PANTIP.COM : H10835835 เดินทางกลับไทยกับเด็กขวบครึ่ง [แม่บ้านต่างแดน]

ความคิดเห็นที่ 5

พึ่งกลับไทยเมื่อเดือนมิถุนายนค่ะ ลุยเดียวกับลิงจิ๋วอายุ 16 เดือนหนึ่งหน่วย

ของเอมิที่อ้อมเตรียมไปมีดังนี้ค่ะ (เฉพาะกระเป๋าที่ถือขึ้นเครื่อง)
- หมอนนิ่ม (เอาไว้สูดดม) ผ้าห่มเน่า (เอาไว้สูดดมและห่ม) หมอนแมว (เอาไว้หนุน)
- อาหารที่เอมิชอบกิน อ้อมต้มมันฝรั่งไป แล้วเอาอบไก่นัคเกตกับฟิชฟิงเกอร์ไป คิดถูกมากๆ เพราะเอมิขอกินมันฝรั่งต้มเป็นมื้อเย็น
- ขนมกับผลไม้ที่เอมิชอบ อ้อมเอากล้วยไปหนึ่งลูก แล้วก็ฝานแอปเปิ้ลไปหนึ่งลูก แล้วก็ขนมขบเคี้ยวปอมแบร์หนึ่งถุง
- แน๊ปปี้ อ้อมเอาไป 7 ชิ้น เบบี้ไวฟยกไปทั้งห่อเลย เหลือดีกว่าขาด ครีมทาก้นหนึ่งหลอด
- เสื้อผ้าสำหรับเปลี่ยนของเอมิ 2 ชุด ถุงเท้า 2 คู่ ผ้าอ้อมผ้า ผ้าขนหนูผืนเล็กๆ เท่า้ผ้าเช็ดหน้า
- ขวดน้ำใส่น้ำเต็มขวด แล้วก็ขวดนมเปล่าสองขวด (ขวดนมเปล่าไม่ได้ใช้เลยค่ะ เพราะเอมิเป็นเด็กนมแม่ แต่ก็เอาเผื่อๆ ไป)
- ช้อนส้อมสำหรับกินข้าว
- เป้สายจูง อันนี้อยากขอบคุณในบุญคุณของมันมาก เพราะใช้คุ้มค่ามากๆ ค่ะ
เพราะที่สนามบินเอมิวิ่งซ่าส์เลย ถึงจะเอารถเข็นก้านร่มไปด้วย แต่ช่วงที่รอขึ้นเครื่องเนี่ยเธอไม่ยอมนั่งรถเข็นเลย
เห็นคนเยอะแยะ ตื่นตาตื่นใจ คอยแต่จะวิ่งๆ เห็นเด็กคนอื่นวิ่งเล่นก็จะไปวิ่งตามเขา
- รถเข็นก้านร่ม อ้อมไม่ได้โหลด แต่เป็นเกทเช็คอินค่ะ คือ เข็นไปถึงประตูเครื่อง พอถึงปลายทางเขาจะเอารถเข็นมาให้เอง
ขาไปโอเคไม่มีปัญหาจากฮัมบรัวค์พอถึงแฟรงเฟิร์ตรถเ็ข็นก็มารออยู่หน้าประตูเครื่องเลย แต่..จากแฟรงเฟิร์ตมากรุงเทพ
รถเข็นไม่มาค่ะ เขาดันเอาโหลดไป ต้องเดินอุ้มเอมิแขนแทบหลุด ขากลับก็โดนอีกรอบจากกรุงเทพมาแฟรงเฟิร์ต
เขาดันโหลดรถเข็นเราไป ทั้งๆ ที่ย้ำแล้วว่าให้เอามาให้หน้าประตูเครื่องนะ เพราะสนามบินแฟรงเฟิร์ตมันกว้าง
แล้วจากเกทที่เครื่องลงจะไปต่อเครื่องเนี่ย ไกลแสนไกล แต่ทำไงได้รถเข็นไม่มาก็ต้องอุ้มกันไป
ตอนบอร์ดดิ้งต่อไปฮัมบรัวค์ระหว่างที่รอ อ้อมเลยไปแจ้งกับพนักงานที่เค้าท์เตอร์ว่า "รถเข็นลูกฉันไปไหนเนี่ย ช่วยตามให้หน่อย"
ทางพนักงานก็ตามให้แล้วบอกว่า พอเครื่องถึงฮัมบรัวค์รถเข็นจะรอยู่ที่หน้าประตูเครื่องเลย ไม่ต้องกังวล ซึ่งก็มารอจริงๆ

ระหว่างเดินทางของอ้อมกะเอมิไม่มีอะไรวุ่นวายค่ะ เอมิหลับเพราะเป็นไฟล์กลางคืน เครื่องขึ้นเกือบๆ จะเที่ยงคืนเลย
ระหว่างที่รอเอมิอยากเล่น อยากเดิน อยากวิ่งอ้อมปล่อยเลยค่ะ แต่ใส่เป้สายจูงไว้ละกัน ให้เธอปล่อยพลังให้เต็มที่
พอขึ้นเครื่องช่วงที่เครื่องกำลังเทคออฟ อ้อมก็ให้เอมิกินนม สักแป๊บก็หลับ แต่...อุ้มตลอดไฟล์ค่ะ
เพราะคุณเธอไม่ยอมนอนในบาซิเนส (บาซิเนสลุฟธันซ่าส์ใหญ่ค่ะ เด็กสูง 80 cm. นอนได้)
คือ พอหลับสนิทอ้อมก็วางลงบาสิเนส คุณเธอตื่นทันที ลองแบบนี้อยู่หลายรอบมาก สุดท้ายบอกกับคุณแอร์ให้มาเก็บบาซิเนสไป
ลองเอาผ้ามาปูพื้นแล้วลองวางให้นอนราบก็ตื่นอีก เลยตัดปัญหาอุ้มก็ได้ ให้เอมินอนบนอกค่ะ
อ้อมแทบไม่ได้กินอะไรบนเครื่องนอกจากน้ำ เพราะกินไม่ถนัดกลัวเอมิตื่นด้วย ยอมอดให้ลูกหลับดีกว่าเผื่อความปลอดภัยของชีวิต หุหุ

แล้วก็อ่านมาจากในเวป http://www.flyingwithkids.คอม/ (แบบว่า อิแม่ทำการบ้านหนักมากเพื่อรับมือแสบเอมิ)
หลายๆ คนบอกว่า "ห้ามเอาน้ำหวาน น้ำผลไม้ ให้ลูกกินก่อนขึ้นเครื่องเด็ดขาด บนเครื่องก็ห้าม เพราะลูกจะกลายเป็นเด็กบ้าพลัง"
อ้อมก็เลยไม่เอาน้ำผลไม้ให้เอมิดื่มเลย น้ำเปล่ากับนมล้วนๆ ตลอดไฟล์ทั้งขาไปและขากลับ
เอมิก็หลับยาวเลยค่ะ ตื่นตอนถึงที่หมายตลอด แม่ก็โล่งอกไป

คาร์ซีทอ้อมไม่ได้เอาไปค่ะ เพราะว่า พอไปถึงไทยน้องสาวเอาคาร์ซีทของลูกชายเค้ามาให้ยื่มใช้
ตลอดเวลาเกือบๆ เดือนทีอ่ยู่ไทยก็ใช้อันนี้ตลอดค่ะ

จากคุณ : soulfighter

เขียนเมื่อ : 22 ก.ค. 54 06:12:15