ความคิดเห็นที่ 1 เพิ่มเติมอีกนิดว่า.... เรามานั่งนับๆเงินที่เราซื้อของฝากเพื่อนรักของเราคนนี้...เราก็หมดไปเกือบๆหมื่นบาท ยังไม่รวมของเบาๆแบนๆที่เราพอจะหอบหิ้วได้ที่คุณเพื่อนสั่งซื้อมาเมื่อวานนี้และต้องจ่ายเงินต่างหาก เราคิดว่า....หากคนเราไม่รู้จักคำว่า "พอ" รวมทั้งไม่ลดความ "อยาก" ก็เห็นจะอยู่ร่วมกับเพื่อนลำบาก เพราะคุณจะไปเบียดเบียนคนอื่นอยู่ตลอดไป ฝากไว้สำหรับคนชอบฝากซื้อของจากต่างประเทศนะคะ จากคุณ : ครึ่งหนึ่งของชีวิต... เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 54 22:41:06 A:217.44.13.47 X: TicketID:309048

ความคิดเห็นที่ 2 อ่านแล้วหดหู่ค่ะ เพราะเคยมีเพื่อนฝากซื้อเครื่องสำอาง แต่เราซือให้ไม่ทันเพราะไม่มีเวลาช้อป เลยกลัวเพื่อโกรธ ขาเข้าไทยเลยแวะซื้อดิวตี้ฟรีให้เพราะไม่อยากให้เพื่อนผิดหวังอย่างน้อยก็ถูกกว่าซื้อในห้างบ้านเรา พอเอาไปให้  เพื่อนบอก อยากได้ที่มาจากเมกามากกว่าเพราะถูกกว่าเยอะ แล้วให้เรารับภาระนั้นโดยบอกให้ไปขายต่อคนอื่นให้ที โอ้แม่เจ้า ที่ชั้นเสียเวลาไปเอากระเป่าแทบไม่ทัน จนเจ้าหน้าที่ยื่นรอและออกมาเป็นคนสุดท้ายเพราะแวะซื้อของให้เธอ ทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย กลับกลายเป็นชั้นต้องมาเป็นภาระเอาของที่เธอฝากซื้อมาไปขายต่อคนอื่นอีก นึกในใจต่อไปนี้ชั้นจะไม่รับฝากซื้อของจากใครทั้งนั้น และถ้ามา ตปท.ก็จะไม่บอกใครด้วย จากคุณ : baby (plano54) เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 54 23:09:10

ความคิดเห็นที่ 3 ผมเคยฝากเพื่อนซื้อของที่ King Power ถนนรางน้ำ ตอนนั้นเพื่อนจะไปเที่ยวสิงคโปร์ก็เลยฝากเพื่อนซื้อน้ำหอมไป 4 ขวด กับ SKII 250ml อีก 1 ขวด ก่อนเพื่อนจะเดินทางผมก็บอกกับเพื่อนคนนี้ว่า อยากให้กลับมาเร็วๆ จังเลยจะได้ใช้น้ำหอมใช้ของที่ฝากซื้อ รีบไปรีบกลับมาเลยนะ ปรากฏว่าพอถึงวันเดินทางเพื่อนผมมัวแต่ไปรับของให้ผมที่ pick up เค้าเตอร์ ก็เลยทำให้เพื่อนคนนี้ตกเครื่อง แล้วพอดีว่าเป็นตั๋วโปรโมชั่นเลื่อนอะไรไม่ได้เลย เพื่อนผมก็เลยต้องเปลี่ยนจากนั่งเครื่องบินไปเที่ยวสิงคโปร์ เป็นนั่งรถตู้กลับบ้านที่นครสวรรค์แทน ส่วนของที่ผมฝากซื้อเพื่อนผมก็ยังอุตส่าห์เอาออกมาให้ผมจนได้ (ด้วยวิธีไหนอันนี้บอกไม่ได้จริงๆ ครับ) ตั้งแต่คราวนั้นทำให้ผมรู้สึกผิดมากเวลาใครบินไปไหนถ้าไม่อยากได้จริง ไม่จำเป็นจริงๆ ผมเลือกที่จะไม่ฝากอะไรเลยครับ จากคุณ : ลิงกินกะปิ เขียนเมื่อ : 23 มิ.ย. 54 23:13:19

ความคิดเห็นที่ 4 เข้าใจจขกท.ค่ะเพราะเราก็เคยโดนเหมือนกัน เวลาเพื่อนเราอยากได้อะไรส่งเมลล์มาหาเราทันทีและรวดเร็วมาก แต่พอเราบอกว่าเราซื้อให้ไม่ได้ด้วยเหตุผลกระเป๋ามันเต็มแล้วหลังจากนั้นเพื่อนไม่ตอบเมลล์รวดเร็วเหมือนเดิมค่ะ ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง แต่สักพักอยากได้อะไรรวดเร็วทันใจเหมือนเดิมค่ะ ส่วนเรื่องเงินเวลาอยากได้ก็เดี๋ยวให้ เดี๋ยวให้ แต่พอได้ของแล้วดันมาบอกว่าลืมกดเงินมาค่ะ เราก็เกรงใจไม่กล้าทวงแต่พอทวงก็กลายเป็นว่าเราขี้งกค่ะ ตอนนี้ถ้าเราจะกลับไทยเราจะซื้อให้เฉพาะเด็กเล็กเท่านั้น เช่นชอคโกแลต ค่ะ นอกนั้นไม่ซื้อให้แล้ว จากคุณ : dezeyg (dezeyG) เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 00:43:13

ความคิดเห็นที่ 5 แอบเบื่อมากกกกกก เร่องแบบนี้ เราโดนประจำ จากคุณ : น่ารัก เซ๊กซี่ ขี้เล่น แสนซน เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 00:45:32

ความคิดเห็นที่ 6 กรณ๊ของฝากนี่ อมตะสำหรับคนไกลบ้านเสมอ คิดว่าจะลากลิ้งค์ จากตลังกระทู้เก่าให้อ่าน เปลี่ยนใจ ยกสองอันเด็ด มาให้อ่านแทนดีกว่า ไปเจอความเห็นสมาชิกเก่าท่านแรก ที่มีสัญญลักษณ์ พูดน้อยแต่ต่อยหนัก คุณช่างไฟ, " ฝากลม ได้ลม....." คุณ smartupid, ที่แนวข้อคิด แบบฮาขะรี่แตกสะเหมอ "...  vacation ปีนี้ จะไปเยี่ยมบ้านที่เมืองไทย...        จัดกระเป๋าสองใบไม่ใหญ่มาก แต่พอเห็นของฝากไม่อยากจัด ของตัวเองไม่น้อยค่อยจับยัด ของคนอื่นก็จะอัดยัดลงไป 1,วิตามินไอ้เชาว์ทำเอายุ่ง มันจะคิดบำรุงลดพุงใหญ่ โทรสายตรงส่งฝากจากเมืองไทย เอาที่ขวดใหญ่ใหญ่ให้สิบขวด 2,ไอ้สมหมายหายป่วยบอกช่วยหน่อย ไข่มันห้อยเลือดคั่งแถมยังปวด อยากมีเครื่องสั่นไข่จะไว้นวด (โถ..ไข่กรู ก็ปวด...มรึงไม่รู้) 3,อีสาวนุ้ยสั่งของผ่านน้องศรี แว่นกันแดดกุชชี่สี บลู บลู๊ส์ กับรองเท้าปราด้า บ้าพอดู ที่เมืองไทยมันใส่อยู่สองคู่ร้อย 4,ไอ้วีระจะเอาไอ้ i phone ที่ unlock -unzone ซื้อฝากหน่อย เอาสามจี สิบหกกิ๊กเป็น big choice ว่าจะเอาไปปล่อยที่พันธ์ทิพ 5,ไอ้มารวยอวยอ่อนไม่แข็งขัน ไวอากร้าฝากมันสักสามสิบ ไม่รู้ว่ายานี้มี เพร็ส คริพท์ สั่งสามสิบได้ห้าเพราะหายาก ที่กล่าวมาห้าคนข้างบนนั้น คิดถึงกันวันที่มีของฝาก พอรู้เรากลับไปดีใจมาก มันจะฝากซื้อของที่ต้องใจ อยู่เมืองนอกมานานจนป่านนี้ มันเคยฝากลูกหยีสักถุงไหม ยิ่งเคืองขัดจัดกระเป๋ายิ่งเข้าใจ เลิกซื้อของฝากใครต่อไปนี้ หุหุ กลอนแข็งๆไม่ลื่นสัมผัสเท่าไรนะครับ ะ ขออภัยหากไม่ตลก " ปล. ด้วยความนับถือและคิดถึงทั้งสองท่าน จากคุณ : ThaiJoe เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 01:19:27

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้วเข้าใจความรู้สึกค่ะ เพราะเมื่อก่อนก็เคยตกอยู่ในสภาพคล้ายๆกัน เบื่อมากเรื่องซื้อของฝากและคนฝากซื้อของ เพราะมีทั้งของเพื่อนเรา ของเพื่อนแม่ เพื่อนบ้าน ฯลฯ ประเภทถ้ารับฝากคนโน้นก็ต้ิองรับฝากคนนี้ด้วย หรือถ้าซื้อของฝากคนโน้นก็ต้ิองซื้อฝากคนนี้ด้วย ทำให้บางครั้งไม่อยากกลับไปเมืองไทย หรือไปแบบไม่อยากบอกใคร แต่เมื่อเวลาผ่านไป ต่างคนก็มีวุฒิภาวะ คุยกันเข้าใจ ต่างคนก็ไม่รู้สึกลำบากใจ เพราะบางทีคนที่ฝาก เค้าก็ลืมไปว่าไม่ได้มีเค้าคนเดียวที่ฝากเราซื้อ และบางครั้งเพื่อนฝากซื้อของ เราก็ไม่คิดเงินเค้า จนตอนหลังมาเค้าก็รู้สึกเกรงใจ เลยไม่ฝากซื้อแล้วค่ะ ส่วนตัวเราเอง ไม่ฝากใครซื้อของ และก็ไม่ต้องการของฝากจากใคร เพราะไม่ต้องการที่จะรู้สึกเป็นบุญคุณใดๆต่อใครค่ะ และปัจจุบันเราก็ซื้อของฝากให้เฉพาะบุคคลไม่กี่กลุ่มเท่านั้นเองค่ะ จากคุณ : Miss_Behaving เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 01:57:35

ความคิดเห็นที่ 8 เข้าใจความรู้สึกจขกท.มากเลย หรือเพราะว่าผมมาอยู่ตปท.นานมากแล้วเลยไม่ค่อยเข้าใจคนไทย...ทำไมไม่รู้พวกคนไทยที่รู้ว่าเราจะกลับไม่ค่อยมีความเกรงใจเลย สั่งของให้มาส่งที่เราใหญ่ๆ เยอะๆยังกะว่าเราไม่มีของเรากลับงั้นหล่ะ หลายๆทีสั่งอะไรก็ไม่เคยบอกเราเลย ผมบางทีก็ไม่ยอมเอากลับให้ดื้อๆ บอกหน้าด้านๆว่าไม่รู้ของใคร...ความเกรงใจของคนไทยเราหายไปไหนหมด มารยาทและสมบัติผู้ดีมันไม่มีแล้วเหรอ... หลังๆมาก็จะบอกเฉพาะครอบครัวและเพื่อนที่สนิทจริงๆ ปัจจุบันก็เลิกคบไปหลายคนแล้วครับ จากคุณ : อรรถ เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 03:23:20 A:75.67.247.55 X: TicketID:318955

ความคิดเห็นที่ 9 ราคาสินค้าบางอย่างมีขึ้นมีลงปรากฎว่าของที่ซื้อไป ราคาแพง หาว่าเราชาร์จเพิ่ม แย่ไป จากคุณ : Beminds เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 03:30:07

ความคิดเห็นที่ 10 สำหรับเรานะคะ กรณีที่คนฝากซื้อ เพื่อนบางคน หรือ ญาติบางคน ฝากซื้อ หลุยงี้ Coach งี้ เราบอกก่อนเลยนะคะว่า โอนเงินเข้าบัญชีพี่สาวที่เมืองไทยก่อน ไม่งั้นไม่ซื้อให้ เพราะไม่มีเงิน สำรอง (จริงๆ  แล้วมีค่ะ แต่กลัวมาทะเลาะกันทีหลังอ่ะ กันไว้ดีกว่าแก้) ส่วนเรื่องของฝาก ตั้งแต่ซื้อไปให้เพื่อนกับญาติที่เมืองไทยหลายรอบ ก้อยังไม่มีใครบ่นมานะคะ ว่า ของตกรุ่นบ้าง ถามหน่อยจิคะ ว่า จะซื้อกระเป๋า Coach or polo shirt ถ้าไม่ไป outlet แล้วเลือกของลดราคา แต่แบรนด์ดี ๆ ใครจะไปยอมซื้อราคาเต็มคะ ของฝากนะคะ เราก้อซื้อตามเอ้าเลท นี่แหละค่ะ แหมมม เราบอกกับที่บ้านเลยอ่ะว่า ถ้าใครบ่นว่า ตกรุ่นบ้าง ไม่ดี บ้าง คราวหลัง ไม่ซื้อให้อ่ะ ถ้าไม่ให้น่าเกลียดก้อ ครีม วิคตอเรียซีเครท ไปเลย อิอิ ง่ายดีอ่ะ ครั้งล่าสุด คุณป้ามาเมกา ซื้อน้ำหอม เอสเต้ไปตั้ง 6 ขวด (เพื่อนคุณป้าฝากซื้อ) เราถามว่า กลิ่นไหน คุณป้าบอกไม่ชัวร์เค้าบอกมาคร่าว ๆ กลิ่นนี้ สีนี้ เราก้อกลัวอ่ะ เด๋วเค้าไม่เอา แล้ว จะทะเลาะกันป่าว ๆ  คุณป้าบอกว่า "เค้าฝากเราซื้อ เค้าก็ต้องจ่ายตังค์ ชอบ หรือไม่ชอบ ก็ช่วยไม่ได้ บอกกลิ่นนี้ สีนี้ ถ้าไม่จ่ายเงิน เลิกคบเลย อุตส่าห์หิ้วไปให้ เสียเวลาไปซื้อ" เจ๋งอ่ะ คุณป้าเรา สำหรับเรานะคะ คุณเจ้าของกระทู้ เราว่า ความคิดเราเปลี่ยนไปเยอะค่ะ การช่วยเหลือคน การ เทคแคร์เอาใจใส่คน รักเพื่อน ทุกอย่างต้องอยู่ในความ "พอดี" ค่ะ ให้เยอะมากไป เป็นการ ทำร้ายเพื่อนนะคะ เหมือนกันว่า เป็นการ สปอยล์เค้าน่ะค่ะ เพราะฉะนั้น อย่าสปอยล์เพื่อนนะคะ มันจะทำให้ความสัมพันธ์ไม่ยืนยาวค่ะ จากคุณ : snow... เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 03:33:50

ความคิดเห็นที่ 11 เจอมาเยอะเช่นกัน  จนเบื่อ จากคุณ : z (O_P_A_L_7) เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 04:07:59

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะคะที่เข้าใจเราและเรื่องที่เราเล่าเป็นอุทาหรณ์ เราเองคิดเหมือนคุณ #คห.8 เปี๊ยบเลยนะคะ เพราะคนไทยบางจำพวกนี่เค้าไม่เกรงใจจริงๆเรื่องการฝากซื้อของ และของหลายๆอย่างที่เค้าฝากซื้อ (โดยไม่ฝากเงิน) นี่มันก็ราคาสูงทั้งนั้น อย่าต้องให้บอกเลยว่าอะไรบ้าง บอกไปแล้วจะรู้ว่าคนไทยที่เมืองไทยนี่ไม่รู้เค้าเอาเงินที่ไหนมาซื้อของแพงๆยี่ห้อดังๆกันได้ ทั้งๆที่เราทำงานได้เงินเดือนมากกว่ายังไม่กล้าซื้อใช้ เพื่อนเราเองก็บอกว่า....เราคงอยู่ต่างประเทศนานเกินไปจนเรากลายเป็นเหมือนจะไม่เข้าใจความต้องการของคนไทย (บางกลุ่ม) คือพวกที่ยังชอบใช้ของแบรนด์เนม ของราคาแพงๆ ทั้งๆที่ (ขอโทษนะ) ร้อยละ100 คนไทยหมู่มากมีหนี้เครดิตการ์ดกันแทบทุกคน ซึ่งเราเองอยู่ทางนี้เรากลับไม่มีหนี้เพราะเราใช้เงินสดซื้อของทุกอย่าง หากไม่มีเราก็ไม่ใช้... แต่เพื่อนเรานี่หนี้บานนะ...และยังชอบใช้ของแพงๆจากต่างประเทศ ขนาดฝากเราซื้อของนี่ไม่เคยพูดเรื่องว่าจะฝากเงินมาซื้อก่อนหรือเราจะซื้อของให้เธอได้ยังไง เงินจะพอมั๊ย ไม่มี๊....คุณเพื่อนขอแค่สั่งๆมาให้เราซื้อให้แค่นั้น เอากันง่ายๆ พอเราว่าให้แรงๆทีคุณเพื่อนก็งอนหายไปที อย่างคราวนี้ก็เหมือนกัน ซึ่งเราก็ไม่ง้อแล้ว เพราะมันไม่แฟร์นะ โตๆกันแล้วมันควรจะคิดได้แล้วว่าใจเขาใจเราน่ะมันเป็นยังไง....บางทีการที่คนมาฝากเราซื้อของนี่ เราเชื่อว่าหลายๆคนคงเจอ....เพื่อนหรือคนประเภทที่แบบมีแอบหวังว่าเราจะซื้อให้ไปเป็นของฝากเลย ไม่เอาตังค์ แบบหวังฟลุ๊คอะไรแบบนั้น ซึ่งเพื่อนเราคนนี้ก็เป็น ทำทุกปี....ไม่ใช่เราไม่รู้นะ แต่เราแกล้งทำเฉยๆซะ จนมาสองสามปีให้หลังนี่ เราต้องพูดดักคอไว้ก่อนเลยว่าเราไม่มีเงินซื้อของฝากให้ใครนะปีนี้ เพราะบางปีเราก็ตกงาน....ไม่ได้มีเงินกลับบ้านมากมายอะไร #คุณ คห10 ขอบคุณมากที่เตือนใจเราค่ะ เพราะเพื่อนคนนี้ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตั้งแต่เรียน เรียกว่ารู้ใจกันดี....แต่อย่างที่คุณบอกจริงๆค่ะว่ายิ่งโตขึ้นคนเรานิสัยเปลี่ยนไปได้นะคะ ขึ้นอยู่กับว่าใครจะเปลี่ยนไปทิศทางไหน ทั้งเราเองและเพื่อนก็คงเปลี่ยนไปเหมือนกันแต่เปลี่ยนไปเป็นคนละขั้ว คือเรารู้จักใช้เงินมากขึ้น เห็นอกเห็นใจคนอื่นมากขึ้น ในขณะที่เพืิ่อนฟุ่มเฟือยมากขึ้นกว่าเดิมและยังไม่เห็นอกเห็นใจคนอื่นอีก ถือว่าสนิทกัน ยังไงก็ได้.... มันถึงได้รู้สึกหงุดหงิดผิดใจกันด้วยเรื่องทุเรศๆแบบนี้ได้ แต่ยังไงๆเราก็ยังอยากให้คนไทยที่เมืองไทยส่วนมากได้คิดกันซักนิดก่อนฝากใครๆในต่างประเทศซื้อของบ้าง ว่าเค้าจะซื้อให้คุณได้มั๊ย? เขามีของอะไรที่ต้องซื้อส่วนตัวของเค้าเองรึเปล่า? ถามเค้าซักนิดว่า เค้าจะลำบากมั๊ยหากจะต้องซื้อของให้เรา? และท้ายที่สุด....ถามตัวคุณเองกันด้วยว่า ''คุณจำเป็นต้องฝากเค้าซื้อของจากต่างประเทศหรือไม่?'' ที่เมืองไทยมีขายมั๊ย? หากไม่แพงจนเกินไปก็ซ์้อจากห้างในเมืองไทยด้วยเงินของคุณเองดีกว่า ดีกว่าจะนั่งรอนอนรอของที่ถูกกว่าไม่กี่บาท แต่ทำให้คนอื่นหรือเพื่อนสนิทลำบากใจ จนอาจจะกลายเป็นข้อพิพาทบาดหมางจนเสียเพื่อนไปเลย.....ที่สำคัญ ''จงมีความเกรงใจคนอื่นบ้าง'' คนไทยในต่างประเทศก็มีนะที่มีนิสัยชอบฝากซื้อของจากไทยเวลาเรากลับไทย ก็มีเหมือนกันไม่ใช่ไม่มี..... บางคนแรงกว่านั้นฝากเป็นของกลับไปให้ญาติพี่น้องที่เมืองไทยและยังให้เรารับฝากของที่ญาติจะส่งกลับมาทางนี้ให้เค้าอีก.....กลายเป็นแมสเซนเจอร์ไปซะนี่ ทั้งทุลักทุเลต้องเป็นธุระติดต่อญาติให้ ทั้งบางทีญาติไม่ว่างมารับของที่ฝากมา มาไม่ได้ เรานี่กลับต้องไหว้วานญาติตัวเองต้องขับรถไปหาญาติชาวบ้านถึงที่อีก.....อย่าต้่องให้เล่าเลย บอกตรงๆว่าเอือมนิสัยคนไทยประเภทนี้ที่สุด เราอาจจะดูเหมือนคนแล้งน้ำใจนะที่บอกไปแบบนี้.....แต่เรารู้จักตัวเองดีว่าเราไม่ใช่คนไม่มีน้ำใจ เพียงแต่เราไม่เบียดเบียนคนอื่นและเราจะไม่ทำให้ใครเดือดร้อนต่างหาก แต่พอมาเจอเพื่อนตัวเองทำแบบนี้มันเลยทำให้เราต้องมาก้มมองตัวเองว่า.....เราไร้น้ำใจจริงหรือ? หรือแค่เราเข้าใจโลกเข้าใจจิตใจคนอื่นมากไปหน่อย....หรือเรียกง่ายๆ "เอาใจเขามาใส่ใจเรา'' จนทำให้เรากลายเป็นแปลกไปในสายตาเพื่อน? แต่จะยังไงก็แล้วแต่เราก็ไม่แคร์แล้วล่ะ เราว่าคนเราทุกคนควรจะรู้จักความพอดีในความสัมพันธ์นะ อะไรที่มันมากเกินไปมันจะกลายเป็นบั่นทอนความสัมพันธ์ไปซะเปล่าๆ สำหรับเราแล้ว....มันมีมากมายหลายเรื่องที่เก็บอยู่ในใจ เล่าไปก็ไม่มีวันหมดเกี่ยวกับคนไทยที่ชอบฝากซื้อของมั่ว หรือคนประเภทชอบฝากไปเรื่อย ฝากแต่ปาก ไม่ฝากเงิน ฝากส่งของอะไรงี๊ ฯลฯ ครอบครัวเราเองเสียอีกไม่เอ่ยปากขออะไรเลย เราอยากซื้อของไปฝากก็บอกไม่อยากให้ลำบากหิ้วมาหนักกระเป๋า เดี๋ยวเดินทางไม่สะดวก.....เรางี๊ซาบซึ้งน้ำใจของพ่อแม่พี่น้องตัวเองสุดๆ แต่สำหรับเพื่อน....เพื่อนก็คือคนอื่นจริงๆ ต่อให้เป็นเพื่อนรัก เพื่อนสนิท เพื่อนเก่า เพื่อนที่ดี (มีรึเปล่าไม่รู้เพราะหากดีจริงคงจะไม่ฝาก) ฯลฯ แต่ตราบใดไม่เคยเข้าใจหรือพยายามที่จะเข้าใจความรู้สึกของเพื่อนคนสุดท้ายที่มี .... สำหรับเราก็ขอลา.... จากคุณ : ครึ่งหนึ่งของชีวิต... เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 05:04:28 A:217.44.13.47 X: TicketID:309048

ความคิดเห็นที่ 13 พูดเรื่องนี้แล้วปวดกระดองใจมาก กลับไทยมีแต่คนแห่กันมาเอาของฝาก แต่ปีใหม่ไม่เห็นมีหน้าไหนส่งสคส.แม้แต่จะอวยพรด้วยคำพูดก็ไม่มี ตอนลำบากอยู่เมืองนอกพวกเขาไม่เคยถามว่ากินนอนยังไงเดือดร้อนหรือเปล่า ต้องการอะไรไหม ไม่เคยถาม แต่พอรู้ว่าเราจะกลับไทยเท่านั้นหล่ะแม่มมมมโผล่หน้ากันสลอน จากคุณ : ต่อไปนี้จะเขี้ยวบ้าง เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 05:06:19 A:90.224.230.4 X: TicketID:159141

ความคิดเห็นที่ 14 #คุณ13 เราเห็นด้วยกับคุณที่สุด ทุกอย่างที่คุณบอกมาเราโดนทุกปี.... คือไม่มีใครสนใจอยากจะรู้ว่าเราจะอยู่จะกินยังไง รู้อย่างเดียว......กลับไปเมื่อไหร่จะต้องมีรายกายฝากซื้อของยาวมาเป็นหางว่าว บางทีอยากตะโกนใส่หน้าคนไทยที่ชอบฝากซื้อของที่เมืองไทยนี่เป็นอะไรกันมากรึเปล่า....เคยคิดถึงความลำบากที่เรามีมั๊ย?! อ่านกลอนจาก #คุณ6 แล้วเราเชื่อว่าไทยคนไกลบ้านทุกคนเข้าใจหัวอกซึ่งกันและกันดีค่ะ แต่เมื่อไหร่คนไทยอื่นๆทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศจะหันมาพิจารณาตัวเองกันบ้างว่า ''คุณได้ทำให้ใครเดือดร้อนหรือลำบากใจบ้างหรือไม่" ขอบคุณที่เอากลอนมาฝากค่ะ จากคุณ : ครึ่งหนึ่งของชีวิต... เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 05:23:44 A:217.44.13.47 X: TicketID:309048

ความคิดเห็นที่ 15 นี่เราโชคดีหรือไร ไม่เคยมีคนฝากซื้ออะไรเลย ยกเว้นพี่ชายเพราะเราจะถามก่อนกลับทุกครั้งว่าอยากได้อะไร จะซื้อไปให้ บอกว่าขึ้เกียจคิดจะซื้ออะไรไปฝาก ส่วนเพื่อนๆ กลับไปก็มีแต่เลี้ยงข้าวเราซะอีก จากคุณ : pixp เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 05:58:53

ความคิดเห็นที่ 16 ผมเคยกลับไทยครั้งเดียว และผมก็ประกาศไว้ก่อนไปว่าผมจะไม่ซื้่อของฝากใครเลยนอกจากปู่ ส่วนคนอื่นๆ ผมจะเลี้ยงฉลองรวมญาติมิตร อาจจะที่บ้านผมหรือที่ร้านอาหาร ทุกคนจะได้มาสังสรรมีความสุขด้วยกัน ถ้าซื้อของฝากก็ญาติเยอะ ซื้อไม่ครบซื้อไม่ถูกใจจะน้อยใจกันอีก แถมไม่มีปัญญาจะขนด้วย สรุป ไม่ต้องฝากใครเลย ประกาศไว้ชัดเจน ใครจะโกรธใครจะไม่พอใจ เจ๊ก็มิได้แคร์ จากคุณ : ดอส เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 06:54:04

ความคิดเห็นที่ 17 เดี๋ยวนี้ซื้อของให้แต่คนในครอบครัวเท่านั้น  ลูกพี่ลูกน้อง(ประมาณ 15 กว่าคนฝั่งพ่อ)ไม่ซื้อให้แล้ว เคยซื้อไปฝากแค่สองครั้งแรกที่กลับไทย  ของฟรีทั้งหลายนี่แหละยังมีปัญหา    - ยี่ห้อนี้เหรอ ....   อืม...ค่ะ แพงกว่านี้ไม่มีปัญญา    - ทำไมกระเป๋าสีนี้ละสีนั้นน่าจะดีกว่า  ...  แบบว่าสีนี้มันลดราคา  ไม่เอาก็ได้นะมีคนจะขอซื้อ..ตกลงก็เอาฟรีนี่หว่า    - อยากได้นู่นนี่+++ บอกก่อนเดินทางหนึ่งอาทิตย์   ...  ไม่มีเวลาไปซื้อค่ะ  และกระเป๋าเต็มแล้ว สรุปโดนนินทาว่าเค็ม ไม่มีน้ำใจ ปากไม่ดี    แต่ทำไมเรามีความสุขขึ้นเยอะเลย จากคุณ : ตกตะกอน เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 09:35:43

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่ชอบมากกๆๆคนที่ไม่มีความเกรงใจคนอื่น โดยเฉพาะเพื่อนกัน สนิท มักจะคิดว่าสนิทกันจนลืมคำว่า เกรงใจ ไปเลย  คนยิ่งดีกับเรา เราต้องยิ่งต้องเกรงใจ  เข้าใจจขกทเลยค่ะ เพราะเมื่อก่อนนี้เราก็ใจดีขี้เกรงใจเพื่อนแบบนั้นเลยค่ะ แต่สุดท้ายก็โดนเอาเปรียบทุกที เด๋วนี้เราไม่ดีแบบนั้นแล้วค่ะ  ตอนนี้เราไม่เอาเปรียบใคร และเราก็ไม่ให้ใครมาเอาเปรียบเราด้วย  เซ็งคนที่ชอบเอาเปรียบคนอื่นมากค่ะ จากคุณ : mrngthere เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 09:40:00

ความคิดเห็นที่ 19 คุณ จขกท ต้องเรียนรู้จากปสก ครั้งนี้ นะคะ คุณเองต้องทำใจและปรับตัวคุณเอง อย่างเรานี่ ไปไหนหรือจะกลับไทย จะไม่ค่อยบอกใคร หรือบอกใครแล้วใครฝากซื้อของก็จะไม่รับปากว่าหาให้ได้ เพราะอะไร เพราะเรารักตัวเองมากกว่ารักคนอื่นแล้ว เคยโดนเพื่อนรักทำให้เสียใจยืมเงินแล้วไม่คืน แต่ก็ยังคบกันอยู่นะ แต่เราไม่เคยซื้อของหรือให้เพื่อนยืมเงินอีกเลย เพราะเหตุนี้โดยส่วนตัวเห็นความคำว่า "เพื่อนรัก" มัน overrate น่ะ ผู้คนให้คุณค่ามากเกินไปกับคำว่าเพื่อน จนคิดว่าเค้าควรจะต้องเอาใจเค้ามาใส่ใจเรา แต่จริงๆแล้วคนส่วนมากเห็นแต่ประโยชน์ส่วนตนก่อนทั้งนั้นล่ะค่ะ จากคุณ : ยุ้ยหัดเขียน เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 11:50:22

ความคิดเห็นที่ 20 หลายครั้งที่มีคนฝากซื้อของ ได้แต่บอกเค้าไปว่า "ลองหาซื้อผ่านเน็ตดูสิ มันสะดวกกว่านะ" เดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยมีเรื่องพวกนี้มากวนใจแล้วค่ะ (ช่วงไหนอยากให้ ก็ซื้อไปฝาก ช่วงไหนขี้เกียจก็ไม่ซื้อ และไม่รับฝากอะไรทั้งนั้น) จากคุณ : คนเลี้ยงแกะปริศนา เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 13:50:23

ความคิดเห็นที่ 21 ครอบครัวเรา เพื่อนเรา ไม่เคยมีใครจะฝากซื้ออะไรเลยนะ เค้าบอกว่าจัดกระเป๋าให้ดี เดินทางปลอดภัย แล้วไว้ไปกินข้าวกัน เพื่อนๆ มีแต่เสนอตัวไปรับเราที่สนามบิน เพราะบ้านเราไม่มีรถ จากคุณ : Living Extreme เขียนเมื่อ : 24 มิ.ย. 54 23:31:27

ความคิดเห็นที่ 22 ผมก็โดนครับ ไม่ได้คุยกันมาเป็นปี พอรู้ผมมาเรียนอเมริกาจะฝากซื้อ กีต้าร์เงี้ย รองเท้าคู่ละเป็นหมื่นเงี้ย คือผมมาเรียนเลยประหยัดมาก น้ำดื่มยังกรอกจากบ้านไปเลย แล้วมาฝากซื้อของแบบนี้ เอาซะผมไม่อยากคุยด้วยเลย ปล. ไม่คุยกันเป็นปีแล้วฝากซื้อของนี่เกิน 6-7 คนครับ ซึ้งกันเลยทีเดียว จากคุณ : Lostmaggots เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 08:57:08

ความคิดเห็นที่ 23 เคยโดนค่ะ กลับไทยรอบที่ผ่านมา อยู่ดีๆ เพื่อนก็ฝากซื้อของเล่นเด็ก เราไปดูแล้ว ขนาดกล่องเท่ากับกระเป๋า carry ขึ้นเครื่องเลยค่ะ เราเลยบอกว่าไม่สามารถซื้อให้ได้เพราะเรากลับคนเดียว สามีไม่ได้ไปส่ง อีกอย่างไฟล์ที่เรากลับก็ดึกมาก ไม่มีใครมารับ ไม่สามารถหิ้วกระเป๋าหลายใบกลับได้ ขอโทษจริงๆ ทุกวันนี้เวลาจะกลับเลยหวาดนะค่ะ แทบจะไม่บอกใครเลยว่ากลับไทย จนอาทิตย์ที่จะกลับ ในขณะที่เพื่อนฝากซื้อโดนนี้ไม่เคยเกรงใจ ถามคนในครอบครัวที่ไทยอยากได้อะไรไหม ไม่มีใครเคยร้องขออะไรเลยค่ะ เขาบอกว่าแค่กลับมาเยี่ยมบ้านก็ดีใจแล้ว เราเลยซื้อของฝากไปฝากที่บ้านเต็มกระเป๋าเลยค่ะ หนักเท่าไรก็ไม่บ่น แปลกนะค่ะ พฤติกรรมแบบนี้ทำไมไม่หมดสักที่ จากคุณ : jaae jung เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 10:53:42

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่เจอกันหลายปี แล้วฝากซื้อของหรือขอของฝากนี่ไม่เท่าไหร่นะ ผมเคยเจอญาติห่างๆ ไม่ได้เจอกันมา 15 ปี วันนึงโทรมาหาผมบอกว่าให้ผมช่วยหาสามีให้หน่อยอยากมาอยู่ออสเตรเลีย... -_-'' กรูจะบร้าาาาา จากคุณ : ดอส เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 11:40:02

ความคิดเห็นที่ 25 ปกติไม่ค่อยออนเอ็ม แต่วันนึง นึกครึ้มก็เลยออนซะ ผลปรากฏว่า เพื่อนที่ทำงานเก่ารีบทักเข้ามาเลย เพื่อน : ไม่ออนเอ็มเลยนะ เมื่อไหร่จะกลับหล่ะเนี่ย คู่กัด  :  ยังหรอก คงอีกนานอ่ะ เพื่อน : นานแค่ไหนเหรอ คู่กัด  : เอ่อ..คงอีก 4-5 ปีมั๊ง ไม่แน่ใจอ่ะ ทำไมเหรอ เพื่อน : ก็ถามดูอ่ะ เฮ้ย ๆ เดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ กำลังยุ่งอยู่อ่ะ บาย เราก็งง นึกว่าเพื่อนยุ่งจริงไรจริง แต่พอโดนเพื่อนหลาย ๆ คนทำแบบเดียวกัน จึงถึงบางอ้อว่า อ๋อจะฝากซื้อของ พอเราบอกโอนเงินมาเลย เดี๋ยวหาให้ บางคนก็เงียบไปเลย บางคนก็ตัดพ้อว่า อะไรฟระ ของราคาไม่กี่ตังค์ มาทวงตังค์ซะนี่ บางคนก็ว่าเป็นเพื่อนประสาอะไร งกจริง เราเลยย้อนว่า "คนที่งก คือคนที่อยากได้ของฟรี ๆ นะ" เป็นอันว่า จบกับคำว่า "เพื่อน" ไปเลยกับคน ๆ นี้ แถมยังเอาเราไปนินทากับเพื่อนคนอื่น ๆ อีก ไม่เจอกันตั้งนาน เคยคิดจะถามบ้างมั้ย ว่าชั้นอยู่ยังไง ลำบากมั้ย มีอะไรให้ช่วยมั้ย เฮ้อ...เซ็ง จากคุณ : คู่กัด เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 12:46:31

ความคิดเห็นที่ 26 มีทั้งฝากของจากเมืองไทยไปให้แฟนด้วยนะคะ แหม ๆ ตอนแรกเราก็นึกว่าจะฝากอะไรไม่เยอะที่ไหนได้ ฝากมาหนึ่งกระเป๋าลาก คิดได้ไง คือเราก็ต้องมีกระเป๋าลากของเราด้วย แต่นี่เราต้องมาลากให้เขาไปตลอดทาง เปลียนเครื่องอีกต่างหาก ไม่รู้จักเกรงใจคนอื่นเลย  แต่ก่อนมา เราเปิดดูมีพวกหมูแผ่น ขนมกรอบ ๆ ถั่วพวกโก๋แก่ ถั่้วอะไรพวกนี้ เราเปิดเอาแจกคนอื่นหมดเลยไม่เอามา้ด้วยเลย  หลัง ๆ เราไม่บอกเลยว่าเรากลับเมืองไทย แต่คนที่ฝากเราซื้อเราจะให้เขาโอนเงินเข้าบัญชีเราที่เมืองไทยเลยนะ ซึ่งจะเป็นเพื่อนที่สนิทกันจริง ๆ และเรารู้ว่าคนนี้ไม่มีปัญหาเรื่องการเงิิน หรือไม่ก็เป็นเพื่อนของน้องที่เขาเกรงใจเรา เขาก็โอนเงินเข้าบัญชีทันทีด้วยความที่เกรงใจไง แต่นึกออกเลย คือ พวกที่ฝาก เขาไม่ลองมาเป็นคนเดินซื้อดู เขาได้แต่คิดว่าจะเอาแบบโน้น แบบนี้เด๊ะ ๆ ราคาต้องเท่านี้เด๊ะ ๆ ซักวันหนึ่งมาเป็นคนเดินซื้อของแล้วจะรู้สึก จากคุณ : Freedom of Life เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 13:01:06

ความคิดเห็นที่ 27 คนเราต้องปกป้องตัวเองค่ะ ถ้าไม่สะดวกรับฝาก ก็บอกไปว่าไม่สะดวก  ต้องยึดตัวเองเป็นหลัก บอกไปด้วยเหตุผลตรงๆนี่หล่ะค่ะไม่ต้องอ้อมค้อม น้ำหนักเกิน กระเป๋าเต็มเงินหมด หิ้วไม่ไหวก็ว่าไป เค้าจะไม่เข้าใจก็ช่างเค้า คนที่เป็นเพื่อนกัน มีความรู้สึกนึกคิดพอพอกัน ต้องเข้าใจได้ เพื่อนคนสุดท้ายของกันและกันอะไรนี่ก็ไม่ต้องไปผูกมัดยึดติดมากค่ะ ถ้าจุดยืนไม่เหมือนกันก็ไม่ต้องเป็นเพื่อนกัน เราไม่ทำผิดกฎหมายและจะไม่สนับสนุน ถ้าอยากทำก็ทำเองแล้วกัน คนเราหาเพื่อนใหม่ๆได้ทุกวัน ความเก่าไม่ได้แปลว่าเราจะต้องเป็นเพื่อนกับเค้าไปจนวันตาย ถ้าเพื่อนจะไม่เข้าใจกันเรื่องหิ้วของฝาก เลิกคบได้เลย แล้วถ้าสะดวกที่จะรับฝาก ต้องเงินของเค้าเท่านั้นค่ะ กลับถึงไทยถ้าเค้าทวงก็บอกได้เลยว่าไม่เห็นโอนเงินให้ก็เลยไม่ได้ซื้อมา ผิดว่าไปตามผิด  คนปกติต้องยอมรับความผิดตัวเองได้ งดสปอยล์ เราอาจจะดูโหดร้ายไปหน่อยนะคะ แต่เราคิดว่าคนเราต้องปกป้องตัวเองค่ะ เปลี่ยนคนอื่นยากกว่าเปลี่ยนตัวเองหลายเท่านัก แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 54 13:57:53 จากคุณ : Cuddle เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 13:55:47

ความคิดเห็นที่ 28 หากเราจะไปต่งประเทศหากไม่จำเป็นจะไม่บอกใคร เวลาแฟนมาจากต่างประเทศก็ไม่อยากบอกใครว่าแฟนจะมาไม่งั้นคุณแฟนต้องคอยรับออดอร์คนช่างฝากค่ะ แต่อะไรที่ซื้อมาได้ก็ไม่มีปัญหา แต่อะไรที่มากไปเราก็ปฎิเสธแบบตรงๆ บอกว่าไม่อยากเป็นภาระเพราะไปเที่ยวต่างประเทศก็อยากไปเที่ยวสนุกๆ ไม่ใช่คอยแต่มองหาของที่ชาวบ้านฝากซื้อหรืออยากได้ ธุระไม่ใช่ค่ะ หมดสนุกกันพอดีว่ามั้ยคะ เราห้ามความอยากของคนอื่นไม่ได้ แต่เราปฎิเสธคนอื่นได้ค่ะ อะไควรไม่ควร เยอะไปก็ปฎิเสธไปเลย ไปไหนก็บ้าหอบฟางขนของที่ชาวบ้านอยากได้มาให้แบบนี้เกินไปค่ะ ลำบากตัวเองเปล่าๆ เราเองเป็นคนที่เป็นที่รู้กันว่าเราจะไม่รับฝากซื้อของให้ใคร เพื่อนก็ไม่ค่อยฝากให้ซื้ออะไรเท่าไร มีบ้างสองสามชิ้นเป็นของไม่หนักหนามากมาย ส่วนใหญ่เราจะซื้อให้ที่คิงเพาวเวอร์ค่ะหากสินค้านั้นมีขายที่นี่ก็จะซื้อให้เลยและบอกไปว่าจะซ้อให้ที่นี่ขากลับค่อยแวะมารับเอามั้ย หากไม่เอาก็ไม่ซื้อมาให้ เพราะเรามีบัตรลด 20% เวลาซื้อของที่คิงส์พาวเวอร์ บอกกันตรงๆค่ะ เคยไปเที่ยวเมืองนอก เพิ่อนในกลุ่มรับผากซื้อของให้คนอื่นมาเป็นหางว่าว ทั้งทริปไม่ต้องทำอะไรค่ะ เดินหาแต่ของฝากจะบ้าตาย เราไกับเค้าแค่วันเดียวนอกนั้นเราแยกตัวไปเองค่ะรำคาญมาก ไปแบบไม่มีความสุขเลยอ่ะ เพราะไปไหนก็กลัวไม่ได้ซื้อของฝากชาวบ้าน รวมทั้งของที่เค้าฝากซื้อ น้ำใจล้นหลามจริงๆ จากคุณ : loveTRAVEL1977 เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 14:08:06

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านเรื่องคุณยังไม่ทันจบค่ะ แต่เข้ามาช่วยด้วยเหนื่อยใจแทน บางครั้งการพูดคำว่า "ไม่" ออกไปบ้าง ก็อาจจะทำให้เราสบายใจและปลดภาระออกไปได้บ้างนะคะ ดิฉันไม่เคยมีเพื่อนฝากซื้ออะไรเลยค่ะ จะมีก็แต่ซื้อฝากเพื่อนเท่านั้น อีกอย่างดิฉันอยู่เดนมาร์ก ไม่ค่อยมีใครรู้จักประเทศเล็กๆประเทศนี้ เลยรอดตัวไป ไม่มีใครถามหาอะไร (ถึงมี ดิฉันก็ไม่มีปัญญาซื้อไปให้ค่ะ 555) คุณ จขกท ใจดีเกินไปค่ะ เพื่อนแท้ต้องเกรงใจเพื่อนค่ะ คราวหน้าคุณต้องรู้จักปฎิเสธบ้างแล้วล่ะค่ะ เพื่อนคุณก็ต้องคิดบ้างว่า กว่าคุณจะได้ของมาสักชิ้นให้เขานี่ ต้องลงทุน ลงแรงขนาดไหน ถ้าซื้อออนไลน์ก็ไม่ค่อยลำบากเท่าไหร่ แต่ถ้าต้องโหนรถเมล์ออกไปซื้อ ไปเดินสำราจทุกร้านเพื่อที่จะได้ราคาถูกที่สุด ไปจ้องไปเล็งรอช่วงลดราคา ต้องหาเวลาออกไปซื้อ ซึ่งบางครั้งอาจจะไม่สะดวกคุณ ฯลฯ จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 16:05:15

ความคิดเห็นที่ 30 เวลาเราได้เดินทางไป ตปท   เบื่อเพื่อนที่ฝากซื้อ หลุยส์ กุซซี่ อะไรพวกนี้ ขี้เกียจต่อคิว ขอคืนเงิน แถม ยังต้องมาพะวง  ถ้าทำหาย ทำไงดีเนี่ย  เพราะไม่อยากโหลด  กลัวถือ ๆ แล้วลืม จากคุณ : Gabi เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 16:06:19

ความคิดเห็นที่ 31 เป็นอีกหนึ่งปัญหาคลาสสิคของคนไกลบ้าน รองลงมาจากหัวข้อ "เมียฝรั่ง"  5555 เดี๋ยวคุณก็จะชินค่ะ คุณจกขท.  เหมือนพี่ ThaiJoe บอก มันมีกระทู้เก่าไม่ต่ำกว่า 2-3 กระทู้ สำหรับปัญหาเรื่องนี้ ลองค้นอ่านดู อันเก่าๆ มีเจ็บๆ แสบๆ คันๆ ยิ่งกว่าคุณก็มีนะ ถ้าให้วิเคราะห์ เพื่อนคุณเขาก็เหมือนสังคมไทยทั่วๆ ไป ที่ฝากซื้อของ เขาคิดแต่ ของเขาไงคะ เขาไม่คิดเผื่อว่าคุณต้องซื้อให้คนอื่นอีก ภาระส่วนตัวของคุณอีก   เขาคิดง่ายๆ แค่นั้นเอง ถามว่าร้ายแรงไม๊ ถ้าคนอยู่สภาพแวดล้อมที่คิดกันง่ายๆ จนชิน บางทีมันก็ลืม พลั้งเผลอได้ ถ้าเราบอกว่าเราคิดยังไง แล้วเขาเข้าใจ แล้วตระหนัก เราก็ว่าน่าให้อภัย   แต่ประเภท ไม่รับรู้ ไม่สนใจ หาว่าเรา เรื่องมาก อันนี้ ชวนให้น่าเลิกคบ ครั้นจะให้เขามาคิดได้เหมือนเรา ก็ไม่ได้อีก เพราะคนอยู่เมืองไทย ขนาดได้มาเที่ยวเมืองนอก หัวอกคนมาเที่ยว กับคนอยู่จริงๆ มุมมองยังไม่เหมือนกันเลย เพราะมันคนละอารมณ์ เราเลิกหวังจะให้ใครที่ไม่เข้าใจสิ่งที่เราคิด ที่เราเป็น มาเข้าใจแล้วล่ะ แต่คนที่พื้นฐานเป็นคนขี้เกรงใจ ไม่ว่ากับใคร เขาก็จะเกรงใจนะเราว่า ขนาดตัวเราเอง ตอนยังไม่ได้มาอยู่เมืองนอก จะขอใครให้ทำอะไรให้นี่่ ถามเขาแล้วถามอีก ว่าสะดวกไม๊ ถ้าไม่สะดวกนี่ไม่เป็นไร คือพูดให้เขาสบายใจ ก่อนเลย เราเข้าใจความรู้สึกคุณ  แต่เราไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องนี้หรอก เพราะเราไม่บอกใครเวลาเราจะกลับบ้าน  ถึงบอกก็เลือกเฉพาะคนที่ขี้เกรงใจเรา  อีกอย่างปากเรา ตรงมาก เรามีน้ำใจให้คนอื่น ถ้าใครไม่ซาบซึ้งกับมันเรายังเลิกแล้วไม่แคร์ด้วย   ถ้ามีต่อว่ากัน (ก็ยังไม่เคยมีนะ มีแต่แซว ขนาดแซว ยังโดนเราใส่ไปหลายดอก ถ้าต่อว่าเราโดยตรง เกรงว่าไม่คุ้มกับผลลัพธ์ ...เรายอมรับ สังคมบ้านเรา ไม่ชอบให้พูดกันตรงๆ  พอบอกอ้อมๆ ก็ไม่ยอมเข้าใจง่ายๆ) ที่สำคัญที่สุด ...คือการวางตัวของคุณค่ะ ถ้าคุณมีข้อจำกัดให้คนข้างนอกรู้ว่า แค่ไหน อย่างไร มันป้องกันปัญหาเข้ามาหาคุณได้ระดับหนึ่ง  หลายคนเลือก ที่จะถนอมน้ำใจคนรอบข้าง เพราะเกรงว่าเขาจะโกรธ จะงอน แต่ตัวเองมา นั่งลำบากใจ ...เป็นกันเยอะจริงๆ ค่ะ พูดก็พูดเถอะ ส่วนมาคนเล่นห้องนี้ ก็จะรับทราบปัญหาเดิมๆ  ที่คนสังคมเมืองไทย ที่เขาทำอะไรแล้วเขาไม่ได้นึกถึงหัวอกคนมีปัญหาพวกนี้  แล้วเขาจะรับรู้ได้ โดยวิธีไหนล่ะ  คนที่เล่นห้องนี้ ส่วนใหญ่ก็อยู่เมืองนอก แล้วก็เจอประสบการณ์ เดียวกัน พวกที่เขาชอบทำแบบนี้ โอกาสน้อยที่เขาจะเข้ามาอ่าน (อ่านแล้วไม่รู้ จะเข้าใจหรือเปล่านะ 5555) ***เพิ่มเติมข้อมูล**** แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 54 16:30:23 จากคุณ : ก๋าสะลองเงิน เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 16:07:36

ความคิดเห็นที่ 32 ของดิฉันใครจะฝากซื้อของนี่  โอนเงินมาก่อน ค่าของค่ารถไปซื้อค่าส่งให้ทางไปรษณีย์เพราะไม่หิ้วให้เด็ดขาด  ที่ว่างใกระเป๋ามีไว้สำหรับของใช้ที่จำเป็นส่วนตัวและของฝากที่เราตั้งใจเอาไปฝากเพือนเท่านั้นอ่ะ จากคุณ : สาลิกาหิน เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 16:34:16

ความคิดเห็นที่ 33 เจอบ่อย แต่เป็นคนเฉยๆ ไม่สนใจใครเท่าไร เพื่อนแท้ เพื่อนเทียม เพื่อนห่างๆ ฝากหิ้วเครื่องเกมหน่อยดิ เครื่องวี เครื่องเพลย์ นินเทนโด้ดีเอส พีเอสพี เยอะแยะมากมาย ได้ถ้ามีเวลา จะตอบแบบนี้ตลอด แต่ถ้าเจอแบบว่า เอาจริงๆนะรบกวนหน่อย ราคาเท่าไร ยังงัย ก็จะตอบเหมือนเดิม ได้ ถ้าได้ไปเดินอะกิบะ ( ทั้งที่แมนชั่นห่างจากอะกิบะแค่ 3 สถานี ) และเกลียดมากพวกเครื่องสำอาง ชิเซโด้เอย คาเนโบะเอย ซื้อมาจากที่อื่น เช่น ฮองกง อเมกา ไรงี้ แล้วจะมาฝากเราซื้อที่โตเกียว รู้ไหมว่าไลน์สินค้าของญี่ปุ่นในประเทศกะต่างประเทศมันคนละอย่างกัน แต่ก็ตอบเหมือนเดิม ถ้ามีเวลา 555555555 เพราะไม่ซื้ออยู่แล้ว แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 54 17:14:25 จากคุณ : Shimomeguro เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 17:13:27

ความคิดเห็นที่ 34 เราไม่ยักกะเคยเจอแฮะ ไม่ว่าเพื่อนฝูง แม้แต่ญาติๆ พี่น้อง มีแต่บอกว่า ไม่ต้องซื้ออะไรมาหรอก ยิ่งของกินของใช้ในเมืองไทยมีเหมือนๆ กัน ส่วนพวกของแบรนด์เนม ตัวเราเองยังไม่ใช้ ใครบังอาจมาบอกให้เราซื้อฝาก คงได้ตอกหน้าหงาย อยู่ที่การวางตัวของเราเองตั้งแต่ต้นนะ ว่าทำตัวให้คนรู้สึกเกรงใจหรือเปล่า ของเรานี่ ญาติๆ รู้จักดี ว่าเราเป็นคนตรงๆ จากคุณ : คิดไงก็พูดงั้น เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 17:38:20 A:91.57.113.204 X: TicketID:318780

ความคิดเห็นที่ 35 เห็นใจและโดนใจมากๆ ค่ะ โดนเหมือนกัน แต่ปฏิเสธบ้าง และทางคนฝากก็ไม่ติดต่อแบบว่า จะเอาหรือไม่เอาแน่ เพราะบอกไว้แล้วว่าไม่ออกให้ก่อน เลยไม่ตอบกลับมา แล้วตอนที่จะสั่ง ก็ดูราคาดูของในเว็บ ช่วงนั้นบาธแอนด์บอดี้เวริคส์มีโปรโมชั่นแบบซื้อสี่แถมสอง แล้วคนฝากจะเอาแบบนั้น ครีมหกหลอด รวมน้ำหนักเป็นกิโลๆ เลย แล้วยังมีน้ำใจกับเพื่อนที่ทำงาน บอกว่าเดี๋ยวจะถามเพื่อนว่ามีใครจะเอาไหม --" แล้วตอนจะจ่ายตังค์นี่คือ ราคาตามเว็บเลยนะคะ อีกคน จะฝากซื้อ จักรยาน !!!! บอกว่าดูเว็บที่ไทยแล้วไม่มีมาส่ง เป็นจักรยานประกอบ ไอ้เราก็ไม่ได้ซักไซ้ไล่เรียงว่าจักรยาน น้ำหนัก หรือขนาดเท่าไหร่ เพราะแค่ทราบว่าเป็นจักรยาน ก็ตกใจแล้วค่ะ แต่ดีที่ตอนนั้นใกล้จะกลับแล้วเลยไม่ได้รับ เข้าใจว่าการไปเมืองนอกแต่ละที มันเป็นอะไรที่พิเศษ ไม่ได้ไปตลอด แต่การจะฝากของ แล้วขนาดของ ควรคำนึงถึงคนหิ้วว่ากระเป๋าเค้าจะจุได้มั้ย แล้วของส่วนตัวเค้าล่ะ เค้าจะพอยัดกระเป๋าได้ไหม เค้าจะหนักมั้ย และอีกอย่าง ของที่บอบบางแบบว่า ง่ายต่อการหัก มีรายละเอียดชิ้นงานมาก เรายัดใส่กับกระเป๋าโหลดใต้เครื่องก็ไม่ได้ แล้วต้องหิ้วไปไหนมาไหนด้วย ลำบากค่ะ พอมันหัก ก็ความผิดเราอีกกกกกก เห็นใจและเข้าใจ จขกท เลยค่ะ เพราะโดนมากับตัวด้วยค่ะ จากคุณ : anna_rene เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 17:52:37

ความคิดเห็นที่ 36 คนที่ไม่ค่อยสำคัญกับชีวิตเรามักจะเรียกร้องหาของฝาก แต่คนที่สำคัญต่อชีวิตเราจริงๆกลับไม่พูดถึงของฝากเลย เค้าพูดแค่ว่า "กลับมาปลอดภัยก็ดีใจแล้ว" จากคุณ : หมูมะลิ ณ อภิมหาฟาร์ม เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 18:54:02

ความคิดเห็นที่ 37 เราไม่รับฝากใครทั้งนั้นล่ะค่ะ เพราะมันลำบากเกินความจำเป็น อย่างเราไปเที่ยว เราก็อยากจะเที่ยวอย่างเดียว ปกติเราไม่ใช่คนชอบช็อปปิ้งอยู่แล้วด้วย ใครฝากซื้อของนี่ ไม่รับปากใครเลยก็แล้วกัน ถ้าอยากจะซื้อของไปฝากใครเดี๋ยวจะซื้อไปเองตามความพอใจเสียด้วยอีกต่างหาก ขนาดเพื่อนหรือคนรู้จักจะมาจากเมืองนอก เขาก็ถามว่าอยากได้อะไรไหม เราไม่เคยนึกออกเลยว่า ตัวเองอยากได้อะไร และรู้ดีว่า คนที่ต้องขนของกลับมาคงจะลำบาก เราจึงไม่เคยฝากใครซื้ออะไรเลยค่ะ ส่วนใหญ่เขาจะมีน้ำใจซื้อมาฝากเราแบบนั้นมากกว่า เข้าใจและไม่ชอบเหมือนกันค่ะ ^^ จากคุณ : fingers-crossed เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 19:53:07

ความคิดเห็นที่ 38 พูดถึงเรื่องฝากซื้อแล้วของขึ้น พี่ชายเรากับแฟนเขา ชอบให้ซื้อของส่งไปให้ เพราะเอาไปขาย ซึ่งเราก็ยินดี เพราะจะได้เป็นค่าขนมเล็กๆน้อยให้พี่ชายตัวเองด้วย แต่ครั้งล่าสุด เพราะเรากำลังจะกลับบ้านพอดี เคยถามไปว่าเอาอะไรรึเปล่า ทั้งครอบครัว เพื่อน ไม่มีใครอยากได้อะไรมาก มีแค่เพื่อนอยากได้กระเป๋าใบเดียว   ไม่มีปัญหา ไม่ได้หนักหนาสาหัสอะไร พี่ชาย พ่อแม่ ไม่เคยอยากได้อะไรสักอย่าง กลัวน้องกลัวลูกจะถือของลำบาก แต่นังแฟนพี่เรานี่สิ นางไปประกาศในเฟสบุ๊คเลยว่า "ใครอยากได้อะไรจากอังกฤษ ฝากมาเลยน๊าาา" เรางี้ของขึ้นเลย โกรษมากแต่ไม่ว่าอะไร เพราะไม่อยากสร้างปัญหา วันต่อมา นางก็ร่ายลิสยาวเหยียด บอกให้เราไปซื้อนู่นซื้อนี่ซื้อนั่น เราโมโหม๊ากกก เราเลยบอกไป เราไม่มีเวลาไปเดินหาของอะไรให้ใคร ถ้าจะฝากซื้อเพื่อไปขาย เราจะเลือกเอง  อย่า(สะเออะ)มาสั่ง!!! ยิ่งถ้าจะฝากให้เพื่อนตัวเอง หล่อนมีปัญหากับชั้นแน่ พี่น้องก็ไม่ใช่ ญาติก็ไม่ใช่ กล้ามากที่ไปบอกคนอื่นว่าอยากได้อะไรก็ฝากมา คนนิสัยอย่างนี้ไม่เคยพบเคยเห็น จากคุณ : blackbillaz เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 19:58:20

ความคิดเห็นที่ 39 เพื่อนสนิทเรา เราถามอยากได้อะไรมั้ย ไม่รู้จะซื้ออะไรให้ มันก็บอกไม่เอา เอาแค่ตัวเรากลับไปปลอดภัย ให้มันเห็นหน้าก็ดีใจจะแย่ ทีนี้ตันเลย ไม่รู้จะซื้ออะไรไปฝาก เริ่มตันเพราะกลับไทยทีไรก็ซื้อไปฝากมันทุกที ครอบครัวเรา เห็นอะไรดีก็ซื้อให้ แต่ก็ถามเพิ่มเติมว่าอยากได้อะไรมั้ย ก็มีแต่คนบอกว่าไม่ต้องหรอก รีบๆกลับมาก็พอแล้ว แต่ถ้าเป็นการไปเที่ยวระยะสั้น เราเลือกใช้วิธีไม่บอกใคร รู้เฉพาะเพื่อนสนิทเท่านั้น เพื่อนไม่สนิทก็จะรู้ต่อเมื่อเราไปถึงที่นั่นแล้ว หรือเมื่อเรากลับมาแล้ว เราไม่ชอบหิ้วของ หรือแม้แต่ไปหาซื้อของให้ใคร จะว่าแล้งน้ำใจก็ได้ แต่มันก็ไม่ใช่ธุระอะไรของเราที่ต้องไปทำเพื่อคนอื่นขนาดนี้ กับคนที่เราอยากทำให้ เค้าเองยังไม่อยากให้เราลำบากเลย จากคุณ : windzephyr เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 20:17:39

ความคิดเห็นที่ 40 เห็นใจ จขกท ค่ะ แต่บอกได้คำเดียว ถ้า "เพื่อน" เค้าไม่ทำกันแบบนี้หรอกค่ะ และคนที่ทำแบบนี้ ก็ไม่ใช่ "เพื่อน" เคยรับฝากซื้อของจากคนที่เราคิดว่าเป็น "เพื่อน" หนนึง ไปถึงเราหอบไปให้ถึงที่ นัดมาเลย พอไปเจอกันแล้ว แม้แต่เวลาให้เราซักครึ่งชั่วโมงนั่งคุยกันยังไม่มี บอกเราว่าไม่มีเวลา นับแต่นั้นมา ไม่รับฝากของจากคนที่ "คิดว่า" เป็น "เพื่อน" อีกเลย จากคุณ : น้องสาวค่ะ เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 21:13:55

ความคิดเห็นที่ 41 ..มา โหวต ค่ะ หัวอกเดียวกัน เลย ตอนนี้ เลย เบื่อๆ ที่จะกลับไทย แล้ว  แต่ก็คิดถึง เมืองไทย จัง.... จากคุณ : ข้ามฟ้ามาหารัก เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 21:21:13

ความคิดเห็นที่ 42 คิดง่ายๆ ครับ ถ้าเค้าไม่เกรงใจที่จะขอ คุณก็ไม่ต้องเกรงใจที่จะปฎิเสธ ถ้ามันทำให้เราลำบากก็ไม่ต้องทำ จากคุณ : Roby เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 21:38:58

ความคิดเห็นที่ 43 จะว่าไป ถ้ามีเพื่อนจะมาจากไทย แล้วถามว่าอยากจะได้อะไรจากไทยมั้ย มีอยู่อย่างนึงที่ถ้าผมจะฝากผมก็จะฝากให้ช่วยถือมาให้อยู่เนืองๆ คือ ยาสามัญประจำบ้าน พวกยาแก้ไข้ แก้หวัด แก้ปวดท้อง แก้อักเสบ ใส่แผล อะไรพวกนี้ เพราะที่นี่หาซื้อลำบาก ไม่มีใบสั่งก็ซื้อไม่ได้ง่ายๆ ดังนั้นก็มีเก็บไว้เผื่อยามฉุกเฉินมันก็ช่วยได้มากเพราะมีเด็กๆ ในการดูแลอยู่หลายสิบคน เผื่อเจ็บเป็นเย็นอุ่นจะได้ดูแลกันได้ แล้วมันก็ไม่หนักมากด้วย ส่วนใหญ่ถ้าเค้าไม่อาสาจะไปซื้อให้ที่ร้านขายยาเลย ผมก็จะให้น้องสาวไปซื้อแล้วเอาไปให้เค้าที่สนามบินตอนจะขึ้นเครื่องเพราะน้องผมทำงานที่สนามบินอยู่แล้ว จากคุณ : ดอส เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 21:57:09

ความคิดเห็นที่ 44 โดนประจำ แต่ไม่เคยซื้อฝากใครเลยครับพวกที่มาสั่งผมเนี่ย ผมซื้อให้เฉพาะคนในครอบครัว (ถึงเขาจะไม่เคยมาฝาก มาขอ) กับเพื่อนที่มีความเกรงใจผมเท่านั้น ใครจะไม่พอใจ จะงอน จะเลิกคบ ก็ตามใจครับ ผมถือว่าเป็นโชคดีของผมด้วยซ้ำ จากคุณ : เคยตายมาแล้วเธอรู้ไว้เลย เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 22:01:34

ความคิดเห็นที่ 45 อยากให้พี่สาวมาอ่านจัง ทุกวันนี้ยังต้องรับฝากซื้อของจากบรรดาเพื่อน ๆ พี่สาวที่เมืองไทย เพราะ Clinique ที่อเมริกาถูกกว่าเมืองไทยครึ่ง ๆ บรรพาคุณเธอทั้งหลายชักติดใจฝากได้ครั้งหนึ่งก็คอยถามไถ่เรื่อยมา แถมหนักสุดฝากรายการเป็นหางว่าวของเพื่อนทั้งบริษัทตอนพี่สาวมาเที่ยว ต้องไปเดินซื้อของให้สองวันเต็ม ๆ แบบเดินซื้อไปก็แช่งไปด้วย เรื่องเงินไม่ต้องพูดถึง มีแต่ฝากซื้อก่อนจ่ายทีหลังทุกคน เลยไม่เข้าใจว่าคนเมืองไทยสะกดคำว่าเกรงใจไม่เป็นหรือไร จากคุณ : ##ขออภัยป้ายหน้าไม่จอด## เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 22:05:09

ความคิดเห็นที่ 46 แหะ ๆ จะบอกว่าฝากเพื่อนให้เอาของกลับมาให้ เพราะเป็นของที่ไม่มีขายในเมืองไทย จะถามก่อนว่าสะดวกไหม เกรงใจอยู่ แต่จะใช้วิธีสั่งตัดบัตรให้ส่งไปบ้านเพื่อนเลย จะได้ไม่เป็นการรบกวนมากไปกว่านี้ จากคุณ : pinkyjung เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 22:58:36

ความคิดเห็นที่ 47 เหอะๆๆเคยเจอเหมือนกันสมัยสักเกือบ20ปีที่แล้ว เพื่อนสมัยมัธยมฝากผมซื้อวอล์กแมนโซนี่ให้หน่อย ราคาประมาณนี้นะ รุ่นนี้นะ ผมก็ซื้อกลับไปให้ ถึงเมืองไทยโทรไปบอกว่าซื้อมาให้แล้วนะราคา.... (เท่าไรจำไม่ได้ประมาณ4-5พันบาท) เพื่อนมันบอกแพงไปไม่เอาล่ะ ทั้งๆที่มันแพงกว่าที่ฝากซื้อแค่4-500บาท ผมก็อึ้งเลย แล้วคุณมรึงจะให้กรูทำไงกับของที่ซื้อมาแล้วว่ะ แต่ด้วยความอึ้งก็เลยพูดไม่ออก จำใจใช้เองซะเลยทั้งๆที่ไม่ได้อยากได้เลยยยย มันเพื่อนภาษาอะไรว่ะอุตส่าห์เหนื่อยไปเดินหาเดินซื้อให้ ออกตังค์ตัวเองไปก่อนอีกต่างหาก มันไม่ได้นึกถึง"ใจเขาใจเรา"เลย พูดออกมาได้ง่ายว่า "งั้นไม่เอาล่ะ" ทั้งๆที่ก็สนิทกันพอสมควร หลังจากนั้นเลยเหมือนเกิดความขี้เกียจ เบื่อ ไม่อยากติดต่อ ไม่อยากอะไรแล้ว กลับไทยมาก็ไม่ติดต่อไปไม่บอกมันแล้ว จากทีก่อนหน้านั้นกลับไทยทีไรก็ต้องเจอกันทุกครั้ง จากคุณ : RoppongiHills เขียนเมื่อ : 25 มิ.ย. 54 23:36:18 A:124.122.21.233 X: TicketID:288079

ความคิดเห็นที่ 48 เข้ามาอ่านนะคะ จากคุณ : หมูหวานน้ำกะทิ เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 00:20:07

ความคิดเห็นที่ 49 เราเซ็งกับเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ทุกครั้งที่กลับไทยเสียเป็นหลายหมื่น ญาติพี่น้อง ขอ รองเท้ากระเป๋าน้ำหอมเสื้อ เสื้อบอล ขอนะ ไม่ได้ฝากซื้อ ปากก็บอกว่าฝากซื้อ กลับไปไม่เคยได้สักแดงนึง ครั้งนี้เราจะกลับวันที่ 12 ลูกพี่ลูกน้องสั่งกระเป๋าแฮร์รอดมา 22 ใบ แล้วคิดดูเราต้องแบกใส่กระเป๋าเดินทาง ไม่รวมของฝากเพื่อนเรา พี่สาว พ่อ ญาติคนอื่น อา น้า พี่ แม่เพื่อน ฯลฯ ที่นี่ญาติฝ่ายพ่อ ป้ากับลูกสาวสั่งกระเป๋ามาบอกว่าฝากซื้อ แต่ไม่พูดถึงเรื่องเงินเลยย นี่จนกระเป๋าน้ำหนักเกินแล้ว จ่ายเพิ่มที่เป็นพัน เซง แล้วก็ไม่รู้เสื้อผ้าตัวเองจะเอาไว้ไหนเนี่ย เฮ้อ จากคุณ : นางฟ้าเรียกพี่อะบอกตรงๆ เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 00:20:21

ความคิดเห็นที่ 50 เพื่อนแท้เพื่อนซี้ที่คบกันมาเป็นสิบๆปี ไม่เคยบอกให้ซื้ออะไรไปฝาก เพราะเขาบอกว่า เมทอินเมืองจีนทั้งนั้น เอ็งไม่ต้องหิ้วมาให้ปวดหมอง เอาตัวเอ็งมาก็พอ พอหิ้วไปให้ก็บ่นให้อีกว่าบอกแล้วไม่ต้องหิ้ว ดิฉันกลับเมืองไทยทีก็มีกระเป๋าหิ้วขึ้นเครื่องใบเดียวพอไม่ยุ่งยาก เสื้อผ้าที่บ้านเมืองไทยมีเยอะอยู่แล้ว มาช่วงหลังๆนี่ไม่รู้ทำไมคนไทยมันงอกเงยมาจากไหนเยอะมากทั้งๆที่เป็นบ้านนอก เค้าถามเมื่อไหร่กลับพอบอกเดือนหน้ากลับโอ้โหฝากกันเป็นแถว ไอ้ที่ฝากเงินไปให้พ่อแม่ไม่เท่าไหร่เพราะไม่หนัก แต่ฝากหิ้วรองเท้ากระเป๋าด้วยหลายคู่ไม่ไหวค่ะ แถมทางเมืองไทยฝากต่อกลับมาให้อีก ทั้งๆที่ไม่ได้สนิทกันเล๊ย ถ้าสนิทกันคงต้องให้เราหิ้วหลายสิบกิโลมั้งเนี่ย เดี๋ยวนี้หรือจะกลับก็อุบเงียบเข็ดอะค่ะ จากคุณ : Rinta เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 01:55:34

ความคิดเห็นที่ 51 เพื่อนดี ดิฉันต้องโทรถามว่าจะเอาอะไรไหม จะฝากซื้ออะไรไหม เขาตอบว่า ถ้าไม่ลำบากก็ฝากซื้อน้ำหอมสักขวด เพื่อนไม่ดี เมลมาถามว่าเมื่อไหร่ดิฉันจะกลับ จะได้ฝากซื้อของ จะฝากซื้อน้ำหอมให้แฟน แว่นให้ตัวเอง แล้วฝากดูราคาของยี่ห้อนั้น ยี่ห้อนี้ ว่าราคาเท่าไหร่ รุ้ราคาแล้วเมลบอกด้วยจะได้ไปบอกเพื่อนๆที่ทำงาน ว่าเขาโอเคไหมจะได้ฝากซื้อ  ดิฉันอึ้งๆๆๆ เลยตอบไปเลยว่า รับฝากของจากแกกะแฟนก็พอแล้ว แค่นี้ฉันก็แบกน้ำหอมกลับเมืองไทยเกือบสิบขวด ถ้าฉันโดนค้นกระเป๋าขึ้นมาแล้วต้องจ่ายภาษี ฉันชาร์จค่าภาษีเพิ่มนะ หล่อนก็เงียบเลย แถมเวลาคิดเงินตอนนั้น 1 ยูโรมัน 42 บาท ก็ให้ดิฉันคิด 40 ถ้วน กำลังจะกลับไปคราวนี้ หล่อนก็ฝากมาอีกเช่นเคย น้ำหอมของตัวเองและแฟน ดิฉันซื้อมาตอนลดราคาวันพ่อ ขวดละ 25 แต่บอกไปเลยว่า 30 ยูโร 5555 เพื่อนดีๆ เวลาจะกลับหาขนม หาของฝากมาฝากให้ดิฉันเอากลับไปกินไปใช้ โทรไปหาทีไรก็มีแต่ถามว่า แกจะเอาอะไรไหม จะซื้อส่งไปให้ ไอ้พวกเพื่อนไม่ดี จะกลับเนี่ยโทรมาลาสักคำยังไม่มี คบกับพวกนี้ได้ก็เพราะคิดแค่ว่าอย่างน้อยมันก็ยังไม่เคยทำให้อะไรให้เราเสียหาย เงินเล็กๆน้อยกับความรำคาญที่เพื่อนพวกนี้ทำให้ ด่ามันไป มันก็หงอยไม่กล้าตอแย ก็เลยหยวนๆ คบกันแบบผิวเผิน สรุป เลือกคบ เลือกปฎิบัติค่ะ ดีมา ดีไป ให้มาก็ให้ตอบ จากคุณ : ZOMG เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 02:14:44

ความคิดเห็นที่ 52 ส่วนตัวเจอมาหลายแบบ... หนักสุด (ทางน้ำหนัก) คือ ฝากซื้อถุงกอล์ฟพร้อมไม้กอล์ฟ สองชุด...พอบอกว่าต้องเสียค่ากระเป๋าเกิน เป็นจำนวนเงินเท่านี้ๆ เค้าบอกงั้นจะซื้อจากเมืองนอกทำไม ราคาก็แทบจะเท่าเมืองไทยอยู่แล้วถ้าต้องจ่ายอ่ะ!   เรื่องจ่ายเงิน...เซ็งที่สุด (เสียความรู้สึก) คือฝากซื้อของมากมาย... แต่พอเราหิ้วกลับไป เธอบอกว่า "ขอบคุณที่ซื้อมาฝาก"  (ปากหนัก..ไม่กล้าทวงเงินอีกตรู) หลังๆนี่คือถ้าคนไหนสนิทกันจริงๆจะถามว่าอยากได้อะไรมั๊ย... 99% ของคนเหล่านี่จะบอกว่า ไม่เป็นไรหรอก ไม่อยากให้ลำบาก   ส่วนใหญ่จะซื้อไปฝากค่ะ เพราะเราเลือกเองว่าอยากจะซื้ออะไรให้ เรื่องมากนัก ครั้งหน้าก็ไม่ต้องเอา จบ! อีกอย่างนึงคือเรื่องภาษี ขี้เกียจมานั่งอธิบายว่าภาษีที่นี่บวกหลังซื้อนะ ราคาติดป้ายยังไม่ได้บวก  เวลาฝากซื้อนี่แทบจะนับเงินสลึงจ่ายกันเลย  จ่ายแบบเป๊ะๆ  เอ่อ  แล้วค่าน้ำมันที่เราต้องไปซื้อให้ ค่าเสียเวลาต่างๆ ไม่มีเลย  (อ๋อ..ลืมไป เพราะเรามาเมืองไทย ส่วนต่างตรงนี้เค้านับว่าเป็นน้ำใจ...เหอๆ)   เรื่องค่าเงินต่าง...ตอนนี้กะไว้แล้วว่าถ้าจะกลับมาเมืองไทยอีกแล้วมีคนฝากซื้อของ  ต้องจ่ายเราเป็นเงินสกุลที่เราจ่ายไปทางPaypal เท่านั้น จะได้ไม่ต้องมานั่งคิดคำนวนค่าเงินต่างอีก   =========== สงสารคนเวลามาเที่ยวที่นี่แล้วโดนคนฝากซื้อของ บางทีเสียเวลาเป็นวันๆไปตามหาของให้คนที่เมืองไทย... เที่ยวไม่สนุกเลยอ่ะเจอแบบนี้ จากคุณ : CaliGirl เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 03:55:33

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณมากนะคะที่มีคนช่วยโหวตกันขึ้นมาเป็นกระทู้แนะนำ....คิดไม่ถึงว่ามีคนไทยในต่างประเทศหัวอกเดียวกันมากมายเชียว รวมทั้งคนที่ไม่ได้เม้นท์อีก เชื่อว่าคงมีคนที่ผ่านมาอ่านคงสะดุ้งอยู่หลายคนนะคะ :) เราเชื่อว่าการจะซื้อของฝากใครทางเมืองไทยนี่ คนไทยไกลบ้านอย่างเราทำได้ค่ะ.....และหลายคนทำกันทุกครั้่งที่กลับบ้านอยู่แล้ว เพราะแต่ละคนก็ต้องมีวิจารณญาณในการจับจ่ายใช้สอยว่าอยากให้อะไรใครบ้าง...ไม่นับพวกที่ ''ชอบฝากซื้อ'' แบบไม่นึกถึงจิตใจชาวบ้าน ''ไม่มีความละอายใจ'' ในการสร้างความเดือดร้อนให้เพื่อนหรือแค่คนรู้จักหรือแม้กระทั่งญาติแท้ๆก็เหอะ.... วันนี้ก็ยังมีเมล์มาฝากซื้อของอีกนะคะ 5555 ดิฉันเห็นเมล์แล้วก็เอือมระอานะเพื่อนสนิทก็เถอะ แถมมีการบอกว่าต้องเอาราคาเท่านั้นเท่านี้อีกด้วยนะ....จนดิฉันรีบตอบกลับไปเลยทันทีว่าหากอยากได้ถูกขนาดนั้นก็ซื้อแถวตลาดนัดก็แล้วกันมาฝากชั้นซื้อทำไมล่ะคุณนาย !!!! บางทีนี่เราเองคิดนะว่าไอ้เรื่องการฝากซื้อของนี่มันอยู่ที่ ''คนฝาก''จริงๆคือนิสัยมันเป็นแบบนี้น่ะ จะเรียกว่าด้านก็คงจะได้ ไม่ละอายใจ ไม่มีความรู้สึกว่าเค้าทำให้คนอื่นเดือดร้อน จนกว่าเราเองนี่แหละต้องพูดออกไปแรงๆชนิดที่เรียกว่ากระทุ้งให้สะดุ้งไปจนตายเลย ซึ่งเราก็ได้ทำไปแล้วเหมือนกัน เพราะไม่คิดว่าจะต้องไปถนอมน้ำใจอะไรอีกแล้ว เพราะคุณเพื่อนเธอยังไม่ถนอมน้ำใจเรามั่งเลย ดีแต่สั่งๆหยั่งกะเราเป็นร้านขายของโชวห่วยนึกอยากได้อะไรก็มีให้งั๊นแหละ นี่ยังไม่รวมคนไทยด้วยกันในอังกฤษที่ขอฝากซื้อทองรูปพรรณจากเมืองไทยมาอีกนะ น่ากลัวมากเรยยย ขนาดแค่รู้จักกันเฉยๆนะ โห...สุดยอด :( อันนี้รับไม่ได้จริงๆอ่ะ บอกเค้าไปแล้วว่ามิสามารถ จะบร้าเรอะฝากซื้อทองและคงไม่ขอรับเป็นคนรู้จักอีกต่อไปด้วยล่ะ....สุดจะขยาด ขอบายค่ะแบบนี้ ปีนี้คงจะเป็นปีสุดท้ายที่เราจะกลับเมืองไทยแล้ว....เพราะตั้งใจไว้แล้วว่าปีหน้าจะไปเที่ยวประเทศอื่นๆดีกว่า เบื่อหน่ายเหลือเกินกับประเทศไทยไหนจะของฝากซื้อจากไทย ไหนจะของจากไทยที่มีคนอยากฝากซื้ออีก...เพราะขนาดเราไม่เคยบอกใครว่าจะกลับเมื่อไหร่ แต่พอพ่อแม่เรารู้ข่าวมันก็รั่วออกไปเองอัตโนมัติค่ะ นี่ขนาดสั่งแม่ไว้นานแล้วนะว่าไม่ต้องไปบอกใคร....แต่ก็ยังมีพี่สาวลูกป้า น้องสาวลูกของอีกป้านึง ฯลฯฝากซื้อของกันมาได้อีก... เชื่อแล้วว่าคนไทยส่วนมากนั้น....ชอบของนอกกันจริงๆ ขนาดที่ทาจั๊กกะแร้มียี่ห้อ/สบู่ชื่อดัง/กางเกงในยี่ห้อดังของอังกฤษสี่ซ๊าห้าแพคก็ยังฝากซื้อกันได้ .... นี่ยังมีพี่สาวฝากซื้อกาแฟอีก 4ขวด คงได้เอาปากคาบ เอาดากหนีบของกลับบ้านกันบ้างล่ะงวดนี้ และเราก็รู้เลยว่าของพวกนี้เราไม่มีทางได้เงินคืนร๊อกกกก.....เพราะเค้าฝากซื้อก็จริงแต่เพราะราคาค่างวดมันไม่ได้แพงมากมายเป็นหมื่นเป็นแสนอะไร ดังนั้นก็.....เฮ้อออออ :( คงจะกลายเป็นอยู่ในหมวดของฝากตามเคย หวานอมขมกลืนกับญาติๆและเพื่อนเจงๆๆ... :( เพื่อนน่ะเลิกคบได้แน่ แต่แบบลูกพี่ลูกน้องโตมาด้วยกันมันก็ต้องจัดไป ไม่งั๊นแม่เราเองจะมองหน้าพี่น้องเค้าไม่สนิท ...ปวดตับ!!!! กับสังคมไทยของเราที่ยังมีญาติเยอะอีกตะหาก นี่ขนาดว่าเราปากจัดขนาดกัดกับหมามาแล้วนะ บางทีบางเรื่องบางคนเราก็ยังไม่สามารถจะเห่าออกไปได้ให้ครบทุกคนได้เลย.... จากคุณ : จขกท. ตกนรกต่อปายย เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 05:10:16 A:217.44.13.47 X: TicketID:309048

ความคิดเห็นที่ 54 ปลายปีที่แล้ว เราไปญี่ปุ่น เพื่อนเราก็มาบอกว่าอยากได้  "รองเท้าโอนิสึกะ 2 คู่" แบบ สี รุ่น ก็ไม่บอกเรา บอกว่าเดี๋ยวเช็คให้ เดี๋ยวส่งเมล์ให้ คุยไป คุยมา ก็รู้มาว่า จะฝากซื้อให้คนที่ทำงานของเพื่อน เราเลยบอกเพื่อนไปตรงๆ เลยว่า ถ้าเป็นของเพื่อน เราก็จะพยายามหาให้ แต่ถ้าเป็นของคนอื่น เราไม่หิ้วให้นะ แน่นอน ว่าของไม่ใช่ชิ้นเล็กๆ ราคาไม่ถูก ..... เงินไม่ฝากมาก่อนด้วย เซ็งอิพวกชอบฝาก .... ฝากกันจัง แต่ไม่เคยฝากความห่วงใยกันบ้าง ! จากคุณ : Creamchoco เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 05:33:46

ความคิดเห็นที่ 55 ล่าสุด เราโดนฝากของกลับไปไทย เราไม่ได้สนิทกับเค้าเป็นการส่วนตัว แต่เราสนิทกับเพื่อนเค้ามากๆ ก็เลยยอม เธอฝากของเรากลับหนึ่งอย่าง อันนี้รับได้ แต่เธอใช้ให้เราไปซื้อของกลับมาให้ที่นี่ด้วย (แต่เราไม่ยอมเพราะเรารับไม่ได้) เธอเลยให้ญาติพี่น้องส่งของมาให้เราที่บ้าน ตามที่เราบอกไว้ รวมน้ำหนักประมาณ 2 กิโลได้ สุดท้ายเธอตอบแทนเราด้วยการไม่จ่ายค่าส่งของให้ (เรากลับมาที่อเมริกา แล้วก็เลยส่งของไปให้) ค่าส่ง$18 เหรียญมันไม่ได้มากมายอะไรสำหรับคนสนิทกัน แต่กับคนไม่สนิทเลยด้วยซ้ำ เราว่ามันเกินไป แม่เราบอกว่านึกว่าทำบุญไปก็แล้วกัน จากคุณ : นางสาวอันดามัน เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 06:16:27

ความคิดเห็นที่ 56 โฮ เพื่อนคิดได้ไงฝากซื้อรองเท้าสามสี่คู่ ขนาดรองเท้าของตัวเองที่ต้องใส่กับเดรสหากมีงานรวมญาติรวมรุ่นช่วงเรากลับเรายังต้องหาคู่เล็กๆบางๆเลยเพราะรองเท้ากินพื้นที่ในกระเป๋ามาก เพื่อนคุณเจ้าของกระทู้นิสัยไม่น่าคบเลย (ถึงแม้จะแสนดีในส่วนอื่นแต่สำหรับเราถ้าไม่รู้จักเกรงใจไม่ตระหนักเรื่องใจเขาใจเราเราจะนับว่าเป็นคนไม่น่าคบทันที) ... เรื่องฝากของก็เป็นเรื่องน่าเบื่อมากเรื่องหนึ่ง แต่เคยเจอ "ฝากคน" มั้ยคะ คนรู้จักกันห่างๆ ไม่ได้สนิทไม่ได้เป็นเพื่อน แค่รู้จักกันในช่วงเวลาหนึ่ง อยู่ๆมาฝากญาติผู้หญิงคนผู้ชายคน ให้มากินนอนกับเราและให้เราพาญาติเที่ยวสามวันแถมตอนแรกจะให้เราไปรับญาติให้ถึงสนามบิน โฮ ญาติพี่น้องเราเรายังไม่รับถึงสนามบินเลย ให้เค้านั่งรถเข้ามาในเมืองเองแล้วเราจะไปรับที่จุดนัดพบ (สนามบินอยู่ไกลคนละจังหวัดกับบ้านเราอ้ะ) แล้วนี่พวกเธอเป็นใคร ไม่รู้จักกันเลยจะให้ไปรับถึงสนามบินให้หาที่พักให้พาเที่ยว โหย สุดๆเลยมั้ย คนหน้าด้านมันเป็นอย่างนี้นี่เอง แต่เราไม่ยอมให้พักด้วยนะเพราะห้องพักเราแคบแถมญาติคนหนึ่งก็เป็นผู้ชาย จะให้มาอยู่รวมกันได้ไง เราบอกให้พวกเค้าไปเช่าโรงแรม (บ้านนี้รวยมาก แต่อยากมาเที่ยวเมืองนอกแบบไม่ต้องจ่าย งงกับเค้ามาก...แบบว่า...หน้าด้านน่ะ) สุดท้ายเรายอมพาคนที่เราไม่รู้จักคู่นั้นไปเที่ยวแค่วันเดียว ส่วนสองวันที่เหลือก็ให้ไปรบกวนคนอื่นที่เค้ารู้จักเอง เราไม่ไปยุ่งเกี่ยวด้วย คนบางคน ครอบครัวบางครอบครัวก็นะ... ....ที่สุดของแจ้ จากคุณ : เลิกคบคนหน้าด้านทุกชนิด เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 09:19:01 A:222.151.37.166 X: TicketID:299625

ความคิดเห็นที่ 57 โฮ เพื่อนคิดได้ไงฝากซื้อรองเท้าสามสี่คู่ ขนาดรองเท้าของตัวเองที่ต้องใส่กับเดรสหากมีงานรวมญาติรวมรุ่นช่วงเรากลับเรายังต้องหาคู่เล็กๆบางๆเลยเพราะรองเท้ากินพื้นที่ในกระเป๋ามาก เพื่อนคุณเจ้าของกระทู้นิสัยไม่น่าคบเลย (ถึงแม้จะแสนดีในส่วนอื่นแต่สำหรับเราถ้าไม่รู้จักเกรงใจไม่ตระหนักเรื่องใจเขาใจเราเราจะนับว่าเป็นคนไม่น่าคบทันที) ... เรื่องฝากของก็เป็นเรื่องน่าเบื่อมากเรื่องหนึ่ง แต่เคยเจอ "ฝากคน" มั้ยคะ คนรู้จักกันห่างๆ ไม่ได้สนิทไม่ได้เป็นเพื่อน แค่รู้จักกันในช่วงเวลาหนึ่ง อยู่ๆมาฝากญาติผู้หญิงคนผู้ชายคน ให้มากินนอนกับเราและให้เราพาญาติเที่ยวสามวันแถมตอนแรกจะให้เราไปรับญาติให้ถึงสนามบิน โฮ ญาติพี่น้องเราเรายังไม่รับถึงสนามบินเลย ให้เค้านั่งรถเข้ามาในเมืองเองแล้วเราจะไปรับที่จุดนัดพบ (สนามบินอยู่ไกลคนละจังหวัดกับบ้านเราอ้ะ) แล้วนี่พวกเธอเป็นใคร ไม่รู้จักกันเลยจะให้ไปรับถึงสนามบินให้หาที่พักให้พาเที่ยว โหย สุดๆเลยมั้ย คนหน้าด้านมันเป็นอย่างนี้นี่เอง แต่เราไม่ยอมให้พักด้วยนะเพราะห้องพักเราแคบแถมญาติคนหนึ่งก็เป็นผู้ชาย จะให้มาอยู่รวมกันได้ไง เราบอกให้พวกเค้าไปเช่าโรงแรม (บ้านนี้รวยมาก แต่อยากมาเที่ยวเมืองนอกแบบไม่ต้องจ่าย งงกับเค้ามาก...แบบว่า...หน้าด้านน่ะ) สุดท้ายเรายอมพาคนที่เราไม่รู้จักคู่นั้นไปเที่ยวแค่วันเดียว ส่วนสองวันที่เหลือก็ให้ไปรบกวนคนอื่นที่เค้ารู้จักเอง เราไม่ไปยุ่งเกี่ยวด้วย คนบางคน ครอบครัวบางครอบครัวก็นะ... ....ที่สุดของแจ้ จากคุณ : เลิกคบคนหน้าด้าน เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 09:20:13 A:222.151.37.166 X: TicketID:299625

ความคิดเห็นที่ 58 ผมเคยบอกกะเพื่อนรัก ว่าใครอยากมาอยู่กับผมผมจะบอกว่ามาได้ ฝากซื้อของก็ได้เหมือนกัน แต่อย่าหนัก ใหญ่มากนะคับบ เดี๋ยวไหล่ซ้น คือของหนักๆ เยอะๆก็รับไม่ไหวเหมือนกัน เคยไปเที่ยวแล้วเพื่อนคนไทยที่ไปเที่ยวกันเนี่ยหละ ซื้อยาเยอะมากกก ใหญ่พอๆที่กระเป๋ามันจะพองได้1.20*60เซน คือเอาของเขามาแล้วเราไม่ต้องซื้อของอีกเลย เขาบอกว่าขอฝากในกระเป๋าเราตลอดการเดินทางทั้งเดือนน เลยนะ รับไม่ไหว โมโหเช่นกันก็ปติเสธเขาไป อย่างนี้เขาเรียก นอกจากไม่เตรียมตัวแล้วยังเห็นแก่ตัวอีก จากคุณ : คนบ่น เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 10:52:40

ความคิดเห็นที่ 59 ผมลองคิดแบบเอาตนเองเป็นที่ตั้งครับ - เขาอาจไม่เคยหิ้วของบึ้มๆขนาดนั้น เลยไม่รู้ว่ามันหนักขนาดไหน ลำบากตั้งแต่ตอนซื้อ  ยันแบกกลับ - เขาอาจ ไม่รู้ว่าเราไม่พร้อมที่จะให้เขามาอยู่ ห้องไม่ใหญ่ขนาดนั้น เตียงอาจไม่พอ เราอยากอยู่คนเดียว ใดๆก็แล้วแต่ - เขาอาจรักสนุก และรักเพื่อนเหมือนกัน ถ้าเราไปค้างบ้านของเขาในไทยก็อาจไม่เป็นไร เขาก็เลยนึกว่าถ้าเขามาอยู่กะเราก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน จขกท ยังอธิบายให้เข้าใจได้นะครับ ว่าเราลำบากใจ มันเครียดที่ต้องสั่งของ เครียดที่จะต้องหิ้วของ เพราะของๆตนก็มี เราไม่ได้เอากระเป๋าใหญ่ขนาดนั้นมา+แบกไม่ไหวเช่นกัน ส่วนเรื่องที่พักก็ลองบอกดูว่าห้องแคบ ห้องไม่พอที่จะอยู่เกิน( เข้าใจว่าคงเป็นแบบนี้จริงๆ ) สภาพห้องเป็นแบบนี้ แล้วเราต้องการอยู่แบบนี้ ถ้าเขาเสนอยังอยากอยู่อีก แล้วเราก็ไม่อยากปติเสธเพราะ เราก็รักเพื่อน ก็อาจบอกต้องมีกฎ เช่น เมิงง มาอยู่ได้แต่นอนพื้น วันไหนกรูอยากให้มรึงนอนเตียงค่อยขึ้นมา ช่วยล้างจาน บีบนวดไหล่ ขัดหลังให้ตอนอาบน้ำ หุหุหห ไปนอนห้องกลางไป ห้องส่วนตัวไม่ต้อนรับ ให้เลี้ยงข้าวราคาแพงทุกวันหยุด จ่ายค่ารถค่าราให้ด้วย บางที่เดี๋ยวก็ไปเองง 5555 จากคุณ : คนบ่น เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 10:52:51

ความคิดเห็นที่ 60 เบื่อเพื่อนบางคนที่ไม่เข้าใจเรื่องน้ำหนักและพื้นที่ในการเก็บของ ปกติราคาจะไม่ค่อยมีปัญหา แต่ถ้ามันหนักหรือกระเป๋าเต็มแล้วก็ไม่ชอบเหมือนกัน เช่นบางคนอยากได้รองเท้า แต่เอากล่องด้วยนะ เวลาขายต่อราคาจะได้ไม่ตก ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ทิ้งกล่องไป ตอนเอามาให้เพื่อ เค้าก็บอกไม่เอา เลยต้องยกให้คนอื่นแทน เซ็งเลยแบบนี้ จากคุณ : ลมกรด เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 14:15:25

ความคิดเห็นที่ 61 ไอ้เรื่อง''ฝากคน''นี่ก็เจอมาแล้วเหมือนกันนะคะ #56-57 มีหลายแบบด้วยค่ะ แบบพวกอยากเที่ยวแต่ไม่อยากเสียตังค์ค่าที่พักเนี่ย เจอจนเบื่อเจอทีไรก็ต้องอธิบายกันไปทู๊กกกทีว่าจะมาอยู่มากินมานอนกันเป็นโขยงๆแบบที่คนไทยบางกลุ่มชอบทำ เพราะคิดว่ามันทนได้ อยู่ได้ สนุก...มันไม่ได้โว๊ยยย แต่แบบคนฝากบางคนนี่เค้าก็กระอักกระอ่วนนะคะเพราะอย่างคนฝากของเรานี่คือบางครั้งก็คือพี่สาวแท้ๆของเราเอง แม้เค้ารู้ดีว่าเราเป็นคนยังไงปากร้ายขนาดไหน....แต่เค้าก็ต้องบากหน้ามาขอเราแบบกล้าๆกลัวๆ เราไม่โทษพี่เราเพราะเราก็รู้จักพี่สาวตัวเองดีว่าเค้าเป็นคนขี้เกรงใจคน แต่คุณเพื่อนๆของพี่เรานี่สิ่ ''เค้าไม่รู้จักเกรงใจคน'' .... (หากใครกำลังคิดจะทำก็ขอให้พิจารณากันดีๆค่ะว่าคุณเป็นคนไม่มีความละอายหรือเปล่า ไม่มีจิตสำนึกกันหรือเปล่า?...ขอฝากไว้เลยตรงนี้) พวกเพื่อนพี่สาวเรานี่เค้ารู้ว่าพี่เรามีน้องสาวอยู่อังกฤษ เวลาพวกเค้าจะมาเที่ยวยุโรปกันทีและแวะอังกฤษเค้าจะถามพี่เราว่าขอไปพักบ้านน้องสาวที่อังกฤษได้มั๊ยประมาณ 7วัน!!! บร้าาาาาาาเร๊อะ 7วันนี่มันนานมากนะกับคนไม่ได้รู้จักกันมาก่อนเลย เพื่อนพี่ก็เพื่อนพี่เหอะ....ไม่เกรงใจกันมั่งบ้านเรามีแค่ 2ห้องนอนก็จริงแต่แบบจะมากัน ผู้ใหญ่2เด็ก2 มาแบบครอบครัวเลย แฟนเราบ้าตายพอดี ขนาดพ่อแม่พี่น้องแฟนเรานี่เค้ายังไปพักโรงแรมกันเลยนะเวลามาเที่ยวหาหน่ะ.... แต่คนไทยบางกลุ่ม....อื้อฮืออออ ทั้งไม่เกรงใจ ทั้ง....ด้านนนนสุดๆ หน้าไม่อาย อยากประหยัด ไม่อยากเสียเงินที่พักแต่มีเงินไปเที่ยว....เรานี่อารมณ์เสียทุกทีที่เจอคนแบบนี้ค่ะ เรานี่ปฏิเสธไปหลายรายแล้วทั้งคนรู้จักทั้งเพื่อนพี่เพื่อนน้อง...เพราะเราจะบอกไว้เลยว่า ''ชั้นไม่เคยไปขอความช่วยเหลือจากใครนะชั้นไม่เคยเบียดเบียนคนอื่นเลยแต่ทำไมคนอื่นๆชอบมาเบียดเบียนชั้นในเรื่องที่ชั้นไม่ชอบกันจัง?'' หลังๆหายไปเยอะค่ะ....แต่ก็ยังมีมาเข้าหูประปรายบ้าง แต่เราทำไม่สนใจ อย่างพี่สาวเรานี่เราก็พูดบอกเค้าไปตรงๆ แต่ขอโทษนะ ด้วยความที่พี่เราก็เป็นคนขี้เกรงใจเค้ากับเพื่อนๆอาจจะเคยช่วยเหลืออะไรกันมาเหมือนมีหนี้ภาระที่ต่างคนต่างต้องช่วยกัน น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่างั๊นเหอะ เราก็ต้องมาเป็นภาระหาที่อยู่ใหม่ให้พาไปเลี้ยงข้าวเวลาเค้ามาถึงแล้ว (แต่ไม่ให้พักที่บ้าน)....นี่เราก็ไม่รู้ว่าพวกเค้ายังคบหากันสนิทใจอยู่รึเปล่า เพราะคราวที่เราไม่ให้พวกเพื่อนพี่พักที่บ้านนี่ ตอนเจอกันที่เราพาไปเลี้ยงข้างมื้อใหญ่ พวกเค้าก็ไม่ค่อยกล้าคุยกับเราเท่าไหร่....เป็นไงล่ะกระอักกระอ่วนใจกันทุกฝ่าย แต่เวลาขอนี่ทำไมไม่คิดกันมั่งก็ไม่รู้... หรือหากเป็นเพื่อนสนิทอย่างที่เล่าข้างบนที่จะขอมาอยู่กับเราเป็นเดือนๆ...เราก็ว่าไปแรงๆเลย (หรือจะว่าด่าแบบผู้ดีก็ได้) คือต้องเอาให้สำนึกเพื่อเรียกสติกลับมาบ้างว่าอย่าเบียดเบียนคนอื่นไม่ว่าเค้าจะพร้อมหรือไม่พร้อมคนเราควรรู้จักยืนด้วยตัวเอง อยากเที่ยว อยากซื้อ อยากอะไรก็แล้วแต่.....ช่วยตัวเองกันก่อนดีมั๊ย ก่อนที่จะไปเอ่ยปากขออะไรจากคนอื่นหน่ะ เรานี่ช่วยคนนะคะถ้าเค้าลำบากจริงๆไม่มีที่ไปเราจะช่วยหาที่พักที่อยู่ให้...แต่แบบพวก ''มี...แต่งก'' นี่ เราไม่ไว้หน้าอ่ะ เราถึงบอกไปว่า...คนที่ไม่เกรงใจ ไม่ละอายใจ ไม่มีจิตสำนึกในเรื่องเบียดเบียนคนอื่นๆเค้าก็ยังจะทำอยู่ต่อไป เพราะนั่นคือนิสัยที่ไม่มีใครเคยบอกพวกเค้าว่า ''พวกคุณกำลังทำให้คนอื่นๆลำบากใจนะ'' เอาใจเข้ามาใส่ใจเรามั่งเหอะ...หากใครทำดีอยู่แล้วก็ทำต่อไปค่ะ หากใครยังไม่เคยทำอะไรดีๆให้แก่คนอื่นๆเลยก็ลองทำดูมั่งนะคะ เผื่อจะทำให้พวกท่านที่ชอบเบียดเบียนมีปัญญาทางความคิดสว่างวาบขึ้นมามั่งก็ได้..... บอกไว้แต่ต้นแล้วว่ามันมีหลายเรื่องที่อัดอั้นตันใจกับพวก ''ชอบฝาก'' พอมีใครจุดไฟขึ้นมาเราก็เลยต้องเล่าออกมาตามน้ำแบบนี้....ฮือๆๆๆๆ จากคุณ : จขกท เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 17:45:11 A:217.44.13.47 X: TicketID:309048

ความคิดเห็นที่ 62 อยากให้มีกระทู้แบบนี้เรื่อยๆ พวกลูกอีช่างฝากจะได้อ่านและสำเหนียกกันบ้างว่าคนอื่นเขารู้สึกอย่างไร เชื่อหรือเปล่าล่าสุดมีญาติเราพยายามยัดเยียดลูกให้มาอยู่ด้วยที่ต่างประเทศ โดยให้เหตุผลแสนประเสริฐว่าเราควรจะได้สัมผัส "ความเป็นแม่" กับเขาบ้าง เพราะแต่งงานอายุเยอะคงไม่มีโอกาสผลิตลูกเองครอบครัวจะได้สมบูรณ์ โหอยากถามกลับจริงๆ ว่า...เอาหัวแม่เท้าข้างไหนคิด จากคุณ : ยังจี๊ดไม่หาย เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 19:53:20 A:90.224.230.4 X: TicketID:159141

ความคิดเห็นที่ 63 เคยมีประสบการณ์คล้าย จขกท เลยค่ะ เราเองเป็นคนเพื่อนน้อย แต่เรารักเพื่อนมาก แม้ถูกเอารัดเอาเปรียบจากเพื่อนรัก ก็หยวนๆ แต่ตอนหลังไม่ไหวค่ะ ถ้าเพื่อนคนสุดท้ายของคุณมันไม่ดีไม่ใช่มิตรแท้ ก็ปล่อยมันไปเถอะค่ะ ถ้าอยากสร้างมิตรภาพใหม่ดีๆ ก็มาคุยกันได้นะคะ นิสัยดีไม่กัดค่ะ อิอิ จากคุณ : yeean_13@hotmail.com เขียนเมื่อ : วันต่อต้านยาเสพติดโลก 54 23:42:48 A:58.8.194.197 X: TicketID:201703

ความคิดเห็นที่ 64 การที่สังคมไทยเราเป็นสังคมแห่งการช่วยเหลือเกื้อกูล ก็มีส่วนช่วยทำให้ปัจจุบันนี้คนไทยหลายๆคนเลยเถิดจากการขอความช่วยเหลือเอื้ออารีอย่างรู้จักเกรงใจเป็นการเรียกร้องแบบไม่มีที่สิ้นสุดไปได้ หากปฏิเสธไปก็จะถูกหาว่า ไม่มีน้ำใจเอาซะเลย นี่คงเป็นประสบการณ์แบบกลืนไม่เข้าคายไม่ออกสำหรับใครหลายๆคนแน่ๆ เข้าใจว่าบางทีคนฝาก ไม่ว่าจะฝากซื้อของหรือฝากคน เขาก็ไม่ได้ตั้งใจจะใช้งานหรือเอาเปรียบอะไรเรา แต่อาจจะเป็นเพราะเขาสนิทกับเราหรือเห็นว่าเราเป็น "คนกันเอง" มากกว่า เราเองตอนนี้อยู่อังกฤษ แม่เราไปเล่าให้เพื่อนฟัง ซึ่งเพื่อนแม่คนนี้เราก็เรียกว่า ป้า เพราะรู้จักและช่วยดูแลเรามาตั้งแต่เด็กๆ แกก็บอกว่า เออดีเลย เผื่อได้ไปเที่ยวอังกฤษจะได้มาอยู่กับเรา ไม่เสียค่าโรงแรม เราเองก็รักเพื่อนแม่คนนี้มาก แต่ก็อดรู้สึกแปลกๆไม่ได้นะ อีกกรณีหนึ่งก็คือเพื่อน ไม่ถึงกับสนิทมากมายแต่ก็พร้อมช่วยเหลือดูแลเพราะเขาเคยช่วยเราเรื่องคอมพิวเตอร์มาก่อน ตอนที่เขาจะมาอังกฤษเพื่อเรียนภาษา เขาก็ปรึกษาเรา คุยกันไปๆมาๆ เขาก็พูดเหมือนกับว่าเขาจะมาอยู่บ้านเรา วางแผนอะไรชัดเจนเรียบร้อยว่าจะมาอยู่บ้านเราก่อนสักเดือนระหว่างรอเรียน โดยที่เราไม่ได้รู้เรื่องอะไรกะเขาด้วยเลย อยู่ดีๆก็พูดขึ้นมาเหมือนว่าตกลงกันแล้วเรียบร้อย อีกคนก็สัญญาหอพักหมด พยายามจะขอมาอยู่กับเราให้ได้ เราบอกว่าบ้านเรามีสองห้องนอน เรากับแฟลตเมทคนละห้อง ไม่มีห้องเหลือแล้ว ก็พยายามต่อบอกว่านอนในห้องรับแขกก็ได้ เหนื่อยใจจะอธิบายว่าถ้าเธออยู่ในห้องรับแขกแล้วแขกไปใครมาฉันจะต้อนรับเขาตรงไหน ไหนจะข้าวของส่วนตัวเธออีก คนไทยส่วนมากขี้เกรงใจ ใครฝากอะไรมาถึงไม่ชอบใจจะทำให้เท่าไหร่ก็เงียบไม่ค่อยหืออือ ก็เลยได้ใจกันใหญ่ฝากกันอื้อซ่าเลย จากคุณ : ยิ้มหวานของพิทลอร์ด เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 02:22:32

ความคิดเห็นที่ 65 อันนี้จริงๆค่ะ ช่วงแรกๆที่มาอยู่ต่างประเทศ เพื่อนที่ต่างประเทศ พอรู้ว่าเราจะกลับเมืองไทย คนที่นี่รีบพูดเลย ฝากซื้อนั่นซื้อนี่ที่เมืองไทยได้มั้ย เอาของไปฝากให้คนนั้นคนนี้ได้มั้ย เรารับฝากค่ะ พอเค้ากลับเมืองไทย เราบอกไปว่าเราไม่ต้องการอะไรที่เมืองไทย ให้เที่ยวให้สนุกไม่ต้องมานึกถึงเรื่องซื้อของให้เรา แต่ถ้าอยากจะซื้ออะไรมาให้เราก็ตามใจไม่ถือ เพราะคิดว่าเป็นของฝาก หลังจากนั้นไม่มีใครฝากเราหิ้วของมาจากเมืองไทยและหิ้วของกลับเมืองไทยอีกเลยค่ะ เพราะเราจะพูดประจำว่าให้เที่ยวให้สนุกไม่ต้องคิดถึงเรา เคยมีเพื่อนฝากซื้อช็อกโกแลต เราหิ้วกระเป๋าอย่างหนักเลยค่ะไปให้ พอเพื่อนเราเค้าเห็นของ เค้าบอกเลยว่าคราวหลังไม่ฝากซื้อของแล้ว เพราะแค่ของลูกๆของเราของก็หนักจะแย่อยู่แล้ว แล้วต้องมาหิ้วของให้เค้าอีก เค้าจะรับก็เท่าที่เราเอาไปฝากเท่านั้นค่ะ แต่ถ้าใครอยากจะได้ของจริงๆ แล้วไม่หนักมากเราจะซื้อไปให้ได้ แล้วถ้ามันหนักมาก เราจะไม่รับฝากให้หาซื้อเอาเอง ตัดปัญหาได้ด้วยการบอกไปตรงๆ แต่จริงๆแล้วไม่เคยมีเพื่อนหรือญาติคนไหนฝากซื้อของแพงๆและกินพื้นที่กระเป๋าเลยค่ะ จากคุณ : bear hunt เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 03:47:34

ความคิดเห็นที่ 66 ขอแชร์ด้วยครับ เราอาจจะไม่เหมือนคนอื่นคือ เราเป็นคนเพื่อนน้อย ที่มีอยู่ก็รักกันจริงๆ ส่วนใหญ่เวลาจะกลับ หรืออยู่ที่นี้ก็จะเสนอตัวว่า จะเอาอะไร บางอย่างซื้อให้ได้ก็ซื้อ บางอยากแพงก็ฝากซื้อละกันกัน เพื่อนที่มีอันน้อยนิดก็จะบอกว่า กลับมาเจอหน้ากันก็พอ ไม่รู้จะเอาอะไร พูดประมาณนี้กันทุกคน เป็นอันต้องเดากันไป แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่เจอปัญหาน่าเบื่อสำหรับพวกที่ขอนู่ขอนี้ แต่ส่วนใหญ่ผมรู้สึกว่าพวกนี้เป็นพวกที่เห็นเรามีผลประโยชน์ก็จะมาเกาะนู่นี้ ผมอาจจะเป็นคนที่ไม่ค่อยแคร์ใครซักเท่าไร เพื่อนที่มีก็พอละไม่ต้องการเพื่อนมาก แต่ต้องการเพื่อนที่ดี ผมก็ใช้วิธีง่ายๆเลยเลิกคบ บอกไม่สดวก ไม่ใช่ธุระ ด้วยความรู้สึกที่ว่าถ้าเค้ายังไม่แคร์เราทำไมเราต้องแคร์เค้า ถ้ามากไปก็บอกว่าไม่ใช่ลูกจ้างนะ เค้าจะมารู้กับเราใหมว่ามันลำบากขนาดใหนในการเอากลับเมืองไทย สำหรับผมผมจะซื้อฝาก หรือรับฝากก็แค่2เหตุผล คือ คนผมรักคนพวกนั้น หรือ ผมเคารพรักคนเหล่านั้น จากคุณ : vitara เขียนเมื่อ : 27 มิ.ย. 54 05:29:10

ความคิดเห็นที่ 67 ขนฝากทั้งขาไปขากลับมายี่สิบห้าปี   เสียเงิน เสียเวลา เสียความรู้สึก หนักและเหนื่อยมากอีกต่างหาก    ต่อไปนี้จะไม่ซื้ออะไรไปฝากใครอีกแล้ว   ให้เท่าที่อยากจะให้เอง  ไม่รับออเดอร์จากใคร   ไม่มีใครคบก็จะยินดีมาก ปล. ตอนนี้ก็มีคนหมางเมินเราไปหลายคนแล้ว   เพราะล่าสุดเอาของฝากไปให้น้อยกว่าเดิมมาก... อเมริกานะไม่ใช่ยุโรปที่บินต่อเดียวก็ถึงไทย   ของเราช่วงสี่ห้าปีมานี่อย่างน้อยเปลี่ยนเครื่องสามครั้ง   เมื่อก่อนเปลี่ยนสี่ครั้งตลอด...  เฮ้อ...ทำมาได้ไงวะเรา  ตั้งยี่สิบห้าปี.... จากคุณ : ป้าฟู เขียนเมื่อ : 28 มิ.ย. 54 10:27:30

ความคิดเห็นที่ 68 เรื่องของฝากนี่คนมีปัญญาและมารยาทจะคิดเองได้ค่ะ เพราะเพื่อนๆที่เราคบและสนิทด้วย ทุกคนไม่มีใครฝากอะไรที่ปัญญาอ่อนเลย เพราะทุกคนก็รู้ว่าเราต้องขนของของเรา ถ้าฝากเค้าก็จะฝากแค่ของที่เบามากๆ และไม่มีการให้ซื้อของแล้วออกเงินไปก่อน ทุกคนจะวานให้ที่บ้านซื้อของแล้วส่งมาให้ที่บ้านพ่อแม่เรา แต่พวกที่ไม่สนิทนี่หล่ะจะคิดเองไม่เป็น โลภมาก อยากได้ของฝากฟรีๆ คนพวกนี้เราไม่คบค่ะ ถ้าฝากมาเราก็บอกตรงๆเลยว่าเราไม่สะดวก ไม่มีเงิน ไม่มีเวลา และไม่อยากทำ จากคุณ : Meawism เขียนเมื่อ : 29 มิ.ย. 54 23:48:14