** พ่อจ๋า.. พ่อของลูก.. ลูกอยากกลับไปกราบพ่อเป็นครั้งสุดท้ายค่ะ **

    วันนี้.... เป็นวันที่ฉันเสียใจมากที่สุด.. ทำไมโลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมกับฉันเลย.. ปีที่แล้ว หลังจากที่ฉันย้ายมาอยู่อเมริกาได้ไม่นาน  คุณยายของฉันที่เลี้ยงฉันมาตั้งแต่ฉันยังแบเบาะก็ต้องมาจากฉันไป หลังจากที่ท่านมาร่วมงานแต่งงานฉันที่นี่  ท่านจากไปโดยที่ฉันไม่มีโอกาสได้กราบลา.. คุณยายจากฉันยังไม่ทันจะครบปี.. วันนี้  2 สิงหาคม 2546  .. ฉันมานั่งหน้าจอคอมพิวเตอร์รอที่จะแชทกับคุณพ่อที่รักของฉัน  เหมือนดังที่เคยปฎิบัติทุกวันเป็นกิจวัตร  พ่อมักจะบอกฉันเสมอว่า แชทกับลูกทุกวันอย่างนี้มันทำให้รู้สึกว่า พ่ออยู่ใกล้ ๆ ลูกรักของพ่อ.. และพ่อมักจะจบการคุยกับฉันด้วยคำสอนของท่านว่า.. เดินทางสายกลาง  และ อย่าประมาท นะลูกรักของพ่อ.. พ่อรักลูกมากที่สุดในโลก.... แต่วันนี้ฉันไม่เจอคุณพ่อ  แต่มีพี่ชายฉันเข้ามาแทน.. พี่ขอร้องให้ฉันโทร.ไปหาพี่  เพราะไม่อยากจะแชท.. ฉันก็ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร.. แต่สิ่งที่ฉันได้ยินจากหูโทรศัพท์คือ... "หล้า  ป้อต๋ายแล้ว".. ((หล้า.. พ่อตายแล้ว)) ฉันไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง.. แต่เรื่องอย่างนี้มันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ..... ฉันร้องไห้คร่ำครวญ เจ็บปวด... ฉันรักพ่อ แต่ฉันจะมีโอกาสได้กลับไปเคารพศพพ่อของฉันมั้ย  ฉันไม่รู้...

    ที่ฉันมาตั้งกระทู้นี้... เพราะฉันอยากจะขอความกรุณาจากพี่ ๆ น้อง ๆ แม่บ้านอเมริกา ที่มีประสบการณ์ในการขออนุญาตกลับไปเมืองไทย เพราะมีเหตุด่วนเหมือนฉัน  ให้ช่วยให้คำแนะนำแก่ฉันด้วยเถิดค่ะ...   ฉันไม่ได้ขอ Advance Payrole ไว้เลย.. ฉันไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้กับฉัน  เพราะคุณยายของฉันแข็งแรงดี  และคุณพ่อของฉันก็แข็งแรงดี... ขณะนี้  ฉันอยู่ในช่วงรอสัมภาษณ์รับกรีนการ์ดอยู่ค่ะ...

    ขอร้องเถิดค่ะ.. ขอได้โปรดมีผู้ให้ความกรุณาแก่ฉัน ให้คำแนะนำแก่ฉันด้วยนะคะ.... วันนี้วันเสาร์... ฉันคงต้องรอถึงวันจันทร์  แต่แม่ฉันคงหัวใจขาดรอน ๆ แน่แล้ว.. ฉันจะทำยังไงดี... ช่วยด้วยนะคะ... ขอบพระคุณมาก ๆ ค่ะ..

    แก้ไขเมื่อ 03 ส.ค. 46 23:53:09

     
     

    จากคุณ : YumYai - [ 3 ส.ค. 46 15:04:44 ]