ความคิดเห็นที่ 1 ฉะนั้น แผนการที่จะต้องพากลุ่มชาวยิวหนีนั้น ได้กำหนดขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยสองพี่น้อง ตระกูล มาลห์ คือ เอดวารด์ (จากไร่ Ch.Siran)และ ลูอิส (พ่อ Jean นักเคมีจำเป็นจากไร่ Ch.Coufran) ซึ่งเขาทั้งสองนั้นพอรู้ลู่ทาง ตารางทำงานของเหล่าทหาร นาซีเป็นอย่างดี.. และ..ผู้ที่ให้ความช่วยเหลือทางด้านการเมืองอีกคนนั้น คือ เพื่อนบ้าน อดีตนายพล แห่งกองทัพบก นามว่า Brutinel เจ้าของไร่ไวน์ Chateau Lascomces ผู้ซึ่งเป็นธุระจัดหาเอกสารการเดินทางปลอมๆและติดต่ออำนวยความสะดวกในเส้นทาง ผ่านออกไปยังประเทศอาร์เจนตินา..และการปฏิบัติได้เกิดขึ้นในค่ำคืนวันหนึ่ง ที่ พี่น้องสองคนต่างนัดมาพบกันโดยจอดรถแอบ ที่ มุมมืดมุมหนึ่งด้านข้างภายนอกของCh. Palmer และ ทั้งสองค่อยๆคืบคลานเข้าไปในตัวบริเวณของตึกอันเป็นที่หลบซ่อนชาวยิวผู้น่าสงสาร เหล่านั้น เขาเคาะข้างฝาเป็นสัญญาณเบาๆ สองสามครั้ง.. และไม่กี่นาทีต่อมา ผู้ที่ต้องมารับเคราะห์กรรมอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่นั้น ค่อยๆทยอยคลานออกมาทางช่องระบายอากาศทีละคน ละคน จนครบ.. ก่อนที่คืบคลานไปตามพื้นไร่อย่างเงียบกริบ โดยการนำของ เอดวารด์ และ ลูอิสที่คอยดูต้นทาง.. เมย์-เอเลน แอบยืนมองกลุ่มคนเหล่านั้นที่ขึ้นรถหายไปในความมืด..และ..ภาวนาในใจขอพรคุณ พระคุณเจ้า ขอให้คนเหล่านั้นรอดปลอดภัยไปจนถึง ท่าเรือ Bayonne และเดินทางโดยสวัสดิภาพสู่ อาร์เจนตินา ด้วยเถิด เพราะ ไม่งั้นแล้ว..คนที่จะต้องโทษอย่างหนักด้วย ข้อหาร้ายแรงนั้นคงไม่พ้น.. บิดาและลุงลูอิส ที่รักของเธออย่าง แน่นอน !! จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 2 ส.ค. 46 07:58:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ในปี 1943 ฝ่ายนาซี เริ่มตื่นตัวต่อการปราบปรามเหล่าขบวนการกู้ชาติ ที่มีจำนวนมากขึ้นในทุกๆวัน..โดยการที่จะใช้วิธีขั้นแตกหัก..และเอาโทษอย่างแรงกับ ผู้ที่ถูกจับได้ว่าให้การร่วมมือ ถึงขั้น เผาไร่ ทำลายหมู่บ้าน และ คนนับพันถูกยิงกราดล้มตาย..มันกลายเป็นสงครามกลางเมืองย่อยๆทีเดียว ซึ่งสิ่งนี้..เป็นสิ่งที่ฝรั่งเศสพยายามหลีกเลี่ยงมาโดยตลอด.. แม้กระทั้งในไร่องุ่นก็ไม่ใช้สถานที่ปลอดภัยอีกต่อไป..ในแต่ละวันชาวกสิกรไวน์ต้อง คอยฟังเสียงคลิคของไกปืน.. ทุกคนเริ่มต้องคอยระวัง"ภัยมืด"ที่อาจมาถึงตัวได้ทุกเมื่อ..ความเชื่อมั่นในสัจจะวาจา ของอดีตวีรบุรุษแห่งชาติ ผู้นำ เปเตน นั้นมันมลายหายไปสิ้นอย่างไม่เหลือหรอ ชาวกสิกรไวน์ ไม่มีทางเลือกอื่นใดนอกจากรวมตัวกันให้ความช่วยเหลือขบวนการกู้ชาติมากขึ้นใน ทุกๆด้านที่สามารถทำได้ แม้แต่การที่ให่้ที่หลบซ่อนยุทธปัจจัยที่ถูกส่งมาโดยทาง พลร่มของฝ่ายสัมพันธมิตร ไม่ว่าจะเป็น อาวธ หรือ ยารักษาโรค..และหนักเข้านั้น คือ ในปี 1943 ตั้งแต่เดือน เมษายน จนถึงเดือน ธันวาคม ชายฉกรรจ์จำนวนกว่า 150,000 ที่หลบหนีออกมาจากส่วยแรงงาน(STO)ในช่วงระยะเพียงหกเดือนแรก และ..หลังจากนั้นไม่นาน จำนวนก็ได้มากทบขึ้นเป็นทวีคูณ ซึ่งส่วนใหญ่ได้พากันหลบซ่อนตัวในป่าและตามเทือกเขา..บางส่วนก็เข้ามาทำงาน ปะปนตามไร่องุ่น โดยการช่วยเหลือของเจ้าของไร่ ซึ่งจำนวนของการตรวจค้นและความคุมเข้มของนาซีก็เพิ่มขึ้นตามกันอย่างเงาตามตัว.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 2 ส.ค. 46 08:00:09 ]

ความคิดเห็นที่ 3 และในคืนหนึ่งของเดือนธันวาคม..แคว้นแชมเปญ..ท่ามกลางความมืดของถนน ในเมือง Reims หลังจากเวลาเคอร์ฟิว..ทหารนาซีได้เข้าทำการจับกุมตรวจค้น.. รถบรรทุกคันหนึ่ง..และหลังจากที่ได้เปิดเข้าไปดูในส่วนกะบะด้านหลัง จึงได้พบว่า มันเต็มไปด้วยอาวุธปืนนานาชนิด.. คนขับได้เปิดปากแค่ว่า..ไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น เจ้านายเจ้าของรถสั่งให้ไปส่งของ.. นอกจากนั้น ก็ไม่ยอมให้การใดๆ จนถึงมือของเกสตาโป..การทารุณกรรมต่างๆก็ได้ถูกนำมาปฏิบัติ..และ สิ่งที่ต้องคายออกมา นั่นคือ Marquis Suarez d'Aulan เจ้าของไร่แชมเปญ Piper-Heidsieck เป็นคนบงการให้นำของเหล่านี้มาจากการส่งมายังอากาศโดยเป็นการทิ้งร่มในเขตของ Cote des Blancs ที่ห่างไปจาก Reims ประมาณ ยี่สิบไมล์ และครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ทหารนาซีได้จับได้อย่างคาหนังคาเขา หลังจากที่สงสัยในพฤติกรรมของชาวกสิกรแชมเปญมาช้านาน.. เป็นที่แน่นอนว่า..ทหารแทบทั้งกองยกขบวนแห่ไปยังชาโตของท่าน Marquis ทันที และโดยที่ไม่ต้องเสียเวลาเคาะเรียก ..ทั้งหมดบุกเข้าไปด้วยกำลัง รื้อค้นทุกซอกทุกมุม หาตัวบงการ..แต่ก็พบกับความผิดหวัง..ไม่พบแม้แต่เงาใด ของทั้งครอบครัว คนเฝ้า บอกว่า ท่านและครอบครัวไปพักผ่อนที่เทือกเขาแอลป์ (ทั้งที่ๆเพิ่งหลบหนีออกก่อนหน้านั้นไม่ถึงครึ่งชั่วโมง) แต่ใช่ว่า เหล่านาซีจะย่นย่อต่อการตามหา..!! จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 2 ส.ค. 46 08:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ในสองสามวันต่อมา..แม่ยายของท่านมาควิส ได้ถึงแก่กรรมและการจัดงานศพได้เกิดขึ้นตามมา..ทหารทุกคนถูกสั่งให้จับตาเตรียม ปฏิบัติการ"อุ้ม"เจ้าภาพ ถ้าคนหนึ่งคนใดโผล่ขึ้นมา.. และ..ผุ้ที่พวกเขาเฝ้าคอยก็ได้มาถึง..นั่นคือ ลูกสาวคนเล็กวัยสิบห้าปี ของท่านมาควิส ชื่อว่า Ghislaine ที่มาร่วมพิธีเพียงคนเดียว ฝ่ายนาซีก็ไม่ยอมมาให้เสียเที่ยว ควบคุมตัวเด็กสาวไปไว้ที่ Chalon-sur-Marne อันเป็นที่คุมขังพวกขบวนกู้ชาติคนอื่นๆ ไว้เป็นตัวประกันต่อรองอย่างหน้าไม่อาย.. การจับเด็กผู้หญิง(ผู้มีเชื้อสาย)ครั้งนี้ ได้สร้างความปั่นป่วนในแคว้นแชมเปญจนเกือบถึงขั้นจลาจล.. ประชาชนเดินขบวน ร้อนไปถึงท่านนายกเทศมนตรี กรุงปารีส Pierre Taittinger (เจ้าของไร่แชมเปญ Taittinger) ที่ต้องขอความช่วยเหลือไปยังพระมหากษัตริย์แห่งประเทศสวีเดน ในการช่วยเจรจาปลดปล่อย สามอาทิตย์ต่อมา..ก็ยังไม่มีวี่แววของครอบครัวที่เหลือที่จะมาปรากฎตัว..กระแสะกดดันที่มาจากทุกด้านทำให้ เยอรมันยอมปล่อยตัว กิสเลน.. แต่ในเวลาเดียวกันนั้น..ท่านมาควิส อดีตเสืออากาศ ได้เข้าร่วมกับฝูงบินโจมตีที่ Algiers เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แน่นอนว่า..ที่ Ch. Piper-Heisieck นั้น ได้ถูกทำการยึดพื้นที่ เป็นส่วยโดยหน่วยทหารนาซีเรียบร้อยด้วยเช่นกัน ผู้ที่ถูกแต่งตั้งเข้ามาเป็นผู้ควบคุมดูแล..ก็ ไม่ใช่ใครอื่นไกล.. นาย Otto Klaebisch อีกแล้ว..!! จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 2 ส.ค. 46 08:05:15 ]

ความคิดเห็นที่ 5 วันนั้น เป็นวันที่ฝนตก ฟ้าร้องมืดคลึ้้มทั้งวัน ในแคว้นบอร์คโดซ์ ชาวกสิกรไวน์อย่าง Jean-Michel นั้น ถึงกับเป็นห่วงเถาองุ่นที่เริ่มผลิดอก จนถึงต้องลุกขึ้นไปดูสาพดินฟ้าที่หน้าต่าง..และต้องประหลาดใจกับสิ่งที่เขาเห็นข้างหน้า นั่นคือ.. บริเวณไร่อันเวิ้งว้างนั้น ไม่มีทหารเยอรมันเลยแม้แต่คนเดียว อันเป็นสิ่งผิดวิสัยของในระยะสี่ปีที่ผ่านมา ที่พวกเขาต้องทำใจให้ชินกับทหารทั้งกองร้อย กองพัน ที่กระจัดกระจายอยู่ไปทั่วแคว้น.. แต่มาวันนี้ เขาเหล่านั้น ต่างหายหัว หายตัวกันไปหมด.. และ..วันนั้น ก็คือ วัน ดีเดย์ 6-6-44 อันเป็นวันแห่งการรอคอยครั้งยิ่งใหญ่ ฝ่ายสัมพันธมิตรบุกเข้าโจมตีที่ชายฝั่ง นอร์มังดี ฮิตเล่อร์และเหล่าขุนพล..ต่างเรียกทหารจากทุกพื้นที่ เข้าไปหนุนคลื่นทัพข้าศึกอย่างฉุกละหุก..!! ใน แคว้น อัลสาซ..จอร์จ ฮิวเกล ที่ถูกส่งกลับมาจากแนวหน้ารัสเซีย เพื่อพักรักษาเท้าที่บาดเจ็บที่บ้านนั้น.. ไม่ประหลาดใจแต่อย่างใดในการบุกเข้าโจมตีแบบสายฟ้าแลบครั้งนี้ ของสัมพันธมิตร..เพราะใต้เตียงของเขานั้น วิทยุรับฟังสถานี บีบีซี ได้ถูกซ่อนอยู่อย่างมิดชิด.. และในหลายๆวันติดกันมานี้ ข้อความถูกส่งมาอย่างกระชั้น ถึงรหัสต่างๆ..ที่แปลกประหลาด โดยเฉพาะ ในวันเดียวก่อนวันดีเดย์นั้น ข้อความที่ว่าถูกส่งติดๆกันถึงแปดชั่วโมง.. และในวันนี้ เขาตื่นขึ้นมาแต่เช้า เปิดวิทยุตามเคย และเสียงที่ได้ยินนั้น ทำให้เขาลืมความเจ็บปวดทั้งหมด ถึงกับต้องลุกขึ้นยืนด้วยความยินดี เสียงนั้นประกาศชัดเจน ไม่ใช่รหัสอีกต่อไป..ว่า " This morning at six-thirty, the combined forces...." จอร์จ..ถึงกับน้ำตาปริ่มไปด้วยความยินดี..ที่ได้ยินเสียงของนายพล เดอ โกลล์ ในข้อความที่ว่า "การต่อสู้เพื่ออิสรภาพครั้งยิ่งใหญ่ ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว..หลังจากที่เราสูญเสียเลือดเนื้อและน้ำตามามากต่อมาก ครั้งนี้ จะเป็นชัยชนะที่ถาวร ขอให้ท่านทุกคนจงอดใจรอ" จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 2 ส.ค. 46 08:07:12 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มันเป็นการบุกเข้าโจมตีครั้งยิ่งใหญ่ที่สุด โดยสัมพันธมิตรห้าชาติ เรือรบกว่าเจ็ดพันลำ เรือลำเลียงกำลังพลขึ้นบกอีก 24,000 ลำ ที่บุกขึ้นบนชายหาดของนอร์มังดี ที่ได้แบ่งเขตตามชื่อที่ใช้ในรหัสการจู่โจมว่า..Utah, Omaha, Gold,Juno,Sword กรอบไปด้วยกำลังการจู่โจมทางอากาศของอเมริกา และ อังกฤษ ซึ่งหน่วยพลร่มกล้าตายได้ถูกส่งมาปฏิบัติการสู้รบตั้งแต่ตอนเที่ยงคืนก่อนนั้นแล้ว.. ไม่มีใครเลย ที่จะยินดีต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้มากไปกว่าชาวฝรั่งเศส และ นักโทษเชลยในค่ายต่างๆกว่าหนึ่งล้านห้าแสนคน ที่ รอฟังข่าวการปะทะด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง.. Gaston Huet ได้ยินข่าวนี้จากวิทยุของค่ายที่เหล่านักโทษได้แอบประกอบกันขึ้นมา ก่อนที่จะลุกขึ้นมาไชโยโห่ฮิ้วไปด้วยความดีใจ เพราะความหวังที่จะได้อิสรภาพกลับบ้านนั้น มันใกล้ความจริงเข้ามาแล้ว.. และ..มันอาจเกิดขึ้นเร็วๆนี้ ซึ่งพวกเขาชาวกสิกรไวน์โดยสายเลือดทั้งหลาย อาจกลับไปทันฤดูเก็บเกี่ยวเสียด้วยซ้ำ ทุกคนเริ่มหันหน้าเข้าหากันคุยกันถึงเรื่องสารพัดที่จะต้องจัดการกับไร่องุ่นที่ทิ้งมาอย่างกระตือรือร้น จนลืมความทุกข์ยากจนหมดสิ้น.. แต่พวกเขาหารู้ไม่ว่า..ความหวังที่มีนั้น มันไม่เกิดขึ้นในเร็ววันอย่างที่ตั้งใจ เพราะ ทหารนาซี นั้น ล้มกันไม่ได้ง่ายๆ แถมยังพาพาลล้มโต๊ะเอาเสียง่ายๆอีกด้วย !! จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 2 ส.ค. 46 08:08:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ดังเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นใน Comblanchien เมืองเล็กๆที่อยู่กลางใจกลางของแคว้นเบอร์กันดี  Cote d'Or  อันเป็นที่ รู้ๆกันว่า สนับสนุนขบวนการกู้ชาติอย่างหมดใจและในทุกรูปแบบนั้น..คือ คืนของวันที่ 21 สิหาคม เวลา 9.30 Jacky Cortot  เพิ่มเสร็จสิ้นจากอาหารค่ำ เสียงปืนดังขึ้นติดๆกัน ตามมาด้วยเสียงเอะอะโกลาหล เสียงแก้วแตก เสียงคนร้องหาความช่วยเหลือ และอีกสารพัดเสียง.. เขาวิ่งไปดูเหตุการณ์ข้างนอกที่หน้าต่าง..ภาพที่เห็นนั่นคือ ทหารนาซีกำลังไล่เผาบ้านผู้คนในทุกหลังคาเรือน แม่ของเขา รีบไล่ให้เด็กๆวิ่งไปซ่อนตัวในไร่องุ่น..และกำชับให้อยู่ที่นั่นจนกว่าเธอจะตามลงไป.. ที่ไร่องุ่น เขาก็พบว่ามีผู้คนนับสิบๆมาหลบซ่อนอยู่ก่อนแล้ว..ทุกคนเฝ้ามองบ้านของตัวเองที่ถูกเผาไปต่อหน่้าต่อตา หลังแล้วหลังเล่า.. บ้านของ Jacky เอง ถูกเผาเมื่อตอน ตีห้าเศษ และสองชั่วโมงจากนั้น ก็มาถึงคิวของโบสถ์ประจำเมือง ที่ระฆังถูกเผา จนเป็นสีแดงฉาน.. ก่อนที่จะร่วงลงมา.. ในที่สุด หลังจากสิ้นแสงเพลิง..คนถูกฆ่าตาย 8 บ้านถูกเผาไป 52  โบสถ์  1   ผู้คน 175 คน ไม่มีที่จะซุกหัวนอน นายกเทศมนตรีของเมือง Ernest Chopin ที่พาครอบครัวไปหลบซ่อนในอุโมงค์เก็บไวน์ใต้ถุนบ้าน ก็อยู่รอดปลอดภัยดี ทั้งๆที่ บ้านข้างบนไหม้ไฟไปจนหมด.. พอรุ่งเช้า เขาทราบว่า คนในท้องที่ 23 คนถูกจับตัวไปเป็นเชลยและกำลังจะส่งไปยังค่ายกักกัน เขาจึงรีบไปขอร้อง ขอการปลดปล่อยจนแทบจะกราบกราน ในที่สุด สิบเอ็ดคนที่เป็นเด็กและคนชราได้รับการอนุโลม..ที่เหลือ..เดินแถวเข้าค่ายไป..!! แก้ไขเมื่อ 02 ส.ค. 46 08:12:09 จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 2 ส.ค. 46 08:10:09 ]

ความคิดเห็นที่ 8 Pierre Taittinger รู้สึกหวั่นใจเป็นอย่างที่สุด เพราะในฐานะที่เขาถูกตั้งให้เป็นนายกเทศมนตรีกรุงปารีส โดยรัฐบาลวีชี่นั้น เขาได้ใกล้ชิดกับ"วงใน"ของขุนพลนาซี พอสมควร สิ่งที่เขากลัวหนักหนาว่ามันอาจจะเกิดขึ้นได้ นั่นคือ การถล่มทำลายกรุงปารีสให้แหลกเละ เพียงเพื่อความสะใจของชาวเยอรมันตามนิสัยพาล และ คนที่สามารถทำให้มันเกิดขึ้นได้ นั่นก็คือ นายพล Dietrich von Choltitz ผู้ซึ่งมีประวัติสวยหรูในการถล่มเมือง Rotterdam ในปี 1940 และ เมือง Sebastopol ในปี 1942 เขาเข้ามาในกรุงปารีส เพราะคำสั่งของฮิตเล่อร์ ที่ว่า.. "ถ้ามันไม่ชอบมาพากล ก็ถล่มเมืองปารีสไปซะเลย อย่างปล่อยให้ข้าศึกยึดครองไปได้" ปีแอร์ อดรนทนอยู่ไม่ได้ เขาต้องทำอะไรขึ้นมาซะอย่างหนึ่ง การติดต่อใครต่อใครตอนนี้มันไม่ใช่ง่ายๆ เพราะ ไม่ว่า ไปรษณีย์ รถไฟ ตำรวจ โทรศัพท์ แทบทุกองค์กรอยู่ในการหยุดทำงาน.. ถนนหนทางถูกกันด้วยแผงเหล็ก เตรียมรับมือการก่อม๊อบของเหล่าประชาชน ทั้งเมืองถูกควบคุมโดยทหารราวกับจะใช้ปารีสเป็นสมรภูมิรบกระนั้น.. ดังในบันทึกของ Jean-Galtier-Boissiere นักข่าวคนหนึ่งที่เขียนไว้ในวันที่ 18 สิงหาคม ว่า เขานั่งที่ร้านกาแฟข้างถนน และเห็นรถบรรทุกเป็นร้อยๆคันที่เต็มไปด้วยอาวุธสารพัดสารพัน อีกทั้ง รถพยาบาลวิ่งเปิดสัญญาณไปมานับสิบๆคัน แต่อีกมุมหนึ่งของถนน ก็มีพวกนายพลทหารทั้งตาเดียว และสองตา ที่เกี่ยวก้อยกับสาวผมบลอนด์ เดินลงมาจากโรงแรมหัวเราะต่อกระซิก ขึ้นรถเก่งเปิดประทุนแล่นฉิว ท่าทางมีความสุข ราวกับอยู่ที่ชายหาด แต่สัญญาณของการล่าถอยของฝ่ายข้าศึกนั้น เห็นได้จาก รถบรรทุกคันแล้วคันเล่าที่ขนของทุกอย่างไปจากกรุงปารีส ไม่ว่าจะเป็นอ่างอาบน้ำ พรมปูพื้น เครื่องเรือน ไวน์ ที่..ชาวปารีเชียง..ได้แต่ยืนดูทำตาปริบๆ..!! จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 2 ส.ค. 46 08:48:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ติดตามอ่านผลงานของป้าค่ะ น้านนานมาแล้วไม่ได้ส่งข่าวถึงป้าเลย พระอภัยมณีนะค้า มีบัตรผ่านก็ดีนะคะ คุณป่วนน้อยหน่อย ป้ามีธิเขียนได้ติดต่อยาวยืดเป็นบวนรถสายไซบีเรียเลยค้า จากคุณ : lanjud - [ 2 ส.ค. 46 18:10:34 A:62.202.60.228 X: ]

ความคิดเห็นที่ 10 แอบเข้ามาอ่านนานแล้วค่ะ แล้วก็มีหนังสือของคุณป้าแวนด้าแล้วด้วย... วันนี้ ตีตั๋วนอนเลยนะคะ จากคุณ : ฟ้าหม่นคนเหงา - [ 2 ส.ค. 46 22:14:52 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ท่านนายกเทศมนตรี Taittinger รอหาช่องทางที่จะเข้าพบ นายพล von Choltitz จนได้ในที่ทำการของรัฐบาลนาซี นั่นคือ ชั้นบนชั้นหนึ่งของโรงแรม Meurice อันสวยหรู.. และการสนทนานั้น ได้ว่ากันอย่างตรงไปตรงมา นายพลได้บอก(เตือน)ว่า..ปารีสจะแหลกเละยิ่งกว่ากรุงวอร์ซอ ถ้าประชาชนเกิดลุกฮือก่อการจราจลขึ้นมา เพราะ ในอดีตเมื่อปี 1939 นั้น การก่อการจราจลของเหล่านักศึกษาที่รักชาติที่เกิดขึ้นกับทหารเยอรมันในกรุงปารีสนั้น.. พวกฝรั่งเศสได้สู้อย่าง..อย่างหมาจนตรอก และเขี้ยวเล็บของพวกหมาๆนั้นคือ ระบิดขวด (Molotov Cocktail) นักเคมีที่ช่างประดิษฐ์นั้นไม่ใช่ใครอื่นใกล เขาคือ Frederic Joliet-Curie หลานชายของ Madam Marie Curie(ผู้ซึ่งได้ค้นพบแร่เรเดียมเป็นคนแรก) เฟรดเดอริค ผสม Sulferic acid และ Potassium เข้าด้วยกันแล้วจึงใส่ขวด..ปัญหานั้นคือ..ไม่ใช่การขาดแคลนสารเคมี หากแต่เป็นการขาดแคลนขวด.. เขาและเพื่อนๆหันหน้าหันหลังไม่รู้จะไปที่ใด จนเพื่อนคนหนึ่ง..ได้ความคิด ไปเอาแชมเปญชั้นดีของพ่อมาทั้งลัง.. ยี่ห้อที่มีตรา Taittinger ติดหรา สิ่งที่น่าเสียดายคือตอนนั้น เจ้าพวกนักเคมีหนุ่มน้อยพวกนี้ หารู้ค่าของแชมเปญชั้นอ๋องนี้ไม่..ต่างเปิดจุกเทแชมเปญทิ้งหน้าตาเฉย..เพียงแค่จะเอาขวด !! และนั่นคือคำสั่ง..ที่นายพลคนดัง..ได้รับมาให้ปฏิบัติ.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 3 ส.ค. 46 01:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นาย Taittinger ได้ฟังแล้ว..ถึงกับอึ้ง..เขาถึงกับอ้อนวอนว่า..ปารีสเป็นสถาปัตยกรรมอันสวยงามของยุโรปชิ้นหนึ่งที่ยังคงเหลืออยู่ ท่านคงทราบดี ผมหวังในความความกรุณาของท่าน..อย่าทำลายมันทิ้งเสียเลย..เพราะ มันจะเป็นชัยชนะที่ท่านจะไม่มีความภาคภูมิใจเลยแม้แต่น้อย.. ว่าแล้ว..เขาก็เชิญนายพล von Choltitz ออกไปที่ระเบียงนอกหน้าต่าง..ชี้ให้ดูทิวทัศน์โดยรอบ..และบอกว่า "ท่านดูนี่ซิ..ซ้ายมือที่เห็น นั่นคือ มองตรงไปที่ Perrault colonnade ที่มี Palais du Louvre อยู่ทางด้านขวา แล้วถัดมาก็เป็น Palaise de Gabriel และ Place de la Concorde ทั้งหมดที่เห็นตรงหน้า..สักวันหนึ่งเถอะครับ..ท่านจะได้บอกกับตัวเองได้อย่างภาคภูมิว่า เรา นายพล Dietrich von Choltitz ที่สามารถทำให้มันพินาศได้ในพริบตา..หากแต่เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งประวัติศาสตร์ของชนรุ่นหลัง เราจึงรักษามันไว้.." และเขารีบกล่าวต่อว่า "นี่ละครับ..คิือชัยชนะอย่างแท้จริง" ท่านนายพลมือวางระเบิด ทำสีหน้าเงียบเฉย.พูดเพียงประโยคเดียว .ก่อนที่จะลาจากว่า. "คุณทำหน้าที่พ่อบ้านของปารีสได้ดีมาก ผมต้องขอชมเชย" จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 3 ส.ค. 46 01:40:53 ]

ความคิดเห็นที่ 13 Taittinger กลับมาที่ทำงานพร้อมด้วยความกลัดกลุ้ม เพราะเขาไม่ได้รับคำตอบอันเป็นที่น่าพอใจ หนึ่งละ และประการสำคัญอันที่สอง นั่นก็คือ..เขารู้ดีว่า..ระเบิดทั้งหลายนั้นถูกวางตามจุดต่างๆในกรุงปารีส พร้อมทั้ง..หน่วยทหาร SS กว่า 22,000 กองร้อย อีกทั้ง รถถัง และเครื่องบินติดระเบิด กว่าร้อย ที่พร้อมจะทำลายทุกอย่างให้พินาศ เพียงแต่ สัญญาณคำสั่ง เพียงคำเดียว. และ..นี่คงเป็นครั้งแรกในชีวิตของ นายพล von Choltitz ที่ฝ่าฝืนคำสั่งของผู้บังคับบัญชา.. เพราะในวันที่ 25 สิงหาคม อันเป็นวันที่ นายพลฝรั่งเศส Leclerc (คนคนเดียวกับที่คุณสื่อศิลปเล่าในสงครามเบียนเดียนฟู) นำกำลังพลจู่โจมเข้ากรุงปารีส และ เหล่าทหารเยอรมัน รวมทั้งนายพล..ทั้งหลาย ยกธงขาวแพ้เอาซะดื้อๆ..โดยไม่มีการทำลายล้างใดๆ.. วันต่อมา..คือวันประกาศชัยชนะของท่านนายพล เดอ โกลล์ อย่างแท้จริง..ด้วยการนำกองทัพเดินพาเหรดเข้าสู่กรุงปารีส บนถนน Champs-Elysees อย่างยิ่งใหญ่.. ส่วนทหารที่ยืนระวังความปลอดภัยตามจุดต่างๆบนหลังคาตึก บ้าง ชั้นบนของอาคารต่างๆบ้างนั้น ก็อยู่ในสภาพยินดีปรีเปรม เห็นได้จาก มือข้างหนึ่งถือขวดไวน์ อีกข้างนึงถือปืน.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 3 ส.ค. 46 01:42:50 ]

ความคิดเห็นที่ 14 โอย ต้องแวะมาสวัสดีแฟนเก่าเสียหน่อย..คุณ lanjud เจ้าขา หายไปไหนมาเสียนานเลยเล่าเจ้าคะ..เมล์ส่งไปก็ตีกลับมาว่าเต็ม.. คิดถึงจัง..สบายดีป่าว? คุณฟ้าหม่นคะ..สวัสดีค่ะ อ่านหนังสือแล้วเป็นไง..ขอคำติชมหน่อยซิคะ? จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 3 ส.ค. 46 01:45:50 ]

ความคิดเห็นที่ 15 หนูชอบค่ะ ป้ามาเล่าต่อนะคะ หนูว่า มีอีกหลายคนนะคะ ที่อ่านบทความของป้าวิวันดา แล้วไม่ได้มา post เพราะว่า เด๋วนี้เค้ามีบัตรผ่านน่ะค่ะ บางคนก้อเลยอ่านเพียงอย่างเดียวะนะคะ เขียนมาเถอะนะคะ เมื่ออาทิตย์ที่แล้วเพิ่งดูหนังเรื่อง the pianist ใน cable TV น่ะค่ะ หนูจำชื่อ ผู้ชายคนนี้ไม่ได้ค่ะ ชื่อเค้ายาว ๆน่ะค่ะ เป็นนักเปียโนเชื้อสายยิว เกิดที่ประเทศ โปแลนด์ เป็นนักเปียโนที่มีพรสวรรค์มาก ๆ ค่ะ แล้ว โปแลนด์ ถูก พวกนาซีควบคุม เค้าแบ่งแยก ชาวยิวออกมา ชีวิตเค้าน่าสงสารมาก ๆค่ะ ต้องทำงานเยี่ยงทาส แถม ทหารนาซี นึกจะฆ่า ก้อ ฆ่าเลย มีอยู่ทีนึง ทหารนาซี นำ พวกเชลยชาวยิว ออกไปซ่อมแซมกำแพงนอกเมือง ภายนอกค่ายกักกัน ประชาชนชาว polish กินอยู่อย่างสบาย เหมือนเดิม สภาพความเป็นอยู่แตกต่างจากชาวยิว โดยสิ้นเชิงเลยค่ะ ที่น่่าสงสารกว่านั้น ขาไป 30 คน แต่พอขากลับ กำลังจะเข้าค่ายกักกัน นายทหารคนนึง เดินออกมา ชี้นิ้ว เรียก "You" ทีละคน สิบคน แล้วให้นอนลง เค้าเอาปืนจ่อที่ศรีษะ แล้วยิงทีละคน ไม่มีใครขัดขืน จนกระทั่งถึงคนสุดท้าย กระสุนหมด แล้วเปลี่ยนแม็กใหม่ คนที่นอนอยู่ คนสุดท้ายก้อรู้สึกกลัวจนตัวสั่น แต่สุดท้าย หลังจากนายทหารคนนั้น เปลี่ยนแม็กกระสุนแล้ว ก้อยิง!!! ดูแล้วรู้สึกได้เลยค่ะ ก่อน นาซีจะทิ้งประเทศ โปแลนด์ไป ก้อ เผาบ้านเรือนหมดเช่นกันค่ะ พอหนูมาอ่าน กระทู้ป้า แล้วมองภาพได้เลยค่ะ หนูบรรยายไม่ค่อยเก่งนะคะ แหะ แหะ ^_^' เอาเป็นว่า หนูเป็นแฟนพันธ์แท้ของป้าคนนึงนะคะ ตั้งแต่ เกือบสองปีแย้ววววค่ะ ** ลืมบอกไปค่ะ เผื่อจะมีคนอยากจะรู้นะคะสรุป นัก เปียโนคนนั้นก้อ รอดตายค่ะ แต่ก้อสะบักสะบอมพอสมควรค่ะ จากคุณ : หนูปุ๊กปิ๊ก - [ 3 ส.ค. 46 04:49:20 A:68.122.57.195 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอนเช้า(วันเสาร์นี้แหละ)อุตส่าห์ขับรถไปร้านดอกหญ้าท่ี Hollywood (อยู่ไกลมากครับ) หาหนังสึอของคุณ WIWANDA....ไม่มีเลยแฮะ ผิดหวังกลับมาครับ ตอนค่ำ...เข้ามาในบอร์ดเห็นกระทู้แล้วดีใจครับ เหมึอนเดิมครับ ดึ่มไปพร้อมอ่านเรึ่องดีๆไป เอ้อ...น่ารวมเป็นเล่มนะครับ ถ้าทำก้อขอให้มีภาพเก่าๆ (บุคคลและสถานท่ี)ประกอบอ้างอิง คงดีทีเดียวครับ จากคุณ : วันนี้ Vosne-Romane'e ครับ (Black Dog Forever) - [ 3 ส.ค. 46 10:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17 Dietrich von Choltitz signs the terms of surrender of the German garrison in Paris, Aug. 25, 1944 จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 3 ส.ค. 46 13:35:18 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สวัสดีค่ะ คุณ BDF นึกว่าหายไปไหน..นั่งแอบวิบไวน์อ่านตามอยู่นี่เอง..Vosne-Romanee เปิดมาดื่มคนเดียว ไม่เซ็งแย่หรือคะ? หนูปุ๊กปิ๊กคะ..ดีใจจริงที่หนูดูหนังแล้วคิดตาม..ลองไปอ่านหนังสือช่วงนั้นแล้วจะสนุกค่ะ..ขอแนะนำ The fall of Berlin 1945 และ Stalingrad สองเล่มนี้คนเขียนคือคนๆเดียวกัน..Antony Beevor  อ่านบ่อยๆแล้วจะมีหนังสือเกล็ดย่อยๆกระจายไปอีกเยอะค่ะ ซื้อกันไม่หวัดไม่ไหว..แต่ลองหาซื้อ"มือสอง"จะได้ราคาถูกกว่ากันเยอะเชียว แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 46 13:53:59 จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 3 ส.ค. 46 13:53:14 ]

ความคิดเห็นที่ 19 Adolf Hitler nurses a sore arm after the attempt on his life on July 20, 1944. With him are (from left) Wilhelm Keitel, Hermann G๖ring, and Martin Bormann. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 3 ส.ค. 46 14:46:35 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สาเหตุที่นายพลเยอรมันยอมแพ้อย่างง่ายดายนั้น เพราะ รู้ดีว่าไม่ทางชนะ..และ..กระแสการเมืองในเยอรมันนั้นได้แตกแยกออกเป็นหลายฝ่าย แต่ละฝ่ายก็ถือกันคนละขั้ว..บารมีของฮิตเล่อร์เริ่มด้อยแสงไป..จนเหล่านายทหารเริ่มรู้สึกตัวว่า กำลังทำงานให้กับ"คนบ้า" ถึงกับมีการลอบวางระเบิดสังหารฮิตเล่อร์และเหล่าสมุนในวันที่ 20 กรกฏาคม 1944   แต่..เขารอดชีวิตอย่างปาฏิหารย์..และได้จัดการกับกลุ่มผู้ก่อการทั้งหลายนั้นอย่างสาสม โดยไม่มีการละเว้น แม้แต่ขุนพลคู่ใจ นายพล Erwin Rommel ที่เป็นวีรบุรุษในหลายสงคราม แต่มีส่วนเกี่ยวข้องในครั้งนี้จากการซัดทอด.. ถูกบังคับให้กินยาพิษ ตายเองโดยที่ไม่ต้องขึ้นศาลให้อับอายไปทั่วโลก.. แต่ยังเมตตา..ที่จัดงานศพให้เยี่ยงวีรบุรุษ..สมศักดิ์ศรีจอมพล !! แก้ไขเมื่อ 06 ส.ค. 46 04:25:42 จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 3 ส.ค. 46 15:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ดีใจจังค่ะ ที่ได้รับคำทักทายถามไถ่ หนูชอบหนังสือที่คุณป้าเขียนมากค่ะ แล้วก็... แอบซื้อเป็นของขวัญวันแม่ให้กับคุณพี่ (รุ่นคุณแม่) ^_^ จากคุณ : ฟ้าหม่นคนเหงา - [ 3 ส.ค. 46 22:14:14 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เย ดีใจอีกรอบเจ้าค้า ที่ป้ายังจำlanjudได้ช่วงนี้ปิดภาคเรียนนะคะไม่ค่อยได้อยู่กับที่เจ้าค่ะ บางช่วงก้อไม่ได้เปิดเมล เปิดแต่กระป๋องผักกาด เอามาต้มกับกระดูกหมู รสชาดเหมือนของเดิมเปี๊ยบเลยค้า (แบบว่าชอบนะคะ) แล้วจะคุยให้น้ำลายยืดไปทางเมลนะเจ้าคะ หิวไวน์ เหเห คนยิวนี่เป็นพวกที่น่าศึกษานะคะ ประสบการณ์จากเพื่อนเล่าให้ฟังสามสี่คนต่างถูกยิวเอาเปรียบทั้งนั้น หากพวกเขาต้องการจะได้อะไร พวกเขาต้องทุ่มเทสุดขั่ว แรงกายแรงใจแรงเงิน ไม่ได้ชาตินี้ก็ทุ่มต่อชาติหน้า ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล พี่ปุ๋ยเราก็เรียบร้อยโรงแรมยิวไปอีกหนึ่ง แล้วจะเหลืออะไรให้ยิว นักพันธุกรรมที่บอกว่า ถ้ามนุษย์ผสมพันธ์ในเผ่าพันธุ์เดียวกันจะทำให้ระดับสมองต่ำลงมา คงต้องยกเว้นให้พันธุ์ยิวไว้พวกหนึ่ง ยิ่งผสมพันธุ์กัน ยิ่งช่วยเหลือพวกเดียวกัน ยิ่งพัฒนาไปไกลกว่าเพื่อน แต่ถ้าชอบเอาเปรียบเพื่อนระดับชาติละก้อ มันคงมีคุณปู่ฮิตเลอร์ภาคสองอีก น่าคิดนะคะว่าชาวยิวจึงถูกรังเกียจขนาดนั้น มันต้องมีอะไรซ่อนอยู่ป้าต้องล้วงมาแผ่หราให้หมดนะคะ เจอชาวยิวคนหนึ่งบนรถไฟคุยกันแก้เซ็ง เขาบอกว่าก่อนที่เขาจะออกมาจากประเทศของเขา เขาต้องได้รับการฝึกฝนอย่างหนัก ทำทุกอย่างได้ เอาตัวรอดได้ เครื่องบินก็ขับได้ มีสอนกันในโรงเรียนตั้งแต่ระดับมัธยม เรียนจบแล้วก่อนทำงานรัฐบาลมีทุนให้ไปท่องเที่ยวทั่วโลก (ยกเว้นบางประเทศเช่นปาเลสไตน์นะคะ) เพื่อเรียนรู้วัฒนธรรมของประเทศอื่นๆ ไม่รู้ว่าโม้ป่าวนะคะ หันมาดูคนไทยเรา ต้องตะกายกันมาต่างประเทศ ปากกัดเท้ายันต่อสู้กับชีวิต เราน่าจะสามัคคีกันดีนะคะ แต่...พวกไม่พาย..มันเยอะกว่าเท่านั้น หรือเราไม่เคยมีความทุกข์ทรมานร่วมกัน เราจึงไม่ค่อยช่วยเหลือกัน และไม่เห็นความสำคัญของความเป็นไทย..เหเห..เว้าเป็นงานการก็ได้นะคะ น่าเจ็บใจที่เห็นยิวส่วนน้อยเป็นกรรมกร นอกนั้นเป็นนายแบงค์ โจมตีค่าเงินบาทเราก็เคย เป็นนักสร้างหนังมีชื่อ เป็นเจ้าของหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่ของโลก เป็นนักวิทยาศาสตร์ ประชากรไม่เท่าไร ทำไมดันมีคุณภาพคับโลก งงงงงงงงงค้า แค่นี้ก่อนนะคะป้า เป็นกำลังใจให้ป้าตลอดไปค่ะ จากคุณ : lanjud - [ 4 ส.ค. 46 06:40:15 A:195.3.113.85 X:62.47.243.102 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เขาเล่ากันว่า ยิวเป็นมนุษย์ต่างดาว....... จากคุณ : เด็กน้อยช่างหาสาระแน - [ 5 ส.ค. 46 14:38:53 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เรื่องที่ฮิตเล่อร์เกลียดชาวยิวนั้น มีหลายกระแสค่ะ ที่ฮือฮาที่สุดนั่นก็คือ มีหนังสือพิมพ์ที่มีเจ้าของเป็นชาวยิวนั้น ได้ลงบทความเกี่ยวกับการเป็น"รักร่วมเพศ"ของฮิตเล่อร์กับเพื่อนสนิทเมื่อครั้งยังเป็นนักเรียนศิลปะ(วาดเขียน) ในออสเตรียค่ะ ขอเขียนเรื่องไวน์นี้ให้จบก่อน แล้ว เรื่องอื่นๆที่เกี่ยวข้องจะนำมาเสนอให้ทีหลัง จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 6 ส.ค. 46 03:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แต่ทหารเยอรมันในปารีสก็หาจะไร้พิษสงเสียทีเดียว ถึงแม้ว่า พวกเขาจะไม่ได้ถล่มหอไอเฟล หรือ พระราชวังให้เป็นธุลีไปก็เถอะ..แต่ เป้าหมายในการทำลายนั้น มันกลายเป็น ศูนย์เก็บไวน์พานิชย์ {Halle aux Vins} เพราะก่อนหน้าที่เกิดการวางอาวุธนั้น..เยอรมันได้ทวงถามถึงไวน์ล๊อตใหญ่อันเป็นส่วยที่ต้องชำระ..แต่มันก็ได้แต่เป็นการเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาของชาวฝรั่งเศส และ..ในระหว่างที่ทั้งเมืองกำลังเฉลิมฉลองอิสรภาพที่เพิ่งได้รับหมาดๆนั้น..สิ่งที่ไม่มี ใครคาดคิดก็ได้เกิดขึ้น นั่นคือ ศูนย์ไวน์อันเปรียบเสมือนโกดังเก็บไวน์นับแสนๆขวดนั้น..เกิดระเบิดขึ้นดังสนั่น เศษแก้วกระจายฟุ้งขึ้นไปในอากาศราวกับห่าฝน..จากนั้น พระเพลิงก็ได้โหมลุกขึ้นมาอย่างโชติช่วง.. นักดับเพลิงและชาวบ้านชาวเมืองต่างพากับไปช่วยกันคนไม้คนละมืออย่างเป็นสามารถ และก่อนที่ทุกอย่างจะมอดไหม้ราบเรียบไปนั้น ชาวเมืองหลายๆคนยอมฝ่าเปลวเพลิงเข้าไปช่วยลากเอาไวน์และแชมเปญในลังที่คงมี หลงเหลืออยู่ออกมา รินจ่ายแจกกันอย่างทั่วถึง.. ในการเลี้ยงฉลองที่จัดขึ้นโดยรัฐบาลวิชชี่ที่ Hotel de Ville {Paris’s city hall} คนคนเดียวที่ไม่ได้ดื่มฉลองกับใครต่อใครแม้แต่จิบเดียวนั้น คือ นายพล เดอ โกลล์ และบอกปฏิเสธไปกับรัฐมนตรีคนหนึ่งที่นำแชมเปญมาเสนอว่า.. ผมไม่ดื่มกับ”พวกค้าสงคราม” และ”พวกนกสองหัว” เป็นเด็ดขาด !! จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 6 ส.ค. 46 06:19:20 ]

ความคิดเห็นที่ 26 การระเบิดศูนย์กลางค้าไวน์ที่ปารีสนั้น..เล่นเอาชาวบอร์โดซ์เย็นในไขสันหลังกันไป ตามๆกัน..เพราะที่นั่น ยังคงมีหน่วยทหารนาซีอยู่มากถึง 30,000 นาย และทุกคนรู้ดีว่า การถอยล่ากองทัพกลับไปนั้นกำลังจะเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ แต่..พวกทหารนาซีนั้น..อาจจะไม่ออกไปง่ายๆ เพราะ ทุ่นระเบิดที่วางไว้ที่ท่าเรือบอร์โดซ์นั้น มีประสิทธิภาพถึง 1,700 ตัน และอาจใช้งานได่ทุกเมื่อ ไวน์ที่เก็บอยู่ที่นั่นเล่า..ก็มีนับล้านๆขวด มันช่างน่าประหวั่นเสียเหลือเกิน..!! ร้อนไปถึง “เจ้าพ่อบอร์โดซ์” Louis Eschenaur (หรือ ลุงหลุยส์ พ่อค้านักเซ็งลี้ไวน์กับนาซี) ที่มีสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเหล่านายทหารชั้นผู้ใหญ่นาซีหลายต่อหลายคนนั้น.. ถึงกับเข้าพบระดับเสนาธิการ พร้อมทั้งขอร้องวิงวอนว่า.. “อย่าถล่มบอร์คโดซ์เลยนะ ถ้าจะไปก็ไปดีๆเถอะ..” และคนที่เขาเชฺยมาเจรจานั้นก็คือ Captain Ernst Kuhnemann ผู้ว่าการท่าฯ ซึ่งเป็นบุคคลสำคัญในการชี้เป็นชี้ตายให้กับความอยู่รอดของท่าไวน์.. และ นอกจากนั้น เขาทั้งสองยังเป็นญาติห่างๆกันเสียอีกด้วย.. แต่..ผู้ว่าการท่าฯ ก็ได้ตอบอย่างอึดอัดใจว่า.. “ถ้าเป็นคำสั่งจากเบอร์ลิน ผมก็ต้องทำตาม หลีกเลี่ยงไม่ได้” จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 6 ส.ค. 46 06:20:53 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ในวันที่ 19 สิงหาคม..คำสั่งลับเฉพาะ และด่วนมาก หมายเลขที่ l-122-144 ได้มาถึงผู้การท่าฯ ข้อความนั้น คือ ระเบิดบอร์คโดซ์ภายในห้าวัน.. คำว่า”ลับเฉพาะ”คงไม่มีความหมายอะไรทั้งสิ้น เพราะ ผู้คนชาวเมืองแทบทุกผู้รู้ดีว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น...ต่างพากันเก็บตัวเงียบ ดังในข้อความหนึ่งจากบันทึกของ เมย์-เอเลน มาลห์ ที่เขียนไว้ว่า “เมืองถูกปิดด้วยทหารนาซี น้ำ แก๊ส ไฟฟ้า ถูกตัด ไม่มีอาหาร และ ถนนช่างอ้างว้าง ไม่มีผู้คนเลย..” คำสั่งนั้นได้ถูกส่งไปยังนายทหารระดับล่าง เพื่อ นำไปปฏิบัติ.. ซึ่งได้ผลจริงๆ..นั่นคือ เสียงระเบิดดังขึ้นอย่างสนั่น..ราวกับฟ้าถล่ม แต่มันไม่ใช่ที่ท่าบอร์โดซ์ หากแต่ กลายเป็นคลังแสงสรรพาวุธ ของกองทัพเยอรมัน ที่อยู่ห่างไปจากเมืองถึง สิบห้ากิโล..อันส่งผลให้ทหารนาซีตายนับสิบ ฝ่ายเยอรมัน โทษว่าเป็นฝีมือของเหล่าขบวนการกู้ชาติ !! ดังข้อความในบันทึกของ เมย์-เอเลน ว่า 24 สิงหาคม เสียงระเบิดดังสนั่นดังมาไกลๆ..น่ากลัวเหลือเกิน ฉันยังไม่กล้าติดธงชาติ เพราะว่า พวกขบวนการกู้ชาติยังอยู่ที่เมืองเพียงแค่หยิบมือ และ ทหารอเมริกันก็ยังมาไม่ถึงเสียที เพียงแต่พวกนาซีเท่านั้นที่ไม่รู้ว่า หน่วยขบวนการกู้ชาติในบอร์คโดซ์นั้นมีแค่”หยิบมือเดียว” จึงบลั๊ฟมาว่า ทหารนาซีนั้นยังมีระเบิดอีกมากมาย แต่จะไม่ระเบิดเมืองและท่าพานิชย์ ถ้า...เหล่าขบวนการฯจะไม่ยิงกราด เข้าปะทะ ในขณะทำการล่าถอย.. ทางฝ่ายพวกกู้ชาติ ก็รับปากตกลง..(อย่างดีใจ) และในเย็นของวันที่ 27 สิงหาคม..ทัพนาซีก็เคลื่นขบวนออกไปจากบอร์คโดซ์ คนสุดท้าย..นั่นก็คือ เอินซ์ คุนห์มานน์ ผู้ว่าการท่าฯ นั่นเอง จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 6 ส.ค. 46 06:22:51 ]

ความคิดเห็นที่ 28 Port of Bordeaux.... จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 6 ส.ค. 46 06:43:34 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ในแผนการปฏิบัติงานของกองทัพสัมพันธมิตรและกองทัพฝรั่งเศสที่ประสานกันใน เขต Cote d’Anzur ตอนใต้ของฝรั่งเศสนั้น..มีชื่อที่ใช้เรียกว่า..Operation Anvil หรือ ชื่อที่เรียกเล่นๆว่า “The Champagne Campaign” นั้น.. ทหารอังกฤษ Vaughan-Thomas ได้เขียนไว้ว่า.. “พวกเรารีบตะกายขึ้นฝั่งกันอย่างรวดเร็ว เพราะ รู้ดีอยู่ว่าจะต้องพบกับห่ากระสุนจากข้าศึกอย่างแน่นอน แต่..ปล๊าว..ไม่มีเลยสักนัด เพราะพวกนาซีหนีไปตั้งแต่สองชั่วโมงที่แล้ว..แถมมิหนำซ้ำมีบริกร(ฝรั่งเศส)แต่งตัว เต็มยศเอาแชมเปญเย็นเฉียบมารินแจกพวกเรา บอกว่า เอามาต้อนรับ พวกเราทหารหาญ..แต่ก็ขอติติงนิ๊ดนึง..ว่า.. ทำม๊ายย..มาช้าไปตั้งสี่ปี..!! จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 6 ส.ค. 46 07:33:16 ]

ความคิดเห็นที่ 30 การปฏิบัติการแชมเปญ แคมเปญ นี้ คือการตีไล่ให้ขึ้นไปจนถึง Rhone Valley และ Burgundy เพื่อให้พบกับทัพใหญ่ที่ นอร์มังดี แต่มันมักไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ เนื่องจาก”อุปสรรค”เยอะ.. อุปสรรคที่ว่า..นี่ก็คือ สิ่งที่เรียกว่า Hotel Negresco สถานที่กองทัพอเมริกันได้ใช้เป็นศูนย์บัญชาการ ..นี่ละซิ Hotel Negresco นี้ เป็นที่ขึ้นชื่อลือเลื่องทางด้านความสวยงาม มีห้องอาหารที่เลิศรส ไนต์คลับที่ดีที่สุดในโลก..สถานที่ตำแหน่ง หรือก็ตั้งอยู่ระหว่าง Nice และ Riviera คนที่เข้าไปใช้บริการบ่อยที่สุด ก็เห็นจะเป็น Sgt.Maj. Virgil West เขาเล่าว่า.. “กลางวันก็ออกไปตรวจการตามปรกติ อาจมีการยิงกันเล็กๆน้อยๆ พอหอมปากหอมคอ เนื้อตัวมอมแมมนิดหน่อย แล้วเย็นก็กลับมาอาบน้ำ ควงอีหนูไปเต้นรำ... เช้าขึ้น ก็พาทหารออกไปลาดตระเวนตามที่โน่นที่นี่อีก..” ทหารบางคนถึงกับแปลกใจ ที่เห็นสภาพของริเวียร่านั้น ยังสวยสดงดงามราม ทั้งๆที่อยู่หว่างกลางสงครามนองเลือดมานานนับปีๆ..แถมผู้คนก็ยังอยู่ในสภาพที่ขวัญและกำลังใจที่ดี ไม่ว่าเหล่าทหารไปในที่ใด มักมีผู้หญิงสาวๆสวยๆนำดอกไม้เป็นของขวัญมามอบให้เพื่อ เป็นการขอบคุณ.. จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 6 ส.ค. 46 07:34:24 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เรื่อง”ของขวัญ”นั้นมาในหลายรูปแบบ..อย่างนายทหารอังกฤษ Vaughan-Thomas เล่าว่า...ขณะที่เขานั่งอยู่หน้าร้านกาแฟข้างถนนอยู่นั้น ปรากฎตัวของสาวอาวุโสร่างใหญ่ พร้อมทั้งสาวๆสวยๆตามหลังมาอีก 5 คนตรงหน้านั้น ทำเอาเขาประหลาดใจ..เพราะ สาวผู้นำ นั้น (เขามาทราบทีหลังว่า มาดามคนนั้น คือ แม่เล้าคนดังประจำถิ่นนั้น แถบ maison de tolerance) ได้บอกเขาว่า “เลือกเอาเลยค่ะ คนไหนก็ได้ เป็นสิ่งสมนาคุณแก่ท่านทหารหาญ..เชิญเลยค่ะ” ข้อเสนอนี้ เล่นเอานายทหารหนุ่มถึงกับตกใจจนแทบผงะ..นางจึงพูดต่อว่า “อ้อ..ไม่ต้องเป็นกังวลเลยค่ะท่าน..น้องหนูพวกนี้มีเลือด”รักชาติ”แรงจัดทุกคน ยกเว้น ยัยตาเหล่ที่ยืนอยู่ข้างหลังคนเดียว... ที่เคยไปหลับนอนกับทหารนาซี” แก้ไขเมื่อ 07 ส.ค. 46 12:51:52 จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 6 ส.ค. 46 07:36:14 ]

ความคิดเห็นที่ 32 นึกว่าจะมีรูป ไวน์ ให้ดู จากคุณ : gun - [ 6 ส.ค. 46 11:10:30 ]

ความคิดเห็นที่ 33 คุณ BDF คะ.. ส่งอีเมล์ที่อยู่มาที่นี่นะคะ..หนังสือถ้ามาถึงฉันเมื่อไหร่ จะจัดการส่งไปให้ รอนิ๊ดนึงนะ.. wwiwanda@hotmail.com จากคุณ : wiwanda (WIWANDA) - [ 7 ส.ค. 46 00:17:04 ]

ความคิดเห็นที่ 34 โอ...ขอบคุณในน้ำใจของคุณ WIWANDA เป็นอย่างมาก พูดอะไรไม่ถูกเลยครับ แต่ผมคงไม่สามารถยอมรับน้ำใจนี้ได้หรอกครับ ท่ีคุณเสียสละเวลาเอาเรึ่องสนุกๆมาให้ได้อ่านกัน นั่นก็มากเกินจะรับไหวเลยละครับ บางครั้งรู้สืกเหมึอนเป็นคนเห็นแก่ตัวท่ีเป็นแต่ผู้รับ (เอาแต่อ่านฟรี) โดยปกติผมจะช่วยออกความเห็นอยู่ห้องอึ่น เกี่ยวกับความรู้จากงานท่ีทำอยู่ ผมจะมีเพึ่อนมาหา 2 อาทิตย์หน้านี้ครับ และบอกเพึ่อนให้ฃึ้อหนังสึอคุณ WIWANDA มาให้ด้วยแล้วละครับ ขอผมฃึ้อมาอ่านจะรู้สืกสบายใจมากกว่าครับ ขอขอบคุณเป็นอย่างมากอีกทีครับ ถ้าเป็นไปได้อยากเป็นผู้ให้ตอบแทนคุณมากกว่านะครับ :) จากคุณ : Black Dog Forever - [ 7 ส.ค. 46 09:28:32 ]

ความคิดเห็นที่ 35 หนังสือป้าวิ อ่านสนุก มีคนฝากซื้อจากเบลเยี่ยมด้วยหละ ส่งไปให้แล้ว อ่านจบภายในวันเดียวเลย -_-' ส่วนเรื่องไวน์นี้ อ่านยากหน่อย คนไม่ชอบเรื่องประวัติศาสตร์ และ ไวน์ ก็อ่านจะอ่านแล้วงง หรือ ไม่สนุกก็เป็นได้ งั้น จบเรื่องไวน์ ต้อง ให้ป้า กลับไปหาเรื่องสนุกๆ มาเล่าอีก อย่างเรื่อง มณี นั่นก็สนุก ป้าน่าจะมีเรื่องอื่นอีก เห็นล่าสุด น่าจะเอาเรื่องศาลอะไรนั่นมาเล่านะป้า (ไม่รู้น่าเล่าหรือเปล่า แต่ก็จะรอฟัง) จากคุณ : KTR - [ 7 ส.ค. 46 23:15:25 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ผมรอฟังเรื่องนี้อยู่นะครับพี่วิวันดา กรุณาเจียดเวลาให้สักนิดเถิดครับ จากคุณ : Tiger Woods - [ 14 ส.ค. 46 14:02:40 ]