ความคิดเห็นที่ 1 จัดต่อเลย จากคุณ : ยิ้ม เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 01:58:12 A:58.8.227.194 X: TicketID:203454

ความคิดเห็นที่ 2 รอฟังค่ะ ^__^ จากคุณ : amaerst เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 02:25:35

ความคิดเห็นที่ 3 หลังจากคุณลูกค้าที่น่ารักได้โต๊ะนั่งสมใจแล้ว พวกเขาก็จะใจจดใจจอกับการดูรายการอาหารในเมนู ในร้านอาหารที่ผมอยู่นี่ Busboy เสิร์ฟน้ำให้ลูกค้า โดยทั่วไปจะเสิร์ฟน้ำก๊อก หรือ Tap Water ซึ่งก็คือน้ำประปา ใส่แก้วไปกับน้ำแข็ง มันขึ้นอยู่กับแต่ละร้านอย่างที่ผมบอก ร้านอาหารบางร้านจะมี Waiter มาถามลูกค้าก่อนว่า ต้องการจะเครื่องดื่มอะไรหรือไม่ เพราะ style ของบางร้านต้องการขายเครื่องดื่ม อย่างน้อยขายน้ำขวดได้ก็ยังดี ซึ่งบางครั้งเราจะต้องขอน้ำเปล่า ซึ่งเป็นน้ำประปา ตำแหน่ง Busboy เป็นงานที่ดูเหมือนง่าย แต่จริงๆแล้วก็หนักใช่ย่อยเหมือนกัน ก่อนเสิร์ฟน้ำหรือที่เรียกว่าลงน้ำให้ลูกค้า ก็จะมีคำพูดติดปากว่า Hi, how are you? ซึ่งบางครั้งก็ไม่ได้ต้องการคำตอบหรือคำทักทายกลับจากลูกค้า เพราะมีงานหลายอย่างอีกต้องทำ ส่วนใหญ่เด็กไทยที่มาจากเมืองไทยใหม่ๆจะเริ่มงานด้วยการเป็น Busboy ซึ่งเป็นงานที่ไม่ต้องใช้ skill อะไรมากมาย เก็บจานได้เยอะๆ เช็ดโต๊ะสะอาด ถามลูกค้าว่ากินเสร็จหรือยัง จะได้เก็บจาน ตอนที่ผมทำเป็น Busboy ผมได้ใช้ภาษาอังกฤษอยู่สองคำคือ Are you finished (eating)? กับ I get you a Waiter. โดยหน้าที่แล้ว Busboy ไม่ค่อยรู้เรื่องอาหาร หรือเครื่องดื่ม เพราะตามตำแหน่งแล้วผมลำดับความสำคัญของหน้าที่ Busboy ไว้ดังนี้   1.เช็ดโต๊ะคือความสำคัญอันดับแรก ลูกค้าทุกคนไม่มีใครต้องการที่จะรอโต๊ะนานๆ  ถึงแม้อาหารจะอร่อยเลิศเพียงใด หากมีลูกค้าลุก Busboy มีหน้าที่ไปหยิบ Setting โชคดีที่ style ร้านผม มีแค่ ส้อมกับ Napkin บางร้านอาจจะต้องเปลี่ยนผ้าปูโต๊ะ วางแก้วไวน์ มีด หรือจานแบ่งอีกต่างๆนา แต่ร้านผมมีแค่สองอย่าง แค่เช็ดโต๊ะ วาง Napkin แล้วก็วางส้อมทับไว้เป็นอันเสร็จ ผมเทรน Busboy เสมอว่า หน้าที่ Busboy คือ set โต๊ะ ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ก็ตามต้องวางทุกอย่างแล้วมาจัดโต๊ะให้พร้อมสำหรับลูกค้ารายต่อไป ไม่อย่างนั้นจะถือว่าเราบกพร่องในหน้าที่   2.เติมน้ำ เนื่องด้วยอาหารไทยส่วนใหญ่มีรสจัด เป็นเหตุผลว่าทำไมร้านไทยส่วนใหญ่มักจะเสิร์ฟน้ำให้ลูกค้าก่อน Busboy มีหน้าที่เติมน้ำ การที่ลูกค้าไม่มีน้ำดื่ม จะส่งผลกระทบต่อ Tips ที่ควรจะได้ แล้วก็อาจจะโดนต่อว่าจากทาง Manager ด้วยเหตุผลที่ว่าทำหน้าที่ไม่สมบูรณ์   3.เก็บจาน จานเปล่าที่ไม่มีอาหารเหลืออยู่นอกเหนือจากจานแบ่ง หรือแก้วเปล่าที่นอกเหลือจากแก้วน้ำ Busboy มีหน้าที่ต้องเก็บออกมาให้หมดจากโต๊ะ โดยการถามลูกค้าว่ากินเสร็จหรือยัง การเก็บจานเป็น skill ที่ตอบได้ยากว่า ควรจะถามตอนไหนหรือควรจะเก็บตอนไหน เพราะขึ้นอยุ่กับลูกค้าและ style ของร้าน ลูกค้าบางกลุ่มชอบ เก็บจานเปล่าไว้ เพื่อรอเพื่อนให้กินจนเสร็จ หรือลูกค้าบางกลุ่ม ต้องการให้เราเคลียร์ โต๊ะให้สะอาด แต่ด้วยจิตวิญญาณของ Busboy ก็ต้องแบ่งรับแบ่งสู้ หนึ่งก็คือความพึงพอใจของลูกค้า เป็นการช่วยเหลือ Waiter เพื่อจะทำให้เราได้ Tips ที่ดี อีกอย่างหนึ่งก็เป็นการช่วยเหลือให้ร้านสามารถขายของได้มากขึ่น บางครั้ง Busboy เห็นแก้ว Cocktail ที่ลูกค้าดื่มหมดแล้ววางอยู่บนโต๊ะ แทนที่เราจะถามแค่ว่าดื่มเสร็จรึยัง? แล้วเก็บ เราก็ถามแทนว่า Would you like another one? เพื่อเป็นการเพิ่มยอดขายให้กับทางร้าน ลูกค้าที่มารับบริการจากเราเป็นจำนวนมากต้องการคนดูแล Busboy เป็นหนึ่งในตำแหน่งบริกรที่ต้องอยู่กับลูกค้าตลอดเวลา คู่กับ Waiterหากเรายังปล่อยให้มีจานเปล่าหรือแก้วเปล่าวางค้างอยู่บนโต๊ะลูกค้า โดยไม่มีเหตุผลที่ดีพอ เราอาจโดนต่อว่าจาก Manager ได้ อีกอย่างการทำหน้าที่ Busboy ให้สมบูรณ์ จะเป็นการแบ่งเบาภาระของ Waiter เพราะแทนที่จะมาช่วยเราเก็บ เขาจะได้ complete งานตัวเองซึ่งเป็นงานที่มีความรับผิดชอบสูงกว่า   4. เสิร์ฟน้ำเป็นงานที่มีความสำคัญลำดับสุดท้าย ถึงแม้ว่า Waiter take order เสร็จแล้ว แต่ Appetizer ยังไม่ออก การเสิร์ฟน้ำ ถือว่ายัง OK แต่หลังๆมา Busboy จะเสิร์ฟน้ำเร็วมากเพราะกลัวหลุด แล้วจะได้เอาเวลาไปทำอย่างอื่นต่อ   Busboy ถือเป็นงานที่หนักและดูแย่ที่สุดในงานบริกร แต่เนื่องด้วยประสบการณ์และความรู้ที่มีน้อย ทำให้หลายคนต้องเริ่มต้นด้วยการเป็น Busboy งาน side job นอกเหนือจากงานบน floor แล้ว ร้านผมถือว่าค่อนข้างหนัก เพราะต้องดูแลห้องน้ำ เปลี่ยนกระดาษชำระ ขัดห้องน้ำ ถูพื้น ซึ่งบางร้านอาจจะแตกต่างกันไปตามระบบของร้าน เป็นงานหนัก เงินน้อยกว่าตำแหน่งอื่นๆ ได้เงินเป็นค่าตัวเป็น Shift pay หาร Tips จากลูกค้า แต่จะได้น้อยกว่า Waiter และ Food runner แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 54 03:46:13 จากคุณ : Tuninho_Juusan เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 03:44:37

ความคิดเห็นที่ 4 ^ ^ ^ ขอปาด........... ทำร้านใหญ่นะคะเนี่ย มีครบทุกตำแหน่ง ตัวเราชอบเสริฟอาหารเองมากกว่า เพราะรู้ว่าใครกินไร แล้วก็บริการเข้าถึงมากกว่า แต่ ถ้าได้ busboy ดีๆ ก็หายห่วงเวลายุ่งๆ เพราะช่วยได้เยอะ ต่อคะ จากคุณ : lonely pig เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 05:11:17

ความคิดเห็นที่ 5 Food Runner ชื่อที่ฟังดูเหมือนง่ายแต่ทำยาก บางคนบางท่านอาจจะพูดให้ฟังเข้าใจง่ายๆว่า Food Runner คือตำแหน่งบริกรที่ยกอาหารมาเสิร์ฟที่โต๊ะลูกค้า แล้วคอยถามลูกค้าว่าอยากได้ตะเกียบหรือไม่? (ส่วนใหญ่ร้านอาหาร Asian ใน New York จะให้ตะเกียบกับลูกค้าลองใช้ ลูกค้าบางคนไม่เคยใช้ตะเกียบมาก่อนในชีวิต บางครั้งลูกค้าสั่งต้มยำกุ้งซุป แล้วขอตะเกียบไปคีบกุ้งกินก็มี ไม่ใช่จะว่าฝรั่งโง่ แต่ด้วยความที่เขาไม่รู้จริงๆ มีอยู่ครั้งหนึ่งตอนที่ผมไป hang out กับเพื่อนๆที่ร้านอาหาร Italian แห่งหนึ่ง ผมสั่งปลาหมึกทอด, Fried Calamari ผมถามเด็กเสิร์ฟว่า Can I get chopstick? เล่นเอาฝรั่งงงกันเลยทีเดียว จนเพื่อนผมที่ไปด้วยกันต้องแก้ตัวแทนว่า He just joking!! สักพักหนึ่งบริกรคนนั้นเดินเข้าไปในบาร์แล้วหยิบหลอดกาแฟมาสองอัน แล้วถามผมว่า ใช้แทนกันได้หรือเปล่า? เล่นเอาฮากันทั้งวง) วกกลับมาที่ Food Runner หลังจากยื่นตะเกียบให้ลูกค้าแล้ว ก็มักจะมากับวลีเด็ดที่ว่า Enjoy your Food!! แล้วเค้าก็จะหายไปเลยครับ หายไปเลยจริงๆ จึงมีคนสงสัยว่า Food Runner เค้าทำอะไรกันบ้าง ตามผมมาเลยครับ   หลักๆเลย Food Runner คือตัวประสานระหว่างในครัวกับบน floor หลายคนอาจจะงง อะไรคือในครัว อะไรคือบนfloor อธิบายง่ายๆก็คือ Floor ส่วนของร้านที่ลูกค้ามานั่งทานอาหาร อาจนับรวมบาร์ ด้วยโดยมี Manager เป็นคนที่มีอำนาจสูงสุดในการตัดสินใจ ไล่ลงไปตั้งแต่ตำแหน่ง Bartender, Hostess, Waiter, Food Runner รวมไปถึง Busboy ต้องเชื่อฟังManager ส่วนครัว คือส่วนที่ใช้ในการประกอบอาหาร รวมไปถึง ห้องเตรียมอาหาร ห้องเก็บของ ตู้เย็น พื้นที่ล้างจาน โดยมี Chef เป็นคนที่ควบคุม ไล่ลงไปตั้งแต่ตำแหน่ง พ่อครัว มือผัด มือแกง มือแอ๊ป(Appetizer) คนเตรียมของ คนล้างจาน รวมไปถึงคนปั่นจักรยานส่งอาหาร(Delivery Guys) ต้องเชื่อฟัง Chef ซึ่งก็รวมไปถึง Food Runner ด้วย เปรียบกับว่ามีเจ้านายสองคน   ส่วนมากการยืนในตำแหน่งนี้จะมีอย่างน้อยสองคน คนหนึ่งยืนประจำอยู่ในครัวคอยรับอาหารมาจาก Chef แล้วแต่งหน้าอาหาร อาหารบางจานเช่น  Appetizer หรือสลัดบางอย่างก็ต้องเป็นคนทำเอง ต้องคอยสื่อสารกับ Chef ให้ดีว่าจะออกอาหารโต๊ะไหนก่อน ไม่เช่นนั้นเวลา Busy ขึ้นมา แล้วอาหารออกไม่ครบบ้าง อาหารออกผิดบ้าง แล้วลูกค้า complain มาอาจจะทำให้เสียลูกค้าได้ งานตำแหน่งนี้จึงเป็นงานที่มีความรับผิดชอบสูง  อีกคนหนึ่งเป็นคนเสิร์ฟอาหารให้ลูกค้า เรียกว่ายกอาหารวิ่งอย่างเดียว หากมี Togo เข้ามา ไม่ว่าจะเป็น Take Out หรือ Delivery คนที่ยืนยกอาหารอยู่ด้านนอกจะเป็นคน Packer ด้วย งาน Food Runner เป็นงานที่ค่อนข้างใช้หัวสมองเป็นพิเศษ บางครั้งยุ่งๆแล้วมี dessert ก็ต้องวิ่งออกไปทำอีกเพราะเป็นหน้าที่ เรียกว่าจะต้องบริหารเวลาดีๆ ไม่เช่นนั้น งานหลุด อาหาร stuck หรือ pack ผิด order ก็จะมีแต่เสียกับเสีย คนที่จะมาทำงานเหล่านี้ก็ก็ต้องถือว่ามีดีในระดับนึง นี่ยังไม่นับรวม side job อันมากมายที่ต้องทำ เช่น หั่นมะนาวไว้ใส่ผัดไทย หั่นแตงกวา มะเขีอเทศ เตรียมสลัด เรียกได้ว่าของทุกอย่างที่เราใช้ เราต้องเป็นคนเตรียมเองทั้งหมด ยกตัวอย่างวันหนึ่งขายผัดไทยได้ 100 จาน ก็คิดดูครับว่าจะต้องหั่นมะนาวกี่ลูก นี่ยังไม่รวมพับถุงสำหรับ Togo Order รวมถึงทำซอสบางตัว ซอสร้านที่ผมทำตรงหน้า  Food Runner มีประมาณ 18 ชนิดเห็นจะได้ แล้วยังต้องจำหน้าตาอาหาร การแต่งหน้าอาหาร รวมถึง Ingredients ทุกอย่างให้ได้ เรียกได้ว่าเป็น Food Runner เนี่ย หากเตรียมของยังไม่เสร็จก็แทบจะไม่มีเวลาว่างเลยครับ ที่สำคัญสองตำแหน่งของ Food Runner สลับงานกันทำได้ เมื่อคนหนึ่งยุ่งอีกคนก็จะสามารถ cover งานของอีกคนได้   คนที่เป็น Food Runner ส่วนใหญ่เป็นคนที่ไม่ชอบ Deal กับลูกค้า จะต้องมีความรับผิดชอบสูง ต้องคอยสอดส่องเป็นหูเป็นตาให้ Chef เรียกว่า double check อาหารอีกที เงินที่ได้เป็นค่าตัวเป็น Shift pay หาร Tips จากลูกค้า ส่วนมากจะหาร Tips พอๆกับ Waiter แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 54 20:28:36 จากคุณ : Tuninho_Juusan เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 06:41:00

ความคิดเห็นที่ 6 เขียนดีมาก เป็นงานเป็นการมากเลยเธอ รออ่านต่ออยู่นะ จากคุณ : น้านก (Aunti-นก) เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 09:29:57

ความคิดเห็นที่ 7 โชคดีแล้วครับ ที่ออกมาจาก Siam Grill จากคุณ : หน้าตัวผู้ เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 12:11:42

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านอยู่นะคะ  ชอบมากๆเลยคะ จากคุณ : mamajaru เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 16:47:51

ความคิดเห็นที่ 9 รออ่านตอนต่อไปค่ะ เขียนเล่าได้ดีนะคะ จากคุณ : Akrat เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 17:40:38

ความคิดเห็นที่ 10 Siam Grill (สมัยก่อน) คือร้านอาหารไทยร้านแรกที่ผมได้มีโอกาสเข้ามาทำงานเป็นบริกร สมัยนั้นผมทำหน้าที่หลายตำแหน่ง รวมถึง Delivery ผมยังจดจำภาพตอนขึ้นไปส่งอาหารให้ลูกค้าบนตึก Empire State ได้ดี อันที่จริงผมเคยเขียนเกี่ยวกับประสบการณ์ตอนผมมา New York ใหม่ๆ ไว้ แต่คงโดนลบไปหมดแล้ว เอาไว้ผมมีเวลาว่างๆผมจะกลับมาเขียนเล่าให้ฟังอีกรอบ จากคุณ : Tuninho_Juusan เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 20:42:57

ความคิดเห็นที่ 11 เขียนได้ดีมากเลยค่ะ ทำให้เข้าใจหลายๆหน้าที่ได้ดีขึ้นเยอะเลย จากตอนแรกแทบจะไม่ทราบอะไรเลย ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์มาเขียนเล่าให้ฟัง ยังรออ่านหน้าที่ที่เหลืออยู่อีกนะคะ^_^ จากคุณ : บลูโซดา เขียนเมื่อ : 4 ม.ค. 54 22:53:32

ความคิดเห็นที่ 12 โอโห ท่าทางมันหนักจังเยย รออ่านต่อค่ะ จากคุณ : หมี่เย็น เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 00:00:16 A:110.49.193.13 X: TicketID:295300

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้วรู้สึกว่า  จขกท  จะเข้าใจในเรี่องการบิการได้เป็นอย่างดี คิดจะเรียนต่อทางด้าน  Hospitality บ้างไม๊เนี่ย หากว่าทำงานได้ถูกต้องตามกฎหมายของอเมริกา  ขอแนะนำให้ไปสมัคร เป็น  Banquet Waiter จะได้เงินแยะกว่าครับ  แล้วก็ไม่ต้องพูดภาษาอังกฤษ มากมายนัก  เพียงแต่รู้จักคำว่า  team work เท่านั้นเอง แล้วไม่ต้องทำทุกๆวัน  ว่างเมี่อใด  ก็รับ job ของวันนั้นได้เงินอย่างต่ำๆ ก็ชั่วโมงละ $20  ขึ้นไป ขอแนะนำให้ไปสมัครงานที่ Piere 60  หรีอว่า   Glorious Foods หรีอ Cleaver Co น่าจะได้ตังค์ค่าชั่วโมงแยะๆ   แล้วยังได้สนุกกับงาน party ต่างๆ  ด้วยการเห็นคนแต่งตัว สวยๆงามๆ  เผลอๆ เจอดารา Hollywood อีกด้วย เอาเรยขอเชียร์  ให้เลี่อนตำแหน่งจาก Busboy คัฟฟฟฟฟฟฟฟ จากคุณ : hollywop เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 12:03:56

ความคิดเห็นที่ 14 ก่อนอื่นเลยต้องขอขอบพระคุณเพื่อนๆทุกคนที่ติดตามอ่านเรื่องราวชีวิตการทำงานของผม ใจจริงผมอยากจะเขียนต่อให้จบๆไล่เป็นตำแหน่งๆไป แต่ด้วยเวลาที่ไม่ค่อยเอื้ออำนวยเพราะช่วงนี้รับทำงานแทนคนอื่นเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าเทอม เดี๋ยวเปิดเทอมแล้วทำงานได้น้อยลงเงินจะไม่พอใช้ lol     ว่าแล้วก็เริ่มกันที่ตำแหน่งสูงสุดของงานบริกรซึ่งก็คือ Waiter ย้อนกลับไปเมื่อตอนต้นที่ผมเกริ่นคร่าวๆว่าตำแหน่งทั้งหมดอ้างอิงจากร้านที่ผมทำอยู่เท่านั้น ร้านอื่นอาจจะมี style ที่แตกต่างกันไป ยกตัวอย่างเช่น บางร้านมี Waiter 5 คน มี Food Runner 2 คน ไม่มี Busboy หมายความว่า Waiter จะต้องทำหน้าที่ทุกอย่างที่ Busboy ทำ เช่น เก็บจาน เติมน้ำ เช็ดโต๊ะ ส่วนอีกร้านมี Waiter 3 คน ไม่มี Food Runner ไม่มี Busboy นั่นหมายความว่า Waiter จะต้องทำหน้าที่เองทุกอย่างเอง ในครัวอาจจะแบ่งเบาภาระเรื่องแต่งหน้าอาหารให้ เป็นต้น   หากจะถามผมว่า ถ้าอย่างนั้น Waiter มีหน้าที่อะไรนอกจาก take order ลูกค้า กับเก็บเงินค่าอาหาร ครับหน้าที่หลักของ Waiter คือดูแลลูกค้าครับ หรือที่เรียกติดปากว่า Take care ลูกค้า ก่อนที่เราจะสวมหัวโขนเป็น Waiter นี่ ทุกคนจะต้องปรับ attitude ทุกครั้งที่เริ่มงานครับ ไม่ว่าจะทะเลาะกับแฟนมา มีเรื่องกับเพื่อน เมาค้าง หรือนอนไม่เต็มอิ่ม พอเริ่มงานปุ๊ป ทุกคนจะต้องยิ้ม ถึงแม้บางครั้งจะดูเหมือนเสแสร้งก็บ้างตาม ต้องอย่าลืมว่า ลูกค้าเอาเงินมาให้เรา ไม่ว่าจะเจอพวกพี่มืดจอมโวยวาย แต่วาง Tips น้อย พวกไบ๋ (แขก)เรื่องมาก ขอโน่นขอนี่ พวกต่างชาติที่พูดไม่ค่อยจะรู้เรื่อง หรือแม้แต่พวกอเมริกัน ที่ชอบพูดจาดูถูก นั่นแหละครับคือสิ่งที่ Waiter จะต้องเจอ นี่ผมยังไม่ได้เริ่มพูดถึงหน้าที่หลักของ Waiter เลยนะครับ   ย้อนกลับมาเข้าเรื่องหน้าที่หลักของ Waiter กันก่อนดีกว่า เดี๋ยวเพื่อนๆจะงงกันไปซะก่อนว่าผมเขียนอะไร ยังไง ฟังไม่เข้าใจ ผมแบ่งหน้าที่หลักของ Waiter คร่าวไว้ดังนี้   1.ทักทาย เข้าไปทักทายลูกค้าก่อนเลยครับ เช่น ยินดีต้อนรับสู่ร้านอาหารของเรา(ชื่อร้านอะไรก็ว่ากันไป) วันนี้มี Special Menu อะไรบ้าง ร้านบางร้านที่เค้าเสิร์ฟแบบหรูๆหน่อย Waiter จะต้องนั่งท่อง Special Munu นะครับ ยกตัวอย่างเช่น วันนี้มีเมนูพิเศษ Lobster Pad Thai ก็ต้องไปสาธยาย ให้ลูกค้าฟังว่าเราใช้ Lobster จากที่ไหน มีวิธีการทำอย่างไร รสชาติออกแนวไหน อันที่จริงก็ ผัดไทยธรรมดา เอาไปไส่บนกุ้ง Lobster นึ่งที่ผ่าครึ่งตัว แต่เราจะต้องอธิบายให้มันดูเวอร์ๆหน่อยให้ดูน่ากิน  แต่ร้านที่ผมทำอยู่มันไม่ได้โอเวอร์ขนาดนี้ครับ แค่แนะนำว่ามีเมนูพิเศษ ถ้าลูกค้าสนใจค่อยอธิบายภายหลัง เพราะมีอย่างอื่นให้ทำมากมาย ส่วนมากหลังจากทักทายลูกค้าแล้ว Waiter จะรับ order drinks ไม่ว่าจะเป็น Soft Drinks (เครื่องดื่มที่ไม่มี Alcohol) หรือ Cocktail มาเลยครับ ในจังหวะนี้อาจจะถามเกี่ยวกับ Appetizers มาด้วยก็ได้หากลูกค้าพร้อม อย่าลืมว่าเรามีอีกหลายโต๊ะให้ดูแล  Waiter ทุกคนต้อง manage time ในหัวตลอดเวลา เพราะถ้าหลุดนั่นคือผลเสียต่อร้าน     2.ออก Drinks ครับ หลังจากได้ order drinks มาแล้วรวมถึง Appetizers ก็ key ข้อมูลเข้าไปในคอมพิวเตอร์ครับ ร้านอาหารใน New York ส่วนใหญ่จะใช้ระบบจัดการร้านอาหาร เพราะสะดวก รวดเร็ว แถมยังป้องกันข้องผิดพลาดจากการเขียน order ด้วยมือได้เยอะ ตั๋วที่เป็น Drinks จะไปขึ้นที่บาร์ครับ ส่วนตั๋วที่เป็น Appetizers จะเข้าไปในครัวครับ หน้าที่ของ Waiter คือออก Drinks ครับ ส่วนใหญ่ร้านอาหารเกือบทุกร้านที่มี Full Bar จะมี Bartender เข้างานตอนเย็นครับ นั่นหมายความว่า ช่วง Lunch กับช่วงคาบเกี่ยว Dinner ที่ไม่มี Bartender นั้นWaiter จะต้องเป็นคนชงเหล้าเองครับ นอกจากพวกน้ำอัดลมที่แค่ใส่น้ำแข็งพร้อมเสิร์ฟ Waiter ทุกคนจะต้องมีความรู้เรื่อง ไวน์ที่ร้านมีขาย แยกแยะประเภทของไวน์ขาว และไวน์แดงที่มีอยู่ แนะนำลูกค้าได้ว่าไวน์ชนิดไหนไปกับอาหารประเภทใด หลักๆที่ผมพอจะมีความรู้ก็คือ พวกเนื้อที่มีสีแดงจะไปกับไวน์แดง ส่วนพวกปลาหรือ Seafood ที่มีเนื้อสีขาวจะไปกับไวน์ขาว ส่วนเรื่อง dry มาก dry น้อยนี่ขึ้นอยู่กับความชอบของแต่ละบุคคล ร้านอาหารบางร้านขายไวน์ขวดละ $300 ซึ่งก็มีลูกค้าสั่ง นั่นแสดงถึงระดับของลูกค้าที่มารับประทานอาหารในร้านด้วย ดีที่ว่าร้านผมไม่ถึงขั้นนั้น แค่แยกแยะประเภทได้ก็พอ ส่วน Cocktail ก็ต้องทำให้ได้อย่างน้อยใน Cocktail List ที่มีในร้าน หากลูกค้าสั่งอะไรแปลกๆมาก็ต้องถามว่าทำอย่างไร พูดง่ายๆก็คือหากเรามีความรู้เรื่อง Standard Cocktail หรือ Cocktail ที่เค้านิยมดื่มกันทั่วโลกมันก็จะทำให้การดูแลลูกค้าง่ายขึ้นอีกเป็นกอง ย้อนกลับไปเมื่อตอนอยู่เมืองไทยผมรู้จัก Scott whisky, Brandy แล้วก็ Vodka แต่พอมาอยู่ที่นี่มันมี Rum, Gin, Taqueria แล้วก็เหล้าแต่งกลิ่นอื่นๆอีกมากมาย เพิ่งมารู้ว่าแม่โขงที่คนไทยชอบดื่มผสมโซดากับน้ำแข็งนั้นที่จริงแล้วเป็น Spiced Rum พอมาทำ Cocktail เองก็ทำให้มีความรู้เพิ่มขึ้นอีกว่าอะไรคือ Mojito อะไร Margarita ส่วนคำว่า Martini ยังพอฟังคุ้นๆหูอยู่ ตัดบทมาพูดถึงตอนที่ชงเหล้าเสร็จแล้วเลยดีกว่า พูดไปมันยาว ประเดี๋ยวไม่จบ พอเรายก Drinks มาเสิร์ฟลูกค้าปุ๊ป เราก็จะเห็น Food Runner ยกจาน  Appetizers มาเสิร์ฟพอดี เป็นอันว่าช่วงที่ลูกค้าอ่านเมนูอยู่ Waiter สามารถขายได้ทั้ง Drinks และ Appetizers ครับ แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 54 12:43:29 แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 54 20:48:51 จากคุณ : Tuninho_Juusan เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 14:13:27

ความคิดเห็นที่ 15 ขอปาดคะ เขียนได้ดีมากเลยคะ เคยทำ bus person ตอนไป WAT เก็บโต๊ะผิด เขายังกินไม่เสร็จ ลุกไปเข้าห้องน้ำ หน้าแตกเลยคะ จากคุณ : ชื่อโอ๊ดอะ เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 19:33:34

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณมากครับ เป็นประโยชน์มาก จากคุณ : หมาข้างถนนคนบ้าการ์ตูน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 20:24:18

ความคิดเห็นที่ 17 กระทู้สมควรแนะนำจริงๆ ^_^ จากคุณ : หญิงป้า เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 22:14:43

ความคิดเห็นที่ 18 เคยทำ hostess, server/waitress, bus person งานเก็บจานหนักสุดแล้ว ส่วนงานต้อนรับลูกค้าหน้าประตู ถ้าวันใหนร้านสโลว์ อย่างเมื่อยอะ และก็เวลาจะผ่านไปช้ามากกกก งานเสริพสบายสุด แต่ บางทีก็มีกระทบกระทั่งกับเด็กเสิรฟด้วยกัน พ่อครัวแม่ครัวกะลังของขึ้น (เคสนี้ไม่ค่อยเจอ) ร้านที่แชร์ทิปไม่ค่อยมีปัญหา แต่ร้านที่ทิปแยกนี่ โหย ขึ้นชื่อว่ามีเรื่องเงินมาเกี่ยวข้องเมื่อไหร่เมื่อนั้นความขัดแย้งก็จะมา คนไทยที่อยู่ต่างประเทศจะกลายเป็นคนน่ากลัวก็ตอนนี้แหละ มีเยอะ พูดไปก็เท่านั้น เรียนรู้เอาเป็นประสบการณ์ อยู่ต่างบ้านต่างเมืองต้องดิ้นรนก็เข้าใจ จากคุณ : อืมมม (คนห่างบ้าน) เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 22:21:46

ความคิดเห็นที่ 19 เขียนได้ดีจ้ะ ใช้ภาษาง่ายๆ เข้าใจง่ายดี ไม่สั้นไป ไม่เยิ่นเย้อ แทรกมุขตลกเป็นบางที ทำให้คนอ่าน อ่านไปยิ้มไป มีความสุขกับการเสพตัวอักษร รออ่านต่อจ้ะ .... จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 22:39:27

ความคิดเห็นที่ 20 เขียนเก่งมากค่ะ อ่านเข้าใจง่ายและน่าติดตาม ขอบคุณมาก รออ่านจ๊ะ จากคุณ : MajestyLove เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 23:26:00

ความคิดเห็นที่ 21 แวะมาให้กำลังใจค่ะ เขียนได้ดีมากเลย จากคุณ : onearth เขียนเมื่อ : 5 ม.ค. 54 23:52:29

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านกระทู้นี้แล้วน่าสนใจ อาจจะเป็นประโยชน์กับคนที่กำลังจะมาหางานทำในอเมริกาได้ โดยเฉพาะในนิวยอร์ค พอดีทำเป็น waitress อยู่ที่ Pier Sixty พอดีเพื่อนที่เป็นกัปตันคนไทยเค้าทำอยู่แล้วเค้าฝากให้ เรียกว่าเด็กฝากได้เลยค่ะ แต่ถึงยังไงก็ต้องผ่านการสัมภาษณ์อยู่ดี ถ้าไม่ผ่านด่านแรกก็จบ แต่ยังไงก็ผ่านมาได้ อยากให้คนไทยที่อยู่นิวยอร์คไปสมัครจังเลยเพราะจะได้มีคนไทยบ้าง รับรองจะสอนงานให้เป็นเร็ว เพราะคนไทยขยันอยู่แล้ว ฝรั่งสู้ไม่ได้หรอกค่ะ จากคุณ : watermel30 เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 00:27:42

ความคิดเห็นที่ 23 เขียนง่าย อ่านสนุก นั่งรอเลยค่ะ :D จากคุณ : ดอกไม้ในป่าปูน เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 04:52:05

ความคิดเห็นที่ 24 เรื่องน่าสนใจมากค่ะ เขียนได้น่าติดตามดี จากคุณ : อาการเซ็งระยะสุดท้าย เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 05:40:40 A:68.151.12.183 X: TicketID:257835

ความคิดเห็นที่ 25 เจ้าของกระทู้ เขียนได้สนุก น่าติดตามค่ะ ตัวเองทำงานเสริพแค่แปดเดือน ยังไม่รู้ถึงความแตกต่างของแต่ละหน้าที่  8 เดือนเปลี่ยนมา 5 ร้านแล้ว แต่ละร้านไม่เคยมี Buss,Food runner เลย มีแต่ waitress ทำทุกหน้าที่ รับลูกค้า รับโทรศัพท์  รับออเดอร์ เสริพ ดูแลลูกค้า เก็บเงิน ส่งแขก เก็บโต๊ะ จนกระทั่งล้างห้องน้ำ แต่ที่สำคัญคือ ทำให้ลูกค้าพอใจที่สุดแล้วกลับมาทานอาหารที่ร้านเราอีกครั้ง นั้นหมายถึงรายได้ทิปที่เราจะได้รับ ร้านที่เราทำปัจจุบัน มีเราเสริพคนเดียว ทำหมดทุกอย่างแต่เวลายุ่งๆเจ้าของร้านก็จะมาช่วย ตอนนี้ ทิปเรารับแล้วแบ่งในครัวบ้างนิดหน่อย แบ่งก็ดีจะได้ ฟีดแบกได้เต็มปาก เวลาอาหารออกมาหน้าตาไม่ดี รสชาดเปลี่ยน เรารักงานบริการนะคะ เวลาร้านบีซี่เราก็มีความสุข ทิปก็ได้เยอะ ^-^ แต่หลังจากปีใหม่ ร้านดูเหงาๆไปหรือว่าลูกค้าใช้เงินตอนคริสมากับปีใหม่ไปเรียบแล้ว #0# แต่ก็ไม่ถอย งัดกลยุทธ ลดแลก แจกแถมลูกค้าเพื่อจะดึงลูกค้าเข้าร้านให้มากที่สุด ที่สำคัญคือการบริการ รออ่านเพิ่มความรู้จากเจ้าของกระทู้ต่อนะคะ จะได้เอามาปรับใช้กับชีวิตทำงานปัจจุบัน คุณเล่ามาถือว่าเป็นประโยชน์กับเรามากค่ะ จากคุณ : Belmont,CA (BeauUSA) เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 10:07:29

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ จขกท หางานจากทางไหนบ้างคะ  หรือ walk in เข้าไปสมัครเลยหรอคะ คือจะไปอยู่ new york เหมือนกันอะค่ะ จะไปเรียนภาษา ก็ว่าจะหางานทำช่วยค่าใช้จ่ายที่บ้านด้วย แล้วคุณ จขกท พักที่ไหนหรอคะ ราคาประมาณเท่าไหร่คะ แล้วค่าใช้จ่ายเดือนๆ นึงนี่ประมาณเท่าไหร่คะ รบกวนช่วยให้ข้อมูลหน่อยนะคะ ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ จากคุณ : Endive (Endive) เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 12:14:34

ความคิดเห็นที่ 27 เป็น bartender ดิ รายได้ดี อิอิ อ่านไปแล้วนึกถึงสมัยเป็น host แล้วมาเสริฟ์ใหม่ๆๆ ค่ะ ความทรงจำกับลูกค้าที่ดีและไม่ดี ทั้งตลกสุดๆ ขำๆๆ เศร้าๆๆ ทะเลาะกับแม่ครัว เคยคิดจะเขียนหนังสือด้วย แต่ขี้เกียจสักก่อน จากคุณ : PoUpeE เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 12:52:59

ความคิดเห็นที่ 28 เพื่อนๆรู้ตัวกันบ้างไหมครับว่า comment ของทุกคนทำให้ผมซึ่งเพิ่งกลับจากทำงานมาเหนื่อยๆต้องมานั่งเขียนกระทู้ต่อเพราะกลัวว่าเดี๋ยวทุกคนจะอ่านเรื่องไม่ประติดประต่อ เปิดเข้ามาเห็นเป็นกระทู้แนะนำประจำสัปดาห์ก็เลยตกใจ แสดงว่าเรื่องที่ผมเล่าให้ฟังนี่อาจจะเคยเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของใครบางคน หรือไม่ก็อาจจะกำลังเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของใครหลายคนซะแล้ว เอาเข้าให้จริงๆแล้ว จะมีคนสักกี่คนที่พูดว่า ผมไม่อยากไปหรอกเมืองนอก หรือผมไม่รู้จะไปเรียนทำไมที่ต่างประเทศ โดยเฉพาะเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านกระทู้ในห้องไกลบ้าน มากกว่าร้อยละ 99 อยากมาเมืองนอกกันทั้งนั้นแหละ ตายล่ะวา สงสัยผมมาอยู่เมืองนอกนานเกินไปรึเปล่าเนี่ย รู้สึกว่าตัวเองเริ่มเพ้อเจ้อล่ะ เข้าเรื่องที่ผมจะเล่าต่อเลยล่ะกันประเดี่ยวไม่จบ ผมตัดเข้ามาที่ หน้าที่หลักของ Waiter กันต่อเลยนะครับ   3. Take order เป็น skill ที่ Waiter ทุกคนจะต้องมีอยู่ในสัญชาตญาณของพนักงานขายครับ หนึ่งคือทำเพื่อยอดขายของร้าน สองคือเพื่อเพิ่มยอดให้ Tips ของเราเอง  ยิ่งทำยอดเงินบนใบเสร็จของลูกค้าได้มากเท่าไร นั่นหมายถึงเปอร์เซ็น Tips ที่เราจะได้จากยอดขายนั่นเอง แต่ต้องไม่ลืมนะครับว่า การเป็นบริกรที่ดีนั้นต้องเอาใจเขามาใส่ใจเรา ไม่ใช่ว่ากูจะขายทุกอย่างที่ขวางหน้า บางอย่างที่ดีเราก็ต้องแนะนำให้เต็มที่ บางอย่างที่ดีน้อยหน่อยเราก็ความจะบอกลูกค้าให้เป็นทางเลือก คือเราไม่ได้แนะนำว่าอาหารของร้านเราไม่ดี แต่ว่าอาหารบางอย่างอาจจะไม่ถูกปากลูกค้า เราต้องพิจารณาประกอบด้วยว่าลูกค้าต้องการอะไร หลังจากที่ลูกค้ารับประทานอาหารไปแล้วเค้าจะพอใจหรือไม่ ยกตัวอย่างเช่น มีลูกค้าคนหนึ่งอยากทานแกงกระทิแต่ไม่ชอบเผ็ด เราก็ไม่ควรจะไปแนะนำแกงเขียวหวานหรือแกงแดง(แกงเผ็ด)ให้ลูกค้า ควรแนะนำเป็นแกงมัสมั่นแทน ด้วยเหคุผลที่ว่า หนึ่งคือลูกค้าพอใจ สองคือรักษาผลประโยชน์ให้ร้าน เพราะถ้าหากเราแนะนำแกงเขียวหวานไปแล้วลูกค้าทานไม่ได้แล้วขอเปลี่ยน ก็จะเสียทั้งเงินทั้งเวลา การจะเป็น Waiter ที่ take order ได้ดีนั้น จำเป็นจะต้องมีความรู้เกี่ยวกับอาหารที่ทางร้านขายอยู่ เป็นความโชคดีของคนไทยที่ทำงานในร้านอาหารไทยรึเปล่าก็ไม่ทราบ เพราะอาหารไทยที่ขายใน New York ส่วนใหญ่เป็นอาหารที่ทุกคนคุ้นเคยกันอยู่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นผัดกะเพรา ต้มยำกุ้ง แกงขียวหวาน หรือแม้แต่ยำเนื้อ ส่วนผสมหรือ ingredient ก็จะแตกต่างกันไปตามสูตรของแต่ละร้าน แต่ก็ยังคงมีส่วนประกอบหลักที่เราคุ้นหูคุ้นตา อาหารไทยที่ขายใน New York ส่วนใหญ่ เป็นอาหาร Fusion ครับเพราะลูกค้ามากกว่าร้อยละ 95 คือฝรั่ง ดังนั้นอาหารที่ทำออกมาก็ต้องมีรสชาติที่ถูกปากฝรั่ง ก็จะมีผสมนั่นผสมนี่ให้ดูน่ารับประทาน เอาง่ายๆเพื่อนๆรู้จัก ใบกะเพรากันใช่ไหมครับ ผมกล้าพูดได้เต็มปากเลยว่าไม่มีร้านไทยร้านไหนใน New York เอาใบกระเพรามาผัดเป็น เมนูกะเพราไก่ให้ลูกค้า หลายคนอาจจะถามว่าแล้วเค้าใช้ใบอะไรมาผัด หลายคนที่ทำร้านอาหารไทยอาจจะอมยิ้มเพราะรู้คำตอบกันอยู่แล้ว ถูกต้องครับคำตอบคือเค้าใช้ใบโหระพา อันนี้ผมไปได้ความรู้มาจากน้องคนหนึ่งที่มาเรียน Culinary หรือโรงเรียนสอนทำอาหารแถว Upstate New York มารู้จักกันตอนน้องเค้ามาฝึกงานแล้วเป็น roommate กัน เค้าเล่าให้ฟังว่า Thai basil หรือ Sweet Basil คือ โหระพา ส่วนกะเพราเค้าเรียกว่า Holy Basil เป็นต้นไม่ศักสิทธิ์ของศาสนาพราหมณ์ ทำให้ผมถึงบางอ้อว่าอันที่จริงแล้วเราไม่ได้หลอกฝรั่งว่า Basil คือโหระพา ที่พูดมาทั้งหมดก็แค่อากจะบอกว่าฝรั่งรับไม่ได้กับกลิ่นใบกะเพราแท้ๆหรอกครับ อาหารมันจึงออกมาเป็น Fusion   ผมยังไม่จบหน้าที่หลักข้อที่ 3 นะครับเพราะมีอีกหลายเรื่องที่ต้องพูดถึง แต่ผมต้องขอตัวไปอาบน้ำก่อนเพราะยังต้องทำงานต่อวันพรุ่งนี้ วันนี้เหนื่อยมาทั้งวัน ขอบคุณทุกท่านอีกครับที่ยังติดตาม ผมจะรีบกลับมาเขียนต่อให้จบไวๆครับ จากคุณ : Tuninho_Juusan เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 14:26:07

ความคิดเห็นที่ 29 รออ่านค่ะ จากคุณ : หมูหวานน้ำกะทิ เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 20:58:14

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณมากนะคะ :    ) รอติดตามต่อนะคะ จากคุณ : อลิซ ในดินแดนไม่มหัศจรรย์ เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 21:12:48

ความคิดเห็นที่ 31 มาให้กำลังใจเขียนได้ดีมาก เราเองก็ทำงานเสริฟเหมือนกันค่ะ เหนื่อยโคตรอาทิตย์หนึงทำห้าวันทั้งวัน มีโอกาสได้วัยเพิ่มอีกแต่ไม่เอาแล้วพอแล้วค่ะ ใครบอกว่าทำงานเสริฟง่ายค่ะ เราเห็นว่าไม่ง่ายเลย ทำงานทุกอย่างต้องทำให้เร็ว  ละเอียด ทำลูกค้าประทับใจ ต้องควบคุมอารมณ์ให้ได้ บางครั้ง ลูกค้า (โดยมากคนผิวสี) เรียกร้องจะเอาทุกอย่างกินอาหารเกือบหมดจานแล้วเผ็ดบ้างเอย ฉันไม่ได้สังบ้างเอย แล้วตอนที่เราถามหรือเช็คแบค บอกทุกอย่างโอเค โอ้ยก็ต้องเคลียกันไปค่ะ จากคุณ : บาร์บี้vsนักกล้าม เขียนเมื่อ : 6 ม.ค. 54 21:30:52

ความคิดเห็นที่ 32 อ่านเสร็จคิดถึงวันวานที่มันๆ โดยเฉพาะ  เอาะๆวัยขบเผาะ ( น้องนักศึกษาผู้ชาย inter ไม่มี นักเรียนไทย ค่ะ เช่น เกาหลัง,ฝรั่งเศส,อิตาลี...แม้...หล่อลากดินจริงๆ มีผู้หญิง 2 คนค่ะ แต่เราวัยอ่อนกลัวเพื่อนอีกคนและใจดีด้วยน่ะ )       ปาด....ตอนเหยียบอังกฤษใหม่ๆ สามี..ถีบส่ง ให้ทำงานในโรงแรมเครือ best western เราบอก...โน...โน  ภาษายังไม่ดี เขาบอกอยู่ไปแล้วดีเอง   พอเจอหน้าเอาะๆ วัยน่าขบ ( ที่นี้มีแต่นักศึกษาชาย 98% ) น้ำลายหยดติ้งๆ.....บอกสามีสู้ตายค่ะ         head restaurant ปากปีจอ คนสเปนอายุ 70 ปี  ยังมีแรงโยนจานบินใส่เพื่อนๆ  ดังนั้นทุกคนชอบขึ้นกับเราเพราะ คุณตาไม่กล้าซ่าส์ เหลือแต่ปากด่าคน      ก็ทำรวมมิตรทุกตำแหน่งค่ะ ที่ จขกท. บอก    งานสนุกไม่สนุกขึ้นกับเพื่อนร่วมงานค่ะ แต่เราทำกับหนุ่มๆเลยไม่มีนินทา นอกจากพูดเรื่องหญิงๆ เราก็ฟังด้วยเพราะอยู่ด้วยกันนิ พูดได้ตามสบายเพราะงานเราจริงๆก็ดูแลคนอยู่แล้ว ที่โรงแรมใช้คุ้ม ค่ะ ต้องดิวกับ chef ปากปีจอและบางคนหยิ่งจนน่าตืบ....นี้อีตา...ที่บ้านใช้เราคุ้มจริงๆน่ะเนี้ย    บางทีทัวร์คุณตาคุณยายชาวฝรั่งเศสหรืออิตาลีลง  พากันเป็นใบ้ไปเลย เราเลยยิ้มสยามสุดๆ ทำหน้าน่าสงสาร เลยถูกยัดทิปใส่มือทุกคืน  แต่เราก็เอามาแบ่งให้น้องๆไปจ่ายค่าห้องพักเพราะทำงานด้วยกัน        จนได้งานประจำเราก็ขอลาออก แต่คุณตาปากปีจอไม่ยอม ให้ทำช่วยจนสามีลาออกภายใน 1 ปี ตั้งแต่นั้นมาเราก็บายค่ะ เพราะไม่สนุกเท่าเพื่อนกลุ่มแรก  บางทีไปช๊อปปิ้งเราก็หิ้วน้องๆไปด้วยเพราะเขาไม่มีรถกัน นึกถึงแล้วประทับใจเพราะทุกๆคนขยันค่ะ และเล่นเป็น team work จากคุณ : โค้งหักศอก เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 54 01:03:17

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านไปอ่านมา ชักสงสารคนที่รู้จัก พี่เค้าทำงานเสิร์ฟ (คำฮิตแห่งชาติื) แต่ทำตั้งแต่เตรียมครัว หั่นผัก เห็ด หมักเนื้อ หุงข้าว  ต้อนรับลูกค้่า ทำแอ๊พ เสิร์ฟน้ำ เติมน้ำ ทำซอส แพคซอส แพคกล่อง รับโทรศัพท์ เก็บเงิน ยันล้างแก้วล้างจานตอนร้านปิด ฯลฯ สารพัดสารเพ แถมยังต้องเป็นตัวรับอารมณ์แม่ครัวพ่อครัว หรือ เจ้าของร้านวีนแตกใส่อีก วันยุ่งมี 2 คน วันธรรมดา ทำคนเดียว พ่อครัวแม่ครัวช่วยบ้างแล้วแต่อารมณ์ โห คงจะเหนื่อยตายเลย ร้านก็ไม่ใช่เล็ก ๆ เบื่อตายอีกตะหากไม่มีเพื่อนร่วมงานฆ่าเวลา หรือเอียงโฟกัส รายได้ก็ไม่เห็นจะดีเท่าที่ควร แถมโดนทำเกิน ชม ด้วยมั้งนี่ เห็นหลายทีละ แต่ก็ไม่เห็นพี่เค้าแจ้งกรมแรงงาน งานกับเงินนี่ ยิ่งหายาก ๆ อยู่ ชีวิตต้องทนเนาะ จากคุณ : Kryta (Kryta Ja) เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 54 03:33:50

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาปู่เสื่อรอค่ะ เขียนดีมากค่ะ อ่านแล้วเข้าใจง่าย เข้ามาให้กำลังใจค่ะ ;) จากคุณ : หมูบราซิล เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 54 20:29:02

ความคิดเห็นที่ 35 เข้ามาให้กำลังใจค่ะ จริงๆแล้วอยากมีชีวิตแบบนี้มาก ชีวิตต่างถิ่นที่ต้องต่อสู้ดิ้นรนหรือชีวิตที่ทำให้ได้เจอประสบการณ์แปลกใหม่ เราว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆเลย น้อยคนที่จะได้เจอ ถึงมันจะเหนื่อย จะลำบากมากแค่ไหน แต่การไปใช้ชีวิตที่ต่างประเทศในช่วงเวลาหนึ่งในชีวิต มันเป็นความฝันของใครหลายๆคน แต่ตอนนี้ แต่งงานลูกสองแล้วค่ะ อยู่แต่บ้าน เลี้ยงลูก ไม่ได้ไปไหนเลยเพระลูกยังเล็กมาก  มีความสุขคนละแบบ เคยคิดจะไป แต่หลายอย่างไม่เอื้ออำนวย ยังไงก็จะรออ่านนะคะ ^^ จากคุณ : อั้มขาว เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 54 21:00:15

ความคิดเห็นที่ 36 กำลังจะไป Work and Travel เป็น busboy พอดีครับ ขอบคุณมากนะครับ ที่เอาความรู้ความสามารถของตัวเองมา share ให้ทราบกัน จากคุณ : Chamchuri9 เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 54 21:38:19

ความคิดเห็นที่ 37 อยากบอกว่า ทำร้านฝรั่งแล้วจะรู้สึกว่าไม่เหนื่อยเลยคะ เพราะเค้าแยกหน้าที่ชัดเจน เป็นทีมเวิร์คมาก ส่วนร้านไทย ... 5 in 1 ตั้งแต่ รับโทรศัพท์ ยันล้างห้องน้ำ จากคุณ : immeeLy เขียนเมื่อ : 7 ม.ค. 54 23:40:49

ความคิดเห็นที่ 38 วันนี้ผมลืมตาตื่นขึ้นมาตอนเช้าพร้อมกับหิมะครับ New York เพิ่งจะโดนพายุหิมะถล่มไปเมื่อสัปดาห์ที่แล้วครับ หิมะที่ค้างอยู่ยังละลายไม่หมดดี นี่ดันตกอีกแล้ว Roommate ของผมที่เพิ่งมาจากเมืองไทยไม่นานเพิ่งจะตื่นเต้นกับการปั้นตุ๊กตาหิมะที่ Central Park เมื่อสัปดาห์ที่แล้วเริ่มบ่นแล้วว่าเบื่อหิมะ ส่วนผมนะเหรอหนาวนี้หนาวที่สามแล้วครับ ถ้ามันตกวันแรกๆก็ยังคงตื่นเต้นอยู่ แต่หลังจากนั้นก็จะเริ่มเบื่อ วันไหนผมหยุดผมชอบหิ้วรองเท้า Ice skating ไป Skating ที่ Bryant Park มากกว่า แต่วันนี้หิมะดันตก ทำให้แผนที่วางไว้ต้องยกเลิกไปเพราะส่วนมากเวลาหิมะตกลาน Ice skating มักจะปิด ทำให้ผมมีเวลาว่างมานั่งเขียนเล่าประสบการณ์ของผมต่อ   ตอนที่แล้วเล่าถึงการ Take order ที่ดีว่าควรทำอย่างไรแต่ยังไม่จบ เพราะผมยังไม่ได้พูดถึง Perfect checks หรือ Perfect bills หลายคนอาจจะสงสัยว่ามันคืออะไร พูดให้เข้าใจง่ายก็คือใบเสร็จอันยอดเยี่ยม แต่เดี๋ยวก่อน ไม่รู้ว่าคำแปลของผมทำให้ท่านผู้อ่านสับสนเข้าไปใหญ่หรือไม่ ลองฟังผมอธิบายไปเรื่อยๆคิดว่าทุกคนคงเข้าใจ การเป็นพนักงานขายที่ดีนั้นไม่ใช่แค่ขาย Appetizer, Entrée (Main Course), หรือ Drinks ได้เท่านั้น บริกรที่ดีควรจะเริ่มตั้งแต่ขายตั้งแต่ Drinks กับ Appetizer ให้กับลูกค้า หลังจากนั้นในขณะที่ขาย Entrée ควรแนะนำ Special ไปด้วย หลังจากลูกค้าตัดสินใจสั่งอาหารแล้ว ควรแนะนำต่อว่า Side order มีอะไรน่าสนใจ ส่วนใหญ่ Side order ร้านอาหารไทยจะเป็น Jasmine rice, Brown rice รวมถึงพวกผักลวก หรือผัดผักรวมจานเล็ก บางครั้งก็เป็นพวกข้าวเหนียวบ้าง Side order อาจจะฟังดูเป็นเรื่องเล็กสำหรับอาหารไทย แต่ผมยืนยันได้เลยว่าหากคุณมีโอกาสได้ไปกิน Steak ใน Steak House บรรยากาศดีๆ Side order แพงหูฉี่เลยครับ ล่าสุดผมไปเจอ Steak House แห่งหนึ่งที่เพื่อนแนะนำมาราคาไม่แพงมาก Steak ชิ้นนึงราคาประมาณ $35 แต่มันเป็นแค่ plain steak คือเป็นแค่เนื้อย่างเปล่าๆ ไม่มีเครื่องเคียงเลย ผมต้องสั่งหน่อไม้ฝรั่งย่างกับมันบด เป็น Side order เพื่อนๆเชื่อไหมครับว่า Side order มันตกอย่างละ $9.75 เบ็ดเสร็จยอดเงินออกมา ตก $150 สำหรับ Steak 2 order, Oyster 20 ตัว กับ Side order สรุปไปกับเพื่อนรวมสามคน หารกันออกมาคนละ $50 ทั้งๆที่ตั้งใจจะไปกินแค่ Steak ชิ้นละ $35 เห็นรึยังครับว่า Side order สำคัญแค่ไหน มาต่อกันที่หลังจากลูกค้าได้รับอาหารแล้ว Waiter ที่ดีควรขาย Drinks แก้วที่สองหรือแก้วที่สามให้ได้เพื่อเพิ่มยอดขาย หลังจากปล่อยลูกค้ารับประทานอาหารเสร็จแล้ว ก็ควรแนะนำ Dessert ให้ลูกค้า สรุปก็คือ Perfect bills ที่ผมพูดถึงก็จะประกอบไปด้วย Drinks, Appetizer, Entrée, Special, Side order, Drinks แก้วที่สอง, และ Dessert คิดดูสิครับว่าหากเราสามารถขายได้ขนาดนี้ต่อลูกค้าหนึ่งคน ในขณะที่ Waiter อีกคนขายได้แค่ผัดไทยจานเดียว ยอด Tips มันจะแตกต่างกันเท่าไหร่ ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับ style ของร้านและสถานการณ์ในขนาดนั้นด้วย เช่น ร้านกำลังขาย Lunch special เราก็ไม่มีเวลามา push Drinks หรือ Dessert เพราะร้านต้องการโต๊ะ หรือ ปาร์ตี้ใหญ่ที่กินอาหารหมดแล้วเราก็จะไม่มาขาย Drinks เพิ่มแค่แก้วเดียวแล้วปล่อยให้ลูกค้านั่งต่อ เพราะเราสามารถขายอาหารได้อีกมากสำหรับลูกค้ากลุ่มต่อไปที่นั่งรอโต๊ะอยู่ เป็นต้น จากคุณ : Tuninho_Juusan เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 54 01:23:07

ความคิดเห็นที่ 39 เมื่อวานรีบเขียนเพราะลงเวรดึกยังไม่ได้นอนเลย  อยากบอกว่า จขกท. เขียนได้ละเอียดและฮึดสุดๆค่ะ ชอบมากเลย ถ้ายังมีแรง  ยังไงสู้ต่อไปน่ะค่ะ เอาใจช่วย ยิ่งทำหลายตำแหน่งยิ่งรู้งานเยอะ จากคุณ : โค้งหักศอก เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 54 04:37:15

ความคิดเห็นที่ 40 ดูงานคร่าวๆค่ะ จากคุณ : หญิงเป๋อ เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 54 06:05:26

ความคิดเห็นที่ 41 เคยแต่เป็นคนกิน แล้วก็ใจง่ายเสียด้วย ร้านหนึ่งใน LA, Hollywood คุณน้อง waitress คนสวยบอกว่า ปลาทอดราดพริกอร่อยนะพี่ ลองไหมคะ เราก็ว่า sounds good.. เอามาเลยน้อง สรุปแล้ว ไอ้นั่นก็ดี ไอ้นี่ก็อร่อย เราก็สั่งแหลก ตอนจ่ายกลืนน้ำลายลงคอดังเอื้อก คุณน้องแกเกือบจะได้ perfect bill เชียวนะ ถ้าเราเอาของหวานใส่ไปในหูได้หน่ะ 555 ปล เห็นคนชมมาเยอะแล้ว แต่ขอชมแถมอีกคนก็คงไม่เป็นไร ว่า การใช้ภาษาของคุณ จขกท ดีมาก ลื่นไหล สละสลวย เขียนยาวๆเท่าไหร่ เรายังอ่านได้ไม่รู้เบื่อ เก่งมากค่ะ งานนี้เอาไปเลยเต็มสิบ จากคุณ : PatPDX เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 54 06:12:21

ความคิดเห็นที่ 42 ยืนยันตามความเห็นบนๆ ค่ะ จขกท.เขียนได้รัดกุม ไม่ย้วย รายละเอียดกริ๊บอีก เป็นกระทู้ที่เขียนได้ยาว แต่เราอ่านได้จนจบกระทู้แรก สนุกมากค่ะ มีประโยชน์ด้วย จากคุณ : โซเหนี่ยละเหี่ยใจ เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 54 10:18:04

ความคิดเห็นที่ 43 ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณสำหรับคำติชมของทุกความคิดเห็น ยิ่งมีเพื่อนๆมา comment ว่ารออ่านต่อนี่ยิ่งทำให้ผมมีความกระตือรือร้นที่จะเขียนให้จบโดยเร็ว ในวันหยุดส่วนมากถ้าผมไม่ได้ไปโรงเรียนหรือไม่มี plan ทำอะไร ผมชอบนอนอยู่บ้านครับ เพราะรู้สึกว่าขี้เกียจไม่อยากออกไปทำโน่นทำนี่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งวันที่หิมะตกปรายๆและอากาศหนาวๆอย่างนี้ การนอนซุกตัวอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่นๆจึงเป็นความสุขอย่างหนึ่งของผมในวันสบายๆอย่างนี้ ประเดี๋ยวสัปดาห์หน้าโรงเรียนเปิดเทอม ผมก็ต้องแหกขี้ตาตื่นไปเรียนแต่เช้าทุกวัน ดังนั้นในขณะที่โรงเรียนยังปิดเทอมอยู่และก็ไม่ต้องต้องไปทำงาน ผมจึงชอบการอยู่บ้านเป็นพิเศษ แต่ว่าวันนี้มีเหตุทำให้ต้องออกจากบ้านไป Shopping Mall ครับ บังเอิญว่าเดือนก่อนผมซื้อเสื้อ Coat มาตัวหนึ่ง ราคาแพงอยู่เหมือนกัน ใส่แล้วมีเพื่อนทักว่ามันใหญ่ ผมเลยเอาไปคืนครับ ใน New York นี่เวลาคืนของดีอย่างหนึ่งคือพนักงานเค้าไม่มาสงสัยว่าเราทำไมถึงคืน หรือมานั่งถามเหตุผลร้อยแปด แค่เค้าดูว่าของยังไม่ได้ใช้ (อันที่จริงเสื้อของผมหนะใส่ไปแล้วรอบนึงแต่เอาป้ายไปติดคืน) เค้าก็ยินดีคืนเงินให้ทันที หลังจากกลับมาจาก Mall ผมก็เอาผ้าไปซักครับ ที่เล่ามาทั้งหมดนี่ใช้เป็นข้อแก้ตัวว่าทำไมวันหยุดแล้วไม่มาเขียนเล่าต่อให้มันจบๆ เพราะมีเพื่อนๆบางคนติดตามอ่านอยู่ ว่าแล้วก็ตัดมาที่หน้าที่หลักของ Waiter ข้อสุดท้ายกันเลยครับ    4.จัดการเรื่อง Bill ครับ หรือเรียกยาวๆว่าใบเสร็จเก็บเงินค่าอาหาร อย่างที่ผมได้พูดไว้ตั้งแต่ตอนต้นครับว่าพนักงานบน Floor ทุกคน Work on Tips หมด ไม่เว้นแม้แต่ Waiter เองก็ได้เงินเป็นค่า Shift pay จากทางร้านเป็นเงินเล็กน้อยเท่ากับ Busboy และ Food Runner รายได้หลักของเรานั้นได้มาจากส่วนต่างของเงินที่ลูกค้าจ่ายให้หลังจากหักค่าอาหารให้แก่ทางร้านแล้ว ที่ทำงานมาดีทั้งหมดไล่ไปทุกตำแหน่ง คำตัดสินก็คือยอด Tips ที่ลูกค้าวางไว้ให้ครับ หากจะถามผมว่าแล้วลูกค้าจะวางเงินไว้ให้เท่าไหร่ ตามธรรมเนียมปฎิบัติของสังคมอเมริกัน เวลาไปรับประทานอาหารในร้านที่มี Service ลูกค้าควรจะให้ค่า Service ประมาณ15 – 20% ขึ้นอยุ่กับความพึงพอใจของลูกค้า หากลูกค้าจะไม่วาง Tips สักบาทเราก็ไม่มีสิทธิ์ไปเรียกร้องหรือไปฟ้องศาล เพราะการวาง Tips ไม่ได้เป็นกฎหมาย ส่วนใหญ่ถ้าลูกค้าไม่วาง Tips เราก็จะเข้าไปถามว่า Is everything OK in our service? หากลูกค้าตอบว่าไม่เราก็จะถามต่อไปว่า ทำไม you ไม่ให้ Tips ฉัน ที่ฉันถาม you เนี่ย ไม่ใช่ว่าต้องการอะไรจาก you หรอก แค่อยากจะรู้เผื่อว่าฉันจะได้นำไปแก้ไข นี่เป็นวิธีการพูดที่สุภาพอย่างหนึ่ง เพราะบางครั้งเราก็ต้องรักษาลูกค้าให้กับทางร้านด้วย แต่เราก็ไม่ลืมที่จะรักษาผลประโยชน์ของตัวเราเองด้วย บางครั้งก็มีการกัดลูกค้าให้แสบๆคันๆ เช่นลูกค้าบ้างคน กินข้าวไป $50 Tips ที่ได้ก็ควรจะเป็น $7-10 แต่มันให้มา$1 เดียว อย่างงี้บางครั้งเราตอกกลับไปดังๆเลยว่า เอาตังค์ you คืนไปเหอะ ให้มาแค่นี้ เดี๋ยวฉันมีลูกค้าที่ดีอื่นๆอีกมาก ให้มันอายไปเลย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ด้วยว่า เราเอง service  ดีหรือเปล่า เพราะบางครั้งยุ่งๆแล้วบริการไม่ดีลูกค้าเค้าให้มาแค่นี้ก็บุญแล้ว เราเคยโดน case นึงลูกค้าให้ Tips แย่ทั้งๆที่เราว่าเราบริการอย่างดี ถามว่าทำไม ลูกค้าเค้าบอกว่าเราดีทุกอย่าง ยกเว้นเพียงแต่ว่า เราไปไม่ได้เข้าไปถามเขาซักคำในขณะที่เขากำลังรับประทานอาหารอยู่ว่า ทุกอย่าง OK หรือเปล่า? เห็นรึยังครับอาชีพเอาใจลูกค้านี่ยากลำบากเพียงใด ต่างคนต่างมาจากครอบครัวที่ต่างกัน เราจะทำให้ทุกคนพอใจหมดก็ไม่ได้ แค่ทำตามหน้าที่ให้สมบูรณ์ก็พอ วกกลับมาเรื่อง Bill อีกนิดหน่อย Waiter ต้องบกพร่องเรื่อง Bill ให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ การกดอาหารผิดเข้าครัวไปหรือแม้แต่วาง Bill ผิดโต๊ะ (ซึ่งผมก็เคยทำผิดพลาดมาแล้ว) เป็นการทำให้เสียผลประโยชน์ทั้งกับทางร้านและตัว Waiter เราต้องไม่ลืมว่านอกจากทำยอดเงินเพื่อตัวเองแล้ว ยังต้องแบ่งเงินให้กับ Food Runner และ Busboy ด้วย ซึ่งพวกเค้าเหล่านั้นแทบจะไม่ได้จับเงินเลย ดังนั้นการเป็น Waiter จึงเป็นงานที่มีความรับผิดชอบสูงมากกว่าตำแหน่งอื่นๆ แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 54 13:11:26 จากคุณ : Tuninho_Juusan เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 54 11:59:55

ความคิดเห็นที่ 44 อ่านแล้วคิดถึงตอนเป็นสาวเสริฟเหมือนกัน  แต่ทำทู๊กกอย่างตั้งแต่จัดสลัด  เตรียมพวงพริก จัดโต๊ะ ดูดฝุ่น เป็นโฮส รับออร์เดอร์ เสริฟ รับโทรศัพท์ แพคอาหาร เก็บจานเช็ดโต๊ะ เซ็ทโต๊ะ คนล้างจานไม่มาก็ไปช่วยล้าง   ผักหมดก็วิ่งไปร้านซุปเปอร์แถวนั้นบางทีทั้งๆ ชุดไทยเลย สารพัดที่จะทำและบางร้านที่เคยทำก็ยุ่งมากช่วงเที่ยง  เพราะอยู่ในดาวน์ทาวน์มีคนเสริฟแค่ 2 คน ร้านขนาด 44 ที่นั่ง  เต็มค่ะท่าน  บางวันหมุนตัวจนหน้ามืดเลย  แต่ยุ่งแค่ชม.เดียวนี่แหละ เรียกว่าไม่มีเวลาหายใจเลย  ก็ Lunch special มีแจกทั้งซุป+สลัด  เรียกว่าไม่เคยเิดินมือเปล่าเลย ออกจากครัวต้องมีของเสริฟ  กลับเข้าครัวต้องมีออร์เดอร์และจานที่ลูกค้ากินหมดแล้ว ตอนนี้มานั่งนึกทำไปได้ไงว่ะ   แต่ความเคยชินมือกับเท้าและปากมันไปเอง  ก็เป็นประสบการณ์ไว้คุยโม้ ได้เหมือนกันนะ จากคุณ : ตกตะกอน เขียนเมื่อ : 8 ม.ค. 54 12:25:30

ความคิดเห็นที่ 45 เขียนได้ดี เห็นภาพตามเลยค่ะ และที่สำคัญ...รู้สึกสงสารเพื่อนที่ไปทำงานที่ NYC เลย มิน่าตอนถามเค้าว่า อยู่ที่โน้นลำบากไม๊? เค้าถึงพยักหน้าอย่างไว...พร้อมสายตาประมาณชีวิตต้องสู้ ขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์เอาเวลาพักมา share ให้ทุกๆ คนได้อ่านกัน จากคุณ : แป๊บเดียว (แป๊บเดียว) เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 19:07:10

ความคิดเห็นที่ 46 ขอบคุณนะคะ ที่สละเวลามาเขียนเรื่องน่าสนใจให้อ่าน ^^ จากคุณ : duckling เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 23:16:08

ความคิดเห็นที่ 47 ครั้งหนึ่งในชีวิต ผมใช้ชีวิตอยู่ในนิวยอร์คระหว่างปี 1970-1980 (อาจมีหลายคนยังไม่เกิด) ผมเริ่มงานด้วยการเป็น Busboy เหมือนกัน อ่านกระทู้นี้ เหมือนเดินเที่ยวไปใน Memory lane เลยทีเดียว ... ขอบคุณ Tuninho_Juusan มากๆ ที่เล่าเรื่องชีวิตงานด้านนี้ และเล่า(เขียน)ได้ดีมาก อ่านสนุกมากๆ ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ ผมทำงานและเรียนจบ Respiratoty Therapist แล้วทำงานที่โรงพยาบาลใน Long Island แล้วจึงย้ายมาอยู่ California อีก 20 ปี ขณะนี้ เกษียณและอยู่เมืองไทย ยังคิดถึงวันนั้นๆ เสมอ แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 01:42:20 จากคุณ : ArtLover เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 01:34:08

ความคิดเห็นที่ 48 อีกสองอาทิตย์ต้องกลับไปเดินมาราธอนอีกแหละ กลับบ้านมาพักผ่อน แต่ฝันว่าเดินถือจานทุกวัน take order รับโทรศัพท์ หลอนมากกก ดูค่ะ ฝึกไว้ http://www.youtube.com/watch?v=b46MId2CpYM&feature=related จากคุณ : noey (noey222001) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 22:40:28

ความคิดเห็นที่ 49 เน้น ย้ำอีกครั้งนะครับว่า ช่วยๆๆ กันกด VOTE ก็ดีนะครับ เพี่อที่ กระทู้จะได้อยู่ได้นานๆ นะครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 12:04:20

ความคิดเห็นที่ 50 ขอบคุณสำหรับความรู้ คับ เป็นประโยชน์มากๆๆ เลยคับ จากคุณ : chaimongkol_n เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 09:07:26

ความคิดเห็นที่ 51 เก่งมากเลยค่ะ เขียนได้ดีมากๆ ไม่เคยรู้เรื่องทำงานร้านอาหารเลยก็ได้รู้จากตรงนี้ จากคุณ : ฺฺBB เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 09:13:19 A:99.157.50.229 X: TicketID:181710

ความคิดเห็นที่ 52 . . ..........โห..........อ่านแล้วนึกถึงตัวเองเลยอ่ะ.... สมัยที่ไปเรียนเราก็ทำมาเกือบทุกตำแหน่งเหมือนกันเลย ยกเว้น hostess......เพราะว่าร้านที่เราทำไม่มีอ่ะ เรายังเคยเลยอ่ะมีอยู่ปีนึง...ได้นั่งเค้าท์ดาวน์ บนรถเมล์...เพราะเพิ่งเลิกงานกลับบ้านT_T พูดถึงละนำตาจะร่วง....วันวาเลนไทน์ก็ไม่ได้หยุดกับเค้า....แต่ก็สนุกดีนะ...เป็นประสบการณ์ที่ดีเลยแหละ.....ฝึกความอดทนแบบสุดๆๆๆๆๆๆ . . ปล. เป็นกำลังใจให้คุณ จขกท.นะคะ!!!!  สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ^^ จากคุณ : Monkey@CNX เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 14:02:49

ความคิดเห็นที่ 53 You are a good man!!! อยากทำให้ได้ครึ่งหนึ่งของ จขกท จัง เก่งมากนะคะ ทำงานมาเหนื่อยๆ ไหนจะต้องมาบรรยายเป็นลายลักษณ์อักษรให้ผู้อ่านได้ติดตามอีก นับถือจริงๆคะ  จะติดตามเรื่องราวของคุณต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : bc1909 เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 54 14:50:55

ความคิดเห็นที่ 54 แวะเข้ามาให้กำลังใจจขกท.นำเสนอเรื่องราวดีๆอย่างนี้ต่อไปคะ ^___^ จากคุณ : บลูโซดา เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 54 00:32:04

ความคิดเห็นที่ 55 คิดถึงความหลัง ทำมาทุกตำแหน่งเหมือนกัน แต่เป็นร้านฝรั่ง แยกหน้าที่ค่อนข้างชัดเจน ยกเว้นช่วงกลางวันที่ไม่ค่อยมีลูกค้า ก็จะใช้คนน้อย ตอนแรกก็เป็น Host : ไม่เข้าใจว่าทำไม Manager ให้กะเหรี่ยงอย่างเราเป็น Host ได้ไง ต่อมาก็เลื่อนเป็น Waitress : ซึ่งก็ทำพังตั้งแต่วันแรก ทำไปซักพัก ขอเป็น Cashier เพราะขี้เกียจทะเลาะกะลูกค้า : ยังกะว่าภาษาจะดีมากจนไปทะเลาะกะเค้าได้งั้นแหละ แต่ก็นะ แง่งๆ กะลูกค้าประจำ แต่ตำแหน่งนี้ขอเปลี่ยนไม่ค่อยได้ เพราะ Manager เห็นว่าเป็น waitress ที่ยอดเยี่ยมมากๆ (ไม่รู้มันเอาตาตุ่มดูหรือไง) ทำไปซักพัก นอยด์เป็นประจำว่าไม่อยากเป็น Waitress ก็ดันกลายเป็นคล้ายๆ หัวหน้า Waitress ประจำกะซะงั้น (ไม่มีตำแหน่งโดยตรงหรอก แต่โดยหน้าที่ที่ถูกโยนมา มันก็เป็นคล้ายๆ งั้นแหละ) คิดๆ แล้วก็อยากกลับไปทำอีกนะ ก็สนุกดีเหมือนกัน มันวุ่นดีอ่ะ ไม่เหมือนที่นี่ นั่งปวดเฮดอยู่หน้าคอมพ์... จากคุณ : *~Treacle Tart~* เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 08:55:27

ความคิดเห็นที่ 56 วันหนึ่ง เมื่อคุณหลุดพ้นจากตรงนั้น คุณจะคิดถึงมัน และยิ้มกับตัวเอง จากคุณ : LAPD21 เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 54 16:35:00

ความคิดเห็นที่ 57 เพิ่งเลื่อนจากhost มาเปน wait สนุกสุดๆก็ตอนทำ drink เนี่ยแหละค่ะ ชอบมาก ชอบทำ mojito ที่สุด :) แต่ทำ lychee martini ทีไรโดนคืนประจำ -*- (แต่หลังๆลูกค้าเริ่มไม่คืนละเพราะว่า ไปถามคนอื่นมาว่าทำไงให้อร่อย และควรจะมีรสยังไง) จากคุณ : Ms.Puff เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 54 03:09:56

ความคิดเห็นที่ 58 จขกท โชคดีจังเลยที่ได้ทำงานนี้ เพราะเราเองก็ชอบงานนี้เหมือนกันค่ะ สักวันคงมีโอกาสได้ทำในสิ่งที่ฝัน เป็นกำลังใจให้ จขกท ตั้งใจทำงานนะคะ ท้อแต่อย่าถอยค่ะ อยู่ต่างบ้าน ต่างเมืองดูแล ตัวเองนะคะ จากคุณ : อยากไปทำบ้างจัง (ดอกหญ้า กลางป่าฝน) เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 54 11:33:03

ความคิดเห็นที่ 59 พูดแล้วก็นึกถึง ขอเล่าด้วยนิดนึงครับ แจมด้วย แจมด้วย หุหุ ผมได้งานเป็น Parking Boy ครับ หรือเด็กรับรถนี่เอง บังเอิญร้านที่ผมทำงานเนี่ย เป็นร้านที่มีที่จอดรถค่อนข้างน้อย  การจอดรถต้องจอดติดๆกัน ซึ่งพวกฝรั่งเนี่ยถนนหนทางบ้านเค้านี่ขับรถกันง่ายๆ สบายๆ ขับรถก็ต้องซิ่งตามสปีดลิมิต รถจักรยานยนต์ก็ไม่มี ที่จอดรถก็ที่ใครที่มัน กว้างขวางโอ่อ่า  อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้พวกฝรั่งถอยรถ จอดรถกันไม่ค่อยเก่งในที่แคบๆน่ะครับ จึงเป็นหน้าที่ของพวกผม พวกฝรั่งจะขับรถเข้ามา ผมจะเข้าไปบอกเลยว่า ผมจะจอดรถให้น่ะครับ (I'll park for u )  เป็นการพูดแบบตัดบทเลย ไม่ต้องพูดมา ให้ลงจากรถมาเลย เพราะถ้าลูกค้าจอดรถไม่เก่งเนี่ย ถ้าไปเฉี่ยว ไปสะกิดรถลูกค้าคันอื่นนี่ ละก้อ งานเข้าคร๊าบ ลูกค้าบางคน ถ้ารถเค้าแพงๆแต่ขับรถไม่เก่งนะ เค้าจะยืนเชียร์ ยืนดูรถให้ผม เวลาผมถอยรถของเขา แต่ฝรั่งบางคนขับรถเก่งๆ ผมก็จะยืนโบกรถให้เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไรเลย สบายไป หุหุ หรือถ้าเจอลูกค้ากวนๆ แบบ "รถของชั้น ชั้นจะจอดเองอะ" แล้วดูท่าจะจอดรถไม่คล่องนี่ ผมจะไล่ให้ไปจอดข้างถนน ข้างนอกเลยนะครับ ให้เดินมาเอง งานนี้ผมใหญ่ครับ เพราะรถแต่ละคันแพงๆทั้งนั้น ไม่จอดก็ไม่ต้องจอดครับ ไม่ง้อ หรือลูกค้ากวนโอ๊ยระดับสอง คือ ขับรถเข้ามาแต่ไม่ถาม ไม่จอด ไม่คุยกับเรา พุ่งไปจอดเองเลยในที่ของคนอื่น(แต่มันไม่รุ้ไง) ผมจะบอกเลยว่า "นายจอดตรงนั้นไม่ได้ มันไม่ใช่พื้นที่ของร้าน ให้จอดเฉพาะตรงนี้เท่านั้น" ถ้าลูกค้าไม่ยอมเนี่ยนะ ผมจะขู่เลยว่าจอดตรงนั้นจะโดนโทรล์ (โดนลากรถเน้อ) และไม่รับผิดชอบด้วย ลูกค้าทุกคนก็ต้องจำยอมทำตามคำสั่งของผมทุกคำ ฮ่าๆ   ซึ่งหน้าที่ที่ผมทำนี่ มีข้อดีคือ 1.ลูกค้าเค้าง้อผมครับ และผมไม่ต้องง้อเค้าครับ ผมบอกอะไรเค้าก็ต้องทำตาม เพราะรถเค้าขึ้นอยู่กับผม ฮ่ะๆ 2.เจ้าของร้าน เด็กเสริฟ์ พนง ในร้านเค้าง้อผมครับ เพราะถ้าผมไล่รถลูกค้าไป เขาก็ขาดรายได้ ขาดลูกค้า เพราะผมได้ตังค์จากทางร้านเป็นหลักอยู่แล้ว หุหุ 3.เวลารอลูกค้า ผมจะอยู่ตรงไหนก็ได้ครับตรงลานจอดรถ เช่นในรถของผม อยู่ในตึก จะยืนกินขนม เล่นเกม ทำอะไรก็ได้ครับ ไม่มีใครคุม สบายสุดๆ แต่ที่ชอบมากก็คือ 4.ผมสามารถเอารถลูกค้าไป "ทดลองขับ" ได้ครับ เห็นรถแพงๆบางทีก็อยากลองซิ่งดู ก็จะขับวนๆ แถวๆร้านอาหาร ถ้าเจ้านายถามก็บอกว่าเมื่อกี้ไม่มีที่จอด เลยขับรถวนหาที่จอด สุดๆอ่ะ 5.ทำงานกะละสี่ชั่วโมงเองครับ ได้ค่าเหนื่อยรวมทิปแล้วตกประมาณชั่วโมงล่ะ 20 US ถือว่าเยอะ พอตัวเลยครับกับงานที่สบายๆแบบนี้ สรุปว่า ถ้าไม่ขับรถไปชนใครเนี่ย ก็เป็นงานที่ทำแล้วมีความสุขมากเลยครับ แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 54 14:35:30 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 54 14:30:47 จากคุณ : กก (wazenteq) เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 54 14:07:10

ความคิดเห็นที่ 60 เคยทำงานร้านแมคอยู่ 3 เดือน มีทั้งสนุก ทั้งกดดันเล็กน้อย ก็เป็นประสบการณ์ดีคับ ที่อเมกาหาเงินได้ง่ายคับ งานไหนๆก็ได้เงิน แถมค่าเงินก็มีมูลค่า ซื้อของที่เราคิดว่าแพงในบ้านเรา แต่บ้านเค้าเราซื้อได้ในราคาที่ถูก ยกตัวอย่างน้ำหอม เราสามารถทำงานใน 1 วัน ซื้อน้ำหอมได้แล้ว 1 ขวด ยี่ห้อนี่ไม่ต้องพูดถึง ดังๆทั้งนั้น เป็นบ้านเราคงทำอยู่เกือบเดือนถึงซื้อได้ จากคุณ : คุณชายตี๋น้อย เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 54 20:48:45