ความคิดเห็นที่ 1 การออกจากชุมชนเพื่อแสวงโชคและสร้างตำนานของบุรุษแทบจะกลายเป็นประเพณีที่ยึดถือสืบทอดกันมา     ลูกผู้ชายต้องออกเผชิญโลก (ในขณะเดียวกันลูกผู้หญิงต้องอยู่กับเรือน)   นี่เป็นความเชื่อโบราณที่ปัจจุบันก็ยังหลงเหลืออยู่     และหากหญิงคนใดออกจากบ้านไปยังชุมชนอื่นที่ห่างไกลอย่าว่าเป็นเวลานานเลย   หญิงไม่อยู่กับบ้านเพียงแค่ข้ามคืนก็อาจจะได้รับการติฉินนินทาในแง่เสียๆ หายๆ ได้     มองในแง่ของความเท่าเทียมกัน  แม้ลึกๆ ในใจของผู้หญิงอาจจะคิดว่าเธอทำได้ไม่แพ้ชายและแม้อยากจะทำอย่างผู้ชายทำบ้าง   แต่ความที่ถูกทำให้เชื่อและสังคมส่วนใหญ่เชื่อว่าเป็น “ช้างเท้าหลัง” มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว   จึงจำต้องอยู่กับบทบาทที่สังคมยัดเยียดให้ต่อไป “สงครามเวียดนาม” น่าจะเป็นจุดพลิกบทบาทของสตรีในชนบทและชานเมืองที่สำคัญจุดหนึ่ง   ผลักให้พวกเธอกล้าที่จะก้าวออกจากบทบาทอันคร่ำครึน่าเบื่อหน่ายที่สังคมยัดเยียดให้และกล้าที่จะก้าวออกจากเรือนแล้วสร้างตำนานอย่างเปิดเผย     อาชีพที่เรียกว่า “เมียเช่า” ไม่ได้เกิดขึ้นมาลอยๆ โดยไร้เหตุและปัจจัย     สงครามเวียดนามนอกจากจะกระทบกระเทือนการเมืองระดับโลกแล้ว   มันยังส่งผลกระทบไปถึงระบบสังคมและวิถีชีวิตของประชากรที่เกี่ยวข้องโดยตรงและอ้อมแล้ว   ผลพ่วงของสงครามยังฟาดชิงกระทบกระเทือนเข้ามายังวิถีชีวิตและสังคมเมืองและชนบทของคนไทยโดยเฉพาะภาคอีสานอย่างรุนแรงในฐานะที่พื้นที่ในภาคอีสาน เช่น  โคราช   นครพนม  อุดรธานี  น้ำพองขอนแก่นถูกใช้ให้เป็นฐานทัพอเมริกัน    โดยเฉพาะอุดรธานีที่เป็นที่บัญชาการของซีไอเอในช่วงสงคราม    ผมในฐานะที่เติบโตมาในจังหวัดอุดรธานีเคยวิ่งไล่ขอเงินขออาหารทหารจีไอสมัยนั้นกล้ายืนยันได้ว่า   ช่วงนั้นเป็นยุคทองของอุดรธานี      อาชีพหลากหลายเกิดขึ้น ณ จุดนั้น    ทหารรับจ้าง(ไปรบลาว  )   นักดนตรี(แหลม   มอริสัน กีตาร์มือหนึ่งของเมืองไทยแจ้งเกิดตรงนี้)   แม่บ้านดูแลแคมป์ทหาร     และที่สำคัญก็คืออาชีพ “เมียเช่า” !!   ที่เด็กๆ อย่างผมในสมัยนั้นมักจะล้อเลียนพวกเธอว่า “แหม่มปลาร้า” !! จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 05:49:06

ความคิดเห็นที่ 2 ก่อนอื่น   ต้องทำความเข้าใจเสียก่อนว่า  “เมียเช่า” นั้นแตกต่างจากโสเภณี    สิ่งแรกเลยก็คือเมียเช่าไม่มีต้นสังกัดเหมือนโสเภณี    เมียเช่าคือคู่ขาประจำของจีไอที่ได้รับเงินประจำ  จะร่วมหลับนอนกันกี่ครั้งหรือนานๆ ร่วมหลับนอนกันไม่สำคัญ    จีไอจะเกี่ยวพาไปเที่ยวไหนต่อไหนได้โดยไม่มีข้อแม้  พูดง่ายๆ ก็คืออยู่กินกันฉันท์สามีภรรยา    คำที่ใกล้เคียงและเหมาะสมที่สุดที่เรียกหญิงประเภทนี้น่าจะเป็นคำว่า “พาร์ตเนอร์” มากกว่าโสเภณี “เมียเช่า” เป็นคำที่สื่อมวลชนเลือกที่จะเรียกหญิงประเภทนี้โดยไม่พยายามปะปนกับคำว่าโสเภณี    สมัยเด็กผมเห็น “เมียเช่า” ฝรั่งแทบทุกวัน   ส่วนใหญ่จะเป็นสาวใหญ่มากกว่าวัยรุ่น   เอาเฉพาะหมู่บ้านของผมมีคนไปเป็นเมียเช่าอยู่หลายสิบคน    ปัจจุบันนี้เขาเหล่านั้นอายุจะเข้าหกสิบเจ็ดสิบแล้ว     เวลาพวกทหารจีไอออกรบหรือกลับไปเยี่ยมบ้านที่อเมริกา    เมียเช่าเหล่านี้ก็จะกลับมาอยู่ที่บ้านและยังได้รับเงินเลี้ยงดูจากคู่ขาเป็นเดือนๆ ไป     สร้างรายได้ให้ตัวเธอเองและครอบครัว     นี่คือก้าวแรก! ของผู้หญิงชนบทและชานเมืองที่ก้าวออกจากบทบาทเดิมๆ ........แน่ล่ะ!  ส่วนใหญ่ก็ถูกชาวบ้านติฉินนินทาอย่างสาดเสียเทเสีย      แต่เมื่อเธอย้อนกลับมายังหมู่บ้านพร้อมกับเงินทอง   นานเข้าๆ เสียงนินทาก็ค่อยๆ ซาลง....... หากจะมองในแง่ความทัดเทียมกันในเรื่องเพศ    ผมโดยส่วนตัวอดที่จะชื่นชมไม่ได้ว่า   บรรดาผู้หญิง(ก่อนจะมาเป็นเมียเช่า)เหล่านั้นฉลาดที่จะพลิกสถานการณ์มาเป็นโอกาส(ทอง)      เถอะ! แม้ใครต่อใครจะมองว่าเป็นการขายเกียรติขายศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิง(ไทย)   แต่การที่พวกเธอถูกค่านิยมไทยยัดเยียดให้อยู่กับเหย้าเฝ้ากับเรือนมาโดยตลอดเช่นนั้น   ก็ไม่ได้บ่งบอกอะไรเลยว่าพวกเธอถูกกระทำอย่างมีศักดิ์ศรี   แม้นว่าพวกเธอมีศักดิ์ศรีจริงๆ   แต่ก็ดูเหมือนว่าศักดิ์ศรีนั้นได้ถูกกดและเหยียบย่ำด้วยค่านิยมที่มองหญิงไทยไปนานแล้ว     นับประสาอะไรกับการออกไปเป็นเมียเช่าฝรั่งจะไม่ถูกติฉินนินทาอย่างสาดเสียเทเสีย       เหมือนสังคมไทยที่พร่ำด่าแต่โสเภณีๆ ....โดยที่ชายไทย “ลอยตัว”เหมือนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไร??      ด้วยความที่เป็น “หญิงไทย” ไปแสดงบทบาทอะไรที่นอกเหนือที่สังคมได้กำกับเอาไว้แล้ว    ย่อมตกเป็นขี้ปากถูกพิพากษาโดยไม่มีการไต่สวนไปโดยปริยาย จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 05:56:01

ความคิดเห็นที่ 3 นับว่าอาชีพเมียเช่าได้ฉีกบทบาทหญิงไทยได้อย่างห้าวหาญและแกร่งเกินกว่าสังคมไทย(ส่วนใหญ่คือผู้ชาย)จะคาดคิด      และด้วยท่าที “ช่างมันฉันไม่แคร์” ของเหล่าเมียเช่าในยุคนั้นได้ส่งผลต่อเนื่องและยกฐานะคนรุ่นต่อๆ มาเป็น “เมียฝรั่ง” ในปัจจุบัน     การยืนหยัดต้านทานต่อ กระแสด่า  เยาะเย้ย  ถากถางต่อ “เมียเช่า” ในยุคนั้น    ย่อมไม่ใช่เรื่องง่าย   ขนาดในปัจจุบันกระแสด่า “เมียฝรั่ง” ยังรุนแรงขนาดนี้    ป่วยการที่จะไปสาธยายว่ากระแสในยุคที่กำจัดบทบาทสตรีเมื่อสี่สิบปีก่อนจะรุนแรงขนาดไหน......แต่อย่างน้อยๆ  พวกเธอก็แสดงให้ชายอกสามศอกได้ประจักษ์ว่า   ความจริงผู้หญิงก็แกร่งไม่แพ้ชาย ในซอกของสังคมไทยเล็กๆ ซอกหนึ่ง    หญิงไทยบางกลุ่มถูกค่านิยมไทย “ตีตรวน” บทบาทของพวกเธอไว้ในพื้นที่ที่แคบลงไปกว่าหญิงไทยทั่ว ๆ ไป   กลุ่มผู้หญิงเหล่านั้นคือ “หญิงม่าย”  หลังจากสามีตายหรือแยกทางกันแล้ว   หญิงม่ายจะตกอยู่ในฐานะที่ลำบากไม่น้อย     ชายไทยจะไม่นิยมแต่งหญิงม่ายมาเป็นเมีย(ส่วนใหญ่จะรังเกียจแม่ม่าย   หรือถ้าจะพูดแบบแทงใจดำ   ชายไทยรังเกียจแม้กระทั่งหญิงที่เสียพรมจรรย์ด้วยซ้ำไป)     การหาสามีใหม่จึงอาจจะถูกตำหนิจากญาติตัวเองหรือญาติของอดีตสามี   ดังนั้นการพยายามประคับประครองสถานะ “ม่าย” ของตัวเองไว้จะปกป้องเธอจากการติฉินนินทาต่างๆ นานา   ผมคะเนเอาในฐานะปุถุชนคนหนึ่งว่า  การครองสถานะ"ม่าย"คงไม่ใช่เรื่องง่ายนัก      ในทำนองเดียวกัน “พ่อม่าย” หากพ่อม่ายคนไหนหาเมียใหม่ได้หลังจากเมียตายหรือแยกทางกับเมียเก่า   ก็จะถูกยกย่องว่าเก่ง! ยิ่งหาได้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งเก่ง   กระแสและมุมมองของสังคมต่อเรื่องนี้แตกต่างกันคนละทิศละทางเลยแม้จะเป็นเรื่องทำนองเดียวกัน   เพราะว่าสังคมไทยกำกับบทบาทบุรุษไว้แบบครอบจักรวาลนั่นเอง แก้ไขเมื่อ 22 ม.ค. 54 06:33:19 จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 06:08:18

ความคิดเห็นที่ 4 เมียเช่าฝรั่งจีไอในหมู่บ้านผมนั้น   สองในสิบเป็นหญิงม่าย...ใช่!...หญิงม่ายที่ถูกค่านิยมแบบไทยๆ กดเสียแทบจะไม่มีที่ดิ้นที่ระบาย   ยิ่งบางรายตกพุ่มม่ายตั้งแต่เป็นสาวก็ยิ่งอัดอั้น      แต่ฝรั่งเขาไม่ได้รังเกียจสถานะ “ม่าย”  จะม่ายมีลูกติดหรือไม่มีลูกติดเขาไม่ได้รังเกียจ     โอกาสของหญิงม่ายที่จะก้าวออกจากกรงขังของค่านิยมก็อยู่ตรงนี้!!     เธอพลิกสถานะจากที่ถูกกดดันหรือรังเกียจไปสู่อีกสถานะหนึ่งที่ดีกว่า    ก็นับว่าแกร่งทีเดียว     ผมจำได้ดีช่วงที่สงครามเวียดนามสิ้นสุดและทหารอเมริกันต้องย้ายฐานทัพออกจาอุดรธานี    ผมยังเป็นเด็กเรียนชั้นประถมปลายถูกครูเกณฑ์ทั้งห้องไปช่วยรื้อค่ายทหารอเมริกัน (ไปรื้อฝาไม้อัดที่ค่ายทหารมาสร้างโรงเรียน)   ยุคทองของ “เมียเช่า” ได้สิ้นสุดลงพร้อมๆ กับสงคราม     บางรายก็เลื่อนสถานะเป็นเมียจริงบินไปอยู่กินที่อเมริกา   บางรายก็ได้เงินก้อนก่อนที่จีไอจะจากไป   บางรายสังขารก็ร่วงโรยกลับคืนหมู่บ้าน   บางรายอุ้มท้องกลับมาคลอดที่หมู่บ้าน   ลูกเธอมารับเคราะห์ต่อ  ถูกชุมชนเยาะเย้ยถากถางว่าเป็น “ข้าวนอกนา”    แน่ล่ะ....สังคมไทยก็คือสังคมไทย   คอยซ้ำเติมสมน้ำหน้ากับสิ่งที่พลาดพลั้ง เพราะกลัวคำเยาะเย้ยถากถางนี่เอง   อดีตเมียเช่าที่ไฟยังแรงส่วนใหญ่และจำนวนมากได้ย้ายจากถิ่นหากินลำเนาเดิมไปยังที่อื่นซึ่งต้องเป็นที่ๆ มีชาวต่างชาติ!!และในยุคนั้นก็คือพัทยา     สถานะของพัทยาในแง่ของแหล่งบันเทิงก็คือผลพ่วงจากสงครามเวียดนามนั่นเอง ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้    หากเลือกได้ก็คงขอเกิดมาเป็นคนรวย....... เงินตรา...นับตั้งแต่วันที่มันถูกสมมุติให้มีค่า    ค่าอันสมมุติของมันก็แผ่อำนาจเติบใหญ่สามารถจะชี้เป็นชี้ตายให้มนุษย์ได้(ทั้งๆ ที่เราสมมุติมันขึ้นมาแท้ๆ )     ทุกคนจึงไขว่คว้า   แข่งขัน  ที่จะครอบครองมันให้มากเท่าที่จะมากได้       และหากการที่ลูกผู้หญิงคนหนึ่งจะหาสามีฝรั่งโดยมีจุดประสงค์เรื่องเงินแล้ว   ผมไม่เคยมองว่าเป็นเรื่องเลวร้ายสำหรับเธอเลย   วิถีชีวิตส่วนใหญ่ของคนทุกวันนี้จุดประสงค์ก็เพื่อเงินเป็นส่วนใหญ่     คนที่ไปเที่ยวปล้น  คอรัปชั่น  ขโมย หรือมีพฤติกรรมอันทุจริตต่างหากน่าจะถูกประณาม        การแต่งงานเพื่อเงิน    กับการถูกผู้ใหญ่บังคับให้คลุมถุงชน   ให้ตัดสินเอาเองว่าอันไหนมันโหดร้ายและย่ำยีศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงกว่ากัน  ?   การแต่งงานเพื่อเงิน   อย่างน้อยๆ เธอก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกและตัดสินของเธอเอง    ผลภายหลังจากการแต่งงานที่ว่า “อยู่กันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง”  ก็สามารถเกิดขึ้นได้จากการแต่งงานทั้งสองประเภท....... จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 06:17:58

ความคิดเห็นที่ 5 เขียนได้ละเอียดและเห็นภาพครับ แถววอชืงตันดีซีมีหลายคู่ที่หนุ่มไทยน่าจะอิจฉา (อย่าหาว่าผมอิจฉานะเพราะหมดสมัยไปเสียแล้ว อิอิ) เพราะเธอทั้งเก่งและสวย บางคนผมก็อดที่นิยมชมชอบไม่ได้ คิดในใจว่าเธอช่างหาสามีได้เก่งจริง มีทั้งผู้พิพากษาหรือข้าราชการระดับสูง แต่นั่นแหละเธอก็ไม่ใช่สาว ป 4 ที่จะเอื้อมไปถึงได้ อย่างไรก็ตามผมเจอคนไทยแต่งกับต่างชาติเยอะและไม่เคยกังขาหรือคิดตั้งคำถามว่าคนไทยเป็นอย่างไรมาก่อน สั้นๆก็คือ ไม่มีอะไรที่แตกต่างไปจากคนไทยแต่งกับคนไทย ที่อาจจะมีบางกรณีย์จะมีคำถามก็ไม่น่าจะแปลกแต่ผมก็ไม่เคยสนใจและถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่สุด เป็นมุมหนึ่งของชีวิตเท่านั้นเอง จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 06:58:52 A:71.114.49.147 X: TicketID:105627

ความคิดเห็นที่ 6 อย่าหาว่ากระแดะเลยนะ เราไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็น "เมียฝรั่ง" เลยจนกระทั่งเข้ามาเล่นห้องไกลบ้าน เพราะในชีวิตจริงนอกอินเตอร์เน็ต เราก็รู้สึกว่าเป็นคนธรรมดาที่มีแฟนแล้วก็แต่งงานกัน ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง สังคมรอบตัวเราไม่เคยพูดหรือทำอะไรที่แตกต่างไปจากเดิมมากมายเลย แค่ต้องพูดภาษาอังกฤษเท่านั้นเอง เราว่าหลายๆคนน่าจะรู้สึกแบบนี้เหมือนเรานะ คือ สามีก็คือคนธรรมดาๆคนนึง ไม่ได้มองว่าเออ จริงๆ เค้าเป็นฝรังนะเนี่ย ความเป็น "ฝรั่ง" ไม่ได้เป็นปัจจัยที่ทำให้เรารักกัน จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 07:16:45

ความคิดเห็นที่ 7 ในสังคมที่อยู่ จะคู่ไหนๆ ถ้า ณ ปัจจุบัน ทำตัวดี น่านับถือ ปกติ ส่วนใหญ่ก็ไม่มีใครไปขุดคุ้ยอดีตหรอกค่ะ จากคุณ : ลำเนา เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 07:20:33

ความคิดเห็นที่ 8 พูดมาได้ตรงประเด็นเลยค่ะ นั้นชีวิตจริงๆ บางคนโชคดี   บางคนโชคร้าย แต่แถวบ้านเราไม่มีลูกครึ่งเท่าไหร่     ตอนเรายังเด็กบ้านเรามีครอบครัวจีไอมาเช่าอยู่ 2 ราย มีรายสุดท้ายมาอยู่ 2 ปีและสามีพากลับแคนาดาด้วย ส่วนครอบครัวไทยที่รอที่บ้านก็ ไถ่ด่ะ จนพี่เข้าไม่กลับมาเยี่ยมครอบครัวอีกเลย จนป่านนี้ก็ไม่ส่งข่าวมาเลยเพราะกลัวญาติขอตังค์ แบบถมเท่าไหร่ก็ไม่เต็ม จนพี่เขาล้าเพราะเขามีลูกชาย 2 คน ที่ต้องเลี้ยง  แม่เราก็สอนการตัดผ้าให้พี่เค้าด้วย    เราชอบไปที่สอนศาสนาคริสต์เพราะมีอาหารกระป๋องเช่นถั่วกวนหรือบด เนยกระป๋อง   ชอบมากตอนนั้น พอมาอยู่นี้กับไม่กินเท่าไหร่กิน  เพราะวัยเกินที่จะแกงแล้วค่ะ      ตอนนั้นเราว่าเศรฐกิจดีน่ะค่ะ ชาวบ้านมีงานทำ     เราจำได้.....เราไปขายของในตลาดกับแม่ตอนเรา 5 ขวบ จะถูกถ่ายรูปจากชาวต่างชาติประจำ สงสัยเอาไปลงข่าวว่าเด็กทำงานหนัก        ก็ไม่มีใครดูแลเราที่บ้าน แม่เลยพามาด้วย อยากเห็นรูปเราจังเลย....จะสวยเหมือนตอนนี้ไหมน่ะ....ตั้งแต่นั้นมาก็อยากมีสามีต่างชาติเพราะเราเห็นเจ้าสาวเจ้าบ่าวในโบสถ์บ่อยๆ  ชอบไปดูเวลาเขาทำพิธีแต่งงานค่ะ จากคุณ : โค้งหักศอก เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 07:27:50

ความคิดเห็นที่ 9 ในชนบทตอนนี้หากใครได้เมียฝรั่ง ชาวบ้านจะแห่มาดูและชื่นชมมาก น้อยคนจะทำได้ว่างั้น แต่หากใครได้สามีฝรั่ง ก็แห่มาดูอีกเหมือนกัน ว่าฝรั่งนั่นหน้าตาเป็นยังไง รวยไหม ฮ่าๆ จากคุณ : อาการเซ็งระยะสุดท้าย เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 09:30:48 A:68.151.12.183 X: TicketID:257835

ความคิดเห็นที่ 10 ซักวันนึงผมจะเป็นแบบนี้อ่ะครับพี่วัชรานนท์ ผมเบื่อหญิงไทย จากคุณ : Death Of Heretic Angels เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 09:35:35

ความคิดเห็นที่ 11 เห็นด้วยค่ะว่าความคิดความเชื่อแบบนี้ฝังลงในสังคมไทยแบบแก้ลำบากแล้ว ผู้ชายเดินจูงมือกับสาวฝรั่ง คนจะมองแบบอึ้งๆ เฮ้ย ไอ้นี่เจ๋งฟ่ะ แฟนเป็นสาวฝรั่ง แต่ผู้หญิงเดินจูงมือกับหนุ่มฝรั่ง คนจะกวาดตาขึ้นลง เฮอะ อย่างว่าแหงๆ ไม่แฟร์เล้ย ส่วนตัวเราเองเชื่อว่าการกระทำของตัวเรานั้นเป็นอีกสิ่งสำคัญที่จะตัดสินว่าคนอื่นเขาจะมองเราอย่างไร นุ่งขาสั้นปิดแค่แก้มก้น เสื้อกล้ามคอต่ำที่อะไรๆหลุดทะลักออกมาให้วุ่นวาย กิริยาโผงผางกรีดกรายโหวกเหวก อย่างนี้ก็ไม่แปลกที่คนอื่นจะตีความว่าเป็นผู้หญิงทำงานอย่างนั้น ยิ่งคนเค้ามีทัศนคติด้านลบกับผู้หญิงที่มากับฝรั่งอยู่แล้ว เวลาไปเดินกับเพื่อนต่างชาติ เราก็ไม่ถึงกับใส่สูทอะไรหรอก แต่แต่งให้มันปกติเรียบร้อยนึดนึง เกิดมีใครเขาเหมาเอาว่าเราเป็นผู้หญิงอย่างว่า อย่างน้อยกรูก็เป็นผู้หญิงอย่างว่าที่แต่งตัวดีมีคลาสละวะ ฮ่าาา นาร่าว่า สงสัยแต่เก็บไว้ในอกไม่เป็นไรหรอก มองนิดหน่อยก็ไม่เป็นไร แต่พวกที่คิดแล้วพูดออกมาเนี่ย มันบอกความคิดบอกไอคิวเลยนะ เคยมีเรื่องเล่า epic มากๆ ของม.ที่นาร่าทำงานอยู่ อาจารย์ท่านหนึ่ง แกจบป.โทและเอกจากเคมบริดจ์ เป็น ผศ. ด้วย สามีแกคนอังกฤษก็เรียนที่เดียวกัน เรียนจบก็แต่งงานกัน ไม่รู้วันที่บินไปหรือบินกลับ ขณะกำลังผ่านตม. เจ้าหน้าที่ก็พูดเป็นทำนองว่า มาจากจังหวัดไหน ดีจังนะได้แฟนฝรั่ง ชาตินี้สบายไม่ต้องทำงานแล้วสิ ไปได้กันที่ไหน ถามอย่างนี้เลยนะ ไปได้กันที่ไหน แรงมาก อาจารย์แกก็เงียบๆ "เจอกันที่เคมบริดจ์ตอนเรียนปริญญาเอกค่ะ จะกลับไปทำวิจัยที่อังกฤษ" อาจารย์แกมาพูดตอนหลัง เออ ชั้นผิดเองที่ชั้นดำ ไม่มีดั้ง ฮึ มันน่าน้อยใจจริงๆ วันหลังจะแต่งสูทพร้อมเอาใบประกาศห้อยคอเลยดีไหมยะ จะได้เลิกดูถูกสาวไทยที่มีสามีต่างชาติกันซักที จากคุณ : ยิ้มหวานของพิทลอร์ด เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 09:41:12

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านแล้วตรงประเด็นมาคะ ถึงแม้เราจะเกิดไม่ทันยุคนั้นก็ตามคะ โหวต++ จากคุณ : Rainny7 เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 11:37:18

ความคิดเห็นที่ 13 เรารู้สีกเหมือนคุณยุ้ยนะ  บางครั้งเนี่ยลืมว่ามีสามีฝรั่งนอกจากกลับไปเมืองไทย หรือเจอคนที่อเมริกาคุยตลกๆ กันเรื่องเมียฝรั่ง  ก็จะระลึกได้ว่ากรูนี่หว่า   จากคุณ : ตกตะกอน เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 12:18:24

ความคิดเห็นที่ 14 สมัยสงครามที่มีทหารจีไอเข้ามาในประเทศไทยแม่เล่าให้ฟังว่าสมัยนั้นเป็นยุคแรกๆที่คนไทยได้รู้จัก ฝรั่งตัวเป็นๆ ไม่นับสมัยกรุงศรีอยุธยาอันนั้นนานเกินไปและไม่ค่อยใกล้ตัวคนอย่างเราๆ นะคะ แม่บอกว่าสมัยนั้นสาวๆชาวอีสานจำนวนมาก (ไม่ได้เหมารวมเด้ออย่าเข้าใจผิด) แห่กันมาปักหลัก ทำมาหากินอยู่ในเมืองอุดร เพราะที่นั่นก็แหล่งรวมของบรรดาทหารต่างชาติจึงมีผับ บาร์ เกิดขึ้นมากมาย บ้างก็เสริืฟเฉยๆ บ้างก็ไปเป้นแม่บ้านให้ แต่ไปๆมาๆ จากไม่ตั้งใจจะเป้นเมียฝรั่งก็ได้เป็นทั้งแบบชั่วคราวและเลี้ยงดูในฐานะภรรยา คละเคล้ากันกันไป หลายรูปแบบ และด้วยอะไรก็แล้วแต่ บรรดาคุณๆทั้งหลายก็มักนิยมชมชอบการแต่งการแบบวับแวมๆ แต่งหน้าจัดจ้านใช้จ่ายฟุ้งเฟ้อ เพราะได้เงินจากฝรั่งพอสมควร เลยเป็นส่วนหนึ่งของที่มาที่ใครๆจะพูดถึงภรรยาฝรั่งในแง่ลบ(ไว้ก่อน)เพราะบางสังคมเค้า "จำฝังหัว" ไว้เลยว่าที่มาของเมียฝรั่งคือแบบนี้เท่านั้น บางคนนี่ เรื่องเงินทองต้องฟู่ฟ่า เพราะ "จำฝังหัว" มาจากสมัยโบราณกาลว่าฝรั่งต้องเลี้ยงดูเมียไทย จ่ายดะ ใจป้ำ แต่งตัวโป๊ๆ แม่เล่าให้ฟังว่าสมัยก่อนนั้นบรรดาคุณๆทั้งหลายแม้ฝรั่งกลับไปแล้วก็ยังเขียนจดหมายไปขอเงินฝรั่ง เพราะถือว่าเป็นสามีคนนึงอยู่ แม่เคยถูกขอร้องให้เขียนจดหมายไปขอเงินฝรั่ง เค้าบอกว่าเขียนไปอะไรก็ได้บอกว่า พ่อป่วย แม่ตาย ควายหาย ลูกป่วย อะไรก็ได้เพื่อให้ได้เงินมา แต่ความจริงคือเอาไปให้สามีคนไทยนี่แหละใช้ ด้วยเหตุนี้คำว่าเมียฝรั่งจึงฝังหัวคนไทยบางกลุ่มว่าต้องเป็นผูัหญิงที่มีที่มาที่ไปไม่สวยงามนัก ถูกมองแบบเหยียดๆ หรือถูกเลือกปฎิบัติจากคนไทยด้วยกัน เราเป็นคนนึงที่มีแฟนฝรั่ง ดีที่เพื่อนฝูงรอบตัวเข้าใจและมองว่าแฟนเราเป็นผู้ชายคนนึงไม่ได้มองว่าเป็นฝรั่งมังค่าที่ต้องรวย จ่ายดะ ไปไหนกับเพิ่อนแชร์กันตลอด แม้กระทั่งกับพ่อแม่เราก็ไม่เคยคิดว่าแฟนเราต้องมาจ่ายอะไรให้เค้ามากมาย จะมีแต่คนที่มีความคิดฝังหัวที่ยังคิดว่าฝรั่งคือตู้เอทีเอ็ม เป็นฝรั่งต้องจ่ายนะ ไม่จ่ายคือไม่รักจริงขี้เหนียว แต่จะว่าไป ก็ยังมีสาวไทยอีกไม่น้อยที่มีค่านิยมว่า อยากสบายเลยหาสามีฝรั่ง เพราะหวังว่าเค้าจะเลี้ยงดู จริงอยู่แต่งกับใครไม่มีใครอยากลำบากกว่าเดิม แต่ที่ทำให้เมียฝรั่งดีๆที่มีศีลธรรมมัวหมองก็คือคนที่ไม่รู้จักพอ สูบไถไปเรื่อย เงินหมดก็หมดรัก จนฝรั่งเองก็จำฝังหัวเช่นกันว่า คบกับสาวไทยต้องจ่ายรายเดือนเธอถึงจะรัก อันนี้ย้ำว่าบางคนนะคะ (กลัวจะดราม่า)  จ่ายให้แฟนไม่พอเลี้ยงดูครอบครัวด้วยเพราะสาวไทยถูกสอนให้กตัญญูรู้คุณคน ว่าเข้าไปค่ะ อย่างที่เราเคยแสดงความเป็นไปว่าคนที่ไม่ได้ขอเงินฝรั่งใช้ เพราะไม่จำเป็นต้องขอ ไม่ได้เป็นผู้หญิงอย่างว่า เป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึงที่รักกับฝรั่งก็จะถูกมองในแง่ลบไว้ก่อนว่าต้องมีที่มาที่ไปแบบสมัยก่อน มีคนแถวบ้านค่ะเค้าเป็นแม่หม้ายลูกติด มีสามีมาแล้วหลายคน รู้มั้ยคะว่าเธอบอกคนในหมู่บ้านว่ายังไง เธอบอกว่า สงสัยผัวไทยมันไม่รุ่ง คงต้องไปพัทยาหาผัวฝรั่งสักคนแล้วล่ะ มันก็จริงของเธอนะคะ ชีวิตไม่สิ้นก็ดิรกันไป อดีตมันไม่สำคัญเท่าปัจจุบันหากเธอคนนี้เป็นคนดี ต่อให้เหลวเป๋วมาจากไหน หากเจอคนนรักจริงก็อยู่กันได้ยืนยาวค่ะ แต่ที่มันเป็นปัญหาอยู่ตอนนี้ ไม่ใช่อะไร แต่เป็นเพราะคนไม่รู้จักพอค่ะ บางคนเป็นผู้หญิงอย่างว่ามาด้วยซ้ำ โชดดีได้สามีฝรั่งแต่ไม่ทิ้งนิสัยเดิมทั้งกินทั้งเที่ยว มั่วผู้ชาย สามีไม่รู้เรื่อง มารู้อีกทีก็สายไปเพราะเงินทองหมดถูกเฉดหัวออกจากบ้านเพราะกิ๊กใหม่จะเข้าบ้าน กลายเป็นโศกนาฎกรรมที่เราเคยได้ยินได้อ่านในข่าวบ่อยๆ บางคนเห็นเมียฝรั่งแต่งตัวดี เรียบร้อย กลับบอก แต่งตัวไม่สมเป็นเมียฝรั่ง ไม่รู้หมายความว่ายังไง ตกลงเมียฝรั่งนี่ต้องแต่งตัวยังไง นั่นคือสิ่งสะท้อนที่บางคนเค้าคิดค่ะ และก็จะว่าไปก็โทษเค้าไม่ได้เพราะคนเรามีหลากหลาย แม้ว่าเมียฝรั่งบางคนจะถูกนำไปสู่สังคมที่ดีกว่าเดิม แต่ด้วยบุคลิก การแต่งตัวขอบไม่เหมือนกันเธอก็ยังคงรสนิยมที่เธอชอบไว้ไม่เปลี่ยน ที่เราเคยเห็นนี่สุดจะบรรยายจริงๆ ยังนึกว่าสามีเธอไม่บอกกล่าวบ้าหรือก้อนออกจากบ้านว่ามันโป๊มาก เห็นแล้วต้องเบือนหน้าหนีเพราะอายแทน ด้วยปัจจัยเหล่านี้ทำให้บรรดาสาวๆที่มีแฟนต่างชาติต้องเจอกับเหตุการณ์หรือเรื่องราวที่ถูกนำมาเล่าขานไม่รู้จบ ดังนั้นเราขอบอกว่าเป็นหน้าที่ของเราๆที่มีแฟนต่างชาติในการที่จะทำใเห้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นไม่ใช่เรื่องซีเรียสหรือเรื่องยากเย็นอะไร และไม่ว่าจะมีแฟนเป็นชาติไหน แค่เราทำตัวดีมีศีลธรรม ก็พอแล้วไม่ต้องถึงขั้นสงบเสงี่ยมเรียบร้อยเป็นแม่ชีหรอกค่ะ และปลงหากมีใครมามองหัวจรดเท้าว่า อ๋อ นี่เหรอเมียฝรั่ง เราห้ามความคิดกรการกระทำใครไม่ได้ก็เปลี่ยเป็นคิดบวกว่า อ๋อ ที่เค้าคิดแบบนี้ ดูถูกเราแบบนี้เพราะเค้าไม่มีปัญญาหาปั๋วฝรั่งได้เหมือนเรา .....ก๊ากส์์์์ จบการรายงานข่าว จากคุณ : loveTRAVEL1977 เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 12:28:41

ความคิดเห็นที่ 15 เดี๋ยวนี้กลายเป็น1ตำบล1ผลิตภัณฑ์ไปแล้วครับ จากคุณ : rabellu เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 13:14:50

ความคิดเห็นที่ 16 คิดว่าการแต่งตัวไม่เกี่ยวนะ เรามีเพื่อนทำงานบาร์ตอนนี้มีฝรั่งเป็นสามี แต่งตัวเรียบร้อยกว่าเราอีก เรายอมรับชอบแต่งตัวโป๊มากสมัยวัยรุ่นอ่ะ แต่ตอนนี้เพลาลงมาบ้างแล้ว แต่งไม่ค่อยโป๊เท่าไหร่แต่แอบเซ็กซี่อ่ะนะ แค่อยากบอกว่าการแต่งตัวไม่เกี่ยวกับการเป็นผู้หญิงอย่างว่า แต่ก็อีกนั่นแหละการแต่งตัวไม่ดีคนก็มองไม่ดีไว้ก่อน อยากพูดในฐานะคนแต่งตัวไม่สุภาพคนนึงค่ะ จากคุณ : hana&hide เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 13:46:27

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีค่ะคุณวัชรานนท์ จขกท. ช่างกล้าเปิดกระทู้นี้มารับกิฟเน๊าะ...อิ...อิ.. จากอ่านกท.นี้เเลยทำให้รู้ว่าคุณวัชรานนท์นั้นน่าจะวัยใกล้ 50 แน่ ๆ เลย เพราะตอนสิ้นสุดสงครามเวียดนามนั้นคุณเรียนประถมปลายแล้ว ตอนนั้นดิฉันพึ่งจะเตรียมเข้าเรียน ป. หนึ่งเอง มาเสริม..คนอุดรเรียกอาชีพเมียเช่าว่า.....แม่จ้าง....ค่ะ ด้วยความเคารพ จากคุณ : วัชรานนท์แฟนคลับ อิ...อิ.. (Tanja-nl) เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 13:49:59

ความคิดเห็นที่ 18 คนไทยไม่มากนักที่จะเห็นว่าสังคมไทยยกย่องชายมากไป และกดผู้หญิงมากไป คุณเป็นชายไทยมีเมียฝรั่งมาให้ความเห็นใจและเรียกร้องความเป็นธรรมให้หญิงไทยมีผัวฝรั่ง คุณได้ใจดิฉันไปเต็มๆเลยค่ะ เรื่องเมียฝรั่ง ไม่มีอะไรจะแชร์เพราะ ไม่ค่อยเจอประสบการณ์ไม่ดี มีแต่เรื่องการมองว่าผู้หญิงควรอยู่กับเย้าเฝ้าเรือน ก็ยังคงมีอยู่นะคะ หลายปีก่อนสมัยยังโสด กลับบ้านไปเดินเที่ยวกับแม่ บังเอิญเจอเพื่อนแม่ แม่รีบบอก เนี่ยะลูกสาวเรียนอยู่เมืองนอกเพิ่งกลับมา (แม่ภูมิใจสุดๆ) ป้าคนนั้นเอามือลูบแขนดิฉันแล้วบอกว่า โถหนู อย่าเรียนให้มากเลยลูก ลดๆตัวลงมามั่ง เดี๋ยวไม่มีใครเอา จากคุณ : ต (โตช้าแก่เร็ว) เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 14:23:28

ความคิดเห็นที่ 19 ดีใจจังที่เห็นผู้ชายไทยเปิดประเด็นนี้ขึ้นมา   สถานภาพทางสังคมระหว่าง ผู้ชาย กับผู้หญิงในประเทศไทย  ยังอีกนานกว่าจะพัฒนาทัศนคติให้มาถึงจุดสมดุลได้   ไม่รู้อีกนานแค่ไหน  .... คงไม่ใช่ช่วงเวลาชีวิตนี้แน่นอน จากคุณ : timtam_yummy เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 14:57:51

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านไม่ไหว เยอะจริงๆ จากคุณ : fete เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 16:30:33

ความคิดเห็นที่ 21 ดีใจค่ะ  ที่ได้เห็นทัศนคติดีๆ ของชายไทย ที่มีต่อหญิงไทยที่แต่งงานกับต่างชาติ(ฝรั่ง) บ้าง เพราะส่วนมากแล้วจะไม่ค่อยได้เห็นเลย  น้อยจริงๆ   ส่วนหนึ่งเป็นเพราะ จขกท.ได้ภรรยาเป็นหญิงฝรั่งด้วยหรือเปล่า  จึงทำให้มีใจที่เปิดกว้าง  มากกว่าชายไทยทั่วไป ยังไงก็ดีใจ  และขอบคุณค่ะ ผู้หญิงที่ต้นทุนชีวิตสูง  มักไม่ค่อยเจ็บเท่าไหร่เวลาโดนเหยียดหยาม  เพราะเถียงได้เต็มปาก   แต่ผู้หญิงที่ต้นทุนชีวิตต่ำอย่างดิฉัน  เวลาที่โต้แย้งเรื่องการถูกสังคมมองอย่างดูถูก  มันเชื่อยาก ที่จะบอกว่า รักที่เขา(ชายฝรั่ง) เป็นคนดีไม่ใช่เงินหรือความสุขสบาย เพราะมันเป็นเรื่องจริง  ว่าชีวิตที่สุขสบายทุกวันนี้เพราะมี  สามีเป็นชายฝรั่งต่างชาติ  เพราะชายไทยดีๆ เขาไม่แลดิฉันจริงๆ   และถ้าไม่ได้แต่งงานกับชายฝรั่งคนนี้  ดิฉันก็ยังคงทำงานหาเช้ากินค่ำ ไม่รู้อนาคตอยู่ในเมืองไทย  ไม่ได้มานั่งเล่นเน็ตเล่นคอมฯ อยู่ทุกวันเหมือนเวลานี้หรอก มันน่าดูถูกเหยียดหยามจริงๆ ล่ะ หญิงไทยในแบบดิฉันเนี่ย.  ว่าทำไมถึงไม่ก้มหน้าทำงานหนักหาเลี้ยงชีพตัวเองไปจนตาย  มาแต่งงานกับฝรั่งทำไม ไม่งั้นใครๆ ก็ต้องมองว่าเห็นแก่เงินทั้งนั้นแหละ จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 17:40:17

ความคิดเห็นที่ 22 ตามอ่านงานเขียนของ จขกท. มาโดยตลอด เขียนได้ดีและบ่อยครั้งกระแทกใจคนบ้านนอกเหมือนกันได้ดีเป็นพิเศษ ออกเป็นพ็อคเก็ตบุ้คเมื่อไหร่อย่าลืมแจ้งข่าวกันเน้อ จะขอเก็บไว้ในครอบครองสักเล่ม  หายากที่คนจะถ่ายทอดความรู้สึก ก้นบึ้งตัวตนออกมาเป็นตัวอักษรได้โดนๆแบบนี้ จากคุณ : Tabebuia-pantip เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 18:05:29

ความคิดเห็นที่ 23 อย่าหาว่ากระแดะเลยนะ เราไม่เคยคิดว่าตัวเองเป็น "เมียฝรั่ง" เลยจนกระทั่งเข้ามาเล่นห้องไกลบ้าน จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน ..................... ในปัจจุบัน คนทั้งหลายน่าจะคิดแบบคุณได้แล้ว ผมก็รู้สึกเช่นนั้นครับ มีคนขาประจำที่นี่คนหนึ่งมีลูกสาวน่ารักทีเดียว คงรู้สึกเฉยๆเหมือนกันเพราะไม่เห็นเข้ามาคุยเรื่องนี้ จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 18:20:58 A:71.114.49.147 X: TicketID:105627

ความคิดเห็นที่ 24 คิดเหมือนคุณยุ้ยเลยค่ะ คือไม่คิดว่าสามีตัวเองเป็นฝรั่งเลย คิดว่าเค้าก็คือคนๆหนึ่งที่เป็นสามีเรา จากคุณ : PoomPim..TMB เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 19:25:51

ความคิดเห็นที่ 25 ... เป็นเมีย ฝรั่ง อ่ะ ไม่สนใจใครจะคิดอย่างไร  เพราะเราอยู่กับคนที่ใช่ แล้วมีความสุขดี.... และไม่สนใจใครจะคิดอย่างไร  เวลากลับไทย กับสามี..ก็ไม่มีปัญหา ถึงบางครั้ง จะไปซื้อของ ก็โดนขายแพงกว่าปกติ อันนี้ไม่ชอบเลย  ถ้าเห็นว่าราคาไม่สมเหตุผล ก็ไม่ซื้อ....แต่ที่ไม่ชอบมากๆ เวลาไปไทย คือ พวกแท็กซี่  ชอบพูดมากเกินเหตุ และ ไม่ชอบกดมิเตอร์  และขอเพิ่ม เช่นเวลาจะไปสนามบินสุวรรณภูมิ ขนกระเป๋าเข้ารถ เสร็จ แท็กซี่บอก ขอ 400 บาท ( จากประตูน้ำ ) ไม่กดมิเตอร์ .. ถึงเรามีตังค์พอจ่าย แต่เราไม่เอาขนกระเป๋าออก หาคันอื่นต่อไป  เพราะไม่อยากให้พวกแท็กซี่เคยตัว  หาคันใหม่เราบอกเลย กดมิเตอร์ หรือเปล่า... คันไหน โอเค เราก็ไป  และพอลงรถ เราก็ทิปให้ 100 บาท .... จากคุณ : ข้ามฟ้ามาหารัก เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 19:44:48

ความคิดเห็นที่ 26 อยากเล่าให้ฟังค่ะ เรารู้จักน้องผู้ชายคนหนึ่ง น้องคนนี้แต่งงานและย้ายมาอยู่ต่างประเทศกับภรรยาที่เป็นฝรั่ง โดยที่ภาระ ค่าใช้จ่าย ทุกอย่าง ขึ้นอยู่กับครอบครัวของภรรยาฝรั่งทั้งหมด สามีภรรยาคู่นี้ ไม่มีรายได้อะไรเลยค่ะ เพราะเป็นคนตกงานทั้งคู่ แต่อาศัยเงินของครอบครัวของฝ่ายหญิง ในการดำรงชีวิตในทุกๆเรื่อง น้องผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ไม่เอาการเอางานอะไรใดๆทั้งสิ้น ไม่เคยทำงานเป็นชื้นเป็นอัน ก่อนแต่งงานกับฝรั่งคนนี้ ก็เคยทำอดีตแฟนสาวไทยท้อง แล้วไม่รับผิดชอบ พ่อแม่เลยต้องรับผิดชอบเลี้ยงหลานแทน ตัวน้องผู้ชายเองไม่เคยดูดำดูดีลูกของตัวเองแม้แต่น้อย ไม่รู้เป็นไงมาไงถึงได้มามีเมียเป็นฝรั่ง และดูท่าทาง เมียฝรั่งจะรักและบูชา น้องผู้ชายคนนี้มาก ชี้ไม้เป็นนก ชี้นกเป็นไม้กันเลยทีเดียว ตอนที่สองคนนี้ยังเป็นแฟนกัน ยังไม่ได้แต่งงาน ผู้หญิงเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด ทั้งเรื่องเที่ยว กิน ดื่ม ที่พักอาศัย แฟนฝรั่งเป็นคนออกให้หมด มาช่วงหลัง ได้ข่าวว่าเมียฝรั่งท้อง น้องผู้ชายคนนี้เค๊าเครียด และไม่สบายใจมาก เพราะตอนนี้ครอบครัวของฝ่ายหญิ่ง เริ่มไม่พอใจ และดูถูกว่าไม่เป็นโล้เป็นพาย ไม่เป็นผู้นำครอบครัว มาเกาะชายกระโปรงผู้หญิงกิน เพราะต้องออกค่าใช้จ่ายทุกอย่างให้ทั้งหมด ซึ่งเป็นเงินมากมายมหาศาล บางครั้งก็ด่าทอ ถึงขั้นที่ว่า นึกว่าจะมีแต่ผู้หญิงไทย ที่มาเกาะผัวฝรั่งกิน ผู้ชายไทยก็ด้วยเหรอ มันเป็นอะไรกันไปหมด คนชาตินี้ (นี่เป็นคำพูดของครอบครัวฝ่ายภรรยาฝรั่งน่ะค่ะ) ตอนนี้เมียฝรั่งกำลังท้องและมีค่าใช้จ่ายเพิ่มมากขึ้น ความจริงเท่าที่รู้มา สองคนนี้มาใช้ชีวิตต่างประเทศ เพราะทางฝ่ายหญิงจะได้รับเงินค่าเลี้ยงดูบุตร และเงินคนตกงานจากรัฐบาล ฝ่ายหญิงเลยทำวีซ่าให้สามีมาอยู่ด้วยกันที่ต่างประเทศ ก่อนหน้าที่ยังไม่ท้อง สองคนนี้ก็อยู่ด้วยกันที่เมืองไทย พอทัองก็กลับเข้าประเทศ กลับมากินเงินรัฐบาลสบายๆ เราเองก็ทำงานงกๆๆ จ่ายภาษีให้รัฐบาลกันต่อไป เหอๆๆ เป็นอีกมุมนึงของชายไทย(บางคน)ที่มีเมียเป็นฝรั่ง ที่อยากเล่าให้ฟังค่ะ จากคุณ : Lebensmotto เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 22:47:59 A:77.12.74.162 X: TicketID:299389

ความคิดเห็นที่ 27 ทู้นี้ ได้ใจไปเต็มๆ จากคุณ : lonely pig เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 23:11:49

ความคิดเห็นที่ 28 คุณ คห. 26 เจ้าขา ได้อ่านเรื่องที่คุณเล่าละไม่แปลกใจเลยค่ะ  เพราะพันธ์ุนี้น่ะดิฉันก็ประสบกับตัวเองมาเหมือนกัน เหอๆ แต่ดิฉันไม่ปล่อยให้เกาะนานหรอกค่ะ แต่ก็อย่างว่าล่ะ คนเขารักกัน หากฝ่ายหนึ่งเต็มใจให้เกาะมันก็เรื่องของเขาเนาะ สำคัญว่าไปเบียดเบียนชาวบ้านเขาด้วยหรือเปล่านี่แหละ จากคุณ : เขียนบน iPhone (เศษไม้ใบหญ้า) เขียนเมื่อ : 22 ม.ค. 54 23:29:32

ความคิดเห็นที่ 29 #21 ให้กำลังใจคุณเศษไม้ใบหญ้านะคะ ที่คุณพูดมา เราคิดๆดู มันก็เป็นเรื่องจริงนะ แล้วก็สอดคล้องเหมือนที่คุณ จขกท พูด ถ้าเข้าใจและเอาใจเค้ามาใส่ใจเรากันมากขึ้น ก้คงไม่คิดดูถูกคนอื่น ตอนนี้กำลังอ่านนิยายสังคมอังกฤษเมื่อ 200 ปีก่อน ผู้หญิงไม่มีสิทธิมีเสียงเท่าไหร่ มรดกก็ตกไปถึงแต่ลูกชายเท่านั้น ลูกผู้หญิงได้เงินก้อนแค่ไม่เท่าไหร่ เพราะงั้นการแต่งงานเพื่อรักษาฐานะและแต่งงานเพื่ออนาคตที่ดีกว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่กระนั้นก็ยังมีคนดูถูกอยู่ดีถึงแม้จะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นปกติในสังคมตอนนั้น นางเอกยากจนรักกับพระเอกผู้ร่ำรวย ถึงจะแต่งงานกันเพราะรัก แต่คนอื่นที่ไม่รู้จักก็คงจะดูถูกว่านางเอกขายศักดิ์ศรี ถ้าตัวเรารู้ว่าเราทำอะไรอยู่ ก็อย่าเอาลมปากคนอื่นมาบ่อนทำลายความสุขของเราเลยค่ะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 10:33:24

ความคิดเห็นที่ 30 คุณเศษใบไม้ แรงบันดาลใจที่ช่วยสร้างมุมมองต่อบทบาทของผู้หญิงต่อผมมาจากแม่และพี่สาวมากกว่าภรรยา      ไม่ใช่จะเขียนเพื่อเอาใจผู้หญิงและแม่บ้านอะไรหรอก    เขียนจากความรู้สึกที่มันตกผลึกมานานแล้ว    จะเล่าให้ฟังบางส่วน ผมมาจากครอบครัวใหญ่ตามประสาครอบครัวชนบททั่วๆ ไปไม่สู้จะอบอุ่นนัก  มีพี่ชายห้าคน พี่สาวสามคน และน้องชายอีกหนึ่งคน    กำลังหลักที่เลี้ยงครอบครัวคือแม่และพี่สาว    พี่สาวทั้งสามคนทำงานโรงงานห่อข้าวเกรียบกุ้งพี่ชายคนโตที่อายุมากกว่าผมยี่สิบกว่าปีออกจากบ้านไปหางานทำตั้งแต่ผมยังไม่เกิด   ผมไม่เคยเห็นพี่ชายคนนั้นเลยแต่มาทราบเอาตอนรู้ความว่าเขาอยู่ในเรือนจำ   เห็นแม่และพี่สาวเก็บเงินแต่ละเดือนซื้อของไปเยี่ยม     ต่อมาพี่ชายผมอีกคนถูกตำรวจจับและถูกคุมขังห้าปี  ภาระตกมาที่แม่และพี่สาวอีก    และต่อมาพ่อผมถูกจับ(การพนัน)     พี่ชายคนโตผมออกจากเรือนจำมาและมาอยู่บ้านซึ่งผมได้เห็นหน้าพี่ชายเป็นครั้งแรก  ตกเป็นภาระให้แม่และพี่สาวอีก    เขาอยู่บ้านไม่ถึงสองปี   ตำรวจก็มาจับเขาที่บ้านอีกข้อห้อปล้นจี้   เขากลับเข้าเรือนจำอีกสิบห้าปี    ในวัยเด็กของผมเห็นตำรวจจับพี่ชายและพ่อสามครั้ง    และเห็นแม่และพี่สาวต้องแบกภาระอย่างหนัก ช่วงนั้นยังเป็นช่วงสงครามเวียดนามอยู่    พี่สาวผมทั้งสามคนอยู่ในวัยรุ่น(แต่รับภาระครอบครัวอย่างสาหัส)    พ่อวางกฏเหล็กห้ามพี่สาวออกจากบ้านหลังทุ่มหนึ่ง    วันหนึ่งพี่สาวคนหนึ่งหายตัวไปช่วงสองทุ่มถึงสี่ทุ่ม   พอกลับมาบ้านพ่อผมไม่ฟังอะไรและลงโทษเธออย่างหนัก   ผูกเธอไว้กับเสาเรือนในบ้าน!   ผมร้องไห้เพราะรักพี่สาวคนนี้มากแต่ก็ช่วยอะไรไม่ได้       ต่อมาเธอหนีออกจากบ้านไป     เสียงซุบซิบนินทาของชาวบ้านก็กระหึ่มว่าเธอไปอยู่ค่ายทหารอเมริกัน     ซึ่งต่อมาก็ไม่เป็นความจริง   ปีกว่าๆ ..แม่และพี่สาวทราบว่าเธอหนีไปอยู่ขอนแก่น   และตอนนนั้นกำลังตั้งท้องไม่มีพ่อ   โดยเธอติดต่อมาจะขอเอาลูกมาลงในสำมะโนครัวพวกเรา   พ่อและพี่ชายไม่ยอม.....แม่พาผมไปขอนแก่นไปเยี่ยมเธอที่นั่นแต่แม่ไม่กล้าพาเธอกลับบ้านเพราะกลัวพ่อ    หลังจากนั้นผมก็ไม่ทราบข่าวคราวพี่สาวคนนั้นอีก   เพราะผมเองก็หนีออกจากบ้านหลังจากจบประถมหก   แม่และพี่สาวของผมอีกนั่นแหละตามหาตัวผมเจอในตัวเมือง   แม่ก็เลยขอร้องให้บวชให้ท่าน    ก่อนหน้านี้ท่านเคยขอพี่ชายให้บวชให้ท่านแต่ทุกคนปฏิเสธ   ผมเลยบวชให้ท่าน   ทีแรกกะว่าจะบวชสักพรรษา   พอออกพรรษาไปบอกแม่ว่าจะลาสิกขาแล้วท่านก็ร้องไห้ว่าพร่ำพรรณาเชิงน้อยใจว่า  มีลูกชายตั้งหกคนท่านเลี้ยงดูมาเท่ากำลังที่จะทำได้   ไม่มีใครบวชให้ท่านสักคนและพอผมบวชให้ท่านก็บวชไม่ถึงปี    ท้ายที่สุดผมก็เลยบวชต่อท่านขอเห็นชายผ้าเหลืองของผมก่อนตาย    ผมก็เลยบวชต่อถึงเก้าปีกับอีกแปดเดือนซึ่งท่านก็เสียในช่วงที่ผมยังบวชอยู่     ผมเชื่อว่า  ความรู้สึกเห็นใจและสงสารบทบาทของผู้หญิงซึ่งมีแม่และพี่สาวเป็นจุดผลักดันได้ตกผลึกในใจผมมาตั้งแต่เด็ก     ผมเกลียด "สังข์ทอง"  นิทานพื้นบ้านที่พวกเราเรียนสมัยประถมห้า   เคยน้ำตาไหลตอนที่อ่านไปถึงช่วงที่นางพันธุรัตเกาะหน้าผาร้องไห้พร่ำให้ลูกสังข์กลับมาหาเธอซึ่งเป็นแม่เลี้ยง    สังข์ทองไม่เชื่อแม่  ซุกซนไปจนพบอ่างเงินอ่างทอง  เอานิ้วไปจุ่มอ่างทองคำแล้วเอาผ้าพันปิดไว้โกหกแม่ว่ามีดบาด   ท้ายที่สุดก็ชุบตัวแล้วขโมยไม้พลองเหาะหนี   จนแม่ตามทันแต่ก็มาใจสลายตาย(ต่อหน้าต่อตา)ไปเสียก่อน   ท้าวสามล   พ่อของรจนาแกล้งสังข์ทองต่างๆ นานา   แต่สังข์ทองยังทำดีด้วยแถมสุดท้ายก็แฮปปี้เอ็นดิ้ง ดูเอาเถิด.....แม้ขนาดนิทานซึ่งสามารถขีดเขียนบทบาทตัวละครให้เป็นอย่างไรก็ได้   ผู้หญิงอย่างนางพันธุรัตแม้จะเป็นยักษ์   แต่บุญคุณที่มีต่อสังข์ทองนั้นมากมายมหาศาล   นอกจากจะไม่กินสังข์ทองตอนเจอใหม่ๆ แล้ว   ยังชุบเลี้ยงอุ้มชูเหมือนลูกในไส้    ลูกโกหกว่ามีดบาดมือเธอก็ใจเสียลุกรี้ลุกรนจะหายามาทาให้   ท้ายที่สุดก็มาตรอมใจตาย   ก่อนตายยังอุตส่าห์ใช้เลือดตัวเองเขียนมนต์เรียกสัตว์ให้สังข์ทองไว้บนหน้าผา    ส่วนท้าวสามล  ผู้ชายที่มีบทบาทโหดร้าย(ในสายตาผม)บังคับรจนาไม่ให้แต่งกับเงาะสังข์ทองไม่พอ   ยังแกล้งลูกสาวและลูกเขยต่างๆ นานา    ท้ายที่สุดพระอินทร์ก็มาช่วยให้กลับใจเป็นคนดี     ตอนที่นางพันธุรัตจะตรอมใจตาย  ไม่รู้ว่าพระอินทร์หายพระเศียรไปอยู่ที่ไหนถึงไม่มาช่วย    ฟันธงเลยว่า  คนเขียนนิทานเรื่อง "สังข์ทอง" เป็นผู้ชาย!! จากคุณ : วัชรานนท์ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 14:59:45

ความคิดเห็นที่ 31 ชอบสุดยอด ตอนนี้ยังไม่เป็นเมียฝรั่ง แต่เป็นแฟนฝรั่งอยู่ ^ ^ จากคุณ : alcoholsah เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 17:13:19

ความคิดเห็นที่ 32 จขกท ทำให้คนน้ำตาเล็ดได้นะนี่ จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 19:33:09 A:71.114.49.147 X: TicketID:105627

ความคิดเห็นที่ 33 ดิฉันขออนุญาต จขกท.  เพื่อ ขอบคุณ คุณยุ้ยหัดเขียน  สำหรับข้อความแสดงความเข้าใจและเห็นใจถึงดิฉัน และในโอกาสนี้  ก็ขออนุญาตใช้พื้นที่  ในการการระบายความรู้สึก  ของการมาเป็นภรรยาฝรั่งอีกสักครั้ง ในฐานะของผู้หญิงที่มีต้นทุนชีวิตต่ำ  ซึ่งรู้สึกว่าจะเป็นคนเดียวมั้ง  ในสังคมเวปบอร์ดตรงนี้  เพราะเท่าที่ดิฉันอ่านๆ มา แต่ละคนที่นี่มีต้นทุนชีวิตสูงกันมาก่อนแต่งงานกับฝรั่งแทบทั้งนั้น  ดิฉันไม่ได้ไปอิจฉาใครจริงๆ  และก็ไม่อายหรอกค่ะ  ที่จะพูดความจริงกับชีวิตตัวเอง   ดิฉันรู้สึกเจ็บช้ำกับการถูกดูหมิ่นดูแคลนจากสังคมไทย เมื่อเห็นดิฉันตัดสินใจแต่งงานกับฝรั่ง  ด้วยต้นทุนชีวิตที่ต่ำ ความยากจน ความเครียดจากการทำงานหนัก  ทำให้ผู้คนที่มองดิฉันสังเกตได้ทันทีว่า ไม่ได้เป็นผู้หญิงที่มาจากครอบครัวที่มีฐานะร่ำรวย  จึงมองว่าเป็นไปไม่ได้เลย  ที่ผู้หญิงจนๆ คนหนึ่งจะแต่งงานกับฝรั่งด้วยความรักความเข้าใจกันจริงๆ  ไม่ใช่เพราะหวังเงินและความสุขสบาย ถึงแม้ทุกครั้งที่มีกระทู้ถกเถียงกันเรื่องเมียฝรั่ง  จะมีคนออกมาบอกว่า เห็นใจเข้าใจผู้หญิงที่ตะเกียกตะกายหาความสุขสบายเพราะต้นทุนต่ำไร้การศึกษาลำบากยากจน ไม่ผิดอะไรแม้จะเป็นโสเภณี เพื่อหาจับฝรั่งรวยๆ ไม่ผิดอะไรที่จะเรียกร้องเงินทองค่าเลี้ยงดูเท่าที่ฝรั่งรวยๆ ควรจะให้ได้  การแบกศักดิ์ศรีเป็นเรื่องทุเรศสำหรับผู้หญิงจนๆ  ไร้การศึกษา  แต่ในขณะเดียวกัน  ก็ต้องก้มหน้ายอมรับกับการถูกสังคมดูหมิ่นเหยียดหยาม  เช่นนั้นหรือ แต่ดิฉัน  ไม่ใช่   ดิฉันจนจริง ต้นทุนชีวิตต่ำจริง  แต่ไม่เคยคิดหาความสบายทางลัด โดยปราศจากจากรักความรู้สึก ไม่เคยมีความคิดแต่งงานเพื่อหวังความสุขสบายจากผู้ชายมาตั้งแต่ต้น  ตั้งแต่แต่งงานครั้งแรกกับผู้ชายชาติเดียวกันอยู่แล้ว   เป็นบทเรียนชีวิตว่า  การจะเลือกคู่ชีวิตและอยู่กันได้อย่างมีความสุข  จนรวยไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือ ต้องเป็นคนดีและรักเราอย่างแท้จริง เท่านั้น   ซึ่งสถานภาพหญิงหม้ายลูกติดฐานะยากจนอย่างดิฉัน  มีไหมชายดีๆ ที่เป็นคนไทยด้วยกันจะมาเหลียแล ต่อเมื่อชะตาชีวิตดลบันดาลให้ได้พบ ได้มีโอกาสรู้จักกับชายต่างชาติคนหนึ่ง  ได้คบหา ศึกษานิสัยใจคอว่าเป็นคนดีพอสำหรับดิฉัน  จึงได้ตัดสินใจแต่งงาน  แต่แล้วดิฉันต้องมาอดทนยอมรับการดูถูกเหยียดหยามจากผู้คนในสังคม  เพียงเพราะผู้หญิงต้นทุนชีวิตต่ำอื่นๆ เขาใช้วิธีหาความสุขสบายกันแบบนี้ทั้งนั้นหรือคะ   ผู้หญิงจนๆ คนหนึ่งอย่างดิฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะรักศักดิ์ศรีความเป็นคนบ้างหรือคะ   ดิฉันต้องยอมรับสายตาหมิ่นแคลนที่มองดิฉันเวลาเดินคู่กันกับสามีฝรั่งตลอดชีวิตหรือไงคะ    เมื่อไหร่กันที่สังคมไทยจะเปิดใจกว้างกับผู้หญิงที่แต่งงานกับฝรั่งเสียที   ทำไมจะต้องบอกแต่ให้ผู้หญิงไทยที่แต่งงานกับฝรั่ง ต้องอดทน ทำใจ ยอมรับการดูหมิ่นเหยียดหยามอยู่อย่างเดียว ขอบคุณ จขกท.  ที่ตั้งกระทู้นี้มาให้ดิฉันได้มีโอกาสระบายความในใจ  จากใจผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่ได้แต่งงานกับฝรั่ง เพราะหวังเงินหรือความสุขสบายอย่างเดียว อ้อ  ดิฉันไม่เคยว่าใครที่แต่งงานกับฝรั่งเพราะเงินอย่างเดียวนะคะ เพียงแต่ทุกครั้งดิฉันต้องการแสดงจุดยืนของตัวเอง ซึ่งมันคือความจริงจากใจผู้หญิงจนๆ คนหนึ่งบ้างเท่านั้น ว่าเป็นคนจน ก็ไม่ได้หวังความสุขสบายด้วยการเอาตัวเข้าแลกเสมอไป และถ้าผู้หญิงจนๆ ส่วนใหญ่จะหันมารักศักดิ์ศรีกันบ้างสักนิด ไม่ใช่อะไรก็อ้างแต่จน ด้อยโอกาส ต้องขายตัว ต้องหาแต่งงานกับฝรั่งรวยๆ อย่างเดียว  การถูกสังคมดูหมิ่นเหยียดหยามก็คงไม่มากมายอย่างทุกวันนี้ ขอแก้ไขพิมพ์ผิด ทำให้ความหมายเปลี่ยนไป และเพิ่มเติมข้อความเท่านั้นค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 54 20:34:34 จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 20:26:17

ความคิดเห็นที่ 34 เข้ามาอ่านได้ความรู้ดี ขอบคุณครับ จากคุณ : pukkhom เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 20:32:24

ความคิดเห็นที่ 35 ผมเฉย ๆ นะครับ สำหรับผู้หญิงไทยมีสามีเป็นชาวต่างชาติ เพราะผมถือว่าเป็นสิทธิส่วนตัว และก็ไม่ได้เป็นเรื่องผิดกฎหมายหรือผิดศีลธรรมอะไร ยิ่งอยู่เมืองไทย ก็รู้ ๆ กันอยู่ว่าช่องว่างระหว่างคนจนกับคนรวยห่างกันมาก ผู้หญิงไทยบางคนมาจากครอบครัวยากจน แทบไม่มีโอกาสทางการศึกษาหรืออาชีพการงานที่ดี ผมมองว่าไม่ผิดเลย หากเค้าจะแต่งงานกับสามีที่เป็นชาวต่างชาติด้วยเรื่องของเศรษฐกิจ ผมเคยมีแฟนเป็นชาวต่างชาติ คบกันประมาณ 3 ปี ขณะที่เค้าอยู่ที่เมืองไทย แน่นอนเวลาผมออกไปข้างนอก ก็จะถูกหลายคนมอง แต่ผมเฉย ๆ และไม่ได้รู้สึกภูมิอกภูมิใจที่มีแฟนเป็นผู้หญิงฝรั่งแต่อย่างใด ผมคบกับเค้าเพราะคุยกันรู้เรื่องในหลาย ๆ เรื่อง และสบายใจที่ได้อยู่ใกล้ ๆ เค้า ปัจจุบันผมเลิกกับเค้าไปแล้ว เพราะเค้าเรียนจบจากเมืองไทยและพยายามหางานในเมืองไทยแต่ยังหาไม่ได้ ก็เลยกลับประเทศเค้าไป แล้วได้งานดีที่บ้านเกิด ส่วนผมก็มีงานที่ค่อนข้างดีในไทย และยังอยากใช้ชีวิตอยู่ในเมืองไทยสักพัก ด้วยเรื่องระยะทางผมเลยตัดสินใจเลิกกับเธอครับ แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 54 21:13:43 จากคุณ : Tonlist เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 21:11:52

ความคิดเห็นที่ 36 คุณ เศษไม้ใบหญ้า เขียนได้ซาบซึ้งดีจริงๆนะ เราชอบมากเลยค่ะ เรารู้จักผู้หญิงหลายคนที่เป็นแฟนและภรรยาฝรั่ง บางคนก็มีพฤติกรรมอย่างที่หลายท่านบอก ไม่ต้องไปหาไกล ญาติเราเองนี่แหละ เคยเล่าไว้แล้วเรื่องที่เธอโผจากต้นโผไปเกาะต้นไทรฝรั่งหลายชาติ ได้เงินมาก็เอามาเล่าให้วงข้าวฟัง โอ๊ย ไอ้นั่นน่ะเหรอ โง่จะตาย หลอกมันมาจะปีแล้วก็ยังหน้าโง่ส่งเงินมาให้เรื่อยๆ อยากได้ก็ขอ งานไม่ต้องทำหรอกมีขุมเงินขุมทองอยู่แล้ว ฟังแล้วอายแทน จริงๆ ได้ยินอย่างนี้แล้วอยากจะไปบอกฝรั่งผู้นั้นเหลือเกินว่ายูกำลังเลี้ยงงูพิษไว้ไม่รู้ตัวนะยะ ส่วนตัวเราไม่เห็นด้วยมากๆ ที่จะตัดสินความเป็นคนดีจากการศึกษา ป.โท ป.เอก จบจากเมืองเมืองนา บ้านรวย ตระกูลดัง แต่วันๆไม่ทำอะไรดีแต่เฉิดฉายไปมา หรือดูถูกคนอื่นที่มาจากพื้นเพที่ด้อยกว่าตัวเองก็มีเยอะแยะ แต่งกับฝรั่งไปก็เที่ยวทำคอแข็งเชิดใส่คนอื่น หาว่าฉันมาจากชั้นสูง ต่างจากพวกที่แต่งเพราะความจำเป็นอย่างเธอๆ แต่ผู้หญิงที่ความรู้น้อย มาจากพื้นเพยากจน ทำงานลำบาก แต่เมื่อแต่งกับฝรั่งแล้วเป็นภรรยาที่ดี สามีกลับมาจากทำงานก็เอาน้ำเอาท่ามารอ งานบ้านไม่บกพร่อง เราว่าอย่างหลังน่าเชิดชูยิ่งกว่า เพราะได้แสดงให้สามีต่างชาติรวมทั้งครอบครัวของเขาได้เห็น ว่าภรรยาไทยที่ดีนั้นเป็นอย่างไร สเน่ห์ของเราอยู่ที่ไหน ตอนเราอยู่อังกฤษ ตอนเย็นโทรไปถามว่าเย็นนี้อยากกินอะไรจะ(พยายาม)ทำไว้ให้ แกก็อึ้งๆไปเหมือนไม่รู้จะตอบอะไร พอกลับมาเราถามว่าเหนื่อยมั้ย เอาน้ำมั้ย เสื้อทำงานพรุ่งนี้มีรึยัง รีดไว้ให้เอาเปล่า ยิ่งอึ้งไปใหญ่ พอถามว่าเป็นอะไร ฉันพูดไรผิดเหรอ ไปจู้จี้เกินไปหรือเปล่า เขาบอก เปล่า แต่ไม่เคยมีใครทำแบบนี้ให้เขา แฟนเก่าๆเขาถึงอยู่ด้วยกันแล้วก็ไม่เห็นจะมาสนใจปรนนิบัติแบบนี้ แล้วก็ถามว่า ผู้หญิงไทยเป็นแบบนี้ทุกคนเลยมั้ย ถ้าใช่เค้าก็เข้าใจแล้วว่าทำไมคนอังกฤษถึงได้ชอบมีภรรยาไทย เพราะทำให้เขารู้สึกว่ามีคนเอาใจใส่ดูแล สาวอังกฤษไม่เอาอ่าวเลย เราก็ปลื้มตัวพองไปตามระเบียบ ความรักและความดีของคนมันวัดจากระดับการศึกษาไม่ได้หรอก จะเหมารวมว่าผู้หญิงไทยที่แต่งกับฝรั่ง ถ้าเป็นคนเรียนสูงจะต้องเป็นคนดีน่าชื่นชม ถ้าเป็นสาวบ้านนอกจะต้องเป็นผู้หญิงไม่ดีที่คอยดักจับฝรั่งตามบาร์นี่ก็เป็นความคิดที่เต่า:-)มากๆเลยค่ะ ตอนเรียนก็มีการพบปะรุ่นพี่คนไทยที่อยู่ในเมือง เราเห็นพี่คนหนึ่งหน้าตาไม่คุ้นหน้าก็ถามว่า คนนั้นใคร พี่คนที่คุยอยู่ด้วยเขาก็ตอบว่า อ๋อ คนนั้นน่ะเหรอ เป็นเมียฝรั่ง มาจากพัทยา น้ำเสียงเขาเฉยๆนะ แต่หน้าตาเขานี่แบบ เอ่อ รังเกียจชัดเจน เราก็คิดว่า ทำไมต้องไปตั้งป้อมรังเกียจเขาด้วย มาจากพัทยาแล้วไง ผิดตรงไหน ถ้าเขาเลือกรับทุนก.พ.มาเรียนแบบพี่ได้เขาก็ทำแล้ว สรุปหลังจากอยู่ไปประมาณครึ่งปี สนิทกับพี่คนที่แต่งงานกับฝรั่งมากกว่ายัยพี่ก.พ.อีก เพราะเขาคอยช่วยเหลือแนะนำเราตลอดในฐานะคนที่อยู่มานานแล้วค่ะ หลังๆมานี่ พอเวลามีคนพูดทำนองว่า ผู้หญิงคนนั้นเดินกับฝรั่ง เป็นอย่างว่าแน่ๆเลย เราจะเกิดอารมณ์ขำปนสมเพชอ่ะ โธ่ถัง ปี 2011 เข้าไปแล้ว ความคิดพ่อคุณแม่คุณยังไม่พ้นสมัยล่าแม่มดเล้ยให้ตาย จากคุณ : ยิ้มหวานของพิทลอร์ด เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 21:25:36

ความคิดเห็นที่ 37 คุณวัชรานนท์  ดิฉันยังท่องจำบทเรียนเรื่อง ลูกน้อยหอยสังข์ เมื่อสมัยเรียน ประถมสี่ ได้อยู่เลยค่ะ มาจะกล่าวบทไป  เทพไทสิงสู่อยู่พฤกษา สงสารนางจันท์กัลยา เจ้ามาเหนื่อยจากลำบากกาย เทพบุตรจุติมาบังเกิด  กำเหนิดผิดพ้นคนทั้งหลาย บุญญาธิการนั้นมากมาย จะล้ำเลิศเพริศพรายเมื่อปลายมือ ถึงจะตกน้ำก็ไม่ไหล ตกในกองกูลไม่สูญชื่อ จะได้ผ่านบ้านเมืองเลื่องลือ อึงอื้อดินฟ้าบาดาล คู่สร้างกับนางรจนา  มารดาจะสุขเกษมศานต์ นิ่งไว้จะยากลำบากนาน กุมารซ่อนตนจะดลใจ จึงบันดาลให้เป็นไก่ป่า มากินข้าวมารดาหาช้าไม่ ขันก้องร้องตีอึงมี่ไป คุ้ยเขี่ยข้าวให้กระจายดิน เมื่อนั้น พระสังข์ซ่อนอยู่ก็รู้สิ้น  พระแม่ไปป่าเป็นอาจิณ ในจิตคิดถวิลทุกเวลา จะใคร่ออกช่วยพระแม่เจ้า  สงสารผ่านเกล้าเป็นหนักหนา เหนื่อยยากลำบากกายา กลับมาจนค่ำจะร่ำไร  ไม่ว่าลูกน้อยเป็นหอยปู อุ้มชูชมชิตพิศมัย พระคุณล้ำลบ ภพไตร จะออกให้เห็นตัวก็กลัวการ ไก่ป่าพาฝูงมากินข้า ของพระแม่เจ้า อยู่ฉาวฉาน คุ้ยเขี่ยเรี่ยรายทั้งดินดาน ก็ออกจากสังข์พลันทันใด  กอบเก็บข้าวหกที่ตกดิน ผันผินลอบลับขยับหนี เหลียวดูผู้คน ชนนี จะหนีเข้าสังข์กำบังตน หุงข้าวเผาปลาไว้ท่าแม่ ดูแลจัดแจงทุกแห่งหน..... (วรรคนี้  ลืมซะแล้วค่ะ ) สาละวนเล่นพลางไม่ห่างดู เมื่อนั้น  มารดานึกในพระทัยอยู่ คิดถึงลูกน้อย หอยปู เดินไปสักครู่แล้วจู่มา เก็บได้ฟืนผัก เผือกมัน สารพันกินได้ที่ในป่า ใส่หาบ หาบเดินดำเนินมา ไม่ช้าครู่หนึ่งก็ถึงเรื่อน จึ่งเห็นลูกแก้วแวววัย  ลูกใครคนนี้ไม่มีเหมือน มานั่งเล่นอยู่ประตูเรือน พักต์ดั่งดวงเดือนเลื่อนลอย พระสังข์แลเห็น ชนนี แล่นหนีตกใจเข้าในหอย ประหวั่นพรั่นใจมิใช่น้อย เศร้าสร้อยคอยฟังมารดา พระมารดาวางหาบตามติด เห็นผิดเปิดห้องมองหา รีบล้นค้นดูกุมารา กัลยาไม่เห็นประหลาดใจ ฤาว่า ผีเรื่อนเป็นเพื่อนร้อน แกล้งหลอกหลอนเล่นเป็นไฉน จึงสาบสูญกายหายไป คิดวนเวียนในพระทัยนาง  ข้าวปลาสุกสรรพ เก็บปิด เห็นผิดเร่งคิดอางคนาง โฉมตรูไปดูข้าวพลาง แล้วนางไปถามยายตา ไม่กินข้าปลาอาหาร เยาวมาน รำพึงคะนึงหมาย จะคอยดูให้รู้แยบคาย   อุ้มเอาลูกชายไม่สงกา   พินิจ พิศดู แล้วทูนเกศ  น้ำเนตรหลั่งไหลทั้งซ้ายขวา จนรุ่งพุ่งแสงสุริยา ทำเป็นไปหาสาแหรกคาน  ลงจากกระท่อมแล้วด้อมมอง ค่อยย่องแอบไม้ไม่ไกลบ้าน แอบช่องมองดูอยู่ช้านาน  นงคราญกลั้นไว้ไม่พูดจา เมื่อนั้น  พระสังข์เยี่ยมหอยแลหา  ไม่แจ้งว่าองค์มารดา แฝงฝารออยู่ไม่รู้กาย สงัดเงียบผู้คนไม่พูดจา เล็ดลอดออกมาแล้วผันผาย  นั่งอยู่นอกชานสำราญกาย เก็บกรวดทรายเล่นไม่รู้ตัว มารดาซ่อนเร้น เห็นพร้อมมูล อุแม่เอ๋ย พ่อคุณทูนหัว ซ่อนอยู่ในสังข์กำบังตัว ทูนหัวของแม่ประหลาดคน ย่างเข้าในทับจับไม้ได้  ก็ต่อยสังข์แตกแหลกป่น  พระสังข์ตกใจดั่งไฟลน จะหนีเข้าหอยตนก็จนใจ สวมสอดกอดบาทมารดา ซบเกศาพลางร้องไห้ แม่ต่อยสังข์แตกแหลกไป ร่ำไรเสียดายไม่วายคิด เหมือนแม่ฆ่าลูกให้ม้วยมร  มารดรไม่รักเลยสักนิด  พระแม่ต่อยสังข์ดั่งชีวิต จะชมชิดลูกนี้สักกี่วัน ฟังเอย ฟังลูกว่า มารดาเสียวใจไหวหวั่น กอดจูบลูบเนตรเกศกรรณ ร่วมวันขวัญตาพ่อว่าไย สิ้นเคราะห์สิ้นกรรมทำมา ลูกยา อย่าว่าแม่เสียวไส้ ตกทุกข์ได้ยากลำบากใจ เพราะอ้ายหอยสังข์มันจังธาณ มันมาหุ้มห่อเอาพ่อไว้  ทำให้โหรามันว่าขาน  ปิตุรงค์หลงกลอีคนพาล  ไม่ช้าไม่นานจะคืนวัง ยากเย็นเห็นหน้ากันแม่ลูก   อย่าพันผูกโศรกสร้อยถึงหอยสังข์ รักใคร่มันไยไม่จีรัง หอยสังข์เช่นนี้มีถมไป ว่าพลางนางเรียกยายตา  เล่ากิจจาแจ้งแถลงไข ตั้งแต่เบื้องต้นจนปลายไป ทั้งสองสงสัยไม่เชื่อนาง บัดนั้นตายาย ให้คิดอังคนางค์  พากันกันเข้าไปในทับนาง แลเห็นรูปร่างกุมารา ตะลึงขึงแข็งไปทั้งตัว  ทูลหัวน่ารักเป็นหนักหนา พ่อคุณเป็นบุญขอยายตา เกิดมายังไม่เคยได้ยลเลย   เพิ่งพบเพิ่งเห็นเป็นเที่ยงแท้  ลูกของเจ้าแน่ฤาแม่เอ๊ย บุญหนักศักดิ์ใหญ่ กระไรเลย พ่อเอ๋ยรูปร่างช่างสร้างมา... ชั่วปู่ ชั่วย่า ตายาย ล้มตายไม่เห็นเป็นหนักหนา กอดจูบลูบไล้ทั้งยายตา สองราเกษมเปรมปรีด์.......... บทเรียนประถมสี่  ดิฉันอาจจำตกหล่นบ้าง  วรรคตอนจึงไม่สัมผัสเท่าไหร่  (พิมพ์จากความจำสดๆ ล้วนๆ เลย) แต่ดิฉันไม่ค่อยรู้สึกเกลียดผู้ชายกับเรื่องพระสังข์ทอง  เหมือนเรื่องขุนช้างขุนแผนนะคะ นิยายพื้นบ้านเรื่องขุนช้างขุนแผน  เป็นเรื่องเดียวที่ดิฉันรู้สึกเกลียดพระเอกที่ชื่อ ขุนแผน มากเลยค่ะ มาแก้อีกรอบ  ว่าจำตก ๆ หล่นๆ  ไปเยอะเลย   แห่ะๆ แก่แล้วอ่ะค่ะ ไม่รู้ว่า  จะมีใครเรียนบทเรียนนี้มาเหมือนดิฉันหรือเปล่า  โรงเรียนบ้านนอกค่ะตอนนี้ถูกยุบไปแล้ว แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 54 21:49:16 จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 21:29:51

ความคิดเห็นที่ 38 คุณวัชรานนท์ เขียนเรื่องเก่าเล่าวัยเด็กของคุณให้ฟังนี่เอง เห็นภาพเป็นฉากๆเหมือนดูหนังเลยค่ะ อ่านช่วงแรกๆ ก็นึกใจใจเขียนอะไรผิดยุคผิดสมัยไปหน่อย เพราะเรื่องราวพวกนั้นสมัยพ่อแม่เราโน่นค่ะ ดังนั้นไม่ว่าจะภาพเมียเช่าคนรุ่นดิฉันไม่รู้จักเลย รู้จักแต่ที่เห็นในยุคนี้ว่าเมียฝรั่งมาจากไหนทำตัวกันแบบไหน และส่วนใหญ่ถูกคนทั่วไปมองยังไง ขอบคุณที่เอาเรื่องในอดีตมาเล่าค่ะส่วนตัวคิดว่าเหมือนดูหนังคนละม้วนกับปัจจุบัน แต่พอเอายุคที่คุณเล่ามาเทียบแม่ แม่ อาอี๊ อาม่า ก็เคยเล่าเรื่องวัฒนธรรม ความเชื่อเก่าๆ ท่ีมีค่านิยมไม่เท่าเทียม หลายอย่างก็เรียกได้ว่าประหลาด แต่เรื่องที่แม่ อาอี๊ อาม่าเล่าก็ยังไม่ใกล้กับเรื่องเมียเช่า อาจเพราะเราอยู่กันตรงนี้ที่กรุงเทพ พวกเราจึงรับรู้แต่เรื่องเมียฝรั่ง โสเภณีอะไรทำนองนี้ ภาพที่เห็นเรื่องราวที่เกิดเลยได้แค่แถวๆ พัทยา จากคุณ : คุณจ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 21:48:49

ความคิดเห็นที่ 39 ดิฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มีต้นทุนในชีวิตต่ำ พื้นฐานครอบครัวฐานะไม่สู้ดี และนั้นก็เป็นเหตุผลที่ดิฉันตั้งปณิธาน ว่าจะใช้ความสามารถที่มี สร้างเนื้อสร้างตัว ด้วยลำแข้งตนเอง ดิฉันยังไม่ได้แต่งงานเป็นสามีภรรยากับชาวต่างชาติ เพียงแต่หมั้นหมายกันเท่านั้น แต่ก็เพียงพอแล้วที่คนทั่วไปจะพูดถึงดิฉันไปต่างๆ นาๆ   แต่โชคดีที่ใครๆ รู้ว่าดิฉันออกจะเป็นเด็กเรียน นิสัยเรียบร้อย มาตั้งแต่เด็ก   แต่ก็ไม่วายถูกคาดหมายว่าจะได้สินสอดหลักล้าน เรื่องที่พูดกันปากต่อปากดิฉันไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร แต่ถ้าใครมาถามที่ตัวดิฉันโดยตรง ดิฉันก็จะชี้แจงว่าแฟนดิฉันไม่ได้เป็นเศรษฐีมาจากไหน เป็นคนระดับเดียวกันกับดิฉัน   และสินสอด จะเป็นเงินที่เราทั้งคู่หามาด้วยกัน คงไม่สามารถเอาเงินที่หามาด้วยความยากลำบากนั้นมาจัดงานแค่ข้ามวันเพื่อหน้าตาทางสังคม สิ่งที่สังคมคิดว่า เมียฝรั่งเป็น ดิฉันจะเป็น เมียฝรั่ง ที่แตกต่างไปจาก สิ่งที่สังคมเคยจดจำ และนิยามเอาไว้ จากคุณ : Little Miss Lisa เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 21:54:10

ความคิดเห็นที่ 40 ชินแล้วคะกับสายตาที่ดูถูก ว่าเป็นเมียฝรั่ง เคยไปพักที่โรงแรม 5 ดาวที่เกาะช้าง โดนทั้งสายตาและกิริยาของพนักงานดูถูกเราเหมือนเราเป็นผ้าขี้ริ้วอ่ะ เราก็ปลง คิดได้แต่ว่า เขาไม่รู้ ไม่เป็นไร เราไม่ถือ จนสามีทนไม่ได้ไปคุยกะผู้จัดการเลยว่า กรุณาให้เกียรติภรรยาผมหน่อย อย่าคิดว่าผู้หญิงไทยที่มากับชาวต่างชาติทุกคนจะเหมือนอย่างที่พวกคุณคิดกันหมด วันต่อมา ทุกอย่างดีขึ้นเหมือนเมื่อวันก่อนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พนักงานทุกคนยกมือไหว้ขอโทษเรากันใหญ่ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงโกรธ  แต่ตอนนี้ปลงแล้วคะ คิดซะว่าเขาไม่รู้ จากคุณ : เด็กหลังส้วม เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 22:07:07

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านคคห.30 ชีวิตวัยเด็กหนักหนาสาหัสทีเดียว  ตอนนี้เข้าใจแล้วทำไมคุณเขียนเรื่อง เกี่ยวกับผู้หญิงได้ดีเพราะคุณสัมผัสมาด้วยตัวคุณเองในวัยเด็กที่มีแม่ พี่สาวเป็นผู้นำครอบครัว   อีกยังแต่งงานกับสาวฝรั่งทำให้คุณมีความคิดเปิดกว้างแบบนี้  ชายไทยส่วนน้อยนิดที่จะคิดแบบคุณ แต่ความคิดแบบนี้มีกับชายฝรั่งทั่วไป  เลยเป็นจุดเปลี่ยนของหญิงหม้ายว้าเหว่ ที่ต้องดิ้นรนชีวิตเพื่อลูก ได้มีหัวใจพักพิง และจริงอย่างคุณเศษใบไม้ว่าต้นทุนทางสังคมมีส่วนกับเรื่องผลกระทบทางจิตใจค่ะ เรื่องนี้เห็นด้วยอย่างแท้จริง มีผู้หญิงหลายคนที่แต่งเพราะรัก  และอีกมากมายแต่งเพื่อผลประโยชน์นำหน้า จากคุณ : คุณจ๊ะจ๋า เขียนเมื่อ : 23 ม.ค. 54 22:22:32

ความคิดเห็นที่ 42 ชายที่มี่คู่ชีวิตเป็นฝรั่ง ปรกติไม่ค่อยได้มาโพสท์แต่ชอบมุมมองและการวิเคราะห์ของของคุณวัชรานนท์ เลยเข้ามาเพิ่มความหลากของกระทู้ นอกจาก ชายไทยมีภรรยาเป็นฝรั่ง หญิงไทยมีสามีเป็นฝรั่ง ผมขอเพิ่มมุมมองของชายไทยมีคู่ชีวิตเป็นฝรั่ง ผมคิดว่าเสมอตัวไม่ติเตียนหรือชื่นชม อาจต้องขอบคุณการที่สังคมไทยค่อนข้างดันการใช้ชีวิตของชายรักชายออกนอกกรอบ จีงไม่พยายามมาไล่ตีกรอบสิ่งที่ออกนอกกรอบไปแล้ว ความคิดนี้อาจจะมาจากส่วนตัวเป็นคนที่ไม่ค่อยสนใจว่าตนอื่นจะคิดยังไงกับตัวเองเพราะแค่พยายามทำให้ตัวเองมีความสุข ไม่ทำใครเดือดร้อนและพัฒนาตัวเองในอย่างที่ตัวเองอยากเป็นก็ยากพออยู่แล้ว ความเห็นที่ 6 คุณยุ้ยหัวเขียน ผมคิดว่าการจะการผ่านไปจุดที่ไม่มองหรือลืมไปว่ามีสามีเป็นฝรั่งมีหลายปัจจัย แต่ปัจจัยที่สำคัญที่สุดคือเวลา การใช้ชีวิตที่แตกต่างจากสังคมที่เติบโต และภาพที่คาดคิดโดยตัวเองหรือสังคมต้องใช้เวลาในการสร้างความคุณเคย ซึ่งบางคนต้องการมากน้อยต่างกัน หรือบางคนไม่อาจจะก้าวข้ามจุดนั้นไปได้เลย จากคุณ : Gvabkk เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 00:40:43 A:70.32.45.251 X: TicketID:247815

ความคิดเห็นที่ 43 อยากอ่านให้หมดทุกท่านที่เขียนเลย แต่ต้องรีบทำการบ้าน แห่ะๆ ในฐานะเมียฝรั่งคนหนึ่งเหมือนกัน คิดว่าสบายเหรอ ไม่หรอก มาอยู่นี่ ต้องกลับไปเข้าโรงเรียนอีก ต้องมีการบ้าน ต้องเรียนหนักๆ เพื่อทำตัวให้กลมกลืนกับพลเมืองเขา จะได้หางานทำง่ายๆไง (เกี่ยวกันไม๊เนี่ยกับชื่อกระทู้) ทู้นี้สุดยอดเลย ได้ใจไปเต็มๆ ได้เข้ามารำลึกถึง สมัยเรียนประถมอีกต่างหาก ท่องลูกน้อยหอยสังข์  จำได้ๆ จากคุณ : มะฮอกกานีใบใหญ่ เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 00:54:24

ความคิดเห็นที่ 44 ประทับใจ คุณ เศษไม้ใบหญ้า คห #37 คุณยังจำกลอนเรื่องหอยสังข์ได้อย่างแทบไม่มีตกหล่น เก่งมากๆเลยค่ะ ดิฉันเองจำได้เป็นบางท่อนเท่านั้นทั้งที่ชอบเรื่องนี้มาก จากคุณ : PatPDX เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 01:49:50

ความคิดเห็นที่ 45 ชอบกระทุ้นี้จังอ่านแล้วได้มุมมองที่มีประโยชน์ ชอบการแสดงความเห็นของคุณ "เศษไม้ใบหญ้า" เข้าใจว่าคุณคงผ่านความเจ็บปวดในชีวิตมาไม่น้อย การใช้ชีวิตในต่างแดนมีเรื่องต้องฝ่าฟันอีกมาก ฉะนั้นอยากให้คุณเข้มแข็งและเดินไปข้างหน้า อย่าให้คำพูดหรือความคิดใครมามีอิทธิพลกับเรามากนัก นาทีนี้ต้นทุนชีวิตจะสูงหรือต่ำก็ไม่สำัคัญ จำไว้ว่าใครมีสติดีกว่ากันคนนั้นย่อมได้เปรีียบ จากคุณ : อะ อา อิ อี เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 02:09:26 A:90.224.230.109 X: TicketID:159141

ความคิดเห็นที่ 46 รักคนเขียน ชอบคนอ่านค่ะ จากคุณ : cat_on_a_hot_tin_roof_ เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 02:29:13

ความคิดเห็นที่ 47 มาตลาดวายอีกแล้วเรา ขอบคุณ จขกท ที่เข้ามาใ้ห้ความกระจ่างและเปิดมุมให้หลายๆคนได้คิดกัน หลายๆครั้งเจอการประนามหยามไม่ค่อยรู้สึก ไม่ใช่เพราะเรามันไฮโปรไฟล์ แต่ไม่ชอบคนคิดไม่ดี ตัดสินแต่ตื้นๆ เพราะส่วนตัวถูกคนตัดสินมาตลอดชีวิต และบางทีก็ชอบลองวิชา แต่เราตอกกลับ ไม่ว่าจะภาษาไทยหรืออังกฤษ ญาตหรือคนไม่รู้จักได้หมดเพราะปากกล้าขาแข็ง ที่ทนไม่ค่อยได้คือการตัดสินเพียงเพียงภาพพื้นๆของเมียฝรั่ง จุดสำคัญเวลาเราพบเจอคือความคิด ความดีที่เค้าทำ คุณเศษไม้ใบหญ้าอย่าคิดมาก ถ้าเราอยู่ใกล้กัน อย่างพี่หนูก็อยากเป็นเพื่อนเพราะคิดดีทำดี จบป4 นั้นไม่สำคัญหรอก บางคนจบขั้นด๊อกเต้อ ถ้าไม่คิดดี ทำดี ดิฉันก็เบือนหน้าหนีทันที บางทีถ้ามีเวลาก็สอนบัวเหล่านั้นเสีย อย่างญาติทางฝั่งสามีเคยเป็นจีไอ(แกแก่แล้วหล่ะ เจอไม่บ่อยแต่แกคงจำภาพ เก่าๆได้ดีและชอบมาเล่า เมืองไทยนั่นนี่ เราก็ยิ้มๆ ฟังๆ บอกว่า หนูก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ เพราะตอนนั้นหนูยังไม่เกิดค้า จากคุณ : Haniballector เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 02:43:59

ความคิดเห็นที่ 48 กลับบ้านเมื่อกลางปีที่แล้ว ดิฉันได้เยี่ยมคุณพ่อซึ่งมีภรรยาใหม่มาหลายปีแล้ว ภรรยาใหม่ของท่านก็เข้ากับพวกเราบรรดาลูกๆได้ค่ะ เช้าวันนึงแม่เลี้ยงท่านว่ามีเพื่อนที่ทำงานท่านอยากมาที่บ้าน เพื่อมาดูดิฉันโดยเฉพาะ ดิฉันก็งงๆว่าดิฉันก็คนธรรมดา ไม่ใช่ดารามาจากที่ไหน ทำไมต้องการมาดูด้วย เย็นวันนั้นท่านก็พาเพื่อนซึ่งอายุน่าจะน้อยกว่าท่านไม่กี่ปี เป็นคนพื้นเพเดียวกันค่ะ ดิฉันเจอเพื่อนแม่เลี้ยงดิฉันก็ยิ้มต้อนรับกล่าวทักทายและยกมือไหว้ เช้าวันรุ่งขึ้นแม่เลี้ยงก็ไปทำงานตามปกติค่ะ เย็นวันนั้นท่านกลับบ้านมาพร้อมกับพูดว่า เพื่อนท่านพูดว่า ทำไมดิฉันไม่เหมือนเมียฝรั่งเลย ดิฉันก็ทำๆหน้างงๆและถามท่านกลับไปว่า ไม่เหมือนยังไงค่ะ ท่านตอบกลับมาว่า เพื่อนท่านบอกว่า ทำไมดิฉันเรียบร้อยจัง หน้าก็ไม่แต่ง ไม่ทาเล็บสีจัดๆ และไม่แต่งตัวโป๊เลย กรรมจริงๆ ที่ภาพเมียฝรั่งต้องเป็นแบบนั้น.... คุณเศษไม้ใบหญ้าค่ะ ดิฉันเป็นกำลังใจให้คุณนะคะ ดิฉันเชื่อว่าคนเราจะสูง จะต่ำ จะต่างกันก็ตรงที่ความดีในตัวค่ะ อดีตใครจะเป็นอย่างไรมันก็คืออดีตที่เรากลับไปแก้ไขไม่ได้ค่ะ และดิฉันก็เชื่อว่าคนทุกคนย่อมมีเรื่องที่ไม่อยากให้เกิดกับชีวิตด้วยกันทั้งนั้นค่ะ แต่ขอย้ำว่านั่นมันเป็นอดีต หรือ Passtime ไปแล้วนะคะ ดิฉันคิดว่าคนที่แต่งงานมาอยู่ต่างประเทศเพราะความรักนี่เป็นคนที่กล้าค่ะ กล้าที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่จากศูนย์ กล้าที่จะเผชิญกับปัญญาต่างๆที่จะตามมาในชีวิต กล้าที่จะต้องมาปรับสภาพกายสภาพใจกับสภาพแวดล้อมใหม่ๆ กล้าที่จะต้องหัดทำหัดทานอาหารใหม่ๆ กล้าที่จะยอมรับปรับใจกับวัฒนธรรมที่ต่างขั้วกับไทย..............ทุกคนที่ก้าวขาออกมาจากไทยแล้ว เรามีเท่ากันค่ะ จริงอยู่ว่าต้นทุนชีวิตคนเรามาไม่เท่ากัน แต่ทุกคนต้องมาเริ่มใหม่เท่าๆกันค่ะ ดิฉันต้องย้ายมาอยู่ในประเทศที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษค่ะ พูดง่ายๆว่าต้องมานั่งหัดเรียน เขียน อ่าน ฟัง ภาษาใหม่ อย่างกับเด็กอนุบาลตัวโข่งเลยค่ะ เหมือนคนหูหนวกตาบอดเพราะพูดภาษาเขาก็ไม่ได้ ฟังใครพูดก็ไม่รู้เรื่องค่ะ ยังจำได้ดีว่ามีวันนึงโดดเรียนไม่ไปเรียนภาษาด้วยค่ะ หลังจากส่งสามีไปทำงานหน้าประตูบ้านแล้ว ก็กลับเข้าห้องนอน ปิดประตูห้อง แล้วก็นอนร้องไห้ตั้งแต่สายจนบ่ายแก่ค่ะ ดิฉันยังจำความรู้สึกวันนั้นได้ดีค่ะว่ามันแย่แค่ไหน แต่วันนี้ดิฉันเรียนภาษามาไกลระดับหนึ่งแล้วค่ะ และเข้าเรียนต่อสายอาชีพที่นี่ ดิฉันเป็นคนนึงในหลายๆคนที่ยอมทิ้งหน้าที่การงานที่ดี ใบปริญญา เพื่อมาเริ่มต้นชีวิตใหม่จากติดลบค่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะความรักในคุณงามความดีของสามี ดิฉันคงไม่อดทนได้ถึงทุกวันนี้แน่ๆค่ะ เมื่อดิฉันเรียนจบสายอาชีพปลายปีนี้แล้ว ดิฉันก็จะได้ทำงานดูแลคนชราค่ะ มีหลายคนที่ดิฉันรู้จักและเป็นคนที่นี่ และอีกหลายคนที่เป็นคนไทย พูดกับดิฉันว่าน่าเสียดายที่คิดมาทำงานตรงนี้ เมื่อดูจากการศึกษาและประสบการณ์ทำงานที่ไทย หลายคนถามดิฉันว่าหางานที่เกี่ยวกับสายงานที่ดิฉันเคยทำมาไม่ได้เหรอ ดิฉันได้แต่ยิ้มและตอบกลับไปว่า ภาษาไม่ได้เท่าขนาดคนเกิดที่นี่ มันคงเป็นเรื่องยากสำหรับดิฉันค่ะ ดิฉันไม่เคยดูถูกงานหนัก งานใช้แรงงาน งานต้องเช็ดต้องล้างคนชรา ในทางตรงกันข้ามดิฉันกลับรู้สึกภูมิใจในตัวเองที่สามารถพัฒนาตนมาได้ในระดับหนึ่งค่ะ และดิฉันก็รู้สึกดีมากๆที่จะได้ทำงานตรงนี้ เหมือนกับว่าใจมันอิ่มอย่างบอกไม่ถูกที่ได้ช่วยเหลือคนอื่นค่ะ ตอนนี้ดิฉันกำลังฝึกงานภาคแรกอยู่ค่ะ คุณเศษไม้ฯ อย่าได้น้อยใจในวาสนาไปเลยนะคะ ไม่มีใครเลือกเกิดได้หรอกค่ะ แต่เราเลือกที่จะเป็นได้ค่ะ เลือกที่จะกระทำแต่กรรมดี ไม่คิดร้ายต่อใคร แค่นี้ชีวิตก็คงสุขที่สุดแล้วค่ะ ใครจะมองเรา ใครจะคิดยังไงกับเรา มันก็เป็นแค่ความคิดของคนอื่นที่เราไม่ได้ยินค่ะ ไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นคนอย่างไร ดีเท่าตัวเราเองแน่ๆค่ะ อย่าไปฟังความคิดคนอื่นนอกจากความคิดเรานะคะ ฟังใจเราก่อนค่ะ ดิฉันคิดว่าประเทศไหนๆก็มีผู้หญิงหิวเงินเหมือนกันแหล่ะค่ะ ขึ้นอยู่กับว่าคนจะพูดถึงกันไหมก็เท่านั้น อย่างประเทศที่ดิฉันอยู่นี่ ผู้หญิงรัสเซียจะถูกพูดถึงเยอะมากในเรื่องแต่งงานจดทะเบียนกับผู้ชาย พอสักปีสองปีก็จะขอหย่าและหอบเงินกลับบ้านค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 54 03:25:11 แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 54 03:20:59 แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 54 03:18:55 จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 03:12:00

ความคิดเห็นที่ 49 เข้าใจเจตนาของ จขกท ครับ แต่หญิงไทยจำนวนไม่น้อย ก็เป็นอย่างที่เค้านินทากันจริง ๆ และปัจจุบันก็ยังเป็นอย่างนั้นอยู่ครับ ลองไปดูตามสถานทูตประเทศยุโรปเหนือ สิครับ ประเภทหลอกลวงหนุ่ม(แก่)ต่างชาติ กินเงินเดือนที่เค้าส่งมาให้ แล้วเอาไปเลี้ยงสามีไทยก็มีเยอะแยะ อย่างน้อย ๆ แถวบ้านผมก็มีแบบนี้ให้เห็น เห็นแล้วผมได้แต่รู้สึกเสียใจแทนสามีฝรั่งของเธอ ผมไม่ได้กำลังจะมาค้านคุณ จขกท นะครับ เพราะผู้หญิงไทยที่มีความสามารถ สามารถผลักดันตัวเองจนประสบความสำเร็จในต่างประเทศ มีสามีที่รักและยกย่องในตัวเธอก็มีเช่นกัน แต่มันจำนวนน้อยเหลือเกินถ้าไปเทียบกับหญิงไทยอีกประเภทหนึ่ง จากคุณ : หมีน้อยร้อยรัก เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 03:19:03

ความคิดเห็นที่ 50 ส่วนมากที่เห็นชายไทยได้เมียฝรั่งก็พวกไกด์ทัวร์ป่า หรือไกด์ชาวกระเหรี่ยงที่ถนัดเรื่องขี่ช้าง ล่องแพ จากคุณ : เสียงซึง เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 04:06:18

ความคิดเห็นที่ 51 ดิฉันเองก็แอบชื่นชม นิยมความคิดเห็นของคุณ จขกท. มาโดยตลอด ทุกครั้งในกระทู้แนวนี้จะได้อ่านความเห็นของล็อคอินวัชรานนท์ หรือเมื่อก่อนบัตรผ่านนามแฝงคนอุดร ทำให้มีความรู้สึกดีๆ ขึ้นมาอยู่เสมอ ว่าท่ามกลางกระแสความดูหมิ่นเหยียดหยามของสังคมส่วนใหญ่โดยเฉพาะชายไทย ที่บางคนก็แสดงความเห็นเหยียดหยามออกมาอย่างรุนแรงบนเวปบอร์ด จะมีเพียง คุณ จขกท. และคุณผู้ชายอีกเพียงไม่กี่ล็อคอินเท่านั้น มาออกความเห็นในเชิงเข้าใจและเห็นใจ แต่ต้นเหตุแห่งการดูถูกเหยียดหยามมันก็เป็นเรื่องความประพฤติของหญิงไทยส่วนหนึ่งที่เห็นๆ กันอยู่  อ้างแต่จน อ้างแต่ด้อยโอกาส งานหนักเงินน้อยไม่พอกินพอใช้ไร้อนาคต สู้ไปขายตัว หรือจ้องหาแต่งงานกับฝรั่งรวยดีกว่า แบบนี้ไม่สมควรหรือ ที่จะถูกสังคมเหยียดหยาม  หรือครอบครัวไหนไม่สั่งสอนให้ลูกสาวคิดทำมาหากิน สนับสนุนแต่ให้หาผู้ชายรวยๆ แต่งงาน โดยเฉพาะกับฝรั่งเท่านั้น แล้วให้เขามารับผิดชอบส่งเสียเลี้ยงดูทั้งครอบครัว เป็นสิ่งที่น่าชื่นชม สนับสนุนให้พึงกระทำหรือ ดิฉันเข้าใจและเห็นใจค่ะ สำหรับผู้หญิงที่หมดทางเลือกแล้วจริงๆ นั่นคือคนที่ต่อสู้ฟันฝ่าชีวิตจนหมดแรง เหนื่อยหนัก ท้อแท้หมดหวัง เพราะดิฉันเองก็เคยอยู่ในจุดนั้น ถึงได้เข้าใจเลยว่าทำไมบางคนจึงคิดไปทำอาชีพโสภณี หรือคิดถึงเรื่องการหาสามีฝรั่งขึ้นมา ดิฉันเคยถูกเพื่อนชวนไปทำงานเสริฟ พูดตรงๆ ก็ขายตัวนั่นแหละ ทั้งที่ตอนนั้นอายุเพียง 19 ไม่เคยผ่านการมีครอบครัว ถามว่าทำไมหรือ  ก็เพราะตอนนั้นทั้งดิฉันและเพื่อนทำงานโรงงาน งานหนักมากได้ค่าแรงวันละไม่ถึงร้อย กินอยู่อย่างอดๆ อยากๆ ประหยัดกันแทบตายก็ไม่มีเงินเหลือเก็บ ดีว่าดิฉันยังโสดแต่เพื่อนมีลูกแล้ว นั่นแหละเธอจึงคิดไปขายตัว  แต่ดิฉันยังทำใจไม่ได้ แม้กระทั่งช่วงหนึ่งที่ชีวิตลำบากอย่างหนัก ต้องกลับไปทำงานเป็นคนงานในโรงงานตอนอายุ 37 ปีเข้าไปแล้ว ต้องเข้ากะทำโอทีหามรุ่งหามค่ำ เพื่อนร่วมงานต่างยุยงส่งเสริมให้ดิฉันหาสามีฝรั่ง ด้วยความเชื่อของคนงานระดับนั้น ที่ว่าฝรั่งมีแต่คนรวยๆ จริงๆ และรูปร่างหน้าตาแบบดิฉันใครๆ ก็บอกว่า สเป็คฝรั่งอีกด้วย ยิ่งทำให้หลายคนยุยงส่งเสริม แม้แต่สมาชิกในครอบครัวบางคน แต่ดิฉันก็ไม่เคยขาดสติ ดีว่าพอมีความสามารถในการใช้อินเตอร์เน็ตทำให้รู้ว่า การจะหาสามีฝรั่งรวยๆ และดีด้วยนั้น มันเป็นได้แค่เรื่องเพ้อฝันของคนที่ไม่คิดทำงานหาเงินด้วยลำแข้งแล้วเท่านั้น ดิฉันไม่ได้นึกโกรธเพื่อนที่ชวนไปขายตัว ไม่เคยนึกเคืองผู้คนที่ยุยงให้หาสามีฝรั่ง พวกเขาไม่มีความรู้จึงคิดได้แค่นั้น แต่จริงๆ แล้วดิฉันก็ไม่ได้เป็นคนมีการศึกษาสูงกว่าพวกเขาเลย จบแค่ ป. 4 แล้วก็อาศัยเรียนศึกษาผู้ใหญ่ จนเทียบได้ระดับ ม. ปลาย มันขมขื่นใจเพียงใดเวลาที่ไปสมัครงานดีๆ แต่พอเขาเห็นใบวุฒิของดิฉันเขาก็ไม่ยอมรับว่าจะมีความสามารถทำงานในตำแหน่งดีๆ แล้ว แม้ดิฉันจะพยายามเรียนเพิ่มเติมในสายอาชีพก็ยังไม่ได้รับการยอมรับอยู่ดี จะได้งานดีๆ ต้องอาศัยคนรู้จักช่วยแนะนำให้เท่านั้น แต่ทำไมจึงมีความคิดที่แตกต่างจากคนระดับเดียวกันนัก ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันค่ะ ชีวิตลำบากมากๆ เพราะไม่เน้นหาผู้ชายที่มีการศึกษามีฐานะมั่นคงแต่งงาน เวลานั้นขอเพียงเป็นคนดีและรักเราจริงก็พอ แต่เมื่อเลือกผิด ดิฉันก็ไม่ขอคิดจนตัวตายตามผู้เฒ่าผู้แก่ว่าไว้หรอกค่ะ  ยอมเป็นแม่ร้าง (สามีไม่ได้ตายจากเขาไม่เรียกแม่หม้ายเนอะ) ทำงานทุกอย่างไม่เกี่ยงเพื่อเลี้ยงตัวเองและเลี้ยงลูกที่ป่วยเป็นโรคที่ต้องรับการรักษาอย่างต่อเนื่องตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบัน หลายครั้งที่อยากจะละทิ้งเกียรติและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ แต่ก็รู้สึกอับอายและทนไม่ได้ที่จะต้องถูกสังคมรังเกียจเหยียดหยาม จึงยืนหยัดสู้ชีวิตตลอดมาแม้จะไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร ดิฉันไม่เลือกแต่งงานกับฝรั่งรวยๆ ไม่เรียกร้องทรัพย์สินเงินทอง จริงอยู่ว่า มันเรื่องของดิฉัน แต่เวลาที่สังคมประนามเหยียดหยาม ว่าหญิงไทยที่แต่งงานกับฝรั่งเพราะเงินทั้งนั้น ดิฉันก็ถูกเหมารวมไปด้วย ใช่เรื่องของดิฉันหรือคะ ดิฉันเป็นคนที่อะไรหากไม่ใช่ความจริงมันทำใจยอมรับยากค่ะ  บางครั้งคิดกระทั่งทำไมเราจึงไม่คิดเหมือนคนอื่นๆ หาแต่งงานกับฝรั่งรวยๆ เรียกร้องทรัพย์สินเงินทองเป็นหลักประกันให้ชีวิตตัวเองและลูกบ้าง เวลาถูกตราหน้าว่าเป็นผู้หญิงเห็นแก่เงิน หรือเวลาได้ยินต่างชาติพูดว่าหญิงไทยมีเงินก็ซื้อได้  ดิฉันจะได้ไม่ต้องรู้สึกอะไร เพราะเป็นคนยอมรับความจริงได้น่ะค่ะ ดิฉันชักสับสนตัวเองแล้วสิว่า จะเรียกร้องอะไรกันแน่ ระหว่าง ให้สังคมไทยลดการเหยียดหยามผู้หญิงตัวดำๆ ผอมๆ ที่เดินคู่กับฝรั่ง หรือ ให้หญิงไทยเลิกคิดหาทางหนีความจนด้วยวิธีหาสามีฝรั่งเสียที (แต่ทุกวันนี้ไม่ได้จนไม่ได้ลำบากกันจริงๆ เลยเป็นส่วนใหญ่) ขอบคุณทุกท่านที่อ่านความเห็นของดิฉันด้วยความเข้าใจนะคะ พิมพ์จากไอโฟน ผิด ตก ขออภัยด้วยค่ะเพราะไม่สะดวกในการตรวจทานหรือเข้ามาแก้ไข ............................ มีเวลาเลยเข้ามาแก้ไขข้อความที่ผิดๆ ตกๆ เพี้ยนๆ ค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 54 15:05:44 จากคุณ : เขียนบน iPhone (เศษไม้ใบหญ้า) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 05:26:00

ความคิดเห็นที่ 52 แต่ผมกลับคิดว่าตรงส่วนที่ว่าขัดกับวัฒนธรรม ประเพณีสมัยก่อน มันมีส่วนอยู่นิดเดียวในเรื่องนี้ ที่ผมคิดว่าน่าจะมีส่วนเยอะๆเลย น่าจะเป็นเรื่องของที่ว่ามันเป็นข่าวเกิดขึ้นบ่อยๆมากกว่า เห็นว่าผู้หญิงเป็นคนเริ่มธุรกิจแบบนี้ก่อน มีทั้งแม่เล้า มีลูกเล้า ส่งกันไปอยู่ต่างประเทศแล้วหาสามีฝรั่ง ผมคิดว่าน่าจะเป็นตรงนี้มากกว่าที่ทำให้เวลามองผู้หญิง ที่มีสามีฝรั่งแล้วรู้สึกว่ามันขัดๆกับวิสัยทัศน์ของบางคน รวมถึงตัวผมเองด้วยในบางอารมณ์ ที่ผู้ชายไม่โดนว่าน่าจะเป็นเพราะว่าไม่เคยมีข่าว หรือเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นในสังคมไทยมาก่อนหรือ ถ้ามีก็อาจจะมีน้อยมากทำให้คนไม่คิดว่าเรื่องแบบนั้น เป็นเรื่องผิดนะครับ เป็นเพราะมีคนทำไว้ให้มันเสื่อมไว้ก่อน คนอื่นๆก็เลยโดยเหมารวม น่าจะเป็นแบบนั้นมากกว่านะครับ ปล.ความคิดเห็นส่วนตัว+ข่าวสารและข้อมูลที่ได้รับมา จากคุณ : MindDriller เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 12:51:28

ความคิดเห็นที่ 53 ทุกอย่างในโลกนี้ มีทั้งดีและเลว ปะปนกันไป ควรพิจารณาด้วยสติ อย่าไปเหมายกเข่ง จากคุณ : sleepless night เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 13:45:37

ความคิดเห็นที่ 54 ไม่รู้จะโทษใครเลยแบบนี้.......เศร้าแทน เพราะที่ผมเห็นตามรถใต้ดินส่วยใหญ่มากะผรั่งก็เป็นแบบนั้นกันซะ 90%นะครับ ช่วยไม่ได้เลยที่คนจะติดภาพ ยิ่งพออ้าปากสื่อสารกัน จะเห็นชัดเลยอ่ะครับ จากคุณ : la..la..means เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 14:07:54

ความคิดเห็นที่ 55 เหรียญย่อมมีสองด้านเสมอคะ มีผู้หญิงดี ๆ แต่งเพราะรัก แล้วก็มีผู้หญิงแย่ ๆ หลอกเงินไปวัน ๆ เหมือนกัน ปล. ส่วนตัวเราไม่ชอบ ทั้งขุนแผน และก็ พระอภัยมณี แย่ทั้งคู่ จากคุณ : Rainny7 เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 14:25:25

ความคิดเห็นที่ 56 เท่าที่เราเห็นจากประเทศที่เราอยู่ เราว่าพี่ๆที่มาแต่งงานอยู่ที่นี่นั้นน่าสงสารออก ความรู้ก็ไม่มี ภาษาก็ไม่ได้ พูดกับสามีก็ไม่เข้าใจ ลูกที่เมืองไทยก็ไม่เข้าใจ คิดแต่ว่าแม่มาอยู่เมืองนอก ได้สามีฝรั่งสบายไปแล้ว ขอเงินเอาๆ เหมือนแม่ปั๊มเงินได้ ไม่เคยรู้ว่าแม่ตัวเองตื่นตั้งแต่ตีสี่ตีห้าออกไปทำงานทำความสะอาด ลำบากขนาดไหน วิ่งรอกจนถึงสองทุ่ม กลับมาบ้านสามีที่บ้านก็โรคจิตอ่อนๆอีก แถมยังมีลูกติดสามีฝรั่ง ที่ไม่เต็มบาทแถมมาให้ตามรับใช้ด้วย เราว่าพี่คนนี้นะ Super woman ของแท้ จากคุณ : Amphitritegirl เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 15:31:47

ความคิดเห็นที่ 57 ในฐานะดิฉันก็เป็นเมียฝรั่งคนหนึ่ง ซึ่งเวลากลับไปเมืองไทยทีไรก็ได้ยินเสียงเข้าหู ว่าฝรั่งมันชอบเจ๊กได้ไงว๊ะ แม้แต่เพื่อนร่วมเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน ก็ยังคิดว่าเราท้องก่อนแต่ง เพราะว่าหน้าตาไม่สวยอย่างเราคนไทยไม่เอาแน่ เวลาไปซื้อของด้วยกัน แม่ค้าก็ชอบพูดว่า สบายแล้วสิเราได้ผัวฝรั่ง คำพูดอย่างนี้ได้ยินมาตลอดสิบปีที่แต่งงาน ............. จากคุณ : ginko เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 16:32:47

ความคิดเห็นที่ 58 ดิฉันจะเป็น เมียฝรั่ง ที่แตกต่างไปจาก สิ่งที่สังคมเคยจดจำ และนิยามเอาไว้ ยกมาจากคำพูดของคุณ Little Miss lisa ค่ะ ชอบมากและขอชื่นชมคุณเศษไม้ใบหญ้าค่ะ ว่าเธอแกร่งมาก ชื่นชมค่ะ จากคุณ : loveTRAVEL1977 เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 17:31:43

ความคิดเห็นที่ 59 เข้ามาอ่าน  กท เมียฝรั่งสร้างสรรบ้าง จากคุณ : snyggen เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 20:01:01

ความคิดเห็นที่ 60 สังคมไทยอ่ะค่ะ ปกติอยู่แล้วที่ต้องดูถูกคนอื่นไว้ก่อน มันเป็นเหมือนกลไกการป้องกันตนเองทั่วๆ ไปนะค่ะ ไม่ว่าจะเป็น ผัวฝรั่ง เมียฝรั่ง ผัวไทย เมียไทย ผัวเด็ก เมียแก่ ผัวแก่ เมียเด็ก คนไทยก็ต้องมอง จ้อง แล้วก็แอบคิดอะไร ในใจตลอดเวลา ชั้นก็เป็นคนหนึ่งที่ยอมรับว่าคิด ใครที่ไม่คิด ชั้นคงไม่เชื่อค่ะ จากคนไทย ที่เป็นเมียฝรั่ง คนหนึ่งค่ะ จากคุณ : รักเมืองไทย เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 54 22:31:03 A:82.46.97.230 X: TicketID:302832

ความคิดเห็นที่ 61 จากคุณ : CherryBlossom669 เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 01:51:29

ความคิดเห็นที่ 62 ขออนุญาต จขกท.(อีกแระ) ถึงคุณ loveTRAVEL1977 ขอบคุณที่ชื่นชมว่าแกร่ง แต่จริงๆ ก็ต้องขอปฏิเสธ  ดิฉันไม่ได้แกร่งอะไรเลยค่ะ  ตรงกันข้าม อ่อนแอและอ่อนไหว  แคร์สายตาผู้คนและกระแสสังคมมากกว่า   ถึงได้ไม่ยอมละความลำบากยากจน หาแต่งงานกับฝรั่งเพื่อยกระดับชีวิตโดยปราศจากความรักเหมือนคนอื่นๆ(ที่ต้นทุนชีวิตต่ำเหมือนกัน)  ไม่ยอมทำอาชีพที่สังคมรังเกียจ เพราะทนสายตาผู้คนที่จะต้องมองเราอย่างรังเกียจเหยียดหยามไม่ได้ต่างหากละคะ ไม่ใช่เก่งหรือแกร่งอะไรเลย แต่เมื่อชะตาลิขิตให้ต้องมาได้สามีฝรั่ง  อะไรที่ทำให้คนมองภรรยาฝรั่งอย่างหมิ่นแคลน  ดิฉันก็พยายามที่จะไม่เป็นอย่างนั้น แต่งเนื้อแต่งตัวธรรมดา  อย่างที่หลายคนว่า ภรรยาหรือแฟนฝรั่งบางคนก็เหลือเกินจริงๆ   ดิฉันก็ยังแอบนินทาในใจเหมือนกัน   แต่สำหรับดิฉันแต่งหน้าแต่งตาก็ยังไม่เป็น  เครื่องสำอางค์แต่ละอย่างใช้ยังไงก็ไม่รู้  ทั้งเล็บมือเล็บเท้าดิฉันตัดสั้นกุดไม่มีสีแต้มทา  เสื้อผ้าของใช้ไม่มีแบรนด์เนม  เอ้า..กลายเป็นคนไม่มีสง่าราศรี  สามีพาเข้าพักโรงแรมไฟว์สตาร์โฟร์สตาร์  โดนพวกมองด้วยหางตาซะ  ผิดอีกแล้วดิฉัน   ครั้นจะปั้นหน้าเชิ่ดไม่สนใจ  ก็กลัวถูกพวกนินทาว่าเป็นเมียฝรั่งมาทำเชิดทำหยิ่งอีก  โธ๋เอ๊ย กะอีแค่เมียฝรั่งโลโซบ้านนอก (จากสารรูปดิฉัน) รูปร่างหน้าตาผิวพรรณมองปราดเดียวก็รู้ว่าไม่ใช้ลูกผู้ลากมากดีมาแต่ไหน  ถ้าไม่ใช่เพราะฝรั่งก็ไม่มีทางมานั่งชูคอในโรงแรมห้าดาวนี่หรอก  อ้าว ถ้าโดนด่าแบบนี้ก็จริงของเค้าอีกล่ะค่ะ  ไม่กล้าจะเชิดซะอีกแล้ว   เดินเที่ยวกับสามี นี่ต้องมีรอยยิ้มละไมที่มุมปากค่ะ  ทำทำหน้าเฉยๆ เดินผ่านไม่ยิ้มเวลาแม่ค้าเรียกให้ซื้อของ  ก็ได้ยินเสียงนินทาตามหลัง   ซื้อของบ่นแพงก็ไม่ได้ แหม...ได้แฟนฝรั่งแล้วก็ช่วยๆ คนไทยด้วยกันหน่อย ซะงั้น พูดไม่ออกได้แต่อมยิ้ม  จนบางครั้งน้องๆ พนักงานนวดก็เอ่ยปากชมซึ่งๆ หน้า ว่า  พี่ไม่หยิ่งเลยเนาะ ดิฉันก็ยิ้มๆ ถามว่าทำไมละ(จริงก็รู้แหละ) น้องเค้าก็ว่า  ก็ส่วนใหญ่พวกผู้หญิงที่มากับฝรั่งจะเชิ่ดๆ หยิ่งๆ กันทั้งนั้นเลย เอ่อ...  จริงๆ ก็อยากอธิบายไปเหมือนกันว่า ก็เพราะคนชอบไปมองเค้าอย่างเหยียดหยามก่อนไง เวลาใครมามองพี่เหยียดๆ พี่ก็เชิ่ดมั่งเหมือนกันแหละ  (แต่ก็ไม่ได้พูด กลัวจะยาว) อ่ะค่ะ แค่ 4 ปีกะสามีฝรั่งตั้งแต่คบจนแต่งงาน  เยอะแยะมากมายจนสาธยายไม่ไหว  เรียกว่าตั้งแต่เป็นภรรยาฝรั่ง ดิฉันต้องพยายามเป็นคนดีเพื่อไม่ให้คนนินทาว่าได้  แต่ก่อนไม่ต้องเป็นคนยิ้มละไมขนาดนี้(หน้าดุค่ะ)  แต่สุดท้ายก็หนีไม่พ้นจากการถูกเหมารวม    คุณที่ชอบเหมารวมเพราะขี้เกียจแยกแยะทั้งหลาย  ก็บอกว่า ช่วยไม่ได้นี่  เมียฝรั่งทำตัวดีๆ มันมีน้อยอ่ะ   ส่วนบรรดาเมียฝรั่งที่ชอบทำตัวให้คนเค้าเหยียดหยาม  ก็บอกว่า ช่วยไม่ได้ชีวิตของฉัน ฉันมีสิทธิ์เลือกที่จะเป็นฉันไม่แคร์ว่าใครจะมองยังไง แล้วคนที่ไม่ได้ทำตัวแย่ๆ แต่ต้องถูกมองอย่างเหยียดแคลน ยุติธรรมกับเราหรือคะ  คิดแล้วมันก็น่าเสียใจอ่ะค่ะ  ที่จะทำดียังไงก็ไม่ทำให้สังคมเปลี่ยนแนวคิด เพราะคนทำตัวไม่ดีมีเยอะกว่า(จริงๆ นั่นหรือ) จริงๆ ตอนนี้ก็ชินขึ้นเยอะแล้วล่ะ  ไม่เหมือนตอนแรกๆ โดนกระทบอะไรก็มาตาแดงกับสามีตลอด   จนสามีเริ่มรู้ทันเห็นหน้างอมานี่ ดักคอถามทันที ถูกใครว่าอะไรมาอีก   บอกให้ดิฉันเข้าเป็นพลเมืองเยอรมันซะ และหัดพูดภาษาเยอรมันให้คล่องๆ ไม่ต้องพูดภาษาไทยเวลาติดต่อกับพวกเซอร์วิสต่างๆ   อ้าว...ขืนทำอย่างนั้นดิฉันก็โดนด่าหนักเข้าไปใหญ่น่ะสิ  เป็นคนไทยไม่พูดภาษาไทยเดี๋ยวก็โดนประนามว่าลืมกำพืดอีก  หนักกว่าเดิมอีกทีนี้ ถ้าคนเราในสังคมนี้ ทำได้อย่าง คห.53 ว่าไว้  โลกคงน่าอยู่ขึ้นไม่น้อย  ได้แต่หวังอ่ะค่ะ ออ  เพิ่งสังเกตเห็น คห.44  ดีใจจังที่มีคนรู้จักบทเรียนนี้ด้วย  ขอบอกว่า บทเรียนนี้ นอกจากสังข์ทองแล้ว ยังมี สุดสาครตอนปราบผีเสื้อยักษ์ อันนี้ก็ท่องได้หมดนะคะ (คุยเลย)  แล้วก็ รามเกียรต์ตอน พระลักษณ์ต้องหอกโมกขศักดิ์  ท่องได้เกือบหมดอีกเหมือนกันน๊า  ขอบอก (คุยอีกแระ)  หนังสือนี้เรียนกันหลายรุ่นค่ะ  ดิฉันเรียน ป.1-ป.4 ไม่เคยได้ซื้อหนังสือเรียนหรอก รับมรดกตกทอดจากรุ่นพี่ทั้งนั้น แต่ก็เห็นว่า  พระราม ก็ไม่ดีเนอะ ที่สุดท้ายก็ระแวงแคลงใจนางสีดา ต้องให้ลุยไฟพิสูจน์ความบริสุทธิ์กันอีก จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 03:35:17

ความคิดเห็นที่ 63 อ่านไป อ่านมา งงค่ะ แหะๆ ตาลาย   มาร่วมแชร์ด้วยคนค่ะ เป็นภรรยาฝรั่งที่ไม่ค่อยแคร์สายตาคนอื่นค่ะ ใช้ชีวิตเรียบง่ายตามประสา อยากทำไร ก็ทำ ตราบไดที่เรายังมีแรง  เรียกได้ว่า ทำแล้วมีความสุข ก็ทำไป ที่สำคัญ ไม่เคยคิดแทนใครค่ะ ใครจะว่าไง ใครจะเป็นไง ถือเสียว่า เราเป็นตัวของเราดีที่สุด ไม่เจ็บปวดเวลาได้ยินใครดูถูกผู้หญิงไทย แต่งกับฝรั่งเพราะเงิน เพราะไม่เถียง เงินก็เป็นองค์ประกอบค่ะ เช่นกัน ฉะนั้น ไม่ปฎิเสธ อิอิ  สายตาประชาชีเหรอค่ะ ไม่สนค่ะ หากยังหยิบยื่นและให้เกียรติผู้อื่นอยู่เสมอ  จะเศร้าไปใย ว่าเราเป็นใครมาจากไหน หรืออะไร เก็บมาเป็นมะเร็งในอารมณ์เพื่อ?????? (เราแก้ไขอดีตและแนวคิดคนอื่นไม่ได้ แต่เราแก้ไขตัวเรา และแนวคิดสร้างสุขได้ค่ะ) เคยมีฝรั่งเมาท์หญิงไทยบางคนว่าโง้นนี้ ไม่เถียงค่ะ ไม่โกรธ เพราะประสบการณ์ของเขามี(เขาถึงได้เล่าว่า บางคน บางคน)  แสดงว่าประเทศเรามีจริงๆ  หลากหลายเผ่าพันธ์ ร้อยพ่อพันแม่ ฉะนั้น จะตอบเรียบๆ สั้นๆ ว่า  สัตว์โลกเป็นไปตามกรรมค่ะ  ตราบไดที่เรายังรู้ ว่าตัวเองคือไคร อยู่ในฐานะไหน แค่นี้ ก็สุขใจแล้วค่ะ   สุขกันเถิดเราค่ะ จากคุณ : beuysliv เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 03:45:54

ความคิดเห็นที่ 64 เพราะความรู้สึก นึกคิด คนเรา   และความเป็นตัวตนของแต่ละคน  มันลอกเลียนแบบกันไม่ได้น่ะค่ะ   ทุกคนก็รู้กันทั้งนั้น  ว่าการไม่ยึดติด ถือมั่น กับสิ่งใดๆ  ละได้ปลงได้ ก็จะทำให้ชีวิตสงบสุขไม่ทุกข์โศก   แต่เวลาต้องปฏิบัติกันจริง ๆ  มีสักกี่คนที่ทำได้   ตัวดิฉันเองก็ไม่ได้เก็บมาสุมไว้ในใจตลอดเวลา   เพียงแต่เวลามีคนเปิดกระเด็นมาก็ร่วมแสดงความเห็นออกไปเสียงหนึ่งเท่านั้นเอง ยังไงก็ภูมิใจในตัวเองค่ะ  ที่ก้าวมาถึงจุดนี้ได้เพราะยึดมั่นในแนวคิดของตัวเอง  ไม่งั้นก็คงไม่ได้พบและได้แต่งงานกับคนดีๆ จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 04:11:01

ความคิดเห็นที่ 65 โชคดีไปที่สามีดิฉันเป็นคนอาหรับ ไปไหนไม่เคยโดนเลยค่ะ ก็เคยทีเเต่ สาวอาหรับค่ะ ค้อนเเล้วอิจฉาว่าทำไมหนุ่มอาหรับมาเอาสาวไทยเป็นเมีย จากคุณ : Kaiapoi เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 08:58:52

ความคิดเห็นที่ 66 แต่คนที่แต่งกะฝรั่งเพราะหวังเงิน มันก็มีจริงๆนะครับ จนถึงทุกวันนี้ ก็ยังมีเยอะและมีจริงจัง จากคุณ : THE KAK เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 14:36:00

ความคิดเห็นที่ 67 ^ ^ ^ คห.66  จริงค่ะ  ไม่เถียง  ดูจากกระทู้ สัญญาก่อนแต่ง  นั่นปะไร   แต่อีกทางหนึ่ง สังคมก็เห็นด้วย มิใช่หรือ  สนับสนุนในการเรียกร้องทรัพย์สินเงินทอง เพื่อชีวิตผู้หญิงและครอบครัว ยิ่งฝรั่งรวย ยิ่งต้องจ่ายเยอะให้สมกับที่รวย   ดิฉันไม่เห็นด้วยกลับถูกมองว่า เป็นคนมีปมด้อย วาสนาไม่ถึงเข้าเลยอิจฉา บ้าอยู่คนเดียว   บางครั้ง จึง  งง  กับความคิดของผู้คนในสังคมจริงๆ จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 15:01:08

ความคิดเห็นที่ 68 อึม..โดยส่วนตัวไม่คิดว่า ผู้ชายไทยแต่งงานกับผู้หญิงฝรั่งน่าชื่นชม กว่าผู้หญิงที่แต่งงานกับฝรั่งนะ เคยอ่านหญิงฝรั่งบ่นเหมือนกัน ว่าเวลาพาแฟนไทยไปไหน คนจะมีปฏิกิริยา มองผู้ชายแปลก ๆ คิดว่าขึ้นกับแต่ละคู่มากกว่า ถ้าชายไทยแบบนักเรียนนอก เก่ง ดูดี กับหญิงฝรั่งที่ดูดี แน่นอน น่าทึ่ง เก่งที่จีบฝรั่งได้ เพราะเรารู้ดีว่า ผู้ชายเอเชียรูปร่างหรืออะไรสู้ฝรั่งไม่ได้ อย่างคุณหมอกับคุณหญิงฟีโอนา เป็นตัวอย่าง หรืออย่างคุณที่เป็นเจ้าของร้านซาราเจน แต่ถ้าประเภทนักท่องเที่ยว ไปเจอพวกชาวเล คนขับเรือตามเกาะ อย่างที่เดี๋ยวนี้เริ่มมี ไม่คิดว่าคนจะชื่นชมอย่างจริงจังนะ น่าจะแซวมากกว่า ถ้าพูดถึงธรรมเนียมไทย ยังไงก็ยังนิยมผู้ชายว่าเป็นช้างเท้าหน้า เป็นคนหาเงิน ไม่ใช่หนูตกถังข้าวสาร หรือให้ผู้หญิงเลี้ยง เรื่องผู้ชายเป็น mr. mom ยังไงไทยก็รับยังไม่ค่อยได้ คิดว่าผู้หญิงหรือผู้ชายที่แต่งงานกับฝรั่ง ยังไงก็ตกเป็นเป้าสายตาพอกัน และคนเราถ้าไม่รู้จัก ส่วนมากจะมีอคติ มากกว่าชื่นชม คิดว่าธรรมชาติของมนุษย์ แต่ถ้าเมื่อได้รู้จัก ได้พูดคุย คนนั้นเป็นคนดี เป็นคนที่มีคุณค่าหรือมีความสามารถ เมื่อนั้นคนถึงจะลืมเส้นกั้นระหว่างเชื้อชาติ และนับถือที่ตัวตนของคุณ อย่างถ้าคนรู้ว่าคุณเป็นวิศวกร เป็นสถาปนิก เป็นหมอ เค้าคงเปลี่ยนทัศนคติทางลบที่มีต่อคุณแน่ การจะก้าวข้ามชนชั้นทางสังคม จากต่ำสู่สูง ไม่ใช่ทำได้ง่าย ไม่ใช่ว่าแต่งงานกับคนรวย คนชั้นสูง ก็จะได้รับการยอมรับทันที ไม่พ้นหรอกที่จะโดนเมาท์ โดยเฉพาะถ้าคุณไปอยู่ประเทศอื่น ขนาดประเทศเดียวกัน คนชาติเดียวกัน เค้ายังมีสำเนียงการพูดแบบผู้ดี แบบคนชั้นต่ำ นับประสาอะไรกับคนต่างชาติ ถ้าเคยเห็นหนังล้อเลียนคนพูดสำเนียงอิตาเลียน หรือกรีก เราว่าเป็นการดูถูกลึก ๆ นะ คิดว่าอย่างน้อยต้องรอรุ่นลูก หรือรุ่นหลานนั่นแหละ ประเทศอื่นไม่ทราบ แต่ในอเมริกา เคยอ่านหนังสือบอกว่า ปู่เป็นกรรมกร ทำงานหนักเพื่อพ่อจะได้เรียนหนังสือ พ่อสามารถเป็นเจ้าของร้าน หรือโรงงาน เพื่อลูกจะได้เป็นทนายหรือหมอ จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 20:49:22 A:58.8.6.82 X: TicketID:098315

ความคิดเห็นที่ 69 เราเป็นคนเดียวที่อ่านตอมเม้น 52 ไม่รู้เรื่องรึเปล่าคะ จากคุณ : patendex เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 54 22:33:13

ความคิดเห็นที่ 70 กระจกมีหลายด้าน ทำไมไมประนามคนพวกนี้บ้าง แล้วมันต่างกันตรงไหน ผู้ชายไทย(บางคน)ทำตัวเป็นปริงเกาะผู้หญิง งานการเขาก็มีทำ แต่ชอบเอาเงินไปเที่ยวดื่ม ผ่อนของ ไอทีสารพัด ไร้สาระสิ้นดี สุดท้ายก็มาให้เราช่วยจ่าย คิดว่าเรื่องอะไรไม่ได้ใช้ด้วย บางทีก็โทรมาบอกไม่มีตังก่อนออกบ้านลืมขอตังแม่ยอมรับว่าให้เงินเขาหลายครั้งเพราะความรัก เซ็ง และก็มีผู้หญิงไทยหลายคน(บางคน) ก็เกาะผู้ชายไทยนั้นแหระ ไม่ทำงาน เที่ยวชอบปิ้งไปวันๆ หรือไม่งั้นก็เป็นกิ้กกับสามีชาวบ้านเขา ได้ ทั้งบ้าน ได้ทั้งรถ เอาไปเลี้ยงเด้กผู้ชายอีก แบบนี้จะเรียกว่าอะไร และมีผู้ชายไทยคนข้างบ้านคนหนึ่งวันๆไม่ทำงานทำตัวหล่อลากดิน ส่วนเมียทำงานเป็นมาม่าซังหาเลี้ยง และผู้หญิงไทยถัดจากบ้านไปสี่หลังคา มีสามีทำงานเป็นตำรวจ พอสามีเข้าเวร ก็แอบไปคบชู้เอาเงินไปปรนเปรอ  (สาวทอม) เรานี่พอเห็นแล้ว สะอึกเลย และก้มี ญาติของเรานี่แหระ ลุงของเราต้องมาตรอมใจตาย โรคแทรกซ้อน ป่วย หมดกำลังใจ มองหน้าป้าสะไภ้ทีไรเขาก็บอกว่าคนทรยศ เพราะเมียแอบมีกิ้ก บางคนก็ว่า พอคบกับฝรั่งยังไม่ได้แต่งงานทำตัวเป็นเมียเช่า VS  ผู้หญิงเหมือนกันแต่มีแฟนเป็นผู้ชายไทย ได้รับเงินจากผู้ชาย การทำตัวต่างกันตรงไหนในเมื่อไม่แต่งงาน เป็นกิ้กเช่าหรือเปล่า ความรักเป็นเรื่องบริสุทธิ์ เราต้องอยู่ในสังคม หรือสังคมอยู่กับเรา เดินออกมานิดหนึ่ง ทำใจให้สบาย ดูที่บ้าน มีข้าวกิน มีน้ำอาบ ก็โอเค จากคุณ : Bany_jung เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 00:49:36

ความคิดเห็นที่ 71 สงสัยอยู่อย่างเดียวเรื่องคำว่า "เมียเช่า" ทำไมถึงใช้แต่กับฝรั่งเท่านั้น เพราะที่เมืองไทย หนุ่มไทยเขามีเมียน้อยเมียเก็บ ซุกซ่อนกันเป็นแถว ส่งเสียเงินให้ทุกเดือน แต่ทำไมผู้หญิงเหล่านั้นไม่ถูกเรียกว่าเมียเช่า แต่ถ้าเป็นแบบนี้กับฝรั่งหญิงไทยจะถูกตราหน้า โดนดูถูกดูหมิ่นส่วนใหญ่ ก็จากผู้ชายไทยนั่นแหละ เป็นงงค่ะ ฝรั่งจ่ายค่าเซ็กซ์ให้ผู้หญิงเป็นรายเดือน คนไทยเรียกเมียเช่า  คนไทยจ่ายค่าเซ็กซ์ให้นักศึกษาสาวเป็นรายเดือน เรียกว่า "เด็กเสี่ย" เป็นการช่วยเหลือเด็กแถมสังคมยอมรับไม่มีใครด่าใคร^^ ฮา.......สังคมไทย ปล.เราไม่เคยเป็นเมียเช่านะคะ และไม่ได้แขวะหนุ่มไทยด้วยค่ะเพียงแต่สงกะสัย ในความไม่เท่าเทียมกันและรู้สึกหดหู่นิดๆ แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 54 06:54:42 แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 54 05:10:31 จากคุณ : Fly away home เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 00:50:20

ความคิดเห็นที่ 72 อีกอย่างนะคะ  ผู้ชายบางพวก  เวลาชอบผู้หญิงอยากจะได้ผู้หญิงเป็นแฟน  ก็พยายามทำตัวว่ารวยโก้หรู    สรรหาแต่ของของขวัญของกำนัลให้ จนผู้หญิงใจอ่อน แล้วในทางกลับ  ก็มาว่าผู้หญิงหน้าเงิน  รักเพราะเงิน  แต่เวลามีเงินก็ชอบใช้เงินซื้อไม่ว่าจะทั้งใจ  หรือกาย(เที่ยวโสเภณี) ผู้หญิงกันทั้งนั้น    ตรงนี้ผู้ชายเองลืมคิดกันไปหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ สามีดิฉันเป็นโสดมาจนอายุ 40  เขาบอกว่า  เพราะผู้หญิงหลายคนไม่ชอบนิสัยเขา ที่ไม่สปอร์ตใจป้ำ  ควักจ่ายเลี้ยงผู้หญิงตลอดไม่ว่าค่าอาหาร หรือช้อปปิ้ง คบกันเฉยๆ ก็ไม่มีหรอกที่จะซื้อของขวัญของกำนัลให้  ไม่มีใครเอาเป็นแฟนนาน    เพิ่งจะมาเจอดิฉันนี่แหละ  ที่ไม่ได้รักเขาเพราะเงิน  ให้เซ็นสัญญาแต่งงานว่าจะไม่เอาเงินเขา ก็ไม่มีปัญหา  เซ็นให้โลดไม่ต้องพูดมาก   เอ๊ะ  เราพากระทู้ออกทะเลหรือเปล่าหว่า... จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 02:44:50

ความคิดเห็นที่ 73 เอาความจริงมาพูดยังไงก็เปลี่ยนแปลงความคิดของคนในสังคมไม่ได้หรอกครับ เพราะบ้านเรายังเต็มไปด้วยผู้หญิงโสเภณีที่คอยหากินกับฝรั่ง แต่ผู้ชายขายตัวให้กับผู้หญิงฝรั่งมันน้อยมาก(แล้วผมไม่เคยเจอสะด้วยซ้ำไป) จึงไม่แปลกที่คนจะมองแบบนั่น เวลาผมไปเที่ยวโลตัสแถวสุพรรณบ้านแล้วมีหญิงไทย เดินซื้อของกับฝรังคนส่วนใหญ่ก็จะมองว่าเป็นพวกผู้หญิงขายบริการที่โชคดีได้สามีฝรั่งรวยๆ ส่วนใหญ่คนไม่ได้มองที่สามีฝรั่งหรอกครับแต่เขามองว่าก่อนจะได้สามีฝรังนะทำอะไรมาก่อน ซึ้่งส่วนใหญ่มันก็เป็นแบบนั่นจริง เลยทำให้ผู้หญิงที่ไม่ได้เป็นแบบนั่นได้รับผลกระทบไปด้วย จะห้้้ามความคิดของคนนั่นยาก ครับ สำหรับผมเชยๆนะอิจฉาสะด้วยซ้ำที่ได้สามีรวยๆซื้อของกันทีเต็มคันรถ จากคุณ : คนไกลบ้าน เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 04:08:34 A:88.175.104.8 X: TicketID:240267

ความคิดเห็นที่ 74 ดิฉันทราบดีค่ะ  ว่าจะเอาความจริงมาพูดยังไง  ก็เปลี่ยนความคิดของผู้คนในสังคมไม่ได้   ดิฉันก็เพียงแค่อยากพูดออกมาบ้างเท่านั้นเอง  แค่ให้รู้ว่าอย่างน้อย  ก็ยังมีผู้หญิงจนๆ ต้นทุนชีวิตต่ำ  ที่ไม่ได้แต่งงานกับฝรั่งเพราะเงินอยู่บ้างเหมือนกัน พร้อมกันนี้  ดิฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ anti ผู้หญิงที่เฝ้าหาแต่งงานกับฝรั่งทั้งหลายเพราะเงินอย่างเดียวด้วย  เพราะทำให้ดิฉันต้องมาโดนผู้คนในสังคมมองดิฉันอย่างดูหมิ่นเหยียดหยามเหมารวมเหมือนกัน  โดยเฉพาะคนที่อ้างแต่ความยากจน ด้อยการศึกษา เพราะดิฉันก็เองก็จนและด้อยการศึกษา ยังไม่เห็นว่าต้องหาสามีฝรั่งรวยๆ ถึงจะมีชีวิตอยู่ได้เลย   แต่เมื่อรักเงิน และหาความสุขสบายด้วยวิธีนี้จริง  ก็ต้องยอมรับการดูหมิ่นดูแคลนจากสังคมเช่นกันค่ะ  เพราะสังคมควรจะสนับสนุนให้ผู้หญิงทำงานหาเลี้ยงชีพด้วยตนเองโดยสุจริตไม่ว่าจะจนหรือรวยไม่ใช่วิธีหาแต่งงานกับผู้ชายรวยๆ เท่านั้น  เพราะถ้าเป็นอย่างนี้เป็นเด็กผู้หญิงที่เกิดมาฐานะยากจน  ก็คงไม่ต้องทำอะไรล่ะค่ะ โตมาก็หาแต่งงานกับฝรั่งอย่างเดียวคงไม่แปลก หากสังคมจะไม่ดูหมิ่นดูแคลน ขอฝากไว้เป็นคอมเม้นสุดท้ายสำหรับกระทู้นี้  ขอบคุณ จขกท. อีกครั้งสำหรับการตั้งกระทู้ให้ดิฉันมีโอกาสเข้ามาใช้พื้นที่  (ไม่กล้าตั้งกระทู้เองค่ะ กลัว ) ปล.ถึงคห.ข้างบน  ผู้ชายขายตัวให้ฝรั่ง ก็เกย์กับกระเทยไงคะ มีให้เพียบไม่เคยเห็นหรือ ดิฉันเห็นออกบ๊อยบ่อย แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 54 04:51:34 จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 04:47:52

ความคิดเห็นที่ 75 ยืนยันเรื่องผู้ชายขายตัวให้เกย์ฝรั่งมีเกลื่อนค่ะ ไม่เชื่อลองไปแถวๆสีลม ซอย 4 สิค่ะ ^__^ แล้วเรื่องก็จบด้วยประการฉะนี้แล แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 54 05:21:49 จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 05:20:11

ความคิดเห็นที่ 76 อยากให้แยกแยะว่าเรื่องทรัพย์สินเงินทองที่ฝ่ายชายหาได้มานั้น หากเค้าได้ให้แฟน/ภรรยา ด้วยความเต็มใจ โดยที่ฝ่ายหญิงไม่ได้ไปบังคับ ฝืนใจ แต่อย่างใด เค้าให้กันด้วยความเสน่หา ให้เพราะฝ่ายชายอยากให้ แบบนี้ไม่ควรไปตั้งแง่กับเค้าหรือเอามาตรฐานของตนเอง เป็นที่ตั้งชีวิตของใครก็ของมัน แต่ถ้าฝ่ายหญิงมีความเห็นแก่ตัวคิดแต่จะกอบโกย จากฝ่ายชาย แบบนี้ก็สมควรที่จะถูกคนที่เค้าใช้ชีวิตคู่ด้วยความรัก ไม่หวังเงินทองซึ่งกันและกันดูถูกดูแคลนเอาได้ นึกถึงสมัยตัวเองยังวัยรุ่นอยู่ มีแฟนคบกันต่างคนต่างทำงาน ใช้เงินกระเป๋าของใครของมัน ไปเที่ยว ไปกินที่ไหนก็ไปสถานที่ไม่แพงเพราะเงินน้อยทั้งคู่ อดมื้อกินมื้อก็ทนเอาเพราะรักกันมาก แถมบางเดือนเค้ายังมายืมเราอีกต่างหาก อยู่มาวันหนึ่งสันดานผู้ชายเจอของใหม่ถูกใจกว่า ก็ตีตัวห่างไปเรือยๆ เป็นแบบนี้มาหลายคน พอวัยผ่านพ้นอายุมากขึ้นๆ คิดว่าคนเราจะถืออุดมคติอยู่กันด้วยความรักไม่สนเงินทอง มันคงไม่ใช่แล้วล่ะ คนเราโตขึ้นย่อมอยากจะหาความมั่นคงให้อนาคต อย่างน้อยๆ ต้องมีเงินเหลือเก็บไม่เดือดร้อนยามเจ็บไข้หรือยากแก่ตัวลง หรือไม่ก็ต้องมีเงินสักก้อนเพือลงทุนค้าขายอะไรสักอย่าง หากใครมีต้นทุนชีวิตดีอาจจะมีพ่อแม่ ครอบครัวเป็นแบ๊คอัพให้ ก็ถือว่าคุณโชคดีไม่ต้องพึ่งพาแฟนหรือสามี ล้มลุกคลุกคลานก็ยังมีคนช่วยเหลือ แต่ถ้าบางคนที่ผ่านมรสุมชีวิตมาเยอะ เงินจะกินข้าวในแต่ละวันยังไม่มีเลย คนเราก็ต้องดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด เพื่อปากท้องและชีวิตที่ดีขึ้น ไอ้เรื่องความรักนิยายน้ำเน่าต้องพักไว้ก่อน ต้องหาเงินมาซื้ออาหาร ซื้อน้ำประทังความหิวให้ได้เสียก่อน สำหรับเราแล้วเรื่องความรักต้องมาคู่กับเงินค่ะ ถ้าจะมารักแต่แห้งแล้งน้ำใจไม่เคยหยิบยื่นเงินเพื่อช่วยเหลือในยามที่เรากำลังลำบาก ยิ่งมาให้เซ็นสัญญาก่อนแต่งเพราะกลัวเราะจะมีส่วนแบ่งในทรัพย์สินเงินทองตอนที่ต้องหย่ากันเนี่ย ผู้ชายแบบนี้ดิฉันจะไม่ให้ผ่านเข้ามาในชีวิตเลยค่ะ เพราะขนาดยังไม่ได้ทันได้แต่งงานกันก็แสดงออกถึงความงกเสียแล้ว อันนี้ไม่เกี่ยวกับคนที่ช่วยแฟน/สามี ทำมาหากินนะคะ เพราะดิฉันเองก็คงไม่ได้อยู่งอมืองอเท้าให้คนมาค่อนขอดได้แน่ ดิฉันอยู่ในกลุ่มประเทศไม่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาราชการค่อนข้างลำบากพอสมควรเรื่องเรียนรู้ภาษาเพื่อทำงานทำ กฎหมายก็เปลี่ยนทุกปี ชีวิตไม่ได้เดินแบบง่ายๆ หากแฟน/สามี ไม่ช่วยเหลือลำบากแน่นอน ตอนนี้กำลังเรียนภาษากับโปรแกรม  Rosetta Stone ที่บ้าน ต้องพูดภาษาเค้าได้ถึงจะได้ทำงาน แล้วถึงจะได้เงินไม่ต้องไปเบียดเบียนแฟน/สามี  ดีกว่ามาโชว์พาว์ อวดศักดิ์ศรีไปวันทั้งๆ ที่ตัวเองก็ยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน จากคุณ : Virgo me เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 05:46:15

ความคิดเห็นที่ 77 เดี๋ยวคงต้องมีคนมาตั้งกระทู้ ... มุมมองของชายไทยที่ได้ชายฝรั่ง ในสายตาของชาวบ้าน ...    คริคริ จากคุณ : ผัดไทยกุ้งสด เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 06:55:16

ความคิดเห็นที่ 78 อ่ะ ว่าจะไม่เม้นอะไรแล้ว  แต่ก็โดนจนได้   มันแน่นอนล่ะค่ะ ว่าจะรักใครและแต่งงานกับใคร  ก็ต้องดูว่าผู้ชายเป็นคนดีมีน้ำใจ   โดยที่เราไม่ต้องไปร้องขอหรือเปล่า    ซึ่งถ้าสามีดิฉันเป็นผู้ชายประเภท งก เห็นแก่ตัว แล้งน้ำใจ ดิฉันก็ไม่รักและคิดจะแต่งงานด้วยหรอกค่ะคุณ  คนงก เห็นแก่ตัวแล้งน้ำใจจะเรียกว่า คนดี ได้ยังไง   แต่คนดีสำหรับดิฉัน ไม่จำเป็นต้องรวยและใจกว้างช่วยเหลือเจือจานพ่อแม่พี่น้องดิฉันทั้งตระกูลค่ะ   การที่เขาให้ทำสัญญา  ก็ต้องเข้าใจด้วยว่า คนเรามันเปลี่ยนแปลงกันได้ในอนาคต  จะให้เขารักและเชื่อใจดิฉัน 100% มันก็เป็นไปไม่ได้ ก็เหมือนคุณผู้หญิงทั้งหลายที่ไม่มีใครไว้ใจเชื่อใจผู้ชายที่จะแต่งงานด้วย แต่ก็ยังจะแต่งกับเขานั่นแหละ   แล้วจะไปคิดแต่ว่าผู้ชายที่ทำสัญญา งก และเห็นแก่ตัวได้ยังไงคะ ดิฉันไม่ได้ว่า คนที่โชคดีได้สามีรวยและใจกว้าง เลี้ยงดูภรรยาด้วยรักและสมัครใจจะให้นะคะคุณ  เพราะถ้าว่าอย่างนั้น  มันก็เข้าตัวเองด้วยเหมือนกันล่ะ  เพราะสามีดิฉันก็เต็มใจเลี้ยงดูดิฉันอย่างดี มีเงินให้ใช้ กินอยู่ไม่อดอยาก ส่งเสียค่าเลี้ยงให้ลูก งานการลำบากไม่ให้ทำ  ซึ่งทั้งหมดนี้สามีดิฉันก็เต็มใจที่จะเสนอให้เอง  โดยที่ดิฉันไม่ได้ร้องขอ  เป็นข้อต่อรองในการแต่งงานเลย   ไม่ได้อยู่ในสัญญาแต่งงานด้วย   ตอนนี้ชีวิตดิฉันไม่จำเป็นต้องทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันหรอกค่ะ  เพราะสามีเขาเต็มใจให้เกาะจนตาย ตราบใดที่ดิฉันยังเป็นคนดีที่เขารัก  และดิฉันเชิดหน้าภูมิใจอยู่ได้  เพราะทั้งหมดคือ ความรักและความศรัทธาที่มีต่อกันและกันจริงๆ ไม่เพราะเงินเป็นข้อต่อรองตั้งแต่ต้น คุณอาจจะไม่เชื่อก็ได้  หากดิฉันจะบอกว่า ดิฉันปฏิเสธสามีตอนขอแต่งงานว่า ว่าดิฉันไม่แต่งหากปราศจากความรักความจริงใจต่อกันอย่างแท้จริง  มันโง่ มันบ้า  แต่มันก็เป็นความจริงสำหรับคนอย่างดิฉัน ไม่ได้คิดมาอวดโอ้โชว์พาวอะไรเลย   ทำไมคะ  การที่ดิฉันออกมาบอกยึดมั่น ทำในสิ่งที่ดี เท่าที่ลูกผู้หญิงคนอื่นๆ ก็สามารถทำได้เหมือนกัน   ต้องมากระแนะกระแหนดิฉันว่าอวดโอ้โชว์พาวอะไรด้วย จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 08:06:03

ความคิดเห็นที่ 79 แปลกนะ  เวลามีกระทู้รำพัน ถึงความเหนื่อยยากลำบากในชีวิต คิดอยากหาแต่งงานกับฝรั่ง  ก็มีแต่คนเข้าไปด่า อบรมสั่งสอนเขาเป็นส่วนใหญ่ พอเวลามีคนออกมาบอกว่า ยอมลำบากตรากตรำทำงานหนัก ไม่คิดหาฝรั่งเลี้ยงดูมาก่อนเลย  ก็กลับหมั่นไส้ หาว่า โชว์พาว ซะงั้น ตลกดีนะ สังคมบนเวปบอร์ดนี้ จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 08:43:29

ความคิดเห็นที่ 80 # 67 เราเห็นต่างจากคุณเศษไม้ใบหญ้านะคะ เราไม่คิดว่าน้องแต่งกับฝรั่งเพราะหวังเงิน เราอ่านแล้วก็เห็นว่าน้องเค้าและแฟนมีความรักเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว เรื่องเงินเข้ามาเกี่ยวข้องเพราะมีลูกเก่าลูกใหม่ เค้าก้ต้องจัดการให้มันถูกต้องจะได้สบายใจทุกฝ่าย โดยส่วนตัวแล้วไม่เชื่อว่าเป็นแต่งงานด้วยเพราะว่ารวยเท่านั้น แล้วที่หลายๆความเห็นแนะนำว่า ให้เรียกร้องในส่วนของสินสมรสนั้น เพราะเค้าเห็นกันว่าเป็นสิทธิที่น้องเค้าควรจะได้ ตกลงกันให้ได้สบายใจทั้งสองฝ่าย ชีวิตคู่จะได้เริ่มต้นด้วยความสุข ถ้าน้องเค้าถือทิฐฐิ รับแค่เดือนละ 500 อย่างที่ลูกชายแฟนเสนอมา แต่เมื่อแต่งแล้ว ตัวน้องเค้ามีทุกข์มีห่วงเรื่องลูกพ่อแม่และอนาคต ต้องออกทำงานทุกวันเพื่อเก็บเงิน ต้องกระเบียดกระเสียนเก็บหอมรอมริบเผื่อไว้ว่าถ้าสามีตายหรือต้องหย่าร้างตัวเองจะได้มีเงินพอไปตั้งตัวได้เพราะไปเซ็นไว้ว่าตัวเองไม่มีสิทธิอะไรในสินสมรส มองโดยไม่มีอคตินะคะ ชีวิตคู่แบบนี้จะมีความสุขได้หรือ ถ้าสามีมีทรัพย์สมบัติพอจะเลี้ยงดูภรรยาให้สุขสบายใจได้ แต่เลือกจะไม่ทำ เค้าจะทนเห็นภรรยาลำบากลำบนขนาดนั้นแต่ไม่คิดช่วยเหลือทั้งๆที่ช่วยได้ ชีวิตคู่มีความสุขได้ก็เป็นเรื่องแปลกแล้ว ถ้าเป็นคนไทยแต่งกับคนไทย ใครๆก็คงมองว่าผู้ชายงก เห็นแก่ัตัวและแล้งน้ำใจ แต่พอเป็นผู้หญิงไทยจนแต่งกับฝรั่ง คนก็จะมองด้วยอคติแทนว่าคิดเรียกร้องเงินทองเค้าเพราะไม่ได้รักเค้าจริง ในกรณีนี้ เงินไม่ได้ซื้อตัวน้อง แต่เงินแสดงออกถึงน้ำใจในการจะดูแลน้องเค้าผู้ซึ่งเป็นคนรักมากกว่า ไม่งั้นในตอนท้ายทั้งสองฝ่ายคงไม่เข้าใจกันและน้องก็คงจะไม่ได้รับสิทธิในสินสมรสสมน้ำสมเนื้อหรอก แม้แต่ตัวลูกชายของผู้ชายเอง ในภายหลัง เค้าก้ยอมรับว่าตั้งแง่และใจร้ายกับน้องเค้าไปหน่อยในเรื่องการแบ่งสมบัติสินสมรส การจะมองว่าใครแต่งงานเพราะเงิน เราคนนอกมองๆก็คิดกันไปได้แล้วแต่อคติของแต่ละคน ตัดสินใจกันได้ง่ายมาก เมื่อเห็นว่าผู้หญิงจนแต่งงานกับผู้ชายรวย ผู้หญิงอายุน้อยแต่งกับผู้ชายแก่ ถ้าคนเราเข้าใจและเอาใจเค้ามาใส่ใจเรากันมากขึ้น ก้คงไม่คิดดูถูกคนอื่น เรามีความเห็นต่างแบบนี้ค่ะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 10:40:00

ความคิดเห็นที่ 81 จะเป็นอะไรก็ได้ ขอให้เป็นสุขก็พอ จากคุณ : n_godde เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 13:29:04

ความคิดเห็นที่ 82 ขอบคุณ คุณยุ้ยหัดเขียน ที่ดึงประเด็นในกระทู้สัญญาก่อนแต่ง มีชี้แจงให้ดิฉันเข้าใจด้วยเหตุผล  ไม่มีแขวะประชดประชัน  คุณเป็นคนมีจิตใจดี มีความเข้าอกเข้าใจและเห็นใจผู้อื่น  ดิฉันก็ชื่นชมค่ะ และต้องขออนุญาตนำประเด็นกระทู้สัญญาก่อนแต่ง มาชี้แจงในความเห็นของดิฉันบ้างเช่นกันนะคะ   ก่อนอื่นเลย เนื้อหาที่ จขกท.นั้น เล่าถึงน้องที่จะแต่งงานกับฝรั่ง คือ พอทราบว่า ฝ่ายฝรั่งต้องการให้ทำสัญญาก่อนแต่ง โดยเสนอเงินให้เดือนละ 500 ยูโรแบบไม่ได้เกี่ยวกับค่ากินค่าอยู่  น้องก็โวยวายขึ้นมาทันที เรียกร้องเงินทองมากมายรวมทั้งบ้านระบุราคา 2-3 ล้าน เงินฐานะเกินความสามารถของตัวเอง ซึ่งในความเห็นแรกของดิฉัน ก็บอกไปแล้วว่า ถ้าน้องเค้า สามารถที่จะหาได้เองอยู่แล้วโดยไม่แต่งงานกับฝรั่งมันก็ไม่ผิดไม่แปลกอะไรเลย   แล้วยังมีตบท้ายดำคำพูดว่า  ถ้าไม่ได้ตามนี้หนูไม่แต่งหรอกเหมือนดูถูกกัน อ้าว พูดแบบนี้ คนรักกันเขาพูดหรือคะ แล้วพูดตรงๆ ในมุมของ คนจนๆ ต้นทุนชีวิตต่ำอย่างดิฉัน  เงินเดือนละ 500 ยูโร เทียบเป็นเงินไทยนี่ตกเดือนละ 20000 บาทนะคะ  มันน้อยไปหรือกับการได้มาเปล่าเพราะเขาก็บอกอยู่ว่าไม่เกี่ยวกับค่ากินค่าอยู่ในต่างประเทศ  ถ้าไม่แต่งงานกับเขาทำงานได้เดือนละ 20000 บาทหรือเปล่า  ทำไมต้องไปคิดว่าผู้ชายรวยขนาดนั้นทำไมให้แค่นี้ด้วยเล่า บอกตรงๆ แบบไม่อายเลยว่าตอนนี้ สามีดิฉันไม่ได้ให้เงินเดือนดิฉันสักบาท ทั้งที่รายได้ของสามีคิดเป็นเงินไทยเดือนละเกือบสองแสน แต่ก่อนเคยให้เดือนละ 100 ยูโร เป็นค่าขนมเท่านั้น แต่ต่อมาดิฉันขอ งดไม่รับ เพราะเขามีน้ำใจซี้อแอร์และซ่อมบ้านให้ลูกสาวดิฉันอยู่ โดยดิฉันไม่ได้ร้องขอ ดิฉันจึงมีน้ำใจตอบแทนเขาบ้างไม่ขอรับค่าขนมอีก บอกอย่างนี้คุณว่าสามีดิฉันใจแคบใจดำ งก แล้งน้ำใจ ไหมคะ  แต่สำหรับดิฉัน ไม่เลยค่ะ  เพราะดิฉันไม่ได้รักเขาที่เงิน มีน้ำใจให้เท่าไหร่ ดิฉันก็รับเท่านั้น ไม่ให้ก็ไม่ว่า  เพราะไม่เคยลืมว่า ก่อนแต่งงานกับเขาเรามีความเป็นอยู่มาอย่างไร   แล้วถ้าน้องคนนั้นกับว่าที่สามี รักกันจริง ทำไมจึงไม่พูดคุยตกลงกันเองเสียก่อนให้เข้าใจ   ฝ่ายชายก็น่าจะพูดกับฝ่ายหญิงด้วยตนเองก่อนจะมาหาล่ามทำสัญญา ฝ่ายหญิงพอรับรู้จากล่าม ก็แทนที่จะไปคุยกับรัก   กลับโวยวายเรียกร้องผ่านล่ามแบบนี้  จะให้เข้าใจว่ารักกันจะแต่งงานกันโดยไมได้เห็นแก่เงินเป็นใหญ่ได้ยังไงล่ะคะคุณ และสำหรับผู้หญิงต้นทุนชีวิตต่ำจริงๆ ไม่สามารถหางานทำมีรายได้สูงๆ อยู่แล้ว ทำไมจึงคิดว่าการแต่งงานจะทำให้ชีวิตสูญเสียโอกาส เสียเวลาทำมาหากินเลี้ยงดูพ่อแม่ ในเมื่อเลี้ยงตัวเองก็ยังจะไม่รอด   หากจะกตัญญูเลี้ยงดูพ่อแม่ทำไมจึงไม่คิดจะทำมาหากินเอง ทำไมจึงไปเรียกร้องเอาจากว่าที่สามี  ทำไมจึงคิดว่า การไปเป็นภรรยาคือการไปทำงานรับใช้สามีจะต้องได้เงินตอบแทนด้วย  ดิฉันสะดุ้งกับบางความเห็น ที่บอกว่า สามีแตะต้องตัวกี่ครั้งก็ให้คิดเป็นราคาตามจำนวนครั้งไปเลย  แบบนี้ไม่เรียกว่า ขายตัวหรอกหรือ แต่เมื่อกระแสความคิดส่วนใหญ่ เห็นว่าสมควร  เป็นที่ผู้หญิงต้นทุนชีวิตต่ำควรเรียกร้องแบบนั้น  ดิฉันก็ยอมรับค่ะ  กลับมามึนงง กับสิ่งที่ตัวเองกระทำเหมือนกันว่า เออ..เราทำไม่ถูกจริงๆ หรือไง   มีความเห็นแย้งไปกลับถูกมองว่า อิจฉาน้องเขา ใจแคบ ไม่เห็นอกเห็นใจคนอื่น  การอวดรักศักดิ์ศรี มันผิดหรือไงคะ เป็นคนจนแต่รักศักดิ์ศรีมันน่าหมั่นไส้มากหรือคะ   เป็นคนจนคนด้อยโอกาสแล้วต้องทำอะไรที่สังคมรังเกียจและยอมรับการเหยียดหยามจากสังคมส่วนใหญ่เท่านั้นหรือคะ เวลามีกระทู้ที่ผู้หญิงคนหนึ่งออกมาบอกว่า ต้องการหาสามีฝรั่ง เพื่อช่วยเหลือจุนเจือครอบครัวเพราะว่าจนลำบากทำงานเท่าไหร่ก็ไม่พอกิน   มีไหมใครเห็นใจสนับสนุนเธอ มีแต่บอกมาบอกให้รักศักดิ์ศรี ทนทำงานหนักลำบากต่อไป ทั้งเหน็บแนมด่าว่าประชดประชันและแนะนำอาชีพสุจริตสารพัดให้  บางคนก็มาด่าอย่างเดียว  ดิฉันอ่านทีไรสงสารเธอคนนั้นมาก  เพราะรู้ดีว่าความลำบากในการหาเลี้ยงชีพเลี้ยงลูกเองคนเดียวจริงๆ มันเป็นอย่างไร  ไม่สุดๆ จริงๆ ไม่หันมาหาวิธีที่สังคมรังเกียจแบบนี้หรอก แต่คนที่ด่าว่าเธอ ต้นทุนชีวิตสูงๆ ทั้งนั้น ไม่เคยรู้ความลำบากยากจนจริงๆ เป็นอย่างไรเลย ครั้นพอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งมีโอกาสได้แต่งงานกับฝรั่งรวย ก็กลับสนุนให้เรียกร้องโดยไม่ต้องคำนึงถึงฐานะว่ามีต้นทุนชีวิตสูงอยู่แล้วหรือเปล่า  กลับบอกว่าเข้าใจและเห็นใจกับชีวิตผู้หญิงที่จนและด้อยโอกาส  ทำไมต้องยอมลำบากเพราะรักศักดิ์ศรี น่าสมเพชไปเสียงั้น  เอ้า..ดิฉันก็งงสิคะ แล้วพอมีกระทู้ความเห็นดูหมิ่นเหยียดหยาม ว่าผู้หญิงจนๆ ด้อยโอกาส หาแต่งงานกับฝรั่งก็เพราะเงินทั้งนั้นไม่ใช่เพราะรัก  พวกคุณก็หวั่นไหวออกมาค้าน ด่าคนที่เค้ามีความเห็นอย่างนั้นว่าต่ำใจแคบ ไม่เป็นความจริงเสมอไป ถึงเป็นความจริงพวกเธอก็น่าสงสาร ไม่มีใครยอมอดตายเพราะรักศักดิ์ศรี แต่พวกคุณทั้งหลายก็มีแต่โปรโฟล์สูงๆ ทั้งนั้น   ดิฉันในฐานะที่เป็นคนที่ต้นทุนชีวิตต่ำจริงๆ และไม่ได้แต่งงานเพราะเงินจริงๆ จึงขอออกมายืนยัน เล่าชีวิตความยากลำบากของตัวเอง ยอมอดตาย(ซึ่งจริงๆ แล้วไม่มีใครอดตายหรอกตราบใดที่ยังทำงานได้)ยึดมั่นในอุดมคติ  ไม่คิดแต่งงานกับฝรั่งเพราะเงิน กลับมีคนมาหมั่นไส้  หาว่าดิฉันอวดโชว์พาว หาเรื่องจิกกัดดิฉันจนได้  จะพาให้กระทู้นี้กลายเป็นกระทู้เมียฝรั่งทะเลาะกันอีกกระทู้นึงหรือไงคะ ดิฉันแสดงความเห็นในมุมมองของดิฉัน  ไม่ได้ไปว่าใครคนในคนหนึ่งมาก่อนเลย แต่ตลอดเวลาก็มีแต่คนเหน็บแนมดิฉันก่อนทั้งนั้น  หรือที่ตรงนี้ สงวนไว้เฉพาะคนต้นทุนชีวิตสูงเค้าพูดคุยกันเท่านั้นคะ   ขอโทษ จขกท. ด้วยค่ะ  หากดิฉันคือต้นเหตุให้กระทู้เริ่มร้อน จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 15:00:58

ความคิดเห็นที่ 83 ขออนุญาตคุณ จยก แปะธรรมหน่อยนะคะ ไม่ได้เกี่ยวกับเนื้อหากระทู้ อิอิ ข้อมูลจากสถาบันกัลยาณ์ราชนครินทร์ แนะนำว่า การหาทางออกโดยไม่ต้องลงทุน อันเพื่อตนเองให้มีความสุข งานที่กระทำราบรื่นไปได้ด้วยดี และคนรอบข้างมีความสุข คือ                1. การใช้สมาธิ ลองคิดดูเมื่อรู้สึกเหนื่อยจากการทำงาน งานก็จะผิดพลาดเป็นประจำ คิดอะไร เขียนอะไร จำอะไรก็ไม่ดี จิตใจหวั่นไหว ใครมาพูดกระทบแสดงความไม่พอใจ กล่าวกันว่า หากเกิดเหตุการณ์ดังกล่าวขึ้นต้องใช้ความอดทน การนั่งเฉยๆ แล้วเอาจิตมาผูกกับลมหายใจ เพียงแต่รับรู้ลมหายใจเข้าออก เข้าก็รู้ ออกก็รู้ ที่เป็นจริง ต่อเนื่อง ตามลมหายใจ ความคิดก็ค่อยๆ ไตร่ตรองแล้วก็หายใจเงียบๆ ประมาณ 5-10 นาที                2. การสวดมนต์ กล่าวว่า จะทำให้จิตใจของเรายึดมั่นอยู่ในพระรัตนตรัย เป็นการฝึกจิตให้สงบ และมีสมาธิ จากการวิจัยของ น.พ.อีริค แลนเดอร์ ซึ่งเป็นแพทย์ทหารของกองทัพสหรัฐอเมริกา กล่าวว่า หากรู้จักปลีกเวลาสัก 1 ชั่วโมง หลายๆ ครั้งต่อสัปดาห์เพื่อการสวดมนต์เชื่อว่าจะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในร่างกาย และสุขภาพกายและสุขภาพจิตจะดี                3. การอยู่กับปัจจุบัน คือการแผ่เมตตา ปรารถนาดีซึ่งมีอยู่จริงๆ ในจิตของเรา ทำให้น้อมจิตแผ่เมตตา แบ่งความสุขไปยังทุกคนในที่ทำงานทุกทิศทุกทาง โดยทำความรู้จักกับลมหายใจเข้าออกให้ชัดเจน ใครที่ทำให้เราทุกข์ใจ ร้อนใจ ขัดเคือง เราก็ให้อภัยเขา ไม่เอามาคิด ที่จะทำให้ใจของเราเป็นสุข ไม่มีเวรและเป็นภัยต่อกัน                4. การมีสติ พุทธพจน์ที่ว่า ดูก่อนภิกษุ ตถาคต กล่าวว่าสติช่วยในกิจทั้งปวง และสติสามารถฝึกและควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นตัวยับยั้งไม่ให้จิตฟุ้งซ่าน การมีสติเป็นการพัฒนาฝีมือของเรามากขึ้น หากแม้จะไม่สงบก็ลดความฟุ้งซ่านได้ เช่น ขณะกำลังพิมพ์งาน ความวุ่นวายของคนรอบข้างจะเข้ามา แต่เราอยู่ด้วยใจที่จดจ่อจับกับลมหายแล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง                5. การปล่อยวาง คือการไม่จมอยู่กับงานจนมั่นหมายเป็นบ้า ไม่หมกมุ่นอยู่กับอดีตที่ผ่านไป อนาคตที่ยังมาไม่ถึงและการสลัดตนให้พ้นจากความรู้สึก หรือภาพประทับใจเก่าๆ ที่มาเกาะกุมจิตใจโดยไม่รู้ตัว                สิ่งที่แนะนำมาเบื้องต้นไม่ข้อใดข้อหนึ่ง สามารถกระทำเองได้โดยไม่ต้องลงทุนด้วยเงินทอง จะมีประโยชน์ 2 ส่วน คือ ตัวเราเองมีความสุข ความสัมพันธ์กับเพื่อนรอบข้างก็ดี งานก็สำเร็จสัมฤทธิผล มีคุณค่าต่อสังคม เพราะว่ารู้จักนำธรรมะมาใช้กับงานอย่างถูกต้อง (คัดลอกมาจากหนังสือพิมพ์บ้านเมือง คอลัมน์ : ชีวิตและสุขภาพ น.พ.สุรพงศ์ อำพันวงษ์) เผื่อจะมีใครบางท่านที่คกอยู่ในห้วงอารมณ์เหล่านี้มาอ่านจะได้บ่อยวางค่ะ จากคุณ : soneblumen เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 17:51:41

ความคิดเห็นที่ 84 #82 เราคิดว่านิยามคำว่าคู่ครองของเรากับคุณเศษไม้ใบหญ้าคงต่างกันน่ะค่ะ เลยมองคนละมุม เรามองว่าคู่ครองคือร่วมทุกข์และร่วมสุข ถ้าทุกข์ก็พร้อมกัดก้อนเกลือกิน ถ้าสุขก็นั่งกินพุงปลาด้วยกัน ไม่ใช่แบบที่ถ้าเมื่อก่อนเธอเคยกินแต่เกลือ ตอนนี้ก็กินเกลือต่อไป เพราะปลานี้ชั้นเป็นคนหามาเป้นคนจับมาได้ เธอไม่มีสิทธิ ต้องรอแล้วแต่ว่าชั้นจะให้เธอได้กินบ้างในวันไหน แต่ถึงเราจะมองต่างกัน เราก็ว่าไม่เป็นไร เพราะชีวิตของน้องเค้าก็ไม่ใช่ของเราสองคน จริงไหมคะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 18:20:03

ความคิดเห็นที่ 85 # 76 เอา like ไป 100 คะแนน (กะจะใช้ศัพท์ห้องเหลิมไทยแบบว่า ร้อยกระโหลก ก็เกรงใจ เดี๋ยวมันจะแรงไป อิอิ) โปรแกรม Rosetta Stone เราก็มีในครอบครองนะ จิบอกให้.... พี่ยุ้ยหัดเขียน หนูเป็นแฟนลับๆ ของพี่  เอ๊ย แฟนคลับลับๆ ขอแสดงตัว เอาไป 200 like ค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 ม.ค. 54 18:42:49 จากคุณ : Tabebuia-pantip เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 18:29:32

ความคิดเห็นที่ 86 แรกๆอ่านมาก็โอเคดีอยู่นะ เป็นอีกประสบการณ์ของคุณ วัชรานนท์ ที่รำลึกถึงความเป็นมาสมัยเด็กๆอ่านเพลินๆเหมือนวรรณกรรมเรื่องเล่า แต่ดิฉันกลับเฉยๆกับเรื่องพวกนี้มาก อ่านแล้วเพลินแต่ไม่รู้ร้อนรู้หนาวเพราะไม่ได้รู้เห็นลึกซึ้งอะไรกับเรื่องเมียเช่าหรือเมียฝรั่งแบบนั้น จนมาแต่งงานกับฝรั่งเองก็ไม่เคยแคร์ความคิดหรือปากชาวบ้านมาแต่ไหนแต่ไรเพราะที่บ้านก็เห็นฝรั่งมาตั้งแต่เกิด ดังนั้นกระทู้นี้หรือกระทู้เมียฝรั่งไหนๆก็อ่านแบบความรู้ทั่วไปสบายๆ บางทีไม่เคยเข้าไปอ่านแลย แต่นี่เข้ามาอ่านจนจบก็เพราะดีกรีของชื่อ..วัชรานนท์นะเนี่ย แต่หลังๆมารู้สึกว่าคุณเศษไม้ใบหญ้าจะใส่ความรู้สึกนึกคิดและชีวิตของของตัวเองลงไปในดีเทลเยอะไปหน่อย อ่านๆไปเลยกลายเป็นว่าคุณเศษไม้ฯกำลังจะเข้ากับคอนเซปของหัวข้อกระทู้อยู่คนเดียวไปโดยปริยาย... นี่ไม่ได้เข้ามาล้อเล่นนะคะ...ที่เข้ามาออกความเห็นนี่ก็เพราะสะดุดกับหลายๆความคิดเห็น (ส่วนตัว) ของคุณเศษไม้ฯเข้าอย่างจังหลายประการเลย จึงอยากออกความเห็นเพื่อให้ข้อคิดสักเล็กน้อย เพราะดิฉันเห็นว่าคุณกำลังทำตัวเองให้หงุดหงิด ฟุ้งซ่าน ตีโพยตีพาย ดังนั้นจงอย่าสาวไส้ให้กากินเลยคุณ ผู้หญิงไทยคนอื่นๆที่แต่งงานอยู่กินกับสามีต่างชาตินี่เขาจะมีคอนเซปในการดำรงชีวิตอย่างไรก็ปล่อยให้พวกเขาตัดสินใจกันเองเถอะ คุณทำตัวดีอย่างที่คุณคิดก็ดีกับคุณแล้วค่ะ อย่าเอาใจไปคิดเรื่องผัวเมียชาวบ้านให้เสียเวลาเลยนะ เพราะยิ่งคุณคิด คุณก็ยิ่งดิ่งลงไปในหลุมดำอยู่คนเดียวเพราะคุณกำลังจะมองว่าคุณนั้นแตกต่างจากคนอื่นๆ ซึ่งทั้งที่จริงๆแล้วถ้าคุณนั่งเฉยๆแล้วมองเรื่องราวต่างๆทั้งในอดีตและปัจจุบันของเรื่องเล่าเหล่านี้ให้เป็นแค่ภาพลวงตาคุณ มันก็เป็นอย่างนั้นนั่นแหละ หากคุณจะปรุงแต่งให้มันเป็นเรื่องจริงมันก็จริงเพราะใจคุณสั่งมา อยากให้คุณเอาใจดีๆบริสุทธิ์ของคุณไปศึกษาธรรมะจะดีกว่า (พออ่านมาถึง คห83 นี่กำลังดีเลย) เพราะคุณจะได้มีจิตใจที่ดียิ่งๆขึ้นไป ดีกว่าเอาใจตัวเองมาจับอยู่กับสิ่งที่คุณเองก็หาคำตอบไม่ได้ในโลกของเมียฝรั่งนี้ ยังมีอีกหลายเรื่องในชีวิตนักที่คุณควรจะใส่ใจอย่างใกล้ชิด เช่น.. เรื่องลูก เรื่องเรียน หรือสัมมาอาชีพ  อื่นๆ...คุณเสียเวลาไปมากแล้วในการโต้แย้ง หรือเป็นปากเป็นเสียงให้แก่บรรดาเมียฝรั่งที่มีอุดมการณ์ดีๆแบบคุณอีกหลายๆคน ถ้ามีโลห์ดิฉันก็อยากให้เพราะคุณเป็นตัวอย่างของผู้หญิงไทยที่ดี ที่คิดดีทำดีกับคนที่คุณจะอยู่ด้วย ความดีนี้มันก็จะตกอยู่ที่ตัวคุณเองคนเดียวนั่นแหละ ใครๆในนี้ก็ไม่ได้ส่วนบุญที่คุณทำกับสามีไปด้วยเสียเมื่อไหร่ คุณซื่อสัตย์ คุณคิดดี คุณมีความอหังกาในการดำรงชีวิตก็ขอให้รักษาความดีของคุณไว้ในระดับที่คุณและสามีคุณมีความสุขร่วมกันเถอะนะ เพราะคนที่มีส่วนได้ส่วนเสียก็คุณคนเดียวอีกนั่นแหละ.. ส่วนใครเขาจะมีความสุขความทุกข์แบบไหนในชีวิตเขา ก็ปล่อยให้เขาดำเนินชีวิตของเขากันไปตามสภาพหรือสถานการณ์ทางธรรมชาติของพวกเขาจะพาไปเถิด วันนี้หากคุณรู้ตัวว่าทำดีแล้วก็จงทำต่อไป และอย่าไปสับสนว่าทำไมคนอื่นเขาไม่เหมือนคุณ หรือคุณไม่เหมือนใครในเรื่องนี้ ความสุขของคนเราควรจะอยู่ที่ใจตัวเอง ไม่ใช่คนอื่นมาทำให้เรามีความสุขนะ ดิฉันขอเสียเวลาเท่านี้แหละ จะโกรธจะเคืองกันก็ไม่ว่าถ้านั่นคือความสุขของเพื่อนมนุษย์ด้วยกันดิฉันก็ขออนุโมทนา และขอให้ความสุขจงบังเกิดแด่คุณและลูกสาวในวันนี้และวันหน้า จากคุณ : กุศโลบายจากความจริง เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 19:36:27

ความคิดเห็นที่ 87 เน้น ย้ำอีกครั้งนะครับว่า ช่วยๆๆ กันกด VOTE ก็ดีนะครับ เพี่อที่ กระทู้จะได้อยู่ได้นานๆ นะครับ จากคุณ : okb เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 20:31:54

ความคิดเห็นที่ 88 คุณยุ้ยเขียนได้ถูกใจดิฉันมากค่ะให้ gift แล้วนา สามีภรรยากันต้องช่วยเหลือเกื้อกูลกัน มีสุขร่วมเสพ มีทุกข์ร่วมต้านค่ะ เพราะเราคือครอบครัวค่ะ ตัวเราเองสรุปดังนี้ค่ะว่าต่างคนต่างมีจุดยืนแตกต่างกันไป การที่เราจะไปปรับหรือเปลี่ยนความคิดของคนอื่นนั้นมันเป็นเรื่องที่ทำได้ยากเป็นอย่างยิ่ง สังคมเราสมัยนี้ต้องยอมรับกันเลยว่าวัตถุนิยมมีอิทิพลมากกับสังคมไทยในปัจจุบันซึ่งก็หมายถึงเงินเป็นปัจจัยหลัก เงินก็เป็นสิ่งสำคัญอยู่ไม่น้อยหากจะว่าไปแล้วแต่ก็ไม่ได้หมายถึงทุกอย่างแต่หากไม่มีเลยอันนี้ก็คงจะไม่ได้เช่นกัน ตัวเราเองหากจะเลือกลงหลักปักฐานกับใครก็เลือกอยู่พอสมควร อันดับแรกต้องรักเราและเป็นคนดีทำมาหากินสิ่งนี้เรามองก่อนเลย ส่วนอันดับรองๆคือหน้าที่การงานความมั่นคงของชีวิต เราเชื่อว่าคงไม่เฉพาะหญิงไทยหรอกที่คิดถึงความมั่นคงของชีวิตของตัวเอง ผู้หญิงส่วนใหญ่หากเลือกได้เชื่อว่าคงไม่มีใครไม่คว้าสิ่งนั้นไว้อย่างแน่นอนอันนี้เป็นสัจธรรมเลย ขอเพิ่มเติมกับกรณีเรื่องการดูถูกจากสังคมเรื่องการมีสามีฝรั่งหน่อยนะคะ โดยส่วนตัวไม่ได้มีผลกระทบแต่อย่างใด จะเรียกว่าไม่มีเลยก็ว่าได้ เพราะเราไม่ได้เป็นอย่างที่เขาว่าเพื่อนฝูง ครอบครัวหรือคนที่เขารู้จักเราจริงๆเขาก็ไม่ได้มากล่าวหาว่าร้ายให้เราเสียใจแม้แต่ครั้งเดียว ส่วนคำดูถูกจากบุคคลที่เราไม่ได้รู้จักอันนั้นไม่เคยมีหรือมีก็ไม่โกรธ เพราะเราถือว่ากล้าตัดสินใจแต่งกับฝรั่งก็ย่อมกล้ารับฟังเสียงนินทาจากเสียงนกเสียงกาได้ แต่หากเรารับตรงนั้นไม่ได้ ในความคิดเรานะขอย้ำว่าในความคิดเรา ให้ตายเราก็จะไม่แต่งกับฝรั่ง  ขอให้จนไม่มีจะกินก็ไม่ต้องแต่งกับฝรั่งเพราะเรารับเสียงวิพากษ์วิจารณ์ไม่ได้ รับไม่ได้ก็ขอตายแบบมีศักดิ์ศรีดีกว่า เพราะกระแสนี้มันเกิดมานานก่อนที่เราจะแต่งกับสามีเราแล้ว ซึ่งหมายความว่าเราก็ได้รับรู้บ้างได้ฟังมาบ้างแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ เพราะขนาดกระทรวงวัฒนธรรมยังไม่ได้ออกมาทำงานเรื่องนี้เป็นเรื่องเป็นราวเลย อย่ามองแต่ว่าหญิงที่มาแต่งกับคนต่างชาติเลย ให้มองกลับไปดูสังคมบ้านเราบ้างนะคะ บางคนเป็นมากกว่าภรรยาฝรั่งก็มีค่ะ อย่าว่าแต่ภรรยาฝรั่งเลยค่ะเด็กบ้านเราอยู่เมืองไทยแท้ก็ยังมองหาคนรวยๆมาเป็นสามีเลยค่ะ ซึ่ง ตย ก็มีให้เห็นหลายท่านเช่นดาราสาวหลายท่านเป็นดาราดังยังต้องการหาสามีรวยมีหน้ามีตาทางสังคมเลย ผู้หญิงฝรั่งก็มีที่สวิสนี่แหล่ะค่ะ หากว่าเธอเหล่านั้นหน้าที่การงานดี หน้าตาพอไปวัดไปวาได้หล่อนๆเหล่านั้นยังไม่มองเลยนะผู้ชายกระจอกอ่ะค่ะ ส่วนจะจริงเท็จประการใดไม่กล้าฟันธงแต่ที่ได้รับข้อมูลมาส่วนใหญ่จะเป็นอย่างนี้ค่ะ สรุปคือเรื่องเมียฝรั่งเนี่ยไม่อยากให้เอามาเขียนในทำนองไม่สร้างสรรค์ค่ะ แต่ไม่ได้ว่า จขก นะคะ อยากให้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันช่วยเหลือปรึกษาหารือกันเวลาเดือดร้อนไม่ดีกว่าเหรอคะ ดีกว่าเราจะมานั่งจ้องว่ากันเองดูุถูกกันเองเรามองว่าไม่เห็นจะมีประโยชน์อันใดเลย อยากให้คนไทยรักกัน ความเห็นอาจจะแตกต่างกันไปบ้างแต่สิ่งที่เรามีไม่ต่างกันก็คือสามีฝรั่งไงคะ ลงเรือลำเดียวกันแล้วนะคะอย่าลืม ส่วนใครจะลงท่าใหนฝั่งใหนอันนั้นมันก็เป็นเป้าหมายในการเดินทางที่แตกต่างกันออกไป ทำห้องไกลบ้านให้เป็นห้องที่อบอุ่นกันเถอะค่ะ แลกเปลี่ยนความเห็นมีสาระหรือไม่มีสาระบ้างตามโอกาสว่ากันไปว่ากันมาก็ไม่เห็นมีอะไรดีขิ้นเลย เชื่อว่าทุกท่านที่เข้ามาเล่น puntipเนี่ยเราเชื่อว่าทุกท่านคือสังคมออนไลน์คุณภาพ ตามสโลแกนของเวป อ้าวเป็นงั้นไปซะแว้ว  ยังไงเราก็รักพี่น้องร่วมชาติทุกๆคนนะคะ จุ๊บๆ จากคุณ : soneblumen เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 20:44:08

ความคิดเห็นที่ 89 ขอบคุณสำหรับคุณที่หวังดีชี้นำหลักธรรมะ   ไม่รู้ว่าให้ดิฉันหรือเปล่า  แต่ดิฉันก็น้อมรับนะคะ แต่ก็ขอบอกด้วยว่า  ดิฉันไม่ได้เป็นอะไรมากหรอกค่ะ  ช่วงนี้ว่างเพราะสามีให้อิสระ ในการจะทำอะไรในแต่ละวัน  อะไรที่ดิฉันชอบและมีความสุขก็ให้ทำไป   แม้แต่จะนั่งเล่นเน็ตไปวัน ๆ ไม่ทำอะไรอะไรเลยเขาก็ไม่ว่า  เดี๋ยวจะสแกนหนังสือสัญญาให้ดูก็ได้ (เดี๋ยวจะหาว่าคุย หุหุ) และสำหรับดิฉันก็ถือว่า การได้แสดงความคิดความเห็นบนเวปบอร์ด ใช้สติปัญญาและสมอง ขีดเขียนเรื่องราวลงบนบล็อกคือความสุข และความสนุกสนานของดิฉันอย่างหนึ่ง  ซึ่งในอดีต ดิฉันไม่มีโอกาสจะได้ทำ  เพราะคนที่ต้องทำงานเป็นชิ้นเป็นอันจริงๆ  ไม่มีเวลามาทำอะไรไร้สาระ โต้ตอบผู้คนอยู่ในอินเตอร์เน็ตหรอกค่ะ ที่สำคัญ  ดิฉันก็ถือด้วยว่า  ดิฉันไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใคร  ตัวสามีดิฉันก็ไม่ได้คิดว่าดิฉันเบียดเบียนเอาเปรียบเขา  เพราะเขาไม่ได้เดือดร้อนในการที่จะดูแลดิฉัน ตรงกันข้ามเขาก็มีความสุขที่มีดิฉันอยู่ด้วย  ดิฉันไม่ตะเกียกตะกายออกไปหางานทำ  เพราะไม่มีความรู้ไม่มีความสามารถที่จะทำงานดีๆ ที่ไม่ต้องใช้แรงงาน เพราะดิฉันเชื่อสามี ที่เขาบอกว่า การทำงานหนักใช้แรง เป็นการบ่อนทำลายสุขภาพ   เขาแต่งงานกับดิฉันเพราะรักและอยากให้ดิฉันหยุดทำงานหนัก  เพื่อจะได้มีสุขภาพที่ดีมีอายุยืนยาว  ไม่งั้นจะพามาจากเมืองไทยทำไม และเขาก็ตระหนักดีแล้วว่า  เขาสามารถดูแลดิฉันได้โดยที่เขาไม่ต้องลำบากขัดสนต้องทำงานหนักเพิ่มขึ้นเพื่อเลี้ยงดูดิฉันและลูก    หากดิฉันยังขืนรั้นดันทุรังจะไปทำงานหนักเพื่อเงินเพียงเล็กน้อยเพียงไม่กี่ร้อยยูโร  เขาก็จะรู้สึกผิดหวังและเสียใจ   ที่ดิฉันไม่เชื่อใจเขาแล้วมาแต่งงานกับเขาทำไม   ดังนั้น  ใครจะว่าดิฉันไร้สาระ ไม่ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ไม่ทำตัวเป็นภรรยาที่ดี  ดิฉันก็ไม่แคร์หรอกค่ะ   เพราะดิฉันไม่จำเป็นต้องทำตัวเป็นคนดีในสายตาใคร   เพราะทำมาครึ่งชีวิตประสบความสำเร็จกับการเป็นคนดีแล้วค่ะ จะมีชีวิตอยู่ถึง 80 ปีหรือเปล่ายังไม่รู้ และที่แน่ๆ  ไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใคร  เวลาได้อ่านชีวิตผู้คนที่มีปัญหา ดิฉันรู้สึกสงสาร ช่วยอะไรเขาไม่ได้ก็คอมเม้นท์ให้กำลังใจเขาบ้าง   อะไรที่เห็นว่าไม่สร้างสรรค์ ก็แย้งไปบ้าง อ่านเอาความรู้เงียบๆ บ้าง ชอบความคิดเห็นใครก็กดให้กิ๊ฟไป  (ชอบลูกเล่นพันทิปตรงนี้มาก เพราะดิฉันไม่ชอบพิมพ์ชื่นชมใครออกหน้าออกตา เดี๋ยวจะว่าหาพวก)   ไม่คิดจะมาทำความรู้จักคุ้นเคยกับใคร  ไม่รวมกลุ่มแม่บ้านที่ไหน ใครดีมาดิฉันก็ดีตอบและขอบคุณ    เมื่อไหร่เบื่อๆ เซ็งๆ  ก็เลิกเข้ามา     ใช้ชีวิตอย่างอิสระค่ะ หากมุมมองความคิด จะผิดแผกแตกต่างจากคนอื่นๆ บ้าง   ดิฉันก็ยินดีรับฟัง ไม่ได้โจมตีใครเป็นรายบุคคลเอาเป็นเอาตาย   ชี้แจงกันด้วยเหตุผล  ไม่จำเป็นจะต้องเสียดสีประชดประชันกันให้รู้สึกขุ่นเคืองใจ มิใช่หรือคะ   ทำไมต้องทำเหมือนเกลียดขี้หน้ากันทั้งๆ ที่ไม่ได้รู้จักตัวตนที่แท้จริง กับแค่คนที่มีความเห็นต่างกับคุณ ขอบคุณนะคะ คุณ กุศโลบายจากความจริง  ที่กรุณาพิมพ์มาเพื่อให้สติตักเตือนดิฉัน  ดิฉันน้อมรับและจะพยายามเก็บไปคิดนำไปปฏิบัติ    ขอบอกอย่างจริงใจไม่เสแสร้งว่า ดิฉันชื่นชมความเห็นของคุณเสมอมาค่ะ   ชีวิตคนที่ผ่านความทุกข์ยาก กล้ำลืนฝืนทนทำงานหนัก  ถูกกดขี่ข่มเหง ไม่ได้รับความยุติธรรมจากการทำงาน ได้เงินเพียงเล็กน้อย ก็ต้องอดทน  ถูกเหยียดหยามจากความด้อยการศึกษา มาได้สามีฝรั่งก็ถูกมองอย่างคาดคะเนว่าเห็นแก่เงิน  คนที่ต้นทุนชีวิตสูงไม่เคยผ่านความยากลำบากมายาวนานอย่างดิฉัน แต่มีจริยธรรมในใจจากการได้รับการอบรมศึกษามาอย่างดี จะ มีสักกี่คนที่เข้าใจได้จริงๆ  นอกจากพิมพ์ความคิดที่สวยหรูดูดีลงบนเวปบอร์ด   ซึ่งในชีวิตจริงดิฉันไม่เคยพบเห็นเลย  นอกจากสายตาดูแคลน แม้แต่พนักงานโรงแรมก็ยังไม่อยากยกมือไหว้ดิฉันในฐานะแขก  เพราะคะเนว่าดิฉันไม่มีคุณสมบัติสูงพอ   มาวันนี้ดิฉันมีโอกาสได้บอกกล่าวให้สังคมรับรู้ความจริงบ้าง   กลับถูกมองว่าขวางโลก อคติกับผู้คน หมกมุ่นฟุ้งซ่าน  โชว์ปมด้อย   ก็อืมมม....  ไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้วค่ะ   ขอยืนยันว่า ดิฉันไม่ได้โกรธเคืองใครนะคะ ยังรักที่จะเข้ามาอ่านความคิดเห็นดีๆ ของผู้คนในนี้อยู่ไม่เบื่อค่ะ เห็นทีว่าจะเป็นคอมเม้นท์สุดท้ายแล้วจริงๆ สำหรับกระทู้นี้   สวัสดีและขอบคุณ  ที่อ่านความเห็นของดิฉันค่ะ ขออนุญาตกลับคำเข้ามต่อความเห็น (กลัวโดนด่าว่าแก่แล้วไม่รู้จักรักษาคำพูดถ้าขึ้นคอมเม้นใหม่)  เผอิญเพิ่งเห็นว่า คุณกุศโลบายความจริง บอกอยากให้โล่ห์ดิฉัน  เลยอยากกลับมาบอกว่า  ขอบคุณค่ะ  (ถูกใจให้กิ๊ฟง่ายกว่ามั๊ยคะ อุอุ)  จริงๆ ดิฉันไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่า แค่เปิดโอกาสให้ดิฉันได้ร่วมสังคมเล็กๆ ตรงนี้ แสดงความคิด มุมมองและความรู้สึกบ้าง ก็พอ  รับรองว่า ไม่ตั้งกระทู้รายวันทายปัญหา อะไรอยู่ในกอไผ่ ให้เป็นที่เดือดร้อนรำคาญใจเพื่อนร่วมบอร์ดหรอกค่ะ อืมม...แล้วก็เพิ่งอ่านความเห็นคุณข้างบนว่า ถ้ารักศักดิ์ศรีมากจนทนคนดูถูกไม่ได้ก็จะไม่มีสามีฝรั่งเป็นอันขาด   เอ่ออ... คุณเชื่อเรื่องของเนื้อคู่ ชะตาชีวิต หรือพรหมลิขิต บ้างไหมคะ   อีกอย่างถ้าหากว่าคุณเกิดมาอยู่ในสถานภาพเช่นดิฉัน ที่เคยประสบความล้มเหลวกับการแต่งงานกันชายไทย และก็ต้องเป็นม่ายร้างลูกติดมา 10 ปี จนวัยใกล้ 40  ก็มีผู้ชายดีๆ เข้ามาในชีวิต รักและปรารถนาดีอย่างจริงใจ ยกย่องให้เกียรติประหนึ่งเราเป็นกุลสตรีที่มีค่า ไม่ได้คำนึงว่าเป็นแม่ม่ายลูกติดจนๆ  คุณก็จะผลักไสเขาไปเพียงเพราะเขาเป็นฝรั่งหรือคะ อีกอย่างนะคะ คำว่าช่างมันฉันไม่แคร์ อิตอนคิดและพูดออกมามันง่ายมากค่ะ  แต่เวลาที่แต่ละคนเจอะเจออะไรที่แย่ๆ กับตัว  มีสักกี่คนหรือที่ปากบอกไม่แคร์แต่ใจเดือดปุดๆ  ขนาดกระทู้ที่ว่าเหยียดหยามเมียฝรั่ง  ไม่ได้ตรงกับตัวยังออกอาการฉุน ออกมาตอบโต้กันเป็นร้อยความเห็น   ด้วยความเคารพค่ะ อ้อ..  สามีเขาทำสัญญาให้ดิฉัน เอามาให้อ่านเล่นขำๆ นะคะ แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 54 01:33:17 จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 20:44:59

ความคิดเห็นที่ 90 ไม่มีใครต้นทุนสูงหรือต้นทุนต่ำกว่าใครหรอกค่ะ เพราะคุณค่าของคนนั้นเท่ากัน นอกเสียจากว่าเราจะไม่ได้ดูที่คุณค่าของกันและกัน แต่เราเอาสิ่งนอกกายมาเปรียบเทียบและกำหนดกันไปเอง จากคุณ : หัวใจสีชา เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 21:39:28

ความคิดเห็นที่ 91 กระทู้ดีๆ ขอบคุณมากค่ะ เราก็ภรรยาฝรั่งตาสีฟ้าคนนึง ไม่ได้มีเงินทองอะไร ฐานะเท่าบ้านเรา แต่เราก็รักกันดี และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข เรื่องเงินทองๆ เราเอาใจเขามาใส่ใจเรา และร่วมฟันฝ่าอุปสรรคด้วยกัน อดีตจะดิ้นรนยังไง ปัจุบันก็แบบนั้นอยุ่ แต่เกราะป้องกันมันแข็งแกร่งเหลือเกิน เรายอมรับว่า รัก สามีเรามากๆ เหมือนที่เขารักเรา รักเพราะเราเป็นเรา เงินทองของนอกกาย ไม่มีหาใหม่ เก็บใหม่ จะเข้ามาบอกว่า เราและสามีนี่ฐานะการเงินไม่ดีเลย แต่ก็รอดมาได้ทั้งคู่ สามีเราอายุน้อยอยู่ค่ะ วันนี้ไม่มี ประหยัด อดกินของดีๆหน่อย วันหน้าเราก็มีเงิน มีของดีๆกิน ทำแบบนี้จนตอนนี้เราหาความทุกข์ไม่เจอแล้วค่ะ จากคุณ : MajestyLove เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 54 23:09:21

ความคิดเห็นที่ 92 เห็นด้วยกับ ความคิดเห็นที่ 6ค่ะ จากคุณ : donyangel เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 05:01:08

ความคิดเห็นที่ 93 เราแต่งกับฝรั่งเมื่อ๓๐ปีก่อนที่ญี่ปุ่น   เป็นเมียฝรั่งที่ญี่ปุ่นเท่ห์จะตายไป  ใครต่อใครก็อยากมาเป็นเพื่อนด้วย  (เหมือนตัวจำอวด)   อีกสักพักพอคนไทยอยู่ดีกินดีขึ้น  อคติในแง่ลบของการเป็นเมียฝรั่งก็จะหายไปเอง อย่าไปกังวลอะไรเลย  จะเป็นเมียฝรั่ง  เมียญี่ปุ่น หรือเมียคนไทย  ขอให้เป็นเมียที่ผัวรักก็แล้วกัน  ชีวิตมีเรื่องน่าห่วงน่าคิดมากกว่านั้นแยอะแยะ  ไปเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่องทำไม  ถ้าเขาไม่ชอบเรามันเป็นปัญหาของเขา  ไม่ใช่ของเรา กระทู้เมียฝรั่ง  ทำไมชอบเป็นกระทู้แนะนำซะเรื่อยเลย จากคุณ : อาคิคุุน เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 08:25:33

ความคิดเห็นที่ 94 คุณเศษไม้ใบหญ้าคะ ดิฉันยินดีกับคุณมากจริงๆ และก็ชื่นชมด้วยที่สามีคุณเป็นคนดี รักและดูแลภรรยาเป็นอย่างดี ไม่คิดว่าคุณไปเบียดเบียนเอาเปรียบเค้า อะไรที่ไม่เหลือบ่ากว่าแรง ที่เค้าทำให้คุณได้ก็เต็มใจทำ อย่างนี้สิคะถึงจะเรียกว่ารักกันจริง เป็นผัวเมียกันก็ต้องร่วมหัวจมท้ายกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกันไป น้องคนไทยกับสามีของเค้าจากกระทู้พรีนัพนั่นก็เหมือนกันค่ะ แรกๆ เค้าก็คงมีปัญหาเรื่องสื่อสารเข้าใจไม่ตรงกันนิดหน่อย น้อยอกน้อยใจกันไป แต่ท้ายสุดก็คุยกันรู้เรื่อง สามีก็เต็มอกเต็มใจดูแลภรรยา ให้เงินทองใช้จ่าย งานการไม่ต้องทำก็ได้ เพราะเค้าก็ไม่ได้เดือดร้อนอะไรเหมือนกัน และก็ไม่คิดว่าน้องคนไทยจะไปเอาเปรียบอะไรเค้าด้วย มีแต่คนนอกๆ อย่างเราๆ แล่ะค่ะ ไปเป็นห่วงเป็นใยคุณสามีฝรัี่งจนเกินไป กลัวว่าแกจะเข้าใจผิดว่าผู้หญิงไทยเป็นเหมือนกันหมดทั้งประเทศที่ไม่รู้จักรักศักดิ์ศรีเอาซะเลย :-) ตัวดิฉันเองก่อนจะแต่งงานกับฝรั่ง ไม่เคยมีแล็ปท็อปใช้ แต่ตอนนี้แต่งกับฝรั่งมาหลายปีแล้ว ฝรั่งซื้อแลปท็อปให้ใช้ 2 เครื่อง สมัยก่อนแต่งงานมาอยู่กับเค้าดิฉันก็ไม่มีปัญญาซื้อใช้เองนะ ไอ้แลปท้งแลปท็อปอะไรเนี่ย พออ่านกระทู้มากๆ เริ่มคิดละว่าจะคืนเค้าไปดีมั้ย เพราะถ้าไม่ใช่เพราะสามี ไอ้แลปท็อปเนี่ยมันเป็นอะไรที่เกินตัวดิฉันจริงๆ เฮ้อ กลุ้ม แต่เดี๋ยวก่อน คุณสามีเค้าก็บอกว่าเค้าเต็มใจให้นี่นา และเค้าก็ไม่เดือดร้อนอะไรด้วย งั้นก็เก็บไว้ดีกว่าเนาะ ถ้ามัวแต่ไปกังวลว่าเดี๋ยวคนเค้าจะดูถูกว่าไม่มีศักดิ์ศรี ดิฉันก็อดมีคอมพิวเตอร์เป็นของตัวเองไว้เข้ามาดูกระทู้พันทิพน่ะสิ อิอิ จากคุณ : MaeManee เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 08:37:45

ความคิดเห็นที่ 95 อูย ย ย ย งานนี้เมียแขกรอดเห็นๆ... จากคุณ : เมียแขกมาแอบคุย (noo-uan) เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 14:58:09

ความคิดเห็นที่ 96 ถ้าผมเป็นผู้หญิงผมเลือกสามีฝรั่ง เพราะว่า 1 หล่อ เข้ม ที่สำคัญใหญ่และยาวกว่าคนไทยแน่ๆ ถึงใจกว่า ปล. หมายถึงรูปร่างนะ ส่วนอื่นหน่ะไม่รู้เพราะไม่เคนเห็น อิอิ จากคุณ : คนเดินผ่านทาง เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 15:17:26 A:203.121.167.243 X: TicketID:261619

ความคิดเห็นที่ 97 ยังเป็นเรื่องของภรรยาฝรั่งอีกคน จากคุณ : เศษไม้ใบหญ้า เขียนเมื่อ : 27 ม.ค. 54 17:59:11

ความคิดเห็นที่ 98 คุณเศษไม้ใบหญ้าคะ ขอคารวะความเป็นตัวตนของคุณ...คุณเข้าใจชีวิตแล้วยังแบ่งปัน เล่าเรื่องราวในอดีตอย่างเปิดเผย แม้ว่ามันขมขื่นสักเพียงไหน และดิฉันเชื่อว่า คุณเป็นคนเปิดเผย ปากกับใจตรงกัน คุณมีธรรมะอยู่ในจิตใจนำทาง แค่คุณเข้าใจในสิ่งที่มันเป็น ไม่ลืมว่าคุณเคยเป็นใคร และที่สำคัญไม่คิดว่าตัวเองสูงกว่าคนอื่นด้วย กริยาและวาจา อย่าลืมว่าในสังคมเรานี้ ยังมีคน ที่เห็นคนอื่นดีกว่าไม่ได้ หรืออิจฉานั่นเอง ทำใจไว้ค่ะ จากคุณ : ปูผัดพริกไทยดำ เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 01:25:29

ความคิดเห็นที่ 99 Hope you don't mind that I type in English na ka because this computer doesn't have Thai fonts. OK...I finally got your point ka khun  เศษไม้ใบหญ้า.  So, in your opinion it is alright to accept money, gift or whatever from the husband after the legal marriage takes place, but if the woman hasn't married to the man (especially) farang yet then it would be inappropriate to ask or beg for anything. I totally agree with you ka that we shouldn't marry someone only because of their wealth and without love. I don't personally know you, so I never judge you for who you are based on what you write here ka.  The reason I'm here talking to you just to exchange the idea--the same thing you do to the others on this webboard.  I don't agree with you on this thing but it doesn't mean that I have to dislike you and judge you as a bad person. As a ciber friend, I admire that you are not greedy and never have the idea of taking advantage of your husband who truly loves you. :-)  If you don't mind me offering a little bit advice I would love to tell you that don't take thing too personal and don't be worried too much about how the others are going to think about Thai women.  Some thai women may marry a guy for money, so let them be ka--it's their life.  Don't worry that their actions will make you, who also a Thai woman, become a bad girl in the other's eye like them.   For several years of being with my farang husband, I too ran to several people who thought of me as a gold digger and marrying my husband because of his money (actually he's very poor ka :-) )  But, I never let it bother me because I know who I am and why I choose him. I do know a couple of Thai women here that married the American guys just to get the greencard.  Of course I don't like what they did, but that's not my business and I really don't care either if that's gonna make the other farangs here think of me the same way. Best wishes na ka.... จากคุณ : MaeManee เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 04:46:12

ความคิดเห็นที่ 100 คุณเศษไม้ใบหญ้า ด้วยความเคารพ การจะถกกระทู้บนเวบบอร์ด ท่าจะให้สนุก ต้องเอาตัวเองออกจากเรื่องนั้นๆ ก่อน ฝรั่งเขามีวลีที่ว่า  Its not all about you อย่างน้อยดิฉันคนหนึ่งเเหละ ไม่ได้เห้นว่าคุณมาโอ้อวดอะไรนะคะ เพราะสิ่งที่คุณพูดมาเกี่ยวกับชีวิตครอบครัวของคุณ มันก็เป็นสิ่งธรรมดาที่ผู้ชายที่ได้ชื่อว่า สามี ปฏิบัติอยู่เเล้ว ส่วนเรื่องเงินทองและศักดิ์ศรี อย่างกระทู้พรีนัพ หรือใดๆ ที่มักจะเป็นข้อยกมากล่าวถึง ดิฉันว่ามันเป็นเรื่องของคนสองคน และเวลาเราเอาเรื่องเพอร์โซนัลของเรามาพูด มันก็เปิดโอกาสให้ เราโดนเพอร์โซนัลแอทเเท็ก  เพราะเรา Insecure ไม่มีใครดูถูกเราได้นะคะ ถ้าเราไม่ได้ตีค่าตัวเราน้อยกว่าเขาเอง ไม่ว่าจะพนักงานโรงเเรมในกระทู้นี้ หรือญาติอะไรสักอย่างในกระทู้ก่อนๆ ที่คุณเล่า ไม่อยากให้คุณเอาแต่คิดว่า ที่คุณมีวันนี้ได้ เพราะมีสามีมาช่วยเหลือ กอบกู้คุณขึ้นมา คุณไม่ใช่แค่เพียง เศษไม้ใบหญ้า แต่คุณมีวันนี้เพราะคุณให้โอกาสสามีคุณ ทิ้งคนที่รัก มาใช้ชีวิตเป็นภรรยาของเขา คุณช่วยเติมช่องว่างในชีวิตเขา คุณสมควรจะได้รับสิ่งที่คุณได้รับค่ะ รักตัวเองให้มากๆ เเละอย่าคิดว่าคุณน้อยกว่าใครเขา จะเพราะอดีต เพราะปัจจุบัน หรือเพราะอนาคตก็ตาม โชคดีค่ะ จากคุณ : mrs.night owl เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 07:09:50

ความคิดเห็นที่ 101 I totally agree with comment 99 & 100. จากคุณ : Bacardi_bay เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 13:52:13

ความคิดเห็นที่ 102 ถูกใจอยู่หลายความเห็น แต่ใกล้สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจ ใช้กิ๊ฟไปหมดตั้งแต่ยังไม่ถึงกลางเดือนแน่ะ เวลาเห็นเขาแจกกิ๊ฟ ก็ได้แต่มอง บางทีเผลอกดให้กิ๊ฟ มันดันบอกว่าคะแนนไม่พอ ดูซิ๊.... ตอนแรกอ่านลงมาเรื่อยๆ นึกไปว่า อ้าวกระทู้มันกลายพันธ์อีกแล้วเหรอเนี่ย แต่พินิจพิเคราะห์ดูแล้ว ยังอยู่ในหัวข้อกระทู้ "เมียฝรั่ง" ก็แสดงว่ายังอยู่ในประเด็น 55555555  แม้จะผิดวัตถุประสงค์ของผู้ตั้งกระทู้ (หรือเปล่า)  แต่ก็นะ ยังเป็นเครื่องยืนยันได้ดี ว่ากระทู้เมียฝรั่ง ตั้งทีไร ฮิตสนั่นบอร์ดได้อมตะนิรันดร์กาล 99-100  พูดได้ครอบคลุมและเจตนาดีแล้ว ชอบแล้ว  ชอบค่ะ แต่ไม่มีกิ๊ฟ จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน เขียนเมื่อ : 28 ม.ค. 54 16:43:10

ความคิดเห็นที่ 103 ก็แค่เรื่องสามีภรรยา จะฝรั่ง ไทย จีน ลาว etc. ก็แค่นั้นแหละค่ะ อย่าได้ใส่ใจ อะไรเป็นประโยชน์และมีความสุขก็เลือกที่จะเสพเถอะค่ะ อย่าได้คิดมากเลย จากคุณ : kwankroot เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 03:16:02

ความคิดเห็นที่ 104 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ และทุกๆ ท่าน ที่เข้ามาเปิดโอกาสให้เราได้อ่านเรื่องดีๆ กันนะคะ เราชอบอ่านวรรณคดีไทย เพราะชอบในการใช้ภาษาที่สละสลวย แต่พออ่านจบก็รู้สึกแย่ทุกที ไม่ว่าจะเป็น ขุนแผน พระอภัย พระลอ สังข์ทอง เกลียดหมดเลย แต่ก็ยังอ่าน เพราะชอบภาษา เราอ่านตอนเด็กๆ รู้สึกว่ามันช่างเอาเปรียบกันเหลือเกิน ยิ่งโตมาในบ้านที่พ่อเป็นจีน แม่เป็นคนเหนือ คงจินตนาการได้นะคะ ว่า พ่อกับ ตา คือผู้เป็นไหญ่ในบ้าน ตอนเด็กๆ ยายเล่าเรื่องให้ฟัง ก็รู้สึกว่า โห มันโรแมนติกมากเลย แต่พอโตมาก็มาคิดได้ว่า น่าสงสารยายสุดๆ เรื่องคือ ที่เชียงใหม่จะมีงาน เสาอินทขิล จะจัดประมาณ สิบวัน ตากับยายเราก็จะไปเจอกันที่วัด โดยที่ไม่นัดวันกัน ตาบอกแต่ว่า เจอเมื่อไหร่ ก็เจอ (เหมือนบุพเพ ประมาณนั้น ทั้งๆ ที่แต่งงานกันแล้ว ก็ทำไมไม่บอกก่อนออกบ้านล่ะ ว่าเจอกันเย็นนี้นะ) ผลคือ ตากับยายเราได้ทำบุญด้วยกันทุกปี แต่ไม่ใช่เพราะบุพเพ หรอกค่ะ ยายเราไปรอที่หน้าวัดทุกวัน ถ้าปีไหน โชคดี ตาก็มาตั้งแต่ต้นๆ งาน โชคร้ายหน่อยก็ไปรอเก้อซะ 9 วัน ตอนเด็กๆ ไม่ทันคิดไง พอโตมาคิดได้ เลยถามเพิ่ม ถึงได้รู้เบื้องหลังความโรแมนติก ว่าที่ตาเค้าไม่นัดวันที่แน่นอนเลย เพราะเผื่อเพื่อนมาหาที่ทำงาน กินเหล้ากันต่อ จะได้ไม่ต้องรีบไปตามนัด ประมาณนั้น ฟังแล้วก็เฮ้อ เหนื่อยใจ ขอโทษทีค่ะ นอกเรื่องไปหน่อย แต่ก็อยากเล่า กลับมาที่เรื่องเมียฝรั่งนะคะ ตอนเรียนจบ เราได้ทำงานเป็นเลขาให้ชาวต่างชาติ ซึ่งบางทีเค้าก็ขอให้เราพาเค้ากับภรรยา (คนไทย) เที่ยวในตัวเมือง เราก็เดินกันสามคน ก็จะเจอประจำ ที่เด็ดสุด ลอยมาเข้าหู เต็มๆ คือ "ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ เอาแต่ฝรั่ง ไอ้นี่ ได้ควบสองว่ะ" เราก็เสียความรู้สึกมาก ที่ได้ยิน ทั้งๆ ที่เรา ไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าว่า ภรรยาเค้านี่ เงียบไปเลยค่ะ เพราะเค้าก็เป็นคนดีคนนึง มีงานมีการทำ ไม่ได้มาเกาะเจ้านายเรา แต่ก็อดเสียใจไม่ได้ (เราสองคน แต่งตัว ด้วย เสื้อยืด กางเกงยีนส์ ไม่โป๊ หรือโชว์ แน่นอน) ก็ยังได้รับเสียงตอบรับจากคนทั่วไปแบบนี้ จนเรามาเรียนต่อ แล้วได้เจอกับแฟน แต่งงานกันที่นี่ และจะกลับไปจัดที่ไทย เรากะจะจัดแค่พิธีง่ายๆ มัดไม้มัดมือกันเป็นพิธี แต่ก็ทะเลาะกับที่บ้านใหญ่โต เพราะเค้าคาดหวังให้เรา จัดแบบใหญ่ๆ เชิญแขกมากมาย เราก็ยืนยัน จะจัดตามแบบเรา ปลายปีนี้จะกลับไทยค่ะ คงได้เจอทัศนคติ และคำต่างๆ อีกเยอะ ก็คงต้องทำใจ เพราะไปต่อปากต่อคำด้วยก็เสียเวลาเปล่าๆ คนเรามักตีความสิ่งต่างๆ ตามที่เค้าต้องการ มักไม่ได้มองความเป็นจริง แค่คิดไปตามที่ อยากเห็น อยากให้เป็น ช่วย อวยพรให้เราโชคดี เจอแบบน้อยๆ หน่อยนะคะ เพราะถ้าเจอแบบมาเหยียดกันซึ่งซึ่งหน้า เราก็คง ไม่ถอยเหมือนกันค่ะ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ รู้สึกแกร่งขึ้นเยอะ จากคุณ : สวนปุง เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 08:20:19 A:67.160.118.140 X: TicketID:170793

ความคิดเห็นที่ 105 ใครจะมองภรรยาฝรั่งอย่างไร เราไปกำหนดเขาไม่ได้หรอกค่ะ เสียเวลาเปล่า แต่เรา และ สามี เห็นตัวตนของเราได้ชัดเจนกว่า ว่าเป็นมาอย่างไร เป็นพอ ถ้าเจอคนที่ตัดสินคนเพียงแค่มองแต่เปลือกนอก ดิฉันจะขอบคุณซะอีก ที่ทำให้ไม่ต้อง ไปเสียเวลาคบคนจำพวกนั้น รกความทรงจำเปล่าๆ จากคุณ : แม่ขา เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 10:58:00

ความคิดเห็นที่ 106 เบื่อผู้ชายไทยมากๆค่ะ เพราะคุณสมบัติชายไทย ตามเนื้อหาในกระทู้เลยค่ะ ถึงจะเบื่อชายไทยแต่ไม่อยากเป็นเมียฝรั่ง เพราะชอบหนุ่มตี๋(ที่ไม่ใช่ชายไทย)ค่ะ จากคุณ : น้องจุ่น เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 14:12:04

ความคิดเห็นที่ 107 ลากอ่านมาตั้งนาน โหย เพิ่งรู้ว่า น้า "คนอุดร" นี่เอง ซำบายดีบ่ครับ อิ อิ จากคุณ : Ace striker เขียนเมื่อ : 29 ม.ค. 54 20:18:56

ความคิดเห็นที่ 108 คือว่าชีวิตคนเรามีสิทธิ์เลือกอ่ะนะ เหมือนเราใส่เสื้อตัวนึง คนอื่นอาจมองว่าน่าเกลียด แบบเห่ยมากเลย  แต่จะทำไม เราชอบของเราอ่ะ ไม่เห็นต้องไปแคร์หรือพยายามบอกคนอื่นว่าเสื้อนี้ดีนะ มียี่ห้อ ใส่ดี บลา บลา บลา ป่วยการค่ะ จากคุณ : chilla (chilla) เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 05:50:46

ความคิดเห็นที่ 109 ตอนที่ผมยังเด็กได้ยิน คำว่าเมียจีไอบ่อยๆ  ยายผมไม่ชอบพวกนี้นัก ประมาณว่าได้ดีแล้วทำกร่าง   ก็ไม่รู้จริงหรือเปล่าเพราะผมก็เกิดไม่ทัน   มีครั้งหนึ่งยายผมเห็นดาราไทยลูกครึ่ง  แกก็อุทานว่าทำไมเดี๋ยวนี้ลูกจีไอมันเยอะจัง  ผมนี่ขำก๊ากเลย  ยุคนั้นมันผ่านไปนานมากแล้ววววว  เออ แต่ก็ทำให้ได้คำตอบว่าทำไมสมัยก่อน ดาราจึงยังไม่กล้าใช้ชื่อฝรั่งนักคงเพราะกลัวถูกเหมารวมนี้เอง เรื่องของคุณเศษไม้ใบหญ้า  น่าชื่นชมจริงๆ ที่คุณทำได้ตามอุดมคติแบบคนไทยทั่วไป หมายถึงว่า คุณแต่งงานไม่ใช่เพราะเงินแต่เพราะความรัก  (โดนใจวัยรุ่นเหลือเกิน)   แต่ก็ยอมรับว่าอาจไม่กี่คนที่ทำได้จริง   ยังเด็ก ยังวัยรุ่นก็ยังคิดฝันได้เพราะไม่มีภาระ  แต่พอโตขึ้นรู้จักโลกมากขึ้นความคิดก็เปลี่ยนไป ส่วนเรื่องความเห็นคนในเว็บนี่  อย่าไปเอานิยายอะไรมากเลยครับ   ผมเคยเห็นกระทู้แบบเดียวกันเป๊ะๆ เรื่องงานในอัฟกานิสถาน  กระทู้แรกมีแต่คนบอกอย่าไป   อีกสามกระทู้ต่อมา  มีแต่คนบอกว่าไปเถอะมีคนไปมาแล้วไม่เห็นเป็นไร    การตอบมันตรงข้ามก็เพราะคนที่มาตอบเป็นคนละคนกันน่ะครับ เรื่องคนมีแฟนหรือมีคู่ นี้มันก็ปวดหัวไปอีกแบบนะ ฮิ ฮิ จากคุณ : Ter @ AFC เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 08:14:42

ความคิดเห็นที่ 110 ตอนที่พาเเฟนกลับไทยก็ช็อคกับปฏิกิริยาของคนอื่นๆเหมือนกันค่ะ  ไม่เคยได้รับการปฏิบัติอย่างนี้มาก่อนในชีวิต  ทั้งที่ตัวเราก็ไม่ได้มีลักษณะเเบบผู้หญิงบาร์เลย เวลาซื้อสินค้าเเละบริการ พอเห็นมากับฝรั่งก็ขึ้นราคาซะเฉยๆ มองเราตาวาว ราวกับเป็นตัวเงินตัวทองให้พวกเขา เสียความรู้สึกมากๆ  คิดถึงบ้านนะคะ  เเต่คราหน้าขอกลับไปคนเดียวดีกว่า จากคุณ : เป็นเมียฝรั่งต้องอดทน (นางสาวพระจันทร์) เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 12:29:34

ความคิดเห็นที่ 111 กระทู้ดี แตกฉานในความคิด จากคุณ : รุ่งแจ้ง เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 54 12:42:11

ความคิดเห็นที่ 112 กลับไปเที่ยวไทยครั้งที่แล้ว พอดีไปกับครอบครัว ไม่มีใครทักเป็นเมียฝรั่ง มีแต่คนถามว่าพาลูกทัวส์มาเที่ยวเหรอ เขานึกว่าเราเป็นไกด์เฉยเลย 555 แต่ก็ดีค่ะ ก็ปลอมเป็นไกด์พาทัวส์ซะเลย แท็กซี่ ก็มาขอต่อราคากะเรา เวลาแฟนหรือแม่ไปซื้อของเราเข้าไปช่วย แม่ค้าก็จะแบบเข้ามาคุยให้เราช่วยเชียร์ลูกทัวส์ ขำๆเนอะ สงสัยหน้าตาไม่ให้ได้เป็น แต่งตัวไม่เข้าท่าที่จะเป็นเมียฝรั่ง จากคุณ : runjung (lovely_sweet girl) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 01:37:31