 |
ทุกข้อที่ทุกความเห็นพูดมาเป็นสิ่งที่ดีค่ะ เราเห็นด้วยจะเอามาใช้ในชีวิตจริงเพราะนั้นคือ ความจริง บางทีเราก็ทำเพื่อสามีบ้าง ....ไปในสิ่งที่ไม่ชอบ ( คำว่าไม่ชอบของเราๆจะยืดหยุ่น ค่ะ ไม่ซีเรียส เพราะบางทีเขายังทำเพื่อเรา ) ไปคนเดียวก็บ่อยไม่อยากรบกวนสามี ก็มีความสุขดี เห็นเขาทำงานหนักไม่อยากกวนเขา พอเขาคิดได้ก็พาเราไปเดินห้างบ้าง พอเป็นกระสัย...เราขอมองพ่อแม่เราแล้วกัน
เราขอมองพ่อแม่แล้วกัน คนบ้านนอก...พ่อเราเป็นป่าไม่จนๆประจำจังหวัดในภาคอีสาน เป็นคนตรงฉิน เรียนเก่งมากแค่อ่านหนังสือก่อนสอบสักวันก็สอบผ่าน ซื่อสัตย์ ไม่กินสินบน ชอบช่วยเหลือคนจนๆ อาชีพพ่อสมัย 70 กว่าปี ถ้ากินใต้โต๊ะรวยตายค่ะ
พ่อจะออกไปป่าไม้บ่อยเพื่อไปตีตราไม้ให้พ่อค้าไม้ ไม่ใช่ท่อนเดียวน่ะค่ะ มาทั้งรถ หรือใบอนุญาตให้พ่อค้าขายถ่าน ใบเป็นหมื่นเป็นแสน พ่อเก็บชาวบ้านตามราคาปกติ ตีตราไม้รอบหนึ่งอาจได้บ้านหลังเดี่ยว รถเบนซ์ 1 คัน เพราะพ่อค้าไม้ซื้อให้ เพื่อนพ่อรวยเละค่ะ
ตรงข้ามกับพ่อเรา จนตลอดเพราะไม่กินสินบน ชาวบ้านตามภาคอีสานจะรักพ่อเรามากเพราะพ่อชอบร้องรำทำเพลง ดื่มเก่งค่ะเลยเสียชีวิตด้วยโรคตับแข็ง ตอนเราอายุ 12 ปี ไม่ค่อยกลับบ้าน เพราะชาวบ้านเชิญไปร้องเพลงบ่อยๆ บางทีไปเป็น 20-30 วันถึงกลับบ้านที (รวมเวลาเข้าป่าด้วยค่ะ เพราะต้องไปตีตราไม้ทุกเดือน เรายังจำฆ้อนนั้นได้เลย หนักมาก มีตัวเลขด้วย)
นิสัยที่ดีของพ่อคือ ไม่ตีเมีย ไม่มีเรื่องชู้สาว, ไม่เล่นการพนัน ,เงินเดือนออกให้แม่หมดไม่เคยถูกหักค่าใดๆ เพราะชาวบ้านชอบดูแลพ่อ... เวลาทำงานพ่อไม่เดื่มหล้าค่ะ ทำงานดีแต่ไม่ชอบเลียเลยไม่รวย
กลับมาทีก็ชาวบ้านแบกกลับมาแบบหมดแรง แม่เราก็จะบอกให้เราเตรียมอุปกรณ์ประจำบ้านให้พ่อเช่น เตรียม ตีไข่ลวก 2 ฟอง ใส่แก้วผสม พริกไทย ซอสแมกกี้ ,ลิโพ 1 ขวด และ glucose 10 c.c เอาไว้ตอกให้พ่อดื่ม ...เช็ดตัวให้พ่อ เปลี่ยนเสื้อผ้าให้พ่อหลับสบาย นั่งจ้องพ่อจนพ่อตื่นและเตรียมอาหารคาวหวานให้พ่อกิน
วันที่พ่อตาย มีชาวบ้านเหมารถบัสมาหลายสิบคัน มีคนแก่จูงลูกจูงหลานมากราบศพพ่อ เอาเงินมาทำบุญเยอะมากค่ะ จากชาวบ้านจนๆ แม่บอกได้เกือบ 3-4 แสน...สมัยนััน แม่เก็บศพพ่อไว้ 7 คืน และแม่จะสอนพวกเราให้ภูมิใจกับพ่อที่ไม่กินสินบนแม้ท่านตายไปก็มีคนมากราบศพ และไม่ว่าเราไปไหนถ้าคนเฒ่าคนแก่ถามพวกเขาจะ พูดถึงแต่พ่อ เราแอบภูมิใจน่ะ ถึงไม่ได้เป็นลูกเศรษฐีจากการกินสินบน เราก็มีความสุขตามประสาคนจน
ส่วนแม่เรา ชาวบ้านอีกแหละ ขยันทำงาน อดทนเลี้ยงลูก 9 คน หลังพ่อตายมีคนมาขอแม่แต่งงานแม่ก็ปฎิเสธ ใครมาขอพวกเราไปเลี้ยง แม่บอกแม่เลี้ยงได้ มีปัญญา แม่มีอาชีพค้าขาย อาหารในตลาด ท่านทำแหนมปลาขึ้นชื่อ แม่ไม่ชอบออกสังคม ถึงตำแหน่งพ่อจะ o.k
ไม่เคยด่าว่าใคร มีแต่ยิ้ม ใครด่าก็ยิ้ม ไม่ชอบนินทาใคร ชอบอยู่บ้าน นั่งยิ้มให้คน หน้าแม่จะรับแขกมาก
แม่เราไม่เคยด่าหรือบ่นพ่อเลย แม่สอนเราว่า ถ้าแต่งงานไปเมื่อสามีเข้าบ้านอย่าเตรียมด่า..เพราะเขามาเหนื่อยๆให้หาข้าวปลาให้เขากินจนอิ่ม ให้เขานั่งพักจนสบายใจ แล้วค่อยมาคุยเรื่องที่ไม่เหมาะสม อะไรผิดอะไรถูก อย่าด่ากันให้บ้านอื่นได้ยิน มีอะไรพูดในบ้าน ความในไม่ให้ออกความนอกไม่ให้เข้า ถึงลูกหรือใครๆทำผิด ห้ามยืนด่าต่อหน้าคนอื่น ให้เข้าบ้านและค่อยสอนกันหรือคุยกัน
มีอะไรอย่าอวดอ้าง เช่น ถ้าซื้ออะไรที่ตลาดราคาแพงมาให้กิน ( นานๆครั้งค่ะ ลูกเยอะเกิน ) ให้กินเงียบๆในบ้าน ไม่ให้บอกใครๆเดี๋ยวเขาหาว่าอวดอ้าง ไปเล่นบ้านใครถ้าเขากำลังกินข้าวให้รีบกลับบ้านตัวเอง เวลาเดินให้ใช้ปลายเท้าเดิน ให้พูดกันเบาๆ ( ย่าทวดเราเป็นแม่ชีค่ะ ได้รับการอบรมจาก บาทหลวงทางอังกฤษ พี่ชายของย่าเป็น บาทหลวงด้วย ) ท่านได้สอนแม่เยอะมาก แต่แม่ยังสาวๆ ฟังมั้งไม่ฟังมั้ง มาถึงเราเลยกลายพันธ์เป็นแบบไม่ดีเยอะ....ค่ะ..
.
เราถามแม่ว่าแม่รักพ่อไหมเพราะพ่อไม่เคยอยู่บ้าน ทานเหล้า ร้องเพลงกับชาวบ้านประจำ แม่สอนว่า ไม่มีใครได้ทุกอย่างที่ต้องการหรอก ให้ดูว่าความดีเขามีอะไร ความชั่วมีอะไร เอามาหักล้างกันซะ แต่ถ้าเขาตบตีก็ให้คิดดีๆ อยู่ๆไปเขาจะฆ่าเราและลูกไหม เราจะมีลมหายใจได้ดูแลลูกเราไหม ให้นึกถึงลูกด้วยเพราะเขาพึ่งพาเรา ให้ทำมาหากิน หางานทำด้วยกันเพราะถ้าใครเป็นอะไรจะได้ดูแลกันได้
เอาใจเขามาใส่ใจเราเสมอ ต่างคนต่าง ปรับตัวเข้าหากัน ถ้าเขาทำไม่ได้ให้ ดูว่าพอหยวนๆกันไหม ร้ายแรงไหม มีข้อเสียเยอะไหม
เราจึงเป็นคนช่างคิดแบบผู้ใหญ่ตั้งแต่เด็ก ต่างจากวัยเดียวกัน มีหลายอารมณ์ในร่าง ซื่อ เซ่อ เฮฮ่า ตลก เงียบฉี่ อยู่นิ่ง ชอบไปคนเดียว หรือไปกับเพื่อนก็ได้ บางทีชอบอยู่บ้าน บางทีชอบไปห้าง ไม่ชอบด่าว่าใคร ( โดนหัวหน้าประเมินผลทุกปีให้ไปปเรียนการด่าน้องๆ ) ชอบยิ้มง่าย
ชอบช่วยผู้อื่นหรือชาวบ้าน จนหาเรื่องลำบากเข้าตัว ก็ไม่เข็ด เพราะอยากให้คนอื่นมีความสุข มองโลกในแง่ดีตลอด พอเจอความซวยก็สะดุ้งให้ตื่น ตอนมาอยู่นี้เลยระวังตัวขึ้นเยอะ เพราะสามีจะซวยด้วย แต่สามีไม่เคยว่าเราน่ะ เราจะกลับมาคิดเองและบอกเขาเองว่าเราทำแบบนี้ไม่ดีน่ะ
โกธรคนยาก แต่ถ้าเกลียดใครแม้เดินชนกันยังไม่มอง ถ้าโหสุดขีดจะพูดตรงๆแบบขวานฝ่าซาก ( เจอน้อยนับครั้งได้ ) ทำหน้าให้คนสงสารเก่ง ข้อเสียเยอะมากๆ .... พูดหน้าตาย ฉลาดแกมโกง แกล้งคนเก่งถ้าไม่ชอบ บลาๆ.....เขียนในหนังหมาของท่านยมไม่หมดหรอกค่ะ
พอแต่งงานมาก็เอาความคิดที่ดีของหลายๆคนมาผสมใช้กับตัวเอง และชอบคำสอนของ ....ท่านพุทธทาสฯ ตัวกูของกู อย่าไปยึดติด ......เอาใว้ใช้ตอนผิดหวังหรือ อกหัก ...
บางทีเรารู้ตัวว่าทำผิด ก็พยายามไม่ทำผิดซ้ำ เรียนรู้นิสัยของสามีเสมอ ถ้าปลงได้ก็ปลง ขอแค่อย่าตบตีเราหรือมีชู้ จะไม่อยู่จริงๆ เพราะพ่อแม่เราไม่เคยตีเราจริงๆ ท่านจะสอนอะไรถูกอะไรผิด เราจะรับฟังและเอามาคิด เราจะกลัวกระทั้งการหกล้ม กลัวเจ็บ ไม่ชอบเล่นอะไรที่ทำให้เกิด การบาดเจ็บ...
สุดท้าย ก็พยายามประครองชีวิตคู่ให้อยู่รอดและมีความสุข เริ่มมองสิ่งจากเพื่อนๆไกลบ้านนี้แหละ ค่อยปรับตัวเองทีละนิดที่เขาทำเพื่อเรามาตลอดค่ะ และตอนนี้เริ่มทำเพื่อสามีบ้าง เช่น ประหยัด ก็ได้ความคิดจากเพื่อนไในพันทิปนั้นแหละ ช่วยกระตุ้น
ส่วนชีวิตคู่ตอนนี้ก็เหมือนเรือในแม่น้ำเล็กๆ มีคลื่นมากระทบนิดหน่อย ไม่ใช่ คลื่นซึนามิ ซัดเรือแค่เมาๆ คลื่น
| จากคุณ |
:
โค้งหักศอก 
|
| เขียนเมื่อ |
:
27 ม.ค. 54 03:45:34
|
|
|
|
|
เคล็ดลับในการมัดสามี
