%%%%%%% เศร้าใจจริงๆ %%%%%%%

    ไม่รู้จะรายงานอย่างไร วันนี้ทำไมมันเศร้าจัง
    เข้าไปเยี่ยมคุณฟ้าเมื่อตอน 15.00 น เวลาออสเตรเลีย
    คุณหมอกำลังจะออกจากห้องหลังจากนำข่าวไม่ค่อย
    จะสู้ดีมาบอก

    ฟ้าเห็นพี่หมูโผล่เข้ามาน้ำตาก็ไหลพราก
    แบบกลั้นไม่อยู่แล้ว พาลทำเราตกใจเกิดอะไรขึ้น
    จับมือร้องไห้กันสองคน พี่หมูก็กลั้นไม่อยู่เหมือนกัน
    เราเองก็ไม่เคยเป็นแม่ เรายังรู้สึกได้ขนาดนี้
    แล้วฟ้าเป็นแม่ ฟ้าจะเศร้าขนาดไหน

    สตีฟปล่อยให้เราสองคนร้องแบบไม่ต้องพูดอะไรกัน
    ภาษามันออกมากับน้ำตา จนฟ้าเริ่มดีขึ้น
    สตีฟก็ชวนออกมาเดินคลายเครียดที่ห้อง canteen
    มาดื่มกาแฟคนละแก้ว ดิฉันก็เริ่มต้นเม้าท์
    ถึงเพื่อนๆในห้องแม่บ้าน พอเครื่องสตาร์ท
    ฟ้าก็เริ่มคุยๆ ให้เขารู้สึกสบายใจขึ้น

    แล้วเราก็เริ่มต้นถามถึงไมเคิลน้อย
    หมอพบว่ามีเลือดอยู่ในหัวสมอง
    ของไมเคิล ดิฉันจะไม่บรรยายว่า
    ไมเคิลเป็นอย่างไร แต่ดิฉันมีตัวหนังสือ
    ทางการแพทย์มามาโพส์ทให้ดูว่า
    ไมเคิลน้อย เป็นอะไรและมันอันตรายแค่ไหน
    ถ้าท่านผู้รู้จะช่วยอธิบายก็ได้นะคะ

    คุณฟ้าก็จะออกจากโรงพยาบาลวันพรุ่งนี้ 9.00 น
    แต่วันนี้ก็มีไข้ขึ้นนิดหน่อย แล้วก็เดินมากไม่ได้
    เกิดอาการมึนหัวเหมือนจะล้ม อยู่ตลอดเวลา
    แล้วน้ำนมก็ไม่มี ปั้มออกมาได้ไม่กี่ ซีซี เอง
    ไมเคิลน้อย ก็ไม่สามารถรับน้ำนมของแม่ได้ในขณะนี้
    หมอแค่ให้ กลูโคส เท่านั้นเอง

    ดิฉันมีโอกาสได้เข้าไปเยี่ยม ไมเคิลน้อย
    เป็นครั้งในชีวิตที่เข้าห้องเด็กอ่อนที่อยู่ในตู้อบ
    ขอไม่บรรยายนะคะ พูดไม่ออก น่าสงสารมากๆ
    นางพยาบาลบอกว่า ไมเคิล อาการขึ้น-ลง ทุกวัน
    แต่ไมเคิลก็สู้จริง เพราะทางหมอพบปัญหาเขาทุกวัน
    ตอนนี้ปอดก็ทำงานดีขึ้น ไมเคิลทักทายป้าหมูด้วยการ
    กระดิกนิ้วเท้า สู้นะลูก

    วันนี้ก็กว่าจะกลับมาก็มืดแล้วเพราะมัวแต่ไปซื้อ
    เครื่องแกงเลียง จะทำแกงเลียงให้คุณฟ้าเธอทาน
    เพราะเธอไม่ค่อยมีน้ำนม สิ่งเดียวที่พี่หมูจะทำให้ฟ้า
    ได้ตอนนี้ก็คือแกงเลียง แล้วสิ่งเดียวที่ฟ้าจะทำให้
    ไมเคิลได้ตอนนี้ก็คือผลิตน้ำนมที่มีคุณค่ากับชีวิตไมเคิลน้อย
    แล้วยังไงพรุ่งนี้จะมารายงานต่อนะคะ

    จากคุณ : มาซา - [ 4 ก.ย. 46 19:21:26 ]