ความคิดเห็นที่ 1 เป็นกำลังใจให้น้องค่ะ..ย้ายไปไหนๆ ช่วงแรกๆก็ต้องปรับตัว.. อาจรู้สึกเหนื่อยหรือท้อแท้เป็นธรรมดา..ใช้เวลาสักระยะแล้วจะรู้สึกดีขึ้นเองค่ะ จากคุณ : save the last dance for me เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 02:05:40

ความคิดเห็นที่ 2 อยากกอดปลอบใจหนูและบอกว่าทุกคนที่มาใช้ชีวิตในต่างแดนเจอกับอารมณ์นี้ทั้งนั้นค่ะ ยิ่งหนูอยู่ในวัยที่ต้องการเพื่อนอยากมีสังคม อยากเป็นที่ยอมรับของส่วนรวมคงต้องปรับตัวเยอะหน่อย แนะนำให้หนูฟังข่าว ดูทีวี หรือรายการที่เราสนใจ เข้าห้องสมุด ยืมหนังสือสำหรับเด็กที่มีซีดีเสียงเล่าอ่านประกอบเรื่องมาอ่านที่บ้าน ร่วมกิจกรรมทางสังคมหรือเข้าชมรมต่างๆ จะได้รู้จักเพื่อนมากขึ้น ไม่แน่ใจว่าที่เยอรมนีมีการช่วยเหลือนักเรียนที่ย้ายจากต่างประเทศ โดยจัดหาครูช่วยสอนที่มาจากประเทศเดียวกันมาติวให้นอกเวลาหรือเปล่า ลองหาข้อมูลดูนะคะหรือปรึกษาครูประจำชั้นก็ได้ ส่วนใหญ่ประเทศแถบนี้ให้ความสำคัญเรื่องการศึกษาของเด็กค่ะ ถ้าเราขวนขวายและอยากเรียนอยากพัฒนาจริงๆ เขาน่าจะยินดีช่วย ตื่นเช้าอย่าลืมยิ้มสวยๆ ให้กับตัวเองในกระจกทุกวันนะคะ จากคุณ : ขอให้หนูโชคดีค่ะ เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 02:09:20 A:90.224.230.134 X: TicketID:159141

ความคิดเห็นที่ 3 อดทนอีกนิดนะน้อง ไม่ต้องกลัวเรื่องภาษาหรอก ไม่กล้าพูด เมื่อไหร่จะพัฒนาและเก่งล่ะคะ ใจเย็นๆ ค่อยเป็นค่อยไปนะ มาอยู่ไม่กี่เดือนเองค่ะ หากิจกรรมที่หนูชอบทำมากๆซิคะ หลังบ้านเป็นทุ่งกว้างหรือป่าว ถ้าเป็นพี่นะ จะนั่งฟังเพลงสบายๆ อ่านหนังสือไป วาดรูปไป ก็ช่วยผ่อนคลายได้เยอะนะคะ หนูอยู่บ้านกับใคร ก็ชวนเค้าคุยเยอะๆ ไม่รู้ว่าเยอรมันมีช่องการ์ตูนเหมือนฮอลแลนด์มั้ย พี่ชอบดูช่องการ์ตูนนิก มันไม่ต้องเครียด การ์ตูนทำให้เราสนุกและ ช่วยเรื่องภาษาด้วยนะ ลองดูซิ :) อดทนนะคะ สู้ๆค่ะ! แก้ไขตกหล่น แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 55 02:25:13 จากคุณ : LaPeepim เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 02:20:28

ความคิดเห็นที่ 4 ค่อยๆปรับตัวนะคะ พยายามอย่างที่หนูพยายามต่อไป เดี๋ยวสักวันก็จะสำเร็จเอง กลับไทยยังไม่ได้ก็ต้องสู้ค่ะ อย่าไปกลัว อย่าไปอาย ค่อยๆเรียนรู้ไป  ลองพยายามพูดคุยกับเพื่อนเยอรมันดู ไม่ต้องกลัวผิดหรอกค่ะ  พี่ว่าคนเยอรมันก็ใจดีนะ ในสถานศึกษายังไงก็เป็นเพื่อนเรียนร่วมรุ่นกัน พี่มาเรียนก็มีปัญหาเหมือนกัน เรียนโทที่เยอรมันอยู่ตอนนี้ ภาษาไม่ได้เรื่อง 555 แต่ก็กำลังพยายามค่ะ พี่ชอบเยอรมันนะ ชีวิตที่นี่สนุกดี ไหนๆก็ๆไหนๆแล้ว ลองพยายามดูสักตั้ง ไม่รู้ก็ต้องทำให้รู้ให้ได้ มาสู้ด้วยกันค่ะ ^^ จากคุณ : whilst g kazu เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 02:28:05

ความคิดเห็นที่ 5 มีลูกสาวอายุรุ่นเดียวกันกับน้อง Salome'ST เลย มาอยู่ฝรั่งเศส แต่เป็นเขตติดต่อเยอรมันด้วยน่ะจ๊ะ   อ่านที่น้องเขียนมา ก็รู้สึกเห็นใจ เข้าใจ เพราะเคยร้องไห้สงสารลูกสาวมาก่อน ช่วงแรกอาจอึดอัดหน่อย สู้..สู้ นะจ๊ะ ชวนเพื่อนมาเล่นด้วย มานอนด้วยที่บ้าน ได้บ่อยๆจะดีมากๆ ตอนนั้นทำอาหารไทยหลายเมนูเลี้ยงเด็กๆ ที่มานอนเป็นเพื่อนลูกสาว จนเด็กๆเขาแย่งกันมาเลยทีเดียว ลูกสาวมาตั้งแต่ตอนอายุ 11 (จบ ป.5 จากไทย) ไม่เคยเรียนภาษาฝรั่งเศสมาก่อนเลย จะมีปัญหาหนักๆก็ประมาณ 2-3 เดือนแรก พูดกับเพื่อนไม่รู้เรื่อง เล่นกันก็ไม่เข้าใจกัน แต่หลังจากนั้นพูดได้มากขึ้นเรื่อยๆ เพราะมีเพื่อนมาเล่นด้วย มานอนด้วยที่บ้านบ่อยๆ ก็พูดได้ เรียนพอเข้าใจ คะแนนก็ไม่ถือว่าดีนัก ในช่วง ม.ต้น แต่ตอนนี้ลูกสาว อายุ 16 เท่าน้องแล้ว พูดได้คล่อง เรียนเข้าใจมากยิ่งขึ้น คะแนนเทอมแรกของปีนี้ พึ่งออกมา ลูกสาวได้อันดับ 4 ของห้อง แม้ว่าภาษาฝรั่งเศสจะเป็นรองเขาอยู่มากก็ตาม แต่ยังมีวิชาอื่นที่จะช่วยดึงคะแนนเฉลี่ยให้สูงได้ ถ้าเป็นช่วงแรกที่ยังไม่ได้ภาษา ลองสอบถามทาง รร. เขาน่าจะมีครูสอนภาษาเสริมให้ พยายามใช้เวลาอยู่กับเพื่อนๆให้มาก น้องมาอยู่ได้แค่ 3 เดือนเอง มันต้องใช้เวลาอีกซักหน่อย อยู่ๆไปแล้วพอมีเพื่อน อีกหน่อยจะค่อยๆชอบไปเอง ตอนนี้ลูกสาวชอบที่นี่มาก ชวนกลับเมืองไทย ก็ไม่ยอมกลับ ปีหน้าก็ยังบอกว่าไม่กลับด้วย เป็นงั้นไปเลยล่ะ . . สู้..สู้ นะจ๊ะ จากคุณ : อ้วนวลี เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 02:52:28

ความคิดเห็นที่ 6 Fight to Fight to จากคุณ : Tai@USA (veradrake) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 03:23:25

ความคิดเห็นที่ 7 อดทน อดทน อดทน สู้ สู้ สู้ นะน้อง พี่ส่งคาถาใจมาปลอบใจให้ ใจร่มๆ ใจเย็นๆ แล้วอีกสักสิบปีข้างหน้า เมื่อน้องพูดภาษาเยอมันคล่องปร๋อ แถมสำเนียงยังใกล้เคียงคนที่นั่น มีงานที่ดีมั่นคงทำ เป็นที่ยอมรับของสังคม น้องจะกลับมาคิดถึงวันที่ท้อ วันที่อยากกลับไทยวันนี้ก็ได้ ไม่ว่าอยู่ที่ไหนในโลก ชีวิตมันก็ไม่ได้ใช้ง่ายหรอก ขึ้นอยู่ที่จิตใจเราและกำลังใจมากกว่า แต่น้องคงมีคนในครอบครัวอยู่ใกล้ พี่นี่สิ มาตัวคนเดียวโดดๆ อยู่ประเทศติดเยอรมันนี่แหล่ะ ต้องมาเรียนภาษาที่สาม แต่ตอนนี้พี่เรียนสายอาชีพจบ มีงานทำแล้ว...และที่สำคัญพี่อายุมากกว่าน้องตั้งเท่านึงแน่ะ ^__^ จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 03:33:45

ความคิดเห็นที่ 8 มาส่งกำลังใจ ให้เด็กน้อย ค่ะ  ต้องพยายามคิดว่า หนูโชคดี นะที่ได้มาเรียนต่างแดน ที่หลายๆ คนใฝ่ฝัน อยากจะไปเรียน รู้ชีวิต  อดทนสักนิด แล้วชีวิต จะสดใส ...สู้ สู้ สู้ ค่ะ... จากคุณ : ข้ามฟ้ามาหารัก เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 04:07:35

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาให้กำลังใจอีกคนค่ะ น้องไม่ได้เจอปัญหาแบบนี้คนเดียวหรอกนะคะ ทุกคนที่เจอสถานการณ์แบบนี้ต้องผ่านความกดดัน ความท้อแท้แบบนี้เหมือนกันจ้า อดทนและพยายามหน่อย อยู่มาได้ขนาดนี้ก็เก่งมากๆแล้ว สู้ๆอีกนิด ต้องผ่านไปได้แน่ๆ คิดบวกเข้าไว้น๊า มีโอาสได้มาถึงตรงนี่แล้วใช้ให้เต็มที่จ้า แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 55 05:07:03 จากคุณ : Astra (Astra Traveller) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 05:05:10

ความคิดเห็นที่ 10 สู้ๆนะ   แรกๆอาจจะท้อบ้าง ถ้าปรับตัวได้แล้ว อาจจะไม่อยากกลับบ้านแล้วก็ได้ 55 มีโอกาสแล้วลุยโลด จากคุณ : TAKE ME OUTTA HERE เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 05:36:43

ความคิดเห็นที่ 11 อายุเท่าลูกสาวเลย ยืนยันมาทุกคนต้องเจอกันมาทั้งนั้น ตอนคุณๆที่บ้านมาใหม่ๆตอนอายุ11 และ13ก็มีเรื่องร้องไห้ทุกวัน ที่นั่นไม่มีELS program(English as a second language)หรือ? เด็กที่อยู่ในโครงการนั้นโดยมากจะเป็นนักเรียนต่างชาติและมีพื้นฐานทางด้านภาษาระดับใกล้เคียงกันทำให้ปัญหาหลายๆอย่างมันง่ายขึ้น การไม่มีเพื่อน/ไม่มั่นใจ คนโตแก้ด้วยการมุ่งไปที่การเรียน เรียน และเรียนจนสามารถอัพตัวเองให้ทันเพื่อนๆและเป็นที่ยอมรับไปในที่สุด ตอนนี้เขาเรียนAPทุกตัวจนไม่มีเวลาว่างเลยตั้งแต่จันทร์-เสาร์ วันอาทิตย์ก็ซ้อมเทควันโด้อีกค่อนวัน คนเล็กชอบวาดรูป เวลาเครียดเขาจะหันไปวาดรูป ทำบ่อยๆเพื่อนที่มีความสนใจในการวาดรูปเห็นก็ชวนคุยและกลายเป็นเพื่อนกัน ชวนกันไปเข้าclubs และทำกิจกรรมที่พวกเขาถนัด ลองหาสิ่งที่ตัวชอบทำดู(ถ้าไม่กระทบเวลา/การเรียน) กีฬาหรือกิจการนันทนาการต่างๆ ได้ผ่อนคลายและอาจจะเป็นบันไดให้ได้เจอกับคนที่มีความสนใจด้านเดียวกัน อายุเท่านั้นน่าจะลองทำกับข้าวง่ายๆได้ ลองทำแล้วชวนเพื่อนๆมาทานกัน มีพื้นที่ว่างๆเล็กๆที่บ้านพักก็หาดอกไม้มาปลูกเล่นๆช่วยให้เพลินไปได้เหมือนกัน หาพันธ์ที่เป็นButterfly attract ยามออกดอกจะได้ผีเสื้อสวยๆให้ถ่ายรูปเล่นเป็นของแถม พยายามอย่าหมกมุ่น ออกไปเดินเล่นสูดอากาศ เล่นกีฬาออกกำลังกายให้ร่างกายได้ผ่อนคลาย When the mind is tired move the body ให้ได้หลั่งเอ็นโดร์ไคลน์จะรู้สึกดีขึ้น มันไม่ใช่ปัญหาหรอกนะ แค่บทสอบความแกร่งของเราแค่นั้นเอง อย่างเพิ่งท้อ ตั้งเป้าหมายใว้แล้วค่อยๆเดินไป จากคุณ : เรือน้อยสามลำ เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 06:02:40

ความคิดเห็นที่ 12 กลับไทย=Fail ครับ ผมคุยกับคนเยอรมันผิดๆถืกๆหลายครั้งก็ไม่มีใครหัวเราะ จากคุณ : Zeichnung (Zeichnung) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 06:40:15

ความคิดเห็นที่ 13 มาเป็นกำลังใจให้ครับ ก้าวข้ามปัญหาในช่วงนี้ไปให้ได้นะครับ จากคุณ : แง่บแง่บ เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 06:56:35

ความคิดเห็นที่ 14 ห้ามกลับค่ะ เจอปัญหาให้สู้ เดินหน้าเข้าไว้ค่ะ กะอีเรื่องแค่นี้เอง ใช่มั๊ย? ท่องไว้ ถ้าเราคิดว่าทำได้  เราก็จะทำได้ค่ะ เราทำได้ เราทำได้ เราทำได้ เราต้องทำให้ได้!!!!!!! ถ้าคุยกับเพื่อนแรกๆไม่มีใครคุยเยอรมัน ก็ลองคุยอังกฤษกับเค้าไปก่อน เพราะเดี๋ยวไม่มีเพื่อน ก็เป็นการฝึกอังกฤษไปอีก ดีออก ส่วนเยอรมันก็ไปคุยกับครูที่สอนก็ได้ค่ะ ในแต่ละวิชาที่เรียน พยายามถามครู ให้เยอะที่สุดเท่าที่จะมากได้ไปเลยค่ะ จะได้ฝึกภาษา ส่วนเพื่อนเดี๋ยวยังไงเค้าก็ต้องกลับมาพูดเยอรมันอยู่แล้วค่ะ ยังไงถ้าเพื่อนไม่ยอมพูดก็ปล่อยไป เราขวนขวายหาคุยเยอรมันกับคนอื่นก็ได้ ครู ร้านขายของ หรือไปเที่ยว แล้วถามทาง ถามโน่นถามนี่ไปเรื่อยก็ได้ค่ะเนอะ^^ อ่านเยอะๆ ดูหนัง ฟังเพลงเยอะๆ แล้วจะโอเคขึ้นเองนะคะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆค่ะ คนไทยไม่แพ้ชาติใดในโลก 555555555+ ^________^ จากคุณ : weirdprincessandcoldprince เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 07:27:49

ความคิดเห็นที่ 15 น้องอยู่เมืองไหนค่ะ  เผื่อจะมีพี่ๆคนไทยแวะไปหาเยี่ยมเยียนให้น้องปรับทุกข์ได้บ้าง  เพราะที่เยอรมันก็มีคนไทยอยู่เยอะนะ  เดี๋ยวพี่จะลองถามๆเพื่อนดูให้นะจ๊ะ  อย่าเพิ่งท้อนะ สู้ๆ จากคุณ : จับกังน้ำ เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 08:17:35

ความคิดเห็นที่ 16 มาให้กำลังใจอีกคนค่ะ สู้ๆนะคะน้อง พี่จบป.ตรีเอกภาษาเยอรมัน เข้าใจเลยว่าภาษามันยาก แต่ไม่เป็นไรค่ะ ค่อยเรียนไปเนอะ พี่เคยอยากไปแลกเปลี่ยนที่นั่นมาก แต่ที่บ้านฐานะไม่ค่อยดีเลยไม่มีโอกาส แต่เคยถามเพื่อนๆที่ไปเขาบอกว่า ช่วง6 เดือนแรกเป็นช่วงปรับตัวค่ะ สู้ สู้ๆ พี่เข้าใจว่าหนูคงเหงาด้วย แต่ไม่เป็นไรนะคะ เดี๋ยวผ่านช่วงนี้ไป พอมองย้อนกลับมา มันเป็นเรื่องง่ายนิดเดียวเอง แล้วน้องจะภูมิใจกับตัวน้องเองมากค่ะ พี่เองเรียนภาษาเยอรมันเป็นวิชาเอกมา พี่ยังพูดผิดเลย ไม่ต้องกลัวเขาหัวเราะ ถึงเขาหัวเราะ มันไม่ใช่เพราะว่าเราไม่ฉลาดค่ะ เหมือนคนต่างชาติำพยายามพูดภาษาไทยแหล่ะนะ คิดว่าหนูต้องทำได้ ต้องทำได้นะคะ คนเราท้อได้ แต่อย่าถอยค่ะ ลองหาเำพลงฟังดูนะ มีเพลงเพราะๆ ช้าๆหลายๆเพลง เอาเพลงที่ฟังแล้วเราอยากจะร้องก็ได้ แล้วก็ลองหาคำศัพท์จากเพลงดูนะคะ ออกไปข้างนอกก็พยายามพูด เริ่มจากนิดๆหน่อยๆก็ได้ แต่ต้องพูดน้า ึคิดเสียว่าวันนึงๆ ออกไปขอให้ได้พูดกับใครเป็นภาษาเยอรมันสักหน่อย เดี๋ยวทุกวันๆ เราก็จะได้เองแหล่ะจ้า สู้ๆนะคะ จากคุณ : avadar เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 08:21:19

ความคิดเห็นที่ 17 เรื่องพูดไม่ต้องกลัวผิด ไม่ใช่ภาษาแม่ของเรา เขาจะแก้ให้เอง เคยมีครั้งหนึ่งลูกเพื่อนเยอรมัน พูดเยอรมันกับเราค่อนข้างเร็ว ก็กลัวฟังไม่รู้เรื่อง ก็บอกเขาว่าพูดช้าๆหน่อยฟังไม่รู้เรื่อง เด็กก็ถามว่า Du bist ein baby เราก็บอกเขาว่าเราพูดภาษาอื่น เขาก็ยังเข้าใจเลย และคนชรา เขาจะเหงา เราไปคุยกับเขาได้ เราพูดผิดเขาแก้ให้ทันที และเขามีความสุขอีกนะที่เราพูดภาษาของเขา เราเรียนด้วยบทเรียนที่เราชอบก่อน คืออ่านเรื่องที่ชอบมากๆเพื่อให้ชินและได้ศัพท์มากขึ้น ไปห้างเพื่อเรียนศัพท์ ไปสถานีรถไฟเพื่อฟังประกาศ แต่คงไม่มีทุกสถานี  แต่ไปอ่านป้ายก็ได้ศัพท์ที่จะพูดคุยทั่วๆไป จากคุณ : MAOK เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 08:47:26

ความคิดเห็นที่ 18 สู้ๆค่ะ ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ ยิ่งอุปสรรคมากเท่าไร สิ่งที่ได้มาจะคุ้มมากเท่านั้น อดทนเพื่อวันข้างหน้าค่ะ จากคุณ : toommeng191 เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 09:35:11

ความคิดเห็นที่ 19 สู้ๆค่ะ ตอนเราไปต่างประเทศครั้งแรกแบบอยู่ยาวก็เพิ่งจะ14 ใช้ภาษามือทุกที่ๆไปกับพกทอคกิ้งดิกติดตัว24ชมเลยค่ะ  ใครคุยไรด้วย ต้องพิมพ์ลงทอคกิ้งดิคคุย  บางคนก็หัวเราะ แต่ยอมหน้าด้าน ดีกว่าคุยกับเค้าไม่รู้เรื่อง (ที่จริง ทอคกิ้งดิคคือตัวขัดขวางการเรียนภาษาอันดับหนึ่งเลย) ตอนนั้นส่งข้อสอบกระดาษเปล่าเหมือนกัน ทำได้อันเดียวคือเลข แบบที่ไม่มีภาษาอังกฤษเจือปน 5555+ วิชาที่เลือกเรียนก็ลงแต่แบบที่ ภาษาอังกฤษน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ลงวิชา Geography ที่ใช้ภาษาอังกฤษยากๆวิชานึง วิชานี้สอบตกตลอดสองปีค่ะ ไปสอบผ่านเอาปลายปีที่สอง ดีใจมากกกกก (พัฒนาการช้าเหลือเกิน) อาศัยว่าชอบอ่านการ์ตูน-นิยาย อยู่ไปเรื่อยๆก็ไปซื้อมาอ่าน ได้ฝึกภาษาจากพวกนี้เป็นหลักเลยค่ะ แต่เพื่อนบางคนชอบดูหนัง ก็เปิดทีวี หรือซื้อแผ่นมาดูกันค่ะ เราไปอยู่หลายปี ยังไม่รู้สึกเลยว่าเก่งภาษา ยิ่งวิชาภาษาอังกฤษมีสอบทีไร ไม่คาบเส้นก็ตก แต่พอกลับไทย จะกลายเป็นปีศาจในสายตาเพื่อนค่ะ ทั้งที่รู้สึกว่าไม่ได้เก่งอะไรเลย สู้ๆนะคะ อยู่ไปสักพัก บางคนติดใจ จนพ่อแม่อาจต้องมาตามตัวกลับบ้าน 5555+ จากคุณ : คานเหล็กกล้าทาแล็กเกอร์ เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 12:13:14

ความคิดเห็นที่ 20 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ลองคุยกับคนแถวบ้านดูค่ะเพราะเค้าก็น่าจะรู่ว่าเราเพิ่งมาอยู่ น่าจะเข้าใจถ้าเราพูดผิดหรืออะไร เรื่องภาษาถ้าเราได้ใช้มันก็จะไม่เป็นปัญหาค่ะ วันหยุดถ้าไม่อยากออกไปไหนก็นั่งเปิดทีวีเลยค่ะ ช่วยได้เยอะมากๆเลย สู้ๆนะคะ จากคุณ : หน่อไม้ที่โตแล้ว (phahae) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 16:03:18

ความคิดเห็นที่ 21 สู้ ๆ นะคะ ไม่ได้อยู่ต่างประเทศแต่บังเอิญแวะเข้ามา เรากำลังเรียนภาษาเยอรมันและในอนาคตคิดว่าต้องไปให้ได้สักครั้ง ถ้าตอนนั้นยังไม่กลับอาจจะได้เจอกัน แต่คงอีกนาน  5555 ยังไงก็เป็นกำลังใจให้  ^^ จากคุณ : KUNLambo เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 16:03:48

ความคิดเห็นที่ 22 เข้าเฟซบุ๊ค สมาคมนักเรียนไทยในเยอรมนีฯ (ส.น.ท.ย.) ได้มีเพื่อนครับ จากคุณ : หมาป่าดำ เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 18:51:18

ความคิดเห็นที่ 23 พี่อยู่แถว ฮัมบวร์ก เมือง คีล นะ หากมาแถวนี้ แวะบ้านพี่นะ มาคุยกัน มากินข้าวด้วยกัน พี่จะทำอาหารไทยเลี้ยง หรือ มีอะไรหลังไมล์ได้นะ ขอเบอร์โทร ไว้คุยกัน อะไรทำนองนี้ ( หากต้องการ อิอิ ) จากคุณ : enduresexy เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 19:44:39

ความคิดเห็นที่ 24 คุณ save the last dance for me ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะพยายามปรับตัวให้ได้เร็วๆ ขอบคุณค่ะ :D คุณ ขอให้หนูโชคดีค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ วันนี้ตื่นเช้ามายิ้มให้ตัวเองแต่เช้าเลยค่ะ เรื่องจัดหาครูมาติวที่เมืองหนูไม่มีค่ะ มีแต่คอร์สที่เป็นครูเยอรมัน แต่หนูก็ไปเรียนนะคะ พอดีว่าเมืองที่หนูอยู่เป็นเมืองเล็กๆค่ะ ขอบคุณค่ะ :D คุณ LaPeepim ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ที่นี่ก็มีการ์ตูนค่ะหนูจะพยามยามดูบ่อยๆตามคำแนะนำนะคะ ขอบคุณค่ะ :D คุณ whilst g kazu ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เด็กที่นี่เวลาหนูไปคุยกับเค้าแล้วผิดเค้าก็จะหัวเราะกันหน่ะค่ะ เค้ายังเป็นเด็กวัยรุ่นกันอยู่ยังไม่เข้าใจว่าหนูเพิ่งไปเลยยังพูดสื่อสารไม่ได้มั้งคะ เลยทำให้หนูไม่กล้าคุยกับเค้าเลย แต่จะลองไปคุยกับเพื่อนห้องอื่นดูนะคะ สู้ไปด้วยกันค่ะ !! ขอบคุณค่ะ :D คุณ อ้วนวลี  ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ถ้าเป็นภาษาฝรั่งเศสนี่หนูสู้ตายเลยค่ะ เพราะตอน ม.4-5 เรียน ศิลป์-ฝรั่งเศสมา เรื่องครูสอน ที่โรงเรียนเค้ามีคอร์สให้น่ะค่ะ ทุกๆวันศุกร์ หนูก็ไปเรียนอยู่ค่ะ ขอบคุณนะคะ :D คุณ Tai@USA (veradrake) ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ :D คุณ sunisaogkim ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ หลังจากจบกระทู้นี้ไปสภาพจิตใจหนูคงดีขึ้นเยอะเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ :D คุณ ข้ามฟ้ามาหารัก ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะพยายามนะคะ ขอบคุณค่ะ :D คุณ Astra (Astra Traveller) ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะพยายามให้มากกว่านี้ค่ะ ขอบคุณนะคะ :D คุณ TAKE ME OUTTA HERE ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะพยายามปรับตัวให้ได้เร็วที่สุดค่ะ ขอบคุณค่ะ :D คุณ เรือน้อยสามลำ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ที่นี่ไม่มี ELS program ค่ะ หนูจะลองไปทำดูนะคะ เพราะปรกติ เลิกเรียนกลับมาหนูก็จะนั่งอยู่แต่ในห้อง มีเพื่อนเป็นอินเตอร์เน็ท ไม่ได้ทำอะไรเลย ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ :D คุณ Zeichnung (Zeichnung) ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เด็กที่นี่เค้าชอบหัวเราะกันน่ะค่ะ เลยทำให้กลัวที่จะพูด :D คุณ แง่บแง่บ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ :D คุณ weirdprincessandcoldprince ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ หนูจะท่องทุกวันเลย เราทำได้ เราทำได้ เราทำได้ ขอบคุณมากๆค่ะ :D คุณ จับกังน้ำ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ อยู่ Mühldorf ค่ะ ที่เมืองนี้ก็มีคนไทยนะคะ แต่เวลาเจอกันกลับไม่ค่อยยิ้มให้กัน หยิ่งๆกันเกือยหมดเลย ขอบคุณค่ะ :D คุณ avadar ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะลองไปหาเพลงมาฟังดูนะคะ เหงาค่ะมากๆด้วย คิดถึงเพื่อนๆ คิดถึงญาติๆ เวลาออกไปข้างนอกส่วนใหญ่ก็จะพูดแต่คำเดิมๆน่ะค่ะ จะลองเปลี่ยนคำบ้าง ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ :D คุณ MAOK ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ หนูก็คุยกับเด็กบ่อยๆ เพราะว่าหนูฝึกงานอยู่ที่รร.อนุบาล บางทีก็ฟังไม่ทันเหมือนกันค่ะ แต่เด็กเค้าก็รู้และพยายามพูดกับหนู ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ :D คุณ toommeng191 ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ ขอบคุณค่ะ :D คุณ คานเหล็กกล้าทาแล็กเกอร์ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ พรุ่งนี้เลิกเรียนว่าจะไปซื้อหนังสือการ์ตูนมาอ่าน คิดว่าคงจะช่วยได้ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ :D คุณ หน่อไม้ที่โตแล้ว (phahae) ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะพยายามดูทีวีบ่อยๆนะคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ :D คุณ KUNLambo ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ นานแค่ไหนยังไงก็เจอค่ะ เพราะว่าย้ายมาอยู่ที่นี่เลย ไม่ได้เรียนทุนค่ะ หวังว่าจะได้เจอกันนะคะ :D คุณ หมาป่าดำ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ลองเข้าไปดูแล้ว กดไลค์เรียบร้อยแล้วค่ะ:D คุณ enduresexy ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ พี่อยู่เหนือ หนูอยู่ใต้ค่ะ คงจะไม่ได้มีโอกาสแวะไป แต่ถ้ามีจริงๆคงจะได้เตอกันนะคะ ขอบคุณค่ะ :D จากคุณ : Salome'ST เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 21:08:30

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นกำลังใจให้น้องหนู เก่งมากเลยน่ะเนี่ย ไปอย่เยอรมัน ตอนนี้พี่ก็มาเเลกเปลี่ยนต่างประเทศเหมือนกัน มาสัปดาห์เเรกๆก็ คิดถึงบ้านแหละครับ เเต่ตอนนี้ไม่เเล้ว หากิจกรรมทำไปเรื่อยจะได้ไหมเบื่อ เเล้วหนูไปอยู่กับใครครับ? ทำไมไม่มีเพื่อน?  อย่าไปกลัว อย่าไปอายน่ะครับ พี่เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : Boys like Girl เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 21:50:04

ความคิดเห็นที่ 26 คุณ Boys like Girl มาอยู่กับพ่อแม่ค่ะ เพิ่งมาไม่ค่อยกล้าคุยกับใคร รอเค้าเข้ามาคุยด้วยก่อนถึงจะกล้าคุย จะพยายามไม่อายนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จากคุณ : Salome'ST เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 22:16:56

ความคิดเห็นที่ 27 สู้ๆๆนะค่ะ อย่ายอมแพ้ มีอะไรคุยกับพวกพี่ๆๆป้าๆๆน้าๆๆในนี้ได้ค่ะ เราอายุยังน้อยหัวไวภาษาไปเร็วแน่นอนค่ะ ถ้าอยากมีคนคุยหลังไมล์ได้นะเดี๋ยวให้เบอร์โทร เอาไว้เหงาจะได้คุยกันหรือแชททางเน็ตก็ได้ค่ะ อย่าท้อนะค่ะ ซักวันต้องประสบความสำเร็จ และเวลาคุยกับเพื่อนแล้วเขาหัวเราะให้บอกครูค่ะ จากคุณ : ชมพู่ (mimimomon) เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 22:41:18

ความคิดเห็นที่ 28 ถ้าเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน อย่าคิดมากคับ เดียวก็กลับ แต่ถ้า มาอยู่เลย คิดผิดคับ กลับไทยดีกว่า มีโอกาสเรียนจบ มหาลัย มากว่าเห็นๆ.. จากประสบการณ์ส่วนตัว จากคุณ : Dearz เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 22:47:55

ความคิดเห็นที่ 29 ตอนนี้ 16 ปีนี้คงไม่ทัน คงได้แต่เรียนภาษา -->อย่างแรกที่ต้องมี คือ hauptschulabschluss เกรด 9 อย่างเร็ว 1 ปี ก็อายุ 18โดนประมาณ -->ถ้าอยากได้ดี ต่อ เกรด 10 อย่างเร็ว 1 ปี เพราะหา ที่ทำ ausbildung ได้ง่ายกว่า ประมาณ 19 ทางเลือกมีสองทาง 1. ทำ ausbildung ประมาณ 3 ปี --> จบ 23 โดนประมาณ 2. ต่อ เกรด 11 -12 ประมาณ 2 ปี --> จบ 22 โดนประมาณ 2.2 ต่อ ป.ตรี 3 -3ปีครึ่ง --> จบ ประมาณ 25 ความเป็นไปได้ ขึ้นอยู่กับภาษาเยอรมันของน้องส่วนหนึ่ง จากคุณ : Dearz เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 23:01:58

ความคิดเห็นที่ 30 ความเหงาของคนไกลบ้านเป็นเรื่องปกตินะ โดยเฉพาะwinterความเหงาจะมาเยี่ยมเกือบทุกวัน (ว่าไปรอบๆบ้านน้องมันก็ดูเหงาๆอยู่นะ ย้ายดีไม๊?) ความจริงคุยอังกฤษกับเด็กฟิลิปปินส์ไปด้วยก็ดีนะ จะได้ไม่ลืมภาษาอังกฤษ จะช่วยตอนหางานในอนาคต ตอนผมไปแคนาดาปีแรกๆ หิมะตกทีไรไปเกาะร้านขายตั๋วเครื่องบินตลอด จะกลับท่าเดียว รู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวในตู้เย็นใบใหญ่ๆยังไงไม่รู้ เกลียดฤดูหนาวที่นั่นมาก ความสุขหนึ่งเดียวที่มีคือได้นอนนานๆ มันมืดไวแถมแดดไม่ค่อยมีอีก ไม่อยากจะแนะนำแบบนี้เลยว่า เดี๋ยวอีกปีสองปีมีแฟน ก็ได้ทั้งภาษา ทั้งหายเหงาด้วย...ตอนนี้ต้องทนหน่อยน้อง จากคุณ : @CNX เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 23:08:53 A:223.24.100.33 X: TicketID:191186

ความคิดเห็นที่ 31 คุณ ชมพู่ (mimimomon) ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ พี่ชมพู่ (รึเปล่า) อายุเท่าไหร่ อยู่ที่ไหนหรอคะ :D คุณ Dearz ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ มาอยู่เลยค่ะ และก็คงไม่คิดจะกลับไปเรียนที่ไทยอีก เพราะกลับไปต้องไปเริ่มม.4ใหม่ ไม่เอาค่ะ ขออยู่สู้ที่นี่ดีกว่า จบช้ากว่าจริง แต่จบแล้วมีเงินเก็บ มีงานทำเลย  ขอบคุณนะคะ :D คุณ @CNX  ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ เกลียดหน้าหนาวเหมือนกัน ทำให้รู้สึกขี้เกียจด้วย และเหงามากกว่าเดิม ขอบคุณนะคะ :D จากคุณ : Salome'ST เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 23:52:16

ความคิดเห็นที่ 32 หน้าหนาว -0- จากหลังบ้านค่ะ จากคุณ : Salome'ST เขียนเมื่อ : 24 ม.ค. 55 23:53:49

ความคิดเห็นที่ 33 พี่ย้ายมาอยู่เป็นปีแล้ว แต่ยังไม่ได้ภาษาเท่าไหร่เลยเพราะไม่กล้าพูด ตอนนี้จะเรียนเยอรมันแล้วอาทิตย์หน้า พี่จำได้ว่า3เดือนแรกทรมานมากๆ อยากกลับไทยตลอด แต่อยู่ไปนานๆเริ่มชิน ตอนนี้พี่ก็เรียนจากการดูหนัง ดูซับเยอรมันจากMTVไปพลางๆ แต่มักได้คำหยาบมาด้วยเสมอ 55 ขอให้หนูอดทนเข้าไว้นะจ๊ะ บอกตัวเองเสมอว่า คนอื่นทำได้ เราก็ต้องทำได้นะ เป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ จากคุณ : adia เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 01:12:09

ความคิดเห็นที่ 34 จะเรียกว่าน้อง หรือ หลานดีล่ะ ฮ่าๆๆๆ เอาน้องแล้วกันนะ คิดซะว่ามันเป็นโอกาสที่ดีแล้วนะ อายุน้อยๆ เจอปัญหาเยอะๆ จะได้เข้มแข็งนะ แก้ไขเมื่อ 25 ม.ค. 55 01:22:53 จากคุณ : khwankung เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 01:22:13

ความคิดเห็นที่ 35 มีคนที่ต้องการโอกาสแบบเราอีกเยอะนะครับ ลองคิดดูดีดี ลองสู้ดูสิครับ เมื่อเราผ่านมันได้แล้ววันนี้ เราก็อย่าเพิ่งคิดถึงเรื่องพรุ่งนี้ ให้คิดแค่ว่า "วันนี้เราผ่านมันได้แล้ว" คิดไว้เสมอ และเมื่อเราผ่านมันได้แล้ววันนี้ วันต่อๆไป เราก็จะผ่านมันได้เอง เพราะว่า ปัญหาที่เราเจอ ส่วนใหญ่ มันก็จะซ้ำๆเดิมๆ เดี๋ยวเรา ก็หาทางแก้ไขและปรับตัวได้เองสักวัน พี่อยู่ที่อินเดีย ต้องสู้รบปรบมือกับแขกทุกวัน อยากกลับบ้านทุกวัน แต่ประสบการณ์มันสอนให้สู้ ให้อดทน จนวันนี้ แขกต้องกลัวเรา เพราะเรา "สู้" และไม่ถอยไงครับ จากคุณ : toulovepak1 เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 06:20:45

ความคิดเห็นที่ 36 คห32.... Ahh the winter time, thanks for reminding me of my Canadian memory! แต่หิมะที่แคนาดาหนากว่าที่บ้านน้องเยอะเลยนะ ถ้าทางชอบถ่ายรูป ทําไมไม่เดินถ่ายรูปสวยๆ แล้วเอามาลงให้เพื่อนๆในนี้ดูล่ะ เดี๋ยวก็ได้แฟนคลับเยอะแยะเชื่อสิ ถ้าเขียนเก่ง ลองหัดเขียนเป็นตอนๆแล้วส่งมาพิมพ์ในไทยดู ได้เงินด้วย หายเหงาด้วย วัยน้องเป็นวัยแสวงหา หาให้ได้ว่าชอบอะไร แล้วskillsพวกนี้(เช่นเล่นดนตรี อ่านโน้ตเป็น หรือถ่ายรูป) จะอยู่กับเราไปตลอด บางรายเปลี่ยนจากhobbyเป็นงานจริงๆเลยก็มี เอาใจช่วย... จากคุณ : @CNX เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 10:01:29 A:180.214.210.185 X: TicketID:191186

ความคิดเห็นที่ 37 พูดๆไปเหอะ เราพูดผิดเค้าไม่ว่าเราหรอก เพราะเรายังไม่เป็น เค้าจะช่วยเราด้วยซ้ำว่าต้องใช้คำไหนหรือพูดยังไง หัดอ่านเยอะๆ ฟังเยอะๆ หัดพูดเยอะๆ เดี๋๋ยวก็ดีขึ้นเองแหละ จากคุณ : biollante เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 17:22:42

ความคิดเห็นที่ 38 คุณ adia ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ตอนนี้หนูก็พยายามเปิดดิก แต่ในดิกก็เจอคำหยาบด้วยเช่นกัน ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ คุณ khwankung ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ หนูจะต้องเข้มแข็งให้ได้ ขอบคุณนะคะ คุณ toulovepak1 ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ หนูก็คงจะสู้ต่อแหละค่ะ มาถึงขั้นนี้แล้ว เพราะจะกลับก็กลับไม่ได้ ก็ต้องพิสูจน์ตัวเองว่าเราก็ทำได้ ขอบคุณนะคะ คุณ @CNX  ถ้าว่างๆจะลองไปเดินถ่ายรูปดูค่ะ แต่อากาศก็หนาว ต้องพยายามสะบัดตัวขี้เกียจออก ขอบคุณนะคะ คุณ biollante ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ จะนำคำแนะนำไปใช้นะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Salome'ST เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 20:37:39

ความคิดเห็นที่ 39 >>>>(กระทู้แตกประเด็น) เปลี่ยนความท้อให้เป็นพลัง !!<<<< จากคุณ : Salome'ST เขียนเมื่อ : 25 ม.ค. 55 20:51:54

ความคิดเห็นที่ 40 น้องต้องมั่นใจในตัวเอง เชื่อมั่นในตัวเองอะค่ะ สู้ๆ จากคุณ : lovelypriest เขียนเมื่อ : 26 ม.ค. 55 08:10:43

ความคิดเห็นที่ 42 3 เดือนเอง อยู่ต่ออีกหน่อย รับรองหนุกหนาน ๆ ^^ จากคุณ : ยินดีไม่มีปัญหา (แสนยินดี) เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 55 14:55:56

ความคิดเห็นที่ 43 เข้าใจเลย ถ้าที่โรงเรียนมีคลับหรือชมรมอะไร ก็ลองไปร่วมดูนะคะ เวลาอยู่โรงเรียน ก็ลองหันซ้ายหันขวา ชวนเพื่อนคุยดู ภาษาอังกฤษงูๆปลาๆก็ได้ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ไม่ต้องสนิทกันในวันเดียว วันละสองสามประโยคก็ยังดี ไม่ก็จำภาษาเยอรมัน เป็นประโยคๆแล้วไปพูดกับเค้า แต่อย่านั่งเงียบ ไม่งั้นจะไม่มีใครคุยด้วย พอมีเพื่อนแล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเอง จากคุณ : blackbillaz เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 55 17:21:11