ความคิดเห็นที่ 1 โอย .. แก้ไม่ไหว สงสัยผมนี่ทำบาปไม่ขึ้นจริงๆแฮะ จากคุณ : Psychiatrist - [ 21 พ.ย. 46 23:56:56 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ปัญหาเพียบ จากคุณ : Psychiatrist - [ 21 พ.ย. 46 23:58:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เอางี้ละกัน จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 00:01:38 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 00:04:27 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อืมส์ จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 00:07:16 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 00:07:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณแมบ้านว่าอย่างไรกันบ้างครับ ผมว่าคนแต่งนี้อัจฉริยะจริงๆ ถึงจะแม้จะกลายไปในแง่ไม่สุภาพก็เถอะ แต่เรื่องการใช้ภาษาคารมคำกลอนนี้ชั้นบรมครู ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะครับ ไว้ดึกๆจะเข้ามาคุยใหม่ จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 00:13:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านไม่ไหวไอ้คำผวนมันหวนกลับ อ่านเกือบหลับพับไปแค่สองบท ทนไม่ไหวแถวแนวยาวราวแถวมด อ่านผ่านลดโดดกระดุบดูรูปลิง ว่าจริงจริงคำผวนม้วนไม่ใช่ ว่ามันเป็นสัมผัสในให้งงกลิ้ง คำถ้าผวนต้องอย่างรวนรวนให้จริง อย่างคำผวนควนผำยำข้างใน จากคุณ : Overseas - [ 22 พ.ย. 46 02:02:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอยอมรับว่าคนแต่งเก่งจริงๆ เคยได้ยินชื่อหนังสือสรรพลี้หวนมานานแล้วค่า แต่ไม่เคยมีโอกาสอ่่าน ขอบคุณคุณหมอที่เอามาเผื่อ ขอขอบคุณคุณหมอขาที่มาขอ ตั้งทู้รอให้ผวนกลับศัพย์แสลง อันตัวหนูภาษาไทยไม่แข็งแรง ยิ้มเหงือกแห้งแกล้งมาดูยู่ละแก คุณซีส์สุดยอดค่า.. แฟ้มบุคคลขอปรบมือให้ เสือปืนไวแต่งกลอนกลับสวนควันปืนเลย จากคุณ : Miku (M1ku) - [ 22 พ.ย. 46 02:38:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 โอย... ขอปาดเหงื่อก่อน... เพิ่งเคยได้ยินล่ะค่ะเรื่องนี้ ผวนซะเหนื่อยเลย จากคุณ : Pina Colada - [ 22 พ.ย. 46 04:22:02 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ...โหหหห ผวนจนมึนไปสามวันสี่คืนเลยค่ะ...ใครหน๊อออ ช่างแต่งได้ แล้วปลาเค็มทอดนั่นอร่อยมั๊ยคะ.....สงสัยคุณพราวคงกินปลาทอดฝีมือคุณหมอเข้าไปเอยะตอนนี้เลยเปื่อยไปเลย สงสัยฤทธิ์ปลาทอดแหง่ๆ...แถมช่วงนี้มีสอบอีก โอ้โหหหห นี่ถ้ามาเจอคำผวนอีกนี่คงสลบเหมือด ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : *KT* - [ 22 พ.ย. 46 04:56:06 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขนาดเด็กอักษรฯ (ปลอม) เอกคำผวนอย่างเรายังปาดเหงื่อ(ตามนก) เลยอ้ะ คนแต่งสุดยอด คุณซีส์แต่งกลอนนี้เก่งจังค่ะ จากคุณ : /\/\/\ - [ 22 พ.ย. 46 09:37:20 ]

ความคิดเห็นที่ 13 'หยาบ' ไปหรือไม่ค่ะที่เอามาโพสต์ ห้องนี้ผู้หญิงทั้งนั้น คืออยากทราบวัตถุประสงค์น่ะค่ะว่ามาโพสต์ทำไม จรรโลงใจก็ไม่ใช่ อ่านให้ขำก็ไม่ใช่ ถ้าจะให้อ่านเพื่อให้ดูว่าคนแต่งเก่งในการแต่งกลอน เอากลอนดีๆมาฝากกันไม่ดีกว่าหรือค่ะ จากคุณ : แม่ลูกแฝด - [ 22 พ.ย. 46 10:22:23 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นด้วยกับคุณอ้อค่ะ ????? จากคุณ : piew..ja - [ 22 พ.ย. 46 12:41:38 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เออ..จริงแฮะ อ่านไม่จบหรอกค่ะ แล้วก็ไม่ได้คิดชื่นชมด้วยว่าเค้าแต่งเก่ง....คือคำผวนพวกนี้ ถ้าใช้แค่คำสองคำก็ดูเป็นเรื่องตลกนะคะ แต่ถ้าเยอะไป...มันหยาบอ่ะ.... จากคุณ : P.Ta - [ 22 พ.ย. 46 13:36:52 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาขออนุญาตตอบคุณแม่ลูกแฝดก่อนนะครับ เหตุผลในการตั้งกระทู้นี้ของผมจะว่าผิดก็ผิดเถอะนะครับ ยอมรับด้วยความเต็มใจ ผมเองอยางที่บอกในฐานะที่ผมอยู่ต่างประเทศมานาน ผมมองการใช้ภาษาไทยเป็นเรื่องที่น่าสนใจ จะคิดให้มันกลายไปแง่ที่ไม่ดีก็ได้ คิดมให้มันกลายไปแง่ดีก็ได้ หรือทำเฉยๆก็ได้ ผู้หญิงหรือผู้ชายในยุคปัจจุบันนี้มีความเท่าเทียมกันครับ เขาไม่แยกหรอกครับเธอหญิงฉันชาย เราอยู่บนดลกกลมๆนี้ใบเดียวกัน คิดกันดีกว่าว่าจะอยู่กันอย่างไรให้มีความสุขดีกว่าไปนั่งหาข้อด้อยของกันและกันเพื่อที่จะให้อีกฝ่ายหนึ่งยอมรับว่าเธอแน่ฉันแน่ เด็กๆของเราสมันนี้ต้องยอมรับนะครับว่าต้องฝ่าฝันสิ่งต่างๆอีกมากมายเพื่อที่จะโตเป็นผู้ใหญ่ และสิ่งต่างๆเหล่านั้นย่อมต้องได้รับการเรียนรู้และสั่งสอน จะดีจะร้ายอย่างไร ขึ้นอยู่กับผู้บอกผู้สอนว่าสิ่งนั้นดีหรือไม่ดี และในขณะเดียวกัน ดุลยพินิจนั้นก็ต้องเป็นกลางด้วยเช่นกัน กระทู้นี้ผมไม่ได้ตั้งให้ขำนะครับ เพราะมันไม่น่าจะขำ แต่ทว่าเป็นการตั้งขึ้นมาเพื่อให้เกิดการมองต่างมุมขึ้น "การมีสติอยู่กับตัวตลอดเวลา รู้อารมณ์ว่า โกรธ โกรธนะคือไฟที่เผาไหม้ตัวเรา เราโกรธเขา เขาไม่รู้หรอกว่า เราโกรธ เกลียดเขา ไฟแห่งความโกรธก็เผาไหม้จิตใจเราเอง ไม่มีประโยชน์อันใด มีสติ ควบคุมความรู้สึกของตนตลอดเวลา ไม่โกรธ โกรธไปทำไม ไม่เห็นมีประโยชน์ หันมาศึกษาดูตัวเรา ว่า เราบกพร่องอะไร ทำอะไรไม่ถูกหรือเปล่า เขาคิดอย่างไร จึงทำเช่นนั้น ทำให้เราโกรธ ต่อไป เราก็จะไม่ทำสิ่งที่เขาทำกับเรา ทุกคนมีมุมมองที่ต่างกัน สองคนยลตามช่อง คนหนึ่งมองเห็นท้องฟ้า คนหนึ่งมองเห็นโคลมตม คนไม่มีสติเท่านั้น ที่จะติดในอารมณ์เหล่านี้ มีสติกับตัวตลอดเวลา" ทิศทางของวรรณกรรมคำผวนนี่ก็เช่นกันครับ ถ้าไม่ผวน ไม่เป็นไร ถ้าผวนเมื่อไรแล้วแย่ ปัญหาคือ "แล้วจะผวนทำไม" ? แต่ก็ต้องยอมรับนะครับ เมื่อมีการชี้แนะแยงแหย่ ก็จะทำ ในประเด็นนี้ถึงผมไม่เขียนว่าวรรณกรรมคำผวนก้จะมีคุณแม่บ้านเข้ามาบอกแล้วว่า มันคำผวนนี่คะ ผมว่าคุณแม่บ้านห้องนี้ทุกท่านน่าจะบรรลุนิติภาวะแล้วครับ รู้ผิดเป็นผิด รู้ชอบเป็นชอบ การพบเห็นสิ่งไม่ดี เพื่อนำสิ่งนั้นไปตักเตือนผู้ที่ตนห่วงใยเป็นสิ่งใคร่ทำ ทว่าอย่างที่บอกนะครับ ไม่มีสิ่งใดดีทั้งหมดและสิ่งใดร้ายทั้งหมด ทุกอย่างมีทั้งสองด้าน เรามองเห็นด้านไหนไปแล้วลองพลิกอีกด้านหนึ่งดู น่าจะเป็นประโยคธรรมที่น่าสังเกตเช่นกัน สงสัยไหมครับว่าทำไมคนเป็นแพทย์อย่างผมถึงยังหมุนๆอยู่กับเจ้าเรื่องตรงนี้อยู่ ? เพราะยังมีคุณแม่บ้านอีกมายมายมีปัญหาเรื่องลูกในวัยรุ่นตอนต้น แต่อย่างว่าเถอะครับ ไม่ใช่ทุกคนที่มีปัญหาเหมือนกัน ดังนั้นในครั้งหน้าน้อมไปพิจารณาและชี้แจงให้กระจ่างกว่านี้ว่า หากใครไม่ประสงค์ที่จะอ่านประเด็นที่ผมเขียนลง กรุณาอย่าเลือกเข้ามา ไม่มีใครจ่ายสตางค์ให้กับผมในการเข้ามาโพสต์นะครับ แต่ไม่แน่ว่าการปรากฏตัวของผมอาจถึงคราวที่ไม่เหมาะสมก็เป็นได้ ผมสอดใส่เรื่องราวของความคิดและความมหัศจรรย์ทางวรรณกรรมไทยที่สามารถแต่งให้รู้เรื่องได้ทั้งสองประเด็น แง่บวก และ แง่ลบ ได้ คุณเห็นควรด้วยหรือไม่ ? ปล. คุณกุ้งครับ มาฝรั่งเศสเมื่อไรผมจะทำให้ทานดีไหมครับ ปลาเค็มที่นี่หอมดีจัง จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 16:15:09 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ที่มาของวรรณกรรม ๑) http://www.thaifolk.com/doc/supaleeheun.htm คำนิยม ... ท่านผู้อ่านที่รัก หนังสือสรรพลี้หวนนี้ ไม่ปรากฏชื่อผู้แต่ง ผู้แต่งจะเป็นใครอยู่ที่ไหน ยังหาหลักฐานไม่แน่ชัด แต่ที่เล่าสืบกันมาทราบเพียงว่า ผู้แต่งเป็นชาวเมืองนครศรีธรรมราช และคงแต่งระหว่าง พ.ศ.2425-2439 หรือประมาณ 80-90 ปี มาแล้ว และมีเรื่องเล่าพิสดารออกไปอีกว่า เมื่อแต่งเสร็จแล้ว (หรือไม่ทันเสร็จ) ผู้แต่งได้รากเลือดตาย เท็จจริงอย่างไรไม่ขอยืนยัน ความเป็นกวีและศิลปินของชาวเมืองนครศรีธรรมราช ได้ปรากฏมาแต่โบราณกาล เห็นจากหนังสือที่ได้แต่งไว้หลายเรื่องด้วยกัน มีทั้งกลอน เพลงบอก และกลอนประเภทหนังตะลุง ฯลฯรวมทั้งบทกลอนในหนังสือสรรพลี้หวนนี้ด้วย โดยเฉพาะหนังสือสรรพลี้หวนนี้ ผู้แต่งมีอัจฉริยะเป็นเยี่ยมที่เดียว ส่อว่าเป็นผู้แก่เรียนคนหนึ่ง และคงมีอารมณ์ขัน หรือนิสัยสัปดี้สัปดนเป็นพิเศษ จึงได้แต่งกลอนประเภทนี้ไว้ ขอให้ท่านผู้อ่าน โปรดอ่านในแง่ศิลปะ อย่าคิดเป็นเรื่องหยาบโลน และท่านจะสบายใจ เรียกอารมณ์จากท่านได้ และโปรดช่วยแผ่ส่วนกุศล ไปให้ท่านผู้แต่งบ้างนะครับ เชิญหาความสำราญจากหนังสือนี้ได้แล้วครับ หนังสือสรรพลี้หวน (ของเก่า) .ม.ป.ท., ม.ป.ป., ๒) Humour in Literature >> http://www.arts.chula.ac.th/~complit/humourlit/book.htm << แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 46 16:43:55 จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 16:36:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ต่ออีกหน่อยครับ จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 16:40:25 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ข้อสังเกตที่ ๒ การมองต่างมุมแบบกายภาค เหรียญมี ๒ ด้าน จริงหรือไม่ ? จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 16:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 16:56:58 ]

ความคิดเห็นที่ 21 จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 16:59:23 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ที่มา ๑) http://thaisticker.hypermart.net/3d/3d.html ๒) http://www.thai.net/papermodel/3d.html คราวนี้ลองเปรียบเทียบดูนะครับ มองเฉยๆก็ได้ มองลึกๆก็ได้ คิดเฉยๆก็ได้ คิดลึกๆก็ได้ คุณแม่บ้านที่รักครับ "เหรียญมีสองด้าน" จริงหรือไม่ ? จากคุณ : Psychiatrist - [ 22 พ.ย. 46 17:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่น่าเชื่อคุณหมออายุเท่านี้มีความสามารถเรื่องคำผวนขนาดนี้ สมัยพี่ ( แก่กว่าคุณหมอแน่ๆ เคยเห็นรูป ) นี่คำผวนมันอยู่ในหัวเลยละ ขนาดอ่านไทยหน้าชั้นนี่ผวนเฉยเลย เล่นเอาครู(ขอเรียกครูนะ ไม่ชอบเรียกอาจารย์)ตาค้าง เนี่ยลูกศิษย์ชั้น!!! ข้อเขียนเรื่อง การมีสติอยู่กับตัวตลอดเวลา ทำยากนะ แต่ถ้าทำได้จะมีประโยชน์มากกก รวมทั้งการมองทุกสิ่งมีสองด้าน จะทำให้เราเข้าใจคนอื่นและยอมรับกันและกันได้ง่ายขึ้น แต่วัยและประสบการณ์จะช่วยเราได้มาก คุณหมอว่าจริงมั้ย? ตามอ่านกระทู้ประจำค่ะ จากคุณ : ปุณณจิต - [ 22 พ.ย. 46 17:40:50 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านแล้ว ถ้าจะให้วิจารณ์ตามที่คุณหมอถาม พราวเห็นว่า เป็นวรรณกรรมที่น่าศึกษาอีกชิ้นนะคะ เพราะเป็นผลงานระดับ "ภูมิปัญญาชาวบ้าน" ผู้แต่ง (ไม่ปรากฎ) มักจะใช้คำที่มาจากภาษาถิ่นทางใต้ ใช้คำพื้นๆอ่านแล้วเข้าใจทันที ลักษณะการแต่งอาจเรียกได้ว่า กลอนกลอักษร กลอักษร น. กลบทที่ซ่อนเงื่อนไว้ให้อ่านฉงน (พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๒๕ ) ผู้อ่านต้องมีความรู้ หรือมีความสามารถในการแ้ก้กลบท คนอ่านถ้าผวนไม่เป็นก็จะไม่เห็นว่าหยาบคาย และอาจจะไม่เข้าใจเนื้อเรื่อง ในกลับกันกับคนอ่านวรรณคดีไทยที่ใช้ศัพท์ยากๆ และสัญลักษณ์ในการถ่ายทอด พอถึงบทอัศจรรย์ ร่วมสัตว์สมจรกันโจ๋งครึ่ม คนอ่านไม่เก็ท หรือเก็ทแต่ไม่เห็นว่าหยาบคาย เป็นเพราะว่า ท่วงทำนองในการแต่งที่ผิดกัน เรื่อง สรรพลี้หวนนี่ ไม่มีบทอัศจรรย์เลย แต่ลีลาและอารมณ์ขันของคนแต่ง กลับทำให้เราเห็นเป็นเรื่องสัปดี้สีปดนไปได้ (ตัวอย่างลีลาของภาษาไทย สัปดนเฉยๆไม่ได้ ต้องสัปดี้สีปดน พอคล้องจองมันฟังไพเราะ) ก็ตาคนแต่งน่ะ มีอารมณ์ขันแบบชาวบ้านธรรมดาคนหนึ่ง เป็นการแสดงออกของอารมณ์ขันดิบๆของปุถุชน (แปลว่ามันไม่สุก ไม่ได้กลั่นกรอง) พราวถึงได้เรียกเป็น ภูมิปัญญาชาวบ้าน อ่านแล้วขำก๊าก อิอิ เห็นภาพความวุ่นวายของเนื้อเรื่อง แล้วตาคนแต่งก็ผวนเก่งจริงๆ ไม่รู้ไปสรรหามาจากไหน สมควรแล้วที่แต่งจบก็รากเลือดตาย อิอิ ขออภัยพี่ๆที่เห็นว่ามันหยาบนะคะ พอดีพราวเห็นไปอีกแง่ ปกติอย่างเราๆนี่ แค่ผวนคำธรรมดายังแย่ นี่ผวนแล้วแต่งเป็นกลอนเป็นเรื่องเป็นราวอีก แล้วคำผวนปกติน่ะ สนุกอะไรที่ไหนกัน ถ้าคะนองๆทะลึ่งๆหน่อย ถึงจะสนุก เพราะมันเป็นลูกเล่นชนิดหนึ่งของภาษาที่คนใช้ภาษาจะนำมาสร้างความบันเทิงได้ ในขณะเดียวกันคนที่ไม่ชอบเรื่องตลกคะนองอะไรพวกนี้ก็คงเห็นเป็นเรื่องหยาบ ลางเนื้อชอบลางยา จริงไหมคะ จากคุณ : *ProuD* - [ 22 พ.ย. 46 21:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เอาตัวอย่างของกลอักษรมาให้แกะเล่น อิอิ กลอักษรคมในฝัก ปางเริ่มรักจะห่างเหิน สองใจเป็นต้องหมองเมิน เขินขามคิดสะเทิ้นอาย ว่าหวังรักจะช้าชื่น รื่นรวยรสเร็วคืนหาย ชิดเชยกลิ่นยังติดกาย วายว่างเว้นเสียดายที ไม่เห็นคล้องจองเป็นกลอนเลยนิ มันต้องมีกรรมวิธีแก้ อิอิ พราวเห็นว่า สรรพลี้หวน นี่ก็มีกลวิธีแยบยลในการแต่งทำนองนี้เหมือนกัน แต่เป็นเรื่องของความหมายของคำที่ต้องผวน จึงจะเข้าใจ ลองมาแกะกลอักษร คมในฝัก กันหน่อยไหม อ่านยังไงให้คล้องจองไพเราะเสนาะหู จากคุณ : *ProuD* - [ 22 พ.ย. 46 21:23:15 ]

ความคิดเห็นที่ 26 กลบท กบเต้นต่อยหอย คิดถึงน้อง ข้องถึงนวล ควรหรือหนอ เคยสราญ ค้านสลัด เพราะขัดคอ โอ้ใจเจ้า เอาใจจ่อ ต่อเพื่อนชาย เร่งเตือนเจ้า เร้าเตือนจิต คิดรักหนัก กลับโกรธเลี้ยว เกรี้ยวโกรธรัก รานสลาย ซนแต่งอน ซ่อนแต่เงื่อน แชเชือนกลาย ลืมเพื่อนชู้ หลู่เพื่อนชาย หาใหม่ชม อันนี้ วิธีการแต่งคล้ายกับการผวนคำมาก คือ3 พยางค์แรกกับ 3 พยางค์ที่สองมีเสียงพยัญชนะเดียวกัน เช่น เร่งเตือนเจ้า (ร ต จ) เร้าเตือนจิต (ร ต จ) ถ้าผวนเลย เร่งเตือนเจ้า จะเป็น เร่าเตือนเจ้ง แต่กลบทอันนี้ ใช้แค่สัมผัสของพยางค์ที่สามกับสี่ เพื่อเป็นสัมผัสใน ไม่ถึงกับผวน อันนี้ เป็นการวางกลเพื่อเสียงเท่านั้น จริงๆแล้วเรามีทั้ง ร่ายกล โคลงกล กาพย์กล และฉันท์กลนะคะ เป็นศิลปะการประพันธ์บทร้อยกรองที่มีมาแต่โบราณเพื่อให้คำประพันธ์ไพเราะขึ้น พราวเองรู้แต่งหางอึ่งค่ะ ถ้าสนใจลองศึกษาเพิ่มเติมได้จากหนังสือ กลบทศิริวิบุลกิติ์นะคะ (ไปนอนแร้วค่ะ หนีมาเลคเชอร์อีกแร้ว เป็นหวัดค่ะ อิอิ) จากคุณ : *ProuD* - [ 22 พ.ย. 46 21:42:40 ]

ความคิดเห็นที่ 27 โอ มายก็อดดึดึดึดึดึ... ดิฉันอ่านแล้ว ปวดเฮดค่ะ ความรู้มิถึง ข้าน้อยมิบังอาจ ขอตัวไปกินยาแก้ปวดหัวก่อนค่า จากคุณ : พธูไทย - [ 22 พ.ย. 46 22:19:12 A:82.64.75.85 X: ]

ความคิดเห็นที่ 28 แอบมาอึ้งคุณพราว สาวอักษร .. หรือ สาวอัปสร ?? กลบท กบเต้นต่อยหอย ตามมองหา ตามันเห็น ว่าเป็นนุช ร้ายที่สุด รุดที่ส่าย ร่ายมาหา คิดถึงเจ้า เข้าถึงจิต เมื่อมิตรมา เข้าไปวอน ค่อนเป็นว่า อย่าลืมกัน หาคนเล่นด้วยมานานแล้ว จากคุณ : Psychiatrist - [ 23 พ.ย. 46 01:19:22 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ทำไมมาป่วยตอนผมกลับแฮะ ตอนหมออยู่ไม่ยักป่วย คุณพราวนี่ เอาใจคนป่วยเสียหน่อย ... "วอนฟ้า ฟาดใจ" ฝนจะมา ฟ้าจะหม่น จนจะหมอง ฟาดคะนอง ฟ้องคำนึง ถึงรักเก่า อสุนี อ้างสำนึก ระลึกร้าว ย้ำวันก่อน ย้อนวันเก่า เศร้าชีวิต ละแลบปลาด ละลาดปลาย เป็นสายแสง แสวงกร่าง สว่างแกร่ง อย่างแรงฤทธิ์ หากโพยม โหมพยับ สดับจิต อาจสอนผู้ อดสูผิด คิดลงทัณฑ์ แล้วฝน หล่นฝอย ปรอยเป็นทาง จิตอ้างว้าง จึงอัดไว้ ให้คิดสั้น ตะกายฝน ตะโกนฝ่า เสียงฟ้านั้น ขอมาลั่น ข้ามลาย ตายเสียที ข้าสุดช้ำ ขื่นแสนโชก โชนโลกลวง นัดที่ห่าง นางที่ห่วง ลวงรักพี่ จนใจบาด จำจดบท สลดฤดี ถอดใจลวง ถ่วงใจลี้ หนีหน้าตรม สั่งสายฟ้า ส่งแสงฟาด อนาถรัก ลืมคนหน่วง ลวงครั้งหนัก รักเลยขม แน่นตอกย้ำ น้ำตาย้อย ร้อยระทม ใจระบม จมระบาย ร้ายระกำ เพียงเหตุผล เพียงหาผู้ รู้ใจกว่า แค่เอ่ยมา ใครอื่นมี รักที่ฉ่ำ จะถอนรัก จักไถ่ร้าง กลางฝนพรำ ไม่รักตอบ มอบรักต่ำ ร่ำรักรา วอนให้ฟ้า ว่าให้ฟาด บาดใจช้ำ รักกระหน่ำ ระกำหนัก รักเสียท่า ตะโกนก้อง ตะกองโกรธ ลงโทษมา กรีดใจรอน ก่อนใจล้า จะขาดลง กบเต้นสลักเพชร (สัลลาปังคพิไสย) บังคับให้แต่ละวรรคภายในบท มีคำ 9 คำ และมีเสียงพยัญชนะต้นเหมือนกันเป็น 3 ช่วง โดยคำที่ 1,2,3 4,5,6 7,8,9 มีเสียง พยัญชนะต้นเหมือนกันดังนี้ กขค / กขค / กขค พร้อมทั้งยังกำหนดให้คำที่ 3 สัมผัสสระกับคำที่ 4 และ คำที่ 6 สัมผัสสระกับคำที่ 7 ด้วย โอ้ว่านาง อ้างว่าหน่าย อายว่าน้อย ยามรักห่าง ย่างร้อยให้ ใยรักหวน สุดจะคิด สิทธิ์เจ้าของ สองใจควร คนรัญจวน ครวญรั้งจำ คำรักจาง รำพึงหมาย ร่ายพร้อมหมด รดพิษหมอง เจ็บแล้วมอง จ้องลดหม่น จนเลือนหมาง เหตุด้วยว่า หาใดไว้ ให้ดักวาง จำละร้าง จางลบร่ำ จำเลิกรอย กลอนกล ตะเข็บไต่ขอน จะเล่น จะร้อง คะนอง คะนึง จะส่ง จิตถึง คิดซึ้ง จิตใคร คิดเอง กะเผลอ ละเมอ รักไหม จะรู้ รึไม่ นะใจ นะเธอ แอบฝัน แอบจอง รักน้อง นับนาน จะหึง จะพาล จะราน จะเหม่อ ผิดหวัง ผิดครอง รักน้อง เสมอ มิต้อง รักเก้อ เพราะเธอ ล่ะหรือ จะกิน จะนอน มิถอน คิดครวญ จะเกิน จะกวน จะหวล เพราะซื่อ มักเพ้อ มักซึม สะลึม สะลือ หากน้อง จะถือ รักคือ ภักดี นะขวัญ นะแข ชะแง้ ประจำ หากพี่ มิพร่ำ บอกคำ จากนี้ อาจแปลง อาจปลาย อาจตาย หลีกหนี เพราะเพียง รักพี่ มิมี ตอบการ ดุจโปรย รักหว่าน ตกธาร ระแหง ตกแห้ง ตกแล้ง ติดแหล่ง สถาน งอกเงย มิได้ อาจตาย มินาน เม็ดแห้ง รักราน เพราะการ มิควร จะไม่ คิดท้อ เพราะรอ รักฉ่ำ จากนี่ จะนำ กลับลำ ทบทวน หากน้อง มิเห็น รักเล่น สงวน จักลืม พักตร์นวล จักครวญ ระทม แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 46 01:51:27 จากคุณ : Psychiatrist - [ 23 พ.ย. 46 01:49:10 ]

ความคิดเห็นที่ 30 กลอนกลบทสะบัดสะบิ้ง คิดแล้วเศร้าเหงาจิตสุดฤทธิ์สุดรัก เสียแรงปักใจชิดสนิทสนม หลงจริตติดสวยระทวยระทม ก็สาสมที่อกหักสะบักสะบอม นึกว่าซื่อถือสัตย์ถนัดถนี่ จึงมอบชีวีมุถะนุถนอม เพราะเชื่อคำแสนคมจึงตรมจึงตรอม จะออมชอมเอาไว้ชื่นมิคืนมิคง จากคุณ : Psychiatrist - [ 23 พ.ย. 46 02:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ค่ะ ต่อไปก็จะไม่อ่าน และไม่เสนอความคิดในกระทู้ที่มีคุณ ไม่ได้อ่านที่คุณเขียนอธิบายทั้งหมดหรอกนะคะ เพราะรู้สึกว่าเสียเวลาอ่ะ เขียนแตกประเด็นไม่เกี่ยวกับคอมเมนท์ของดิฉันเลย จริงๆปกติก็ไม่เคยโพสต์แสดงความเห็นหรืออ่านกระทู้ของคุณอยู่แล้ว เพราะไม่ 'สนใจ' และเห็นว่ามีหลายครั้งที่เป็นเรื่องไม่เหมาะสม อ่านแล้วไม่ได้อะไร เสียเวลาคนมีอย่างอื่นต้องทำ จากคุณ : แม่ลูกแฝด - [ 23 พ.ย. 46 02:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เหนื่อยจังวันนี้ .. คุณพราวไม่น่าเริ่มเลย ขอตัวไปทำงานต่อละครับ .. แล้วจะแว่บมาคุยอีกครับ จากคุณ : Psychiatrist - [ 23 พ.ย. 46 02:11:52 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขอขอบคุณ "คุณแม่ลูกแฝด" ที่กรุณาเข้ามาตอบอีกครั้งนะครับ ด้วยยินดีเช่นกันครับผม ขอให้คุณโชคดีครับ จากคุณ : Psychiatrist - [ 23 พ.ย. 46 02:16:40 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขอขอบคุณ "คุณแม่ลูกแฝด" ที่กรุณาเข้ามาตอบอีกครั้งนะครับ ด้วยยินดีเช่นกันครับผมและขอให้คุณโชคดีครับ จากคุณ : Psychiatrist - [ 23 พ.ย. 46 02:16:55 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คุณหมอ... เคยอ่านแล้ว แต่อ่านไม่รู้เรื่อง  ขอผ่านแล้วกันอ่ะ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 46 09:33:19 จากคุณ : "_" (lemon pie) - [ 23 พ.ย. 46 09:31:34 ]

ความคิดเห็นที่ 36 หึๆๆๆๆ น้องแมวน่ารักจังค่ะหมอ ขอบคุณที่เอากลบทมาฝาก กลบทตะเข็บไต่ขอนนี่ชอบมากค่ะ เวลาอ่านนะ ลีลาเหมือนตะเข็บจริงๆ นี่ นอนตลอดช่วงเช้าเลยนะ แอบบมาออนนิดหน่อย รออาหารกลางวัน (พี่โน่ทำอยู่ค่ะ อิอิอิ) ไปแระ *ไอแค้กๆๆ* รักษาสุขภาพนะคะ ทุกๆคน ฮือๆๆ จากคุณ : *ProuD* - [ 23 พ.ย. 46 19:44:56 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อืมมมมมมม เค้าแต่งได้ยังไง ฝ้ายก็อ่านเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างค่ะ ......... คุณหมอมีอะไรแปลกๆ ก็เอามาโพสอีกนะค่ะ ฝ้ายจะคอยแอบอ่าน คิกๆๆๆ .... เพราะบางทีไม่รู้จะโพสอะไรน่ะค่ะ.. แบบนี้แหละค่ะ เรามาโพสในเวบที่คนเข้าๆ ออกๆ เยอะแยะมากมาย บางคนชอบเรา บางคนไม่ชอบเรา.... จากคุณ : Tanna - [ 24 พ.ย. 46 04:36:42 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอขอบคุณ "คุณฝ้าย" นะครับ สำหรับกำลังใจ ผมก็ไม่เข้าใจทั้งหมดหรอกครับ แต่ผมทึ่งในความสามารถของคนแต่ง ผมเป็นคนหนึ่งซึ่งขื่นชอบวรรณกรรมไทยและภาษาไทยครับ เพราะผมเห็นว่าเป็นวรรณศิลป์อย่างเช่นกัน ภาษาใดๆโดยทั่วไปนั้น สำหรับผมแล้วเป็นสิ่งสวยงามครับ ถ้าเรารู้จักเลือกที่จะใช้และเลือกที่จะฟัง ก็จะทำให้เราเข้าใจแก่นแท้ของผู้สื่อถึงเราได้ดีทีเดียวครับ เพราะอย่างนี้ไงผมถึงเลือกที่จะเป็นจิตแพทย์ อย่างไรก็ขอบขอบคุณอีกครั้งนะครับผม คุณพราวสาวสวย ทานน้ำมากๆนะครับ พักผ่อนมากใต้ผ้าหุ่มอ่นๆ มีแฟนเคียงข้างเอาอกเอาใจอย่างคุณพราวสักพักก็ดีขึ้นเชื่อผมสิครับ แต่ถ้ายังไม่ดีขึ้นครั้งหน้าผมกลับไปฝรั่งเศสจะจับฉีดยานะครับ แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 46 05:19:14 จากคุณ : Psychiatrist - [ 24 พ.ย. 46 05:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 39 Je pense que ce sont de jolis poemes....kha. จากคุณ : BXL - [ 24 พ.ย. 46 05:21:07 ]

ความคิดเห็นที่ 40 Je suis tellement d'accord avec K. BXL hehe Puisque mon metier est la langue thai, je pense qu'ils sont tres interessants. ขอบคุณค่ะหมออเล็กซ์ รับรองจะรีบหายก่อนโดนจับฉีดยา (กลัวเข็มสุดๆ) วันนี้ โดดเรียนหนึ่งวันค่ะ โดนกักบริเวณ เดี๋ยวกินยาแล้วต้องกลับไปนอนก่อน บ๋ายบายค่ะ (ชอบใจน้องแมวมากค่ะ ฮือๆๆ อยากได้ค่ะ) จากคุณ : *ProuD* - [ 24 พ.ย. 46 15:53:54 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ถึงหมอ "ผมก็ไม่เข้าใจทั้งหมดหรอกครับ แต่ผมทึ่งในความสามารถของคนแต่ง ผมเป็นคนหนึ่งซึ่งขื่นชอบวรรณกรรมไทยและภาษาไทยครับ เพราะผมเห็นว่าเป็นวรรณศิลป์อย่างเช่นกัน ภาษาใดๆโดยทั่วไปนั้น สำหรับผมแล้วเป็นสิ่งสวยงามครับ ถ้าเรารู้จักเลือกที่จะใช้และเลือกที่จะฟัง ก็จะทำให้เราเข้าใจแก่นแท้ของผู้สื่อถึงเราได้ดีทีเดียวครับ เพราะอย่างนี้ไงผมถึงเลือกที่จะเป็นจิตแพทย์ อย่างไรก็ขอบขอบคุณอีกครั้งนะครับผม" คุณทึ่งในการแต่งกลอนลามกก็เรื่องของคุณเถิดครับ อย่าไปเอามาใส่ใว้ในเว็บอันนี้เลยเพราะว่าส่วนมากมีแต่ผู้หญิง คุณทำอะไรก็ควรรู้กาละเทษะ (โทษทีถ้าเขียนผิดครับ) ซะบ้าง คุณเรียนจบมาได้ถึงเป็นหมอไม่น่าเลยว่ากลับไม่มีหัวคิด คุณอย่ามาอ้างเลยว่ากลอนนี้มันสวยงาม ใครๆก็มองเห็นว่ามันเป็นกลอนลามก ไม่มีกลอนไหนหรอกครับที่สวยงามถ้าเวลามาผวนคำกลับออกมาแล้วอ่าน ว่า "ห สระ อี" หรือว่า "ค ว แหวน ย" ทำอะไรให้สมกับเป็นหมอซะเถ่อะ ผมเห็นใจพวกคุณๆผู้หญิง เขาใจดีไม่อยากออกมาด่าคุณโดยตรง แต่ว่าผมเป็นผู้ชายหน้ามันหนาดังนั้นผมด่าคุณเอง แล้วคุณไม่ต้องมาอ้างหรอกครับเรื่องเหตุผลของคุณที่ตั้งกระทู้นี้ว่าคุณมองเห็นภาษาเป็นที่น่าสนใจ คุณอยู่ต่างประเทศมานาน ดังนั้นยิ่งมองแล้วยิ่งสวย ผมอยู่เมืองนอกมากว่า20ปีแล้ว ผมอ่านเห็นแล้วไม่ต้องคิดก็รู้ว่ามันหยาบคาย ไอ้คำอธิบายข้างๆคูๆของคุณน่ะมันไม่ได้ผลหรอกครับ คุณเป็น psychiatrist คุณน่าจะรูดีว่าใครๆเขาก็มองทะลุตัวคุณหมดแหล่ะว่าคุณได้แต่เถียงข้างๆคูๆ ไม่มีใครเขาว่าหรอกครับถ้าคุณไป post ไว้ที่อื่นที่มันเหม่าสม จากคุณ : ผ่านมา - [ 25 พ.ย. 46 22:13:58 A:20.4.54.60 X: ]

ความคิดเห็นที่ 42 ตอบคุณ "ผ่านมา" ขอยก คคห. ที่ ๒๑ ลงมาตอบที่คุณเขียนมานะครับ - คุณอย่ามาอ้างเลยว่ากลอนนี้มันสวยงาม ใครๆก็มองเห็นว่ามันเป็นกลอนลามก ไม่มีกลอนไหนหรอกครับที่สวยงามถ้าเวลามาผวนคำกลับออกมาแล้วอ่าน ว่า "ห สระ อี" หรือว่า "ค ว แหวน ย" - คุณ *ProuD* ได้ตอบแทนผมไว้แล้วอย่างน่าฟัง พราวเห็นว่า เป็นวรรณกรรมที่น่าศึกษาอีกชิ้นนะคะ เพราะเป็นผลงานระดับ "ภูมิปัญญาชาวบ้าน" ผู้แต่ง (ไม่ปรากฎ) มักจะใช้คำที่มาจากภาษาถิ่นทางใต้ ใช้คำพื้นๆอ่านแล้วเข้าใจทันที ลักษณะการแต่งอาจเรียกได้ว่า กลอนกลอักษร กลอักษร น. กลบทที่ซ่อนเงื่อนไว้ให้อ่านฉงน (พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๒๕ ) ผู้อ่านต้องมีความรู้ หรือมีความสามารถในการแ้ก้กลบท คนอ่านถ้าผวนไม่เป็นก็จะไม่เห็นว่าหยาบคาย และอาจจะไม่เข้าใจเนื้อเรื่อง ในกลับกันกับคนอ่านวรรณคดีไทยที่ใช้ศัพท์ยากๆ และสัญลักษณ์ในการถ่ายทอด พอถึงบทอัศจรรย์ ร่วมสัตว์สมจรกันโจ๋งครึ่ม คนอ่านไม่เก็ท หรือเก็ทแต่ไม่เห็นว่าหยาบคาย เป็นเพราะว่า ท่วงทำนองในการแต่งที่ผิดกัน เรื่อง สรรพลี้หวนนี่ ไม่มีบทอัศจรรย์เลย แต่ลีลาและอารมณ์ขันของคนแต่ง กลับทำให้เราเห็นเป็นเรื่องสัปดี้สีปดนไปได้ (ตัวอย่างลีลาของภาษาไทย สัปดนเฉยๆไม่ได้ ต้องสัปดี้สีปดน พอคล้องจองมันฟังไพเราะ) ก็ตาคนแต่งน่ะ มีอารมณ์ขันแบบชาวบ้านธรรมดาคนหนึ่ง เป็นการแสดงออกของอารมณ์ขันดิบๆของปุถุชน (แปลว่ามันไม่สุก ไม่ได้กลั่นกรอง) พราวถึงได้เรียกเป็น ภูมิปัญญาชาวบ้าน อ่านแล้วขำก๊าก อิอิ เห็นภาพความวุ่นวายของเนื้อเรื่อง แล้วตาคนแต่งก็ผวนเก่งจริงๆ ไม่รู้ไปสรรหามาจากไหนสมควรแล้วที่แต่งจบก็รากเลือดตาย อิอิ ขออภัยพี่ๆที่เห็นว่ามันหยาบนะคะ พอดีพราวเห็นไปอีกแง่ ปกติอย่างเราๆนี่ แค่ผวนคำธรรมดายังแย่ นี่ผวนแล้วแต่งเป็นกลอนเป็นเรื่องเป็นราวอีกแล้วคำผวนปกติน่ะ สนุกอะไรที่ไหนกัน ถ้าคะนองๆทะลึ่งๆหน่อย ถึงจะสนุกเพราะมันเป็นลูกเล่นชนิดหนึ่งของภาษาที่คนใช้ภาษาจะนำมาสร้างความบันเทิงได้ ในขณะเดียวกันคนที่ไม่ชอบเรื่องตลกคะนองอะไรพวกนี้ก็คงเห็นเป็นเรื่องหยาบลางเนื้อชอบลางยา จริงไหมคะ เอาล่ะครับ ผมไม่ถือคุณหรอกครับ เพราะผมไม่รู้จักคุณ และถึงรู้จัก ผมก็ไม่มีความประสงค์ในการที่จะทำเช่นที่คุณกระทำ อยากให้กรุณาลองทำความเข้าใจนะครับ ถ้าคุณมีความสามารถที่จะพิจารณาได้ ขอให้คุณโชคดีเช่นกันครับ จากคุณ : Psychiatrist - [ 27 พ.ย. 46 16:08:36 ]

ความคิดเห็นที่ 43 จริงๆ ดิฉัน อยากจะขอบคุณ คุณหมอค่ะ ที่เอามาแบ่งปัน เพราะ บทประพันธ์ แบบนี้ ไม่ง่ายนักที่จะได้ เจอ ดิฉันไม่มีความสามารถที่จะอ่านได้จบหรอกค่ะ เพราะมันเยอะมาก สรุป ก็ ไม่พ้น ของใต้สะดือ และก็อย่างที่คุณพราวว่า ค่ะ เรื่องคำผวน ถ้า ผวนแบบ ปกติ ก็เป็นเรื่องธรรมดา ที่ทำให้ขำกันได้ แบบไม่รู้จบ แต่ อันนี้มันไม่ธรรมดา มันเกินธรรมดา นะซิค่ะ มีสัมผัส นอก สัมผัส ใน สัมผัสสระ สัมผัส อักษร อีกตังหาก ดิฉัน รู้สึก ทึ่ง ในความเป็นกวี ของผู้แต่ง นึกถึงตอนสมัย เรียนวิชา ภาษาไทย แล้วต้องแต่ง บทร้อยกรอง ส่งครู โอ้ย...เป็นอะไร ที่ ยิ่งกว่า ขนเค็กขึ้นเภาขู๋ เฮ้ย...เข็นครกขึ้นภูเขาอีกค่ะ เป็นการบ้านวิชาสุดท้าย ที่ต้องจำใจทำ แล้วคะแนนก็ออกมาแบบ ครูจำใจให้ด้วยนะค่ะ ดีค่ะ ที่ดิฉันไม่มีวาสนาได้เรียน เกี่ยวกับอักษรศาสตร์ภาษา และวรรณกรรม มิน่า เค้าถึงว่า แข่งบุญแข่งวาสนา แข่งกันไม่ได้...อิอิ ป.ล. ขอแสดงความน้อยเนื้อต่ำใจ สักเล็กน้อย ที่ฝนตกไม่ทั่วฟ้า อิจฉาคุณพราว ได้กิน ปลาเค็ม ทอดของคุณหมอ มิน่าหล่ะ...ดิฉัน และเพื่อนๆ ได้กลิ่นความอร่อยแบบ ตุๆ ถึง Vincennes แหน่ ...คราวหน้า คุณจะทอด อีกเมื่อไหร่ กรุณา บอกกันล่วงหน้านะค่ะ ดิฉันจะหุง ข้าวสวยร้อนๆ รอ เผื่อ คุณหมอ กะ คุณพราว จะนึกสงสาร โยน ก้างปลา มาให้ค่ะ จากคุณ : ธูปหอม - [ 27 พ.ย. 46 17:43:16 A:81.57.166.65 X: ]

ความคิดเห็นที่ 44 ขอแสดงความขอบคุณ "คุณธูปหอม" สำหรับความคิดเห็นครับ หากจะมา Paris เมื่อไรบอกนะครับ ถ้าผมไม่มีงานมากล้นโต๊ะจนปลีกไปไหนไม่ได้ รับรองว่าคงจะได้พบกันแน่นอนครับ ทิ้ง E-mail ไว้สิครับ เผื่อจะได้คุยกัน สายันต์สวัสดิ์ครับผม จากคุณ : Psychiatrist - [ 27 พ.ย. 46 21:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ดิฉันอยู่ ชานปารีสค่ะ Métro สุดท้าย สาย 1 Chateau de Vincennes เข้า-ออก ปารีสเป็นประจำทุกสัปดาห์ โดยเฉพาะ ย่าน 13 เพราะไม่งั้น อดตายค่ะ ปลายปีนี้ ดิฉันและสามี จะย้ายไปอยู่ Marseille ให้หลายๆคนอิจฉาตาขยิบเล่นไปอยู่นั่น จะได้อาบแดด ให้ผิวเกรียมดีกว่า ตากฝนเกือบหนาวตาย ที่ปารีส อีก ไม่กี่วัน หิมะก็จะเริ่มตกแล้ว ไม่หวายย หนาวจิงๆๆ คิดถึงเตาผิงไฟ ที่ บ้านแม่สามี ดิฉัน ยังสงสัยตัวเองอยู่ไม่หาย ว่าเป็นโรคอะไร...ก็ได้แต่สันนิษฐานค่ะ เวลาอากาศหนาวทีไร โดยเฉพาะ หนาวตอนฝนตก ขนชอบขึ้นตามตัวค่ะ ....คุณหมอ เคยพบคนไข้ อาการแบบนี้มั้ยค่ะ แต่คุณหมอ ส่วนตัวที่บ้าน มักจะบอกค่ะว่า อาการคล้ายๆ คนขี้เกียจ คุณหมอ เห็นด้วยกับคุณหมอที่บ้านมั้ยค่ะ จากคุณ : ธูปหอม - [ 28 พ.ย. 46 01:10:02 A:81.57.166.65 X: ]

ความคิดเห็นที่ 46 มาสวัสดีคุณธูปหอมอีกครั้ง วันเสาร์เช้านี้ประมาณ 10 โมง ผมว่าจะไปนั่งดื่ม Chocolat Chaud ที่ร้านประจำของผมแถวเขต 14 (บ้านผมอยู่เขต 3 ครับ) สนใจจะแวะมาไหมครับ? คุณพราวเธอเองก็ว่าจะมาเหมือนกันครับ ตกลงอย่างไร ส่งข่าวด้วยนะครับผม ราตรีสวัสดิ์ครับ จากคุณ : Psychiatrist - [ 28 พ.ย. 46 04:20:07 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คุณหมอค่ะ ขอบพระคุณมากเลยค่ะ ที่ชวนไปร่วมจิบ ซ๊อคโกแลต ร้อน ซึ่งเป็นเครื่องดื่ม เช้า ของดิฉันที่รับอยู่ที่บ้านเป็นประจำ หากเปลี่ยนบรรยากาศ ไปรับนอกบ้านบ้าง ก็คงจะได้รสชาด อีกแบบหนึ่ง แล้วยิ่งได้มีโอกาสเจอคุณพราว ด้วยแล้ว ยิ่งยินดีเป็นอย่างยิ่ง เพราะเห็นเธอคุยแจ้วๆ ในห้อง แม่บ้าน มาเกือบทุกวัน ดิฉันชอบอ่าน เวลา เธอแสดงความคิดเห็น เธอใช้ภาษาได้ดีมาก สมกับที่เรียนมาทางนี้ ตัวจริง เธอคงจะคุยเก่งน่าดู ค่ะ ดิฉันจำได้ เธอมักจะเอา ขนม นม เนย มาแบ่งปัน ที่ห้องนี้ เป็นประจำ ดิฉันขอน้อมรับคำเชิญชวนด้วยความยินดียิ่ง และจะไปร่วมแจมด้วยนะค่ะ ดิฉันอาจจะหนีบเอา คุณผู้ชายที่บ้านไปด้วย ถ้าท่านตื่นทัน ...อิอิ เออ...คุณหมอค่ะ เพื่อนสนิทคู่ปาท่องโก๋ของดิฉัน ต้องเกิดอาการ น้อยใจ แน่ๆ เลยค่ะ หากรู้ว่าดิฉัน แอบ เค้าไปเจอ เพื่อนใหม่ โดยไม่มีเค้าไปด้วย ซึ่งเราก็รู้จักกันผ่านห้องแม่บ้านเนี่ยแหล่ะค่ะ ดิฉัน ขออนุญาต เอาหล่อนใส่กระเป๋า ไปนั่งร่วมวงด้วยนะค่ะ ...ดูเหมือนคุณหมอจะตอบเป็นนัยๆ แล้ว ว่าอนุญาต ...ขอบคุณค่ะ (หุ หุ หุ) ยังงัยรบกวนคุณหมอติดต่อกลับมานะค่ะ ทางห้องนี้ หรือ ทางแอดเดรส ก็ได้ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : ธูปหอม supawan_nui@yahoo.com - [ 28 พ.ย. 46 22:45:50 A:81.57.166.65 X: ]

ความคิดเห็นที่ 48 ....จุ๊ๆๆๆ จะแอบไปร่วมสังสรรค์วันเสาร์กันชั่ยมั๊ยยยย....งั้นอย่าลืมเอาหลักฐานมามัดตัวด้วยนะ แล้วอีกสองปีจะได้ตามไปที่ร้านถูกว่านั่งกันตรงไหน เอิ๊กกกกกกส์... จากคุณ : *KT* - [ 29 พ.ย. 46 04:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ตอบไปแล้วนะครับ หวังว่าคงจะได้พบกันครับ คุณกุ้งต้องรอหน่อย ผมถูกล๊อตโต้เมื่อไหร่จะหอบสาวๆไปช่วยตัดหญ้าที่บ้านนะครับ จากคุณ : Psychiatrist - [ 29 พ.ย. 46 06:36:15 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ......ธ่ออออ นึกว่าจะหอบปลาเค็มมาให้ ตัดหญ้านั้นมั่ยต้อง ไม่ต้องงงงง ที่บ้านมีพนักงานพร้อมเครื่องตัดพร้อม สั่งตัดได้ทุกเวลา....แต่ถ้าทอดปลาเค็มสงสัยพนักงานตัดหญ้าคงวิ่งหนี เอิ๊กกกกกส์.....ที่สำคัญอย่าลืมนะคะหลักฐานน่ะหลักฐาน เอาแก้วช็อคโกแลตมาให้ดูก็ยังดี.. จากคุณ : *KT* - [ 29 พ.ย. 46 10:36:01 ]