PANTIP.COM : H12824142 มีใครไปเรียนต่อประเทศอังกฤษในระดับปริญญาตรี คนเดียวมั้งค่ะ? [ศึกษาต่อต่างประเทศ]

ความคิดเห็นที่ 2

สมัยมาเรียนก็ยี่สิบกว่าปีแล้วสมัยนี้คงไม่เหมือนสมัยก่อน ภาษาอังกฤษก็พูดแทบจะไม่เป็นด้วยซ้ำ มาคนเดียวและมาเรียนคอร์ส foundation ก่อนหนึ่งปี หัดขึ้นรถคนเดียว หลงมั่งอะไรมั่งมั่วไปเรื่อยๆ แรกๆก็เหงามากคิดถึงบ้าน ดิฉันไม่ได้เป็นลูกคุณหนูอะไรลูกชาวบ้านธรรมดานี่แหล่ะ แต่เป็นลูกคนสุดท้องทำงานบ้านก็ไม่ค่อยเป็น ทำอาหารไม่เป็นเลย ทำเป็นอย่างเดียวคือต้มมาม่าต้องมาหัดทุกอย่างเอง ทอดไข่ยังไหม้กินไม่ได้ก็นั่งร้องไห้อยู่หน้าเตานั่นแหล่ะ กว่าจะทอดเป็นก็หมดไข่ไปหลายโหลอยู่ ส่วนเรื่องเรียนการเรียนก็ลำบากมากๆ เพราะสมัยนั้นไม่มีอินเตอร์เน็ตเหมือนสมัยนี้ ต้องเข้าห้องสมุดค้นคว้ากันเป็นวันๆ โรเนียวกลับมาทีเป็นปึกๆ เหนื่อยมากกว่าจะทำรายงานเสร็จแต่ละรายงาน

ตอนมาพอดีมีทุนส่วนตัวที่พ่อกับแม่ที่เสียไปแล้ว ทิ้งมรดกไว้ให้ก็พอใช้จ่ายอย่างไม่ต้องลำบาก งานพิเศษไม่ต้องหาทำก็ได้ถ้าอยู่อย่างไม่ฟุ่มเฟือยจนเกินตัว แต่พอเริ่มเรียนปริญญาตรี เห็นพวกนักเรียนต่างชาติเขาก็ทำงานพิเศษกันทั้งนั้นมีความรู้สึกว่าอายเขาที่ตัวเราไม่ทำงานก็เลยอยากทำบ้าง ส่วนนักเรียนอังกฤษสมัยนั้นสบายมากไม่ต้องลำบากลำบนทำงานให้เหนื่อย เพราะเทอมหนึ่งๆเขาได้เงินเรียนจากรัฐบาลเทอมละสองพันกว่าปอนด์มั้งถ้าจำไม่ผิด สมัยนี้ไม่ได้แล้ว

ก็ไปสมัครงานกับเขาได้งานพาสทาร์มขายพิซซ่าอยู่สถานีรถไฟใต้ดินแห่งหนึ่ง สมัยนั้นงานหาได้ง่ายและไม่ได้ต้องทำงานหนักอะไรเลย ดิฉันทำอยู่ได้สองปี และวันอาทิตย์ก็ไปขายของในตลาดนัดคนเดียวสนุกมาก ได้เจอเพื่อนใหม่ๆ พอปีสามต้องไปฝึกงานตามคอร์ทที่เรียน ได้ฝึกงานกับโครงการณ์ ของ National Trust พอเรียนจบได้งานทำถาวร เพื่อนก็เยอะแล้วไม่อยากลับเมืองไทย และคิดว่าอยากจะลงต่อโทสาขาอื่นอีก สรุปป่านนี้ก็ยังไม่ได้กลับไปอยู่เมืองไทยถาวร นอกจากกลับไปเที่ยวและต้องไปเรื่องงานที่เมืองไทยบ่อยๆเท่านั้นค่ะ

จากคุณ : Rinta

เขียนเมื่อ : 22 ต.ค. 55 20:46:36