ความคิดเห็นที่ 1 ลูกเพิ่งมาเรียนม.1ที่นี่หรือคะ การสื่อสารถึงไม่ค่อยได้ ก็ควรเเก้ที่เรื่องภาษาก่อน ให้ลูกไปเรียนพิเศษภาษญี่ปุ่นเพิ่ม ถ้าจะเรียนที่นี่ต่อภาษาญี่ปุ่นต้องดีพอที่จะสู้เด็กญี่ปุ่นคนอื่นๆได้ ส่วนระบบการศึกษาคิดว่าคล้ายๆไทย อาจจะเรียนน้อยกว่าไทยหน่อย(จำนวนชม.เรียน) เเบบเรียนเราว่าของญี่ปุ่นดูน่าเรียนดี ม.ต้นทางโรงเรียนจะเเจกหนังสือมาให้ เราก็ไปหาซื้อเเบบเรียนเสริม(เเบบฝึกหัด)มาให้ลูกเรียนทำเพิ่ม เขาเรียกว่าอะไรนะ เราก็ลืมเเล้ว เดี๋ยวลูกกลับมาจะถามให้ การเรียนที่นี่เเข่งขันกันสูง(ส่วนตัวรู้สึกอย่างนั้น) ถ้าไม่ไหวจริงๆก็ต้องพึ่งการเรียนพิเศษ เด็กญี่ปุ่นเรียนพิเศษกันเยอะไม่ต้องอายเลย ที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือต้องทำให้ลูกอยากไปโรงเรียน ให้ลูกรักเรียน คนอื่นทำได้ ลูกก็ต้องทำได้ เเต่อาจจะใช้เวลาหน่อย^_^ จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 07:17:15

ความคิดเห็นที่ 2 ลูกเราเรียนห้องเด็กพิเศบค่ะ การที่จะย้ายไปเรียนห้องพิเศบต้องได้รับการยินยอมจากผู้ปกครองด้วยค่ะ            คุณแม่นัดคุยกับครูประจำชั้น        และไปดูลูกเรียนนะคะ         ไปบ่อยๆค่ะ     จะทำให้รู้พฤติกรรมของลูก        และต้องถามเด็กด้วยย้ายห้องเรียนแล้วเขาดีขึ้นและทำให้อยากไปโรงเรียนรึเปล่า     ขึ้นอยู่กับเด็กด้วยค่ะ จากคุณ : อะไรก็ไม่ได้ เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 10:06:42

ความคิดเห็นที่ 3 มาอยู่ญี่ปุ่นนานหรือยังคะ ลูกปรับตัวเข้ากับสังคมญี่ปุ่นได้ดีไหม  สื่อสารด้วยภาษาญี่ปุ่นมีปัญหาไหม ลูกมีเพื่อนแถวบ้านคบหาบ้างไหม ค่อยๆ หาปัญหาค่ะ  เด็กพอโตขึ้นจะไม่กล้าบอกปัญหาพ่อแม่ ไม่รู้ทำไม บางทีโดนแกล้งมาจากโรงเรียน   แล้วมาบ่นๆ พอถามจริงจัง  กลับไม่ยอมบอก ต้องเอาน้ำเย็นเข้าลูบ  ถามซ้ำไปมากว่าจะง้างปากได้ ถ้าลูกไม่ได้เป็นเด็กพิเศษ มีปัญหาด้านอื่น  จะได้แก้ตรงจุด ตัวเองมีลูกเป็นเด็กพิเศษค่ะ  ตอนนี้อยู่ ป.6 ต้องเรียนชั้นเรียนเด็กพิเศษอยู่แล้ว ห้องเรียนเด็กพิเศษเรียนช้า+กิจกรรมเยอะ สามีต้องสอนเพิ่มเองที่บ้าน ถึงขนาดขอเปลี่ยนตำแหน่งงานในบริษัท เพื่อจะได้กลับบ้านมาสอนหนังสือลูกทุกวัน   เนื่องจากลูกคนนี้คงไปเรียนกวดวิชาแบบเด็กอื่นไม่ได้ เพราะนั่งนิ่งๆ นานๆ ไม่ได้ ลูกเราช่วงวัยใกล้กัน  ต้องค่อยๆ ถามค่ะ ลูกมีปัญหาอะไร  ใครทำอะไรหรือเปล่า บอกแม่ซิ  แม่จะได้ช่วยได้ เรื่องกวดวิชา  ถ้าไม่สอนเอง หรือสอนไม่ได้เนื่องจากเป็นต่างชาติ ก็ต้องหาที่เรียนให้ลูกละคะ ลองหาที่เพื่อนๆ เค้าไปกัน จะได้มีเพื่อนเรียน  หาที่ที่ลูกเต็มใจไปเรียน ไม่งั้นเดี๋ยวเก็บกดมีปัญหาอีก จากคุณ : Kitakaze เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 13:09:00

ความคิดเห็นที่ 4 ถามลูกมาให้เเล้ว หนังสือโรงเรียนเเจกให้ เราก็ไปหาซื้อเเบบฝึกหัดเสริมมาให้ลูกทำ ทำไมต้องซื้อเเบบฝึกหัดเสริม เนื่องจากโรงเรียนให้การบ้านมาน้อย เเบบฝึกหัดเสริมหาซื้อได้ตามร้านหนังสือค่ะ ชื่อเรียกก็จะมีต่างๆกันไป -教科書　トレーニング －教科書ワーク คู่มือที่เคยซื้อมาให้ลูกอ่านค่ะ เขาอ่อนเลขซื้อมาตั้ง3เล่ม เเต่ก็ยังคงอ่อนเลขอยู่ต่อปายยยยยยยย จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 15:41:41

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณมากค่ะ คุณHana,คุณอะไรก็ไม่ได้ ,คุณKitakaze คือลูกเกิดและโตที่นี่ค่ะ  วันนี้พึ่งส่งเอกสารข้อมูลประวัติของลูก ที่ทางโรงเรียนให้มาเพื่มรายละเอียด และรอคิวพบคุณหมอผู้เชียว ชาญอีกครั้งค่ะ  ช่วงนี้ก็ดูแลกันเป็นพิเศษค่ะ พยายามให้ไม่เครียด (แต่แม่แอบเครียด) ก็เตรียมใจให้ยอมรับความจริง   และจะพยายามทำให้ทุกอย่างดีขึ้นให้ได้ค่ะ mokosama จากคุณ : mokosama (mokosama) เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 17:50:48

ความคิดเห็นที่ 6 คุณ mokosama เด็กพิเศษก็มีหลายโรคมาก คิดว่าถ้าผ่านชั้นประถมแบบเรียนปกติมาได้ น้องคงไม่เป็นมาก หรืออาจไม่ได้เป็นแต่มีปัญหาเรื่องอื่น ค่อยๆ ดู ค่อยๆ แก้ไปค่ะ ลองเข้าไปอ่านในบล็อกของเราก็ได้ค่ะ มีเขียนเรื่องฝึกลูกที่เป็นเด็กพิเศษไว้ จากคุณ : Kitakaze เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 19:15:53

ความคิดเห็นที่ 7 เข้าใจค่ะแต่อาจจะไม่ไช่ก็ได้มีอะไรคุยกับเราได้นะคะ ลูกเราเป็นออทิสติกตอนนี้เรียนอยู่ม.4ค่ะ จากคุณ : อะไรก็ไม่ได้ เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 19:23:23

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่น่าจะพลาดจากการตรวจเช็คของญี่ปุ่นไปได้ คือคิดว่าการตรวจสุขภาพ การตรวจพัฒนาของเด็ก ประเทศญี่ปุ่นก็ทำได้ดีน่ะค่ะ ตอนนี้ก็รอหมอวิจัย  ถ้าเป็นก็จะได้รักษากันได้ถูกทาง ถ้าไม่ใช่คุณเเม่ก็จะได้สบายใจ ช่วยเสริมการเรียนรู้ของลูก เด็กเรียนช้าคุณครูทำไม่ไม่สอนเพิ่มนะ คือโรงเรียนม.ต้นที่ลูกเราเคยเรียน ใครเรียนช้า เรียนไม่รู้เรื่อง ครูให้มาเรียนเพิ่มหลังเลิกเรียน เป็นเเม่เลี้ยงลูกอยู่ต่างเเดน ต่างถิ่น ต่างภาษานี่เหนื่อยจริงๆนะ วันนี้ลูกเราก็ร้องไห้เสียใจที่ทำคะเเนนสอบวิชาเคมี(เป็นวิชาที่เขาชอบ)ได้เเค่81/100คะเเนน เหอๆๆ เรื่องลูกนี่มีให้ทุกข์ใจมาเรื่อยค่ะ สู้ๆ จากคุณ : Hana* เขียนเมื่อ : 11 พ.ค. 55 20:39:45

ความคิดเห็นที่ 9 ลูกเพิ่งอยู่ป.3คงไม่สามารถแนะนำอะไรได้ แต่ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ แต่ขอเล่าเรื่องลูกสาวเพื่อนคนญี่ปุ่นที่สนิทกัน อันนั้นเขาก็เพิ่งเจอว่าลูกเป็นเด็กพิเศษตอนน้องอยู่ม.2ค่ะ ความจริงจากที่ไปบ้านเขาบ่อยๆ น้องก็เหมือนปกติทุกอย่าง แต่อาจจะพูดมาก และนัวเนียแม่(และเพื่อนแม่ด้วย)มากกว่าปกติของเด็กสาววัย13-14 อยู่บ้าง แต่ถ้าไม่บอกก็ดูไม่รู้จริงๆว่าเป็นเด็กพิเศษ(แม่เขาก็ไม่เคยคิดว่าลูกเป็นเด็กพิเศษ)แต่คุณครูก็เตือนมาบ่อยๆว่าผลการเรียนช้ากว่าเพื่อน และชอบนั่งหลับ เขาเลยลองพาไปตรวจ ปรากฏว่า พัฒนาการทางสมองเขาช้ากว่าอายุจริงหลายปีเลย เขาเลยชอบหลับเพราะเรียนหรือฟังคุณครูไปก็ไม่รู้เรื่อง ตอนนี้ย้ายไปเรียนโรงเรียนพิเศษ ก็ดูมีความสุขกว่าเดิมมาก เพราะเขาจะสอนตามพัฒนาการเท่าที่น้องได้ เพื่อนดิฉันจากที่เครียดมาก ก็เบาใจขึ้นเยอะเลย ยังไงขอเป็นกำลังใจให้คุณmokosamaนะคะ จากคุณ : นู๋โนริ เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 55 07:44:30

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณทุกกำลังใจ ค่ะ  พร้อมสู้ค่ะ   ขอให้เด็ก ๆ ของเราที่นี่เติบโตเป็นคนดีและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขสำคัญที่สุดค่ะ อาจจะไม่เป็นคนเก่ง    แต่ก็บอกกับลูก ตัวเราทุกคนมีความสำคัญมาก เพราะเราแต่ละคน ไม่มีใครเหมือน มีคนเดียวในโลก ทุกคนจะมีลักษณะพิเศษเฉพาะตัว ขอให้ภูมิใจในตนเองและขอบคุณที่เป็นเรา      เห็นคุณแม่หลายท่านที่เข้ามาช่วยแนะนำแล้ว รู้สึก ถึงความอบอุ่นในความแม่ที่ดี  ตัวเองก็จะพยายามมากขึ้นค่ะ จากคุณ : mokosama (mokosama) เขียนเมื่อ : 12 พ.ค. 55 17:37:05