ความคิดเห็นที่ 1 ไม่มีความรู้เรื่องกฎหมาย แต่อยากให้คุยกันดีๆเพราะอย่างไรเสียก็แม่ลูก ,คนในครอบครัว ลองเปิดใจคุยกัน ตามธรรมดาคนที่ไม่เคยอยู่ด้วยกันก็ต้องมีข้อขัดแย้ง หาทางรอมชอมกันดีที่สุด  ขอให้แก้ปัญหาได้ในเร็ววัน โชคดีค่ะ จากคุณ : Stupid is as stupid does เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 15:05:31

ความคิดเห็นที่ 2 เราช่วยเรื่องคดีคงไม่ได้นะคะ แต่อ่านแล้วสงสัยว่าทำไมครอบครัวคุณไม่ย้ายออกมา บ้านมีแค่สองห้อง อยู่รวมกันอึดอัดแย่ ไหนลูกจะโตอีก เค้าก้อต้องมีห้องของเค้า ต่อให้ยอมความกันได้ต่อไปจะอึดอัดมากกว่่านี้ ส่วนบ้านเนี่ย ยังไงแม่สามีเค้าก็อยู่มานาน ทั้งก่อนสามีเค้าเสีย แล้วคนเดียวอีกหลายปี คนเค้าเคยชินอย่างนี้ แถมคุณมา เค้าก็เหลือแค่ครัวกับห้องนอนจริงๆ จากที่คุณเล่านะคะ พื้นที่ใช้สอยมันก็ไม่น่าจะใหญ่พอสำหรับห้าคน เราว่าแค่ไม่นับเด็กๆก็อึดอัดแย่แล้ว  อย่าคิดว่าคุณอยู่ได้ทำไมเค้าอยู่ไม่ได้ คนเราเคยชินไม่เหมือนกันค่ะ ยิ่งคนแก่ๆ ว่างงานจะให้นั่งอยุ่แต่ในห้องนอน กะห้องครัว ชวนเพื่อนมานั่งคุยก็ไม่ได้ เค้าก็คงอึดอัดจริงๆ ใจเค้าใจเรานะคะ แล้วเค้าก็เป็นแม่ของสามีคุณทั้งคนนะคะ ให้เค้าอยู่ๆไปเถอะ คนแก่น่ะ เราเปลี่ยนชีวิตเค้าไม่ได้นะคะ แล้วตัวบ้าน ยังไงซะเดี๋ยวก็ต้องเป็นของสามีคุณถ้าแม่เค้าไม่อยู่แล้ว  สู้เราตัดรำคาญ เอาความสบายใจ เช่าเค้าเอาดีกว่าต้องมาอยู่อึดอัดคับใจแบบนี้ ถ้าบ้านมีพื้นที่เหลือ และเงินเดือนสามีพอ แนะนำให้ลองให้ปลูกบ้านหลังเล็กๆไปเลย โดยเลือกแบบบ้านที่มี Förderung ด้วย จ่ายรายเดือนก็จะได้ไม่หนักนัก แยกบ้านกันไปเลยเถอะค่ะ ต่างคนต่างอยู่ดีกว่า ถ้ามีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่าย อยากย้ายออกมาเช่าอยู่ ทางรัฐก็มี Wohnbeihilfe ลองให้สามีติดต่อดูนะคะ จากคุณ : The Joy Luck Club เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 15:06:40

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่มีความรู้เรื่องกฏหมาย และ ไม่ได้อยู่เยอรมัน อ่านดูแล้ว  คุณ และ แม่สามี คงจะอึดอัดพอๆ กัน ถ้าเป็นดิฉันๆ ย้ายไปเช่าอยู่ข้างนอกดีกว่า  อย่างคุณ คห 2 บอก ถ้าทางรัฐสามารถช่วยค่าเช่า สำหรับคนรายได้ต่ำ  ก็ไปขอเขา และ ย้ายออกจะดีกว่ามั้ง แม่สามีแก่แล้วปล่อยแกไป จากคุณ : Weka เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 15:21:08

ความคิดเห็นที่ 4 เรื่องกฎหมายนี้ไม่รู้ แต่ว่าได้เปรียบทั้งคู่ แม่สามีแก่ ไม่มีงานทำ ครอบครัวคุณ สามีมีอาชีพ (ไม่ทราบเงินเดือนเท่าไหร่ ) แต่มีภรรยาที่ไม่ได้ทำงาน และข้อต่อรองที่สำคัญที่สุด คุณมี เบบี้ ตั้ง 2 คน ตามกฎหมายขนาดเช่าแล้วไม่จ่ายค่าเช่าคนมีเบบี้อยู่ ศาลยังไม่สามารถสั่งให้ย้ายได้เลย สิทธิ์บ้านเป็นของทั้งคู่ ไม่ทราบว่ายังเก็บเมล์ที่ส่งไปให้สามีอยู่มั้ยค่ะ สามารถแจ้งความกลับได้ว่าเป็นอันตรายกับเด็ก คนแก่กับเด็ก ส่วนใหญ่เด็กทารกจะสำคัญกว่า เล่นกรณีว่าอันตรายกับลูกคุณได้ อัดเสียงว่าแม่สามีทำร้ายลูกคุณอะไรบ้าง ส่งอีเมล์แสดงหลักฐาน จากเรื่องกุ้ง น่าจะบอกว่ากลัวว่าแม่สามีจะทำร้ายลูกคุณอีกเลยปกป้องลูก ฝรั่งนี้แปลกจังแม่ก็มีคนเดียว ลูกก็มีคนเดียวทำไมไม่รัก ๆ กันไว้ ส่วนเราว่าเขาอาจจะยกบ้านส่วนครี่งหนี่งให้คนอื่นถ้าสามารถทำแบบนี้ได้ แนะนำให้เสนอขายบ้านแบ่งกันให้คนมาประเมินราคาแล้วไปกู้เงินให้แม่สามีดีกว่า จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 15:33:36

ความคิดเห็นที่ 5 ในเยอรมนีต้องอาศัยใช้ทนายค่ะ ปกติใช้ทนายสู้ความกันไปมา และคนที่แพ้คดีต้องจ่ายค่าทนายให้กับคนชนะความ และจ่ายค่าธรรมเนียมศาลให้กับคู่กรณีที่ชนะความด้วย จขกท. ถ่ายรูปห้องนอนที่เป้นห้องนั่งเล่น ให้ถ่ายทุกมุมห้อง ให้ศาลดูความเป็นอยู่ว่าอยู่กันอย่างไร... และทุกครั้งที่มีปากเสียงกัน หรือแม่สามีตีลูกจนเป้นรอย... นอกจากถ่ายรูปแล้ว ยังต้องไปแจ้งความ และพาเด้กไปหาหมอเด้กทันทีเพื่อขอใบรายงานผลจากหมอเด็กเป็นทางการว่า เด็กมีรอยช้ำจากถูกทำร้ายจริง ตอนนี้สายไปแล้ว ที่จขกท.ไม่ได้เก็บข้อมูลไว้ทันที... ก็ต้องหาทนายไปสู้น่ะค่ะ โชคดีค่ะ จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 15:48:48

ความคิดเห็นที่ 6 ฟังเเล้วปวดตับ นี่เเม่ลูกกันเเน่เหรอคะเนี่ย จากคุณ : RoseTiara เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 15:56:21

ความคิดเห็นที่ 7 # คห.2 พูดถูก ทำไมคุณไม่ย้ายออกมา.. จากคุณ : แมวน้อยกลอยใจ เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 16:00:29

ความคิดเห็นที่ 8 มาให้กำลังใจครับ เเละถ้าเป็นผมเหตุการณ์แบบนี้ผมยอมย้ายออกจากบ้านดีกว่า คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยาก จากคุณ : เสี้ยวขาวฯ เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 16:14:15

ความคิดเห็นที่ 9 ย้ายออกมาเถอะค่ะ ต่อให้คุณชนะคดี  จะอยู่กันยังไงร่วมกันต่อไป ทั้งขนาดพื้นที่ใช้สอยต่อจำนวนสมาชิก และความรู้สึกที่มันไม่ใช่จะมาปรับให้ดีต่อกันโดยง่าย แล้วถ้าเป็นแม่สามีต้องย้ายออก จะให้เธอไปอยู่ไหน ดิฉันว่าก็ไม่ยุติธรรมอย่างมากอยู่ดีต่อเธอ สมมติว่าคุณอยู่บ้านที่เป็นของคุณกับสามี วันนึงสามีจากไป ลูกและสะไภ้หรือลูกเขยของคุณมาทวงสิทธิ์ในบ้านขณะที่คุณเองยังมีชีวิตอยู่ คุณจะรู้สึกอย่างไร จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 16:29:57

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านแล้วไม่น่าเชื่อว่านี่คือคนในครอบครัวเดียวกัน สายเลือดเดียวกัน ไม่รู้เรื่องกฎหมายค่ะแต่เป็นเราคงคุยกับสามีให้ย้ายออกมาดีกว่า เพราะถึงยอมกันได้ก็คงอึดอัดใจ และคับที่มากๆเพราะบ้านหลังเล็กนิดเดียวแต่อยู่หลายคนลองทำตามความเห็นของหลายๆความเห็นดูนะคะ หรือว่าสามียังไม่พร้อมหากไม่พร้อมย้ายออกมาก็ลองคุยกับแม่สามีดีๆว่าคุณจะอยู่ต่ออีกนานเท่าไรก็ว่ากันไป คนแก่หากมองอีกแง่เค้าก็คงมีอาหารหวงสมบัติหรือกลัวตัวเองไม่มีความมั่นคงในชีวิตบ้านอาจเป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่เค้ามีอยู่เลยไม่อยากให้ใครมามีส่วนร่วมหรือแชร์ แต่ก็ลืมไปว่านั่นคือลูกของตัวเอง ขณะเดียวกันสามีคุณก็ควรเร่งหาบ้านใหม่ (ดีกว่ามั้ย) เพราะลูกเล็กๆโตขึ้นคงอึดอัดไปมากกว่านี้ แต่ก็อย่างว่าไม่รู้ว่าลึกๆแล้วปัญหาใหญ่ที่ทำให้แม่สามีมีอาการไม่ชอบหรือเกลียดคุณกับสามีเพราะอะไร แต่ยังไงเราก็อยากให้คุยกันก่อน หากคุยไม่ได้แล้วก็ให้ย้ายออกมาค่ะ จากคุณ : loveTRAVEL1977 เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 16:48:05

ความคิดเห็นที่ 11 โอ้ว แรงค่ะ แรง ดีว่ายังไม่มีปัญหาขนาดเจ้าของกระทู้ แต่เราเห็นแววน่ากลัวเหมือนกัน ฉะนั้นเราเองก็ค่อนข้างระวัง และไม่ค่อยอยากให้ท่านเข้ามายุ่งกับครอบครัวเราเท่าไหร่ ของเจ้าของกระทู้เราไม่แน่ใจว่าต้องทำยังไงนะคะ ลองให้สามีหาข้อมูลเยอะๆ นะคะ มันต้องมีทางสิคะ แต่อันนี้ก็คงต้องมีทนายเก่งๆ นะคะเนี่ย จากคุณ : gadeja เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 17:46:53

ความคิดเห็นที่ 12 ย้ายออกมาเถอะค่ะ หา อพมเล็ก ๆ หรือบ้านหลังเล็ก ๆ อยู่ไปก่อนก็ได้ ปัญหาจะจบลงแน่นอน บ้านหลังนั้นเป็นของคุณพ่อคุณแม่ของสามีคุณ พ่อสามีเสียไปแล้ว บ้านหลังนั้นก็ต้องเป็นแม่สามีเค้าร่วมสร้างกันมา ตอนนี้แม่สามีเป็นเจ้าของเค้าจะให้ใคร หรือทำอะไรกับบ้านของเค้าก็เป็นสิทธิ์ของเขาค่ะ ดูสถานการณ์แล้ว ไม่น่าอยู่ร่วมชายคาเดียวกันได้อีกต่อไป อ่านตามที่คุณเล่านะคะ จากคุณ : เพชรชมพู เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 18:22:37

ความคิดเห็นที่ 13 ลองเล่าให้สามีฟังดูเลยแวะมาออกความเห็นอีกครั้งค่ะ ย้ายออกเถอะค่ะ ปัญหาจะได้จบ ส่วนเรื่องที่แกกลัวสามีจขกท.จะทำร้ายร่างกาย นั้น เคลียร์ตรงนี้ให้เรียบร้อยนะคะ เพราะมันอาจนำปัญหาใหม่มา (เรื่องอาจไปถึง Jugendamt เค้าทำร้ายร่างกายแม่ตัวเองได้ แล้วลูกเล็กๆ 2 คนที่บ้านล่ะค่ะ ระวังไว้ด้วยนะคะ) เคลียร์ออกไปให้หมดนะคะ หาทนายดีๆ ยอมออกมาหาที่อยู่ใหม่ดีกว่าค่ะ สบายใจกว่าเยอะเลย โชคดีนะคะ จากคุณ : gadeja เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 18:36:54

ความคิดเห็นที่ 14 หญิงไทยที่เเต่งงานกับชาวต่างชาติเเละไปอยู่ต่างประเทศ จะทำอะไรก็เเล้วเเต่ การตัดสินใจขึ้นอยู่กับสามีเสียเป็นส่วนใหญ่ ยิ่งมีปัญหาใหญ่ๆขนาดนี้เเล้วด้วย คุณคงไม่ใด้เป็นฝ่ายที่จะตัดสินใจเองใด้ในการจะทำอะไร คุณอาจจะอยากย้ายไปอยู่ข้างนอก เเต่หากสามีไม่ยอมย้ายออกไป คิดเเต่ว่าบ้านนี้เขาก็มีสิทธิ์จะอยู่ คุณก็ทำอะไรไม่ใด้ ถามสามีหรือยังคะ ฝรั่งเขามีเเนวความคิดไม่เหมือนคนไทยค่ะ ในทีวี(รายการขึ้นศาล) มีเยอะเเยะ จำพวกเเม่ฟ้องลูก ลูกฟ้องเเม่ เคยดูผ่านตาอยู่ค่ะ หากคิดจะสู้ ต้องรวบรวมพยานหลักฐาน ทั้งพยานบุคคลเเละพยานเอกสาร พูดปากเปล่าเหมือนไปเล่าเรื่องให้ใครฟัง น้ำหนักจะน้อย ขณะนี้คุณต้องรวบรวมพยาน ใบรายงานผลจากหมอเด็กเป็นทางการว่า เด็กมีรอยช้ำจากถูกทำร้ายจริง หากทำหายไปก็สามารถกลับไปขอสำเนาใด้จากคลีนิคค่ะ หรือถ้าจำเป็นจริงๆต้องให้ศาลสั่งเพื่อขอให้มาเป็นพยานในศาลใด้ค่ะ จากคุณ : Quel เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 18:45:19

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านแล้วเห็นใจทั้งสองฝ่าย แม่สามี หญิงมีอายุ อยู่คนเดียวมาหลายปี จะให้ปรับตัวคงจะยากมาก และคนแก่จะหงุดหงิดง่าย  ตอนที่แม่สามีอนุญาตให้ครอบครัวลูกชายมาอยู่ด้วย คงไม่ทันคิดว่าตัวเองจะทนแรงกดดันแบบนี้ไม่ไหว คิดแต่จะช่วยลูกอย่างเดียว เรื่องเลยมาลงเอยแบบนี้ แต่ถ้าจะฝืนอยู่ร่วมกันแบบนี้  ไม่ใครก็ใครโรคประสาทถามหาแน่ ดิฉันไม่ทราบเรื่องกฎหมาย แต่หากจะฟ้องร้องกันแล้วคุณชนะ แม่สามีต้องย้ายออกจากบ้านที่แกเคยอยู่  ดิฉันรู้สึกสงสารและเห็นใจคนแก่มากกว่าค่ะ สงสัยว่าคุณและครอบครัวทำไมไม่ย้ายออกมาเองล่ะคะ  เท่าที่ทราบที่เยอรมันหากรายได้น้อย  ทางหลวงมีช่วยค่าเช่าบ้านค่ะ  ดีกว่ามาฟ้องร้องกันแบบนี้ จากคุณ : Poo-Ma เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 20:17:01

ความคิดเห็นที่ 16 พ่อ แม่ ลูก ความสัมพันธ์แบบตะวันตก ตัวใครตัวมันค่ะ พออายุเลย 18 ปีไปแล้ว เด็กๆก็ย้ายออกจากบ้าน ทำมาหากิน มีชีวิตเป็นของตัวเองแล้วค่ะ เงินทองยืมกันยังต้องใช้คืนเลยค่ะ เรื่องกฎหมายเยอรมันดิฉันไม่ทราบค่ะ แต่ปัญหาสุมเยอะขนาดนี้ ทำไมครอบครัวคุณถึงไม่ย้ายออกมาเช่าอพาทเมนต์อยู่กันตามลำพังล่ะค่ะ แล้วมีแผนว่าจะอยู่ร่วมชายคากับแม่สามีไปอีกนานเท่าไหร่ค่ะ สงสารก็แต่เด็กๆตัวเล็กๆที่ต้องมาอยู่ท่ามกลางสงครามประสาทค่ะ จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 20:25:47

ความคิดเห็นที่ 17 ขอขอบคุณทุกความเห้นนะคะ เราขอตอบแบบแบ่งเป้นประเด็นนะคะ 1. เรื่องทะเลาะเบาะแว้ง ตั้งแต่เราย้ายมา ทุกครั้งที่แกกรี๊ดๆหรือหาเรื่อง เราไม่เคยโต้ตอบ ไม่เคยชักสีหน้าใส่ ไม่เคยกรี๊ดกลับ เราสำนึกอยู่ตลอดว่าเค้าคือแม่สามี เราต้องเคารพ ซึ่งเราก็พูดกับตัวเองทุกครั้งว่าสักวันคงจะดีขึ้น แต่การที่เรานิ่งเงียบไม่เคยโต้เถียง โต้ตอบอะไรกลับกลายเป้นว่าแกเริ่มสติแตกมากขึ้น บ่อยครั้งที่แกชอบทำให้เราเสียใจ กับข้าวที่เราอยากกิน (ตอนท้อง) มาพูดอย่างกะเหม็นเหมือนอึ เรานั่งกินข้าวเคล้าน้ำตาก็หลายครั้ง แค่ทำไข่เจียวก็กรี๊ดบอกว่าเหม็นทั้งๆที่เวลาแกไปเยี่ยมที่อังกฤษแกบอกเราว่าแกชอบกินไข่เจียวที่เราทำ เราไม่สามารถพูดภาษาเยอรมันได้ค่ะ เราจำได้แค่บางคำเวลาแกกรี๊ดๆใส่เรา 2. ทำไมถึงย้ายกลับมา เหตุเพราะแฟนเรา่คิดอยากจะกลับมาดูแลแม่เค้าที่แก่แล้ว ซึ่งพ่อเค้าฆ่าตัวตาย และหวังให้หลานๆได้อยู่กับย่า ได้ใช้เวลาร่วมกันมีครอบครัวที่อบอุ่น มีเพื่อนบ้านดีๆ อยากให้เด็กๆโตขึ้นมากับสังคมแวดล้อมดีๆ แทนที่จะไปเช่าบ้านที่อื่นก็อยากอยู่ด้วยกันได้ดูแลแม่ 3. เรื่องบ้าน ตั้งแต่ที่เรามาใหม่ๆแกบอกว่าทำให้ไม่มีพื้นที่ให้แมววิ่งเล่น (ซึ่งแมวตัวนี้เป้นของแฟนเราค่ะ เค้าเลี้ยงไว้ตอนที่อยู่ฝรั่งเศสพอเค้าได้งานที่อังกฤษเลยมาฝากไว้กับพ่อเค้า) บ้านหลังนี้มี 2 ชั้น ชั้นล่างเป้นห้องนอนของแก + ครัว + ห้องน้ำ ชั้นบนจะเป้นห้องรับแขก + ห้องนอน + ห้องน้ำ และจะมีห้องใต้หลังคาที่เป้นห้องเก็บของเก่าๆของแก กับห้องใต้ดิน แฟนเราได้ต่อเติม 1 ห้องออกไปนอกบ้านเป้นห้องกระจกเอาไว้นั่งเล่นช่วงฤดูร้อน บ้านหลังนี้จะมีพื้นที่ใช้สอยเยอะกว่าบ้านอื่นเพราะเป้นบ้านตรงหัวมุม แฟนเราก็ไปสร้าง green house เอาไว้ปลูกพืชผักสวนครัว ตั้งแต่ที่แกบอกว่าเรามาอยู่ทำให้แมวไม่มีที่วิ่งเล่น เราก็ไม่เคยไปอยู่ชั้นล่าง เนื่องจากเราท้องและเรากลัวเรื่องอึกับฉี่แมว เราเลยอยู่แต่ชั้นบนในห้องนอนเรา เราจะลงไปก็เฉพาะเวลาอาหารเท่านั้น ส่วนห้องที่แฟนเราต่อเติมเราก็ไม่กล้าไปนั่งเพราะแมวก็จะไปนอนเล่นที่นั่นเหมือนกันและแม่เค้าก็เอาไว้เป็นที่รับรองแขกดื่มชาดื่มกาแฟ แฟนเราคิดจะตกแต่งห้องใต้หลังคาไว้ให้เด็กๆอยู่ค่ะ เวลาที่เค้าโตพอแล้ว ส่วนคำแนะนำให้ต่อเติมบ้าน บ้านหลังนี้อยู่ในเขตเมืองและเป้นเขตอนุรักษ์อาคารเก่าด้วยค่ะ เลยไม่สามารถปลูกสร้างอาคารใหม่ได้ เราไม่เคยไปแสดงท่าทีเป้นเจ้าเข้าเจ้าของ แฟนเราก็ไม่เคยไปอ้างสิทธิ์เรื่องห้องที่เค้าต่อเติมเองกับ green house มีแต่แม่เค้าฝ่ายเดียว ที่มากรี๊ดๆ นี่ของฉัน นั่นของฉัน ล่าสุดแฟนเราไปเผลอเอาน้ำของแกมาเติมน้ำให้ลูกชายเราค่ะ (แกไปซื้อน้ำขวดแบบเดียวกันต่างกันตรงสีของฝา) แกเลยเขียนกระดาษแปะไว้ที่ฝาขวดเลยว่า "น้ำของฉัน" 4. เรื่องย้ายออก เราเคยคุยกับสามีมานานแล้วค่ะว่าเราย้ายออกกันดีกว่ามั้ย ไปหาแฟลตเช่ากันดีกว่า ไม่ต้องถึุงกับเช่าบ้านก็ได้ แต่อย่างที่คุณ Quel พูดมาค่ะ คือแฟนเราเค้าก็คิดว่าเค้ามีสิทธิ์ในบ้านหลังนี้เหมือนกัน อีกอย่างตอนที่เราย้ายมาเราท้องได้ 6 เดือนแล้วคนโตก้ยังเล็ก ช่วงที่ย้ายมาก็ใกล้จะถึงหน้าหนาว เค้ากลัวเรากับลูกเล็กๆจะลำบาก เค้าก็บอกให้เราอดทนพยายามปรับตัวให้อยู่กับเสียงกรี๊ดๆนี้ให้ได้ พอเรื่องมาเกิดกับลูกสาวเรา เราก็ตัดปัญหาโดยที่ไม่พูดกับแก เพราะถ้าแฟนเราเถียงกลับก็โต้เถียงกันไม่จบไม่สิ้น พอเราเงียบกันได้ 2 วีค ถึงแกจะกรี๊ดๆมาแฟนเราก็ไม่โต้ตอบอะไร เราก็คิดว่าจะย้ายไปอยู่บ้านของแฟนเราที่ฝรั่งเศส ซึ่งเค้าเอาไว้อยู่เฉพาะฤดูร้อนเพราะที่นั่นไม่มีฮีทเตอร์ เราเลยไปจัดการเรื่องแจ้งเกิดลูกสาวที่เบอร์ลินเรียบร้อยแล้ว จัดเตรียมของเพื่อเดินทาง ก็คิดกันว่าจะอยู่ที่นั่นจนถึง ต.ค. จากนั้นก็จะไปอยู่ไทย 6 เดือน สลับแบบนี้ไปเรื่อยๆ บ้านหลังนี้ก็ปล่อยแกอยู่ไป เพราะแฟนเราก็ยังคิดว่ายังไงก็คือแม่เค้า แต่ก่อนเดินทางแค่ 2 วัน ก็มีตำรวจมาถึงบ้านตามที่ได้เล่าไว้แล้ว เราก็เลยอยู่รอจดหมายจากทางตำรวจก็รอมาเป้นอาทิตย์ก็ไม่เห้นมีอะไร ก็จะไปฝรั่งเศสเมื่อวาน แต่พอเราเอาของใส่รถเรียบร้อยพร้อมออกเดินทาง แค่ครึ่งวันก่อนเดินทางหมายศาลก็มาถึงบ้าน นัดว่าให้ไปศาลวันที่ 17 นี้ ส่วนเรื่องซื้อบ้านเราก็คิดที่จะซื้อเหมือนกันค่ะ เพิ่งไปดูมาด้วย แต่แฟนเราเค้าให้เหตุผลว่า มีบ้านแล้วที่ฝรั่งเศสเค้าเลยไม่อยากซื้อบ้านใหม่ที่นี่อีกหลัง 5. เรื่องขายบ้าน แฟนเราเคยบอกว่าก่อนที่เราจะแต่งงานกันและเค้ายังอยู่ที่อังกฤษ แกให้ทนายส่งจดหมายบังคับให้แฟนเราจ่ายค่าตกแต่งบ้านค่ะ ซึ่งทำให้แฟนเราโกรธมากเค้าก็ใช้สิทธิ์ของเค้าโดยการตอบกลับทนายว่าถ้าอย่างนั้นก็ให้แม่เค้าจ่ายค่าเช่าบ้านมาด้วยที่แกอยู่ที่นี่มาตั้งแต่พ่อเค้าเสีย ทางทนายก็แจ้งกับแม่เค้าว่า สิ่งที่แฟนเราพูดแฟนเรามีสิทธิ์ที่จะได้ ตอนนั้นแม่เค้าก็ไปร้องห่มร้องไห้กับป้าของเค้าว่า แกทำให้ลูกโกรธไม่ยอมคุยด้วย จากนั้นแฟนเราก็ให้อภัยแก พอเราอยู่กันที่อังกฤษก็จะซื้อตั๋วให้แกไปเยี่ยมบ่อยๆ พอมาคราวนี้ทีแรกแฟนเราจะปล่อยให้แกอยู่ไปเรื่อยๆ แต่พอแกทั้งแจ้งความเท็จกับส่งเรื่องฟ้องศาลเค้าเลยไม่ยอมแ้ล้ว ก่อนที่จะมีเรื่องศาลเข้ามาเรากำลังคิดจะยื่นเรื่องขายบ้านกันค่ะ พอขายแล้วก็แบ่งเงินต่างคนต่างไป (จริงๆแฟนเราอยากเก้บบ้านหลังนี้ไว้ อาจลงขายแล้วประมูลซื้อกลับมา) แต่พอมีเรื่องศาลเข้ามาเราไม่รู้ว่ากระบวนการมันเป้นยังไงต่อไป 6. เรื่องแสดงออกถึงความรัก แฟนเราไม่ใช่คนโรแมนติกค่ะ แต่เค้าจะซื้อของมาให้แม่บ่อยๆ ตอนเราจะแต่งงานเลือกแหวนหมั้นแหวนแต่งงาน เค้าก็กลัวว่าแม่จะน้อยใจ ก็ซื้อแหวนเพชรให้แม่ด้วย ไปร้านขายพวกเครื่องหนังปลากระเบนเห็นแม่เค้าถูกใจกระเป๋าสตางค์เค้าก็ซื้อให้ เค้าไปฟิลิปปินส์ก็ซื้อของมาฝาก แต่ทุกครั้งแม่เค้าจะพูดในทำนองว่า ฉันไม่ชอบหรอก ฉันซื้อเองได้ ทำให้แฟนเราน้อยใจ ปีที่แล้วแฟนเราไปทำธุระที่ฝรั่งเศสกลับมา 1 วันก่อนวันเกิดของแก ซึ่งเรากำชับไว้แล้วว่าให้หาซื้อของขวัญมาให้แกด้วย (ปีแรกที่เราแต่งเราก้ให้แฟนเราซื้อของส่งให้แกจากอังกฤษ) แต่ด้วยความเร่งรีบแฟนเราไม่มีเวลาหาซื้อและเมืองที่อยู่ไม่ใช้เมืองใหญ่พอกลับมาถึง วันเกิดของแกก็ตรงกับวันอาทิตย์ซึ่งที่นี่ร้านปิดหมด เราก็ไม่รู้ เรายังชวนแฟนเราออกไปหาซื้อของขวัญให้แกหรืออย่างน้อยได้เค้กก็ยังดี แกก็ไปบอกใครต่อใครว่าแกไม่ได้ของขวัญอะไรเลย ปีที่แล้วเรากลับไทยเค้าก้ซื้อ digital frame ให้แม่เราไว้ดูรูปหลาน เค้าก็ซื้ออีกอันให้แม่เค้าด้วย แต่พอให้เอามาเปิดให้ดูแล้ว แกบอกไม่ชอบให้เอาไปไว้ที่อื่น ที่ว่างของแกในห้องอาหารมีไว้แค่แจกันดอกไม้ของแก ก็ทำให้แฟนเราเสียใจอีก ส่วนตัวแกเอง แกชอบโทรไปเล่าใครต่อใครว่าแกดูแลเลี้ยงดูหลานยังไงบ้าง แต่ในความเป้นจริงใน 1 อาทิตย์ เวลาที่แกอยู่กับลูกคนโตของเรารวมกันไม่ถึง 1 ชั่วโมงค่ะ ที่เรารู้เรื่องนี้ช่วงอีสเตอร์แกไปเยี่ยมญาติที่ฮัมบวร์ก เราเลยแวะไปเที่ยวบ้านลุงกับป้าของแฟน ป้าเค้าเลยพูดกับแฟนเราว่าตอนนี้แม่เค้าไม่้อยู่เราต้องช่วยกันดูแลเด็กๆเองนะ แฟนเราก็บอกป้าเค้าว่าแม่เค้าไม่เคยช่วยเลี้ยงอะไร ตอนไหนที่แฟนเราอยากให้แกได้อยู่กับหลานเล่นกันหลาน แกก็มักจะบอกว่าไม่ว่าง ทำนั่น ทำนี่ ซึ่งเราก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเป้นเรื่องส่วนตัวของแก ลูกเราเราเลี้ยงเองได้เพราะเราเลี้ยงเองตั้งแต่เค้าเกิดออกมาจากท้องก้อยู่กับเรา 24 ชม. ส่วนกับลูกสาวเราแกไม่เคยสนใจค่ะ เดินข้ามไปข้ามมาเวลาเราเอาเค้าลงไปที่ห้องครัวด้วย ไม่แม้แต่หันไปมองว่าหน้าตามันเป้นยังไง ตอนเราคลอด เราคิดจะฝากคนโตให้แกช่วยเลี้ยง แต่แกกลับบอกว่า ไม่ใช่เรื่องของแก เราก็บอกสามีว่างั้นเวลาเราคลอดเอาคนโตไปอยู่ด้วยกันนะ แต่เค้าก็ไปขอให้ป้าเค้าซึ่งอยู่ห่างจากเมืองออกไปราว 20km มาช่วยเลี้ยงให้ แต่เอาเข้าจริงๆ เราอยู่คลอดเองคนเดียวออกไปโรงพยาบาลตอนเที่ยงคืนตอนที่ลูกชายหลับแล้วแฟนเราก็กลับมาดูแลเอง ส่วนป้าเค้าก็ยังมีน้ำใจมาถึงบ้านนี้ตั้งแต่เช้าเพื่อรอลูกชายเราตื่นแต่ขนาดรู้ว่าแฟนเรากลับมาจากโรงพยาบาลแล้วแกก็ยังช่วยเลี้ยงให้ด้วย ช่วงที่เราอยู่ที่โรงพยาบาล 4 วัน แกก็ไม่เคยไปเยี่ยมค่ะ 7.เรื่องหลักฐานกับทนาย ตอนนี้เราไม่มีทนายค่ะ แฟนเรารวบรวมหลักฐาน รูปและ email เอง ซึ่งเราไม่รู้ว่าจำเป้นต้องใช้ทนายมั้ย ตอบคุณ pha-sea-pha ค่ะ เราไม่เคยพูดถึงให้แกย้ายออกนะคะ (แกไปอ้างเอาเองว่าเรากำลังบีบบังคับให้แกย้ายออก) เราแค่สงสัยว่าประเทศนี้จะสามารถจัดการอะไรกับคนที่พูดเท็จได้บ้าง อ้างแค่คำพูดก็สามารถฟ้องศาลแล้วเอาผิดกับอีกฝ่ายได้ด้วยเหรอ 8. เรื่องทำร้ายร่างกาย แฟนเราเคยบีบต้นแขนแกและเขย่าค่ะ เหตุเนื่องจากทุกครั้งที่เราลงไปป้อนข้าวให้ลูกชาย แกก็จะมากรี๊ดๆหาเรื่องตั้งแต่เช้าและต่อหน้าลูกเราด้วย หลายวันติดต่อกันเข้าแฟนเราทนไม่ไหวเลยทำแบบนั้นเพื่อเรียกสติให้แกหยุดค่ะ เราเองเจอแบบนี้หลายวันเข้าเราเลยไม่ลงไปค่ะตอนนั้นก็เพิ่งคลอดลูกสาวใหม่ๆ แฟนเราก็เลยลงไปป้อนเอง แล้วทำมื้อเช้ามาให้เรากินถึงห้อง ส่วนแกเองวันนึงเราลงไปที่ครัวแกก็มากรี๊ดๆใส่ ดึงแขนเราแล้วพูดว่าทำไมเราทำน้ำของแมวหกแล้วไม่เช็ด ดึงมือเราไปจับกระดาษทิชชู่ที่แกลองไว้ ให้ดูว่ามันเปียก ซึ่งเราเองไม่ได้ทำไม่ได้ไปแตะอะไร ต่อมาแกรู้เองว่าแมวไปเหยียบชามน้ำแล้วมันหก แกก็ไม่เคยมาขอโทษเรา เราก็ไม่ได้หวังให้แกมาขอโทษเพราะเรารู้ว่ายังไงแกก็ไม่ทำ ส่วนเรื่องที่เกิดกับลูกชายเรา ตอนนั้นเค้า 11 เดือนค่ะ แฟนเราปริ้นรูปกับ email ออกมาแล้ว แต่เค้าบอกว่ามันมีน้ำหนักไม่พอว่าแ่ม่เค้าทำร้ายร่างกายเพราะเป้นแค่รอยช้ำไม่ถึงกับตาย จากคุณ : nini เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 20:25:59 A:77.189.198.13 X: TicketID:066157

ความคิดเห็นที่ 18 บอกคำเดียวนะ  ป้านี้เป็นอันตรายต่อเด็กมาก ๆ ขนาดผัวอยู่ด้วยยังฆ่าตัวตายหนี เลย จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 20:48:28

ความคิดเห็นที่ 19 อยู่แบบนี้ก็เสียสุขภาพจิตเปล่าๆนะคะ ไม่เป็นผลดีกับลูกด้วย...ย้ายออกไปก่อนดีกว่า บ้านเล็ก แม่เค้าก็อึดอัด เค้าอยู่มานาน ไม่ชินหรอกที่จะอยู่กับคนอื่น ถ้าจะขายบ้าน รับรองแม่สามีกรี๊ดยิ่งกว่าเดิมอีก เค้าคงคิดว่ายังไงก็บ้านเค้า อีกอย่างแม่สามีฝรั่งส่วนใหญ่ เท่าที่รู้ไม่ช่วยดูแลหลานหรอกค่ะ เค้าบอกว่าไม่ใช่หน้าที่เค้า แต่ถ้ามีหมายศาลมาแล้ว สามีคุณก็คงอ้างสิทธิ์อีกครึ่งนึงได้อยู่ ตกลงกันไม่ได้ คงถูกบังคับขายแบ่งเงินตามสิทธิ์ค่ะ จากคุณ : Netzumi_Gokusen เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 21:31:13

ความคิดเห็นที่ 20 บางครั้งสิ่งที่คิดว่าควรได้ตามกฎหมาย  มันไม่คุ้มค่ากับสภาพจิตที่จะต้องสูญเสียไป คุณกับสามีอยากเรียกร้องความถูกต้อง  อยากทำให้แม่สามีสำนึกในสิ่งที่พูดจาเท็จ จะมีอะไรเล่าคะ  ในเมื่อสามี(หรือพ่อสามีของคุณ)ของเขาเองยังทนต่อไปไม่ไหว ภาพที่สามีคุณต้องการ  คือ  การดูแลคนแก่  ความอบอุ่นระหว่างในครอบครัว ฯลฯ ภาพเหล่านั้นห่างไกลจากความจริงเหมือนขั้วบวกกับขั้วลบ   เพราะสภาพที่แท้จริงคือคุณแม่สามีไม่ต้องการคุณ  ไม่ต้องการหลาน และไม่ต้องการคนมาอยู่ร่วมกันใน ณ เวลานี้ค่ะ ดิฉันไม่ทราบกฎหมาย  คิดว่าวันที่คุณกับครอบครัวไปขึ้นศาล  ก็คงขึ้นไปรับรู้ข้อกล่าวหา และผลคือ เขาต้องการให้คุณย้ายออก แต่ไม่ทราบว่าจะมีข้อกล่าวหาเรื่องทำร้ายร่างกายหรือไม่  ... ถึงตอนนั้นคุณและสามีควรนำหลักฐานไปชี้แจงความบริสุทธิ์  ซึ่งก็ทำเตรียมตัวไว้นะคะทั้งนี้เพื่อปกป้องชื่อเสียงของพวกคุณ  เผื่อในกาลต่อมา แม่สามีเป็นอะไรไป  ตำรวจจะได้ไม่มาเพ่งเล็งที่สามีคุณหรือตัวคุณ  แต่จะไม่มีประโยชน์อะไรเลยที่จะพยายามอยู่ร่วมชายคาเดียวกัน  เพราะคนเราต่อให้เป็นสายเลือดเดียวกัน ถ้าหากเรื่องไปไกลถึงขึ้นศาลแล้ว  ความรัก  ความไว้วางใจกัน  มันได้เจือจางหายไปมากแล้วนะคะ อย่าว่าดิฉันมองอะไรในแง่ร้ายเลย  คนอายุหกสิบกว่าจะว่าแก่ก็ยังไม่แก่  จะว่าแก่ก็ได้ (ขึ้นอยู่กับยีนส์)  ถ้าเขาชอบกริ๊ดใส่บ่อย ๆ เวลาเกิดอารมณ์ไม่พอใจขึ้นมา  มันไม่เป็นผลดีต่อเด็กเล็กนะคะ  เด็กจะเลียนแบบ และใช้การกริ๊ดเมื่อไม่สบอารมณ์ทุกครั้ง ... ดิฉันว่าสภาพบ้านมันร้อนรุ่มอย่างไรก็ไม่รู้   คุณย้ายได้ก็ควรย้ายให้เร็วที่สุดนะคะ  อย่าไปฝันถึงภาพครอบครัวสุขสันต์ในขณะนี้เลยค่ะ  บางครอบครัวอยู่ห่างกันแบบมีช่องว่างให้หายใจ  จะรักกันมากกว่าอยู่กันแบบหายใจรดคอกันนะคะ จากคุณ : บีพี เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 21:48:45

ความคิดเห็นที่ 21 น่าให้อยู่กับ น้องสะใภ้สามีมากเลย เราเข้าใจเลยว่าความร้ายกาจ ของ ผู้หญิงฝรั่งนะ ร้ายและ เลวมากกว่าคนไทยซะอีก เพราะคนไทยถึงจะเลวยังไง ใจก็ยังมีความปราณี แต่ฝรั่งนั้นร้ายแบบใจดำอำมหิต  หัวหมอ บางทีตำรวจก็เอือมเหมือนกันแต่ก็ต้องทำตามหน้าที่ มีเยอะคะ กรณีอย่างนี้ แฟนเราเคยมีปัญหาเหมือนกันแต่กับน้องสาวเขา แฟนประกาศขายบ้านและคิดค่าเช่าน้องสาวย้อนหลังไปด้วย สรุปอีน้องตัวแสบไม่เหลืออะไรเลย เพราะดีใจไง ว่าได้ขายบ้านคิดว่าจะได้เงิน พอเซ็นต์ชื่อยอมรับไป แฟนให้ทนายจัดการเรียกค่าเช่าย้อนหลัง มันเลยไม่เหลืออะไร ใจเย็น ๆ เอาใจช่วยแต่สงสารสภาวะจิตใจเด็กจังเลยอ่ะ จากคุณ : ตุ้ม สเปน -เบลเยี่ยม - อยุธยา (Kun Toom) เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 21:50:11

ความคิดเห็นที่ 22 เราว่าสามีคุณ เห็นแก่ตัว ไม่เห็นแก่เมียแก่ลูก เห็นอยากจะปกป้องสิทธิ์ของตัวท่าเดียว อยากได้นักก็ต้องรอแม่ตายแหละ แบบนี้ประสาทเสีย ลูกรับเคราะห์ไปที่สุดเพราะปกป้องตัวเองไม่ได้ ความทรงจำวัยเด็กนี่สำคัญนะคุณ สามีจะให้มาทนอยู่ในโรงพยาบาลบ้านี่ตลอดเลยหรือไง จากคุณ : ก เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 22:06:18 A:98.197.83.77 X: TicketID:000072

ความคิดเห็นที่ 23 เท่าที่อ่านแม่สามีของ จขกท นี่คงเป็นโรคประสามไปแล้วนะคะเนี่ยจิตใจไม่ปกติน่ะค่ะ เท่าที่อ่านนะคะ ที่จริงสามีของคุณก็น่าจะรู้อะไรๆมากกว่าคุณนะคะว่าแม่เค้าเป็นคนยังไง เรื่องนี้มันคงไม่ใช่แค่เรื่องการมีสิทธิ์ไม่มีสิทธิ์ในบ้านค่ะ เพราะเด็กเล็กๆของคุณนี่สำคัญกว่าใครทั้งหมดไม่อยากให้ลูกเติบโตมาสภาพแวดล้อมที่แย่ๆก็ไม่ควรให้อยู่ให้ในสิ่งแวดล้อมแบบนี้นะคะในความเห็นของเรา อ่านแล้วตกใจคือพ่อของสามีฆ่าตวตายนี่สิ น่ากลัวจังและเท่าที่อ่านก็ไม่รู้ว่าแม่ของสามีคุณเป็นคนยังไง จากที่อ่านมาเราก็ว่าเค้าไม่ปกติเป็นเราไม่อยากให้ลูกเจ้าใกล้เลยค่ะ กลัวจะทำร้ายลูกเรามากกว่านั้น ยังไงลองคุยกับสามีคุณดีๆอีกครั้งนะคะว่าเค้าจะเลือกอะไรระหว่างสิทธิในบ้านหลังนี้กับความปลอดภัยของลูก เมีย และความสบายใจของคุณ จากคุณ : loveTRAVEL1977 เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 22:42:53

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านตามเรื่องที่คุณเล่ามา ดิฉันคิดว่าแม่สามีของคุณมีอาการคนเป็นโรคจิต ตอนนี้แค่กรี๊ดกร๊าดโวยวาย และลงมือลงไม้กับเด็กที่ไม่สามารถตอบโต้กลับได้ แต่หากเหตุการณ์ตึงเครียดต่อไปเรื่อยๆ ก็น่ากลัวว่าแม่สามีคุณอาจสติแตกถึงขนาดลงมือทำร้ายคุณและลูก หรือแกล้งอย่างอื่น เช่นเอายาพิษใส่อาหาร ใส่เครื่องดื่ม ฯลฯ เวลาเจอกับคนที่มีอาการแบบที่คุณเล่ามา ก็ให้ลืมเรื่องความเป็นญาติทางสายเลือดไปได้เลย ให้โฟกัสที่ความปลอดภัยของตัวคุณเองและลูกๆ และให้รีบย้ายออกมาโดยเร็วที่สุด หากไม่คิดถึงตัวเอง ก็ให้คิดถึงลูกๆบ้าง หากเกิดอะไรไม่ดีขึ้นในวัยนี้ มันจะส่งผลร้ายกับการพัฒนาการของเขา หากต้องอยู่กับคนจิตไม่ปกติแบบแม่สามีคุณ เด็กๆจะ trauma จนเสียสุขภาพจิต ย้ายออกเถอะค่ะ ส่วนเรื่องมรดกบ้านนั้น ก็ปรึกษาทนายความเอาก็แล้วกันนะคะว่าจะทำอย่างไร จากคุณ : Smilla เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 23:14:44

ความคิดเห็นที่ 25 เราว่าสามี จขกท น่าจะคุยกับคุณแม่นะคะ ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วตอนตัดสินใจย้ายมาจากอังกฤษ ท่านเห็นดีเห็นชอบอยากให้มาเต็มใจใช่ไหมคะ แต่ว่าตอนคุยกันควรมีบุคคลอื่นร่วมด้วยนะคะ จะได้มีพยานว่าไม่มีการทำร้ายร่างกายกัน เราเดาว่าคุณแม่สามีคงมีหลักฐานหรือพยานอะไรบ้างละไปแจ้งความ แล้วคงมีการสีบสวนระดับหนึ่ง จดหมายมาจาก Staatsanwalt หรือเปล่าคะ น่าจะยังไม่ใช่จากศาล ลองให้สามีปรึกษาทนายดูก็น่าจะดีนะคะ เพราะว่าคิดว่าต้องเอาหลักฐาน และไปแสดงตน เพื่อโต้แย้งข้อกล่าวหา ถึงแม้จะเป็นการจับแขนเขย่าไม่ตั้งใจมันก็อาจจะเป็นประเด็นได้ แต่เราคิดว่าอัยการน่าจะให้ประณีประนอมกันมากกว่า  แต่ถ้าจบด้วยการขึ้นศาลก็ต้องมีทนายทั้งสองฝ่ายใครแพ้ก็ต้องจ่ายค่าทนายให้อีกฝ่ายด้วย ขั้นฟ้องร้องกันก็ใช้เวลาสักพักอยู่นะคะ จะอยู่กันยังไงลำบากใจน่าดู สุดท้ายก็อาจจะต้องขายบ้าน หรือให้แม่เขาจ่ายค่าเช่าบ้าน (ถ้าลูกชายใจแข็งพอ) ตามกฏหมาย ถ้าสามี จขกท ไม่ได้พี่น้อง ก็น่าจะมีสิทธิ์ในบ้านเพียงแค่ 25 % นะคะ (แต่เราไม่แม่นเรื่องกฏหมายนะคะ) สับสนทีแรกอ่านจากที่ จขกท เขียนก็เข้าใจว่า เป็นลักษณะอพาท์เม้น มีห้องนอนเดียว เพราะว่า จขกท บอกว่านอนในห้องรับแขก แต่พออ่านที่เขียนอีกทีคือเป็นบ้านสองชั้น มีสองห้องนอน ก็พอมีเนื้อที่ใช้สอยอยู่ แต่สำหรับคนห้าคน มันก็ดูอึดอัดมากทีเดียวนะคะ เพราะว่าลูกทั้งสองคนน่าจะต้องการห้องคนละห้อง คุณแม่สามีก็ไม่ได้อายุมากก็ต้องทนอึดอัดกันไปอีกนาน เราว่าคุณแม่สามีเขาไม่ได้คิดเรื่องสิทธิทางกฏหมายอะไร เขาคิดว่านี่คือบ้านเขาง่าย ๆ เลย เพราะว่าเป็นบ้านสามี อยู่แบบนี้มาตลอด นาทีนี้ย้ายออกมาก่อนดีกว่า อยู่ไปก็อึดอัด สงสารลูกเปล่าๆ คะ สุขภาพจิตเสีย่มองหน้ากันไม่ติดแน่ ๆ พ่อแม่เครียด อาจจะส่งผลให้ลูกด้วย คิดถึงลูกเราไว้ก่อนดีกว่าคะ จริงๆ บ้านมันก็อาจจะเล็กเกินไปสำหรับลูกสองคนนะคะ เด็กก็น่าจะต้องการห้องนอนคนละห้อง ยังไงสามี จขกท ก็ยังมีงาน มีเงินเดือนรายจ่ายอาจจะเพิ่มมากขึ้นแต่สบายใจได้ยิ้มได้หัวเราะกันในครอบครัวดีกว่านะคะ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 00:00:25 จากคุณ : Pschatz เขียนเมื่อ : 2 มิ.ย. 54 23:20:22

ความคิดเห็นที่ 26 แสดงว่าแม่กับสามีไม่ได้คุยกันเรื่องที่จะย้ายออกไปอยู่แล้วใช่ไหมคะ ถึงได้เกิดการฟ้องร้อง    ถ้าจุดประสงค์การฟ้องคือการขอให้ย้ายออก และทางคุณก็จะทำอยู่แล้ว น่าจะตกลงกันได้ ส่วนเรื่องสัดส่วนการเป็นเจ้าของบ้านของสามีคุณเป็นเท่าไหร่ ก็ให้มีการตกลงและบันทึกไว้เป็นหลักฐาน   ดิฉันไม่ได้รู้เรื่องกฏหมายหรอก  ถ้าต้องไปศาลก็จะแจ้งว่าจะย้ายออกอยู่แล้ว และเรื่องประกอบอื่นๆที่ทางคุณและสามีไม่ได้ทำตามที่แม่กล่าวหา ก็หาหลักฐานแสดงว่าเราไม่ได้เป็นตามนั้น ทุกอย่างก็น่าจะจบ   ไปอยู่ฝรั่งเศสหกเดือน อยู่ไทยหกเดือนนี่เยี่ยมไปเลยค่ะ   สามีเป็นลูกคนเดียวใช่ไหมคะ ที่คุณเขียนมานี่ ดิฉันนึกเห็นใจแม่สามี ไม่รู้ว่าเธอเจออะไรมาบ้าง เป็นอย่างนี้แต่แรก หรือพึ่งมาเป็น ป่วยเป็นโรคทางกายอะไรด้วยไหม จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 00:20:44

ความคิดเห็นที่ 27 อยู่ดอยช์เหมือนกันคะ เป็นกำลังใจให้คะขอให้ผ่านไปได้ ถ้าเป็นไปได้น่าจะย้ายไปเช่าโวนนุ่งข้างนอก ''เพื่อสุขภาพจิต'' คนที่นี่ส่วนมากไม่ค่อยอยู่รวมกับพ่อแม่ คนสูงอายุชอบอยู่เงียบๆ ความสัมพันธ์พ่อแม่ลูกต่างกับบ้านเราลิบลับ เอ่อแต่คนที่นี่ทำไมชอบโวยวายจังเห็นบ่อยๆเวลาออกไปข้างนอก เวลามีปัญหาใช้ทนายอย่างเดียว จากคุณ : Kika เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 01:17:02 A:79.222.44.106 X: TicketID:214337

ความคิดเห็นที่ 28 ว่ากันตามเนื้อผ้านะ สามี จขกท ก็ไม่ย่อยเหมือนกันนะ ลองคิดดู ตัวพาครอบครัวแม่และลูก สี่ชีวิต มาอยู่ในบ้านแม่ บ้านสองห้องนอน เป็นใครก็อึดอัดนะ เห็นหน้ากันตลอด ไม่ได้บอกว่าสิ่งที่แม่สามีทำน่ะถูก แต่สามีก็แย่เหมือนกัน แม่ตัวอยู่บ้านหลังนี้มาตลอด พอพ่อตายทำถึงจะต้องให้เขาขายแบ่งเล่า ก็เขาอยู่ของเขามาสร้างมากับสามีเขา สามีคุณจะรอไม่ได้เลยหรือ จู่ๆ ก็ย้ายทั้งครอบครัวมาล้อมล้อมเขาแบบนี้ คนอยู่คนเดียวมานาน มีเด็กวัยซนอีก อยากมาดูแลตกลงมันได้ดูแล หรืออยากมาอยู่บ้านเขา เเล้วให้เขาแบ่งให้ หากหวังดีจริง ไปเช่าบ้านอยู่ใกล้ๆ มีเวลากินข้าวกัน เจอกันอาทิตย์ละหน เหม็นหน้ากันต่างคนต่างกลับบ้าน ตอนนี้ปัญหาใหญ่กว่า แม่สามีคือ ตัวสามีคุณเองแหละ ทำให้ทุกชีวิตรอบข้างปั่นป่วนไปหมด เพราะอยากจะได้บ้านหลังที่พ่อแม่อยู่กันมาเเค่นั้นเอง คุณลองถามตัวเองดูสิว่า สามีคุณน่ะ โลภกับพ่อกับแม่หรือเปล่า ทั้งที่เขายังไม่ตายเสียหน่อย จากคุณ : ก เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 01:18:01 A:98.197.83.77 X: TicketID:000072

ความคิดเห็นที่ 29 ขอตอบเพิ่มเติมนะคะ คือจากเหตุเมื่อ 15 พค ที่แกมากรี๊ดใส่ลูกสาวเรา เราก็ไม่โต้ตอบอะไรกับแกแล้วค่ะ เพื่อตัดปัญหาทุกอย่าง จากที่เราไม่ได้โต้ตอบอะไรแก บ้านเงียบสงบมากค่ะ เพราะแต่ก่อนแฟนเราก็เถียงกลับไปกลับมา จากนั้นก็ซื้อของเตรียมตัวเพื่อเดินทางในวันที่ 26 พค ค่ะ แต่ระหว่างนั้น วันที่ 16 พค เราไปพบเจ้าหน้าที่ child benefit office เพราะแกโทรไปแจ้งไว้ค่ะ เราก็ไปตามนัด เค้าก็เข้าใจดีว่าเป็นเรื่องภายในครอบครัวเค้าไม่อยากยุ่ง ต่อมา 24 พค (แค่ 2 วันก่อนเดินทาง) ก็มีตำรวจมาที่บ้านแจ้งข้อกล่าวหา แฟนเราบอกว่าครั้งแรกที่เค้าเปิดประตูไปตำรวจมีท่าทีขึงขัง แต่แฟนเราพูดจาสุภาพ แต่งตัวสุภาพ ตำรวจก็ลดท่าทีก็บอกให้เรารอจดหมาย ก็รอจนครบอาทิตย์ก็ไม่เห้นมาก็เลยจะเดินทางเมื่อวาน ( 1 มิย) แต่ดันได้รับหมายเรียกวันที่ 31 ตอน 4 โมงเย็น ถ้าไม่มีเรื่องตำรวจกับหมายศาลเข้ามาแกได้ลั้ลลาอยู่บ้านหลังนี้คนเดียวตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วค่ะ แต่นี่แกไปสร้างเรื่องไว้เราเลยต้องอยู่ต่อกันอีก เพราะไม่รู้ว่าหลังจากวันที่ 17 มิย แล้วจะยังไงต่อไป ถ้าจะไปฝรั่งเศสตอนนี้ก็ไม่ได้อีก จะไปเช่าแฟลตอยู่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะให้เซ็นต์สัญญาเช่าอย่างน้อยกี่เดือนกี่ปีค่ะ ตอบคุณ pha-sea-pha เพราะเหตุการณ์เมื่อวันที่ 15 ทำให้แฟนเราไม่อยากคุยไม่อยากบอกแม่เค้าค่ะว่ามีแผนย้ายไปฝรั่งเศส แฟนเราบอกไว้แค่ลุงเค้าคนเดียว แฟนเราเป้นลูกคนเดียวค่ะ ตอบคุณ Pschatz เมื่ออาทิตย์ที่แล้วแฟนเราเข้าไปถามเป้นคล้ายๆนักกม. แต่แฟนเราบอกว่าไม่ใช่ซะทีเดียว เค้าถามเกี่ยวกับเรื่องสิทธิ์ในบ้าน ซึ่งแต่ก่อนเค้าเข้าใจว่า เค้าและแม่ต่างมีสิทธิ์ในบ้านคนละ 50% (แฟนเราคิดว่า แม่เค้าก้คงคิดว่าตัวเองมีสิทธิ์ 50% เหมือนกัน) แต่พอเจ้าหน้าที่คนนั้นดูเอกสารเค้าก็บอกว่า แค่มีสิทธิ์ใช้บ้านร่วมกันค่ะ เรากับแฟนไม่เคยแสดงออกถึงความเครียดให้ลูกเห้นค่ะ ก็ยังเ่ล่น มีความสุขกันดี ส่วนเรื่องแม่เค้ามีปัญหาทางจิตมั้ย เราไม่ทราบค่ะ เค้าเพิ่งรู้ว่าตัวเองเป้นมะเร็งผิวหนังเมื่อไม่นานมานี้ น่าจะราว 4 เดือน ซึ่งเราก็ไม่ทราบว่าถึงขั้นไหนแล้วแต่แกเข้ารับการผ่าตัดออกแล้วค่ะ เป้นที่หน้า 3 จุด พอเราถามสามีถึงอาการของแก สามีเราก็จะบอกว่า เวลาคุยอะไรกับแกส่วนมากไม่เคยได้รับคำตอบจากคำถามที่ถามไปค่ะ ขนาดแฟนเราจะขับรถไปส่งที่โรงพยาบาล บอกแกไว้ก่อนแล้วว่าตอนเช้าจะไปส่งให้ แฟนเราก็ตื่นแต่เช้าไปนั่งรอที่ห้องครัว แต่แกกลับปฏิเสธแล้วบอกว่าโทรเรียกแท๊กซี่แล้ว แฟนเราก็เลยโมโห ไม่ค่อยอยากสนใจเรื่องของแกอีก ตั้งแต่เรามาอยู่เวลาชวนแกไปหาเพื่อนๆของแกที่หมู่บ้านที่แกเคยอยู่ แกไม่เคยไปเลยค่ะ เราไปหาลุงกับป้าแกก็ปฏิเสธที่จะไปด้วยทุกครั้ง เราก็งงค่ะ เคยถามสามีหลายครั้งเหมือนกันว่าทำไม ทั้งๆที่แกโทรไปหาเค้าทุกวันวันละ 10 รอบ สี่ทุ่มก็ยังโทรไปค่ะ แต่ช่วงที่เริ่มมีเรื่อง child benefit office เข้ามาแกไม่เคยโทรหาลุงกับป้าเลยจนถึงปัจจุบัน และลุงกับป้าก็ตกใจว่าเกิดอะไรกันขึ้นทำไมแม่เค้าถึงได้ทำแบบนี้ ส่วนเรื่องที่พ่อเค้าฆ่าตัวตาย แฟนเราก็ยังไม่ทราบสาเหตุค่ะ แต่ถ้าแม่เค้าเป้นแบบนี้มานานแล้ว ถ้าเป้นเราเราก้เครียดน่าดู (แฟนเราออกจากบ้านไปตั้งแต่อายุ 18 ค่ะ) แฟนเราบอกว่าพ่อเค้าก็เป้นแบบ typical german ค่ะ ซึ่งถ้าได้แต่งงานกับใครแล้ว จะดีจะร้ายก็ไม่ยอมเลิก ไม่ยอมแต่งงานใหม่ เค้าคงสะสมความเครียดมานานมั้งคะ เราก็ไม่เคยเจอพ่อสามีค่ะเพราะพ่อเค้าเสียได้ราว 1 ปีก่อนที่เราจะรู้จักสามี ส่วนเรื่องลูกๆ ตั้งแต่เค้าไม่ต้องมานั่งฟังเสียงกรี๊ด เค้าก็ยังร่าเริงเหมือนเดิมค่ะ แต่แฟนเราห้ามลูกคนโตไปเข้าใกล้แก อ่อ ตั้งแต่ลูกเราเริ่มพูดได้ตั้งแต่ 7 เดือน เรียก มาม๊า ปาป๊าได้ ปัจจุบัน 19 เดือน เข้าใจทั้ง ไทย อังกฤษ เยอรมัน พูดเยอรมันได้หลายคำแล้ว เค้าไม่เคยเรียกย่าเค้า (โอม่า) เลยค่ะ แต่ถ้าถามเค้าว่าคนไหนโอม่าเค้าชี้บอกได้ แต่เค้ากลับเรียกหาแต่ป้าของแฟนเราตลอดค่ะ เดี๋ยวเราจะให้แฟนแปลทุกบรรทัดจากเอกสารที่เค้าส่งมาให้เราฟังค่ะ จะดูว่ามีกี่เรื่องกันแน่ เพราะเมื่อบ่ายแฟนเราก็บอกว่า นี่แม่เค้าใส่ข้อความไว้ด้วยว่า เรามักจะป้อนอาหารให้ลูกกันในห้องครัว เราก็เลย งง ถ้าไม่ป้อนในครัวแล้วจะให้ไปป้อนที่ไหน เลยอยากรู้รายละเอียดทั้งหมด จะได้แยกเป้นข้อๆให้ชัดเจนเพื่อแก้ต่าง ส่วนบ้านหลังนี้เราบอกแฟนว่า ไม่ต้องไปแคร์มันหรอก ปล่อยให้แกอยู่ไป แกก็คงอยู่ได้อีกไม่นาน ถ้ายังเป็นประสาทแบบนี้ แต่แฟนเราก็ยังไม่วายไม่ยอมปล่อยบ้านหลังนี้ให้ตกเป้นกรรมสิทธิ์ของแก ถ้าหลังจากวันที่ 17 มิย ผลเป็นยังไงจะมาเล่าให้ฟังนะคะ เสียดายที่เราไม่สามารถพูดหรือฟังเยอรมันได้ นี่แหละที่เค้าอยากให้ ญ ไทยก่อนแต่งงาน อย่างน้อยก็ได้เรียน ได้รู้ภาษาของเค้าบ้าง จะได้เอาตัวรอดที่นี่ ตัวเราเองได้วีซ่าของอังกฤษค่ะเพราะเมื่อก่อนแฟนทำงานที่นั่น แล้วใช้วีซ่าติดตามคู่สมรสเข้ามาเยอรมันได้ข้ามขั้นตอนสอบภาษาค่ะ ขอขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาอ่านเรื่องราว ช่วยคิดหาทางออก ในปัญหาของเรามากค่ะ จากคุณ : nini เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 01:47:15 A:77.189.198.13 X: TicketID:066157

ความคิดเห็นที่ 30 ไม่มีความรู้เรื่องกฏหมายหรอก แต่ถ้าเป็นเรา -เราจะสู้แค่ป้องกันตัวเอง ให้สะอาด เพื่อไม่ให้มีประวัติเสีย ถ้าไม่ผิดจริง -ระหว่างนี้เรา สามีและลูกจะย้ายออก เพื่อให้ทุกคนมีสุขภาพจิตดีขึ้น จากคุณ : BluemirroR เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 01:50:20

ความคิดเห็นที่ 31 เรื่องปัญหา ครอบครัว เป็นเรื่อง ละเอียดอ่อน ฃับฃ้อน อารมถ็+ความรู้สึก ของครอบครัว มันยากที่จะ บอกได้ว่า ใครผิด ใครถูก หรือ ออกความคิดเห็น เอาเป็นว่า เข้ามาให้กำลังใจ จขกท.  และ ครอบครัวฝ่ายสามี ให้มีทางออก ที่ดีๆ เป็นที่พอใจ กันทุกฝ่าย จากคุณ : คนตัดผ้าตัดกระดาษ เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 02:18:38

ความคิดเห็นที่ 32 ตอบ คุณ ก สามีเราไม่เคยคิดจะให้ขายบ้านหลังนี้ค่ะ ถ้าสามีเราเค้าโลภจริงเค้าไม่ต้องรอจนถึงตอนนี้หรอกค่ะ เค้าสามารถทำได้ตั้งแต่เมื่อ 7 ปีก่อนหลังจากพ่อเค้าเสีย (บ้านหลังนี้ซื้อจากเงินเก็บของพ่อคนเดียวค่ะ เพราะแม่ทำงานอะไรมาได้เงินเดือนแต่ติดลบทุกเดือน) เมื่อก่อนก็ต่างคนต่างอยู่ แต่เพราะเค้าดันรักและเป้นห่วงแม่ขึ้นมา เราจะไปขัดขวางความรักที่เค้าจะแสดงต่อบุพการีได้ยังไงคะ จากคำพูดของคุณ "อยากมาดูแลตกลงมันได้ดูแล หรืออยากมาอยู่บ้านเขา เเล้วให้เขาแบ่งให้" เค้าไม่ต้องให้แม่แบ่งให้อยู่แล้วค่ะ เพราะบ้านเป้นของพ่อเค้าค่ะ แฟนเราเค้าคงคิดว่าแม่เค้าอยากอยู่กับหลาน ถ้ามีสมาชิกในบ้านเพิ่มขึ้น คงดีกว่าปล่อยแกอยู่เหงาๆคนเดียว จากที่เราตอบไปจะเห็นได้ว่าแกเป้นคนขี้เหงาค่ะ แกจะใช้โทรศัพท์ทั้งวันค่ะ โทรหาคนนั้นคนนี้ ตอนแฟนเราอยู่ที่อังกฤษแกก็จะโทรเล่าเรื่องต่างๆที่เกิดขึ้นในแต่ละวันให้ฟังทุกวันค่ะ วันนี้ทำอะไรกินบ้าง ไปช้อปอะไรบ้าง อากาศเป็นยังไง จากคุณ : nini เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 02:24:16 A:77.189.198.13 X: TicketID:066157

ความคิดเห็นที่ 33 สำหรับเรา เราก็ยังคิดว่าก็คงต้องคุยกันเราว่าปัญหามันเกิดเพราะสามีคุณออกจากบ้านมานาน ขาดความผูกพันในส่วนที่แม่ลูกควรจะมี เมื่อตอนนี้กลับมา อาจจะทำให้แม่คิดว่ากลับมาเพราะหวังบ้านในเมื่อทัศนะคติเค้าเป็นอย่างนั้นก็เลยมองทุกอย่างในแง่ลบไปหมด ไปเที่ยวหากับไปอยู่ย่อมไม่เหมือนกันอยู่แล้ว ถึงแม้ว่าตอนนี้เรื่องจะไปถึงศาล แต่ก็ยังพอจะคุยกันได้ ควรจะตกลงทุกๆอย่างภายในบ้านค่าใช้จ่าย พื้นที่ส่วนตัว สิ่งไหนใครไม่ชอบ etc..  เราไม่รู้ว่าคุณอยู่กันยังไง ถ้าอยู่ด้วยกันแต่ต่างคนต่างกิน ต่างคนต่างอยู่ เดินสวนไปมาเหมือนคนไม่รู้จักกันนี่ก็ไม่ไหวนะ เราว่าต่างคนก็ต่างอึดอัด   เราว่าก็น่าเห็นใจทั้งสองฝ่าย แม่ก็คงเป็นโรคจิต อาจจะเกิดจากการที่เค้าเสียสามี การที่อยู่คนเดียวมานาน เราว่าลักษณะนี้คงต้องค่อยๆเข้าหาเค้านะ เราไม่รู้ว่าแม่สามีคุณพูดภาษาอังกฤษได้ไหม แต่เราว่าคุณก็ควรจะเรียนภาษาเยอรมันเพิ่มเติม เอาให้สื่อสารเบื้องต้น คุยกันเถอะค่ะ อย่างไรก็คนในครอบครัว ถึงแม้ต่อไปจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่ก็เพื่อจะจากกันด้วยดี เพื่อรักษาครอบครัวเอาไว้ จากคุณ : Stupid is as stupid does เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 02:41:44

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านแต่หัวค่ำพยายามทำความเข้าใจอย่างละเอียดก่อนจะแสดงความเห็น อย่าไปโกรธแม่สามีเลย เพราะที่เป็นๆอยู่นี่เพราะอาการเจ็บป่วยทางใจมากกว่า เห็นใจท่านเถอะค่ะ ดิฉันคิดว่า แม่สามีคุณป่วยเป็น Bipolar disorder นะ ท่าทางคุ้มดีคุ้มร้าย ลักษณะนี้จิตใจผันผวนเยอะมาก บางคนเป็นหนักๆนี่ไม่ทำร้ายตัวเองก็ทำร้ายคนอื่น ทางที่ดีก็น่าจะconvince สามีให้ย้ายออกไปเช่าบ้านอยู่ดีกว่า เพราะฟังๆดูคุณและสามีไม่ได้มีปัญหาทางการเงินที่จะต้องมาทนอยู่สภาพอย่างนี้ หากรักลูกก็อย่าให้ลูกมาเสียสุขภาพจิตด้วยเลย พอย้ายออกไปและก็หาเวลามาดูแลแม่บ้างดิฉันเชื่อว่า ความสัมพันธุ์ระหว่างแม่ลูกจะดีขึ้น แต่ขอให้กำลังใจ จขกท และชื่นชมที่มีสติในการตอบความเห็นอย่างไม่มีหลุด แม้จะโดนทดสอบอารมณ์โดยบางความเห็นก็เถอะ จากคุณ : Rinta เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 05:10:42

ความคิดเห็นที่ 35 แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 54 16:50:34 จากคุณ : ZT1260 เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 14:53:59

ความคิดเห็นที่ 36 ตอบ ความคิดเห็นที่ 32  เจ้าของกระทู้ ถ้าจะว่ากันตามกฏหมายแล้ว   บ้านหลังนั้นเป็นสินสมรสระหว่างพ่อกับแม่ของสามีคุณนะครับ เมื่อพ่อตาย บ้านก็ตกเป็นของแม่  แต่มรดกส่วนที่เป็นของลูกคือ 25% สามีคุณมีสิทธิ์แค่ 25% ในบ้านหลังนั้น  และได้สิทธิ์อยู่บ้านหลังนั้นด้วย  นั่่นหมายความว่า   บ้านหลังนี้ ห้ามขาย  หรือถ้าขายออกไปแล้ว  ก็จะต้องให้สิทธิ์แก่แม่ของสามีได้อยู่บ้านหลังนี้จนกว่าจะตาย พ่อตายไป 7 ปีแล้ว  เพิ่งคิดจะกลับมาอยู่ดูแลแม่เอาช่วงนี้  ทั้งๆที่แม่ก็เคยชินกับการอยู่คนเดียวมาตั้ง 7 ปีแล้ว  และแม่ก็ยังไม่แก่นะครับ  แค่ 64 ปีเอง คุณอ้างว่า  บ้านหลังนี้ซื้อด้วยเงินเก็บของพ่อคนเดียว  แม่ไม่มีเงิน   อย่างไรก็ตาม  ไม่ว่าจะซื้อด้วยเงินของใคร  บ้านก็เป็นสินสมรสครับ  ไม่ใช่บ้านของพ่อคนเดียว ตอนที่สามีคุณยังอยู่อังกฤษ แม่เขาโทรเล่าเรื่องต่างๆ   เป็นธรรมเนียมปกติของคนเยอรมันที่เขาจะโทรคุยกับใครๆ  ถามทุกข์สุขกัน  หรือ เล่าทุกข์สุขกัน  ไม่ใช่เพราะเหงาหรอกครับ  แต่พอย้ายมาอยู่ด้วยกันแล้ว   ได้เห็นนิสัยใจคอกันแล้ว  ทำให้แม่สามีอึดอัด  ไม่อยากอยู่ร่วมชายคาเดียวกันแล้ว   ครอบครัวคุณก็ต้องย้ายออกไปเพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่ายครับ จากคุณ : ออนไลน์ เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 14:59:11

ความคิดเห็นที่ 37 เห็นใจแม่ จากคุณ : ta/'o-o/' เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 17:03:16

ความคิดเห็นที่ 38 เห็นข้อความเพิ่มเติมของคุณใน คคห ที่ 32 แล้วสะท้อนใจอย่างหนึ่งว่า ถ้าในกาลข้างหน้า ...  สมมติว่ามีเรื่องในทำนองคล้ายกันนี้เกิดขึ้นกับคุณ  แล้วลูกชาย(รวมทั้งสะใภ้) บอกว่า บ้านที่คุณและสามีอยู่กันมานานนั้น เกิดจากรายได้หรือเงินเก็บของสามีของคุณ (หรือพ่อของลูกชายคุณ) คนเดียวเท่านั้น (สมมติว่าคุณเป็นแม่บ้านอย่างเดียวนะคะ)  คุณเป็นหญิงสาวต่างชาติ ถึงมีรายได้ก็มีไม่มาก หรือถ้ามีก็ติดลบทุกเดือน (ไม่มีเงินเก็บ) และไม่ได้ช่วยสามีออกเงินซื้อบ้าน .... ถ้าคุณได้ยินข้อความดังกล่าว  คุณมีความรู้สึกหรือความคิดเห็นที่จะตอบลูกชาย(รวมทั้งสะใภ้)ของคุณอย่างไรคะ ดิฉันว่าบางที ... บางเรื่องโดยเฉพาะเรื่องระหว่างแม่และลูกมันยุ่งยากตรงที่เกิดความน้อยใจกันและกันนี่แหละ  ยิ่งเกิดจากความผิดหวังที่ไม่ได้รับความรักตอบจากอีกฝ่าย มันทำให้อะไรที่คิดว่าน่าจะดี กลับแย่ลง ... คุณสามีของคุณคาดหวังความรักที่แม่น่าจะหวานหรือตอบรักความหวังดีของเขา (เวลาเขาหยิบยื่นความช่วยเหลือให้)  แต่กลับกลายเป็นสิ่งตรงข้าม เช่น แม่อาจจะน้อยใจเรื่องใหม่ เรื่องเดิมที่ว่าได้ขอความช่วยเหลือไปนั้น เขาก็เลยเปลี่ยนใจ ...  สามีคุณก็เลยเกิดความน้อยอกน้อยใจ ...  ส่วนฝ่ายคุณแม่ก็คาดหวังความช่วยเหลือด้านการเงินจากลูกชายใช่หรือเปล่า (จากที่คุณบอกว่าคุณแม่เขาเคยส่งเรื่องให้ลูกชายจ่ายค่าตกแต่งบ้าน) ก็กลับกลายเป็นลูกขอเก็บค่าเช่าในส่วนที่เป็นสิทธิ์ของเขา  ....  เรื่องมันก็เลยโอละพ่อไป  ... นานไปทั้งสองฝ่ายก็คงอยากจะมากระชับรอยร้าว  แต่เนื่องจากสามีคุณจะเอาไม้บรรทัดมาวัดสิทธิ์กันตรงแน่ว แต่ฝ่ายคุณแม่ก็ไม่เคยพูดถึงเรื่องที่เธอคาดหวัง(ในใจ)  เช่น เรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ  ที่อยากให้ลูกช่วย ที่เดาเพราะเห็นว่า มีสงครามเย็นในเรื่องการปะกระดาษลงบนของกิน ของดื่ม  ...  ถ้าคิดมากหน่อยก็คือ คุณแม่มีปัญหาเรื่องการเงิน เมื่อเครื่องดื่มพร่องหายไป  ก็คิดมากว่าต้องไปหาซื้อหามาใหม่  ต้องใช้จ่ายเงินเพิ่มเติม   ....  สมมติว่าของกินทุกอย่างในบ้านสามีคุณออกหมด  ต่อให้น้ำดื่มที่หยิบผิดขวดมา แต่ก็เป็นเงินที่สามีคุณออกไปทั้งนั้น  เรื่องพวกนี้ก็คงไม่เกิด หรือไม่แม่เขาก็คงคิดว่า ถึงแม้ห้องที่เคยใช้สบาย ๆ ลดน้อยไป  แต่เธอได้เงินทองมาเพิ่ม มาชดเชยความสูญเสียนั้น ลองตรองดูว่า  มีความคาดหวังอะไรที่ซ่อนเร้นอยู่ไหมคะ  ...  คุณเป็นสะใภ้ อย่างไรเสียก็คงเป็นคนหนึ่งที่เจอผลกระทบของคุณแม่กับลูกชาย  ดิฉันไม่อยากให้คุณเข้าข้างใคร  อยากให้คุณมองอย่างคนกลาง   ถ้าคุณเป็นคนนอก  ต่อให้บ้านหลังนี้เป็นของเรา 100% เพราะเจ้าของบ้านเสียชีวิต และได้ทำพินัยกรรมยกบ้านหลังนี้ให้  ... แต่ถ้ามรดกนั้นเป็นอสังหาริมทรัพย์ที่มีคนอาศัยอยู่ และอยู่มานานมากจะเรียกว่าเกือบชั่วอายุขัยของคน ๆ นั้นก็ได้  เราก็ไม่สามารถให้เขาออกหรือนำไปขายได้ค่ะ  อันนี้ดิฉันว่าตามกฎหมายอย่างทางอังกฤษนะคะ  อันนี้เป็นเรื่องที่เกิดกับเพื่อนของสามีดิฉันเองเลยค่ะ .... เขาได้บ้านหลังเล็ก ๆ จากพินัยกรรมของป้า และเขาอยากจะย้ายเข้าไปอยู่เอง  เพื่อนคนนี้ก็ทำไม่ได้ค่ะ  รวมไปถึงคิดจะขายบ้านเพื่อเอาเงินไปซื้อบ้านหลังใหม่ ก็ยังติดคารังคาซังอยู่อย่างนั้น เพราะคนอยู่คนนั้นเขาก็ยื่นเรื่องต่อศาลว่าเขาอยู่มาเกือบชั่วชีวิต ส่วนค่าเช่าก็ได้นะคะไม่มากมายอะไร(ตามเรทที่เขาเคยจ่ายกับผู้ตาย(ป้า)  ฉะนั้นถึงแม้เขาจะได้มรดก ก็เหมือนไม่ได้มรดก ถ้าดิฉันมองเรื่องนี้ลึก ๆ อีกครั้ง  ก็น่าจะเป็นปัญหาอยู่สองประเด็นใหญ่  คือ การเงิน  กับ การสื่อสาร จากคุณ : บีพี เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 19:52:11

ความคิดเห็นที่ 39 ช่วยอะไรไม่ได้ แต่ขอถามหน่อยได้ไหมครับว่าสามีทำงานอะไร ทำไมคิดจะย้ายไปอยู่ที่ไหนก็ย้ายได้ตามใจเลย จากคุณ : อยากย้ายง่ายๆ บ้าง เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 22:23:06 A:58.9.218.202 X: TicketID:316966

ความคิดเห็นที่ 40 ปล่อยให้คุณแม่สามี เขาอยู่อย่างสงบตามลำพังดีกว่านะคะ ครอบครัวสี่คนไปอาศัยอยู่กับ ผู้หญิงสูงอายุ ที่เขาต้องการอยู่ลำพังอย่างสงบ... ที่ลูกชายบเขาไปดึงดันอยู่ด้วย ก็เพื่ออยากได้บ้านหลังนั้น... ก้คงจะรอว่าเมื่อไรแม่เขาตายไปกระมัง ถ้าแม่เขาทำพินัยกรรมยกให้คนอื่นไป... แม้แต่ลูกชายก็ไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้... ถึงต่อให้จ้างทนายฟ้องรอ้งหลังจากพินัยกรรมเปิด ดิฉันมีพี่สะไภ้เยอรมันสูงอายุ ซึ่งเขามีอพาทเมนท์ให้คนเช่า และต่อมาเขาให้ครอบครัวดิฉัน(สามีดิฉันคือนอ้งชายเขา)อาศัยฟรีๆ ถ้าครอบครัวดิฉันไม่ย้ายเข้าไปอยู่ พี่สะไภ้จะยกอพาทเมนท์นั้นให้กับโบสถ์หนึ่งในประเทศบราซิล... โชคดีของครอบครัวดิฉันจึงมีอพาทเมนท์อาศัยฟรี ที่สำคัญ... ต้องสร้างความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันระยะยาวเป็นการพิสูจน์ใจกัน ไม่ใช่หวังจะเอาสมบัติจากคนสูงอายุ ถึงต่อให้เป้นลูก หรือพี่น้องกันก็ตาม ถ้าไม่ถูกกัน ... เขาไม่จำเป็นต้องยกสมบัติให้กับลูก หรือ พี่น้องในสายเลือดก็ได้ค่ะ เพิ่มเติม... ดิฉันไม่ได้อยากได้อพาทเมนท์นั้นในเยอรมนี ตัวดิฉันเองย้ายกลับมาอาศัยในนิวยอร์ค มีความสุขสบายดี ทั้งๆที่เช่าอพาทเมนท์เก่าๆอยู่แต่เป็นชีวิตที่สนุกเร้าใจสำหรับดิฉัน ต่างกับอพาทเมนท์ในเยอรมนีสวยทันสมัยกว่าก็ตาม แต่ดิฉันไม่สนใจ... ส่วนสามีดิฉันจึงต้องเดินทางไปมาเยี่ยมลุกๆที่เรียนอยู่ในอเมริกา ตัวเขาเองที่เป็นน้องชายอยู่ดูแลอพาทเมนท์ ไม่งั้นก็จะถูกยกให้คนอื่นไป พี่สะไภ้เขาไม่สนใจหรอกว่า จะต้องยกให้พี่น้องกัน มันเป็นสิทธิ์ของเขา... เหมือนกับแม่สามีของ จขกท. น่ะค่ะ แก้ไขเมื่อ 03 มิ.ย. 54 23:36:26 จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 3 มิ.ย. 54 23:29:55

ความคิดเห็นที่ 41 เห็นด้วยกับหลายความเห็นเลยค่ะ โดยเฉพาะในประเด็นที่ว่าปล่อยบ้านให้แม่เค้าอยู่เถอะ  อันนี้ไม่ได้พูดถึงกฏหมายนะคะ แต่พูดถึงว่านึกแบบคนไทยๆ ถ้าคนแก่คนนี้เป็นแม่เรา ถึงแม่ไม่ได้ออกเงินซื้อบ้านสักบาท พ่อเป็นคนซื้อ มีลูกคนนึงอยากย้ายมาอยู่กับแม่ ถึงจุดหนึ่งแม่ไม่เต็มใจให้อยู่แล้วด้วยเหตุผลใดก็ช่าง ลูกก็น่าจะย้ายออก ดันทุรังไปก็ดูจะเจ็บกันทุกฝ่าย ไม่มีใครได้ มีแต่คนเสียทั้งแม่ ลูก หลาน ก็เข้าใจนะคะว่าสามีคุณเป็นคนตัดสินใจว่าจะเอายังไงต่อไป แต่คำพูดภรรยาก็มีน้ำหนักต่อการตัดสินใจของสามีนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : โตช้าแก่เร็ว เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 02:48:53

ความคิดเห็นที่ 42 เข้ามาให้ข้อมูลเพิ่มเติมนะคะ เมื่อเช้าก็ถามจากสามีเกี่ยวกับบ้านหลังนี้มา แต่เพิ่งจะมีเวลาตอบหลังจากลูกหลับแล้วค่ะ ก่อนนี้เราเข้าใจว่าบ้านหลังนี้พ่อของเค้าเป้นคนซื้อ เพราะเค้าเคยบอกว่าเมื่อก่อนอยู่แฟลตแล้วย้ายมาบ้านนี้ ตอนที่เค้าย้ายของกันมา ตู้โชว์ใบใหญ่ ที่เราบอกรายละเอียดตั้งแต่แรกว่ากินพื้นที่ 2 ฝาผนัง มันถอดออกจากกันได้ค่ะ แล้วพ่อเค้าก็ปั่นจักรยานย้ายของมาเองทั้งหมดระยะทางกว่า 30km แต่ที่เราเข้าใจนั่นผิดค่ะ บ้านหลังนี้ คุณปู่ของแฟนเราเป้นคนซื้อจากรัฐบาล บ้านที่เคยมีอยู่ถูกระเบิดเสียหายทั้งหมดตอนสงครามโลก ทางคุณปู่ไม่อยากย้ายครอบครัวไปอยู่ร่วมกับคนอื่นที่บ้านไม่ถูกผลกระทบ (ทางรัฐบังคับให้คนที่บ้านช่องดีอยู่ต้องรับคนที่ไร้บ้านเข้าพักด้วย) คุณปู่มาเจอบ้านหลังนี้ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากบ้านหลังเดิมค่ะ (ปัจจุบันพื้นที่บ้านหลังเดิมก็เป็นหญ้ารกไม่สามารถปลูกอาคารใหม่ได้เพราะไม่ได้รับอนุญาต) บ้านหลังใหม่นี้เหลือแต่ฝาผนัง ส่วนอื่นๆของบ้านพังไปหมด คุณปู่เค้าเลยซ่อมแซมพออยู่ไปสักพักก็ขอซื้อกรรมสิทธิ์ในที่ดินของบ้านหลังนี้ค่ะ คุณพ่อเป้นลูกคนเดียวและอาศัยอยู่ที่บ้านหลังนี้ตลอดไม่เคยย้ายไปไหนจนถึงแต่งงานและมีแฟนเราค่ะ ก็อยู่รวมกันทั้งหมด มี 5 คน คุณปู่-ย่า อยู่ที่ห้องนอนชั้นบน,พ่อ-แม่ อยู่ที่ห้องนอนชั้นล่าง ส่วนแฟนเราอยู่ที่ห้องนอนเก่าของคุณพ่อ (ตอนเด็ก) (ตอนนี้คือห้องน้ำของชั้น 2) ก็อยู่ที่นี่กันจนถึงแฟนเราอายุ 3 ขวบก็ย้ายออกไปเช่าแฟลตค่ะ แต่อยู่ได้ไม่นานก็ขอย้ายกลับมาอยู่ที่บ้านหลังนี้เหมือนเดิมเพราะค่าเช่าแฟลตแพงมาก ก็อยู่กันมาจนถึงปัจจุบันค่ะ หลังจากคุณปู่เสียเมื่อ 20 ปีที่แล้ว บ้านนี้ก็ตกเป็นของ คุณย่าและคุณพ่อค่ะ คุณย่าเพิ่งเสียได้ 10 ปี บ้านนี้ก็ตกทอดมาอยู่ที่คุณพ่อ เราสงสัยเกี่ยวกับอาการหวงของของแม่แฟนก็เลยสอบถามเค้าค่ะ จากที่เล่าเรื่องบ้านหลังนี้พอคุณพ่อแฟนเสีย ( 7 ปีก่อน) และตอนนั้นแฟนเราไปอยู่ที่ฝรั่งเศสบ้านนี้ก็เหมือนเป้นของคุณแม่คนเดียว (แต่ในทางกม. คือ มีสิทธิ์ร่วมกันระหว่าง เมีย (แม่แฟน) และลูก (แฟน)) แฟนเราว่าแต่ก่อนก็มีปัญหาแบบนี้เกิดขึ้น ย่าเค้าก็ complain แม่เค้าไปซะทุกเรื่องเหมือนกัน แต่แม่เค้าไม่กล้าเถียงเพราะย่าเค้าฉลาดกว่า พอคุณย่าเสีย แม่เค้าจัดการทิ้งของของย่าทั้งหมด แฟนเราบอกว่าแม่เค้าเกลียดย่าเค้ามาก ทิ้งหมดทุกอย่างที่เป้นของย่า เค้าสามารถเก็บไว้ได้บางส่วนก็ขนเอาไปไว้ที่ฝรั่งเศส ที่เราสงสัยว่าทำไมแม่เค้าถึงได้บอกว่า เป้นครัวของเค้า แฟนเราถึงได้บอกเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ค่ะ (เรื่องอุปกรณ์ครัวเราใช้ของเราที่ขนมาจากอังกฤษและใส่ไว้ในชั้นวางของที่เราซื้อกันที่นี่ค่ะ) เพราะแม่เค้าทิ้งทุกอย่างเลย อาจทำให้พ่อเค้าเสียใจก็ได้ (อันนี้แฟนบอก) จะเห้นได้ว่าพ่อเค้าฆ่าตัวตาย 3 ปีหลังจากที่ย่าเสีย เราก็ไม่รู้ว่าภายใน 3 ปีนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้างค่ะ ตอบ คุณออนไลน์ เรื่องใครมีสิทธิ์กี่เปอร์เซ็นต์เราก็ไม่ทราบอ่ะค่ะ แต่ที่เราได้เล่ามาเรื่องบ้านก็อาจจะเรียกได้ว่าเป้นสินสมรสได้เหมือนกันมั้ยคะ เพราะพ่อก็ได้รับบ้านหลังนี้ต่อมาด้วย เราก็ไม่เข้าใจเรื่องกม. แต่แฟนเราไปถามนักกม.เกี่ยวกับกรรมสิทธิ์เค้าก็ตอบว่าเป็นสิทธิ์ที่ให้ใช้ร่วมกัน ไม่สามารถบอกได้ว่ากี่เปอร์เซ็นต์ ส่วนความคิดเราคุณแม่เค้าน่าจะได้ส่วนมากกว่าเนื่องจากแม่เค้าได้ลงทุนตกแต่งบ้าน (ติดวอลเปเปอร์และระบบฮีทเตอร์) ตอบ คุณบีพี เรื่องของกินต่างคนต่างซื้อค่ะ เมื่อก่อนเคยซื้อมาเพื่อให้กินร่วมกันแต่คุณแม่เค้าชอบคนละยี่ห้อที่แฟนเราซื้อมา บางทีเราออกไปซื้อกับข้าวแม่เค้าฝากซื้อของแฟนเราก็ออกให้ค่ะ ส่วนเรื่องรายรับของคุณแม่เค้าได้ราวๆ 900 ยูโรค่ะ เป้นเงินสวัสดิการของเค้ารวมกับที่เป็นแม่หม้าย (เราไม่แน่ใจชื่อเรียกของเงินตัวนี้นะคะ แต่จะได้รับก็ต่อเมื่อคู่สมรสเสียชีวิต) เราก็ไม่แน่ใจว่าเค้าใช้จ่ายพอมั้ยนะคะ แต่แฟนเราบอกว่าแม่เค้าได้มาเท่าไหร่ก็จะใช้หมดไปกับการช้อปปิ้ง ถ้าถูกใจของอะไรแล้วก็จะซื้อแบบเดียวกัน 2-3 ตัว แต่ไม่เคยใส่พอเต็มตู้ก็จะเอาไปทิ้งค่ะ (อันนี้เป็นความชอบของเค้า) ตอนเราย้ายมาตู้เสื้อผ้าที่อยู่ชั้นบนจะมีแต่เสื้อผ้าของคุณแม่ค่ะ ของแฟนเรานิดหน่อยส่วนของคุณพ่อเค้าทิ้งไปหมดแล้ว ตอนนั้นเค้าก็ไม่พอใจค่ะที่ต้องรื้อเสื้อผ้าของเค้าเพื่อให้มีที่ว่างในตู้เสื้อผ้าสำหรับครอบครัวของเรา คุณแม่เค้าก้มาถามเราค่ะว่าอยากได้ตัวไหนไว้มั้ยเราก็ขอเก็บบางตัวที่เราใส่ได้ค่ะส่วนที่เหลือเค้าก็คงเอาไปบริจาคบ้าง (อันนี้เราไม่แน่ใจ) ส่วนค่าใช้จ่ายเรื่องน้ำประปา แกส ไฟฟ้าก็หารครึ่งค่ะ ถ้าคิดว่าครอบคัวเราเอาเปรียบคุณแม่ก็จะว่าได้ค่ะเพราะเราตั้งสี่คน แต่ทั้งนี้แฟนเราได้ตรวจสอบอัตราการใช้น้ำและไฟฟ้าแล้วพบว่าค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นจากที่ตอนคุณแม่อยู่คนเดียวนิดหน่อยค่ะ แฟนเราเค้าเทียบจากมิเตอร์ อ่อ เรื่องน้ำดื่มเมื่อก่อนเราใช้น้ำร่วมกันค่ะแฟนเราเป้นคนซื้อมาก็วางไว้บนโต๊ะกินร่วมกัน แต่เมื่อไม่นานมานี้คุณแม่เค้าจัดการแยกเองค่ะ ตอนนี้เราก็เข้าใจคุณแม่เค้ามากขึ้นค่ะ น่าจะเกิดจากความเครียดที่สะสมมานานจากคุณย่าเค้า พอได้อยู่คนเดียวเลยได้ปลดปล่อยทุกอย่าง จะทำอะไรก็ได้ จะวางอะไรตรงไหนก็ได้ จะใช้พื้นที่ทำอะไรก็ได้ แต่พอเรามาอยู่เลยเกิดอาการหวงของและสูญเสียอิสรภาพ อันนี้เป้นความผิดของครอบครัวเราค่ะที่ย้ายเข้ามา ตอบ คุณอยากย้ายง่ายๆบ้าง ตอนนี้แฟนเราไม่มีงานทำค่ะเพราะเรารับเงิน parents money อยู่ค่ะ (คิดจากฐานเงินเดือนล่าสุดของแฟนจากอังกฤษ) ซึ่งมีกฏว่าห้ามทำงานภายใน 14 เดือนหลังเด็กคลอด แต่แฟนแอบทำงานกับเพื่อนเค้าค่ะแปลเอกสารซึ่งส่งงานทางอินเตอร์เน็ตก็เลยสามารถย้ายไปอยู่ที่ไหนเมื่อไหร่ก็ได้ ตอบคุณ JidNice เรื่องดึงดันอยู่นี่ตอนช่วงหน้าหนาวเค้าไม่ยอมย้ายค่ะ (เราคลอดลูกสาว พย.) ก็เลยจะย้ายช่วงซัมเมอร์ช่วงนี้อากาศอุ่นขึ้นเค้าเลยตัดสินใจว่าจะย้ายแต่มาเกิดเรื่องทั้ง child benefit office,ตำรวจและศาลขึ้นมาพร้อมๆกัน เรื่องอยากได้บ้านนี้มั้ย เค้าอยากได้ค่ะเพราะเป้นบ้านจากคุณปู่ แต่ถ้าถามว่าเราย้ายกันมาเพื่อกดดันให้คุณแม่เค้ายกให้มั้ย เค้าบอกว่าเค้าไม่ต้องทำอะไรยังไงบ้านก็ต้องตกเป็นของเค้าอยู่แล้ว แต่ถ้าคุณแม่จะยกในส่วนของแม่เค้าให้ใครก็สามารถทำได้ค่ะแฟนเราก้ไม่ได้ห้ามเพราะเป้นสิทธิ์ของเค้า จากคุณ : nini เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 03:05:08 A:77.189.238.78 X: TicketID:066157

ความคิดเห็นที่ 43 ดิฉันเห็นใจคุณ จขกท นะคะ ที่ต้องลำบากอยู่ตรงกลางระหว่างขิงระหว่างข่า อีกอย่างคุณเป็นสะไภ้ พูดกับเขาไม่รู้เรื่อง ลำบากหนักขึ้นไปอีก คุณยายแม่สามีคุณคงเห็นว่าอยู่ๆก็มีศัตรูเต็มบ้าน..แกเลยยิ่งไปกันใหญ่ ดิฉันมีเพื่อนสนิทหลายคนเป็นคน German ได้เห็นน้ำใจกันว่าเป็นคนเอาจริงกับแทบทุกเรื่อง คือรักก็รักจริง บทจะเอาก็เอาจริงสลึงห้าสิบไม่มีเว้น แต่ก็เข้าใจเขานะคะ เราเลยคบกันได้ ดิฉันคิดว่าถ้าคุณบอกให้สามีถอยเสียได้ก็ถอยเถอะค่ะ ปล่อยคุณยายแกไว้ของแกเอง ที่บ้านมีไว้เยี่ยมอย่างเดียวก็น่าจะดีกว่านะคะ จากคุณ : PatPDX เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 03:29:10

ความคิดเห็นที่ 44 คุณตอบละเอียดจัง  ... ถ้ารายได้คุณแม่เท่านั้น  ก็อย่างที่ดิฉันว่าไว้เลยค่ะ  เธอมีเงินไม่ได้เยอะอะไร พอกินแบบประหยัด ๆ นะคะ  หักค่าโน้นค่านี่ที่ต้องเฉลี่ยกับสามีคุณแล้ว  ก็ต้องประหยัดค่ะ (คืออาจจะประหยัดกิน เพื่อไปซื้อของใช้ที่ั้เธอชอบหรืออยากได้  อะไรทำนองนี้นะคะ)  จึงเข้าใจเลยค่ะว่าทำไมตอนซ่อมบ้าน  เธอจึงส่งเรื่องให้ลูกชายช่วยออกเงินให้  เธอคงคิดว่าบ้านนี้ส่วนหนึ่งอย่างไรเสียลูกชายก็ต้องได้กรรมสิทธิ์ในที่สุด (เมื่อเธอจากไป) แต่ก็เห็นใจสามีคุณนะคะ  เข้าใจว่าระยะนี้การเงินก็ไม่คล่องนัก เนื่ืองจากไม่ได้ทำงานเต็มเวลา ค่าใช้จ่ายพ่อแม่ลูกสี่คนก็หนักโขอยู่   ...  อันนี้คิดเล่น ๆ นะคะ  ถ้าสมมติการเงินดีมาก ๆ  คือออกเงินทุกอย่างในบ้าน รวมทั้งของคุณแม่ด้วย  ไม่ว่าจะเป็นค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากิน รวมทั้งมีพ๊อกเก็ตมันนี่ให้คุณแม่ไปช๊อปปิ้งเพิ่มเติมอีก  ... คาดว่าสถานะการณ์คงจะเปลี่ยนไปจากที่ประสบอยู่เลยนะคะ  เงินของคุณแม่เก้าร้อยยูโรนั้นเธอจะไปช๊อปปิ้งอะไรหรือทำอะไรก็ตามใจเธอ   เขียนอย่างนี้  ไม่ใช่มองว่าคุณแม่เธอหน้าเงินนะคะ  แต่คิดว่าเป็นธรรมดาของมนุษย์ไม่ว่าจะเป็นชาติใด เผ่าใด ถ้าการเงินและความเป็นอยู่อึดอัด  มันพลอยทำให้เห็นอะไรก็หงุดหงิดง่ายค่ะ การอยู่ร่วมกันหลาย ๆ คนในบ้านเดียวกัน โอกาสที่จะเข้าใจผิดกันก็เกิดขึ้นได้ง่ายมาก ... ตีความกันคนละด้านได้ .. มันเหมือนกับว่า ตรงนี้พื้นที่ของฉัน ตรงนั้นเป็นของของเธอ หรือไม่ก็ฉันเคยอยู่แบบนี้  เธอมาอยู่ด้วย ก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตฉันสบายหรือดีขึ้น มีแต่เพิ่มความคับข้องใจ .. ในขณะที่อีกฝ่ายก็มองว่า ฉันก็มีสิทธิ์จะอยู่นะ  แล้วก็ไม่ได้ใช้พื้นที่อะไรมากมายนัก  และก็ให้เธอเป็นเอก  ฉันยอมเป็นรอง  ค่าน้ำค่าไฟถ้ามีเพิ่มฉันจะออกส่วนที่เพิ่ม หรือไม่ก็หารกัน ... คิดว่าทุก ๆ เช้าที่ตื่นขึ้นมา  ทั้งคุณแม่ และครอบครัวคุณ .. ต่างก็ไร้ความสุขนะคะ ต้องคอยระมัดระวังไม่ให้กระทบกระทั้งกัน  พูดอย่างนี้นี่ก็รวมไปถึงสามีของคุณด้วยนะคะ  ยิ่งอยู่กันมานานจนเกือบปี  ... แน่นอนค่ะ มีความเครียดสะสม  จึงไม่แปลกใจที่โอกาสที่คุณแม่ สามี รวมถึงสะใภ้ (ตัวคุณ) จึงทะเลาะกันนะคะ  ... คนที่ได้รับผลเสียสุดก็อย่างที่รู้ค่ะ  คือ  เด็ก   (ป . ล.  อย่าคิดว่าเด็กยังเล็กอยู่นะคะ  แล้วเขาจะไม่รู้สึกถึงอุณหภูมิของความร้อนรุ่มจากความตึงเครียดของสมาชิกในบ้าน) อย่างไรถ้าพูดคุยหาทางออกตกลงยอมกันได้  ก็ควรกระทำนะคะ  อย่างที่ดิฉันบอกบางเรื่องมันมีสาเหตุจากการมองต่างมุม  คิดออกมาคนละแบบ และที่ำสำคัุญคือ อย่าไปเอาชนะกันเลยค่ะ  คนในครอบครัวกันเอง  .. เคยอ่านเรื่องคดีแย่งตึก แย่งอาคารกัน (ในระหว่างครอบครัวคนมีสตางค์) ในที่สุดคนที่ได้เงินทองไปมากสุด ก็คือ ทนายความนะคะ  นั่นคือคนนอกที่ชนะ  แต่ทั้งสองฝ่ายของสายเลือดหมดสิ้นเนื้อประดาตัว  เพราะคำเีดียว คือ คำว่า ศักดิ์ศรี หรือการไม่ยอมกันนั่นเอง จากคุณ : บีพี เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 04:17:19

ความคิดเห็นที่ 45 คนเยอรมันที่เห็นแก่ตัวและชอบเอาแต่ได้จำนวนหนึ่ง   ทำแบบสามีคุณ เดิมอยู่ประเทศอังกฤษ   แต่อังกฤษไม่ให้สวัสดิการสังคมดีเท่ากับเยอรมัน เขาก็พาภรรยาและลูกๆย้ายมาอยู่เยอรมนี  เพื่อรับเงินสวัสดิการจากรัฐบาลเยอรมัน   เช่น  เงินค่าเลี้ยงดูบุตร (Kindergeld) ได้รับ 184 Euro/คน/เดือน  สำหรับบุตรสองคนแรก ได้ 190 Euro สำหรับบุตรคนที่สาม  ได้ 215 Euro สำหรับบุตรคนที่สี่ ซึ่งเงินนี้ได้ทุกเดือนจนกว่าบุตรจะอายุครบ 18 ปี หรือ ไม่เกิน 25 ปีถ้ายังไม่จบการศึกษา เงินช่วยเหลือสำหรับพ่อแม่ (Elterngeld) ได้สูงสุดถึง 1,800 Euro/เดือน ซึ่งได้ทุกเดือนเป็นเวลา 14 เดือน และยังมีสวัสดิการอื่นๆอีก  ซึ่งคนเยอรมันที่ย้ายมาจากประเทศอื่นๆ  ตั้งใจย้ายมาเพื่อรับเงินสวัสดิการนี้ จริงๆแล้วรัฐบาลตั้งใจจะช่วยเหลือคนเยอรมันที่ทำมาหากินและเสียภาษีอยู่ในเยอรมนี เพื่อช่วยเหลือค่าครองชีพกับการที่ต้องมีภาระรับผิดชอบเพิ่มขึ้นเมื่อมีลูก สามีของคุณเป็นคนเห็นแก่ได้  แม้กระทั่งกับแม่แท้ๆที่คลอดตัวเองออกมายังไม่มีใจเมตตาสงสารแม่เลย บ้านที่แม่อยู่มาจนอายุ 64 ปี  แม้จะเป็นมรดกตกทอดมาจากพ่อ   แม่ก็ย่อมมีสิทธิในบ้านหลังนั้น ไม่มีใครไล่แม่ออกไปจากบ้านหลังนั้นได้  แม่มีสิทธิจะอยู่ในบ้านหลังนั้นไปจนตาย บ้านที่แม่สามีอยู่นั้นก็ไม่ได้มีราคาค่างวดอะไรมากมาย แม้จะขายก็อาจจะหาคนซื้อแทบไม่ได้  เพราะอยู่ทางเยอรมนีฝั่งตะวันออกและเป็นชนบท แต่...สำหรับแม่สามี  บ้านหลังนี้มีความหมายกับท่านมากมาย เพราะได้ใช้ชีวิตอยู่มาที่บ้านหลังนี้เป็นเวลานานแล้ว ปกติแล้วลูกจะไม่อยากอยู่ที่เมืองฝั่งตะวันออก  ใครๆก็พากันย้ายไปอยู่ฝั่งตะวันตกและหางานทำกัน แต่เพราะสามีของคุณกินเงินสวัสดิการและไม่ทำงาน  เขาจึงไม่คิดจะย้ายไปอยู่ที่อื่นนอกจากอาศัยบ้านแม่ สาเหตุการฆ่าตัวตายของพ่อ   ก็ไม่ควรปรักปรำแม่  คนที่ฆ่าตัวตายเป็นได้หลายสาเหตุ บางคนร่ำรวยล้นฟ้า  แต่พอรู้ผลว่าตัวเองเป็นโรคอัลไซเมอร์  เขารับไม่ได้  เขาก็ชิงฆ่าตัวตายไปก่อน ดังที่เพิ่งเป็นข่าวใหญ่ในหน้าหนังสือพิมพ์เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา สามีของคุณเอาแต่ได้  ทั้งกับแม่ตัวเอง และกับประเทศของตัวเอง เขากินเงินสวัสดิการสังคม  โดยไม่ทำงาน  ทำตัวเป็นภาระของประเทศ หากเงินสวัสดิการนั้นเป็นสิทธิอันพึงมีพึงได้ของเขา  เขาย่อมทำให้ถูกต้องได้ แต่เขาก็หลบเลี่ยง  แอบทำงานมืดโดยไม่ให้รัฐบาลรู้ เพราะกลัวว่าจะถูกหักเงินสวัสดิการให้ลดลง คนเยอรมันแบบนี้มีอยู่ไม่น้อยเลย ที่ทำตัวเป็นกาฝากของประเทศ คนอื่นทำงานเสียภาษีกัน  แต่พวกเขากินเงินภาษีจากคนอื่นโดยไม่ทำงานเสียภาษี หรือทำงานมืดแบบไม่ต้องเสียภาษี  บางคนรับเงินสวัสดิการสังคมด้วย   ได้บ้านสวัสดิการอยู่ด้วย ได้เสื้อผ้า อาหาร  เครื่องซักผ้า หรือ แม้แต่รถยนต์จากรัฐโดยไม่คิดจะทำงานเสียภาษี บางทีหลอกรัฐบาลว่าไม่มีเงินอยู่ในบัญชีเลย   แต่แอบเอาเงินไปฝากไว้ที่ประเทศอื่น เพียงเพื่อจะได้รับเงินสวัสดิการสังคมมากขึ้น เป็นผู้ชายแท้ๆ  น่าจะคิดทำมาหากินสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยตนเอง ไม่น่าจะคิดแย่งมรดกกับแม่ตัวเองเลยนะครับ ตอนนี้ความสัมพันธ์ก็แย่ไปแล้ว   คนที่เห็นเงินสำคัญกว่าความรักความผูกพันระหว่างสายเลือดและบุญคุณ คนๆนั้นเป็นคนเลว   ไม่น่าคบอย่างย่ิง แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 54 05:22:41 จากคุณ : ออนไลน์ เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 05:10:36

ความคิดเห็นที่ 46 เรื่องนี้เราเห็นใจคุณเจ้าของกระทู้นะคะ  หากเราเป็นคุณ เราคงอึดอัดมากๆ บอกสามีย้ายออกมาก่อนเถอะค่ะ เพื่อสุขภาพจิตที่ดีของคุณและลูกด้วย คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่ยากนะคะ จากคุณ : Tang_Siri เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 12:01:28

ความคิดเห็นที่ 47 จัดให้คุณออนไลน์ ล้านกิฟท์ จากคุณ : ก เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 12:25:38 A:98.197.83.77 X: TicketID:000072

ความคิดเห็นที่ 48 คห.45 โดนอย่างแรง สามี จขกท. เป็นคนที่เห็นแก่ตัวจริงๆ ไม่เคยทำงานเสียภาษีแต่กลับมาเพื่อรับสวัสดิการ ขนลูกเมียมาอีกต่างหาก ช่างไม่มีความละอายเลย แล้วคิดจะมาแย่งบ้านที่แม่เคยอยู่อีก ร้ายกาจมาก จากคุณ : คนเรา เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 13:16:07 A:124.120.156.250 X: TicketID:318780

ความคิดเห็นที่ 49 เจ้าของกระทู้ไม่ต้องคิดอะไรมากค่ะ .... คิดว่าถ้าลูกคุณ ทำอย่างนี้กับคุณจะรู้สึกอย่างไร.... เบ่งออกมา ... เลี้ยงมาอย่างดี .... พอแม่แก่ตัว มาฟ้องให้แบ่งสมบัติเพราะตัวเองไม่มีที่อยู่.... ดิฉันไม่ได้ต่อว่าเจ้าของกระทู้นะคะ ... แต่อยากให้เจ้าของกระทู้เตือนสามีนิดนึงก็ยังดี พาลูกกลับมาตั้งหลักเมืองไทยก่อนดีมั้ยคะ ... มาอยู่บ้านคุณพ่อคุณแม่เจ้าของกระทู้ก่อน แล้วค่อยดูลู่ทางกันอีกที แก้ไขเมื่อ 04 มิ.ย. 54 14:01:36 จากคุณ : n_godde เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 14:00:48

ความคิดเห็นที่ 50 สงสาร จขกท แล้วคะ เพราะทั้งๆที่แทบจะไม่ใช่เรื่องของ จขกท เองตรงๆ แต่ต้องแอบมาปวดหัวด้วย เราว่าไม่ใช่ จขกท ไม่อยากจะย้ายนะคะ ทั้งๆที่บอกมาในหลายๆ ครั้งแล้วว่าอยากจะย้าย เป่าหูสามี จนเค้ายอมย้ายและกำลังจะย้ายออกแต่โดนหมายศาลซะก่อน เลยทำให้ไปไม่ได้ เลยตอนนี้กลายเป็นปัญหาอรุงตุงนัง ทั้งๆที่ไม่ได้ก่อ เพราะไม่รู้กฏหมายของเยรอมัน มาขอปรึกษาก็โดนคนด่าเรื่องสามี ซึ่งไม่ใช่เรื่องของ จขกท แต่ว่าสามี จขกท มันก็ไปกระทบ จขกท อยู่ดี เจ็บคะ ยังกะโดนตบหน้าเลย เสียใจด้วยตอนนี้ ใช่มั้ย? อย่างที่หลายท่าบอกว่าคนเยอรมันทำไรทำจริง ยึดมั่นว่าที่ฉันทำนั้นถูกต้อง  พูดจริงๆนะคะ กว่าจะไปเปลี่ยนเค้าได้ คนพูดต้องเหนื่อยน่าดู ยิ่งถ้าหัวดื้อแล้วละก้อ พูดจนปากจะฉีกเค้าก็ไม่เปลี่ยน เราไม่รู้เรื่องกฏหมาย แต่พยายามหาทางออกให้ละกันคะ ตอนนี้สามียอมย้ายออกแล้วจากที่คุณกล่าวมาข้างต้น แต่คงไปฝรั่งเศสตอนนี้ไม่ได้ จขกทกะสามี มีเงินเก็บมั้ย ในตอนนีสามีไม่ได้ทำงานก้ให้เค้าลองไปหาข้อมูลดู ว่าถ้าจะเช่าบ้านต้องทำสัญญาอย่างต่ำเท่าไหร่ ราคาเท่าไหร่ที่พอจ่ายไหว แล้วคดีจะต้องสู้กันนานเท่าไหร่ ถ้านานก็ออกมาเช่าเหอะ แล้วเวลามีเรื่องแบบนี้เราสามารถย้ายออกได้มั้ย เราว่าถ้า จขกท ย้ายออกมา อาจทำให้เรื่องเย็นลงได้ แต่ติดตรงที่ จขกท มีเงินรึเปล่า อันนี้นี่แหละปัญญาหนัก เราว่ามาช่วยหาทางให้ จขกท เป่าหูสามีจนสำเร็จให้ย้ายออกมาบ้านแม่ ดีกว่ามานั่งว่า สามี จขกท คะ ขออภัยถ้าไม่ถูกใจหลายๆท่าน เราเห็นใจ จขกท นะคะ เพราะเป็นคนกลาง กลืนไม่เข้าคลายไม่ออก เซงสุดๆ จากคุณ : Memory of life เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 17:02:26

ความคิดเห็นที่ 51 ดิฉันคิดเหมือนคุณออนไลน์ คห ที่ 45 เลยคะ ดิฉันอยู่เยอรมันนีและเห็นใจแม่สามี จขกท มากถึงมากที่สุด สุดท้ายแล้วที่ จขกทเล่ามาทั้งหมดเหมือนทำให้คนอื่นๆ รู้ว่าสามีคุณเห็นแก่ตัวแค่ไหน จขกทก็ไม่ได้รับคำตอบเกี่ยวกับกฎหมายอีกต่างหาก ต้องให้สามีคุณแก้ปัญหาเองแล้วละ ส่วนตัวคุณก็เลี้ยงลูกและสงบปากสงบคำไว้ดีที่สุด เพราะคุณก็ไม่เข้าใจและไม่สามารถสื่อสารภาษาเยอรมันได้ จากคุณ : STRESSI เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 17:37:43 A:91.2.46.59 X: TicketID:309073

ความคิดเห็นที่ 52 น่าเห็นใจคุณนะคะ ปัญหาที่อยากรู้ก็ไม่ได้คำตอบ กลับกลายเป็นฟังคำตำหนิสามีเราแทน อย่าคิดมากนะคะ ทำในส่วนของเราให้ดีที่สุด เลือกคำตอบและคำแนะนำที่จรรโลงใจไปปรับใช้ค่ะ   เราเห็นคุณก็เป็นคนใจเย็นน่าดู ใครมีข้อสงสัยอะไร คุณเล่าเพิ่มเติมแบบไม่มีอารมณ์ เลย นับถือๆ ขอให้เจอทางออกเร็วๆ นะคะ บ่อยครั้งที่คนที่อยู่ตรงกลางก็ทำตัวไม่ถูก เป็นแซนด์วิชเจอทั้งบนและล่าง...อัดกันเข้ามา จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 18:47:39

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ ตัวเราเองอาจจะเป็นคนผิดก็ได้ที่ยอมย้ายกันมาอยู่ที่นี่ หากเรายืนกรานว่าไม่ย้ายคงไม่มีปัญหาต่างๆเกิดขึ้น ตอนเราอยู่กันที่อังกฤษก็เช่าแฟลตเล็กๆอยู่ ก็อยู่กันได้ไม่มีปัญหา มีเงินเหลือเก็บไม่มาก จากความหวังดีของสามี (ในบางความเห็นอาจจะมุ่งไปในประเด็นกลับมาเพื่อแย่ง) ที่มีต่อเราและลูก ก็อยากย้ายกลับมาเพื่อให้เราและลูกอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี เืพื่อนบ้านดีๆรอบบ้าน หากเค้าต้องไปทำธุระไกลบ้านก็ไม่ต้องกลัวอันตรายที่จะมาถึงครอบครัว การศึกษาที่เค้ามองว่าน่าจะดีกว่าที่อังกฤษ และตัวเค้าเองไม่ชอบชาวมุสลิมซึ่งมีมากที่นั่นกลัวลูกๆและเราไม่ปลอดภัย (อันนี้เราขอโทษชาวมุสลิมนะคะ) อีกอย่างแม่เค้าก็มีโรคประจำตัวคือ นิ่ว และปวดท้องเป้นระยะๆก็ได้ผ่าตัดมดลูกไปแล้วราวเดือน ตค ปีที่แล้ว ถ้าเราใจแข็งและใจดำไม่ให้เค้าย้ายกลับมาที่นี่เพื่อดูแลแม่อย่างที่เค้าหวังก็คงจะดีกว่านี้และปล่อยให้ทางรัฐดูแลแม่เค้าไปเองเพราะไม่มีใครบอกเค้าได้ว่าผลจากการผ่าตัดจะเป้นยังไง ส่วนประเด็นเรื่อง เห็นแก่ตัว เอาแต่ได้ เรารู้แค่ว่าจะมีเงินสวัสดิการให้ลูกๆถ้าย้ายกลับมาอยู่ที่นี่ ซึ่งถ้าเทียบกับรายจ่ายที่อยู่ที่นี่เงินตัวนี้พอจะช่วยเหลือในรายจ่ายของเด็กๆให้อยู่ได้โดยไม่ถึงกับอยู่กันลำบาก ตอนที่เราย้ายกันมาใหม่ๆแฟนเราก็สมัครงานไว้ ก็มีเรียกสัมภาษณ์บ้าง มี 1 แห่งเรียกมาจะให้เริ่มงานแต่ก็ไปติดปัญหาเรื่องต้องย้ายของออกจากอังกฤษเพราะหมดสัญญาที่ฝากของไว้ เค้าเลยต้องปฎิเสธงานไป ตอนที่ย้ายมาที่นี่เค้าก็ได้ทำการติดต่อยกเลิกเงินสวัสดิการของเด็กที่ได้รับจากอังกฤษค่ะ และเมื่อไม่นานมานี้ทาง child trust fund ก็ส่งเอกสารมาให้เนื่องจากว่าเราไม่ยอมเปิดบัญชีเพื่อรับเงินตัวนี้ เค้าเลยจัดการเปิดให้เองแล้วส่งเอกสารมาให้ พอเราคลอดท้องสองทางเจ้าหน้าที่ที่นี่ก็ส่งเอกสารมาให้ไปแจ้งเพื่อรับเงิน parents money ซึ่งแฟนเราก็ไม่รู้ว่าถ้ารับเงินตัวนี้แล้วห้ามทำงาน ดังที่หลายๆความเห็นพูดมา ก็เหมือนเราหน้าด้าน เอาแต่ได้ ไม่เคยให้อะไรเค้าแต่กลับมารับประโยชน์ต่างๆ ของที่นี่ ส่วนเงินที่ได้รับจากงานแปลก็ไม่ได้เป็นเงินจำนวนมากค่ะ และเป็นงานที่ไม่แน่นอนด้วย อีกอย่างเราก็ไม่ได้ยึดติดกับเงินสวัสดิการของเด็กๆที่จะได้ เนื่องจากถ้าเราย้ายไปอยู่ฝรั่งเศส 6 เดือน ไทย 6 เดือน เงินตัวนี้ก็ถูกตัดออกค่ะ ทุกคนเมื่อมีปัญหา อย่างแรกที่เค้าจะนึกถึงคือ บ้าน เพราะเป้นที่เค้าคุ้นเคย และรู้ดีว่ามีความปลอดภัยหรืออันตรายแบบไหนบ้าง ตอนที่เราอยู่ที่อังกฤษคิดถึงอนาคตเด็กๆ ก็วางแผนไว้บ้าง อาจจะกลับไทยเพื่อเปิดกิจการของตัวเอง แต่พอรู้ว่าเราท้องสองต่อ เค้าเลยอยากให้เราได้คลอดที่เยอรมันเพราะเค้าเชื่อมั่นด้านการแพทย์ของที่นี่ เรื่องกลับไทยเปิดกิจการเลยมีอันล้มเลิกไป (ตอนที่เราคลอดท้องแรก ลูกหงายหน้าค่ะ เกือบเป็นอันตรายต่อเราและลูก) พอมาอยู่ที่นี่แล้วกำลังมองดูลู่ทางว่าจะเปิดกิจการอะไรกันดี ในเมื่อตัวเ้ค้าเองไม่สามารถทำงานได้จากกฏของ parents money ก็เลยจะใช้ชื่อเราในการเปิดร้าน เมืองที่เราอยู่ไม่ใช่เมืองใหญ่ ไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว เรามีเงินเก็บกันอยู่บ้างก็เลยต้องใช้เวลาในการหาข้อมูลต่างๆในการเปิดร้านกันอย่างรอบคอบ ศึกษาเรื่องภาษี เพราะถ้าลงทุนไปแล้วขายของไม่ได้ก็เท่ากับสูญเงินเก็บไปทั้งหมด หลายความเห็นอาจจะกำลังคิดว่าแล้วทำไมเราไม่ย้ายกันไปอยู่ที่ฝรั่งเศสกันซะตั้งแต่ครั้งแรก เนื่องจากบ้านที่ฝรั่งเศสไม่พร้อมสำหรับการเข้าอยู่ช่วงหน้าหนาว จากอังกฤษก็เลยต้องมาหยุดพักกันที่เยอรมันก่อนค่ะ ขอบคุณความเห็นที่เข้าใจเรานะคะ จากคุณ : nini เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 19:39:28 A:77.189.238.78 X: TicketID:066157

ความคิดเห็นที่ 54 ดิฉันเห็นใจเจ้าของกระทู้นะคะ ขอเป็นกำลังใจในการเรียนรู้ในการใช้ชีวิตต่างแดนให้มากๆ และทำความเข้าใจวัฒนธรรมของคนยุโรป และคุณจะเข้าใจวิถีชีวิตของคนที่นี่ คุณเพิ่งมาอยู่ใหม่ จึงยังไม่เข้าใจวัฒนธรรมคนแก่ที่นี่ ดิฉันอยู่สต็อกโฮมส์ สามีดิฉันลูกชายคนเดียวเหมือนกัน คุณพ่อสามีเสียเมื่อสามีเพิ่ง 20ปีต้นๆ เอง  และแม่สามีก็ขายบ้าน ไปเช่าอพารท์เม้นต์อยู่คนเดียว ครองตัวเป็นแม่ม่ายจนเสียชีวิต ช่วงชีวิตการทำงานของสามี ก็มีโอกาสได้ไปอยู่ แคนาดา อเมริกา อังกฤษ ทำงานให้กับบริษัทอีริคสัน ล่าสุดอยู่อัมส์เตอร์ดัมส์  ก่อนจะย้ายกลับมาอยู่สวีเดน เพราะแม่สามีอายุมากแล้ว แต่ดิฉันและสามีอยู่สต็อกโฮมส์ ส่วนแม่สามีอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ห่างจากสต็อกโฮมส์ 600 กิโลเมตรกว่าๆ ก่อนดิฉันแต่งงานสามีได้พาไปทำความรู้จักแม่สามี  ดิฉันทึ่งในความสามารถแม่สามีที่ใช้ชีวิตคนเดียวในอพารต์เม้นท์ และอพาร์เม้นต์นั้นแต่ละห้องก็มีคนแก่อยู่ บางคนอยู่คนเดียว บางคนก็อยู่เป็นคู่  แล้วแต่ใครจะไปก่อนกัน และครั้งนั้นดิฉันก็เริ่มเรียนรู้ว่าคนแก่ที่นี่ใช้ชีวิตอย่างไร แน่นอนมันไม่เหมือนวัฒนธรรมไทยแน่นอน คนแก่ที่นี่มีสวัสดิการเลี้ยง มีคนมาดูแล มาซื้อของ มาทำความสะอาดให้ เมื่อแม่สามีป่วยเจ็บหนัก ดิฉันก็ให้สามีไปดูแล ขาดงานไปดูแลแม่ ไปให้กำลังใจ เพราะถือว่าเราทำให้ดีที่สุดในขณะที่ท่านมีชีวิตอยู่  จนดิฉันย้ายมาอยู่สต็อกโฮมส์ ได้งานทำความสะอาดตามบ้าน ดิฉันได้ทำความสะอาดอพาร์เม้นต์ลูกค้าคนแก่ คนหนึ่ง อายุ 84 ปี หูเริ่มตึง ตามองก็ไม่ค่อยเห็น เวลามาทำความสะอาดทุกครั้ง ดิฉันต้องบอกว่ามาจากเมืองไทย จำได้ใหม  ในรายละเอียดทำความสะอาดห้ามเคลื่อนย้ายรีโมรต หรือสิ่งของ วางอยู่ตรงไหนก็ให้อยู่ตรงนั้น  ในระหว่างทำความสะอาดก็จะมีคนมาส่งอาหารให้  ช่วงบ่าย 3 โมงก็จะมีคนพาไปเดินเล่น และหลายครั้งที่ดิฉันเห็นคุณตาคนนี้จะหยิบ จะเปิดอะไร แกจะทำด้วยตัวเอง ดิฉันเสนอความช่วยเหลือ เพราะเห็นภาพคนแก่กำลังคลำหาของ หรือถือของด้วยมือสั่นเทา  เห็นแล้วมันอดสงสารไม่ได้ ถ้าคนแก่บ้านเราต้องร้องเรียกแล้ว แต่คุณตาคนนี้ไม่เคยร้องขอความช่วยเหลือจากดิฉันเลย ปฏิเสธทุกครั้ง จนดิฉันคิดในใจว่าคนแก่ที่นี่ดื้อรั้น แต่ที่จริงแล้วไม่ใช่ มันเป็นวัตณธรรมของคนที่นี่ สามีดิฉันบอกมา คุณต้องเรียนรู้ในการช่วยเหลือตัวเองให้ได้ ดิฉันเลยไม่แปลกใจวาทำไมคนแก่ที่นี่ถึงได้อยู่คนเดียวได้ เรามองดูด้วยความสงสาร แต่เขาเคยชินในการใช้ชีวิตแบบนี้ การเคารพสิทธิส่วนบุคคลสำคัญมาก ก่อนที่แม่สามีจะเจ็บป่วยมากขึ้น ดิฉันก็บอกสามีว่าอยากไปจัดห้องให้แม่สามี อยากทำความสะอาดให้  ทรัพย์สมบัติมีอะไรก็บอกมาให้หมดนะ ไม่ใช่ตายไปต้องมาเดา มาค้นหา แต่สามีดิฉันไม่ทำ ไม่ให้เคลื่อนย้ายสิ่งของ เพราะกล้วแม่เสียใจ พอแม่เสียแล้ว ดิฉันไปทำความสะอาดห้อง เจอทรัพย์สมบัติที่ห้องเป็นกล่องพลาสติกไอศกรีมเป็นร้อยๆ กระเป๋าเดินทางในห้องเก็บของข้างล่างมีเป็นสิบๆ  จาน ชาม กว่าจะกลี่ยกล่อมให้สามีทิ้งของแต่ละชิ้น ได้ยากลำบากมากๆ เพราะกำลังอยู่ในภาวะเศร้าโศกเสียใจ ก็สามีจะเก็บเอาไว้ดูต่างหน้า เยอะเหลือเกิน เราต้องจัดอพารต์เม้นท์ให้ดู สะอาดสวยงาม เพื่อจะขายห้องให้ได้  พอขายได้ก็ได้ราคาถูกเหลือเกิน ถูกมากๆ เพราะอยู่ต่างจังหวัด เพื่อนดิฉันรุ่นน้องมาที่ยวเล่นที่สต็อกโฮมส์ ก็ทำงานความสะอาดให้คนแก่ตามบ้านหรืออพาร์เม้นต์เหมือนกัน มาเล่าแลกเปลี่ยนความรู้กัน คนแก่ชาวดัตช์ บางคนเคยตกอยู่ในสภาวะสงครามมาก่อน ต้องอดหยาก น้ำก็ต้องใช้ประหยัด  พอน้องเขาไปทำความสะอาดให้ ให้น้ำมาแค่ถังเดียว ไม่ยอมให้ใช้เยอะมากกว่านี้ และจะทำความสะอาดได้ยังไง ทั้งห้องครัว ห้องน้ำ ห้องนอน ก็ต้องรายงานเจ้าหน้าที่ไป ช่วยแก้ปัญหา คนแก่บางคนก็ใจดี ทำงานเสร็จก่อนเวลา ก็เอาขนมนมเนยมาให้กิน เป็นเพื่อนคุยกัน ที่ดิฉันร่ายยาวมาเพื่อให้เจ้าของกระทู้รู้ว่า คนแก่ที่นี่อยู่ได้คนเดียวจริงๆ  ฉะนั้นการที่สามีคุณย้ายกลับมาอยู่บ้านแม่ เพื่อคุณแม่สามีจะได้ไม่เหงา มันเป็นเรื่องค่อนข้างแปลกนิดหนึ่ง เพราะคนส่วนใหญ่ ที่ดิฉันเห็นมา คนแก่จะใช้ชีวิตอยู่คนเดียวตลอด ลูกหลานคิดถึงก็ไปเยี่ยมเยือนคะ  ความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่ลูก ดีขนาดไหน ตอนแก่เขาก็ไม่อยู่ด้วยกัน  ไม่เห็นบ้านไหนอยู่รวมกันพร้อมหน้าพร้อมตาเหมือนครอบครัวคนไทยเลยนะคะ จากคุณ : vackrare เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 19:43:20

ความคิดเห็นที่ 55 จะบอกอะไรให้จขกท Elterngeld หรือ Erziehungsgeld (Parents Money ) ถ้าคุณย้ายมาในปี 2011 และลูกเกิดในปีนี้ เงินช่วยเหลือตัวนี้สำหรับคนตกงานหรือไม่มีงานทำจะไม่ได้รับแล้วนะคะ จะได้เฉพาะคนที่ทำงานเสียภาษีเท่านั้น ส่วนที่คุณบอกว่าห้ามทำงานถ้าได้รับเงินนี้ไม่จริงค่ะ แต่ถ้าลูกคุณคลอดก่อน 01.01.2011 พวกคุณก็ยังได้เงินนี้ แต่เขาไม่เคยมีกฎว่าถ้าคนมีลูกแล้วทำเรื่องขอรับเงินสวัสดิการตัวนี้แล้วห้ามทำงาน ดิฉันไม่เคยได้ยินคะ ส่วนสามีคุณในฐานะพ่อก็อยากให้ลูกได้รับสวัสดิการดีๆ อันนี้เข้าใจ แต่ปัญหาเรื่องแม่ สามีคุณผิดที่ไปบีบแขนแม่ตัวเองตอนทะเลาะกันเพื่อให้แม่หยุดและใจเย็นลง แต่สามีคุณต้องรู้ว่าทำแบบนั้นมีปัญหาภายหลังแน่ๆ และมันก็มีจริงๆ ใช่ไหม เรื่องแอบทำงาน (Schwarzarbeit)ไม่ว่าจะได้มากหรือน้อยมันก็ผิดกฎหมายเหมือนกัน ที่นี่เยอรมันนีคะ ถ้าคุณคิดว่าที่สามีทำน่ะถูก ดิฉันจะลองเขียนจดหมายไปถาม Jobcenter ทางเมืองหรือรัฐที่พวกคุณอยู่ดีไหมคะ คิดว่าคุณน่าจะอยู่แถว Sachsen, Stadt Glauchau รึปล่าว จากคุณ : STRESSI เขียนเมื่อ : 4 มิ.ย. 54 20:17:56 A:91.2.46.59 X: TicketID:309073

ความคิดเห็นที่ 56 เห็นใจทั้งสองฝ่ายค่ะ คงจะอึดอัดกันไม่น้อย คนอยู่ร่วมชายคาเดียวกันแต่ต้องมามองหน้ากันไม่ติด คุณเป็นคนกลาง เป็นภรรยา ดิฉันเข้าใจดีค่ะว่า ต่อให้สามีคุณเป็นอย่างไร คุณก็ต้องยืนข้างสามีเสมอใช่ไหมค่ะ ไหนๆก็ลงเรือลำเดียวกันแล้ว ก็ต้องช่วยกันพายไปจนถึงฝั่ง แต่กับหญิงชรา ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่สามี ก็อยากให้ครอบครัวคุณเห็นใจเธอบ้างค่ะ หญิงชราชาวต่างชาติที่ใช้ชีวิตอยู่คนเดียวมาหลายปี คงจะไม่ถูกใจกับการเปลี่ยนแปลงใดๆในชีวิตหรอกค่ะ มันคงไม่ง่ายที่ท่านจะปรับตัวเข้าหาครอบครัวคุณ ในทางตรงกันข้าม ครอบครัวคุณยังอยู่ในวัยทำงาน วัยหนุ่มสาว น่าจะปรับตัวกับการเปลี่ยนแปลงได้ง่ายกว่านะคะ ตอนนี้เรื่องที่ต้องคิดก่อนเรื่องอื่นน่าจะเป็นเรื่องคดีนะคะ ว่าจะหาทนายสู้ ลบล้างข้อกล่าวหาอย่างไร ส่วนเรื่องบ้าน ไม่มีความคิดเห็นค่ะ เพราะไม่ทราบเรื่องกฎหมายเยอรมัน แต่ถ้าเป็นเรื่องจริยธรรมแล้ว ปล่อยให้แม่สามีแกมีสิทธิ์อยู่ไปจนกว่าแกจะจากโลกนี้ไปเถอะค่ะ สงสารคนแก่ค่ะ สำหรับดิฉันแล้วพ่อแม่มีบุญคุณใหญ่หลวงค่ะ บางครั้งสามีทะเลาะกับแม่เขา แล้วแม่เขาเป็นคนผิดเต็มๆ ดิฉันยังพูดให้สามียอมๆแม่แกเลยค่ะ สายเลือดเดียวกัน ไม่รู้จะทะเลาะกันไปทำไมใช่ไหมค่ะ ถ้าคนในครอบครัวไม่รักกัน แล้วใครจะมารักเราล่ะคะ จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 00:34:48

ความคิดเห็นที่ 57 เห็นใจเจ้าของกระทู้คะ คนที่นี่หัวแข็ง ถ้าสามีไม่ยอมย้ายคุณจะทำอย่างไรได้ เฮ้อกลุ้มแทน!! ส่วนงาน(Schwarzarbeit)บอกตามตรงคนที่นี่ส่วนมากกินเงินหลวง(Hartz IV)แล้วแอบทำงานหรือได้เยอะแจ้งน้อยเยอะมาก แต่ถ้าจับได้นี่บรรลัยนะคะ เยอรมนีนี่แหละอย่าคิดว่าไม่มีใครทำ ''มีลุงคนหนึ่งกินเงินหลวงแต่แอบทำงานก่อสร้างค่าแรงดีได้เงินมาเท่าไหร่ฝากแบงค์ไม่ได้กลัวหลวงรู้ว่าตัวแอบทำงานได้แต่ซ่อนไว้ตามซอกบ้าน แกกะว่า65ได้เงินบำนาญและเงินที่แอบไว้แต่ตายซะก่อน'' หลบหลีกเยอะ สวัสดิการดี(มีช่องว่าง)ทำให้คนหนุ่มสาวขี้เกียจทำงาน''กินเงินหลวงดีกว่า'' นี่แหละคะเยอรมนี จากคุณ : Kika เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 01:03:43 A:79.222.59.87 X: TicketID:214337

ความคิดเห็นที่ 58 พี่งรู้ว่าอยู่เขต เยอรมันตกวันออก บอกเลยแม่สามีดีฉันตอนนี้รวย พอสมควรสำหรับฝรั่งตอนนี้ยังงก ถีงงกมากเลยค่ะ เพราะอะไรรู้มั้ยค่ะ เพราะประเทศคอมมูนฯพวกนี้กินนมปังกับน้ำมันค่ะ แล้วไม่รู้ว่าช่วงสงครามโลก พ่อแม่ของแม่สามีคุณไปติดคุกหรือเปล่า พวกนี้เขาลำบากจริง ๆ ค่ะ ลำบากกว่าคนไทยจน ๆ อีก ปลงเถอะค่ะว่าทำไมแม่สามีคุณเป็นอย่างนี้ ตอนสามีคุณเกิดน่าจะโตมาระบบคอมมูนฯอยู่นะ ลองถามเขาดูสิว่าตอนเด็ก ๆ ชีวิตเป็นอย่างไร (ทุบกำแพงตอน 1989 ) คนที่เคยลำบากจะนิสัยไม่เหมือนคนที่สบายมาตั้งแต่เด็ก จากคุณ : มนชิจัง เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 01:28:11

ความคิดเห็นที่ 59 เห็นใจครอบครัวเจ้าของกระทู้ค่ะ ดิฉันเข้าใจสามีคุณนะว่าทำไมเค้าถึงอยากให้ลูกๆได้อยู่ที่เยอรมัน ดิฉันเคยอยู่อังกฤษตอนที่ยังไม่มีลูกและชอบที่นั่นมาก ต่อมาต้องย้ายมาอยู่เยอรมันก็บ่นเช้าบ่นเย็นไม่ชอบประเทศนี้ แต่ตอนนี้มีลูกแล้วรู้สึกดีใจนะที่ลูกเกิดที่เยอรมันเพราะสิ่งแวดล้อมและสวัสดิการของแม่และเด็กที่นี่ดีกว่าอังกฤษจริงๆ เรื่อง Elterngeld หรือ Parents Money คุณเจ้าของกระทู้เข้าใจถูกแล้วค่ะ ถ้าสามีคุณรับเงินนี้ก็จะไม่มีสิทธิ์ทำงานเพราะไม่งั้นก็จะผิดจุดประสงค์ของการรับเงิน อย่างตอนที่ดิฉันคลอดลูก สามีเลือกที่จะไม่รับเงินนี้ ก็ต้องไปทำงานตามปกติ ยังดีที่ได้ลาหยุด 1 เดือน ส่วนดิฉันซึ่งไม่เคยทำงานที่เยอรมัน ก็จะได้ Parents Money เดือนละ 300 ยูโรเป็นเวลา 1 ปี เพราะสามีสละสิทธิ์ไม่รับ Parents Money ปล.คุณ STRESSI  ใจร้ายจัง แค่นี้ปัญหาของคุณเจ้าของกระทู้ก็รุมเร้าแล้ว คุณจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไรคะ เงิน 1800 ยูโรสำหรับ 4 ปากท้องมันไม่ได้เยอะอะไรเลย จากคุณ : LittleBlueTwingo เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 02:13:12

ความคิดเห็นที่ 60 เราว่าจขกท.หยุดเล่ารายละเอียดเรื่องการเงินของครอบครัวจะดีกว่านะคะ เพราะ หนึ่ง มันไม่ได้เกี่ยวกับปัญหาที่คุณต้องการคำตอบ สอง ดูแล้วน่าจะมีหลายคนแถวนี้ที่อยากรู้อยากเห็นในเรื่องของคุณ แต่ไม่มีคำตอบเพื่อช่วยเหลือคุณ และอาจจะหวังร้ายด้วย เราว่าให้สามีคุณหาทนายเก่งๆสักคนเคลียร์เรื่องทำร้ายร่างกายแม่ให้เรียบร้อย แล้วย้ายออกมาอยู่กันเอง เรื่องสมบัติในครอบครัวคุณก็เป็นเรื่องภายในครอบครัว คนที่รู้ดีที่สุดคือสามีและตัวคุณว่าจะจัดการกับมันยังไง อย่าเอามาแชร์ในบอร์ดสาธารณะเลยค่ะ เราว่าที่คุณเข้ามาถามครั้งนี้ ท่าจะเสียมากกว่าได้ ยังไงดิฉันขออวยพรให้คุณและครอบครัวผ่านมรสุมชีวิตครั้งนี้ไปได้ด้วยดีนะคะ โชคดีค่ะ จากคุณ : LittleBlueTwingo เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 02:29:23

ความคิดเห็นที่ 61 ขอบคุณ คุณ vackrare ที่มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟังค่ะ เราก็ไม่แน่ใจเรื่องของคนที่นี่นะคะ เพราะยังเห็นหลายครอบครัวทีั่่เค้าอยู่ร่วมกันถึง 4 รุ่นค่ะ (เพื่อนสนิทของคุณแม่สามี) ส่วนครอบครัวสามีเราก็อยู่ 3 รุ่น ถึง คุณ STRESSI หากคุณอยากทำแบบนั้นแล้วสบายใจก็ทำเถอะค่ะ เพราะเราก็ไม่มีสิทธิ์ห้ามด้วย อ้างถึงข้อมูลจากคุณ LittleBlueTwingo เราเลยสับสนว่าตกลงจริงๆมันคืออะไรเพราะทางคุณก็ยืนยันว่าไม่มีกฎห้าม เหมือนคุณจะมาอยู่ที่นี่นานหลายปีและช่ำชองรู้รายอะเอียดทุกอย่าง ขอบคุณ คุณ LittleBlueTwingo ที่เตือนสติค่ะ ถึง คุณมนชิจัง สามีไม่เคยเล่าเรื่องไปติดคุกอะไรค่ะ แต่เคยเล่าเรื่องความลำบากบางเรื่องให้ฟัง เค้าเคยแต่เล่าเรื่องแม่เค้าฟุ้งเฟ้อไม่เคยประหยัดมาตั้งแต่สมัยสาวๆค่ะ ตอนนี้เราก็รอวันที่จะขึ้นศาล หากเป้นไปได้ก็อยากให้ผลออกมาประนีประนอมที่สุดเพราะเราก็คือคนนอก ไม่สามารถร่วมในการตัดสินใจได้ จากคุณ : nini เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 03:45:14 A:77.189.238.78 X: TicketID:066157

ความคิดเห็นที่ 62 กำลังจะมาบอกให้ จขกท หยุดโพสเลยคะ อย่างคุณ LittleBlueTwingo แล้วปล่อยให้กระทู้ตกไป ทำใจให้สบายนะคะ หาทนายแล้วจัดการให้เรียบร้อย เพื่อความสบายใจทั้งสองฝ่าย ขอให้คุญโชคดีคะ จากคุณ : Memory of life เขียนเมื่อ : 5 มิ.ย. 54 13:09:45

ความคิดเห็นที่ 63 ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีนะคะ จากคุณ : pha-sea-pha เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 54 15:43:16

ความคิดเห็นที่ 64 http://www.elterngeld.de/pages/elterngeld.html เอาไปอ่านซะ อย่าเชื่อสามีไปซะทุกอย่าง บางอย่างหาข้อมูลเองบ้างไว้ก็ดี เงิน 1800 สำหรับคุณ LittleBlueTwingo อาจจะไม่เยอะ แต่เยอะมากสำหรับคนที่ไม่มีเงิน และพ่อแม่บางคนมีลูกเพื่ออยากได้เงินส่วนนี้ บางคนได้เงินมาแล้วไปใช้จ่ายอย่างอื่นก็มี คุณจขกท ที่ดิฉันบอกจะลองเขียนจดหมายไปถาม ARGE น่ะ คืออยากรู้ว่ามันมีกฎแบบนั้นจริงๆ รึปล่าว แต่มาคิดอีกที ดิฉันถาม ARGE เมืองที่ดิฉันอยู่ก็ได้ LittleBlueTwingo ดิฉันจะไปหวังร้ายเพื่ออะไร ความคิดแบบคนไทยบางอย่างมันใช้กับคนที่นี่ไม่ได้หรอก อย่างที่บอก เห็นใจแม่สามีจขกทมากกว่า จากคุณ : STRESSI เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 54 17:17:59 A:91.2.94.210 X: TicketID:309073

ความคิดเห็นที่ 65 จริงๆไม่อยากเข้ามาตอบนะเนี่ยเพราะไม่ชอบเถียงกับใคร แต่ดิฉันอยากจะเคลียร์ข้อมูลบางอย่างที่อาจจะทำให้ผู้สนใจสับสนได้ คนตกงานที่คุณ STRESSI กล่าวถึงว่า จะไม่ได้เงินElterngeld นั้น เค้าหมายถึงพวก Hartz 4 หมายถึงคนที่ตกงานมานานกว่า 1 ปี ซึ่งก่อนหน้านี้ บุคคลในกลุ่มHartz 4 นี้สามารถรับเงินได้ 300 ยูโร ต่อมาในปี2011 กฏก็เปลี่ยนไป กลายเป็นว่าไม่ได้เลยสักยูโร ในกรณีสามีของคุณเจ้าของกระทู้ไม่ได้ตกงานเกิน 1 ปี ก็ยังสามารถรับเงินส่วนนี้ได้ จำนวนเงินก็ขึ้นอยู่กับฐานเงินเดือนเก่า แต่รับสูงสุดได้ไม่เกิน 1800 ยูโร จากคุณ : LittleBlueTwingo เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 54 22:16:33

ความคิดเห็นที่ 66 ความคิดเห็นที่ 55 และ ความคิดเห็นที่ 64 คุณ STRESSI ครับ.... ขอบคุณมากนะครับที่มาแชร์ข้อมูลกัน หลายคนที่มาอ่านก็จะได้รับข้อมูลที่ถูกต้อง   ไม่ใช่คิดเอาเอง หรือ เชื่อคำบอกเล่าของคนอื่นทั้งหมด เงิน 1,800 Euro เป็นเงินสุทธิที่ค่อนข้างมาก   ถ้าอัตราแลกเปลี่ยน 40 บาทต่อยูโร  ก็เป็นเงินถึง 72,000 บาท คนไทยบางคนที่ทำงานวันละ 8 ชั่วโมง หรือ 40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ บางคนยังได้แค่ 1,600 ยูโรต่อเดือน หรือน้อยกว่านั้น ไม่มีกฏห้ามทำงานจริงๆอย่างที่คุณ STRESSI บอก รัฐให้เงินช่วยเหลือนี้สำหรับคนที่ทำงานน้อยกว่า 30 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ซึ่งมีรายได้น้อย การเลี้ยงดูเด็ก  หากแม่ไม่ทำงานประจำก็มีเวลาเลี้ยงดูลูกได้ โดยที่พ่อก็ทำงานได้รัฐไม่ได้ห้าม สามีเจ้าของกระทู้  ถือว่าเป็นคนตกงาน เพราะไม่ได้อยู่เยอรมนีมานาน   ก่อนหน้านี้ไม่ได้ทำงานในเยอรมนี เพิ่งย้ายมาจากอังกฤษ  เพื่อมารับเงินสวัสดิการนี้ ปัญหาที่เจ้าของกระทู้ถามมา..... ทั้ง 3 ข้อ  ก็มีคนตอบไปชัดเจนหมดแล้ว 1. คำร้องที่แม่สามีเขียนขอไปทางศาลคือ ให้ทั้งครอบครัวเจ้าของกระทู้ย้ายออกไป หลายคนก็มาตอบกระทู้ว่า....ควรย้ายออกไป   2. คำร้องระบุว่าครอบครัวเจ้าของกระทู้พยายามทำให้แม่สามีต้องย้ายออกไป ซึ่งจากสิ่งที่เจ้าของกระทู้เขียนมา  ทำให้ผู้อ่านรู้สึกได้ว่า   ครอบครัวเจ้าของกระทู้ต้องการครอบครองบ้านหลังนี้จริงๆ เช่น การอ้างสิทธิครอบครองในบ้านหลังนี้   และอ้างว่าบ้านไม่ใช่เงินของแม่สามีเป็นผู้ซื้อ ฯลฯ หลายคนก็มาตอบกระทู้ว่า....ครอบครัวเจ้าของกระทู้ควรย้ายออกไป เพราะคนแก่ที่เยอรมนีชอบอยู่ตามลำพัง   ไม่ชอบความวุ่นวาย   3. หมายศาลแจ้งมาว่าสามีของเจ้าของกระทู้ทำร้ายร่างกายแม่ตัวเอง คดีทำร้ายร่างกายก็ขึ้นอยู่กับศาลจะพิจารณา  โทษหนักเบา ขึ้นอยู่กับการให้การและพยานหลักฐาน เจ้าของกระทู้ถามว่า ทำอย่างไรจะชนะคดี.... โอกาสจะชนะคดี  ในแง่ไหนหรือครับ   ชนะแล้วได้สิทธิอยู่ในบ้านหลังนี้ต่อไป   หรือ  ชนะด้วยการให้แม่สามีย้ายออกไป   เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลย   ถึงอย่างไรครอบครัวเจ้าของกระทู้ต้องย้ายออกไปแม้จะเอาเด็กเล็กสองคนมาอ้างก็ตาม ก็จะสามารถไปหาเช่าอพาร์ตเม้นต์อยู่เองได้ ตามปกติแล้วผู้พิพากษาเยอรมันจะเป็นผู้มีคุณธรรมในจิตใจ ย่อมจะพิจารณาคดีด้วยความเที่ยงธรรม หากเหตุและผลที่เจ้าของกระทู้ยกมานั้น  ผมคิดว่า  ศาลน่าจะพิพากษาให้ย้ายออกไปนะครับ แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 54 22:23:31 จากคุณ : ออนไลน์ เขียนเมื่อ : 6 มิ.ย. 54 22:19:05

ความคิดเห็นที่ 67 คห. 65 ดิฉันก็อธิบายไปตั้งแต่ต้นแล้ว มันแตกต่างจากที่คุณบอกมาอีกทีตรงไหนคะ คิดว่าคุณอาจจะไม่เข้าใจที่ดิฉันอธิบายให้ จขกท อ่าน เพราะมัวแต่คิดว่าคนอื่นจะหวังร้าย ที่ดิฉันข้องใจเพราะจขกทบอกว่าทาง Amt มีกฎว่าห้ามทำงานสำหรับคนที่ได้รับ Elterngeld มันเหมือนเป็นข้ออ้างที่สามีจขกทไม่ทำงานแต่แอบทำแบบไม่เสียภาษี แล้วจขกทก็เชื่อสามี จขกทกับสามีอาจจะย้ายมาเมื่อปีที่แล้ว 2010 และลูกก็เกิดในปี 2010 ก็คือมีสิทธิได้รับเงินนี้อยู่ และถ้าตอนนี้จขกทและสามีได้รับเงินช่วยเหลือจากรัฐอีกต่างหากและไม่มีงานทำในปี 2011 ทาง ARGE ก็จะหักออกอีกก็เหมือนไม่มีแล้ว Elterngeld แต่ในบัญชีคุณจะยังมีเงินที่ทาง Familienkasse ที่เป็น Elterngeld โอนเข้ามาให้อยู่จนครบกำหนดที่คุณทำเรื่องขอไป อาจจะดูสับสนงงๆ บ้างแต่ดิฉันก็พยายามจะอธิบายให้เข้าใจ จากคุณ : STRESSI เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 54 03:52:08 A:91.2.94.210 X: TicketID:309073

ความคิดเห็นที่ 68 อีกอย่างคะ Elterngeld ในกฎใหม่ที่เริ่มใช้ตั้งแต่ปีนี้ 2011 ให้เฉพาะคนที่มีรายได้ตามที่กำหนดไว้ เพื่อบางทีถ้าพ่อแม่กลับไปทำงานตามเดิมเงินส่วนนี้ก็จะเป็นค่าจ้างสำหรับคนดูแลเด็กหรือสถานที่ดูแลเด็กสำหรับพ่อแม่ทำงาน แต่สำหรับคุณ LittleBlueTwingo โชคดีที่ไม่ต้องจ้างใครดูลูก เพราะคุณก็ไม่ได้ทำงาน สามีทำงานเงินส่วนนี้พวกคุณก็ใช้จ่ายได้ตามใจ จากคุณ : STRESSI เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 54 04:13:12 A:91.2.94.210 X: TicketID:309073

ความคิดเห็นที่ 69 เซงทำงาน ปวดหลัง เสียภาษีไปเยอะ + ประกันสังคม เดือนละ 500 -800 ยูโร แต่เงินไปเข้าคนที่ไม่มีจิตสำนึก หากไม่มีรายได้ก็น่าเห็นใจ แต่มีรายได้แล้ว ยังรับเงินขอคนอื่นอีก ขอให้โดนจับปรับ เหอะ จากคุณ : Weissarbeit เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 54 05:53:25 A:90.134.60.186 X: TicketID:246700

ความคิดเห็นที่ 70 ต่อด้วยเรื่องกฏหมายจริงๆ แล้วลูก ของคนเยอรมัน ถ้า mündig ไปแล้ว ที่เยอรมัน mündig แล้ว พ่อแม่ไล่ออกจากบ้านได้ ไม่มีสิทธิในสมบัติ ยกเว้นพ่อและแม่ตาย สินสมรสถือเป็นของคนสองคน ไม่ตกสู่ทายาทถ้ายังมันชีวิตอยู่ เช่นเดียวกับเงินบำนาญ หากคู่สมรสเสีย ผู้เป็นม้ายรับเงินบำนาญต่อได้ แต่ไม่ตกสู่ทายาท และผู้เป็นภรรยาอยู่ครอบครองบ้านหลังนี้อย่างเปิดเผยมาเป็นเวลานาน ย่อมมีสิทธิ อยู่แล้ว ด้วยสภาพทางอายุที่ไม่สะดวกที่จะย้ายอีก ยังไงก็แพ้ จากคุณ : Weissarbeit เขียนเมื่อ : 7 มิ.ย. 54 06:04:02 A:90.134.60.186 X: TicketID:246700

ความคิดเห็นที่ 71 ทีแรกฟังผ่านๆ อ่านผ่านๆ ก็ว่าคุณ จขกท กับสามี เห็นแก่ตัว แต่ลองคิดทบทวนอีกที โดยใช้ "ความเป็นแม่" เป็นหลัก เราก็เห็นใจคุณมาก - ถ้าไม่ทำแบบนี้ แล้วลูกๆ คุณจะเอาอะไรกิน ยังไงตอนนี้คุณก็มีสิทธิ์ที่จะใช้เงินตรงนี้นะคะ เพราะสามีคุณ กับลูกๆ คุณ ก็ยังถือว่าเป็นคนเยอรมัน โดยทั้งสัญชาติและเชื้อชาติ ยังไงประเทศแม่ก็ต้องให้ความคุ้มครองเรื่องสวัสดิการอยู่แล้ว แต่มันเป็นแต่ระยะเวลาสั้นๆ ไม่นานเงินตรงนี้จะหมดไป คุณควรจะต้องวางแผนถึงอนาคตข้างหน้าได้แล้ว ว่าจะเอาเงินตรงไหนมาเลี้ยงดูครอบครัว งานที่นี่ ก็หายากมาก ส่วนเรื่องบ้าน .. คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะไปเรียกร้องตรงนั้น อันนี้เราเข้าใจแม่สามีคุณ เข้มแข็งนะคะ ขอให้หาทางออกได้เร็วๆ จากคุณ : โยชัวปวริศ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 54 15:38:55

ความคิดเห็นที่ 72 เราว่า แม่กับลูกไม่ถูกกันตั้งแต่เกิด คือ แม่ก็ไม่ชอบลูกลูกก็ไม่ได้รักแม่เลย ตัวคุณลูกบอกว่าหวังจะมาดูแลแม่จึงมาอยู่บ้านเดียวกันกับแม่ทั้งๆที่ออกจากบ้านไปตั้งแต่เมื่อยี่สิบปีก่อน กลับมาหาแม่อีกทีก็คือหอบลูกหอบเมียมาอยู่เต็มอัตราศึก จะเอาอะไรไปดูแลแม่ได้? ประเด็นจริงๆก็คงต้องการให้ "ครอบครัวตัวเอง"กลับมารับสวัสดิการของรัฐบาลเยอรมันมากกว่า (คือคงไม่ได้หวังอยากได้บ้านเพียงแต่อยากได้สวัสดิการและได้อยู่บ้านฟรีมีลูกเมียพร้อมหน้า) แถมอีกอย่างก็คือ ข้อมูลเกี่ยวกับแม่ที่มาเล่าให้เมียฟัง ดูเหมือนพ่อจะเป็นเทวดา ส่วนแม่เป็นซาตาน ...คุณเจ้าของกระทู้ ไม่ต้องไปปวดหัวกับพวกเค้าหรอกค่ะ ดูแลปกป้องลูกๆของตัวเองไปอย่างดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ในสถานการณ์นี้ เค้าสองคนเกลียดกันมากกกก แต่คุณก็ไม่จำเป็นต้องไปร่วมสังฆกรรมอะไรด้วยหรอก อยู่ของคุณไปไม่ต้องไปร่วมเวรร่วมกรรมกับพวกเค้า จากคุณ : คุณลอยตัวเลยดีกว่า เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 54 21:07:28 A:222.151.37.166 X: TicketID:299625

ความคิดเห็นที่ 77 ขำ สงสัยพวกทำงานมืดเหมือนกันเดือดร้อนแทน ที่เขาว่ามีคนไทยเป็นมาเฟียในต่างแดนถ้าจะจริง มีพวกนี้อยู่แบบนี้นี่เองฝรั่งบางกลุ่มมันถึงดูถูกคนไทย ถ้าดิฉันเห็นอะไรไม่ถูกต้อง ดิฉันก็แสดงความคิดเห็นส่วนตัว และสามีจขกทก็เป็นคนประเทศนี้แท้ๆ ยังทำผิดซะเอง แล้วถ้าดิฉันจะโทรหรือเขียนจดหมายไปถามจริงๆนี่ ทางนั้นเขาจะทราบไหมว่าใครและดิฉันก็ไม่ได้รู้จักชื่อ นามสกุลครอบครัวจขกท ดิฉันไม่ขอเสียเวลาหรือเสียเงินค่าโทรไปถึงโน้นหรอกคะ Jobcenter อยู่หน้าบ้านนี่เอง จากคุณ : STRESSI เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 54 23:04:18 A:91.2.80.127 X: TicketID:309073

ความคิดเห็นที่ 79 นั่นสิคะ คุณคห. 74 หยาบจังเลย ว่าจะไม่เขียนในกระทู้นี้เพราะเป็นเรื่องภายในครอบครัวของจขกท. แต่เจอคห.คุณแล้วอดไม่ได้ที่สนับสนุนให้คนทำงานมืดซึ่งเป็นการทำผิดกฎหมายที่นี่  ความเห็นของคุณ STRESSI และบางความเห็นอาจจะแรง แต่ไม่ได้หยาบคาย  และถ้าคุณ STRESSI จะไปแจ้งเรื่องมีคนทำงานมืดจริง ๆ คงไปแจ้งที่ Ordnungsamt แล้วค่ะ ไม่ต้องเสียเวลาไปถาม Jobcenter  ดิฉันเข้าใจคนที่เข้ามาตำหนิสามีเจ้าของกระทู้เรื่องการรับเงินสวัสดิการและการทำงานมืดดี  ดิฉันและสามีเพิ่งได้รับใบแจ้งภาษี (Steuerbescheid) ของปีที่แล้วมา ต้องจ่ายภาษีให้สรรพากรสามพันกว่ายูโร  นอกจากนี้ดิฉันและสามีต้องเสียค่าประกันต่าง ๆ ในอัตราที่สูงกว่าคนที่เป็นลูกจ้าง เพราะทำงานอิสระทั้งคู่ สำหรับลูกจ้างปกตินายจ้างจะจ่ายประกันสังคมต่าง ๆ ให้ครึ่งหนึ่ง แต่คนที่ทำงานอิสระจะต้องเสียในทั้งส่วนของลูกจ้างและนายจ้างเองค่ะ ตอนนี้เราเสียค่าประกันสุขภาพ (แบบ gesetzlich ไม่ใช่ privat) สองคนรวมกันเจ็ดร้อยกว่ายูโรต่อเดือน  สามีต้องจ่ายเข้ากองทุนบำนาญอีกประมาณห้าร้อยกว่ายูโรต่อเดือน ดิฉันเองยังคิดไม่ตกเรื่อง Rentenversichrung ของตัวเองเลย ว่าจะจ่ายหรือไม่จ่ายดี (ทำงานอิสระไม่โดนบังคับให้จ่ายเหมือนเป็นลูกจ้าง แต่งานอิสระบางอาชีพรัฐก็บังคับให้จ่าย เช่น ช่างบางกลุ่ม ครูที่รับงานอิสระ จิตรกรและศิลปิน เป็นต้น) ดิฉันไม่อยากแก่ตายที่นี่ และคนต่างชาติที่ไม่ได้ถือสัญชาติ EU ที่ได้จ่ายเงินเข้ากองทุนบำนาญ อาจได้รับเงินบำนาญแค่เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์เท่านั้น ถ้าจะไปใช้ชีวิตหลังเกษียณในประเทศที่ไม่มีข้อตกลงในเรื่องการประกันสังคมกับเยอรมัน   การทำงานอิสระแบบ selbstständig ไม่ใช่จะสบายนะคะ ได้ทำงานอยู่กับบ้านจริง แต่...ตอนนี้ดิฉันไม่ได้ออกจากบ้านไปไหนเลยมาเกือบอาทิตย์แล้ว เมื่อวานกับวันนี้ก็แทบไม่ได้นอนเพราะนั่งปั่นงานหลังขดหลังแข็ง (แปลเอกสารทางอุตสาหกรรมให้บริษัทแปลต่าง ๆ ในยุโรป)  ดีที่ตอนนี้สามีพักรับงาน (แต่ยังต้องเสียค่าประกันสังคมต่าง ๆ ประจำเดือนอยู่) สามีเลยทำหน้าที่ออกไปซื้อของ ทำกับข้าว และทำความสะอาดบ้าน  ดิฉันอยากไปเที่ยวเมืองไทยก็ไปไม่ได้แม้จะมีเงินซื้อตั๋วเครื่องบินเอง เพราะมีโปรเจคระยะยาวที่ต้องแปลทุกเดือน เพื่อนชวนออกไปกินกาแฟหรือเดินเล่นก็ไปไม่ได้ หรือถ้าวันไหนไปได้ก็ต้องเอาโทรศัพท์ไปคอยเช็คเมล์ทุกครึ่งชั่วโมง  เวลามีงานเข้ามาก็ต้องรับไว้เกือบทุกงาน เพราะอาชีพอิสระไม่มีสวัสดิการ แถมยังต้องเสียประกันสังคมมากกว่าลูกจ้างอีก  ขนาดตอนดิฉันป่วยเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว ไข้ขึ้น นอนซมอยู่บนเตียงสามวัน ยังต้องลุกขึ้นมาเปิดคอมฯเพื่อตรวจงานที่ outsource ให้คนอื่นทำก่อนส่งงานกลับไปให้เอเจนซี่เลยค่ะ ดิฉันอยู่เยอรมันมาสิบเอ็ดปี ได้ใช้ความสะดวกสบายของสาธารณูปโภคต่าง ๆ ในเยอรมันมาตลอด ได้รับการบริการที่ดีจากเจ้าหน้าที่รัฐ ได้เห็นว่ามีการปรับปรุงถนนหนทางในเมืองให้ดีขึ้น เห็นสภาพบ้านเมืองที่สะอาดตา  ตอนเป็นนักเรียนก็ได้ใช้ส่วนลดและสิทธิประโยชน์ของการเป็นนักเรียน เสียค่าประกันสุขภาพในราคานักเรียน  ตอนนี้จึงไม่เสียดายที่จะเป็นฝ่ายเสียเงินเพื่อบำรุงประเทศนี้ค่ะ  ส่วนงานมืดนั้น ถ้าเป็นงานเล็ก ๆ น้อย ๆ เช่น เลี้ยงเด็ก ทำความสะอาด หรือสอนพิเศษเด็ก ที่ได้เงินครั้งละไม่เท่าไหร่ ดิฉันก็เห็นว่ามีคนเยอรมันทำกัน  ดิฉันว่าถ้าได้ร้อยสองร้อยยูโรต่อเดือนก็คงไม่มีใครเอาไปแจ้งว่าคุณทำงานมืดหรอก  แต่การทำงานมืดมีข้อเสียคือ แม้ว่าคุณมีเงินจากงานมืดนั้นเป็นจำนวนมากจนคุณสามารถซื้อรถซื้อบ้านได้ แต่คุณก็จะไม่สามารถเอาเงินมืดไปซื้อได้ค่ะ และไม่สามารถเอาไปใส่ในบัญชีธนาคารของคุณที่นี่ได้ เพราะเจ้าหน้าที่สรรพากรจะสงสัยที่มาที่ไปของเงิน และคุณจะโดนข้อหาหลบเลี่ยงภาษี สำหรับเจ้าของกระทู้ ถ้าคุณและสามีจัดการเคลียร์เรื่องหมายศาลกรณีที่แม่สามีไปแจ้งความเท็จกับตำรวจได้แล้ว คุณควรจะย้ายออกจากบ้านนั้นค่ะ ออกมาสร้างครอบครัวของตัวเอง วางแผนอนาคต  คุณคงไม่สามารถที่จะอยู่ฝรั่งเศสหกเดือนและเมืองไทยหกเดือนได้ตลอดไป เพราะลูกคุณโตขึ้นทุกวันและจะต้องเข้าโรงเรียน น่าเห็นใจที่คุณเป็นคนกลาง ไม่สามารถทำอะไรได้มาก ขอเป็นกำลังใจให้ละกันค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 54 19:37:05 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 54 17:44:16 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 54 17:38:11 แก้ไขเมื่อ 10 มิ.ย. 54 17:35:40 จากคุณ : Sonnenschein เขียนเมื่อ : 10 มิ.ย. 54 17:33:58

ความคิดเห็นที่ 80 เมื่อวานเราไปศาลกันมาแล้วค่ะ แต่เราไม่ได้เ้ข้าไปในห้องพิจารณาคดี เค้าให้ไปนั่งเล่นในห้องเด็กเล่นกับลูกๆค่ะ เนื้อหา ตามที่แฟนเล่าให้ฟัง สรุปได้ว่า แฟนไม่มีความผิดข้อหาพยายามทำร้ายร่างกาย และเรายังสามารถอาศัยในบ้านหลังนี้ต่อไปได้แต่เรายอมยกครัวให้แกใช้คนเดียว โดยเราจะย้ายตู้เย็นและชั้นวางของขนาด 1x2.5 ฟุตออกไป และเราจะเดินทางไปฮอลิเดย์ที่ฝรั่งเศสวันอังคารหน้าและจะกลับมา ต.ค. ตลอดการพิจารณาคดีแฟนเราพูดจาสุภาพมีแต่ฝ่ายแม่สามีที่มีอาการเกรี้ยวกราดและไม่ยอมรับข้อเสนอใดๆ เพราะแกต้องการให้เราย้ายออกท่าเดียว ซึ่งทางศา่ลได้สอบถามจุดประสงค์ของทางแม่สามีซึ่งแกยืนยันว่าจะให้เราย้ายออก ทางศาลเลยถามจุดประสงค์กับแฟนเราเค้ายืนยันว่า ไม่ให้แม่เค้าย้ายออกแต่เราก็สามารถอยู่ที่นี่ได้ด้วย จากการสอบถามเรื่องราวต่างจากทางศาลกับแฟนเรา ทำให้ท่าทีของทนายโน้มเอียงมาทางฝ่ายเราค่ะ คาดว่าทางทนายเพิ่งจะได้รู้ความจริงและอยากให้แม่สามียอมรับข้อเสนอ (คงรู้ว่าฝ่ายเค้าเสียเปรียบ) จากคุณ : nini เขียนเมื่อ : 19 มิ.ย. 54 04:13:27 A:77.179.175.78 X: TicketID:066157

ความคิดเห็นที่ 81 พี่nini พี่จะทนอยู่ต่ออีกเหรอค่ะพี่ สงสารเเม่กะลูกพี่น่ะพี่ จากคุณ : Natticus เขียนเมื่อ : 30 มิ.ย. 54 00:01:55