ความคิดเห็นที่ 1 แทบไม่น่าเชื่อว่า ภายในวัดจะมีคนเข้าคิวกันเป็นจำนวนมาก พูด ง่ายๆ ว่า ดูเหมือนเป็นการเข้าคิวทำบุญโดยที่เป็นแถวหน้ากระดาน ประมาณสี่สิบคนและเรียงกันไปข้างหน้ากว่าหนึ่งร้อยแถว นี่นับแค่คน ที่อยู่ข้างหน้าผม และยังไม่รวมฝูงชนอีกจำนวนมากที่ต่อแถวอยู่ ด้านหลัง คำนวณคร่าวๆ แล้วน่าจะมีคนมาวัดในวันปีใหม่นี้ไม่น้อย กว่าสองหมื่นคน ถึงแม้ว่าเราจะเข้ามาในเขตวัดได้ แต่ก็ยังไม่สามารถเข้าไปบริเวณลาน วัดได้ เพราะเจ้าหน้าที่ได้เอาเชือกมากั้นไว้ และปล่อยให้คนเข้าวัด ได้ครั้งละแค่ประมาณ หนึ่งร้อยคน ดังนั้นเราจึงจำเป็นต้องนับถอยหลัง กันตรงบริเวณทางเข้าวัด การนับถอยหลังภายในวัดมิได้ยิ่งใหญ่อย่างที่คิด ไม่มีพิธีกร ไม่มี เวที ไม่มีคนนำนับถอยหลัง ทุกคนนับถอยหลังกันเองตามเข็มนา ฬิกาบนข้อมือ ส่วนคนที่ไม่มีก็แอบนับพร้อมกับคนข้างๆ แม้เวลาจะล่วงเข้าปีใหม่แล้ว แต่ดูเหมือนการได้เข้าไปคาระวะศาล เจ้า ยังอยู่อีกไกล อากาศก็เริ่มหนาวขึ้นเรื่อยๆ เป็นอาการหนาวสะสม ที่เกิดจากการยืนอยู่ด้านนอกเป็นเวลานาน แม้อุณหภูมิจะยังคงอยู่ แค่ประมาณลบห้าองศาเหมือนเดิมแต่เวลากว่าสามสิบนาทีที่เข้าแถว รอจึงดูเหมือนว่าอุหภมิที่รู้สึกได้หนาวขึ้นกว่าสองเท่า หลังจากเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงแถวของเราก็ได้รับอนุญาตให้เดิน ผ่านบันได และเข้าไปในบริเวณลานวัด ซึ่งมีร้านค้าเรียงรายมากมาย แต่มิใช่ร้านค้าธรรมดาที่ขายเสื้อผ้าอาหารแห้ง แต่เป็น"ร้านค้าขาย ความหวัง" และ"ร้านค้าขายความโชคดี" ผมเบียดเสียดผู้คนเข้าไปจนถึงบริเวณหน้าศาลเจ้าขนาดใหญ่ที่อยู่ ตรงหน้า บริเวณข้างหน้าถูกกั้นให้เป็นรูปคล้ายๆ กับบ่อน้ำ ขนาดสิบเ มตรคูณสิบเมตรได้ เพื่อเอาไว้เป็นสถานที่ให้คนได้โยนเงินลงไป ได้ ผมยกมือสองข้างขึ้น ตบมือสองครั้ง จากนั้นก็ยกมือที่พนมมา จรดหน้าปากและหลับตา หากชีวิตมนุษย์สามารถอยู่ด้วยการรอคอยก็คงดีนะ อยากได้อะไรเรา ก็มาขอพระเจ้า แต่พระเจ้าเองก็คงลำบากน่าดูเพราะพรแต่ละข้อของ แต่ละคนดูเหมือนจะขัดกันเองบ้าง ขัดกับคนอื่นบ้างจนยากที่จะ ประนีประนอมออกมาเป็นนโยบายที่ชัดเจนได้ ขอพรเสร็จก็โยนเงินซึ่งเป็นเหรียญพิเศษที่มีรูกลวงตรงกลาง คล้ายๆ กับสตางค์ในสมัยก่อน คนญี่ปุ่นชอบโยนเหรียญห้าเยนสีทองเพราะ เขาเชื่อกันว่า คำว่าเลขห้าในภาษาญี่ปุ่น ที่เรียกกันเป็นภาษาญี่ปุ่น ว่า"โกะ " เป็นคำดี ดังนั้นโยนเหรียห้าเยนมากๆ ก็น่าจะนำความโชคดี มาให้ได้ มากๆ ผมโยนไป ห้าสิบห้าเยน แต่ใจก็ยังหวั่นๆ ว่าพระเจ้า อาจตำหนิว่าค่าพรของพระองค์ถูกเกินไป (ตอนต่อไป) จากคุณ : ยาโมเมะ - [ 11 ธ.ค. 46 15:04:27 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รออ่านตอนต่อไปค่ะ จากคุณ : Chihiro - [ 12 ธ.ค. 46 19:25:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จำได้ว่าเมื่อปีใหม่ปีกลาย คุณยาโมแมะ มีเรื่องดี ๆ เรื่องนึงมาเล่าให้ฟังเอ๊ย! อ่าน เป็นเรื่อที่ประทับใจมาตลอดปี และยังได้ใช้ทำความสะอาดจิตใจ ในเวลาที่รู้สึกขุ่นมัวในอารมณืบ่อย ๆ ด้วยค่ะ เรื่องลาแมงวันปีใหม่ไงคะ ถ้าเป็นไปได้ อยากให้เล่าอีกครั้งจังเลยค่ะ แจว่า มีหลาย ๆ คนในห้องนี้ (ณ.ปัจจุบัน) สมาชิกใหม่ หลาย ๆ คนได้อ่าน น่าจะเป็นของขวัญปีใหม่ที่ดีเชียวค่ะ อ้ออยากได้เรื่องนั้น มาพิมพ์แล้วใช้แทน ส.ค.ส. ปีใหม่ปีนี้จังเลยค่ะ ถ้าไม่เป็นการรบกวน และไม่ลำบากคุณยาโมแมะจนเกินไป รบกวน mail มาที่อ้อก็ได้ค่ะ seansupa@msn.com ค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ จากคุณ : อ้อแอ้เอง - [ 12 ธ.ค. 46 19:27:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ญี่ปุ่นเองก็ได้เลื่อนวันปีใหม่มาเป็นวันที่หนึ่งเดือนธันวาคมตาม แบบชาวโลกอีกหลายๆ ประเทศเช่นกัน น่าจะเป็นวันที่หนึ่งมกราคมรึเปล่าครับ จากคุณ : Oakyman - [ 13 ธ.ค. 46 02:02:53 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณครับ สำหรับ การแก้ไขคำผิด ให้ สำหรับเรื่อง ลาแมงวัน ปีใหม่ ผมยังนึกไม่ออกครับ ว่า เป็นของผมหรือเปล่า หากมีเจ้าของกระทู้นั้น เดินผ่านมาแถวนี้ รบกวนบอกด้วยนะครับ ผมว่างเว้นจากกระทู้ไปค่อนข้างนาน ก็เลยจำไม่ได้ ว่าหมายถึงกระทู้อะไร ต้องขอโทษด้วยนะครับ คุณชนะ หรือคุณโก้ อาจจะรู้ก็ได้ว่าเป็นกระทู้ใคร จากคุณ : ยาโมเมะ - [ 13 ธ.ค. 46 09:28:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอพรเสร็จแล้วก็เดินไปข้างๆ ดื่มเหล้าพระเจ้า ซึ่งเท โดยสาวน้อยน่าตาน่ารักในชุดขาว  เขาเรียกกันว่าเป็น "เหล้าพระเจ้า" กินแล้วจะโชคดีตลอดปี แต่เนื่องจากพระเจ้าไม่สามารถผลิตเหล้าได้เองจึง ต้องประมูลให้บริษัทเอกชนผลิต ดังนั้นเหล้าของพระเจ้า จึงไม่ฟรี ตกราคาจอกละประมาณสิบห้าบาท ผมไม่รู้หรอกว่าเหล้าของพระเจ้าจะมีผลดีจริงหรือ แต่ด้วยความหนาวที่ปกคลุมรอบกายทำให้ผมไม่มี เวลาตั้งคำถาม เมื่อเหล้าของพระเจ้าเข้าถึงท้อง ดูเหมือนร่างกายผมจะอุ่นขึ้นทันตาเห็น  นี่แสดงว่า พระเจ้าได้เข้ามาสิงสถิตในกายของผมแล้วสินะ เหล้าพระเจ้ามิได้มีประเภทเดียว  น้องจากเหล้าสาเก ก็ยังมีเหล้าบ๊วยและเหล้าชนิดต่างๆ อีกมากมาย ผู้คน ที่มาเยี่ยมพระเจ้า สามารถเลือกดื่มได้ตามชอบใจ แต่ก็มีเสียงกระซิบเตือนเบาๆว่า "อย่าดื่มมากเกินควร เพราะวันนี้พระเจ้าค่อนข้างยุ่งหากเกิดอุบัติเหตุขึ้น มาในวันนี้พระเจ้าอาจไปรับไม่ทัน " ร่างกายอุ่นๆขึ้นแล้ว ก็ เดินไปซุ้มข้างๆ ซึ่งมีใบเซียมซี ทำนายโชคประจำปี  ว่าจะสุขทุกข์อย่างไร  และดูเหมือน ผู้เข้ามาร่วมงานจะไม่มีใครที่ไม่อยากรู้คำทำนายในปีหน้า ก็อีกนั่นแหละพระเจ้าไม่สามารถเขียนใบเซียมซีให้ ทุกคนได้ ดังนั้น จึงต้องพิมม์มาขายแทน โดยคนที่อยาก รู้โชคชะตาของตัวเอง  ก็ต้องจ่ายเงินก่อนหนึ่งร้อยเยน หรือราวๆสามสิบบาท จากนั้นก็หยิบใบเซียบซีที่วางอยู่ ในรางขึ้นมาเอง ผมหยิบใบเซียมซีขึ้นมาหนึ่งใบ แต่เนื่องจากอ่านไม่ ค่อยออกนัก จึงไม่แน่ใจว่าแปลว่าอะไร  คนข้างๆ บอก ว่าความหมายโดยรวมบอกว่า  ปีนี้ค่อนข้างดี เชื่อบ้างไม่เชื่อบ้างแต่ก็แอบยิ้มเล็กๆ  แต่เมื่อเหลือบไป ดูเพื่อนอีกคนที่มาด้วยกันเขาทำหน้าค่อนข้างเป็นทุกข์ดู เหมือนว่าจะไม่พอใจกับคำทำนายมากนัก   แต่ผมก็พยายามปลอบเขาบอกว่าในสำนวนไทยมักบอกว่า ฝันร้ายมักกลายเป็นดี   ฝันเห็นอุจจาระแล้วจะถูกหวย แม้ว่า มันจะไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องเซียมซีมากนัก แต่ผม คิดว่าก็น่าจะใช้แทนกันได้ เมื่ออ่านใบเซียมซี แล้ว สำหรับคนที่ไม่พอใจกับคำทำ นายและเกรงว่าจะเกิดทุกข์ภัยเกิดขึ้นกับตัวเอง ก็ต้องมี การแก้เคล็ดด้วยการพับใบเซียมซีประมาณสี่ทบ จากนั้นก็เอาไปมัดไว้กับเชือกที่ทางวัดเตรียมไว้ให้   เมื่อมีหลายคนพับต่อๆกัน จึงทำให้ดูคล้ายๆกับเป็นรูป ปลาตะเพียน ที่ร้อยลงมาเรื่อยๆ คนที่มาเป็นคู่ ก็จะเอา ใบทำนายโชคมามัดติดกันก่อนที่จะนำไปมัดไว้กับเชือก ที่เตรียมไว้ สาเหตุที่มัดติดกันก็เพราะว่าจะได้อยู่ใกล้ชิด กันตลอดไป สำหรับคนที่อาจไม่ชอบหน้ากัน ก็พยายามหาเชือกเส้น ที่ไม่ได้อยู่ร่วมกับคนที่ไม่ชอบหน้า  นอกจากจะมัดติด กับเชือกแล้วบางคนก็เอาไปเกี่ยวไว้กับตะปูที่ตอกไว้ หลายร้อยตัวเป็นแผงสำหรับมัดใบเสี่ยมโชค ผมไม่ค่อยชอบตะปูมากนัก  เพราะมักนักถึงรอยเลือด ที่ไหลออกจากตะปูตอนพระเยซูถูกตรึง ดังนั้นจึงเลือกที่จะแขวนกับเชือก ยาวๆ ที่ห้อยลงมา เป็นสาย  ซึ่งเชือกนี้เมื่อเรียงๆ กันมากๆก็ ดูน่ารักดี ดูเหมือนพระเจ้าจะมีที่ปรึกษามืออาชีพ  เพราะนอกจาก พระองค์จะผลิตใบทำนายแล้ว  ก็ยังคงมีกลยุทธในการ เรียกเงินจากผู้เข้าวัดเฉพาะวันปีใหม่ อีกมากมาย และที่สำคัญ ก็คือ การขาย"พรลงทะเบียน" (ตอนต่อไป ตอนจบ) แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 46 09:49:21 จากคุณ : ยาโมเมะ - [ 13 ธ.ค. 46 09:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เสริม เป็นคำตอบเสริมจากเพื่อนฮอกไกโดอธิบายเพิ่ม เติมในเวบของไทยจินดังนี้ http://wind.prohosting.com/hakie/cgi-bin/webboard/YaBB.cgi?board=hokkaido;action=display;num=1071038404;start=0 "เสริมนิดนึง เหรียญห้าเยนญี่ปุ่น เวลาออกเสียงเรียก ห้าเยน จะออกว่า "โกะเอน" ("โกะ" แปละว่าห้า "เอน" คือเยน) มันไปคล้องจองกับคำว่า "เอน" ที่เวลาเรียก ให้สุภาพจะใช้คำนำหน้าว่า "โกะ" รวมเป็น "โกะเอน" แปลได้หลายอย่างเช่น มีดวงมาด้วยกัน ทำบุญมาด้วยกัน มีโชคให้มาเจอกัน หรือว่า แปลว่า โชค เฉยๆก็คงจะ ได้ เช่น "เองกิโมโน" ของนำโชค เป็นต้น เวลาอธิฐานเขาก็มักจะพูดว่า "โกะเอน กะ อะริมาสุโยนิ" เป็นต้น หรือว่า คนเราได้มาเจอกัน แสดงว่ามีบุญที่ทำมา ด้วยกัน ก็จะพูดว่า "โกะเอน กะ อะริมัส เน้" เป็นต้น ที่วัดที่เกียวโต คือคิโยมิซุเทระ เขาว่ากันว่าให้โยนเหรียญ ห้าเยน แล้วอธิฐาน ก็จะสามารถได้กลับมาที่นั่นอีก แสดง ว่ามี "เอน" กับที่นั่น เป็นต้น จากคุณ : ยาโมเมะ - [ 13 ธ.ค. 46 09:55:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ซึ่งผู้ขอพรจะเขียนคำขอพรของตัวเองไว้บนแผ่นไม้ พร้อมระบุสิ่งที่ต้องการให้ชัดเจน เช่นคนที่กำลังเตรียม สอบก็ ต้องเขียนรายชื่อมหาวิทยาลัย โรงเรียน หรือบริษัท พร้อมทั้งลงชื่อให้ชัดเจน เพื่อว่าพระเจ้าจะได้ ส่งพรให้ถูกคน สาเหตุที่ต้องมีพร"ลงทะเบียน" หรือการ ขอพรด้วยการเขียน อีกครั้ง ทั้งๆ ที่ตอนเข้าวัดทุกคนก็ได้ทำบุญและขอพรไป แล้วรอบหนึ่ง น่าจะเป็นเพราะว่า ตอนที่ทุกคนขอพรด้วยการ สวดมนต์ มีคนจำนวนมากขอในเวลาเดียวกัน พระเจ้าอาจจะ จำได้ไม่หมด หากจำได้ ก็อาจไม่แน่ใจว่า เป็นพรของใคร ดังนั้นเพื่อความชัดเจน ผู้ขอพรก็ต้องจ่ายอีกประมาณคนละพันเยน เพื่อซื้อแผ่นไม้สำหรับเขียนคำขอพร และลงชื่อ จากนั้นก็เอาไปแขวน ไว้ในซุ้มพิเศษ ที่เขียนไว้ว่า "มุมนี้ สำหรับผู้ขอพรลงทะเบียน" หากผมไม่มีโอกาสได้เข้าวัดในช่วงปีใหม่ก็คงไม่สามารถได้เห็นความ ซับซ้อน ความละเอียดรอบคอบของวัดญี่ปุ่น แค่การขอพรอย่างเดียว ก็สามารถระบุได้ถึงการจัดการที่มีประสิทธิภาพของญี่ปุ่น พรจะสมหวังแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับวิธีการของแต่ละคน แต่ดูเหมือนพร ลงทะเบียนน่าจะได้ผลที่สุดเพราะเพราะเจ้าสามารถเห็นชื่อและคำขอ ที่ชัดเจน สำหรับผู้ที่ไม่ต้องการขอพร ทางวัด ก็มีของขลังที่เอาไว้ ให้ผู้มา เยี่ยมเยียนวัดเอาไว้ พกติดตัว เดินทางไปไหนตัวคนเดียวจะได้มี ความอุ่นใจเพราะว่ามีพระเจ้าคอยคุ้มครองและอยู่ข้างๆ ตลอดเวลา หนุ่มๆ สาวๆ ที่กลัวว่าเครื่องลางของขลังจากวัด จะดูไม่เทห์ หรือ ไม่กล้าถืออย่างเปิดเผยให้คนอื่นได้เห็น ดูเหมือนพระเจ้าของญี่ปุ่นจะทรงทราบปัญหานี้ดี ดังนั้นจึงได้ผลิต เครื่องรางรุ่นคิ้ตตี้ สีชมพูน่ารักทีเดียว แขวนเอาไว้ ที่ริมกระเป๋า ก็ดูเก๋ไม่เบา สาวๆ เห็นแล้วก็อดไม่ได้ ที่จะหยิบของรางรุ่นพิเศษนี้ กลับบ้านไปคนละตัว หากพระนักธุรกิจบ้านเรามาดูงานครั้งนี้คงได้ ไอเดียไปเยอะ เห็นคนเข้าวัดเยอะขนาดนี้ ดูเหมือนจะเป็นนิมิตรหมายว่าคนสนใจ ในเรื่องเกี่ยวกับหลักธรรมทางศาสนามากขึ้น แต่ความจริงแล้วกาล กลับไม่เป็นเช่นนั้น เพราะคนที่เข้ามาในวัดก็เพียงเพื่อซื้อพร ซื้อความโชคดี มิได้ต้องการมาหาความหมายอะไรที่จริงใจมากนัก ดังนั้นวัดของญี่ปุ่นจึงตอบสนองคนเหล่านี้ ด้วยการแปลงลานวัดเป็น ตลาดขายความหวัง โดยใช้เงินเป็นตัวเชื่อมโยง ซึ่งลักษณะเช่นนี้ ดูไปแล้วก็ไม่แตกต่างจากตลาดธุรกิจอย่างอื่นมากนัก ดูวัดในเมืองไทยหลายแห่งก็ดูเหมือนกำลังเดินไปในทิศทางนี้เช่นกัน แม้เวลาจะย่างเข้าเกือบตีสองแล้ว แต่ดูเหมือนคน จะยังคงเข้าแถว เพื่อเข้าวัดมาขอพรในช่วงปีใหม่กันอย่างคับคั่งเช่นเดิม สาเกพระเจ้า ดูเหมือนจะหมดฤทธิ์แล้ว ผมจึงเติมสาเกของชาวบ้านไปอีกแก้ว หิมะได้โปรยลงมาอีกครั้ง พิธีกรรมสำหรับวันปีใหม่ได้จบลง ขณะที่ ก้าวขึ้นรถไฟใต้ดินกลับบ้าน ผมเพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่า "ตอนที่ผมขอพร พระเจ้าผมใช้ภาษาไทย พระเจ้าญี่ปุ่น จะเข้าใจคำขอพรของผม หรือเปล่านะ" ขมิ้นดง ฮอกไกโด ญีปุ่น มกราคม 2002 (ปล.ขมิ้นดง เป็นนามปากกวาเมื่อวันวาน ) (ปล๒ เรื่องนี้ เขียนมานานแล้ว แต่ข้อมูลไม่ได้แก้ไขนัก ไม่มีเวลา ปรับปรุง หากมีข้อติชม ก็เชิญตามสบายนะครับ ) (ขอบคุณที่อ่านครับ) จากคุณ : ยาโมเมะ - [ 15 ธ.ค. 46 10:27:33 ]