ความคิดเห็นที่ 1 มาเป็นกำลังใจให้เจ้ากระทู้คะ เจ้าของกระทู้ลองให้เเฟนช่วยดูงานให้ทางเวปก่อนดีไหมคะ  เพราะงานที่ี่ญี่ปุ่นถ้าไม่ใช่พาร์ทไทม์  สำหรับคนต่างชาติหายากหน่อยคะ  ส่วนเรื่องหากมีน้อง ค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ก็จะหมดไปกับเรื่องนม ผ้าอ้อม เสื้อผ้าคะ ส่วนค่ารักษา รพ.จะเสียครั้งละ ห้าร้อยเยน เราว่าถ้าประหยัดหน่อยเงินเดือนสามีคนเดียวก็เลี้ยงได้คะ ของเราเงินสามีเงินเดือนก้อไม่ได้เยอะอะไร มีลูกด้วยหนึ่งคน ประหยัดเรื่องชอปปิ้งอยู่ได้เเน่คะ  เราอยู่ฮามามัตสุ  ติดกับนาโกย่า ยินดีที่ได้รู้จักคะ จากคุณ : junpei เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 13:06:29

ความคิดเห็นที่ 2 ขอบคุณคุณjunpeiค่ะ ยินดีที่รู้จักเช่นเดียวกันค่ะ ตอนนี้มีอีกแผนนึงที่คิดไว้คือ ไปลงเรียนภาษาสัก 3 เดือน พวกโรงเรียนสอนภาษาแถวนาโกย่าน่ะค่ะ คิดว่าในโรงเรียนน่าจะมีอาจารย์แนะนำงานหรือป้ายประกาศรับสมัครงานอยู่บ้าง แล้วคนญี่ปุ่นนี่ ถ้ามีลูกปุ๊บก็ไม่ต้องทำงานเลยจนลูกโตนี่จริงมั๊ยคะ? จากคุณ : blue-garcia เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 13:28:15

ความคิดเห็นที่ 3 ตอบคำถามแรก ค่ะ เริ่มหางานทำเลย ภาษาญี่ปุ่นได้แค่ระดับสี่ค่ะ ก็เริ่มทำงานประมาณอาทิตย์ที่สามหลังจากที่ย้ายมาอยู่ที่นี่ เป็นครูสอนภาษาอังกฤษค่ะ แต่เป็นแค่พาร์ตไทม์นะ แฟนก็ไม่ได้กดดันนะว่าต้องหางาน แต่ตัวเองกดดันค่ะ เพราะว่าแยกกระเป๋ากัน ถ้าเราไม่ทำงานก็ไม่มีเงินใช้จ่ายส่วนตัวค่ะ (จริงๆ รัฐบาลก็มีเงินให้ภรรยาที่รายได้ต่ำกว่าเกณฑ์หรือไม่ทำงาน เดือนละหมื่นสามพันเยน แต่สำหรับเราคิดว่าไม่พอเก็บแน่ค่ะ) นอกจากนี้ก็มีไปเสิร์ฟบ้าง เลี้ยงเด็ก สอนภาษาไทย และงานอื่นๆ ค่ะ จนกระทั่งอยู่มาหนึ่งปี ก็ได้งานประจำที่บริษัทใกล้บ้านที่ใช้แต่ภาษาอังกฤษไม่ใช้ภาษาญี่ปุ่นค่ะ สำหรับแม่บ้านคนอื่นๆ ก็เห็นมีทั้งสองแบบค่ะ ทั้งแต่งงานและเลิกทำงาน หรือมีลูกแล้วเลิกทำงาน กับแต่งงานแล้วยังทำงานอยู่ แต่ถ้ามีลูก ส่วนใหญ่จะออกมาเลี้ยงลูกเองค่ะ เพราะหาคนช่วยไม่ได้ คุณจขกท ได้ภาษาญี่ปุ่นระดับสอง คิดว่ามีหนทางมากกว่าในการทำงานแน่ค่ะ  ส่วนงานแถวไอจิ รอแม่บ้านแถบนั้นมาแนะนำเลยค่ะ เดี๋ยวจะจุดธูปเรียกเพื่อนมาตอบค่ะ เพราะตัวเองอยู่โตเกียว :D จากคุณ : ชอบตื่นสาย (ชอบตื่นสาย) เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 15:01:23

ความคิดเห็นที่ 4 แล้วคนญี่ปุ่นนี่ ถ้ามีลูกปุ๊บก็ไม่ต้องทำงานเลยจนลูกโตนี่จริงมั๊ยคะ? ^ ^ ^ไม่จริงค่ะ จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 15:35:43

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณค่ะ คุณชอบตื่นสาย เราอ่ะ เป็นพวกแข็งนอกแต่อ่อนในอ่ะค่ะ ที่จริง ถ้าที่บ้านแฟนกับตัวแฟนเองไม่พูดดักเรื่องหางานทำ เราเองก็คิดไม่อยากใช้เงินเดือนเค้าฝ่ายเดียวหรอกค่ะ แต่เนี่ย...มาพูดว่า ถ้ามา ก็ต้องทำงานด้วยนะ รู้สึกเหมือนว่าเราไปเกาะลูกเค้ากินยังไงก็ไม่รู้ แล้วฝ่ายผู้ชายก็ดูไม่น่าจะรับผิดชอบชีวิตเราได้เลย...เราคิดมากไปเองรึเปล่าก็ไม่รู้นะคะ อีกอย่าง ปีนี้ก็อายุ 30 แล้ว ถ้าทำงานก็อยากทำเป็นพาร์ทไทม์มากกว่า ถ้าถึงขนาดต้องไปสมัครงานตามบริษัท เข้าไปทำได้ไม่นาน ก็ต้องลาออกมาคลอดลูกเลี้ยงลูกอีก เราไม่เข้าใจแฟน ณ.จุดนี้เลยจริงๆ ค่ะ จากคุณ : blue-garcia เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 15:42:08

ความคิดเห็นที่ 6 ก่อนแต่งทำงาน  หยุดทำหลังแต่งค่ะ ตอนลูกพี่อยู่อนุบาลพี่เคยเปรยๆ กับแม่สามีและสามีว่าอยากทำพาร์ทไทม์หลังจากลูกเข้าประถมแล้ว   แม่สามีไม่เห็นด้วยค่ะ เค้าบอกว่ามันจะเหนื่อยเกินไปอีกอย่างเค้าอยากให้เราอยู่กับลูก คอยเปิดประตูให้ลูกตอนที่ลูกกลับจากโรงเรียน แกบอกว่ามันจะดีกว่าให้ลูกไขกุญแจบ้านเข้ามาเอง ความอบอุ่นที่เด็กจะได้รับมันจะแตกต่างกันมาก  ถ้าอยากทำงานจริงๆ แกขอให้อดทนรอไปจนกว่าลูกจะเข้ามหาวิทยาลัย หรืออย่างต่ำก็มอปลาย   ( แอบคิดในใจ โห ตอนนั้นดิฉันก็แก่งักแล้วค่ะ ไม่มีแรงไปทำงานดอก ) ส่วนสามีก็บอกว่ามันจะเหนื่อยเกินไปนะ ถ้าเธอหนื่อยเธอก็จะโมโหฉันกับลูกจะเดือดร้อน ไม่มีข้าวทาน ^^; ที่อยากไปทำงานไม่ใช่เรื่องเงินอย่างเดียว คิดว่าเราจะได้มีสังคมที่แตกต่างออกไปบ้าง ได้เปิดหูเปิดตาในชีวิตการทำงาน ได้พูดได้คุย ฯลฯ ส่วนของน้องพี่ก็เข้าใจค่ะ  พูดจริงๆ ถ้าเป็นพี่ พี่ก็ต้องถามตัวเองเหมือนกันว่าผู้ชายคนนี้ไม่สามารถเลี้ยงดูเราได้เหรอ ก็เข้าใจนะคะว่า ถ้าแต่งไปแล้วก็ช่วยกันสร้างเนื้อสร้างตัว  สร้างครอบครัวขึ้นมา แต่ถึงกับขนาดว่าที่แม่สามีพูดแบบนี้ออกมา  เราก็มีความรู้สึกกดดันเป็นธรรมดา   แล้วคำถามต่างๆ ก็จะผุดขึ้นมาในหัว ทั้งนี้ทั้งนั้น น้องคงรู้จักแฟนดีกว่าใครๆ ที่พี่แนะนำได้ก็คือคิดตรึกตรองให้ดีๆ นะคะ ว่าอะไรที่ดีที่สุดสำหรับเรา เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ช้างครับ เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 18:00:42

ความคิดเห็นที่ 7 มีคนจุดธูปส่งกระแสจิตมาเรียก ฮ่าๆๆๆ^-^ โซนโตโยฮาชิมีงานล่ามประปรายค่ะ ช่วงนี้โรงงานที่ไทยปิดน้ำท่วม มีคนงานมาทำงานที่ญี่ปุ่นเยอะ กำลังต้องการล่ามเยอะเลยค่ะ แต่อาจจะกระจายๆไปหน่อย เช่นชิสึโอกะ มิเอะฯลฯ ภาษาระดับสองแล้วเสริชหาทางอินเทอเน็ตได้สบายๆเลยค่ะ ดูเว็บหางานเลยอยากได้พาร์ทไทม์เข้าเว็บพาร์ทไทม์ อยากได้งานประจำเข้าเว็บงานประจำ เราหามาให้แบบรวมๆไปนะคะทั้งสองประเภท ยังไงก็หาเพิ่มเติมเองได้เลยค่ะ http://weban.jp/web_area05/CMD_100_FID_100.html http://townwork.net/Fh00000s_arc_1/ http://froma.yahoo.co.jp/P03/ http://domonet.jp/ http://www.baitoru.com/ http://hatalike.yahoo.co.jp/h/r/H100020s.jsp?BL=03&vos=evpahty0010x0238076 http://www.recruit.jp/corporate/english/index.html http://www.careercross.com/en/ เราภาษาไม่ได้เลยตอนมาที่นี่ แต่เราอยากทำงาน(เราแนวบ้างานบ้าโปรเจคน่ะค่ะ^ ^) คิดไว้แล้วว่าถ้าต้องมาอยู่ญี่ปุ่นจะทำงานให้ได้(โดยเฉพาะสายงานเดิม แม้จะดูเป็นแค่ฝันเฟื่อง) และอยากมีเงินจ่ายฟุ่มเฟือยเอง เช่นซื้อของขวัญให้แฟน ให้ญาติพี่น้อง ซื้อของให้ตัวเองเสื้อผ้า เที่ยว กิน ทำผมนั่นนี่ (ขอสามีมากก็รู้สึกไม่สบายใจ) ด้วยว่ายังแปลนไม่มีลูกค่ะแฟนเราก็ยังไงก็ได้เราอยากทำสามีก็เลยช่วยสนับสนุน ด้วยการให้กำลังใจ และคำแนะนำในการสมัครงานแบบง่อยๆของเรา ^ ^; เราเลยเรียนภาษาไปทำงานพาร์ทไปตั้งแต่ภาษายังง่อยเลยค่ะ หาสมัครงานเป็นร้อยๆที่เลยค่ะ เอามันส์ ^ ^.. จนตอนนี้ทำบริษัทแล้วค่ะ ทั้งที่ภาษาระดับสามก็ยังต้องลุ้นเลยค่ะ เลยอยากบอกว่าบางทีที่คิดว่ายาก อาจไม่ยากค่ะ อยู่ที่ลักษณะงานและจังหวะมากกว่า อาจมีงานที่ลงตัวกับ จขกท. ก็ได้ค่ะ เรื่องสามีจะดูแลได้ไม่ได้อันนี้ไม่สามารถช่วยแนะนำอะไรได้เลยค่ะ เพราะคงจะรู้ใจกันดีระหว่างกันสองคนเนอะ ยังไงค่อยๆคุยการแบบพูดความรู้สึกของเราตรงๆให้เค้ารู้ก็ดีค่ะ เราอยากให้ จขกท.ทำงานแบบด้วยอารมณ์มุ่งมั่นอยากทำ หากทำแบบไม่ได้รู้สึกสบายใจ ยังไงก็จะเหนื่อยใจและกาย หากจะเน้นเลี้ยงลูกสักสองคน ทำงานไปด้วยอาจเหนื่อยหน่อยค่ะ หากรอทำงานตอนลูกๆโตเข้าโรงเรียนเลยจะสะดวกขึ้น ยังไงลองปรึกาสามีดูนะคะ ว่าเราจะทำได้ไม่ได้แค่ไหนยังไงดี แม่บ้านที่นี่ทำงานก็มีเยอะเลยค่ะ ทั้งพาร์ทไทม์ ทั้งประจำ ทั้งธุรกิจส่วนตัว ทั้งเลี้ยงลูกไปทำงานไป หรือลูกโตแล้วก็ไปทำงาน ด้วยว่าเก็บตังค์บ้าง แก้เหงาบ้าง หาสังคมบ้าง หลากหลายเลย เอาใจช่วยค่ะ ^_^ v ทั้งเรื่องพูดคุยกับคนที่บ้าน และเรื่องงานค่ะ หากมุ่งมั่นจะทำแล้วก็ขอให้ได้งานที่ลงตัวค่ะ ^w^ จากคุณ : @FirstblusH เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 18:40:32

ความคิดเห็นที่ 8 ดูรายได้ครอบครัวก่อนไหมคะ  ถ้าทำงานแล้วมีรายได้สองทางแน่นอนค่ะ แล้วความเป็นอยู่จะดีขึ้นมากค่ะ ภาษาญี่ปุ่นระดับสองเนี่ย หางานทำดีๆได้เลยนะคะ  สามีเปิดโอกาสให้ทำงาน หาเงินได้ด้วยตัวเอง  น่าจะดีใจนะคะ  เพราะการทำงาน คือการได้เงินค่ะ ยิ่งได้เงินของตัวเองแล้วด้วย  ใช้จ่ายอะไร....เหมือนสวรรค์ดีๆเลยค่ะ   อยู่บ้านเฉยๆ สบายตัว แต่เวลาจขกท.อยากซื้ออะไร อยากให้เงินใคร  ต้องบอกสามี หรือขอสามีทุกครั้งนะคะ  สะดวกไหมคะ จขกท.ไม่เคยมีลูก  ไม่เคยมาใช้ชีวิตที่ญี่ปุ่น  ยังไม่รู้ว่า หลังจากที่เรามีลูกแล้ว เกิดค่าใช้จ่ายอย่างไรตามมาบ้าง  เยอะค่ะ เยอะจริงๆ   ถ้ากลับไทยทุกปี....แม่+ลูกสองคน ตอนนี้ค่าตั๋วร่วมสองแสนเยนแล้วค่ะ  บางปียังต้องงดกลับเลยค่ะ   ได้งานประจำทำ  ดียังไง...ได้ความมั่นคงค่ะ ได้โบนัส ได้สวัสดิการต่างๆที่พนักงานประจำได้   ถ้าวันนึงเกิดเบื่อชีวิตแมนชั่น อยากแยกออกมามีบ้านของตัวเอง  ก็กู้ร่วมได้ค่ะ  จะได้ช่วยกันผ่อนบ้าน   ปรึกษากันก่อน ดีที่สุดค่ะ เอาเหตุผลมันดูกันค่ะว่าทำงานคนเดียว พอไหวไหม ..... เลี้ยงดูได้แน่นอนค่ะ  แต่ว่าต้องประหยัดมากๆหรือเปล่าคะ   สามี มีแผนย้ายครอบครัวไปอยู่ไหน แมนชั่น หรืออยู่ร่วมกับพ่อแม่ หรืออย่างไรคะ  คุยกันค่ะ จากคุณ : Mnki เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 18:55:35

ความคิดเห็นที่ 9 หางานไม่ยากค่ะ  ไป hello work จัดหางาน  สัมภาษณ์แล้วรอการติดต่อกลับค่ะ  เค้าจะหางานที่เหมาะสมกับเราให้ได้ค่ะ จากคุณ : Mnki เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 18:57:27

ความคิดเห็นที่ 10 แหมอ่านกระทู้นี้แล้วพอเห็นเป็นแถวนาโงย่าก็กำลังส่งกระแสจิตไปถึง คห ที่ 7 นี่เลย มาเร็วทันใจจริงๆ คุณ จขกท เคยปรึกษาแฟนเรื่องที่ว่าแต่งแล้วอยากมีลูกเลยรึเปล่าล่ะคะ ถ้าไม่เคยเค้าอาจจะคิดว่า ถ้าคุณแต่งมาอยู่กับบ้าน ข้อแรกเลยคือเบื่อและฟุ้งซ่าน อีกอย่างการที่เค้าอยากให้คุณทำงานอาจเป็นเพราะเค้าเห็นความเป็นอยู่ของคุณ ณ ปัจจุบันหรือการใช้จ่ายเงินของคุณ แล้วคิดว่าเค้าเองไม่มีปัญญาเลี้ยงให้คุณสุขสบายเหมือนที่คุณเป็นตอนนี้ได้(รึเปล่า) คำว่าเลี้ยงได้ กับเลี้ยงให้สุขสบายได้มันไม่เหมือนกันนะคะ ถ้าสองคนทำงานก็จะได้มีชีวิตที่สะดวกสบายอยากซื้อหาอะไรก็ไม่ลำบาก คุณอยากได้กระเป๋า คสอ เสื้อผ้าแบรนด์ ลำพังเงินเดือนเค้าอาจจะหาให้ไม่ได้ ยิ่งถ้าอายุยังน้อยยังต้องทนงานและเงินเดือนที่ไม่มากไปอีกซักพัก แต่ถ้าคุณยืนยันว่าคุณสามารถจัดระเบียบและใช้จ่ายไม่ฟุ่มเฟือย เค้าอาจจะตกลงเป็นฝ่ายหาเลี้ยงคนเดียวก็ได้ พี่(อายุเยอะกว่าขอเรียกตัวเองว่าพี่เลยนะคะ)ทำงานมาตั้งแต่ก่อนแต่ง หลังแต่งก็ยังทำ ปีที่ผ่านมาเคยมีช่วงที่งานหนักและเครียด กินไม่ได้นอนไม่หลับ สามีพี่เคยถามว่า ถ้าพี่เลิกทำงานนี้แล้วไปหางานอะไรที่เครียดน้อยกว่านี้หรือพาร์ทไทม์มั๊ย หรือจะมาขายของในเน็ทแบบซื้อมาขายไปเก็งกำไรอย่างที่เคยทำตอนสมัยที่งานยังไม่หนัก หรือจะไม่ทำเค้าก็เลี้ยงพี่ได้นะ แต่พี่อาจจะต้องอดทนเวลาอยากได้อะไรแล้วต้องหักห้ามใจ ไม่ใช่เพราะงกแต่ก็เพื่ออนาคต ซึ่งพี่คิดว่า คนญี่ปุ่นจะอยู่กับสภาพความเป็นจริง(มากกว่าเพ้อฝัน เธอและฉันจะสร้างโลก ทั้งที่ตอนนั้นยังไม่รู้จะเอาทำมาหากินอะไรเลย) ไม่งั้นคนญี่ปุ่นคงไม่บ้างานขนาดนี้ เพราะงานมันคือชีวิตทั้งครอบครัว พี่ก็เริ่มเข้าใจและซึมซับสภาพงานแบบนั้นมาเรื่อยๆ ถึงตอนนี้พี่เริ่มรักงานที่ทำแล้วก็อยากทำต่อไปไม่เกี่ยวกับเรื่องรายได้ เลยคิดว่าถึงมีลูกก็ไม่เลิกทำแต่แค่จะลาคลอดเท่านั้น ไม่รู้จะทำได้ดีรึเปล่าเพราะการมีลูกไปด้วยทำงานไปด้วยที่ญี่ปุ่นมันไม่ง่ายเลยเพราะหาคนช่วยเลี้ยงที่นี่ไม่ได้แล้วทำงานบ้างขาดบ้างเพราะเดี๋ยวต้องไปรับลูกเอย ลูกไม่สบายเอย ก็เป็นการไปสร้างภาระให้คนอื่นๆที่ต้องช่วยรับงานที่เราทำค้างไว้ต่อ เรื่องนี้ครอบครัวแฟนน้องคงรู้ดี เพียงแต่เค้ายังไม่ทราบว่าน้องจะอยากรีบมีลูกเลยมากกว่ามังคะ พี่ว่าไม่ต้องซีเรียสไปหรอก มาถึงแล้วก็หางานไปเท่าที่จะหาได้ ถึงเวลาท้องมีลูกเดี๋ยวสามีกับแม่สามีก็บอกให้ลาออกจากงานเองแหละจ้ะ (ทั้งนี้ทั้งนั้นคนที่รู้จักแฟนและแม่แฟนดีว่ามีแนวโน้มจะเป็นแบบนี้ในอนาคตได้มั๊ยก็คือน้องเองอ่ะเนอะ) จากคุณ : enjoymiracle เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 18:59:23

ความคิดเห็นที่ 11 ตัวเราไม่ได้ทำงานค่ะ แต่ลงเรียนไว้อยู่เพราะแม่เราอยากให้เรียนให้จบ และก็แก้เบื่อถ้าต้องอยู่บ้านเฉยๆ เรื่องการทำงานเราคิดว่าแล้วแต่บ้านไหนตกลงกันยังไงค่ะ ถ้าคุยกันได้ตั้งแต่ก่อนแต่งก็น่่าจะลองคุยกันดูนะคะ ไม่ว่าจะเรื่องลูก เรื่องการใช้ค่าใช้จ่ายต่างๆ อยู่ญี่ปุ่นค่าใช้จ่ายแพง และมีค่ายิบย่อยอะไรอีกหลายๆอย่างด้วยที่ต้องจ่าย บ้านที่เราเห็นๆมามีทั้ง - แม่บ้านเต็มตัว (แม่สามีเราแต่งงานแล้วลาออกจากงานและไม่ทำงาน อะไรอีกเลยตอนนี้ลูกโตแต่งงงานหมดแล้วก็ยังอยู่เล่นเลี้ยงหมาและช้อปปิ้ง) บ้านแบบนี้ส่วนมากสามีต้องมีเงินเดือนมากพอที่จะจุนเจือได้ค่ะ - เป็นแม่บ้านจำเป็น (พี่สะใภ้เราตอนนี้ออกจากงานเลี้ยงลูกอยู่อยากทำงานเพราะติดขัด เรื่องเงินค่าใช้จ่ายและไม่มีคนเลี้ยงลูกอ่อนที่เพิ่งขวบ ประกอบกับหางานไม่ได้ด้วยค่ะ) - ทำงานเป็นเสาหลักของบ้าน (น้าสะใภ้บ้านแม่สามี คือสามีเขาก็ทำงานนะคะแต่เขาหาเงินได้ มากกว่าเลยกลายเป็นว่าสามีเขาทำงานพิเศษแล้วทำกับข้าวดูแลบ้านแทน) - สามีเป็นพ่อบ้านภรรยาเป็นคนทำงาน ข้างบ้านเราเลยค่ะผู้ชายกระเตงลูกทุกวันเลยภรรยาก็ออกเช้ากลับดึกตลอดน่าจะเป็นสาว OL ประมาณเลขา (ดูจากการแต่งตัวที่เนี้ยบทุกวัน) ถ้าสังเกตที่เราบอกจะมองเห็นว่า ญี่ปุ่นไม่ต่างกับสังคมไทยเท่าไหรใช่มั้ยคะ? คนไทยที่ทำงานทั้งคู่ก็มีเยอะ ที่ใครซักคนเป็นเสาหลักก็มีเยอะ จุดที่เหมือนกันคือ รายได้ที่รับเข้ามากับค่าใช้จ่ายมันจุนเจือกันได้มั้ย? ถ้าไม่พอก็ต้องออกไปช่วยทำงานถ้าอยากที่จะอยู่ด้วยกัน เราคิดว่านะคะการหางานหรือได้งานมันมีหลายๆอย่างประกอบ - เรามีโชคเจองานมั้ย? (อันนี้ก็สำคัญมากพอดู) - เรามีความสามารถพอไปทำงานนั้นๆได้มั้ย? - รายได้ที่จะได้มาหลังจากทำงานมันมาช่วยเหลือเรื่องค่าใช้จ่ายได้มากน้อยแค่ไหนคุ้มค่ากันขนาดไหน ญี่ปุ่นมีเรื่องภาษีของรายได้คู่สมรสอยู่ด้วยลองเช็คดูนะคะ ถ้าได้ไม่มากพอก็อาจจะกลายเป็นทำงานเกินแล้วโดนหักภาษีไปเยอะจนไม่คุ้มเหนื่อย สิ่งที่ิอาจจะทำให้หลายๆครอบครัวแม่บ้านหรือพ่อบ้านต้องออกมาดูแลลูก ก็เป็นเรื่องของไม่มีคนเลี้ยงลูก และค่าฝากเลี้ยงที่แพง งานแม่บ้านก็ยุ่งมากด้วย แต่เรื่องแบบนี้ก็อย่างที่บอกว่าต้องดูปัจจัยค่าใช้จ่ายและรายได้ค่ะ เราคิดว่าเงินเดือนเขาก็คงไม่ได้น้อยขนาดเลี้ยงอะไรไม่ได้ขนาดนั้น แต่คงต้องอดทนหรือรันทดมากพอดูทีเดียวค่ะ หลายๆคนคิดว่าเงินเดือนคนญี่ปุ่นเยอะมากเพราะคิดออกมาเป็นเงินไทย แต่ต้องดูค่าครองชีพที่ใช้ประกอบด้วย นอกจากนี้ความจริงแล้วบริษัทหรืองานที่สามีทำเงินเดือนตามมาตรฐานที่น่าจะเลี้ยงได้แบบไม่ลำบากมากแค่ไหน มีสวัสดิการอะไรบ้างอีก เรื่องที่ว่าอยากจะเลือก ลองคุยปรีกษาหรือถามข้อมูลอะไรกันก่อนดีกว่ามั้ยคะ? ความจริงระดับสองก็หางานได้แต่ถ้าระดับ 1 อาจจะมีลุ้นมากกว่าคะ ถ้าเลือกงานที่เป็นบริษัทญี่ปุ่นก็ต้องนีกเรื่องที่ว่า ต้องแข่งกับคนญี่ปุ่น คนไทยที่มาเรียนและ จบการศีกษามหาลัยในญี่ปุ่น หรือ คนต่างชาติอื่นๆที่มาหางานเช่นกัน อย่างคนจีน หรือ เกาหลีนี่คือคู่แข่งคนสำคัญมาก (เขาได้เปรียบทั้งเรื่องภาษา วีซ่า หลายๆอย่าง) แต่ถ้าเลือกงานที่เราได้เปรียบกว่าพวกเขาได้และโชคเข้าข้างพอดีก็น่าจะหางานได้ค่ะ ลองคิดๆดูๆหลายๆอย่างนะคะ ปล.ได้ความยังไงมาเล่าด้วยนะคะ สู้ๆ จากคุณ : อามามิยะ เขียนเมื่อ : 16 ม.ค. 55 23:53:57 A:111.171.247.75 X: TicketID:320637

ความคิดเห็นที่ 12 เหนือสิ่งอื่นใด ดิฉันอ่าน คห5 แล้ว ถ้าคุณรู้สึกอย่างนั้น อยากให้คุณพิจารณาเรื่องการแต่งงานใหม่ค่ะ   (เอาความรู้สึก ความคิดของคุณเป็นหลัก) จากคุณ : รักเด็กและคนชรา เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 55 09:00:15

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณพี่ๆทุกคนเลยค่ะ (ขอเรียกพี่นะคะ) คุณช้างครับ >  ตอนแรก เราแค่เข้าใจว่าครอบครัวคนญี่ปุ่น ถ้าฝ่ายหญิงแต่งงานแล้วก็ต้องลาออกมาเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูก แต่สมัยนี้มันคงทำแบบนั้นไม่ได้แล้วใช่มั๊ยคะ ค่าครองชีพที่สูงขึ้นลำพังสามีคนเดียวค่าใช้จ่ายคงไม่พอแน่ๆ พอมาตั้งคำถามแล้วพี่ๆทุกคนเห็นตรงกันว่า การที่ได้ออกไปทำงานมันไม่ใช่แค่เรื่องเงินอย่างเดียว มันได้เรื่องสังคม ตรงจุดนี้ ทำให้ความคิดเดิมเปลี่ยนไปเลยค่ะ คิดอยากหางานทำขึ้นมาทันทีเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ คุณ@FirstblusH  >  มีกำลังใจเรื่องการหางานทำจากคอมเมนต์ของพี่มากเลยค่ะ ที่จริงก็เคยทำงานล่ามโรงงานแถว จ.ไอจิ เนี่ยแหละค่ะ เลยเจอกับแฟน แล้วก็คบกันมาเรื่อยๆ จนถึงเวลาว่าแต่งงานกันดีมั๊ย อยากอยู่ด้วยกันแล้ว  ไม่ต้องบินๆไปๆมาๆ ไม่อยากเล่น Skype แล้ว ส่วนเรื่องของเงิน เราว่าครอบครัว ความรักอย่างเดียวสมัยนี้คงไม่พอ เงินก็เป็นปัจจัยที่สำคัญมากๆอย่างหนึ่ง จริงอย่างที่พี่ว่าค่ะ ถ้าเรามีเงินของตัวเอง เราก็สามารถซื้อจ่ายอะไรได้ตามใจ แต่ก็คิดอยู่เหมือนกันนะคะว่า  ถ้าไปนู่นจะไม่ซื้ออะไรแล้ว เสื้อผ้ากระเป๋าเครื่องสำอางค์จะแบกไปให้หมด.... แต่ที่ญี่ปุ่น ของล่อตาล่อใจเยอะจริงๆด้วยนะคะ ^^ คุณMnki > ค่ะ แฟนก็บอกเหมือนกันว่าดูรายได้ก่อน แล้วจะใช้อะไรก็ต้องคิด ต้องจัดการอย่าให้เงินในบ้านติดตัวแดง มันก็เป็นธรรมดาสามัญอยู่แล้ว อันนี้รู้อยู่เต็มอก จากความคิดเดิมที่ว่าฝ่ายชายสามารถดูแลครอบครัวได้ด้วยตัวคนเดียว พอเข้ามาห้องนี้แล้ว ความคิดเปลี่ยนไปจริงๆค่ะ สิ่งที่เราเห็นไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดจริงๆ ถามคนที่มีประสบการณ์ ดีที่สุดแล้ว ไม่ผิดหวังจริงๆค่ะ คุณ enjoymiracle > อยู่แถวนาโกย่าเหมือนกันหรอคะ ยินดีที่รู้จักค่ะ เราคุยกับแฟนว่าถ้าย้ายไปอยู่ที่นู่นแล้วจะย้ายจาก โค ไปอยู่แถวโตโยฮาชิค่ะ เพราะว่ามันมี JR ไปนาโกย่าได้เร็วกว่า Mentetsu   เรื่องลูกก็ปรึกษากันแล้วค่ะ เค้าก็บอกว่าก็อยากมีเร็วๆเหมือนกัน เพราะเห็นใจว่าเราแก่แล้ว 555  แฟนอายุอ่อนกว่า 3 ปีค่ะ จริงอย่างที่พี่ว่านะคะ ถ้าอยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยม ต้องเบื่อแน่ๆ ตอนนี้ความคิดเปลี่ยนแล้วค่ะ เกิดอยากหางานทำขึ้นมาแล้ว จะทำให้แม่เค้าเห็นว่าเราไม่ได้มาเกาะลูกเค้าหรอกนะ ฮั่มๆๆ.... ใช่ค่ะ พี่พูดถูกอย่างกับตาเห็น ตอนนี้ทำงานที่เมืองไทยรายได้ประมาณนึง ใช้จ่ายฟุ่มเฟือยได้อยู่  แต่คิดง่ายๆว่าไปญี่ปุ่นแล้วฉันจะไม่ฟุ่มเฟือย แต่ก็แค่พูดไป เอาเข้าจริงๆจะฟุ้งเฟื้อรึเปล่าก็ไม่รู้  เพราะฉนั้น...ตัดสินใจหางานทำค่ะ คุณรักเด็กและคนชรา > ด้วยความที่คบกันมาเกือบ 4 ปี ทางบ้านก็รับรู้ตลอดเวลาที่คบกัน เค้ามาเมืองไทยก็เข้าบ้านทุกครั้ง แม่ก็พูด ย่าก็พูดว่าอยากให้แต่งกันซะที เสียดายค่าเครื่องบิน ก็แต่งแล้วลองไปอยู่ด้วยกันซะ ถ้าไปด้วยกันไม่ได้ยังไงก็กลับ (น้ำตาคลอ) ก็เลยคิดว่าจะแต่งอ่ะค่ะ ทั้งๆที่ยังไม่เคลียร์อะไรในใจหลายๆอย่าง   ทุกคู่ก่อนแต่งงานงานเค้าคิดยังไงกันบ้างนะ แต่แล้วจะอยู่ด้วยกันได้มั๊ย จะไปกันรอดรึเปล่า     คุณอามามิยะ > ตอบให้ยาวเลยค่ะ ขอบคุณจริงๆค่ะ ณ.ตอนนี้ ความคิดเปลี่ยนไปแล้ว ตั้งใจจะหางานแล้วค่ะ เมื่อคืนก็คุยกับแฟน ก็วางแผนกันได้แบบนี้ค่ะ เมื่อพอไปแล้ว เราตั้งใจจะเข้าไปปรับพื้นฐานภาษาญี่ปุ่นในโรงเรียนสอนภาษาแถวนาโกย่าสัก 3 เดือน เอาแค่ให้เริ่มชินกับสถานที่,บรรยากาศ แล้วก็คิดว่าในโรงเรียนนั่นน่าจะมีครูแนะแนวให้คำปรึกษาเรื่องการหางานทำได้ แล้วก็น่าจะได้เพื่อน มีคอนเน็คชั่นเพิ่มขึ้น แล้วระหว่างที่เรียนก็ทำพาร์ทไทม์ควบคู่ไปด้วย เล็กๆน้อยๆ พอเรียนจบก็จะตระเวณหางานทำ เป็นพาร์ทไทม์บ้าง อะไรบ้าง ถ้าได้งานประจำก็คงทำ อันนี้คงต้องแล้วแต่ดวง และตั้งใจจะทำงาน ลองอยู่ด้วยกันปีนึง โดยยังไม่มีลูกค่ะ เหมือนว่าเป็นการปรับตัวกันและกันก่อน ถ้าเราไปกันได้ ปีที่สองค่อยวางแผนมีลูกค่ะ ก็ประมาณนี้ค่ะ เราตั้งใจแล้วว่าอยากทำแบบนี้ ถ้าพี่ๆมีอะไรตรงไหนอยากแนะนำ ก็เชิญได้เลยนะคะ น้อมรับคำแนะนำค่ะ จากคุณ : blue-garcia เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 55 10:12:57

ความคิดเห็นที่ 14 ระดับสอง มีประสบการณ์ล่ามมาก่อน น่าจะลองหางานล่าม (ฟรีแลนซ์) นะคะ ยิ่งอยู่แถบโน้นคงมีโอกาสหางานได้ง่าย ส่งข้อมูลส่วนตัวไปตามเวปไซต์ที่ คุณ@FirstblusH ส่งลิงค์มาได้เลยค่ะ ไม่มีประสบการณ์ทำงานประจำที่นี่ และตั้งใจว่าจะไม่หาเพราะทำงานประจำที่ไทยมาเกือบสิบปี เบื่อคน เบื่อบรรยากาศมากๆ น้อง จขกท. คงจะรู้ดี ทำฟรีแลนซ์หลังจากย้ายมาอยู่เกือบหกเดือน ตั้งใจว่าถ้ามีลูกจะหยุดทำช่วงหนึ่ง แต่พระเจ้าไม่ประทานลูกให้ก็เลยทำงานมาจนเกือบจะหกปีแล้วค่ะ ขอบอกว่าทำงานฟรีแลนซ์กับทำงานบ้าน ทำกับข้าวเองทุกอย่างเนี่ย เหนื่อยเอาการเชียวแหล่ะค่ะ จากคุณ : ดาวหิ่งห้อย เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 55 11:30:34

ความคิดเห็นที่ 15 คุณดาวหิ่งห้อย > ตอนสมัยที่ทำงานล่ามก็เบื่อมากนะคะ (ปัจจุบันทำเลขา) ต้องลงไลน์ ยืนแปลเป็นวันๆ ไหนจะต้องเข้าประชุมอีก ก็เลยตั้งเงื่อนไขกับแฟนว่า ไปแล้วไม่อยากทำงาน อยากมีลูกเลย แต่พอเข้ามาในห้องนี้ พี่ๆหลายเลียงก็แนะนำให้ทำงานอ่ะค่ะ เพื่อครอบครัวด้วย เพื่อการจับจ่ายของเราด้วย เรื่องงานล่าม ไม่ว่าจะฟรีแลนซ์หรืองานประจำ ก็อยากลองทำค่ะ คิดว่าเราน่าจะทำได้คล่องกว่าทำงานพวกร้านอาหาร ร้านค้า..กลัวคิดเงินผิดอ่ะค่ะ 555 ส่วนเรื่องงานบ้านกับทำอาหาร  ก็คุยกันแล้วว่าจะแบ่งกัน ใครซักผ้าตากผ้า ใครกวาดบ้านล้างจาน  แต่เรื่องอาหารนี่แย่งกันค่ะ ชอบทำอาหารด้วยกันทั้งคู่ ถ้าใครทำอาหาร อีกคนต้องล้างจาน ประมาณนี้ค่ะ ^^ ขอโทษนะคะ แล้วตอนนี้รอมา  6 ปีแล้ว น้องยังไม่มาหรอคะ ลองเปลี่ยนบรรยากาศไปเที่ยว เรียะกัง ไรงี้สิคะ เปลี่ยนบรรยากาศ น้องอาจจะมาก็ได้ค่ะ  ขอให้มีน้องไวไวนะคะ เราเองก็อยากมีมากๆเหมือนกันค่ะ จากคุณ : blue-garcia เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 55 16:52:29

ความคิดเห็นที่ 16 @FirstBlush กระแสจิตได้ผลนะเนี่ย ฮ่าๆ คุณจขกท. ดีใจด้วยค่ะที่ตัดสินใจได้และดูอะไรๆ ก็เหมือนจะลงตัวแล้ว ถ้ามาที่นี่แล้วทำงานเป็นพาร์ทไทม์ไปก่อนก็จะได้ไม่เครียดมากค่ะ จะได้มีเวลาทำงานบ้านด้วย เรียนด้วย ค่อยๆ ปรับตัวไป ถ้าไหวแล้วก็คุ้นเคยกับที่นี่แล้วค่อยหางานประจำ ทำงานประจำควบคู่ไปกับทำงานบ้านเหนื่อยมากจริงๆ ค่ะ ถ้ามีลูกเมื่อไหร่เราคงต้องกลับไปทำพาร์ทไทม์เฉพาะสอนภาษา หรือไม่ก็เลี้ยงลูกอย่างเดียวจนกว่าลูกจะเข้าอนุบาล ขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : ชอบตื่นสาย (ชอบตื่นสาย) เขียนเมื่อ : 17 ม.ค. 55 20:02:16

ความคิดเห็นที่ 17 จริงๆมาตรฐานเงินเดือนที่เค้าได้รับ  ถ้าอยู่คนเดียว....ผู้ชายจะพอมีใช้มีเก็บค่ะ   แต่ถ้าวันนึงรับผู้หญิงคนนึงมาดูแล  ก็ยังพอดูแลกันได้ อย่างมีความสุขเล็กๆ  ปีนึงไปเที่ยวตจว.ได้สบาย แล้วถ้าวันนึง เกิดมีเด็กตัวเล็กๆมาอยู่ด้วย....กลายสถานะมาเป็นคุณพ่อ  ก็อาจจะต้องประหยัดความสุขของตัวเองลง เพื่อเก็บเงินให้ได้มากขึ้น   แมนชั่นที่ดูเล็กและแคบ อาจจะต้องขยับขยายให้กว้างขึ้น แต่ต้องไกลเมืองหน่อย เพื่อลดค่าใช้จ่ายค่าห้อง แล้วหันมาตื่นเช้าหน่อยเพื่อไปทำงานให้ทัน   จขกท.  ที่ญี่ปุ่นมีค่าใ้ช้จ่ายมากมายรออยู่  ย้ายห้อง ค่าประกัน ค่านายหน้า ค่าขนของ เป็นเงินหลักแสนถึงหลักล้าน   แฟนจขกท.อายุยังน้อย....แล้วต้องมารับผิดชอบคนๆนึงที่เขารัก  เขาไม่ได้มองถึงฐานะของตัวเองที่ต้องเปลี่ยนไป  แต่เขามองถึงความสุขที่จะได้อยู่กับผู้หญิงที่เขารักและอยากจะใช้ชีวิตด้วย   จขกท. อย่าไปมองความลำบาก แต่คิดถึงความสบายมากนะคะ  อยู่ไกลบ้านจะคิดถึงครอบครัว  ไม่มีเพื่อน มีความเหงารออยู่มากมาย   บ้านที่มีเงินเก็บ ส่วนใหญ่แล้วอยู่ที่ความสามารถของภรรยาบ้านๆนั้นค่ะ  ถ้ารู้เก็บรู้จักใช้ รู้จักบริหารและเรียนรู้เทคนิคในการประหยัดของแม่บ้านญี่ปุ่น ก็จะช่วยได้เยอะค่ะ   อย่าเพิ่งไปคิดถึงเรื่องหางานทำ  หรือไม่ทำเลยค่ะ  มาถึงแล้ว มาใช้ชีวิตคู่ มาปรับตัวก่อน  เมื่อทุกอย่างลงตัว ค่อยวางแผนเรื่องงาน หรือเรื่องมีลูกค่ะ ปล....  ก่อนมาอยู่ญี่ปุ่น  ศึกษาเรื่องการทำใบขับขี่ญี่ปุ่นหรือยังคะ  ถ้าอนาคตต้องใช้รถ ในการพาลูกเดินทางไปไหนมาไหน แก้ไขเมื่อ 18 ม.ค. 55 06:38:03 จากคุณ : Mnki เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 55 06:35:51

ความคิดเห็นที่ 18 จขกท. รุ่นราวคราวเดียวกับเรานะ สามี จขกท.ด้วย รุ่นราวคราวเดียวกับสามีเราค่ะ ^-^.. เราจะเล่าแนวความคิดการใช้จ่ายคู่เราแบบรวมๆ(รวมๆคร่าวๆยังยาวเลย^ ^;) วัยการทำงานพอใกล้กับกรณีคู่ของ จขกท. เผื่อจะได้ไอเดียนะคะ แต่บางครอบครัวที่เค้ามีเงินถุงเงินถัง ก็ตัดปัญหาการวางแผนการใช้จ่ายไปได้บ้างเนอะ ^ ^ เราเข้าใจแม่สามีนะคะ ท่านคงรู้เรื่องค่าใช้จ่ายแท้จริงของที่นี่เลยเกริ่นเพื่อให้เตรียมตัวไว้ค่ะ หากไม่ทำงานก็อยู่ได้แต่จะเป็นแบบที่คุณ Mnki กล่าวไว้ช่วงสองสามบรรทัดแรกแลยค่ะ แท้จริงมากๆ และอยากให้ลองมาใช้ชีวิตอยู่ดูลาดเลาก่อนค่ะแบบคุณ Mnki ว่าไว้เช่นกัน ข้อมูลของคุณ อามามิยะ ก็เห็นภาพญี่ปุ่นแท้จริงชัดเจนเลยเช่นกัน เราอยู่ที่ญี่ปุ่นร่วมสองปีแล้วค่ะจนทุกวันนี้ เราลงเรียนภาษาแบบสองวันต่อสัปดาห์ ระหว่างนั้นเราตัดสินใจเองค่ะ อยากหางานทำไปด้วยเรื่อยๆค่ะ แอบหางานตั้งแต่เรียนคะคิคุเคะโคะเลย ฮ่าๆๆ ช่างไม่ประมาณตน ดีที่แฟนเราไม่ยุ่งวุ่นวายกับสิ่งที่เราอยากจะทำ ไม่งั้นอาจบ่นละว่าเสียเวลา ฮ่าๆ เราเล่าไม่ใช่เพราะเราเก่งอะไรหรอกนะคะ เราอยากให้กำลังใจ ที่ผ่านมาเราเองสมัครมาเป็นร้อยๆสัมภาษณ์เป็นสิบๆแห้วกันมา หน้าแตกมา เปิ่นมาเพียบ จขกท. เองคงหางานได้สะดวกกว่าเรามากมายหลายเท่านัก หากได้ฟังญี่ปุ่นของเราแล้วจะฮาค่ะ ^ ^; จนเราได้งานอะรุไบต์เมื่อต้นปีที่แล้ว ทำสองสามเดือนก็มาได้งานใหม่ งานประจำค่ะกลางปีที่แล้วจนตอนนี้ ได้งานเพราะแรงใจและคำแนะนำจากคนใกล้ตัว ญาติพี่น้อง และเพื่อนๆ(เพื่อนในห้องนี้ด้วยค่ะ)^-^ แม่สามีเราเองไม่เคยขอเราทำงาน แต่ท่านจะบอกลูกชายให้ประหยัดเพื่อเราและครอบครัวในอนาคตค่ะ แต่เราเองกลับคิดเองเลยว่า ไหนๆเราก็บ้างานตั้งแต่อยู่ไทยแล้ว อยู่ที่ญี่ปุ่นก็จะลองหางานสักตั้ง อย่างน้อยก็ช่วยสามีเรื่องรายจ่ายได้ ช่วยกันสร้างตัวได้เร็วขึ้นค่ะ จะได้มีลูกแบบสบายใจขึ้นเนอะ (เพราะเราเองก็เพิ่งแตะสามมาเช่นกัน^ ^..) สามีเรามีเงินเก็บมาก่อนก้อนนึงเป็นพื้นตั้งแต่เริ่มทำงานมาเลย (อายุยังไม่สามสิบ ฐานเงินเดือนก็ไม่มากเท่าผู้บริหารแน่ๆค่ะ) แต่สามีก็ต้องประหยัดลงมากหลังจากแต่งงานกับเราค่ะเพราะเงินก้อนที่เคยออม ก็ถูกนำมาใช้จ่ายบ้าง เค้าจะเน้นว่าชีวิตเป็นของคนสองคนจะทำอะไรต้องไตร่ตรองเพื่ออนาคตครอบครัว จะฟุ่มเฟือยตามใจตัวเองเหมือนครั้งยังไม่แต่งงานไม่ได้แล้ว ทั้งเค้าและเราค่ะ เราก่อนแต่งและสามีก่อนแต่ง เราทั้งคู่ก็ไม่ได้ร่ำรวยมีเงินถุงถังกันมาก่อนน่ะค่ะ เรื่องไลฟ์สไตล์ของสามีเราเหมือนกันกับเราค่ะ ชอบท่องเที่ยว ชอบกิจกรรม กิน เดินทาง ไม่ชอบอยู่แบบอดทน หรืออดออมจนขาดความสบายตัว ยังรักที่จะเที่ยว เล่นกีฬา มีงานอดิเรก พักผ่อนให้ชีวิต แต่ชอบสังคมทำงานด้วย ชอบการมีหน้าที่ เราทั้งสองคนเลยจะพยายามทำงานหาเงิน ทำเงิน จัดระบบเงิน เพื่อให้ใช้ชีวิตที่แบบจับจ่ายได้ไม่อดมากไป และมีเงินเก็บได้ด้วย เพื่อยามมีลูก ครอบครัวเราจะยังคงพื้นฐานใช้ชีวิตแบบพักผ่อนหย่อนใจกันได้ด้วย ถ้ามองครอบครัวคนญี่ปุ่นสมัยนี้รอบๆตัว จะทราบเลยค่ะว่า สามีและภรรยาทำงานทั้งคู่มีเยอะมาก และความคล่องตัวเรื่องการใช้จ่ายจะสบายตัวขึ้นค่ะ ลดปัญหาชีวิตคู่ในแง่ขัดใจ จากเรื่องการจับจ่ายข้าวของส่วนตัวว่าจ่ายพอดีหรือมากจนเกินไปได้ด้วยค่ะ **ให้ตรวจสอบไลฟ์สไตล์ของ จขกท.และแฟนดูค่ะ และหากมีลูกแล้วจะใช้ชีวิตแบบไหน อย่างไร จะได้แปลนการเงินได้เหมาะสมกับการใช้ชีวิตที่เราต้องการค่ะ จากนั้นก็แปลนการหาเงิน ทำเงิน ออมเงินค่ะ พูดคุยกันวางเป้าเพื่อครอบครัวชีวิตของสองคนค่ะ จะลดปัญหาการนึกถึงเรื่องตัวเอง เราเองมีความสุขและชอบสังคมงานที่นี่ แบบรู้สึกว่า จากง่อยๆเหมือนคนหูหนวกตาบอดเป็นใบ้ต่างเมือง เหมือนคนต่างด้าวเป็นคนอีกชนชั้น แต่พอได้งานกลับได้รับการยอมรับและเชื่อใจ มันจะภูมิใจแบบบอกไม่ถูกค่ะ ถึงแม้งานจะไม่ได้ระดับเดิมแบบที่เมืองไทยก็ตาม แต่ก็ไม่รู้ว่าจะได้งานทำไปยาวๆแค่ไหน หากวันนึงมีลูกอาจต้องพักงาน ลางานก็ว่าไป หรืออาจหางานที่เหมาะสมใหม่ในสภาวะนั้นค่ะ ^ ^ หรือหลังจากนั้น ซึ่งหากไม่ได้งานมา(บริษัทล่ม ,เศรษฐกิจแย่ๆแข่งขันสูง ,แผ่นดินไวครั้งใหญ่ ฯลฯ) อย่างน้อย ณ ปัจจุบันก็จะพยายามเก็บออมทำเงินให้ได้ดีที่สุด รองรับเวลาฉุกเฉิน สามีเราเองก็ไม่เคยคิดและไม่เคยตั้งความหวังค่ะ ว่าเราจะทำงานได้แบบทุกวันนี้ พอเราได้ทำงานตั้งแต่งานอะรุไบต์เค้าก็ดีใจมากค่ะ น้ำตาซึมเลย เพราะเค้ารู้ว่าเราอยากได้งานขนาดไหน เค้าสงสารเราหลายๆครั้งที่เราแห้วจากการสัมภาษณ์มาค่ะ เค้าก็มักจะกอดแล้วบอกว่าไม่ต้องไปทำงานหรอก เค้าดูแลได้ แต่เรากลับจะรู้สึกแบบว่า ทำไมเราจะทำไม่ได้เลยเชียวเหรอ (เราชอบเอาชนะค่ะ ดื้อนั่นเอง) มันยากจริงสำหรับภาษาง่อยๆแบบเรา แต่เราขอเป็นเปอร์เซ็นต์ส่วนนน้อยนั่นได้ไหม ^ ^; พอตอนนี้ได้ทำงานประจำแล้ว อะไรๆเปลี่ยนไปเยอะค่ะ ^ ^ เพราะเวลาชีวิตมีจำกัด เราคิดเองว่าหากเรารอเค้ามีเงินเดือนมั่นคง หากรอเค้าอายุสามสิบกว่า สี่สิบกว่า มีเงินดูแลเรา เราก็รอไม่ไหวค่ะ อยากใช้เวลาที่อยู่ด้วยกันให้มีแต่เรื่องสนุกมีความสุข กินเที่ยวด้วยกัน ซึ่งเงินก็เข้ามาเป็นปัจจัย ฉะนั้นจะรอทำไมเนอะ เราเลยบอกเค้าว่ายังไงเราจะลองหางานให้ได้ ทำงานแบบตอนอยู่เมืองไทย จะมีลูกก็จะได้ไวขึ้น หรือมีแล้วก็ไม่ต้องมากังวลเรื่องค่าใช้จ่ายลูก และลามมากังวลเรื่องค่าใช้จ่ายเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจว่ายังจะสามารถทำได้รึเปล่าด้วยค่ะ ปล.ค่าใช้จ่ายการกลับไทยด้วยต้องคำนึงค่ะ ช่วยกันหารายได้ก็ช่วยให้กลับได้บ่อย หรือกลับแล้วใช้เวลาได้คุ้ม จับจ่ายใช้เวลาด้วยกันกับให้พ่อแม่ที่ไทยก็ได้มากขึ้น ขอให้โชคดีสมหวังในการตัดสินใจนะคะ ^ ^.. จากคุณ : @FirstblusH เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 55 09:25:20

ความคิดเห็นที่ 19 คุณชอบตื่นสาย,  คุณMnki, คุณ@FirstblusH   ขอบคุณมากๆเลยค่ะ ขอติดไว้ก่อน เดี๋ยวมาคุยด้วยนะคะ วันนี้งานยุ่งนิดหน่อย ^^ จากคุณ : blue-garcia เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 55 11:07:14

ความคิดเห็นที่ 20 กระทู้นี้มีประโยชน์มาก ขอบคุณ จขกท และผู้ร่วมตอบด้วยค่ะ เป็นกำลังใจให้ จขกท ด้วยค่ะ  สู้ๆ จากคุณ : Shin Chan Mom เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 55 16:35:27

ความคิดเห็นที่ 21 เคยถามคุณแม่แฟนไหมว่าถ้ามีลูกแล้วจะช่วยจขกท.เลี้ยงลูกให้เราไหม ถ้ายังไม่เคย ก็น่าจะลองถามดูนะคะ  ดูทีท่าคุณแม่ว่าจะช่วยเราคิดเรื่องนี้ไหม จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 18 ม.ค. 55 21:10:17

ความคิดเห็นที่ 22 ยังไม่ได้เข้ามาตอบเลย งานยุ่งกระทันหัน.. ติดไว้ก่อนค่ะ และก็ขอบคุณจริงๆค่ะ   เพื่อนๆพี่ๆคนใด มีข้อเสนอแนะ ติติง ตักเตือน เชิญคอมเมนต์ได้เลยนะคะ ps. ฝ่ายชายบอกว่าเตรียมเอกสารที่จำเป็นต้องยื่นเสร็จแล้ว วางแผนกันว่าจะบินมาจดทะเบียนที่ไทยก่อน ภายในเดือนหน้าค่ะ ค่อยๆทำไปตามสเต็ป ยังไม่รีบร้อน ทำงานที่ไทยตอนนี้ก็เก็บตังค์ไปเรื่อยๆ ว่าจะเอาไปจ่ายค่าเรียนน่ะค่ะ คือต้องพกเงินติดตัวไปด้วย ค่าเงินเยนตอนนี้แพงมากเลยนะคะ....เห็นแล้วอ่อนใจค่ะ จากคุณ : blue-garcia เขียนเมื่อ : 20 ม.ค. 55 17:25:13

ความคิดเห็นที่ 23 คุณ@FirstblusH   แว๊บเข้าไปดูบล็อกของคุณมาค่ะ รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก มีเพื่อนๆแถวนาโกย่าเยอะแยะเลย แอบกลัวเหมือนกันค่ะว่า ไปแล้วจะเหงา แต่ถ้าได้มีเพื่อนๆมาสังสรรค์กับ ทำอาหารไทยกินกัน คงดีไม่น้อย ไว้ว่างๆจะขอแว๊บไปเที่ยวบล็อกคุณอีกนะคะ ขอไปทำงานก่อนล่ะ ฟิ้ววววว อ้อ...เดี๋ยวสงกรานต์ว่าจะไปญี่ปุ่นอีกน่ะค่ะ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากเจอนะคะ ^^ จากคุณ : blue-garcia เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 09:57:39

ความคิดเห็นที่ 24 ไม่ได้อ่านทุกเม้นท์ มีตอบไปบ้างรึยังไม่แน่ใจนะครับ เวลาขอวีซ่า ไม่้รู้บริษัทที่แฟนคุณทำอยู่ ขอมาแบบไหน อย่างบริษัทผม เค้าให้แฟนมาในฐานะ Accompany ไม่สามารถทำงานที่นี่ได้นะครับ ส่วนงานพาร์ทไทม์ พอทำได้แต่ ทำได้แบบมี จำกัดชั่วโมง ปล. ผมอยู่ไอจิ เหมือนกัน มีแม่บ้าน มาเยอะเหมือนกัน ไม่ทราบมากับบริษัทอะไรครับ จากคุณ : P^o^ เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 17:51:59

ความคิดเห็นที่ 25 อายจัง ฮ่าๆๆๆ คุณblue-garcia แว๊บไปดูบล็อกร้างมาเหรอค่ะ > /// < ก็เขียนรวมๆรวบๆเอาเนอะ  แต่ละอย่างสาระหาได้น้อยไร้สาระหาได้เยอะ ^ ^; ไม่ค่อยได้เข้าไปเลยค่ะ แต่ไม่อยากปิดบล็อกเลยเปิดบางห้องไว้ เผื่อเพื่อนๆบางคนที่รู้จักทางบล็อกมาติดต่ออยู่ หรือนานๆทีจะมีหลังไมค์ ก็จะมาตอบนั่นนี่บ้าง เท่าที่ช่วยได้ แม่บ้านที่นี่เยอะค่ะ ที่เจอหน้ากันก็เยอะประมาณนึง ที่ยังไม่รู้จักก็มีอีกมามายเลยค่ะ ก็จะมีเข้ามาให้รู้จักกันตลอดๆจากเพื่อนสู่เพื่อน ก็สมาคมคบหาตามอัธยาศัยค่ะ ^w^.. นานๆจะมาเจอกันบ้างเพราะเวลาไม่ค่อยตรงกัน หรือเจอบ่อยๆก็จะแล้วแต่ใครเวลาตรงกันก็ไปเจอกัน เอ๊ะ..ยังไง งง ฮ่าๆๆ จะมาแล้วยังไง ส่งเสียงมาบอก หรือหลังไมค์มาก็ได้ค่ะ เผื่อได้เจอกันบ้างหรือได้รู้จักเพื่อนคนอื่นๆ มีอะไรก็พูดคุยปรึกษากันได้ค่ะ เพื่อนๆฮาๆน่ารักทุกคน ^-^.. ปล.อย่าลืมมาสอนภาษาญี่ปุ่นให้เราด้วยนะคะ ฮ่าๆๆ เราอาศัยถามเอาจากเพื่อนๆประจำเลยค่ะ ยังไม่เข้าหัวสักที จากคุณ : @FirstblusH เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 07:32:54

ความคิดเห็นที่ 26 คุณP^o^ สวัสดีค่ะ....... งง คำถาม เราไม่ได้ไปกับบริษัทอะไรค่ะ เราจะไปเอง แฟนเราเขาเป็นคนญี่ปุ่นค่ะ เจอกันตอนเราไปทำงานล่ามที่โรงงานเค้า ถ้าเราแต่งงานเสร็จก็จะบินตามแฟนไปในฐานะภรรยา แล้วแบบนี้ ต้องใช้วีซ่าแบบไหนคะ ถึงจะหางานทำได้ มีงานประจำให้ทำบ้างมั๊ย สอบญี่ปุ่นระดับสองได้ 311 คะแนน ทุกวันนี้กำลังพยายามสอบ N1 อยู่ค่ะ @FirstblusH ค่ะ ตอนนี้เราง๊องแง๊งกับแฟนอีกแล้ว เดี๋ยวก็ไม่ไปซะเลย แง๊ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : blue-garcia เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 55 13:30:33

ความคิดเห็นที่ 27 ถ้าแต่งงานแล้วถือวีซ่าแต่งงานก็ทำงานได้ปกติเลยค่ะ ง๊องแง๊งกันก็ต้องหาทางปรับความเข้าใจกันคุยกันให้ได้ด้วยเหตุผลนะคะ การแต่งงานต้องอาศัยความเข้าใจและแบ่งที่ว่างให้กันและกันค่ะ หากบรรยากาศดีขึ้นพอยิ้มได้ก็ยิ้มให้กันค่ะ จะได้สบายใจกันทั้งสองฝ่ายเนอะ ยังไงระหว่างที่กำลังเตรียมอะไรหลายๆอย่าง บางครั้งก็มีเรื่องที่ให้ได้ถกกันค่ะ เราก็เป็นนะ ก่อนไปถกกันหลายประเด็นมากๆเพื่อความแน่ใจเข้าใจ คนสองคนหากเป็นสามีภรรยาแล้ว ต้องพยายามจบปัญหาระหว่างกันให้ได้ไม่แช่ไว้นานค่ะ แคลงใจกันเปล่าๆ จุดไหน เค้าไม่รู้ ไม่เข้าใจ เดาเราไม่ได้ เราก็ต้องเป็นฝ่ายจุดประกายให้เค้ารู้อ้อมๆด้วยค่ะ หรือคุยกันตรงๆจะง่ายที่สุดเลยค่ะ มีอะไรหงุดหงิดอยากบ่นๆที่นี่ก็ได้ หรือหลังไมค์มาแล้วกันนะคะ ^ ^.. จากคุณ : @FirstblusH เขียนเมื่อ : 30 ม.ค. 55 19:34:26

ความคิดเห็นที่ 28 @FirstblusH เดาถูกเผงเลย ง๊องแง๊ งุนงง งงงวย มีหลายเรื่องเลยที่ถกกันอยู่ เรื่องของเรื่องอ่ะ กลัวไปลำบากอ่ะค่ะ อยู่นี่สบายแล้ว หาข้อมูลเยอะก็กังวลเยอะ ค่านมลูก ค่าเรียนลูก โอย....กลัวขึ้นมากระทันหัน ใกล้จะจดทะเบียนแล้วด้วย เครียดx2 อยู่ไทยดีกว่ามั๊ย?? จะแต่งดีมั๊ย? ตอนนี้กลัวไม่อยากแต่งซะงั้นอ่ะค่ะ จากคุณ : blue-garcia เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 55 15:15:50

ความคิดเห็นที่ 29 ถามว่าอยู่ไหนสบายกว่า คนไทยก็ต้องตอบว่าอยู่เมืองไทยแน่นอนค่ะ สบายในแง่การดำเนินชีวิตไม่ต้องปรับตัวใหม่ ติดต่อสื่อสารง่ายไม่ต้องคำนึงหรือตามธรรมเนียมต่างถิ่น ทำงานก็สะดวกกว่าเพราะเป็นงานเดิม การเดินทางเดิมๆที่คุ้นเคยและอีกมากมายของความคุ้นเคยตั้งแต่เด็กจนโต แล้วทำไมถึงมีแม่บ้านไทยมาอยู่ที่ญี่ปุ่น ประเด็นนี้มีหลายความคิดแล้วแต่สภาพครอบครัวนั้นๆที่แตกต่างไป ***การตัดสินใจในชีวิตคู่ จะฟังความเห็นใครแล้วเดินตามไม่ได้ค่ะ ต้องคิดกันระหว่างสองคน การคิดว่าจะอยู่ที่ไหน ดำเนินชีวิตแบบไหน อย่างไร ทั้งนี้ไม่ใช่เพื่อใครหรือใครสบาย แต่เพื่อครอบครัวในอนาคตจะดีที่สุดค่ะ เพื่อแนวทางที่จะสร้างครอบครัวได้มั่นคงที่สุด ส่วนของคุณblue-garcia เราว่าต้องพยายามคิดว่าแต่งงานเพราะอะไร สิ่งนั้นหนักแน่นพอที่จะแต่งงานกันได้มั้ย การแต่งงานในที่นี้เราไม่ได้หมายถึงพิธีแต่งงานนะคะ เราหมายถึงการแต่งงาน การที่จะมีครอบครัวด้วยกัน การแชร์กันทั้งเวลา ความคิด ความรู้สึก ทุกสิ่งอย่าง หากไม่มีความมั่นใจในการแต่งงาน หลังแต่งมีปัญหาอะไรตามมา จะพาลย้ำรอยในการตัดสินใจแต่งยิ่งทะเลาะมากขึ้นไปอีกค่ะ หากจะแต่งงานกันแน่แล้ว ^-^ ค่อยๆคิด ค่อยๆปรึกษากับแฟนนะคะ อย่ามองว่าใครแต่งแล้วเป็นแบบไหน อยู่แบบไหน ได้ทำได้เป็นอย่างไร เพราะทุกคู่สถานภาพและแนวความคิดการดำเนินชีวิตต่างกันไป เอาตัวคุณblue-garcia กับแฟนว่าค่ะ ^_< จากคุณ : @FirstblusH เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 55 21:52:17

ความคิดเห็นที่ 30 คุณ@FirstblusH  ขอบคุณจริงๆค่ะ เราตอบตกลงไปแล้วค่ะ ว่าแต่ง เมื่อเช้านี้เอง เพราะเมื่อคืนก็เกือบเลิกกันเลย เราอ่ะไม่มั่นใจในตัวเค้าเท่าไหร่ ว่าเค้าจะดูแลฉันได้จริงๆมั๊ยเนี่ย อยู่นี่ใช้ชีวิตอีกแบบหนึ่ง ไปนู่นนี่ไม่กลายเป็นพลเมืองชั้นสองไปเลยมั๊ยเนี่ยฉัน คือ.......เคว้งอีกแล้ว กลัว จิตตก ประสาทอ่อนๆ ใกล้จดทะเบียนแล้ว เริ่มไม่มั่นใจหลายอย่าง ทางบ้านก็ไม่ได้สนับสนุน แต่ก็ไม่ได้ห้าม อายุก็จะ30แล้ว ปล่อยให้เราตัดสินใจ บอกแค่ว่า...ไปกันไม่ได้ก็กลับมา ก็เท่านั้น โห......แต่มัน ไม่อยากแบบว่าไปแล้ว ไปกันไม่ได้ ต้องกลับมาไทย อะไรแบบนั้น แต่งแล้วก็อยากไปให้รอด อยู่กันจนแก่ไปเลย แต่กว่าจะผ่านขั้นตอนจดทะเบียน เราคงฝ่าไปยากแน่ๆ ศุกร์หน้าเขาก็จะมาแล้ว เฮ้อ....เอาไงดี หลายๆคู่ที่จะได้แต่งงาน จดทะเบียน คงดี๊ด้า มีความสุข มีใครจะกังวล จิตตกแบบเราบ้างมั๊ยน้อ *เพิ่มเติมข้อความ แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 55 09:30:23 จากคุณ : blue-garcia เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 55 09:29:33

ความคิดเห็นที่ 31 อยากบอกว่าจะมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองเชื่อว่าไม่ว่าประเทศไหนก็ตาม ก้ต้องเจอความรู้สึกที่ว่าเราไม่ใช่คนกลุ่มเดียวกับเจ้าของประเทศ หรือความรู้สึกเป็นคนชั้นสอง แม้ไม่ใช่ทางตรงก็ทางอ้อม ไม่ว่าจะการให้บริการหรือสายตาคนรอบข้าง คือจะบอกว่าคนที่ไหนก็มีหลายประเภทน่ะค่ะ มีบ้างที่ต้องเจอไม่มากก็น้อย แต่บริการจากประเทศนี่ก็ดีค่ะ จะเจอก็แค่ความรู้สึกของคนสื่อต่อคนด้วยกัน แต่ถ้าไม่คิดอะไรก็ไม่มีอะไรค่ะ ที่จะทำให้เหนื่อยใจ และ ไม่สบายใจ ทำร้ายจิตใจมากที่สุด คือ "ความคิดของตัวคุณเองค่ะ" บอกตรงๆว่าต้องเข้มแข็งและปรับตัวให้เก่งๆค่ะ ยิ่งมาใหม่ๆต้องใช้ความสามารถข้อนี้มากๆ เป็นคนสู้คนด้วยจะดีมาก แล้วการเรียนรู้จะไปได้ไวค่ะ ไม่มาคิดอะไรที่เสียเวลาการเรียนรู้ปรับตัวของตัวเอง ชีวิตความเป็นอยู่ก็จะเป็นไปได้ดีค่ะ ^-^.. ทั้งนี้สามีก็มีส่วนช่วยเรื่องแนะนำข้อมูลต่างๆการปรับตัวนั่นนี่ด้วยค่ะ ตัว จขกท.เองก็ต้องอย่าคิดมากเกินไป(ทำยากในช่วงย้ายมาใหม่ๆฮ่าๆ) ให้กำลังใจตัวเองให้เป็นค่ะ เชื่อมั่นในตัวเองให้มากๆ บอกตรงๆค่ะ ถ้าไม่มั่นใจอะไรเลย แล้วแต่ง อาจมีปัญหาตามมาก็ต้องยอมรับที่จะแก้ไขนะคะ ไม่แนะนำให้มีปัญหาเอะอ่ะ แล้วจะแยกกันค่ะ มันเสียเวลาเสียในหลายๆอย่างต่อทั้งคู่ ฉะนั้นก่อนแต่งคิดเยอะๆค่ะ ปรึกษาดีๆ คุยกันด้วยเหตุผลค่ะ จากคุณ : @FirstblusH เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 55 10:59:24