกๆค่ะ คือ ครั้งสุดท้ายที่โดนพ่อแม่ดุเรื่องอะไร ถามกระทันหันมากค่ะ คิดอะไรไม่ทันเลย คือเรื่องโดนดุก็คิดว่าเป็นเรื่องส่วนตัว น่าอาย ไม่อยากพูด ไม่อยากให้คนอื่นมารับรู้นะคะ ก็เลยตอบไปว่า อยากไปทะเลกับเพื่อน แต่แม่ไม่ให้ไป เพราะว่ายน้ำไม่เป็น แป้กมากๆเลยค่ะ เห็นหน้าตาคนสัมภาษณ์แล้วรู้สึกว่า จบ ค่ะ จบ ฮ่าๆๆๆ  ตอนนี้คนอ่านคิดยังไงกันคะ จะตอบว่าอะไรกันเอ่ย คนญี่ปุ่นคนข้างๆ (รอบนี้รอบสุดท้ายก็จริงค่ะ แต่ผู้บริหารเค้าไม่ว่างค่ะ เลยสัมภาษณ์กลุ่มค่ะ) จำได้ว่าตอบได้มีสาระมากเลยค่ะ (แลยรู้ว่าโดนดุนี้ก็สามารถทำให้มันน่าฟังประมาณนั้นค่ะ ) (ขอโทษนะคะ ลืมไปแล้วว่าเค้าตอบว่าอะไร ฮ่าๆๆ ตอนนั้นอึ้งมากๆเลยค่ะ) มาถึงรอบสุดท้ายนี้นะคะ ก็จะโดนคาดคั้นเรื่องบริษัทอื่นค่ะ ลำบากใจในการตอบนะคะ คิดว่าทุกคนก็คงคิดๆกันไว้ว่าอยากเข้าที่ไหน แต่ใครจะกล้าบอกละคะ เสี่ยงมากค่ะ จขกท ก็เลยดำน้ำไปเรื่อยๆค่ะ อ้อมๆแอ้มๆ ฮ่าๆๆ จขกท รู้สึกว่าสัมภาษณ์รอบสุดท้าย บรรยากาศจะต่างกันกับรอบแรกๆนะคะ คงจะเป็นเพราะว่า คนสัมภาษณ์ไม่ใช่ฝ่ายบุคคลค่ะ พวกผู้บริหาร เหมือนเค้าจะถามไปเรื่อยๆนะคะ อารมณ์นั่งคุยกันมากกว่าค่ะ คนๆนี้จะเป็นคนกำหนดนะคะ ว่าจะเลือกไม่เลือกค่ะ ถึงจะเหมือนนั่งคุยก็ต้องตอบดีๆค่ะ แต่เค้าก็จะดูผลสัมภาษณ์ครั้งเก่าๆ ประกอบด้วยนะคะ ตอนจขกท ไปสัมภาษณ์บริษัทที่ได้งานนี่ตื่นเต้นมากเลยค่ะ เพราะว่าเป็นที่ๆอยากเข้ามากๆเลยค่ะ แล้วก็รอมานานแล้วค่ะ ตอนสุดท้ายเค้ามีให้ถามคำถามค่ะ ก็ถามไปสองคำถามค่ะ สุดท้ายก็บอกเค้าว่า อยากเข้าที่นี่มากๆเลยค่ะ แต่ได้งานอีกที่นึงแล้ว และให้ที่นั่นรอมาตลอด ต้องบอกเค้าพรุ่งนี้แล้วค่ะว่าจะไปไม่ไป ลำบากใจมากๆเลยค่ะ เค้าก็บอกมาว่า เค้าเป็นคนรับผิดชอบเรื่องนี้ ถ้าจะบอกบทสรุปก็ว่า อยากให้จขกท เข้ามาทำงานที่นี่ ยินดีด้วยนะ จขกท ก็อึ้งๆๆๆๆๆ ค่ะ ดีใจมากเลยค่ะ ออกมาจากห้องก็รีบโทรหาทุกๆคนเลยค่ะ ตอนได้งานนี่ดีใจมากๆเลยนะคะ สิ่งแรกที่นึกถึงคือทุกๆคนเลยค่ะ ที่บ้าน เพื่อน อาจารย์มั้งหลายค่ะ ที่เป็นกำลังใจมาให้ตลอดหกเดือนค่ะ จขกทคิดว่าคงทำมาไม่ได้ถ้าไม่มีทุกๆคนค่ะ พอเค้าบอกอย่างนี้มาเลยไม่ได้ส่งเอกสารกลับไปให้อีกบริษัทนึงค่ะ คือพอเค้าโทรมาบอกว่าได้งานแล้ว บริษัทจะส่งเอกสารมาให้เซ็นสัญญาค่ะ เป็น Unbreakable vow (เหมือนแฮร์รี่ พอตเตอร์เลยค่ะ) อย่างที่เขียนไปก่อนหน้าค่ะ ว่าถ้าเซ็นต์แล้ว จะยกเลิกลำบากค่ะ เป็นเรื่องใหญ่ระหว่างบริษัทกับมหาลัยค่ะ ถ้าไม่มีเหตุผลสำคัญจริงๆค่ะ ปกติเค้าจะส่งมาหลังโทรศัพท์ประมาณสามสี่วันค่ะ แล้วมีเวลาให้เราคิดประมาณอาทิตย์นึงค่ะ ถ้าไม่ไปก็ไม่ส่งกลับค่ะ แต่ควรจะมีจดหมายขอโทษค่ะ  พอไม่ส่งไปทางบริษัทเค้าก็ติดต่อมาทีหลังค่ะ ว่าขอเอกสารชุดนั้นคืนค่ะ  จขกท ไปถามที่มหาลัยค่ะ เค้าบอกว่าปกติไม่ขอคืนค่ะ สงสัยคงโกรธหนักค่ะ ขอโทษค่ะ ดีนะคะ เกือบทิ้งไปแล้วค่ะ แต่ตอนนั้นผลมันยังไม่เป็นทางการค่ะ เพราะบอกในห้องสัมภาณ์เฉยๆค่ะ ก็เลยตัดสินใจไปสัมภาษณ์บริษัทอื่นต่อค่ะ แต่ไปก็รู้สึกไม่ค่อยมีกกะจิตกะใจทำค่ะ คิดว่าเมื่อไหร่เค้าจะโทรมา จนมีอีกที่นึงต้องไปสัมภาษณ์ที่โอซาก้าค่ะ คิดว่า ยังไงก็ไม่อยากไปแล้วค่ะ เลยตัดสินใจโทรไปหาบริษัทค่ะ ตอนนั้นเย็นแล้ว เค้าเลยโทรมาอีกวันค่ะ ว่าได้แน่นอนค่ะ จะส่งเอกสารมาให้ค่ะ พอได้อย่างนี้ก็เลยยกเลิกบริษัทอื่นเลยค่ะ :-)ีใจจังค่ะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ ถ้าใครอยากจะหางานเป็น 新卒ก็ถามมาได้นะคะ ถามในนี้ก็ได้ค่ะ ถามในหลังไมค์ก็ได้ค่ะ แต่หลังไมค์ไม่ค่อยได้เชคเลยค่ะ ปีที่แล้วเชคสองรอบได้มั้งคะ ตอนจขกท หางานก็ลำบากเพราะไม่ค่อยรู้จักคนไทยที่หางานได้แล้วค่ะ  จขกท อยากทำงานที่ญี่ปุ่นค่ะ คนที่รู้จักส่วนใหญ่ก็ทำเทรนด์ที่ญี่ปุ่น แล้วกลับไปไทยค่ะ ถ้าหาที่ญี่ปุ่นการแข่งขันก็สูงกว่าค่ะ สัมภาษณ์ก็เยอะกว่าค่ะ ข้อสอบก็ต้องทำค่ะ ดังนั้นก็หวังว่าเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์กับคนที่อยากจะหางานนะคะ มีอะไรก็ถามได้นะคะ :-D จากคุณ : ฮัลโหล (รถสีขาว) เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 16:59:19

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณ จขกท. มากๆค่ะ อ่านรวดเดียวตั้งแต่ต้นจนจบ ได้ประโยชน์มากๆเลยค่ะ และยินดีกับคุณจขกท.ด้วยนะคะที่ได้งานแล้ว สุดยอดมากๆเลยค่ะ จากคุณ : Lady Claire เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 23:15:22

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณ คุณ จขกท. ที่มาแบ่งปันเรื่องราวประสบการณ์นะคะ เขียนได้สนุก น่าติดตามมาเลยค่ะ การหางานที่ญี่ปุ่นช่างยากลำบากจริงๆเลยค่ะ แค่ที่ไทยเรียกไปสัมภาษณ์ 3-4 รอบก็ว่าเยอะแล้ว ที่โน่นลำบากกว่าหลายเท่าเลยค่ะ สนใจหนังสือ自己分析 จังเลยค่ะ ไม่ทราบว่ามีฉบับภาษาอังกฤษไหมคะ เพราะคิดว่าการได้วิเคราะห์ตัวเองก่อนไปสัมภาษณ์ก็เป็นกาีรดีค่ะ จากคุณ : Kuromiko เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 53 23:32:13

ความคิดเห็นที่ 42 คุณ Lady Claire ขอบคุณที่มาอ่านนะคะ คุณ  Kuromiko คิดว่าหนังสือภาษาอังกฤษไม่น่าจะมีนะคะ >< จากคุณ : รถสีขาว เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 53 13:11:12