ความคิดเห็นที่ 1 เป็นกำลังใจให้ค่ะ ตอนนี้คุณก็กำลังอยู่ระหว่างทางเดินของการไปสู่ความสำเร็จนะคะ อย่าพึ่งท้อค่ะ สู้ๆ บางเวลาก็อาจมีอารมณ์เเบบนี้บ้างเนอะ หาอะไรเบรคคั้น แล้วก็กลับไปสานต่อใหม่นะคะ จากคุณ : Saori_Chubby Chic เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 08:56:14

ความคิดเห็นที่ 2 สู้ๆนะคะ อย่ายอมแพ้ เราอาจจะใกล้ถึงเป้าหมายแล้วมีอะไรยากเย็นบ้าง แต่มันจะผ่านไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : Berkfha เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 08:59:49

ความคิดเห็นที่ 3 คุณ ปาปัวนิวกินี  คะ ขอให้อดทนค่ะ ค่อยๆ ก้าวผ่านมันไปนะคะ บางครั้งความฝันของเรามันก็ยังไม่ถึงเวลาค่ะ ถ้าความฝันมันทำให้คุณทุกข์ใจและไม่มีความสุข ก็หยุดพักสักนิดค่ะ พักให้หายเหนื่อยแล้วลุกขึ้นสู้ใหม่ ทุกสิ่งอย่างในโลกใบนี้ไม่มีอะไรที่เราจะได้มาง่ายๆ เราต้องใช้เวลา ความอดทน ความเสียสละ ในหลายเรื่องเพื่อให้ได้มาซึ่งความฝัน ความสำเร็จ แต่อย่าลืมหาความสุขให้ชีวิตนะคะ เพราะถ้าวิ่งมากไปจนลืมคนรอบข้าง ลืมสิ่งที่เรายังมีอีกตั้งเยอะแยะที่ยังไม่ได้ทำจะได้ไม่ต้องมานั่งเสียใจทีหลังคะ อีกอย่าง อย่ากดดันตัวเองมากจนเกินไปนะคะ มันจะทำให้ชีวิตไม่มีความสุข สู้ค่ะ สู้ต่อไป ขอส่งกำลังใจไปช่วยอีกแรง จากคุณ : นุ้ยหนุ่ย (cleaver) เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 11:09:51

ความคิดเห็นที่ 4 หยุดเพื่อพัก แต่ ไม่หยุดเพราะหมดฝันค่ะ ถ้าเราหัดเดิน หัดวิ่ง ล้มลุกคลุกคลานอยู่อย่างนั้น เหนื่อยหยุดพัก แล้วพรุ่งนี้เริ่มใหม่ค่ะ อย่างที่มีคนพูดไว้ว่า Without hope, life is meaning less and less.... จากคุณ : บีพี เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 11:23:51

ความคิดเห็นที่ 5 เอาใจช่วยนะคะ ความสำเร็จไม่ใช่ได้มาง่ายๆค่ะ หลังจากผ่านมาได้แล้วมองกลับไปมันภูมิใจนะคะ แต่ก่อนจะได้นี่สิทรมานเป็นบ้า(แบบว่าภูมิจงภูมิใจไม่ต้องเอาก็ได้ไม่ต้องการ ขอให้ผ่านไปได้สักที) ท้อใจได้ค่ะ เหนื่อยก็พัก ถ้าไม่ไหวจริงๆจะเลิกมันก็ไม่ใช่จะสูญเปล่าซะทีเดียวหรอกค่ะ คุณได้วิ่งตามความฝันก็ได้อะไรจากมันบ้างแล้วล่ะถึงอาจจะไม่ใช่ในส่วนที่หวังไว้ก็เถอะ จากคุณ : 1081009 เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 12:16:32 A:180.180.47.163 X: TicketID:120804

ความคิดเห็นที่ 6 ท้อได้แต่อย่าถอยค่ะ หนทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป อุปสรรค์ยิ่งยากจะทำให้เราแกร่งขึ้น  ยิ่งยากเท่าไรจะทำให้เราภูมิใจมากเท่านั้นค่ะ จากคุณ : pixp เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 12:19:29

ความคิดเห็นที่ 7 ขอแชร์ค่ะ ชอบข้อความนี้มาก จากคุณ : MISSBOBBY เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 12:25:55

ความคิดเห็นที่ 8 ท้อบ้างก็ได้ แต่อย่าถอย... สู้ต่อไปค่ะ --------------------------- ...เพลงสู่เส้นชัย วงพลังเพลง.... ทางข้างหน้ารางเลือนเหมือนว่างเปล่า แดดจะเผาผิวผ่องเธอหมองไหม้ ที่ตรงโน้นมีหุบเหวมีเปลวไฟ ถ้าอ่อนแอจะก้าวไปอย่างไรกัน อนาคตนั้นช่างคดเคี้ยว มันลดเลี้ยวเลี้ยวไปใช่สุขสันต์ ยากลำบากใช่เพียงแค่ชั่ววัน แต่จะต้องฝ่าฟันจนวันตาย บนหนทางแม้มีสิ่งใดขวาง ไม่อาจกางกั้นฉันและเธอได้ หนทางนี้สัญญาอย่างมั่นใจ ด้วยพลังยิ่งใหญ่มั่นในศรัทธา จะขอฝ่าฟันข้ามความทุกข์ยาก จะลำบากลองสู้ดูเถิดหนา จะร่วมแรงร่วมกันด้วยศรัทธา ทางข้างหน้าสู่ชัยที่หมายปอง จากคุณ : K483666 เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 12:50:06

ความคิดเห็นที่ 9 อะไรที่กว่าจะสำเร็จต้องฟันฝ่าอะไรมากมาย พอวันเเห่งความสำเร็จมาถึงเราจะภูมิใจเเบบหัวใจพองโต อะไรได้มาง่ายๆใครก็ทำได้พอสำเร็จอารมณ์ที่ได้ก็จะเเบบ งั้นๆ เเล้้วไง ใครๆเค้าก็ทำได้กัน ตัวเราก็มีความฝันค่ะ เเล้วอีกกี่ปีเลยไม่รู้กว่าจะสำเร็จ เราเองก็ได้กำลังใจจากเพื่อนๆในห้องนี้เเหละค่ะ พอเห็นกระทู้ของคนทำตามฝันเหมือนกันอย่างนี้เลยอดมาให้กำลังใจไม่ได้ คนเราที่รู้ๆคือมีเเค่ชาตินี้ชาติเดียว ชาติอื่นมีจริงหรือเปล่าไม่มีใครรู้ ดังนั้น มีโอกาสได้เกิดมาเเล้วก็ทำให้คุ้มค่า ทำตามฝันก่อนจะไม่มีโอกาสอีก วันนึงถ้าความฝันเป็นจริงก็มาเเชร์กันมั่งนะคะ จะมาร่วมยินดีด้วยคน ^^ สู้ๆค่ะ ยังมีเพื่อนร่วมอุดมการณ์กับคุณอีกมาก เเล้วเราก็คิดว่าหนทางเเต่ละคนไม่ได้ง่ายเลย เอาเพลงนี้มาฝากด้วยค่ะ ความหมายดีมากเลย http://www.youtube.com/watch?v=42SV2_FPKro&feature=related จากคุณ : Seabirdandsky เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 12:55:32

ความคิดเห็นที่ 10 นานๆเจอสำนวนชวนฝัน ผมเชื่อในพรหมลิขิต หรือดวงนะ บางคนทำทุกอย่างเหมือนเขา แต่ไม่ได้อย่างเขา หรือกว่าจะได้มา เหนื่อยราก.....ลือด ขณะที่บางคน เพียงชายตามอง ก็ได้ทุกอย่างตามประสงค์ ว่ากันว่า ชีวิต เหมือนใครขีดเส้นให้เดิน เรียบร้อยแล้ว.......ตั้งแต่เมื่อไร ไม่มีใครรู้ พ่อแม่มีร้านค้าเสื้อผ้าโด่งดังและทำเงิน ลูกชายที่หวังมาทำแทน ดันอยากไปทำธุรกิจสไลด์ลื่น ที่เป็นถุงใหญ่อัดลม แล้วเด็กๆชอบไปเล่นตามงานวัด งานไหว้เจ้า ชีวิตต้องเร่ร่อน นอนกลาดินกินกลางทราย ก็จะทำให้ได้ พ่อหรือแม่เป็นหมอ คลินิกประสบความสำเร็จ ลูกๆมีศักยภาพที่จะสืบสานได้ ไม่มีใครเอา ขณะเรียนในโรงเรียน เพื่อนๆหรือแม้แต่ครูถาม ว่าพ่อแม่เป็นหมออะไร มันตอบโดยไม่ต้องคิด ว่า กูไม่รู้ อย่ามาถาม เพราะกูไม่เคยสน ชีวิตจริงของบางคน เป็นอย่างนี้ จากคุณ : newcomer (gpvtu2009) เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 12:56:19

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นกำลังใจให้นะคะ ตอนนี้เราก็กำลังมาตามฝันเหมือนกัน กำลังเริ่มต้นมากๆ กอดตัวเองแน่นๆ เวลาหมดแรงนะคะ คุณวิ่งมาตั้งนาน  เราเชื่อว่าคุณวิ่งต่ออีกนิดไหวแน่นอนค่ะ จากคุณ : mnii เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 13:17:35

ความคิดเห็นที่ 12 ระบายออกมาก็ดีครับ จะได้รู้ว่าไม่ใช่คุณเพียงคนเดียวที่มีความรู้สึกแบบนั้น เรียนมาจนจบก็ถีอว่าประสพความสำเร็จในขั้นหนึ่งแล้วนะครับ สอบไล่เช่นไม่ผ่านครั้งแรกก็ใช่ว่าจะทำงานอาชีพนั้นอย่างดีไม่ได้ คนที่สอบผ่านครั้งแรกแต่ทำงานไม่ดีก็มีมาก ตอนสมัครงานก็ไม่มีใครถามว่าสอบมากี่ครั้ง เกรดก็ไม่ดู รุ่นน้องสอบห้าครั้งกว่าจะผ่านแต่ตอนทำงานรพซื้อตัวไปเพราะทำงานระเอียดและมีประสิทธิภาพ ตัวผมเองก็เรียนไม่เก่งและไม่ได้มาจากครอบครัวร่ำรวยอะไร สอบ7ครั้งใช้เวลา7ปีกว่าจะผ่าน ก็เป็นธรรมดาที่เสียใจเรื่องตกเรียนไม่เก่ง  แต่จะมาตีอกชกหัวโทษคนอื่นหรือตัวเองก็ไม่ใช่ ผมก็พยายามบอกกับตัวเองว่าเอาใหม่โดยให้โอกาสตัวเองเสมอ ไม่อยากคาดหวังอะไรมากแต่จะทำให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ มันต้องมีวันของเราสักวัน อาจจะช้าหน่อยแต่ผลที่ได้ก็เหมือนกัน เราไม่แข่งขันกับใครนอกจากตัวเราเอง อย่าเอาสิ่งๆเดียวมาตัดสินความสุขความสำเร็จในชีวิตครับ จากคุณ : pittnrk เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 14:11:15

ความคิดเห็นที่ 13 คุณยังดีนะที่มีโอกาส บางคนไม่มีอะไรเลยแม้แต่โอกาสก็ยังไม่มี จากคุณ : น้องจุ่น เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 16:02:12

ความคิดเห็นที่ 14 บางครั้งการที่จะไปถึงความฝัน มันคงไม่ได้มีวิธีเดียวค่ะ บางครั้งที่เราจะต้องหยุดเพื่อจะไปทำอย่างอื่นบ้าง แต่หากมันเป็นสิ่งที่มาจากใจเรา ทางเดินของเราก็จะมาบรรจบกับความฝันจนได้ค่ะ สู้ๆค่ะ  เราก็ยังไม่ถึงความฝันของเรา ตอนนี้ก็ทำอย่างอื่นอยู่  เราไม่หยุด แต่เราเคลื่อนที่ช้าลงค่ะ  ในชีวิตนี้ถ้าไม่ถึงจุดนั้นก็ไม่เป็นไร   แต่สิ่งที่เรามั่นใจ คือ  เราไม่เคยหยุดค่ะ จากคุณ : fm@co เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 16:31:02

ความคิดเห็นที่ 15 ผมว่าคุณสับสนครับ จุดประสงค์คืออะไรครับ ไปเรียนเมืองนอกเพื่ออะไร ทำไมต้องไป คุณต้องตอบให้ได้ก่อน บางครั้งสุดท้ายเราก็พบว่าสิ่งที่อยากทำ หรืออยากเป็น ไม่ต้องไปเมืองนอกก็ทำได้ และทำได้ง่ายกว่าไป หากอยากไปเที่ยว รวยแล้วก็ค่อยไปก็ได้ ไม่ต้องไปตอนเรียนหรอกครับ จากคุณ : megacure (SET50.com) เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 21:55:32

ความคิดเห็นที่ 16 ท้อได้ค่ะ แต่อย่ายอมแพ้ ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ และฟรี เราต้องอดทนค่ะ ต้องพยายาม มุ่งมั่นต่อไป แลัววันนั้นจะมาถึงค่ะ ต้องสู้ ต้องสู้ถึงจะชนะ มีอีกหลายคนที่ไม่ได้ทำตามฝัน ไม่ได้ริเริ่ม วิ่งตามฝันเลย  แต่เท่าที่อ่านมาคุณ กำลังสู้เพื่อมัน คุณได้ก้าวข้าม เส้นเล็กๆ เส้นหนึ่งออกมาแล้วนะค่ะ หลายคน กลัว และ หยุดที่จะข้ามเส้นนั้นมา พยายามค่ะ มาพยายามด้วยกัน จากคุณ : Seventh Ave เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 22:25:56

ความคิดเห็นที่ 17 มีคนบอกว่า  เส้นแบ่งระหว่างความสำเร็จกับความล้มเหลวเป็นเพียงเส้นบางๆ อยู่ที่เราจะก้าวข้ามเส้นหรือจะหันหลังกลับ  คุณอาจถึงเส้นแล้วนะ ก้าวข้ามไปเลยค่ะ อีกนิดเดียว เอ้า....ฮึบ..... จากคุณ : @ ตะวันสีกุหลาบ @ เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 22:28:20

ความคิดเห็นที่ 18 อยากทำอะไรก็ทำ แต่ควรสนุกและชอบที่เจอสิ่งท้าทาย ยิ่งยากก็ยิ่งต้องคิดหาทางชนะมันให้ได้ เอาความอยากชนะโชคชะตาเป็นแรงผลักดันนะคะ อย่าลืมทำใจให้สบายๆ แพ้บ้างชนะบ้าง ธรรมดาโลก ชีวิตนี้มีสองคำที่ต้องตัดสินใจเลือก yes or no ถ้า yes ก็ลุยเลย เจอขวากหนามต้องอดทน ตราบใดเป้าหมายยังอยู่ที่เดิม ยังไงต้องไปถึง เพียงแต่เราต้องจำมากหน่อยว่าทางเดินไหนไม่เวิร์ค ทำข้อสอบไม่ได้ ก็ควรจำมาให้ได้ว่าอะไรที่เราทำไม่ได้ แล้วแก้ไขตรงจุดนั้น ถ้ามีคนทำได้สำเร็จ คุณก็ทำได้เหมือนกัน สู้ๆ ค่ะ เดินมาตั้งไกลแล้ว อีกนิดเดียวก็ถึง แข็งใจหน่อยนะ จากคุณ : Sunshine Sonata เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 22:55:05

ความคิดเห็นที่ 19 การที่คุณล้มเหลวครั้งแรกหรือสองครั้งมันยังไม่ได้หมายความว่าคุณจะไม่ประสบความสำเร็จในเป้าหมายหรือสิ่งที่คุณใฝ่ฝัน สิ่งที่คุณได้จากความล้มเหลวคือ "บทเรียน" ที่คุณเรียนรู้ว่าจะรับมือยังไงกับปัญหาหรืออุปสรรคที่ต้องเผชิญในวันข้างหน้า ดิฉันเองมีความตั้งใจจะทำในสิ่งที่อยากจะทำ แต่พอดีมีเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตให้ได้เผชิญนานมาสองปีกว่าแล้ว กว่าจะฟื้นตัวมาได้นี่มันช่างสุด ๆ จริง ๆ ตอนนั้นไม่ได้ใช้ธรรมะอะไร(เพราะรู้สึกว่าบางครั้งมันก็ดูไม่ยุติธรรมกับคนที่เผชิญเรื่อง บางครั้งก็เหมือนเป็นเพียงเครื่องมือให้คนบางคนเอามาใช้ในการกดคนอื่นให้ดูต่ำลงกว่าตัวเองเท่านั้นเอง บางครั้งก็สงสัยว่าบรรดาคนที่ออกตัวว่าเคร่ง และคนที่ออกตัวว่ามีหิริฯ ในเปอร์เซ็นต์ที่สูงเนี่ย ถ้าเกิดว่าพวกเขาได้เผชิญเรื่องราวแบบเดียวกันกับที่ดิฉันเผชิญมานี่ พวกเค้าจะรับมือยังไง เพราะมันหนักหนาสาหัสจริง ๆ ถ้าเป็นคนที่ใจไม่แข็งและไม่มีสติพอนี่คงได้กลายเป็นบ้าแบบกู่ไม่กลับไปแล้วจริง ๆ) ตอนนั้นเลยใช้วิธีตั้งสติและพยายามหาหนังสือดี ๆ ที่กระตุ้นใจเราให้ลุกขึ้นสู้มาอ่าน ส่วนคำวิพากวิจารณ์ในขณะที่เกิดเรื่องนั่นปล่อยไป ตอนนี้เริ่มกลับมาสู่โหมดตะล่อมใจให้กลับไปเริ่มต้นใหม่ นับหนึ่งใหม่กับสิ่งที่อยากจะทำ มีความหวังขึ้น ตอนเกิดเรื่องนั้นรู้แต่ว่ามันซึมเศร้าขนาดหนัก ความหวังและความฝันในชีวิตหายไปเลย ปล. ขอให้กำลังใจคุณ จขกท. อีกแรงนะคะ อย่ายอมแพ้นะคะ ไม่มีใครให้กำลังใจเราได้ดีเท่ากับตัวเราเองนะ และในขณะเดียวกันก็ไม่มีใครสามารถทำร้ายตัวเราได้เท่ากับตัวเราทำร้ายตัวเองเช่นกัน ยังไงถ้าช่วงเหนื่อย ๆ ลองหาหนังสือดี ๆ ที่กระตุ้นใจเรามาอ่านค่ะ จะได้มีกำลังใจขึ้น ปล. (อีกที) ในขณะที่ดิฉันกำลังพิมพ์ความเห็นอยู่นี่ หัวใจดิฉันก็ยังบีบรัดตัว หัวใจเจ็บ ๆและยังร้อนอยู่ แต่พยายามไม่เอามามีผลกับการดำเนินชีวิตและกับสิ่งที่อยากจะทำในชีวิต และสิ่งที่ช่วยกระตุ้นให้ดิฉันพยุงใจตัวเองให้ลุกได้เรื่อย ๆ คือ หนังสือของคุณ Brian Tracy ค่ะ เพิ่งอ่านจบไปหนึ่งเล่มคือ "Maximum Achievement" อีกสองเล่มเพิ่งซื้อมา แต่ยังไม่ได้อ่าน แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 55 07:44:48 จากคุณ : JC2002 เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 55 23:08:18

ความคิดเห็นที่ 20 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 55 07:24:46 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 55 07:23:29 แก้ไขเมื่อ 24 ก.ย. 55 07:20:53 จากคุณ : Colombet51 เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 55 07:20:06

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา จะบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว ท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใค­­ร แค่บินไปให้ถึงฝันเท่านั้นพอ  จากคุณ : Colombet51 เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 55 07:24:08

ความคิดเห็นที่ 22 คุณ แค่เหนื่อยและท้อหรือเปล่าครับ ไม่มีความจำเป็นต้องเซ็ตอัพความฝัน หรือชีวิตคุณทิ้งครับ เพราะมันสามารถต่อยอดไปทางอื่นได้เสมอ เราคิดว่าการมาเมืองนอกเป็นเพียงบันไดขั้นหนึ่ง เท่านั้นเอง จุดประสงค์แรกของคุณคือการไปเรียนต่อเมืองนอก มันก็สำเร็จแล้ว คุณควรจะตั้งจุดประสงค์ต่อไปมากกว่าจะครับ เหนื่อย ท้อ ก็นอน ออกไปเที่ยว คุยกะที่บ้าน เรื่องอื่นๆ อะไรก็ได้ รีเซ็ตอารมณืก่อนละกันครับ จากคุณ : น้ำคุ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 55 13:40:08

ความคิดเห็นที่ 23 มาให้กำลังใจค่ะ แก้ไขเมื่อ 05 ต.ค. 55 18:22:56 จากคุณ : LotusBleu เขียนเมื่อ : 5 ต.ค. 55 18:20:44

ความคิดเห็นที่ 24 เช่นกันเลยค่ะ มันเหนื่อยและท้อ อย่างบอกไม่ถูก เข้าใจความรู้สึกของ จขกท เหมือนมันอยากอยู่นิ่งๆ หลังจากดิ้นรนมาพักใหญ่แล้ว จากคุณ : kaekaekae เขียนเมื่อ : 13 ต.ค. 55 17:15:53