ความคิดเห็นที่ 1 แหม พูดถึงเรื่องรองเท้าบู้ทนะพี่ไปตกหลุมรักอีคู่นี้อยู่ค่า http://www.zappos.com/merrell-spire-peak-waterproof-black-leather#additionalReviews ว่าจะสอยมาเชยชมอาทิตย์หน้านะ แต่ก้ไม่ใช่ว่าไม่มีรองเท้าบู้ทสีดำใส่นะคะ กิเลสค่ะกิเลส กิเลสความอยากได้ล้วนๆ **ใครมีวิธีการชนะใจตัวเองด้วยการไม่ฟุ่มเฟือยในเทศกาลได้อย่างไรบ้าง ? ไม่ว่าจะตัดค่าใช้จ่ายด้วยวิธีใดใด ไม่ซื้อของฟุ่มเฟือยแต่งต้นคริสมาสต์ และ reduce reuse recycle หรือ rethink แบบเฉพาะตน   (บ้านดิฉันใช้ต้นคริสมาตแบบไม่ตกแต่งและไม่แขวนเครื่องประดับมาหลายปีแล้ว)** ตอบคำถามของแนนนะคะ บ้านนี้ไม่เคยฟุ่มเฟือยเรื่องคริสมาสค่ะเพราะว่าคนที่บ้านเป็น Athiest ไม่ฉลองคริสมาส แต่ก็ไปกินข้าวบ้านญาติๆที่เขาฉลองนะคะ ไม่ได้กีดกันรังเกียขคนอื่นที่เขาฉลอง เป็นการประหยัดไปด้วยซ้ำ บ้านนี้พี่กับสามีไม่เคยซื้อของขวัญให้กันเพราะว่าอยากได้อะไรก็ไปซื้อมาเลย ไม่ต้องรอ เลยหมดเรื่องไป ส่วนลูก มันรู้มาตั้งแต่เด็กแล้วว่าวันคริสมาส จะได้ของขวัญจากคุณย่าหนึ่งชิ้น พ่อแม่หนึ่งชิ้น ญาติผู้ใหญ่อีกคนละหนึ่งชิ้น ประเภทแบบตื่นเช้ามาวันคริสมาสแล้วจะเห็นของขวัญกองเป็นภูเขาเลากาใต้ต้นคริสมาส ได้ร้องกริ๊ด เปิดของขวัญชิ้นโน้นชิ้นนี้ไม่มีค่ะบ้านนี้ เห็นลูกๆญาติสามีทำแล้วเกลียดมาก เพราะเปิดชิ้นนึงแล้วโยนไปทางนึง ก่อนที่จะเปิดอีกชิ้นนึง มันมากเกินความจำเป็น เด็กๆไม่เห็นคุณค่าของๆหรือค่าของเงินเลยไอ้พ่อแม่ก็ตะบี้ตะบันซื้อกันเข้าไปทั้งๆที่ต้องผ่อนทั้งรถทั้งบ้าน (บ้านชั้นไม่มีหนี้อะไรเลยยังไม่เคยซื้อของอย่างนี้เลย) เป็นวัฒนธรรมคริสมาสที่เลวร้ายมากในสายตาของพี่นะ ส่วนของขวัญแจกคนอื่น ไม่เคยซื้อค่ะ เพราะว่าทำเองตลอด พี่ทำสบู่ โลชั่น bathbombs, bubble bars, milk bath แล้วใส่ตะกร้าสวยๆแจกเพื่อนบ้าน ญาติๆสามี เพื่อนๆ บุรุษไปรษณีย์ ขอโทษนะคะของสวยๆจากร้าน Lush เมื่อมาเทียบกับของที่เดี๊ยนทำ ต้องปิดร้านวิ่งหนีค่ะ เพราะเราใช้ของดีๆทำ มีคนหลายคนบอกว่า ทั้งปีนี่ชั้นรอแต่ของแจกจากยูเท่านั้นล่ะ นี่ก็กำลังเร่งมือทำสบู่อยู่ทุกวันค่ะ ของตัวเองไม่ซื้อค่ะ ไปซื้อทีเดียวหลังคริสมาสตอนมันเซลค่ะ ประหยัด ปีนี้ลูกอยากได้ไอโฟน ว่าจะซื้อให้มันสักอัน ตามธรรมดามันไม่ค่อยอยากจะได้อะไรเลย ชอบเงินมากกว่า (ได้นิสัยแม่มาครบถ้วน) แต่ปีนี้บอกพ่อว่าอยากได้ ลูกอยากได้แม่ก็อยากได้ด้วยอ่ะดิ ซื้อมาแล้วก้ไม่รู้จะโทรหาใคร แล้ววันๆนี่ก็ไม่มีใครโทรหาเลย มีไว้เผื่อเวลาฉุกเฉินเสียมากกว่า จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 00:01:07

ความคิดเห็นที่ 2 ยังอ่านไม่จบ ขอมากรี๊ด ตอนเล่นชักคะเย่อกลางดึก ก่อน เล่นเอาคิดไปไกลมาก จากคุณ : mrs.night owl เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 01:59:34

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณทุกความคิดค่ะ โดยเฉพาะ ebay ต้องโทษคุณย่าที่มาแนะนำเพราะเห็นเราชอบ shoppingและสามีแกล้งพไปอยู่ป่า คุณย่าอ้วนเลยสอนให้นั่งหน้า com อย่างที่พี่ จขกท. พูด ง่ายสะดวก ห้ามยากและอยากชนะ...ก็หมดงินเยอะค่ะ       ถ้าทำได้จะตัดยอดซื้อลง เอาแค่ของจำเป็น แต่ก่อนซื้อให้แม่ย่า ปู่และพ่อแม่ย่า( ย่าเลี้ยง ) บ่อยมาก ช่วงหลังสามีห้ามเพราะท่านเอาไปขายต่อ เราว่าแล้วแต่ท่านสิก็เต็มใจให้นี้น่า       ที่บ้านไม่มีเด็กค่ะ เราก็ไม่ชอบแต่งต้น chrismas ด้วย แต่คุณสามีบอก หมาชอบดูต้น chrismas    เออ...เอาเข้าไป ปคุยกันตอนไหนเนี้ย  เห็นแต่ลูกมานอนกรน ทั้งวัน  ย้ายบ้านทุกปีก็แจกเพื่อนๆที่มีเด็ก ส่วนคุณสามีก็ซื้อใหม่ตลอด  แพงมากน่ะค่ะ ยิ่งสูงยิ่งหนาว ไม่รู้จะพูดยังไง       สวนมือถือว่าจะไม่ต่อ contract ค่ะ รุ่น e71 คงใช้จนแก่ดีกว่า  ใช้ได้ทั้งไทยและuk    อีกอย่างสามีได้ใหม่จาก bt เพราะ จายเดือนละ 70 ปอนด์    รุ่น hct แบบสัมผัสใหม่ๆ ถ้าเราอยากได้ก็รอของเค้าดีกว่า        ลืมบอกหมู่บ้านที่อยู่ มีภูเขาล้อมรอบ สัญญาณ bt ของมือถือใช้ไม่ได้ จะใช้ได้เมื่ออกนอกหมู่บ้าน เลยว่างใว้ตั้งแต่แกะกล่อง เราต้อง charge ทุก 2-3 อาทิตย์ เออ....เวรกรรม    ส่วนประดิษฐ์ของใช้เองไม่เป็นจริงๆค่ะ เสียดายจังเลย ไม่งั้นประหยัดได้เยอะ ส่วนเพื่อนๆใน uk ไม่มีใครที่คบนานๆเพราะเราย้ายทุกปี เลยไม่ต้องซื้อของขวัญให้ใคร  ส่วนญาติๆที่ไทยก็พึ่งกลับไปเยี่ยมเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน คงไม่ให้อะไรอีก        พอนึกออกเท่านี้ค่ะ จากคุณ : โค้งหักศอก เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 02:03:21

ความคิดเห็นที่ 4 ทีนี้ได้ฤกษ์ตอบ ที่บ้านไม่ฉลองคริสมาสต์ค่ะ เคยมีต้นคริสมาสต์ให้ลูกดู เครื่องประดับไม่ได้ซื้อ เย้บนกยัดนุ่น เเขวนเต็มต้นเลย ปีนี้เพื่อนบ้านก็ว่าจะให้นกในสต็อคนี่แหละ หลังจากที่ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยมาหลายปี ปีนี้ ห้าเดือนมานี้ไม่เคยฟุ่มเฟือยเลย  และคิดว่าจะรักษาสถานะแบบนี้ไปอีกนานเลย ของให้แม่สามี คงสั่งอาหารส่งตรงให้แกถึงบ้าน เพราะว่าแกจะมีเลี้ยงวันเกิดเดือนหน้า เป็นการให้รวมกันไปเลย ที่เหลือส่งการ์ดกับปฏิทิน ที่ทำมาเป็นประจำทุกปีค่ะ แต่ก่อนเวลาจะซื้ออะไร ไม่คิดมาก เพราะเราไม่มีภาระรับผิดชอบอะไร เดี่ยวนี้ภาระมันเพิ่มขึ้น การจับจ่ายก็ลดลงไปโดยอัติโนมัติ มันเฉยๆ ไปเเล้ว สิ่งที่เคยอยากมีหากไม่เกินกำลังก็มีเเล้ว ไลฟสไตล์ก้เป็นอย่างที่เราเคยอยากให้มันเป็นเเล้ว เดี๋ยวนี้ความสุขอยู่ที่การทำบ้านให้น่าอยู่ วางแผนทำสวนนอกบ้าน เล้กๆ น้อยๆ แบบนี้ล่ะค่ะ ไม่เน้นตัวเองเท่าไหร่อีกต่อไปเเล้ว จากคุณ : mrs.night owl เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 02:36:44

ความคิดเห็นที่ 5 พี่แนน ชลนะฟุ่มเฟือยน้อยลงก็ตอนมีลูกนี่แหละ เพราะว่าเวลาจะซื้ออะไรทีลูกร้องที หมดอารมณ์ซื้อของ ส่วนมากได้ขนมปังให้ลูกกินเล่นก่อนกลับบ้าน เมื่อก่อนซื้อของขวัญเยอะจนเหนื่อย แต่เมื่อปีที่แล้วได้ไอเดียใหม่คือการทำปฏิทิน ด้วยการเอารูปสาวๆที่บ้านมารวบรวมว่าในแต่ละเดือนของปีนี้ได้ทำอะไรบ้าง ก็จะคัดเอาลงในปฏิทินที่ทำ จากนั้นก็ปริ้นซะเลย แจกไปให้หมดทุกคน ส่งให้พ่อกับแม่ที่เมืองไทยด้วย เค้าดีใจกันใหญ่เพราะได้เห็นรูปหลานๆในแต่ละเดือน ไอ้ต้องซื้อคือหมึกพิมพ์ 555+ แพงอีกต่างหากแต่ก็โอนะ ปีที่แล้วทำซะเว่อร์ ลงพื้นสีสันลวดลายซะงดงาม ปีนี้ทำใหม่ เอาพื้นสีขาว ตัวหนังสือดำเทา ส่วนภาพก็เป็นสีธรรมดาไป จะได้ประหยัดหมึกพิมพ์ ส่วนของแต่งต้นคริสมาส์ตก็ใช้แล้วใช้อีกจนเทียนจะกลบของประดับหมดละ จากคุณ : bear hunt เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 02:57:24

ความคิดเห็นที่ 6 คุณพี่แอน flymom ขา ... โชคดีจริงๆที่เกิดมามีพรสวรรค์ในการทำงานฝีมือ เป็นของฝาก ของแจกโดยไม่ต้องซื้อต้องหาแต่ว่าทำเอาเอง แบบนี้ผู้รับก็ตั้งตาคอย คอยจนตาตั้งแล้วมั๊งพี่ ฮี่ๆๆ  แล้วก็ต้องเฮ้อ...จนได้ ก็ไอ้รองเท้าบู๊ตคู่ที่พี่อยากได้นี่มันก็ทิ่มตาหนูเข้าให้อย่างแรงจนตาแทบบอด แบบนี้แหละที่ไปเดินหามาวันนี้แบบไม่มีซิป ไม่มีส้น ดูสิ่พี่แอ๊นนน ลากลิงค์มาล่อ (ใจ) กันกลางกระทู้เลย ฮ่าๆ น้องกุ้ง mrs.night owl ... ก็ว่าแล้วมันต้องคิดลึก อยู่ๆจะตื่นมาเย่อ (ผ้าห่ม) กันกลางดึกได้ไง ถ้ามันไม่หนาวจนสะดุ้งอ่ะ ก๊ากกกก ... กุ้งนี่ก็เหมือนพี่เลย ช่วงตั้งแต่ย้ายบ้านมาใหม่ๆจนถึงวันนี้ ภาระหนักคือซื้อของเข้าบ้าน ตกแต่งบ้าน ผ่อนบ้าน ซ่อมบ้าน มีเงินส่วนมากก็จะเอาลงไปเป็นของให้บ้านหมดเลยเหมือนกัน...บ้านกับลูกนี่แหละเปลืองกว่าอะไรแล้ว คุณ โค้งหักศอก ... คุณมาเป็นเพื่อนเราได้เพราะเป็นคนไม่มีฝีมือในการประดิษฐ์ประดอยอะไรทั้งนั้นเหมือนกัน โชคดีที่ลูกๆที่บ้านนี้ก็โตกันแล้วไม่ได้กรี๊ดกร๊าดอะไรกับต้นคริสต์มาสเท่าไหร่ แค่เอาออกมาตั้งแล้วเปิดไฟมันก็สวยของมันเอง แต่ลูกก็อยากได้หมามาเลี้ยงเหมือกัน ดิฉันต้องห้ามเพราะกลัวรักแล้วถอนตัวไม่ขึ้นจะลำบากเอา... เรื่องซื้อของออนไลน์นี่ต้องระวังใจนะคุณ เพราะมันซื้อง่ายจ่ายคล่องเหลือเกิน ฮ่วย น้องชล bear hunt ... ไอเดียนี้ดีมากเลยชลปฏิทินรูปเด็กๆ เพราะเด็กๆน่ารักมาก เอาไปเป็นนางแบบบนปฏิทินใครๆก็อยากได้ แม้ไม่ได้ประหยัดหมึกแต่มันก็เป็นของขวัญที่มีความหมายต่อผู้รับมากนะ ได้คิดถึงกันตลอดทั้งปีเลย คืนนี้ขอลาไปนอนก่อน เดี๋ยวมาคุยด้วยใหม่วันพรุ่งนี้ค่ะ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 03:46:59

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นคนที่ฟุ่มเฟือยประมาณนึง แรกๆเงินเยอะเพราะยังไม่ซื้อบ้านดิฉันซื้อทุกอย่างที่อยากได้สามีไม่เคยบ่นแต่ตอนนี้เริ่มฝืดบ้างเพราะค่าใข้จ่ายเยอะรายได้เท่าเดิม ของใช้ในครัวเยอะมาก ตอนที่ทำบุญบ้านเพื่อนๆเอามาให้เป็นของขวัญหลายชิ้นที่ยังไม่เคยใช้เลย เอหรือว่าเอาออกมาขายบ้างน่าจะดีนะ เมื่อวานขานหนูพร้อมกรงไปแล้ว ไอเดียนี่น่าสนแปรมาเป็นเงินก่อนคริสมาสคงแจ๋วไปเลย ตกแต่งต้นคริสมาสทุกปีโดยใช้ของตกแต่งเดิมๆ เวลาที่ลดก็ไปซื้อมาเก็บไว้บ้าง แล้วดินเนอรืกัน3คน พ่อ แม่ ลูก ปีนี้คงให้ของขวัญชิ้นเล็กๆสำหรับลูกเท่านั้น คุยกันแล้วไม้ต้องซื้อให้ไม่อยากได้อะไร ขอบคุณมากค่ะ แนน ที่ให้ไอเดียดี พี่ลืมนึกถึงไป แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 53 04:57:41 จากคุณ : sascha เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 04:56:36

ความคิดเห็นที่ 8 โดยนิสัย เป็นคนไม่ซื้ออะไรจุกจิกอยู่แล้ว หลังๆนี่ไม่ฟุ่มเฟือยมาหลายปี เพราะเงินทองหายากขึ้นแล้วก็ตั้งเป้าเก็บเงินไว้เกษียณค่ะ   เจออะไรๆน่าซื้อหรือลดราคา ก็คิดเอาไว้ว่าไม่จำเป็น พยายามเลิกซื้อของอะไร ยกเว้นจำเป้นจริงๆ ไม่อยากมีของเยอะๆเพราะเวลาจะย้ายประเทศทีก็เหนื่อยเก็บของ บ้านก็เล็ก ไม่มีที่จะเก็บอะไรทั้งนั้น การเลิกเดินห้าง การไม่ดูของออนไลน์ ช่วยได้เยอะเลยค่ะ อีกอย่างคือ พอเป็นแม่บ้านเนี่ย เสื้อผ้ารองเท้ากระเป๋าอะไรๆก็ไม่ต้องซื้อ เป็นคนไม่ใส่เครื่องประดับอยู่แล้วด้วย ยิ่งอยู่ออสเตรเลียอยู่เมืองเล็กๆ ผู้คนก็ไม่ค่อยแต่งตัว พาลทำให้เราไม่แต่งตัวไปด้วย เครื่องสำอางเรานี่ห้าปีมาแล้วยังไม่หมดเลย ฮาๆ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 06:57:59

ความคิดเห็นที่ 9 กิเลสนี่ไม่ตัดเลย ปล่อยให้เป็นไปตามแรงฉุด :)) แต่ส่วนตัวที่คิดว่าตัวเองพอจะประหยัดได้ ก็เพราะปกติชอบช็อปของมือสองน่ะ โดยเฉพาะเสี้อผ้า โดยมากซื้อจากconsignmentเอา อีเบย์มีบ้าง ไม่บ่อยเพราะมันลองไม่ได้ บางคนถือใส่ของมือสอง ไม่รู้จะถือทำไม ปล่อยให้คนอื่นเสียค่ายี่ห้อซื้อของใหม่ แล้วใส่ไม่กี่ครั้งก็เบื่อ โละ  บางทีซื้อมาไม่ได้ใส่ด้วยซ้ำ เพราะป้ายยังติดหราอยู่เลย อย่างนั้นก็ถือว่ามือสองแล้ว อีกอย่างไม่เดินมอลล์ เพราะของแพง ส่วนใหญ่เดินห้างที่ถูกๆอย่างแถวนี้ก็Bealls Outlet หรือพวกร้านอย่าง haven hospice (non-profit) หรือพวก thrift stores เนื่องจากไม่มีครอบครัวอยู่ที่นี่ เลยไม่ต้องซื้อของขวัญแบบไล่ญาติ อย่างนั้นก็ช่วยให้ประหยัดไปได้เยอะ จากคุณ : Overseas เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 10:08:06

ความคิดเห็นที่ 10 แนน ถ้าเราไปช้อปด้วยกัน มิตบกันตายเพราะแย่งของชิ้นเดียวกันเหรอ ฮี่ๆๆๆ (กุ้งด้วยอีกคน) จากคุณ : flymom เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 13:14:44

ความคิดเห็นที่ 11 เยี่ยมๆมองๆมาแอบดูพี่ๆน้องๆคุยอะไรกันเอ่ย เหล่มาเจอบูทสีดำของคุณflymomเข้า แหมใจเราตรงกันค่ะ เปิ้ลเองก็เหล่ๆหาบูทสีดำอยู่เหมือนกัน เพราะคู่ที่ใส่อยู่ปัจจุบันเดินแล้วมันดังก๊อกๆ (เรียนแบบพี่แนนซะงั้น  กร๊ากกก) มาถูกฉโลกเอาอันนี้เข้าค่ะ http://www.ninewest.com/Bizzybee/5637142,default,pd.html?cgid=4216631&itemNum=6&variantSizeClass=&variantColor=BLACKSY แหมก็นานๆ ninewestจะมีบูทถูกใจราคาสบายกระเป๋าสตางค์หลุดมาซักคู่  แต่ค่ะแต่ มันไม่มีที่อังกฤษน่ะสิไอ้คู่นี้ แง๊ๆๆๆ  แบบนี้เรียกว่าบุญมีแต่กรรมบังหรือเปล่าคะเนี่ย พี่แนนคะ เรื่องกิเลสเนี่ย เปิ้ลเองพยายามลด ละ เลิกอยู่ค่ะ  เห็นจะไม่ได้ผล พยายามตั้งมั่น ยุบหนอ พองหนอ พอมารู้ตัวอีกทีแม๊มันพองเป็นโอ่งมังกรไม่ยุบซะแล้วอ่ะค่ะ  ทำไงดีอ่ะพี่ จากคุณ : หมูหนาว เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 16:25:25

ความคิดเห็นที่ 12 คิดเหมือนคุณ กุศโลบาย เมื่อคืนนั่งสั่งทางเนท แล้วกดลบหมดเลย เบื่อตัวเองเหมือนกันชอบจริงจริ๊งชื้อของเนี่ย จะฝ่าความหนาวออกไปเดินดูตามร้านรวงดีกว่าเผื่อมีลดราคาอิอิ จากคุณ : snyggen เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 16:27:34

ความคิดเห็นที่ 13 พี่เหมียว sascha ...  ไม่เป็นไรค่ะ บางทีเข้าเทศกาลคนเราก็ลืมนึกไปทุกคนนั่นแหละว่าของที่มีอยู่มันยังใช้ได้หรือคนอื่นๆอาจจะได้ใช้ เพราะออกบ้านเวลานี้มันคึกคักสดใสน่าซื้อน่าใช้ไปหมดก็อดไม่ได้เป็นธรรมดาค่ะ การ recycle ของให้เกิดประโยชน์สูงสุดจริงๆ ก็คือการเปลี่ยนของให้เป็นเงินได้นี่ คุ้มที่สุดแล้ว ได้กำไรทั้งใช้ไปแล้วและยังได้เงินคืนอีก (ได้เงินขายของเก่ามาแล้วเอาไปซื้อของใหม่มันก็เลยดูไม่น่าเกลียดไงพี่ กลายเป็นน่ารักไปซะโน่นเลย ... อันหลังนี่สามีทุกคนต้องบอกแน่ๆ อิ อิ) คุณ ยุ้ยหัดเขียน ... จริงนะคะคุณยุ้ยฯ เงินทองหายากขึ้นทุกวันเดี๋ยวนี้ เก็บบ้างใช้บ้าง (ก็ดี) นะคะ .. อิ อิ ทาง UK นี่คนมีงานทำมั่นคงอยู่แล้วยังพาลจะตกงานเอาดื้อๆอีกหลายแสนคน และเห็นด้วยมากว่าออกจากงานมาเป็นแม่บ้านนี่จริงๆแล้วมันช่วยประหยัดไปได้หลายเรื่อง ออกไปทำงานทุกวันนี่สิ่ ได้เงินเดือนมามันก็พาลไหลออกไปทางเสื้อผ้า หน้าผมหมด...แต่ว่าเครื่องสำอาง 5 ปีแล้วยังไม่หมดนี่ เอาทิ้งๆไปบ้างก็ได้นะคะ ฮ่าๆ เดี๋ยวจะต้องไปเสียเงินเพิ่มรักษาหน้าพังนะ อิ อิ คุณ Overseas ... ขำคุณsea กิเลสต้องให้มันไปตามแรงฉุด ฮ่าๆๆ ชอบความคิดนี้มากๆ เหมือนหนามยอกต้องเอาหนามบ่ง ก๊ากก.. คุณซีย์นี่โชคดีจัง ไม่ต้องไล่ซื้อของแจกลูกหลานญาติโกโหติกาในช่วงเวลานี้ สบายค่ะคุณ แถมยังชอบช๊อปของมือสองอีกเหมือนดิฉันเลย ชอบพวกบาร์เกนทุกชนิด ไม่เคยอายหรือรังเกียจของแชริตี้โดยเฉพาะบนอีเบย์นี่ สอยร่วงมาหลายแบรนด์แล้ว ทั้งดีๆและถูกๆ ดิฉันชอบใช้เงินให้คุ้มค่ากับเวลาและแรงงานและเงินทองที่เสียไป ชอบบาร์เกนทุกที่ ไม่รังเกียจว่าที่ไหน เราชอบของที่ต่อรองได้ รวมทั้งได้ในราคาที่เราตั้งไว้ไม่ใช่เขาตั้งมาให้ซื้อ เดี๋ยวนี้ของลดราคาถูกๆนี่ยังต้องคิดก่อนซื้อเลยค่ะ เพราะไม่รู้จะซื้อมาทำไมแค่ของถูกลงแต่ไม่ได้ใช้ มันจะกลายเป็นซื้อของแพงไปซะนั่น เพราะมันไม่เคยได้ใช้ให้คุ้มเงินเลยไง คุณพี่แอน flymom ... อิ อิ เอาไปคนละข้างคนละสีดีมั๊ยพี่แอน นี่ถ้าบ้านอยู่ใกล้กันจะได้ผลัดกันเอาไปใส่คนละทีได้ ซื้อครั้งเดียวเหมือนได้ 2 คู่เลย ... แล้วนี่หนูจะได้มีวาสนาได้ใช้ผลิตภัณฑ์แฮนด์มิกซ์ของพี่ไหมเนี่ย (ก็ต้องเอามือคนสบู่กวนครีมไม่ใช่รึ ฮ่าๆ) ไอ้ iPhone นี่ซื้อรุ่น 3Gs เค้าว่าดีกว่า รุ่น 4 นะพี่แอน รุ่น 3Gs แนนใช้มานานไม่เคยมีปัญหาจุกจิก หรือไม่ก็ต้องรอไปรุ่น 5 เลยมันถึงจะเสถียร หากไม่มีใครโทรหาก็เอาเบอร์มาค่ะ เดี๋ยวจะโทรฯไปแหย่ให้ ฮี่ๆ คุณน้องเปิ้ล หมูหนาว ... รู้จ้ะว่ากิเลสนี่ไม่มีใครตัดได้หรอก ปล่อยให้มันไปตามแรงโน้มถ่วงของโลกแล้วกันเปิ้ล อิ อิ แต่ต้านๆมันหน่อยก็ดีนะ โน้มมากๆถ่วงนานๆ ยานหมดพอดี .. บู๊ทสวยนะเปิ้ล แต่พี่ว่าไอ้คู่นี้มันต้องก๊อกๆแน่เลย ไม่เหมาะกับหน้าพี่เลย แบบพี่มันต้องสไตล์ CAT แบบบู๊ททหารหรือไม่ก็ biker boots อะไรพวกนั้น ไม่ชอบเดินก๊อกๆคนมองนึกว่ายักษ์กำลังเดินตามหลังมา ฮ่าๆ ... ก็พื้นมันสะเทือนน่ะเธอ คุณ snyggen ... ไอ้เรื่องซื้อของทางเนตนี่มันก็ดีอยู่อย่างนะคะคุณ คือ.. เปลี่ยนใจก็ลบทิ้งได้ทันที แบบซื้อๆใส่ตระกร้าไป พอมาดูเงินอีกทีชักเยอะ แฮะ.. ลบออกให้หมดดีกว่าเดี๋ยวตั้งหลักมาแอดใหม่ ดิฉันก็เป็น บ่อยเลย ... แต่ต้องเปลี่ยนใจให้ทันนะ เพราะหากไม่เปลี่ยนใจไปลบออก แต่ไปกด proceed มันก็หมดกันเลย ... หมดเงินน่ะ ฮา จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 22:24:33

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นชื่อกระทู้แล้วโดนใจ นึกว่าเข้ามาอ่านแล้ว จะช่วยระงับกิเลส แต่ดันมาคลิกดูรูปบูท ninewestของคุณหมูหนาว กิเลสกระฉูดขึ้นมาทันที แหมก็หนาวแล้ว ก็อยากมีบูทสวยๆใส่ไปเรียนบ้าง   ชอปปิ้งทางเนท นี่สนุกจริงๆค่ะ นั่งดูนั่งเฝ้าคอมพิวเตอร์ได้ทั้งวัน พอซื้ออันนี้ ก็อยากได้อันนั้นด้วย จะเป็นอย่างนี้ตลอด  อีเบย์ทำให้ไม่อยากจะออกไปไหนนั่งเฝ้าบิดกันยันดึก จนที่บ้านเป็นห่วง  พอเปิดเทอม ต้องไปเรียน อาจารย์ให้งานเยอะ ถึงได้เลิกเป็นยามเฝ้าอีเบย์ได้ จากคุณ : Ma Vie en France เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 53 23:04:58

ความคิดเห็นที่ 15 กิเลสมีเยอะค่ะพี่แนน แต่เงินไม่มี ฮ่าๆ มีเท่าไหร่ก็ซื้อของกินหมด (ฟุ่มเฟือยกับของกินเสียมากกว่า เพราะเปลี่ยนมากินแบบ organics มันแพงขึ้นสองเท่าตัวเลย) พอมันกลัวจะไม่ได้กินอร่อยๆ มันก็เพลาความอยากได้โน่นอยากได้นี่ไปได้บ้างนะ แถมเคยอยู่อเมริกา สวรรค์นักชอปปิ้ง(ของถูก) มาอยู่แคนาดา ก็มีเกือบทุกอย่างที่อเมริกามีแต่แพงกว่าเยอะมาก ซื้อไม่ลงเลยค่ะ โดยเฉพาะ online shopping ตอนอยู่อเมริกา คลิกเดียวส่งฟรีพรุ่งนี้ได้ของ ช่างสะดวกสบายจริงๆ แต่มาอยู่นี่ ไม่มีหรอก สั่งทีใช้เวลาเป็นอาทิตย์ สองอาทิตย์กว่าจะได้รับของ แถมค่าส่งก็ไม่ฟรีด้วยนะ 8 เหรียญ 10 เหรียญงี้ ไม่อยากได้เลยแหละ :P ที่ว่ามาทั้งหมดนี้หาใช่ว่าจะตัดกิเลสได้ทั้งหมดไม่ รอโอกาสไปช้อปที่ซานฟรานฯเดือนหน้าค่ะ ตอนนี้คันยิกๆละ จากคุณ : yinnerella เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 53 00:08:11

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ ^ อิจฉานะตัวเอง จากนั้นก็แอบดูรองเท้าของสองสาวด้านบนแล้วกิเลสพุ่งพรวด ว่าแล้วก็นั่งทำปฏิทินต่อให้เสร็จ จากคุณ : bear hunt เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 53 01:47:38

ความคิดเห็นที่ 17 อยากจะคิดว่าตัวเองน่ะเก่งเหมือนกันนะเรื่องใช้เงินน่ะ แต่พอเปิดตู้และตามลิ้นชักดูแล้ว ตายห่าน!!!!เรามีชุดชั้นในและเสื้อผ้าที่ยังไม่ได้แกะป้ายตั้งเป็นกองๆซุกอยู่ตามที่ต่างๆ บ้างก็ยังไม่ถึงเทศกาลที่ต้องใช้หรือบางชิ้นก็ยังไม่ถึงคิวที่ต้องใส่ บางตัวเป็นเสื้อผ้าหน้าร้อนต้องรอให้ถึงปีหน้าค่อยงัดออกมาใส่ได้ บางตัวใส่ไม่ทันมันหมดฤดูไปแล้วก็มีหรือสีไม่เข้ากับหน้าหนาว  นี่ขนาดพยายามสกัดกิเลสตัวเองแล้วนะนี่ยังมีของเก็บไว้ในสต็อกแยะมาก วิธีที่ใช้ประจำในการลดความฟุ่มเฟือยของตัวเองคือ จะไม่ซื้อของลดราคานอกเสียจากเราจำเป็นต้องใช้จริงๆถึงจะซื้อ และเป็นคนไม่ชอบซื้อของที่เค้ามีของสมนาคุณหรือของแถมมาล่อใจ จะซื้ออะไรจะต้องเป็นของที่เราจำเป็นจะต้องใช้ในขณะนั้นหรือเป็นของที่ควรมีติดตัวหรือติดบ้านไว้ประจำ  ไม่ไช่ซื้อเพราะมันราคาถูกหรือเพราะมีของแถม  ส่วนซื้อเสื้อผ้าปกติเป็นคนที่ไม่ซื้อแบบสเปะสปะอยู่แล้วเพราะรู้ว่าตัวเองชอบอะไร แบบไหน และเป็นคนที่แต่งตัวแบบเรียบๆคลาสสิกเสื้อผ้าทุกชิ้นที่มีจะเข้ากันกับรองเท้าและกระเป๋าที่มีอยู่  จะไม่ซื้อเสื้อหรือชุดอะไรที่ไม่เข้ากันกับของที่มีที่บ้าน และถ้าเป็นไปได้จะเลือกซื้อแต่ของที่คุณภาพดีหน่อยที่มีอายุการใช้งานนานๆถึงแม้จะราคาแพงหน่อยแต่ถ้าใช้ได้หลายปีหรือตลอดชีพก็คุ้มค่าเงินที่เสียไป ดีกว่าซื้อแล้วทิ้งทุกปี มันเปลือง การซื้อเสื้อผ้าหรือของใช้ที่มีราคาทำให้เราต้องไตร่ตรองอย่างน้อยก็สองครั้ง รอบแรกคือตอนทีจะควักเงินจ่ายคือถ้าจะซื้อกระเป๋าสักใบหรือเสื้อโค้ทสักตัว รองเท้าดีๆสักคู่นึง เราจะต้องถามตัวเองแล้วว่าชอบมากจริงๆเหรอ และจะไส่ไปไหนบ้าง มันจะตกเทรนด์ไหมอีกสามปีข้างหน้า อ่ะถ้าชอบจริงก็ซื้อไป ซื้อแล้วก็จะรักและดูแลมันอย่างดีไม่ให้ขาดหรือมีรอย(แน่ละสิของแพงนี่) ใช้จนกว่าจะคุ้มเงิน จะยกให้คนอื่นหรือทิ้งไปก็จะรู้สึกเสียดายตัดใจไม่ได้เสียทีนี่คือรอบสองที่ต้องคิด ว่าจะยกให้คนอื่นหรือเอาไปขายดี  การไปจับๆลองใส่ดูหลายๆครั้งเสร็จแล้วกลับมานอนคิดที่บ้านก็ช่วยได้เหมือนกัน ถ้าของชิ้นนั้นเราชอบและปรารถนามันจริงๆ โห กินไม่ได้นอนไม่หลับเลยถ้าไม่ไปสอยมาครอง จะบ้าตายเหมือนโดนพยาธิไชก้นอยู่ไม่สุข  แต่ซื้อมาแล้วจะรักมากไม่เบื่อเลยนะ  ธรรมดาก็เป็นคนที่ซื้อของยากอยู่แล้วเพราะของถูกๆดันไม่ชอบสะเออะไปถูกตาต้องใจแต่ของแพงๆทุกทีอย่างเช่นถ้าเห็นรูปสวยๆในนิตยสารพอพลิกไปดูราคาทีไรแทบเป็นลม พวกรสนิยมสูงรายได้ต่ำอย่างดิฉันเลยนานๆจะทุ่มทุนกับเค้าสักที บทจะซื้อก็ซื้อรวดเดียวเทกระจาดเรียกว่าทั้งจนกรอบและหงอยไปอีกสามเดือนเพราะกระเป๋าฉีก ส่วนของที่เปลืองเงินอย่างเลี่ยงไม่ได้และทำให้ชีวิตอนาถอับจนที่สุดคือชุดไปงาน เช่นงานแต่ง งานเลี้ยงต่างๆ ชุดพวกนี้ต้องซื้อทุกปีอย่างน้อยปีละสองครั้ง มันมาให้เสียเงินเรื่อยๆประปราย ทุกชุดใส่คุ้มจริงๆชุดละแค่ครั้งเดียวไอ้จะเอาไปขายหรือก็คงจะไม่มีใครใส่เพราะชอบของวินเทจ คนปกติธรรมดาเค้าไม่ใส่กันน่ะนอกจากพวกป้าๆยายๆ คือถ้าไม่ไช่ชุดผ้าพริ้วๆหรือชุดอัดพลีทก็จะเป็นแบบแว๊บๆเป็นประกายเหมือนนักร้องคาเฟ่ไปโน่นเลย และชุดกลางคืนมักจะโป๊หรือเปลือยหลัง ขนาดประกาศให้เพื่อนๆมายืมใส่ได้ยังไม่มีใครมายืมเลย  จึงมีชุดพวกนี้แขวนอยู่อีกเต็มตู้เหมือนพิพิธภัณท์ผ้าโบราณ ตอนนี้กำลังพยายามบำบัดใจตนเองด้วยการตั้งคำถามทุกครั้งเหมือนกันเมื่อหยิบอะไรขึ้นมาดูสักชิ้นนึง เมื่อวันก่อนก็เกือบจะซื้อชุดนอนใหม่สองชุดแบบที่เป็นเสื้อกางเกงนุ่มๆอุ่นๆสำหรับหน้าหนาวน่ะ หยิบแล้วก็ถามตัวเองว่า ที่บ้านมีกี่ชุด สมองตอบว่ามีแล้วสี่ เอ แต่ลายนี้สีนี้ยังไม่มีเลยนะ อืมส์ อย่าเลยเปลืองเงินซื้อของที่เรายังไม่มีดีกว่า  แล้วหันไปหยิบกางเกงเล้กกินส์แทนต้องซื้อตุนไว้หลายๆตัวหน่อยเพราะของเก่าใส่จนเป้าขาดไปสามตัวแล้ว(จิ๋มคมจริงๆ) คุยเรื่องรองเท้าบู้ทนี่กำลังมองหารองเท้าแบบ Biker Boots สวยๆสักคู่นึง ไอ้ความที่ตัวเองชอบใส่อะไรร็อคๆบางครั้งมีหมุด มีเสื้อหนัง มีกระเป๋าถือ เพื่อนๆชอบล้อว่ามีมอร์เตอร์ไซด์ขี่หรือยังถ้าไม่มีนี่ไม่ครบสูตรนะ จากคุณ : Gisele เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 53 04:58:21

ความคิดเห็นที่ 18 คุณ Ma Vie en France ... พี่ก็เป็นนะคะ โรคติดอีเบย์ติดซื้อของออนไลน์ ยิ่งมี apps บนมือถือสามารถซื้อได้ทุกที่ทุกเวลา มันยิ่งซื้อง๊ายง่ายจริงๆ...แต่พอซื้อบ่อยๆเข้าก็ชักเบื่อ เบื่ออะไรรู้ไหมคะ เบื่อรอไปรษณีย์ค่ะบางทีเราออกไปไหนไม่ได้เลย พอออกบ้านโพสแมนมาส่งของเราไม่อยู่่ กลับมาก็ต้องมา redelivery กันอีก หากวันไหนอากาศเป็นใจนี่พี่จะต้องออกค่ะ เพราะติดอีเบย์มาตลอดเป็น 10ปีแล้ว ช๊อปออนไลน์มาก็หลายปีด้วย .. ปีนี้ลองอยู่นิ่งๆบ้าง อยากได้อะไรค่อยออกไปซื้อเป็นอย่างๆไป มันก็รู้สึกดีไปอีกแบบนะคะ เหมือนสมัยก่อนที่เรายังไม่มีเนตใช้น่ะ อยากได้อะไรก็ต้องออกไปซื้อเอง ตอนนี้พี่กลับมีความรู้สึกชอบแบบนั้นจังเลย เลยต้องดรอป online shopping ไว้ก่อน คุณน้องหยิน yinnerella ... เออ นะของ organigs ทำไมมันแพ๊งแพงกว่าของธรรมดา แล้วเราจะเชื่อได้ยังไงว่ามัน organics จริงก็ไม่รู้... พี่เคยดูโปรแกรมหนึ่งใน uk เอามาเปรียบเทียบเรื่องสินค้าแบรนด์ธรรมดาๆกับ organigs ซึ่งราคาแพงกว่าเป็นเท่าตัวเขาบอกมันไม่มีอะไรแตกต่างเลย นอกจาก '' ป้ายสินค้ากับแพคเกจจิ้ง'' ก็อันหนึ่งบอก organigs อีกอันบอกธรรมดาๆ กลายเป็นว่าของที่ติดป้ายพิเศษแพงกว่ามาก ... ที่มันแพงนี่แพงแพคเกจจิ้งนะ เพราะมันต้องทำออกมาแบบเฉพาะให้ดูพิเศษไง ... พูดถึง online shopping นี่ทาง uk ก็คิดค่าส่งแพงอยู่เหมือนกัน แต่ของบางอย่างเช่นกับข้าวไทยๆนี่เรายอมเสีย เพราะมันหนัก.. สั่งข้าวสารทีเป็นสิบโล พวกขวดต่างๆอีกก็ให้เขาไป ... แต่ถ้าเป็นเสื้อผ้าของใช้ในบ้านธรรมดาๆ พี่เดินออกไปซื้อเองดีกว่า เพราะมันได้ใช้วันนั้นเหมือนผ้าห่มไง ขืนรอ home delivery ก็หนาวตายพอดี อิ อิ (เมื่อคืน -2 องศาแถวบ้านพี่ แต่คงสู้แคนาดาไม่ได้แน่) คุณน้องชล bear hunt ... แล้วพี่จะมีวาสนาได้เห็นปฏิทินอันนั้นไหมหนอ ... คิกๆๆ คุณน้องแป้ง Gisele ... ไอเดียที่ให้มาทั้งหมดถือว่าสอบผ่านข้อเขียน Rethink เพราะคิดก่อนซื้อหลายๆครั้งนี่ทำให้ลดความอยากไปได้โขอยู่ ส่วนของที่ยังติดป้ายราคาถ้ายังไม่ได้ใส่ (เช่น ยซ/กกน/สผ) นี่เอาไปห่อเป็นของขวัญให้เพื่อนที่ทำงานได้นะเข้าข่าย Reduce ของจากลิ้นชัก ที่บ้านนี่ก็เหมือนกันนะมี กกน/สผ ใหม่ๆยังไม่แกะป้ายเยอะมากๆ ยิ่งย้ายบ้านมาอยู่ใกล้ M&S NEXT ขนาดเดินถึงนี่ เวลาลดราคาทีนี่ถูกแสนถูกไม่ซื้อไม่ได้ ก็ตัวละบาทสองบาท เอ๊ย ... ปอนด์สองปอนด์เอง มันถึงได้มีเยอะนักไอ้เสื้อผ้าที่ยังไม่แกะป้ายเนี่ย ... แต่ก็สามารถ reduce ได้ตอนกลับเมืองไทย เพราะพอกลับเมืองไทยทีก็หอบไปด้วย แจกเป็นของฝากไป เพราะมันถูกเหลือเกิน เมืองไืทย M&S ชุดชั้นในแสนจะแพง จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 53 18:26:15

ความคิดเห็นที่ 19 พี่คะหนูน่ะไม่ได้แค่เบื่อรอไปรษณีย์นะคะ แต่หนู...อาย postmanเค้าค่ะ เขาคงคิดว่ายัยนี่บ้าชอปปิ้งแน่ๆ เพราะตอนที่ติดอีเบย์น่ะค่ะ มีของมาส่งที่บ้านทุกวัน บางวันหลายกล่อง เวลาเขามาเรียกให้ไปรับของนี่ อ๊าย อายค่ะ คุณแป้งคะ เป็นเหมือนกันค่ะ แต่ที่เมืองไทยค่ะ ตอนย้ายมาอยู่นี่แล้ว คุณแม่เข้าไปทำความสะอาดห้องให้และเก็บของที่ไม่ได้เอามาที่นี่ให้ คุณแม่บอกเจอเสื้อผ้าหลายชิ้นมากๆ ที่ยังมีป้ายราคาติดอยู่ ยังไม่ได้ใส่เลย เท่านั้นแหล่ะโดนเลย คุณแม่โทรมาสวดเลย อบรมการใช้เงินไปอีกครึ่งชั่วโมง จากคุณ : Ma Vie en France เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 53 21:10:31

ความคิดเห็นที่ 20 ..."...อาย postmanเค้าค่ะ เขาคงคิดว่ายัยนี่บ้าชอปปิ้งแน่ๆ เพราะตอนที่ติดอีเบย์น่ะค่ะ มีของมาส่งที่บ้านทุกวัน บางวันหลายกล่อง เวลาเขามาเรียกให้ไปรับของนี่ อ๊าย อายค่ะ..." ^ ^ khun Ma Vie en France, I'm facing the same problem at the moment kha...lol จากคุณ : หมูหนาว เขียนเมื่อ : 25 พ.ย. 53 23:26:34

ความคิดเห็นที่ 21 Ma Vie en France ... >> พี่คะหนูน่ะไม่ได้แค่เบื่อรอไปรษณีย์นะคะ แต่หนู...อาย postmanเค้าค่ะ >> พี่เคยเป็นโรคนี้แต่...ตอนนี้หายแล้ว หมูหนาว ... I'm facing the same problem at the moment kha...lol >> น่ารักพอกันกับคนข้างบน จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 53 01:40:11

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นเหมือนใครหลายๆคนในนี้ค่ะ ชอบช็อปออนไลน์เหมือนพี่แนนเหมือนกันค่ะ แต่มีเว็บประจำไม่กี่เว็บ ไอ้เว็บนี้ก็ชอบส่ง voucher ส่งโปรโมชั่นลดโน่นนี่ให้ประจำ นิสัยส่วนตัวคือไม่ซื้อ ถ้าไม่ลด เพราะรู้ดีว่าของพวกนี้สักวันมันต้องลดราคา ยกเว้นบางอย่างที่เขาไม่มีวันลดราคาเลยก็ต้องซื้อราคาเต็ม ขนาดเครื่องใช้ไฟฟ้าในห้าง ดิฉันก็ยังต่อราคามาแล้ว และได้ลดด้วย อิๆๆ แต่เสื้อผ้าที่ใส่กันนี่ลดราคาทุกชิ้นค่ะ สามีไม่ชอบช้อปปิ้ง ดิฉันเลยเป็นคนจัดการซื้อเสื้อผ้าให้ตลอด แต่ดิฉันเองเป็นโรคจิตชอบซื้อชุดชั้นในอยู่ 1 ยี่ห้อถ้าลดราคาเมื่อไหร่ เสร็จเลย วันหนึ่งเอาออกมานับ เลยรู้ว่าตัวเองมีชุดชั้นในอยู่ 46 ชุด บางชุดยังมีป้ายราคาอยู่เลย  เมื่อก่อนมีแค่ 5 ชุดเท่านั้น ใส่ได้สองสามชุดก็ซัก แต่พอมีเยอะๆก็ไม่ค่อยได้ซัก  เลยงงว่าเอ๊ะทำไมเราก็ยังมีใ่ส่ได้เรื่อยๆ พอเอามาซักแล้วตากแล้วเต็มราว เลยเห็นว่าเฮ้ยทำไมมันเยอะอย่างนี้ฟะ (อาจจะเป็นเพราะไซส์ด้วยมันเลยกินเนื้อที่ราวตากผ้า) 555 จากวันนั้นมาจนวันนี้ก็เกือบปีแล้วที่ไม่ซื้อชุดชั้นในอีกเลย เมื่อก่อนสมัยสามียังเรียน เราอยู่กันแบบประหยัด จะซื้ออะไรทีต้องคอยถามตัวเองว่าจำเป็นไหม แล้วจะใส่ไปไหน ที่มีอยู่มันก็ยังดีอยู่ใช่ไหม แล้วจะซื้อไปทำไม แล้วซื้อไปใส่มันจะสวยเหมือนอยู่บนหุ่นเหรอนังอ้วน (ชอบด่าตัวเองคำนี้แล้วได้ผล จะแขวนชุดคืนราวทุกครั้ง) ตอนนี้สามีทำงานได้เงินเต็มเม็ดเต็มหน่วย อะไรๆดีขึ้น แต่นิสัยนั้นก็ยังติดอยู่ ดิฉันเป็นแม่บ้าน วันๆก็รับ ส่งลูก ไปรร. ไม่ได้ไปปาร์ตี้อะไรเลย(ไม่มีใครเชิญ 555) เสื้อผ้าสวยๆ เลยไม่จำเป็น พอซื้อให้ตัวเองไม่ได้เลยมีความสุขกับการซื้อให้ลูกและสามีแทน เดี๋ยวนี้ ถ้าจะไปช้อปก็ต้องไปกะสมคิดตอนไอ้แสบไป รร. ไม่รู้พ่อมันแอบฝึกกันมาหรือเปล่า เข็นรถเข็นเข้าร้านไหนสมคิดกรี๊ดแตกจนไม่กล้าเข้า วินโดว์ช้อปปิ้งน่ะได้ แต่พอจะเลี้ยวเข้าร้านคุณสมคิดกรี๊ดทันที คริสต์มาสนี้กระเป๋าเลยยังตุงอยู่ แต่กำลังรอเซลหลังคริสต์มาสค่ะ 555 จากคุณ : ZOMG เขียนเมื่อ : 27 พ.ย. 53 14:15:34

ความคิดเห็นที่ 23 คุณน้องรองZOMG ... พี่ชอบไอเดียการซื้อของโดยการพาลูกไปด้วยเป็นอย่างมาก ขนาดลูกพี่โตมากแล้วพอเห็นแม่เดินเลี้ยวไปๆมาๆเพื่อหาซื้อของให้พวกเค้าเองแท้ๆ ก็ยังถูกลูก2คนลากแขนคนละข้างจนแทบอุ้มลอยออกจากร้านไปเลยทีเดียว...สมคิดนี่เข้าข่ายอภิชาติบุตรนะเพราะช่วยแม่ประหยัดด้วยการกรี๊ดช่วยชาติ (ทำให้แม่ rethink) แบบนี้สมควรได้โล่จากพ่อจริงๆ อิ อิ จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 28 พ.ย. 53 18:01:32