Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
เข้ามาขอคำแนะนำดีค่ะ ๆ (เมื่อสามีหมดรักค่ะ) ติดต่อทีมงาน

หมดกำลังใจมาก ๆ ไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ ดิฉันอยากจะมาขอคำแนะนำ ความคิดเห็นจากห้องแม่บ้านต่างแดนบ้างค่ะ ไปตั้งกระทู้ที่ชาญเรือนมาเหมือนกัน แต่กระทู้ตกไปแล้ว

ดิฉันแต่งมาจะ ๘ ปีอยู่แล้ว มีลูก ๓ คน ดิฉันได้เจอกับสามี (เป็นต่างชาติค่ะ) ทางอินเตอร์เน็ตเมื่อ ๙ ปีที่แล้วค่ะ ดิฉันเองเป็นคนหน้าตาพื้น ๆ ไม่มีอะไรโดดเด่น แถมยังอ้วนค่ะ แต่สมัยก่อนที่เมืองไทยมีสตูดิโอถ่ายภาพ แต่งภาพให้ดูดี ดิฉันไปใช้บริการและเอารูปมาลงที่โฟรไฟล์ตัวเอง รูปที่ถ่ายก็ใช้เสื้อผ้าของสตูดิโอค่ะ เขาออกแบบท่าทางให้ สามีเองเห็นภาพก็ชอบค่ะ เพราะคิดว่าดิฉันคงดูดีเหมือนในรูป เลยตัดสินใจมาหาที่เมืองไทย

แต่เวลาเขามาเจอแล้ว ดิฉันไม่เหมือนรูปถ่ายซะทีเดียว ดูสามีค่อนข้างผิดหวังเหมือนกันค่ะ เพราะคงคิดว่าดิฉันจะเหมือนกับภาพถ่ายค่ะ เขาเองก็บอกกับดิฉันตามตรงเลยว่าเขานึกไม่ถึงว่าดิฉันจะอ้วนค่ะ เพราะดูในรูปแล้วไม่อ้วน แต่เพราะความที่เราเคยคุยกันมาก่อน เขาเลยให้โอกาสเราค่ะ

สามีเป็นคนใจดีค่ะ เขาคงเห็นว่าดิฉันน่าสงสาร เพราะเคยอกหักมาก่อน เขาเลยไม่อยากให้ดิฉันเสียใจ เลยยังไม่ตัดความสัมพันของดิฉันซะทีเดียวค่ะ ดิฉันได้มีโอกาสเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเขาค่ะ เรามีโอกาสได้ไปท่องเที่ยวหลาย ๆ ที่ด้วยกัน ดิฉันซาบซึ้งมาก ๆ สารภาพว่าดิฉันรักเขาไปหมดหัวใจแล้วค่ะ

ดิฉันถึงขนาดยอมลาออกจากงาน เพื่อที่จะไปไหนกับเขา

หลังจากที่เขากลับประเทศมา เขาเริ่มคิดถึงดิฉัน เลยติดต่อกับมาค่ะ เขาอยากให้ดิฉันมาเยี่ยมเขาที่นี่ ดิฉันเองก็คิดว่าคงแค่มาเที่ยว แต่กรายเป็นมาว่า หลังจากดิฉันอยู่ได้ ๒ เดือนดิฉันตั้งท้อง เลยต้องแต่งงานและทำเรื่องอยู่ต่อ ทางบ้านที่เมืองไทยก็ห่วง ๆ แต่ก็ไม่คัดค้าน และก็ไม่ได้สนับสนุนค่ะ

แต่ต้องเลยตามเลย เพราะดิฉันดันมาท้องที่นี่ ก็เลยต้องเลยตามเลยค่ะ สามีเองก็ดูแลดี แต่ก็ยังมีความฝังใจเพราะเขาไม่ชอบคนอ้วนเลยค่ะ คือเขาพยายามให้ดิฉันลดน้ำหนักโดยการพาเขายิม แต่ดิฉันดันมาท้องซะก่อน เลยต้องหยุดไป

พอหลังจากคลอดลูก น้ำหนักขึ้นมาเยอะมาก ไม่ลงเลยค่ะ ก็อ้วนมาเรื่อย ๆ จนมามีลูกคนที่ ๓ สามีต้องไปทำงานต่างเมือง ดิฉันเองลำบากมาก เพราะลูกคนมี่ ๒ กับ ๓ เล็กด้วยกันทั้งคู่ค่ะ และบวกกับดิฉันต้องไปเรียนเพิ่มเติมด้วย เลยต้องหาพี่เลี้ยงมาช่วยเลี้ยงลูกค่ะ

ดิฉันได้อยากได้พี่เลี้ยงที่เป็นคนไทยค่ะ เพราะอยากได้คนที่อาหารการกินเหมือนกัน พี่เลี้ยงเป็นเด็กอายุอ่อนกว่าดิฉัน ๘ ปีค่ะ เป็นเด็กน่าตาดี และดูท่าทางเรียบร้อย เขาเข้ากับเด็ก ๆ ได้ และก็ไม่มีทีท่าอะไรกับสามีเลยค่ะ

มีหลาย ๆ คนถามดิฉันว่าทำไมถึงให้คนอื่นมาอยู่ในบ้าน ไม่กลัวหรอ ดิฉันเองก็วิตกนิดหน่อย แต่ก็ขอความเห็นของสามี เขาเองก็รับปากว่าคงไม่มีอะไรทำนองนั้นค่ะ บวกกับที่ดิฉันเองก็เชื่อใจเขา

จนอยู่ด้วยกันมา ๖ เดือนสามีดิฉันก็เริ่มเปลี่ยนค่ะ คือช่วงนี้ดิฉันเริ่มรู้สึกว่าสามีไม่เหมือนเดิม เขาเริ่มดื่มบ่อยขึ้น และชอบพูดจาต่อว่าดิฉันที่อ้วน มีอยู่ครั้งเขาดื่มและเริ่มที่จะเมา ๆ เขาพูดจาแปลก ๆ ทำนองว่าเขาเริ่มมองพี่เลี้ยงเด็กว่ารูปร่างดี และเอาดิฉันไปเปรียบเทียบค่ะ เขาบอกว่าเขาไม่อยากมีอะไรกับดิฉันเลยเพราะน่าบื่อ

ดิฉันเองก็เสียใจมาก ๆ โกรธสามีค่ะ แต่ก็พยายามจับตาดูเขาอยู่ตลอดเวลา ยอมรับว่าตอนนั้นเสียใจมาก ๆ อยากผอม เลยไปเข้าคลอสออกกำลังกายค่ะ ดิฉันก็พยายามทำทุกอยากให้น้ำหนักลง ตอนนั้นความสัมพันของดิฉันกับสามีเหมือนคนละโลกค่ะ คุยกันเท่าที่จำเป็น และก็ไม่ค่อยสนิทใจกันเหมือนเมื่อก่อน

จนมีอยู่วันค่ะที่สามีดิฉันมีเพื่อนมาดื่มที่บ้าน คืนนั้นดื่มจนเมามาก ๆ ดิฉันก็ลงไปนอนก่อน ส่วนพี่เลี้ยงเด็กเอง เขาก็ไม่ได้มายุ่งอะไรเลยค่ะ โดยนิสัยแล้วเด็กคนนี้เกรงใจดิฉันมาก ๆ แต่สามีของดิฉัน ไปเคาะห้องเขา เพราะอยากจะคุยกับเขาค่ะ น้องเขาก็กลัวเลยพยายามให้เพื่อนของสามีมาช่วยพูด และเอาออกกันไป

ดิฉันไม่ทราบเรื่องอะไรเลย ตื่นมาตอนเช้าไม่เห็นสามีลงมานอนเลย ขึ้นไปดูเห็นหลับอยู่ที่โซฟา น้องพี่เลี้ยงพอเห็นดิฉันตื่น เลยเข้ามาคุยเลยว่าสามีของดิฉันไปรบกวนเขาเมื่อคืน ดิฉันโกรธมาก ๆ เลยไปปลุกสามีมาคุยกันเลย
ตอนนั้นไม่แคร์ใครแล้วค่ะ ทั้ง ๆ ที่มีแขกอยู่บ้าน ดิฉันเสียใจมาก ๆ สามีเองก็ตกใจเพราะเขาจำอะไรไม่ได้ค่ะ เขาถามเพื่อนว่าเขาทำอะไรไปหรือเปล่า เพื่อนเขายืนยันว่าสามีไม่ได้ทำอะไรเด็กเลย พี่เลี้ยงเองก็บอกว่า เขาแค่เข้าไปคุยเฉย ๆ ไม่ได้ทำอะไร ดิฉันเองก็ไท่รู้ว่าเขาคุยอะไรกันค่ะ

แต่ตอนนั้นก็โกรธ เลยทำให้ทะเลาะต่อว่าเขาไปใหญ่ สามีของดิฉันก็เสียใจที่เห็นดิฉันร้องไห้ค่ะ ลูก ๆ ก็เห็น เด็ก ๆ ตกใจกันไปหมดว่าเกิดอะไรขึ้นกับดิฉันและสามีค่ะ

หลังจากวันนั้นดิฉันก็รู้สึกผิดหวังกับสามีเรื่อยมา เขาเองก็ห่าง ๆ ไปค่ะ เขาเองก็ไม่ชอบที่ดิฉันไปต่อว่าเขาคืนที่เกิดเรื่อง เพราะเขาบอกว่าเขาไม่ได้ทำอะไรเลย

ดิฉันเชื่อค่ะ ว่ามันคงไม่ถึงขั้นวิกฤตขนาดนั้น กับตัวพี่เลี้ยงเองเป็นเด็กดีค่ะ เขามาทำงานจริง ๆ อยู่กับดิฉันเลี้ยงลูกดิฉันติดค่ะ จนเมื่อก่อนที่เขาจะกลับไปนี่เอง สามีกับดิฉันมีเรื่องขัดแย้งกันค่ะ เขาไม่พอใจที่ดิฉันไปต่อว่าเขาที่เขาให้เงินพี่เลี้ยงเด็กเกินกว่าจำนวนที่ตกลงกันไว้ค่ะ

เขาเลยสารภาพมาเลยว่าเขาคิดว่าดิฉันกับเขาไม่แมชกันเลย ไม่มีอะไรเขากันได้สักอย่าง เขาบอกว่าเขาเริ่มมีใจให้กับพี่เลี้ยงเด็ก และชอบเธอมาก ๆ และเขาสารภาพว่าเขาเริ่มไม่รู้สึกอะไรกับดิฉันอีกต่อไปแล้วค่ะ

คือพูดง่าย ๆ ว่าเขาไม่คิดว่าเขารักดิฉันมาตั้งแต่แรกแล้ว เพราะดิฉันอ้วน และน่าเบื่อเวลาที่มีอะไรกันก็มีแต่พื้น ๆ ไม่ปรับปรุงอะไรเลย

ดิฉันเองตอนนั้น ร้องไห้มากที่สุดในชีวิต เพราะเจ็บปวดกับคำพูดของเขามาก ๆ คิดไม่ถึงว่าเขาจะมองแค่รูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น เคยคิดนะคะ ว่าเราเองก็มีลูกกับเขาแล้ว เขาคงเริ่มที่จะมองที่ตัวตนของเราบ้างค่ะ แต่ก็เปล่าเลย เขายังรังเกียจคนอ้วนแบบดิฉันมาตลอด

เมื่อวานไปส่งพี่เลี้ยงเก่ากลับบ้าน สามีบอกว่าเขาเองอยากจะขอให้เราห่าง ๆ กันสักพัก เพราะเขาไม่แน่ใจความรู้สึกของตัวเองว่าเขารู้สึกอย่างไรแน่ ๆ กับดิฉัน

คือเขาอยากอยู่ของเขา และดิฉันก็อยู่ของดิฉันค่ะ สารภาพว่าดิฉันอยากไปจากเขามาก เพราะมันเสียใจจนบอกไม่ถูก แต่ติดตรงมีลูกเล็กค่ะ ไม่อยากให้ลูกมีปัญหาเหมือนเด็กบ้านแตกหลาย ๆ คน

อยากจะกลับบ้านไปหาพ่อแม่มาก ๆ และยิ่งน้ำท่วมด้วย ความรู้สึกมันหดหู่จนบอกไม่ถูกค่ะ เมื่อวานถามเขาค่ะว่าทำไมถึงไม่รักดิฉันบ้างเลย เขาตอบไม่ได้ค่ะ เขาบอกแค่ว่า เธอก็รู้ว่าเพราะอะไร เรา ๒ คนไม่เหมือนกันเลย ทั้งความสนใจและโพรไฟน์ ดิฉันเป็นคนเงียบ ๆ ไม่ดื่ม ไม่ค่อยได้ไปไหน แต่เขามีเพื่อน ๆ มาหาอยู่ตลอดค่ะ

ยังคิดอยู่ว่าจะทำยังไงดีกับชีวิตคู่ตอนนี้ เขาบอกว่าเขาไม่อยากแยกกันอยู่ เพราะเด็ก ๆ แต่จะให้ดิฉันมองหน้าเขาแบบไม่สนิทใจแบบนี้ดิฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความอดทนจะมีแค่ไหนค่ะ

เขายังพร่ำเพ้อและบอกกับดิฉันตรง ๆ ว่าเขารู้สึกคิดถึงพี่เลี้ยงเด็กมาก ๆ และความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนี้ เขาไม่เคยรู้สึกกับดิฉันเลยค่ะ

วันนี้เขาโทรมาหาค่ะ หลังจากที่ กลับไปทำงานเมื่อวันจันทร์ เขาโทรมาว่าเขาคิดว่า เขาจะขอทำงานไปอีกนานเลย และอาจจะอยู่ที่นั่นสักพัก อาจจะกลับมาทุก ๆ ๒ อาทิตย์ เขาบอกว่าอยากแยกกันอยู่ไปแบบนี้สักพักค่ะ เพราะเขาเองคิดไม่ตกจริง ๆ ว่าเรา ๒ คนจะกลับมารู้สึกดี ๆ เหมือนเดิมได้ไหม เขาเองบอกว่าเขาเสียใจที่เขาไม่ได้รู้สึกรักดิฉัน และความรู้สึกในตอนนี้เขาไม่มีอะไรเลย

ดิฉันเองก็บอกว่า ดิฉันก็เสียใจ แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะเป็นเขาเองที่เอยปากขอแยกกันอยู่ เขาถามดิฉันค่ะว่าดิฉันคาดหวังอะไร ดิฉันก็ตอบไปว่า ดิฉันไม่ได้คาดหวังอะไรอีกต่อไปแล้ว ว่าเราจะกลับมาเหมือนเดิมได้อีกหรือไม่

สามีที่มานั่งพร่ำเพ้อ ว่ารักคน คิดถึงคนอื่นที่ไม่ใช่ภรรยาของตัวแบบนี้ ใจร้ายมาก ๆ เลยใช่ไหมคะ เขาเคยคิดถึงใจของดิฉันบ้างไหมว่ารู้สึกเจ็บเหมือนมีมีดมากรีดค่ะ ก่อนวางสาย เขาพูดทำนองว่าเขาไม่อยากให้ดิฉันเสียใจ แต่เขาก็ไม่อยากให้ดิฉันมาหวังอะไรกับเขาอีกต่อไปแล้วค่ะ
ไม่เคยคิดเลยนะคะว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับตัวเอง หมดสิ้นหนทางจริง ๆ


ถ้าคุณเป็นดิฉัน คุณจะทำอย่างไรคะ ขอบพระคุณล่วงหน้านะคะ ดิฉันเคว้ง

ปล. ดิฉันอยู่ประเทศสวีเดนค่ะ

จากคุณ : คนอาภัพ
เขียนเมื่อ : วันลอยกระทง 54 05:12:24 A:213.66.85.116 X: TicketID:107617




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com