.....++++++......ความกังวลของคนเป็นแม่.......++++++++

    ....ตั้งใจไว้ว่าจะเขียนเรื่อง "ม่าย" มาร่วมแชร์ความคิดเห็นกันเป็นหัวข้อต่อไป แต่พอลงมือเขียนจริงๆเข้า ต้องรื้อฟื้นความหลังขึ้นมาประกอบเรื่องที่จะนำเสนอ ก็พบว่าตัวเองยังไม่พร้อมที่จะเปิดประเด็นนี้ขึ้นมา ถึงแ้ม้วันเวลาจะผ่านมาเกือบสี่ปีแล้วก็ตาม ความรู้สึกเจ็บปวดกับสิ่งที่เกิดขึ้นยังคงมีอยู่...จึงต้องขอพักหัวข้อนี้ไว้ก่อน...แต่จะช้าหรือเร็วก็คิดว่าจะเขียนแน่นอน  ขอตั้งหลักสักพัก แล้วจะลอง"แตะ" รอยแผล รอยนี้ดูใหม่...จึงเรียนมาเพื่อทราบ....
    -----------------------------------------------------------
              เมื่อเย็นวาน ขณะที่นอนดูข่าวท้องถิ่นช่วงห้าโมงเย็นทางทีวีอยู่เพลินๆ ก็ต้องสะดุ้งตกใจ ผวาเข้าไปนั่งชิดติดขอบจอ จ้องมองทุกภาพข่าวรายละเอียดที่นำเสนอ....เป็นข่าวช็อตพิเศษไปถ่ายทำที่บ้านหลังหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามกับโรงเรียนที่จิตรเรียนอยู่....โดยได้รับการร้องเรียนจากผู้ปกครองของเด็กที่บังเอิญไปเช็คดูเวปไซด์ของ sex offender ที่โพสต์ข้อมูล แหล่งที่อยู่ของผู้ทำผิดในกรณีนี้ และพบว่าหนึ่งในจำนวนนั้น ซึ่งเป็นผู้ต้องโทษจากคดีทำร้ายเด็กทางเพศ(child molester) มาปักหลักอาศัยอยู่ที่บ้านฝั่งตรงกันข้ามกับโรงเรียนนี่เอง...เป็นการมาอยู่อย่างที่ใครก็ไม่มีสิทธิ์ไปขับไล่เสียด้วย เพราะในรัฐที่ฉันอยู่ ไม่มีกฏหมายฉบับไหน ห้ามคนพวกนี้มาอาศัยอยู่ใกล้โรงเรียน....ในรายนี้ไม่ใกล้แบบธรรมดา แต่ห่างกันแค่เพียงถนนสายแคบๆกั้นกลางเท่านั้นเอง...ชนิดที่ว่าเปิดบานเกล็ดหน้าต่างออกไป ก็สามารถนั่งดู นอนดูเด็กๆได้ทั้งวัน....

          เห็นข่าวนี้แล้วฉันก็ได้แต่นั่งอึ้ง ด้วยความรู้สึกยากที่จะบรรยาย...ภาพข่าวถ่ายทอดให้เห็นหน้าตารูปร่างของผู้ตกเป็นข่าว ประกอบรายระเอียดมีใจความว่า ชายคนนี้ชื่อ เร็กซ์ แฮมพ์ตัน อายุ 37 ปี เคยกระทำความผิดด้วยการล่วงเกินเด็กทางเพศในปี 2001 และเพิ่งพ้นโทษออกมา เร็กซ์ ให้สัมภาษณ์ว่า " ผมไม่ได้ทำอะไรผิด เพียงแต่ว่าเวลาผมเห็นเด็กๆ ...ทุกคนน่ารักน่าเอ็นดูไปหมด ตอนนั้นผมบังเอิญเกิดความรู้สึกสับสนมากไปหน่อย เรื่องเลวร้ายไม่ดีเลยเกิดขึ้น ผมไม่ได้ตั้งใจทำร้ายใคร และไม่อยากให้ใครๆหวาดกลัวผมด้วย".....

       ฟังไป ดูไปแล้วขอสารภาพตามตรงว่ารู้สึกขนลุกปนกับชิงชังรังเกียจอย่างจับใจ....อดคิดไม่ได้ว่าแล้วถ้าเกิดวันหนึ่ง หลังจากนั่งดูเด็กๆมานาน นายคนนี้เกิดความ"สับสน" ขึ้นมาอีกครั้ง มีอะไรรับประกันได้ว่าเด็กที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่จะไม่ตกเป็นเหยื่อของนายคนนี้อีก?....เท่าที่เคยติดตามจากการค้นคว้ารวบรวมข้อมูลของผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน และฟังจากการให้ปากคำของผู้กระทำความผิด...รสนิยมทางเพศแบบนี้ไม่มีทางเปลี่ยน...โอกาสและจังหวะเวลาเอื้ออำนวยเมื่อไหร่ ก็ยากที่จะปฏิเสธความต้องการของจิตใต้สำนึก....คนที่เป็น,สำนึกได้ว่าสิ่งที่เคยกระทำเป็นความผิด และพยายามกลับตัว จะไม่ยอมเปิดโอกาสให้ตัวเองอยู่ใกล้ชิด เห็นในสิ่งที่จะยั่วยุความต้องการด้านมืดขึ้นมาได้อีก....เพราะตัวอย่างของคนที่ห้ามตัวเองไม่ได้เคยมีให้เห็นหลายต่อหลายครั้ง.... ในบางกรณีก็ลงเอยด้วยโศกนาฏกรรม และความตายของเด็กวัยบริสุทธิ์ อย่างกรณีที่เคยเป็นข่าวเกรียวกราวบ่อยครั้งในอเมริกา.....

    แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 46 05:07:48

    จากคุณ : แม่ของจิตร - [ 27 ส.ค. 46 05:06:06 ]