ความคิดเห็นที่ 1 ตอนแต่งงานใหม่ๆ ไม่ค่อยได้คิดอะไร เพราะคิดว่าเธอรักฉัน เอาฉันมาลำบาก(เวอร์) ก็ต้องดูแลฉันให้ดี คิดว่าถ้าไปกันไม่ได้จริวๆ เค้าก็คงจะเห็นใจเราด้วยแค่นั้นแหละที่คิด ก่อนแต่งก็ทำพรีนับด้วย ทั้งที่สามีก็ไม่มีอะไรนะ มีบ้านหลังเล็กๆ ซื้อก่อนแต่งไม่กี่เดือน ผ่อนทั้งนั้น และก็มีบ้านให้เช่าซื้อพร้อมบ้านที่อยู่นี่แหละ ก็ผ่อนอีกแหละ แต่นะมันคือหนี้สิน เงินอะไรก็ไม่มีหรอกค่ะ ดิฉันก็ไม่อยากได้อะไรเพราะเห็นว่ามันคือน้ำพักน้ำแรงเค้าหามา แต่จะเป็นหนี้สินเสียส่วนใหญ่ พอแต่งได้สักพัก เค้าก็ทำพินัยกรรมให้เรา(กางร่มกันฝนดีกว่าไม่ทำอะไรเลย) แต่งมาก็ไม่เคยไปทำงานที่ไหน เพราะเค้าอยากให้ทำด้วยกัน อยากให้เรียนรู้งานเค้า อยากให้รู้ว่าเค้าทำอะไร ถึงมันจะเป็นงานเล็กๆ แค่เลี้ยงเราสองคนได้ แต่เค้าก็คิดว่าเรามีเวลาได้อยู่ด้วยกัน และถ้าเค้าเป็นอะไรไปก่อน เราก็จะได้ทำงานนี้ต่อไป เวลาทำงานเค้าก็จะจ่ายค่าคอมมิชชั่น(ไว้ไปฮอลิเดย์ หรือจ่ายใสสิ่งที่เราอยากใช้) ถ้าเรามีลูกค้า คือหาเอาเอง ทำเองทุกอย่าง และเงินเดือนเค้าก็ให้เพราะเราช่วยงานออฟฟิศด้วย ไม่ใช่หาลูกค้าเราอย่างเดียว แต่เงินเดือนก็คือ เงินที่เป็นค่ากิน ค่าของใช้ต่างๆ พูดง่ายๆคือ เหมือนกับสามีให้เงินเดือน ให้เราเป็นคนดูและเรื่องภายในบ้าน แต่บิลอื่นๆ เค้าจ่ายหมด เดือนๆก็ใช้หมดค่ะ ไม่เหลือเลย มิหนำซ้ำก็ต้องประหยัด อิอิ ไม่ได้ช๊อปอะไรเลย เดี๋ยวไม่มีเงินค่ากับข้าว พอสักพักใหญ่ๆ เราก็เริ่มซื้อบ้านเพิมขึ้น(เพิ่มมาอีก 3 หลัง) แต่ทั้งหมด ก็เป็นชื่อเค้าหมด เพราะผลเรื่องการจ่ายภาษี(มันเป็นอินเวสเมนต์พร๊อบเพอร์ตี้) และดิฉันไม่อยากเป็นหนี้ ฮาฮา ตอนนี้ขายไปหมดแล้วค่ะบ้าน เพราะเศรษฐกิจไม่ดี หนี้สินมันพอกพูน ก๊ากกก เหลือไว้แค่สองหลังคือหลังที่อยู่และหลังให้เช่าใกล้ๆบ้าน พูดตามตรง อยู่กันมา 9 ปี ดิฉันไม่เคยพูดเรื่องเงินเรื่องอะไรกับเค้าเลย เค้าเป็นคนจัดการทุกอย่าง คือดิฉันไม่ได้ลำบาก แต่ก็ไม่ได้ฟู่ฟ่าหรูหรา เราอยู่แบบพอเพียงจริงๆ ดิฉันรู้ที่มาที่ไปเรื่องเงินๆทองๆ เรื่องงาน เรื่องรายได้ ดังนั้น ก็จะพยายามช่วยสามีประหยัดและเป็นคนดูอยู่ข้างๆ คอยแนะนำ และยังทำงานช่วยเค้าเหมือนเดิม เรื่องบัญชี เรามีบัญชีร่วม 2 บัญชี และบัญชีส่วนตัวดิฉัน แต่บัญชีร่วมไม่มีเงิน บัญชีดิฉันก็คือเงินเดือนที่ใช้ทุกๆเดือน เงินรายได้ก็จะไปอยู่บัญชีบริษัท ซึ่งเป็นบัญชีจ่ายบิลต่างๆ หุหุ คือเป็นคนคิดมาก แต่คิดในแง่ดี คิดว่าเราเลือกคนไม่ผิด เค้าคงจะไม่ทำให้เราลำบาก ถ้าลำบาก็ลำบากด้วยกัน ถ้าสุขก็สุขด้วยกัน เลยไม่ได้คิดอะไรไปไกล อีกอย่าง เราทำประกันทั้งคู่ค่ะ แต่ของสามีวงเงินมากกว่า ถ้าสามีเป็นอะไรไปก่อน เรากับลูกก็คงจะไม่ลำบาก และถ้าเราเป็นอะไรไป สามีก็คงจะพอมีเงินเลี้ยงลูกได้ เรืองพินัยกรรม ยังไม่ได้เปลี่ยนแปลงตั้งแต่ทำเมื่อ 8 ปีที่แล้ว คุยๆกันว่า ต้องเปลี่ยนแปลง เพราะอะไรๆมันเปลี่ยนไป ที่สำคัญเรามีลูก ถ้าเราสองคนเป็นอะไรไป ลูกจะทำอย่างไร ก็เลยคิดกันว่า ต้องทำพินัยกรรมใหม่ จัดการเรื่องลูก คือจะให้ใครดูแลลูกเราต่อไป เพราะที่นี่(ประเทศที่อยู่) ถ้าพ่อแม่เป็นอะไรไปก่อน ลูกยังไม่โต ทางรัฐบาล ด๊อค ดีพาร์ทเมนต์)เค้าจะเข้ามาจัดการดูแลลูกเราแทน เพราะเราสองคนไม่มีญาติพี่น้องที่นี่เลย เราต้องลงเป็นลายลักษณ์อักษรว่าใครจะเป็นคนดูแลลูกเราต่อไป คิดว่าคุณเพิ่งแต่งได้ไม่นาน ถ้าคิดว่าเค้าเป็นคนดี และเค้ารักเรา ให้อะไรมันค่อยๆเป็นค่อยๆไปค่ะ คนมีหน้าที่การงาน มีรายได้ เค้าน่าจะรู้อะไรเป็นอะไร ดูไปสักพัก ถ้าเค้าไม่ได้ทำอะไร ก็ต้องคุยดูค่ะ เพราะเราไม่ได้ทำงาน ก็ไม่มีเงินใช้ ของแบบนี้ไม่ต้องบอก เค้าน่าจะรู้ จากคุณ : PoomPim..TMB เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 13:44:20

ความคิดเห็นที่ 2 ดิฉันไม่เคยรู้เรื่องหนี้สิน ทรัพย์สมบัติของสามีเลยค่ะ ไม่เคยถาม ไม่เคยอยากจะรู้ มีแต่สามีบอกว่า มีนั่นมีนี่ ทำประกันอย่างนั้นอย่างนี้ให้ อะไรที่ทำแล้วดีก็ทำ อะไรที่ทำแล้วมีผลเสียให้คิดใหม่เท่านั้นเอง 55+ เรื่องประกันชีวิตดิฉันก็ตามใจสามี เมื่อตอนแต่งงานกันใหม่ๆเค้าทำประกันชีวิตของเค้าใหม่หมด เผื่อว่าเค้าตาย แล้วดิฉันยังไม่ตาย (แอบแช่งตัวเองอีก) ดิฉันจะได้มีเงินไว้ใช้บ้าง แค่ให้เอาเงินเข้าบัญชีสำหรับค่าใช้จ่ายประจำบ้านก็พอ แต่ให้พอสำหรับเลี้ยงคน 4 คนนะยะ ถ้าเหลือก็ถือว่าเป็นเงินส่วนตัวที่ส่วนมากจะไม่เหลือเลย บัตรเครดิตไม่มี เพราะมีแล้วจะเกิดเหตุ 55+ ส่วนสมบัติที่คิดว่าจะมีที่เมืองไทย ไม่ว่าบ้านหรือที่ดิน ก็ต้องให้สามีเซ็นต์ยินยอมเรื่องเงินที่ใช้ซื้อของ เพราะยังไงก็เป็นเงินของสามีอยู่ดี แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น สมบัติทุกอย่างที่ดิฉันได้มาหลังจากแต่งงานก็คือสมบัติของสามีที่เค้าหาเงินมาให้นะค่ะ ต้องคุยกันนะค่ะ เรื่องเล็กเรื่องน้อยก็ต้องคุยค่ะ อย่าเก็บไว้เพราะมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนของชีวิตคู่ จากคุณ : bear hunt เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 20:06:17

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณ bear hunt มากค่ะ ตามก็เล่าไปแล้วนะค่ะ ไม่เคยสนใจอยากรู้อะไรเลยสามีเป็นคนบอกเองตลอดและไม่เคยถามเพิ่มเติมด้วย คือเอาตรงๆถ้ามีอะไรเกิดขึ้นตอนนี้ไม่รู้ว่าต้องทำอะไรบ้างเพราะไม่ได้ศึกษากฏหมายหรืออะไรเลยค่ะ ที่มาถามเพราะอยากจะป้องกันเอาไว้บ้างเพราะอย่างที่บอกว่าหลังแต่งเราก็ใช้เงินส่วนตัวมาตลอดไม่ขอเลย ทีนี้พออ่านเจอเออมันก็จริงนะ เรารู้สึกไม่มีความมั่นคงในชีวตเลยเหมือนแขวนไว้กะสามี คือถ้ามองอีกมุมถ้าเค้าหมดรักเรา จะทำไงบ้างคือไม่ได้คิดเอาไว้เลย หวังว่าจะไม่มีวันนั้นแต่คิดไว้บ้างก็ไม่น่าจะเสียหาย ส่วนเรื่องทรัพย์ที่เมืองไทยนั้นส่วนตัวตั้งแต่แต่งงานยังไม่เคยสร้างทรัพย์อะไรเป็นของตัวเองทั้งนั้นค่ะ ไม่เคยให้สามีซื้อของมีค่าให้เลย ถคงแม้คิดว่าน่าจะมีไว้ยามคับขันบ้าง ส่วนที่ดินที่ไทยคือสมบัติที่ทางบ้านดิฉันยกให้ลูกๆ ค่ะ มาคิดดูเราก็แก่ขึ้นทุกวัน งานก็ไม่ได้ทำ ควรจะมีไว้บ้างจะเป็นชื่อด้วยกันก็ดีอย่างน้อยก็ถือว่ามีอะไรที่ทำให้รู้สึกมั่นคงบ้าง ตอนนี้ไม่เท่าไหร่เพราะเรายังสาวยังออกไปเลี้ยงตัวเองได้ หากเลิกรา ที่คิดไว้คือไม่ต้องการอะไรจากเค้าเลย แต่ถ้ามีลูกคงต้องคิดมากกว่านี้เพื่อลูกจะได้ไม่ลำบากค่ะ เรื่องทัพย์สิน หนี้สิน สามีเป็นคนบอกเองทั้งหมดค่ะ แต่เราไม่ได้ถามเพิ่มเติม แค่นั้น ส่วนตัวสามีเห็นว่าเราต้องรู้เพราะจะได้ชัดเจน เรายังแอบแซวว่ามีเท่าไหร่ไม่อยากรู้แต่เวลาจะใช้นะบอกกันด้วยนะ เพราะสามีใช้เงินเก่งมาก ตัดสินใจเร็ว ซื้อเลย เราบอกว่าไม่ใช่มารู้อีก ล้มละลาย ละ ถ้าเราต้องมาร่วมรับผิดชอบใช้หนี้ด้วยกัน ก็ต้องรับรู้การสร้างหนี้ด้วย ฮ๋าๆ เคยอ่านใน  usvisa4thai ก่อนขอกรีนการ์ด เห็นหลายคนเปิดบัญชีร่วม จะได้แสดงถึงความสัมพันธ์ ไม่แน่ใจว่าจำเป็นแค่ไหน เพราะเราไม่เคยมีชื่อร่วมในทรัพย์ของสามีเลยสักชิ้น ในกรณีสอบซิตี้เซ้ จากคุณ : life is precious เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 21:02:44

ความคิดเห็นที่ 4 มือไปโดนกดส่งซะงั้น ในกรณี สอบ ซิตี้เซ้น ในอนาคต นะค่ะ อ้าวทำไมครั้งแรกไม่เห็น คห คุณ PoomPim..TMB ขอบคุณมากๆ นะค่ะ ที่เข้ามาแชร์ ทำให้ได้เห็นมุมมองอีกมุมหนึ่ง ตอนนี้คิดแบบที่คุณคิดเลยค่ะลัลล้ามาก สามีรักตามใจ เรามีความสุขรักกัน เค้าดูแลเราไม่ให้ทำงาน ให้ปรับตัวสำหรับใช้ชีวิตคู่ จริงๆ ทั้งก่อนแต่ง หลังแต่งก็ถามอีกหลาายครั้งว่าเราอยากช่วยยกันทำงานเก็บเงิบ ช่วยกันหา อาจจะน้อยแต่ก็ได้ช่วยกัน แต่เค้ายืนยันว่าเค้าเลี้ยงได้ ไม่อยากให้ทำก็เลยต้องยอมอยู่บ้านค่ะ เรื่องเงินเราไม่เคยขอสักครั้ง ตั้งแต่รู้จักกันมา ขอแชร์ตลอด เค้าพาไปซื้อของนอกจากของกินแล้วไม่เคยให้ซื้ออะไรเลยจริงๆ อยากได้ออกไปซื้อเองด้วยเงินตัวเอง รู้สึกว่าเค้าทำงานหนักมานานเราไม่อยากมาฉวยโอกาสใช้เงินเค้าเกิน ทุกวันนี้ก็ช่วยเค้าประหยัดบ้าง คอยเตือนเวลาเค้าซื้อของเยอะเกินก็คอยเบรค เค้าก็ดีใจชมว่าเรารู้จักประหยัดคอยเตือนเค้า เราไม่ติดแบรนด์เนมค่ะไม่มีเลย เรื่องพินัยกรรมไม่ได้ทำเพราะไม่เคยได้ยินแฟนพูด แต่เค้าทำประกันให้เราทั้งคู่คือของเราแค่เพิ่มชื่อเราเข้าไป หากเค้าเป็นอะไร ก็สามคนที่รับผลประโยชน์ แต่ถ้าเราเป็นอะไรสามีรับผลประโยชน์ค่ะ วงเงินของเค้ามากกว่าของเราเช่นกันค่ะ ขอบคุณพี่ๆ ทั้งสองมากๆ ที่มาแนะนำและแชร์นะค่ะ เห็นด้วยที่คุณ PoomPim..TMB บอกว่ารอสักพักเพราะเพิ่งแต่ง จริงๆ เราไม่ได้ต้องการอะไรของเค้าหรือไม่ได้ต้องการให้เค้าแบ่งเงินให้เราเอาเข้าบัญชีส่วนตัวแต่อย่างไร ถ้าจะเก็บเราของทำงานเก็บเองค่ะ แค่รู้สึกว่าขาด อำนาจในการตัดสินใจใช้เงินร่วมกัน ที่เค้าบอกว่าเงินของเรา หมายถึง เราแยกตัวเองนอกจากตรงนั้นเพราะเค้าหามาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเค้ายังไงก็ไม่อินกะคำว่าเงินของเรา  แต่ขณะเดียวกันเราก็ต้องยอมรับว่าเราไม่ทำงานดูแลครอบครัว จริงๆ ค่าใช้จ่ายส่วนตัวที่จำเป็นมันคือสิ่งที่ถูกต้องแล้วที่สามีควรรับผิดชอบ เราคิดว่าทางออกของเราน่าจะเปิดบัญชีร่วม เพื่อเอาเงินจำนวนหนึ่งเข้า ไว้เป็นค้าใช้จ่ายในบ้านต่างๆ ให้เราได้มีส่วนร่วมในการจ่ายค่าโน้นนี่บ้าง  คิดว่าน่าจะช่วยได้นะค่ะ จากคุณ : life is precious เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 21:24:37

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องเงินนี่  ก่อนแต่งงานแอบมาอ่านข้อมูล แม่บ้านต่างแดนทั้งหลาย เค้าบอกว่า ก่อนแต่ง ตกลงกันให้ดีเลย เรื่องเงิน บ้านติ๋วน่ะ คุยกันไว้ก่อนแต่งว่า  จะแบ่งเงินเป็น 3 ส่วน คือ เงินของเรา เงินเธอ และเงินของชั้น แต่พอแต่งงานมาแล้วจริง ๆ เงินของเราที่ตั้งใจจะเก็บออมไว้ทุกเดือน ต้องมีอันล้มเลิก เพราะคุณสามี ไม่ยอม โอนเงินเข้ากองกลางเลย ติ๋วก็เลย ไม่โอนก็อย่าโอน เกิดอะไรขึ้น ก็ตัว who ตัว it  ก็แล้วกัน ทุกวันนี้ เลยมีแต่เงินเธอ และเงินชั้น ต่างคนต่างใช้ เรื่องค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ในบ้านสามีออกค่ะ ติ๋วจะออกแต่ค่าใช้จ่ายในเรื่องกินเป็นส่วนใหญ่   กับรายการใหญ่ ๆ เช่น เที่ยว หรือซื้อของใหญ่เข้าบ้าน เพราะสามีบอกว่า ไม่มีเงิน   ประกันชีวิต ก็ตัวใครตัวมัน ติ๋วเองมีประกันชีวิต ผู้รับผลประโยชน์คือ แม่ของติ๋วเอง ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร   ส่วนสามี ไม่มีประกันชีวิต   ด้วยว่า ติ๋วไม่มีลูกค่ะ  แถมสามี ก็ทำงานไม่ได้ร่ำรวยอะไร เรื่องสมบัติต่าง ๆ เลยไม่ต้องพูดถึง เร็ว ๆ นี้ กำลังจะมีหนี้สินร่วมกัน เรื่องผ่อนห้องชุด ด้วยว่าติ๋วเงินเดือนน้อยกว่าสามี เลยจ่ายประมาณ 30 % ของเงินผ่อน สามีจ่าย 70 % ของเงินผ่อน แต่ตอนทำสัญญา สามีบอกกับแบงค์ว่า  ถ้าเกิดอะไรขึ้นจะต้องแบ่ง 50 % ทุกวันนี้ เงินฝากในแบงค์ที่นี่ ก็จะบอกกับแม่เอาไว้ ว่ามีเท่าไร ถ้าเป็นอะไรไป ก็บอกแม่แล้วว่า ยกให้สามีไป ไม่ต้องมาเอา ส่วนเงินฝากที่เมืองไทย ก็บอกกับสามีเอาไว้เหมือนกัน ว่าถ้าชั้นเป็นอะไรไป ของอะไรที่เมืองไทย ก็ให้ทางบ้านช้านไปก็แล้วกัน ติ๋วว่า  อย่างกรณีของคุณ  life is precious น่าจะคุยกับสามีอย่างตรงไปตรงมาเลย ควรจะให้เงินใช้จ่ายในบ้าน ให้เราบริหารไปเลย ทุกเดือน ๆ ละเท่าไร เราบริหารดี มีเหลือ ก็เก็บเป็นเงินของเรา เพราะคุณไม่ได้ทำงานอะไร   อนาคต เราไม่สามารถรู้ได้ จะเกิดอะไรขึ้น แต่...วางแผนไว้สักนิด ก็สบายใจดีนะคะ แบบว่า เงินชั้นเอง  ถึงจะน้อย แต่ก็รู้สึกดีเนอะ จากคุณ : หมู (ตัว) อ้วน เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 55 23:12:40

ความคิดเห็นที่ 6 เปิดบัญชีร่วมอีกบัญชี สำหรับเป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน รวมถึง ค่าใช้จ่ายส่วนตัวของคุณ เป็นทางออกที่ดีที่สุดค่ะ คุยกันให้ชัดไปเลยว่า เท่าไหร่ต่อเดือนถึงจะพอ พูดคุยกับสามีตรงๆไปเลยค่ะ ว่าเราอึดอัดใจอย่างไรกับสภาพปัจจุบัน เพราะรู้สึกคุณจะเกรงใจสามีมากเกินไป อย่าโกรธนะคะที่พูดตรงๆ ในเมื่อเป็นความต้องการของสามี ที่จะให้คุณดูแลบ้าน ไม่ยอมให้ทำงานช่วยหาเงินเอง จะให้คุณมาใช้เงินเก็บส่วนตัวของคุณ (ซึ่งควรจะเก็บไว้เผื่อฉุกเฉินในอนาคต) มันไม่ค่อยจะแฟร์นะดีฉันว่า เข้าใจดีค่ะ ว่าคุณไม่อยากให้เขารู้สึกว่า เราอยากได้เงินทอง ข้าวของที่เขาหามา ส่วนมากผู้หญิงที่เคยทำงาน มีรายได้เป็นของตัวเองสบายๆมาก่อน มักจะรู้สึกอย่างนี้ทุกคน ดิฉันเองก็เป็นค่ะ แต่สถานการณ์ชีวิตตอนนี้ มันเปลี่ยนไปแม้เราไม่ได้ช่วยทำงานหาเงินเข้าบ้าน แต่เราก็ทำหน้าที่ดูแลบ้านดูแลครอบครัวให้เป็นปกติสุข มันคืองานหนึ่งเหมือนกัน ใครว่าไม่เหนื่อย  อย่าลืมว่าเราเป็นคู่ชีวิต เป็นสามีภรรยากัน มีความเท่าเทียมกัน ของความเป็นคู่ครองนะคะ ไม่ได้เป็นลูกบุญธรรม หรือมาขอเขาอาศัยอยู่ เขาก็ควรให้เกียรติเราในฐานะคู่ครองด้วยค่ะ ถ้าเขามองไม่เห็นด้วยตัวเอง คุณต้องช่วยเปิดตาให้เขาด้วยค่ะ จากคุณ : นุท (chay_tbh) เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 00:21:49

ความคิดเห็นที่ 7 ก่อนอื่น เงินใน 401 k ถ้าไม่มีพรีนัพ คุณมีสิทธิ์ตรงนั้นด้วยครึ่งนึง เรื่องลูก หากแย่งกัน ศาลจะเป็นคนตัดสิน โดยเอาเด็กเป็นหลัก มีเรสซิเดนส์ที่ไหน ใช้ กฎหมายของรัฐนั้นในตอนหย่า สามีควรใส่ชื่อคุณเข้าไปในบัญชีร่วม หรือหากไม่อยากใส่ในตอนนี้ ควรมีบัญชีขึ้นมาอีกอัน้ป็นบัญชีร่วม แล้วใส่เงินในบัญชีนั้นทุกเดือนค่าใช้จ่ายในบ้านและ เงินส่วนตัวของคุณเอง และให้คุณบริหารบช.นั้นเอง หากเพิ่งเเต่งงานกัน เรื่องเงินจำเป็นต้องใช้เวลา ในการวางใจฝ่ายตรงข้าม คุยกันไปว่า คุณต้องมีเงินใข้ส่วนตัว จำนวนเท่านั้นเท่านี้ จะได้ไม่ต้องม่นั่งขอกันเป็นเด็กๆ ถ้าการงานก็ไม่ให้ออกไปทำ ก็ควรจะประกันรายได้มา จากคุณ : ก เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 03:53:48 A:98.196.117.81 X: TicketID:000072

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนนี้ให้พูดคุยเรื่องเงินใช้แต่ละเดือนก่อนเลยค่ะ เพราะมันจำเป็น เราไม่มีรายได้อะไร เค้าน่าจะรู้ดี ไม่อยากให้ทำงาน ก็ต้องให้เงินเราไว้ใช้ เราเป็นแม่บ้าน เราก็ต้องดูแลในส่วนนี้ คือ ข้าวของเครื่องใช้ อาหารการกินต่างๆ เราใช้กันเท่าไหร่แต่ละเดือน และมีเหลือให้คุณไว้ใช้ส่วนตัวบ้างนิดหน่อย ก็ให้เค้าเข้าบัญชีคุณไป คุณก็เป็นคนดูแลเรื่องนี้ไป ส่วนเรื่องอื่นๆ ก็ให้ค่อยเป็นค่อยไป เราทำหน้าที่ของเราอย่างดี เป็นแม่บ้าน ดูแลสามี ไม่ขาดตกบกพร่อง เดี๋ยวทุกอย่างมันก็จะเป็นไปในทางที่เราต้องการค่ะ จากคุณ : PoomPim..TMB เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 04:49:38

ความคิดเห็นที่ 9 แล้วเรื่องทางบ้านที่เมืองไทยเป็นไงคะ คุณต้องให้ทางบ้านหรือเปล่า ปรกติทำงานที่ไทย คุณต้องจ่ายทางบ้านไหม ถ้าคุณต้องดูแลทางโน้นด้วย ก็ต้องบอกเขานะคะ ของดิฉันนี่ก็บัญชีร่วมนั่นแหละค่ะ ที่มี 2 บัญชี เพราะทำเอทีเอ็มแบบ วีซ่าเดบิตไว้ ส่ง บัตรเอทีเอ็มไปให้คุณแม่ และคุณยายคนละใบค่ะ(เวลาโอนไปสามีก็จะรู้ด้วยกัน เพราะเป็นบัญชีร่วม แต่เอาเงินในบัญชีดิฉันโอนเข้าไป) บางทีดิฉันต้องการอะไร หรือ บางทีพวกท่านมีปัญหา ถ้าดิฉันพอจะช่วยได้ไม่ลำบากก็เอาเงินเข้าบัญชีให้ท่านกดกันออกมา แต่สำหรับคุณแม่นี่ดิฉันยังจ่ายทุกเดือนค่ะ เพราะทำมาตั้งแต่อยู่ไทย ให้เท่ากับตอนที่อยู่ไทยค่ะ  อาจจะมีบ้างถ้าพวกท่านเดือนร้อน เช่นคุณพ่อต้องหาหมอ หรืออะไรอย่างอื่น ก็จะโอนให้เป็นกรณีพิเศษ เงินเหล่านั้นมันก็คือเงินจากบัญชีค่าใช้จ่ายภายในบ้านของดิฉันนั่นแหละค่ะ ไม่ได้เดือดร้อนสามี คือจะพยายามบริหารเงินในบัญชีตัวเองให้ดีที่สุด ข้าวปลาอาหาร ข้าวของเครื่องใช้ไม่ขาดตกบกพร่อง ค่าโรงเรียนสิงโต ที่เหลือก็คือเงินที่ให้เมืองไทยค่ะ อาจจะมีบ้างเหลือไว้ซื้อเสื้อผ้า แต่ไม่ติดแบรนด์เหมือนกัน อิอิ บางเดือนเงินก็ไม่พอใช้ ส่วนใหญ่จะพอดีเพราะจะพยายามทำให้พอ แต่ถ้าไม่พอ ก็ขอยืมสามีได้ค่ะ เค้าให้ผ่อนได้ อิอิ พูดไปคุณก็คงจะอึดอัดนะ แต่งมาเป็นปีแล้ว เค้ายังไม่ได้ให้คุณถือเงินเลย คุยไปค่ะ คุยตอนนี้แหละ เรื่องนี้มันสำคัญ เพราะอย่างน้อยคุณก็มีความภูมิใจ ไม่ได้ทำงานแต่ก็ยังมีหน้าที่ดูแลเรื่องบ้านช่อง ข่าวปลาอาหาร บริหารเงินเอง ในส่วนที่สามีให้มา  บอกเค้าไปว่า ถ้าไม่ทำอย่างนี้ ชั้นก็จะไปหางานทำ มันอึดอัด คิดว่าเค้าคงจะเข้าใจเป็นอย่างมาก คนเรานะ ให้อยู่แบมือขอเงินกันตลอด มันลำบากใจ อึดอัดด้วย และไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย ขอให้จัดการอะไรได้เร็วๆนะคะ จากคุณ : PoomPim..TMB เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 05:38:13

ความคิดเห็นที่ 10 ไม่มีสมบัติกันเลยหาเอาเองล้วนๆ แต่เวลาขัดสนทางบ้านทั้ง2คนก็ช่วยค่ะ ทุกอย่างเรามีส่วนร่วมทุกอย่างเพราะมาสร้างด้วยกันแลัวบังเอิญดิฉันป็นคนหาเงินเก่ง มันเลยมาช่วยได้บ้าง เงินทุกบ/ช มีชื่อร่วมกันหมด รวมทั้งหนี้บ้านด้วย จากคุณ : sascha เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 55 11:20:40

ความคิดเห็นที่ 11 ประกันชีวิต คู่แต่งงานที่รอบคอบควรซื้อแลกกันคนละฉบับค่ะ อย่างน้อยจะได้ไม่ต้องขึ้นชื่อว่า "ต้องแย่งสมบัติกันทั้งๆที่อาจร่วมสร้างหรือไม่ร่วมสร้างกันมาก็ตาม" ใครสนใจจะส่งรายละเอียดให้ค่ะ ตัวแทนเมืองไทยประกันชีวิตค่ะ อยู่วงการมา 30 ปีค่ะ เลขที่ตัวแทน 044951  ขออีเมลเนื่องจากแบบประกันจะส่งให้เป็นไฟล์ PDF ค่ะ ขอเพศอายุของผู้ทำและผู้ส่งเบี้ย  งบประมาณคร่าวๆ และสิ่งที่ต้งอการ เช่น ประกันสุขภาพ ประกันแบบออมทรัพย์ค่ะ จากคุณ : น้องสเปรย์ (น้องสเปรย์) เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 14:08:43

ความคิดเห็นที่ 12 คุณน้องเปรย์ ใจดีจังค่ะ แต่ของเราทำที่ประเทศที่อยู่ค่ะ วงเงินไม่เยอะหรอก ไม่งั้นจ่ายบาน ทำคนละฉบับเหมือนกันค่ะ ใครเป็นไรไปก่อนก็ได้ไปก่อน อิอิ ขอให้มีลูกค้าเยอะๆนะคะ เพื่อนสนิทก็ทำประกันที่เมืองไทยค่ะ จากที่คิดว่าเธอจะทำไม่ได้ จนตอนนี้เป็นเถ้าแก่เนี๊ยไปแล้ว ไปเที่ยวต่างประเทศเป็นเล่นขายของเลย จากคุณ : PoomPim..TMB เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 55 14:39:59

ความคิดเห็นที่ 13 เล่าประสบการณ์แล้วกันนะคะ ก่อนแต่งทำงานที่ไทย พอแต่งต้องมาอเมริกาปีละ 6 เดือน ช่วยสามีทำงาน สามีเราวางแผนการเงินค่อนข้างดี ส่วนที่รับผิดชอบครอบครัวที่เมืองไทย คุยกันก่อนแต่งแล้ว เค้าก็รับได้ ระหว่างนี้มันก็มีบ้างพ่อแม่เจ็บป่วย ก็ช่วยกันไปตามกำลัง เงินกองทุนสำรองเลี้ยงชีพจากที่ทำงานเก่า สามีให้ซื้อหุ้นในไทย แล้วเค้าโปะให้อีกเ่ทากัน แล้วตอนนี้ทุกปี เค้าก็เอาเงินก้อนให้เราซื้อหุ้นปันผล มีเป้าว่า วันนึงเงินปันผลจะได้เอามาใช้จ่ายช่วยเหลือคร่บครัวเรา บางทีเราอยากให้น้องให้หลาน เราก็มีอิสระภาพทางการเงิน จุดนี้ก็ได้ใช้จริงค่ะ พอมาอเมริกาพ่อแม่สามีรีบเตือนให้เค้าทำพินัยกรรมยกให้เรา เค้าก็ทำ เราทำงานกับสามี มีตำแหน่ง มีเงินเดือน เค้าก็เปิดบัญชี IRA ให้ ไม่เคยได้เห็นเงินเดือนเลยค่ะ บัญชีหุ้น บัญชีธนาคารเค้าก็ไปเพิ่มชื่อเราหมด สมบัติมีที่ไหนก็อธิบายเราหมดค่ะ ล่าสุดมีเรื่องมรดกของพ่อแม่ สามีเลยพาไปคุยกับทนายเพราะกลัวเรายุ่งยากตอนเค้าตาย ปรากฎว่าทุกอย่างที่เป็น joint account เนี่ย โอเค ไม่โดน probate ก็จริง แต่อาจจะโดนภาษีมรดกหนักเพราะศาลสามารถบอกได้ว่าทั้งหมดที่มีสามีหาได้มาก่อนและเป็นคนหามา 90% อีกอย่างเราไม่ได้เป็น citizen ก็จะมีภาษีซ้อนอีก ทนายแนะนำให้ทำ community property agreement ว่าสมบัติที่มีทั้งหมดหารครึ่ง คือเท่ากับเราจะเสียภาษีมรดกแค่ 50% แต่ขอเสียของมันคือ ถ้าหย่ากัน เราก็เอาสมบัติมาได้เลยครึ่งนึง ซึ่งบางคนอาจจะไม่ยอมเซ็น (เราแต่งมา 8 ปีละ) นอกจากนี้ยังต้องไปทำพินัยกรรมใหม่เพราะเราไม่มีลูก คือถ้าตายพร้อมกันสองคน แล้วพิสูจน์ได้ว่าสามีขาดใจตายทีหลังเนี่ย ญาติสามีจะได้หมดเลย สามีเรากลัวน้องๆเราจะไม่ได้อะไรเลย ก็เลยจะต้องให้ทนายเขียนพินัยกรรมใหม่ค่ะ เรื่องมันเยอะมาก เล่าสู่กันฟังนะคะ ไหนๆ เราก็เสียค่าทนายไปแล้ว เอาความรู้มาแบ่งกัน แต่ที่แน่ๆสามีเราเกินมาตรฐาน เค้าเป็นคนรอบคอบมาก ส่วนเรื่องการมีเงินใช้ติดตัว เราเข้าใจมาก ขอบอกว่าเราปรับตัวหลายปี มาปีแรกแม่สามีบอกให้ทำบัตรเครดิตให้เรา สามีเราก็บอกไม่จำเป็น แต่เราอึดอัดนะคะ เงินไม่มีติดตัว อยากได้อะไรก็ต้องไปขอเงินเค้า มันแบบเหมือนตัวเองด้อยค่า แต่แม่สามีแอบให้ตังค์ เราเองก็ผิดที่ไม่พูด ก็ปรับตัวมาเรื่อยๆ เช่นให้เงินเป็นรายอาทิตย์ รายเดือน พอปรับตัวกันมา ตอนนี้เรามีบัตรเครดิต เงินสดก็หยิบในเซฟได้ ไม่ต้องบอก แต่เราก็ไม่ได้ใช้ฟุ่มเฟือยนะคะ มันใช้เวลา ค่อยๆปรับค่อยๆคุย กว่าเราจะปรับกันได้ก็ทะเลาะกันหลายรอบค่ะ จากคุณ : via iPhone (where ever) เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 11:54:47

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านคห. แต่ละคน ซึ้งๆทั้งนั้น มองเห็นความรักที่ทุกคนมีให้สามีอย่างล้นเหลือ มันจริงๆนะ แอนว่า เราทุกคน ( อย่างน้อยก็ในห้่องแม่บ้านนี่แหละ )ที่แต่งงานมา อยู่เมืองนอกนั้น มาด้วยความรักล้วนๆ มาอยู่ทั้งๆที่ชีวิตไม่ดีขึ้นกว่าเดิมเล้ย แย่ลงด้วยมั๊ง มาแบบเสียสละ เพราะ รักคนๆนึงมากกกกกก และแอนเชื่อว่า หากเค้ารู้จักเราและครอบครัว เราดีพอ เค้าต้องเห็น และ เข้าใจ และ มีความรู้สึกอยากรับผิดชอบชีวิตของเราอย่างเต็ม ความสามารถ เท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำได้ แต่ !!!! ถ้าเทียบกับทุกคนนะ แอนเป็นนางมารมากเลยอ่ะ 5555+ ความจริงต้องเป็นแม่ แอนมากกว่า แม่ยายจอมดราม่า ขั้นเมพ ผ่านมา 10 ปี กับชีวิตแต่งงาน ต้องยอมรับว่า ดราม่าของแม่ในวันนั้น ทำให้แอนสบายใจ นอนหลับ ได้มากมายในวันนี้ เราที่ในวันนั้น ใส่ แว่นตาสีชมพู สดใส มองไม่เห็นความจริงในชีวิต ว่ามันอาจจะมีสีอื่น สามีแอนมีบริษัทก่อสร้างค่ะ บ้านแอนก็มีกิจการ ทำให้แม่เล็งเห็นว่า อะไรก็ตาม ถ้ามีกิจการ มีรุ่งก็มีร่วง ดังนั้น ทรัพย์สินทุกอย่าง ควรมีการจัดการในเรียบร้อย แม่แอนไปปรึกษาทนาย ที่เมืองไทย เกี่ยวกับ กฎหมายสินสมรสเยอรมันมาเรียบร้อย ก่อนแต่ง แม่ยื่นคำขาดว่า " ถ้าอยากได้ลูกสาวชั้น เซ็นมอบสมบัตืมาให้ลูกชั้นทั้งหมด ก่อนแต่ง " โอ๊ยยยยย คุณขา วินาทีนั้น อยากจะมุดดินให้มันทะลุไปอีกฝากของโลก อายมากกกก แม่พูดอย่างกับว่า เราอยากไปได้สมบัติเค้า ซึ่งความจริง ก็ไม่มากมายอะไรเลยนะ แม่อ่ะ ไหงพูดงี้ เค้าจะคิดกับ หนูยังไง แต่ด้วยความเผด็จการ หัวเแข็ง ของแม่ที่รักลูกมาก แอนเลยสบายไปเปราะนึง เราเซ็นสัญญาก่อนแต่งค่ะ สมบัติที่สามีมีในตอนนั้นๆทุกอย่าง ยกให้แอน ไม่ได้เป็นสินสมรส ไม่ ต้องแบ่ง กิจการของเค้าใดๆ หากเกิดหนี้สินขึ้น เป็นหน้าที่รับผิดชอบของเค้าแต่ฝ่ายเดียว หย่าแล้ว ไม่รับหนี้นะจ้ะ ไม่ต้องมาหารครึ่ง มีระบุรายได้ที่แอนจะได้รับต่อเดือนด้วยอ่ะ เท่าไหร่ จำไม่ได้ มีค่าเลี้ยงดูลูกขั้นต่ำด้วยนะ แม่กะเอาลูกๆมาเรียนอินเตอร์แล้วให้สามีจ่าย ฉะนั้น จะหย่ากันละก้อ เอาเท้าก่ายหน้าผาก คิดให้ดัๆนะคะ คุณขา 5555 เป็นไงล่ะ แม่แอน แต่เรื่องเงินเดือนที่ให้ใช้ ค่าใช้จ่ายต่างๆ แอนก็ไม่เคยขอนะ เค้าให้มาเท่าไหร่ เราก็ใช้เท่านั้น มีบัตรเอทีเอ็ม บ้ตรเครดิต ไม่เคยไปกด ไปใช้ จะซื้ออะไร แอนยังไม่กล้าเลย สามีบ่นอยู่บ่อยๆ ว่าใช้ไปสิ แอนเกรงใจง่ะ เราไม่ได้เป็นคนหาเลย ขนาดตอนทำร้านนะ แอนยังโอนกำไรทุกบาท เข้าบัญชีรวมเลย บางทีมันก็ดีนะคะ มันไม่มีความลับต่อกัน รายได้อะไรยังไงเห็นกันจะๆ แต่ก็ทาง กลับกัน ใครใช้อะไรยังไง ก็เห็นหมด เราเลยยิ่งเกรงใจ เค้าหาคนเดียว ตอนนี้คิดจะเปลี่ยนแล้วค่ะ อึดอัด เพิ่งทะเลาะกันมาพอหอมปากหอมคอ เรื่องเงินนี่ล่ะ เค้ามาว่าๆ แอนแต่งตัวไม่สวยเลยนะ ควรไปซื้อใหม่ ไปทำผม ไป .... เราก็ว่า มีผู้หญิงคนไหนบ้างฟะ ไม่อยาก แต่เราจะรู้ได้ไงล่ะ ว่าเรามีลิมิตของการใช้จ่ายส่วนตัวแค่ไหน อีตาสามียังย้อน อยากใช้ เท่าไหร่ก็ใช้ไปสิ เอ่อนะ คิดง่ายนิ แล้วถ้ามันเกิดอะไรขึ้นมา แต่ตัวชั้นดันเจือกไปช็อป หมดไป ซักพันยูโรเนี่ยะ ชั้นคงรู้สึกผิดจนตาย ไม่เอาด้วยหรอก ( กิจการอ่ะนะคะ เค้าโอนเงินให้เราช้า ก็ได้แต่รอๆๆๆๆ ) ทะเลาะกันที เค้าก็ว่าจะทำ ผ่านไปอาทิตย์นึง ลืมละ เหมือนเดิม เฮ้อ ไปๆมาๆ ผสมโรงบ่นซะนี่ ขออภัยค่ะ จากคุณ : Annachen เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 55 17:33:06

ความคิดเห็นที่ 15 เข้ามาขอบคุณ พี่ๆพื่อนๆ ทุหความคิดเห็นไว้ก่อนค่ะ พอดีว่าตอนนี้กำลังทำบ้านกันเลยยุ่งๆ ค่ะ ทำกันเองด้วย ได้อ่านไปแล้วแต่จะขออนุญาตอ่านแบบละเอียดอีกรอบ และตอบอีกครั้งนะค่ะ ขอบคุณทุกคนจากใจจริงค่ะ ที่ทั้งมาแชร์มาแนะนำ จขกท มือใหม่มากค่ะ ไม่รู้ต้องคุยอะไรกันบ้าง คือเริ่มไม่ถูก เดี่ยวค่ำๆ ขอกลับมาตอบค่ะ จากคุณ : life is precious เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 55 03:07:49

ความคิดเห็นที่ 16 มาแล้วค่ะ ไม่ทราบว่าพี่ๆ จะยังกลับมาอ่านกันอยู่ไหม ขอโทษที่มาช้านะค่ะ มานั่งอ่านทุก คห อีกที ต้องขอขอบคุณทุกท่านมากๆ ที่แวะมาแนะนำ มาเล่าให้ได้เห็นภาพ ให้พอได้มีไอเดียว่าคู่อื่นๆ เค้าเป็นยังไงกันบ้าง ขอบคุณ คุณ หมู (ตัว) อ้วน มากค่ะ สำหรับคำแนะนำดีๆ คิดว่าสาเหตุที่ทำให้เครียดเนี่ยไม่ใช่ไปอยากได้สมบัติแฟนแต่คงเป็นเพราะขาดความมั่นคงในชีวิตคู่ การมีส่วนร่วมในการบริหารเงินของครอบครัว ทำให้อึดอัด ที่ว่ามาถูกต้องที่สุดเลยค่ะ เพราะมันไม่หลักประกันอะไรเลยเราไม่รู้อนาคตจริงๆ ขอบคุณ คุณ นุท ( chay_tbh) มากๆ ค่ะ คุณพูดถูกมากค่ะเราขี้เกรงใจหลายครั้งที่มากไปแม้จะเป็นส่วนที่เราควรจะได้รับโดยชอบธรรมจนทำให้ตัวเองอึดอัดอย่างที่เป็นอยู่ค่ะ ยิ่งสามีดีกะเรามากเรายิ่งเกรงใจไม่กล้าพูดไปใหญ่ อยากเป็นคนตรงๆ บ้างจังเลยแต่ขอแบบพูดออกไปแล้วไม่รู้สึกเสียใจนะค่ะ คิดดูว่าเราเอาเงินเก็บมาใช้จนตอนนี้แทบไม่เหลือมาคิดดูถ้าวันหนึ่งแม่ต้องการใช้เงิน หรือ สามีทิ้งเราจะเอาเงินที่ไหนมาใช้ ควรจะมีเงินเก็บส่วนตัวเอาไว้บ้างถึงจะอุ่นใจถูกไหมค่ะ ขอบคุณ คุณ ก.มากๆ ค่ะ คุณพูดให้เราได้คิดและเห็นภาพมากมายค่ะ คู่เราไม่ได้ทำ พรีนัม ค่ะ เราเสนอแฟนไปก่อนแต่งแต่เค้าไม่ทำค่ะ แต่มีคุยก่อนว่าหลังแต่งเงินเก็บจะยังเป็นแยกกันค่ะ แต่เค้าจะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทุกอย่าง     แรกๆ เกือบจะซื้อร้านอาหารค่ะ แฟนจะช่วยซื้อ ช่วยดูแลแต่จะให้เป็นของเราเอง แต่มาคิดดูเค้าไม่อยากให้ทำแล้วเพราะกลัวเราไม่มีเวลาให้กัน ค่าใช่จ่ายในบ้านแต่ละเดือนเราไม่เคยได้เห็นบิลเลยค่ะ แฟนค่อนข้างมีระเบียบไม่เคยจ่ายเลท และส่วนมากจะใช้บัตรเดบิต เราว่าตรงนี้ก็มีส่วนที่ทำให้เราคิดมากเพราะแฟนค่อนข้างมีเงินเก็บและเงินเดือนดีเลยใช้จ่ายแบบอยากได้อยากทำอะไรก็ทำเลยค่ะ เราเลยยิ่งรู้สึกว่าเฮ้ยเดือนๆใช้อะไรไปบ้างเนี่ย คือเวลาเค้าจะซื้ออะไรไม่ต้องมาคอยถามเราไงค่ะ ของที่ว่านี่คือราคา $1000++ นะค่ะ ส่วนพวก ไม่กี่ร้อยนะไม่ต้องพูดถึงค่ะ แต่เค้าก็หักเข้าบัญชีเงินฝากไปก่อนนี้นะค่ะไม่ใช่ใช้หมดเลยแต่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้รับรู้ คือเค้าไม่ได้มาปรึกษาเราแต่ไม่ได้ปิดบัง เค้าใช้แบบนี้มานาน เราเป็นคนทำแยก ใบเสร็จให้ถึงจะรู้ว่ามันเยอะมากกกก     เราเคยรู้จักเพื่อนทั้งไทยฝรั่งจะซื้ออะไรแต่ละชิ้น ไม่กี่สิบเหรียญเค้าก็ต้องปรึกษากันเราอยากเป็นแบบนั้นบ้างอะค่ะ     ส่วนเรื่องค่าใช้จ่ายที่สามีรับไปหมดเราแทบไม่ได้เห็นบิล เรารู้สึกว่าเราพึ่งพาสามีมากไป ทำอะไรเองไม่เป็นถ้าเกิดสามีเป็นอะไรไปเราคงไม่รู้ว่าจะก้าวไปทางไหน เราว่ามันเป็นการมองคนละมุมมากกว่า เพราะสามีมักจะพูดว่า ที่ไม่ให้เราทำงานเพราะเราไม่เดือดร้อนเรื่องเงินมีเพียงพอ ไม่ต้องประหยัดอะไรมากมาย แต่ไม่ได้ร่ำรวยขนาดพลาญเล่นได้นะค่ะ (แต่ของเล่นสามีเยอะมาก และทำกิจกรรมเยอะมากค่ะ) เพราะเค้าไม่อยากให้เราเหนื่อย ไม่อยากให้เครียด อยากให้มีความสุข ทำอะไรที่เราอยากทำ ปรับตัว เตรียมมีน้อง และที่ไม่แจกแจงรายจ่ายก็เพราะเค้าคิดว่าเค้าจัดการเองไม่อยากให้เราต้องมาทำเอง หรือเครียดอะไร นะค่ะ ขอบคุณ คุณพี่ PoomPim..TMB มากค่ะ บางทีก็สับสนว่าเราเรียกร้องมากไปไหมเพราะดูเราก็มีความสุขดี อยากทำอะไร อยากไปไหนก็ได้ไปหมดขอแค่ให้บอกแต่ทำไมมันอึดอัด เราว่ามันมีเรื่องบางเรื่องที่ยังไม่ได้พูดได้บอกสามีว่าเราอึดอัดนี่ละค่ะ     ส่วนตัวไม่ได้ส่งให้ทางบ้านค่ะ แต่จะให้แม่นานๆ ครั้งก็ให้เยอะๆปเลย ซึ่งที่ผ่านมาก็เงินตัวเองค่ะ แต่ได้เกริ่นไปว่าคนไทยต้องดูแลพ่อแม่ ครอบครัวนะ หากวันไหนพ่อแม่ฉันไม่สบายเราต้องไปดูแลและส่งเงินไปให้นะ เค้าเข้าใจค่ะ แต่ก็คิดเอาไว้ว่าหากเป็นไปได้จะหาอะไรทำให้พอมีรายได้เก็บไว้ยามจำเป็นหากต้องให้ทางบ้านไม่อยากรบกวนสามีค่ะ เพราะเค้าดูแลเราทุกอย่างอยู่แล้ว     คู่คุณ น่ารักจังมีให้ยืมแถมผ่อนได้ด้วย แบบนี้คิดดอกแพงไหมค่ะ แซวเล่นนะค่ะ ของพี่ดูชัดเจน โปร่งใสดีนะค่ะไม่ต้องหลีบๆ ซ่อนๆ     ขอบคุณ คุณ sascha มากค่ะ แบบนี้ละค่ะ ชัดเจนและแฟร์ดี ของเราอายุเราห่างกันเยอะค่ะ แฟนเลยก่อร่างสร้างตัวมานานละ มีไว้ก่อนจะเจอเราอะค่ะ เราเลยไม่ได้ช่วยเค้าหาเลยรู้สึกเหมือนมาชุบมือเปิบเลยค่ะ ขอบคุณ คุณ น้องสเปรย์ มากค่ะ ขอบคุณ คุณ via iPhone (where ever) มากๆ ค่ะ สามีน่ารักจัง จัดการเองหมดเลย เราเองคงจะค่อยๆ ปรับ อะไรที่อึดอัดและควรจะเป็นก็จะพยายามบอกสามีค่ะเพราะบางที รู้สึกว่าผู้ชายเค้าไม่ได้คิดถึงเรื่องนั้น เช่นคิดว่าถ้าเราอยากจะใช้ก็บอกเค้า แต่เรากลับอึดอัดและรู้สึกแย่ที่ต้องมาคอยขอเงินใช้ ไม่มีอิสระ     เรื่องอื่นๆ คงจะต้องใช้เวลาอย่างที่ว่ามาละค่ะ ขอบคุณที่มาแชร์นะค่ะทำให้รู้ว่าแต่ละคู่แม้จะรักกันแค่ไหนก็ต้องมีปัญหาบ้างมากน้อย และต้องคุย ต้องใช้เวลากว่าจะปรับกันได้ ขอบคุณ คุณ Annachen มากค่ะ คุณแม่น่ารัก มองการณ์ไกลมาก ไว้จะให้แม่ร่างสัญญาดีกว่าว่าตอนแต่งแค่นี้ละ แต่ถ้าจะหย่าลูกฉันนะสมบัติต้องเป็นของลูกฉันนะยะ ส่วนหนี้เธอรับไปคนเดียว น่าจะดีฮิๆ เพราะเราจะไปแต่งเดือนธันวา นี้ค่ะ ถ้าคิดจะหย่าเอาให้หมดตัวไปเลย ก๊ากกกก พออ่านความเห็นพี่ๆ เพื่อนๆ และเรื่องที่มาแชร์แล้วสบายใจขึ้นเยอะเลยค่ะ ต้องขอขอบคุณทุก คห จากใจจริงค่ะ     จขกท.ขออนุญาตพูดถึงแฟนนิดนะค่ะเผื่อเอาไว้เป็นข้อมูลว่าเค้าเป็นยังไง แฟนเป็นคนใจดีมากค่ะ เราอยากได้อะไรแค่ขอให้บอกเค้าหาให้หมด แต่เค้ายิ่งดีเรายิ่งเกรงใจเราเลยไม่เคยขออะไรเลย ไม่เคยจริงๆ ทุกอย่างแฟนหามาให้เองหมด บางครั้งเราก็ห้ามด้วยว่าไม่จำเป็น เช่น ปีแรกซื้อรถมือสองให้เราในวันเกิด ทั้งๆที่เราขับไม่เป็น มาวันเกิดปีนี้ซื้อรถใหม่ให้ ตอนนี้เราขับเป็นแล้ว เค้าบอกว่ากลัวเราไม่ปลอดภัย เราสองคนทำอะไรด้วยกันตลอด ไปไหนไปด้วย แฟนติดเรามาก     เค้าไม่ให้ทำงานเพราะอยากให้อยู่บ้านสบายๆ มีความสุข ถ้าอยากจะไปเรียนก็ไปได้ หลายเดือนก่อนเราบอกว่าอยากเย็บผ้า สองวันต่อมาเค้าก็พาไปซื้อจักรและไปลงเรียนเย็บผ้าทันที     ที่เล่าส่วนนี้ขอออกตัวว่าไม่ได้จะโอ้อวดแต่อยากให้ความยุติธรรมกะแฟนว่าเค้าไม่ได้งกหรืออะไรแต่เรามองว่าแฟน โสดมานาน มีแฟนแต่ไม่ใช่ภรรยา ไม่เคยต้องรับผิดชอบชีวิตใคร เค้าก็พยายามเต็มที่ เช่นจะคอยถามเราตลอดว่ามีอะไรอีก เค้าอยากเป็นสามีที่ดี เราคิดว่าส่วนหนึ่งผิดที่เราก็มีอะไรอึดอัด เหรงใจมากไปไม่ยอมบอกเค้าค่ะ     และอีกอย่างอาจจะคิดว่าเรื่องแค่นี้ทำไมแฟนเราคิดไม่ได้เรื่องดูแลการเงินของเราๆ คิดว่าเราคงไม่รู้จริงๆ ว่าควรทำอะไรแค่ไหน เพราะดูจากที่เล่ามาเค้าก็ดูแลทุกอย่างหมด เค้าคงไม่รู้ว่าการที่คอยให้เงินใช้มันอึดอัด     ปล.ประเด็นนี้ เราคิดไว้ก่อนแล้ว มีสองเรื่องหลักๆ ที่เราอึดอัดและคอยหาเรื่อง และคิดว่าทำไมเรื่องแค่นี้แฟนเราคิดไม่ได้ ทำไมไม่รู้ว่าอันนี้คนแต่งงานแล้วควรหรือไม่ควรทำ คือ เรื่องปรึกษาเราก่อนใช้จ่ายใหญ่ เราไม่รวมเรื่องโอนเงินส่วนตัวให้เราใช้เพราะเค้าให้เป็นเงินสดต่ออาทิตย์ เราไม่บอกว่าอึดอัดเค้าเลยไม่รู้คิดว่าที่ทำดีแล้ว อีกเรื่องคือ เค้าอัธยาศัยดีมาก เป็นกะทุกคน แต่เราหึงเวลาเค้า Freindly กะสาวๆ เรามองว่าเค้าไม่ให้เกียรติเรา หรือคิดมากไปถึงเค้าจะนอกใจ ประเด็นหลังนี่ทำเราเหวี่ยงบ่อยๆ เคยบอกไปสองครั้งเค้าก็ไม่เข้าใจ ที่เราบอกว่าไม่ได้ห้ามให้คุยกะสาวๆ สวยๆ แต่ขอให้ อย่า treat คนอื่น เหมือนที่ทำกะเรา คือให้แบ่งเส้นให้ชัดเจนว่า อันนี้ทำให้เมียคนเดียว คนทั่วไปทำให้ได้แค่ไหน เราบอกไปวันก่อนเค้าว่าไม่เข้าใจประเด็น อะค่ะ มีใครพอแนะนำได้บ้างค่ะ    เราอาจจะขี้หึงมากไปตามนิสัย คิดมาก ดันมาเจอคนคุยเก่ง ชอบบริการ เราก็คิดมากสิค่ะ เราบอกว่าง่ายๆ เราแค่ต้องการเป็นคนพิเศษที่สุด นี่ทำให้เราคิดว่าทำไมแฟนอิชั้นมันเข้าใจอะไรยากจัง เหมือนเค้า Have no idea what the marriage guy should do OR shouldn't do นะค่ะ    หรือเป็นได้ว่าเค้ามาจากครอบครัวที่ไม่อบอุ่น พ่อกะแม่เลิกกัน คุณย่าเลี้ยงมาค่ะ เราเลยคิดแผนอันแยบยลไว้ว่า ตอนไปแต่งงานที่เมืองไทย เราจะเขียนเป็นข้อๆ รวบรวม คำสอนของญาติผู้ใหญ่และจะแอบเอาของตัวเองที่อยากให้เค้าทำและยึดปฏิบัติเพิ่มไปด้วย ประมาณหลักในการครองเรือนนะค่ะ อิๆ หวังว่าคงจะได้ผลไม่มากก็น้อย สุดท้ายขอบคุณทุกท่านมากๆ นะค่ะ ขอให้ความมีน้ำใจของทุกคน เปลี่ยนเป็นผลบุญกลับไปหาทุกท่านให้ครอบครัว เข้มแข็ง มีความสุข ทุกคนนะค่ะ จากคุณ : life is precious เขียนเมื่อ : 19 ก.ย. 55 23:07:10

ความคิดเห็นที่ 17 อ่านๆไป แฟนคุณกับแฟนแอนก็คล้ายๆกันนะ แอนพูดเสมอว่า ชีวิตแอน เหมือนนกในกรง แต่ดั๊น ไม่ใช่กรงทอง 555 คือ คุณเค้าจัดการทุกอย่าง ค่าใช้จ่ายไร เราไม่รู้ เค้าทำเองหมด ถึงเวลาเอาก็เอาเงินมาใช้ หมดก็ขอ เข้าใจมากๆๆเลย กับคำว่า อึดอัด ประหยัดใช้จ่ายจนเซ็นต์สุดท้าย แล้วค่อยไปขอ มันเลยทำให้แอนไม่เคยมีเงินเก็บ มีอะไร ก็ไปดูดเงินเก็บของเค้ามาใช้ กร๊ากกกก เมื่อก่อนแอนทำร้านอาหารค่ะ ตอนนี้เลิกแล้วเพราะมีตัวน้อยโผล่มาอีกคน สามีแอน ดีใจมาก ที่แอนเลิกทำ ดีใจมากกว่าที่ได้ลูกอีกมั๊ง เหมือนมีลูกอีกคน เราเลยต้องเลิก เค้าไม่ต้องพูด ไม่มีคนอึดอัด ที่รู้ว่าไม่อยากให้เราทำ เพราะพอแอนขอไปทำงาน เค้าห้าม พอบอกว่าเราอยากทำร้านอีก เค้าบอก ตอนนี้ก็ดีแล้ว มีเวลาให้กับเค้า สาเหตุหลักของความอึดอัด มันคือ ความขี้เกรงใจของเราเองนี่แหละค่ะ เพราะแอนเชื่อว่า ถ้าแอนหรือคุณบอกแฟนว่า ชั้นอยากได้อันนั้น อันนี้ ของเงินเท่านั้น เท่านี้ คุณๆเค้าคงให้โดยไม่คิดอะไร เราน่ะล่ะ ที่คิด ดีว่า ยังมีหลักประกันไว้ ยามสามีหมดรัก หรือ ตายจาก แต่ถ้าหนังเหนียวอยู่ด้วยกันไปจนแก่ อันนี้ล่ะน่ากลัว มองอนาคตยังไม่เห็นเหมือนกัน แอนคิดว่า ที่เค้าให้คุณเป็นอาทิตย์ๆ ก็ดีออก เหลือก็ของเรา เจอแบบแอน ให้บัตรมาเลย จะยิ่งอึดอัดนะคะ เพราะเราไม่รู้ว่า มันมีลิมิตในส่วนตัวของเราแค่ไหน จะแอบหลบหลีกก็ไม่ได้ คนเยอรมันเค้าพูด Bar ist Wahr ของแท้คือเงินสดเท่านั้นค่ะ เรื่อง Freindly กับสาวๆ เราว่า คุณคิดมากค่ะ ไม่รู้นะ ในสังคมของเรา ไม่ว่าจะเพื่อน หรือ ธุรกิจ เวลาเราไปเจอใคร เค้าจะทรีทต์ภรรยา/แฟน/ลูกค้าผู้หญิง ของอีกคู่มากๆๆๆ มากกว่าภรรยาตัวเอง สามีเราทรีทต์แฟนเพื่อน เพื่อนเค้ามาทรีทต์เรา อะไรที่ไม่เค้ยยยยทำเลยกับเรา กับทำให้คนนั้น เราว่า มันเป็นการให้เกียรติสุภาพสตรีคนนั้น ในที่นั้นๆมากกว่า เหมือนการแสดง เหมือนเล่นละครน่ะค่ะ ถ้าเราเป็นคนขี้หึงนะ บ้าอันไปข้างนึงเลย ยิ่งบางทีคุยกับลูกค้าผู้หญิงนะ ยังกับจีบกัน สาวนั้นก็อาย เขิน ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ไม่ว่าสาวใหญ่สาวน้อย สามีแอนไม่เคยเว้น ผู้หญิงไทยที่นี่ทุกคน ว่าสามีแอนเจ้าชู้ แต่แอนว่ามันไม่ใช่ เพราะเค้าไม่เคยโทรหาผู้หญิงคนไหนก่อน ถ้าไม่ใช่เรื่องงาน เค้าไม่เคยออกไปไหนกับใคร 2 ต่อ 2 เค้าใช้เวลาว่างอยู่กับเรา เค้ากลับบ้านตรงเวลาตลอด แอนว่า สามีแอน เป็นประเภท อัธยาศัยดี บริการคนอื่น แล้วก็ปากหวานน่ะค่ะ ถ้าแฟนคุณเป็นเหมือนกัน ก็อย่ากังวลเลย จะทำให้ทะเลาะกันป่าวๆ มันก็แค่ฉากละครตอนนึง จากคุณ : Annachen เขียนเมื่อ : 20 ก.ย. 55 15:44:12