เครียดครับ กลัวเรียนไม่จบ
|
 |
ผมเพิ่งมาเรียนปริญญาโทในประเทศที่ไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษครับ มีพื้นความรู้ภาษานั้นอยู่แล้วตอนปริญญาตรี แต่พอเข้าห้องเรียนซึ่งเนื้อหาเป็นแนววิธีวิจัย (methodology) แต่ละที ฟังภาษาเขาแทบไม่รู้เรื่องเลย จดบรรยายก็ไม่ทัน มีงานที่ต้องส่งตลอด แล้วก็ต้องวิเคราะห์ด้วย ต้องอ่านหนังสือเยอะมาก อ่านเยอะไม่กลัวครับ แต่อ่านแล้วไม่ค่อยเข้าใจนี่สิ ขนาดบางเล่มเป็นภาษาอังกฤษแท้ ๆ ยังทำเอาผมมึนเลย เพราะโครงสร้างกับศัพท์ชั้นสูงมาก อ่านไปต้องเปิด dictionary ไปเกือบตลอด
รู้สึกว่ามันยากมาก ๆ ทั้งที่เป็นสาขาที่ชอบและตั้งใจไว้ว่าจะเรียนต่อแน่ ๆ มานานแล้ว (เป็นสาขาค่อนข้างเฉพาะทาง) ผมเริ่มท้อและไขว้เขวว่าสาขานี้คือสิ่งที่ผมอยากจะเรียนรู้มันจริง ๆ หรือเปล่า ถ้าผมไปเรียนสาขาอื่นที่ชอบน้อยกว่าสาขานี้ ผมจะมีความสุขกว่านี้มั้ย และถ้าเดินหน้าต่อไปกับสาขานี้ ผมจะสามารถเรียนจบภายในเวลาที่กำหนดได้มั้ย ยังดีที่ผมยังไม่ต้องคิดหัวข้อนิพนธ์ในปีนี้นะครับ ไม่งั้นคงแย่กว่านี้แน่
ผมพยายามหาเวลาไปเดินเล่น ไปเปิดหูเปิดตาเหมือนกัน และที่จริงก็มีคนให้กำลังใจเยอะอยู่นะครับ นั่นทำให้ผมรู้สึกดีและเบาใจขึ้นบ้างแต่ก็แค่ชั่วคราว พอต้องกลับไปอยู่กับหนังสือและเอกสารคนเดียว ความกลัวความกังวลต่าง ๆ มันก็แล่นเข้าหัวอีกจนผมแทบไม่มีสมาธิจะอ่านเลยครับ
ที่จริงตอนนี้ผมก็ควรกลับไปอ่านให้จบเพื่อเขียนงานส่ง แต่อ่านไปก็ยิ่งเครียด ยิ่งกลัว แล้วจะเขียนเชิงวิเคราะห์เป็นภาษาเขาก็ยังไม่รู้จะเริ่มยังไงเพราะเท่าที่จำได้ตอนเรียนปริญญาตรีก็ไม่เคยทำ ผมพยายามคิดว่านี่คืองานแรก ย่อมต้องมีข้อผิดพลาดมากอยู่แล้ว แต่ใจอีกด้านหนึ่งก็แย้งว่า ถ้างานแรกยังหินขนาดนี้ งานต่อ ๆ ไปเราจะรอดเหรอ รู้สึกว่าไม่ไหวแล้วครับถึงต้องมาตั้งกระทู้ที่นี่ ผมควรปรับความคิดหรือว่าทำยังไงดีถึงจะหลุดพ้นจากความเครียดนี่ได้ครับ
| จากคุณ |
:
เติม
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 ต.ค. 54 04:02:02
A:178.139.149.163 X: TicketID:232787
|
|
|
| 
นั่งสมาธิ ฟังธรรม อ่านธรรมะ