ความคิดเห็นที่ 1 อยากแนะนำว่าไม่ต้องไปแคร์ค่ะจะพูดผิดหรือถูก พูดๆไปเลย ถ้าเค้าไม่เข้าใจเค้าจะถามเราเอง :) แต่ตอนนี้เราก็ยังมั่วๆอยู่เช่นเดิม 555 กับเรื่องเพื่อน เราต้องชวนเค้าคุยค่ะ เคยไปแลกเปลี่ยนตอนมัธยม เพื่อนเมกันเรามีบ้างแต่ไม่เยอะค่ะ แต่เพื่อนที่สนิทจริงๆดันเป็นเพื่อนนักเรียนแลกเปลี่ยนด้วยกันเองอ่ะค่ะ แต่มาจากประเทศอื่นก็จะได้ใช้ภาษาเหมือนกันค่ะ เราเน้นกิจกรรมกับเด็กแลกเปลี่ยนด้วยกันจะมีสิ่งที่เหมือนกันคือเวลาโฮมซิคจะเข้าใกันค่ะ บางเรื่องก็เด๋อๆเหมือนกัน ยังไงก็ขอให้เจ้าของกระทู้สู้ๆนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอให้มีเพื่อนฝรั่งไวๆนะค่ะ :D จากคุณ : Sth like that! เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 01:58:39

ความคิดเห็นที่ 2 แนะนำให้ใจกล้าหน้าด้านเข้าไว้ค่ะ 55 แรกๆกลัวเหมือนกัน ตอนนี้ก็ยังเป็นแต่ไม่มากเท่าเดิม พูดไปเถอะค่ะ เราว่า ภาษาของ จขกท น่าจะดีกว่าเราซะอีก เรานี่งูๆปลาๆจริง ก็พยายามพูดค่ะ พูดจนเมื่อยมือเลย 55 ตอนนี้มีเพื่อนหลายชาติมาก สนุกมากค่ะ จากคุณ : ยอยุงขยุ้มหลังคา เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 02:34:42

ความคิดเห็นที่ 3 make yourself beautiful and friendly, ... later many farang men 'll come to flirt you ... and then you' ll have conversation with them automaticcally. ... 555 .... with the farang women, you try to take participate with them etc. asking them to join a lunch or drinking caffee ...... จากคุณ : must be11RD เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 04:01:17 A:138.188.100.230 X: TicketID:322214

ความคิดเห็นที่ 4 ลูกดิฉันเกิดและโตในอเมริกา เธอศึกษาที่คอลเลจหญิงล้วน เธอไม่มีเพื่อนฝรั่งขาว มีเพื่อนสนิทสีผิวดำที่เคยเรียนมาด้วยกันจากไฮสคูลต่างแยกย้ายเข้าเรียนต่างที่กันที่ MIT กับ Cornell ... นี่เข้าปีที่สามแล้ว ที่รร.มีเพื่อนแต่ไม่จำเป็นต้องเป็นฝรั่งผิวขาวเท่านั้นที่สถาบันเดียวกัน... เธอไม่กังวลกับไม่มีเพื่อนฝรั่งขาว เธอบอกว่าส่วนมากกระแดะ เสแสร้ง ยิ่งตามมหาลัย และคอลเลจ... นักศึกษาส่วนมากจะจับกลุ่มตามรสนิยมของแต่ละคนที่ตรงกัน... หรือจับกลุ่มตามชาติภาษาเหมือนกัน สีผิวเดียวกัน เป็นเรื่องปกติ... และมีส่วนหนึ่งที่ปลีกวิเวกสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเอง ไปไหนคนเดียวก็เยอะ... ส่วนมากพวกเอเชียนจะจับกลุ่มกันกับพวกเอเชียน จากคุณ : JidNince เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 04:31:23

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าคุณไม่พูดคุณก็ไม่ได้ภาษาต้องเป็นคนเปิดใจและเป็นตัวของตัวเองคิดอะไรก็พูดไปเรยไม่ต้องอายไปแล้วอย่าให้เสียเที่ยวนะคะ จากคุณ : มลฤดี เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 05:01:29 A:82.43.184.136 X: TicketID:299763

ความคิดเห็นที่ 6 ผมก็เป็นเหมือนจะของกระทู้ เป๊ะ! เลย มันแก้ไม่หายจริง ๆ จากคุณ : worawit_inter เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 05:19:59

ความคิดเห็นที่ 7 งั้นน้องต้องทำกิจกรรมเยอะๆอะค่ะ ไปอยู่หลายๆชมรมอะค่ะ จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 07:00:55

ความคิดเห็นที่ 8 บอกไม่ถูกว่า ควรทำตัวอย่างไร อยากให้คุณได้เจอกับ เด็กสาวหน้าตาดีชาวญี่ปุ่น ที่หอพักมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ในออสเตรเลีย ภาษาอังกฤษของเขา ไม่ดีเลย แต่มีเด็กฝรั่ง ล้อมหน้าล้อมหลัง ส่งเสียงเฮอา ทุกครั้ง ที่เธอออกมานั่งที่ห้องทีวี งงๆเหมือนกันว่า เธอมีอะไร เป็นสิ่งดึงดูดนักหนา นอกจาก  หน้าตาของเธอ พบว่า บุคคลิกและหน้าตาที่เป็นมิตร กับทุกคนของเธอนั้นเอง ทำให้เป็นอย่างนั้น เลียนแบบกันยากครับ จากคุณ : newcomer (gpvtu2009) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 07:05:48

ความคิดเห็นที่ 9 จขกท. สะท้อนตัวเราเลยค่ะ ของเราปีแรก แทบไม่มีเพื่อนฝรั่งเลยแม้แต่คนเดียว เข้าใจความรู้สึกเลยค่ะ มันเป็นอารมณ์ที่แบบ อยากพูด แต่ในหัวคิดอะไรไม่ออกจริงๆ ตอนนี้เข้ามหาลัยแล้ว เพื่อนเยอะขึ้นมาก ที่เราสังเกตคือ คนอังกฤษ เจอกันครั้งแรก เขาก็พูดกันเหมือนรู้จักกันเลย ไม่มายิ้มๆอายๆ พูดน้อยเหมือนคนไทย วีธีของเราคือ คุยเรื่องพื้นๆไปก่อน เช่น มาจากไหน บ้านอยู่ไหน เรียนอะไร เล่นกีฬาอะไร ทำงานวิชานั้นเสร็จรึยัง เวลานั่งเรียนก็ hi คนข้างๆหน่อย (อันนี้ก็ดูสถานการณ์นิดนึง ถ้าเขาดูเฟรดลี่ก็คุย บางคนเขาก็คุยแต่กับเพื่อนเขา ไม่สนใจเรา) ถ้ายังไม่เริ่มสอนก็ถามไปว่า ชื่ออะไร อยู่ในแคมปัสรึเปล่า(ปกติ ถามไปก็จำชื่อไม่ได้-.-) เรียนเสร็จก็ ก็พูดไปเรื่อยว่า เนี่ย ไม่รู้เรื่องเลย สอนน่าเบื่อมาก อะไรก็ว่าไป คือมันอาจจะไม่ได้สนิทกันทันที แต่อย่างน้อยครั้งต่อไปก็จะคุยง่ายขึ้น แล้ววิธีmake friendsที่เราว่าแจ๋วที่สุดนะคือปาร์ตี้ ตอนแรกๆก็ไปกับ คลับกีฬา หรือ ชมรม อะไรอย่างนั้น เขาจะจัดกันบ่อย มันเป็นโอกาสได้เจอคนอื่นๆ ปีอื่นๆ คอร์สอื่นๆ แล้วเวลาปาร์ตี้มันจะคุยกันง่ายมาก ชื่อไม่รู้จักก็ไม่เป้นไร วันหลังค่อยถาม เวลาเขาแดนซ์กันเป็นกลุ่ม แล้วเรารู้จักใครคนใดคนนึงในกลุ่ม ก็เขาไปแจมเลย ไม่ต้องอาย เพราะบางทีกลุ่มนั้นก็ไม่ได้รู้จักกันหมดหรอก แล้วก็เดินเปลี่ยนกลุ่มแดนซ์ไปเรื่อยๆ แล้วเวลาเมาๆมึนๆ(ตัวเรา)จะพูดค่อนข้างเยอะ เวลาคนอื่นเขาคุยอะไรกัน เรานึกอะไรออกก็พูดเลย นิดๆหน่อยๆก็ยังดีกว่านั่งเงียบ ถ้าเราเงียบก็จะไม่มีใครคุยด้วย เพื่ออีกอย่าง ถ้าเดินผ่านคนที่เราเคยเห็นหน้า หรือเคยคุย อย่าลืมsay HI ดังๆ ยิ้มด้วย ไม่ต้องรอเขาพูดก่อน แล้วอย่าทำเมิน หรือมองไม่เห็น บางคนอาจจะหยุดคุยด้วย (ก็ดีเลย) ก็ถามไปเรื่อยเลย จะไปไหน เมื่อคืนสนุกมั๊ย เธอดูแฮงค์ๆนะ อะไรก็ว่าไป เป็นกำลังใจให้นะคะ พยายามเข้า แก้ไขเมื่อ 05 พ.ย. 54 07:15:21 จากคุณ : blackbillaz เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 07:11:14

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณสำหรับคำแนะนำจากหลายๆคอมเมนท์นะครับ  ขอชี้แจงอีกอย่างนึงนะครับ จขกท. เป็น เพศชาย ครับ  จากคุณ : Malware เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 07:14:30

ความคิดเห็นที่ 11 แนะนำให้ทำกิจกรรมในชมรมซักอย่างหนึ่ง ทำจนเค้ารู้ว่าเรามีตัวตน คนอังกฤษจริงๆก็เป็นมิตรนะคะ แต่อาจต้องใช้เวลาในการทำความรู้จัก แต่ถ้าเค้ายอมรับเราแล้วก็จะสนิทกันเลยทีเดียว แค่หนึ่งเดือน ยังไม่พอค่ะ จากคุณ : ดวงเด่นเดือน (ดวงเด่นเดือน) เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 07:16:18

ความคิดเห็นที่ 12 ฝรั่งมักจะสนิทกับเพื่อนที่เรียนด้วยกันตั้งแต่มัธยม หรือปริญญาตรีครับ เราไปที่หลังคงยากที่จะสนิทกับเขา เรื่องน้ำใจ เขาก็มีในระดับหนึ่ง ถ้ามีปัญหาด้านการเรียน ก็ให้ช่วยเหลือได้ แต่ถ้าให้สนิทกันจริง ไปไหนมาไหนด้วยกัน คุยกันแบบเปิดเผยคงยาก แม้แต่ฝรั่งด้วยกัน ถ้าไม่ได้สนิทกันตั้งแต่วัยรุ่น เขาก็แยกกลุ่มกันนะครับ คบกันเฉพาะเรื่องงาน ลองเข้าชมรมดู ถ้าเจอคนที่ความสนใจเหมือนๆกัน คงคุยและสนิทกันง่ายขึ้น จากคุณ : no login เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 09:44:46 A:80.118.75.106 X: TicketID:221104

ความคิดเห็นที่ 13 แค่เดือนเดียวคงหาเพื่อนไม่ได้หรอกค่ะ เวลามันน้อยไป อย่างมากก็แค่คนรู้จักแบบที่คุณบอกคือเจอกันก็หวัดดี บ๊ายบาย แค่นั้น เอาเป็นว่าอยู่ไปจนครบเดือนที่สามแล้วค่อยสำรวจตัวเองดูอีกทีว่ามีเพื่อนหรือเปล่านะคะ ถ้าสามเดือนขึ้นไปแล้วยังไม่มีเพื่อนค่อยเครียด ส่วนเรื่องเพื่อนฝรั่ง อันนี้มันแล้วแต่เวรแล้วแต่กรรมนะคะ คนที่ถูกคอกับคุณพอที่จะมาใช้เวลาด้วยกันจนเรียกว่าเพื่อนอาจไม่ใช่ฝรั่งตัวขาวๆก็ได้ อาจมาจากอเมริกาใต้ หรือเป็นชาวอาหรับหรือมาจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ หรืออาจเป็นญี่ปุ่น คือถ้าจะให้ลึกซึ้งถึงขั้นใช้คำว่าเพื่อนได้ ดิฉันว่ามันต้องมีอะไรคลิกกันพอสมควรแหละ และไอ้ความ "คลิก"ที่ว่านี่ก็คือสิ่งที่ดิฉันเชื่อว่าเรากำหนดมันไม่ได้ แม้คุณจะปรับตัวเป็นเฮฮามากขึ้น แต่ก็ใช่ว่าคุณจะได้ "เพื่อน" คงเป็นแค่ว่าได้ "คนรู้จัก" มากขึ้นเท่านั้น คุณเชื่อมั้ยเล่า ว่าดิฉันมาเรียนและทำงานในญี่ปุ่นปีนี้เข้าปีที่สิบห้าแล้ว แต่ดิฉันไม่มี "เพื่อน"เป็นคนญี่ปุ่นเลย มีแต่ "คนรู้จัก" ส่วนสามีของดิฉันเป็นฝรั่งตัวขาวๆที่เจอกันที่ญี่ปุ่นนี่เอง ดิฉันมีเพื่อนเป็นคนจีนเป็นคนเวียดนามและคนไทยจำนวนหนึ่ง แต่คนญี่ปุ่นเนี่ยไม่มีเอาซะเลย ก็ไม่ทราบว่าทำไม และยังสงสัยอยู่จนถึงทุกวันนี้ ... ของคุณก็สรุปง่ายๆว่า อยู่ไปเรื่อยๆของคุณแบบนี้ดีที่สุด ไว้สามเดือนผ่านไปค่อยมาดูกันอีกทีนะคะ (มันต้องมีสักคนแหละที่ถูกชะตาคุณและยินดีเป็นเพื่อนกับคุณ เพียงแต่อาจกำหนดไม่ได้ว่าเป็นคนชาติไหนพันธุ์ไหน) จากคุณ : สามเดือนหกเดือนตามตำรา เขียนเมื่อ : 5 พ.ย. 54 21:04:05 A:114.180.77.16 X: TicketID:299625

ความคิดเห็นที่ 14 yup, like rep no 7 said I'm sure they do have parties, or at least hanging out at the pubs You should definitely join people tend to loosen up more and be more friendly with alcohol. And alcohol will loosen up your shyness a bit too. Just make sure you're not completely drunk and make fool of yourself ka Have fun จากคุณ : PuppyPower เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 54 02:19:52

ความคิดเห็นที่ 15 อยากมีเพื่อนเราก็ต้องพยายาม make friends ครับ จะรอให้คนอื่นมาทำความรู้จักกับเราก็อาจจะมี แต่คงนาน มันมีหลายวิธีที่จะ "หาเพื่อน" ได้ ง่ายที่สุดก็คือถ้าเห็นใครที่พอจะถูกชตา ก็เดินเข้าไปแนะนำตัวเลย เป็นผู้ชายก็ ลองทักทายกับผู้ชายก่อน ไปผู้หญิงเลย อาจจะสร้างศัตรูขึ้นมาได้ง่ายๆเมื่อมั่นใจแล้ว รู้จักผู้คนพอประมาณแล้ว จึงค่อยไปยังผู้หญิง อีกวิธีหนึ่งซึ่งผมใช้แล้วได้ผลดี คือการเข้า clubs ต่างๆที่โรงเรียนมี ผมไปเรียนที่ Durham เมื่อปี 1964 สมัยนั้น มีหัวดำอยู่คนเดียว...การเข้า club ทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งอื่นๆเพิ่มเติมอีกด้วย จากคุณ : tnu เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 54 11:07:31

ความคิดเห็นที่ 16 อย่าว่าแต่น้องเลย ขนาดพี่อยู่เมืองฝรั่งมา 5ปี  ยังไม่มีเพื่อนสนิทฝรั่งสักคนเลย. มีแต่คนรู้จัก ที่พอเจอก็ทัก ไม่ได้ไปไหนมาไหนด้วย. รู้เหตุผลที่ตัวเองไม่มีเพื่อนฝรั่ง เพราะเป็นคนไม่ค่อยเปิดเผย และก็ขี้อาย  ชอบอยู่กับตัวเอง  สังคมไม่มี . อยากมีเพื่อน ก็ต้องเป็นฝ่ายเข้าไปหาแหละนะ  จะรอๆ ก็คงมียาก จากคุณ : +- Au clAir de lA lune -+ เขียนเมื่อ : 6 พ.ย. 54 18:28:50

ความคิดเห็นที่ 17 อ่านแล้วขำเพราะว่า เป็นเหมือนกันกับเราเลย เป๊ะแม้กระทั่งเรื่องเช็คในกูเกิ้ลก่อนตั้งสเตตัส ^,^ เราเห็นด้วยกับคุณ JidNince อย่างมากในประโยคนี้ "..ยิ่งตามมหาลัย และคอลเลจ... นักศึกษาส่วนมากจะจับกลุ่มตามรสนิยมของแต่ละคนที่ตรงกัน... หรือจับกลุ่มตามชาติภาษาเหมือนกัน สีผิวเดียวกัน เป็นเรื่องปกติ... และมีส่วนหนึ่งที่ปลีกวิเวกสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเอง ไปไหนคนเดียวก็เยอะ... ส่วนมากพวกเอเชียนจะจับกลุ่มกันกับพวกเอเชียน" สำหรับเราจะให้สนิทกับฝรั่งคงยากมาก ที่ๆเราเรียนมีคนมาจากหลายชาติ ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นลักษณะคอเดียวกันก็ไปด้วยกัน มองหน้าก็รู้กัน ว่าไลฟ์สไตล์ตัวเองจะไปทางไหน สภาพจึงออกแนวฝรั่งไม่ยุ่งกับเอเชีย เป็นกำลังใจให้นะคะ ค่อยๆชวนคุยไปเรื่อย ทำกิจกรรมกันไป แต่ละความเห็นแนะนำดีมาก ยังไงก็ลองดูนะคะ ของเราเริ่มจากคุยกับคนจีน แม้ภาษาเค้าไม่ดีมาก แต่เราก็มีโอกาสได้พูด ได้ใช้ เราว่ามันก็ช่วยให้เราพัฒนาขึ้นทุกวัน พยายามแก้ที่ตัวเองก่อน ตั้งสติพิจารณาว่าประโยคที่เราพูดไปแกรมม่าถูกหรือเปล่า ตอนนี้ก็มั่นใจที่จะไปพูดกับพวกฝรั่งมากขึ้นค่ะ อยู่บ้านก็พยามพูดว่า hello ดังๆ เพราะปกติ ใครทักมา เรายังทักกลับไม่ได้เลย เสียงมันอยู่ในคอ ปากอ้าไม่ขึ้น 555 คือเรามาถึงจุดที่ว่า เฮ้ย มาแล้วไม่มีไรดีขึ้น จะเสียเงินมาทำไม ตอนนี้เลยพยายามเลิกอายค่ะ  มาได้เกือบเดือนเหมือนกัน ยังไงก็สู้ๆนะคะ เอาใจช่วย เราว่าคุณต้องอยู่ในสถานการณ์ที่ดีกว่าเราแน่ๆ อุตส่าห์ไปผับมาแล้ว และยังเป็นผู้ชายด้วย เราว่าเมคเฟรนด์ง่ายกว่าผู้หญิงเยอะ ^^ จากคุณ : whilst g kazu เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 54 01:53:45

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนนี้เรียนโทอยู่อังกฤษ เข้าใจความรู้สึกของจขกท. ดีเลย แต่เพราะเราโตกว่าจขกท.มั้งเลยไม่ได้รู้สึกว่าต้องคบแต่เพื่อนฝรั่งอย่างเดียว คือพอโตแล้ว มันจะเฉยๆกับเรื่องนี้ เริ่มรู้สึกว่าอยากคบกับเพื่อนที่คลิกกันจริงๆ ทีแรกเราก็ติดอยากจะคบแต่คนไทยแต่ตอนนี้ไม่ละ ชาติไหนก็ได้ที่นิสัยดีแล้วเข้ากันได้ และจากประสบการณ์ส่วนใหญ่เราจะคลิกกับเพื่อนที่มาจากเอเชียมากกว่า หรือเพื่อนฝรั่งที่จิตใจดีไม่หยุมหยิมเรื่องคบคนต่างชาติ จขกท. อย่าโทษตัวเองเลย สาเหตุมันไม่ได้มาจากจขกท.อย่างเดียว ส่วนตัวนะ เราว่าฝรั่งโดยเฉพาะวัยรุ่นวัยมัธยมมหาวิทยาลัยก็จะประมาณนี้แหละ  เค้าก็อยู่ของเค้ากันเองไม่ค่อยสนใจเด็กต่างชาติ ยกเว้นถ้าบุคลิกของเรามั่นใจ พูดคุยเปิดเผยกับเค้าได้ ดู westernised ดูเจ๋ง มีอะไรให้พรีเซนต์ตัวเองได้ ถึงจะคบกันง่าย เพราะเด็กฝรั่งก็มองว่าตัวพวกเค้าเจ๋งกว่าเราๆอยู๋แล้ว ยกเว้นฝรั่งที่เปิดกว้างชอบเรียนรู้วัฒนธรรมใหม่ๆ อันนั้นเค้าจะเข้ามาหาเราเอง แต่ก็เป็นส่วนน้อยมั้ง ฝรั่งมักจะมองว่าเด็กเอเชียขี้อาย  ทัศนคติอะไรคงไม่เหมือนกัน ก็เลยไม่กระตือรือร้นที่จะคุยด้วย  ต้องให้เค้าโตเป็นฝรั่งผู้ใหญ่ก่อนแหละหรือเดินทางบ่อยๆ เค้าถึงจะเปิดกว้างกับคนต่างชาติมากขึ้น ฝรั่งเองเค้าก็คบกันตามรสนิยมนะ อย่างที่หลายคห.บอก เคยดูหนังวัยรุ่นฝรั่งก็จะเป็นอย่างนั้น  แยกเป็นกลุ่มนักกีฬา กลุ่มเด็กเรียน กลุ่มสวย กลุ่มนู่นนี่นั่น คือขนาดฝรั่งด้วยกันเองก็ยังแยกคบกันเป็นกลุ่มย่อยๆ ไม่ได้ซี้กันไปหมด ตอนมัธยมเคยไปแลกเปลี่ยนเมืองนอก เรามีเพื่อนฝรั่งผู้หญิงน้อยมาก กลับเป็นมีเพื่อนฝรั่งผู้ชายมากกว่า  เพราะเด็กผู้ชายไม่ค่อยคิดมากมั้ง เด็กผู้หญิงจะหยุมหยิม ถ้าไม่ cool ถ้า different ก็ไม่คุยด้วยเท่าไร นอกจากเราต้องโชว์ว่าเราเก๋ไก๋ เรามองเด็กฝรั่งผู้หญิงว่าค่อนข้างเสแสร้งอย่างที่คุณ JidNince ว่าไว้เป๊ะ เพื่อนฝรั่งผู้หญิงที่คบกับเราเลยจะเป็นประเภทไม่ห่วงสวยห่วงแฟชั่น ตรงไปตรงมา แล้วก็จิตใจดีซี้กับคนต่างชาติได้แบบไม่มีเงื่อนไข เราว่าเป็นนิสัยของคนแต่ละชาติแล้วก็ตัวบุคคลด้วยมั้ง  ตอนนี้อยู่อังกฤษ ประสบการณ์ล่าสุดที่เห็นก็คล้ายๆกับจขกท. เด็กต่างชาติที่มาเรียนโทส่วนใหญ่ก็คบกันเอง แต่เพื่อนเราไปต่อโทสวีเดน เห็นเค้าบอกสนุกมาก  ซี้กับคนสวีเดนได้ปกติ หรือเพื่อนสาวเราอีกคนเคยไปแลกเปลี่ยนตอนมหาวิทยาลัยที่ออสเตรเลียเห็นเค้ามีเพื่อนฝรั่งทั้งหญิงชายเยอะมาก อาจเป็นเพราะเพื่อนเราบุคลิกเปิดเผยมั่นใจเฮฮาด้วยมั้ง นิสัยคล้ายฝรั่ง เลยเข้ากับฝรั่งได้ดี เท่าที่สังเกต คนเอเชียที่ฝรั่งมักให้ความสนใจก็จะเป็นเด็กญี่ปุ่นนะ เพราะญี่ปุ่นเค้ามีอะไรเจ๋งๆเยอะไง เด็กฝรั่งรู้จักวัฒนธรรมญี่ปุ่นตั้งแต่เด็ก ทั้งการ์ตูนเอย เกมส์เอยอะไรเอย เป็นอะไรที่คุ้นเคยและดูน่าสนใจสำหรับฝรั่ง ก็เลยอาจจะโชคดีกว่าเด็กเอเชียอื่นๆแต่ก็เป็นคนๆไปอีกเหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 07 พ.ย. 54 04:14:43 จากคุณ : nannicha เขียนเมื่อ : 7 พ.ย. 54 04:11:35

ความคิดเห็นที่ 19 ใจกล้าหน้าด้านเข้าไว้ค่ะ เข้าไปคุยเลย ที่จริงเราว่าการที่เข้าชมรมกีฬา หากลุ่มกิจกรรม จขกท.ก็ทำดีแล้วนะคะ พยายามทำความคุ้นเคยสนิทสนมกับเพื่อนในกลุ่มกิจกรรมก่อนก็ได้ เพราะมีความสนใจร่วมกันอยู่แล้ว น่าจะหาเรื่องคุยได้ง่าย ถ้ายังไม่ค่อยกล้าพูดแต่อยากเข้ากลุ่มกับเขาจริงๆ ก็เสนอหน้าเข้าไปค่ะ ยิ้มไว้ ทำหน้าเนียนไปกะเขานั่นแหละ ให้เพื่อนคุ้นๆ หน้าเราไว้ก่อน เรามาเรียนที่เยอรมัน ไม่ใช่ไม่กล้าพูด แต่อย่าว่าแต่พูดเลยค่ะ แรกๆ นี่ฟังยังฟังไม่ทัน - -" อาศัยตีหน้าเนียน เขาไปกินข้าวกันก็ไปด้วย เขาคุยกันก็นั่งร่วมวงด้วยแบบมึนๆ ไปยังงั้นแหละ เออๆ ออๆ ไป เขาหัวเราะกันก็หัวเราะตามๆ เขาไป (อย่าได้มาถามความเห็นอะไรตรูเชียว) ตอนนี้เปิดเรียนมาสัปดาห์ที่สาม ก็เริ่มดีขึ้นนะคะ เริ่มฟังทันพูดทันชาวบ้านมากขึ้น ที่สำคัญคือ ผลจากการทำเนียนตลอดช่วงแรกๆ ทำให้เพื่อนเห็นตัวตนของเราค่ะ การผูกมิตรนี่ส่วนนึงก็อยู่ที่นิสัยส่วนตัวด้วย คนที่เปิดเผยเฮฮาโดยนิสัยก็ไม่แปลกถ้าจะสนิทกับคนอื่นๆ ได้เร็วกว่าคนที่เงียบๆ ขี้อาย ซึ่งในแง่หนึ่งเราก็คิดว่าความแตกต่างของแต่ละคนไม่ใช่เรื่องเสียหาย เพียงแต่ถ้ามันสร้างปัญหาให้กับเราก็คงจะต้องปรับบ้าง แต่ไม่ว่าอย่างไร ก็อย่าลืมความเป็นตัวของตัวเองด้วยค่ะ ไม่งั้นจะเหนื่อยกับชีวิตมากมาย จากคุณ : Liebestraum เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 02:12:52

ความคิดเห็นที่ 20 พยายามหาเพื่อนจากกิจกรรมให้ได้นั่นแหละค่ะดีที่สุด เราไม่ค่อยมีเพื่อนในห้องเรียนอะ แต่เพื่อนสนิทเรานี่เจอจากการทำกิจกรรมด้วยกันทั้งนั้น(จากแบดมินตันค่ะ) แล้วก็ทางมหาลัยน่าจะมีกิจกรรมสำหรับเด็กแลกเปลี่ยนด้วยกันมั่งนะ ลองหาดูค่ะ คนที่เราเจอเขาก็เป็นเพื่อนกับนักเรียนแลกเปลี่ยน (ที่ไม่ใช่ชาติเดียวกัน) ด้วยกันก่อนทั้งนั้น แล้วค่อยขยับขยาย แต่พูดตรงๆว่าเพื่อนเนี่ย ถ้ามันจะคลิก มันคลิกจริงๆนะ เราเจอเพื่อนชาวอังกฤษคนนึงในห้องเรียนเราค่ะ ไม่เคยรู้จักมาก่อนเลยนะ แต่ว่าตอนเรียน tutorial นั่งติดกันก็เลยได้ทำงานด้วยกัน คุยไปๆมาๆถูกคอซะงั้น เลิกเรียนก็เลยแบบชวนกันเดินไปโน่นนี่ในมหาลัย (เป็นแผนสานความสัมพันธ์ขั้นแรกของเราด้วย ทำมากี่คนๆ เวิร์คตลอด ฮี่ๆ) ตอนนี้ก็เสนิทกันขึ้นเยอะเลยล่ะค่ะ อย่างไรก็ตาม เราว่าเดือนนึงอาจจะน้อยไปนิดตามที่คนข้างบนว่า ลองให้โอกาสอีกสักเดือน ได้ผลยังไงลองมาคิดดูอีกทีก็ได้ค่ะ :) จากคุณ : Calotropis เขียนเมื่อ : 8 พ.ย. 54 05:49:50