ขายทิ้งไปเถอะน้องเอ๋ย แค่ชิปปิ้งกินหัวคิวก็อ๊วกแล้ว อย่าต้องไปถึงใต้โต๊ะ ประเมิน หรือนายตรวจ เลย พอไปถึงเมืองไทย เดินเรื่องไปมา เผลอๆ โดนจับอีก แล้วพิธีการยุ่งยากมาก ต้องไปของใบอนุญาตที่กระทรวงต่างประเทศ ค่านั่น นี่โน่น กว่าจะยื่นเรื่องผ่าน พอดี โดนค่าโกดังไปอีกบาน
ค่าภาษีจ่ายหรือไม่จ่าย อยู่ที่การพิจารณา ของใช้ส่วนบุคคลตามความเหมาะสมในฐานะ บางทีเค้าไม่พิจารณาให้ เป็นของใช้ส่วนบุคคลล่ะ จะทำอย่างไรต่อ
แล้วค่าแวท เจ็ดเปอร์เซนต์ก็ต้องจ่ายนะ ค่าภาษีสรรพสามิตรอีก แม้ว่าผ่านด่านศุลกากรไปได้ น้องต้องไปขอทะเบียนอีก จ่ายอีก โอ๊ย
ไปหาซื้อรถญี่ปุ่นบ้านเราเถอะ ไม่หรูแต่ขับสบายใจกว่าเยอะ