ความคิดเห็นที่ 1 แต่มาวันนี้...ความอยากให้ทุกคนสะสมความรู้ภาษาญี่ปุ่นไว้ตั้งแต่ลูกยังเล็กนั้น เพิ่มมากขึ้นจนอกจะแตก...เลยขอมาเล่าเรียงให้ฟัง ตอนนี้ลูกเราอยู่ป.หนึ่ง กับป.สาม จากที่ต้องใช้ภาษาญี่ปุ่นกับสังคมโรงเรียนของลูกตอนอนุบาล   พอลูกขึ้นชั้นประถม  แม่จะไม่ต้องไปกิจกรรมอะไรมากมาย นอกจากเป็นกรรมการPTA หนึ่งปี  โอ้โห  มันช่างสบายตัวดีแท้ ไม่ต้องไปทำอะไรวุ่นวายแบบอนุบาลอีกแล้ว     การบ้านเด็กป.หนึ่งก็ช่างง่ายดาย   เรียนมาสองเทอมแล้ว ยังไม่จบคาตาคานะเลย   เลยก็แค่บวกๆลบๆ  สอนได้สบายมาก พวกข้าวของที่ต้องเอาไปโรงเรียน  เจ้าตัวก็บอกได้ หยิบเองได้  เพราะโตแล้ว  โอ้ว  สวรรค์ของแม่กะเหรี่ยง ไม่ต้องเดาใจ ว่าคันจิยาวๆ ในจดหมายจากโรงเรียนสั่งให้เอาอะไรไปบ้าง สวรรค์ชัดๆ จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 07:47:49

ความคิดเห็นที่ 2 การบ้านเด็กป.หนึ่ง  ก็มีการบ้านเลขวันละแผ่น ทำแค่ห้านาทีก็เสร็จ แถมยังง่ายสุดๆ  การบ้านภาษาญี่ปุ่น ก็คัดวันละนิด   แล้วก็อ่านหนังสือเรียนให้แม่ฟังวันละบท แต่พอหันไปดูพี่ชายที่อยู่ป.สาม   การบ้านเลขเพิ่มมากขึ้น  แต่ก็ยังไม่เยอะ จิ๊บๆมากเมื่อเทียบกับเด็กไทย  แต่การบ้านภาษาญี่ปุ่นเริ่มเปลี่ยนไป คัดญี่ปุ่น คันจิ ยังมีเหมือนเดิม แต่เพิ่มจำนวนและความยากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด อ่านหนังสือวิชาภาษาญี่ปุ่นให้ผู้ปกครองฟัง ยังมีเหมือนเดิม แต่เนื้อหายาวมาก สิบกว่าหน้า นั่งอ่านนานกว่าห้านาที   อ่านหนังสืออิสระ....ตอนที่ลูกบอกว่ามีการบ้านนี้  เรางงแฮะ อ่านอะไรฟะ อ่านอิสระ  ลูกเล่าว่าครูให้อ่านหนังสืออะไรก็ได้  วันละกี่หน้าก็ได้ แล้วเขียนใส่ใบว่าวันนี้อ่านอะไรได้กี่หน้า โอ้...ช่างเป็นการบ้านที่ดีมากที่สุดในโลกเท่าที่เราเคยได้ยินมา อยากให้มีการบ้านแบบนี้ที่เมืองไทยบ้างจัง การอ่านหนังสือจะได้เป็นเรื่องน่าบันเทิงมากขึ้น แต่มันก็มีปัญหาเหมือนกัน จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 07:53:14

ความคิดเห็นที่ 3 จะให้ลูกอ่านอะไร..... เด็กแค่ป.สาม พูดตามตรง  เพิ่งจะหย่าจากหนังสือภาพ  แต่ยังไม่ค่อยสนิทสนมกับหนังสือที่มีแต่ตัวหนังสือเป็นพรืด  ไม่มีรูปประกอบ  ตัวหนังสือก็เล็ก  แถมยังเป็นเขียนแบบ 縦書きtategaki อีกต่างหาก   เข้าใจความลำบากของลูกเลย ว่าอ่านกี่ทีก็วนกลับมาบรรทัดเดิม แล้วใครล่ะ ที่จะช่วยลูกเลือกหนังสือ.... ถ้าไม่ใช่เสด็จแม่   แล้วจะให้ลูกอ่านอะไรดีล่ะ.... จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 07:55:43

ความคิดเห็นที่ 4 เราพาลูกไปห้องสมุดเขต...ขนาดตัวเองที่ค่อนข้างรู้เรื่องหนังสือเยอะ ยังยืนงงเป็นไก่ตาแตก  เพราะหนังสือเยอะมากเหลือเกิน  แล้วเล่มไหนจะเหมาะกับความสามารถในการอ่านของลูก ที่เป็นมือใหม่สุดๆ   เรื่องดีๆ อยากให้ลองอ่านก็มีเยอะ เช่นวรรณกรรมยุโรปทั้งหลาย  งานคลาสสิกที่นักอ่านต้องเคยผ่านมือ แต่แม่เจ้า...งานคลาสสิกเหล่านั้น นอกจากเล่มใหญ่  เล่มเก่า  ไม่มีรูป หรือไม่ก็มีน้อยมากแล้ว ตัวหนังสือก็เล็กจิ๋ว  ซ้ำร้าย...ไม่มีเสียงอ่าน ふりかな ถ้าเปิดโลกหนังสือด้วยเรื่องพวกนี้ ลูกเราต้องเกลียดหนังสือไปจนตายแน่ ก็เลยยกเลิกความคิดเรื่องหนังสือคลาสสิกไปก่อน หันหาเรื่องเด็กกว่านี้แทน จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 08:01:57

ความคิดเห็นที่ 5 สุดท้ายก็ได้หนังสือเด็กๆ ที่มีรูปเยอะหน่อย  ตัวหนังสือโตๆ และมีฟุริกานา   เนื้อหาน่าสนุก ズッコケ三人組 เรื่องนี้สนุกนี้ เป็นซีรีส์อ่านไปจนตาย   วันแรกๆ ก็อ่านทีละสี่ห้าหน้าก่อน  พอชินค่อยเพิ่มเป็นวันละบท พอจบเล่มแรก ก็ตามด้วย ドクタードルリトル　doctor dolittle เราดูท่าทางแล้วเห็นว่าลูกอ่านได้ไม่มีปัญหา  เลยลองยาด้วยการเอาหนังสือที่เราชอบมากๆ ยัดใส่มือลูก...ชาร์ลีกับโรงงานช็อกโกแลต ความจริงเรื่องนี้ใช้ภาษาค่อนข้างเก่า รูปก็ไม่สวย  ออกจะน่ากลัวด้วยซ้ำ  แต่ลองดูน่า  สนองนี้ดเด็จแม่  โชคดีที่มีฟุริกานะ  เด็กเลยอ่านค่อนข้างสบาย สุดท้ายก็อ่านจบ แล้วตามด้วยเล่มที่สองและสาม ของโรอัลด์ ดาห์ล (สะกดยังไงดีคะเนี่ย) จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 08:10:40

ความคิดเห็นที่ 6 ต่อไปเป็นเรื่องการบ้านคันจิ ระหว่างทำการบ้าน ลูกถามเราว่าคำศัพท์ที่ใช้คันจิตัวนี้ มีคำว่าอะไรบ้าง ตอนแรกก็ง่ายๆ ตอบได้เรื่อย ๆ ทำไปทำมา ชักยากขึ้นแฮะ   สุดท้ายต้องเปิดดิกดูด้วยกัน   แล้วยังมีชื่อ　部首　สารพัด ที่เราไม่เคยรู้จักอีก  แล้วคันจิหลายตัวก็..จำไม่ได้แล้วว่าเขียนยังไง นี่แค่ป.สาม  ก็เริ่มยากจนแม่แทบสะอึกแล้ว   ขนาดเรา ใช้ภาษาญี่ปุ่นเป็นอาชีพ ยังอึ้ง  ....ถ้าแม่ไม่รู้อะไรเลย   ลูกจะเสียความเคารพในตัวแม่ไป   ซึ่งเป็นเรื่องที่เราไม่ยอมเด็ดขาด เพราะครั้งหนึ่งเราเคยเจอคนรู้จัก ที่แม่เป็นต่างชาติและรู้ภาษาญี่ปุ่นน้อย เด็กคนนั้นบอกว่าว่า ママはばかだよ。　　日本語がわからないから。 แม่หนูน่ะบ้า (โง่)  เพราะแม่ไม่รู้ภาษาญี่ปุ่น จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 08:16:11

ความคิดเห็นที่ 7 ติดตามด้วยคนค่ะ  ปีหน้าลูกชายจะเข้าอนุบาลแล้วแม่มานยังไม่เข้าเด็กเล็กเลย ตอนนี้ก็ลดชั่วโมงนั่งหน้าคอมลงและฝึกภาษาไปพร้อมลูกค่ะ  แต่เด็กสมองเร็วมากทำเอาคนแก่อย่างเราอายเลย ปล. ขอบคุณมากค่ะที่มากระตุ้นต่อมขี้เกียจ แก้ไขเมื่อ 31 ต.ค. 53 11:57:49 จากคุณ : tomoyasukun (Tomoyasukun) เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 11:56:55

ความคิดเห็นที่ 8 จริงด้วยค่ะ  ลูกอยู่ ป.3 เหมือนกัน  ตามคันจิลูกไม่ทันแล้ว บางตัว พ่อ(ญี่ปุ่น)ยังลำดับเส้นผิดเลย  แล้วแม่ไทยๆ นี่ยิ่งยากเข้าไปใหญ่ ลูกๆ ชอบอ่านหนังสือมากึงมากที่สุดค่ะ ทุกสองสัปดาห์ เราจะยืมหนังสือกัน หอบมาไหล่แทบทรุด อ.3 กับ ป.3 แต่อ่านหนังสือค่อนข้างโตกว่าอายุ (อันนี้ไม่ได้เร่งสี เร่งโตลูกนะคะ  เป็นความชอบของลูก ถ้ายังเป็นหนังสือเด็ก แม่ก็ปล่อยผ่าน) คือสักประถมปลายกันแล้ว  ลูกชาย ที่อยู่อนุบาลจะชอบ พวกสารานุกรม พวกชีวิตสัตว์มากๆ อีกอย่างคือ  อ่านหนังสือให้ลูกๆ ฟัง สังเกตว่า พวกเขาเป็นเด็กสองภาษา แต่ถ้าโดยญาติที่ไทยถามว่า อันนี้แปลเป็น ญี่ปุ่นว่าอะไร  อันนี้แปลไทยว่าอะไร เขาต้องใช้เวลาเยอะมาก  เหมือนความสามารถ ด้านการแปลยังไม่มา  ก็เลยใช้วิธีอ่านหนังสือแปล ของเรื่องญี่ปุ่นมาเป็นไทยให้ลูกฟัง  ไปพร้อมกับให้เขา ได้อ่านหนังสือเรื่องเดียวกันในภาษาญี่ปุ่นไปด้วย ต้องขอบคุณหนังสือ เรื่องพิสดารของเด็กชายโนริยาสึ มากๆ เลยนะคะ (ใครแปลเอ่ย)   เป็นเรื่องฮิตก่อนนอนของเด็กที่บ้าน แล้วเขาชอบมาก หา 明日の日ぶたじかん　มาอ่านเลย ถ้าโดนว่า แม่โง่ แม่ไม่รู้ภาษาญี่ปุ่นคงเจ็บไม่น้อย คงต้องพยายามให้มากกว่าที่เป็นอยู่นี้ เดี๋ยวจะหา เรื่อง ズッコケ三人組 มาอ่านบ้างค่ะ จากคุณ : วดี เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 16:22:40

ความคิดเห็นที่ 9 ว้าย คุณวดี รู้ได้ไงเรื่องเด็กชายโนริยาสึ....มันนานมาแล้วค่ะ เด็กๆก็ชอบเรื่องของคนเขียนคนนี้ รูปเยอะดี  แนวเรื่องก็สุดแสนจะจินตนาการ แต่ใกล้ตัวมากๆ ズッコケ三人組 ก็สนุกและไม่ซับซ้อนเกินเด็กประถมค่ะ ความจริงมีอีกเรื่องที่ตัวเองชอบมากๆ แต่ไม่ได้ลิขสิทธิ์มาสักที ชื่อ ぼくらの七日間戦争　ของ 宗田理（そうだおさむ)　คิดว่าน่าจะเหมาะกับเด็กประถมตอนปลาย แต่ผู้ใหญ่ก็อ่านดีมากเหมือนกันค่ะ เวลาทำการบ้านคันจิ สมมุติว่าวันนี้เรียนตัว 札　ก็ต้องหาว่ามีศัพท์อะไรที่ใช้ตัวนี้　ตอนนั้นเราก็ยืนล้างจานไป ตอบไปว่ามี名札、表札  แต่ยังไม่พอค่ะ  ต้องหาเยอะกว่านี้  เราเริ่มหมดศัพท์แล้ว  เลยบอกให้ลูกลองเปิดพจนานุกรมดู  แต่ปรากฏว่ามันมีคำศัพท์ยากง่ายปนกันไปหมด แล้วก็เยอะด้วย  แม่เลยเลิกล้างจาน แล้วมานั่งดูด้วยกันกับลูก   ทำให้เรารู้สึกว่า...ตอนนี้ลูกกำลังจะรู้เลยหน้าเราแล้วล่ะ   ตัวผู้ใหญ่เอง จะแค่คิดว่าตัวเองเป็นผู้ใหญ่ ไม่ต้องเรียนไม่ต้องศึกษาไม่ได้เสียแล้ว  เด็กน้อยจะแอบวิ่งแซงหน้าไปโดยไม่ทันรู้ตัว 　 จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 18:43:37

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะ คุณgengen คุณตั้งกระทู้ได้โดยใจเรามากๆ ตอนนี้ลูกเราอยู่ป3เหมือนกันคะ เวลาทำการบ้านเค้าจะไม่ค่อยให้เราสอนเท่าไร ทั้งๆเมื่อก่อน เขาจะทำการบ้านกับเราทุกๆวัน ตอนนี้ เขาจะชอบทำเองอยู่บนห้องของเขา ทั้งๆที่เราก็ อ่านเขียนภาษาญี้ปุ่นไได้พอสมควร  เรากังวลว่าตอนไป เราจะสอนเขาไม่ได้   ขอบคุณมากที่ตั่งกระทู้เตือนสติให้เราพยายาที่จะเรียนภาษาญุี่ปุ่น ให้มากขึ้น จากคุณ : แม่ของยูยู้ เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 18:53:22

ความคิดเห็นที่ 11 เด็กๆป.สามแถวนี้เยอะหลายบ้านเหมือนกัน  ดีใจจังค่ะ แต่ป.อื่นๆ ก็มาแจมได้นะคะ  ยิ่งมาแบ่งปันประสบการณ์ เพราะเราเองก็รู้แค่ป.สาม ส่วนโลกของป.สี่ ห้า หก ก็ยังเป็นอะไรที่เราไม่รู้จักเหมือนกัน คุณแม่ของยูยู้บอกว่าลูกชอบทำการบ้านที่ห้องตัวเอง...ฟังแล้วนึกถึงบ้านเราเหมือนกันค่ะ คือบ้านเราเพิ่งย้ายมาบ้านใหม่  มีห้องนอนเด็กสองห้อง แต่เราให้นอนห้องเดียวกันก่อน เป้าหมายจริงคือประหยัดค่าไฟ เป้าหมายหลอก(ลูก) คือ เดี๋ยวน้องเหงา แต่เราไม่ตั้งโต๊ะเขียนหนังสือในห้องเด็ก  แบบว่า อย่าเพิ่งหนีแม่ไปมีโลกส่วนตัวนะจ๊ะ  มานั่งทำการบ้านที่โต๊ะกินข้าวกันก่อน  จะได้คุยกันสะดวกๆ  รอให้อยู่สักป.หก อ่านหนังสือเตรียมสอบ แล้วค่อยมีโต๊ะหนังสือของตัวเอง แล้วมันก็ดีเหมือนกันค่ะ คือพอน้องสาวเห็นพี่ชายกางสมุดทำการบ้าน น้องก็เอางานตัวเองออกมาทำบ้าง   แม่ก็ทำกับข้าวไป สังเกตุการณ์ไปได้ด้วย แต่เข้าใจว่า ส่วนหนึ่งที่นั่งทำการบ้านในห้องตัวเอง เพราะอยากอยู่ในห้องของตัวเอง โลกของตัวเอง คงไม่ได้รังเกียจรังงอนคุณแม่หรอกค่ะ หลังๆ พอลูกเรียนการหาร เราเริ่มมึนแล้วล่ะค่ะ  เรื่องวิธีการหารน่ะไม่เท่าไหร่ ถึงวิชาเลขเราจะห่วยจัด...แต่คำศัพท์เกี่ยวกับการหารนี่น่ะสิ  ขอบอกว่า เกิดมาก็เพิ่งจะเคยได้ยินตอนลูกพูดนี่แหละค่ะ  ได้ยินแล้วลืมอีกต่างหาก  หารแบบลงตัว กับหารมีเศษ เค้าเรียกว่าอะไรหว่า ขนาดตอนนี้ยังนึกไม่ออกเลย   แล้วถ้าเฮียเรียนอะไรยากกว่านี้ล่ะ อิแม่จะสอนยังไง  ไม่สิ ฟังลูกเล่าแล้วเราจะรู้มั้ย ว่าลูกเรียนเรื่องอะไรมา........... จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 19:29:14

ความคิดเห็นที่ 12 มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ลูกเรา จะเข้า ม.หนึ่งแล้วค่ะ ส่วนภาษาญี่ปุ่นของคุณแม่เริ่มถอยหลังลงทุกวัน เพราะไม่ค่อยมีโอกาสใช้เลย คือไม่ค่อยมีโอกาสเจอกับแม่บ้านที่เป็นแม่ของเพื่อนลูกเลย ปีนี้เจอกัน นับครั้งได้ ลูกชายคนเล็กสิบเดือนแล้ว ต้องพาออกนอกบ้านไปเจอเพื่อนๆ ร่วมกิจกรรมของอำเภอบ้าง ไม่งั้นเราลืมภาษาญี่ปุ่นแน่ ไม่ทราบว่าทางเขตอำเภอของเพื่อนๆพี่ๆน้องๆแม่บ้านคนอื่นๆ มีกิจกรรมต่างๆส่งเสริมการเลี้ยงเด็กบ้างไหมคะ เขตที่นักกินจุกอยู่นี่ จะมี กิจกรรมให้คุณแม่พาลูกน้อยไปร่วมกิจกรรมได้ ทุกอาทิตย์ค่ะ เพื่อไม่ให้คุณแม่หมกมุ่นอยู่กับการเลี้ยงลูกอย่างเดียว และเพื่อเป็นการแรกเปลี่ยนประสบการณ์ พูดคุยเรื่องเจ้าตัวเล็กกัน ได้เพื่อนใหม่ของน้อง และคุณแม่ด้วย และก็มีการอบรมจาก เจ้าหน้าที่เกี่ยวกับการดูแลเด็กแต่ละวัยด้วยค่ะ ถ้าเกิดมีกิจกรรมต่างๆ ที่พูดถึง ก็อย่าลืมพาลูกไปร่วมกิจกรรมกันนะคะ ทางเขตหรืออำเภอเขาจะมี ตารางโปรแกรมต่างๆแจกให้ค่ะ จากคุณ : อดีตนักกินจุก เขียนเมื่อ : วันฮาโลวีน 53 21:44:48

ความคิดเห็นที่ 13 มาอ่านแบบนี้ช่วยกระตุ้นตัวเองได้เยอะเลยค่ะ เพราะไม่ได้ช่วยลูกเรื่องเรียนเลย  รู้แต่ว่าเรียนหาร แต่ไม่ได้ไปเปิดดูรายละเอียด  แล้วคันจิ มีแต่คัดตามโดริรุ เท่านั้นเองค่ะ  ไม่มีแบบต้องค้นคว้าเพิ่มเติมเลย คงต้องลองไปเปิดหนังสือเรียนลูกดูบ้างแล้ว กลับไปเป็นนักเรียน ป.3 ดูสักหน เมื่อไม่กี่เดือนก่อน  รร.มีสอบวัดระดับเด็กประจำจังหวัด ค่าเฉลี่ยคะแนนของเด็กอิบะระคิ ป.3 เตี้ยต่ำน่าตกใจมากค่ะ หนังสือพิมพ์เด็ก ก็เป็นส่ิงที่ดีมากนะคะ ส่งเสริมการอ่านทั้งคุณแม่ คุณลูกเลย (แต่แม่บ้านนี้ ก็ไม่ค่อยได้อ่านหรอกค่ะ) ที่บ้าน ก็ไม่มีโต๊ะหนังสือในห้องนอนลูกเหมือนกันค่ะ ใช้เรียนที่โต๊ะกินข้าวเอา จากคุณ : วดี เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 53 05:14:11

ความคิดเห็นที่ 14 เรามีลูกคนเดียว เมื่อก่อนเค้าจะติดเรามาก แต่เดี้ยวนี้เรากับติดลูกมาก ลูกเราเค้าจะอยู่ในห้องของเค้าเฉพาะตอนทำการบ้านเท่านั้น ไม่รู้กล้ว แม่แย้งทำหรือยังไง จากคุณ : แม่ของยูยู้ เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 53 06:14:50

ความคิดเห็นที่ 15 คุณอดีตนักกินจุก ... เราเพิ่งรู้เรื่องนี้ตอนลูกเราโตแล้ว  ว่าที่児童館 มีเวลาให้เด็กเล็กๆไปเล่น ไปเจอเพื่อนๆเหมือนกันค่ะ ปกติ児童館 เราเรียกว่าศูนย์เยาวชนแล้วกันนะ จะเป็นที่สำหรับเด็กประถม ที่พ่อแม่ไปทำงาน พอเลิกเรียนก็ให้ไปเล่น ไปอยู่ที่นี่จนถึงห้าหกโมงเย็นแล้วค่อยกลับบ้าน  ซึ่ง児童館 จะมีพี่เลี้ยงคอยดูแล คอยนำทำกิจกรรมต่างๆ ที่จะมีจัดขึ้นเดือนละหลายๆครั้ง  เช่น เล่านิทาน ประดิษฐ์โน่นนี่  เล่นกล  เล่นกีฬา สารพัด ซึ่งจะมีตารางว่าเดือนนี้จะมีอะไรวันไหน   เด็กที่พ่อแม่ทำงานแล้วตอนเย็นต้องไปอยู่ที่児童館  เค้าเรียกว่า 学童保育(がくどう　ほいく) หรือเรียกสั้นๆว่า　学童(がくどう)  แต่บางเขตก็อาจมีชื่อเรียกต่างกันไปบ้าง   เราคิดว่าในโตเกียวมีศูนย์ฯเยอะในย่านที่พักอาศัย  เด็กๆเดินไปได้  แถวบ้านเรา (เขตโอตะ) เดินไปห้านาที มีตั้งสองศูนย์แน่ะ   สมัยก่อนเคยอยู่คาวาซากิ เด็ก　学童 จะอยู่เย็นที่โรงเรียนเลย  คงเพราะเป็นสังคมใช้รถ  บ้านโรงเรียนและศูนย์อยู่ไกลกันมั้งคะ เด็กที่ไม่ใช่ 学童　ก็ไปเล่นที่ศูนย์ฯได้  ในโตเกียว เด็กๆต้องกลับบ้านก่อน เอากระเป๋าไปเก็บ ไปบอกพ่อแม่แล้วค่อยมาเล่นที่ศูนย์  เซ็นชื่อว่ามา(ตอนกลับก็ต้องเซ็นกลับ)  เด็กอนุบาลต้องมีผู้ปกครองมาด้วย เด็กประถมมาเองคนเดียวได้ ตอนปิดเทอม พ่อแม่ต้องทำงานทั้งวัน  เด็กๆ เหล่านี้ก็จะมาอยู่ที่ศูนย์เยาวชนตั้งแต่เช้าถึงเย็น ให้พี่เลี้ยงดูแล ช่วงเช้าถึงเที่ยงๆ ที่ศูนย์เยาวชนจะเป็นเวลาสำหรับเด็กเล็กค่ะ   ตั้งแต่ทารกไปเลยก็ได้  เค้าก็จะมีกิจกรรมให้ทำหลายอย่างเลยค่ะ  เช่น สอนออกกำลังให้เด็กเล็ก กิจกรรมเทศกาลต่างๆ  มีหนังสือเลี้ยงเด็กให้ยืม  เอาข้าวกล่องไปนั่งกินก็ได้ (แต่ต้องเช็กว่าให้นั่งกินตรงไหน ตั้งแต่กี่โมงถึงกี่โมงด้วยค่ะ) เราเองก็เพิ่งรู้ว่าศูนย์เยาวชนมีเวลาให้เด็กเล็ก  รู้งี้ตอนลูกเล็กๆพาไปสูดอากาศก็ดี ทั้งแม่และลูกเลย มีแม่และลูกคนอื่นให้คุย  เจ้าหน้าที่ก็คอยให้คำแนะนำได้   ลองดูแถวบ้านนะคะ ว่ามีศุนย์เยาวชนอยู่ตรงไหน มีกิจกรรมอะไรให้เด็กเล็กๆบ้าง จะได้ออกไปร่าเริงกันแม่ลูกเนอะ อยู่แต่ในบ้าน เดี๋ยวเบื่อแย่ จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 53 07:44:35

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณสำหรับชื่อหนังสือนะคะ จะได้เตรียมไปหาให้ลูกอ่านบ้าง จากคุณ : morinaga เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 53 07:48:26

ความคิดเห็นที่ 17 เคยคิดตอนแต่งงานว่าจะยังไม่มีลูกจนกว่าภาษาญี่ปุ่นจะคล่อง ผ่านไปสองปี อีกสองเดือนจะคลอดลูกแล้วภาษายังง่อยเหมือนเดิมเลยค่ะ นิสัยไม่ดีชอบผลัดวันประกันพรุ่งที่จะเรียน  ฮึดได้เป็นพักๆ อ่านกระทู้นี้กึ็ฮึดขึ้นมาอีกทีค่ะ ไม่รู้จะทันก่อนลูกเข้าอนุบาลรึเปล่า  ไม่อยากเป็นแม่ที่ไปยืนเอ๋อๆอยู่หลังห้อง ถ้าโดนลูกว่าโง่ว่าบ้านี่คงต้องร้องไห้ไปหลายวันแน่เลย จากคุณ : applepk เขียนเมื่อ : 1 พ.ย. 53 21:52:03

ความคิดเห็นที่ 18 อ่าน คห. 15 ของพี่เอ แล้วอ๋อเลย เห็นห้องสมุดแถวบ้าน ตอนเย็นจักรยานเด็ก ๆ จอดกันเยอะมาก แต่เข้าไปในห้องสมุดไม่มีเด็กซักคน เค้าขึ้นไปอยู่ชั้นบนกันหมด คงเป็นแบบที่พี่เอบอกแน่ ๆ เคยมีคนจีนอายุสี่สิบกว่า ๆ มาเรียนภาษาด้วย เขาก็พูดภาษาญี่ปุ่นได้บ้าง คันจิก็รู้ความหมายตามสไตล์คนจีน แต่คำอ่านจะไม่ได้ค่อยได้ เขาบอกว่ามาเรียน เพราะตอนนี้ลูกอยู่มัธยม พูดกับลูกไม่รู้เรื่องแล้ว แม่พูดอะไรก็ไม่ค่อยฟัง ฟังเค้าเล่าแล้วพูดไม่ออกเลย ถ้ามีลูกแล้วเป็นแบบนี้ ชั้นจะทำยังไงดีเนี่ย จากคุณ : Ssachiy เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 53 06:16:51

ความคิดเห็นที่ 19 สู้โว้ย เด๋วเย็นนี้งัดหนังสือคันจิขึ้นมาอ่าน เลิกเล่นเฟซบุคแหล่ะ (ทำได้เปล่าหว่า) กลัวที่สุดโดนลูกด่าว่าโง่อ่ะ ไม่มีใครแก่เกินเรียนเนอะ นานๆเข้ามาทีเจอกระทู้ดีๆ แบบนี้ดีจังเลย จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 53 13:18:01

ความคิดเห็นที่ 20 แล้วจิโดกังแถวบ้านเราจะมีหรือเปล่าน้อ ต้องไปหาข้อมูลจากเขตใช่มั้ยค่ะ จากคุณ : zuling68 เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 53 13:18:54

ความคิดเห็นที่ 21 อ่านแล้วฮึดเลยค่ะ กลัวลูกเขม่นเหมือนกัน ว่าแม่นี่ไม่ไหวเลย สู้ตาย จากคุณ : pnn2 เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 53 20:29:34

ความคิดเห็นที่ 22 ขอบคุณจ้าที่เอาประสบการณ์มาแบ่งปัน จริงๆนะ (ภาษา)ยิ่งเรียนก็ยิ่งรู้สึกว่าเราไม่รู้อะไรเลย มีความรู้ใหม่ๆไหลเข้าบ่อสมองไม่มีที่สิ้นสุด ถมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม ตอนนี้คิดอย่างเดียวว่าหากเราเป็นตัวอย่างที่ดีของลูก ลูกก็น่าจะเดินตามบ้าง ไม่หลงออกนอกทางมากนัก การที่แม่เรียน(ภาษาญี่ปุ่น) ทบทวนบทเรียน ทำการบ้าน นอกจากความรู้มาสู่ตัวแม่แล้ว แบบอย่างในการศึกษาก็ได้รับการซึบซับสู่ตัวลูก โดยที่ไม่จำเป็นต้องพร่ำบอกให้ลูกขยันศึกษาเลย จากคุณ : fudge-a-mania เขียนเมื่อ : 2 พ.ย. 53 21:47:20

ความคิดเห็นที่ 23 พี่หลัง... แถบๆคาวาซากิ จิโดคังรู้สึกว่าจะมีน้อย แบบต้องขับรถไป..หรือเปล่าหว่า แล้วพอกักคุโดอยู่ไกลจากบ้าน  เด็กที่พ่อแม่ทำงานเลยต้องอยู่ที่โรงเรียนแทน คือเค้าย้ายไปหาเด็กเลยแหละ ช่วงอยู่คาวาซากิ สองเสือยังเล็ก แม่เลยเรียนไม่ถึงตรงนี้ ข้อมูลเลยไม่ค่อยมี ขอโทษนะจ๊ะ เนี่ย..แม่เองก็คอยเก็บความรู้ไปตามวัยลูกเหมือนกัน เพราะเรื่องพวกนี้ ไม่มีสอนในหนังสือภาษาญี่ปุ่นเล่มไหนทั้งนั้น จากคุณ : gengen เขียนเมื่อ : 3 พ.ย. 53 06:49:40

ความคิดเห็นที่ 24 โพสต์เล่นๆครับ http://board.ru.ac.th/testEMC/center/lesson_center1.php?code=JA101&term=1_52 http://board.ru.ac.th/testEMC/center/lesson_center1.php?code=JA101_lab&term=1_52 http://board.ru.ac.th/testEMC/center/lesson_center1.php?code=JA102&term=2_52 จากคุณ : กุ้งบก เขียนเมื่อ : 4 พ.ย. 53 01:53:26

ความคิดเห็นที่ 25 เห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้มากนะคะ ตอนนี้อยู่อนุบาล วุ่นวายมาก จริงๆ ไม่รู้ภาษารู้สึกแย่จัง ลูกกำลังจะเข้าประถมปีหน้า กำลังกังวลใจอยู๋่เรื่องเตรียมตัว อะไรหลายอย่าง พึ่งย้ายมาอาศัยอยู่ที่ญี่ปุ่นเมื่อต้นปีนี้เองคะ ขอคำแนะนำ ฝากเนื้อฝากตัวกับทุกๆคนนะคะ จากคุณ : เจ้าตัวเล็ก-monchi เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 21:32:19 A:123.225.117.250 X: TicketID:294574

ความคิดเห็นที่ 26 เอ่อ ภาษาญี่ปุ่นนี่ ยอมยกธงขาวค่ะ .... เรียนยากลืมง่าย .... เลี้ยงลูกอย่างที่ ... ยอมให้ลูกไม่ยอมถามการบ้านแม่ค่ะ .... ตอน ป. สี่ บอกคันจิเค้าผิดไปตัวนึง ทำให้เค้า ไม่ได้คะเเนนเต็ม ตั้งแต่นั้นมา .... แฮ่ .... ตอนนี้ ถามคันจิลูกบ่อยๆค่ะ อีเมลไปถาม .... อิอิ จากคุณ : nijja เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 07:56:46