ความคิดเห็นที่ 1 ขอเป็น 1 ในความคิดเห็นในฐานะผู้ชายนะครับ ก็คือเป็นอย่างที่ จขกท. ทราบน่ะแหล่ะ เกือบๆ ถูกแล้ว สังคมญี่ปุ่นเป็นสังคมที่เพียบพร้อมและเอื้ออำนวยต่อการใช้ชีวิตก็จริง แต่ก็แลกมากับภาระหน้าที่ความรับผิดชอบอย่างยิ่งยวดครับ ยิ่งถ้าเป็นผู้ชายด้วย ต้องยิ่งพยายามสุดกำลังใจตลอดทั้งชีวิตทีเดียวเพื่อครอบครัวและอนาคต ลุยงานเต็มที่ เที่ยวเต็มที่ ใช้ชีวิตทุกอย่างเต็มที่ "ญี่ปุ่นเหมาะกับเที่ยวมากกว่าอยู่" มันไม่ใช่เรื่องนินทาหรือว่าลับหลังหรอกครับ ของแบบนั้นมันมีทั่วโลกล่ะ แต่จิตวิญญาณของการรับผิดชอบต่อสังคมโดยรวมมันค้ำคอคนญี่ปุ่นทุกคนอยู่ ทุกคนต้องทำตามหน้าที่ ห้ามพลาด ห้ามล้ม ห้าม... ฯลฯ ไม่งั้นอยู่ไม่ได้ ดังนั้นถ้าใจไม่รักจริง ไม่บู๊จริง ไม่ลุย คนไทย (ที่เคยชินอยู่ในสังคม "ไม่เป็นไรน่าๆ เอาน่ะๆ หยวนๆ") ก็ลำบากครับ แต่ถ้าผ่านจุดนี้ไปแล้ว... ญี่ปุ่นก็สวรรค์บนดินดีๆ นี่เองล่ะครับ แหล่งท่องเที่ยวสวยงาม ความปลอดภัยสูง สวัสดิการเยี่ยม ใช้ชีวิตอย่างเต็มอิ่มได้ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 53 04:38:33 จากคุณ : เด็กวัดสะพานใหม่ เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 04:33:50

ความคิดเห็นที่ 2 ตามที่คุณเด็กวัดสะพานใหม่บอกเลยค่ะ สังคมค่อนข้างเครียด โดยเฉพาะกับผู้ชาย สำหรับเรา เวลามีเพื่อนๆคนไทยพูดเล่นๆว่า "เฮ้ย..แก หาหนุ่มญี่ปุ่นให้คนดิ" หรือไม่ก็ "ดีจัง อยู่ญี่ปุ่น มีนั่น โน่น นี่ สบายว่ะแก" ...ต่างๆนานาว่ากันไป ถึงแม้จะรู้ว่าเพื่อนพูดเล่น แต่คำตอบของเรามักจะเป็นไปในทำนองที่ว่า "ญี่ปุ่น ไม่ได้เป็นอย่างที่แกคิด" ไม่ใช่ว่า ไม่ได้ "ดี" อย่างที่คิดนะคะ แค่ไม่ได้ "เป็น" อย่างที่คิดเท่านั้น ส่วนเรื่องคนญี่ปุ่นนิสัยไม่ดี... เราว่าคนไม่ดี (ไม่ถูกกับเรา) มันมีอยู่ทุกสังคมแหล่ะค่ะ โดนส่วนตัวเท่าที่รู้จักกับคนญี่ปุ่นมาเป็นเวลากว่า 10 ปี (แต่เพิ่งมาใช้ชีวิตอยู่ไม่ถึง 3 ปีนะคะ) เราว่าญี่ปุ่นนิสัยไม่ดีมีค่อนข้างน้อย เราเจอน้อยมากๆๆๆๆๆๆๆจริงๆ มันอยู่ที่ดวงด้วยแหล่ะค่ะว่าเราไปเจอพวกไหนเค้าให้ก่อน ถ้าเจอพวกที่ดีความประทับใจในญี่ปุ่นก็เกิดขึ้นได้ไม่ยาก แต่ถ้าเจอในสิ่งตรงกันข้าม ก็อาจจะทำใจให้รักญี่ปุ่นไม่ลงไปเลยก็ได้ เราว่าไม่ว่ากับสังคมไหนๆ ถ้าเรายอมเปิดใจยอมรับในสิ่งที่แตกต่าง ไม่ว่าจะความคิดที่แตกต่าง วัฒนธรรมที่แตกต่าง มุมมองที่แตกต่าง มองมันด้วยความเข้าใจ ว่าทำไมสังคมเค้าถึงเป็นแบบนี้ ไม่เอาไปเทียบกับความเคยชินของเราที่เมืองไทย เราก็จะอยู่ในสังคมญี่ปุ่นได้ไม่ยาก ยกตัวอย่างง่ายๆเลยนะคะ เราเป็นแม่บ้าน อยู่หอพักพนักงานบริษัทของสามี ช่วงที่แต่งงานใหม่ๆเราก็ขยันเอาที่นอน (ฟุตง) ออกไปตากทุกวัน ไม่สนใจดินฟ้าอากาศ มีอยู่วันนึง แม่บ้านท่านนึงซึ่งห้องอยู่คนละมุมตึกกับเราเลย โทรมาที่ห้องเราบอกเราว่า "วันนี้บ่ายๆฝนน่าจะตก เก็บฟุตงเข้าห้องเถอะ" ...ส่วนตัวเรา เราคิดขอบคุณเค้า ถึงจะรู้สึกนิดๆว่า นี่คอยดูอยู่เหรอว่าใครทำอะไรบ้าง แต่เราไม่ใส่ใจ พอเราเล่าให้รุ่นน้องฟัง ...เค้ากลับไม่ชอบ รู้สึกว่าตัวเองถูกจับตามอง ขาดความเป็นส่วนตัว ทั้งนี้ทั้งนั้นมันก็แล้วแต่คนจะตีความ ปัจจุบันเราเองก็ไม่ค่อยเข้าใจคนญี่ปุ่น สังคมญี่ปุ่นเท่าไหร่หรอกคะ และก็ยังไม่สามารถคิดได้ว่าประเทศนี้เป็นประเทศที่น่าอยู่ เพียงแต่ทำใจยอมรับความแตกต่างได้ดีขึ้นเท่านั้นเอง จากคุณ : HappyToBeMe* เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 07:06:12

ความคิดเห็นที่ 3 ภาษาญี่ปุ่นของเขาน่าประทับแต่น่าเหนื่อย   จะพูดจะเขียนก็(มะแรง)เป็นแพ็คเทินไปซะมดดด... ไม่มันส์หรอก ภาษาไทยแหละดีแล้ว สบายๆ จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 07:25:22

ความคิดเห็นที่ 4 ปรับตัวได้ ก็อยู่ไม่ยากครับ โลกใบเดียวกัน แตกต่างเพียงสิ่งแวดล้อม สังคม เอานิสัยแบบไทยๆมาใช้ เช่น ยิ้มแย้มแจ่มใส นอบน้อมถ่อมตน เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ใครเห็นก็ไม่รังเกียจ มีแต่คนรักและคนชื่นชมครับ หากใครชอบความเป็นส่วนตัว ที่นี่จะทำให้คุณมีความเป็นส่วนตัวสูงครับ ข้อนี้ผมชอบมาก และที่นี่จะอยู่ยากก็ต่อเมื่อคุณไม่ปรับตัว ไม่จูนคลื่นให้ตรงกับสภาพดินฟ้าอากาศบ้านเมือง อีกข้อหนึ่งที่ผมสังเกตเห็น  ญี่ปุ่นเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยความเร็วสูง ทั้งผู้คนและสิ่งของ ทุกสิ่งอย่างแข่งขันกับเวลาที่ผ่านไปในแต่ละวินาที แต่ในความเร็วนั้น มันมีความเหงา โดดเดี่ยวซ่อนอยู่ตามซอกหลืบมากมายครับ สุดท้าย หนึ่งชีวิตที่เกิดมา หากได้มีโอกาส ลองมาใช้ชีวิตที่นี่ดูนะครับ ที่นี่ จะทำให้คุณได้เรียนรู้ชีวิตในหลากหลายแง่มุม วัฒนธรรมที่ซับซ้อนของที่ผู้คน ตื่นตากับแสงสี พริ้วไหวตามธรรมชาติ และที่สำคัญ คุณจะได้เรียนรู้ "เปลือก" อย่างแท้จริง จากคุณ : เถียร เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 08:04:54

ความคิดเห็นที่ 5   ขอบคุณสำหรับคำตอบนะครับ อ่านแล้วสดชื่นกว่าตอนกำลังจะถามตั้งเยอะ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 08:27:54 A:124.121.132.61 X: TicketID:211869

ความคิดเห็นที่ 6 ถามว่า ประเทศญี่ปุ่น อยู่ยากเหมือนที่เขาบอกกันรึเปล่า คำว่า อยู่ยาก ตีความหมายไปได้หลายกรณี แล้วแต่ว่าคุณไปอยู่สังคมเไหน สังคมเด็กนักเรียนภาษาก็อีกแบบหนึ่ง สังคมนักศึกษาปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก ก็อีกสังคมหนึ่ง สังคมคนทำงานตามร้านอาหาร เช่นงานเสริฟ งานพ่อครัว งานบริการก็อีกรูปแบบหนึ่ง ความกดดันมันมีทุกที่ อยู่ที่จะปรับตัวให้คล้อยไปกับสังคมนั้นได้มากน้อยแค่ไหน พูดไปก็เหมือนกำป้้นทุบดิน ไม่ว่าคุณจะอยู่ที่ไหน จะเป็นที่ไทยหรือ ญี่ปุ่น หรือประเทศอื่นๆ สิ่งแวดล้อมมีส่วนสร้างเสริมประสบการณ์ชีวิตให้แกร่ง รู้จักเอาตัวรอด ช่วยตัวเองเป็น ตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง สังคมที่ญี่ปุ่น ขึ้นอยู่การที่เราจะรู้จักปรับตัว รู้จักหักห้ามตัวเอง ไม่ให้ไปอยู่ในสิ่งไม่ดี เพราะสถานบันเทิง สถานการพนัน ก็มีล่อตาล่อใจให้เห็นโดยทั่วไป ไม่ว่าประเทศไหนก็มีทั้งคนดีและคนเลว ญี่ปุ่นไม่ใช่มีแต่คนดี คนเลว ฉ้อฉลหลอกลวงก็มี่เยอะ คนดีมีใจเมตตา เห็นเราเป็นต่างชาติ เอ็นดูช่วยเหลือ ก็ยังมีอยู่ แต่ที่เป็นปัญหาก็พวกค่าครองชีพที่สูงกว่าที่เมืองไทย ถ้ารายได้ไม่พอต่อการครองชีพ ก็จะเกิดความเครียด พูดถึงเรื่องความสนุกสนาน สถานที่ท่องเที่ยวต่างๆก็สวยงาม ปลอดภัย เรียกว่าเรื่องนี้หายห่วง ถ้ามีโอกาสได้มาใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นสักปีสองปี คุณจะไม่ลืมญี่ปุ่นแน่ หลายคนที่กลับไปเมืองไทย จะต้องอยากกลับมาญี่ปุ่นอีก ถึงแม้เมืองไทยจะเป็นบ้านเกิด แต่เมื่อเราสามารถหาประสบการณ์ได้จากที่อื่น การเรียนรู้ไม่มีวันสิ้นสุด เรียนรู้ภาษาญี่ปุ่นมาให้ใช้งานได้ อายุยังน้อย ญี่ปุ่นยังเป็นประเทศที่น่าเข้ามาหาประสบการณ์ จากคุณ : พนอจัน เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 10:32:29

ความคิดเห็นที่ 7 วัฒนธรรมต่างกัน ความคิดต่างกัน สำหรับเราตอนนี้ยังไม่เข้าใจความคิดของคนญี่ปุ่นสักเท่าไหร่เลย ยังต้องเรียนรู้อีกเยอะ อยู่ที่นี่ต้องรู้จักปรับตัวค่ะ เห็นด้วยกับคุณเถียรเรื่องความเป็นส่วนตัวสูง ไม่ยุ่งเกี่ยวกันเพราะเราก็เป็นคนที่ไม่ชอบสังคมเท่าไหร่ เลยชอบตรงนี้มาก ขนาดเลี้ยงลูกแม่สามียังไม่ยุ่งเลยค่ะ ถ้าเป็นแม่สามีคนไทยคงขัดแย้งกันเรื่องวิธีเลี้ยงลูกแน่ๆ แต่ชอบที่นี่ตรงมีที่ให้ช้อปปิ้งเยอะ สะดวกสบายไปซะทุกอย่าง เดินเหิรสะดวก อากาศก็ดีมองอกไปนอกบ้านยังกับอยู่รีสอร์ทเพราะวิวข้างนอกเป็นภูเขา แล้วก็เอนจอยกับฤดูกาลต่างๆ แต่ละฤดูก็จะมีอาหาร กิจกรรม เสื้อผ้า แตกต่างกันออกไปไม่น่าเบื่อค่ะ แต่ข้อไม่ดีก็มีเยอะเหมือนกันค่ะแต่จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับจิตใจมากกว่า จากคุณ : decoba เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 13:06:23

ความคิดเห็นที่ 8   สรุปว่า คนญี่ปุ่นคบหาง่ายไหมครับ เขาจริงใจกับคนต่างชาติไหมครับ? จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 13:41:21 A:124.121.132.61 X: TicketID:211869

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ว่าจะอยู่บ้านไหนเมืองไหนก็มีทั้งคนจริงใจและไม่จริงใจแหละค่ะ เอาเป็นว่า เราจริงใจกับเขาแค่ไหน   แต่อย่างว่าแหละ  เข้าเมืองตาหลิ่วก็ต้องหลิ่วตาตาม ไม่งั้นก็อยู่ลำบาก อะไรดีก็เก็บ  อะไรไม่ดีก็ไม่ยุ้งไม่ใส่ใจ   ก็จบ แต่ถ้าให้เลือกขอเลือกอยู่ตามสภาพอากาศดีกว่า   ไทยร้อนมากก็มาหนาวที่ญี่ปุ่น   ญี่ปุ่นหนาวมากก็กลับไปอุ่นๆที่บ้านเรา   ถ้าทำอย่างนั้นได้ก็คงดีเนอะ   แต่ดันเป็นโรคทรัพย์จาง  เลยทำไม่ได้ สรุป อยู่ที่ไหนก็ได้ ขอให้ได้อยู่กับคนที่เรารักและรักเรา จากคุณ : taiyokun เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 14:01:37

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้า จขกท แต่เดิมเป็นคนเข้ากับคนง่ายอยู่แล้ว ถึงมาญี่ปุ่นก็หาเพื่อนได้ง่ายๆค่ะ เห็นคนไทยหลายๆคนที่รู้จักที่เป็นคน friendly มาอยู่นี่ถึงภาษาจะไม่เก่งฉกาจพูดอังกฤษคำญี่ปุ่นคำ แต่กลับมีเพื่อนคนญี่ปุ่นเยอะแยะไปหมด ใครๆก็อยากชวนไปไหนมาไหนกันอยู่เรื่อย กับคนญี่ปุ่นหลายๆคนก็สนิทกันถึงครอบครัว และถึงแม้จะกลับไทยไปก็ไม่เคยขาดการติดต่อกันเลยค่ะ  แต่ถ้าเดิมก็เป็นคนเข้าสังคมยากอยู่แล้ว มาอยู่นี่ก็คงไม่เปลี่ยนค่ะ แถมจะมีอุปสรรคเรื่องวัฒนธรรมและภาษาที่แตกต่างด้วยก็จะยากขึ้นอีกระดับค่ะ เคสนึงที่เคยได้ยินแล้วตลกมาก คือ คนญี่ปุ่น(ผู้ชาย)ไปแลกเปลี่ยนที่อเมริกาแล้วเกิด homesick คิดถึงญี่ปุ่นเลยโทรทางไกลมาหาคุณแฟนเรา(ที่ตอนนั้นยังเรียนอยู่ญี่ปุ่น) เค้าโทรมาบอกว่าอยู่โน่นเค้าเหงาอยากหาคนคุยภาษาญี่ปุ่นด้วย  คุณแฟนเราก็งงค่ะว่าอยากพูดอยากระบายภาษาญี่ปุ่นก็น่าจะโทรหาเพื่อนคนญี่ปุ่น เพราะคุณแฟนเราเนี่ยภาษาญี่ปุ่นงูๆปลาๆมากค่ะ พูดไม่เก่งฟังยาวๆก็รู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง  จะว่าขำก็ขำแต่มันก็สื่อว่าเค้าเป็นคนไทยคนนึงที่ได้ใจคนญี่ปุ่นคนนึงไปเต็มๆค่ะ (เค้าแค่อยู่แล็บเดียวกันน่ะค่ะ ไม่ได้รู้จักกันมาก่อนหน้านั้นเลย) สรุปนะคะ ถ้าอยากให้เค้าจริงใจเราก็ต้องจริงใจให้เค้าเห็นก่อนค่ะ แต่ก่อนเค้าจะคิดจะมองเรายังไง หรือจะมีอคติกับคนต่างชาติมาก่อนยังไง มันเป็นเรื่องที่เราย้อนไปแก้ไม่ได้ค่ะ ไม่จำเป็นจะต้องเสียเวลาไปโกรธด้วยถ้าตอนแรกเจอเค้าจะคิดกับเราไม่ค่อยดีอย่างที่เราอยากให้เค้าคิด หรืออย่างที่เราคิดว่าเราเป็น พิสูจน์ให้เค้าเห็นที่วันนี้ดีกว่าค่ะว่าเราเป็นคนยังไง แล้วเค้าจะตัดสินใจเองค่ะว่าควรจะให้ความจริงใจกับเราที่ระดับไหน  เพราะตามปกติคนเราคงไม่ได้ให้ความจริงใจ 100% กับทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราหรอกใช่ไหมคะ จากคุณ : White Amulet เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 14:50:00

ความคิดเห็นที่ 11   ขอบคุณสำหรับคำตอบดีๆครับ ถ้ามีuserให้กิ้ฟไปแล้ว ขอบคุณมากๆครับ T^T จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 14:58:26 A:124.121.132.61 X: TicketID:211869

ความคิดเห็นที่ 12   อยู่ไม่ยากหรอกครับ แค่จริงใจ จริงจัง ซื่อสัตย์ และก็อดทน อย่างคนไทยอยู่กันได้ สบายๆครับ ถ้าจะลำบากอยู่ที่ไหนในโลกก็ลำบากครับ ประเทศเขาไม่มีทรัพยากรอะไรมากมาย ประชากรก็มากกว่าไทยเราเป็นเท่าตัว เขาเจริญขึ้นมาได้ หลังจากแพ้สงครามก็ด้วยคนของเขาครับ ถ้าเขาไม่ดีจริงเป็นเช่นทุกวันนี้ไม่ได้หรอกครับ ถ้าให้คนญี่ปุ่นมาอยู่เมืองไทยกินเงินเดือนเท่าคนไทยจะอยู่กันได้หรือเปล่า คนไทยไปอยู่ญี่ปุ่นกินเงินเดือนเหมือนคนญื่ปุ่นเห็นอยู่กันไม่อยากจะกลับ ถ้าไม่ดีคงจะกลับกันหมดแล้วหล่ะครับ ผู้ชายสำหรับผมคนที่ผมรู้จักก็ไม่เห็น ลำบากใจอะไรมากมายเพราะอยู่เมืองไทยทำงานใช้ชีวิตทั่วไปก็มีเรื่องให้ลำบากใจ เป็นปกติของมนุษย์อยู่แล้วหล่ะครับ เพียงแต่อยู่ที่ญี่ปุ่นคุณอาจจะได้ประสบการณ์ใหม่ๆ ได้เรียนรู้ว่าทำไมเขาถึงเจริญ ทำไมเขาสามารถให้เงินเดือนคนได้สูง หักคชจแล้วเหลืออยู่อย่างสบายๆ ความซื่อสัตย์ ความปลอดภัย ในชีวิตแตกต่างกันอย่างไร บางคนบอกเครียดเวลาทำงาน เวลาหยุดก็เทียวดื่ม บ้างซิครับ ได้เห็นข้าราชการของเขาซื่อสัตย์กว่าบางประเทศที่ชอบอ้างความ ซื่อและสัตย์เป็นสมบัติของผู้ดีกันเหลือเกิน ออกทีวีจนสะอิดสะเอียนกันทุกวัน ของผมอพาร์ตเม็นต์หลังเก่าโดนถนนตัดผ่าน ผมย้ายออกมาก่อนโดยที่ไม่รู้ว่า ถนนจะตัดหรอกครับ ย้ายเพราะผีดุเหลือผมอยู่ห้องเดียวทนไม่ไหวเลยย้าย คนของเทศบาลเขามาตามหาผมถึงที่ทำงานพาผมไปที่เทศบาลเอาเอกสารมาให้ผมเซ็น บอกให้ค่าขนย้ายกับผม แสนกว่าบาทถามผมพอใจไหม ผมจะช้าทำไมก็รีบเซ็นสิครับ เดี๋ยวเขาเปลี่ยนใจ ถ้าเป็นประเทศไทยคุณว่าเขาจะตามหาไหม ยังมีอีกหลายเรื่อง เรื่องไม่ดีก็มีครับแต่เล็กน้อย คุณยังหนุ่มไปตามความฝันของคุณเถอะครับ ฝันให้ไกลแล้วไปให้ถึง ญี่ปุ่นจะไม่ทำให้คุณผิดหวังครับ จากคุณ : aichiban เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 16:48:22 A:114.128.97.206 X: TicketID:276984

ความคิดเห็นที่ 13 ส่วนตัวผมนะครับ ที่ลำบากที่สุด คือ การปรับตัวใ้ห้เข้ากับครอบครัวภรรยา เม๊าท์แล้วยาว เอาเป็นว่าต้องอดทนครับ กับสังคมทุกคน ใจดีกับผม ตอนแรกก็เหมือนดูถูก พอรู้จักตัวจริงของผมแล้ว ไม่มีปัญหาครับ สรุป อยู่ยากไม่ยาก ก็ขึ้นอยู่กับตัวเองครับ จากคุณ : Aon_loe เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 17:06:23

ความคิดเห็นที่ 14 แวะอ่านดูความเห็นของหลายๆคนแล้ว ของตนเองนั้นแหวกแนวจากคนอื่นหน่อยค่ะ  คิดว่าการใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่นยาก-ง่าย แล้วแต่สภาพแวดล้อมและสังคมของการทำงานตามที่คุณน้าพนอจันอธิบายไว้ค่ะ   ตนเองนั้นทำงานในสังคมการศึกษา  ที่ผ่านมาตนเองนั้นเคยอยู่กับระบบที่เสมอภาค ระบบการดูแลคนพนักงานที่เห็นความสำคัญต่อสุขภาพและเวลาส่วนตัวของพนักงานมากกว่าที่จะให้พนักงานทุ่มเททำงานจนมากเกินกำหนด รวมไปถึงการให้เครดิตกับพนักงานอย่างยุติธรรม สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่ตนเองพบว่าเมื่อมาอยู่ญี่ปุ่นใหม่ๆตนเองอึดอัดใจมากพอสมควร ยกตัวอย่างให้ฟัง  มาใหม่ๆการจัดประชุมประจำอาทิตย์เริ่มประชุม 1 ทุ่ม กว่าจะประชุมเสร็จบางครั้งปาไปเกือบ3 ทุ่ม เราต้องใช้เวลาสอดส่องดูสถานการณ์เพื่อหาเหตุผลเหตุใดหัวหน้าจึงจัดประชุมเวลาดังกล่าว จนพบว่าจริงๆแล้วมันไม่ได้มีความจำเป็นอันใดเลยที่จะจัดประชุม 1 ทุ่ม เราจึงเข้าคุยเพื่อขอเปลี่ยนเวลาประชุมให้เร็วขึ้นค่ะ เรื่องการพูดต่อต่อๆกัน พูดลับหลังและการอยากรู้อยากเห็นเรื่องของคนอื่น สังคมญี่ปุ่นโดยรวมหนึ่งปีที่ได้สัมผัสพบว่าเป็นแบบนี้เยอะมากๆ จากประสบการณ์ที่เคยอยู่ที่อื่นมาไม่เคยเจอสถานการณ์นี้เยอะเท่าที่ญี่ปุ่น คนญี่ปุ่นที่ไม่เป็นแบบที่ว่าในประสบการณ์และสิ่งแวดลอ้มของตนเองนั้นก็มีค่ะแต่มีน้อย  แต่เรื่องนี้ไม่ค่อยเป็นปัญหาสำหรับตนเองมากนักเพราะฟังไม่รู้เรื่อง และไม่ค่อยใส่ใจเรื่องพวกนี้ หากรู้มาก็เฉยๆและหยุดไว้ ไม่พูดต่อ แต่หากเหตุการณ์ในสถานที่ทำงานที่เกี่ยวพันมาถึงตนก็จะเรียกมาคุยกันซึ่งๆหน้าค่ะ ว่ามีปัญหาอะไร จัดการกันให้จบไป เพราะตนเองเป็นคนตรงๆ ผิดก็ว่ากันไปตามผิด จบกันแล้วก็จบกันไม่รื้อฟื้น สิ่งหนึ่งที่เพื่อนญี่ปุ่นคนสนิทบอกมาจากปากเขาเองคือ   คนญี่ปุ่นชอบมีความส่วนตัว ปกปิดในเรื่องของตนเองสูงมากๆ  แต่ในขณะเดียวกันก็อยากรู้อยากเห็นเรื่องของคนอื่นมากด้วยเช่นกัน จากการทำงานในสภาพแวดล้อมที่ตนอยู่ค้นพบว่าสังคมญี่ปุ่นที่ตนได้สัมผัสมีความเอื้ออาทรกันมากจนเกินพอดี อาจจะด้วยความอาวุโส ความที่ผู้น้อยต้องอยู่ภายใต้ผู้ใหญ่ การยึดติดกับระบบที่ยึดใน connection มากเกินไปหรืออย่างไรตนเองมิอาจทราบได้ ทำให้ค้นพบว่า  บางครั้งคนที่ไม่ได้ทุ่มเทงานในงานชิ้นเดียวกันเลย ก็สามารถเข้ามามีชื่อร่วมด้วย เนื่องจากในสายงานของตนการจดสิทธิบัตร การตีพิมพ์ผลงาน เป็นสิ่งที่สำคัญในวงการอาชีพทางด้านการศึกษา  ก่อนมาญี่ปุ่นเคยแปลกใจว่าทำไมงานตีพิมพ์จากกลุ่มคนญี่ปุ่นมีชื่อคนทำมากมาย บางงานชื่อมากมายถึง 2 บรรทัด เมื่อได้มีโอกาสเข้ามาอยู่ในสังคมตรงนี้จึงค้นพบว่าระบบเป็นอย่างไร  บางครั้งเคยนึกสับสนเพราะคนญี่ปุ่นขึ้นชื่อเรื่องความซื่อสัตย์ แต่การที่นำเอาชื่อของคนที่ไม่ได้ทำอะไรเลยมาใส่ร่วมในผลงานด้วยนั้น อันนั้นตนเองคิดว่ามันคือความไม่ซื่อสัตย์ค่ะ  มาใหม่ๆเคยถูกร้องขอให้ใส่ชื่อคนตำแหน่งใหญ่ที่ไม่ได้ทำอะไรเลยแม้แต่นิดเดียวลงไปด้วย แต่ตนเองปฏิเสธและให้เหตุผลอย่างตรงไปตรงมา บนหลักเหตุผลและความถูกต้อง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นการต่อรองการเจรจาต้องมีวิธี ไม่ใช่กำปั้นทุบดิน ต้องมีหลักการในการเจรจาพอสมควรค่ะ หลักการของตนเองคือหากคุณอยากมีส่วนรวมอยากมีผลงานคุณต้องทำงานชิ้นนั้นๆ ค่ะ   งานชิ้นต่อๆไป สิ่งที่ตนเองต้องทำในปัจจุบันเพื่อไม่ให้เกิดปัญหาต่อสภาพทีมโดยรวม  ในเมื่อระบบเขาทำกันแบบนี้มาเนิ่นนาน ตนเองเลยต้องหาวิธีให้คนใหญ่ทำงานหลังจากนั้นตนเองจึงสามารถใส่ชื่อลงไปให้ได้อย่างไม่ฝืนและลำบากใจ เงินงบประมาณในการไปประชุมนอกสถานที่ ตนเองมาจากระบบที่องค์กรเข้าใจและให้ความเคารพกับพนักงาน  กรณีที่ต้องไปประชุมนอกสถานที่ ทางหน่วยงานจัดการจ่ายค่าเดินทาง ค่าที่พัก ค่าประกันการเดินทางให้ทั้งหมดก่อนออกเดินทาง แต่ในญี่ปุ่นจากสภาพสังคมและระบบงานที่ตนเองทำอยู่ ปัญหาที่พบคือค่าประกันการเดินทางไม่จ่ายให้ ให้รับผิดชอบเอง ส่วนค่าเดินทาง ค่าที่พักและค่าใช้จ่ายอื่นๆ ให้จ่ายล่วงหน้าไปก่อนแล้วมาเบิกทีหลัง ซึ่งหากเป็นจำนวนน้อยๆก็ไม่เป็นไร  แต่นี่เงินหลายแสนเยนจะให้ออกไปก่อน แถมการไปประชุมก็ไม่ใช่ดิ้นรนขอไป ที่ต้องไปเพราะหน่วยงานเสนอให้ไป ตรงนี้เป็นเรื่องที่ตนเองรับไม่ได้ และทำเรื่องร้องขอให้จ่ายก่อนการเดินทาง จนในที่สุดก็ได้มาตามที่ต้องการถึงแม้ว่าจะไม่ 100 % ก็ตาม คนญี่ปุ่นที่ไม่ชอบคนต่างชาติก็มี ตนเองนั้นเคยเจอประสบการณ์แย่ๆแต่เพียงไม่กี่ครั้งจากงานบริการของคนญี่ปุ่นคือ ไปพักโรงแรม ซึ่งเพื่อนเคยเตือนไว้แล้วว่าที่โรงแรมดังกล่าวมีพนักงานที่ racist คนต่างชาติ ประสบการณ์ของเพื่อนที่ไปพักคนละรอบกับเราคือเพื่อนพุดญี่ปุ่นได้ดีทีเดียว แต่พนักงานฟังการออกเสียง/สำเนียง07'รู้ว่าเพื่อนไม่ใช่ญี่ปุ่น เธอพูดภาษาอังกฤษตอบมา ส่วนเราภาษาญี่ปุ่นไม่ได้เรื่อง เลยพูดภาษาอังกฤษกับ พนักงานคนเดียวกัน แต่เธอก็พุดภาษาญี่ปุ่นกลับมา เลยบอกว่าไปว่าคุณพูดอะไรเราไม่เข้าใจภาษาของคุณ คุณทำงานโรงแรมใหญ่ต้อนรับคนหลายพื้นที่ทั่วโลกคุณพูดภาษาอังกฤษได้ไหม เธอจึงพูดภาษาอังกฤษออกมา แวะมาเล่าให้ฟังคร่าวๆค่ะ ถามว่าญี่ปุ่นอยู่ยากไหม สำหรับตนเองนั้นตอนมาใหม่ๆพบว่าอยู่ยากมากเพราะระบบการทำงานที่เคยผ่านมา กับระบบที่นี่มันคนละเรื่องกันเลย การดูแลคนในระบบการทำงานของสภาพงานแบบเดียวกันกับที่ตนเองเคยทำในอดีตก็แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ตนเองนั้นต้องปรับตัวมากมาย แต่การปรับตัวของตนเองนั้นคือมองดูแต่สิ่งที่ดีของสิ่งแวดล้อมในญี่ปุ่นที่ตนเองอยู่ และเรียนรู้ให้มากที่สุดเท่าที่ตนเองจะทำได้ ส่วนสิ่งที่ไม่ดีที่ตนเองเห็นในญี่ปุ่น ตนเองไม่เคยทำตาม และไม่เข้าไปมีส่วนร่วมกับตรงนั้นพร้อมทั้งแสดงจุดยืนของตนเองอย่างชัดเจน และหาวิธีคิดว่าจะแทรกแซงพฤติกรรมที่ฝังลึกกันมานานแบบนั้นได้อย่างไร ปัจจุบันสิ่งที่พบว่าเป็นปัญหาหลักก็คือเรื่องภาษาเพราะไม่ได้เรื่องเอาซะเลยทำให้พลาดโอกาสการเรียนรู้ไปเยอะ แต่ตนเองคนข้างโชคดีที่มีนายที่ค่อนข้างเกรงใจเรา  และเปิดใจกว้าง  ทำให้ตนเองพูดกับนายได้อย่างตรงไปตรงมาค่ะ หากถามว่าญี่ปุ่นคือสวรรค์สำหรับตนเองไหม คำตอบคือไม่ใช่ค่ะ คนญี่ปุ่นคบหาง่ายไหมครับ เขาจริงใจกับคนต่างชาติไหมครับ? ตนเองมาอยู่ที่นี่ได้เพื่อนญี่ปุ่นที่ดีมากๆหนึ่งคน คอยช่วยเหลือ สนับสนุนทุกอย่าง โดยที่ไม่ได้หวังผลตอบแทนอะไร หากไม่ได้เพื่อนคนนี้ทำหน้าที่เป็นล่าม จัดการเรื่องเอกสารทั้งหมด ชีวิตก็คงลำบาก ยามป่วยไข้หากไม่ได้เพื่อนคนนี้พาหาหมอไปเป็นล่ามตลอดเวลาก็คงแย่  ยามกลับดึกรถเมล์หมดไม่มีรถกลับก็มีเพื่อนคนนี้อีกเช่นเดิมที่นั่งอดหลับอดนอนรอจนเราเสร็จงานแล้วเป็นสารถีขับรถไปส่ง  ยามเครียดก็เพื่อนคนเดิมอีกที่มารับพาออกไปเที่ยวไปผ่อนคลาย    คิดว่าตนเองได้เพื่อนที่จริงใจและดีมากมากมาหนึ่งคนค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 53 22:33:57 จากคุณ : jinjung เขียนเมื่อ : 8 ก.ค. 53 22:50:13

ความคิดเห็นที่ 15 อย่างที่เพื่อน ๆ หลาย ๆ ท่านออกความคิดเห็นไว้ ถ้าคิดว่า...อยู่ยาก มันก็ยาก  แต่ถ้าคิดว่าง่าย มันก็ง่าย จากคุณ : เต่าญี่ปุ่น เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 53 07:30:46

ความคิดเห็นที่ 16 สำหรับตัวเอง คิดว่า อยู่ญี่ปุ่น ง่ายกว่า อยู่เมืองไทยคะ.. ชอบอยู่ที่นี ..การคมนาคมสะดวก..ปัหญา อาชญากรรม..น้อยมาก.. ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องระแวง..มีความเป็นส่วนตัว ข้างบ้าน ไม่มายุ่งเกี่ยว.. -ข้อเสียของการอยู่ญี่ปุ่น..คือ 1.อากาศหนาววววว.. 2.เวลาคิดถึงอาหารไทย.. -ข้อดีของการอยู่ไทย.. 1.ครอบครัว พ่อแม่ พี่น้อง สถาบันพระมหากษัตริย์ 2.อาหารไทยยยยยยยยยย ที่สุด ของที่สุด.. จากคุณ : **ความฝัน..และ..สุดที่รัก** เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 53 11:41:18

ความคิดเห็นที่ 17 ญี่ปุ่นอยู่ง่ายค่ะ ส่วนตัวคิดว่าไม่ว่าอยู่ไหนยากหรือง่ายขึ้นอยู่กับการปรับตัวให้เข้ากับสังคมที่เราอยู่มากกว่า ยังไงถ้าอยากรู้ว่าตัวเองสามารถปรับตัว หรืออยู่ต่างประเทศได้ดีไหม ลองมาเรียนภาษาสักปีสองปีสิคะ จะเป็นญี่ปุ่นหรือประเทศอื่นๆก็ได้ค่ะ จะได้รู้จักเรียนรู้ และปรับตัวเข้ากับหลากหลายคน หลากหลายวัฒนธรรม สำหรับมุมมองส่วนตัวของพี่นะคะ จากการที่ได้สัมผัสกับวัฒนธรรมญีปุ่น คลุกคลีอยู่กับคนญี่ปุ่นตั้งแต่อายุเท่าๆคุณ ตอนนี้ก็อายุ จะสามสิบสามแล้ว คนญีปุ่นนี่ก็มีหลากหลายค่ะ ตั้งแต่จริงใจ ไม่จริงใจ ดูถูกคนไทย จนถึงแบ่งชนชั้น และแบบเป็นเพื่อนเป็นมิตรจริงใจ มีทุกรูปแบบค่ะ มีคนดีและไม่ดี จะเหมือนและต่างจากคนไทยไป เพราะว่ามันคนละเชื้อชาติคนละวัฒนธรรม เจอมามากเหมือนกัน อยู่นานชินและปรับตัวและรับได้ทุกรูปแบบค่ะ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยจะใส่ใจเสียมากกว่า คิดว่าคนเราก็เป็นอย่างงี้แหละ ไม่มีใครเพอเฟค เรามีดี มีแย่ คนที่เราพบเราเจอก็มีดีม่ีแย่ไม่ต่างกัน ณ ตอนนี้ คิดว่ารู้และเข้าใจสังคมนี้พอสมควร แต่ก็ไม่ถึงกับมากนักเพราะพึ่งจะอยู่ในสังคมนี้แค่สิบสองปีเอง คิดว่ายังมีอีกมากมายหลากหลายเกี่ยวกับสังคมนี้ที่ตัวเองยังไม่ได้เจอไม่ได้สัมผัส แต่ก็ไม่คิดว่าที่ญี่ปุ่นมันอยู่ได้ยาก คงเป็นเพราะว่าสังคมที่เราอยู่ด้วยค่ะ เป็นสังคมที่ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับใคร นอกจากอยู่ในวงเล็กๆ เฉพาะพ่อแม่ผู้ปกครองของลูกเท่านั้น ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ผู้ปกครองของเพื่อนสนิท่ของลูกก็แทบจะไม่ได้สนใจกัน อย่างมากก็ทักทายยิ้มให้แล้วก็จบ สำหรับคนที่พักแมนชั่นเดียวกัน ก็เจอกันก็แค่ทักทายสวัสดีแล้วก็จบ วันๆก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับใคร จะมีเพื่อนคนญี่ปุ่นแค่คนสองคน ไว้นัดไปกินข้าว ทาน่่ขนมเค้ก แล้วก็มีคุณพ่อคุณแม่สามี ญาติๆเท่านั้น ส่วนคนญี่ปุ่นที่พบเห็นตามห้าง หรือตามถนนหนทางหรือตามร้านอาหารหรือสถานท่องเที่ยวหรือที่ใดๆในญี่ปุ่น คือตัวใครตัวมันเราไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกัน เราไม่ไปเอาเรื่องเขามาคิด ไม่ใส่ใจใคร บางทีอยู่คนที่บริการดีๆ บางทีเจอคนที่บริการลูกค้าห่วยๆ บางคนเจอคนญี่ปุ่นเหยียบเท้า บางทีเจอมองหน้าแบบมองเหยียดๆ บางทีก็เจอยิ้มให้ บางทีก็เจอแบบชมเชย หลากหลายค่ะ ไม่ว่าอยู่ไหนก็ตาม ทำใจให้สบายๆ แล้วมันก็สบายๆค่ะ จากคุณ : อดีตนักกินจุก เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 53 13:03:38

ความคิดเห็นที่ 18 ขึ้นอยู่กับว่า มาอยู่กับสังคมแบบไหนด้วยค่ะ... ชอบไม่ชอบ ถ้าไม่ได้มาอยู่เอง ก็คงไม่รู้คำตอบใช่ไหมคะ ไม่มีที่ไหนอยู่สบายและสุขใจเท่าบ้านเราค่ะ...  ขอได้ไหม ที่มีครอบครัวเรา มีแม่ มาอยู่ด้วยกันที่นี่  ชีวิตนี้จะไม่ขออะไรอีกเลยค่ะ แต่ก็อย่างว่า เมื่อเลือกแล้วที่จะเดินทางสายนี้.... ต้องมาดูแลครอบครัวสามีและลูกของตัวเองที่นี่  มันก็ต้องยอมรับสภาพ และปรับตัวกับสิ่งแวดล้อมใหม่ให้ได้   สังคมญี่ปุ่น มีความเครียดสูง เพราะความรับผิดชอบต่อหน้าที่ที่เขาปฏิบัติกันจริงๆ   ถ้าทำไม่ได้ เขาจะรู้สึกผิดหวังมาก เพราะฉนั้นถึงต้องพยายามกันเยอะๆ จะมาอยู่ที่นี่ อย่าเป็นคนอ่อนไหว อย่าเป็นคนอ่อนแอ.... ให้มองอะไรตามความเป็นจริงอย่ามองแค่ความสวยงามภายนอก และรู้จักรักตัวเองและเคารพตัวเองด้วย   ผิดถูกต้องรู้จักพูดขอโทษ  ได้รับอะไรมาต้องรู้จักขอบคุณและตอบแทนกลับไป   ยอมรับคำติเพื่อนำมาแก้ไข  คนญี่ปุ่นหลายคนพูดจาตรงไปตรงมา  ทะเลาะกันในที่ทำงาน แต่ออกจากออฟฟิศกอดคอกันกินเหล้าได้   ความสะดวกสบายมีเหมือนกัน แต่แตกต่างกันตรงวิธีปฏิบัติค่ะ จากคุณ : Mnki เขียนเมื่อ : 9 ก.ค. 53 20:52:04

ความคิดเห็นที่ 19 มาตอบในกรณีที่เจ้าของกระทู้จะมาเป็นนักเรียน (โดยเฉพาะอย่างยิ่งป.โทขึ้นไป) ถ้ามาเรียนในมหาวิทยาลัยอินเตอร์ ไม่ต้องได้ญี่ปุ่นมาก พองูๆ ปลาๆ คนในแล็บส่วนใหญ่เป็นคนต่างชาติ หรืออาจารย์เข้าใจ ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แต่ถ้ามาเรียนแล้วเจอญี่ปุ่นจ๋า ญี่ปุ่นแท้ อันนี้ก็เหมือนเสี่ยงโชคหยิบล็อตเตอรี่ ออกได้ใบดี ยิ่งกว่าถูกหวยร้อยล้าน เพื่อนญี่ปุ่นคนหนึ่งบอกว่า อาจารย์ญี่ปุ่นไม่ใช่พระเจ้าสักหน่อย เราน่ะคิดมาก ค่ะ ไม่คิดมาก เพราะอาจารย์คือ พระเจ้า จริงๆ (ฮา) คนญี่ปุ่น(โตเกียว) ส่วนใหญ่เป็นคนไม่แสดงออกค่ะ ต่อให้เค้าเบื่อคุณแทบตาย เค้าก็จะยิ้ม ถ้าเค้าแสดงออก ให้คิดได้เลยค่ะว่า มันเกินขีดแล้ว หรือไม่งั้นก็เค้าเป็นคนตรงๆ และคุณสนิทกับเค้าจริงๆ เค้าจึงพูด ตำรวจญี่ปุ่นใจดี (จากประสบการณ์ตรง) การรู้ภาษาญี่ปุ่น เป็น ยิ่งกว่าพาสปอร์ต ขนาดจะเช่าบ้านต่อให้มีเงิน เจ้าของบ้านบางบ้านก็ไม่ให้คนที่พูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้เช่า (เข้าใจเจ้าของบ้านเหมือนกัน) ได้ภาษาญี่ปุ่น สบายไปแปดสิบอย่างจริงๆ ดังนั้น การรู้ภาษาก่อนมาเป็นสิ่งสำคัญค่ะ คนญี่ปุ่นชวนไปโนมิไก (กินเหล้า) กรุณาไปค่ะ ไปดื่มเบียร์แก้วเดียวก็ได้ ดื่มไม่ได้ก็บอกไปว่าดื่มไม่ได้ แต่ระวังช่วงปลายเดือนด้วย เพราะเงินจะหมดไม่รู้ตัว คนญี่ปุ่นมีโอกาสสูงที่จะไม่ชวนไปโนมิไกอีกหากเราปฏิเสธติดกันเกิน 4 ครั้ง (ในกรณีที่ยังไม่เคยไปเลย) ไกจิ้น (คนต่างชาติ) บางที ก็ทำตัวให้สมกับเป็น ไกจิ้น บ้างก็ได้อะไรดีๆ เช่นกัน เช่น ดูหนังพันเยนที่รปปงงิ ^^; เขียนแบบไม่มีเนื้อหาเป็นหลักเลย ต้องขออภัยด้วยค่ะ เห็นหลายๆ ท่านตอบดีๆ ไปเยอะแล้ว เลยมาเพิ่มเติมเป็นข้อๆ ที่นึกออก จากคุณ : สิงห์ใต้เงาจันทร์ (ise...) เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 53 01:22:55

ความคิดเห็นที่ 20   ผมลองไปถามเพื่อนคนญี่ปุ่นมาเมื่อวาน เขาบอกผมว่า ที่คนญี่ปุ่นส่วนใหญ่เป็นแบบนี้ เพราะว่าญี่ปุ่นเป็นเกาะ เลยไม่มีประเทศเพื่อนบ้านเหมือนชาติอื่นๆ ความคิดความอ่านของคนที่เคยมีโอกาสและไม่มีโอกาสออกจากเกาะก็ไม่เหมือนกัน ป.ล. อ่านมาถึงจุดนี้ ขอบคุณที่ชี้แนะสิ่งดีๆให้ครับ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 53 15:32:52 A:115.87.22.238 X: TicketID:211869

ความคิดเห็นที่ 21 เห็นด้วยกับ คห ของ คุณ  พนอจัน  มากๆค่ะ ขึ้นอยู่กับสังคมที่ไปด้วยค่ะ จุดยืนของเรามันทำให้ สังคมของเราต่างไป การเจอคนก็แตกต่างออกไป ของตัวเองนะคะ เราเป็น นร ภาษา เรียนคอสปีครึ่งค่ะ สำหรับ ชีวิต ใน รร ภาษา แทนที่จะ เครียดกับการปรับตัวกับคนญี่ปุ่น เราต้องมาปวดหัว กับการต้องปรับตัวตามคนจีน อยู่มาปี ครึ่ง เราไม่มี ความรู้สึกเลยว่า มาอยู่ญี่ปุ่น นึกว่า มาอยู่ รร นานชาติ จีน T T งานพิเศษเราก็ทำ อาสาสมัครเราก็ทำ แต่ เราไม่มีเพื่อนคนญี่ปุ่นเลยสักคนค่ะ แค่คนรู้จัก พอจบงาน ก็จบกัน ต่อมา เราเข้าเรียน รร เซมมง รรของเรา ก็มี ทั้ง รร ต่างชาติ และยุ่น ปนๆกัน ความเซ็งก็ เริ่มต้น จาก อจ จัด ห้อง เอาเด็ก ต่างชาติ มารวม กัน (แต่ก็มีนรยุ่น นะคะ แต่น้อย) เวลา นั่งเรียนก็ให้นั่งตามเลขที่ ก็เด็กต่างชาติ กับต่างชาตินี่แหละคะ และ นร ยุ่น ในห้อง ไม่เอาคนต่างชาติเลย เราพยายามอย่างที่สุด ทัก ชวนคุย แต่ คือ โดนเมิน โดนแบบว่า ส่งรังสีออร่าออกมาว่า อย่ามายุ่งกับฉัน สรุป ตัดใจค่ะ เพื่อนเกาหลี เราเค้าก็คิดเหมือนกันค่ะ และผลจากเหตุนี้ เลยทำให้ นร ต่างชาติเหนียวแน่นมาก เราลองถามรุ่นพี่คนไทยที่อยู่ปีสองหลายคน ก็ไม่มี คนที่เรียกได้ว่าเพื่อนเป็นคนญี่ปุ่นเลย คือแค่รู้จักชื่อทักทายจบ สรุปเราเลย หันไปทำพวกกิจกรรม สภานร ก็ได้รู้จักคนยุ่น นะเพราะต้องทำงานด้วยกัน สนุกดีค่ะ ค่อยรู้สึกว่า เหมือนมาอยู่ญี่ปุ่นหน่อย แต่... ตามคาด ค่ะ งานจบก็จบกัน แต่ตอนนี้มีงานใหม่เข้ามา เราก็ลงชื่อทำอีก คราวนี้จะลองพยายาม ดูอีกที ว่าจะรอดไหม T T สรุป อยู่มาสองปี ไม่มีคนที่เรียกได้ว่าเพื่อนเป็นคนญี่ปุ่นเลยค่ะ แต่คนรู้จักเยอะค่ะ เพราะเราพยายามทำกิจกรรม เท่าที่เราคิดคือ คนยุ่น คนที่เค้าสนใจคนต่างชาติ  เค้าก็จะ ตั้งใจคุยกับเรา แต่คนที่เค้าไม่สนไม่แคร์ เค้าจะรู้สึกว่า ทำไม ฉันต้องมาสนใจหล่อนด้วย หล่อนเป็นใครย่ะ และเค้าจะเรียกได้ ว่าถามคำตอบคำสุดๆ แล้วก็ถ้าไม่มีเหตุ หรือสถานการณํเค้า ก็ไม่เริ่มก่อนน่ะค่ะ อย่างถ้านั่งเรียนแล้วนั่งใกล้คนยุ่น แล้วชวนเค้าคุยอะไร แบบนี้ก็มีโอกาสได้เพื่อนค่ะ (แต่ คณะเราดันรันที่นั่งตามเลขที่-*- แล้วจัดนร ต่างชาติเลขที่ติดกัน) ส่วนเรื่องการใช้ชีวิต เราว่าที่นี่อยู่ง่ายน่ะค่ะ ดึกๆ 4-5 ทุ่ม เดินเล่น ก็ไม่อันตราย พวกขโมย อะไรพวกนี้ก็น้อย ระวัง การเดินทางก็สะดวกสบาย แต่กลับกัน ข้าวของแพงมากค่ะ มาแรกๆ จะทรมารใจเวลา เห็นของที่อยากได้ กับของกินที่ชอบ แต่ราคาตีเป็นเงินไทย แล้วรับไม่ได้ แต่อยู่ๆไปก็ชินเองค่ะ   ขอสรุป อีกที ถ้ามาเรียน ประเทศนี้เป็นประเทศที่น่าสนใจมากค่ะ ส่วนเรื่องการทำงานอันนี้เราไม่มีประสบการณ์เลยไม่กล้าตอบค่ะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : afternoon_silent เขียนเมื่อ : 11 ก.ค. 53 17:20:56

ความคิดเห็นที่ 22 ถ้ารู้จักคำว่าเดินสายกลาง แล้วก้อเดินตามกฏกติกา จะอยู่ไหนก้อสบายค่ะ คนที่ไม่ปรับตัวกะสภาพแวดล้อม → ไร้สังคม อยู่ที่ไหนก้อเหมือนคนแปลกปลอม คนปรับตัวเก่งๆ (ใช้ความพยายามสูง) → เข้ากะคนได้เยอะ แต่ต้องระวังตัวทุกกระเบียดนิ้ว เครียดจะเป็นบ้าเอาค่ะ สรุปก้อแค่รู้จักคิดและทำในเรื่องที่มีคุณค่า ปล่อยวางในเรื่องที่ไม่มีประโยชน์ต่อการดำรงชีวิต ไม่คาดหวังให้ใครต้องมาทำตามจังหวะ(pace)ของเรา แล้วก้อไม่ต้องไปตาม pace คนอื่นมากไป บางคนคอยแต่จะปรับตาม pace คนอื่นๆเพื่อให้ได้รับการยอมรับ แต่สุดท้ายคนนั้นก้อเริ่มสะสมความอ่อนแอ ขาดความเป็นตัวของตัวเอง พอทำไรผิดพลาดไปนิดหน่อย หรือเจอใครตำหนินิดหน่อย จะเฟลจนแทบจะลาโลก (คนญี่ปุ่นสมัยก่อนเป็นแบบนี้เยอะ) แบบนี้เรียกว่า your pace is my world. บางคนคอยแต่จะให้คนอื่นเป็นไปอย่างตัวเองคิด พอไม่ได้ดังใจก้อโมโห โกรธ เกลียดชัง แบบนี้เรียกว่า my pace leads the world (and the world is not enough). คนญี่ปุ่นสมัยใหม่ก้อมีเยอะที่เอา my pace เป็นใหญ่ ฉันมีคุณสมบัติเท่านี้ ทำงานได้เท่านี้ เรียนได้แค่นี้อ่ะ ใครจำทำไม ใครจะว่าอะไรไม่สน ใครจะไล่ออกไม่แคร์ ทำให้สังคมหย่อนยาน มีคนขาดความรับผิดชอบอยู่เยอะ คือเลียนแบบ(แต่สิ่งไม่ดี)ของคนตะวันตก เพื่อดูเท่ห์ ดู self แต่เค้าก้อไม่ผิดเพราะตัวเองทำยังไงก้อยอมรับผลของการกระทำ แบบนี้เรียกว่า my pace is mine, your pace is ... unknown. ถ้าคุณมาญี่ปุ่นแล้วเจอคนแบบนี้ คุณอาจจะสับสนกับสิ่งที่ได้ยินมาก้อได้ แต่อย่าไปเก็บมาเป็นเรื่องรกสมอง เจออะไรก้อเห็นไปตามนั้น ไม่ต้องไปตามเค้าแล้วก้อไม่ต้องไปเปลี่ยนเค้า ไม่ต้องไปสงสัย ดำเนินชีวิตไปตามแบบฉบับของตัวเอง (แน่นอน ต้องตามกฏ กติกา ที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน) ดังนั้นเรื่องการอยู่ญี่ปุ่นจะมีความสุขหรือไม่ อยู่ที่ว่าพื้นฐานนิสัยคุณเป็นคนยังไง ถ้าคุณเป็นคนสบายๆไม่ซีเรียส ปรับตัวง่าย ไม่เอาเรื่องโน้นเรื่องนี้มาเป็นอารมณ์ คุณอยู่สบายแน่ๆค่ะ แบบนี้เรียกว่า all in one pace. แต่ถ้าไอ้เรื่องที่ว่า เจอหน้าอย่าง ลับหลังอย่าง ไม่พูดตรงๆ นินทาว่าร้าย เนี่ยมันส่งผลกระทบต่อจิตใจคุณมาก เก็บมาคิดมาก ปล่อยวางไม่ได้ ก้อไม่แนะนำให้มาอยู่ค่ะ ความสุขเข้าไม่ถึงแน่นอน จะเอา pace ไหน เลือกได้ตามใจคุณค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ค. 53 20:47:26 จากคุณ : enjoymiracle เขียนเมื่อ : 12 ก.ค. 53 20:43:21

ความคิดเห็นที่ 23 แอบเห็นด้วยกับคุณ jinjung อยู่ญี่ปุ่นต้องปรับตัวสุดๆ โดยเฉพาะการทำงาน และความคิด คล้ายๆ กับคุณ jinjung เลย ผิดเป็นผิด ถูกเป็นถูก ตรงไปตรงมา ประชุมจบเรามีสิ่งคาใจมากมาย "อยากรู้เหตุผล ทำไมตัดสินใจแบบนั้น ไม่เห็นด้วย" "แผนงานนี้เริ่มเมื่อไร ทำไมถามใครไม่มีใครรู้เลย ใครเป็นคนกำหนด" "แบบว่าต้องการทราบความชัดเจนของยอดขาย รายละเอียดสินค้า" ฯลฯ เพื่อนๆ แผนกเดียวกันคอยแนะนำกันว่า (1) "บริษัทญี่ปุ่นไม่ชอบให้ใครโต้แย้งความคิดประธาน หรือ ออกความเห็นต่าง (จากผู้จัดการ หรือประธาน)" ประธานว่าอย่างไรหลังประชุมจบ ก็คือ กฎของบริษัท เขาตัดสินใจแล้ว จะไปโต้แย้งก็เท่ากับดิสเครดิตตัวเอง ระบบบริหารแบบสั่งการบนลงล่าง "เดือนนี้ไม่มีคำสั่งมาทำอย่างไร ถามผู้จัดการแล้วก็ไม่มีคำตอบ" ที่ญี่ปุ่น คือ ผู้จัดการไม่สั่ง ไม่มีอำนาจใดๆ รออย่างเดียว หางานรองอื่นทำ ไปพลางๆ จนกว่าเขาจะสั่งการมา เห็นเป็นจริง บางคนเรารู้ว่าไม่มีงานเข้า เพราะผู้จัดการยังไม่เข้า แต่เราก็นั่ง หาข้อมูลทำกราฟทำตารางทำโน่นทำนี่ไปเรื่อย (ระหว่างรอคำสั่ง)   (2) หากชินกับระบบเจ้าขุนมูลนาย หรือเคยทำงานบริหารในไทยมาก่อน ซึ่ง อาจเป็นงานที่สั่งการแบบเอลิต (ในไทย) พอมาอยู่ที่ญี่ปุ่น ก็ต้องปรับตัว มากทีเดียว จะวางตัวว่าชั้นเคยทำงานบริหาร มั่นใจมาก สั่งการวางแผน ล่วงหน้าแบบที่ทำในไทยไม่ได้ แม้เป็นงานเกี่ยวกับไทย ติดต่อคนไทย เขาจับตามองอยู่ เราต้องรายงานให้ทราบทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบและรอ การตัดสินใจ ทางฝ่ายญี่ปุ่นเองก็อยากรู้ทุกสิ่งที่เราพูดเราเสนอกับหน่วยงาน หรือคนข้างนอก ทุกอย่างต้องผ่านหัวหน้างานทั้งหมด เป็นระบบการทำงาน ที่เป็นระเบียบชัดเจน และคำว่า "ไม่เป็นไร หยวนๆนะ" คำนี้ไม่มีแน่นอน บางเรื่องที่ดูไม่เป็นเรื่อง เช่น วันดีคืนดี เวลาเขียนจดหมายไปหาลูกค้าไทย ก็เคยมีมาตรวจด้วย แต่เขาไม่บอกเราหรอก เขาใช้โปรแกรมแปลภาษาอัตโนมัติ เขามาแก้ปรับจดหมาย ตัดหัวตัดหางออก เราเลยทราบ คนญี่ปุ่นจะละเอียดใส่ใจกับตัวงาน หากเราไม่รายงาน (ซึ่งควรต้องรายงานให้เขา ทราบ) เขาก็จะมาถามเราเอง พูดอะไรกับท่านลูกค้าไปบ้าง ท่านลูกค้าว่าอย่างไร อธิบายรายละเอียดมา และแน่นอนว่า คนเราสามารถทำผิดได้ แต่ที่ญี่ปุ่นต้องไม่เกิดซ้ำเรื่องเดิมเป็นครั้งที่ 2 หากทำผิดซ้ำเรื่องเดิม ครั้งที่ 2 เช่น มาสาย ครั้งที่ 2 หลังถูกเตือนแล้ว หรือ ติดต่องานพลาดในเรื่องเดิม อันนี้หายนะมาเยือนเลย (3) คนญี่ปุ่นไม่ฟังคำแก้ตัวใดๆ แบบว่า "เช้านี้ดิฉัน... (อธิบาย)"  เพียงประโยคที่สองกำลังจบ ประธานบริษัทตัดบทเสียงดัง จนแก้วหูเราสะเทือน "หยุด ฉันไม่ฟัง วันนี้มาสาย คือ มาสาย จะหนึ่งนาที หรือสามสิบวินาที คือสายใช่ไหม อย่าสายอีกเปนครั้งที่สอง" เดือนหนึ่งผ่านไป สาวคนเดิมมาสายอีกแล้ว สิบนาทีต่อมา ประธานขอเรียกคุยทันทีเลย เราแอบเดินไปเห็น สาวน้อยน้ำตา นองหน้าเลย เธอเดินกลับโต๊ะพร้อมซองขาว วันถัดมา เธอไม่มาทำงานแล้ว (โดนให้ออกแน่เลย) กฏเป็นกฏจริงๆ อลุ่มอล่วยแบบบ้านเราไม่มี (4) เวลาทำงาน เมื่อได้รับมอบความรับผิดชอบ งานไม่เสร็จไม่ควรกลับบ้าน หลายๆ คนนั่งทำงานประจำวันจนถึงสี่ทุ่มห้าทุ่มก็กลับบ้าน (เวลางานเลิก คือ หกโมงเย็น) ไปถามว่าทำไมไม่กลับหรือ "งานยังไม่เสร็จครับ" "ทำตารางสรุป ยอดขายวันนี้เสร็จแล้วกลับค่ะ" แต่ละคนจะมีเดดไลน์ไทม์หากต้องกลับดึก คือ อย่างน้อยต้องออกก่อนสี่ทุ่ม ถึงห้าทุ่มครึ่งเพื่อทันขบวนรถไฟเที่ยวสุดท้าย ไม่มีโอทีด้วยนะ ที่บริษัทเราพนง.ประจำจะมีโอทีหากทำงานในวันหยุดเท่านั้น ขบวนรถไฟเที่ยวสุดท้ายแห่งวันคนแน่นมากๆๆๆๆ ตอนแรกไม่เชื่อ มีโอกาสลอง กลับดึกๆ จากย่านการค้าบ้างก็เห็นเป็นจริง เรียกว่าทำจนกว่าจะเสร็จไม่ได้รายได้เพิ่มใดๆ สิ่งนี้คือ "ความรับผิดชอบ" เวลาอยู่ในไทย งานเลิกหกโมงหลายๆคนห้าโมงห้าสิบก็เตรียมเก็บกระเป๋าแล้ว "นี่เธอ วันนี้จะไปช้อปที่ไหนดี ไปทานข้าวเย็นที่สยามด้วยกันนะ" ที่ออฟฟิศเรา ตอนเช้าพนักงานชาย (โสด) ซื้อขนมปังมาตุนเต็มลิ้นชักเลย แกบอกนี่แหละอาหารเย็น หรือไม่ก็ออกไปร้านแถวๆบริษัท รีบๆ กินแล้ว กลับมานั่งทำงานต่อ กลับสี่ทุ่มครึ่งเป็นกิจวัตรประจำวัน ข้อดีที่ชอบมาก คือ ระบบการจ้างงาน แฟร์ตามกฎหมาย ตามสัญญาเป๊ะๆ ไม่มีเล่นแท็คติกใดๆ ตกลงกันอย่างไรก็ได้ตามนั้น การให้บริการ(ธุรกิจบริการ) ต้อนรับขับสู้ดีเริ่ด ไม่แบ่งคลาสลูกค้าญี่ปุ่นลูกค้าต่างชาติด้วย บริษัทมีงานเลี้ยงก็กินร้องเพลงคาราโอเกะกันเต็มที่ สนุกข้ามคืนกันทีเดียว และผู้คนมีความเป็นตัวของตัวเอง เหมือนสร้างกำแพงกันเองจนเกิดช่องว่าง ของการสื่อสารระหว่างกลุ่ม เกิดความเหงา เกิดคนที่มีพัฒนาการแปลกๆ โดยเฉพาะสังคมเมือง ข้อดีอีกอันที่ชอบ คือ แฟชั่นการแต่งตัวแบบว่าเป็น ตัวของตัวเองมากมาย คิดว่าอยู่ง่าย คงเป็นการมาเพื่อท่องเที่ยว ช้อปปิ้ง เรียนหนังสือ แต่ถ้าเรื่องทำงานแล้วล่ะก้อ แรกๆ อาจต้องปรับความคิด ปรับตัวมากมาย แต่หากปรับตัวได้ ชอบทำงานหนัก ทุ่มเวลาให้กับงานเป็นอันดับหนึ่ง ไม่มีเควสชั่นมาร์คกับระบบงานของเขา "ความรับผิดชอบ" คือ สรณะ ของเรา หยุดไม่ได้ถ้างานไม่เสร็จ นายอาจจะชอบแนวเวิร์คกิ้งโฮลิก ก็ได้นะ หากวัดดัชนีความสุขแล้วอาจจะน้อยกว่าคนไทยนะ คนญี่ปุ่นจะต่อสู้ ดิ้นรนมากกว่ามาก ทำงานก็ทำงานจริงจัง พักผ่อนก็พักจริง เช่น วัน หยุดยาวตรงกัน ทุกคนพร้อมที่จะควักเงินเพื่อซื้อ "สิ่งที่ดีที่สุด" และ แน่นอนว่าราคาแพงกว่า 5 เท่า 10 เท่าพร้อมจ่าย ไปต่างประเทศเสีย เท่าไรเท่ากัน จะพบเห็นคำว่าพรีเมี่ยม คลาสเอ ซุพีเรียร์ให้เลือกกัน มากมาย ปีหนี่งจะได้สุขครั้งเดียว เราจะเห็นภาพคนญี่ปุ่นทะลัก ออกนอกประเทศ ต่อคิวยาวเหยียดเพื่อเล่นเครื่องเล่น โรงแรมหรูหรา เรือสำราญยอดจองเต็ม พร้อมสำราญกันสุดๆ ในวันหยุดที่มีในหนึ่งปี (ที่ญี่ปุ่นจะขอลากิจหยุดยาวตามใจไม่ได้ง่ายๆ) เมื่อพ้นวันหยุดยาว ทุกคนกลับสู่โหมดทำงานเหมือนเดิม แก้ไขเมื่อ 08 ส.ค. 53 13:50:35 จากคุณ : silkroad เขียนเมื่อ : 8 ส.ค. 53 03:22:00

ความคิดเห็นที่ 24 เห็นด้วยกับความเห็นที่ 23  ตรงครับ อธิบายชีวิตคนทำงานได้ดีมาก จากคุณ : โนบิตะ @Japan เขียนเมื่อ : วันแม่แห่งชาติ 53 10:49:03