ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าแฟนคุณรักคุณจริงก็น่าจะเข้าใจนะคะ อยากให้คุณคุยกับแฟนก่อนว่าจะหาทางออกของปัญหายังไง เรื่องแค่นี้คงยังไม่ถึงขนาดต้องเลิกกันหรอกมั๊งค่ะ ถึงขนาดวางแผนแต่งงานกันด้วยแล้ว คุณกะเค้าก็เหมือนกำลังจะเป็นคนในครอบครัวกันแล้วด้วยซ้ำ ถ้าเค้าเป็นฝ่ายขอเลิกเพราะไม่ต้องการแบกภาระที่จะมารับรู้ปัญหาของเรา คุณก็ปล่อยเค้าไปเหอะค่ะ แต่ถ้าคุณเป็นคนคิดเองว่าจะขอเลิกกะเค้าเพราะปัญหาของคุณเอง  ดิฉันเห็นว่าคุณเห็นแก่ตัวไปหน่อย คุณต้องคุยกับแฟนคุณก่อนว่าเค้ารักและยอมรับในสิ่งที่คุณกำลังเผชิญอยู่ไหมและพร้อมที่จะช่วยเหลือหรือแก้ปัญหานี้ยังไง ที่ญี่ปุ่นนี้คนแก่ส่วนมากเลือกที่จะไปอยู่บ้านพักคนชราเพื่อที่จะได้ไม่ต้องเป็นภาระลูกหลาน แต่คนญี่ปุ่นไม่น้อยเช่นกันที่ไม่ทอดทิ้ง ยังคอยดูแลเลี้ยงดูพ่อแม่ยามชรา แล้วแต่การตกลงกันหน่ะค่ะ เรื่องของคุณกับแฟน อาจจะคุยกันว่าขอเทียวไปเทียวมาระหว่างไทยกะญี่ปุ่นได้ไหม ไม่ใครก็ใคร หรือคุณก็จ้างญาติมาคอยดูแลแม่คุณ คนแก่อายุ 70 ปีอยู่คนเดียวก็น่าห่วงนะคะ ยังไงก็อยากขอให้คุณคุยกะแฟนก่อนค่ะว่าจะตกลงแก้ปัญหานี้ยังไง เพราะรู้สึกเหมือนว่าคุณจะคิดจะกลุ้มอยู่คนเดียว อย่าคิดเองเออเองค่ะ เพราะคุณต้องให้แฟนคุณรับรู้ปัญหาของคุณด้วย เค้ากำลังจะเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตคุณแล้วนะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : sisser เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 06:29:06

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นด้วยกับคนข้างบนค่ะ เราว่าคุยกับคนที่คุณคบน่าจะดีที่สุด คนที่คบกันจนถึงขั้นที่จะมีโอกาสแต่งงานกันได้ต้องคุยเรื่องพวกนี้ได้นะคะ ควรปรีกษากันได้ไม่มีความลับต่อกัน ในการคุยกันอาจจะได้คำตอบที่ดีที่สุด ตรงนี้คือประสบการณ์ของเรานะคะ เราเองก็เคยเป็นนะคะที่คิดว่าควรทำยังไงดี คุณแม่เรายังอายุไม่มากเท่าคุณแม่ของคุณหรอกค่ะ แต่เราเคยคุยกับท่านเรื่องของอนาคตว่าเราห่วงท่าน แม่เราบอกว่า ท่านห่วงเรามากกว่า ท่านว่าตัวท่านจะเป็นแบบไหนเราไม่ต้องสนใจหรอกท่านดูแลตัวเองได้ เราควรมีชีวิตที่เราเลือกท่านว่าอายุท่านไม่น้อยหรือต่อให้ไม่แก่มากท่านก็อาจจะมีอะไรที่ทำให้เสียชีวิตแบบกะทันหันได้ ท่านอยากให้เรามีคนดูแลมากกว่าที่ถ้าเลือกอยู่กับท่านแล้วเมื่อท่านไม่อยู่เราอาจจะต้องอยู่คนเดียวแบบนั้นท่านคงเป็นห่วงมากกว่า และอีกอย่างต่อให้เราแต่งงานกับคนชาติเดียวกันเราก็คงแยกบ้านไปอยู่คนละหลังกับท่าน อาจจะใกล้กว่าแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอยู่กับท่านตลอดอยู่ดี ท่านว่ามันไม่ต่าง คุณแม่ของเราออกจะพยายามไล่ให้เรามีครอบครัวก่อนที่เราจะไม่มีคนเอาด้วยซ้ำ พอฟังแล้วเรายิ่งรักคุณแม่มากขึ้นค่ะ และก็เลือกที่จะมีชีวิตกับสามีเรา เลือกที่จะทำะไรให้ที่บ้านไม่ห่วงมากกว่าค่ะ ตอนนี้เราเลือกเรียนเพิ่มเพื่อที่อาจจะจมีโอกาสจะหารายได้ของตัวเองโดยไม่รบกวนสามีและส่งให้ที่บ้าน อาจจะจ้างพยาบาลที่ไว้ใจคอยดูท่านให้ อีกอย่างอีกไม่นานกฏหมายใหม่ของทางญี่ปุ่นที่จะใช้กลางปีนี้ก็ทำให้มีโอกาสกลับบ้านสะดวกมากขึ้นอีกทางด้วย (ต่อไป"คนที่อยู่ระยะยาวที่ญั่ปุ่น"ไม่จำเป็นต้องวุ่นวายเรื่องวีซ่ากับการเข้าๆออกๆประเทศญี่ปุ่นแล้วค่ะ) ถ้าเกิดอะไรขึ้นแค่หาตั๋วก็บินกลับได้แบบด่วนได้เลย ก็ไม่ต้องห่วงมากเท่าแต่ก่อนค่ะ อีกอย่างนึงที่คุณจขกท.บอก คบไปอาจจะไปไม่ไกลก็ได้ นั่นก็จริงค่ะ และคนที่แต่งงานกันก็อาจจะอยู่ด้วยกันไม่ยืนยาวนั่นก็เป็นได้เหมือนกันค่ะ ในใจเราก็อยากให้ลองคบนะคะ คุณบอกว่าให้โอกาสคนอื่นทั้งแฟน ทั้งที่บ้าน แล้วคุณก็ควรให้โอกาสตัวคุณเองด้วยเช่นกันนะคะ ถ้าคนญี่ปุ่นคนที่คุณคบเป็นผู้ชายที่ดีคุณก็ควรมองเขาด้วยค่ะ ตอนนี้จะชาติอะไรไม่เกี่ยวกันเท่าไหรถ้าเขาเป็นคนที่ดี เพราะคนชาติเดียวกันที่คบกันไม่รอดเพราะไม่ดีมันเยอะนะคะ ขอให้พบคำตอบที่เหมาะสมกับคุณที่สุดนะคะ จากคุณ : อามามิยะ เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 10:30:37 A:111.171.246.215 X: TicketID:320637

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณพี่ๆ มากนะคะ เราสบายใจขึ้นมาก ทุกปัญหามีทางออกเสมอ แต่เราไม่เคยรู้สึกเลย เพราะเราคิดของเราเองอยู่คนเดียว ขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วยชี้แนวทางให้ เราคิดว่าหากเราต้องไปอยู่ญี่ปุ่นจริงๆ เราคงต้องทำงานพิเศษ อาจจะลำบากในช่วงแรก แต่เราคิดว่าคงดีกว่าให้เขาต้องแบกภาระเพียงฝ่ายเดียว ส่วนแม่ของเรา เราคงจ้างพยาบาลที่ไว้ใจได้ดูแลท่าน เราดีใจที่ได้ยินว่า ต่อไปการกลับประเทศไทยอาจจะเป็นเรื่องง่ายขึ้น ทำให้เราหมดกังวลได้ส่วนหนึ่ง เราสบายใจขึ้นมากแล้วค่ะ ขอบคุณมากจริงๆนะคะ จากคุณ : maybe เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 15:31:27 A:171.4.223.236 X: TicketID:352706

ความคิดเห็นที่ 4 เราเคยผ่านจุดเดียวกับคุณมาเหมือนกันค่ะ แต่กรณีเราภาระคือน้องชายมีโรคประจำตัว  และถ้าเราแต่งงานไปเขาต้องอยู่คนเดียวที่ไทย(พ่อแม่เราอยู่อเมริกา แต่กลับไทยทุกปี). เราบอกแฟนเราตรงๆเลยค่ะถึงภาระอันนี้ และก็บอกสิ่งที่เราจะทำไปเลย ว่าเราจะกลับไทยทุกสองเดือนอยู่ไทยสองสัปดาห์ ค่าเครื่องเป็นหน้าที่ของเรา. (แต่เมื่อช่วงหน้าหนาวเราอยู่ไทยยาวเป็นเดือนเลยค่ะ) แฟนรับได้และเข้าใจ เราว่า.คุยกันตรงๆเปิดใจกันทุกอย่างก่อนแต่ง หลังแต่งจะได้ไม่มีปัญหา สู้ๆค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 มี.ค. 55 23:42:44 จากคุณ : peterpancake เขียนเมื่อ : 20 มี.ค. 55 23:42:05

ความคิดเห็นที่ 5 คุณ จขกท. ใกล้เคียงกันเลยค่ะ ปีหน้าจะแต่งเหมือนกันค่ะ แต่ต่างกันว่า ที่บ้านเราไม่อยากให้เราลาออกจากงานที่นี่ แล้วไปเป็นแม่บ้านที่ญี่ปุ่นค่ะ   เราเข้าใจท่านนะคะ อนาคตไม่แน่นอน ถ้าไปกันไม่ได้ แล้วเราไม่มีหน้าที่การงาน เราจะทำอย่างไร ท่านคงเป็นห่วงค่ะ ... (ตัวเราเอง ก็แอบกลัวเหมือนกันค่ะ อิอิ) เราก็ เปิดใจคุยกับแฟนเราตรง ๆ และเค้าก็เข้าใจค่ะ อาจจะต้องทำใจ ถ้าแต่งงานแล้ว ต้องต่างคนต่างอยู่ ลองคุยกันดูค่ะ ทุกอย่างมีทางออก ตอนนี้ของเราไม่ใช่แค่เรื่องชีวิตหลังแต่งงานค่ะ คุยกันไปไกลถึงเรื่องลูก การเลี้ยงลูก และการเรียนของลูกแล้วค่ะ .... เพื่อเข้าใจกันมากขึ้นนะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : s_anutt เขียนเมื่อ : 24 มี.ค. 55 16:25:21