ความคิดเห็นที่ 1 เข้าไปดูหนังเรื่องนี้กอ่นครับ   ว่าใครๆ ก็หัดกันได้   เราต้องพยายามมองเขาจากนั้นก็เรียนตามเขาไป    แต่อย่าไปกังวลจนเป็นห่วงนะครับ   คนที่เขาเรียนกันสูงๆ เขาคงไม่คิดมากกับเรื่องเช่นนี้   การรับประทานอาหาร  การจับช้อนซอ่มมีด   การแต่งตัว  มันหัดได้ง่ายๆครับ   แม้แต่  audrey helburn ยังหัดให้เป็นผู้ดีได้สบายๆๆๆๆๆ  555 จากคุณ : hollywop เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 00:26:21

ความคิดเห็นที่ 2 อย่าไปคิดว่าแปลก.....คนรวย ๆ คุณหนู  ไฮโซ....จากเมืองไทยไปเรียนเมืองนอก  แต่ทำตัวเหมือนบ้านนอกบ้านอยู่ในดงลึก  เข้ามากรุงเทพ  ฯ............มีมากมาย  มีจริงๆในต่างประเทศอันศิวิไลย์...........ประเภท จับซ่อม  ใช้มีดกินอาหารไม่เป็น ไม่รู้จักเข้าคิว ชอบนินทาผู้อื่นให้คนฟัง อิจฉาคนออกนอกหน้า ชอบอวดร่ำอวดรวย ที่สำคัญ....อยู่อังกฤษ  หรืออเมริกา   หรือออสเตรเลียมาสี่ปี  .....ทำให้อ่อนพูดภาษาไทย  ขณะเดียวกัน ภาษาอังกฤษก็ไม่ได้เรื่อง นี่หรือนักเรียนนอก..........................ฮา.........................ฮา จากคุณ : Detente เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 00:44:43

ความคิดเห็นที่ 3 โดยทั่วไปนับว่าจขกทมีค่อนข้างจะสมบูรณืแล้วครบแล้วคือ รวย เรียนดี และรูปสวย ความเห็น ความเห็นล้วนๆ ไม่มีทัศนคติ ความรวยจากการขายที่ดินบรรพบุรุษและความรวยที่ได้จากการถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งหรือลอตโตไม่ต่างกันมาก คือคนรวยเหล่านี้มักจะไม่มีพื้นฐานทางการเงินที่ดีมากโดยเฉพาะคนรวยด้วยการถูกลอตเตอรี่จึงมีคำพูดกันจริงๆว่า "สามล้อถูกหวย" เศรษฐีเหล่านั้นมักจะหาเงินไม่เป็นและเก็บเงินไม่อยู่ มีตัวอย่างนับไม่ถ้วนที่ผมเห็นชัดๆก็คนอิสลามขายที่ดินที่กระบี่ได้เงินมาคนละหลายล้าน ไม่กี่ปีเงินก็เกลี้ยง ใกล้เข้ามาอีกนิดเจ้าของที่ดินแถวหัวหมากหลายราย หรือแถวช่องนนทรีตอนที่เขาขายที่ตัดทางด่วนใหม่ ใครจะคิดว่าคนรุ่นหลานจะต้องมาขายตั๋วรถเมล์ ไกลออกไปถึงเมืองนอก ลองค้นคว้าดูว่าพวกที่ถูกลอตโตทั้งหลายตอนท้ายเป็นอย่างไรบ้าง คนญี่ปุ่นเป็นชาติที่ถือว่าติดกับแหล่งกำเนิดมาก(tie to the land)การขายที่บรรพบุรุษถือว่าเสียเกียรติ บางครั้งเขาจะยอมขาดทุนในแง่ของเศรษฐกิจเพื่อที่จะรักษาความหยิ่งอันนี้ไว้ ผมมองว่าในอนาคต เจ้าของที่จะถูกชักจูง(จะว่าถูกหลอกก็ไม่ได้) ให้รวยโดยการขายที่ดินแล้วมาอยู่คอนโดหรูๆในเมืองหลวงหรือเมืองอื่น โดยเฉพาะคนในภาคอิสาน ทำไมอิสานคิดเอาเอง ผมไม่ได้รวยสักกะหน่อยหนึ่ง แต่เห็นจขกทตั้งกระทู้แบบนี้ก็เลยอยากจะแนะนำ ตามประสาคน..อะไรก็ว่าไป 1.ในอนาคตอย่าให้ชาวบ้านพูดว่า บรรพบุรุษทิ้งสมบัติไว้เยอะ แต่ลูกหลานรักษาไว้ไม่ได้และไม่เติบโต 2.ไม่ต้องเปลี่ยนรสนิยมหรือเปลี่ยนแปลงชีวิตเป็นผู้ดีแล้วแสดงให้คนเขารู้ว่ารวย คนรวยโดยการขายสมบัติเดิมมักเป็นแบบนั้นนะคือต้องแสดงให้คนรู้ มักจะอารมภ์หงุดหงิดกับคนจน ใช้ชีวิตให้เป็นธรรมดาที่สุด พึงระวัง 3.นอกจากจะฉลาดในหนังสือแล้ว ต้องฉลาดอย่างอื่นด้วย รักษาสมบัติเดิมให้ได้ 4.ต้องเป็นคนดีให้ได้ 5.ผมไม่เคยเห็นคนต่างจังหวัดขายที่ได้เป็นร้อยล้านนะ และอยากจะบอกว่าร้อยล้านปัจจุบันนั้นมาก มีเครื่องดูดเยอะ หมดได้ไม่ยาก หวังดีนะนี่ที่มาเสี่ยง เลี้ยงก๋วยเตี๋ยวผมสักชามซิ อิอิ จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 01:33:22 A:98.231.188.19 X: TicketID:105627

ความคิดเห็นที่ 4 ร้อยล้านปัจจุบันนั้นมาก แก้เป็น ร้อยล้านปัจจุบันนั้นไม่มาก จากคุณ : . เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 01:36:47 A:98.231.188.19 X: TicketID:105627

ความคิดเห็นที่ 5 หนูคะ ถ้า "คุณชาย" เขาจะชอบหนูจริงๆ หน่ะ เขามองข้ามเรื่องอื่นไปหมดนั่นแหละ เรื่องบุคลิกภาพสามารถฝึกกันได้นะคะ เรื่องมารยาทในการนั่งโต๊ะอาหารการรับประทานอาหารของชาติต่างๆ มารยาทในการดื่ม สามารถฝึกกันได้ค่ะ หรือเรื่องแต่งตัว ถ้าคิดว่ารสนิยมของตัวเองยังไม่ดีพอ สิ่งต่างๆ เหล่านี้ที่คุณกังวล สามารถฝึกได้ค่ะ หนู จขกท. เนี่ย เป็นคนน่ารักนะ เพราะเป็นคนที่รู้จักวิเคราะห์ตัวเอง และเงินไม่สามารถเปลี่ยนคุณให้กลายเป็น "เศรษฐีใหม่" ได้ "เศรษฐีบ้านนอก" หน่ะ น่ารักกว่าเศรษฐีใหม่นะคะหนูเจ้าของกระทู้ ท่านผู้อ่านท่านใด จำละครไทยสมัยเมื่อราวๆ 25 ปีที่แล้ว เรื่อง "สาทร-ดอนเจดีย์" ได้บ้างคะ ที่นักร้องคุณ สุเทพ ประยูรพิทักษ์ ที่ร้องเพลงหิ่งห้อย ร้องแล้วต้องส่ายก้นทำเป็นหิ่งห้อยหน่ะค่ะ คุณสุเทพ เล่นเป็นพ่อ คุณญาณี จงวิสุทธิ์ เล่นเป็นแม่ ครอบครัวจากสุพรรณ ขายที่ดินได้ จึงย้ายมาอยู่กรุงเทพฯ อยู่ย่านสาทร มาอยู่ติดกับบ้านเศรษฐีผู้ดีเก่าเจ้ายศเจ้าอย่าง แล้วต่อจากนั้นจะเป็นอย่างไร ก็ฮาสิคะ เพราะสาทร-ดอนเจดีย์ เป็นละคร ตลกซิทคอมชวนหัว ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดเรื่อวหนึ่งในยุคนั้นเลยทีเดียว จำได้ว่าฉายทางช่อง 9 และ บริษัทไนท์สปอตเป็นผู้สร้าง ช่วงนั้นละครไนท์สปอตดังมาก เพราะเป็นละครปัญญาชนไม่น้ำเน่าแหวกแนวของวงการ ละครหลังข่าวของเมืองไทย ___________________________ ถ้าเป็นที่เมืองไทยเนี่ยหลายๆ คนเขาไปปรับบุคลิกภาพกันที่สถาบันจอห์น โรเบิร์ตพาวเวอร์ นะคะ สถาบันที่เจ้าของ สถาบันเป็นพี่เลี้ยงให้กับ คุณปุ๋ย ภรณ์ทิพย์ ตอนไปประกวดนางงามจักรวาลที่ใต้หวัน คุณประนม ถาวรเวช เจ้าของ สถาบันเป็นคนสอนคุณปุ๋ยยิ้ม ว่าจะยิ้มอย่างไรดี ถึงจะเข้ากับหน้าตาและบุคลิกของเธอนะคะ ส่วนเรื่องมารยาทบนโต๊ะอาหาร ติดต่อตามโรงแรมห้าดาวในเมืองไทยได้เลย ไปลองทานอาหารตามโรงแรมเก่าแก่ เช่นดุสิตธานี และ โอเรียนเต็ล และให้พนักงานสอนค่ะ ขอห้องส่วนตัวติวตัวต่อตัวเลย หรือหนังสือหน่ะ มีแนะแนว ในการกินอยู่ การแต่งกาย มารยาทสังคมต่างๆ เยอะแยะนะคะ คุณประนม ถาวรเวช เจ้าของสถาบันจอห์นโรเบิร์ตฯ ที่เมืองไทยก็เคยเขียนหนังสือพวกนี้หลายเล่ม หรือ ตามนิตยสารเช่นนิตยสารดิฉัน มีคุณหญิงท่านหนึ่ง เขียนคอลัมน์เรื่องมารยาทสังคมนะคะ หรือสาวไฮโซนักเรียนนอกอดีตนักเรียนโรงเรียนฝึกกุลสตรีของสวิทเซอร์แลนด์อย่างคุณพาย-ภัทรียา ณ นคร เธอก็เขียนคอลัมน์มารยาทสังคมต่างๆ ลงในนิตยสารเปรียว และมีรวมเล่มด้วย แต่ที่ประเทศที่คุณหนู จขกท. อยู่ คุณคงต้องเสาะหาเองนะคะ ว่ามีโรงเรียนหรือมีคอร์สสอนพวกนี้ไหม พี่จะเล่าให้ฟังว่า ฝรั่งบางคนหน่ะนะคะ ที่มาทำงานเมืองไทย แล้วไปหลงรักสาวไทยเข้า ฝรั่งเรียนสูงๆ ทำงานดีๆ หลงรักอีสาวบ้านนอกบ้านนา ฝรั่งหลายๆ คนหน่ะ เขาส่งภรรยา หรือส่งแฟนคนไทยไปเข้าคอร์สของจอห์น โรเบิร์ตนะคะ แล้วส่งให้เรียนภาษาอังกฤษ จากนั้นส่งให้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยเอกชน หรือตามมหาวิทยาลัยเปิด เสื้อผ้าเครื่องแต่งตัว รองเท้า กระเป๋า เครื่องประดับ ก็พาไปซื้อใหม่ ที่ดูดีมีรสนิยมไม่เว่อร์ ฝรั่งบางคนหน่ะ เขาพาแฟน หรือพาภรรยาคนไทย ไปโมดิฟายกันแบบนี้ เพื่อที่เวลาพาไปเข้าสังคมแล้วจะได้ไม่อายใครค่ะ คุณฮอลลี่ฯ คห. 1 เล่าถึงออเดรย์ เฮ็พเบิร์น จากเรื่อง มายแฟร์ เลดี้ ทำให้ดิฉันนึกถึงภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดเก่าแก่อีก เรื่องหนึ่งคือเรื่อง ซาบรีน่า ค่ะ ที่ลูกสาวของคนขับรถประจำบ้านเศรษฐีถูกเจ้าของบ้านคือพ่อของพระเอกสองคนพี่น้อง ส่งลูกสาวของคนขับรถไปเรียนแฟชั่นที่ปารีส พอเธอกลับมาอเมริกากลายเป็นสาวทันสมัยไฉไลเก๋เฉียบนำแฟชั่น เป็นต้องตาต้องใจแก่สองพี่น้องลูกชายเจ้าของบ้านโดยเฉพาะคนน้องที่ไม่เคยสนใจเธอมาก่อนทั้งๆ ที่เธอเคยแอบ หลงรักก่อนไปปารีส (แต่ก่อนไปปารีสยังไม่สวย ไม่เก๋) _ซาบรีน่า เป็นหนังฝรั่งที่น้ำเน่ามาก แต่เป็นหนังเก่าแก่ และสร้างมาสองครั้งแล้ว ตอนที่สร้างครั้งแรก สาวที่เล่นเป็นซาบรีน่า ก็คือ ออเดรย์ เฮ็พเบิร์น นี่แหละ ขนาดว่าน้ำเน่านะ แต่เราเคยดูทั้งสองเวอร์ชั่นเลย และชอบเวอร์ชั่นเก่าที่ออเดรย์ เฮ็พเบิร์นเล่นมากกว่า เพราะเธอสวยมาก และหนังก็คลาสสิค โบร่ำโบราณดี จากคุณ : Been there, done that! เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 01:40:30 A:218.212.245.191 X: TicketID:357481

ความคิดเห็นที่ 6 อ้อ ลืมบอกไปว่า ถ้าคุณอยู่เมืองไทยหน่ะ ไม่ต้องกังวลว่าจะแต่งตัวไม่เป็นเลยนะคะ เพราะที่ห้างเซ็นทรัลชิดลมหน่ะ เขามีคุณหนูลูกผู้ดีนามสกุลเก่าแก่ หรือคุณหนูนักเรียนนอกเก๋ไก๋ลูกคนรวย ทำงานในตำแหน่งที่ปรึกษาในเรื่องการ แต่งกายให้ลูกค้านะคะ เขาจะพาคุณไปดูของ ลองของ จัดข้าวของให้คุณครบเซ็ตค่ะ คุณมีหน้าที่ลองสินค้าและ จ่ายเงินเท่านั้นค่ะ ส่วนทรงผม ถ้าจะกลัวว่าเชย เข้าร้านดีๆ ดังๆ ไปเลยค่ะ ประเภทค่าตัดหัวละ 200 ยูเอสดอลล่าร์ หรือ 100 กว่าปอนด์ หรือ 100 กว่ายูโร ตัดไปเลยค่ะ ไปตามย่านหรูๆ ดีๆ แพงๆ ตัดกับพวกระดับไดเร็คเตอร์ ไปเลยค่ะ หรือพวกซีเนียร์ แฮร์สไตลลิสท์ที่มีประสบการณ์สูงๆ ลองหาดูนะคะ ว่าประเทศที่คุณอยู่มีบริการแบบนี้ไหม อ้อ และบรรทัดท้ายๆ นี้ พี่มีคำเตือนค่ะ ว่า ให้เป็นตัวของตัวเองค่ะ ฝึกมารยาทได้ ปรับปรุงการแต่งกายได้ ปรับปรุงบุคลิกภาพได้ แต่ต้องไม่สูญเสียจิตวิญญาณดั้งเดิมของตัวเองนะคะ ห้ามแอ๊บ ห้ามดัด ห้ามจริตค่ะ เพราะมันจะไม่เป็นธรรมชาติ เพราะคนที่เขาดูออกเขาดูรู้ค่ะ ถ้าจะทำต้องทำให้เนียน ให้พริ้วค่ะ ถึงจะเป็นธรรมชาติ จากคุณ : Been there, done that! เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 01:49:30 A:218.212.245.191 X: TicketID:357481

ความคิดเห็นที่ 7 สมัยนี้ถ้ามีเงินสดไม่ถึงห้าร้อยล้าน ก็ไม่ถึงกับเป็นเศรษฐีนะ ไม่ต้องไปปรับตัวเพื่อคนอื่นอะไรมากมายหรอก ถ้าเขารับความเป็นตัวตนของเราไม่ได้ ก็ไม่ต้องไปคบ สิ่งที่น้องควรจะมีคือ ความมั่นใจในตัวเอง จากคุณ : Intania (BenzSiam) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 02:29:31

ความคิดเห็นที่ 8 เข้าใจว่าตอนนี้ยังเรียนอยู่ เอาเรื่องเรียนเป็นความสำคัญอันดับแรกไว้ก่อน ส่วนเรื่องแอบชอบใคร ก็ปล่อยให้เป็นไปตามทางของมันจะดีกว่า ความรู้เป็นอาภรณ์ที่สวยงามและมีค่ามากที่สุด จะทำให้ จขกท พ้นจากสภาพบ้านนอกได้ และทำให้ตัวเองมีคุณค่า แม้แต่ในสายตาผู้อื่น ความสวยภายนอก อย่างฉาบฉวย มันหลอกสายตาคนอื่นได้แค่ชั่วครั้งชั่วคราว จากคุณ : Been nowhere, done nothing! เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 04:06:31 A:71.189.251.57 X: TicketID:363495

ความคิดเห็นที่ 9 ที่บอกว่า ไม่ได้ดูถูกใคร หรือดูถูกตัวเอง แต่เพราะความคิดว่าเราบ้านนอก เศรษฐีใหม่นะ ไม่ใช่คนเมือง ก็เหมือนกับการที่เราตั้งป้อมไว้แล้วว่า คนอื่นดีกว่าเรา มันมาจากการขาดความมั่นใจค่ะ อย่างที่คนอื่น ๆ เคยพูดไว้ว่า ไม่มีใครดูถูกเราได้ เท่ากับเราดูถูกตัวเองค่ะ ปัญหาเรื่องพวกนี้  .. มาจากการดูละคร ดูหนัง ที่นำเรื่องความใสซื่อ การใช้ข้าวของ การแต่งตัวตามท้องถิ่นของคนต่างจังหวัดมาเป็นเรื่องชวนหัว หรือวัฒนธรรม ความเชื่อที่ว่า ขนบธรรมเนียม ภาษาสำเนียงท้องถิ่น ไม่เด่น หรือสูงส่ง เท่าวัฒนธรรมคนเมือง โดยเฉพาะเมืองหลวง  คือ อะไร ๆ เราก็สู้เขาไม่ได้ใช่หรือเปล่าคะ จึงเป็นที่มาของปมคนจน ไม่ใช่ไฮโซ จะบอกอะไรให้นะคะคุณเจ้าของกระทู้   "ทุก ๆ คนเป็นเจ้าหญิง เจ้าชายในแบบฉบับของตัวเอง"ค่ะ คนไทยก่อนนั้นก็คิดว่าตนไม่ทัดเทียมทางมารยาท ทางวัฒนธรรม เราก็ต้องส่งลูกหลานมาเรียนต่างประเทศ ... นำเอาวัฒนธรรมการใส่หมวก นุ่งเสื้อนอก ผูกเน็กไท ฯลฯ มาใช้ในเมืองร้อน ถ้าคุณคิดว่าการฝึกสิ่งเหล่านั้นจำเป็นเพื่อพยายามลบปมตรงนั้น ต่างประเทศนี่แหละคะที่มีที่เรียนมากมาย ไม่อย่างนั้น เขาจะส่งลูกหลานมาต่างแดน เพื่อมาร่ำเรียนทางวิทยาการอย่างเดียวหรือคะ ปัญหาจริง ๆ ดิฉันว่าอยู่ภายในจิตใต้สำนึกมากกว่าค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 04:31:45 จากคุณ : บีพี เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 04:29:11

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้ารักนี้มันใหญ่หลวงยิ่งนัก... แนะนำให้ ทิ้งเรื่องเรียน วางแผนเผด็จศึก ไอ้หนุ่มไฮโซ ไปเลยดีกว่า ของอย่างนี้ ไม่ใช่มีมาให้คว้าได้ง่ายๆ ชวนมาช่วยสอนเรื่องเรียนเป็นการส่วนตัว ให้ได้ไกล้ชิดกันมากๆขึ้น พยายามให้ถูกเนื้อต้องตัวกันบ่อยๆ แต่ต้องทำให้เหมือนบังเอิญนะ ไม่ก็มอมเหล้า หรือ ไม่ก็วางยา หรือไม่ก็ใช้จริตสาวยั่วยวน ชวนกันศึกษาเรื่องอื่น หนุ่มไฮโซ ส่วนมากมักจะทึ่มๆ แต่มีความรับผิดชอบสูง ถ้าแผนสำเร็จ แล้วเสร็จธุระ ก็ชวนเค้าแต่งงานเลยนะ ขอแสดงความยินดีล่วงหน้าจ้ะ... จากคุณ : Been nowhere, done something! เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 04:43:16 A:71.189.251.57 X: TicketID:363495

ความคิดเห็นที่ 11 เกิดเป็นคน  จะรวยหรือจน  ก็ควรมีศักดิ์ศรีของตัวเอง รักและภาคภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองเป็น  ไม่ใช่วิ่งตามรอยเท้าใคร จากคุณ : successfully เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 04:59:35

ความคิดเห็นที่ 12 คุณน้องโพรไฟล์ขนาดนี้ แต่กลับมีเรื่องกังวลไปต่างๆ นานา เราว่าน้องทำตัวอย่างที่เคยเป็นเหอะ แม้ว่าครอบครัวจะมีเงินทองมากมาย แต่ก็ไม่เห็นจะต้องทำตัว "รวย" นี่ เราขอคิดต่างตรงนี้นิดนึงนะ การที่คุณน้องมีทรัพย์สมบัติที่เข้าขั้นเรียกว่า "เศรษฐี" ได้เนี่ย คุณน้องยิ่งต้องระวังตัวให้มาก ถ้าคุณน้องอยากได้คนที่จริงใจมาอยู่ข้างๆ เนี่ย คุณน้องบอกอย่าไปบอกว่าบ้านมีเงินเลย คุณน้องจะได้รู้ว่าใครคิดอย่างเราอย่างไร ปฏิบัติอย่างเราอย่างไรบ้าง ถ้าใครคนนั้นรักคุณน้องจริง ก็ต้องรักในสิ่งที่คุณน้องเป็น ไม่ใช่สิ่งที่คุณน้องมีหรอกนะคะ การที่ครอบครัวมีทุนรอนให้ได้เรียน ให้มีโอกาสที่ดีขึ้น นับว่าเป็นเรื่องดี แต่กระนั้นเลยก็อย่าเผาผลาญ (ให้อะไรไม่คิด ขอเรียกรวมว่าเผาผลาญนะคะ) ให้มันเสียเปล่าไปกับสิ่งไม่จำเป็นเลย ถ้าคุณน้องเอาเงินไปลงทุนกับเสื้อผ้าหน้าผม "มากเกินไป" นัก เมื่อคราวที่โอกาสแห่งลงทุนทางการเงินมาถึง คุณน้องอาจจะมานั่งเสียดายทีหลังก็ได้ ^^ จากคุณ : Living Extreme เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 06:50:52

ความคิดเห็นที่ 13 ส่วนตัว กระทู้นี้ให้ข้อคิดดี ถ้าที่ดินราคาดี เก็บไว้ไม่ได้ทำอะไร ลูกหลานส่วนใหญ่ ไม่มีแนวโน้มจะกลับบ้าน ขายเป็นเงินสดมาแบ่งกัน ทุกคนน่าจะแฮปปี้ ดีกว่าเก็บที่ดินไว้ ไห้วัวชาวบ้านเข้าไปขี้ จากคุณ : newcomer (gpvtu2009) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 06:59:39

ความคิดเห็นที่ 14 แก้ไขปรับปรุงตัวเองได้ ขนาดนางเอกในเรื่อง Pretty Woman เขายังพยายาม Richard Gear ก็เอาอยู่นะ จากคุณ : akebi1 เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 07:32:33

ความคิดเห็นที่ 15 "เวลาเห็นเขาคุยหรือสนิทสนมกับพวกกลุ่มสาวๆลูกคุณหนูไฮโซทีไร เรารู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูกเลย คิดว่าในใจลึกๆ อยากเป็นแบบนั้นบ้าง แต่รู้สึกว่ามันไม่ใช่เรา" ครับ...รับฟังๆ //เอามือตบป่าปุๆ จากคุณ : Ryuichi เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 07:50:19

ความคิดเห็นที่ 16 เอ่มมมม จากคุณ : gift is a present เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 08:18:20

ความคิดเห็นที่ 17 เราว่าเป็นตัวเองเหมือนเดิมก็ดีอยู่แล้วล่ะ เท่าที่อ่านดูเราว่า จขกท ก็มีทุกอย่างพร้อมอยู่แล้วนะ เรียนเก่ง รวย เรื่องบุคลิกภาพภายนอก เอาแค่มีมารยาท เป็นคนดีก็พอ ไม่ถึงต้องโมดิฟายส์เป็นคุณหนูผู้ดีไฮโซขนาดนั้น ถ้าคุณชายเค้าจะชอบ ก็ควรจะชอบในแบบที่คุณเป็น ถ้าคุณเปลี่ยนตัวเองมากมาย จนวันนึงคุณเหนื่อยกับการพยายามทำให้เค้าชอบ แล้วคุณกลับไปเป็นตัวเอง แล้วเค้าไม่ชอบ ก็จบเหมือนกัน มั่นใจในตัวเองนะคุณ จขกท สู้สู้ เราเป็นกำลังใจให้ จากคุณ : Anantaya เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 08:30:50

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านกระทู้นี้แล้ว "จุก"...อิอิ.. ปล. ยังไงก็เอาใจช่วยให้หาทางออกให้ได้ และถ้ารู้สึกว่ารักกันจริง ๆ ก็จงปล่อยให้เป็นไปตามความรู้สึกเถอะค่ะ บางครั้งการเจียมตัว เจียมใจมันก็คือการดูถูกตัวเองดี ๆ นี่เอง ซึ่งบางครั้งก็ทำให้พลาดโอกาสที่จะได้มีความสุขกับความรู้สึกดี ๆ กันไป ยังไงก็อย่าให้กลายเป็นตำนานรักแบบจากกันทั้ง ๆ ที่ความรู้สึกยังค้างคา เหตุผลที่เดินจากมาเพียงแค่กลัวความแตกต่าง และพอจากกันไปแล้ว พอกลับมาเจอกันใหม่อีกรอบในขณะที่อะไร ๆ หลาย ๆ อย่างมันเปลี่ยนไปแล้ว แต่ความรู้สึกที่มีให้กันมันไม่เปลี่ยน แบบนี้มันจะเจ็บหนักกว่าเดิมอีกนะ ตอนนี้ก็ลองพยายามสร้างความมั่นใจและความภูมิใจในตัวเอง แต่คงไม่ต้องถึงกับยอมเปลี่ยนแปลงตัวเองเป็นไฮโซหรูหราตามเค้าหรอก เป็นตัวเราน่ะแหละดีที่สุด และเชื่อว่าน้องมีการศึกษามาขนาดนี้แล้วกับการปรับตัวหรือเรียนรู้เพื่อเข้าสังคมนั้นคงจะไม่ยากอะไรหรอก แต่คงไม่ต้องถึงกับไปพยายามทำตัวไฮโซหรูหราตามกลุ่มเค้าหรอกน่ะ คนที่เค้าจะรักเราต่อให้เค้ารู้ว่าเราจนกว่าเค้าขนาดไหนเค้าก็รักเราได้อยู่ดีน่ะ(อันนี้หมายถึงคนที่เค้ามีจิตใจดีนะ เค้าจะไม่ได้มองถึงเรื่องฐานะหรอก เพราะเค้ามีพร้อมอยู่แล้ว) แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 09:44:02 จากคุณ : JC2002 เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 08:31:00

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านกระทู้แล้วท่อนนึงในเพลงนี้ก็วิ่งในหัวเราอ่ะ เกิดเป็นคนอย่าเห็นแก่ตน.........แหละดี ถึงจะมี ร่ำรวย สุขสันต์.........จนหรือมี ไม่เป็นที่สำคัญ แม้รักกัน พึ่งพา.........อย่าไปตัดไมตรี เกิดมาพึ่งกัน ผิวพรรณ.........ใช่แบ่งศักดิ์ศรี วันนี้เราอยู่.........คิดดูให้ดี ถึงจะจน จะมี.........อย่าไปสร้างเวรกรรม ขืนทำชั่วไป.........อาจต้องใช้กรรมเวร อย่างมงายโลภหลง.........เพราะคงจะเกิดลำเค็ญ สร้างบุญพระท่านคงเห็น.........ร่มเย็น พ้นความกังวล ถึงวิบัติขัดสน ผลบุญนำให้ .........ศีลธรรมมั่นใจ ไม่ต้องไปกังวล.........ถึงจะมีจะจนจะเกิดกุศลดลใจ   พฤษภกาสร         อีกกุญชรอันปลดปลง โททนต์เสน่งคง     สำคัญหมายในกายมี นรชาติวางวาย      มลายสิ้นทั้งอินทรีย์   สถิตทั่วแต่ชั่วดี      ประดับไว้ในโลกา ปล. ชอบ Audrey Hepburn & Julie Roberts ค่ะ ^^ จากคุณ : Gwan เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 09:28:31

ความคิดเห็นที่ 20 ก่อนอื่นน้อง จขกท ต้องแยกระหว่างคุณค่าและความหรูหราออกจากกันและกันค่ะค่ะ ในฐานะที่ตัวเองเป็นคนที่อยู่ในสังคมที่ต่างจากสังคมไทยเรา ตนเองมองว่าสิ่งที่คนรอบข้างในสังคมจะให้การยอมรับไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่า แต่งตัวหรู  ใช้ส้อม มีด บนโต๊ะอาหารได้ดีเลิศ หรือพูดภาษาอังกฤษได้แตกฉานอย่างไม่มีที่ติ  คุณค่าของความเป็นคนมันมีอะไรมากกว่านั้ินค่ะ เพื่อน ผู้ร่วมงานที่ดี ไม่มีใครเอาพฤติกรรมที่ไม่ใช่เป็นสิ่งที่ผู้นั้นเติบโตมาด้วย มาดูแคลน หรือแสดงกิริยาที่ส่อถึงการดูถูก มานั่งดูเป็นเรื่องตลก  สำหรับตนเองนั้นเมื่อต้องไปร่วมโต๊ะอาหารกับงานทางการครั้งแรก  ลักษณะปรากฎแน่นอนเหมือนแกะดำในกลุ่ม แต่ในเรื่องของนามธรรมนั้นไม่มีปัญหา  ตอนนั้นก็ถามเพื่อนบนโต๊ะเลยว่าใช้ยังไง ใช้ไม่เป็น เพื่อนๆก็สอนค่ะ ไม่มีใครมองการใช้ ส้อม  มีดไม่เป็นว่ามันเป็นเรื่องตลก บุคลิกภาพเป็นเรื่องที่ปรับกันได้ไม่ยากนัก การเรียนรู้เรื่องการเข้าสังคมที่แตกต่างเป็นเรื่องที่ดีค่ะ แต่อย่าปล่อยให้สังคมนั้นๆมาเปลี่ยนคุณค่าและสิ่งที่ดีที่มีอยู่ในตัวเราไป ขอให้น้องตั้งใจเรียนและเรียนสำเร็จไวไวค่ะ จากคุณ : jinjung เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 09:29:39

ความคิดเห็นที่ 21 ในนี้มีแต่ความเห็นดีดี ทั้งนั้นเลยนะคะ หลายๆความเห็นให้คำแนะนำที่มีประโยชน์มากและนำไปใช้ได้จริงๆ ค่อยมีกำลังใจขึ้นเยอะ และมองเห็นคุุณค่าของตัวเองมากขึ้นด้วยค่ะ จากคุณ : จขกท (myprincess) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 09:47:13

ความคิดเห็นที่ 22 เป็นตัวของตัวเอง ตั้งใจเรียนก่อน ไม่ต้องไปแข่งอะไรกับเขานะคะ คิดถึงข้อดีของตัวเองเยอะๆ ภูมิใจในตัวเองเยอะๆ จะได้มีความสุข จากคุณ : คนเลี้ยงแกะปริศนา เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 10:15:48

ความคิดเห็นที่ 23 Just be yourself ดีที่สุดครับ  อย่าพยายามเป็นอะไรที่ไม่ใช่เรา มนุษย์จะปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมและสถานที่ได้เอง  ไม่ต้องห่วง จากคุณ : Techie เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 10:23:10

ความคิดเห็นที่ 24 น้องเจ้าของกระทู้คงอายุยังน้อย ถึงได้รู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจแบบนี้ บุคลิกภาพ การแต่งตัว รสนิยม มารยาทแบบผู้ดีต่างๆ ของพวกนี้มันอยู่ที่การเรียนรู้ เมื่อไม่ได้อยู่ในสังคมแบบเขามาก่อนก็ทำไม่เป็นเป็นธรรมดา ถ้าอยากทำเป็นก็หัดเอา ถ้าไม่ทุ่มเทขนาดไปเรียนก็หาอ่าน หาดู ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็ทำได้เอง สาวๆคนอื่นเขาทำเป็นก็เพราะเขาเห็น เขาอยู่ในที่แบบนั้น ถ้าอยากอยู่ในที่แบบเขาบ้างก็ลองหัดดู มันก็จริงที่ว่า มันเป็นแค่เรื่องภายนอก แต่เรียนรู้ไว้ก็ไม่เสียหลาย แค่เตือนตัวเองไว้ว่ามันของนอกตัว เปลือก ไม่ใช่แก่น อย่างดิฉันก็คนบ้านนอก เมื่อก่อนมาเรียนนอกก็ไม่ได้สนใจอะไรวัฒนธรรมอเมริกามากมาย แต่ตอนนี้เป็นแม่บ้าน ก็ต้องเรียนรู้ บ้านเขาจัดกันยังไงถึงจะดูดี ทำยังไงมันถึงจะเข้ากัน ผ้าม่านมันมีกี่แบบ ผ้าปูมันต้องเป็นยังไง ไอ้ flat  sheet, fitted sheet, bed skirt, duvet, comforter มันเป็นยังไง ก็บ้านเราไม่มีนิ ไม่เห็นจำเป็น ปูไปก็นอนได้เหมือนกัน แต่ทีนี้มาอยู่บ้านเมืองฝรั่ง ก็ต้องเรียนรู้ว่าเขาจัดกันยังไง ก็สนุกดีนะ อ่านไป ชอปปิ้งไป ก็ต้องท่องไป ของนอกกาย ไม่มีก็ได้ ไม่งั้นหมดหลายตังค์แน่ ก็เรียนรู้ไป ไม่เห็นต้องน้อยเนื้อต่ำใจตัวเอง ถ้าหาอ่าน ทำดูแล้วไม่ชอบก็เลิกทำซะ ถ้ามีเวลาว่างๆ ดิฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าไอ้การกินอาหารแบบเป็นคอร์ส มีมีดส้อมหลายๆอันนี่มันเป็นยังไง แต่ไม่มีเวลาว่าง ไม่มีงบประมาณและไม่มีความจำเป็น เลยไม่ต้องทำ ส่วนเรื่องหนุ่มแนะนำว่าอย่าไปหาให้ห่างตัวเยอะ อาจจะชอบเขาเพราะต่างออกไปจากที่เคยเจอ ทำให้หลงไหล แต่ถ้าต่างมากๆ อยู่ด้วยกันจะปวดหัว สามีดิฉันฝรั่งก็จริง แต่บ้านนอกเหมือนกันค่ะ คุยกันเข้าใจง่าย ตอนจีบกันฟ้าร้องครืนคราน สามีดิฉันยังชอบออกไปฟังเสียงฟ้าร้อง ดิฉันนึกว่าทำไมรู้ว่าเราชอบฟังเสียงฟ้าร้อง มานึกได้ทีหลัง คงเพราะเป็นคนบ้านนอกเหมือนกันนี่เอง ไว้อายุมากขึ้น เจอคนหลายแบบ มีประสบการณ์ เข้าใจโลกมากขึ้น อาการน้อยเนื้อต่ำใจมันจะไม่เกิดขึ้นง่ายๆอย่างงี้หรอก จากคุณ : โตช้าแก่เร็ว เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 10:29:00

ความคิดเห็นที่ 25 ตามคห 7 เลยจ้า ทำตัวแบบเดิม นิ่งๆ ไม่ต้องพยายามแสดงออกให้คนอื่นรู้ว่ารวยน่ะดีแล้ว เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด มารยาทดีๆ นิสัยน่ารักก็เพียงพอแล้ว เรื่องการแต่งตัว อันนี้เราเห็นว่าค่อนข้างสำคัญ จะแต่งตัวอะไรใหม่ซื้ออะไรใหม่ remember, less is more คะ การแปะแบรนด์เนมทั้งตัวแบบประโคมเข้าไปแบบสาวจีนอันนี้คนอื่นจะว่าได้ว่าเงินซื้อรสนิยมไม่ได้ พวกเสื้อผ้าแบรนด์การคัตติ้งมันจะดีกว่าอยู่แล้ว ไม่ต้องซื้อแบบปะพะยี่ห้อติดหน้าอกแบบว่ากลัวคนอื่นไม่รู้ เพื่อนเราที่อังกฤษแต่ละคนก็รวย เราก็เข้่าสังคมกับเค้าได้นะแม้ว่าจะไม่เรียกตัวเองว่ารวย คือไม่สามารถซื้อกระเป๋าแบรนด์เนมได้เดือนละใบสองใบแบบเค้า อยากได้ต้องเก็บเงินเองจากค่าขนมส่วนตัวพ่อแม่ไม่สนับสนุน แต่ละคนแต่งตัวไม่ได้ลายพร้อยเลย แต่เสื้อผ้าแต่ละตัวยี่ห้อดัง เพื่อนเราคนนึงถึงขั้นไม่ชอบหลุยส์ เพราะว่าเป็นยี่ห้อที่หิ้วแล้วใคร ๆ ก็รู้ เค้าชอบยี่ห้อที่ไม่ได้ปะยี่ห้อแต่คนที่รู้จักมองออกว่าเป็นยี่ห้ออะไรมากกว่า และเค้าจะไม่ทำตัวให้เพืีอนที่ไม่รวยเท่ารู้สึกว่าเค้าแตกแยกแต่อย่างใด คนที่ทำแบบนั้นมีแต่พวกรวยไม่จริง ถ้าจะรวยเป็นคนรวยแบบนี้ดีกว่าค่ะ อย่าอวดแบบสาว ๆ พวกนั้นเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 10:47:54 จากคุณ : PuppyPower เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 10:46:49

ความคิดเห็นที่ 26 ถูกใจ คห ที่ #7 Been Nowhere.. มาก ผู้ชายดีๆหายากนะสมัยนี้ เขายังว่าผู้หญิงที่ประสพความสำเร็จในชีวิตคือคนที่สามารถจับผู้ชายดีๆให้มาอยู่ในกำมือได้ อยากจะบอกแบบลุ่นๆให้ตีหัวลากเข้าถ้ำ หรือใช้มารยาร้อยแปดเล่มเกวียน แต่ก็คิดว่าคุณคงเป็นคนเรียบร้อย แนะอย่างนี้เห็นจะไม่สำเร็จ เห็นจะต้องปล่อยให้คุณนั่งรำพึงรำพันต่อไป จากคุณ : PatPDX เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 11:13:43

ความคิดเห็นที่ 27 เคยดูละครเรื่องแม่พลอยหุงไหมคะ เพลงประกอบละครท่อนหนึ่ง ร้องว่า "ไม่ใช่เพชรแท้ แค่พลอยหุง จะแต่งจะปรุงยังไงก็แค่พลอย ไม่เลิศลอย ไม่งามเด่นเหมือนเพชรจริง" ถ้าคุณคิดจะเลียนแบบคนที่เขา born to be โดยการปรุงแต่งภายนอกให้เหมือนเขา สิ่งที่คุณเป็น จะเป็นได้แค่ของก็อปปี้ และคุณจะกลายเป็นตัวตลกในสังคมของพวกเขา พี่แนะนำให้คุณอ่านหนังสือสมบัติผู้ดีนะคะ ในกูเกิ้ลมี สิ่งนี้จะเป็นการเปลี่ยนแปลงจากรากฐานของกิริยา ที่เขาว่ามันเป็นสิ่งส่อสกุล ทุกคนสามารถเป็นผู้ดีได้โดยเสมอกัน อ่านและนำไปปฏิบัติ ถ้าทำได้ พี่รับรองว่าคุณจะชอบตัวเองมากๆ และคนอื่นก็จะชอบคุณ ความแตกต่างคือความสวยงามบนโลกใบนี้ เป็นในสิ่งที่คุณเป็นน่ะดีที่สุดและเหมาะที่สุดแล้ว รสนิยมเป็นเรื่องที่สอนกันไม่ได้นะคะ คุณต้องชอบสิ่งใดสิ่งหนึ่งจากใจของคุณเอง คุณต้องรู้ว่าทำไมคุณเลือกสิ่งนั้น และสิ่งที่คุณเลือกใช้ สิ่งที่เลือกเป็น ก็จะสะท้อนตัวตนของคุณ เป็นผู้หญิง ขอให้รักษาความสะอาด มีผมนุ่มสลวย เป็นมันเงา ผิวพรรณนุ่มเนียน ละเอียด กลิ่นกายหอมสะอาดตามธรรมชาติ มีรอยยิ้มพิมพ์ใจ กิริยามารยาทสุภาพ รักษารูปร่างให้สวยงาม มีสุขภาพดี มือเท้าสะอาด ฟันฟางไม่มีคราบพลั๊ก ปากไม่มีกลิ่นไม่พึงประสงค์ เท่านี้พี่ว่าเสน่ห์มันเกิดด้วยตัวของตัวเองแล้วนะคะ ถ้าคุณชอบตัวเองมากพอ บุคลิกภาพคุณจะเปลี่ยนไปอัตโนมัติ รักในสิ่งที่ตัวเองเป็นนะคะ สิ่งนี้จะดึงดูดผู้คนค่ะ จากคุณ : Sunshine Sonata เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 11:53:06

ความคิดเห็นที่ 28 พยายามรักษาระดับคะแนนให้สูงๆไว้ เวลาติววิชาให้หนุ่มที่หมายตาก็ตกลงไปว่าติวเสร็จขอค่าตอบแทนเป็นการเลี้ยงข้าว ดูหนัง อะไรก็ว่าไป ระหว่างนี้สร้างความสนิทสนม สาวอื่นอาจเข้าใจผิดคิดว่าเป็นแฟนกัน อาจหลีกทางให้ก็ได้ จากคุณ : chilla เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 12:06:54

ความคิดเห็นที่ 29 วางแผนดีๆ เชื่อว่าชนะได้ อีกปีหนึ่งมาเล่าให้ฟังอีกนะ . ไม่ทำตัวให้เพืีอนที่ไม่รวยเท่ารู้สึกว่าเค้าแตกแยกแต่อย่างใด จากคุณ : PuppyPower . เคยเจอคนรวยมากและมีชื่อเสียงมาบ้านผม(ไม่ใช่คุณดำรง) ทำตัวเหมือนที่คุณบอกเปี๊ยบ จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 12:45:31 A:98.231.188.19 X: TicketID:105627

ความคิดเห็นที่ 30 คุณอิสวาสุคะ ที่บอกว่าไม่ใช่คุณดำรงนี่เล่นเอาแอบหัวเราะคนเดียวเลยค่ะ คาดว่าคนระดับนั้นเค้าไม่ยึดติดกับสิ่งที่เค้ามีเพือ่เอามาjustify คนอื่นมาต้องมีเหมือนกันถึงจะเจ๋ง อีกทีก็พ่อแม่เค้าสอนมาดีด้วยค่ะ ^^ จากคุณ : PuppyPower เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 13:06:42

ความคิดเห็นที่ 31 เข้ามาแก้ไขเรื่องความรวยระดับเศรษฐีหน่อยนะคะ จริงๆไม่ได้รวยระดับเด็กที่เข้าคณะนี้ด้วยทุนส่วนตัวนะคะ แต่พอดีตอนแรกได้ทุนมาแลกเปลี่ยนก่อน ตอนหลังพอเรียนดีก้อได้ได้ทุนสนับสนุนค่าเรียนของอีกมหาลัยหนึ่งค่ะ พอค่าเทอมไม่เสียก้อไม่ได้ใช้เงินมากมายในการเรียนตปทค่ะ แต่ชอบหลายๆ คห มากถ้าคนนั้นเขาชอบเราจริง เขาควรจะชอบเราอย่างที่เราเป็นใช่ไหมคะ เราอาจสามารถปรับเปลี่ยนบุคลิกภาพ รสนิยมให้ดีขึ้นได้  เพื่อโอกาสหลายๆอย่างในชีวิต หรือให้เหมาะสมกับเขาได้ หรือให้น่าดึงดูดมากขึ้น แต่ไม่ควรเสียความเป็นตัวเองไป มันดีมากๆเลยค่ะ จากคุณ : จขกท (myprincess) เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 13:24:16

ความคิดเห็นที่ 32 ตัวปลอม จากคุณ : chilla เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 14:44:24

ความคิดเห็นที่ 33 อย่าปรับอะไรเยอะเลยค่ะ คนเราจะคบกันจริงๆ มันไม่ได้อยู่ที่กระเป๋า เสื้อผ้า หรือรองเท้าที่ใส่อยู่หรอกค่ะ อันนี้ไม่ได้หมายถึงแค่แฟนนะคะ เพื่อนก็ด้วย เราว่าแค่ทำบุคลิกตัวเองให้ดูดีก็โอเคแล้วค่ะ จากคุณ : แมวแว่น เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 15:34:58

ความคิดเห็นที่ 34 ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนอนิจจัง  อยู่ที่กาละเทศะมากกว่า ถ้าเราเป็นตัวเรา เราก็รู้เองว่า กาละเทศะ  คืออะไร จากคุณ : MAOK เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 15:37:56

ความคิดเห็นที่ 35 อ่ะ ผ่านมาอ่านเจอ จะเล่าให้ จขกท ฟังบ้างว่า ''ผู้ดีเดินตรอก'' แบบเราน่ะต้องเจออะไรมาบ้าง ฮาๆๆ ขออนุญาตใช้คำว่าผู้ดีนะเพราะว่ามันชัดเจนดี ไม่ได้มีเจตนาจะดูถูกหรือเสียดสีหรือกระทบใครนะ แค่เล่าให้ฟัง เอาแบบผู้ดีจริงๆไม่ใช่ผู้ดีใหม่ ไม่ใช่ผู้ดีจอมปลอม แต่เป็นผู้ดีที่มีคุณลักษณะและความประพฤติดีทั้งกายวาจาใจเท่านั้น สมัยเด็กๆเกิดมาญาติผู้ใหญ่ในบ้านมักชอบบอกเราเสมอว่าพวกเราเป็นผู้ดีเดินตรอก นอกนั้นละไว้ในฐานที่เข้าใจละกันตอนนั้นยังเด็กไม่รู้ไม่เข้าใจมันคืออะไร รู้แต่ว่าครอบครัวเรามีเชื้อมีสายเท่านั้น แต่ไม่ใช่ร่ำรวยอะไรมากเพียงแต่''มีตามฐานะ''เท่านั้นแต่บางครั้งบางคราวมันก็ร่อยหรอลงไปจนหมดนะ หมายถึงที่ดิน เงินทอง ทรัพย์สมบัติอื่นๆ ตามประสาผู้ดีเก่าทีถูกคนฉลาดกว่าโกง จนต้องขายของเก่าส่งลูกหลานเรียนหนังสือให้สูงๆบรรพบุรุษท่านว่ามางั๊น แต่พวกเราไม่ได้ตะแคงตรีนเดินนะ เรายังเคยเห็นพี่ป้าน้าอาต้องทำของขายเพื่อหาเงินมาเลี้ยงชีพเลย เหมือนหนังไทยสมัยก่อนนะถ้าเคยดู ที่ผู้ดีเก่าจะอยู่เงียบๆหงิมๆ ไม่สุงสิงกับใคร ประมาณนั้น แต่สำหรับเราไม่ว่าจะทำอะไรจะถูกผู้ใหญ่ในบ้านบอก ไม่ควรทำอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่ควรพูดอย่างนั้นอย่างนี้ ไม่ควรปฏิบัติอย่างนั้นอย่างนี้ บลาๆๆๆ ควรทำอย่างนี้แทน เด็กๆไม่เคยเข้าใจแต่ก็ทำตามนะแม้จะทะโมนมิใช่น้อยก็จะถูกผู้ใหญ่กำราบเสมอๆและถูกส่งไปอยู่โรงเรียนสตรีล้วน ถูกขัดเกลาอบรมบ่มนิสัยตามประสาผู้ดีที่เค้าเรียกกัน เราก็เข้าใจความรู้สึกจขกท นะว่ารู้สึกยังไงเพราะขนาดเราเองไม่ได้รวยไม่ใช่เศรษฐีด้วยตัวเอง เพียงแต่บรรพบุรุษอาจจะเคยรวยเคยเป็นเคยมี แต่ไม่รู้ทำไมบางทีเราคิดว่าเราชอบแบบที่เราเป็นมากกว่าคือเป็นผู้ดีเดินตรอกธรรมดาๆนี่แหละ สบายดีมากกว่ามีเงินแต่ไม่มีมารยาทนะ พวกเรารุ่นใหม่ไม่มีเงินล้นฟ้า ไม่มีสมบัติพัศถานมากมายแต่สิ่งที่เรามีติดตัวตลอดคือ ''สมบัติผู้ดี'' อันนี้ก็เรียกเพราะมันเห็นภาพชัดนะ ไม่ได้ตั้งใจจะดูถูกใครหรือยกตนข่มท่านที่ไหนนะ คนอ่านก็ใช้วิจารณญาณกันด้วย เพราะเรามีสิ่งอื่นๆที่คนอื่นไม่มีหรือพูดง่ายๆเศรษฐีใหม่ไม่มีกัน เพราะเราเชื่อว่าหลายๆอย่างมันมาทางสายเลือด มันถูกหล่อหลอมมานาน มันถูกฝึกมาอย่างดี แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นไม่ได้หมายความว่าผู้ดีตระกูลอื่นๆจะเหมือนกันไปหมดนะ ผู้ดีที่ไม่ดีจริงก็มีปะปนไปหมดในสังคมเหมือนกัน ผู้ดีจอมปลอม ผู้ดีขี้อวด ผู้ดีที่เอาแต่ดูถูกคนอื่นๆและคิดว่าตัวเองดีกว่าใคร จมไม่ลงยังหลงอยู่แต่ในอดีตของตัวเอง บลาๆๆ ยังมีเยอะในสังคมนะ เราเองก็อาจจะไม่ดีในสายตาคนอื่นเหมือนกัน อย่างการที่เราออกมาออกคหอะไรแบบนี้ คนก็อาจจะจะคิดอะไรไปได้หลายอย่าง แต่ขอบอกว่าเราไม่สนใจ เพราะนี่คือแค่ความเห็นหนึ่งเท่านั้น เล่าให้ฟัง ดังนั้นเจ้าของกระทู้อย่านอยด์ไปกับเรื่องความเป็นเศรษฐีบ้านนอกของตัวเอง เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด เพราะผู้ดีจากตระกูลดีๆบางจำพวกยังสลัดคราบผู้ดีเป็นผู้ร้ายได้เลยนะ เพราะฉะนั้นพวกเศรษฐีใหม่หากมีเงินแต่ไม่มีมารยาททางสังคมมันก็จะรู้สึกตะขิดตะขวงใจอยู่บ้าง หากให้แนะนำก็เรื่อง ''มารยาท'' ทางสังคมควรจะมีให้มาก บุคลิคลักษณะมันขัดเกลากันได้ถ้าอยากเปลี่ยน อย่างคนกระโดกกระเดกพูดคำสบถคำแบบแม่ค้าละครไทยหากอยากจะเปลี่ยนบุคลิคลักษณะก็ย่อมทำได้ แต่อาจจมีหลุดบ้างเพราะความเคยชินน่ะนะ อันนี้ก็ไม่ได้ว่า จขกทเป็นอย่างนั้นนะแค่เปรียบเทียบให้เห็นภาพ ดังนั้นหากอยากจะดูดีหรือเป็นผู้ดีตามแบบฉบับของเราเองก็ต้องเน้นเรื่องมารยาทเป็นอย่างแรก หากมารยาทที่ติดตัวมามีไม่มากพอก็ต้องเรียนรู้ใหม่ แต่หากมารยาทดีแล้ว รู้กาละเทศะดีแล้ว ที่เหลือแค่เรื่องการแต่งตัว การใช้ทรัพยากรพ่อแม่คือเงินทอง เอาไปซื้อของแต่งตัวพวกเสื้อผ้ากระเป๋ารองเท้า ซึ่งควรจะเป็นแบบให้เรียบหรูแต่ดูคลาสสิคเข้าไว้คือเป็นกลางๆไม่ต้องไปหวือหวาตามแฟชั่นมากแบบลูกคนรวยอื่นๆ เพราะบอกตรงๆบางทีเศรษฐีใหม่มันก็ดูกันได้จากการแต่งตัวคือ ''มันเยอะ'' +++ และไอ้ความที่มันเยอะนี่แหละที่มันบอกได้เลยว่าเรามาจากไหน เราเคยมีแบคกราวด์ยังไงมา ละเอียดอ่อนนะเรื่องแบบนี้ แต่สำหรับบางคนถ้าไม่แคร์ มีเงินซะอย่างก็จะอยู่ได้โดยไม่แคร์ใครนะ ก็จะเห็นเศรษฐีใหม่แต่ตัวเปิ๊ดสะก๊าดซะ ตามงานแฟชั่นน่ะ ฮ่าๆๆๆๆ หากผู้ชายจะชอบเราเค้าชอบที่ตัวเราเองนั่นแหละ แต่ถ้าผู้ชายคนไหนชอบเราเพราะเห็นเราแต่งตัวดีใช้ของแพงบ่งบอกความที่เราเป็นเศรษฐีแบบนี้ยิ่งต้องอยู่ห่างๆ เพราะแสดงว่าไม่ได้ชอบเราที่ตัวเรา แต่ชอบความรวยของเรามากกว่า ก็ต้องค่อยๆเรียนรู้ไปนะหนู จากคุณ : เดินตรอกติดดินกินข้าวแกง เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 16:33:51 A:81.155.128.148 X: TicketID:170424

ความคิดเห็นที่ 36 เข้ามาสนับสนุนให้ จขกท มีความมั่นใจมากๆค่ะ คุณอาจจะไม่ "รวยรสนิยม" แต่คุณน่่ะ "รวยความรู้" อย่าเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใคร ในแง่ที่เราคิดว่าด้อยกว่าเขาสิคะ(มันปวดใจ) ลองมองในจุดเด่นของเรา แล้วคุณจะเข้าใจว่าเราก็ไม่ได้ด้อยกว่าใครเนาะ^^ จากคุณ : khunfreedom เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 17:12:25

ความคิดเห็นที่ 37 ถึงหนูเจ้าของกระทู้ จากพี่ คห. 5, 6 ข้างบนนะคะ นอกจากคำแนะนำในสอง คห. ข้างบนนั้นแล้ว พี่มีความคิดเห็นเพิ่มเติม ให้คุณด้วยค่ะ เกี่ยวกับเรื่องการปรับปรุงบุคลิกภาพ เรียนรู้มารยาทสังคม มารยาทในการดื่มกิน มารยาทบนโต๊ะอาหาร การแต่งกายให้ดูดีไม่เยอะเกินไปไม่บ้ายี่ห้อไม่ดูเป็นเศรษฐีใหม่ คือหลักๆ เนี่ย ถ้าตัดออกไปว่าคุณอยากจะปรับปรุงใน สิ่งที่กล่าวมานี้เพื่อเข้าสังคมกับเพื่อนฝูงที่มหาวิทยาลัย และ เพื่อ "คุณชาย" ที่เป็นเป้าหมายที่คุณหมายปองอยู่ ถ้าตัด ในเรื่องการทำเพื่อ "คุณชาย" ออกไป พี่มีความเห็นว่าคุณก็ยังควรจะเรียนรู้เรื่องพวกนี้นะคะ เหตุผลคือ คุณมีพร้อมแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเงินทอง หนัาตาดี การศึกษาดี แต่ถ้าขาดมารยาทสังคมขาดบุคลิกภาพที่ดีก็เป็นอันว่า(เกือบ)หมดกันค่ะ คุณมีการศึกษาสูง ถึงแม้วันข้างหน้าจะไม่ต้องไปเป็นภรรยาไฮโซไม่ต้องไปอยู่ในวงสังคมชั้นสูง แต่อย่าลืมว่า การศึกษาสูง นั้น มีโอกาสที่จะทำให้หน้าที่การงานของคุณสูงไปด้วย การเป็นผู้บริหารมีหน้าที่การงานสูงๆ โดยเฉพาะคนที่จบจากเมือง นอก ในอนาคตคุณอาจจะต้องทำงานในต่างประเทศ หรือนั่งแท่นผู้บริหารหญิงในบริษัทดีๆ ในเมืองไทย หน้าที่การงาน แบบนี้ ทำให้ไม่สามารถหลีกเลี่ยงสิ่งเหล่านี้ได้ เช่น 1. การที่จะต้องออกไปพบปะสังสรรค์กับลูกค้า หรือไปร่วมงานต่างๆ ออกไปคุยธุรกิจ ซึ่งเกี่ยวข้องกับการไปงานเลี้ยงดีๆ การไปกินอาหารมื้อดีๆ หรือ ประชุมย่อยๆ รับประทานไปคุยไประหว่างเวลาอาหารเช้าตามโรงแรมหรูๆ หรือ การไป บิสซิเนสลั้นช์ พบปะกับคนชาติต่างๆ ในข้อนี้ มารยาทในการสนทนา ดื่มกิน การแต่งกาย มีความสำคัญยิ่ง 2. ต้องนั่งเครื่องบินไปทำงาน ไปประชุมที่ต่างประเทศบ่อยๆ ผู้บริหารระดับสูงๆ เขามักจะนั่งขั้นบิสซิเนส หรือชั้นเฟิสท์กัน หรือ พนักงานระดับจูเนียร์นั่งชั้นประหยัดแต่ถ้าบินระยะไกลข้ามทวีปก็นั่งชั้นธุรกิจนะคะ การนั่งเครื่องบินชั้นดีๆ หรือถ้ามีบัตรเข้าเลาน์จ คุณต้องรู้จักมารยาทในการใช้เลาน์จ มารยาทในการโดยสารเครื่องบิน ในชั้นต่างๆ มารยาทในการรับประทานก็เข้ามาเกี่ยวข้องอีกแล้ว เพราะในชั้นโดยสารยิ่งสูงเท่าไหร่ ก็ยิ่งจะต้องรู้มารยาท ในการกินอยู่มากขึ้นเท่านั้น และต้องรู้จักมารยาทในการปฏิบัติต่อพนักงานบริการบนเครื่องบิน (แอร์, สจ๊วต) ต้องให้เกียรติเขา ต้องรู้จักขอบคุณเขา ไม่จิกใช้เหมือนเขาเป็นคนรับใช้ ไม่ร้องขอสิ่งที่เขาไม่สามารถหามาให้คุณได้ในระดับหลายพันฟุตเหนือพื้นดิน มารยาทในการใช้พื้นที่บนเครื่องบินต่อตนเองและต่อผู้โดยสารอื่นๆ ก็ต้องมี เช่นถ้าจะถอดรองเท้า ก็ควรจะหาถุงเท้าไปสวม หารองเท้าแตะผ้าไปใส่ ไม่ถอดรองเท้าแล้วปล่อยเท้าเปล่านะคะ หรือถ้าจะอ่านหนังสือพิมพ์คุณต้องพับครึ่งไม่ใช่กางทั้ง สองหน้าจนไปรบกวน ผดส. ที่นั่งข้างๆ ถ้าจะดูหนัง ฟังเพลง หรือเล่นเกมส์จากไอพ็อด ไอแพ็ด จากแล็ปท็อปส่วนตัว ต้องใส่หูฟังเสมอ 3. มารยาทในการแต่งกาย ต้องรู้ว่าไปธุรกิจแบบไหน ควรจะแต่งกายแบบไหน ความยาวของแขนเสื้อ ความยาวของ กระโปรง กระเป๋า รองเท้า แบบไหนที่ใส่แล้วถึงจะดูดี ดูโก้ เรียบง่าย ทะมัดทะแมง ที่พี่เข้ามาเขียน คห. นี้ เพราะพี่พบเห็นเสมอจากการเดินทาง จากการทำงาน จากการพบปะสังสรรค์กับผู้คนหลากหลาย สัญชาติ แล้วพี่พบว่า คนเอเชียส่วนใหญ่มักจะไม่ค่อยให้ความสำคัญกับมารยาทสังคมนัก แต่เน้นให้ความสำคัญในเรื่อง ของวัตถุ ข้าวของ เงินทอง รถที่ใช้ นาฬิกา เครื่องประดับแพงๆ แต่มักจะไม่ดูคนที่มารยาท ที่ความคิด บุคลิกภาพ มารยาทในการกินอยู่ และการให้เกีรติผู้อื่นในสังคม ดังนั้นพี่จึงพบเห็นเสมอว่า มีคนเอเชียบางส่วนที่มีแต่เงิน แต่ยังขาดมารยาทสังคม มักจะทำแบบนี้เสมอ เช่น 1. เมื่อไปรับประทานอาหารมื้อดีๆ แพงๆ แต่ไม่รู้จักการใช้ส้อม ใช้มีด การถือแก้วไวน์ อย่างถูกวิธี ไม่รู้ว่าอาหารนั้น คืออะไร มีชื่อว่าอะไร ประวัติหรือเกร็ดเรื่องราวของอาหารนั้นๆ ไม่รู้จักชื่อไวน์ ไม่รู้จักชื่อขนม ไม่รู้จักว่าอะไรควรจะกินกับ อะไร กินอันไหนก่อน อันไหนหลัง อาหารอะไรหรือขนมอันไหนเป็นของสัญชาติไหน การวางผ้าเช็ดปากทำอย่างไร พับมุมไหน ข้อศอกอยู่ที่ไหน ไม่ควรกินไปพูดไป ไม่ควรกินไปดื่มน้ำไป หรือถ้ากำลังกินอยู่ ถ้าจะต้องดื่มน้ำ ดื่มไวน์เนี่ยควรจะต้องเอาผ้ามาซับปากก่อน เป็นต้น 2. หรือเมื่อโดยสารเครื่องบิน อาจจะเห็น ผดส. บิสซิเนสคลาส เฟิสท์คลาสบางท่าน ที่มีเงินมากมาย แต่เขาหรือเธอ หยิบขนมปัง Bread Roll หรือ Dinner Roll เอามากัดกินทั้งก้อน หรือ เอามาผ่าครึ่งตรงกลาง แล้วเอาเนยปาดลงไป ประกบกินแบบแฮมเบอร์เกอร์หรือแซนด์วิช หรือ ดื่มชาดื่มกาแฟจากถ้วยชากาแฟ แบบที่มีจานรองถ้วย แต่เอาช้อนชาช้อนกาแฟคาเอาไว้ในถ้วยเมื่อคนชาคนกาแฟ แล้ว และเอาคาไว้แบบนั้นด้วยในเวลาที่ยกชากาแฟมาดื่ม หรือในเวลาใช้เลาน์ หรือการอยู่ในเคบิ้น เดินไปเดินมาวุ่นวาย เดินสวนสนาม ส่งเสียงดัง และไร้มารยาทกับลูกเรือ (แอร์, สจ๊วต) ไม่ให้เกีรติลูกเรือเพราะถือว่าตัวเองซื้อตั๋วแพง เงินใหญ่ ซึ่งเป็นพฤติกรรมที่สามารถพบเห็นกันได้บ่อยๆ ในพวกเศรษฐีใหม่ หรือคนที่มาจากประเทศที่ไม่ค่อยจะมีวัฒนธรรมในเรื่องของมารยาทสังคมและในเรื่องของการกินอยู่นะคะ 3. พวกเศรษฐีใหม่ เวลาพาลูกหลานไปพักโรงแรมดีๆ 5 ดาวแพงๆ ไปกินข้าวในร้านอาหารของโรงแรมดีๆ มักจะปล่อยให้ ลูกวิ่งเล่นในร้านอาหาร ให้เล่นไอแพดเล่นเกมส์ส่งเสียงดังโดยที่ไม่ปิดเสียง โดยที่ไม่สนใจโต๊ะอื่นรอบข้าง เพราะคิดว่าตัวเอง มีเงินจ่ายจะทำอะไรก็ได้ในร้านอาหารในโรงแรมหรือร้านดีๆ หรือไม่มีมารยาทในการใช้สระว่ายน้ำ ไม่มีมารยาทในการใช้ อุปกรณ์ในฟิตเนสนะคะ __________________________ เรื่องมารยาทสังคม เรื่องของวัฒนธรรมการแต่งกาย การกินอยู่ สำคัญค่ะ มิเช่นนั้นแล้ว เวลาที่เขาฝึกลูกเรือ (แอร์, สจ๊วต) เขาคงไม่ฝึกเรื่องการเสิร์ฟอาหาร การเรียกชื่ออาหาร การรู้จักชีส รู้จักไวน์ การแต่งกาย แต่งหน้า ทำผม และคงไม่คัดคน ที่มีบุคลิกภาพดีๆ หรือมี Attitude ดีๆ มาทำงานตรงนี้กันนะคะ พวกพนักงานโรงแรม 5 ดาวทั่วโลกเช่นกัน ขอให้สังเกตว่า คนที่อยู่หน้า Front Office หรือ คนที่อยู่ตรงคอนเซียสจ์/กองเซียสจ์หน่ะ บุคลิกภาพดีๆ มารยาทดีๆ กันทั้งนั้น และรู้จักที่จะสนทนาพูดคุยกับแขกนะคะ หรือมารยาทต่างๆ ในการเข้าสังคมนานาชาติต้องทราบ เช่นว่าควรจะปฏิบัติอย่างไรเมื่อไปทานอาหารกับผู้บริหาร ระดับสูงสัญชาติจีนแผ่นดินใหญ่ในร้านอาหารจีน และไม่ต้องตกใจถ้าหากว่าเจ้าภาพจะหายไปในตอนท้ายของมื้ออาหาร หายไปชั่วขณะ เขาอาจจะบอกว่าขอตัวไปเข้าห้องน้ำ หรือออกไปสูบบุหรี่ แต่เขาไม่ได้ไปเข้าห้องน้ำ ไม่ได้ไปสูบบุหรี่ หรอกค่ะ เขาแอบไปจ่ายเงินค่ะ เพราะตามมารยาทของเขาเจ้าภาพจะไม่จ่ายเงินต่อหน้าแขก และต้องให้เจ้าภาพเริ่ม ตักอาหารก่อน แต่เมื่อเจ้าภาพเริ่มตักอาหารแล้ว เขาก็จะไม่ตักให้ตัวเอง แต่จะตักเสิร์ฟให้แขกคนที่สำคัญที่สุดก่อน หรือมารยาทในการเข้าห้องน้ำตามร้านอาหาร ตามภัตตาคาร ที่ญี่ปุ่น ว่าจะต้องทำอย่างไร รองเท้าแตะถอดวางหันหัว ไปทางไหน หรือการโดยสารรถสาธารณะทุกชนิดในญี่ปุ่น มารยาทที่ดีคือไม่โทรศัพท์มือถือค่ะ แต่เขาจะปิดเสียง และใช้ส่วข้อความเท่านั้น หรือมารยาทในการรับประทานอาหารกับเพื่อนชาวอิตาเลี่ยน กินพาสต้าอย่างไร หรือเมื่อทานอาหารเสร็จแล้ว กินขนมแล้ว ต้องมี "กรั๊ปป้า" หรือมารยาทในการต้อนรับแขกของคนอังกฤษ เมื่อคุณไปถึงบ้านเขา เขาก็ถามแล้วค่ะ ว่าจะดื่มชาไหม และรับบิสกิตไหม มารยาทสังคมของคนชาติต่างๆ พี่สังเกตตั้งแต่ที่สนามบินตอนไปถึง และตอนออกจากประเทศเขาเลยค่ะ ประสบการณ์ในการบอร์ดดิ้งขึ้นเครื่องที่อังกฤษ ที่ญี่ปุ่น ที่สแกนดิเนเวีย ไม่เหมือนกับในอาฟริกาเหนือ ไม่เหมือนตะวันออกกลาง ไม่เหมือนในจีน ไม่เหมือนในอเมริกาใต้ ไม่เหมือนในยุโรปใต้ ค่ะ ขึ้นอยู่กับมารยาทสังคมที่เขาปลูกฝังกันมา ของคนส่วนใหญ่ในแต่ละชาติจริงๆ เรื่องความเป็นผู้ดีหน่ะ เขาดูกันที่มารยาทต่างๆ ดูบุคลิกภาพ ดูการเคารพสิ่งของสาธารณะ การใช้สิ่งของสาธารณะร่วมกัน ผู้ดีไม่ได้หมายถึงคนมีเงินมาก ผู้ดีบางคนอาจจะจนอาจจะตกอับแต่สิ่งที่ไม่มีใครพรากไปจากเขาได้คือมารยาทสังคม มารยาทในการกินอยู่ บุคลิกภาพ ที่เขาถูกอบรมสั่งสอนมาโดยครอบครัว หรือจากโรงเรียนดีๆ หรือสังคมดีๆ ที่เขาอยู่ค่ะ //ตอนนี้นึกออกแค่นี้นะคะ ถ้านึกอะไรออกอีก ถ้าไม่ขี้เกียจพิมพ์ อาจจะมาใหม่ตอนว่างๆ ค่ะ จากคุณ : Been there, done that! เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 17:54:45 A:218.212.245.191 X: TicketID:357481

ความคิดเห็นที่ 38 อ้อ และมารยาทสังคมสำคัญมากค่ะ มิเช่นนั้นแล้ว นางสาวแมรี่ โดนัลด์สัน อดิตสามัญชนจากเกาะแทสแมเนีย เกาะเล็กๆ ของออสเตรเลีย คงจะไม่ต้องย้ายไปอยู่ประเทศเดนมาร์คเป็นเวลาหลายปี เพื่อไปฝึกภาษา ฝึกขนบธรรมเนียม ฝึกมารยาทในการเป็นชาววัง ฝึกฝนเพื่อที่จะกลายมาเป็น เจ้าหญิงแมรี่มกุฏราชกุมารีแห่งเดนมาร์ค พระชายาของ มกุฏราชกุมารเฟเดอริคแห่งเดนมาร์คในปัจจุบันนี้นะคะ หรือนางสาวเคท มิดเดิลตั้น หรือในปัจจุบันคือ ดัชเชสแห่งเคมบริดจ์ พระชายาในเจ้าชายวิลเลี่ยมส์ แห่งราชวงศ์วินเซอร์ คุณคิดว่ากว่าที่นางสาวเคท จะได้มาเป็นพระชายาของเจ้าชายวิลเลี่ยมเนี่ย สามัญชนอย่างเธอที่มาจากครอบครั้วชนชั้น กลางชนชั้นแรงงานของบรรพบุรุษจะไม่ต้องมาปรับ หรือจะไม่ต้องมาเรียนรู้มารยาทของสังคมชั้นสูงของอังกฤษคะ ต้องสิคะ ต้องค่ะ และต้องเรียนรู้มากด้วย เธอต้องผ่านความอดทนมามากกว่าจะมีวันนี้นะคะ และเธอก็ทำได้ดีด้วย ส่วนหนึ่งเป็น เพราะพ่อแม่ของเธอปูพื้นมาให้ดี ทั้งในเรื่องของการศึกษา การกีฬา การคบเพื่อนฝูง และตัวเคทเอง ก็เป็นคนฉลาด มีความสวยงามอยู่แล้ว และบุคลิกภาพดี พูดจาฉลาด มีสมอง และสำเนียงภาษาอังกฤษแบบบริติช ของเธอก็ไม่ใช่สำเนียงของชาวบ้านนะคะ จากคุณ : Been there, done that! เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 18:05:49 A:218.212.245.191 X: TicketID:357481

ความคิดเห็นที่ 39 ชอบหลายๆความเห็นเลยค่ะ เพชรว่ากิริยามารยาทมันขัดเกลาให้เข้าสังคมได้ แต่จะให้เหมือนคนที่ คาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด ก็ยากหน่อย มีเพื่อนหลายๆคนที่ตระกูลเก่า ลักษณะการเดินเหินพูดจามั่นใจแบบที่เราคงปรับตามไม่ได้ ถึงจะพยายามก็คงดูออกว่า ไม่ใช่ของจริง หรือเฟคนั่นเอง แต่การปรับตัวให้เข้ากับสังคมที่เราอยู่บ้าง ก็น่าจะเป็นเรื่องดี โดยที่คงความเป็นตัวเองอยู่ สำคัญคือเรายังนับถือตัวเองได้อีกอย่างหนึ่ง การมาใช้ชีวิตต่างประเทศ มันจะขัดเกลาการเข้าสังคม การพูดจา ให้มั่นใจขึ้นด้วยค่ะ ถ้าลองคลุกคลีกับสังคมเค้าดู จากคุณ : เพชรช่วง เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 18:07:01

ความคิดเห็นที่ 40 อย่าแบ่งแยกตัวเองให้แปลกแยกจากคนอื่นค่ะ เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดค่ะ ไม่เหนื่อย ไม่ต้องเกร็ง ไม่ต้องเปลี่ยนตัวเองค่ะ ผู้ชายดีๆ เขาคงไม่ได้มองเราที่หน้าตา ฐานะ รสนิยมหรอกค่ะ คนที่เขารักคุณด้วยใจ เขาก็รักคุณที่คุณเป็นคุณแน่ๆค่ะ ส่วนเรื่องการเข้าสังคม มารยาทสังคม การวางตัว การรู้จักกาลเทศะ การให้เกียรติผู้อื่น ดิฉันว่าสิ่งเหล่านี้น่าจะสำคัญกว่านะคะ มันทำให้คนเราดูดีมีคุณค่าในตัวเองค่ะ จากคุณ : sunisaogkim เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 19:06:27

ความคิดเห็นที่ 41 เรื่องของน้องทำให้พี่นึกถึงซีรีย์เรื่อง Gossip Girl เลยค่ะ Upper East Side VS Brooklyn น้องเคยดูไหมคะ ปีหน้านี้เค้าจะฉายเป็นเอพิโสดสุดท้ายแล้วนะคะ ลองดูสิคะแล้วจะติด ไม่ทราบว่าหนุ่มของน้องไฮโซขนาดไหน ถ้าไม่ใช่ระดับ Golden boy อย่าง Chuck Bass ในเรื่อง Gossip Girl พี่ว่าน้องอาจมโนไปเองก็ได้นะคะ  เค้าอาจมาจากระดับชนชั้นกลางนี่แหละแต่เป็นกลุ่มบนๆ หน่อยแค่นั้นเอง พอเราไปคิดว่าไฮโซเลยมองว่าสูงจากเรามากทั้งที่จริงเราคิดไปเองน่ะค่ะ อย่าลืมว่าตอนนี้ครอบครัวน้องก็มีเงินแล้วนะคะ เอาละ..พี่ว่า ณ จุดๆ นี้ ยังไม่ต้องไปหัดขึ้นโต๊ะรับประทานอาหารฝรั่งเศสสุดหรู นั่งท่องชื่อไวน์หรอกนะคะ น้องยังเรียนอยู่พี่เห็นด้วยกับหลายๆความเห็นว่าให้ตั้งใจเรียนไปก่อน ภาษาก็เอาให้เนี้ยบๆ อ่านหนังสือพวกวรรณกรรม วรรณคดี พวกปรัชญา ศิลปะ ประวัติศาสตร์เยอะๆ มันทำให้เราดู cool เวลาเข้ากลุ่ม ว่างๆก็เข้าพิพิธภัณฑ์ดูงานศิลปะ คนรวยจริงๆ เค้าจะเรียนพวกประวัติศาสตร์ศิลปะ ปรัชญา ภาษา วรรณคดี อะไรพวกนี้น่ะค่ะ เพราะไม่ใช่วิชาเชิงทำมาหากิน เนื่องจากมีทรัพย์เยอะแล้วเลยเรียนอะไรก็ได้ การอ่านหนังสือพวกนี้ทำให้คนที่มาจากชั้นสูงต่างจากคนกลุ่มอื่น เวลาคุยกันก็จะรู้เลยว่าใครอ่านหนังสือมากก็จะพูดจาอีกแบบ ซึ่งแน่นอนต่างจากคนที่ไม่ได้อ่าน ทำไมถึงต่าง..เพราะพ่อแม่ของคนที่มาจากครอบครัวดีๆ มีสตางค์ก็จะสนับสนุนลูกให้มีปัญญา และของเหล่านี้เรียนรู้กันได้ค่ะ เจ๋งไหมล่ะ ถ้ามีทรัพย์แต่ไม่สนับสนุนลูกหลานให้มีปัญญาก็จะรักษาทรัพย์ไม่ได้ในที่สุด กลายเป็นแค่คนรวยกลวงๆ ไม่ควรเอาตัวไม่ยุ่งด้วยด้วยประการทั้งปวงค่ะ ส่วนพวกเปลือกอย่างจะแต่งตัวยังไงให้ดูดี เข้ากัน เปิดนิตยสารก็ได้ค่ะ เยอะแยะเลย กินอาหารยังไงไม่ให้เปิ่นก็มีให้หาอ่านมากมาย หลายประเทศก็กินต่างกันออกไป เปิ่นของสังคมไหนล่ะ จริงไหมคะ เรื่องพวกนี้พี่ว่าเรียนรู้กันไปวันละนิดละหน่อยก็พอค่ะ อย่าไปซีเรียสมาก น้องมีการศึกษาสูงมันจะช่วยหล่อหลอมเองแหละ เพราะเรียนมาระดับนี้มันต้องมีการพรีเซนต์ มีการสัมมนา เข้าประชุม มันเป็นการสอนเราเรื่องมารยาทไปเอง เช่นจะคอมเม้นท์ยังไงไม่ให้เพื่อนหน้าแหกกลางที่ประชุม เราไม่เห็นด้วยกับเขาจะมีวิธีแย้งยังไง จะโน้มน้าวผู้ฟังยังไงให้เห็นคล้อยกับเรา ซึ่งจะทำได้ภาษาต้องดีมีสกุล เห็นไหมคะ ชีวิตไม่ได้มีแค่ขึ้นโต๊ะอาหาร จิบไวน์ซักหน่อย และอีกอย่างยังอยู่ในวัยเรียน พวกนักศึกษาน่ะต่อให้ครอบครัวมีเงินพอมาเรียนก็กินเหมือนๆ คนอื่นแหละค่ะ เอะอะก็พิซซ่า ไก่ทอด ดื่มเบียร์เป็นลังๆ ปาร์ตี้เฮฮา ไม่ต้องซีเรียสไป ที่สำคัญจะรวยจน ต้องรู้กาลเทศะ สิ่งเหล่านี้มันชี้ขาดว่าใครถูกอบรมมายังไงจากครอบครัวนะคะ คนฐานะไม่ค่อยดีแต่พ่อแม่สอนเรื่องกาลเทศะรู้จักการวางตัวในสถานการณ์ต่างๆ ก็เยอะแยะไป และอีกอย่างที่เมืองนอกชนชั้นกลางเป็นฐานที่กว้างของสังคม ดูยังไงก็ไม่ค่อยต่างกันราวฟ้ากับเหวหรอกค่ะ เลิกน้อยเนื้อต่ำใจแล้วเอาเวลาไปฝึกภาษา ไปศึกษางานศิลปะดีกว่านะคะ อ้อ ไม่ทราบว่าน้องอยู่ประเทศไหน สมมุติว่าอยู่อเมริกา พอปิดเทอมก็ลองมาเที่ยวยุโรปดูสิคะ เปิดเทอมมาพอเพื่อนถามว่าไปเที่ยวไหนมาล่ะเธอ น้องก็สะบัดบ๊อบเบาๆ แล้วบอกว่าชั้นไปอิตาลี ฝรั่งเศสมาจ้ะ รับรองเพื่อนจะร้องอู้หู.. อ้าหา กันเลยทีเดียว โชคดีนะคะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 21:01:46 จากคุณ : ##TUKTA## เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 20:36:36

ความคิดเห็นที่ 42 เด็กต่างจังหวัดอย่างอิฉันได้มีโอกาสเข้าสมาคม คนรวยบ้าง ที่หัวหินจะมีบ้านพักอากาศเก่าแก่ที่เศรษฐีเค้าไปซื้อร่วมกันไว้เรียกว่าทำขายเฉพาะเพื่อนกันตั้งแต่เมื่อหลายสิบปีก่อน เอ่ยชื่อลูกบ้านมาแต่ละท่านก็คงพอคุ้นหูบ้าง หลายคนก็วนเวียนในหนังสือหน้าสังคมนั่นแหละค่ะ ไม่ใช่พวกเศรษฐีใหม่แน่นอน เกร็ง ใช่ค่ะ พอได้ทำความรู้จัก ... ไม่ขอพูดถึงมารยาทสากลอะไรเพราะเค้าเปะกันอยู่แล้ว การเดินการนั่งการยืน การกิน ประทับใจอิฉันมาก เข้าใจแล้วว่ามันเป็นเช่นนี้ ทุกคนจะระมัดระวังการพูดจา ไม่มีการซอกแซกเรื่องส่วนตัวคนอื่น มีน้ำใจมากแม้แต่กับคนรับใช้ที่ตามไปแต่ละบ้าน มาดูของแบรนด์เนม ที่เราชอบคิดว่่คนรวยต้องซื้อใช้ทุกคน ใช่ค่ะ บางส่วนถูกแต่เค้าไม่หิ้วกระเป๋าหลุยส์อะไรกันเรื่อยเปื่อย เค้่ดูแต่งตัวกันสวยงามค่ะ ข้าวของเครื่องใช้เป็นของมีราคา และใช้ของพวกนั้นโดยธรรมชาติปะปนกับของราคากลางๆ ยกตัวอย่าง การไปพักบ้านตากอากาสริมทะเล คุณแม่เพื่อนและตัวเพื่อนจะมีเสื้อผ้า กระเป๋าเครื่องใช้ ขนไปประหนึ่งจะอยูสักสามเดือน แน่นอน ตกเย็นมื้อค่ำกินข้าวกันง่ายๆที่บ้านหลังใดหลังหนึ่งต้องอาบน้ำแต่งตัว และดิฉันหมายถึงแต่งตัวเพื่อไปกินมื้อเย็น ลูกหลานแต่ละบ้านก็เปรี้ยวค่ะ เพราะรุ่นพ่อรุ่นแม่เปรี้ยว เหมือนในละครหนะคะ ครอบครัวเพื่อนที่บ้านแถวสุขุมวิทมีสนามเทนนิสกันเลยทีเดียว คุณแม่เพื่อนเคยทำงานสถานทูตแป้ปๆเมื่อครั้งก่อนแต่งงาน หลังจากนั้นทั้งชีวิตท่านไม่เคยทำงานอะไร อ่ออย่าเข้าใจผิดไปเรียกท่านว่ามีอาชีพแม่บ้านเชียวนะคะห่างไกลจากภาพนั้นมาก ตัวเพื่อนดิฉันเองก็เรียนตามปกติทั่วไปเรียน นอกบ้างไทยบ้าง ผญ ชอบปาร์ตี้ สูบบุหรี่ ดื่มเหล่้า แต่งตัวสวยตลอดเวลา ใครไม่รู้จักคงคิดว่าเค้าเป็นผญแรง แต่หากได้พูดคุยและสังเกตุจะรู้ว่า ผญ คนนี้ไม่เคยทำอะไรรบกวนคนอื่นเลยทั้งวาจาและกริยา ไม่เคยนินทาคนอื่น นานๆทีมีคนมาทำไม่ดีด้วยถึงจะว่าสักสองสามคำ พูดเสียงเบาจังหวะการพูดไม่กระโชกโฮกฮากแม้แต่เวลาพูดคำว่า มัน นั่งกินข้าวหลังตรงและเรียบร้อยมาก กับคนรับใช้ เค้าไม่เคยดุ แต่ไว้ตัวนะคะ เราจะเห็นไปเองโดยธรรมชาติว่าเค้าจะไว้ตัวแบบเป็นไปเอง เพื่อนไม่เคยพูดอวดสมบัติหรือเงินทองของบ้านตัวเองเลย ถ้ามีคนถามเค้าพูดตอบบ้างแต่ไม่ขยายความหรือหากมีคนชมความร่ำรวยเค้าก็จะแค่ยิ้มๆ คนอื่นๆที่เป็นเพื่อนครอบครัวเค้าก็มีบุคลิกคล้ายๆกัน เช่น แม้เค้าจะสนิทสนมกับเพื่อนบ้านมาตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ บางทีก็เป็นญาติกันแต่เชื่อไหมคะเวลาจะทำอะไรเช่นฝากให้คนบ้านนั้นซื้อของ หรือการไปพูดคุยกัน ติดรถกันไปไหนมาไหน หรืออะไรเล็กน้อยที่ต้องวานผู้อื่นทำหรือต้องให้คนช่วย เค้าจะเชคดูตลอดคำนึงตลอดว่าจะรบกวนบ้านอื่น รบกวนคนอื่นไหม อ่อเรื่องตลกของบ้านหลังหนึ่งในนั้นมีแฟนลูกชายเป็นดารานักร้องอะไรสักอย่าง คุณน้าซึ่งเป็นคุณแม่ของฝ่ายชาย เวลาท่านกรึ่มๆไวน์ท่านจะพูดให้เด็กๆอย่างพวกเราฟังถึงลูกชายและการพยายามสอนให้ ผญ ที่มากับลูกเปลี่ยนนิสัยบ้าง ไอ้ที่เสื้อผ้าใส่แล้วถอดกองสุมกันไว้ งามเฉพาะตอนออกมาจากห้อง อันนั้นท่านว่าคุณแม่ท่านซึ่งนักเขียนเป็นอดีตเจ้าของหนังสือสังคมฉบับดังว่าไว้ว่าไม่ใช่สัญชาตญานของการเป็นผู้ดี แม้แต่หมาแก่ๆเห่าไม่หยุดเวลาคนมาบ้านท่านก็ตำหนิแกมหยอกว่าไม่รู้จักเข้าสังคม แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 55 20:41:27 จากคุณ : In Lost Angel'sList เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 20:40:27

ความคิดเห็นที่ 43 พิมพ์มายาวเลยยังไม่ได้ตอบ จขกท หากมั่นใจว่าตนเองเป็นเศรษฐี และอยากใช้ต้นทุนความเป็นคนมีเงินให้ดูดีมีราคา แนะนำให้เรื่อมจากการเลือกของใช้  ค่อยๆอ่านนิตยสารอะไรว่าไปมากมายให้รู้รสนิยมตนเอง เลือกสินค้าให้เหมาะสวยกับราคา ของยี่ห้อบางอย่างไม่ได้บ่งบอกรสนิยม การใช้ชีวิตแบบคนมั่งมีนั้นใช้เงินมากอย่างที่คุณจะตกใจเชียวละ บุคลิกภาพนั้นฝึกหัดกันได้หลายปีมีวินัยกับตนเองหน่อยก็เปลี่ยนแปลงให้ดีขึ้นได้ ชอบนินทา เลิกซะ ชอบพูดคำหยาาบ หรือนินทาอิจฉาคนสวยรวยกว่า อะไรแบบนี้ สมมุมติว่าเป็นอยู่ก็เลิก หากรู้ว่าพูดจาโผงผางก็เบาเสียงลง อะไรก็ตามที่รบกวนผู้อื่น หรือกระทบผู้อื่นเราก็ปรับให้มั่นเกรงใจ ขอบคุณ ขอบใจ ขอโทษ ทำบ่อยๆ จิตใจเราจะเปลี่ยนไปในทางที่ดี คุณมีพื้อการศึกษาที่ดีแล้ว หาความรู้รอบตัวเพื่มให้มาก เข้าหาผู้ใหญ่หรือเพื่อนที่มาจากพื้นฐานสังคมดีๆ นิสัยดีเป็นคนดี คบหาไว้เป็นมิตรจะเพื่มวงสังคมคนดีให้เราด้วย ดีจากภายในใส่การปรับกริยาท่าทางไปสักหน่อย แค่นี้ก็น่าจะไหวอยู่อย่าท้อ อย่าไปคิดว่าทำเพื่อ คนอื่นทำให้ตัวเองเถิด จากคุณ : In Lost Angel'sList เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 20:50:37

ความคิดเห็นที่ 44 โอ๊ย...อ่านเรื่องพวกผู้ดีแล้วปวกหัวชิกหาย ย ย เอ็งเป็นตัวของเอ็งไปนั่นแหละ...สวย นิสัยดี เรียนเก่ง มารยาท "งาม" ก็พอ ใครไม่ชอบก็ ตาถั่ว แล้ว จากคุณ : ผ่านมา เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 21:49:14 A:58.8.82.144 X: TicketID:098315

ความคิดเห็นที่ 45 คนรวยพร้อมทั้งเงินทอง และ ชาติตระกูลในเมืองไทย เป็นแบบที่คุณ In Lost Angel'sList เขียนมาจริงๆ ทุกประการขอยืนยัน ดิฉันเองก็มาจากครอบครัวธรรมดา ไม่รวย แต่มีโอกาสได้พบเห็นหรือได้เข้าสมาคมกับคนใน ระดับนี้มาบ้างเช่นกัน ได้ไปเห็นแล้วก็ทำให้ทราบว่า ผู้ดีนั้นคืออย่างไร เขาพูดคุย ยืน นั่ง และ ให้เกีรติผู้อื่นแม้แต่คนรับใช้ หรือคนที่เขาทราบว่ามาจากคนละชนชั้นกับเขาอย่างไร และคนในระดับนี้ส่วนใหญ่มักจะพูดได้คล่องอย่างน้อยๆ 2 ภาษา คือภาษาไทยและอังกฤษ หลายๆ ท่านอาจจะพูดภาษาฝรั่งเศสได้คล่องด้วย คล่องในที่นี้ หมายถึงทั้ง ฟัง พูด อ่าน เขียน ชัดเจน สละสลวย ทุกภาษา และไม่พูดไทยคำฝรั่งคำ ยามพูดไทยก็พูดชัดเจน ยามพูดฝรั่งก็สำเนียงบริติชหรือสำเนียง อเมริกันในระดับผู้ดี หรือพูดฝรั่งเศสคล่องแคล่ว คนไทยแบบนี้มีหลายตระกูลมาก และบรรพบุรุษคือคนจีน หรือคนในตระกูลพ่อค้าวานิชนั่นเอง สร้างตัวด้วยคนรุ่นแรก ส่วนรุ่นสองคือนักเรียนนอกรุ่นเก่า ส่วนคนรุ่นสามคือพวกคุณหนูไฮโซมารยาทงามน้ำใจงามแต่งกายงามนั่นเอง หรทอถ้าไม่ใช่ตระกูลพ่อค้าวานิชก็มักจะเป็นคนมีเชื้อมีแถวที่ดีจริงๆ (ส่วนพวกที่มีเชื้อมีแถวระดับปลายแถว ส่วนใหญ่ เท่าที่เคยเจอคือชอบดูถูกคน ชิบเหยียดคนอื่นนะ) ใน คห. 42 ย่อหน้าสุดท้าย เราอ่านแล้วรู้เลยว่าครอบครัวไหน อิอิอิ _คุณแม่ของบ้านนี้ท่านสง่างามมาก เนี๊ยบตั้งแต่ศีรษะจดเท้า บางครั้งดิฉันเจอท่านไปซื้อของที่ดิ เอ็มโพเรี่ยม ท่านอาจจะใส่รองเท้าธรรมดาแต่เป็นของดี เสื้อตัว กางเกงตัว กระเป๋าใบนึง แต่บุคลิกภาพหน่ะสิคะ สง่างามมากๆ ไม่ว่าจะเป็นท่าเดิน ท่ายืน และเวลาที่ท่าน แต่งตัวธรรมดาๆ ก็สง่างามเหมือนตอนที่แต่งตัวสวยเก๋ เพราะงามท่่บุคลิกภาพ งามที่การแต่งกายที่เหมาะเจาะลงตัวค่ะ ใครที่อยากทราบว่าคุณหนูตัวจริงของเมืองไทย แต่งตัวอย่างไร วางตัวอย่างไร ขอให้ไปหาเรื่อง หรือหาภาพของ คุณหนูท่านนี้มาอ่าน มาดูค่ะ เธอคือ คุณหนูแวว-คุณธีรวัลคุิ์ ปังศรีวงศ์ เตชะอุบล ลูกสาวเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ ในเครือแคนทารี่กรุ๊ปของเมืองไทยค่ะ หรืออีกตัวอย่างที่ดี จากคนในระดับดินสู่ดาว ที่สง่างาม คือคุณกบ-ปภัสรา เตชะไพบูลย์ค่ะ จากลูกสาวคนจนในสุพรรณ ชาวไร่อ้อย จากอีสาวไร่อ้อย ตัดอ้อย เก็บไข่เป็ดขาย มาสู่พนักงานขายของในห้างไม่หรู จากนั้นประกวดนางงาม จากนางงามมาเป็นดารา จากดารามาเป็นภรรยาของรัฐมนตรีนักเรียนนอกระดับลูกเจ้าสัว และเธอสง่างามมาก วางตัวก็ดี และประสบความสำเร็จในชีวิต จากคุณ : Been there, done that! เขียนเมื่อ : 2 ก.ย. 55 22:11:50 A:218.212.245.191 X: TicketID:357481

ความคิดเห็นที่ 46 ..อืม.. ป้าแหม่มเข้าใจความรู้สึกนะค่ะ ต้องแยกประเด็นเนอะ อ่านเรื่องของเจ้าของกระทู้แล้ว..... เข้าใจว่า เป็นเศรษฐีบ้านนอก แล้ว เข้าสังคมไปใช้ชีวิตกับกลุ่มไฮโซ แล้วไปแอบชอบ หนุ่มไฮโซในกลุ่ม....ตัวเองก็เลยกลุ้มใจ !!!!! อยากถามเจ้าของกระทู้ว่า เหนื่อยมั้ยหล่ะ  ----ที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ รู้สึกฝืนจิตใจมั้ยหล่ะ ที่ต้องเข้ากลุ่ม คำว่า "ไฮโซ" ในความคิดคืออะไร ??? เพื่อนพวกนั้นไม่มานั่งกินข้าว ที่ โรงอาหารใช่มะตอนพักเที่ยง รึต้องชวนกันไป แต่ตามร้านหรูหรา ไปซื้อของ ต้องร้านแบรนแนม เท่านั้น ??? ซื้อแบรนตลาดไม่เป็น ???? เวลาเข้ากลุ่ม เค้าคุยเรื่องอะไรกัน เค้าไม่ได้คุยเรื่องเรียนกันเรอะรึ ?? รึว่า คุยแต่ เรื่อง กระเป๋า บ้าน รถ ที่ดิน ธุระกิจที่บ้าน เราไม่ภูมิใจ ในรากเหง้า สังคมของเราเรอะรึ ? เราอายเค้ามั้ยที่จะบอกว่า อยู่เมืองไทยบ้านฉัน ฉันกินข้าวเหนียวส้มตำ ฉันชอบเดินตลาดนัด ฉันชอบงานวัด แม่ฉันใส่ผ้าถุง พ่อฉันใช้ผ้าขาวม้า ชีวิตและความสุขของเรา ----- มันต้องมาจากจิตใจเราเอง อย่าพยายามเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครเลยค่ะ เป็นตัวของเราเอง----เพียงแต่มันขึ้นอยู่กับการวางตัวให้เหมาะสม ความสง่างามมันมาจากภายในจิตใจก่อนมันถึงจะส่งผลต่อ ทั้งความคิด คำพูด นิสัย การกระทำและ กิริยา การเข้าสังคมเป็นเรื่องที่ดี แต่บางครั้งอย่าเอามาเป็นสาระเกินไป มารยาท มันฝึกฝนกันได้ เวลาเข้าสังคม อย่าง สังคม โต๊ะอาหาร สังคมการพูด  และระดับภาษาในการใช้ สื่อสาร ....... ความรัก มันก็เกิดขึ้นได้ จากความใกล้ชิด ความชอบ และปัจจัยหลายๆอย่าง ความรักจริงๆแล้ว ไม่ต้องการสิ่งอื่นใด ขอเพียงแค่มีฉันกับเธอ เจ้าของกระทู้น่าจะเป็นคนสวยและเก่ง เพราะฉะนั้น สวยและเก่งไม่พอ ต้องสวยและเก่ง ทางด้านความคิดความอ่านด้วย สร้างเกราะ ให้ตัวเองเยอะๆ มันจะทำให้เรามีคุณค่า ผู้ชายส่วนใหญ่ก็ชอบนะ ผู้หญิงเก่งรอบด้าน ถ้า หนุ่มเอเชีย คนนั้นเลือกมองคุณ เค้าก็คงจะมองจากความเป็นตัวตนของคุณ ที่เป็นทั้งผู้หญิง สวย + เก่ง ไม่ใช่ สวยแต่รูปจูบไม่หอม           ถ้าอาการแอบชอบแบบนี้  เราก็ต้องหัดสนใจในตัวผู้ชายแล้วล่ะ เค้ามาติวหนังสือกับเราเรื่อย ก็ชวนคุยเรื่องที่เค้าชอบบ้างนะค่ะ ผู้ชายบางคนชอบ รถแข่ง ชอบเล่นเกมส์ ชอบสะสมของ ชอบหมา ชอบแมว ชอบการ์ตูน ชอบดนตรี อันไหนเป็นการบ้านก็ต้องไปสืบ ไปเซาะ ข้อมูลมาไว้นะค่ะ อัพเดตเรื่องใหม่ ๆให้ไวหน่อย จะได้คุยกับเค้าได้รู้เรื่อง  บางครั้งเราไม่ชอบ ก็ต้องฝืนใจชอบบ้าง เชื่อป้า.....แล้วผู้ชายจะติดตามเราทุกวันในฐานะ " กูรู " รู้จริง จากนั้นค่อยพัฒนาการ ความสัมพันธ์ ป้าแหม่มว่า เข้าทางนี้อันดับแรก......โอเคสุดคะป้าว่า " ขอให้สมหวังในความรักครั้งนี้นะค่ะ " จากคุณ : ป้าแหม่ม มณี เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 03:59:16

ความคิดเห็นที่ 47 แก้ไขเมื่อ 03 ก.ย. 55 13:48:21 จากคุณ : amnuaysilpa 63 เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 04:12:19

ความคิดเห็นที่ 48 กำลังนั่งอ่านอย่างตั้งใจ จนมาถึงคห.44 กลั้นหัวเราะไม่อยู่เลยค่ะ จริงค่ะ เรื่องพวกผู้ดีนี่มันน่าปวดหัวจริง แต่ถ้าหมายปองคู่ครองในวงสังคม จำเป็นต้องเรียนรู้เพิ่มเติมนะคะ เพื่อลดแรงเสียดทานที่อาจเกิดขึ้น ส่วนตัวคิดว่าถ้าอ่านและทำตามหนังสือสมบัติผู้ดีทั้ง 10 บทได้ ก็อยู่ได้สบายพอตัวแล้ว ส่วนเรื่องเทคนิค มารยาท และความรู้ต่างๆ ต้องอาศัยฝึกเพิ่มเติมไปเรื่อยๆ สิ่งเหล่านี้ต้องอาศัยเวลาค่ะ หักโหมทำทีเดียว เดี๋ยวจะไมเกรนขึ้นเสียก่อน :) แต่เค้าว่ากันว่า คนจะรัก ไม่ต้องทำอะไร ยังไงก็รัก และถ้าไม่รัก ต่อให้ทำแทบตาย ไม่รักก็คือไม่รักนะคะ หากอยากลองพยายามโดยใช้กลยุทธ์น้ำซึมบ่อทราย หรือมีความเชื่อว่าน้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน ก็ลองดูได้ค่ะ ถ้ามีพลังใจเหลือเฟือนะคะ เพราะการหลงรักใครฝ่ายเดียวเนี่ย มันเบียดเบียนตัวเองมากนะคะ จากคุณ : Sunshine Sonata เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 16:00:19

ความคิดเห็นที่ 49 ท่านใดที่มีล็อกอิน หรือคุณหนู จขกท.ก็ได้ค่ะ รบกวนช่วยกดเก็บกระทู้นี้ลงคลังกระทู้ด้วยนะคะ เพราะมีคนมาตอบกัน เยอะมาก และแต่ละ คห. พิมพ์กันยาวๆ มีคำแนะนำที่น่าสนใจทั้งนั้นเลย และคำแนะนำในเรื่องเหล่านี้ ไม่ล้าสมัย ไม่มียุคไม่มีสมัย สามารถนำมาคุยถกเถียง นำมาแชร์กันได้เรื่อยๆ ค่ะ เก็บกระทู้เอาไว้ให้คนข้างหลังที่จะเข้ามาหาข้อมูล อ่านนะคะ ช่วยๆ กัน ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : Been there, done that! เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 16:47:58 A:218.212.245.191 X: TicketID:357481

ความคิดเห็นที่ 50 เราว่า จขกท กำลังเขียนบทละคร เพราะ มีอย่างที่ไหน ที่ ..สอบได้ทุนมาเรียนเมืองนอก .. แล้วจะ ปุบปับ เปลี่ยน ม กันง่ายๆ เพราะ มหาลัยดีๆ ดังๆ หรูๆ เขาก็ ไม่ได้รับกันง่ายๆ แล้ว คณะนั้น เขาคง ไมรับจากไทยที่ ..ส่วนใหญ่เป็นลูกคนรวย คุณหนู ไฮโซ รสนิยมดี.. เพราะเขาไม่มีทางรู้ เรื่องแบบนี้ จริงไหมล่ะ จากคุณ : ธนิตา เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 17:16:28

ความคิดเห็นที่ 51 ตามที่ผมเข้าใจ ตอนนั้นจขกทแค่กำลัง จะ ไป อีกอย่างหนึ่ง มหาวิทยาลัยดังๆหรูๆจขกทก็ไม่ได้บอกว่าชื่ออะไร อีกอย่างหนึ่งอีกจขกทก็เรียนดีด้วย ผมเชื่อตามที่จขกทเขียนว่าเป็นจริงครับ สามสี่บรรทัดสุดท้ายที่จขกทเขียนทำให้ผมรู้สึกว่าเป็นจริงมากขึ้น เห็นใจเด็กๆมากขึ้น อิอิ จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 17:45:07 A:98.231.188.19 X: TicketID:105627

ความคิดเห็นที่ 52 เข้ามาอ่านความเห็นยาวๆ ทำความเข้าใจและ เก็บกระทู้นี้ลงคลังกระทู้ เรียบร้อยแล้วค่ะ ขอบคุณความเห็นดีดีจากหลายๆท่านนะคะ จากคุณ : จขกท (myprincess) เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 18:57:36

ความคิดเห็นที่ 53 อย่าพยายามไฮโซเลยค่ะคุณน้อง พี่ขอร้องจากใจจริง อยู่เป็นเศรษฐีบ้านนอกไปแบบนั้น นั่นคือดีที่สุดเบสต์ออฟเดอะเบสต์แล้ว พี่เคยทำงานในสำนักงานในต่างประเทศที่มีงานหลักคือรับรองผู้ลากมากดีเศรษฐีผู้มีเชื้อสายเก่าแก่ดึกดำบรรพ์ของประเทศๆหนึ่ง พี่บอกได้คำเดียวว่า ยิ่งสูงยิ่งต่ำ ดังนั้นหนูจงอยู่อย่างต่ำๆต่อไปเถิด เบสต์ออฟเดอะเบสต์ จากคุณ : อ่าวโตเกียว เขียนเมื่อ : 3 ก.ย. 55 20:49:09 A:125.203.97.48 X: TicketID:299625

ความคิดเห็นที่ 54 myprincess เป็นนักศึกษาปริญญาเอก สายวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยในปักกิ่ง จบมหาบัณฑิต สายวิทยาศาสตร์จากม.มหิดล ด้วยคะแนน ๓.๑ หรือ ๓.๒ ได้รับทุนรัฐบาลจีน ในปีนี้ ๒๐๑๒ มาศึกษาปริญญาเอกสายวิทย์ ระยะเวลา ๔ ปี เคยสมัครเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยใกล้บ้าน ที่ต่างจังหวัด โดยผู้ใหญ่สนับสนุน จากประวัติการโพสต์กระทู้ จะศึกษาทางด้าน Life Science และทำวิจัยในสาขานี้ สามารถตอบกระทู้ที่อยู่ในคลัง ร่วมกับโปรเฟสเซอร์ระดับเอกที่สอนอยู่ในสหรัฐฯ และร่วมให้ความเห็นอย่างมีเหตุผลในกระทู้เชิงวิชาการมาแล้วหลายปี ในห้องนี้ เป็นเรื่องแปลกมาก ที่เมื่อสิบวันก่อน ตั้งกระทู้เกี่ยวกับเพื่อนของรุ่นพี่ในชั้นเรียน ว่าเป็นคอร์สภาษาระยะเวลา ๖ เดือน และชอบพอกับนร.ปริญญาเอกชาวจีนคนหนึ่ง กระทู้หมายเลข H12538830 ความสัมพันธ์ใกล้ชิดมาก พอที่จะไปสนทนาที่ห้องพัก ภายในสิบวัน ตั้งกระทู้นี้ เกี่ยวกับความพอใจนร.รูปหล่อ ร่วมชั้น/คณะในมหาวิทยาลัย และพุ่งประเด็นไปที่กลุ่มบุตรหลานชนชั้นสูง (ไฮคลาส) ด้วยความรู้สึกน้อยใจนิดๆ สัญชาตญาณการตอบกระทู้ของ คคห. ๕๐ คุณธนิตา น่าสนใจ ..... กระทู้นี้และกระทู้ก่อนหน้านี้ เป็นปัญหาของนักเรียนปริญญาเอกจากปักกิ่ง จริงหรือ หรือว่า เป็นเพียงส่วนหนึ่งของการเก็บข้อมูลเบื้องต้น สำหรับทำการวิจัยชีวิตวิทยา หากว่าเป็นปัญหาที่เกิดขึ้นจริง ก็อยากจะขอให้เพลาๆการชอบพอกับเพื่อนชาย ลงบ้าง จะเหมาะกว่า เพราะการได้ทุนรัฐบาลจีนมานั้น หมายถึงอนาคตที่งดงามยิ่ง แม้จะไม่สันทัดภาษาจีน แต่โอกาสในการศึกษา ไม่ใช่ได้มากันง่ายๆในระดับนี้ คุณน้องเอง มองหาสถาบันในสหรํฐฯมาก่อนหน้านี้ ๕ ปี กว่าจะได้มีวันนี้ที่รอคอย อยากให้พุ่งความสนใจไปที่การวางแผนศึกษา และเส้นทางที่จะกลับไปใช้ความรู้ และหากว่า การตั้งกระทู้เหล่านี้ เพื่อจะทดสอบประสิทธิภาพในการตอบเรื่องสัมพันธ์ หรือแนวทางของการหาคนรักในต่างประเทศ ก็น่าที่จะเว้นระยะให้ปัญหาเก่าจบก่อน คือคนโน้น ที่มาขอจูบก็ยังไม่เคลียร์เลย แล้วคนนี้ที่แอบไปชอบเพราะเขานิสัยดีมาก เอาเป็นว่า คบเป็นเพื่อนให้หมดทุกคน ดีกว่าไหม ทั้งหญิงสาวดรุณีที่มีชาติตระกูลดี ต่อไปข้างหน้า จะได้มีเครือข่ายที่ประสานงานวิจัยกันได้สะดวก เป็นด็อกเตอร์ทาง สายวิทย์จากจีน และมีเพื่อนๆเป็นคนมีสถานภาพสูงในสังคม จากต่างประเทศเก๋ไก๋ ระดับคุณวุฒิอย่างคุณ ไม่มีความจำเป็นต้องหาคำตอบเรื่องเล็กๆแบบนี้ในบอร์ดเลย อีก ๔ ปีที่จะได้ตักตวงวิชาการ น่าจะเป็นช่วงเวลาของโอกาสทอง ออกไปทัศนศึกษา ไปคนเดียวหรือไปกับกลุ่มนักศึกษา หรือว่าจะไปค้นคว้าในห้องสมุด ไปหาหนังสือดีๆ มาเตรียมไว้เป็นข้อมูลในการเรียน จะดีกว่ามาก คำตอบของคนที่อยู่เมืองนอกมานาน แต่ไม่ใช่นักเรียนระดับด๊อกเต้อร์กันสักกี่คน ใครจะให้แนวทางที่ถูกต้องตรงใจคุณได้ ข้อสำคัญ สิบวัน ชอบอ้ายหนุ่มสองคน ออกจะผิดวิสัยนักศึกษาปริญญาเอก ไปนิดส์ อย่างไรก็ตาม ขอให้ประสบความสำเร็จทางการศึกษา อย่าให้เรื่องพวกนี้ทำเสียสมาธิ ข้างหน้ายังมีงานต้องทำอีกมาก และคนเก่งอย่างคุณ สวยด้วย จะเลือกอีกร้อยคนก็ได้ เก็บเข้าคลังกระทู้ก็ดี อีกสิบวัน เผื่อมีกรณีความสัมพันธ์กับรายใหม่มาถามอีกจะได้รู้ ว่า เป็นการเก็บข้อมูลไปทำวิจัยทางสายวิทย์หรือว่าเป็นเรื่องจริง อ้างอิงอารมณ์เสน่หา ป.ล. เราก็ชอบอ่านคำตอบ ของคนที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตอบใครอยู่...สนุกดี... จากคุณ : Melody เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 06:52:13 A:85.214.116.238 X: TicketID:372460

ความคิดเห็นที่ 55 ขอบคุณ คุณ Melody มากๆ สงสัยละครไทยจะยังไม่จบ แต่ความจริงอ่านข้อแนะนำของคนดังแห่งพันทิปก็ได้อารมณ์ขันดีนะครับ จากคุณ : Intania (BenzSiam) เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 07:29:58

ความคิดเห็นที่ 56 คุณ Melody คงจะยังไม่รู้ว่าเรื่องรักระหว่างรบ เอ๊ย..เรียน น่ะมันมีในระหว่าง นศ ป เอกที่เมืองนอกนี่ บางอย่างฟังมาแล้วยังว่าเหลือเชื่อแต่มันก็เกิดขึ้นจริงๆ บางคนมีลูกมีเมีย(หรือปั๋ว)อยู่ก่อนที่เมืองไทย ก็ทิ้งได้ เพราะสี่ห้าปีนี่มันเปล่าเปลี่ยวหัวใจเหลือเกิน เจอคนถูกใจที่นี่เข้ากรูไม่สน หน้าอินทร์หน้าพรหมไม่รู้ ขอเอาไว้ก่อน นี่จะเล่าให้คุณ จขกท ฟังหรอกนะ เพราะงั้นถึงได้บอกไง ว่า ถ้าถูกใจแล้วเหลียวซ้ายแลขวาคุณไม่ไ้ทำอะไรผิด moral ก็ให้ใช้มารยาร้อยแปดเล่มเกวียน (อันนี้สอนกันไม่ได้ เป็นความสามารถเฉพาะทางเท่านั้น..) ตีหัวลากไอ้หนุ่มเข้าถ้ำเสียให้หมดเรื่องหมดราวไป สอนร้ายนะเนี่ย.. อิอิ จากคุณ : PatPDX เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 07:41:07

ความคิดเห็นที่ 57 ตั้งใจเรียนนะคะ อนาคตยังอีกไกล มองไปที่อนาคตนะคะ เงินที่ขายที่ได้ พี่ไม่รู้ว่าว่ามากแค่ไหน แต่ถ้าเราไม่มีความรู้ เอาตั้งไม่รอด ต่อไปก็อาจถูกหลอกหมดตัวได้นะคะ โลกนี้น่ากลัวอยู่นะคะ (เตือนด้วยความหวังดีค่ะ) เรื่องหนุ่มที่หมายปอง เดาว่าเป็นญี่ปุ่น ถ้ามีไรกันอย่าลืมป้องกันด้วยค่ะ จากคุณ : สามชั้นไร้มัน เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 11:21:07

ความคิดเห็นที่ 58 ดิฉันยินดีตอบคำถามที่ไม่เป็นเรื่องซึ่งละเมิดผู้อื่นเรื่อยๆ ตามโอกาส โดยไม่คำนึงถึงชีวประวัติและเจตนาคนถาม ไม่ว่าคุณจะถามเพื่ออะไรก็แล้วแต่ ดิฉันมองว่าคำตอบที่เป็นประโยชน์ มันก็เป็นประโยชน์ด้วยตัวของมันเอง คุณค่าไม่ได้แปรผันตามเจตนาผู้ถามแต่อย่างใด เรื่องรักในชีวิตมันเป็นเรื่องเกิดขึ้นได้ ไม่ว่าจะเรียนอยู่ ทำงานอยู่ หรืออื่นๆ เป็นเรื่องที่ควรศึกษาเป็นอย่างยิ่ง เรื่องพวกนี้ไม่มีสอน อยากรู้ สงสัย ไม่อยากลองเอง ก็ต้องถามจากผู้มีประสบการณ์ แล้วประมวลเอา เป็นเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ ที่สำคัญมีคนที่อยากรู้แต่ไม่อยากถามอีกมากมายเข้ามาอ่านกระทู้เหล่านี้ เขาเหล่านั้นก็จะได้ประโยชน์ไปด้วย ถือเป็นเรื่องดี smart search เอาไว้ใช้จับผู้ร้ายก็พอ ตราบใดยังไม่มีใครเสียทรัพย์ ไม่รู้ไม่เห็นบ้าง โลกสงบสุข ดิฉันเองชอบตอบคำถาม ที่คนถามไม่รู้ว่าดิฉันเป็นใครเหมือนกันค่ะ :) การลงทะเบียนกับพันทิป ถือเป็นการแสดง accountability และ responsibility ในทำกิจกรรมที่นี่อยู่แล้ว ถ้าต้องถึงกับแถลงกันว่าดิฉันเป็นใครมาจากไหน ถึงมาตอบ/ตั้งคำถามในกระทู้นั้นๆ ดิฉันก็ว่ามันเยอะไป นี่เวบบอร์ดนะคะ ด้วยความเคารพ จากคุณ : Sunshine Sonata เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 11:32:23

ความคิดเห็นที่ 59 ^ กรณีนี้ ไม่ต้องสมาร์ทเสิร์ชหรอก กระทู้ที่น้องเขามีเพื่อนผู้ชายแชทด้วยมาขอจูบ ยังอยู่ในเพจนี้ ไม่ใช่พรีเวียสด้วยซ้ำไป อีกอย่าง กระทู้เรื่องได้ทุน เมื่อกรกฎานี่เอง อ่านมาตลอดก็จำได้ ที่ว่าแปลก เพราะกระทู้ก่อนหน้านี้ ยังบอกว่ามาเรียนภาษาอยู่ หกเดือน ทุนก็เพิ่งรู้ผลไม่นานนี้ แต่กระทู้นี้มาเรียนคณะแล้ว แถมเพื่อนชายนี้คนใหม่ ไม่ได้บอกว่า เขาไม่มีสิทธิ์จะถาม หรือคนอ่านไม่ได้ประโยชน์ เพราะกระทู้ไม่ได้ผิด ตามประเด็นชีวิตต่างแดน และคนถามก็ไม่มีความจำเป็นต้องบอกก็ได้ ว่าเป็นใคร แต่ ความจริงที่เห็นอยู่ กับคำถามของกระทู้ ในระยะใกล้ๆกัน ประกอบที่คุณธนิตาคิด แต่ละคนมีวิจารณญาณของตนเอง ใครอยากตอบก็ตอบ ใครอยากค้นก่อนตอบก็ได้ ไม่มีมากมีน้อย ในเมื่อเป็นสิทธิ์ของคนตอบเหมือนกัน ที่จะรู้ว่าใครมาเล่นเกมอะไร ใครพอใจจะร่วมแบ่งปันประสบการณ์ของตนก็ทำไป ความเห็นของแต่ละคนในข้อนี้ ก็ไม่มีถูกผิดอยู่แล้ว เพราะเป็นทางเลือกของชีวิต ความรักน่ะมันไม่ใช่สิ่งผืด หรือถูก แต่ในเมื่อ ความจริง มันมีอยู่ เราชอบเขียนตามความจริง ตอบตามสถานการณ์จริงๆ ถ้าเราจะรู้ความจริงก่อน แล้วค่อยตอบ ก็เป็นสิทธิ์ของเราเช่นกัน ไม่เกี่ยวกับคนตอบ คนอื่นๆ และเมื่อเรารู้ว่าอะไรเป็นอะไร ไม่ได้ว่าให้ใครเสียหาย ประวัตินั้นก็อยู่ในคลัง วิธีตอบและคำตอบของเรา ก็เป็นเรื่องของเรา ใครจะมาไม่พอใจ โต้เถียงเพื่ออะไร ในเมื่อเรามีความเห็นว่า นักเรียนปริญญาเอก ไม่ควรจะรักผู้ชายสองคนภายในสิบวัน คนหนึ่งไปขอจูบที่ห้องพัก ยังตามตัวกันอยู่ แล้วคนนี้มาปิ๊งในห้องเรียนอีกแล้วหรือ เราก็ตอบไปตามสถานการณ์ ที่เขาตั้งกระทู้มาให้เห็น ว่า เบาๆหน่อยก็ได้นะเรื่องนี้น่ะ หรือถ้าจะรักคนใดคนหนึ่ง ก็ยังพอจะอนุโลม เล่นทั้งสองคน ทั้งที่มาระยะตั้งตัวแบบนี้ ก็ขอออกความเห็นว่า ให้คิดถึงพ่อแม่ให้มากๆดีกว่า น้องเขาเองก็เคยตอบคนอื่นด้วย ว่าจะทำอะไรก็ไม่มีใครว่า โตแล้ว แต่เป็นนักเรียนนอก ก็คิดถึงอนาคตไว้ก้อนดีกว่า จะเคารพหรือไม่เคารพความเห็นนี้ก็ไม่มีปัญหา เพราะที่นี่คือบอร์ดสาธารณะ จริงๆ ไม่มีใครคนใดคนหนึ่งสามารถบังคับบงการ ให้คนอื่นมาเห็นเหมือนกันตนในทุกกรณี อย่างน้อย ก็มีอีกหลายคน ที่อยากให้น้องตั้งใจเรียน และมีความมุ่งมั่นไปให้ตรงทาง ด้วยความหวังดี และไม่ได้ต้องการจะขัดแย้งกับใคร เราอยากตอบแบบนี้เราก็ใช้สิทธิ์ จากคุณ : Melody เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 12:08:34 A:85.214.116.238 X: TicketID:372460

ความคิดเห็นที่ 60 ด้วยความเคารพคุณบัตรผ่าน ความเห็นที่ 59 นี่จิ้มมาที่ดิฉันใช่ไหมคะ คุณคะ คุณคิดดี ทำดี หวังดี ต่อเจ้าของกระทู้น่ะดีแล้วในตัวของมันเอง และดิฉันเคารพในจุดนี้ แต่ตรงนี้ค่ะ ตรงที่คุณบอกว่า "ชอบอ่านคำตอบของคนที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตอบใครอยู่ สนุกดี" "คนที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตอบใครอยู่" คุณมองคนอื่นแบบนั้นจริงๆ หรือคะ การที่คุณบอกสิ่งที่คุณรู้มาเสียหกย่อหน้า แล้วตบท้ายด้วยปล.ย่อหน้าสุดท้าย เรียกสักคนในกระทู้นี้ว่า "คนที่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตอบใครอยู่" ต้องการสื่อว่าอะไรคะ ดิฉันไม่ค่อยได้เจอใครกล่าวถึงคนอื่นในลักษณะนี้ค่ะ ดิฉันสงสัยได้ใช่ไหม ในความเห็นที่ 58 ของดิฉัน สองย่อหน้าแรก ดิฉันบอกเจ้าของกระทู้ค่ะ ว่าไม่ต้องกลัวที่จะถาม เพราะสิ่งที่คุณสงสัยในตัวเขา คนตอบอย่างดิฉันไม่ถือเป็นสาระสำหรับคำถามในกระทู้นี้ ย่อหน้าที่สาม นั่นคือความเห็นของดิฉันที่มีต่อความสำคัญของการสืบค้นประวัติใครสักคนไม่เฉพาะเจ้าของกระทู้ อย่าถือเป็นเรื่องส่วนตัวเลยค่ะ อีกอย่าง คุณแค่จำได้ ไม่ได้ smart search มา ไม่ใช่หรือคะ ย่อหน้าสุดท้าย ดิฉันว่ามันเป็นสถานการณ์ที่น่าอึดอัดค่ะ ถ้ามีใครสักคนนำรายละเอียดเกี่ยวกับตัวเรามากล่าวถึง ทั้งที่เราไม่ได้กล่าวถึง put yourself in someone's shoes สิคะ คุณบอกเองว่า "คนถามก็ไม่มีความจำเป็นต้องบอกก็ได้ ว่าเป็นใคร" แต่คุณก็บรรยายประวัติเจ้าของกระทู้เสียหกย่อหน้า แล้วมันยังไงกันละคะเนี่ย ถ้ามีประเด็นใหม่ที่คุณสงสัยว่า "กระทู้นี้และกระทู้ก่อนหน้านี้ เป็นปัญหาของนักเรียนปริญญาเอกจากปักกิ่งจริงหรือ หรือว่าเป็นเพียงส่วนหนึ่งของการเก็บข้อมูลเบื้องต้น สำหรับทำการวิจัยชีวิตวิทยา" ดิฉันว่าเราแตกไปอีกกระทู้ดีไหมคะ ดิฉันเห็นว่าคุณเคร่งครัดเรื่องกฎ กติกา มารยาท คุณคงเข้าใจนะคะ ถึงแม้ดิฉันจะคิดว่า หากอ่านเฉพาะย่อหน้าที่เจ็ดเป็นต้นไป ก็ยังได้ใจความอยู่ดี แต่ดิฉันไม่เคยคิดจะแสดงความเห็นใดๆ หากไม่เห็นปล.ย่อหน้าสุดท้ายนั่นค่ะ สรุปว่า คุณถามมา "วิธีตอบและคำตอบของเรา ก็เป็นเรื่องของเรา ใครจะมาไม่พอใจ โต้เถียงเพื่ออะไร" และดิฉันตอบไป (ตามด้านบน) แล้วนะคะ และดิฉันไม่มีอารมณ์อะไรต่อคุณทั้งนั้น เพราะเราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ เว้นแต่ความสงสัยในคำพูด ตามประสาผู้สนทนาร่วมกระทู้เท้านั้นค่ะ บุญรักษาค่ะ จากคุณ : Sunshine Sonata เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 15:49:23

ความคิดเห็นที่ 61 เรื่องของจขกทก็น่าสนใจ การให้เหตูผลของแต่ละคนที่ตอบก็น่าสนใจ การเห็นต่างกันตอบต่างกันไม่ใช่เรื่องเลวร้าย ผมเองก็ตอบตามที่เห็นในกระทู้และมักจะเชื่อตามนั้น ส่วนคนถามจะเป็นใครจบมาจากสำนักไหนไม่ได้สนใจ ไม่ได้สนใจว่าตัวเองมีคุณภาพพอที่ทำข้อสอบหรือไม่ จะให้แก้ก็คงยาก เรื่องเหลือเชื่ิอที่คุณ: PatPDX มีมาตั้งแต่สมัยผมแล้ว ก่อนนั้นก็ต้องมีและคงมีมาแต่สร้างโลกแล้วก็ เจอมาตัวเป็นๆ เพราะฉะนั้นการที่ได้เห็นหรือได้ยินข่าวของเศรษฐีมีเงินหรือคนดังๆนักเรียนนอกที่เราต้องคิดเห็นวิพากษ์วิจารณ์ ส่วนนั้น(เงินและการศึกษา)จึงไม่มีความสำคัญแต่อย่างใด จะมองก็แต่พฤติกรรมที่เห็น สถาบันหรือระดับการณ์ศึกษาไม่มีน้ำหนักหรือพยายามตัดให้เหลือน้อยที่สุด คนที่มีความรู้ในโรงเรียนระดับป.3หรือป.4 ผมก็ให้ความสำคัญไม่แพ้กัน จากคุณ : อิสวาสุ เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 16:52:20 A:98.231.188.19 X: TicketID:105627

ความคิดเห็นที่ 62 บางความเห็นก็เห็นไปขุดคุ้ยประวัติคุณ จขกท. มาซะละเอียดเลย และจะว่าไปแล้ว จริง ๆ เรื่องรัก ๆ ความรู้สึกเหล่านี้มันไม่มีเรื่องชนชั้น วัยวุฒิ คุณวุฒิ หรอกค่ะ มันสามารถเกิดขึ้นได้กับคนทุกเพศทุกวัย ทุกระดับการศึกษา อย่าลืมว่าเหตุการณ์เศร้าสลดหดหู่หลาย ๆ เหตุการณ์ก็มีสาเหตุเริ่มมาจากเรื่องรัก ๆ ไม่อย่างั้นเราคงจะไม่เห็นกรณีหมอฆ่าเมีย หรือนักศึกษาแพทย์ฆ่าแฟนสาว หรืออื่น ๆ ผู้คนเหล่านี้ก็ล้วนแต่มีดีกรีการศึกษา เรียกว่าคุณวุฒิ วัยวุฒิที่พอตัวอยู่ แต่สุดท้ายแล้วก็มาสยบยอมให้กับคำว่า "รัก" และคนเราถ้ารักไม่เป็น "ความรักก็จะกลายเป็นตัวทำลายชีวิต" แต่ถ้ารักให้เป็นและมีสติก็จะกลายเป็นการ "มีความสุขที่ได้รัก" ก็เท่านั้นเอง จากคุณ : JC2002 เขียนเมื่อ : 4 ก.ย. 55 22:07:01

ความคิดเห็นที่ 63 What the first thing you see in this picture? จากคุณ : ดึกมากแล้ว (คนห่างบ้าน) เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 01:13:06

ความคิดเห็นที่ 64 คุณ BenzSiam คคห.55   ไม่ขำเท่าไหร่ครับ  เพราะ Melody ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน  คนแถวๆ Bay Area นี้เอง   เอ แต่ป้าคนนั้นเคยประกาศลั่นบอร์ดว่าจะไม่เข้าพันทิปอีก  เท่าที่ทราบแกมาจากตระกูลผู้ดี ฉนั้นคงไม่เก็บน้ำลายตัวเองขึ้นมากินอีกหลังจากที่TUYออกไปแล้ว   สาเหตุนี้เลยคิดว่าคง ไม่ใช่   ปล ดูเหมือนมีล๊อคอินใหม่ด้วยซิ  ป้าๆๆ นี่แหละ ปล2 อย่าไปสนใจกับไอพี  ป้าปลอมไอพีไปขู่คนในบล๊อคมาแล้ว จากคุณ : Techie เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 06:30:46

ความคิดเห็นที่ 65 ใช่คนเดียวกันที่ไปยุแยงตะแคงรั่วในกระทู้นี้หรือไม่ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H12516917/H12516917.html และกระทู้ที่แตกประเด็นไปจากกระทู้นี้ก็ได้ไปยุแหย่ให้มีการแตกแยก  แค่เพราะ ตนเองมีคู่อริในกระทู้  (กระทู้โดนแจ้งลบไปเสียก่อน) แถมให้อีกอัน http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H12568492/H12568492.html แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 55 11:37:51 จากคุณ : Techie เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 06:51:06

ความคิดเห็นที่ 66 Khun Techie: คุณนี่ก็มีข้อมูลเยอะเหมือนกันนะ รู้ด้วยว่าใครคือใครซะด้วย ทำไมบางคนต้องใช้หลายชื่อ หรือชอบใช้บัตรผ่าน? ผมนานๆจะแวะมาอ่านซะที เลยไม่ค่อยรู้ว่าใครไม่ค่อยกินเส้นกับใคร จากคุณ : Intania (BenzSiam) เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 08:42:51

ความคิดเห็นที่ 67 ทำไมบางคนต้องใช้หลายชื่อ หรือชอบใช้บัตรผ่าน?   เพราะคนบางประเภทไม่ชอบสู้ซึ่งๆหน้าไงครับ  ถึงต้องปลอมตัว  เมื่อก่อนปลอมตัวเข้าไปขู่ คนที่เขาคุยกันในบล๊อกว่า " ระวังอมยิ้มจะโดนสอย  ให้มันรู้กันบ้างว่าเล่นกับใครอยู่" แกคงนึกว่าฉลาดอยู่คนเดียว  คนอื่นไง่ คนที่ไม่มีเจตนาแอบแฝงไม่มีใครเขาใช้พรอกซี่เพื่อปลอมไอพีกันหรอกครับ  จะโต้เถียงอะไรกับใครก็เอาซึ่งๆหน้านี่แหละ ปล.  hiload.org จากคุณ : Techie เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 09:25:37

ความคิดเห็นที่ 68 เข้ามาขำกับการขุดคุ้ยต่างๆ นานาค่ะ ดิฉันไม่ได้สนใจมากว่าใครจะคิดอย่างไรก้อแล้วแต่ อย่าลืมว่า บางทีการโพสต์คำถาม อาจเป็นช่วงแห่งการสะสมเหตุการณ์หลายๆ อย่างในช่วงเวลาแรมเดือน หรือ หลายเดือนที่ผ่านมานี้ มันจำเป็นด้วยหรือคะ ที่เราจะต้องโพสต์เหตุการณ์สดๆ ในแต่ละช่วงเวลาที่เหตุการณ์นั้นที่ขึ้นนั้นจริงๆ   สำหรับดิฉันช่วงระยะเริ่มแรกจริงๆในตปท มันยุ่งกับการปรับตัวมาก ขณะเวลาที่เกิดเรื่องราวของเหตุการณ์ใดเหตุการณ์หนึ่ง ดิฉันไม่มีเวลาแม้แต่จะเช็คเมลด้วยซ้ำไป แต่เหตุการณืมันก้อต่อๆมาเป็นแบบนี้ทุกๆวัน สิ่งสำคัญมันอยู่ที่ว่าเราต้องการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นโดย blind ทั้งผู้เขียนและผู้ตอบไม่ใช่เหรอคะ เพื่อป้องกัน bias หากมีข้อกำหนดว่า ทุกคนต้องยอมเปิดเผยตัวตนทั้งหมดในพันทิพ ดิฉันคิดว่าในพันทิพคงไม่ได้รับความนิยมขนาดนี้ และมันไม่แฟร์กับทุกคนๆ ที่เลือกจะเปิดเผยข้อมูลที่แท้จริงของใครบางคน ในขณะที่ใครบางคนนั้นยังปิดบังตัวตนที่แท้จริงอยู่ แต่ช่างเถอะค่ะ กระทูและคำตอบก้อเป็นเพียงคำที่ออกมาจากตัวอักษรเท่านั้น ไม่ได้มีผลอะไรหนักหนากับชีวิต ตอนแรกๆที่เขามาถาม ไม่คิดว่ากระทู้นี้จะมีคนมาตอบมากขนาดนี้ ดิฉันยังเชื่อว่าสิ่งๆดีๆ ในโลกใบนี้ยังมีอีกมาก ชีวิตคนเราถึงจะเจอเรื่องร้ายๆมาบ้าง มีทั้งคนสรรเสริญ ติเตียนและนินทา ถึงอย่างไรดิฉันก้อจะขอเลือกที่จะชื่นชมแต่ข้อคิอเห็นที่ดีจากหลายๆท่านที่มีน้ำใจจะตอบ ดิฉันจะเลือกจำแต่สิ่งดีค่ะ ปล ดิฉันชอบข้อคิดเห็นไปทางการเรียนของใครบางท่านจริงๆค่ะ แต่ดิฉันไม่มีปัญหากับการเรียนในตปท พอดีว่าเรื่องรักจะไม่ค่อยถนัดนัก รวมถึงเรื่องการเข้าสังคมใหม่ที่นี่ด้วย ดิฉันชอบอยู่เงียบๆนะคะ ไม่ชอบอวดความรู้หรือแสดงตัว พอมาถามความคิดเห็นคนอื่นๆ เพื่อเป็นแนวทางกลับถูกขุดคุยขึ้นมาต่างๆนานา ถ้าคนนั้นๆ ถูกขุดคุ้ยขึ้นมาบ้าง จะรู้สึกอย่างไร มันเป็นสิ่งที่ปัญญาชนพึงแสดงต่อกันงั้นหรือ แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 55 15:20:49 แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 55 10:22:14 จากคุณ : จขกท (myprincess) เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 10:07:08

ความคิดเห็นที่ 69 ถึงคุณ myprincess เจ้าของกระทู้นะคะ พี่อยากจะให้ข้อคิดกับคุณเพิ่มเติมว่า การเป็นผู้ใหญ่ในวัยเจริญพันธ์ ที่อายุ ก็ไม่น้อยแล้ว และร่ำเรียนมาจนในระดับปริญญาโท ปริญญาเอกแล้ว การที่จะมีคนรักในระกว่างเรียนไม่ใช่เรื่องแปลก หรือไม่ใช่เรื่องประหลาดเลยค่ะ มีคนทั่วโลกทุกสัญชาติ มีแฟนมาตั้งแต่วัยเรียน นักศึกษาในระดับ ป. ตรี, โท, เอก ทั่วโลกเป็นคนที่มีแฟนแล้ว หรือเป็นคนที่มีคู่อยู่กินกันก่อนแต่งงานแล้วโดยที่ไม่คิดจะแต่งงาน หรือ เป็นคนที่แต่งงานแล้ว หรือ เป็นคนที่แต่งงานมาหลายปีแล้วพร้อมทั้งมีบุตรแล้วนะคะ การเป็นนักศึกษาในระดับชั้นปริญญาสูงๆ ในต่างประเทศ ขอให้คิดในแบบสากล ขึ้นอยู่กับหลักในชีวิตจริงๆ ด้วยค่ะ อย่าคิดแบบไทยๆ เพราะไม่ใช่นักศึกษาหญิงไทยในมหาวิทยาลัยของรัฐที่ห้ามเป็นนาง และต้องมีผู้ปกครองคอยชี้นำชีวิต ให้ในทุกย่างก้าวนะคะ คนเราโตแล้ว เรื่องเรียนและเรื่องรัก สามารถไปด้วยกันได้ค่ะ ถ้ารู้จักแบ่งเวลา รู้จักแยกแยะ มีคนไทยมากมายที่ไป ศึกษาในระดับ ป.โท, ป.เอก แล้วเพิ่งแต่งงานก่อนไปแล้วพาภรรยาหรือสามีไปอยู่ต่างประเทศด้วยมีมากมายนะคะ หรือคนไทยไปทำป.โท ป.เอก ที่ต่างประเทศแล้วพาสามีภรรยาและบุตรพาทั้งครอบครัวไปอยู่ต่างประเทศก็มีมากมายค่ะ มิได้มีกฏระเบียบข้อห้ามของประเทศไหนที่ห้ามนักศึกษาที่เป็นผู้ใหญ่แล้วมีแฟน หรือห้ามมีสามี ห้ามมีภรรยา หรือห้ามมีคู่ ที่อยู่กินด้วยกันก่อนแต่งงานนะคะ _________________________________ ทีนี้มาคุยถึงเรื่องมารยาทของคนเรียนสูงๆ ชาวไทย ที่มีพื้นฐานมาจากบ้านนอกมาจากครอบครัวยากจน ที่ในทุกวันนี้ ประสบความสำเร็จเป็นที่ยกย่องนับถือในระดับโลก และ ในระดับนานาชาติอีกดีกว่านะคะ พี่ขอยกตัวอย่าง ท่าน ด.ร. สุรินทร์ พิศสุวรรณ เลขาธิการอาเซี่ยนคนปัจจุบัน และอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการ ตปท. ของไทยในสมัยรัฐบาลหนึ่งที่คุณชวน หลีกภัย (ลูกชาวบ้านต่างจังหวัดยากจน อีกคนหนึ่งที่ประสบความสำเร็จในชีวิต) พี่ขอให้คุณ myprincess ศึกษาประวัติของ ด.ร. สุรินทร์ พิศสุวรรณนะคะ ว่าจากเด็กมุสลิมนครศรีธรรมราช ครอบครัวยากจน ท่านผลักดันตัวเอง โดยที่ใช้ต้นทุนทางด้านสติปัญญา ความขยัน พูดจาฉาดฉาน ท่านนำสิ่งเหล่านี้ มาใช้ในการนำพาชีวิตในวัยรุ่นไปเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนของเอเอฟเอส ในอเมริกาได้อย่างไร แล้วหลังจากนั้นท่าน เรียนจนได้ปริญญาเอกจากฮาวาร์ดมาได้อย่างไร พี่เพิ่งได้อ่านบทสัมภาษณ์หนึ่ง ที่ ด.ร. สุรินทร์ให้สัมภาษณ์ อ่านเมื่อเดือนที่แล้วนี่เองค่ะ ท่านบอกว่า เพื่อนๆ รุ่นเดียวกันกับท่านที่เรียนมาด้วยกัน คนหมู่บ้านเดียวกันที่ต่างจังหวัด ทุกวันนี้เพื่อนๆ ของท่านเหล่านั้นมีชีวิต แบบชาวบ้านต่างจังหวัด มีท่านคนเดียวที่มีชีวิตแบบนี้ ต้องอ่านบทสัมภาษณ์ทั้งหทดบทนี้เองนะคะ ผู้อ่านถึงจะเข้าใจสิ่งที่ ด.ร. สุรินทร์ จะสื่อค่ะ เพราะท่านไม่ได้ให้สัมภาษณ์ในเชิง ที่ดูถูกเพื่อนเก่าค่ะ แต่ท่านจะสื่อทำนองว่าท่านใช้การศึกษาเป็นเครื่องนำพาชีวิตมาจนถึงจุดนี้ มิเช่นนั้นแล้วในปัจจุบันนี้ ท่านคงใช้ชีวิตเรียบง่ายเหมือนคนอื่นๆ ในหมู่บ้าน สิ่งที่ ด.ร. สุรินทร์ พิศสุวรรณ ทำเพื่อตัวเอง ทำเพื่อประเทศไทย ทำเพื่ออาเซี่ยนนั้นใหญ่หลวงค่ะ ท่านได้รับการบันทึกโดยองค์กรของมุสลิมในระดับโลกว่า เป็น 1 ใน 500 ของมุสลิมที่ทรงอิทธิพลที่สุดของโลกด้วยค่ะ ซึ่งคำยกย่องและคำกล่าวนี้เป็นจริง และคนในระดับ ด.ร. สุรินทร์ ซึ่งต้องพบปะสังสรรค์ กับคนระดับโลก ใช้ชีวิตบินไปมาทั่วโลก ไปพักโรงแรมดีๆ ทั่วโลก เพื่อเดินทางพบปะคนสำคัญต่างๆ หรือเพื่อไปพูดในที่ต่างๆ หรือเพื่อให้สัมภาษณ์ ดิฉันเชื่อเหลือเกินว่า ชายผู้น่านับถือ อดีตเด็กมุสลิปอเนาะท่านนี้ ก็คงต้องเรียนรู้มารยาทสังคมในระดับสากลมากมายค่ะ เพราะท่านต้องออกแขกในระดับโลกเสมอ ขอให้น้อง จขกท. เก็บ คห. ของพี่ไปพิจารณาดูค่ะ คนเราต้องมีชีวิตที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความจริงแห่งความเป็นมนุษย์ค่ะ ที่ต้องการอาหาร อากาศ ที่อยู่อาศัย น้ำสะอาด ยารักษาโรค และต้องมีความรัก รวมทั้งความโลภ โกรธ หลงค่ะ (แต่ถ้าตัด 3 อย่างหลังออกไปได้ หรือลดให้น้อยลง จะดีมากค่ะ) สวัสดีค่ะ จากคุณ : Been there, done that! เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 15:46:46 A:58.8.116.12 X: TicketID:357481

ความคิดเห็นที่ 70 ย่อหน้าที่ 6 พิมพ์ไม่ครบนะคะ_ที่ครบคือ ท่าน ด.ร. สุรินทร์ พิศสุวรรณ เคยเป็นอดีต รมต. ว่าการกระทรวงต่างประเทศ ในสมัยหนึ่งของรัฐบาลในสมัยที่คุณชวน หลีกภัย เป็นนายกรัฐมนตรีของประเทศไทยค่ะ จากคุณ : พี่ BTDT คห. 69 ค่ะ เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 55 15:49:57 A:58.8.116.12 X: TicketID:357481

ความคิดเห็นที่ 71 เพิ่มเติมจาก คคห. 64 ของผมข้างบน กระทู้นี้มาแนวเดียวกับลิ้งค์ข้างล่าง  ได้รับความสนใจจากคนอ่านเยอะเกินไปจน ทำให้บางคนขอบตาร้อนจนทนไม่ได้  เลยต้องยิงให้ร่วง http://goo.gl/ywRk4 อ่านเม้นใต้กระทู้ด้วยนะครับ  จบแล้วก็ต่ออีกอันเป็นภาคต่อเนื่อง http://goo.gl/Y8t5q จากคุณ : Techie เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 55 10:49:40

ความคิดเห็นที่ 72 คุณ techie คนที่แสดงความเห็นด้วยเลขไทย เขียนไม้ยมกแล้วไม่เคาะเว้นวรรค หรือเขียนคำไทยแล้วมี ส.เสือ ตามด้วยการันต์ มีไม่กี่คนหรอกค่ะ ดิฉันอ่านกระทู้ห้องไกลบ้านมาปีนี้น่าจะเป็นปีที่ 10 แล้ว และค่อนข้างมั่นใจว่าตอบใครอยู่ ดิฉันเข้าใจเธอนะคะ ที่เธอไม่อยากเผยตัว เธอเป็น celebrity (ของห้องนี้) ก็ต้องรักษาภาพลักษณ์กันบ้าง ขืนมาบู๊ล้างผลาญ หมดกันพอดี เอาเป็นว่าถ้าเธอเลิกคิดดูถูกสติปัญญาคนอื่นบ้าง ก็จะเป็นพระคุณต่อสังคมส่วนรวมมากค่ะ คุณ myprincess เจ้าของกระทู้ ดิฉันน่ะเข้าใจสถานการณ์คุณมากเลย ดิฉันก็เป็นคนเรียนดีที่ไร้ความสามารถเรื่องรักมาก่อนเหมือนกัน ดิฉันเลยไม่ห่วงคุณเรื่องเรียนเท่าไหร่ เพราะรู้ว่าคนเรียนดีรักเรียนแค่ไหน ก็ได้แต่บอกเล่าประสบการณ์เรื่องความรักที่คุณถามให้ฟัง มาถามเรื่อยๆ เถอะค่ะ เรื่องรักน่ะปัญหาระดับชาติเลยคุณ คนเก่งๆ หลายคนตกม้าตายเพราะเรื่องรักๆ ใคร่ๆ นี่แหละ ที่สำคัญใช้ชีวิตให้สนุก มีความสุข กับทุกเรื่องนะคะ ถ้าเรื่องไหนทำให้คุณหม่นหมอง แปลว่ามันไม่ค่อยเวิร์คแล้วหละ ต้องปรับกระบวนยุทธ์ใหม่ ส่วนเรื่องการขุดคุ้ยประวัติ ดิฉันว่า ทุกคนเข้าใจสถานการณ์แล้วหละค่ะ คุณบีนแดฯ ชอบค่ะ ความเห็น 69 เรื่องการใช้ชีวิตบนพื้นฐานความจริงแห่งความเป็นมนุษย์ บางทีวัฒนธรรมของเราทำให้เรากลัวเกินไปที่จะใช้ชีวิตแบบคนอื่นๆ บนโลกใบนี้ ยิ่งถ้าถูกเรียกว่าเด็กดีด้วยละก็ คุณหมดหวังที่จะเอื้อนเอ่ยซักถามเรื่องสัมพันธ์ชายหญิงกับผู้ใหญ่ไปเลย กว่าจะรู้เดียงสาก็ต้องรอเรียนจบ รอตั้งตัว รอจนอายุเลยวัยลองผิดลองถูก ดิฉันเห็นหลายคนมาเสียศูนย์เอาตอนวัยผู้ใหญ่ กว่าจะฟื้นฟูอะไรๆ เป็นเรื่องยากมาก ดิฉันสนับสนุนให้คนเราเรียนรู้เรื่องรักอย่างมีเกราะป้องกัน เรียนรู้อย่างมีแนวทางและระมัดระวัง ใช้ใจให้เปลืองน้อยที่สุด และอย่าให้ต้องเปลืองตัวไปกับอะไรที่ควรต้องรู้อยู่แล้วว่ามันไม่คู่ควรแก่เวลาและสิ่งดีๆ ทีตัวมี ซึ่งดิฉันว่าถ้าเริ่มหาความรู้ตั้งแต่เริ่มสงสัย โดยไม่ไปลองก่อนโดยขาดความรู้ เป็นเรื่องที่ดีที่สุดแล้ว :) แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 55 11:34:36 จากคุณ : Sunshine Sonata เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 55 11:33:41

ความคิดเห็นที่ 73 ตกข่าวอุตลุด  ต้องรีบอ่าน เสนอหน้าเจง ๆ จากคุณ : gift is a present เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 55 12:36:55