เคยได้ยินชื่อโครงการ Work and Travel ที่จัดโดยบริษัท Overseas Ed มาจากหลายๆคน นี่ก็บังเอิญผ่านไปเห็นคนหนึ่งเค้ามาโพสต์ทิ้งไว้ เป็น success story ที่สนุกดี

Re:** โครงการ Work & Travel USA 2004! **
« ตอบโดย #8 เมื่อ: กรกฎาคม 03, 2003, 12:00:08 AM

เราเป็นศิษย์เก่า WAT รุ่น 2002 ครับ ไปทำงานที่ Busch Garden, Virginia ขอเล่าประสบการณ์ให้ฟังสักเล็กน้อย

* งานที่ทำเป็นตำแหน่ง Area Host คือจะดูแลที่ประตูทางเข้า และแจกโบรชัวร์คอยบอกทางกับแขก แล้วก็เดินทั้งวันดูแลความเรียบร้อยของพืนที่ใน country ของเรา

* ได้เงินชั่วโมงละ $6.25 (ประมาณ 260 บาท) วันๆได้ทำงานกะละ 5-6 ชม. บางช่วงควงหลายกะได้ทำตั้งแต่ 8.00 - ตี 1 ของอีกวัน วันนั้นรับอื้อไป $100 ก็ 4200 บาท

* งานพวก Kitchen-Food Service จะได้แพงกว่าที่ $8.00 เป็นที่ล่อใจให้นักเรียนไทยพากันเฮโลย้ายแผนกกันใหญ่ แต่เจอปัญหาคอขวด คือ โดนจำกัดชั่วโมงทำงาน

* งานตำแหน่งอื่นๆ ก็จะเป็นพวก เปิด-ปิดเครื่องเล่น, เฝ้าสวนสัตว์, เก็บบัตรผ่านประตู, ขายของที่ระลึก แต่ขอบอกอีกที Area Host เป็นงานที่ไม่ค่อยมีคนชอบเพราะต้องเดินกวาดขยะทั้งวัน แถมถูห้องน้ำด้วย ค่อนข้างต้องเจอสิ่งสกปรก แต่มีชั่วโมงทำงานเยอะกว่าใครๆนะ

* Busch Garden กว้างมากๆ พอๆกับ 2 เท่าพื้นที่ ม.แม่ฟ้าหลวง ใช้เวลาเดินรอบประมาณ 1 ชั่วโมง แบ่งเป็น 5 ประเทศ ( France-Ireland-England-German-Italy) มีรถไฟเหาะที่จ๊าบมากๆ ถึง 4 ตัว เหาะเท้าชี้ฟ้า มีโรงละคร-สวนน้ำ-เวทีคอนเสิร์ต-สวนสัตว์-โรงหนัง 3 มิติ ขอบอกว่าสวนที่นี่ สวยมากกกกก...ดอกไม้เมืองฝรั่งสวยจริงๆ ราวๆสวนบนดอยตุงได้มั้ง

* บริษัท Busch Garden มีบ้านพักให้พนักงานต่างชาติพัก แต่ต้องเสียสัปดาห์ละ $50 ในตัวหมู่บ้านจะเป็นห้องแถวพักห้องละ 4 คนเตียงสองชั้น มีน้ำร้อนและเครื่องทำความร้อนเรียบร้อย แต่เครื่องซักผ้าจะแออัดนิดๆ ควรซักหลังเที่ยงคืนจะเป็นดี หยอดเหรียญ 50 cent ต่อถัง มีครัวรวม 1 ที่ตอนเย็นต้องแย่งเตากันชิบหาย ตู้เย็นรวมมิตรมีอาหารของชาวบ้านอยู่ทุกซอกทุกมุม ชอบมีคนแอบ-ลัก-ไก่อยู่บ่อยๆ ลัก-หมูก็มี

* ซูปเปอร์มาร์เก็ตใกล้ๆมี 2 ที่ ชื่อ FarmFresh กับ Food Lion เดินเอาก็ครึ่งชั่วโมงมีทุกอย่าง ข้าวสารจากเมืองไทย, มาม่าเกาหลี, พริกป่น, หมูสามชั้น โลละ200 กว่าบาท, กะหล่าปลี, เบียร์บัดไวเซอร์ทำที่เมืองนี้ (ราคาป๋องละ 50 cent...ถูกมาก เมาประจำ) หากอยากกินอาหารอร่อยๆก็ร้านอาหารจีนจานละ $ 6-10 พอ-แหลก-ล่าย

* นักเรียนไทยจะบ้าหางาน second job มาก บางคนบ้าเลือดมีประเภท Third-Fouth-Fifth job ก็มี ส่วนมากจะทำงานโรงแรมประเภทปูผ้าเก็บเตียงนอน, งานร้านฟาสฟูดส์ พวกแม็คโดนัลด์,พิซซ่าฮัท,เวนดี้เบอร์เกอร์, เซเว่นส์ ไม่ก็ซุปเปอร์มาร์เก็ต ได้เงินตั้งแต่ $6.25-8.00 / ชั่วโมง มี success story เด็กจุฬาคนหนึ่งอยู่ 2 เดือนกวาดเงินกลับบ้านได้ 2-3 แสนบาท แม่งอึดชิบหาย เช้าทำ Busch Garden บ่ายทำโรงแรม เย็นทำ Fastfood ดึกทำเซเว่นส์ถึงเช้า นอน2-3 ชั่วโมง ไปทำงานต่อ ไอ้นี่มันบ้า

* พอครบ 2 เดือนบางพวกก็จะต้องกลับเมืองไทยมาเปิดเทอม เค้าก็จะวางแผนไปเที่ยวส่วนมากจะนั่งรถทัวร์ไปเที่ยว Washington DC ก็ 2-3 ชั่วโมงจากเมืองที่เราอยู่ ถ้าจะหนุกก็ต้องไป New York City นั่งรถสัก 6 ชั่วโมงได้ จัดโปรแกรมสัก 3 วัน2คืน กำลังดี ไปดูเทพีเสรีภาพนั่งเรือเฟอรรี่รอบเกาะฟรี (ต้องขึ้นสาย Manhattan-Staten Island ถึงจะฟรี) นั่งรถ subway ไปเดิน Fifth Avenue เดินร้านหนังสือใหญ่ที่สุดในโลกชื่อ Barne&Noble กินข้าวเย็นแบบจานใหญ่ราคาถูกที่ China Town หรือจะหาอาหารไทยรสเด็ดก็มี อ้อ...ซื้อใบมะกรูดและเครื่องแกงเผ็ดไปขายต่อพวกอยู่ 3 เดือนก็มีกำไร ไปตะลุยดงคุณมืดที่ Brooklyn ขึ้นตึก World Trade 110 ชั้น (ซึ่งปัจจุบันไม่มีแล้ว)
ใครมีเพื่อนฝรั่งก็มักจะไปเที่ยวรัฐ Florida ไปหาดไมอามี่ดูฝรั่งแก้ผ้าอาบแดด ปาร์ตี้ริมหาดกัน ถ้าจะสะดวกและสนุกควรเช่ารถขับไปจะดี หาเพื่อนสัก 4 คนมาช่วยแชร์ ก่อนไปก็ควรสอบใบขับขี่สากลที่กรมการขนส่งฯก่อน หรือไปสอบเอาที่นู่นก็ได้ เสียเงินเอาหน่อย

* พวกอยู่ 3 เดือนก็จะเป็นประเภทมหาลัยปี 4 จบมาแล้วก็จะ make money ต่อไป แต่ข่าวร้ายพวกนักเรียนจากยุโรปมันปิดเทอมพอดี มากันเต็มหมู่บ้านเลย เลยต้องมาแย่งชั่วโมงทำงานกันใหญ่ เยอะสุดๆจะเป็นพวก Poland พวกนี้บ้างานมากทำเงินมากเพราะบ้านเขาจน มีเพื่อนคนหนึ่งเรียนแพทย์ ถ้าจบไปจะได้เงินเดือนละ 8000 บาทไทยที่บ้านมัน พอมาเจอเงินดอลล่าร์อเมริกา เลยกอบโกยใหญ่ แต่ก็จะแบ่งๆไปทำงานที่สวนสนุกอีกที่เป็นสวนน้ำชื่อ Water Country USA ก็แบบสวนสยามนี่เองล่ะ พวกยุโรปชอบปาร์ตี้มากเย็นๆจะลากโต๊ะมาจับกลุ่มกันอัดบุหรี่-ดริ้งค์วอดก้ากัน คุยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พวกเด็กไทยก็จะได้ใช้ภาษาที่มีอันน้อยนิดก็ตอนนี้ล่ะ แต่ส่วนมากจะชอบจับกลุ่มกับคนไทยกันเอง ไม่ก็พวกสิงคโปร์เป็นอย่างมาก ใครเซลฟ์ๆก็จะถูกซิบซิบเล็กน้อย อีนี่แม่งกระแดะว่ะทำเป็นจิบว็อดก้ากับคุยกับฝรั่ง สงสัยเดี๋ยวต้องโดน....แน่ๆ ไม่ก็พวกว่า ไอ้นี่เสล่อว่ะ..พูดงูๆปลาๆก็ยังจะกระแดะคุยอีก ดูสิๆ สำเนียงยังกับศรีสะเกษ + หนองบัวลำภู

* พอผ่านพ้นไปเดือนที่ 2 ไปเราก็จะถูกกลืนไปกับพวกยุโรป ไม่มีสิทธิ์ยึดครองครัวแสนสุขอีกต่อไป จะหันไปแทงสนุ๊กกินเบียร์ที่ห้องสนุ๊กแทน หรือไม่พวกสาวๆก็จับคู่เป็นคู่ๆนั่งดูทีวีในบ้านห้องแถวของผู้ชายกัน บางคนก็ได้แฟนฝรั่งอเมริกันหวานแหววมีรถนั่งไปเที่ยวบ้านฝรั่งกันใหญ่ ประมาณว่าไปโชว์ทำต้มยำไก่-ผัดกระเพราขายวัฒนธรรมไทยกันใหญ่ อีพวกยุโรปบางคนก็ชอบเอาผู้หญิงมานอนในห้องกัน พวกคนไทยขี้อายก็ต้องหลบให้เค้าเอากันจนเสร็จถึงมีหน้าเข้าห้องได้ เราก็ได้เจอสาวฝรั่งอเมริกันคนหนึง่ชื่อน้องแอนนา ที่ทำงานด้วยกันมา 2 เดือนกว่าๆเป็นเพื่อนหญิงไปดินเนอร์กันเวลาเช็คเงินเดือนออก สวีทมาก เวลาพักเที่ยงก็กินอาหารกับน้องที่โรงอาหาร เย็นๆก็มาส่งที่หมู่บ้าน อิอิอิ แผนสูงไม่ต้องรอรถบริษัทนานๆ บางทีมี kiss กันจ๊วบๆแบบเป็นเรื่องธรรมดาๆปกติๆ ในโรงอาหารยืนยันว่ายังไม่ได้....กัน แน่นอน (เพราะห้องไม่เคยว่าง 5555)

* เอาล่ะ 3 เดือนผ่านไปพวกเราก็หมดสัญญาทำงานที่ Busch บางคนก็กลับเมืองไทย บางคนมันก็ผจญภัยต่ออีก 1 เดือน มีบางคนนั่งรถบัสตะลอนๆเที่ยวไปตลอด 1 เดือนสุดท้ายก็มี แต่ไม่มีใครได้ทำงานต่อเพราะวีซ่าระบุว่าให้แค่ 3 เดือน หมู่บ้านนานาชาติก็ถีบหัวส่งให้ย้ายออกไป เราจึงต้องเดินทางกันต่อไปเพื่อ...ความฝัน......(และน้องแอนนา)