|
จริงๆแล้วคนไทยดีๆมีอยู่ในทุกสังคมแหละครับ เพียงแต่ว่าคนไทยที่ผมเคยเจอมาที่ซิดนีย์มีสิ่งที่ทำให้รู้สึกไม่น่าคบหาต่อเนื่องในระยะยาวดังนี้ครับ (1)คนไทยหลายคนชอบชวนเข้าสังกัดวัดฯเช่นDMK เพื่อประโยชน์ในการระดมทุน หากไม่เข้าพวกด้วยก้อคือไม่ใช่คนรู้จักกันหรืออาจกลายเป็นศัตรูกันได้ (2)คนไทยหลายคนชอบชวนเข้าสังกัดธุรกิจขายตรงแบบลูกโซ่หรือขั้นบันได เพื่อขายสมาชิกในราคาแพงกว่าซื้อเองที่เมืองไทย (3)คนไทยบางคนชอบชวนเข้าสังกัดกลุ่มหรือสมาคมซึ่งจัดตั้งขึ้นเพื่อผลประโยชน์แอบแฝงอื่นๆ (4)คนไทยที่มาใหม่กลายเป็นเป้าหมายโดนขอยืมเงิน ถ้าไม่ให้ยืมที่เหลือทั้งกลุ่มก้อจะออกอาการแอนตี้,นินทา,เกลียดเราไปเลย ถ้าให้ยืมก้อต้องทำใจว่าห้ามถามถึง ห้ามทวง ไม่อย่างงั้นก้อจะเกิดอาการดังกล่าวมาข้างต้น (5)คนไทยผู้ใหญ่บางคนสร้างภาพดีเกินจริง (Too good to be true)เก่งในการวางเหยื่อชิ้นเล็กเพื่อตกปลาใหญ่ เพื่อหวังผลประโยชน์บางอย่างเช่นชวนลงหุ้นทำธุรกิจ,ลงทุนในโปรเจ็คของสามีเขา,ชวนมาฝึกงานหรือร่วมงานกันโดยยังไม่มีเงินเดือนจ่ายให้จนกว่าจะหาปลาตัวใหญ่มาติดเบ็ดได้, เกณฑ์คนไปทำงานฟรีช่วยเพื่อนเขาเพื่อหน้าตาในสังคม,ฯลฯ (6)คนไทยผู้ใหญ่บางคนชอบใช้พระภิกษุเป็นเครื่องมือหากิน ไม่มีเงินจ่ายค่าอาหารในร้านอาหารไทย แต่นิมนต์พระมานั่งฉันอาหาร แล้วพอเจ้าของร้านไม่ยอมให้กินฟรี ก้อรอเหยื่อคนรู้จักหรือที่เคยเห็นหน้ากันเข้ามาในร้าน ก้อจะพยายามเรียกให้เข้ามารู้จักกับพระเพื่อให้เขาเหล่านั้นมาจ่ายค่าอาหารให้
ส่วนตัวแล้วรู้สึกว่าคนเราทุกคนในสังคมทักทายกันได้ครับ ทำให้รู้สึกดีว่ายังมีเพื่อนในสังคม เพียงแต่ว่าทุกคนต้องรู้จักขีดเส้นแบ่งเขตแดนให้ชัดเจนไว้ครับว่าห้ามล้ำเส้นในบางเรื่องหรือหลายเรื่อง เห็นด้วยกับความเห็นของจขกทที่บอกว่า "Trust but verify first" สรุปแล้วคือว่าคบเพื่อนดีจำนวนไม่ต้องมากเกินไปนักจะดีสำหรับชีวิตในต่างแดนครับ
จากคุณ |
:
SydneyMan
|
เขียนเมื่อ |
:
4 ส.ค. 55 07:48:57
A:123.243.30.49 X: TicketID:235048
|
|
|
|
|