ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าเป็นดิฉัน ดิฉันจะคืนแหวนที่เค้าให้ แล้วก็ค่าตั๋วเครื่องบิน แล้วก็จบกันแต่เพียงเท่านี้ ผู้ชายฝรั่งร้องไห้เป็นเรื่องธรรมดา มันร้องกันบ่อยค่ะ ดูทีวีมันยังร้องไห้กันเลยคุณ เรียกมาคุยกันให้เป็นกิจลักษณะซะ ว่าทำไมคุณถึงคิดว่าคุณสองคนนั้นไปด้วยกันไม่ได้ บอก เหตุผลไปตรงๆ ไม่ต้องไปอ้อมค้อม อ้อมโลกให้เสียเวลา คุยกันแบบผู้ใหญ่ไปเลย ไม่ต้องไปกลัว เสียหน้าอะไรทั้งสิ้น ถ้าพ่อแม่คุณเค้ารู้ว่าส่งลูกสาวไปมีความทุกข์ ท่านก็คงไม่อยากจะให้คุณไป หรอก ตอนนี้ยังมีเวลาที่จะตัดสินใจ ถ้าความรู้สึกว่าไม่อยากจะอยู่ร่วมชายคนกับผู้ชายคนนี้ ก็อย่าฝืน เพราะ คุณจะฝืนความรู้สึกตัวเองได้ไม่นาน แล้วมันก็จะทรมานเสียเปล่าๆ ***** แล้วก็ขอแนะนำผู้หญิงทั้งหลายในที่นี้ด้วยว่า ถ้าคิดจะมีแฟน ถ้าเค้าเสนออะไรให้ นึกดูให้ ดีๆ อย่าดีใจที่เค้าหยิบยื่นเงินทองให้ เราอยู่ได้ด้วยตัวของเราเอง ใช้เงินเราเอง เราจะมีความสุข ภูมิใจมากกว่า ของเล็กๆน้อยๆ เช่นของขวัญเนี่ย รับได้ แต่ถ้าเค้าบอกว่าจะช่วยจ่ายค่าบ้าน ค่ารถ หรืออะไรต่างๆ ที่มันมากเกินไป อย่าได้รับเป็นอันขาด เพราะไม่ใช่ว่าทุกคนจะใจสปอร์ตนะคะ เค้าให้ เค้าก็อยากได้ผลตอบแทนเช่นกัน ฉะนั้น รับให้น้อยที่สุดเป็นสิ่งที่ดีที่สุด นอกจากว่าเออ คบกันมานาน เข้ากันได้ดี รู้นิสัยใจคอกันเป็นอย่างดี อันนั้นก็เป็นอีกเรื่องนึง จากคุณ : Scooterella เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 08:47:03

ความคิดเห็นที่ 2 แค่ยกแรกระฆังยังไม่ทันเริ่มก็ชกกันแล้ว อย่างนี้จะไปตลอดรอดฝั่งหรือ? ถามใจตนเองดีๆ มองไกลๆ ชีวิตคู่เป็นอะไรที่มีทั้งสดใสหวานแหววและขมขื่นดังยาขมนำเต้าทอง จากคุณ : คนที่ราบสูง เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 08:47:29 A:58.11.49.68 X: TicketID:255841

ความคิดเห็นที่ 3 สามเดือนที่โน่น เขาคงเอาคืนเต็มที่ ได้ทีเขาแล้ว เหมือนเนื้อในปาก อย่าไปดีกว่า  นั่งคุยกันดีๆ  แล้วคืนของเขา เรื่องรถ เรื่องเงิน  ก็ปรึกษาพ่อ แม่ บอกไปตามจริง จากคุณ : birdeyeview เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 08:56:13

ความคิดเห็นที่ 4 จากใจเราเลยนะคะ ถ้าคุณคิดว่านิสัยเข้ากันไม่ได้จริงๆ แนะนำอย่ามาเลยค่ะ มาแล้วเกิดปัญหาเยอะแยะ อยากกลับบ้านก็ไม่ได้นะคะ แล้วถ้าเค้าไม่ซื้อตั๋วให้กลับเมืองไทย คุณจะยิ่งลำบาก เป็นปัญหาใหญ่เลยทีเดียวนะคะ ยิ่งถ้ามาตัวคนเดียว ไม่มีเพื่อนหรือญาติพี่น้องที่นี่ เจอปัญหาใหญ่ๆมายิ่งลำบาก เรื่องแบบนี้คุณต้องถามตัวเองนะคะ ว่าจากที่รู้จักเรียนรู้เค้ามา เค้าเป็นคนนิสัยดีเสมอต้นเสมอปลายรึเปล่า และอะไรเป็นสาเหตุที่ทำให้คุณกับเค้าเกิดการทะเลาะกันบ่อยครั้งจนกลายเป็นนิสัยเข้ากันไม่ได้ ลองนั่งคุยกันแล้วต่างคนต่างพูดถึงข้่อบกพร่องของอีกฝ่าย ที่ต่างฝ่ายต่างไม่พอใจกันจนทำให้เกิดเป็นปัญหาทะเลาะกัน ลองพูดความรู้สึกของคุณออกไปตรงๆนะคะ แล้วถามเค้าว่าคุณรู้สึกแบบนี้ เค้าและคุณจะร่วมมือกันทำให้มันดีขึ้นได้ไหม เพราะก่อนที่จะหมั้นกัน ก็ดูเหมือนคุณต้องมั่นใจเค้าแล้วในระดับนึงถึงได้ตกลงหมั้น หรือถ้าไม่มั่นใจแล้วต้องมาจริงๆ ขอเป็นเงินสดเค้ามาก่อนเลยค่ะ ให้พอสำหรับค่าตั๋วเครื่องบิน เพราะถ้าอยู่นี่แล้วไปกันไม่ไหวจริงๆ คุณจะได้มีเงินซื้อตั๋วกลับบ้าน ไม่เช่นนั้นคุณจะแย่แน่ๆค่ะ แต่ขอเล่าเรื่องของเราหน่อยแล้วกันนะคะ ก่อนมานี่ เราก็ลำบากใจเหมือนกัน เพราะคิดว่านิสัยอาจจะเข้ากันไม่ได้กับสามี ตอนเค้าไปแต่งเรา เราก็คิดว่านิสัยหลายๆอย่างนี่ ดูท่าจะเข้ากันไม่ได้จริงๆ แต่เค้าก็เป็นคนดีมาก นิสัยดีมากๆคนนึง แล้วเราก็รักเค้ามาก แต่ที่คิดว่าเข้ากันไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะว่าเราคาดหวังกับเค้าสูงไป ทำให้เรารู้สึกว่าไม่ได้ดั่งใจ และอาจจะเข้ากันไม่ได้ จนกระทั่งได้เวลาเรามาอยู่นี่ สองเดือนแรก เราทำตัวงี่เง่ามากค่ะ เค้าพูดด้วยเราก็ไม่พูด โกรธๆๆๆเค้าตลอดเวลา จะกลับเมืองไทยอย่างเดียวเลย คือไม่ไหวแล้วจริงๆ แต่อยู่ไปอยู่มาได้เรียนรู้กันมากขึ้น ลดความคาดหวังลง แล้วลองเข้าใจในตัวเค้า พยายามดูว่าตรงไหนที่เราบกพร่อง และที่เค้าบกพร่อง พยายามไม่ใส่ใจมากในนิสัยเสียๆของเค้า แล้วเค้าเองก็พยายามทำความเข้าใจในนิสัยเสียๆของเราเหมือนกัน ทุกวันนี้ดีขึ้นมากจากแต่ก่อนเยอะเลยค่ะ แต่ก็ยังมีอีกเยอะที่ต้องเรียนรู้กันไป แต่เป็นไปในทางที่ดี ไม่ทราบว่าเจ้าของกระทู้จะไปอยู่เมืองไหนเหรอค่ะ ? เราอยู่เมกาเหมือนกัน ถ้ามาอยู่นี่แล้วมีปัญหาอะไร ก็หลังไมค์มาได้นะคะ แล้วเดี๋ยวเราจะให้เบอร์ไว้ เผื่อฉุกเฉิน แต่เราคงช่วยได้เท่าที่พอจะช่วยได้นะคะ ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : U got it เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 09:04:45

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นด้วยค่ะว่าอย่าไปเลย คุณก็รููู้ดีว่าเข้ากันไม่ได้ก็อย่าฝืนเลย ยิ่งไปอยู่อเมริกา หัวเดียวกะเทียมลีบ ไม่มีญาติพี่น้องที่นั่น เค้ายิ่งข่มคุณมากกว่าที่อยู่ไทยนะคะ อย่าว่าเราอคตินะคะ ฝรั่งคนนี้ก็ไม่ใช่ีสุภาพบุรุษเท่าไหร่ จากที่คุณเล่าสงสัยผู้หญิงอเมริกันไม่เอาแล้วผู้ชายแบบนี้ถึงตกมาถึงเรา ควรตีตัวออกห่างอย่างเร็วเลย อย่าถลำลึกกว่านี้ ถ้าอยู่ด้วยกันแล้วเกิดมีลูก แล้วจะหย่ากันทีหลัง ยิ่งผูกปัญหามากเข้าไปอีก เชื่อเถอะค่ะอย่าไปอยู่กับเค้าลำพังที่อเมริกาเลย เป็นห่วงสุขภาพจิตคุณ ยังไม่แต่งคุณยังไม่มีความสุข ขอให้นึกถึงข้อนี้ เรือ่งเงินทอง ค่าตั๋วเครื่องบิน เป็นของนอกกายหาใหม่ได้ ก็คืนเค้าเท่าที่เราทำได้ จะได้ไม่มีอะไรติดค้างให้เค้ามาทวงบุญคุณอีก ผู้ชายอารมณ์แบบนี้หวังว่าคุณคงรู้นะคะว่าใช่คนที่คุณจะฝากชีวิตด้วยที่ต่างแดนหรือไม่ จากคุณ : หน้ากากแตน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 09:23:19

ความคิดเห็นที่ 6 อืมมม... ถามใจตัวเองให้ดีๆ นะคะว่ายังรัก ยังต้องการใช้ชีวิตร่วมกับผู้ชายคนนี้อยู่อีกมั้ย และเป็นไปได้มั้ยที่คนทั้งสองจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข อยากให้คุณคิดถึงตัวเองให้มาก ถึงมากที่สุด มองทุกอย่างบนความเป็นไปได้ อย่าไปให้ความสำคัญกับสิ่งภายนอกจนเกินไป อย่าอาย อย่าหน้าบางกับเรื่องแบบนี้ มันไม่คุ้มกับผลกระทบที่จะตาม เพราะถ้าคุณเลือกที่จะไป เนื่องจากห่วงความรู้สึกของครอบครัว หรือแคร์ว่าชาวบ้านจะมองยังไงแล้ว หลัง 3 เดือนคุณคงต้องเลือกที่จะแต่งงานกับเค้า ไม่ว่าตอนนั้นจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณก็ตาม อย่างนี้...ชีวิตคุณไม่ยิ่งถล้ำลึกลงไปเรื่อยๆ จนไม่สามารถถอดตัวออกมาได้เหรอ แล้วยิ่งเค้ามาทวงเงินค่าใช้จ่ายคุณอีก คุณคงต้องอยู่กับเค้าไปตลอดชีวิตแล้วละคะ จากข้อมูลที่คุณเล่ามา ดูเหมือนแนวโน้มจะเป็นไปในทางที่ไม่ค่อยดีเท่าไร ยิ่งเค้าเป็นคนเจ้าอารมณ์ ด่าทอ ขว้างปาสิ่งของ ทำให้อดเป็นห่วงคุณไม่ได้ว่า ชีวิตของคุณในต่างแดนจะเป็นยังไง เพราะขนาดอยู่เมืองไทยที่เป็นถิ่นของคุณ เค้ายังออกฤทธิ์ขนาดนี้ แล้วถ้าไปอยู่เมืองนอก ในที่ๆ คุณตัวคนเดียวจริงๆ ไม่มีใครนอกจากเค้า เค้าจะออกฤทธิ์ออกเดชกับคุณมากขนาดไหน อาจจะมองโลกในแง่ร้ายไปนิด แต่คิดเผื่อไว้ก็ดีค่ะ ถ้าคุณตัดสินใจเลิก ก็ควรคืนแหวนหมั้นให้เค้าไป เพราะคุณเป็นฝ่ายยกเลิกการแต่งงาน ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายต่างๆ ที่เค้าทวงถาม อย่าเอาคิดมาก... ถ้าเค้าอยากได้คืน ก็คืนเค้าไปตามความเหมาะสม ถ้าคุณไม่สามารถคืนให้เค้าได้หมดตอนนี้ ก็ผ่อนคืนให้เค้าภายหลังได้นิคะ ส่วนเรื่องเวลา ก็ถือว่าเสียเวลาเหมือนกัน ก็น่าจะหายกันไป มีอีกทางเลือกหนึ่งที่อยากให้ลองคิดดี คือ พอเป็นไปได้ไหม ที่จะเลื่อนตั๋วไปก่อน เผื่อให้คุณมีเวลาคิด เวลาไตร่ตรองมากขึ้น ถ้าคุณจะต้องเสียค่าใช้จ่ายในส่วนนี้เองเพื่อซื้อเวลา เราก็ว่าคุ้มนะกับชีวิตที่เหลือทั้งชีวิตของคุณ ยังไงก็อยากให้มีสติ ใจเย็นๆ คิดให้ถี่ถ้วน... ไม่ว่าคุณจะเลือกทางไหน ก็ขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : kungko เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 09:31:32 A:67.188.169.88 X: TicketID:195523

ความคิดเห็นที่ 7 สวัสดีครับ......มาครับ มาเลยครับ ไม่ต้องกลัวครับ ลองอยู่ด้วยกันดูสักพักครับ ถ้าลองดุแล้วเห็นท่าจะไปไม่รอด ก็พยายามทำใจดีสู้เสือใว้ครับ รอจนกว่าจะใด้ใบเขียวครับ พอใด้ใบเขียวแล้วทีนี่อะไรก้ใด้ จะเลิกจะแยกใด้ทั้งนั้น เลิกหรือแยกเราก้ไปอยู่ของเราทำมาหากินของเรา ไม่มีใครมายุ่งกับเรา ต่างคนต่างอยู่ หรือหาแฟนใหม่ก้ใด้ ผมเชื่อว่าคุณอยู่คนเดียวใด้ครับที่นี่ สังคมที่นี่มันจะสอนคุณเองแระครับ ถ้าคุณมีใบเขียวแล้วอยู่สบายครับที่นี่......ขอให้โชคดีนะครับ......อีกอย่างกฏหมายที่นี่เพิ่งอาศัยใด้ครับ จากคุณ : หนุ่ม (tulsa) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 09:33:32

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านเรื่องของคุณ funfy จบแล้วต้องถอนหายใจดังๆ ทั้งหมดทั้งมวล ตัวคุณเองน่าจะทราบคำตอบที่จะเป็นทางออกที่ดีที่สุดอยู่แล้วล่ะ เพียงแต่อยากได้เสียงสนับสนุนให้เกิดความเชื่อมั่นในการตัดสินใจของตัวเอง ถามนิดนึงนะคะ คุณเป็นคนเก่งขนาดไหน ถ้า.... ถ้าไปอยู่ที่โน่นแล้ว เกิดอะไรขึ้นมาคุณจะสามารถรับมือกับมันได้เพียงลำพัง ถ้าลึกๆ ในใจคุณคิดว่า คุณรับมือได้แน่นอน ก็ลองดูซักตั้ง ที่บอกอย่างนี้ไม่ใช่ว่ายุส่ง แต่สิ่งที่คุณเล่ามาทั้งหมดเกี่ยวกับตัวผู้ชาย เหมือนจะเป็นการเล่าเพียงด้านเดียว เรามองว่าถ้าคนคนหนึ่งมีนิสัยแย่ๆ แบบนี้ให้เห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่คุณก็ยังตัดสินใจจะให้โอกาสเขา นั่นแปลว่าเขายังต้องมีด้านบวกที่ทำให้คุณ "รัก" (ไม่แน่ใจว่าควรใช้คำนี้ไหม) แต่ถ้าคุณชั่งน้ำหนัก ข้อดี ข้อเสีย ของเขา ถามตัวเองให้ดี เชื่อว่ายังไม่สายเกินไปที่จะตัดสินใจ ถ้าเรื่องเงินทองเป็นเงื่อนไขสำคัญ และคุณยังไม่มีพอที่จะใช้คืนเขา คุยกับเขาเป็นเรื่องเป็นราวว่าคุณจะทยอยใช้หนี้ให้ บทเรียนนี้อาจราคาแพง แต่ตัดปัญหาตอนนี้ยังนับว่าถูกกว่า อย่ารอให้เข้าตำรา เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย และเมื่อถึงเวลาที่เสียมาก มันอาจจะสายเกินไป เป็นกำลังใจให้นะคะ ปล. เวลาสามเดือน ถ้าเป็นเวลาแห่งความสุข คุณจะรู้สึกว่ามันแป๊บเดียว แต่ถ้ามันเป็นสามเดือนที่ต้องทุกข์ต้องทน เพียงหนึ่งวินาทีก็นานเหลือเกิน..... แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 53 09:40:40 จากคุณ : weegeek9 เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 09:36:03

ความคิดเห็นที่ 9 ขอค้าน คห ที่ 7  เพราะเห็นมาเยอะว่าถ้ามาถึงจุดนี้แล้ว ต่อให้ตัดสินใจบินไป ก็จะไม่ได้อยู่จนถึงขั้นได้ใบเขียว  ถึงตอนนั้นจะลำบากมาก  คุณอย่าลืมว่ากฏหมายที่นี่แข็งก็จริง แต่คุณต้องมีเงิน ถ้าไม่มีเงินจะหาทนายที่ไหน  นี่ไม่ใช่คดี personal injury จะได้หาทนายที่ทำให้โดยรอไปหักจากค่าชดเชยที่จะได้รับน่ะ ไม่มีหรอกค่ะ...........  หน่วยงานที่ช่วยเหลือผู้มีรายได้น้อยก็ไม่ใช่ว่าจะช่วยได้เต็มเม็ดเต็มหน่วย  ที่กล้าพูดอย่างนี้เพราะสาวไทยหลายคน ขนาดได้ใบเขียวแล้ว บางคนเป็นซิติเซ่นแล้วด้วยซ้ำ ไปขอความช่วยเหลือยังต้องรอกันเป็นปีก็มี   คุณ จขกท  ถ้าเขาลายออกขนาดนี้แล้ว อย่าไปเลยค่ะ เดี๋ยวเขาถอนทุนด้วยการเอาคุณไปขายบริการ จะทุกข์กว่านี้เยอะ......... ของหมั้นคืนเขาไปเพราะคุณเป็นฝ่ายบอกเลิก ส่วนเรื่องเงินทองหรืออะไรที่ให้โดยเสน่หาไม่ต้องคืนค่ะ จากคุณ : Lawanwadee เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 10:07:14

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นเรา เราก็ไม่ไปค่ะ อเมริกาไม่ใช่เมืองสวรรค์ และถ้าเป็นเรา เราก็ไม่แคร์เรื่องเสียหน้าใดๆทั้งสิ้น มันเป็นเรื่องของเรา ญาติโยม จะว่าอย่างไรก็ไม่สนใจ เราต้องรู้ตัวเราว่าเราทำอะไรอยู่ อย่าให้แรงกดดันรอบด้าน มีส่วนกับการตัดสินใจของเรา เห็นด้วยกับคุณ Lawanwadee ค่ะ เพราะเห็นมาเยอะเหมือนกัน ผู้ชายนะ ถ้ามันแย่ลงแล้วเนี่ย จะให้มันดีขึ้นเนี่ยยากมาก แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย ตามคุณ Lawanwadee อีกค่ะ แหวนหมั้นอะไรก็คืนเค้าไป ส่วนของที่เค้าให้โดยเสน่หา ก็เก็บเอาไว้ค่ะ ขอให้โชคดี จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 10:24:52 A:66.91.83.102 X: TicketID:200571

ความคิดเห็นที่ 11 ก่อนแต่งคิดยังไงถึงได้เลือกที่จะแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ละคะ การที่ต้องมาอยู่ต่างแดน ไม่ว่าจะได้สามีเป็นคนชาิติอะไร มันลำบากกว่าอยู่เมืองไทยแน่นอน ลองคิดดูว่าเรื่องที่ทะเลาะกันเนี่ย อะไรคือสาเหตุของปัญหา เราไม่อยากฟังความด้านเดียวหรอกนะ คนเราส่วนมากคิดว่า "ชั้นไม่ผิด" กันทั้งนั้นแหละ ลองสงบสติอารมณ์ดีๆ แล้วหาสาเหตุของปัญหาให้เจอ แล้วคุณจะได้คำตอบเอง ไม่ต้องมาฟังคนอื่นหรอก เพราะคนที่รู้เรื่องดีที่สุดคือตัวคุณเอง เราเองก็เคยงี่เง่าแบบแสนสาหัส แล้วก็มีปากเสียงกับคุณชายที่บ้าน ตอนอยู่ที่นี่ก็ไม่ได้คิดหรอกว่าเราผิดอะไรหนักหนา พอได้กลับไปเมืองไทย ได้เข้าวัดเข้าวาฟังธรรม สงบสติอารมณ์ถึงได้รู้ว่าเราเองก็ป่วนไม่ใช่เล่นเหมือนกัน เราก็ยังถือว่าโชคดีที่ได้กลับไป ได้มีเวลาคนเดียวนั่งคิดทบทวนสิ่งต่างๆ ก่อนที่ปัญหามันจะสายเกินแก้ จากคุณ : Living Extreme เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 10:31:07

ความคิดเห็นที่ 12 ..ไม่ต้องฝรั่งหรอก..กับคนไทยเราก็เจอมาแล้ว..โชคดีมากๆที่เราตัดสินใจเลิก..เราเชื่อว่าตัวเราดีพอที่จะหาคนใหม่ได้..และเราไม่แคร์ใครหน้าไหนทั้งนั้น..*เราแคร์แค่..ชีวิตเรามีค่ากับคนที่เห็นค่าของเรา*....เมืองนอกยิ่งตัวใครตัวมันนะคะ..เราเคยอ่านเคสของใครสักคนนะที่เคยโพสไว้ในพันทิปนี่แหละเป็นคู่ฝรั่งกับผู้หญิงไทยด้วย..บทจะรักก็โอ๋เรา..บททะเลาะกับเราก็เฉดหัวเราออกจากบ้าน..แถมทวงบุญคุณและทุกอย่างคืนหมด.. ...คำว่า.."ตัดเสียแต่ตอนนี้"..หรือตัดไฟเสียแต่ต้นลม..คำๆนี้ยังใช้ได้ดี..มีทวงเงินเราและด่าพ่อแม่เราอย่างนี้*(เจอมาแล้ว)..ยังไงก็ต้องมีครั้งต่อไป..แต่อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับคุณจขกท.นะคะ..ร้อยคนทัดทาน..ก็ไม่เท่าหัวใจดวงเดียวเรียกร้องนะคะ...แต่ถ้าถามดิชั้น...อย่าไปเลยค่ะ.. จากคุณ : นางฟ้าฮอลแลนด์ >Holland Angel เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 10:33:07

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนที่ตัดสินใจแต่งงานกัน... แต่งงานกันเพราะคิดว่าอยากอยู่ด้วยกันแล้ว หรือแต่งงานกันเพราะเป็นจังหวะที่เหมาะสมแล้ว ที่ถามเพราะหากแต่งงานกันเพราะทั้งสองฝ่ายตั้งใจจะอยู่ด้วยกันแล้ว เรื่องทะเลาะต่างๆนาๆ ปาข้าวของนั้น มันเกิดขึ้นได้ โดยเฉพาะช่วงเวลาที่ปรับตัวเข้าหากันนั้น หลังแต่งงานนั้น หลายๆคู่เจอปัญหาเรื่องการปรับตัวทั้งนั้น อยู่ที่ต่างฝ่ายต่างเข้าใจปัญหาและเปิดปากพูดกัน รู้จักการให้อภัยกัน และยอมรับว่าอีกฝ่ายเป้นแบบนี้ ทำใจรับให้ได้ ไม่มีประโยชน์ที่จะถือสาหรือไปคิดเปลี่ยนแปลงตัวตนของเค้า การทะเลาะกันมันก็น้อยลงไปเอง หรือทะเลาะแล้วก็ไม่เก็บมาคิดต่อ แต่หากแต่งเพราะเป้นเรื่องของจังหวะ อันนี้ก็ควรคิดทบทวนให้ดีว่าที่ผ่านมาคุณรู้จักเค้าดีพอหรือยัง รับข้อเสียเค้าได้หรือเปล่า บางทีการเจอกันแป๊บๆต่อวันหรือคุยโทรศัพท์กันทุกวันมันก็ไม่ได้ทำให้เรารู้จักตัวตนจริงๆเท่าไหร่ และบางข้อเสีย ต่อให้พ้นระยะปรับตัว หรือเปลี่ยนสภาพแวดล้อมไปอยู่เมืองนอกสามเดือน ข้อเสียนั้นมันก็ไม่ได้หายไปไหน คนโบราณจึกเรียกว่าเป็นที่สันดาน การลองไปใช้ชีวิตร่วมกันสามเดือน เราไม่คิดว่าจะเป็นตัวช่วยเท่าไหร่ เวลาคนเราทะเลาะกันก็คิดอยากจะเลิกกันทั้งนั้น แต่ที่ไม่เลิกกันเพราะก็ยังรักกันอยู่ ทะเลาะกันเสร็จก็ให้อภัยกันได้ มันต้องชั่งน้ำหนักดูแล้วว่าเราอยากอยู่กับเค้า มากกว่าไม่อยากอยู่กับเค้าแล้วหรือเปล่า และการไปลองอยู่ด้วยกันสามเดือนไม่ได้เป้นตัวบ่งชี้เลยว่าคุณจะอยู่กับเค้าได้นานกว่านั้น เรื่องเงินทอง คุณอย่าเพิ่งเอาเข้ามาคิดรวมในสมการ อย่าไปคิดว่าต้องลองไปอยู่เผื่อจะคุ้มเงินเค้าเงินคุณ การจะอยู่ด้วยกันได้ไม่เกี่ยวกับใครลงเงินลงทุนเท่าไหร่ ถ้ายังรักเค้าอยากอยู่กับเค้า นั่นแหล่ะคุณถึงควรจะไป ถ้าตัดสินใจแล้วก็ต้องพยายามรักษาชีวิตคู่ให้ดี อย่าไปคิดว่าไปแล้วถ้าเลิกกับเค้าทีหลังจะเสียเงินมากกว่าเดิม โชคดีค่ะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 11:54:16

ความคิดเห็นที่ 14 เล่าจาก ปสก ของเราเลยนะคะ เรานิสัยเหมือนแฟน จขกท ค่ะเวลาทะเลาะกันดิฉันจะเหวี่ยงข้าวของทุกอย่างโทรทัศน์ พัดลม โน๊ตบุ๊กยังโยนแตกมาแล้วรู้ค่ะว่าไม่ดี แฟนเป็นคนดีมากๆค่ะ จะพยายามทำให้เราใจเย็นๆ เค้าพยายามยอมทำให้เรามานั่งหายใจลึกๆ และคุยกันค่ะตอนนี้เราเย็นลงมากเพราะรักและความเข้าใจของเค้า แต่นี้สัยเขี้วงของเราเลิกไม่ได้ค่ะทะเลาะกันทีไรก็ยังทำแต่เปลี่ยนเป็นเสื้อผ้าค่ะ  เรารู้สึกแย่ทุกทีค่ะ จขกท รักเค้ามากพอที่จะทนได้ไหมค่ะ  เรากับแฟนอยู่ด้วยกัน 2 ปีแล้วค่ะ ตอนนี้เรารักกันมากกว่าเดิม เข้าใจกันมากกว่าเดิม ถ้า จขกทรักเค้ามากพอไหม จากคุณ : big billy เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 12:39:11

ความคิดเห็นที่ 15 คุณไม่ได้สับสนอย่างเดียวค่ะ คุณหลงประเด็นสาระสำคัญของเรื่องนี้ด้วย คนอ่านอย่างดิฉันพลอยมึนไปด้วย แต่ก็อ่านอยู่หลายรอบค่ะ สรุปคือ คุณทั้งคู่แต่งงานกันแล้ว และคุณกำลังจะบินไปหาสามีวันอาทิตย์นี้ แต่ระหว่างที่ห่างกัน คุณทะเลาะกัน เมื่อทะเลาะกัน ฝ่ายชายก็แสดงอารมณ์ด้านลบให้คุณเห็น คุณโกรธ และบอกเลิก ต่อมาเมื่อคิดได้ว่าจะต้องเป็นขี้ปากชาวบ้าน รวมทั้งปัญหาทางเศรษฐกิจ เลยกลับไปขอโทษ ฝ่ายชายก็รับคำขอโทษทั้งๆ ที่แคลงใจในการขอโทษของคุณ (ซึ่งเขาคิดถูก) แต่ก็ยังยื่นเงื่อนไขให้คุณมาทดลองอยู่ 3 เดือน แต่ใจคุณก็คิดไปล่วงหน้าแล้วว่า ชีวิตคู่ของคุณคงไม่รอด และถ้าไม่รอดก็คาดการณ์ว่าเขาจะทวงข้าวของอีก ต่อไปนี้เป็นความเห็นนะคะ 1.ปัญหาเรื่องทะเลาะกันบ่อย - ถามตัวเองเลยค่ะ ไม่ทะเลาะได้ไหม ทำไมต้องทะเลาะกัน แล้วที่ทะเลาะกันบ่อยๆ ส่วนใหญ่เป็นเรื่องอะไร แล้วเรื่องนั้นสำคัญมากแค่ไหน ทำไมต้องนำมาเป็นประเด็นให้ทะเลาะกัน ใช่เรื่องของคุณสองคนไหม เป็นสาระของชีวิตหรือไม่ 2.เมื่อหาคำตอบได้ - แก้ไขปัญหาให้ตรงจุด อย่าเอาเหตุผลทางสังคมเข้ามาพัวพัน เพราะนั่นจะทำให้คุณมองเรื่องต่างๆ ผิดเพี้ยนไป แก้ไขปัญหาไม่ถูกจุด ปัญหาที่แท้จริงยังอยู่ และก็ต้องทะเลาะกันไม่จบสิ้น 3.เมื่อคิดได้ - ควรพูดคุยทำความเข้าใจถึงปัญหานั้นๆ อย่างจริงใจ ก่อนที่จะไปใช้ชีวิตด้วยกันจริงๆ อย่าคิดแทนสามี อะไรไม่เข้าใจ ให้ถาม เปิดอกไปเลย พูดกันแบบคนที่คิดว่าจะมีชีวิตร่วมกัน (ไม่ใช่คิดแต่ว่ายังไงก็ไปไม่รอด) ขอให้รักษาความสุภาพและให้เกียรติไว้เสมอ แม้ยามคุณอารมณ์ขึ้นสุดๆ ถ้าคุณนุ่มนวลละมุนละม่อม คงไม่มีใครตอบสนองด้วยอารมณ์รุนแรง ถ้าเขาเป็นน้ำร้อน คุณเป็นน้ำเย็น แบบนี้จะช่วยให้เรื่องดีขึ้น ถ้าจะไป ให้ไปเพราะคุณแน่ใจแล้วว่า คุณสองคนรักและเข้าใจกันมากพอ และมองเห็นแล้วว่าจะอยู่ร่วมทุกข์สุขกันได้ไปตลอด อย่าไปเพราะเหตุผลแอบแฝงที่บอกเขาไม่ได้ พูดง่ายๆ คือถ้าไปเพราะอับอายพ่อแม่พี่น้องเพื่อนฝูง อย่าไป เพราะยังไงคุณจะต้องอับอายอยู่ดี ไม่วันนี้ ก็วันหน้า เพราะคุณทำไปเพื่อตัวคุณ ไม่ใช่ทำเพื่อชีวิตคู่ของคุณทั้งสองคน คนเราไม่ต้องฉลาด ก็สามารถจับความรู้สึกกันได้ ชีวิตคู่ทุกคู่ย่อมมีเรื่องกระทบกระทั่งกัน แต่ประเด็นอยู่ที่วิธีที่คุณใช้จัดการกับปัญหา แต่ว่าอ่านไปอ่านมา ยังงงว่า คุณคิดถึงชีวิตคู่ของคุณในแง่ไหน ทำไมขอโทษเพราะกลัวอับอาย กลัวเรื่องโดนทวงข้าวของ ทำไมไม่คิดขอโทษเพราะอยากมีชีวิตร่วมกับเขา ขอโทษเพราะคนๆ นี้คือที่หนึ่งในใจ คนที่คุณรักและเลือกที่จะร่วมทุกข์ร่วมสุขกันไปในอนาคต อันนี้ควรเป็นเรื่องสำคัญที่สุด? คนรักกันส่วนใหญ่ เขามักคิดว่ายังไงก็ไปรอด มีปัญหาก็ช่วยกันแก้ เป็นทีมเดียวกัน อะไรทำนองนั้น อันนี้คุณคงต้องถามตัวเองว่าตัวคุณเองกำลังคิดอะไรอยู่ ทำไมคิดแต่ว่าจะไม่รอด อย่างไรก็ตามขออวยพรให้โชคดีค่ะ จากคุณ : Sunshine Sonata เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 13:03:13

ความคิดเห็นที่ 16 เข้ามาค้านคห.7 ครับ ฟังปัญหาที่เล่ามา ผมว่าคงไปไม่ตลอดรอดฝั่งจนถึงได้ใบเขียวหรอกครับ และเมื่อถึงเวลานั้น คุณเป็นรองในทุกด้าน หัวเดียวกระเทียมลีบอีกต่างหาก ตอนนี้ยังพอมีเวลาตรึกตรองและใคร่ครวญ คิดให้ดี แต่ไม่ว่าจะเลือกทางไหน ก็ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : sleepless night เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 13:55:06

ความคิดเห็นที่ 17 การแต่งงานโดยไม่ได้จดทะเบียนสมรสตามกฏหมาย ทำให้คนอ่านเข้าใจผิดมาเยอะแล้ว คุณได้วีซ่าคู่หมั้นเพื่อจะไปจดทะเบียนสมรสที่อเมริกาก็จริง แต่ทางนิตินัยคุณกับเขายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย หากอยากจะเลิกตอนนี้ก็ยังไม่สายเลย คนกำลังจะแต่งงานกันจริงๆใส่ชุดเจ้าสาวแล้วด้วยซ้ำยังเปลี่ยนใจนาทีสุดท้ายก่อนจะแลกคำสัญญาและสาบานและก่อนสวมแหวนเลย นี่ถ้าดิฉันเป็นแม่คุณนะ ฉันเป็นห่วงลูกสาวฉันตายเลย อ่านแล้วไม่สบายใจ อย่าไปคิดกังวลว่าจะรักษาหน้าพ่อแม่เพราะชีวิตคู่ล้มเหลว พ่อแม่ทุกคนหากรู้ว่าลูกสาวตกอยู่ในภาวะลำบากไม่มีใครมาห่วงเรื่องหน้าตาหรือรักษาหน้าตัวเองมากนักหรอก ใครๆก็เลือกรักษาชีวิตลูกก่อนทั้งนั้น ทำไมไม่ปรึกษาพ่อแม่ทั้งๆที่ก็รู้ใจตัวเองดีอยู่แล้วว่าคิดอย่างไรหรือรู้สึกอย่างไรกับการจะไปในครั้งนี้ นี่มันเรื่องใหญ่นะ ตอนเป็นแฟนขว้างปาสิ่งของ แต่พอเป็นผัวเมียกันนี่ระวังจะถูกปาใส่หน้าเลยนะ ตอนนี้ยังไม่ใด้เป็นสามีภรรยาตามกฏหมายคุณเป็นแค่คู่หมั้นเท่านั้น และช่วงเวลาของกาวเป็นคู่หมั้นนี่แหละคือช่วงที่เขามีไว้ให้เรียนรู้กัน ในเมื่อรู้แล้วว่าเขาเป็นคนแบบนี้ แล้วจะไปทำไม 3 เดือนจะเหมือน 3 ปีทีเดียวนะ หลายความเห็นแนะนำสิ่งดีๆไปมากแล้ว ลองไตร่ตรองและตัดสินใจใหม่ตอนนี้ก็ยังไม่สาย ถ้าลองจิตใต้สำนึกคนเราบอกแล้วว่าไม่อยากไป และ มันไม่ใช่ ฝืนทดลองอยู่กันไปอย่างไรก็ไม่ใช่อยู่ดี จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 14:54:33

ความคิดเห็นที่ 18 เรื่องไปหรือไม่ไป ผมไม่เสนอแนะ ก่อนพิจารณาเรื่องอื่นให้ตัดมือที่สามออกไป เรื่องการเสียหน้าเรื่องพ่อแม่และญาติ เรื่องความสุขในชีวิตแต่งงานต้องมาก่อน ไม่เช่นนั้นไม่มีโอกาสได้ตั้งตัวทำมาหากินมีแต่ทะเลาะกัน มีลูกมีหลานก็ยังทะเลาะกัน เรื่องที่จะเดินทางไปเพื่อเอาใบเขียวแต่จะต้องเสี่ยงกับหลายเรื่องผมคิดว่าไม่เข้าท่า ถ้าเกิดสงครามกลางเมืองที่เมืองไทยก็ว่ากันไปอีกเรื่องหนึ่ง เมืองไทยยังน่าอยู่ไม่น้อย ขอให้โชคดีก็แล้วกันไม่ว่าจะตัดสินใจอย่างไร จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 16:18:10 A:71.114.75.107 X: TicketID:105627

ความคิดเห็นที่ 19 อย่าไปค่ะ  เดี๋ยวจะยิ่งเจอหนักกว่านี้ 3 เดือนนานนะคะ จากคุณ : snyggen เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 16:24:55

ความคิดเห็นที่ 20 หลายๆคห.ข้างบน คงทำให้ จขกท.คิดอะไรได้ดีขึ้น ขอให้เลือกในสิ่งที่ดีกับตัวเองค่ะ ปัญหาของการมาด้วยวีซ่าคู่หมั้น ก็จะประมาณนี้นะคะ 3 เดือนนี่บางคนเวลาผ่านไปเร็ว บางคน ทนอยู่แทบขาดใจ หลายๆคนต้องใช้ความอดทนมากๆในการปรับตัวเข้าหากัน แล้วเรื่องการที่เข้ามาแล้ว จะไปจดทะเบียน ทำเรื่องปรับสถานะอีก ถ้าทะเลาะกันก็หมดสิทธิ์ อย่าไปหวังน้ำบ่อหน้าเลยค่ะ ทุกอย่างก้าวที่เมกา เงินทั้งนั้น ถ้าคิดจะมา แล้วคิดว่าต้องได้กลับ ก็ซื้อตั๋วไปกลับไว้เลยนะคะ อย่าซื้อตั๋วขาเดียวแพงไม่พอ จะกลับไม่ได้อีก เมกาสนามบินกับในเมือง คนละเรื่องกับที่ไทย เงินทองที่เคยให้มา ถ้าให้ด้วยความเสน่หา จะคืนทำไมหละค่ะ ของหมั่นคืนไปเถอะ ถ้าคืนได้ ก็บอกเลิกเค้าเอง แล้วจะเก็บไว้ให้แทงใจดำทำไม โดยรวม ยังไม่แน่ใจว่า คุณหรือแฟน อารมณ์ร้อนกว่ากัน อีกอย่าง ฝรั่งไม่รู้จักคำว่า งอนนะคะ มีอะไรให้พูดออกไปเลย ยิ่งงอน ยิ่งทำให้ระเบิดอารมณ์ออกมามากกว่าเดิม เพราะฝรั่งงง พองงแล้วก็เครียด พอเครียดแล้วก็ต้องหาที่ระบายออก อย่าพูดอะไรที่มีแต่น้ำ ไม่มีเนื้อ คือ พูดจาอ้อมโลกหนะคะ สำหรับเรา อยู่เมกา การพูดตรงๆ คือการสื่อสารที่ ไม่เคยทำให้ทะเลาะกัน เหมือนที่เมืองไทย ในเมื่อบอกว่า จะมาอาทิตย์นี่แล้ว ก็เตรียมตัวให้ดีหละ ถ้ายกเลิกได้ ก็ดีกับตัวเอง แต่ถ้าเลือกที่จะมา ก็เตรียมตัวให้พร้อมนะคะ ควรมีเงินติดตัวมาด้วย แต่อย่าให้เค้ารู้ พัน ถึง สองพัน เก็บไว้ให้ดี แล้วย่านที่ไปอยู่ ถ้าอยู่ในเมืองคงไม่ลำบาก ถ้านอกเมืองห่างไกลผู้คนอีก ก็ต้องช่วยเหลือตัวเองให้มากนะคะ ไม่รู้เค้าอยู่กับครอบครัว หรืออยู่เอง ก็คิดการณ์ไกลไว้ให้มากๆแล้วกันค่ะ อดเป็นห่วงไม่ได้ มือถือที่ไทย ก็เปลี่ยนเป็นแบบเดิมเงิน แล้วเปิดโรมมิ่ง ให้โทรในเมกาได้ ไม่งั้นก็หาซื้อซิมแบบเติมเงินใส่พอมาถึงที่นี่ โชคดีค่ะ จากคุณ : dcapar เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 19:59:04

ความคิดเห็นที่ 21 แจกกิ้ฟแบบชุลมุนวุ่นวายใจแทนจขกท.มากเลยค่ะกระทู้นี้ จากคุณ : ขอให้มีโชคในการตัดสินใจค่ะ (ศิริรักษ์) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 20:02:15

ความคิดเห็นที่ 22 อย่าจำใจไป เพราะหน้าตาของพ่อแม่ อย่าอายที่จะปรึกษาพ่อแม่ตัวเอง ถามตัวเองว่า ยังเหลือความรักให้ผู้ชายคนนี้อีกไหม ถ้าเหลือ ... มันมากพอ ที่จะอดทนกับความหยาบคายของเขาได้ไหม เวลาแห่งความสุข ๓ เดือน มันสั้นเหมือน ๓ วัน เวลาแห่งความทุกข์​ ๓​ เดือน มันยาวนานชั่วกัปชั่วกัลป์ ถ้า จขกท ตัดสินใจ จะไปจริง ๆ ควรเตรียมตัวแก้ไขสถานการณ์ ในกรณีที่ไม่สามารถอยู่กับเขาได้ คุณจะทำอย่างไร เพราะคุณกำลังจะไปอยู่ในที่ที่คุณไม่คุ้นเคย ไม่มีเพื่อน ไม่มีพ่อแม่ ไม่มีรถ ถ้าเขาไล่คุณออกจากบ้าน หรือคุณทนเขาไม่ได้ คุณจะทำยังไง ควรเตรียมตัวรับสถานการณ์นี้ไว้ด้วย จากคุณ : silkywind123 เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 20:18:35

ความคิดเห็นที่ 23 พ่อแม่เสียหน้ากับตัวคุณเองที่(อาจจะต้อง)เสียใจ สิ่งไหนมันสำคัญต่อการดำเนินชีวิตของคุณมากกว่ากัน จากคุณ : Bacardi_bay เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 20:50:55

ความคิดเห็นที่ 24 หลายๆ คอมเม้นท์ แนะนำ จขกท. ไปหมดแล้ว สำหรับดิฉัน  สั้นๆ ค่ะ  ชีวิตคู่อยู่ที่ความรักอย่างเดียวไม่ได้  ต้องมีใจชื่นชม นิยมศรัทธา เชื่อมั่นว่าเป็นคนดีสำหรับเราด้วย  หากว่าไม่มีตรงนี้  ก็คือต้องอดทนเพราะรัก  แล้วจะมีความสุขหรือ  สามีภรรยาส่วนใหญ่แรกๆ อยู่กันด้วยความรักแต่นานๆ ไปอยู่กันด้วยความดีนะคะ  ถึงจะอยู่กันได้อย่างมีความสุข สำหรับดิฉันเลือกความเป็นคนดีก่อนแล้วจึงตามด้วยความรักและถึงอยากใช้ชีวิตอยู่กับเขาค่ะ  แต่พฤติกรรมที่เขาทำกับ จขกท. ตามที่เล่ามานั้น  อย่าว่าแต่จะคิดไปอยู่กับเขาเลย  เคยรักก็หมดรักแล้วค่ะ   แต่อย่างว่าดิฉันไม่เอามาตรฐานตัวเองไปตัดสินแทนคนอื่นหรอก   ทุกคำแนะนำก็ สุดแต่ จขกท.จะตัดสินใจ จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 20:55:20

ความคิดเห็นที่ 25 ไม่ทราบตอนนี้  จขกท. ตัดสินใจอย่างไร   ระยะเวลาก็ใกล้เข้ามา   ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ    สู้ๆ  ค่ะ จากคุณ : very_berry เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 21:47:04

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านเรื่องราวของ จขกท แล้ว ทำให้คิดถึงตัวเองขึ้นมาทันใด ชีวิตเกือบจะไม่ต่าง แต่เรื่องของเราอาจจะแรงกว่าด้วยซ้ำ ถามคำนึงนะคะ แฟนคุณดื่มเหล้าหรือเปล่า? เพราะอดีตสามีฝรั่งดิฉัน เป็น Alcoholic ค่ะ พอเหล้าเข้าปากเมื่อไหร่ ก็จะเริ่มทะเลาะกัน ทวงข้าวของคืน ด่าทอเราว่าเป็นผู้หญิงอย่างว่า ด่าไปถึงพ่อแม่เราว่าที่มาคบกับเขามาแต่งงานกับเขาเพราะอยากได้สมบัติเขา อยากให้เขาเลี้ยงดู จะมาเกาะเขากินว่าอย่างงั้น ทะเลาะกันแทบจะทุกวัน หึงสุดขั้ว ไม่เคยตบตี แต่... เทเบียร์ราดหัวดิฉัน ถ่มน้ำลายใส่หน้าดิฉัน แต่ถึงกระนั้น ดิฉันก็ยังให้อภัยนะ จริงๆ เพราะคำว่า "รัก" คำเดียวนี่แหละ ดิฉันตัดสินใจก่อนวันไปรับวีซ่าถาวรวันเดียวว่า หย่า! ไม่ไปอยู่แล้ว ไม่ไปแน่นอน ชีวิตดิฉันเป็นของดิฉัน ทำไมต้องทน รักแล้วต้องทนงั้นหรือ? พ่อแม่เราเลี้ยงเรามา ยังไม่ทำให้เราเสียใจ เจ็บช้ำน้ำใจ ขนาดนี้ "เขาเป็นใคร" แล้วถ้าพ่อแม่เรารู้ว่า ผู้ชายคนนึงมาทำกับลูกเขาขนาดนี้ มาทำให้ลูกเขาต้องเจ็บช้ำน้ำใจขนาดนี้ พ่อแม่เราจะเสียใจมากแค่ไหน อุตส่าห์เลี้ยงดูเรามาขนาดนี้ ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม เขาโกรธมาก เราต่อสู้กับเขาถึงสองปี กว่าเขาจะยอมกลับมาหย่า มาถึงวันนี้เราแต่งงานใหม่แล้วค่ะ ก็ชาวต่างชาติเหมือนเดิม ^ ^ แต่.. เราได้เรียนรู้จากผู้ชายคนนี้ว่า "คนที่เขารักเรา เขาจะทำทุกอย่างให้เรามีความสุข" เขาไม่ได้รวยอะไรมากมาย แต่เราก็มีความสุขค่ะ ทุกวันนี้ เรายังนึกว่า เราโชคดีอยู่เลยค่ะ ที่เราเลือกทางเดินนี้ และได้พบกับคนที่รักเราจริงๆ ไว้ใจเรา ให้เกียรติเรา สุดท้ายนี้ ดิฉันขอเป็นกำลังใจให้ จขกท นะคะ ขอให้คิดดูดีๆ ก่อน คิดไม่ออก ก็คิดอีก ีชีวิตเป็นของเรา เราเลือกค่ะ เลือกที่จะมีความสุข หรือเลือกที่จะมีความทุกข์?? จากคุณ : mojikojung เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 21:58:56

ความคิดเห็นที่ 27 หลายๆคำแนะนะข้างบนคงช่วยให้คุณตัดสินใจได้บ้างแล้วค่ะ ตอนนี้ก็อยู่ที่คุณหล่ะว่าจะยังไง ไปหรือไม่ไป ถ้าคุณเลือกที่จะไม่ไป และยุติทุกอย่างตอนนี้ ก็ขออวยพรให้ปัญหาทุกอย่างจบลงด้วยดี แต่ถ้าคุณตัดสินใจจะไป ก็ขอให้คุณโชคดีเหมือนกัน บางทีทุกอย่างอาจดีขึ้น อาจไม่เป็นอย่างที่เราคิด แต่ก็อยากแนะนำว่า ให้คุณหาทางหนีทีไล่ไว้กันเฝือด้วยน๊ะค๊ะ อยู่เมืองไทย คุณยังมีคนไทยที่คุยกันรู้เรื่องอยู่รอบข้าง อยู่เมกา ถ้าอยู่ในเมืองหล่ะก็ค่อยยังชั่วหน่อย แต่ถ้าอยู่แบบบ้านที่ห่างๆกันด้วยหล่ะก็ค่อนข้างอันตราย ต้องระวังตัวให้มากๆ เพราะช่วงนี้เราจะต้องพึ่งเขาทุกอย่าง จะอึดอัดมาก ความต้องการการเอาใจใส่จากสามีจะมากขึ้น เพราะเรามีเขาคนเดียว  ถ้าเกิดเขาเลี้ยงเราเหมือนลูกไก่ในกรงงูเลยหล่ะยุ่งเลย   ดิฉันเคยอ่านมาว่า มาด้วยวีซ่าคู่หั้นแต่ฝ่ายชายไม่ยอมทำเรื่องแต่งงานสักที หนำซ้ำยังพาเพื่อนๆเข้าหา เพื่อต้องการเงินที่ได้เสียไปคืนมา จนกระทั่งวีซ่าหมดอายุก็ให้กลับบ้าน  ก็อยากให้คุณระวังตัวไว้ หาข้อมูลในเน๊ตว่าแถวๆบ้านเขาเป็นไง มีสถานที่ติดต่อขอความช่วยเหลือกรณีฉุกเฉินได้ที่ไหน เป็นกำลังใจค่ะ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 53 22:12:48 จากคุณ : Fulton เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 22:08:54

ความคิดเห็นที่ 28 อีกทางเลือกถ้ารักกันจริงอยากให้โอกาสซึ่งกันและกัน จดทะเบียนที่เมืองไทยสิ อยู่กันนานไปให้เขาซื้อบ้านซื้อรถให้ จะดีกว่าไปอยู่เมกาแบบเสี่ยงมาก ๆ ขอบอก จะเอาชีวิตรอดหรือเปล่าก็ไม่รู้ ตัวอย่างเห็นมาแล้วพอทำอะไรผิดใจไล่ให้กลับเมืองไทยซื้อตั๋วเครื่องบินให้ออกจากอเมริกาอย่างรวดเร็ว ทั้งๆที่ยื่นเรืองใบเขียวและรอสัมภาษณ์อย่างเดียว ฝ่ายหญิงอ้อนวอนยังไงก็ไม่ให้อยู่ ครั้นจะบากหน้าขอความช่วยเหลือกับคนไทยด้วยกัน ก็ไม่มีใครที่สนิทกันจริงๆเลยจำใจต้องกลับเมืองไทย กรณีนี้รอดมาได้ก็นับว่าบุญ จากคุณ : เสียงซึง เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 22:39:23

ความคิดเห็นที่ 29 มาให้กำลังใจ ชีวิตมีขึ้นมีลง ลองตั้งสติและตัดสินใจดีๆ นะคะ จากคุณ : Cutie_May เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 22:52:33

ความคิดเห็นที่ 30 เพื่อนๆแนะนำไปหมดแล้ว แต่อยากจะมาเสริมนิดนึงค่ะ  ว่า ถ้าตัดสินใจไปด้วยวีซ่าคู่หมั้นแล้วความสัมพันธ์ยังลุ่มๆดอนๆแบบนี้ไม่ควรไปค่ะ เพราะเมื่อไปถึงคุณต้องทำเอกสารร่วมกันอีกมากมาย เช่น - ทำเรื่อง ขอจดทะเบียนสมรส - ขอหมายเลขประกันสังคม - เปิดบัญชีร่วมกับสามี และ ใส่ชื่อเสียภาษีร่วมกัน - ขอ work permit + green card - เปลี่ยนนามสกุลตามสามี (อันนี้แล้วแต่บุคคล ถ้าเปลี่ยนจะสะดวกกว่าไม่ต้องพกทะเบียนสมรสเวลาทำเอกสารต่างหลังได้ใบเขียว) ทุกอย่างจำเป็นเพื่อให้อยู่ในประเทศได้อย่างถูกกฎหมาย แต่ละขั้นตอนยุ่งยาก และต้องใช้ทั้งเงินและความร่วมมือร่วมใจอย่างที่สุด เรียกว่าถ้าไม่รักกันจริงทำไม่ได้ อย่างการสัมภาษณ์green cardต้องโดนถามเรื่องส่วนตัวมากๆค่ะ ความสัมพันธ์..นิสัย ..กิจกรรมในแต่ละวัน..ขอดูบัญชีการเงินร่วมกัน ฯลฯ ถ้าทะเลาะจนถึงขั้นเลิกรา (ขอโทษนะคะ) ถ้าเค้าไม่ออกค่าใช้จ่ายเพื่อกลับไทย? หรือทำร้ายร่างกาย คุณสู้ไหวมั๊ย? ต้องคิดมากๆนะคะ ถ้าไม่คุ้มกับการเสี่ยงอย่าไปเลยค่ะ เป็นกำลังใจ ขอให้โชคดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 53 23:12:53 จากคุณ : หัวอกลูกผู้หญิง (love mom so much) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 23:09:20

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านคำแนะนำ คุณ คห.30  แล้วเห็นจริงที่สุดค่ะ ไม่ว่าจะยุโรปหรืออเมริกา  ไม่ต่างกันเรื่องที่ต้องทำเอกสารต่างๆ เพื่อการอยู่อย่างถูกต้อง  มันยุ่งยากมากๆ  ไม่รักกันจริงๆ นี่ลำบากนะคะ  ขนาดคนรักกันยังเกือบทะเลาะกันตั้งหลายหนแน่ะ   จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 53 23:58:11

ความคิดเห็นที่ 32 ถ้าตัดสินใจอย่างไร ไปหรือไม่ไป ถ้าไปแล้วอย่าลืมมาเล่าให้ฟังนะคะ ปัญหาทุกอย่างย่อมมีทางแก้ไข สุดแต่ว่าเราจะตัดสินใจอย่างไร เอาใจช่วยขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีค่ะ จากคุณ : Redrose (rose_of_north) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 01:17:20

ความคิดเห็นที่ 33 มีความเห็นดีดีเยอะแยะที่ีนี่นะคะ อยากให้ จขกท ลองตั้งใจอ่านแล้วถามตัวเองดูให้ดีว่า จะทำยังไงต่อไป สิ่งที่ต้องทำเมื่อมาอยู่อเมริกา - แต่งงาน ภายใน 90 วัน เมื่อเดินทางมาถึง - Transfer การตรวจสุขภาพ จากเมืองไทย ประมาณ 4,500 บาท - ปรับสถานะเพื่อรับ Green Card ประมาณ 30,000 บาท ระยะนี้ยังไม่สามารถทำงานได้นะคะ จนกว่าจะได้ Green Card หรือ Work Permit และเมื่อปรับสถานะ ได้ Green Card 2 ปี มาครอบครองแล้ว มีเหตุจำเป็นต้องเลิกกัน และคุณไม่อยู่ในสภาวะที่ดูแลตัวเองได้ หรือทำงาน - มีที่พักเป็นหลักแหล่ง ... ก็กลับไทยสถานเดียวค่ะ อเมริกาไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด แต่ก็ไม่ได้สวยงามอย่างที่หลายคนวาดหวัง และถ้าคุณพร้อม ... "Welcome to AMERICA" ค่ะ ไม่ทราบว่าเจ้าของกระทู้จะไปอยู่เมืองไหนเหรอค่ะ ? ตอนนี้อยู่อเมริกาเหมือนกันค่ะ ถ้ามาอยู่นี่แล้วมีปัญหาอะไร ก็ Email ได้นะคะ เผื่อฉุกเฉิน ต้องการความช่วยเหลือ แต่เราคงช่วยได้เท่าที่พอจะช่วยได้นะคะ คนไทยด้วยกัน อยู่ที่ไหนก็รักกันค่ะ ขอให้โชคดีในการตัดสินใจค่ะ จากคุณ : Am Alien เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 01:23:40 A:68.9.228.188 X: TicketID:293625

ความคิดเห็นที่ 34 สำหรับดิฉันนะคุณถ้าแต่งงานกับใครแล้วต้องมีความสุขมากกว่าทุกข์ค่ะ และต้องมีความมั่นอกมั่นใจอย่างสูงว่าเรารักกันปานจะกลืนและจะร่วมกันฟันฝ่าอุปสรรคทุกอย่างในชีวิต  ถ้าแต่งแล้วรู้สึกไม่แน่ใจ หรือไม่รู้อนาคต และต้องมาทุ่มเถียงทะเลาะกับบ่อยๆนี่มันไม่ไช่คู่ชีวิตที่ดีเลย  การร่วมชีวิตกับใครสักคนนึงมันไม่ไช่ของง่ายก็จริงอยู่ ต้องมีกระทบกระทั่งกันบ้าง มีน้อยใจ มีร้องไห้เป็นเรื่องปกติธรรมดาของชีวิตคู่  แต่ก็ไม่ได้หมายถึงฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องมานั่งทนหรือต่างฝ่ายก็ต่างต้องทนกันไป หรือต้องพยายามอย่างหนักที่จะรักษาสภาพสมรสไว้ ตอนที่ดิฉันทราบว่าต้องตามสามีมาที่นีถึงแม้จะเศร้าและเครียดที่ต้องทิ้งงานที่รัก ทิ้งครอบครัว เพื่อนฝูง อาหารไทยที่ถูกปาก ความสะดวกสบายทั้งหลายตามแบบฉบับคนเมืองหลวงมาเริ่มหางานใหม่ ต้องทำอะไรที่ไม่เคยคิดจะทำเช่นทำอาหาร ทำงานบ้าน แต่ความรักและสงสารสามีมันมีมากกว่าและรู้ว่าถ้าเราไม่มีกันและกันจะต้องขาดใจตายแน่ดิฉันจึงไม่ลังเลไปไหนไปกัน ไปลำบากก็เอาขอให้ได้อยู่ด้วยกันเหอะ การที่คุณรู้สึกลังเลมันก็สามารถบอกอะไรได้หลายอย่างแล้ว คุณไม่มั่นใจว่าจะไปกันรอด ไม่แน่ใจว่าจะทนอารมณ์ยามร้ายของสามีได้หรือไม่เมื่อไปถึงอเมริกา นี่ยังไม่ไปถึงก็หวันใจเสียแล้ว เมื่อไปอยู่ด้วยกันที่นั่นคุณจะต้องพบปัญหาอีกมากมายในการใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ สามีคุณจะต้องมีความเข้าใจและช่วยเหลือคุณอีกหลายอย่างในการปรับตัว แม้ว่าจะเป็นคนเก่งที่เดินทางมาแล้วรอบโลกก็ตามแต่เมื่อต้องไปอยู่อย่างถาวรหรืออาศัยอยู่ในประเทศที่ไม่คุ้นเคยทุกคนมักจะเกิดอาการขัดใจที่อะไรหลายๆอย่างมันไม่ได้ดังใจ ไปเที่ยวกับไปอยู่นี่มันคนละอย่างเลย ไปถึงแล้วคุณต้องพึ่งพาสามีหมดทุกอย่างหรือเปล่า ถ้าไช่ก็ควรเตรียมตัวให้ดีมีเงินพอสำหรับค่าตั๋วเครื่องบินกลับมาด้วย อะไรไม่แน่นอน อย่าปล่อยให้ตัวเองตกที่นั่งลำบากเพราะถ้าทุกอย่างมันไปได้ดีก็แล้วไปแต่ถ้ามันไม่ไหวหรือไม่ไช่ก็ต้องมีแผนสำรองไว้ด้วย โชคดีค่ะกับการตัดสินใจขอให้ลงเอยด้วยดี จากคุณ : Gisele เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 04:43:58

ความคิดเห็นที่ 35 โดยส่วนตัวเราไม่ชอบคนที่โมโหแล้วขว้างปาข้าวของ ถ้าเราเจอผู้ชายแบบนั้นคงเลิกไปแล้วละคะ ถ้าเพิ่งแต่งงานอยู่ด้วยกันที่ไทยยังทำแบบนี้ เราไปอยู่อเมริกาบ้านเขา เขาจะทำขนาดไหน + กับนิสัยทะเลาะกันแล้วทวงของคืนนี่เรารับไม่ได้จริงๆ ส่ออาการงกอย่างเห็นได้ชัด ก่อนจะย้ายไปอเมริกาควรเตรียมพร้อมทุกๆ เรื่องนะคะ (แต่สำหรับเจ้าของกระทู้คงไม่ทันแล้ว) ตัวเราเองตอนมากับวีซ่าคู่หมั้น ก่อนจะมาเราออกจากงานมีเงินสำรองไว้ก้อนหนึ่ง เก็บบัตรเครดิตไว้หนึ่งใบ เตรียมตัวไว้เสมอถ้าเกิดอะไรขึ้นเราจะได้รูดซื้อตั๋วเครื่องบินกลับบ้านเองได้ ไม่ต้องไปง้อใคร  พาสปอร์ตเรา ทะเบียนสมรส เอกสารราชการอะไร เราเก็บไว้เอง ไม่ได้ให้สามีเอาไปใส่เซฟเก็บไว้ค่ะ ถึงตอนนี้ชีวิตเราทุกอย่างจะค่อนข้างมั่นคง ผ่านช่วงปรับตัว ช่วงโปรโมชั่นมาแล้ว แต่เราก็เตรียมพร้อมแพ๊คกระเป๋ากลับบ้านเสมอ เหลือเวลาอีกวันเดียวก่อนเดินทาง ไม่รู้ว่าจขกท. ตัดสินใจอย่างไร ถ้าเลือกที่จะอยู่ไทย เราก็ยินดีด้วยจากใจค่ะ อย่างน้อยก็ไม่ต้องไปเสี่ยงกับอะไรหลายๆ อย่าง  แต่ถ้าเลือกที่จะมาลองเผชิญชีวิต ช่วง 3 เดือนนี้เราก็ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้าตัดสินใจที่จะพยายามเพื่อชีวิตคู่อีกครั้ง เราขอให้ความรักนำทางคนสองคนให้พบกับความสุขก็แล้วกันค่ะ จากคุณ : littlebitlittlemore เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 06:18:03

ความคิดเห็นที่ 36 ขนาดอยู่เมืองไทย แฟนคุณยังทวงถามเรื่องเงินซะขนาดนั้น ถ้าตัดสินใจมาอเมริกาก็เตรียมตัวเลยค่ะ เพราะทุกอย่างต้องใช้เงิน  แต่งงานต้องใช้เงิน ปรับสถานะก็เงิน ระหว่างรอกรีนการ์ดก็เงิน ไม่ใช่น้อยๆด้วย แต่ถ้าจะลองตัดสินใจมาลองใช้ชีวิตด้วยกันดูสามเดือน ถ้าไม่ได้ก็กลับ ดูง่ายนะ แต่ถึงตอนนั้นพูดตรงๆ เป็นใครก็ต้องรู้สึกเสียหน้า ดิฉันว่าจะเสียหน้ามากกว่าขอยกเลิกไม่มาตั้งแต่แรกเสียอีก ดิฉันมาอเมริกาด้วยวีซ่าคู่หมั้น ระหว่างทำวีซ่า ดิฉันก็ยังทำงานได้จนกระทั้งก่อนบินสองวันเตรียมตัว ไม่เห็นต้องหยุดงานเพื่อจะทำวีซ่าเลย เงินทองก็ไม่เคยใช้ของเขา ระหว่างที่เป็นแฟนกันเพราะกลัวเขาจะมาทวงหนี้บุญคุญ ไม่มีของฟรีในโลกค่ะ คนอเมริกาเขาทำงานหนักนะคะ กว่าจะได้เงิน เขาก็น่าจะมีความรักกับคุณ ถึงได้ส่งเงินให้ใช้ ทำวีซ่าให้คุณมาอเมริกา ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าตัวคุณเองค่ะ เพราะคุณที่จะทุกข์ที่สุดหรือสุขที่สุดคือคุณเอง ตัดสินใจดีๆ  แต่ดิฉันขอบอกว่า อเมริกาไม่ใช่สวรรค์ค่ะ ทุกอย่างเป็นเงิน เป็นค่าใช้จ่าย มาแล้วก็ต้องพึ่งสามีอย่างเดียวเลยค่ะ ถ้าเพิ่งไม่ได้ตั้งแต่แรกก็น่าจะเดาเหตุการณ์ข้างหน้าออก ยังงัยขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : BeauUSA เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 06:39:06

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่ได้เป็นเจ้าของกระทู้ แต่อ่านคห.33  แล้วรู้สึกตื้นตัน "ไม่ทราบว่าเจ้าของกระทู้จะไปอยู่เมืองไหนเหรอค่ะ ? ตอนนี้อยู่อเมริกาเหมือนกันค่ะ ถ้ามาอยู่นี่แล้วมีปัญหาอะไร ก็ Email ได้นะคะ เผื่อฉุกเฉิน ต้องการความช่วยเหลือ แต่เราคงช่วยได้เท่าที่พอจะช่วยได้นะคะ คนไทยด้วยกัน อยู่ที่ไหนก็รักกันค่ะ" คำพูดของคุณ Am Alien กินใจผมจริงๆครับ จากคุณ : sleepless night เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 11:48:57

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นมากเลยนะค่ะ ในที่สุดดิฉันก็ตัดสินใจไม่เดินทางไปค่ะ เพราะเชื่อในสันชาติญาณตัวเอง (ถึงแม้ว่าช้าไปหน่อย ) ซึ่งก็ถือว่าอย่างน้อยก็ยังโชคดีที่ไม่ได้มีอะไรที่แย่ไปกว่านี้  แต่ตอนนี้เรื่องมันคงยังไม่จบแค่นี้หรอกค่ะ  เดี๋ยวดิฉันก็ยังต้องส่งเอกสารที่สำคัญเกี่ยวกับเค้าไปให้ พร้อมกับค่าตั๋วเดินทาง ส่วนแหวนหมั้นนี้ ยังคิดไม่ออกเลยค่ะว่าจะเอายังไง ถ้าส่ง DHL ไปก็กลัวจะหายค่ะ ถ้าใครพอมีคำแนะนำในการส่งแหวนไปอเมริกาให้ปลอดภัยก็ช่วยด้วยนะค่ะ   ดิฉันจะค่อยๆแก้ไปทีละขั้นตอนค่ะ และจากนี้ไปดิฉันจะพยายามมีสติกับการแก้ปัญหาทุกอย่างๆ สิ่งที่ผ่านมาแล้วก็เป็นบทเรียนที่สำคัญที่สุดอันนึงในชีวิต ได้แต่บอกกับตัวว่าเราจะผ่านมันไปให้ได้ ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ที่ให้คำแนะนำ การช่วยเหลือ และกำลังใจค่ะ อ่านไปน้ำตาคลอเลยค่ะที่เห็นว่า คนไทยไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตาม ยังไงก็ไม่ทิ้งกันค่ะ ขอบคุณมากอีกครั้งนะค่ะ จากคุณ : funfy เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 14:56:47

ความคิดเห็นที่ 39 คุณกล้าหาญมากๆค่ะ ถ้าใครไม่โดนกับตัวเองไม่มีทางเข้าใจหรอก. กล้าตัดสินใจ ทั้งๆที่รู้ว่าเดี๋ยวจะมีปัญหาตามมาอีกทั้งเรื่องสังคมและหัวใจ ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านอุปสรรคนี้ไปด้วยดีนะคะ .. ฟ้าหลังฝนสดใสเสมอนะ จากคุณ : love mom so much (love mom so much) เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 16:33:37

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาอ่านครั้งแรก ไม่ได้ทิ้งคำแนะนำไว้ เพราะเห็นหลาย ๆ ความคิดเห็นมีแง่คิดดีดีมากมายแล้ว ......... ขอให้กำลังใจคุณfunfy ผ่านพ้นอุปสรรคนี้ไปได้ ทุกอย่างมีทางออกเสมอ บางแม้ครั้งจะต้องเหนื่อยใจ เหนื่อยกาย ขออวยพรให้คุณประสบแต่สิ่งดีงามค่ะ จากคุณ : บีพี เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 19:33:08

ความคิดเห็นที่ 41 จริงๆแล้วแหวนหมั้นนั้นไม่จำเป็นต้องคืนก็ได้ แต่ในกรณีแบบนี้คืนเขาไปให้หมดน่ะดีแล้ว ไม่สมควรเก็บไว้ให้แสลงใจ ก่อนที่จะส่งของมีค่าคืนไป ให้ถ่ายรูปของทุกชิ้น เงินทุกบาท ไว้เป็นหลักฐาน เคยเห็นไหมทำแบบของกลางของตำรวจน่ะ ถ่ายรูปโคลสอัพแล้วแปะใส่กระดาษ A4 เขียนกำกับใต้ภาพว่าเป็นของอะไร ถ่ายสำเนาไว้ด้วย 2 ชุด ชุดแรกส่งไปพร้อมของเพื่อให้ผู้ชายรู้ว่าของแต่ละอย่างที่เขาให้มาเราทำเป็นหลักฐานไว้ เขาจะมาอ้างไม่ได้ว่าเราคืนไม่ครบ ส่วนอีกชุด ทำแนบไว้กับใบเสร็จของบริษัทคูเรียที่จะส่งของให้เราและใส่หมายเลข Tracking number ลงไปในรูปถ่าย ทั้งหมดเพื่อที่จะเป็นหลักฐานให้ทั้งเราและเขารู้ว่าของมีค่าถูกส่งไปทางใด และทำประกันของหายในราคาเท่ากับแหวนด้วย(ถ้ารู้ราคา) เมื่อส่งของไปแล้วก็ส่งเลข tracking number ไปให้ทางผู้ชายด้วยเพื่อให้เขารู้ว่า ของส่งคืนไปให้เขาทางไหนและจะถึงเมื่อไหร่ บอกไปด้วยเมื่อของออกจากมือเราไปแล้วทุกชิ้น เราไม่รับผิดชอบหากสูญหายแต่เป็นหน้าที่ของคูเรียที่จะต้องรับผิดชอบและบอกเขาด้วยว่าเรามีหลักฐานการส่งของคืน ดีใจด้วยที่คิดได้และขอให้บุญรักษาตลอดไปค่ะ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 53 20:24:35

ความคิดเห็นที่ 42 เข้ามากอดปลอบใจเจ้าของกระทู้ด้วยคนค่ะ อยู่บ้านเราอบอุ่นกว่าเยอะ มีเรื่องอะไรก็หาทางเอาตัวรอดได้ง่าย ผู้ชายคนนั้นไม่มีค่าพอที่คุณจะเสียเวลาด้วยอีกต่อไป จากคุณ : ฟ้าหลังฝน เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 53 02:40:49 A:90.224.229.138 X: TicketID:159141

ความคิดเห็นที่ 43 กลับเข้ามาอ่านอีกรอบ      ลึกๆ เราก็ดีใจนะค่ะ   ที่  จขกท.  อย่างน้อยก็ตัดสินใจได้เปราะหนึ่ง  คือเลือกที่จะไม่ไปแล้ว   เพราะจากหนทางข้างหน้าหากเลือกที่จะไป  เราว่าก็เสี่ยงเหมือนกัน   ไปอยู่ต่างบ้านต่างเมือง    แถมคนที่เราหวังจะไปฝากผีฝากไข้ก็ดูเลื่อนลอยเต็มที    เราขอเอาใจช่วย  จขกท. ให้แก้ปัญหาได้นะค่ะ  ค่อยๆ คิดค่ะ  ขอให้คุณเข้มแข็งนะค่ะ    เราเชื่อว่าคุณจะผ่านช่วงนี้ไปได้ค่ะ   ขอเป็นกำลังใจให้จริงๆ ค่ะ จากคุณ : very_berry เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 53 14:33:51

ความคิดเห็นที่ 44 เรื่องคืนแหวน จขกท จะประกันอย่างไรได้ว่านอกจากไม่หายแล้วเขาจะไม่อ้างว่าเป็นของปลอมทั้งๆที่เราส่งของจริงไป ผมว่าไม่ส่งไปดีกว่าหรือไม่ก็ให้เขามารับด้วยตนเอง ภรรยาผมขึ้นศาลมาแล้วเพราะเจ้าของหาว่าเป็นของปลอม โดยการเอาของปลอมไปโชว์ที่ศาล จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 53 17:14:07 A:71.114.75.107 X: TicketID:105627

ความคิดเห็นที่ 45 ขอให้กำลังใจจขกทค่ะ ขอให้เข้มแข็ง สู้ๆนะคะ จากคุณ : jeejeeberry เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 53 19:44:59

ความคิดเห็นที่ 46 เก่งมากค่ะ ขอชื่นชมในการตัดสินใจ รู้สึกหายห่วงไปเปลาะนึงที่คุณไม่เพิ่มปัญหาให้ตัวเอง ต่อจากนี้ก็มีอีกสองทางที่น่าจะเกิดขึ้น คือ การเลิกราอย่างเด็ดขาด หรือ เป็นโอกาสให้ทุกฝ่ายได้มีเวลาคิดทบทวน และอาจจะเข้าใจกันมากขึ้นกว่าเดิม ตอนนี้เข้มแข็งไว้ค่ะ ใครพูดจากระทบใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ ก็อย่าไปกลัว อย่าไปรับมาเป็นทุกข์ คิดเสียว่านี่เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด ที่คุณเลือกให้กับชีวิตคุณ สู้ๆ เรื่องคืนเอกสารและทรัพย์สิน อย่างที่หลายๆ ท่านแนะนำแล้ว ส่วนตัวเห็นว่าเรื่องของมีค่า ถ้าจะคืน ควรคืนต่อหน้าเลยน่าจะดีกว่า หรือถ้าต้องคืนทาง courier จริงๆ น่าจะมีหลักฐานอะไรสักอย่างที่ระบุว่าของที่เราส่งไปเป็นของจริง เพื่อกันปัญหาที่อาจตามมาภายหลัง ฟังดูคิดมากไปหน่อย แต่กันไว้ดีกว่าแก้ค่ะ ขอให้พระเจ้าอวยพร โชคดีค่ะ จากคุณ : Sunshine Sonata เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 53 11:13:30

ความคิดเห็นที่ 47 เป็นเราไม่่ไปค่ะ คืนแหวนหมั้นไปเงินทองก็คืนให้เค้าไปค่ะ หางานทำหากใจสู้คนจบปอสี่ยังดิ้นรนทำงานเลย ไม่มีฝรั่งคุณก็ไม่อดตาย จากนั้นห็ทบทวนใจคุณให่ดีๆว่าที่ผ่านมามันพลาดจุดไหน แก้ไขให้ดีขึ้นเพื่อตัวคุณเอง ลองไปอ่านในเว็บต่างๆที่ชุมนุมของผู้หญิงที่มีแฟนต่างชาติดูนะคะ คุณจะเห็นหลากหลายปัญหามากเกี่ยวกับการมรแฟนต่างชาติกรณีของคุณก็เยอะ ที่สำคัญญาติพี่น้อง พ่อแม่อย่าให้เค้ามีอิทธิพลกับชีวิตทั้งชีวิตของคุณ ตอบไปตามความจริงว่าคุณสองคนมีปัญหาอะไรกัน เราเชื่อว่าพ่อแม่ที่ประเสริฐไม่มีใครอยากให้ลูกสาวไปอยู่อย่างลำบากกับผู้ัชายอารมณ์ร้ายหรอกค่ะ (กรณีที่แผนคุณเป็นคนนิสับแย่จริงๆ) เพราะบางครอบครัวต้องบอกว่าอายที่ลูกสาวเป็นหม้ายขันหมากก็พยายามให้ไปอยู่สู้ทนต่างบ้านต่างเมือง ลูกสาวก็อายเลยไปกันใหญ่ไปคราวนี้ หากไปกันไม่ได้ก็เลิกค่ะอย่าเสียงชีวิตโดยไม่จำเป็น ค้นหาข้อบกพร่องที่เกิดขึ้นว่าจริงๆมันเกิดจากอะไร แล้วแก้ไข หากแก้ไม่ได้ก็เลิกค่ะ จากคุณ : loveTRAVEL1977 เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 53 23:35:39

ความคิดเห็นที่ 48 ปล.เพิ่งอ่านข้างบน ว่าตัดสินใจไม่ไป ดีแล้วค่ะ สู้ต้อไปนะคะ จากคุณ : loveTRAVEL1977 เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 53 23:37:17

ความคิดเห็นที่ 49 เป็นกำลังใจให้นะคะ ถ้ายังไม่ตาย ก็ไม่มีคำว่า สาย สำหรับการเริ่มต้นใหม่นะคะ   จากคุณ : วิหคลม เขียนเมื่อ : 10 พ.ย. 53 23:23:40

ความคิดเห็นที่ 50 ตัดสินใจแล้ว ชีวิตต้องก้าวต่อไป ขอให้หนทางข้างหน้าสดใสเป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Just ju เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 53 04:26:53

ความคิดเห็นที่ 51 .. แก้ไขเมื่อ 11 พ.ย. 53 04:33:07 จากคุณ : Just ju เขียนเมื่อ : 11 พ.ย. 53 04:32:10