กลับมากันแล้วนะคะ สำหรับงานเลี้ยงฉลองโอกาส..อืมมม...จะว่าคริสต์มาสหรือปีใหม่ก็ไม่เชิง เพราะกลิ่นอายยังไม่หอมอบอวลขนาดนั้น แต่ถือได้ว่าเป็นการพบปะสังสรรค์ครั้งแรกของพวกเราชาว @Japan ในบางกอกกันก็แล้วกันค่ะ
ก่อนอื่น...ขอขอบคุณพี่ตุ๋ม (พี่ความฝันฯ) ก่อนเลยที่โทรมาหาน้องต่ายเพื่อพูดคุยกับสมาชิกท่านอื่นด้วยมากๆ ค่ะ แต่ดูเหมือนว่าวันนี้ (27 ธ.ค. 46) โชคจะไม่เข้าข้างเรานะคะพี่ตุ๋ม โทรติดต่อมาไม่ได้ สงสัยสัญญาณจะไม่มีเพราะต่ายก็วางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะใกล้จานข้าวตลอดเวลา เช็ค Missed call ก็ไม่มี เอาเป็นว่าเป็นอุปสรรคสกัดกั้นความคิดถึงระหว่างเราไปเล็กน้อย แต่เราก็ทราบความเคลื่อนไหวจากกลุ่ม @Japan ณ โอไดบะ จากสมาชิกบางท่านค่ะ
เริ่มจากออกจากบ้านเวลา 17:15 เดินทางโดยรถไฟฟ้าจากอนุสาวรีย์ชัยฯ ไปลงที่สถานีอโศก แล้วเดินข้ามแยกอโศกมาเข้าซอยสุขุมวิท 23 เดินมาไม่เท่าไหร่ก็จะเห็นประตูรั้วของร้านซึ่งจัดร้านได้น่ารักและโรแมนติกมากๆ เปิดรอรับเราอยู่ก่อนหน้านี้แล้วอย่างภูมิใจ
บรรยากาศขณะที่เดินเข้าร้าน รู้สึกเป็นกันเองและอบอุ่นค่ะ เนื่องจากคนไม่พลุกพล่านจอแจเหมือนภัตตาคารทั่วไป แต่จะสงบร่มเย็นด้วยบรรยากาศของบ้านที่ออกแนวโบราณของไทยผสมตะวันตกอยู่สักหน่อย เป็นบ้านสองชั้น การตกแต่งภายในเป็นแบบเวียดนามมิส ยังทิ้งบรรยากาศของเทศกลาลคริสต์มาสเอาไว้หน่อยๆ ด้วย
เข้ามาถึง นึกว่าเราจะเป็นคนแรกนะคะ เพราะพูดว่าจะมาก่อนเวลา แต่มีคนสวยกว่านั้นอีก....
น้องก้อยจังของเรา ตัวจริงคุยเก่ง, น่ารัก, ขี้เล่นและจ๊าปปปมากค่ะ (ดูว่าใน @Japan เธอจะเป็นคนเอาจริงเอาจังอยู่สักหน่อย) เธอมารอพี่ๆ ก่อนใครเพื่อน เพราะกลัวโดนรุมว่าบ้านอยู่แค่สุขุมวิท 22 แต่ดันมาช้า
อันดับถัดมาที่ปรากฏโฉมก็มากัน 4 ท่านเลยล่ะค่ะ นั่นก็คือ "ครอบครัวคุณป้าซิ่ง (Naomichan)" และ "น้อง rabbit" กลุ่มนี้มาพร้อมกันค่ะ เพราะบ้านคุณป้าซิ่งและน้อง rabbit เธออยู่นนทบุรีเหมือนกัน
ป้าซิ่งมาพร้อมกับแฟน (คุณ Stephan) และลูกชายคนเดียว (น้องโรบิน) คุณ Stephan กับ น้องโรบิน น่ารักมากค่ะ เด็กหนุ่มอายุ 1 ขวบครึ่งของเราว่านอนสอนง่าย ไม่ดื้อ ไม่งอแงเลย ทั้งๆ ที่เวลาเย็นขนาดนั้น เด็กเล็กๆ มักจะร้องไห้โยเยกันแล้ว แต่หนูโรบินของเราก็ทานข้าวและสนุกกับน้าๆ อาๆ กันจนเกือบเลิกแน่ะค่ะ (ความน่ารักของเด็กนี้มีแค่ไหน ก็คงต้องรอเด็กอายุไล่เลี่ยกันอย่าง "พี่อ้อแอ้" มาบรรยายนะคะ)
"น้อง rabbit" ของเราสาวใต้และแสนจะเรียบร้อย งานนี้เธอจะเป็นคนเงียบๆ ฟังพี่ๆ ฝอยกันเสียส่วนใหญ่ค่ะ ตอนแรกนึกว่าเป็นนักศึกษาแต่จริงๆ แล้วเธอก็ทำงานแล้ว เพิ่งเข้ามาเล่นใน @Japan ของเราได้ประมาณ 2 เดือน บางท่านก็อาจจะได้เคยคุยกับเธอไปแล้ว
(จบตอนที่ 1 เดี๋ยวตอนที่ 2 จะตามมาค่ะ) 
แก้ไขเมื่อ 28 ธ.ค. 46 21:45:27
จากคุณ :
Tai-Sarunya 
- [
28 ธ.ค. 46 01:01:33
]
+&+&+&+ความเคลื่อนไหว (เล็กๆ น้อย) ของ@Japan ณ บางกอก 27 ธ.ค. ที่ผ่านมา+&+&+&
ถัดมาอีกซักพักหนึ่ง...เจ้าของกระทู้แจ้งเกิดและมีสาระดีๆ อย่าง "พระของพ่อ" (คุณ Jisi) ก็เดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มพริ้มใจ
งานนี้หลายคนเซอร์ไพรส์มากค่ะ เพราะคุณ Jisi เธอสวยยยยยยย และน่ารัก
เอามากๆ ขนาดต่ายที่เป็นผู้หญิงยังรู้สึกนึกชอบเลย คิดว่าหนุ่มคนไหนได้มายลโฉมเธอต้องคิดเหมือนกันค่ะ แต่เสียใจด้วยนะคะ 
คุณ Jisi เธอมีเจ้าของหัวใจแล้วค่ะ บรรยายอีกทีละกัน
แต่งตัวก็วัยรุ่นเอามากๆ ด้วย แถมอัธยาศัยดี คุยเก่ง (สมกับเป็นนักเขียนกระทู้แจ้งเกิดของเธอค่ะ) ร่าเริง นี่วันนี้เธอไม่ได้ควงคุณพ่อบ้านมา ไม่งั้นจะบอกกับคุณพ่อบ้านว่า "ดีใจด้วยที่ได้แม่บ้านเก่งและสวยน่ารักอย่างนี้" ใครที่เคยเห็นเธอในรูปตอนเธอรับปริญญา ด้านข้างเราว่าสวยแล้ว แต่ถ้าได้เห็นตัวจริงจะบอกว่าสวยกว่าเยอะเลยค่ะ
น่าตีเสียจริงๆ Hmmm....
)
สำหรับเรื่องอาหารและรสชาติยังไม่ได้พูดถึงเลย ก็ขอพูดถึงต่อจากนี้ไปละกันค่ะ
ภาพสุดท้ายจากกล้องหนูต่ายแล้ว (นอกนั้นไม่ได้เรื่องได้ราวเร้ยยย...) 
ซะอย่าง ปัญหาอย่างอื่นก็ถูกมองข้ามไปได้ง่ายๆ
คุณปูคะ...คราวหน้ามาเมืองไทยเมื่อไหร่บอกนะคะ ไม่นึกว่า "พี่ยู" กับ "น้องอริส" จะหล่อจะน่ารักกันขนาดนี้ เห็นแล้วทำใจไม่ได้ค่ะ อยากหอมซักฟอดสองฟอด คุณลูกหน้าตาดีอย่างนี้ อยากเห็นพ่อพิมพ์แม่พิมพ์เสียแล้วสิคะ
พึ่งกลับมากรุงเทพฯเปิดมาดูกระทู้..โตะจายหมด
คิดถึงจังกับวันที่ผ่านมา แต่ยังคงอยู่ในใจเราตลอดไป
แล้วคุณอ้อ ช่วงมีปาล์มมี่ก็กลับไปอยู่เมืองไทยแล้วเหรอค่ะ
