ความคิดเห็นที่ 1 .. วันนี้ เพื่อนคนนั้นของคุณอยู่ที่ไหน ยังอยู่ใกล้ๆ คุณอยู่หรือเปล่า คุณยังโทรหามันอยู่ไหม มันยังบ้าๆ บอๆ อยู่เหมือนเดิมหรือเปล่า หรือว่าคุณเองที่มีความบ้าในเลือดน้อยลง คุณไม่เจอมันนานแค่ไหนแล้ว ไม่ได้ มองตาคุยกันนานแค่ไหน .. นานแค่ไหนที่คุณไม่ได้สัมผัสเพื่อนของคุณอย่างเดิม หรือคุณเองก็ลืมความรู้สึกเหล่านั้นไปแล้ว ที่คุณไม่กล้าวิ่งไล่เตะมัน อย่าอ้างว่าคุณอายุมากขึ้น ที่คุณไม่กล้าแย่งของกินจากมือมัน อย่าอ้างว่าคุณมีมรรยาท คุณ กลับไปเยี่ยมบ้านต่างจังหวัดโดยไม่ชวนมัน อย่าอ้างว่าถึงชวนมันก็คงไม่ว่าง จากคุณ : soulfighter - [ 3 เม.ย. 47 15:05:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 .. อะไรที่เปลี่ยนไป เวลา หรือความรู้สึก สังคม..หรือความสัมพันธ์... อะไรที่เปลี่ยนแปลง คุณ หรือเขา..หรือใคร.. คุณถามตัวเองหรือเปล่า หรือรอให้ใครถาม รู้สึกอย่างไรที่เขาเปลี่ยนไป แล้วเคย ถามเขาไหม เขารู้สึกอย่างไรที่คุณเปลี่ยนไป ระหว่างคุณ.. .. หากเกิดคำถามเหล่านี้ขึ้นในใจ ไม่ว่าคุณจะมีคำตอบหรือไม่ ไม่ว่าคุณจะต้องการคำตอบหรือเปล่า ขอบเขตหรือกฏเกณฑ์ที่คุณไม่เคยมีกับเพื่อนคนนี้ มันเกิดขึ้นแล้วต่อหน้าต่อตาคุณ แต่คุณก็ตอบกับตัวเองว่า ” ช่างมัน” ปล่อยให้เพื่อนคนนึงกลายเป็นคนที่ไร้ตัวตนต่อไป .แต่ถ้าคุณไม่เคยตั้งคำถามเหล่านี้เลย รู้ไว้ด้วย คุณเสียเพื่อนดีๆ ไปคนนึง และโลกนี้มีคนแปลกหน้าเพิ่มขึ้นมาอีกคน ปล. คุณรู้ไหม ขณะที่คุณกำลังนั่งอยู่ตรงนี้ เพื่อนคนนั้นของคุณ อาจจะถามตัวเองอยู่ก็ได้ ว่ามันทำผิดอะไร...กรุณาส่งมันให้กับคนที่คุณคิดว่าคนๆนั้นเป็นเพื่อนของคุณ.... ...........เพื่อเพื่อนที่รักคุณจะได้ไม่ หายไป จากคุณ : soulfighter - [ 3 เม.ย. 47 15:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตามคำเรียกร้อง ว่า หากได้บทความดีๆ มา ก็จะนำมาแบ่งปันกัน... อ้อมได้มาจากเพื่อนอีกทีน่ะค่ะ ใครจะก๊อบ แล้วเมลส่งไปให้เพื่อนก็ได้นะค่ะ ไม่หวงค่ะ อิอิอิ จากคุณ : soulfighter - [ 3 เม.ย. 47 15:07:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ้อมคะ.. ไอ้งานเขียนชิ้นนี้แหละที่พี่ส่งไปให้เพื่อนอ่านในจดหมายฉบับที่แล้ว ปรกติเพื่อนพี่เขาจะไม่ชอบเขียนจดหมาย แต่ชอบอ่าน เขาก็จะรอแต่อ่านจดหมายพี่อย่างเดียวแต่ไม่โต้ตอบ เป็นเดือน เป็นปี พี่ก็น้อยใจเหมือนกัน เลยส่งเรื่องนี้ไปให้เขาอ่าน ได้ผลแฮะ.. โปสการ์ดก็มา โทรศัพท์ก็มา จดหมายก็มา เลยได้รู้ว่าเพื่อนมันไม่ได้ลืมเราจริงๆ จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [ 3 เม.ย. 47 15:13:35 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มีจ้ะ แต่ก็แบบที่ว่าแว๊บหายไป นานๆจะโผล่มาตามแต่เหตุอันจะพามา จากคุณ : Soleil - [ 3 เม.ย. 47 15:36:31 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มีเยอะเลยค่ะ พอติดต่อไปมันก็ติดต่อมา แล้วเราก็หายหัวไปอีก ยิ่งอยู่ไกล ๆ กันอย่างนี้ยิ่งหายหมด เฮ้อ แต่ความทรงจำดี ๆ ไม่เคยจางหายค่ะ จากคุณ : Pl@too - [ 3 เม.ย. 47 15:46:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เพื่อนเก่าๆ หายเหมือนกันค่ะ คุณอ้อม ตอนนี้ เพื่อน กลายเป็นคุณนาย กลายเป็นผู้ใหญ่กันไปหมด รู้สึกว่า เหลือตัวเองนี่แหละ ที่บ้าๆบอๆได้อย่างคงเส้นคงวา แต่โชคดี ได้เจอเพื่อนใหม่ๆที่บ้าบอพอกะเรา อิอิ อย่างไรก็ตาม เพื่อนกัน ไม่ต่อก็ติดค่ะ กลับไปเจอปีละหน ก็ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน เหมือนไม่เคยจากกันเลย เขาแค่ ขี้เกียจเขียนจดหมายน่ะค่ะ อิอิอิ จากคุณ : *ProuD* - [ 3 เม.ย. 47 16:33:40 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่มีนะเพื่อนบ้าๆบอๆแบบที่ว่า มีแต่ตัวเองที่เป็นเพื่อนบ้าๆบอๆของคนอื่น แล้วเราก็มักจะหายตัวไปจากชีวิตใครๆก่อนเขาหายไปทุกที อ่านกระทู้นี้แล้วสงสัยต้องเริ่มตอบจดหมายเพื่อนๆเสียที ขอบคุณที่มาเตือนใจค่ะ จากคุณ : Cybercat - [ 3 เม.ย. 47 16:48:01 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ของอ้อมจะเป็นในลักษณะที่ว่า พออ่านเมลนี้แล้วคิดถึงมัน หน้ามันงี้ ลอยมาเลยค่ะ... เวลาอ้อมมีเรื่อง มีธุระที่จะถาม ก็จะโทรไป เวลามันมีภาระ มันก็โทรมา เวลาอ้อมมีทุกข์ อ้อมก็โทรไป เวลามันมีทุกข์ (ต้องทุกข์จัดๆ) มันจะโทรมา ร้องไห้(มันเป็นผู้ชายค่ะ) เวลาคอมเจ๋ง อ้อมจะโทรไป เวลามันจะหาเรื่องใช้งานอ้อม มันจะโทรมา คือ ต่างคนจะนึกถึงกันในเวลาที่ทุกข์สุดๆ เห็นมันออนไลท์ทุกวัน แต่ก็ไม่ได้คุยกัน แต่แปลกนะค่ะ...ไม่เคยรู้สึกว่า ความเป็นเพื่อนมันจืดจาง ไม่เคยน้อยใจ จากการห่างหายไปของกันและกันเลย แถมไอ้เพื่อนบ้าคนนี้มันยังเคยพูดว่า " ดีเหมือนกัน...นานๆ คุยกันที...สนุกดีว่ะ " อ้อมไม่ได้รู้ทุกอย่างก้าวของชีวิตมัน และมันก็ไม่ได้รับรู้ทุกย่างก้าวของชีวิตอ้อม แต่...ในทุกอณูของความเป็นเพื่อน...เรามีกัน โอ๊ว...นี่ถ้ามันได้อ่านมันคงหัวเระแล้วบอกว่า... "แหว๊ะ..เน่าจริงๆ" จากคุณ : soulfighter - [ 3 เม.ย. 47 17:32:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อ่านบทความของอ้อมแล้ว นึกถึงเพื่อน ๆ รักคนนึงมาก คลุกคลีก้ันมาตั้งแต่เรียนมัธยมต้น จนจบปริญญาตรี แล้วต่างคนก็ค่อย ๆ ห่างหายกันไป เพราะต่างมีครอบครัว ตอนนี้คิดถึงเขามาจับใจเลย แฮะ ๆๆๆๆ สงสัยต้องรื้นฟื้นความทรงจำหน่อยล่ะ กลัวเพื่อนหาย อิ อิ จากคุณ : amonwan - [ 3 เม.ย. 47 17:34:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โอ๊ววว พี่อ้อม...ซึ้งจังค่ะ คิดถึงเพื่อนเก่าๆจัง...ฮู๊ววว ล่าสุดเพื่อนเลิกคบ (ชั่วคราว) มานหาว่าหนูบ้าเกินอะ..มานไม่ได้แกล้งลืมด้วย อะค่ะ แต่มานลืมจริงๆๆ แถมแว่วๆว่า ตั้งแต่มาป่วนพันทิพนี่ หนูเอาเชื้อมากระจาย ระบาดใส่คนอื่นเค้าอีก ฮู๊ววว ...กะว่าอาการทุเลา เพื่อนบอกจะกลับมาคบต่อ ค๊ะ เจ๋งจริงๆเพื่อนป่นนี่ ฮึ๋ยย .. ปล. โฮ๊ะโฮ๊ะ ...ว่าแต่พี่อ้อม อะ เริ่มแปลกๆๆ นาค๊า...อ๊าคคค มาแบบนี้บ่อยๆ หนูกลัวนาพี่ ฮืออ..แล่วใครเค้าจะมาแต๋วแหน่ว กะหนูเหมือนคุณพี่อ้อม หล่ะเจ้าค๊า.... ..อ๊าคคค เจี๊ยกสสส จากคุณ : ด้วยแรงรัก.. (iad234) - [ 3 เม.ย. 47 17:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เธอเปลี่ยนไปค่ะ เธอเปลี่ยนไป สงสัย คราวนี้ ใครทำอ้อมเปลี่ยนไป หนออออ เป็นเรื่องเป็นราว บ่อย ๆ นะจ๊ะ เดี๋ยวนี้ สงสัย ความรัก ทำให้เปลี่ยนไป อิอิ มาแซว เจ้าอ้อม เพื่อนไม่เคยทิ้งกันค่ะ คำนี้ใช้ได้ตลอด จากคุณ : น้องสาว (น้องสาวค่ะ) - [ 3 เม.ย. 47 18:27:39 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นบทความที่ซึ้งมาก ๆ ค่ะ นี่ก็ก๊อปและส่งให้เพื่อน ๆ แล้วค่ะ อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนขึ้นมาจับใจเหมือนกันค่ะ แต่ธรรมดาก็ติดต่อกัน เมลหากันประจำอยู่แล้ว ยิ่งได้ข้อความของคุณอ้อมยิ่งซึ้งค่ะ ขอบคุณสำหรับข้อความดี ๆ อย่างนี้นะคะคุณอ้อม จากคุณ : แม่นาง...น้ำดอกไม้ - [ 3 เม.ย. 47 18:31:01 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มาอ่านแล้วซึ้ง คิดถึงเพื่อน แต่ไม่รู้ว่ามันจะคิดถึงเราหรือเปล่า?? อาจลืมเราไปแล้วก็ได้ค่ะ แต่มีเพื่อนเก่าๆพี่สาวน่ารักๆ สมัยเรียน ทุกวันนี้ยังติดต่อกันเสมอค่ะ ดีใจที่มีเพื่อนที่รักเรา และเราก็รักเขา จากคุณ : jisi - [ 3 เม.ย. 47 19:15:13 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ...มีนะ เคยติดต่อมันไป ไม่เห็นมันตอบกลับมาเลย โทรไปหามัน มันก็ไม่อยู่ง่ะ อันนี้เพื่อนในศตวรรษที่สาม... ...ในศตวรรษที่สองนี่ บ้าๆบอๆหนัก เจอกันล่าสุดปีใหม่ปี 45 เคยติดต่อไปและโทรไปเมื่อปีกว่ามาแร๊ะ เมล์ไปก็แล้ว เห็นมันก็บอกนะว่ามันคิดถึงเราใจจะขาดไม่เจอตั้งนาน หลังจากคุยวันนั้น ก็เมล์ไปหามันเรื่อยๆ....เอ๊ะแล้วนี่มันคิดถึงแบบไหนหว่า ไม่เห็นตอบกลับมา หรือมันย้ายบ้านไปอยู่ในป่าก็ไม่รู้....แต่ก็ยังคิดถึงมันเหลือเกิน... ...เพื่อนในศตวรรษแรก คนนี้ซี้ที่สุด บ้ากันที่สุด โกรธกันไม่พูดกันก็บ่อย เจอครั้งสุดท้ายมันขับรถมาหาที่บ้าน (ตกใจเหลือหลาย) เมื่อเกือบสี่ปีที่แล้ว และจากนั้นไม่เคยได้คุยกันอีกเลย เบอร์โทรที่มันให้ไว้ ก็กลายเป็นอื่นไป เห้อออออ...นี่เมื่อคืนก็ฝันถึงมันเป็นคืนที่สองแล้วฝันติดกันสองคืนเลย รู้สึกเป็นห่วงมันจับใจ...ก็ขอให้มันสุขสบายด้วยเถอะ...เออ หรือมันคิดถึงเราหว่า อิอิ.. ...เห็นไหมว่า เรามีแต่เพื่อนที่บ้าๆ บอๆ บ๊องส์ๆ เพื่อนพวกนี้คงมีฮอร์โมนคล้ายคลึงกับเราเป็นแน่แท้... จากคุณ : *KT* - [ 4 เม.ย. 47 00:13:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ยังติดต่อกับเพื่อนมัธยม มหาลัย เพื่อนที่ทำงานเก่าตลอดค่ะ กลับบ้านเมื่อไรต้องเจอกันให้ได้เลย ตอนที่ย้ายมานี่ เพื่อนๆไปส่งที่สนามบิน ร้องไห้กันยิ่งกว่าญาติเราอีก ซี้งค่ะ ซี้ง ตอนนี้มีเพื่อนซี้คนใหม่ ใกล้ตัว คือสามีค่ะคุณอ้อม อิๆๆ จากคุณ : SFO-CNX - [ 4 เม.ย. 47 07:52:09 ]

ความคิดเห็นที่ 17 นึกถึงเพื่อนสนิทขึ้นมาทันทีเลยค่ะ เดี๋ยวนี้นาน ๆ เจอกันทีเพราะเพื่อนงานยุ่งและมีภาระทางบ้านมาก ต่างคนต่างก็มีความเปลี่ยนแปลงนะคะ แต่เจอกันทีไรก็ยังมีความรู้สึกดี ๆ เหมือนเดิมทุกทีค่ะ จากคุณ : Lauderdale By The Sea - [ 4 เม.ย. 47 15:56:00 ]