PANTIP.COM : H10962593 ทำไมชาวต่างประเทศถึงเลือกคนไทยทำงาน ทั้งๆที่คนในประเทศเค้าก้อมีมากมาย. [ชีวิตในต่างแดน]

ความคิดเห็นที่ 18

ผมได้ยินการให้เหตุผลจากคนไทยแบบที่ คห 16 ว่ามาอยู่ทั่วไปคือ กล่าวโทษรัฐบาลเป็นแพะรับบาป แต่เราต้องคิดตามหลักเหตุผลให้ได้ก่อนว่า รัฐบาลมาจากไหน? ประเทศไทยเป็นประเทศประชาธิปไตย ใช้ระบบการคัดเลือกรัฐบาลจากการเลือกตั้ง รัฐบาลมากจากการลงคะแนนเลือกตั้งจากประชาชน ไม่ได้มาจากการบังคับด้วยอำนาจเผด็จการ ถ้าโดยพื้นฐานความคิดของคนไทยมีความซื่อสัตย์ สุจริต คำนึงถึงประโยชน์ส่วนรวม (โดยไม่ได้ขึ้นอยู่กับการศึกษา แต่ฝังอยู่ในสายเลือด) เหมือนอย่างที่ฝรั่งผิวขาวซื่งเป็นผู้คิดค้นตำรับประชาธิปไตยขี้นมา มี ประชาชนไทยก็จะได้รัฐบาลที่ซื่อสัตย์ สุจริต ทำงานเพื่อประเทศชาติเช่นเดียวกัน

นี่เคือสิ่งผมบอกว่า ความสามารถทางสมองของมนุษย์ในการเรียนรู้ด้านวิชาการ โดยเฉพาะการเรียนรู้จากคนอื่น มีเท่าเทียมกันทุกชาติทุกภาษา ผิวพันธุ์ แต่ความคิดริเริ่มเป็นผู้นำนั้นมีไม่เท่ากัน เพราะความต่างอยู่ที่ mentality ซึ่งฝังอยู่ในสายเลือดของแต่ละชาติพันธุ์มนุษย์ mentality ที่เกิดขึ้นจากสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของมนุษย์ที่แตกต่างกัน ถูกเริ่มต้นพัฒนาเพื่อความอยู่รอดโดยสัญชาติญานของมนุษย์แล้วถูกส่งต่อทอดไปสู่ยังรุ่นลูกหลานจนกลายเป็นนิสัยฝังอยู่ในยีนส์

เราเห็นเด็กฝรั่งอายุที่เริ่มนั่งและกินอาหารด้วยตนเองได้ พ่อแม่จะให้ลูกนั่งกินอาหารเอง ป้อนเข้าปากผิดบ้างถูกบ้าง เลอเะเทอะเปรอะเปื้อน ทำให้เด็กมีความรับผิดชอบตนเองตั้งแต่เริ่มต้นของชีวิต

เมื่อ 2-3 วันที่ผ่านมา แวะซื้ออาหารที่ร้านกินเร็ว ในร้านมีลูกโป่งหลายสีสวยสดเสียบไว้บนแท่งไม้ราว 20-30 ลูก ไว้ให้สำหรับลูกค้าที่มีลูกเล็กๆ ผมเห็นแม่คนหนึ่งมีลูกสาวเล็ก 2 คนเข้ามาในร้าน ดูท่าทางก็เป็นคนระดับชาวบ้านธรรมดาเหมือนเราๆ ท่านๆ แม่เข้าแถวรอซื้ออาหารในขณะที่เด็กๆ 2 คนก็รี่ไปที่ลูกโป่งทันที คนโตหยิบลูกโป่งส่งให้น้องก่อน 1 ลูก แล้วหยิบอีก 2 ลูกสำหรับตนเอง ผมได้ยินเสียงแม่เด็กส่งเสียงออกไปบอกลูกสาวทันทีที่เห็นบอกว่า ให้หยิบมาได้แค่ลูกเดียว อีกลูกที่เหลือให้เอากลับไปคืน

อีกหนึ่งตัวอย่างที่เกิดกับตนเองเมื่อเร็วๆ นี้เหมือนกัน หมายถึงเกิดเป็นประจำวันหลายเรื่องที่สังเกตุเห็น จะเอาแต่ดฉพาะเหตุการณ์ดีๆ ล่าสุดมาบอกเล่าเท่านั้น

เด็กชายอายุ 6, 7, และ 8 ขวบ เด็กข้างบ้านมาเดินเล่นในสวนที่บ้านผมเนื่องจากบริเวณกว้างไม่มีรั้วกั้น แล้วมาถามว่าเมื่อไหร่จะอบขนมให้กินอีก ก็เลยตอบไปว่าพรุ่งนี้จะทำให้ เด็กคนที่อายุ 8 ขวบโตสุด ถามกลับทันทีว่า พรุ่งนี้ควรจะให้มาตอนกี่โมง? ผมรู้สึกประทับใจมากที่่เด็กถูกสอนให้รู้จักการนัดหมายเรื่องเวลา และการวางแผนการเป็นระบบมาตั้งแต่เริ่มต้น

นี่คือตัวอย่างที่มาของ mentality ที่คนทางเอเชียและภูมิภาคอื่นๆ ยังไปไม่ถึง จึงไม่แปลกใจที่การเจริญพัฒนาในแต่ละพื้นที่ในโลกจึงแตกต่างกัน เมื่อประชาชนคนธรรมดายังไม่มีคุณภาพ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เราจะได้รัฐบาลที่ไม่มีคุณภาพเช่นเดียวกัน ฉะนั้นโปรดอย่ากล่าวโทษรัฐบาล แต่ละบุคคลต่างหากที่ต้องร่วมกันรับผิดชอบบ้านเมืองโดยรับผิดชอบทำสิ่งถูกต้องในส่วนตนเสียก่อน

เหมือนกับที่ประธานาธิบดีเคนเนดี้กล่าวไว้ว่า จงอย่าถามว่าประเทศชาติจะให้อะไรแก่ท่านบ้าง? แต่ต้องถามว่า ท่านทำอะไรให้แก่ประเทศชาติบ้าง?
แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 54 14:06:54

จากคุณ : Bagheera (Bagheera)

เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 54 13:20:02