ความคิดเห็นที่ 68
เราก็เป็นคนหนึ่งที่เติบโตมาจากดินแดนที่คุณแม่ของจิตรเล่ามาค่ะ คือเรามาจากอำเภอขุขันธ์ แต่ด้วยเหตุผลที่ว่าประเทศไทยของเราพัฒนาขึ้น บ้านเราจึงถูกแยกไปอยู่อีกอำเภอหนึ่งชื่อ อำเภอภูสิงห์ ซึ่งอยู่ติดชายแดนกัมพูชาประมาณ 10 กิโลเมตร เมื่อครั้งยังเยาว์วัยเราได้เรียนรู้และเจอเรื่องราวเหมือนที่คุณแม่ของจิตรเล่ามาเยอะ เพราะพ่อของเราก็คือพ่อหมอไสยศาสตร์คนหนึ่งในหมู่บ้าน แต่ตอนนี้ท่านเสียชีวิตแล้วค่ะ ในหมู่บ้านของเราพูด 4 ภาษาค่ะ ไทย เขมร ลาว ส่วย ค่ะ และเราเองก็ไม่พลาดทั้งสี่ภาษานี้ค่ะ ...ภาษาเขมรที่แม่คุณจิตรเล่ามาถูกต้องหมดค่ะ แต่อยากจะขอเพิ่มเติมนิดหนึ่งนะค่ะ ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งที่พูดภาษานี้ตั้งแต่เกิดค่ะ ....ภาษาเขมรที่อำเภอบ้านเราจะพูดแตกต่างที่คุณแม่จิตรบอกมานิดหนึ่งค่ะ ในกรณีที่ผู้หญิงกับผู้หญิงต้องการเป็นเกลอกันเราเรียกว่า "ยัวมะเรี๊ยก" ค่ะ ถ้าเป็นผู้ชายกับผู้ชายเป็นเกลอกันเราเรียกว่า "ยัวแกลอ" หรือ "พืนสะบ๊อด" ค่ะ แต่เรื่องราวที่คุณแม่ของจิตรเล่ามา น่าตื่นเต้นมากเลยค่ะ ทำให้ดิฉันนึกถึงอดีตเก่า ๆ มากเลยค่ะ มันทำให้ดิฉันรู้สึกเจ็บปวดและเสียใจกับการจากไปของพ่อดิฉัน บางครั้งการเป็นหมอไสยศาสตร์ถึงเราจะไม่ใช่คนทำ.(ใส่ยาสั่งคนอื่นเค้า).. แต่เป็นเพียงคนคอยแก้และช่วยเหลือคนอื่น เราก็ต้องตายเหมือนกันค่ะ ....ซึ่งพ่อของดิฉันก็รู้อยู่แก่ใจว่าจะต้องมีวันนี้ "เพราะคนที่อยากจะฆ่าคนอื่น ๆ ให้ได้ดั่งใจของตัวเอง เค้าก็ต้องฆ่าคนที่รู้วิธีแก้แน่นอนค่ะ" พ่อเราช่วยชีวิตคนในหมู่บ้านมามากมาย เพราะพ่อเราเป็นเพียงหมอไสยศาสตร์ที่รู้วิธีแก้ยาสั่ง,และของสั่งเพียงคนเดียวในหมู่บ้าน..ยาสั่งกับของสั่งจะแตกต่างกับบ้าง บางยาสั่งจะถูกสั่งมากับอาหารเหมือนที่แม่ของจิตรกล่าวมา แต่ของสั่งอีกอย่างจะมากับลมและเสียง...ครอบครัวของดิฉันสูญเสียพี่เขย 2 คนเพราะถูกของสั่งมากับลมและเสียง...ซึ่งเหตุการณ์เหล่านี้ทำให้คุณพ่อเสียใจมากเลยค่ะ แต่ท่านก็ไม่สามารถแก้ไขปัญหาตรงนี้ได้ เพราะของที่เค้าสั่งมากับลมกับเสียงจะไม่มีวิธีแก้ ถ้าใครโดนของสั่งประเภทนี้ก็จะตายไม่เกิน 1 เดือน ส่วนยาสั่งเราจะมี 2 ประเภท สั่งให้ตายแบบกินอาหารที่เค้ากำหนดมา กับสั่งให้ตายอย่างทรมานและเผาผลาญทรัพย์สินให้หมดสิ้น ซึ่งประเภทที่สองจะใช้ระยะเวลาในการตายประมาณไม่เกิน 1 ปี ซึ่งทำให้คนที่โดนยาประเภทนี้ทั้งทรมานและเจ็บปวดมาก เราเองก็เชื่อในศาสตร์ด้านนี้เหมือนกัน เพราะเราเจอมากับตา ทุก ๆ คนที่ได้รับความช่วยเหลือจากพ่อเรา ทุกวันสาร์ทเขมรแต่ละปี เค้าจะเอาขนม,ข้าวต้ม,ไก่ย่าง, ธูป เทียนและดอกไม้อื่น ๆ มาทำพิธีเพื่อขอสมาครู...ซึ่งจะเป็นประเพณีที่เค้าปฏิบัติกันมายาวนาน ทุก ๆ คนที่มีคุณไสย์ในหมู่บ้านของดิฉัน หลังเสร็จพิธีเก็บเกี่ยวเค้ามักจะเล่น "แม่มด" เพื่อบูชาสิ่งที่เค้านับถือและมีกันมายาวนาน ไม่แน่วันข้างหน้า ถ้าเรามีโอกาสได้กลับไปเมืองไทย เราจะเอาเรื่องราวแบบนี้มาฝากพี่ ๆ แม่บ้านทุกคนแน่นอนค่ะ แต่อยากจะบอกทุก ๆ คนไว้ก่อนนะค่ะ ....คุณไม่จำเป็นต้องเชื่อในสิ่งที่เราเล่ามา....แต่คุณอย่าประมาท...เพราะศาสตร์ตัวนี้เป็นศาสตร์เร้นลับ วงการวิทยาศาสตร์ไม่สามารถพิสูจน์ได้ แต่คนที่ไกล้ตัวเท่านั้นที่ได้สัมผัสจริง ๆ ถ้าคุณได้ไปสัมผัสดินแดนอีสานใต้...ขอให้ระมัดระวังตัวด้วยนะค่ะ ...เพราะเป็นห่วงทุกคนเลยค่ะ
จากคุณ :
roslita
- [
21 เม.ย. 47 09:22:38
]
|
|
|