ความคิดเห็นที่ 1 พูดไทย ค่ะ  ยิ่งมีแต่เราคนเดียว คุณแม่ต้องพูดมากๆ อธิบาย มากๆ นะคะ สองภาษา สำหรับเด็ก สบายมากค่ะ สามีเป็นสวีดิช เราไทย อยู่ประเทศ สเปน ลูกเรียน รร อเมริกัน      สนุกไปเลยค่ะบ้านนี้ ตอนนี้ ลูกๆ เลือกที่จะตอบแม่ เป็น อังกฤษค่ะ  แม้ว่าเราจะพูดไทย (เป็นส่วนใหญ่) กับเค้า  แต่ เค้าเข้าใจบ้างค่ะ หน้าร้อนที่แล้วกลับไปเมืองไทย   อาทิตย์ที่สอง ทั้งสองคน พูดไทย จ๋อยๆ ให้คุณตาคุณยาย และแม่ ชื่นใจ เลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 46 03:06:15 จากคุณ : *พิณ* - [ 12 ธ.ค. 46 03:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขออนุญาตเสนอความคิดเห็นนะคะ คือว่าเคยอ่านและเขียนบทความเกี่ยวกับเรื่องนี้น่ะค่ะ "การเรียนรู้ 2 ภาษาในเด็กเล็ก" ดิฉันและสามีเองก็สนใจและมีความต้องการอย่างแรงกล้าในการเลี้ยงลูกให้ได้สองภาษา (ถ้ามากกว่านี้ก็ยิ่งดีค่ะ) เพราะเป็นของขวัญล้ำค่าที่ประเมินค่ามิได้ ที่เราจะให้แก่ลูกค่ะ อย่างตัวเราเองมาเรียนภาษาที่ 2 หรือภาษาที่ 3 เมื่ออายุมาก (สำหรับดิฉัน) ก็ลำบากนะคะ ก็อยากให้ลูกได้เรียนรู้และเป็นความสามารถติดตัวเขาค่ะ รวมทั้งหากเขาเรียนตั้งแต่เด็กเลยก็จะทำให้เขาเรียนโดยธรรมชาติค่ะ การรู้กฎเกณฑ์และโครงสร้างต่างๆ ของภาษา ก็จะเป็นไปโดยธรรมชาติเช่นกัน งวดนี้ดิฉันมาแบบซีเรี้ยดค่ะ แบบว่าก็ทำเป็นเหมือนกันค่ะ ให้ซีเรี้ยดเนี่ย ขออนุญาตใช้ที่ของคุณ pano ในการติดบทความที่ว่านะคะ จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 03:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 3 การเรียนรู้ 2 ภาษาในเด็กเล็ก ครอบครัวไทย-ฝรั่งเศสบางครอบครัวตัดสินใจใช้แต่ภาษาฝรั่งเศสในบ้าน บางครอบครัวลูกสามารถพูดได้ 2 ภาษา และบางครอบครัวก็ตัดสินใจให้ลูกเรียนภาษาไทยเมื่อโตขึ้น หลังจากที่ผ่านระบบการศึกษาในภาษาฝรั่งเศสในระดับหนึ่งแล้ว แน่นอนว่าคงไม่สามารถบอกได้ว่าครอบครัวใดควรมีวิธีการอย่างไร แต่หากคุณและสามี (หรือภรรยา) มีความต้องการอย่างแรงกล้าที่จะให้ลูกมีความรู้ทั้งภาษาฝรั่งเศสและภาษาไทยตั้งแต่เด็กแล้วละก็ เรากำลังคิดเหมือนกันค่ะ ข้อมูลที่ได้รวบรวมและนำมาถ่ายทอดให้แก่ผู้อ่านนี้ ได้มาจากการค้นคว้าทางอินเตอร์เนท ครอบครัวที่ให้เวลาและมีความตั้งใจอย่างจริงจังต้องการให้ลูกของตนเองพัฒนาศักยภาพของทั้ง 2 ภาษา มักจะประสบความสำเร็จ แน่นอนว่าอาจจะมีหลายครอบครัวที่ลูกสามารถพูดหรือรู้ภาษามากกว่านี้ ก่อนอื่นขอแปลความหมายของคำว่า “bilingualism” (ภาษาอังกฤษ) หรือ “bilingue” (ภาษาฝรั่งเศส) ว่า “การรู้ 2 ภาษา” ไม่ใช้คำว่า “การพูด 2 ภาษา” เนื่องจาก “การรู้ 2 ภาษา” นั้นมีหลายระดับ ได้แก่ ฟังออก พูดได้ อ่านออกและเข้าใจ และเขียนได้ หรือกระทั่งมีความคล่องแคล่วในการคิดและให้เหตุผล ด้วยภาษาทั้งสองอย่างเท่าเทียมกัน มีผู้อธิบายไว้ดังนี้ - การรู้ทั้ง 2 ภาษาอย่างสมดุลย์ คือมีความสามารถในการใช้ (ระดับต่างๆ) ทั้ง 2 ภาษาอย่างเท่าเทียมกัน - การรู้ทั้ง 2 ภาษาโดยมีภาษาหลักที่ใช้ประจำ ในขณะที่ความรู้ของอีกภาษาหนึ่งจะด้อยกว่า ตัวอย่างเช่น เด็กที่สามารถเข้าใจภาษาไทยเมื่อพ่อหรือแม่พูดด้วย แต่จะสามารถตอบกลับด้วยภาษาฝรั่งเศส ส่วนใหญ่แล้ว คนที่จัดอยู่ในกลุ่ม “รู้ 2 ภาษา” มักจะรู้ภาษาหนึ่งมากกว่าอีกภาษาหนึ่ง เช่น ลูกจะรู้ภาษาฝรั่งเศสมากกว่าภาษาไทย ซึ่งการเด่นของภาษาหนึ่งมากกว่าอีกภาษาหนึ่งนั้น สามารถเปลี่ยนกลับไปกลับมาได้เมื่อสิ่งแวดล้อมเปลี่ยนไป เช่น ลูกของคุณไปเยี่ยมคุณปู่-คุณย่าชาวฝรั่งเศสเป็นเวลา 1 อาทิตย์ พอไปรับกลับบ้านลูกไม่ยอมพูดไทยกับคุณเสียแล้ว แต่พอ 2-3 วันต่อมา เขาจึงยอมพูดด้วย หรือคุณพาลูกกลับไปเยี่ยม คุณตา-คุณยาย ที่ประเทศไทยช่วงปิดเทอมหน้าร้อน ลูกคุณก็จะสามารถรู้ภาษาไทยมากขึ้นและถ้าคุณพ่อชาวฝรั่งเศสไม่ได้ตามกลับไปด้วยแล้วละก็ ลูกก็ไม่ค่อยได้ใช้ภาษาฝรั่งเศสในช่วงเวลานั้น ทำให้บางครั้งอาจมีการลืมและพูดกับคุณพ่อเป็นภาษาฝรั่งเศสไม่ได้ เหตุการณ์ลืมภาษาฝรั่งเศสนี้เรามักเห็นตัวอย่างบ่อยๆ ในนักศึกษาไทยหรือคนไทยที่ถึงแม้จะมีโอกาสได้ใช้ชีวิตอยู่ในฝรั่งเศสหลายปี แต่หลังจากกลับไปทำงานที่ประเทศไทยแล้ว ความสามารถในการใช้ภาษาฝรั่งเศสมักจะด้อยลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากไม่มีสิ่งแวดล้อมที่ต้องใช้ภาษาฝรั่งเศสเลย หรือแม้กระทั่งตัวคุณเองที่อยู่ฝรั่งเศสนานๆ บางครั้งก็นึกคำศัพท์ไทยไม่ออกเวลาพูดคุยกับเพื่อนชาวไทยด้วยกัน ดังนั้น “การรู้ 2 ภาษา” บางครั้งจึงเป็นเพียงปรากฏการณ์ชั่วคราว กล่าวคือหากไม่มีโอกาสที่จะได้ใช้ภาษาที่ตนเองเคยใช้อย่างสม่ำเสมอแล้ว ความสามารถก็จะค่อยๆ เลือนไปทั้งในรุ่นตัวเองหรือในรุ่นลูก-หลาน อย่างเช่น พ่อแม่คนไทยที่อพยพมาตั้งถิ่นฐานในฝรั่งเศส เมื่อออกลูกมารุ่นแรก ลูกมักจะยังรู้ภาษาไทยและมักเป็นพวกที่ “รู้ 2 ภาษาอย่างสมดุลย์” แต่เมื่อลูกมีลูกหรือหลานรุ่นต่อไป ความสามารถนี้จะลดลง และบางครั้งจะหายไปตามสภาพแวดล้อมที่เขาใช้ชีวิตอยู่ ขึ้นอยู่กับลักษณะชุมชนไทยที่เขามีส่วนร่วม หรือการเข้าร่วมกับสังคมและวัฒนธรรมฝรั่งเศสโดยการแต่งงานกับคนฝรั่งเศสต่อ ในขณะที่นักวิจัยบางท่านกำหนดว่าเด็กจะมีความสามารถในการสื่อสารพื้นฐานของภาษาหนึ่งๆ ที่อายุ 3 ขวบ และทฤษฎี “ช่วงอายุวิกฤติ” (Critical period hypothesis) ซึ่งเป็นความเชื่อที่สั่งสมมานานกล่าวว่า ในเด็กเล็กจะเรียนรู้ภาษาที่ 2 ได้ง่ายและเร็วกว่าผู้ใหญ่ ดังนั้นจึงควรเรียนรู้ภาษาที่ 2 ก่อนช่วงวัยรุ่น แต่ปัจจุบันทฤษฎีนี้เริ่มเป็นที่ถกเถียงและมีคนไม่เชื่อ องค์ประกอบอื่นอาจมีผลต่อความแตกต่างระหว่างการเรียนรู้ของผู้ใหญ่และเด็ก การเรียนรู้ภาษาอย่างง่ายดายและเร็วของเด็กนั้น อาจเป็นเพราะสิ่งแวดล้อมทำให้เขามีโอกาสในการเรียนรู้อย่างเหมาะสมและบ่อยกว่าในผู้ใหญ่ ในขณะที่ผู้ใหญ่จะมีความได้เปรียบในการเรียนคำศัพท์ และโครงสร้างของประโยค ถึงแม้ว่าผู้ใหญ่จะไม่มีทางออกเสียงได้เหมือนเจ้าของภาษาที่แท้จริงเหมือนกับเด็ก แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 46 03:06:11 จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 03:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 การเรียนรู้ 2 ภาษา อาจเป็นรูปแบบเรียนรู้ในเวลาเดียวกัน (simultaneous bilingual acquisition) คือมีการใช้ทั้ง 2 ภาษากับเด็กตั้งแต่ยังเป็นทารก หรือรูปแบบเรียนรู้แบบตามลำดับหรือทีละภาษา (sequential biliangual acquisition) โดยใช้ภาษาใดภาษาหนึ่งก่อนเพื่อให้เด็กมีพื้นฐานที่เหมาะสมแล้วจึงเริ่มให้รู้ภาษาที่ 2 การเรียนรู้ 2 ภาษาในเวลาเดียวกัน (รูปแบบที่กล่าวต่อไปนี้เป็นวิธีที่ใช้ในเด็กที่ไม่มีปัญหาเกี่ยวกับการพูด) รูปแบบนี้ผู้เชี่ยวชาญเน้นความสำคัญของการแยกภาษาอย่างเด่นชัด เพื่อให้เด็กสามารถเรียนรู้ภาษาเหล่านั้นได้ง่ายขึ้น เมื่อเด็กต้องเรียน 2 ภาษาในเวลาเดียวกัน คุณพ่อ-คุณแม่จำเป็นต้องเลือกวิธีใดวิธีหนึ่ง เพื่อเป็นการขีดขอบเขตของแต่ละภาษาให้ลูกเห็นอย่างชัดเจน ตัวอย่างเช่น - หนึ่งคน หนึ่งภาษา (One Parent One Language, OPOL) วิธีการนี้เป็นวิธีการที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย เช่น กรณีพ่อและแม่พูดภาษาต่างกัน ควรพูดกับลูกด้วยภาษาของตนเอง หรือบางครอบครัวอยากให้ลูกรู้ภาษาที่ 3 หรือ 4 ในเวลาเดียวกันด้วย ก็สามารถทำได้ เช่น จ้างนักศึกษาอเมริกันมาช่วยเลี้ยง หรือให้คุณปู่-คุณย่าที่เป็นคนสเปนช่วยเลี้ยง - กรณีพ่อและแม่พูดภาษาเดียวกัน ก็พูดกับลูกที่บ้านด้วยภาษานั้นๆ แล้วลูกจะเรียนอีกภาษาที่โรงเรียนหรือเวลาเข้าสังคม (Minority Language at Home, MlaH) เช่น ถ้าทั้งพ่อแม่เป็นคนไทย (หรือคู่สมรสสามารถพูดไทยได้) ก็ใช้ภาษาไทยที่บ้าน เวลาลูกไปโรงเรียนก็ต้องใช้ภาษาฝรั่งเศส - ทั้งที่โรงเรียนและที่บ้านพูดภาษาเดียวกัน แต่ในสังคมพูดภาษาที่ 2 (one location, one language) กรณีนี้อาจจะไม่ค่อยพบบ่อยนักสำหรับครอบครัวไทยในฝรั่งเศส - หากทั้งพ่อและแม่พูดได้คล่องแคล่วทั้ง 2 ภาษา ก็สามารถพูดกับลูกได้ทั้ง 2 ภาษา โดยเลือกว่าจะใช้ภาษาใดตามแต่สถานการณ์หรือช่วงเวลา (one time of day, one laguage) เช่น ช่วงระหว่างวันพูดภาษาฝรั่งเศส ช่วงเย็นและเวลาอาหารค่ำที่โต๊ะอาหารใช้ภาษาไทย หรือการใช้วิธีสลับวัน วันละภาษา - พ่อ-แม่ที่พูดได้ทั้ง 2 ภาษาอาจเลือกภาษาที่จะใช้พูดกับลูกแบบสุ่ม กล่าวคือ พ่อ-แม่เปลี่ยนกลับไปกลับมาระหว่าง 2 ภาษาขึ้นอยู่กับหัวข้อที่พูดคุย กิจกรรมที่กำลังทำ หรือกลุ่มคนที่อยู่รอบตัว กรณีนี้มักพบในพ่อ-แม่ที่ไม่ได้ตัดสินใจอย่างละเอียดถี่ถ้วนว่าตนเองต้องการจะเลี้ยงลูกให้รู้ 2 ภาษาหรือไม่ ขบวนการเรียนรู้ 2 ภาษาในเวลาเดียวกันนั้นมีความคล้ายคลึงกับการพัฒนาในการเรียนภาษาเดียว ยกเว้นแต่ว่าเด็กที่รู้ 2 ภาษานั้นต้องทำงานเพิ่มขึ้นในการแยกระบบของ 2 ภาษานั้นออกจากกัน ตามปกติแล้วอายุเฉลี่ยที่เด็กสามารถจะพูดคำแรกได้นั้นอยู่ในช่วง 8-15 เดือน ซึ่งพบในทั้งเด็กที่เรียนรู้ภาษาเดียวและ 2 ภาษา ถึงแม้ว่าตามสถิติแล้วจะพบว่าเด็กที่รู้ 2 ภาษาอาจจะเริ่มพูดช้ากว่าเพียงเล็กน้อยเมื่อเทียบกับเด็กที่รู้ภาษาเดียว แต่ก็จะเริ่มพูดในช่วงอายุดังกล่าว จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 03:07:40 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขั้นตอนของการเรียนรู้ 2 ภาษาในเวลาเดียวกัน (ในที่นี้เน้นการพูด) ระยะที่ 1 – เด็กยังไม่มีการแยกระบบคำศัพท์ของภาษาทั้งสอง กล่าวคือ “คำ” จากภาษาทั้งสองจะปนกันในพจนานุกรมในสมองของเขา ถึงแม้ว่าพ่อและแม่จะพูดกับลูกด้วยภาษาเดียวของตนไม่ปนกันแต่ลูกอาจรับรู้ว่าเหมือนกัน และเมื่อต้องพูดออกมาก็อาจใช้คำที่ตนเรียนทั้ง 2 ภาษาไปพร้อมๆ กัน เช่น ลูกอาจบอกแม่ว่า “หิว-โอ” หรือ “ซ้วฟ-น้ำ” แทนที่จะพูดว่า “หิวน้ำ” หรือ “ซ้วฟ” นอกจากนี้อาจออกเสียงของคำผสมกัน เช่น เด็กที่เรียนภาษาอังกฤษและฝรั่งเศสพร้อมกันอาจพูดว่า “ตาตี” (tati) ซึ่งเป็นคำผสมของ “thank you” และ “merci” ทำให้พ่อแม่หรือนักการศึกษาก็จะเป็นกังวลเพราะเขาเชื่อว่าเด็กเกิดความสับสนและไม่สามารถแยก 2 ภาษาได้ งานวิจัยแสดงให้เห็นว่านี่ไม่เป็นความจริง เหตุผลหลักที่ทำให้เด็กต้องผสมภาษากันนั้น เป็นเพราะว่าเขามีคำศัพท์ที่ไม่เพียงพอในภาษาเดียวหรือทั้ง 2 ภาษาที่จะทำให้เขาแสดงออกเพียงภาษาใดภาษาหนึ่งเท่านั้น ดังนั้นเขาจึงต้องยืมคำศัพท์ระหว่างภาษาทั้งสอง เวลาที่ต้องการจะแสดงออกให้คนที่พูดด้วยเข้าใจ จริงๆ แล้วสถานการณ์นี้ เป็นวิธีการในการสื่อสารอย่างหนึ่งด้วยในพ่อหรือแม่ที่รู้และพูดทั้ง 2 ภาษาได้ เพราะบางครั้งพ่อแม่ก็จะพูดปนกันทั้ง 2 ภาษากับลูกเอง ยิ่งไปกว่านั้นงานวิจัยแสดงให้เห็นว่าคนที่พูด 2 ภาษาอย่างคล่องแคล่วนั้น กลับสามารถใช้ทั้ง 2 ภาษาปนกันโดยที่ไม่มีการแหกกฎไวยากรณ์ของภาษาทั้งสอง (พบได้บ่อยที่คำศัพท์บางคำของในแต่ละภาษาไม่สามารถหาคำแปลที่ตรงกันได้) ดังนั้นพ่อแม่จึงไม่ควรพยายามที่จะยับยั้งลูกจากการผสมภาษา เพราะเขาจะหยุดผสมภาษาเองตามธรรมชาติเมื่อเขาโตขึ้นและเรียนรู้ว่าควรจะพูดภาษาใดกับใคร ยกเว้นเสียแต่ว่าเขาโตขึ้นมาในสิ่งแวดล้อมที่ใช้แต่ภาษาแบบปนกันตลอดเวลา ระยะที่ 2 – เด็กเริ่มแยกระบบคำศัพท์ของ 2 ภาษาออกจากกันได้บ้างแต่ยังคงใช้หลักไวยากรณ์ปนกันอยู่ เด็กมักเลือกใช้ภาษาที่มีโครงสร้างไวยากรณ์ที่ง่ายกว่าในการพูด ระยะนี้อาจกินเวลา 1-2 ปี เมื่อถึงระยะนี้ คนที่เป็นพ่อแม่อาจกังวลกลัวว่าลูกจะสามารถเรียนรู้ 2 ภาษาหรือไม่ ยิ่งไปกว่านั้นพ่อแม่ก็มักจะต้องใช้ภาษาปนกันเวลาพูดกับลูกเพื่อให้ได้การสื่อสารที่เร็วและมีประสิทธิภาพ ดังนั้นความพยายามที่จะแบ่งแยกภาษาออกอย่างชัดเจนนั้นจึงเป็นสิ่งที่ยากและไม่เป็นธรรมชาติ (ถึงแม้จะเป็นไปได้) แต่ถ้าหากว่าสังคมส่วนใหญ่จะลูกพูดเพียงภาษาเดียวแล้ว พ่อแม่ก็คงไม่ต้องกังวลว่าเด็กจะใช้ภาษาปนกัน แต่ลักษณะนี้เด็กก็จะพัฒนาการเรียนรู้ไปเป็นแบบภาษาเดียว ดังนั้นคงสรุปได้ว่าพ่อแม่ไม่ควรกังวลหากลูกจะใช้ภาษาปนกัน ถ้าหากว่าคุณอยากให้ลูกรู้ 2 ภาษาเมื่อโตขึ้น ระยะที่ 3 – เด็กสามารถแยกแยะทั้ง 2 ภาษาได้ทั้งคำศัพท์และโครงสร้างของประโยค เด็กสร้างความสัมพันธ์ของภาษาโดยผูกกับคนที่พูดด้วยหรือสิ่งแวดล้อม เช่น ถ้าพูดกับพ่อต้องพูดฝรั่งเศส ถ้ากับแม่ก็ภาษาไทย หรือถ้าไปโรงเรียนต้องใช้แต่ภาษาฝรั่งเศส แต่พอแม่ไปรับเมื่อเห็นแม่ก็จะพูดภาษาไทยกับแม่ทันที สำหรับการเรียนรู้หลักไวยากรณ์ทั่วไปก็เหมือนในเด็กที่ต้องเรียนพูดแต่ภาษาฝรั่งเศสอย่างเดียว เช่น ต้องเรียนรู้ว่ามีการเปลี่ยนรูปของกิริยาเพื่อแสดงอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต และในภาษาไทยต้องเรียนรู้ว่าต้องใช้คำวิเศษณ์เติมที่หน้า ระหว่างหรือหลังประโยค เช่น ฉันกินข้าว เมื่อวานนี้ฉันกินข้าว หรือฉันจะกินข้าว เด็กจะสามารถเรียนรู้กฏและข้อยกเว้นของหลักไวยากรณ์ต่างๆ เมื่อเขามีความมั่นใจและมีความยืดหยุ่นในการใช้แต่ละภาษามากขึ้น เด็กที่มีโอกาสได้ใช้หรือได้ยินทั้ง 2 ภาษาอย่างสม่ำเสมอทั้งจากพ่อ-แม่ หรือคนเลี้ยง จะผ่านจุดสำคัญในการพัฒนาการของภาษาที่ไม่แตกต่าง และอยู่ในอายุช่วงโดยประมาณเดียวกันกับเด็กที่พูดภาษาเดียว สิ่งที่ควรจดจำคือมีความแตกต่างระหว่างเด็กอย่างมากในการเรียนรู้ภาษา เด็กบางคนอาจรู้คำศัพท์คำแรกและพูดได้เร็วกว่าเด็กคนอื่น ความล่าช้าของการเริ่มพูดคำแรกหรือการพูดเป็นประโยคได้นั้น ไม่ได้หมายความว่าจะต้องมีปัญหาหรือมีสิ่งผิดปกติ เด็กที่พูดช้านั้นเขาใช้เวลามากกว่าเด็กคนอื่นเท่านั้น ซึ่งสถานการณ์นี้มักพบในเด็กที่ต้องเรียน 2 ภาษา สิ่งที่สำคัญคือพ่อ-แม่จะต้องจัดสิ่งแวดล้อมเพื่อให้ลูกได้ยินหรือได้ใช้ทั้ง 2 ภาษาตลอดเวลา และต้องหลีกเลี่ยงการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมภาษาของเด็กอย่างทันทีทันใด ซึ่งอาจทำให้เกิดการขาดตอนของการพัฒนาการของภาษาและก่อให้เกิดความลำบากแก่เด็ก บางกรณีที่ผู้เชี่ยวชาญหรือแพทย์บางท่านแนะนำให้เลิกใช้ภาษาใดภาษาหนึ่งเวลาพูดกับเด็ก และภาษาที่ต้องเลิกใช้ก็มักเป็นภาษาที่ไม่ได้ถูกใช้บ่อยในสังคม เช่นภาษาไทยในสังคมฝรั่งเศส ด้วยเหตุผลคือ 1) มักเชื่อว่าการได้ยินมากกว่า 1 ภาษาจะทำให้เด็กสับสนและนำไปสู่ปัญหาการเรียนรู้ภาษาได้ 2) เชื่อกันว่าการเรียนรู้ภาษาหลักเพียงภาษาเดียวก่อน จะทำให้เด็กมีโอกาสเรียนรู้ได้มากกว่าโดยไม่ต้องมีการแข่งขันของอีกภาษาหนึ่ง อย่างไรก็ดี จนถึงปัจจุบันนี้ยังไม่มีหลักฐานใดๆ ทางวิทยาศาสตร์ที่แสดงให้เห็นว่าการได้ยินมากกว่า 1 ภาษาตั้งแต่วัยเด็กเล็กนั้นจะนำไปสู่ปัญหาความล่าช้าหรือความผิดปกติในการเรียนภาษาแต่อย่างใด นอกจากนี้ก็ยังไม่มีหลักฐานที่แสดงว่า หากเลิกใช้ภาษาหนึ่งแล้วจะทำให้เด็กสามารถเรียนรู้ภาษาเดียวเป็นหลักได้ดีขึ้น จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 03:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 6 การเรียนรู้ 2 ภาษาแบบตามลำดับ รูปแบบนี้เด็กจะเรียนรู้ภาษาที่ 2 เมื่อเขามีพื้นฐานที่ดีในภาษาที่ 1 แล้ว สถานการณ์นี้เกิดขึ้นบ่อยเช่น กรณีที่พ่อ-แม่ต้องย้ายถิ่นฐานมาอยู่ในฝรั่งเศส และลูกจะต้องมาเรียนภาษาฝรั่งเศสโดยที่ลูกสามารถพูดและเข้าใจภาษาไทยได้แล้ว หรือแม้กระทั่งเด็กที่เกิดในฝรั่งเศสแต่ถูกเลี้ยงดูเฉพาะในสิ่งแวดล้อมของภาษาเดียวเท่านั้น และเมื่อถึงวัยต้องเข้าโรงเรียนที่ 2-3 ขวบจึงเริ่มเรียนอีกภาษาหนึ่ง เช่น ลูกหลานคนจีนที่อยู่ในชุมชนจีนใหญ่ หรือในเด็กที่เกิดในฝรั่งเศสแต่พ่อแม่ไม่ได้พูดภาษาไทยด้วย แล้วต้องย้ายกลับไปใช้ชีวิตและเข้าโรงเรียนที่ประเทศไทย หรือกรณีที่ลูกถูกส่งไปเรียนภาษาไทยช่วงปิดเทอมใหญ่ที่เมืองไทย ขั้นตอนการเรียนรู้รูปแบบนี้มีความแตกต่างกันในเด็กแต่ละคน เป็นรูปแบบที่มีความซับซ้อนและมีขบวนการที่ยาวนานกว่าการเรียน 2 ภาษาไปพร้อมๆ กัน (ไม่จำเป็นต้องเกิดขึ้นตามลำดับหรือทุกขั้นตอน) แต่พอมีขั้นตอนที่พอสรุปได้คือ - ระยะการปฏิสัมพันธ์ เด็กส่วนใหญ่เรียนภาษาที่ 2 เพราะพยายามที่จะสร้างความสัมพันธ์ทางสังคม คือการเล่นกับเพื่อนที่อายุใกล้เคียงกัน เริ่มต้นเขาจะสื่อสารด้วยภาษาที่ไม่ต้องใช้การพูด จากนั้นเขาจะเรียนภาษาง่ายๆ จากคนอื่นในระหว่างที่เล่นด้วยกัน และพัฒนาจนสามารถพอที่จะสื่อสารกันได้ - ระยะการใช้ 2 ภาษาควบคู่กัน เกิดขึ้นในระยะแรกๆ เพราะเด็กจะพยายามสื่อสารทำให้ใช้หลักหรือคำศัพท์ของภาษาที่ 1 มาใช้กับภาษาที่ 2 เช่น ลูกอาจจะใช้ศัพท์ฝรั่งเศสแทรกในภาษาไทยที่พูดกับเพื่อน - ระยะเงียบ-ไม่พูดจา เด็กหลายคนเกิดอาการนี้เมื่อต้องอยู่ในสิ่งแวดล้อมของภาษาที่ 2 ระยะนี้อาจกินเวลาหลายเดือน ซึ่งก็อาจจะเป็นช่วงเวลาที่เด็กพยายามสร้างความเข้าใจต่อภาษาที่ตนเองไม่รู้จักนั่นเอง ระยะเวลาของการเงียบนี้ขึ้นอยู่กับวิธีการเรียนรู้และบุคลิกภาพของเด็กแต่ละคน เช่นเด็กบางคนมีบุคลิกภาพชอบสังเกตก็อาจจะเงียบนานกว่า ทำให้เริ่มพูดช้ากว่าเด็กที่ชอบเข้าสังคมและเล่นกับเพื่อน ซึ่งสิ่งนี้ก็พบเสมอในเด็กที่เรียนรู้เพียงภาษาเดียว บางครั้งการที่เด็กไม่ยอมพูด บางครั้งเป็นเพราะเด็กไม่ได้มีโอกาสในการได้ยินภาษาอย่างเพียงพอ ที่จะทำให้เขาได้เรียนรู้กฏเกณฑ์ของภาษานั้น ซึ่งบ่อยครั้งที่เด็กไม่จำเป็นต้องพูด เพราะว่าพ่อแม่ตอบสนองต่อลูกเมื่อลูกใช้ภาษาท่าทางโดยการชี้แทนการพูด - ระยะการเปลี่ยนกลับไปกลับมา เป็นขบวนการปกติของการเปลี่ยนกลับไป-มาระหว่าง 2 ภาษาภายในประโยคเดียวกัน จริงๆ แล้วเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นบ่อยหากเด็กได้ยินผู้ใหญ่หรือผู้เป็นพ่อ-แม่พูด 2 ภาษาปะปนกัน - ระยะการลืมภาษา ระยะนี้จะเกิดขึ้นหากภาษาที่ 1 ต้องถูกแทนที่ด้วยภาษาที่ 2 แบบทันทีทันใด พบบ่อย เช่น ในเด็กที่คุณพ่อ-คุณแม่พาไปอยู่กับคุณปู่คุณย่าชาวฝรั่งเศส ทำให้ระหว่างนั้นไม่มีการใช้ภาษาไทยเลย จะทำให้เด็กลืมภาษาไทยและพูดกับแม่เป็นภาษาฝรั่งเศส หรือช่วงที่เด็กกลับเมืองไทยโดยที่คุณพ่อชาวฝรั่งเศสไม่ได้ตามไปด้วย เด็กก็ไม่มีโอกาสได้ใช้ภาษาฝรั่งเศสเลย พอกลับมาถึงก็จะพูดกับคุณพ่อชาวฝรั่งเศสเป็นภาษาไทย แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 46 06:15:18 จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 03:09:42 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ข้อพิจารณาสำหรับคุณพ่อ คุณแม่ การเรียนรู้ภาษาในช่วง 10 ปีแรกของชีวิตเป็นพื้นฐานที่สำคัญต่อความสำเร็จทางด้านการเรียนและทักษะทางสังคม คงเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกรายละเอียดทั้งหมดที่พ่อแม่ควรพิจารณา เมื่อเด็กอยู่ในสถานการณ์ที่เขาควรจะต้องเรียนรู้มากกว่า 1 ภาษา ในฐานะที่คุณเป็นผู้ตัดสินใจเลือกทางเดินให้แก่ชีวิตของลูกตัวเอง มีหลายสิ่งที่ควรพิจารณาดังนี้ แรงจูงใจของพ่อ-แม่ นับว่าต้องใช้ความพยายามและความตั้งใจอย่างมากในการเลี้ยงลูกให้รู้ 2 ภาษา พ่อ-แม่ควรต้องมีเหตุผลที่ชัดเจนว่าทำไมตนจึงอยากให้ลูกเรียนรู้ทั้ง 2 ภาษา เช่น ตัวคุณเองพูด 2 ภาษาได้จึงอยากให้ลูกพูดได้เช่นกัน หรือคุณต้องการให้ลูกสามารถสื่อสารกับครอบครัวซึ่งอยู่เมืองไทยได้ หรือคุณคิดว่าการให้ลูกรู้ 2 ภาษาเป็นการรักษามรดกทางวัฒนธรรมที่จำเป็นต้องถ่ายทอดจากรุ่นหนึ่งสู่อีกรุ่นหนึ่ง หรือคุณมีแผนการจะต้องย้ายไปอยู่ต่างประเทศจึงต้องการให้ลูกเรียนรู้ภาษาของประเทศนั้นๆก่อน นอกจากนี้คุณควรต้องพิจารณาถึงระดับของการรู้ทั้ง 2 ภาษาด้วย เช่นคุณอาจคาดหวังว่าลูกจะต้องพูด อ่านออก เขียนได้ทั้ง 2 ภาษา หรือพูดได้ในภาษาหนึ่ง และเข้าใจแต่พูดไม่ได้ในอีกภาษาหนึ่ง และถ้าคุณพิจารณาเลือกวิธีการ “หนึ่งคน หนึ่งภาษา” แล้ว ทั้งพ่อและแม่ก็จำเป็นต้องมีการพูดคุยกับลูกด้วยภาษาของตนอย่างจริงจัง เรื่องนี้มีความสำคัญมากโดยเฉพาะหากภาษานั้นๆ ไม่ได้เป็นที่ใช้กันแพร่หลายในสังคม เช่นชนชาติที่รู้ภาษาไทยมีเพียงแค่คนไทยเท่านั้น (และคนลาวเพราะเป็นภาษาที่มีความใกล้เคียงกันมาก) ดังนั้นหากคุณแม่คนไทยไม่ค่อยพูดกับลูกเป็นภาษาไทยแล้ว หรือไม่ค่อยได้มีเวลาให้กับลูกเช่นกรณีที่คุณแม่ต้องทำงานนอกบ้าน และไม่ค่อยได้พาลูกเข้ากลุ่มสังคมคนไทยด้วยกันแล้ว โอกาสที่ลูกจะได้เรียนภาษาไทยก็ยิ่งน้อยขึ้นไปอีก หากลูกไม่ประสบความสำเร็จในการรู้หรือพูดภาษาไทยคุณก็คงไม่ต้องสงสัยอะไร การให้กำลังใจ เด็กไม่ได้เรียนรู้โดยเพียงแต่ “เก็บตก” ภาษา แต่เขาต้องการความรัก การสนับสนุนและการให้กำลังใจอย่างมากในการพัฒนาทั้ง 2 ภาษาให้ได้อย่างดี หากเด็กต้องเรียนรู้ภายใต้สิ่งแวดล้อมที่เคร่งเครียดก็อาจนำไปสู่ปัญหาการพัฒนาการด้านภาษาได้ ซึ่งสิ่งนี้ก็เกิดขึ้นได้ในเด็กที่ต้องเรียนเพียงแค่ภาษาเดียว จงให้กำลังใจเขาในการใช้แต่ภาษาไทยตลอดบทสนทนากับคุณ เช่น หลีกเลี่ยงให้เขาพูดภาษาฝรั่งเศสกับคุณ โดยการขอให้เขาพูดซ้ำสิ่งที่เขาพูดเป็นภาษาฝรั่งเศสเป็นภาษาไทย หรือคุณช่วยเขาสร้างประโยคภาษาไทยในสิ่งที่เขาอยากพูดหรือพูดเป็นภาษาฝรั่งเศส หรือบอกคำศัพท์ไทยที่เขาไม่รู้เพื่อให้เขาสามารถสร้างทั้งประโยคเป็นภาษาไทยได้ จงอย่าใช้ “การใช้ภาษา” เป็นประเด็นหลักที่จะใช้ในการลงโทษลูก และอย่าทำโทษหรือว่ากล่าวเด็กในการที่เขาจะใช้ภาษาใด หรือไม่ใช้ภาษาใด จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 03:10:28 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ทัศนคติของพ่อ-แม่ต่อวัฒนธรรมไทย/ฝรั่งเศส พ่อ-แม่ที่ตั้งใจจะสืบสานรักษาภาษาแม่เอาไว้ โดยการสงวนภาษาไทยให้เป็นภาษาหลักสำหรับใช้สื่อสารที่บ้าน (กรณีพ่อ-แม่พูดภาษาไทยได้ทั้งคู่) เช่น พ่อ-แม่คนไทยหลายท่าน มีความผูกพันอย่างมากต่อวัฒนธรรมของบ้านเกิดเมืองนอน และหากไม่ได้พูดภาษาไทยแล้วทำให้รู้สึกสูญเสียความเป็นตัวตน หรือความสำนึกในความเป็นคนไทย ก็จะถ่ายทอดความรู้สึกนี้ไปสู่ลูกด้วยการพยายามใช้ภาษาไทยกับลูก ลูกก็จะเรียนรู้ทั้งภาษาและวัฒนธรรมไทยไปโดยไม่รู้ตัว นอกจากการใช้ภาษาไทยเป็นการสานต่อวัฒนธรรมแล้วยังมีส่วนสำคัญในการพัฒนาความเป็นตัวตนของเด็ก ช่วยให้เขามีความรู้สึกเป็นหนึ่งและมีความสัมพันธ์กับครอบครัวของเขาที่ประเทศไทย ในขณะที่มีพ่อ-แม่อีกหลายท่าน ที่มีความรู้สึกดีต่อการรับเอาวัฒนธรรมฝรั่งเศสได้โดยง่าย และต้องการให้ลูกสามารถเข้าสังคมของฝรั่งเศสได้อย่างรวดเร็ว ก็อยากให้ลูกได้มีโอกาสใช้ภาษาฝรั่งเศสให้มากที่สุด แล้วในที่สุดลูกก็ไม่ใช้หรืออาจลืมภาษาไทย ปัญหาจะเกิดขึ้นหากพ่อ-แม่มีความรู้สึกอับอายต่อวัฒนธรรมของตนเอง หรือรู้สึกไม่มั่นใจในการรับเอาวัฒนธรรมใหม่ ผู้เป็นลูกอาจจะมีความลำบากในการเรียนทั้ง 2 ภาษา เพราะตัวพ่อ-แม่อาจจะพูดทั้ง 2 ภาษากับลูกอย่างปะปนกันโดยไม่มีรูปแบบ ทัศนคติของสังคมต่อภาษา การพยายามรักษาภาษาที่มีคุณค่าน้อยกว่าเพราะมีคนพูดน้อยกว่า เช่น ภาษาไทย มีความยากมากกว่าการรักษาภาษาที่ทั่วโลกใช้อย่างแพร่หลายไม่ว่าจะเป็นภาษาอังกฤษ ภาษาฝรั่งเศส ภาษาสเปน หรือภาษาอาหรับ ตัวพ่อ-แม่ ญาติ พี่น้อง ทางฝ่ายฝรั่งเศสอาจไม่เห็นความสำคัญของการให้เด็กเรียนภาษาไทย เพราะเห็นว่าไม่เป็นประโยชน์ต่อไปในอนาคตเมื่อเทียบกับภาษาอื่น เช่น บางคนคิดว่าเด็กคงไม่มีทางกลับไปทำงานในประเทศไทยแน่นอน หรือว่าการรู้ภาษาไทยไม่ได้ช่วยให้เขาหางานได้ง่ายขึ้นเพราะส่วนใหญ่ต้องใช้ภาษาอังกฤษ อาจคิดว่าการเรียนภาษาไทย (ถ้ายิ่งต้องเรียนเขียนและอ่านด้วย) เป็นการเสียเวลา แทนที่จะใช้เวลาเพื่อเรียนรู้วิชาอื่นที่จำเป็นต่อการสอบ ถ้าพบปัญหานี้มีเพียงวิธีการเดียวคือ การอธิบายให้เข้าใจ เช่นเด็กสามารถจะพูดคุยกับญาติที่เมืองไทยได้ แนะนำเด็กให้รู้จัก และเล่นกับครอบครัวไทย-ฝรั่งเศสอื่นๆได้ หรือจะได้อ่านหนังสือไทยได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจะได้อรรถรสที่แท้จริง มากกว่าการอ่านหนังสือที่แปลจากภาษาไทยไปเป็นภาษาอังกฤษหรือฝรั่งเศส จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 03:11:12 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ความเชี่ยวชาญในภาษาทั้งสองของพ่อ-แม่ พ่อ-แม่ควรมีความรู้สึกเป็นธรรมชาติในภาษาที่ตัวเองใช้พูดกับลูก ต้องแน่ใจว่าลูกได้ยินทั้ง 2 ภาษา (หรือมากกว่า) อย่างสม่ำเสมอและบ่อยในสถานการณ์ที่หลากหลาย เช่น พยายามให้เด็กได้พูดคุยกับคนไทยหลายๆ คน สร้างโอกาสให้แก่ลูกของคุณให้ได้ใช้ภาษาทั้งหมดที่เขาได้ยิน เด็กก็จะเรียนรู้วิธีการแสดงออกหรือการพูดได้หลากหลาย และได้ยินคำศัพท์ใหม่ๆ เพิ่มขึ้น คุณแม่ทั่วไปมักพูดกับลูกด้วยศัพท์ง่ายๆ ซ้ำๆ ในชีวิตประจำวัน ลูกก็ไม่ได้เรียนคำศัพท์ใหม่ นอกจากนี้เด็กเรียนรู้คำศัพท์จากคนที่ได้พูดคุยด้วยแตกต่างกันไม่ว่าจะเป็นคนไทยหรือคนฝรั่งเศส ถ้าเด็กพูดกับคนฝรั่งเศสบ่อยกว่า เด็กก็จะรู้คำศัพท์ที่ใช้อธิบายสิ่งของเป็นภาษาฝรั่งเศสมากกว่าคำศัพท์ไทย ทำให้เด็กมีแนวโน้มในการเรียกชื่อของนั้นๆ เป็นภาษาฝรั่งเศส โดยทั่วไปแล้วความสามารถของเด็กที่ต้องเรียน 2 ภาษาขึ้นอยู่กับปริมาณเวลาที่เขาได้มีโอกาสได้ใช้ในแต่ละภาษานั่นเอง ดังนั้นจึงมีความสำคัญอย่างมากที่พ่อหรือแม่คนไทย ต้องพูดกับลูกเป็นภาษาไทย เพื่อให้ลูกได้มีโอกาสได้ใช้ภาษาไทยให้มากที่สุด เพราะในชีวิตประจำวันของเขาที่โรงเรียนซึ่งเป็นที่ๆ เขาใช้เวลาส่วนใหญ่เป็นแต่สิ่งแวดล้อมที่ใช้ภาษาฝรั่งเศส คุณควรพูดกับลูกๆ ของคุณทุกคน (กรณีมีหลายคน) ในแบบเดียวกัน ไม่ใช่ว่าใช้ภาษาหนึ่งกับลูกคนโตและอีกภาษากับคนเล็ก การเรียนรู้ภาษามีความสัมพันธ์กับสถานการณ์ทางอารมณ์ และถ้าคุณพูดกับลูกๆ ด้วยภาษาที่ต่างกันแล้ว ลูกของคุณบางคนอาจจะรู้สึกแปลกแยกซึ่งอาจมีผลเสียต่อการพัฒนาพฤติกรรมของเขาได้ กรณีที่พ่อแม่มักต้องการให้ลูกมีความสามารถในการอ่านและเขียนได้ด้วยทั้ง 2 ภาษา นอกเหนือไปจากการพูด แต่ส่วนใหญ่แล้วเด็กจะเรียนอ่าน-เขียนเฉพาะภาษาฝรั่งเศสที่โรงเรียน ความที่ตัวอักษรไทยมีความแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับภาษาฝรั่งเศส พ่อแม่อาจพิจารณาสอนพิเศษ (สอนเองหรือจ้างครูสอน) ช่วงเย็นหรือวันเสาร์-อาทิตย์ หรือจัดหาอุปกรณ์ หนังสือ เทป ต่างๆ จากประเทศไทยเพื่อให้เด็กได้เรียนรู้ด้วยตนเอง การอ่านหนังสือเป็นวิธีที่สุดในการช่วยให้เขารู้คำศัพท์ใหม่ ไม่ว่าจะเป็นภาษาใดก็แล้วแต่ ไม่เพียงแต่สนับสนุนในการเรียนรู้ภาษาของเขาเท่านั้น แต่ยังช่วยให้เกิดการสร้างสัมพันธภาพระหว่างเด็กและพ่อแม่อีกด้วย นอกจากนั้นยังเป็นการสอนเด็กโดยอ้อม เกี่ยวกับเรื่องวัฒนธรรมของประเทศที่พูดภาษานั้น ซึ่งเขามีโอกาสน้อยที่จะพบเห็นในสิ่งแวดล้อมที่เขาอยู่ในปัจจุบัน จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 03:12:03 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มักเชื่อกันโดยทั่วไปว่าเป็นการง่ายสำหรับเด็ก ที่จะเรียนภาษาใหม่โดยที่ไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลย อย่างไรก็ตามการเรียนรู้ภาษา ถึงแม้จะเป็นเพียงแค่ภาษาเดียวก็เป็นขบวนการที่ใช้เวลาอย่างต่อเนื่องหลายปี ภาษาเป็นสิ่งที่มีความซับซ้อน การเรียนรู้ความสลับซับซ้อนของภาษานั้นๆ จำเป็นต้องใช้ประสบการณ์ชีวิตอย่างมาก อาจจะไม่ได้ใช้เวลานานในการเรียนรู้ที่จะพูดหรือสร้างประโยคง่ายๆ (ถึงแม้ว่าในเด็กที่เรียนรู้เพียงภาษาเดียวต้องใช้เวลาถึง 3 ปีก่อนที่จะสามารถพูดและสื่อสารให้ผู้อื่นที่ไม่ใช่พ่อแม่หรือคนเลี้ยงให้เข้าใจได้) แต่ต้องใช้เวลานานมากกว่าที่จะสามารถพัฒนาทักษะในการพูดภาษาที่เป็นทางการ สิ่งแวดล้อมมีบทบาทสำคัญต่อการเรียนรู้ที่จะพูด เด็กเรียนที่จะพูดต่อเมื่อเขาได้ยินผู้อื่นพูดกับเขาในสถานการณ์ที่แตกต่างกัน การพัฒนาภาษาในช่วงแรกขึ้นอยู่กับความรู้ของคำศัพท์ ยิ่งเด็กรู้คำศัพท์มากเท่าไรเขาก็จะเรียนรู้ที่จะพูดได้ดีขึ้นมากเท่านั้น ซึ่งจะช่วยให้เขามีโอกาสในการเรียนรู้ดียิ่งขึ้นในอนาคต อ้างอิงจาก Marsha Rosenberg (1996) Raising bilingual children: http://iteslj.org/Articles/Rosenberg-Bilingual.html Claire Watson (1995) Helping families from other cultures decide on how to talk to their child with language delays.: http://hanen.velocet.ca/wigwag_winter95.shtml Fred Genesee: Bilingual acquisition. http://www.earlychildhood.com/Articles Annick De Houwer (1999) Two or more languages in early childhood: some general points and practical recommendations. http://www.cal.org/ERICCLL/digest/earlychild.html Nadine Lichtenberger:Raising bilingual kids in german and english (1 and 2). An online supplement to The German Way by Hyde Flippo Passport Books (a division of NTC/Contemporary Publishing) ISBN 0-8442-2513-4 จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 03:12:56 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณพธูไทย คะ (หวังว่าคงไม่มาแทรกนะคะ) ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ สำหรับบทความนี้  มีประโยชน์ มากมายมหาศาล สำหรับ ครอบครัว เอื้อย และ เพื่อนๆ หลายคนในห้องนี้ แน่ๆ ค่ะ เป็นบทความ ที่อธิบาย สิ่งที่อยากรู้มานาน ได้ชัดเจน มากๆ ค่ะ รีบเซฟ เก็บไว้เลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 ธ.ค. 46 04:36:25 จากคุณ : *พิณ* - [ 12 ธ.ค. 46 03:15:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อันนี้แม่ลูกแฝดเค้า โพสต์ไว้ให้นานแล้ว แต่ยังเก็บไว้อยู่ เพราะชอบมาก ลองอ่านดูเป็น ref. อีกอันนะคะ http://www.cal.org/ericcll/faqs/rgos/bilingual_children.html จากคุณ : บอสตัน - [ 12 ธ.ค. 46 03:30:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณค่ะคุณพธู คุณพิณ เราจะเริ้มตั้งใจพูดไทยกับลูกให้มากๆๆๆๆๆ แล้วก็ต้องหาอ่านเพิ่มเติมพร้อมๆกับถามเพื่อนๆห้องนี้ด้วยค่ะ หลังจากส่งข้อความนี้แล้วจะไปเปิดเวบอ่านอีกที ให้คุณพ่อบ้านอ่านด้วย เชื่อในประสบการณ์ของคุณแม่บ้านห้องนี้มากค่ะ ฮ่า ฮ่า บางทีแม่เราที่เมืองไทยสงสัยว่าบางอย่างทำไมนังลูกสาวมันรู้ฟ่ะ เหอ เหอ พยายามชวนแม่ให้เปิดเวบนี้อยู่เหมือนกันค่ะ หากแม่ไม่ติดทีวีที่เมืองไทยมากกว่า วันนี้ ที่เบอมิ่งแฺฮม หนาวค่ะ ฝนก็ตก หมอกก็หนา คิดถึงเมืองไทยจัง จากคุณ : pano (pano) - [ 12 ธ.ค. 46 03:31:38 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านแล้ว คิดอะไรได้อีกหลายอย่างเลยค่ะ ขอบคุณคุณพธูไทย กับเจ้าของกระทู้มากๆ เลยนะคะ ที่ตั้งกระทู้เรื่องมีประโยชน์แบบนี้ ให้ได้อ่านกัน ^^ จากคุณ : ปอ (pornarak) - [ 12 ธ.ค. 46 03:33:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าพรุ่งนี้มีเวลา จะนำอีกบทความหนึ่งเขียนโดยประสบการณ์ตรงจากรุ่นพี่ที่รู้จัก มาลงให้นะคะ น่าอ่านมากๆ เลยค่ะ อยากจะเอาแบ่งปันกัน หากคุณแม่ๆ สนใจกัน ตอนนี้ลูกสาวของเขาอายุ 8 ขวบ พูดไทยได้ชัดเจนมาก ไหว้สวย กิริยามารยาท อ่อนช้อย งดงาม ใครเห็นก็ทึ่ง ชื่นชม ค่ะ วันนี้แค่นี้ก่อนนะคะ กำลังทำงานอยู่ค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 04:19:13 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณเจ้าของกระทู้คะ เป็นเรื่องที่ได้ประโยชน์มากทีเดียว เฉพาะรวมกับบทความ ของคุณพธูไทย และความคิดเห็นของคุณเอื้อย ส่วนตัวเองได้เห็นแจ้งเร็วที่สุดเพราะเพิ่งย้ายมาอยู่ที่ฮอลแลนด์ ได้เพียง สองเดือนเศษ ลูกสาว อายุ 6ปี รู้เพียงภาษาไทย เป็นหลัก หลังจากไป รร local ได้ 2 เดือน ขณะนี้ สามารถใช้ภาษาดัชท์สื่อสารกับเพื่อนและครูได้ กว่า 40 % แล้ว แรกๆตัวดิฉันเองก็กลัวลูกจะมีปัญหาเรื่องปรับตัว เลยใช้ภาษาอังกฤษ ผสม คำศัพท์ดัชท์ แต่เปลี่ยนมาใช้ภาษาไทยล้วนๆ แล้ว และคงใช้ตลอด (กลายเป็นตอนนี้ลูกตอบเป็นไทยปนดัชท์) ยังพยายามให้เค้าเขียน คำต่างๆที่เคยเรียนด้วย กลัวเค้าลืม ภาษาไทยเรียนยากนะคะ โดยเฉพาะตัวหนังสือ จากคุณ : miss_ginger(ยิ้มแป้น) - [ 12 ธ.ค. 46 04:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอบคุณ คุณพธูไทยมากๆ เช่นกันค่ะ " เป็นบทความ ที่อธิบาย สิ่งที่อยากรู้มานาน ได้ชัดเจน มากๆ ค่ะ " ขอลอกคำพูดพี่เอื้อยมาเลยนะคะ (แต่ที่จริงตัวเองก็ไม่นานหรอกค่ะ พึ่งมาเป็นตอนมีลูกนี่เอง) กะว่ารออ่านไปเรื่อยๆ เผื่อจะมีใครมาตั้งกระทู้ถาม (แบบลูกยังหัดคลานเลยเฉยๆ อยู่) ตอนนี้ที่บ้านอยากจะสอนให้ได้อีกภาษา นอกจากภ.ไทยกับอังกฤษคือ ภ.จีน ยังต้องเลือกอีกว่าเอาจีนแมนดาริน หรือจีนแต้จิ๋วอีก ถ้า 3 ภาษาจะทำให้เด็กสับสนหรือยากเกินไปหรือป่าวคะ ตามที่พูดๆ กับแฟนคือ ภาษาไทยก็แม่ ภาษาอังกฤษก็คงจะพ่อด้วย แล้วก็ที่โรงเรียนด้วย ส่วนภาษาจีนก็กับพ่อ และครอบครัวฝ่ายปู่ย่า จากใจจริง อยากให้เริ่ม 3 ภาษาตอนเล็กๆ และอยากเพิ่มภาษาที่4 (สเปน) ตอนโต กลัวลูกรับไม่ไหว จากคุณ : Kitty_PoPo - [ 12 ธ.ค. 46 07:14:41 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คิตตี้ คะ จากที่เห็นๆ มานะคะ กรณีคิตตี้ แม่พูดไทย พ่อจีน (หรืออังกฤษ แล้วแต่ จะเห็นว่าภาษาไหนสำคัญ)เอาแค่ สองภาษาก่อน แล้ว พอประมาณ สามขวบ ก็ค่อยๆ เริ่มภาษาที่ สาม ที่ สี่ โดยมาก มักจะไม่มีปัญหานะคะ ลูกชาย ตอนนี้ 6 ขวบ เรียนภาษาสเปน ที่ รร ทุกวันค่ะ วันละ 1 ชั่วโมง (บังคับ) เริ่มพูดได้ เขียน อ่านได้ ไปพร้อมๆ กับ ภาษาอังกฤษ ที่ รร เลยค่ะ (รร เป็น อเมริกัน) สงสาร เค้าเหมือนกันนะ บางวันกลับบ้านมา คุณชาย ออสการ์ บ่น ว่า I worked too hard at school. My brain hurts!!! จากคุณ : *พิณ* - [ 12 ธ.ค. 46 07:58:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากๆ ค่ะ เจ้าของกระทู้ และคุณพธูไทย ที่นำบทความมาแบ่งปันกัน เพราะเรื่องนี้ดิฉันก็อยากรู้เหมือนกันค่ะ ถ้ามีลูกแล้ว จะให้เค้าพูดสองภาษาดีมั้ย แล้วบทความนี้ก็ชัดเจน และมีประโยชน์มากค่ะ จากคุณ : jan_tanoshii - [ 12 ธ.ค. 46 08:41:35 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ปกติทู้ยาวๆอย่างนี้ จะไม่อ่าน แต่นี่นั่งอ่านทุกตัวอักษร น่าสนใจมากๆๆๆๆ เซฟไว้ด้วย ขอบคุณคุณพธูไทยที่อุตส่าห์เอามาแปะ จากคุณ : Overseas - [ 12 ธ.ค. 46 08:48:32 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาขอบคุณไว้ก่อนค่ะ ยังอ่่านไม่จบเลย เดี๋ยวย้อนขึ้นไปอ่านใหม่ พูดกับลูกสาวด้วยภาษาไทยล้วนๆ เหมือนกันค่ะ บางที อยู่กันสามคน พ่อ แม่ ลูก ลองใช้ภาษาญี่ปุ่นดูบ้าง รู้สึกเขินตัวเองว่า ทำไมเรา ใช้ภาษาต่างชาติกับคนไทยด้วยกันล่ะ แล้วลูกก็ไม่เคยตอบแม่ด้วย ภาษาญี่ปุ่นเลย หันมาข้างแม่ ตอบไทย หันไปข้างพ่อ ตอบญี่ปุ่นค่ะ แต่เค้าจะเรียงคำในประโยคผิดบ้างบางครั้ง จะเรียงเป็นแบบญี่ปุ่น เช่น โซ่ของขนม หมายถึง ขนมของลูกโซ่ อันนี้ แม่จะพูดแก้ใหม่ให้ทันที จากคุณ : วดี - [ 12 ธ.ค. 46 09:37:22 ]

ความคิดเห็นที่ 22 กระทู้นี้มีประโยชน์มากเลยค่ะ ขอบคุณ คุณพธูไทยมากๆด้วยนะคะสําหรับบทความ ชอบคํานี้ของคุณพรูไทยมากๆด้วยค่ะ "เพราะเป็นของขวัญล้ำค่าที่ประเมินค่ามิได้ ที่เราจะให้แก่ลูกค่ะ"ตรงใจจริงๆ จากคุณ : นู๋โนริ - [ 12 ธ.ค. 46 11:08:10 ]

ความคิดเห็นที่ 23 กะจะพิมพ์มาค่อยๆนั่งอ่านค่ะ ขอบคุณค่ะคุณพธูไทย ตอนนี้ก็พูดไทยปนอังกฤษ แถมต่อไปลูกเข้ารร.ก็ต้อเรียนจีนกลางด้วย จากคุณ : pop (sivalee) - [ 12 ธ.ค. 46 12:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ว้าว ว้าว พี่ธูของเราเนี๊ยะ เยี่ยมยอดจริง ๆ วิชาการก็ได้ ไร้สาระก็ดี ฮิๆ ขอบคุณน่ะค่ะ ต้องรีบ Save เก็บไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยมาอ่านใหม่ ต้องรีบกลับไปทำงานก่อนค่ะ จากคุณ : koy_dolrudee - [ 12 ธ.ค. 46 12:27:45 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณแม่พูดภาษาไทยกับลูกดีกว่าคะ เวลาลูกโตขึ้นได้หลายภาษาได้เปรียบนะคะ ได้อ่านมาว่า ก่อน 5 ขวบสมองเด็กจะรับรู้และ เรียนรู้ได้ดี ด้านภาษารับได้มากกว่า 4 ภาษานะคะ แล้วจะแยกแยะได้ว่า คนๆ นี้ต้องพูดด้วยภาษานี้ โดยไม่ต้องหยุดคิด อิชั้นพูดไทยกับลูกตลอดคะ อิอิอิ เวลาลูกพูดเยอรมันดัวย ไม่ฟังคะ เจ้าตัวเล็กหงุดหงิดทุกที เดี๋ยวนี้ เขา 9 ขวบแล้วคะ ได้สามภาษา คุณแม่ก็เป็นปลื้ม เวลาได้ยินลูกพูด แม่คะ แม่ขาหนูรักแม่นะ โอ้ย ชื่นจายยยยยยย จากคุณ : มินตรา มารศรี - [ 12 ธ.ค. 46 17:04:18 A:62.203.146.77 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 ต้องขอบคุณเจ้าของกระทู้และคุณพธูอย่างแรงนะคะ ขอบอกว่าบัวได้ประโยชน์จากบทความนี้อย่างมาก เพราะตอนี้ลูกสาว 9เดือนแล้วกำลังจ้อแจ้เลยคะ ส่วนที่บ้านนะคะพูด 3 ภาษา บัวพูดไทยบ้างอังกฤษบ้างกับลูก แต่พูดกับสามีภาษาอังกฤษล้วนๆ แต่สามีเป็นเยอรมันเค้าก็พูดเยอรมันกับอังกฤษกับลูก แต่แม่สามีพูดภาษาเยอรมันอย่างเดียว และบัวยังพูดภาษาเยอรมันไม่ได้ อย่างนี้ลูกจะสับสนไหมคะ จากคุณ : บัวชมพู - [ 12 ธ.ค. 46 17:07:39 A:172.178.226.140 X: ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุณบัวคะ คิดว่าเด็กไม่สับสนค่ะ ตอนนี้แกคงกำลังเรียบเรียงในสมองน้อยๆ ที่เปี่ยมไปด้วยคุณภาพค่ะ แล้วแกจะแยกแยะเองว่าแกจะพูดภาษาอะไรกับใคร อิชั้นพูดไทยกะลูกทั้งสองประมาณเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์โดยรอบตัวแกทุกคนใช้ภาษาญี่ปุ่น และตอนนี้แกไปเรียนภาษาอังกฤษที่โรงเรียนสอนภาษา ไม่มีปัญหาเลยค่ะ เด็กเข้าใจที่จะใช้ภาษาอะไรกับใคร ตอนนี้ถ้าแกจะนินทาคนญี่ปุ่นแกจะใช้ภาษาไทยพูดกัน เวลาไปไทยจะนินทาคนไทยก็ใช้ภาษาญี่ปุ่นค่ะ จากคุณ : ปู ณ เจแปน (poutai) - [ 12 ธ.ค. 46 18:56:04 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณนะคะคุณพธูฯ อ่านแล้วเข้าใจและมั่นใจขึ้นมากว่าจะสอนลูกยังไง (ถึงแม้ลูกยังตัวติ้ดเดียวอยู่ในท้องก็ตาม ฮ่าฮ่า) แต่กะว่าเวลาลูกออกมาแล้วเราจะพูดไทยกับลูกแม้เค้ายังตอบกลับไม่ได้ อย่างน้อยให้เค้าเข้าใจภาษาไทยก็ยังดี ขอบคุณสำหรับบทความนะคะ จากคุณ : มิมิมิมิมิ - [ 12 ธ.ค. 46 22:50:08 ]

ความคิดเห็นที่ 29 พยายามพูดภาษาไทยกับลูก ลูกโตขึ้นแม้อ่านภาษาไทยไม่ได้ พูดได้ ก็มีประโยชน์ พูดได้หลายภาษา ดีกว่าเด็กพูดได้ภาษาเดียว จากคุณ : บอนเนอร์ - [ 12 ธ.ค. 46 22:58:13 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เพิ่งกลับมาจากที่ทำงาน และต้องรีบเก็บของไปขึ้นเครื่องกลับเมืองไทย หากมีเวลามาเปิดดูที่กระทู้นี้อีกใน 2-3 วัน จะนำบทความที่พูดถึงไว้ มาให้ได้อ่านกันอีกค่ะ นั่นน่าอ่านมาก พี่คนที่พูดถึง เขาน่ารักมากด้วยค่ะ แค่นี้ก่อน ต้องไปสนามบินแล้วค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ธ.ค. 46 23:14:12 ]

ความคิดเห็นที่ 31 กระทู้นี้ มีประโยชน์มากค่ะ ถึงแม้ตัวเองจะยังไม่มีลูก แต่ก็คิดว่าได้ประโยชน์ จากการอ่านมาก.. เซฟเอาไว้ด้วยค่ะ..อิอิ..ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆ มาแบ่งปันกัน.. จากคุณ : P@und - [ 12 ธ.ค. 46 23:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มีประโยชน์มากๆเลยค่ะขอเซฟไว้อ่านตอนมีลูกด้วยคน อยากให้ลูกพูดภาษาไทยกับแม่ ตั้งใจว่าจะหัดให้อ่านเขียนภาษาไทยด้วย จากคุณ : ตะเกงจี - [ 13 ธ.ค. 46 03:10:47 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาขอบคุณพี่ ๆ ด้วยคน นั่งคิดนอนคิดมาหลายวันแล้วเหมือนกันเพราะตอนนี้ท้องเริ่มโตขึ้น ๆ ทุกวันเลยเริ่มคิดถึงอนาคตลููก ว่าจะสอนให้ลููกพููดไทย หรือพููดดัชต์ อย่างไรดี เพราะแม่ถนัดแต่ อิงลิช กะ ไทย ส่วนดัชต์สงสัยลููกจะพููดได้ก่อนแม่ เพราะแม่ยังไปไม่ถึงใหนเลย หรือไม่ก็เรียนไปพร้อม ๆ กัน ฮ่า ๆๆ มาเจอกะทู้นี้ ดีใจมาก ๆๆ เลยมีแนวทางแล้ว รีบเซฟไว้เลย แล้วจะรอบทความที่สองของคุณ พธููไทยค่ะ จากคุณ : amonwan - [ 13 ธ.ค. 46 14:39:31 A:217.120.30.16 X: ]

ความคิดเห็นที่ 34 สวัสดีค่ะ มิทราบว่ายังจะมีผู้สนใจบทความที่ดิฉันอ้างถึงเมื่อวันก่อนหรือไม่ วันนี้เพิ่งมีโอกาสได้เจอคอมพิวเตอร์ค่ะ เลยนำบทความ "ประสบการณ์ในการเลี้ยงลูกให้พูด 2 ภาษา" ซึ่งเขียนโดย คุณรัตนา Coville มาฝากกันค่ะ เริ่มเลยนะคะ จากคุณ : พธูไทย - [ 15 ธ.ค. 46 09:21:10 ]

ความคิดเห็นที่ 35 บทความโดย คุณรัตนา Coville ประสบการณ์ในการเลี้ยงลูกให้พูด 2 ภาษา (1) จากประสบการณ์ เล็กๆน้อยๆ ที่อยากเล่าสู่กันฟัง เผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อคุณแม่ทั้งหลาย (โดยเฉพาะคุณแม่ที่เป็นคนไทย) ที่กำลังจะมีน้องตัวน้อยๆ หรือคุณแม่ที่มีลูก กำลังเริ่มจะพูดจา บางครั้งคุณแม่คงสับสนว่าจะให้ลูกพูดภาษาไทยไปพร้อมกับภาษาต่างชาติไหมหนอ กลัวจะยากลำบาก และกลัวว่าจะเป็นผลดีผลเสียต่อลูกไหม แต่ก็อยากให้ลูกพูดภาษาไทยได้ เข้าใจภาษาไทยได้ดี เพราะเวลาไปเยี่ยมญาติที่เมืองไทย เด็กจะได้ไม่เหงา และสามารถพูดคุยกับทุกคนได้ คุณพ่อคุณแม่ก็ไม่ต้องเหนื่อยแปลภาษา หลายๆ ครอบครัวคนไทยในฝรั่งเศสคงพยายามช่วยลูกด้วยวิธีการและเทคนิคที่แตกต่างกัน เพราะเด็กแต่ละคนอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เหมือนกัน การปฏิบัติจึงอาจแตกต่างกันไป สำหรับดิฉันคิดว่าการเรียนรู้ของเด็กตั้งแต่เล็ก ย่อมเป็นผลต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน และการให้เด็กได้พูดภาษาไทยนั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด และเราคนไทยควรปลูกฝังให้เด็กได้รู้จักและรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีไทยของเราไว้ ตัวอย่างง่ายๆ การมีสัมมาคารวะต่อผู้สูงอายุ ไปมาลาไหว้ การสำนึกบุญคุณ และมีกตัญญู ถ้าเด็กได้เรียนรู้และปฏิบัติตั้งแต่ต้น ความเคยชินกับสิ่งนี้ก็จะติดตัวเด็กไป ทั้งจากประสบการณ์ของดิฉันและการที่ได้เห็นคุณแม่อีกหลายๆ คน ประสบความสำเร็จเกี่ยวกับการสอนลูกพูดภาษาไทยได้ชัดเจน และสามารถโต้ตอบได้เหมือนอยู่ในเมืองไทย ดิฉันคิดว่าการสอนให้เด็กพูดภาษาไทยตั้งแต่เล็กอยู่ จะเป็นรากฐานที่ดี ดิฉันใช้วิธีสอนให้ลูกพูด 2 ภาษาไปพร้อมๆ กัน ดิฉันมีความตั้งใจว่าจะสอนลูกให้พูดภาษาไทยตั้งแต่ตั้งท้องแล้ว พอแกลืมตามองโลกก็พูดภาษาไทยกับลูกทุกวัน ส่วนคุณพ่อก็พูดภาษาฝรั่งเศสกับลูก ตอนนี้ลูกสาวเกือบจะ 8 ขวบแล้ว ก็พูดและเข้าใจภาษาไทยได้ดี (แม้สำเนียงจะยังไม่ค่อยชัดเจนเหมือนคนไทยจริงๆ) กลับไปเมืองไทยก็พูดกับญาติๆ และเล่นสนุกกับเพื่อนๆ ได้ และยังเป็นเด็กที่รักเมืองไทยมาก การที่คุณแม่พูดภาษาไทยอย่างต่อเนื่องทุกวัน สม่ำเสมอ ให้ลูกฟัง เป็นวิธีที่ดีที่สุด และได้ผลที่สุดด้วย ตอนเล็กๆ สมองของเด็กสามารถเก็บข้อมูลได้เร็วและจำได้ขึ้นใจ คุณพ่อคุณแม่ต้องมีเวลาและให้กำลังใจแก่ลูก อ่านหนังสือให้ลูกฟัง ทำให้ลูกคุ้นเคยกับตัวหนังสือไทยและตัวเลขไทยตั้งแต่เล็กๆ ปล่อยแกสนใจอย่างธรรมชาติ ถึงจะเขียนและอ่านไม่ได้ตอนแรก ก็ไม่จำเป็นต้องบังคับ ควรปล่อยให้แกสบายใจในขณะที่เรียนรู้ แต่ถ้าเด็กต้องการที่จะเรียนย่อมเป็นโอกาสที่ดีของคุณแม่ที่จะสอนไปพร้อมกัน และที่สำคัญที่สุด คือควรพยายามสอนให้ถูกหลักจะดีกว่าสอนลูกคำต่อคำ หรือพูดผสมไทยคำฝรั่งเศสคำ ซึ่งบางครั้งเราก็อาจหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะชีวิตความเป็นอยู่ต้องใช้ 2 ภาษาพร้อมกัน แต่ก็อยู่ที่ความตั้งใจของคุณแม่ที่จะเข้มงวดแค่ไหน ถ้าอยากให้ผลที่ออกมาค่อนข้างจะสมบูรณ์ คุณแม่ก็ต้องระวังในการพูด เพราะจุดนี้จะเป็นผลต่อเด็ก และต่อความจำของเด็ก เด็กจะจำและเลียนแบบทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณแม่พูดออกมา การพูดประโยคที่มีความหมายชัดเจนและสมบูรณ์แต่ต้นๆ จะช่วยให้เด็กเรียนรู้ การเขียนและการอ่านได้เร็วขึ้น เมื่อเขาเติบโตและพร้อมที่จะเรียนภาษาไทยเพิ่มเติมในภายหน้า กิจกรรมอื่นที่ช่วยให้ลูกจำง่ายและสนุกเพลิดเพลินไปกับการเรียนก็คือ มีหนังสือการเรียนประกอบภาพ วิดีโอเทป มีภาพเคลื่อนไหว อีกวิธีหนึ่งคือ เขียนตัวหนังสือบนกระดาษสี่เหลี่ยม ด้วยคำต่างๆ เช่น แก้วน้ำ เก้าอี้ ช้อน ฯลฯ จะช่วยให้ลูกจำคำศัพท์ใหม่ๆ ได้เร็ว แก้ไขเมื่อ 15 ธ.ค. 46 09:25:56 จากคุณ : พธูไทย - [ 15 ธ.ค. 46 09:22:58 ]

ความคิดเห็นที่ 36 บทความโดย คุณรัตนา Coville (ต่อ) ประสบการณ์ในการเลี้ยงลูกให้พูด 2 ภาษา (2) อย่างไรก็ตามอยากเล่าเกี่ยวกับปัญหาของลูกสาวช่วงเข้าโรงเรียน เพราะพูดภาษาไทยและใกล้ชิดกับแม่มากกว่าพ่อ ตอนอยู่อนุบาลก็ไม่ค่อยจะมีปัญหานัก แต่พอเริ่มเรียน ป. 1 ตอนเทอมแรกรู้สึกว่าแกจะมีปัญหาเรียนไม่ทันเพื่อนๆ เพราะภาษาฝรั่งเศสอ่อนมาก ขณะที่การเรียน ป. 1 เป็นพื้นฐานที่สำคัญของการเรียนภาษาฝรั่งเศสเริ่มต้น ต้องใช้เวลาและทำความเข้าใจภาษาและไวยากรณ์ให้ถูกต้อง เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว พอเลื่อนชั้นสูงขึ้นไป ก็ยิ่งยากขึ้นทุกที ช่วงนั้นกลุ้มใจและสับสนมาก สงสารลูก กลัวไม่ทันเพื่อน และลูกสาวก็บอกว่า “คุณแม่ไม่อยากพูดภาษาไทยเลยช่วงนี้ บางครั้งลืมตัวพูดที่โรงเรียน เพื่อนเขาล้อหนูว่าพูดไม่รู้เรื่อง” โทรศัพท์ถามเพื่อนคนไทย ทุกคนก็มีความคิดเห็นต่างกัน บ้างก็ว่าเป็นเรื่องธรรมดา บ้างก็ว่าสงสัยลูกเธอจะมีปัญหา ลูกฉันไม่เห็นเป็นอะไรเลย ท้ายสุดก็ปรึกษาครูประจำชั้นซึ่งเป็นหนทางที่ดีที่สุด เขาก็แนะนำและบอกว่าเป็นเรื่องธรรมดาของเด็กลูกครึ่งที่ต้องพูด 2 ภาษาพร้อมกัน คือตอนแรกอาจจะปรับตัวได้ช้าหน่อย แต่หลังจากนั้นก็จะดีขึ้นเอง ขึ้นอยู่กับภูมิปัญญา และการเรียนรู้ของเด็กว่าจะไปได้ขนาดไหน คุณครูแนะนำให้อ่านหนังสือฝรั่งเศสบ่อยๆ สำหรับพ่อแม่ที่เป็นฝรั่งเศสคงไม่มีปัญหา แต่ดิฉันเป็นคนไทย ภาษายังไม่หนักแน่นทำให้มีปัญหาไม่สามารถช่วยอธิบายการบ้านให้ลูกได้ และยิ่งถ้าครอบครัวไหนมีคุณพ่อที่ทำงาน และไม่มีเวลาดูแลเรื่องการเรียนของลูกก็จะยิ่งไปใหญ่ หลังจากรู้จุดอ่อนของลูกสาวแล้ว ก็หาคุณครูมาสอนพิเศษอาทิตย์ละครั้ง ต่อมาเทอมที่ 2 และ 3 การเรียนก็ดีขึ้น ไม่ถึงขั้นที่จะต้องกลุ้มใจหนัก สังเกตได้จากเทอมสุดท้าย ภาษาแกเรียนรู้ได้เร็วมาก พอจบ ป. 1 ก็อ่านออก เขียนได้ ตัวเองคิดว่า ก่อนจะเข้า ป. 1 ควรหัดให้ลูกมีการเตรียมตัวเกี่ยวกับภาษาฝรั่งเศส คุ้นเคยกับตัวเลขและตัวหนังสือ หัดให้เด็กอ่านและดูหนังสือให้ผ่านตา คิดว่าวิธีนี้อาจจะช่วยได้บ้าง ถึงจะไม่เข้าใจหมด แต่ก็จะได้ศัพท์ และรู้ความหมายของคำต่างๆ ได้เยอะ สำหรับคุณแม่ที่มีลูกมีปัญหาที่โรงเรียนเหมือนอย่างดิฉันในช่วงแรกนั้น ก็ไม่ต้องกังวลไปเพียงแต่คอยช่วยให้กำลังใจลูก มีอะไรก็ขอคำแนะนำจากคุณครูประจำชั้นของลูก เพราะเขารู้ดีว่า ลูกเราอ่อนวิชาไหน และควรทำอย่างไร และแน่นอนที่สุด บุคคลที่จะช่วยลูกได้ดีที่สุดที่บ้านก็คือ คุณพ่อคุณแม่นั่นเอง ความรัก ความเอาใจใส่ เวลาและกำลังใจที่คุณพ่อคุณแม่มอบแก่ลูก เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ขอให้โชคดีทุกคนนะคะ จากคุณ : พธูไทย - [ 15 ธ.ค. 46 09:24:25 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อ่านแล้วดีมากเลยค่ะ ถึงตอนนี้ยังไม่ได้มีลูกน่ะค่ะ แต่ก็คิดไว้แล้วค่ะคุณพธู ว่าถ้ามีลูกเมื่อไหร่ จะพูดภาษาไทยกับลูกดีกว่าค่ะ ตอนแรกก็ยังลังเลอยู่ ว่าจะพูดยังไงดีน่ะ แต่เมื่อได้อ่านแล้วเลยตัดสินใจเลยค่ะ ว่าต้องพูดภาษาไทยกับลูก ตั้งแต่ยังเล็ก ๆ น่ะค่ะ (คุณพ่อก็ด้วยค่ะ ต้องสอนคุณพ่อด้วยจะเหนื่อยไหมเนี๊ยะ ใครมีวิธีสอนคุณพ่อด้วย ก็กรุณาสงเคราะห์ดิฉันหน่อยน่ะค่ะ) จากคุณ : koy_dolrudee - [ 16 ธ.ค. 46 13:55:51 ]