ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าไม่สามรถพยุงมันไว้ได้ ก็เป็นทางออกที่ดีที่สุดค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ถ้าลูกคุณโตและมีหน้าที่การงานที่ดีในอนาคตหาซื้อใหม่ก็ได้ค่ะ จากคุณ : sascha เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 05:24:41

ความคิดเห็นที่ 2 ชีวิตมันก็อย่่างนี้แหละ มีพบก็ต้องมีจากเป็นเรื่องปกติที่สุด เข้าใจค่ะว่าคุณคงเจ็บไม่น้อยเพราะถ้าซื้อบ้านด้วยกันนี่แสดงว่าสนิทกันมาก  แทบทุกคนแหละที่ครั้งหนึ่งในชีวิตจะต้องเสียเพื่อนไปอย่างน้อยหนึ่งคนเพราะความไม่เข้าใจกันหรือด้วยอะไรก็ตามแต่ ถ้าเราเลือกได้ก็คงไม่อยากให้มีวันนี้หรอกไช่ไหมคุณ แต่บางทีมันเลี่ยงไม่ได้มันคือโชคชะตา เป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่าคิดมาก ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมักจะมีเหตุผลในตัวมันเอง ขายบ้านอย่างน้อยคุณก็ได้เงินกลับมาและน่าจะมีกำไรอีกด้วย เสียเพื่อนเป็นอะไรที่เจ็บปวดที่สุด ใครไม่เคยไม่รู้จริงๆ แต่เวลาช่วยได้ค่ะคุณ ลืมคงไม่ลืมหรอกแต่มันจะทำให้เราเข้มแข็งมากยิ่งขึ้น ให้ถือซะว่าเราหมดบุญที่ได้ทำร่วมกันมาแล้ว ต้องเดินหน้าต่อไปค่ะ มันจะถึงจุดหนึ่งที่ปวดสุดๆจนเราต้องร้องไห้ออกมา แต่พอเราทำใจได้ มันก็เริ่มดีขึ้นทุกวันๆ ดิฉันเองตอนนี้มีเพื่อนสนิทมากๆอยู่สองสามคน บ้านอยู่ใกล้ๆกันแหละ เราพบเจอและผ่านอะไรมามากมายด้วยกัน จนมาถึงจุดที่เราจะเป็นที่พึ่งให้กันและกันตลอดไป และเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง ผ่อนบ้างอะไรบ้าง กระทบกระทั่งก็ให้อภัยกัน ทุกคนพยายามนึกถึงจุดดีของอีกฝ่ายไว้ ไม่จดจ่อกับข้อเสียของเพื่อน และคอยดูแลกันเมื่อยามที่ลำบาก พอเริ่มโตขึ้น เพื่อนมันมากกว่าอะไรทุกอย่างเลยนะสำหรับดิฉัน  ถ้าขัดใจมันต้องคุยให้กระจ่าง แล้วต่างฝ่ายก็ปรับหากัน เปิดอกพูดไปเลย สำหรับกลุ่มดิฉันได้ผล คุยแล้วทำให้เราเข้าใจกันมากยิ่งขึ้น แต่สำหรับคุณคงไม่สามารถทำได้ คงมาไกลมากแล้วจนสื่อสารกันไม่ได้แล้ว ถ้าถึงจุดนี้ที่มันร้าวไปหมดจนต่อไม่ติด ดิฉันเศร้าแทนนะ เพราะเคยเป็นเหมือนกัน เราทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องยอมให้มันจบลงแบบนั้น ยังไงนึกถึงส่วนดีเขาไว้ ความเกลียดมันบั่นทอนจิตใจ ถ้าทำได้ก็ปล่อยความรู้สึกทั้งมวลให้มันไปพร้อมกับบ้านแหละ ดิฉันใช้วิธีสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วหายใจแรงๆออกไป หางานอดิเรกใหม่ๆทำและออกไปพบผู้คนใหม่ๆ เริ่มต้นชีวิตใหม่ค่ะ เรื่องอดีตพยามไม่นึกถึงมัน ตัดได้ตัดออกไปค่ะ จำแล้วเจ็บจะจำทำไม เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ จากคุณ : Gisele เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 05:38:08

ความคิดเห็นที่ 3 มีหลายๆเหตุผลที่เราไม่สามารถเก็บสิ่งที่เรารักและหวงแหนไว้ได้ หนึ่งปัจจัยก็คือเงิน แต่เสียดายมิตรภาพที่เคยมีให้กันนะคะ ถือซะว่าเค้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตที่ทำให้เราได้เรียนรู้อะไรๆมากขึ้น อย่างน้อย ก็อย่างที่คุณบอก ได้เรียนรู้เรื่องอสังหาริมทรัพย์ไปโดยปริยาย พอเด็กๆโตมีหน้าที่การงานทำ ก็คงจะหาใหม่ได้ไม่ยาก อาจจะไม่เหมือนหลังนี้ แต่คิดว่าถึงจะขายคุณคงจะไม่ขาดทุนเพราะมีโพเทนเชี่ยลหลายอย่าง เราเพิ่งขายบ้านเช่าไปสามหลัง ไล่เลี่ยกัน ซึ่งมันอาจจะต่างกันตรงที่เราไม่ค่อยผูกพันธ์อะไรมาก เพียงแต่ซื้อมานาน ขายแล้วก็ไม่ได้กำไรเลย แถมต้องมาเสียค่านั่นค่านี่จิปาถะ แต่ต้องยอมทำ เพราะไม่งั้นเราคงจะไปกันไม่รอด ทำใจให้สบายค่ะ ปล่อยมันไป ของนอกกาย ไม่ตายก็หาเอาใหม่ จากคุณ : PoomPim..TMB เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 06:09:36

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณ คุณ sascha คุณ Gisele และ คุณ PoomPim มากสำหรับข้อมความแห่งความหวังดีและกำลังใจที่มีให้ค่ะ บ้านหาซื้อใหม่ได้แต่มิตรภาพที่แหลกยัยไม่สามารถทำให้หวนกลับมาดีได้นั้นเป็นความจริงที่กัดกินใจซะเหลือเกิน เพื่อนเพศตรงข้ามค่ะ สนิทกันมากจนไม่สามารถเป็นแฟนกันได้และทั้งคู่เห็นพ้องกันว่าเราเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของกันและกันแต่ไม่มีวันจะเป็นแฟนได้โดยเด็ดขาด ความคิดเรื่องการเป็นแฟนจึงไม่เคยมีในใจของเรา สำหรับฉันคำว่าเพื่อนกันแฟนมันมีเส้นกั้นที่เด่นชัดแน่นอน แม้แต่การคิดที่จะล้ำเส้นนั้นเพียงน้อยฉันก็ไม่ยอมรับมัน ในคราวที่เขาล้มเจ็บ พ่อแม่พี่น้องเขาอยู่ในประเทศเดียวกันแต่คนที่เขาโทรฯหาและอยู่ข้างเตียงคนไข้ตั้งแต่วันแรกจนวันที่ออกจากโรงพยาบาลคือฉันซึ่งตอนนั้นเพิ่งจะกลับไปเยี่ยมบ้านที่เมืองไทย ไปไม่ถึงอาทิตย์เขาโทรฯหาฉันก็ตีตั๋วกลับมาทันที การที่ต้องย้ายถิ่นฐานมาตัวคนเดียวคำว่าเพื่อนที่มีความหมายมากต่อฉันแต่ใหนแต่ไรยิ่งเพิ่มมากเป็นทวีคูณ ฉันตกลงให้เขาเอาบ้านของเราไปค้ำประกันการกู้ให้กับพี่สาวเขาแบบไม่มีคำถามแม้แต่คำเดียวและเชื่อว่าถ้าฉันขอให้เขาทำเช่นเดียวกันเขาก็จะทำโดยไม่ลังเล(เมื่อก่อน) นั่นคือความเชื่อใจที่ฉันและเขามีให้กัน จนถึงวินาทีนี้ ชื่อเขาก็คือชื่อเดียวที่เป็นผู้รับผลประโยชน์ในกรรมธรรณ์ประกันชีวิตของฉัน เขามีบริษัทเล็กๆและบอกกับทุกคนถึงความตั้งใจของเขาว่าเมื่อใดก็ตามที่กิจการโตพอเขาจะขายและแบ่งผลประโยขน์ให้ลูกฉันทั้งสองหนึ่งในสี่ของลูกเขา นั่นหมายถึงครึ่งหนึ่งของส่วนแบ่งที่ภรรยาเขาควรจะใด้ อาจจะเป็นเพียงคำพูดแต่ที่ผ่านมาระหว่างเราสองคนแทบจะไม่มีเอกสารกำกับใดๆเลย เราเชื่อในสัจจะของกันและกัน จากข้อมูลเหล่านี้ทุกคนก็คงพอจะเห็นถึงความเพื่อนเป็นของเราทั้งคู่ได้แล้วว่าแน่นแฟ้นเพียงใหน แน่หล่ะต่อไปนี้มันจะเป็นเพียงความทรงจำเท่านั้น ฉันเลือกที่จะจดจำส่วนที่ดีๆเท่านั้น ขอบคุณน้ำใจทุกคนอีกครั้งค่ะ จากคุณ : เรือน้อยสามลำ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 07:46:28

ความคิดเห็นที่ 5 อ่านแล้วก็เศร้าตามไปด้วยค่ะ คือเป็นคนมีเพื่อนชายเยอะสมัยเรียน สนิทกันมาก เพราะเรียนในฝูงกระทิง แต่พอมามีครอบครัวแล้วก็ไม่เคยมีเพื่อนชายสนิทอีกเลย แต่เพื่อนของปุ๋มกับของคุณมันคงเทียบกันไม่ได้ เพราะคงไม่มีใครที่เราจะไว้ใจได้ขนาดนั้น มีปัญหาอะไรเหรอคะ ที่ถึงขนาดต้องตัดกันขาดไปเลย เขาไปมีครอบครัวหรืออย่างไร ไม่ได้อยากละลาบละล้วงหรอกค่ะ แต่บางทีถ้าได้คุยอาจจะทำให้สบายใจขึ้นมาบ้าง คิดซะว่าต่างคนต่างวาระ เค้าเข้ามาเติมเต็มในส่วนที่เราขาดหายไปในเวลาที่เราไม่มีใคร แต่พอถึงเวลาที่อะไรๆมันไม่เหมือนเดิม เราก็คงจะต้องเข้มแข็งและเชื่อมั่นในมิตรภาพที่เราเคยมีให้กัน มันคงไม่หายไปไหนหรอกคะ คิดว่ามันจะอยู่ในใจคุณทั้งสองคนตลอดไป จากคุณ : PoomPim..TMB เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 08:16:22

ความคิดเห็นที่ 6 คุณเรื่อค่ะ ขนาดพี่น้องท้องเดียวกัน ยังเกิดปัญหาเรื่องเงินๆทองๆ นี่เป็นแค่เพื่อน ปัญหามันเกิดแน่นอนไม่ช้าก็เร็ววัน คำพูดคนเราเวลาดีกันมันหาที่ติไม่ได้เลยแต่พอเกลียดกันมันช่างมีคำมาเปรียบเทียวแบบหามิได้เลย ดิฉันให้เพื่อนยิมสตางต์ไปใช้เล่นเยอะพอสมควร ตอนมายืม ชักมาทั้งโลก เราให้ไปพอจะคืน เหมือนเราเป็นคนยืมเลยต้องพูดดีมากกลัวเค้าไม่คืน จากคุณ : sascha เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 09:21:06

ความคิดเห็นที่ 7 คุณปุ๋ม เรื่องการมีครอบครัวของเขาไม่ใช่ปัญหาก่อนการแต่งงานครั้งนี้เขาก็มีคู่รักมาตลอดไม่เคยขาดและฉันก็ยังได้สนิทกับคู่รักคนหนึ่งของเขาด้วย อย่างที่บอกเราเป็นfriends ไม่ใช่boy firend /girl friend กันจริงๆค่ะ ภรรยาเขาฉันก็รู้จักระดับหนึ่งแต่พ่อแม่พี่น้องนี่สนิทกันพอดู โดยเฉพาะน้องชายคนเดียวของเขา(เกย์)เจอกันทีไรพี่น้องแท้ๆยังอิจฉา ปัญหาสั่งสมมาสักระยะหนึ่งค่ะ ยอมรับว่าฉันegoสูง(มาก) และเอาความคิดตัวเป็นที่ตั้ง เพราะความสนิท(ที่เคยมีมา)เวลามีอารมย์ฉันซึ่งเป็นคนไม่ชอบการใส่หน้ากากและไม่มีเปลือกแต่ใหนก็ปล่อยใส่เขาแบบเต็ม100% อย่างที่บอกค่ะมันคือปัญหาที่ไม่เกี่ยวกับบ้านเลย ในส่วนของเขาฉันไม่ขอพูดถึงเพราะมันคงเป็นการไม่แฟร์ที่ใครๆต้องฟังความ(จากฉัน)ข้างเดียว หลังจากเหตุการณ์เมื่อวานฉันคงไม่สามารถมองหน้าเขาได้อย่างเต็มตาอีกต่อไปแล้วเขาก็คงไม่มาสู้หน้าฉันได้เช่นกัน จากคุณ : เรือฯ (เรือน้อยสามลำ) เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 10:03:41

ความคิดเห็นที่ 8 คุณ sascha สัจจะธรรม คำว่าเงินทองหรือผลประโยชน์ไม่เข้าใครออกใคร ได้ซึ้งกับคำว่าเจ็บใดก็ไม่ช้ำเท่าโดนเหน็บให้เจ็บใจก็ครั้งนี้หล่ะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอีกครั้งและลาคุณทั้งสองไปนอนด้วยเลยค่ะ G night นะคะ จากคุณ : เรือน้อยสามลำ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 10:10:49

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นกำลังใจให้ละกันนะคะ เรื่องเงินทองไม่เข้าใครออกใครเนี่ย นกเห็นด้วยที่สุดค่ะ ยังไงขอให้คุณผ่านเรื่องนี้ไปอย่างเข้มแข็งนะคะ จากคุณ : snyggen เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 14:04:41

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นกำลังใจให้ค่ะ วิวดอกไม้ถ่ายจากบ้านหลังที่ว่าหรือเปล่าคะ จากคุณ : คุณนายเหรียญบาท เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 17:35:42

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาและกำลังใจอีกครั้งค่ะ ว่าจะไม่ร้องไห้อีกแต่ก็อดไม่ได้ เฮ้อ!! จากคุณ : เรือน้อยสามลำ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 19:43:09

ความคิดเห็นที่ 12 คุณนายเหรียญบาท บางอันไม่ใช่ค่ะ ดอกไม้ที่บ้านเยอะมากกกกกกะ มีหลายเซ็ดตามฤดูกาลเลยก็ว่าได้ ปีนั้นเฉพาะค่าพันธ์ไม้อย่างเดียวหมดไปหลายพันค่ะ จากคุณ : เรือน้อยสามลำ เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 55 19:45:36

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นกำลังใจให้ค่ะคุณเรือน้อยสามลำ ร้องให้แล้วรู้สึกว่าดีกว่าเดิมก็ร้องออกมาเถอะค่ะ อย่าเก็บเอาไว้เลย มันจะเจ็บปวดมากกว่าเดิม ++ถ้าเรามีเพื่อน แล้วเพื่อนมองเห็นแต่ด้านเสียๆของเราก็ตัดเพื่อนคนนั้นไปเถอะค่ะ อยู่ง่ายๆ อย่างเราดีกว่าค่ะ จากคุณ : bear hunt เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 02:14:49

ความคิดเห็นที่ 14 เพื่อนสนิทกันมากก็จริงแต่ต้องถนอมน้ำใจกันด้วยค่ะ บางอย่าง บางเรื่องเราก็ไม่สามารถพูดตรงๆหรือพูดความจริงได้ บางกรณีหรือในบางขณะการพูดตรงก็ไม่เกิดผลดีกับทั้งสองฝ่าย อาจทำให้ทะเลาะกัน น้อยใจ เสียความรู้สึก กลายเป็นผลร้ายมากกว่าดี นอกเสียจากจะรู้ใจกันอย่างแท้จริง สามารถพูดได้ตรงๆทุกเรื่องโดยที่อีกฝ่ายไม่โกรธ ดิฉันเองเป็นคนที่ชอบถนอมน้ำใจเพื่อนค่ะ อะไรที่เป็นข้อดีของเขาเราถึงจะติชม อะไรที่แย่ๆดิฉันจะไม่หยิบยกมาพูดหรือตำหนิเขา  ดิฉันเป็นคนที่หลีกเลี่ยงการทุ่มเถียงหรือโต้ตอบกันแบบรุนแรง ถ้าไม่ชอบใจก็เฉยๆเสีย และจะแก้ปัญหาแบบวันต่อวัน อะไรที่เกิดขึ้นในวันนี้ พรุ่งนี้จะพยายามลืมมันเสีย คิดเรื่องใหม่ๆข้างหน้าหรืออยู่กับปัจจุบัน เดาว่าคุณคิดว่ากับเพื่อนไม่ควรใส่หน้ากาก อยากพูดอะไรก็พูดไช่ไหมเอ่ย บางครั้งพูดตรงๆด่าแรงๆคนที่เขารักเราเขาอาจเจ็บเหมือนกันนะคะ ใจเขาใจเรา คุณต้องนึกถึงข้อนี้ด้วย ดิฉันว่่าบางครั้งถ้าเราสนิทกันมากๆเรามักจะลืมเกรงใจกัน ถือว่าสนิทเลยนึกจะพูดอะไรก็ได้ บางคนที่ค่อนข้างจะอ่อนไหวอาจรับไม่ได้ น้อยใจว่าทำไมเพื่อนถึงไม่แคร์ความรู้สึกเรา เพื่อนมีไว้สำหรับปรึกษาปัญหาต่างๆ คุยให้คลายเครียด สุขด้วยกัน ทุกข์ด้วยกัน เจอหน้ากันควรมีแต่ความรู้สึกที่ดี อบอุ่น แต่ถ้าต่างฝ่ายต่างไม่เหลือสิ่งเหล่านั้นให้กันแล้ว มันคงต้องต่างคนต่างไปแบบเจ็บๆแหละคุณ เอาเถอะ อย่างน้อยที่ผ่านมาในอดีตเคยรักกัน จดจำสิ่งดีๆไว้แล้วกัน ดิฉันไม่เชื่อเรื่องการเกลียดชังเคียดแค้นแบบข้ามชาติ ตอนนี้ทั้งสองคนกำลังโกรธ ยังคุกกรุ่น แต่เมื่อเวลาผ่านไปคุณทั้งสองจะเริ่มคิดได้แล้วย้อนกลับไปว่า ถ้าย้อนเวลาได้ ชั้นจะไม่มีวันทำอย่างนั้นแน่นอน ความจริงใจนั้นมันแย่ตรงที่จับต้องไม่ได้ พิสูจน์ไม่ได้ด้วยตาเปล่า ต้องค่อยๆเรียนรู้กันไปเรื่อยๆจึงจะมองเห็น แต่การกระทำและกิริยาที่มีต่อเพื่อนเราสามารถสัมผัสได้ เห็นได้ และได้ยิน เพราะฉะนั้นก่อนพูดอะไรหรือทำอะไรควรไตร่ตรองกันสักนิดค่ะ จะได้ไม่ต้องเสียเพื่อน หรือทำให้เพื่อนเสียใจ และการกระทบกระทั่งนิดหน่อย ให้อภัยได้ก็ควรที่จะทำ หรือปล่อยผ่าน เพราะถ้าหากเขาพูดผิดหูนิดเดียวหรือบางครั้งทำอะไรให้เราไม่พอใจก็พาลจะเลิกคบ ในที่สุดเราจะไม่มีเพื่อนเลย ทุกๆคนที่เข้ามาในชีวิตเลวหมด เพราะเราเห็นแต่ด้านแย่ๆของเขา ไม่ได้นำด้านดีมาชั่งน้ำหนักด้วย และคุณต้องเปิดใจให้กับเพื่อนใหม่ๆด้วยอย่าปิดตัวเองคิดว่าจะเจออย่างเดิมๆอีก และเห็นด้วยค่ะว่าเมื่อเราทะเลาะกันก็ควรจบแค่นั้น ไม่ยุติธรรมที่จะเล่าเรื่องของเราฝ่ายเดียวโดยที่อีกฝ่ายไม่มีโอกาสเข้ามาแก้ตัว ดิฉันเองเมื่อมันจบแล้วก็เลือกที่จะเก็บเรื่องต่างๆไว้กับตัว ไม่นำความในไปบอกคนอื่น และปลงได้ก็ปลงค่ะ ถ้าเขาเหน็บเราแล้วเขามีความสุข ทำให้ชีวิตเขาดีขึ้น ก็ปล่อยเขาไป อย่าไปจมกับความเสียใจนานๆค่ะ ตัดใจให้เร็วเท่าไร คุณก็จะพ้นทุกข์เร็วเท่านั้น อย่าไปกำไว้ค่ะ แบมือออกเราก็จะหายเจ็บ ทุกข์อยู่ที่ใจเราจริงๆนะ ห้องแม่บ้านเป็นกำลังใจให้ค่ะ สาวๆในนี้น่ะใจดีทุกคน ใครไม่สบายใจเข้ามาเถอะ ดิฉันเองก็สิงอยู่นี่แหละอบอุ่นดี มีของกินด้วย มีดอกไม้ มีขนม มีอาหาร เข้ามาแล้วสบายใจดี จากคุณ : Gisele เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 03:49:47

ความคิดเห็นที่ 15 คุณเรือ  ดิฉันเข้ามาช้ากว่าใครเค้าเพื่อน  ก็ยุ่ง ๆ เรื่องหย่านะคะ  ไหนจะเรื่องสุขภาพอีก  หวังว่าคงยังไม่สายเกินไป อยากจะเล่าให้ฟังว่า  เมื่อปีที่แล้ว  ดิฉันผิดใจกับเพื่อนสนิท กรณีก็คงคล้าย ๆ คุณเพราะเป็นเพื่อนชาย สนิทกันมาก คุยกันได้ทุกเรื่อง  แม้จะอยู่คนละประเทศแต่ก็ยังติดต่อกัน  เกิดผิดใจกันขึ้นมาเรื่องหนึ่ง  สามีดิฉันก็ยุแยงตะแคงรั่วให้เลิกคบเลย  แต่บอกตรง ๆ ดิฉันทำใจไม่ได้นะ  รู้จักเพื่อนคนนี้มาก่อนสามีอีก  รักกันมาก  รักไปถึงครอบครัว ภรรยา ลูก ๆ เค้าด้วย   เค้าง้อมา  ดิฉันก็ไม่ยอมนะ  ก็คงเป็นเหมือนคุณมั้ง  ตอนนั้นอีโก้คงขึ้นระดับพีค  แต่ไป ๆ มา ๆ ดิฉันก็มาคิดได้เองแหละ  จะยอมเสียเพื่อน  หรือจะยอมขอโทษ  (ทั้ง ๆ ตัวก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองผิดมากเท่าไหร่)  ในที่สุดก็เข้าใจกัน  พอได้ไปเจอกันที่ฝรั่งเศส  ต่างคนต่างขอโทษซึ่งกันและกัน  ก็จบลงไปด้วยดี  ดิฉันเองคิดย้อนไปก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมโมโหได้ขนาดนั้น  ทั้ง ๆ ที่ปรกติกับเพื่อนนี่ดิฉันไม่เคยเลยนะ  ใจเย็นมาก ดิฉันยอมเสียอีโก้ ความหยิ่ง อะไรทั้งหลายแหล่  กองไว้ตรงนั้นแหละ  ในเมื่อเรารักใคร  เราก็ทำดีที่สุดนะ  ไม่ว่าเพื่อนหรือแฟน  สามี  ดิฉันน่ะได้ชื่อว่า "เจ๊ง้อ" เลยแหละ  แต่ว่าการง้อก็มีลิมิตนะ  หากเราคิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว ทำเต็มที่แล้ว  มันยังไม่ได้  เพราะเราทำอยู่ฝ่ายเดียว  อย่างนี้ก็ต้องทำใจค่ะ ปล่อยวางบ้างนะ  ทิฐิมานะอะไรต่าง ๆ น่ะ  มันมาบดบังตา บดบังใจ ทำให้เรามองอะไรผิดไปจากความจริงมาก ๆ  ความโกรธ ความโมโห  มันมาเมื่อไหร่  ก็ต้องพยายามหาทางกำจัดมันไป  ใจเราจะไม่เป็นสุขค่ะ  ดิฉันเองก็ผ่านเรื่องร้าย ๆ มามาก  คุณแป้งจะรู้ดี  หากดิฉันไม่ปล่อยวาง  ป่านนี้เข้ารพ.บ้าไปแล้ว  จริง ๆ นะ พยายามคิดถึงความดีของเค้าให้เยอะ ๆ นะคะ  จะได้เอามาหักกลบลบกับความไม่ดี  ชีวิตคนเราสั้นนัก  อย่าให้ทุกอย่างมันสายเกินไปแล้วค่อยมาเสียใจนะคะ   จากประสบการณ์จริงค่ะ จากคุณ : Amber n the Gang เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 05:33:09

ความคิดเห็นที่ 16 เป็นกำลังใจให้ค่ะคุณเรือน้อยสามลำ I wish I were in your area..I'm looking for a house. จากคุณ : nuchnapang เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 07:18:50

ความคิดเห็นที่ 17 เอ้อ..ขอเม้นท์หน่อยนะ ส่วนตัวไม่เชื่อเรื่องplatonic friendship ในขั้นที่สนิทกันมากๆๆๆอย่างที่จขทเล่านะ ไม่เชื่อในแง่ว่า..ถ้าสนิทกันขนาดนี้ เช่น ไม่สบาย ติดต่อเราแทนที่จะเป็นครอบครัวเขา(นี่คาดว่าเขายังไม่มีภรรยานะในตอนนั้น) ไม่เชื่อว่าจะไม่มีค.รู้สึกในแง่หญิงสาว/ชายหนุ่มอย่างแท้จริงในลักษณะที่สนิทกันขั้นนี้ เพราะ..เคยเห็นและเจอมากับตัวเอง โดยมากหญิงชายที่สนิทกันแบบplatonic (นิยาม'สนิท'กันในที่นี่คือ emotional closenessนะ) กรณีที่ไม่มีอะไรกัน เท่าที่เห็นเพราะฝ่ายใดฝ่ายนึงไม่เล่นด้วย จะด้วยเพราะสาเหตุอะไรก็ตาม โดยเฉพาะกรณีที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง มีsignificant other (ไม่ว่าจะระดับแฟน หรือระดับสามีภรรยา) ยิ่งเป็นไปได้ยากที่ฝ่ายนึงจะ'สนิท'กับเพศตรงข้ามมากกว่าsignificant other ของตัวเอง เพราะถ้าเกิดกรณีแบบนั้นขึ้นมา significant otherคนนั้นจะรู้สึกน่ะ มันเป็นสัญชาติคนเราที่จะรู้สึก..ว่าคู่เราไปมี emotional attachmentกะคนอื่น ..ตกลงไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาอะไร เอาเป็นว่าที่ได้ยินเขาแนะนำกันมาคือ *อย่าไปค้ำประกันใครเด็ดขาด* ไม่ว่าจะพ่อแม่พี่น้อง ยกเว้นแต่ว่าเราสามารถชดใช้ในวงเงินที่ค้ำประกันนั้นได้ จากคุณ : Overseas เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 55 10:13:19

ความคิดเห็นที่ 18 มาอ่านแล้ว เศร้าค่ะ เรื่องบ้านน่าเสียดาย แต่ยังไม่เศร้าค่ะ มันเป็นวัตถุ ซื้อได้ ขายได้ ซื้อใหม่ได้ ถ้าตัดใจได้ไม่ไปผูกติดกับ วัตถุสิ่งของนั้นๆ มันก็ไม่เท่าไหร่ แต่กับเพื่อนนี่สิคะ ยิ่งอายุมากเท่าไหร่ ยิ่งรู้สึกว่า การหาเพื่อนที่ดีซักคน มันช่างหายากมากๆๆๆๆ มากพอๆ หรืออาจจะมากกว่าหาสามีซะอีก 555+ สมัยเด็กเคยดูละครจีน เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด ประมาณนี้น่ะค่ะ ไม่เคยคิดว่า ชีวิตเราจะต้องได้มาพบพาน ดุเด็ดเผ็ดมันเหมือนในละคร เงินทองมันช่างไม่เข้าใครออกใครเสียจริงๆ คิดซะว่า ของคุณยังโชคดีที่มีทางออกค่ะ คือ ขายบ้านแล้วมันจบ ส่วนเรื่องความสัมพันธ์กับเพื่อน อันนี้ไม่ขอออกความเห็นนะคะ แต่ของแอนน่ะ มันยังไม่จบเลยค่ะ คนนึงฟ้องกันไปๆมาๆ ตอนนี้เข้าปีที่ 7 แล้ว เปลี่ยนผู้พิพากษามาเป็นคนที่ 4 แล้วค่ะ ยังไม่จบเลย กับเพื่อนอีกคน ต้องใช้คำว่า เราคิดว่าเขาเป็นเพื่อนมากกว่า ก็จบด้วยเรื่องศาลเช่นกัน แต่คดีจบแล้ว อีกคน หนีหนี้ ตอนนี้ไม่รู้ไปไหนละ ขอให้เรื่องของคุณผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ จากคุณ : Annachen เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 55 15:17:44

ความคิดเห็นที่ 19 คิดเสียว่า ขายไปเสียเพื่อทำลายพันธนาการที่เรามีต่อเขาไว้ค่ะ ความรัก ไม่ได้เกิดขึ้นครั้งเดียว คนเรารักได้หลายๆครั้ง เหมือนกับ ความรักที่คุณมีต่อบ้านหลังนี้ ประเดี๋ยวไปเจอบ้านหลังใหม่ที่ถูกใจกว่าเดิม คุณก็อาจจะรักมากกว่าบ้านหลังนี้ และมีความภูมิใจมากกว่าเพราะมันเป็นกรรมสิทธิ์ของคุณแต่ผุ้เดียว คุณเป็นคนเข้มแข็งมากค่ะ ดิฉันไม่รู้จักคุณดี แต่เคยอ่านเรื่องของคุณผ่านๆตามบลอกบ้าง คุณเป็นคนเก่งคนหนึ่งค่ะ อย่าให้ "อะไร" แค่นี้มาฉุดคุณได้ จากคุณ : yinnerella เขียนเมื่อ : 28 พ.ค. 55 00:42:38