ความคิดเห็นที่ 1 ผู้ชายนะคะ ถ้าลองรัก ให้มันงานยุ่งจนหัวปั่นสั่นคลอนแค่ไหน มันต้องปลีกเวลามา ไม่มีเวลาก็ต้องมีจดหมาย มีอีเมลล์มาให้ชื่นใจ ให้เราอยู่สุดหล้า ผู้ชายตามไปได้ทุกที่ละค่ะ ถ้าอยากเจอ บินมายี่สิบสี่ชั่วโมง มาหาสองวันก็เอา ผู้ชายเป็นสัตว์โลกที่ไม่ซับซ้อนค่ะ ส่วนใหญ่ผู้หญิงพยายามคิดให้มันซับซ้อนไปเอง จากคุณ : mrs.night owl เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 12:16:25

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นด้วยกับคุณmrs.night owl ค่ะ ถ้าเราคิดว่าจะร่วมชีวิตกับใครแล้วต้องดูให้ดี ตั้งแต่ก่อนแต่ง เพราะตอนเป็นแฟนถ้ายังทำให้เราไม่สบายใจ หลังแต่งงาน มันจะมีเรื่องอื่นๆเข้ามาอีกมากมายที่จะมาทดสอบความมั่นคงของทั้งสองคน  อย่างที่เขาว่า แค่รักไม่พอจะทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขค่ะ สำหรับตัวเอง เจ็ดปีที่ต้องอยู่ห่างกันคนละฟากของโลก แฟนเป็นฝ่ายทำให้เรารู้สึกว่าเขาอยู่ข้างเราตลอด จนได้มาอยู่ด้วยกันก็ยังเหมือนเดิม เชื่อว่าคนที่รักเราจริงและเป็นเนื่อคู่ของเรา รอเราอยู่ค่ะ เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ โชคดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 54 12:37:50 จากคุณ : Charlie^^ เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 12:36:40

ความคิดเห็นที่ 3 จากที่อ่านดู ดูแฟนคุณงานยุ่งมากนะคะ ลองบอกให้เค้าโทรมาหาคุณที่ไทยดูไม๊คะ หรือไม่ คุณก็โทรหาเค้าเองเลยค่ะ   อย่างน้อยคุณก็จะได้ไม่ต้องกังวลว่าทำไมเค้าไม่ตอบเมล ทำไมเงียบหายไป ผู้ชายบางคนเค้าอาจคิดว่าทำแค่นี้ล่ะ ที่เป็นสิ่งที่แฟนควรจะทำกัน  แต่ผู้หญิงไม่ได้คิดแบบนั้น หลากหลายความคิดค่ะ สำหรับเรา แฟนเราเป็นฝ่ายโทรมาเองค่ะ โทรมาทุกวัน เค้าจะรู้เองว่าควรจะ keep in touch เราโดยห้ามขาดตกบกพร่อง จากคุณ : aimeramm เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 12:53:17

ความคิดเห็นที่ 4 ลองหายไปดูซิค่ะ หยุดติดต่อดูแล้วดูอาการว่าเค้าจะทำยังไง ผู้ชายถ้ารักนะทำได้ทุกอย่างไม่ว่าจะงานยุ่งสุมหัวแค่ไหนก็ตาม ถ้าไม่รักนอนกระดิกเท้าเฉยๆมันยังบอกว่ากำลังยุ่งเลยค่ะ จากคุณ : Scooterella เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 13:03:36

ความคิดเห็นที่ 5 ลองเปิดใจคุยกับคนอื่นดูดีไหม บางที่การที่เรานั่งเศร้าหรือเครียดอยู่คนเดียวบางทีฝั่งโน่นกำลังเฮฮาปาร์ตี้อยู่ก็ได้ มันไม่แฟร์หรอก หรือไม่ก็ลองใจเขาดู จขกท ลองหาเพื่อนใหม่คุยไม่แน่อาจจะเจอคนที่ใช่หรือคนที่เขาทำให้เราไม่เครียด แล้วลองขาดการติดต่อแฟนดูเขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร ถ้าเขาแคร์เราเขาก็จะแปลกใจเองว่าทำไมเราเปลี่ยนไป แต่ถ้าเราขาดการติดต่อแล้วเขาก็เงียบไปเลยไม่ติดต่อมาแม้แต่อีเมล์ถามสารทุกข์สุขดิบก็ตัดใจหาคนใหม่เถอะค่ะ ไม่ได้อยากทำให้ไม่สบายใจนะ แต่ไม่อยากให้ จขกท เป็นทุกข์กับสิ่งที่ขาดเดาไม่ได้เพื่อนหลายคนที่เขามีแฟนคนต่างชาติ เขาจะติดต่อกันเกือบทุกวันถ้าไม่แชทกันก็จะส่ง sms หรือโทรหากัน (บางคนเปิดแคมทิ้งไว้เห็นกันแม้แต่เวลานอน เกือบ 24 ชม.แน่ะ)ขอยกตัวอย่าง คุณญารินดา (นักร้อง)  ที่แฟนฝรั่งเขารักเขามากถึงขั้นยอมจากบ้านมาหางานทำอยู่เมืองไทย เพื่อนหลายคนบอกจงทำตัวเป็นผู้เลือก อย่าทำตัวเป็นผู้ถูกเลือกในเมื่อเราเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเขา แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 54 13:38:07 แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 54 13:37:06 จากคุณ : sapuknik79 เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 13:35:08

ความคิดเห็นที่ 6 ไม่รู้น่ะ แต่เราคิดว่ายังไงก็ต้องคุยกันให้เข้าใจ ถ้ายิ่งค้างคาอยู่ยางนี้มันไม่ดี ทำไม่เวลาคุณ ออนไลน์ เค้าออฟไลน์ ไม่ดีเลย น้าจะบอกว่าฉันไม่ว่างอะไรประมาณนี้ เราคิดว่าติดต่อทาง mail ช้า บางครั้งเค้าอาจไม่มีเวลา แต่ถ้าเค้ามี BB มันก็ไม่ช้าอะไร เราก็คนหนึ่งที่คุยกันทางBB คนรักกันเคัาต้องเค้าต้องติดต่อเราความห่างไกลไม่ใช้ปัญหา โทรหากันก็ได้ sms e-mail หากันได้ ยังไงก็เป้นกำหลังใจน่ะ จากคุณ : James เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 13:53:16 A:217.165.153.153 X:217.165.153.153 TicketID:288495

ความคิดเห็นที่ 7 ยี่สิบกว่าปีก่อน   ตอนชอบกันเรากับแฟนอยู่กันคนละเมือง  เขาอยู่โตเกียว  เราพักอยู่โกเบ  หมดเงินค่าโทรศัพท์และค่าชินกันเซ็น  จนขนาดต้องต้มถั่วกับนํ้าเปล่ากิน ไม่มีปัญญาจะซื้อแม้นํ้าตาล พอปริญญาโทแฟนย้ายมหาลัยมาอยู่โกเบ  จากนั้นเลยพอมีเงินเหลือเก็บบ้าง   สมัยนีมี skype มีfacebook มีsms  น่าจะคุยกันได้ทุกวันเลยนะคะ   เราคบกับสามีมา ๒๘ ปีแล้ว  ห่างกันวันสองวันยังโทรคุยกันเลย  แฟนคุณอาจจะเริ่ม get cold feet แล้วมั๊ง สามีเรา(ฝรั่ง)เองก็เคยบ่นทีเล่นทีจริงว่าสาวไทยคบยากเลิกยาก   บางทีทำให้ผู้ชายกลัวกับการที่จะต้อง commit ตนเองขนาดนั้น   ถามเขาตรงๆเถอะค่ะ   ไม่ชอบเราแล้วก็บอกมา   จะได้มีเวลาเสียใจ  ทำใจ แล้วก็ move on จากคุณ : อาคิคุุน เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 14:04:37

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นด้วยกับความเห็นบนๆค่ะ แต่มันก็แล้วแต่นิสัยของผู้ชายคนนั้นด้วยนะ อย่างสามีเพื่อนเราก็คล้ายๆแบบนี้ คือ ไม่ได้มีใครใหม่ แต่เป็นคนเรื่อยๆเอื่อยๆ slack อ่ะค่ะ ถ้าเค้าเป็นแบบนี้คือ ไม่ค่อยติดต่อ ไม่ว่าคุณจะอยู่ใกล้หรือไกล ก็แสดงว่าเป็นนิสัยเค้า แต่ถ้าเพิ่งมาเป็นช่วงหลังๆนี่น่ากังวล แต่ที่คิดเพิ่ิมไปจากที่คุณ จขกท ถามคือ เรื่องอนาคตของคุณกับเค้ามากกว่าหลังจากคุณเรียนจบ คือ จากกระทู้ก่อน แล้วก็อ่านต่อเนื่องมากระทู้นี้ คุณ จขกท เป็นอาจารย์ ไปเรียนเอกยังไงก็คงต้องกลับมาใช้ทุนใช่ไหมคะ แล้วยิ่งคุณแม่หวงแบบนี้ เรื่องการเรียนจบเอกแล้วตั้งรกรากทำงานทำการที่อังกฤษคงเป็นทางเลือกที่เป็นไปไม่ได้ ไม่ทราบว่าคุณแม่ทราบเรื่องแฟนคนนี้หรือเปล่า ถ้าท่านทราบนี่ก็อาจจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ท่านงอแงเพราะกลัวคุณจะไปแล้วไม่ยอมกลับ ถ้าคุณมีภาระหน้าที่ๆต้องผูกพันกลับมาอยู่เมืองไทยในอนาคตแน่ๆหลายๆปี การมีแฟนเป็นคนต่างชาติ คงไม่ใช่หนทางที่ราบเรียบนักในอนาคต แฟนคุณ จขกท เองก็เหมือนจะเรียนเอกแล้วก็คงจะทำงานต่อที่อังกฤษ การที่เค้าจะติดตามคุณ จขกท มาตั้งรกรากในเมืองไทย ทำงานเป็นอาจารย์สอนในมหาวิทยาลัยเมืองไทยเงินเดือนไม่มากเท่าที่อังกฤษ เค้าจะเสียสละตรงนี้หรือเปล่า อันนี้ก็น่าคิด หรือเมื่อใช้ทุนหมดแล้ว คุณจะยอมเสียสละหน้าที่การงานตัวเอง กลับไปเริ่มต้นหางานทำใหม่ที่อังกฤษหรือเปล่า สมัยเราเรียน ป โท ที่ออส เพื่อนเรามีแฟนเป็นคนต่างชาติหลายคน แต่ที่คบกันยืดจนแต่งงานคือ คนที่อยู่ต่างประเทศต่อเลย ส่วนคนที่ต้องกลับไทยนั้น ไม่รอดสักราย เพราะพอถึงทางที่ต้องเลือกหน้าที่การงานแล้ว ฝรั่งหรือคนไทยเองก็มักจะเลือกงานก่อนที่จะย้ายถิ่นฐานตามแฟนไป ถึงแม้จะรักกันแค่ไหนก็ตาม คบกันระยะไกลโดยที่ไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเสียสละ สักพักพอห่างกันมากๆ ก็เลิกกันไปเอง ่ส่วนคู่เรานั้นที่รอดมาได้จนแต่งงานกันก็เพราะเค้าย้ายมาเมืืองไทยแล้วก็โชคดีที่ต่อมาเค้าก็หางานทำได้ไม่ไกลจากเมืองไทยด้วย ไม่งั้นถ้าต้องห่างๆกันสามปีคงเลิกกันแน่ แม้แต่หลังแต่งงานแล้ถ้าเราไม่ลาออกตามเค้าไปก็คงไม่ดีต่อชีวิตคู่เหมือนกัน เล่าให้ฟังนะคะ ยังไงก็ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 15:02:36

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณทุกความคิดเห็นจริงๆค่ะ เรื่องของแฟนเราคนนี้ เขาไม่ได้เพิ่งมาเป็นค่ะ เป็นตั้งแต่วันแรกที่เรากลับมาไทยเลย คือเอื่อยๆ เรื่อยๆ ไม่ได้ตามจ๊ะจ๋าคิดถึงเหลือเิกินอะไรแล้วค่อยๆมาแผ่วเอาตอนปลาย พูดได้ว่าหลุดจากเกาะอังกฤษปั๊บเป็นยังงี้ทันที ตั้งสัปดาห์กว่าด้วยซ้ำเขาถึงจะเมล์หาเรา และเป็นการเมล์ตอบที่เราเขียนไปหาก่อนด้วย ในอีเมล์ตามปกติเขาก็จะมีคำหวานๆแบบ my dear, my love, my little flower (อายง่ะ) แต่พักหลังๆเนื่องจากปริมาณอีเมล์มันน้อยลงไป ก็เลยไม่สามารถเทียบได้ว่าเขาใช้คำหวานอะไรเทือกนั้นบ่อยเท่าเดิมไหม แต่เวลาคุยทางสไกป์เขา็ก็เรียกเรา my love, my dear อยู่นะคะ แล้วก็ยังพูดถึงว่าเรากลับไปแล้วจะไปทำไรกันมั่ง เที่ยวไหนบ้าง บอกว่าคริสต์มาสหน้าจะพากลับไปบ้านเกิดเขาทางใต้อีก คือไม่ได้ทำเนียนเงียบๆบอกเป็นนัยๆว่าไม่อยากคบหาแล้วอะไร อันที่จริงเราสังเกตตั้งแต่ตอนอยู่โน่นแล้วแหละว่า เวลาเขาคุยทางเน็ทหรือทางโทรศัพท์เขาจะเงียบๆ เรียบๆ เหมือนไม่ค่อยรู้สึกอะไร เราไม่แน่ใจว่าแบบนี้เรียกว่า ignorance ได้หรือเปล่า เวลาได้คุยกันเขาก็ถามอยู่ว่าเราเป็นไงมั่ง missin you นะ เพียงแต่เขาจะไม่ใส่ใจที่จะเขียนเมล์หาเรา หรือพยายามติดต่อสม่ำเสมอ เรายังประทับใจและขอบคุณทุกความช่วยเหลือที่เขาช่วยเรา แต่มันคนละเรื่องกับการรักษาความสัมพันธ์ เราเหงาง่ะ เคยลองหยอดๆไปประมาณว่า ถ้าฉันกลับไปอังกฤษเธอจะมีเวลาว่างเร้อ เขาก็บอกมีสิ แต่ตอนนี้เขางานเยอะ ซึ่งอันนี้เราเห็นตั้งแต่ตอนที่อยู่โน่นแล้วว่าเขางานยุ่งจริง เนื่องด้วยเป็นนร.ทุนและต้องทำงานให้คณะด้วย เขาจำเป็นต้องทุ่มให้งานเยอะไม่งั้นก็โดนตัดทุนไป แต่ก็อย่างที่หลายท่านบอก เราคิดหลายครั้งว่ามันจะใช้เวลาสักเท่าไหร่เชียวที่จะเขียนเมล์สั้นๆ บอกเล่าเก้าสิบให้เราได้รู้ความเป็นไป ห้านาทียังไม่ถึงเลยมั้ง เขาไม่มีเวลาจริง หรือไม่สนใจที่จะแบ่งเวลาให้เราบ้างกันแน่ นี่คือที่แอบน้อยใจเป็นระยะๆนะ ความสัมพันธ์กับคนไทยที่ผ่านมาเราเบื่อความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของมาก เธอไว้ผมยาวสิ ชั้นชอบ เธอใส่กระโปรงสิ ชั้นชอบ แค่นี้ทำให้คนที่รักไม่ได้เหรอ อะไรทำนองนี้ เราเลยตั้งใจว่าถ้าคบใครอีกเราจะไม่บังคับให้เขาเปลี่ยนความเป็นตัวเขาเองจนเกินพอดี คบกับคนนี้เราค่อนข้างระวังมากเลยค่ะ ทั้งความรู้สึกและการปฏิบัติตัว บอกตรงๆเราไม่เคยคบฝรั่งมาก่อน บางทีทำอะไรก็กลัวว่าเขาจะหาว่าเราเป็น psycho girlfriend อาจจะเหมือนสามีเพื่อนคุณอาคิคุนก็ได้ค่ะที่บอกว่าสาวไทยคบยากเลิกยาก แต่ด้วยความที่เราเป็นคนตรงและเปิดเผยเราก็บอกเขาไปเลยว่ารู้สึกยังไง ถ้าไม่แน่ใจว่าทำแบบนี้ไปแล้วเขาจะรู้สึกไม่ดีไหมเราก็ถามเลย ปรึกษาเพื่อนฝรั่ง เขาบอก What he wants is also as important as what you want ก็ตรงใจเรานะ เราถึงได้ตั้งใจจะเขียนอีเมล์ไปคุยกับเขาตรงๆ ซึ่งจริงๆตั้งใจไว้นานแล้ว แต่มันเป็นช่วงคริสมาสและปีใหม่ อันนี้เขาจะหายไปเราก็ไม่แปลกใจเพราะเขาไปเยี่ยมครอบครัว คนเขาอยู่กะครอบครัวยังจะบังคับให้เรารายงานตัวกะเราตลอดมันก็คงพิลึกอ่ะ่ ในความคิดเรานะ คุณยุ้ยหัดเขียน ใช่แล้วค่ะเรา้ต้องกลับมาใช้ทุนหลังเรียนจบ แต่เราบอกเขาในวันที่เขาขอเราเป็นแฟน ตั้งแต่ก่อนเราจะรับทุนป.เอกด้วยซ้ำไปว่า นี่เธอ เธอรู้นะว่าฉันมานี่เพื่อมาเรียน เรียนจบฉันก็ต้องกลับบ้านไปทำงาน ถ้าฉันต่อเอกถึงฉันจะได้กลับมานี่ฉันต้องทำงานที่ไทยยาวเลยนะ เธอโอเคเหรอ ฉันอยู่กับเธอไม่ได้เหมือนคนอื่นๆนะ เขาบอกเขารู้ ไม่เป็นไร ในอนาคตมันต้องมีหนทางอะไรสักอย่าง พอเรารับป.เอกเราก็ถามซ้ำ เขาก็ตอบเหมือนเดิม เรื่องในอนาคตเรายังไม่ได้คิดไกลไปถึงเรื่องแต่งงานการลงรากฐานอะไร ไม่อยากคาดหวังล่วงหน้าค่ะ สวรรค์ล่มมาแล้วจะลำบาก เราสับสนว่าบางเวลาเขาก็เหมือนไม่สนใจเรา แต่พอคุยกันบางทีเขาก็ทำให้เรารู้สึกว่าเขาคิดถึงเราอยู่นะ ไม่รู้ว่าตกลงเขายังคิดเหมือนเดิมกับเราแน่หรือเปล่าเนี่ยทำไมติดๆดับๆยังกะหลอดไฟไส้ขาด อันที่จริงเราค่อนข้างมีความสุขกับความสัมพันธ์แบบนี้นะคะ ไม่มีใครมาคอยหวงห้ามเป็นเจ้าของตลอดเวลาเกินไป อยากตัดผม อยากไปไหน อยากทำอะไรก็ทำได้ เพียงแต่เราไม่ได้โสด เรามีใครอยู่ที่โน่น เพราะงั้นถ้าไม่ได้เจอหน้ากันนานๆเราก็ทนได้ เพียงแต่ขอให้ติดต่อกันสม่ำเสมอเท่านั้นเอง บอกให้รู้ว่ายังรักยังคิดถึง แค่นั้นก็พอแล้ว ที่ผ่านมาเราติดต่อสม่ำเ้สมอ ไม่มีหรอกทิฐิว่าเธอไม่ส่งมาฉันก็ไม่ส่งเหมือนกัน แต่คงต้องลองวิธีหายไปเฉยๆสักสัปดาห์ตามที่หลายท่านแนะนำแล้วค่ะ ถ้าไม่มีเมล์มาเลยคราวนี้เราคงเขียนเมล์แบบเปิดอกจริงๆแล้วล่ะ รักก็ช่วยคอนเฟิร์ม แต่ถ้าเธอไม่เหมือนเดิมก็บอกมา  (ว้าว คล้องจอง) แต่แน่นอนว่าถึงจะคบต่อไม่คบต่อ เรากลับไปเรียนต่อแน่นอนค่ะ ปะป๊าสั่งไว้นักหนาว่าให้เรียนสูงๆไว้ เกิดผะอั๋วทิ้งในอนาคตเราจะได้ไม่ลำบาก เราก็หนึ่งในใต้หล้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า และอีกครั้ง ขอบคุณสำหรับกำลังใจจริงๆค่ะ น้ำตาซึมเลย ขอโทษนะคะเขียนยาวอีกแล้ว ออกพ็อกเก็ตบุ๊กท่าจะดีมั้งเนี่ย จากคุณ : ยิ้มหวานของพิทลอร์ด เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 15:53:15

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านเรื่องราวของคุณก็เห็นใจและเข้าใจคุณนะ การที่เราจะมีใครสักคนเข้ามาในชีวิต โดยเฉพาะความสัมพันธ์ที่เรียกว่า "แฟน" นั้น มันต้องใช้เวลาในการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ความสมดุลของความสัมพันธ์เป็นเรื่องสำคัญ ถ้าความสัมพันธ์นั้นไม่สมดุล ฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่งต้องแบกรับความรู้สึก อย่างใด อย่างหนึ่ง มันก็จะเกิดปัญหาได้ ถ้าคุณรู้สึกว่าความสัมพันธ์ ครั้งนี้ คุณรู้สึก สงสัย ไม่แน่ใจ ไม่ไว้ใจ และมีคำถามในใจมากมายเกี่ยวกับ อีกฝ่าย คุณจงใช้สติ ตรึกตรอง ไตร่ตรอง ว่าคุณจะรักษาความสัมพันธ์แบบนี้ต่อไปหรือไม่  ขอให้คุณโชคดีนะคะ จากคุณ : หัวใจสีชา เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 17:35:25

ความคิดเห็นที่ 11 เอ่อ มีเวลาเม้นเฟสบุคเพื่อน แต่ไม่เคยเม้นตอบกลับคุณ เราว่า ลองหยุดดูเหมือน คุณ : Scooterella แน่ะนำดีมั้ย จากคุณ : CutieBam เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 18:24:19

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้ว เริ่มคิดถึงตัวเอง เพราะตอนนี้ ตัวเองก็มีแฟนต่างชาติเหมือนกันค่ะ เป็นหนุ่มเกาหลี ที่กำลังจะเข้ากรมในอีกไม่ถึงสองเดือนข้างหน้า ซึ่งหลังจากนั้น อีก 6 เดือน เราเองก็ต้องกลับไทยเช่นกัน เริ่มคิดถึงเวลานั้น ทั้งห่าง ทั้งไกล ไม่รู้จะเป็นยังไงต่อ พอมาอ่านเรื่องของเจ้าของกระทู้แล้ว บอกได้เลยค่ะว่าการมีแฟนเป็นชาวต่างชาติเนี่ย เป็นอะไรที่เรื่องเล็กแต่เรื่องใหญ่ค่ะ เรื่องเล็กคือ ก็แค่คนรักกัน เป็นแฟนกัน แต่เรื่องมันใหญ่ตรงที่ว่า ให้เรารู้ภาษานั้นๆ ดีแค่ไหน ก็ไม่ช่วยให้เรากลายเป็นคนชาตินั้นไปได้จริงๆ ยกเว้นซะแต่ว่า เราไปอยู่ที่นั่นตั้งแต่เล็กแต่น้อยและอยูไปจนโต จนกระทั่งความคิดอ่านและหัวจิตหัวใจเรา กลายเป็นแบบคนชาตินั้นแท้ๆ ไปแล้วเท่านั้นแหละค่ะ เพราะอะไร... เพราะว่าเรา ก็มีหัวคิดและความรู้สึกแบบไทยๆ ซึ่งอาจจะต่างกันราวฟ้ากับเหวกับคนชาตินั้นๆ ที่เราไปเป็นแฟนด้วย ทำให้เรากับเค้า คิดไม่เหมือนกัน ทั้งๆ ที่รักเหมือนๆ กัน แต่กลับมีวิธีการแสดงออกที่ไม่เหมือนกัน ทำให้ต่างฝ่ายต่างคิดไปว่า อีกฝ่ายไม่รัก หรือมีอะไรบางอย่างให้ต้องสั่นสะเทือนหัวใจกันอยู่บ่อยๆ เพราะงั้นดีที่สุดคือ คุยกันแบบเปิดอกค่ะ คุยกันตรงๆ ไปเลยให้รู้เรื่อง ไม่ต้องมาใช้ความรู้สึกของเราไปตัดสินความรู้สึกของเค้าค่ะ ใช้คำพูดดีกว่าค่ะ มันสื่อกันตรงดี เพราะบางที เค้าก็อาจจะไม่รู้ว่า เราต้องการอะไรจากเค้า อย่างเราเองกับแฟนเนี่ย ผู้ชายเกาหลีในมุมนึง เป็นผู้ชายที่โรแมนติกมาก ดูแลเทคแคร์แฟนอย่างดี แต่อีกมุมนึง เค้าไม่รู้ว่าผู้หญิงไทย ต้องการอะไรบ้างในชีวิต อย่างเรา เราไม่ต้องการอีเว้นใหญ่โตจากเค้า เช่น เปเปโรเดย์ เราไม่ได้ต้องการเปเปโรกล่องยักษ์ หรือเปเปโรคิส แค่เป็นอีกวันนึงที่เราเจอกันและไปกินข้าวกันก็พอแล้ว หรืออย่างคนไทย เวลาที่คบกัน ก็จะนับว่า เราคบกันมา เดือนนึง สองเดือน สามเดือน อุ๊ยฉลองปีนึง ไรทำนองนี้ แต่เราก็งงตอนแรกที่พูดกับเค้าว่า เราคบกันมาเดือนนึงแล้วเนอะ เค้าก็ทำหน้างงๆ ว่า เดือนนึงแล้วไง เค้ากลับบอกว่า คนเกาหลี นับฉลองกันครั้งแรกตอน ร้อยวัน (ฟังตอนแรกตกใจ อะไรกัน รักกับฉัน ถึงกับต้องมีฌาปนกิจกันเลยเหรอยะ) แต่เค้าก็นับกันอย่างนั้นจริงๆ เพราะงั้น แฟนจะบอกเลยว่า เพราะเค้าไม่รู้ว่า ผู้หญิงไทยต้องการอะไร ต้องการแบบไหน เพราะฉะนั้น ให้บอกเค้าว่าอะไรยังไง ส่วนเค้าก็เหมือนกัน เค้าจะคอยบอกเป็นระยะว่า อะไร ยังไง แบบไหน ไม่ใช่เพื่อเรียกร้อง แต่มันเป็นไปเพื่อการปรับตัวให้เข้ากัน หลายคนอาจจะบอกว่า เป็นในแบบของเรา เค้ารับได้ก็ได้ รับไม่ได้ก็เลิก... มันก็ใช่ในส่วนนึง แต่ความจริงแล้ว ความรักคือการเรียนรู้ค่ะ เรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับใครอีกคนนึง ดังนั้น การปรับตัวเข้าหากัน เป็นสิ่งจำเป็น และคนที่บอกว่า เราเลิกกันเถอะ เพราะเราเข้ากันไม่ได้ เป็นแค่ข้ออ้าง หรืออีกคำหนึ่งของคำว่า "ไม่รัก"  เท่านั้นแหละค่ะ ถ้าคุณได้พยายามที่จะปรับเข้าหากันแล้วมันยังทำไม่ได้ ก็อีกเรื่อง แต่เชื่อว่าทุกๆ ความรักต้องมีทางออกที่ดีเสมอค่ะ เพราะความรักเป็นสิ่งสวยงาม ยังไงซะ ทางออกทุกๆ ด้านมันย่อมต้องสวยงามเช่นกันค่ะ ถึงแม้บางที เส้นทางเดินไปสู่ทางออกนั้นอาจจะไกลไปซักหน่อยก็ตาม เอาใจช่วยคนที่มีความรักเหมือนๆ กันค่ะ จากคุณ : need_woon เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 18:28:53

ความคิดเห็นที่ 13 ระยะทางยังอีกยาวไกล อายุยังน้อยทั้งคู่ ยังมีอะไรอีกหลายอย่างที่ต้องพิสูจน์ เรื่องการติดต่อกัน คุณและเขาอยู่ในขั้นเรียนรู้ ถ้าความเข้าใจในความรู้สึกไม่สัมพันธ์กัน ก็อาจจะมีปัญหาได้ คบใครอย่าหวังเกินความเป็นจริง คบที่เขาเป็นเขา เรารับได้ก็รับ ถ้าเรารับไม่ได้ ก็มองหาเพื่อนชายคนใหม่ แฟนคุณคนนี้ เขายังมุ่งมั่นกับการเรียนการงานอยู่ ความรักถึงจะรัก แต่ยังไม่ถึงพีทสุดสุด ที่วันไหนไม่ได้คุย ไม่ได้เขียนอีเมล์แล้วจะบ้าตาย พูดตรง ๆ คือ คุณไม่ใช่จุดใฝ่ฝันสูงสุดของเขาในตอนนี้ จนกว่าได้ปริญญา ได้งานการที่มั่นคง ถ้าถึงวันนั้น คุณและเขายังคบกันอยู่ คุณและเขาจะตอบได้เอง ฉะนั้น อย่ากดดัน คุณควรใส่ใจในเรื่องอื่นก่อน ถ้าใช่ ก็ใช่นั่นแหละค่ะ จากคุณ : บีพี เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 18:36:57

ความคิดเห็นที่ 14 แนะนำว่าให้คุยและบอกกับเค๊าไปตรงๆเลยดีกว่าค่ะ ว่าคุณคิดและรู้สึกยังไงบ้าง เค๊าอาจจะไม่รู้จริงๆว่า สิ่งที่เค๊าทำอยู่ ทำให้คุณน้อยใจและไม่สบายใจ จริงๆคนรักกัน ชอบกัน ต่อให้ยุ่งขนาดไหน ก็น่าจะมีเวลาแสดงความคิดถึงกันบ้าง ความจริงผู้ชายขึ้นชื่อว่าเป็นนักล่า (หรือเค๊าจะหมดความรู้สึกในการเป็นักล่าแล้ว) แต่ในกรณีของคุณ ดูเหมือนคุณจะเป็นนักล่าซะเองอ่ะค่ะ บางครั้งการที่เราแสดงออกมากไป ว่าคิดถึง ต้องการเค๊ามากมายขนาดไหน ทำให้เค๊ารู้สึกว่า คุณหลง ติดกับเค๊าให้แล้ว ความรู้สึกโหยหา ใขว่คว้า สัณชาตญาณนักล่า หรือการต้องใช้ความพยายามของเค๊า ก็น้อยลงเช่นกัน คบกันมาแค่หกเดือน ถือว่าเป็นช่วงโปรโมชั่นและพีคสุดๆ แต่ดูเหมือนเค๊าจะเฉยชา ไม่ค่อยกระตือรือร้นเท่าไหร่ เราว่ามันแปลกๆน่ะ เหมือนที่ความเห็นดังข้างต้นบอกไว้อ่ะค่ะ ลองเงียบๆ เฉยๆดูบ้าง คอยดูว่าเค๊าจะมีปฏิกิริยาตอบรับยังไง จะเป็นตัวช่วยให้คุณค้นหาคำตอบได้ค่ะ จากคุณ : Lebensmotto เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 18:39:18 A:77.185.63.40 X: TicketID:299389

ความคิดเห็นที่ 15 ก็อย่าเพิ่งตัดสินคนครับ บางคนพิมพ์เก่งมาก แต่ตัวจริง เงียบ ไม่พูด  บางคนพูดเก่ง ปฏิสัมพันธ์ดี แต่ปกติ เค้าอาจจะ ไม่ค่อยชอบพิมพฺ์ หรือ ไม่คุ้นเคยกับการติดต่อ ด้วยตัวหนังสือเท่าไร มีอะไรหลายๆ อย่าง แต่ว่า การที่ไม่คาดหัวงอะไร น่าจะเป็นสิ่งที่ดีครับ จากคุณ : Adore เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 19:51:51

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณสำหรับอีกหลายๆข้อคิดเพิ่มเติมค่ะ อาจจะจริงอย่างที่คุณ Adore ว่านะ ว่าคนบางคนไม่เก่งด้านสื่อสารผ่านตัวอักษร ไม่หวาน ไม่อะไรเลย แต่ไม่ได้แปลว่าเขาไม่รักเรา พ่อเราเตือนทุกครั้งที่เราปรึกษาว่าอย่าวู่วาม ไปจี้ถามเขาว่ารักกันอยู่มั้ยๆๆๆ เกิดเขาไม่ได้มีอะไรเลย หมายถึงไม่ได้คิดเป็นอื่นเลย ยังรักอยู่ แค่ไม่ได้พูดบ่อยๆ เขาก็อาจจะโมโหได้ว่าถามอยู่ได้ ไม่เชื่อใจกันเลย กลายเป็นเรานี่แหละที่ทำลายความสัมพันธ์ ก็กลัวจะเป็นอย่างนั้นไปถ้าพูดตรงๆ เราเองก็เลิกคาดหวังในอะไรหลายๆอย่างไปแล้วล่ะค่ะ ถึงตอนนี้ก็พอใจกับความสุขที่มี มันจะยืดไม่ยืดก็แล้วแต่ จากคุณ : ยิ้มหวานของพิทลอร์ด เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 20:45:39

ความคิดเห็นที่ 17 Some of us know this already, but it never hurts to remind ourselves of this (or our daughters or sons, and maybe some of our friends) 1.   If a woman/man wants you, nothing can keep him away.       If he doesn't want you, nothing can make him stay. 2.    Stop making excuses for a woman/man and his behavior. 3.    Allow your intuition (or spirit) to save you from heartache. 4.    Stop trying to change yourselves for a relationship that's not meant to be. 5.    Slower is better. 6.    Never live your life for a woman/man before you find what makes you truly happy. 7.    If a relationship ends because the woman/man was not treating you as you deserve        then heck no you can't "be friends." A friend wouldn't mistreat a friend. 8.    Don't settle. 9.    If you feel like he/she is stringing you along, then he/she probably is. 10.   Don't stay because you think "it will get better."         You'll be mad at yourself a year later for staying when things are not better. 11.    The only person you can control in a relationship is "you" 12.    Avoid woman/man who've got a bunch of children by a bunch of different woman/man.          He/she didn't marry them when he got them pregnant, why would he treat you any differently? 13.     Always have your own set of friends separate from his. 14.     Maintain boundaries in how a guy/girl treats you. If something bothers you, speak up. 15.     Never let a woman/man know everything. He will use it against you later. 16.     You cannot change a woman/man behaviors. Change comes from within. 17.     Don't EVER make him/her feel he is more important than you are...           even if he has more education or in a better job. 18.     Do not make him/her into a quasi-god. He is a woman/man, nothing more nothing less 19.     Never let a woman/man define who you are. 20.     Never borrow someone else's woman/man 21.     If he/she cheated with you, he'll/she'll cheat on you. 22.     A woman/man will only treat you the way you ALLOW him to treat you. 23.     All woman/man are NOT dogs/bitches. 24.     You should not be the one doing all the bending...compromise is a two way street. 25.     You need time to heal between relationships...there is nothing cute about baggage...           deal with your issues before pursuing a new relationship. 26.     You should never look for someone to COMPLETE you...           a relationship consists of two WHOLE individuals...           look for someone complimentary...not supplementary. 27.     Dating is fun...even if he doesn't turn out to be Mr.. Right. 28.     Make him/her miss you sometimes...when a woman/man always know where you are,           and you're always readily available to him - he takes it for granted. 29.     Never move into his/her mother's house. 30.     Never co-sign for a woman/man. 31.     Don't fully commit to a woman/man who doesn't give you everything that you need. โชคดีนะคะ . จากคุณ : Jennifer Lowclass เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 22:13:00

ความคิดเห็นที่ 18 18.     Do not make him/her into a quasi-god. He is a woman/man, nothing more nothing less  ถุกใจข้อนี้ เพราะเดี๋ยวนี้เห้นบ่อย 31.     Don't fully commit to a woman/man who doesn't give you everything that you need. ถูกใจอันนี้ด้วย เพราะคนชอบลดข้อแม้ตัวเอง จากคุณ : mrs.night owl เขียนเมื่อ : 9 ม.ค. 54 23:44:12

ความคิดเห็นที่ 19 ลองให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์และก็อย่าลืมเปิดใจ ดูเพื่อนใหม่ๆ บ้าง ขอเอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : Cutie_May เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 01:30:15

ความคิดเห็นที่ 20 คิดมากไปมั้ง จขกท  คุณ บีพี พูดดี...คุณอายุยังน้อย ค่ะ..     คนชอบเรียน คนไม่พูด คนไม่เขียน คนไม่ชอบแสดงออก จะไปบังคับกันไม่ได้เพราะ นิสัยต่างกัน   ยิ่งแต่งงานไปยิ่งกังวลเยอะ จะเจอนิสัยเขามากกว่านี้       ก่อนแต่งงานสามีเราก็บ้างานค่ะ พึ่งมาบอกเราหลังแต่งงานยุ่งมาก ยังให้แม่เลี้ยง ตอบ mail เราเลย แต่ตอบทุกวันค่ะ วันละ 5 นาที ไม่มีเวปแคมด้วย  แต่ไม่รู้ใครตอบน่ะ ก็หลงดีใจว่าสามีตอบหมด  ( พูดมาแล้วยากตืบสามีเพราะไม่รู้เรา เขียนอะไรไปมั้ง เพราะเราไม่ทำงานมา 3 ปี เลยเขียนเป็นนิยาย ดีที่แม่สามีไม่พูดต่อ )       พอแต่งงานเขาก็พยายามเอาเราไปอยู่ด้วย      ( ไม่ให้ไปก็จะไปเพราะอายุ 40 แล้ว ) พออยู่กันมาจนถึงปัจุบัน บ้างานจริงๆ ถ้าหยุดต้องพากันออกนอกเกาะอังกฤษ ไม่งั้นพี่ท่านจะกลับมาทำงาน      พอกลับเมืองไทยก็หอบเลปทอปมาด้วยและให้ลูกน้องรายงานเกือบทุกวัน  มีวันหนึ่ง เพื่อนสามีเป็นซินแสเก่า มาคุยกีบสามีเรา 5 นาทีและพูดกับเราว่า ตัวอยู่นี้แต่ใจอยู่อังกฤษ ในหัวคิดๆแต่งาน เราเลยตอบว่าใช่ค่ะ   มาพักผ่อนจริงๆ  แบกหนังสือจากอังกฤษอ่านและนอนทั้งวันที่โรงแรม  เย็นไปกินข้าวและกลับมานอนอีก บางวันดีหน่อยได้ไปเดินที่ห้างหรือตลาดแบกะดิน เป็นยังงี้มาตั้งแต่แต่งงาน      เรื่อง sweet ก็มีน่ะ   ถ้ายุ่งๆทั้งสองคนลืมหมดว่าเป็นวันเกิด วันx-mas หรือ ปีใหม่ ปีนี้ทำงานตลอด 7 วันไม่มีวันหยุด ถ้าเราหยุดอยากเอาเขาไปพักสัก 5-6 ชม. ห่างๆโรงแรม   เราก็ชวนเขาไป chinese shop ช่วยขับรถ    ส่วนใหญ่เราไปเที่ยวเองค่ะ บางทีพอเรารีบออกแต่เช้าเพื่อไป shopping อีกเมือง ต้องนั่งรถไฟไปและไม่ได้โทรกลับบ้านเพราะคิดว่าเขาทำงาน  กลับมางอนบอกว่าไปก็ไม่ชวน  อ้าวแล้วตูจะรู้เหรอะว่ามีอารมณ์อยากไป shopping และหยุดงานวันนี้ ( เขาหยุดตามเราถ้าอยากหยุด )  นี้แหละผู้ชายอีกแบบ    ยังไง จขกท. มีหน้าที่อะไรก็ทำไป บางทีเขาอาจคิดตอนมีการมีงานแล้ว นี้ยังพากันเรียนอยู่เลย อายุก็ไม่มาก ก็ขอให้ค่อยๆคิดน่ะค่ะ   ดีที่เขาดูแลเราดี อยู่สบาย จะซื้ออะไรก็ถามเราก่อน ยกเว้นของขวัญตูละเซ็งเลยเวลาเห็นของ ดังนั้นอย่าไปคาดหวัง   เราก็เคยเข้ามาบ่นในห้องแม่บ้านและได้รับคำแนะนำที่ดีคือเขาทำงานหาเงินให้เราดีกว่าเขาไปดื่มไปกิน ไม่ทำงานและสามีเราก็พูดอย่างนั้นจริงๆ จากคุณ : โค้งหักศอก เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 03:19:43

ความคิดเห็นที่ 21 เขาว่ากันว่าความรักของผู้หญิงเริ่มจาก 1-100 ความรักของผู้ชายเริ่มจาก 100-1 แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะหมดรักหรือมีคนใหม่ เพียงแต่อาจจะหมดช่วงโปรโมชั่นไปแล้ว แล้วก็กลับมาเป็นตัวของตัวเอง เป็นในแบบที่เขาเป็น เพราะฉะนั้นอย่าคาดหวังอะไรจากคนอื่นมากเลยครับ มันเหนือการควบคุมของเรา คิดแค่ว่าใจเราเองบางทียังควบคุมไม่ได้เลย แล้วจะเอาอะไรกับคนอื่น หากจะรักใครสักคน ให้รักที่เขาเป็น แล้วจะมีความสุข แต่ถ้าเมื่อใดคิดจะเปลี่ยนเขา ให้เป็นแบบที่เราต้องการ ก็จะมีความทุกข์เกิดขึ้นเสมอ ตอนนี้ความทุกข์เกิดขึ้นกับตัวเจ้าของกระทู้ แต่ถ้าเมื่อใด ได้พูดออกไปแฟนของเจ้าของกระทู้ก็จะทุกข์ตามมาอีกคน  ไม่มากก็น้อย เวลา 6 เดือนถือว่าน้อยไปสำหรับการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน วันใดที่จขกท.ได้เจอคนที่ใช่จริง ๆ เหมือนจิ๊กซอร์ที่ต่อกันพอดี แล้วเจ้าของกระทู้จะไม่มีปัญหาแบบนี้เลย ขอให้โชคดีครับ จากคุณ : ... (ชบาตาบอด) เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 09:14:56

ความคิดเห็นที่ 22 ผู้ชาย 25 เอง ยังละอ่อนอยู่เลยค่ะ ชีวิตยังอีกไกล ...ส่วนตัวแล้ว..เป็นคนชอบเลือก มากกว่าคนถูกเลือก ^_^ จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 10:57:15

ความคิดเห็นที่ 23 แฟนเราตรงกันข้ามกับคุณจขกท. ง๊องแง๊งติดเรามาก จนบางทีเรารู้สึกอึดอัดอยากจะถีบเลย เราอยากให้เขาเป็นแบบแฟนจขกท. คือปล่อยสเปซให้กันบ้าง โทรมาต้องคุยกัน 6-7ซม. สไกป์นะคะ หูชาแบบชงกินได้เลย บางทีเราไม่ตอบอีเมล์ก็เอาไปคิดน้อยอกน้อยใจ หาว่าเรามีใครแล้วลืมเขาไปซะอีกนั่น ล่าสุดตอนนี้เราแต่งงานอยู่ด้วยกันแล้ว และตอนนี้เราก็กำลังศึกษาต่ออยู่เหมือนกัน อยากบอกเลยว่า พอคุณสองคนอยู่ด้วยกันแล้ว เรื่องแค่นี้เบสิค เพราะปัญหามันจะตามมาอีกเยอะมากกว่านี้อีกมากนัก สิ่งที่ทำได้คือคุณต้องหนักแน่นในกันและกัน เชื่อมั่นในตัวเขาแต่ก็ต้องเชื่อด้วยเหตุผลนะคะ ไม่ใช่งมงาย เรื่องเฟชบุคนี่ คุณทำใจได้เลย ทำคู่รักหลายคู่ทะเลาะกันบ้านแตกไปหลายรายแล้ว(เราก็หนึ่งในนั้น) เลยโนคอมเม้นค่ะ แค่ไม่ตอบหรือไม่กดไลค์ ก็สามารถให้คนบางคนงอนได้แล้วนะ เราล่ะเชื่อเลย จากคุณ : Kaetzchen เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 12:01:04

ความคิดเห็นที่ 24 คห. 23 สามีคุณเหมือนสามีเรามาก แต่ก่อนแต่งงานนะ ก่อนแต่งจะติดเรามาก หวงมาก สไกป์ตลอด ไม่ตอบก้องอน โทรข้ามประเทศ วันละ 2-3 รอบ แต่ของเราพอแต่งปุ๊บ ความหวง ลดไปครึ่งนึง -*- จากคุณ : น้ำแดงโซดา เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 14:11:06

ความคิดเห็นที่ 25 อยากแนะนำให้โทรหากันบ้างนะคะ โทรแบบโทรจริงๆ ด้วยโทรศัพท์น่ะค่ะ จะใช้ skype บน smart phone ก็ได้ มันได้อารมณ์กว่าคุยกะคอมพิวเตอร์ค่ะ เพื่อนเคยเลิกกะแฟนเยอรมัน เพราะเรื่องรักแพ้ระยะทาง เพื่อนเราก็งก เอาแต่ google talk ไม่เคยโทรเลย สองปีกว่า เค้าเมล์มาเลิกเลยค่ะ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องนี้เรื่องเดียวหรอกค่ะที่เค้าบอกเลิก แต่เราว่าการโทรศัพท์มันสำคัญ จากคุณ : Mitz เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 18:01:18 A:115.166.36.27 X: TicketID:301097

ความคิดเห็นที่ 26 ถ้าเราเป็นคุณนะคะ เราจะเรียนเอกอยู่แล้ว เรารู้ตัวเองดีว่าอนาคตสดใสซาบซ่านกว่ารอเราอยู่ข้างหน้าเห็นๆ เราจะทุ่มเทให้กับการเรียน พร้อมๆกับเปิดโอกาสดูหนุ่มคนใหม่อีกหลายๆคน เรื่องแฟนคุณที่ติดต่อไปแล้วไม่หือไม่อือเนี่ยมันปวดหัวนะคะ ถ้าแค่นี้ยังดูแลจิตใจคุณไม่ได้ นับประสาอะไรกับอนาคตคะ ที่คุยกันแล้วทิ้งให้คุณค้างเติ่งเนี่ยเราถือว่าไร้มารยาทอย่างมาก ไปก็ไม่ลาซะงั้น ขอโทษนะคะ คิดแบบนี้จริงๆ ผู้ชายคนนี้ ถ้าเขาไม่พร้อมก็ให้เขาอยู่ในโลกส่วนตัวของเขาต่อไปเถอะค่ะ คุณเชื่อไหมยังมีชายเต็มชายที่พร้อมจะรักคุณ ดูแลคุณ ตอบเฟสบุ๊คคุณ ไม่ทำให้คุณว้าวุ่นใจอีกมากมายบนโลกใบนี้ เผลอๆ เจอเจ้าชายด้วยนะ เอ้า สงสัยเราดูละครมากไป เอาเป็นว่าขอเพียงคุณเปิดใจเท่านั้นแหละค่ะ เดาๆดูคุณยังอายุน้อย อย่าเพิ่งปักใจดีกว่า ให้ถือคติว่า "There are so many (good looking) fish in the sea". โชคดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 19:32:50 แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 19:06:59 จากคุณ : ##TUKTA## เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 19:03:07

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านหลายกระทุ้แล้วก็นา ๆ จิตตังค่ะ แต่ก็อยากจะบอกว่า ต้องทำใจให้เผื่อไว้บ้าง เพราะไม่มีอะไรแน่นอน ถ้าเมื่อไหร่ที่ เราคิดว่า ของกู ตัวกู เมื่อไหร่  ก็ทุกข์ค่ะ เคยมีคนเรียนดร.มาจีบนั่นแหละ ก็ช่วยเรื่องเรียน คล้าย ๆ กัน แต่ก็ไม่มากอย่างกับจขกท หรอกนะค่ะ   แต่ก็พออยู่ไกลปุ๊ปก็เปลี่ยนไป ณ บัดนาวค่ะ ซึ่งทุกวันนี้ยังหาสาเหตุไม่ได้เลยค่ะ 10 ปีแล้ว ขาดการติดต่อกันไปเลย ก็เลยแอบ งง ว่าเป็นไรหว่า  สุดท้ายก็ค้นพบตัวเองคือ   แกเป็นเกย์  ค่ะ อ่านแล้วอย่าเครียดนะค่ะ  ลองปล่อยแกไปสักพักบางทีตอนนี้แกอาจกำลังค้นหาตัวเอง อยุ่ก็ได้ค่ะ  เวลาจะช่วยเราได้ค่ะ ขอให้โชคดีค่ะ จากคุณ : นิ่ง ๆ สักพัก (มดอดทน) เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 08:47:50

ความคิดเห็นที่ 28 มาอัพเดทข่าวสักเล็กน้อย แต่ก่อนอื่นขอขอบคุณกับทุกความเห็นที่ทยอยเข้ามาให้คำแนะนำนะคะ เราก็สบายใจขึ้นเยอะนะได้คำแนะนำหลายๆอย่างจากทุกคน เมื่อวานนี้จับมาคุยแล้วค่ะ เปิดอกเลย เป็นการถกเถียงที่เหนื่อยที่สุดในโลกเพราะต้องคุยเป็นภาษาอังกฤษ แต่ก็ดีเหมือนกันเพราะเป็นการทำให้เราได้ทบทวนสิ่งที่เราพิมพ์ไป เราถามเค้าเลย ตรงๆ ว่า how serious are you about us? เค้าก็ตอบมา ตรงๆเหมือนกันว่า I love you, I wanna be with you and I'm willing to wait for you. So that's serious for me. แล้วเราก็บอกเขา ว่าเธอแทบไม่อีเมล์หากันบ้างเลยนะ เขาก็บอกเขาขอโทษ จะพยายามเขียนให้มากกว่าเดิมนะ คุยไปคุยมาเกือบมีมวยนิดหน่อย ฮะฮะ ไม่ได้ทะเลาะกันนะคะ แต่เหมือนเถียงกันหนักหน่อยเท่านั้นแหละ แต่สุดท้ายจบด้วยดีค่ะ ก็เข้าใจกันมากขึ้น เราเองไม่แน่ใจหรอกว่าเขาเข้าใจว่าทำไมเราถึงต้องอยากรู้เรื่องของเขา หรืออยากให้เขาเมล์หาเราให้มากขึ้นๆทั้งๆที่คุยกันในกูเกิลทอล์กก็ได้อยู่แล้ว แต่อย่างน้อยเขาก็ได้ฟังสิ่งที่เราอยากบอก ว่าเรารู้สึกยังไงบ้าง ผู้ชายนี่เป็นยังไงไม่รู้ เราพูดให้ฟังเฉยๆว่าที่ผ่านมาเรารู้สึกยังไงมั่ง ก็จะโมโหหาว่าเราไปว่าเขาอีก เป็นกันทุกชาติเลยมั้ยเนี่ย เราก็บอกว่าบ้าเหรอ ฉันไม่ได้ว่าเธอ ฉันบอกเฉยๆว่าที่ผ่านมาฉันรู้สึกยังไงบ้าง ฉันพูดไม่ได้เลยเหรอว่าฉันรู้สึกยังไง ต้องการอะไร แฟนจะชอบหายไปเฉยๆ คือคุยอยู่ดีๆก็แว้บหายไปเลย เจอกันวันอื่นต่อมาก็บอกว่าอ๋อ วันนั้นลุกไปกินข้าวแล้วดูทีวี เราก็บอกว่า เออ งั้นถ้าจะไม่คุย จะไปที่อื่นทำอย่างอื่นแล้วช่วยบอกได้ไหม เขาก็เซ็งอีก บอกว่าทำไมเธอต้องรู้ทุกอย่างที่ฉันทำด้วย ฉันบอกเธอไม่ได้ตลอดเวลาหรอกว่าจะไปกินข้าว ต้มกาแฟ หรืออาบน้ำ เราเลยบอกไม่ใช่(โว้ย) ฉันเองก็มีอย่างอื่นต้องทำ เธอจู่ๆหายไปแล้วฉันรู้มั้ยว่าจะกลับมาอีกไหม จะให้รอคุยต่อหรืออะไร เขาก็บอก I know I will be back later on เราเลยบอก เออ คุณรู้ ฉันไม่รู้นี่เฟ้ย แล้วที่ถามว่าทำอะไรอยู่ ก็เผื่อว่าคุณทำงานอยู่ฉันจะได้ไม่กวน ตอนคุยเรื่องนี้ปรี๊ดมากเลย ฮะฮะ แล้วเขาก็ถามว่าทำไมไม่พูดสิ่งที่รู้สึกตั้งแต่แรก เราก็ อะไร? ไม่พูดหรอ? ไม่บอกหรอ? แล้วที่ฉันคอยทวงอีเมล์เรื่อยๆ ตัดพ้อต่อว่าว่าฉันเหงา ติดต่อกันบ้าง นี่ฉันไม่ได้บอกอะไรเลยหรือไง สังเกตว่าเวลาเราเล่นเข้าเป้าตรงจุดเขาก็จะหยุดพูดเรื่องนั้นแล้วไปเรื่องอื่นแทน เหอะๆ สมแล้วที่เรียน politics ช่วงหลังๆพอเย็นกันลงเราก็บอกเขาว่า ที่เราอยากให้เขาเขียนหาเราบ่อยๆไม่ใช่เพราะเราอยากไปคอนโทรลชีวิตเขานะ เราแค่อยากรู้ว่าเขามีความสุขดีมั้ย ทำอะไรบ้าง เพราะส่วนใหญ่ตะแกจะบอกคร่าวๆเหมือนสรุปข่าวด่วนสามนาทีจบ วันนี้ไปเดินเล่น เข้าเมือง แล้วก็กินข้าว จบ ไม่มีรายละเอียดอะไร เราแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเลยนอกจากคร่าวๆที่เขาบอกเนี่ย เราบอกว่าเวลาเราเขียนไปเล่าละเอียดว่าช่วงนี้มีเรื่องอะไรเกิดกับเรามั่ง ก็เพราะเราอยากแบ่งปันส่วนหนึ่งของชีวิตเรากับเขา บอกให้เขารู้ว่าเขายังเป็นส่วนหนึ่งของเราอยู่นะ แกอ่านถึงตรงนี้ก็เงียบหายไปพักหนึ่ง แล้วบอกว่าเดี๋ยวมานะไปให้อาหารแมวก่อน แล้วสักพักก็ส่งอีเมล์ (มีแต่รูปตอนไปทำงานที่ตะวันออกกลาง -_-) มาให้ดู แล้วกลับมาก็คุยกันปกติเหมือนเดิม ก็สรุปว่าเรื่องจบไป เราก็ไม่อยากไปจี้ต่ออะไรมาก เขาขอโทษแล้วก็จบ ก็ดูต่อไปว่าจะเปลี่ยนแปลงไหม เรื่องของเรื่องคือ มันเป็นนิสัยของเขาค่ะ เขาไม่เห็นความจำเป็นว่าทำไมต้องเขียนเมล์หาด้วยในเมื่อก็ได้คุยกันเรื่อยๆทางกูเกิลทอล์กอยู่แล้ว เขาไม่ชอบให้ไปจี้มาก เราเองก็ต้องปรับปรุงตัวเองด้วย เขาเองก็ไม่ชอบที่เราบางทีน้อยใจแล้วโพสท์สเตตัสพาดพิงเป็นนัยถึงเขาเป็นบุคคลที่สาม เราก็โอเค ไม่ชอบเราก็ขอโทษ แล้วจะไม่ทำอีก สรุปว่าตอนนี้เรื่องก็จบโอเคไป เราได้บอกเขาว่าเรารู้สึกยังไง เราได้ฟังเหตุผลของเขาว่าทำไมบางทีเขาหายไปเลย (ไปจอร์แดนสองสัปดาห์ไม่ส่งข่าวสักแอะ เขาบอกเขาไปพักกะเพื่อน ครอบครัวใหญ่ มีคอมเครื่องเดียว เขาไม่อยากส่งเมล์ส่วนตัวผ่านคอมเพื่อน) ตอนนี้เราก็มีความสุขดีนะคะ อาจจะคล้ายคุณ Kaetzen นะคะ เราเองก็ไม่ชอบให้มาวุ่นวายอะไรมาก ไม่ต้องหวาน ไม่ต้องคอยจี๋จ๋าเจรจาทุกๆวัน อยู่ตัวคนเดียว คุยกันบ้างตามประสาก็มีความสุขดีแล้ว แต่ขออย่าให้กลายพันธุ์แบบแฟนเก่าคุณ มดอดทน เลยยย แพ้ผู้หญิงไม่เท่าไหร่ แพ้ผู้ชายเนี่ย หมดคำบรรยายจริงๆ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับทุกความเห็นที่เป็นประโยชน์แก่ทั้งความรักและวุฒิภาวะของเรานะคะ เรายังอายุไม่มาก อะไรก็ยังไม่แน่นอน ตอนนี้เราก็มุ่งเรื่องเรียนต่อไว้ก่อนละ ก็คงได้อยู่คนละเมืองกับแฟนแต่ไม่มีปัญหาหรอก ขอให้มีความสุขกันทุกคนเลยนะคะ จากคุณ : ยิ้มหวานของพิทลอร์ด เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 54 11:57:04

ความคิดเห็นที่ 29 จขกท น่ารักมากที่เข้ามาอัพเดทสถานการณ์ให้เพื่อนๆทราบ เท่าที่เห็นเข้ามาถามๆกันนี่ 5 ใน 10 จะประมาณว่าหายไปเลย เป็นตายร้ายดีก็ไม่ส่งข่าว เข้าใจกันได้ก็ดีเเล้ว ยินดีด้วย อย่างไรก็ดี คุณควรถามตัวเองบ้างว่าหากเขาเป็นอย่างนี้ตลอดไปไม่เปลี่ยน คุณรับได้ไหม คุณจะมีความสุขกับชีวิตคู่ไหม ยามรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน ปกติตอนเดทกันอยู่นี่มันจะเเหววมากนะ หลังเเต่งงานไปเเล้วมันจะลดลงไปครึ่งหนึ่ง เป็นสัญชาติญาณของเพศชาย ไม่ต้องล่าเเล้วนี่ ต่อไปหากเเต่งงานกันไปเเล้วเขาเฉยเมยกว่าเดิม คุณรับได้ไหม คิดตรงนี้เผื่อไว้บ้างก็ดี หากมันเกิดขึ้น คุณทำใจไว้เเล้วจะได้รับได้ ไม่ต้องมานั่งเศร้า ขอให้สมหวังกับทั้งเรื่องเรียนเเละเรื่องรักนะคะ จากคุณ : Jennifer Lowclass เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 54 08:43:03

ความคิดเห็นที่ 30 กลายเป็นกระทู้นินทาสามี 555555555555555555555555555555 จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 54 11:32:46