ความคิดเห็นที่ 1 รูปไม่ชัด ไปดูที่นี่ก็แล้วกันนะ http://www.sadako.org/foldingcranes.htm ขอไปธุระก่อน เดี๋ยวจะมาช่วยหาใหม่ค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 47 17:41:34 จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [ 24 ส.ค. 47 17:37:21 ]

ความคิดเห็นที่ 2 www.oriland.com เว็บนี้น้ารักดีค่ะ www.origami.ch และมีเว็บอื่นๆ อีกมากค่ะ แต่เวลาค้นหา ให้ใช้คำว่า origami นำคะ จะพบอีกหลายเวบไซต์เลยค่ะ ขอให้สนุกนะค่ะ จากคุณ : ชมพูพันธุ์ทิพย์ - [ 24 ส.ค. 47 17:42:28 A:81.164.143.178 X: TicketID:056848 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นกฮัมมิ่งเบิร์ด http://www.paperfolding.com/diagrams/ จากคุณ : หมูแดงจ้ะ - [ 24 ส.ค. 47 17:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ลองทำนกกระสาดูแล้วค่ะ เคยทำตอนเด็กๆ นะ แปลกมากว่า พอมาทำเองตอนนี้นะ นึกไม่ออกเลย ยิ่งไปกว่านั้นพับไปแล้ว 2 ตัวใหญ่ (ดูไปพับไปตามวิธีการ) ตองตังบอก "นกตองตังอยู่ไหน นี่นกปาปา กับนกมาม็อง) เลยต้องพับตัวจิ๋วให้ อีตอนพับตัวจิ๋วก็ต้องมาดูวิธีพับใหม่อีก นึกไม่ออกเลยทั้งๆ ที่เพิ่งพับตัวใหญ่ไป ตอนนี้ลูกเลยเอานกไปนั่งเล่นนกพ่อแม่ลูก แล้วก็ขอดูวีดีโอโดเรมอนตอน "วิหคสวรรค์" เข้ากันจริงๆ ดิฉันเลยได้เอาก๋วยเตี๋ยวมานั่งกินหน้าคอมพ์ไปบ้าง ขอบคุณมากๆ เลยนะคะ คุณหมูแดง และคุณชมพูพันธุ์ทิพ แต่ยังอยากได้วิธีพับเครื่องบิน (เพราะตองตังเอานกกระสาไปร่อนค่ะ แต่ไม่ไปค่ะ ร่วงลงพื้นทุกครั้ง ถามว่า "ทำไมนกไม่บิน มาม็อง นกมีปีกแต่บินไม่ได้") กับพับลูกตะกร้อ คิดว่าลูกตะกร้อน่าจะคล้ายนกกระสา เพราะจำได้ว่ามีรูเป่าให้พองได้เหมือนกัน นกฮัมมิ่งเบิร์ดนี่ดูแล้วยากเกินค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 24 ส.ค. 47 19:19:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 www.paperairplanes.co.uk เป็นอีกเวบไซต์หนึ่งที่สอนพับเครื่องบินค่ะ แต่ถ้าคุณพธูไทยอยากดูเพิ่มเติมลองค้นหาที่คำว่า origami - plane นะค่ะ ยังมีอีกค่ะ จากคุณ : ชมพูพันธุ์ทิพย์ - [ 24 ส.ค. 47 20:21:54 A:81.164.143.178 X: TicketID:056848 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ดูแล้วค่ะ ลองทำแบบนี้แล้วค่ะ http://www.paperairplanes.co.uk/glider1.html ร่อนดีมากๆ เลยค่ะ ตอนนี้กำลังร่อนกันอยู่ค่ะ เดี๋ยวจะลองพับแบบอื่นๆ อีก ขอบคุณมากเลยค่ะคุณชมพูพันธุ์ทิพย์ แถวบ้านดิฉันลมแรงคาดว่าฝนจะตกเร็วๆ นี้แล้ว ออกไปไหนไม่ได้เลย ว่าจะเอาลูกไปขี่จักรยานสักหน่อย เล่นร่อนเครื่องบินกระดาษเอาละกัน เวิร์คมากค่ะ แต่มัน (ลูก) เอามาร่อนพุ่งใส่ดิฉันใหญ่เลยค่ะ แล้วบังคับให้ดิฉันพับนกกระสาอีก 3 ตัวค่ะ (ชูนิ้ว 2 นิ้ว แต่บอกว่า 3 ตัว) จากคุณ : พธูไทย - [ 24 ส.ค. 47 20:57:51 ]

ความคิดเห็นที่ 7 น่ารักจังเลยตองตัง (จะบอกว่าเลอาก็ชอบเล่น ตุ๊กตามาม๊อง เบเบ๊ ปาป๊า เหมือนกันค่ะ) เห็นขนาดใหญ่เรียกเป็นมาม๊องไว้ก่อน จากคุณ : BFR - [ 24 ส.ค. 47 21:54:35 ]

ความคิดเห็นที่ 8 โหลๆ พับไรได้มั่งแล้วคะ มีหนังสือค่ะ แต่เป็นภาษาดัชท์ เดี๋ยวคุณพธูลองแกะดูนะคะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 24 ส.ค. 47 22:00:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ้าวเผลอส่ง คุณพธู ไอเดียดีมากค่ะ เรื่องพับกระดาษนี้เอาไว้หลอก เด็กๆได้ดีเลยค่ะ เท่าที่เห็นเด็กทุกคนชอบหมดเลย วิ่งเล่นๆเป็นลิงทะโมน พอสอนให้พับกระดาษนี้สนใจนั่งเรียบร้อยใจจดใจจ่อเชียวค่ะ ไม่รู้ฝึกสมาธิได้ไหมการพับกระดาษ ขอบคุณทุกคนที่แนะนำลิ้งด์ด้วยค่ะ ว่าจะ เอาไปลองพับให้เลอาบ้าง คุณพธูไม่ว่านะคะขอกอปปี้ ไอเดีย เพราะ (สารภาพ) จริงๆก็พับได้แค่ นกสุดฮิต กับ เรือ กับ จรวด (เครื่องบินนั่นล่ะค่ะ) เคยว่าจะซื้อหนังสือพับมาแต่ลืม นี่ได้ดูในเวบได้ก็ยิ่งสะดวกใหญ่เลย (งานนี้กระดาษเต็มบ้านๆแน่ค่ะ คุณพธู หมดไปกี่แผ่นแล้วค่ะเนี่ย) ตองตังแพ้อะไรหรือคตุ่มขึ้นเนี่ย เสนอไอเดีย พับกบ กับ ดอกบัวทายคำสิคะ ที่บีบไปบีบมามีคำให้ทาย (ทำเป็นรูปก้ได้) อยู่ข้างใน เปิดๆปิดๆ ซื้อดินน้ำมันแบบนอนทอกซิคให้ตองตังเล่นสิคะเป็นกิจกรรมในบ้านอย่างดีในวันฝนตก และวันที่ต้องอยู่บ้าน สร้างสรรค์จินตนาการด้วย เห็นมีวิธีทำแป้งโดห์เองด้วยนะคะ ลองหาดูค่ะ ไม่แน่ใจว่าแม่ปูขาเก หรือพี่ความฝัน จะมีวีธีทำไหม คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยมีคนทำมาแล้ว ไม่งั้นในหนังสือพัฒนาการเด็กมีแนะนำมั้งคะ จากคุณ : BFR - [ 24 ส.ค. 47 22:00:39 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เอาหมาน้อยง่วงนอนไปอีกตัวนะคะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 24 ส.ค. 47 22:02:25 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ความคิดดีจังค่ะคุณพธู เซฟURL ไว้แล้วค่ะ เอาไว้หัดพับให้น้องวินเล่นบ้าง พี่รียา ชอบน้องหมาตัวเล็กๆมากเลยค่ะ ไม่เคยเห็น เคยแต่พับนก กบก็ลืมไปแล้วว่าพับไงค่ะ จากคุณ : ple (K@yla) - [ 24 ส.ค. 47 22:34:20 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แวะกลับมาอีกทีค่ะ คุยแบบเร็วๆ กำลังพักค่ะ คือว่าหลังจากพับกันจนเหนื่อย (ใครจะเหนื่อยล่ะคะ ดิฉันเองค่ะ เหนื่อย โดนเครื่องบินและนกมาจิกอีกต่างปาก) เลยชวนกันไปทำขนมค่ะ วันนี้ทำพายแอปเปิ้ลค่ะ กำลังนวดแป้งอยู่นะ มือเปื้อนๆ เลยนี่ ตองตังก็เล่นแอปเปิ้ลไป กินไป อยู่ดีๆ เงียบ แล้วก็... "มาม็อง กากา" "อ้าววว เดินไปเองสิลูก มาม็องมือเปื้อนนะ" "ไม่เอา มาม็องมาดูกากาตองตัง" เลยต้องล้างมือ ไปจัดการก่อน สรุปนี่กำลังรอพักแป้งอยู่ค่ะ ให้ตองตังเล่นล้างจานไปพลางๆ แล้วดิฉันมานั่งพักดูวิธีพับกระดาษไปก่อน วันนี้สนุกดีค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 24 ส.ค. 47 22:44:06 ]

ความคิดเห็นที่ 13 กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก หวังว่าพอจัดการกากาแล้วจะล้างมือแล้วค่อยกลับมาปั้นแป้งต่อนะคะ ตองตัง น่าเอ็นดูจังลูก (หวังว่า คงไม่โดนแม่โวยเอาอีกนะ) เอ่อ ขอโทษนะคะ ตองตัง "เล่นล้างจาน" น่ะ แต่จานสะอาดจริงใช่ไหม อิอิ คุณพธูน่าจะนำวิธีการหากิจกรรมให้เด็กกำลังซนมาเผยแพร่นะคะ ได้ผล แล้วก็ สมประโยชน์กันทั้งแม่และลูก กร๊ากกกก จากคุณ : *ProuD* - [ 24 ส.ค. 47 23:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 14 กากานี่อะไรเหรอคะ คุณทั้งสอง ภาษาฝรั่งเศสหรือภาษาของตองตัง คุณพราวคะ คุณพธูเธอล้างมือก่อนไปจัดการกากาแล้ว จัดการเสร็จไม่ต้องล้างอีกก็ได้มังคะ แป้งอาจจะฟูขึ้นดีกว่าปกติ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 25 ส.ค. 47 13:10:23 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พับหมาน้อยตามแบบของคุณลูกน้ำสีส้ม พับตามได้แค่ รูปที่ 6 ไปต่อไม่ได้แล้วค่ะ ดูไม่ออกไม่รู้พับยังไง ค้างไว้ก่อนแล้วกัน (เฮ้อ ! สมองไม่ค่อยดีค่ะ) จากคุณ : Huiling - [ 25 ส.ค. 47 15:26:19 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ช่วงฝนตกเหมือนกันเลยที่นี่ ออกไปเล่นที่สนามเด็กเล่นก็ไม่สะดวกเหมือนกันคะ เห็นมีแบบพับกระดาษหลายแบบแล้ว เอาวิธีทำของเล่นง่ายๆมาเสริมให้ตองตังอีก ปบบที่1 เป็น ชองเล่นจากไม้หนีบผ้า (ไม่รู้ที่บ้านคุณพธู มีไม้หนีบผ้าแบบไม้อย่างในรูปมั้ย ถ้าไม่มีแบบหนีบๆพลาสติกก็พอได้นะคะ) จากคุณ : miss_ginger(ยิ้มแป้น) - [ 25 ส.ค. 47 18:08:13 ]

ความคิดเห็นที่ 17 วิธีทำ พอมองออกมั้ยเนี่ย วิธีทำมันเล็กเรื้อเกิน จากคุณ : miss_ginger(ยิ้มแป้น) - [ 25 ส.ค. 47 18:10:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อันที่สองเป็น ไม้หมุนๆ คล้ายป๋องแป๋งนะคะ พอหมุนๆแล้วเห็นรูปเปลี่ยนไป เช่น ตยแรก จะกลายเป็นปลาอยู่ในโถ อันที่สองเป็นนกอยู่ในกรง จากคุณ : miss_ginger(ยิ้มแป้น) - [ 25 ส.ค. 47 18:13:21 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อันนี้เป็น นกในกรง ไม่ได้เอาคำอธิบายสแกนให้เพราะเป็นภาษาดัชท์ แต่ดูจากรูปวิธีทำคงพอเดาได้นะคะ จากคุณ : miss_ginger(ยิ้มแป้น) - [ 25 ส.ค. 47 18:14:54 ]

ความคิดเห็นที่ 20 สุดท้าย ทำสายรุ้ง ที่นี่เรียกว่า สลิงเกอร์ อันนี้แม่คงต้องช่วยตัดให้นะคะ เพราะถ้าตองตังยังไม่ได้หัดใช้กรรไกร แต่ถ้าเลือกกระดาษ บางหน่อย จะมีกรรไกรสำหรับเด็ก ก็พอตัดได้ ซื้อหนังสือพวกนี้ไว้หลายเล่มคะ สำหรับช่วงปิดเทอม ถ้าไงจะเลือกเอาแบบง่ายๆ มาสแกนให้อีก จากคุณ : miss_ginger(ยิ้มแป้น) - [ 25 ส.ค. 47 18:19:06 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เดี๋ยวกลับมาคุยช่วงบ่ายค่ะ วันนี้ยุ่งมาก จะพาตองตังออกไปเดินเล่นก่อนฝนตก ขอบคุณ คุณ miss_ginger มากๆ เลย อย่างที่สองนี่น่าสนใจมาก เดี๋ยวมาดูรายละเอียด จากคุณ : พธูไทย - [ 25 ส.ค. 47 18:30:54 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามาแอบดูค่ะ ตอนนี้พับไม่เป็นแล้ว เคยทำตอนเด็กๆ ขอเก็บไปพับเล่นกะสามีแล้วกัน น่าสนใจดีทุกอย่างเลยค่ะ คุณพธูถูกเครื่องบินร่อนใส่ไปหลายรอบเลยสิคะเนี่ย จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 25 ส.ค. 47 21:58:23 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เอาล่ะค่ะ ตามคำขอของคุณพราว จะให้ดูว่าไอ้เจ้าโรค Scarlatine หรือ Scarlet fever หรือไข้อีดำ-อีแดง นั้นเป็นอย่างไร เป็นโรคติดเชื้อในเด็ก จากการติดเชื้อ Streptococcus ชนิด A (ไม่รู้ชนิดไหนเหมือนกัน) พบในเด็กช่วง 5-12 ปี แต่นี่ตองตัง 3 ขวบเองก็โดนจู่โจมแล้วค่ะ เริ่มแรกมีอาการเหมือนทอนซิลอักเสบแบบรุนแรงนะ ไข้สูงมากเลย 3-4 วันติดต่อกัน ต้องใช้ยาลดไข้ติดต่อกันเลย กินอะไรไม่ได้ เพราะว่ามีอาการในช่องปากก่อน อันนี้ตอนเริ่มเป็นกำลังไปเที่ยวกันอยู่เลยไม่ได้สังเกตมากว่า เขากินน้อยผิดปกติ แต่เขาก็ไม่ได้งอแงอะไร เพราะก็วิ่งเล่นได้ตามปกติ เลยยิ่งไม่ได้ใส่ใจเท่าไรนัก แต่สัก 2 วันต่อมา อาการที่เห็นชัดมากคือต่อมน้ำเหลือง (ต่อมทอนซิลนั่นแหละ) ข้างคอ ใต้หู มีอาการโตมาก เห็นจากภายนอกเลย ก็รออีกวันนึง ซึ่งคิดว่าอาการคงจะเริ่มออกมากขึ้นเรื่อยๆ ไปหาหมอก็บบอกว่าเป็นทอนซิลอักเสบแบบรุนแรง ให้ยา antibiotic มากิน 1 อาทิตย์ แล้วก็ยาลดไข้ ทีนี้อาการก็เริ่มดีขึ้นค่ะ แต่พอเหลืออีก 1 วันกินยา antibiotic จะครบแล้ว ทั้งคอที่บวมก็ลดลงเกือบปกติ (คือที่ 1 อาทิตย์ต่อมา) ปรากฎว่า เริ่มเห็นมีตุ่มขึ้นที่ขาก่อน แล้วภายใน 1 ชั่วโมงหลังจากที่เห็นนั้น ตุ่มก็กระจายขึ้นไปทั่วตัวเลยค่ะ ยังไม่คันนัก และยังเป็นเม็ดเล็กๆ แดง ทั่วไป เลยคิดว่าแพ้อาหารอะไรหรือเปล่า รออีกจนวันรุ่งขึ้น พอตื่นขึ้นมาเท่านั้นแหละค่ะ โทรหาหมอไปด่วนแบบไม่ต้องนัดเลยค่ะ เพราะเป็นแบบนี้ค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 26 ส.ค. 47 00:14:09 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ที่หลังก็ขึ้น แต่จะเป็นเม็ดเล็กๆ มากกว่าจะเป็นตุ่มๆ แบบที่ขา หรือที่ท้อง จากคุณ : พธูไทย - [ 26 ส.ค. 47 00:23:47 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ที่แขนก็เริ่มขึ้น มันค่อยๆ ทะยอยขึ้นกันจนเต็มตัวเลยนะ แต่ที่ทำให้หมอวินิจฉันว่า เป็น scarlatine นี่ คือ ที่ฝ่ามือก็จะขึ้นด้วยน่ะค่ะ นี่พยายามส่งรูปฝ่ามือนะ แต่มันไม่ไปค่ะ มีปัญหา ลอง 5 ครั้งแล้ว เอาไว้ลองใหม่ละกัน คุณ BFR พับบัวนี่น่าสนใจมากเลยนะ เดี๋ยวจะลองหัดพับ เมื่อวานพับแต่จรวดนะ พุ่งเต็มบ้านเลย นกกระสานี่เต็มโต๊ะไปหมด วันนี้ยังไม่ได้พับอะไร เพราะมีธุระทำ ออกไปข้างนอก (ตุ่มเริ่มหายมากขึ้น เหลือบางที่เป็นแผล) กันแล้วติดฝน คุณรียา ลองทำจรวดแล้วนะ ก็โอเคค่ะ ร่อนใช้ได้เลย จริงๆ แต่ละแบบนี่ มันต้องอาศัยหลักการด้วยนะเนี่ย นั่งพับไปจะเห็นเลยว่า สงสัยมันต้องมีหลักยานยนต์อะไรบ้างแน่ๆ แต่ละแบบ การพุ่ง การร่อน การลอยตัวในอากาศ แตกต่างกันจริงๆ ตองตังก็ได้พยายามร่อน (เรียกว่า "ขว้าง" ดีกว่า) จนพอจะทำได้ ก็ดีใจใหญ่ แต่ดิฉันก็ถูกจิกด้วยเครื่องบินไปหลายทีเลยค่ะ คุณเปิ้ลคะ work ค่ะ work มาก พับกระดาษ ไม่เปลืองตังค์ด้วย เล่นได้เหนื่อยด้วยค่ะ แต่ตอนนี้ยังพับเองไม่เป็น ต้องเป็นดิฉันพับให้ แต่ก็ฝึกให้พับด้วยกันนะคะ คุณ Huiling คะ ดิฉันยังไม่ได้ลองพับหมาเลยค่ะ แต่ดูแล้วเห็นท่าว่า ถ้าใช้กระดาษ 2 สี จะสวยนะคะ คุณ miss_ginger นี่สงสัยดิฉันจะต้องไปหาซื้อบ้างแล้วค่ะ หนังสือนี่ท่าทางน่าสนใจมากๆ ตอนนี้ที่มีอยู่จะเป็นหนังสือเกี่ยวกับการเล่นเกมส์ด้วยกันมากกว่า หรือไม่ก็เกมส์กลางแจ้ง ส่วนใหญ่จะเป็นประเภท ให้ไอเดียว่าจะหาอะไรๆ ที่เราเห็นๆ อยู่ เอามาเล่นน่ะค่ะ เช่น ให้กระโดดในแอ่งน้ำ เดินบนสันไม้ เก็บใบไม้ เก็บก้อนหิน กระโดดกบ วิ่งแข่ง ฯลฯ แบบว่าลูกดิฉันนี่มันพลังงานเยอะค่ะ แต่พออากาศไม่ดี หรือว่าไม่สบายนี่ ต้องหาอะไรเล่นในบ้าน คิดหนักเลย อีกอย่างเขาเริ่มจะทำอะไรๆ ได้พอสมควรน่ะ พร้อมจะประดิษฐ์อะไรๆ เล็กๆ ได้บ้างแล้ว ส่วนตัดกระดาษนี่ตัดได้แล้วค่ะ แต่จะตัดเป็นชิ้นๆ เพื่อตัดทิ้งมากกว่านะ ส่วนวาดรูปตอนนี้ก็สามารถวาดให้อยู่ ในขอบเขตได้บ้าง คือไม่ได้เด๊ะๆ เกินออกมาเสมอ แต่เห็นว่ามีพัฒนาการขึ้นในการวาด ถ้ามีแบบอื่นๆ อีก และถ้าว่าง เอามาให้ดูอีกก็ดีนะคะ อ้อ อีกอย่างแบบที่ 2 ที่เป็นป๋องแป๋งหมุนนั้น เหมือนตอนหนึ่ง ในอิกคิวซังเลยค่ะ คุณตรีนุชคะ เก็บเคล็ดลับไว้ค่ะ เดี๋ยวพอมีเอง จะได้เอาไว้เล่นค่ะ สนุกมากเลย ไม่รู้ว่าถ้าเป็นเด็กผู้หญิงเขาจะสนุกไหมนะ นี่เด็กผู้ชาย ชอบมากๆ ค่ะ จรวดนี่พุ่งจนหัวทู่เลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 47 01:02:00 จากคุณ : พธูไทย - [ 26 ส.ค. 47 00:40:12 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ลองดูใหม่ว่ารูปจะขึ้นไหม คือที่ฝ่ามือนะ จากคุณ : พธูไทย - [ 26 ส.ค. 47 00:40:58 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตุ่มมันค่อยๆ กระจายมากขึ้น ใหญ่ขึ้น แล้วก็คันมากขึ้น เห็นแล้วสงสารลูกมากๆ จากคุณ : พธูไทย - [ 26 ส.ค. 47 00:44:10 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ภายในไม่ถึง 24 ชั่วโมงนะ เป็นแบบนี้ค่ะ นี่เขาใส่กางเกงไม่ได้เลยนะ เพราะว่าคันเขยอไปหมด แล้วก็เกา ยิ่งเกาตุ่มมันก็ต่อกันเลยนะ จากคุณ : พธูไทย - [ 26 ส.ค. 47 00:48:23 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ส่วนที่บริเวณตัว ตุ่มจะกระจายอยู่ห่างๆ กันมากกว่า ส่วนที่หน้า ก็ขึ้นแบบห่างๆ แต่จะเป็นที่รอบๆ ปากนะ สรุปๆ ว่า ตุ่มอยู่นานถึง 5 วันเต็มๆ นี่วันนี้ดูแล้วตุ่มหายไปหมดแล้ว เหลือแต่สะเก็ดแผลที่เขาเกาไป พรุ่งนี้ว่าจะโทรไปตามที่โรงเรียนว่า มีเด็กคนไหนเป็นบ้างไหม เพราะตองตังไปศูนย์ตอนอยู่ในช่วงติดต่อ จริงๆ หมอบอกว่าควรจะกักตัว 2 อาทิตย์เพื่อให้มั่นใจว่าไม่ติดใคร เพราะเชื้อมันติดกันทางอากาศ ทำเอาไม่สบายใจไปหลายวันเหมือนกัน กลัวว่าจะไปทำให้เด็กคนอื่นติดเอา แต่ก็โทรไปบอกทันทีที่รู้ว่าเป็นโรคนี้นะ จากคุณ : พธูไทย - [ 26 ส.ค. 47 00:54:38 ]

ความคิดเห็นที่ 30 สงสัยเหมือนกันค่ะว่า กากา นั้นคืออะไร คือ อุ่งอิ๊ง ของน้องวินรึเปล่าเอ่ย.. โห.. น้องตองตังหายไวๆนะคร้าบ ดีใจที่เห็นความเห็นสุดท้ายคุณพธูบอกว่า ตุ่มๆหายหมดแล้ว ผู้ใหญ่คันตัวนี่ยังทรมานเลยค่ะ ตอนนี้ร้อนมั๊ยคะ ถ้าอากาศไม่ร้อนไม่มีเหงื่อก็พอทน น้องตองตังเก่งมากๆ ค่ะ นี่ๆ น้องวินก็เลยพลอยได้ของเล่นไปด้วยเลย เอาน้องหมามาฝากพี่ตองตังละกันครับ ส่วนคุณแม่พี่ตองตังซึ่งโดนเครื่องบินจิกนี่ ผมไม่ทราบจะทำไงครับ ช่วยร่อนเพิ่มนี่พอทำเป็นครับ แหะๆ ขออนุญาตน้องวิน เอาการบ้านน้องหมา (แม่พับให้) มาส่งป้ารียาที่นี่นะคะ คุณพธู ไม่เห็นใครลงไปทู้ข้างล่างคะ ไม่ทราบพับถูกรึเปล่า ตัวเอียงๆ ขาหญ่ายๆด้วย แต่ตอนนี้น้องหมาโดนระบายเล็บ และอื่นๆไปทั้งตัวแร้วววว จากคุณ : ple (K@yla) - [ 26 ส.ค. 47 01:03:37 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ้าว..รูปไปไหนซะนี่ เอาใหม่ค่ะ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 47 00:50:29 จากคุณ : K@yla - [ 26 ส.ค. 47 01:10:43 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณนะคะคุณพธู สำหรับภาพประกอบบทความเรื่อง ไข้อีดำอีแดง สงสารน้อง เอ๊ย หลาน เหลือเกิน ฮือๆ เพราะตัว(พี่)เองก็เพิ่งหายจากคุณสุกคุณใสไม่ทันข้ามปี เลยรู้สึกเห็นใจในความทรมาน เห็นรูปขึ้นที่ฝ่ามือแล้วคันแทน ได้ยินว่า ตุ่มหายหมดแล้วนี่ ใจชื้นเลย หายคันแล้วใช่ไหมคะ วีคหน้าตองตังยังอยู่บ้านไหม เผื่อจะแวะไปพับกระดาษเล่นเป็นเพื่อน (และหม่ำซาละเปาในช่องฟรีซ อิอิอิ) ปล. กากา คือ... ปู่ปู๊ค่ะ คุณลูกน้ำสีส้ม อิอิ _______________________________________ จากคุณ : *ProuD* - [ 26 ส.ค. 47 04:40:49 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ใช่ค่ะ ใช่ "กากา" คือ "อึ" นั่นเองค่ะ (เอาแบบตรงๆ เลย) นี่ดิฉันชอบลืมตอบเวลาใครถามอะไรอยู่เรื่อยเลยค่ะ ขอบคุณคุณพราวค่ะ น้องวินนี่ท่าทางไม่ค่อยซนเท่าไรนะคะคุณเปิ้ล หน้านิ่งเชียวค่ะ เดี๋ยวจะลองพับหมาดูมั่ง นี่ตอนนี่มานั่งอ่านข่าวอินเตอร์เนท และแว่บมาคุยหน่อย ตองตังกำลังดูการ์ตูนยามเช้า เดี๋ยวจะออกไปเดินกันก่อนเที่ยง ขอเปลี่ยนเรื่องหน่อย บังเอิญพูดเรื่อง "กากา" เลยนึกเรื่องนี้ขึ้นมาได้ ช่วงเด็กอายุสัก 3 ขวบ ที่ว่าไปเข้าโรงเรียน และพูดได้เยอะพอสมควรแล้ว ที่ฝรั่งเศสนี่จะมีลักษณะพิเศษอยู่อย่างหนึ่งนะ ไม่รู้ว่าที่ประเทศอื่นเป็นไหม แต่ไม่คิดว่าเด็กไทยจะเป็น เพราะจำไม่ได้เลยว่าหลานๆ จะมีอาการแบบนี้ คือว่า... จะพูดอะไรก็แล้วแต่จะจบลงด้วย "พรุ้ท พรุ้ท...เพ้ท เพ้ท...พีพี...กากา..." หรือเอาคำมาผสมกัน แปลง่ายๆ ว่า "ตดตด...ตดตด...ฉี่ฉี่..ขี้ขี้..." บางทีก็ "มาม็องกากา... ปาปาพรุ้ทพรุ้ท...พี่หมีเพ้ทพี" แปลง่ายเหลือเกินคือ "มาม็องขี้ขี้...ปาปาตดตด...พี่หมีตดฉี่" (แล้วแปลทำไมเนี่ย?) Typical มากเลย แม่สามีบอกเอาไว้ตอนก่อนเอาตองตังเข้าโรงเรียน คือบอกในระหว่างการพูดคุยในเรื่องพัฒนาการด้านภาษาของเด็กเล็ก ยิ่ง bilingue เนี่ย แม่สามีเขาก็สนใจมาก ว่าดิฉันจะทนทานต่อการพูดไทยอย่างเดียวกับลูกได้ไหม คือว่าเขาเป็น orthophonist เขาก็กลัวว่า การพัฒนาการพูดของหลานจะช้าหรือพูดไม่ชัด ถึงแม้จะรู้อยู่ (โดยอาชีพ) ว่า ในที่สุดเด็ก bilingue เขาจะทำได้แน่ๆ หากแยกการพูดอย่างชัดเจน ย้อนกลับมาตรงนี้ใหม่ คือพูดอะไรๆ ก็จะต้องลงท้ายอย่างนี้เสมอ บางที 1 ประโยคมีแต่คำอะไรอย่างนี้ทั้งประโยค พูดแล้วก็หัวเราะอยู่คนเดียว คิดว่าน่าจะเป็นเกมส์ที่เล่นที่โรงเรียน ไปแล้วค่ะ วันนี้ แหะ แหะ กลับมาแก้คำ ตก "พีพี" ไป มึนมากเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 47 20:27:11 จากคุณ : พธูไทย - [ 26 ส.ค. 47 15:50:18 ]

ความคิดเห็นที่ 34 น่าสงสารน้องตองตังจังเลยท่าจะคันแย่ หายไวๆน่ะจ้ะ เก็บข้อมูลโรคนี้ไว้ค่ะ ที่บ้านมีหลานเล็กๆหลายคนค่ะ จากคุณ : Huiling - [ 26 ส.ค. 47 18:21:26 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มาแล้วค่ะ มาแล้ว หลบไปเลียแผลใจมา พูดเหมือนนักร้องลูกทุ่งเลยเนอะ เห็นตุ่มตองตังแล้วสงสารจังเลยค่ะ ดีนะที่หายแล้ว เหลือแต่สะเก็ด อย่างคุณเปิ้ลว่าแระ ถ้าร้อนๆคงเกากันผิวถลอกปอกเปิก แล้วจะมีแผลเป็นไหมคะแบบนี้ คุณเปิ้ล เก่งมากเลยที่พับหมาได้ เอาไปเลย A+ ดิฉันลองพับเหมือนกันเอา กระดาษขาวธรรมดาพับค่ะ ไม่อยากจะบอกว่ากระดาษยับเยินไม่มีดี น้องวินนั่งเรียบร้อยเชียว แขนขาไม่มีรอยปากกาเลย แสดงว่าเรียบร้อยมากไม่ก็เพิ่งคว้าปากกาได้ ขอบคุณคุณพราวสำหรับคำแปล นึกอยู่เหมือนกันค่ะ ว่ากากานี่ต้องอะไรสักอย่างที่เกี่ยวกับการขับถ่าย ไม่อึก็ฉี่ แต่อยากรู้ แบบชัวร์ เลยต้องถาม ฟังคุณพธูเล่าเรื่องเด็กฝรั่งเศสแล้วก็ขำดี เป็นเมืองไทยพ่อแม่ต้องพาวิ่งหาห้องน้ำกันเป็นพัลวันเลยนะนั่น คิดว่าลูกปวดอึปวดฉี่ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 26 ส.ค. 47 19:04:24 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เล่าเรื่องโรงเรียนก่อน เดี๋ยวโดนรุม สงสัยจะหมดหวังได้เรียนราคาถูกแล้วละคะ เศร้าใจจริงๆ เลยต้องหลบไปซับน้ำตา (เว่อร์ไปหน่อยนะคะ) เขานัดไปสัมภาษณ์และตรวจหลักฐานว่าจะเรียนได้แน่หรือเปล่า เพราะหลักสูตรเป็นภาษาดัชท์ ปรากฎว่าคุยกับคนสัมภาษณ์ได้รู้เรื่อง ทุกอย่างเรียบร้อยดีไม่มีปัญหา ตกลงว่าถ้าคอร์สนี้เปิดสอนและคนยังไม่เต็มก็ได้เรียนแน่ไม่มีปัญหา คนสัมภาษณ์เองก็บอกยังไม่เต็มแน่ๆ แต่จะมีคนสนใจพอเปิดสอนหรือเปล่ายังไม่แน่ใจ เพราะเขาเปิดรับสมัครหลายแห่งต้องเอาจำนวนคนมารวมกันอีกที (อันนี้ดิฉันแอบสงสัยว่าก็แล้วถ้าคนเกิน จะตัดใครออกละนั่น) ดิฉันก็ยิ้ม แป้นกลับบ้าน มาเจอฝนตกเดินเล่นในเมืองซะเกือบสองชั่วโมง กลับถึงบ้านสักพักปรากฎว่าคุณคนสิมภาษณ์เธอโทรมาบอกว่า หลังจากที่ไฟล์ลิ่งเอกสารต่างๆของดิฉันแล้ว มาเอะใจว่าดิฉันไม่ได้อาศัยอยู่ในอัมสเตอร์ดัม เธอเลยโทรมาคอน์เฟิร์มว่าใช่ไหม ก็ใช่นะสิค่ะ ปรากฎว่าค่าเรียน 300 euro ตามแผ่นพับที่ได้รับมาดูจนเกิดความจะเรียนนั้น บังคับใช้เฉพาะคนอัมสเตอร์ดัม ถ้าดิฉันอยากเรียนต้องจ่ายเงินเองเต็มราคาประมาณ 3600-5600 euro นี่ยังไม่รวมค่าเดินทางนะคะ ......เศร้าละสิคะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 26 ส.ค. 47 19:23:08 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คุยกับสามีดูแล้ว เขาบอกว่าถ้าอยากเรียนจริงๆ ก็เรียนเถอะ แต่ดิฉันคิดว่าแหม 3600-5600 euro นี่มันน่าจะเรียนอะไรอย่างอื่นที่มันได้เรื่องได้ราวมากกว่านี้นะ คุณสองคนว่างั้นไหมคะ ไม่อยากเป็นแบบอยู่มาห้าปียังพูดดัชท์ไม่ได้ แล้วอยู่บ้านเฉยๆ ไม่เหงาแต่เบื่อมากกว่าค่ะ นี่เดี๋ยวก็จะเข้าหน้าหนาวอีกแล้ว รับรองได้เลยว่ารียาไม่ออกจากบ้านโดยไม่จำเป็นแน่ๆ ตอนนี้เลยมานั่งหาที่เรียนใหม่อีกแล้ว จริงๆแล้วที่อยากเรียนหรือทำงานเนี่ย เพราะอยากมีอะไรทำมากกว่า อยากพูดภาษาดัชท์กับคนดัชท์ อยากมีอะไรที่ต้องทำจริงๆ ไม่ใช่ทำก็ได้ไม่ทำก็ได้แบบทุกวันนี้ (ที่ทำทุกวันก็กวาดบ้าน ถูบ้าน ทำอาหารนั่นแหละคะ) อย่างที่เคยบอกค่ะ ว่าเรื่องของตัวเองนี่ไม่ค่อยมีระเบียบเท่าไร อยากทำก็ทำไม่อยากทำก็เอาไว้ก่อน นี่ยังหาไม่เจอเลยค่ะ ว่าจะไปเรียนอะไรดี ข้อแม้เยอะอีกต่างหาก คือไม่อยากไปเรียนตอนกลางคืน ไม่อยากไปเรียนเสาร์อาทิตย์ แถมตอนนี้โรงเรียนก็จะเปิดกันหมดแล้ว เลยไม่รู้จะเอายังไงดี ไปดีกว่า จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 26 ส.ค. 47 19:35:19 ]

ความคิดเห็นที่ 38 โห น้องตองตัง พี่เห็นแล้วคันแทนเลย หายไวไวนะครับ จากคุณ : SFO-CNX - [ 27 ส.ค. 47 01:37:54 ]

ความคิดเห็นที่ 39 คุณพธูคะ ตอนนี้เริ่มสนใจแล้วค่ะ ว่าการ introduce สองภาษาให้กับเด็กมีส่วนทำให้การพัฒนาการพูดช้าลงจริงรึเปล่าค่ะ คือคิดว่าในที่สุดแล้ว เขาพูดได้แน่ๆ แต่ไม่ทราบว่าเป็นเพราะบางครั้งดิฉันเองก็เผลอพูดและสอนน้องวินเป็นภาษาอังกฤษด้วยรึเปล่า ทำให้เขาไม่พูดเป็นคำๆ พูดได้แค่ อ้ำ กะ ทำเสียงเครื่องบิน ซี่ส์์์์สสส ทำนองนี้ค่ะ พอบอกให้พูด บอล หรืออะไรง่ายๆ จะปิดปากแน่น ตอนนี้น้องวิน สิบหกเดือนครึ่งแล้ว แต่ก็ทำเสียงคุย ร้องเพลง ไม่เป็นภาษาได้ คือภาษาีที่เราไม่เข้าใจน่ะค่ะ อย่างที่บอกตอนแรกดิฉันไม่ได้สนใจ คิดว่าเด็กก็เริ่มพูดได้ต่างกันเหมือนพัฒนาอื่น แต่ที่บ้านสามีเขาแนะนำให้ปรึกษาหมอได้แล้ว ว่าทำไมยังไม่พูด พอดีหมอเด็กของน้องวินพักร้อน ก็เลยยังรออยู่ค่ะ ไม่เคยได้ยินลูกเพื่อนคนไหนเล่าให้ฟังเรื่องคำลงท้ายของเด็กขนาดตองตังค่ะ สงสัยเป็นเกมส์ของเด็กๆก็เป็นได้ค่ะ พรุ้ทๆ ก็คล้าย ปุ๊ดๆ ของไทยเรา 55 จากคุณ : K@yla - [ 27 ส.ค. 47 02:18:27 ]

ความคิดเห็นที่ 40 พี่รียา..  ทำไมค่าเรียนมันต่างกันงี้ล่ะคะ  แค่ต่างเมือง  เขาเสียภาษีต่างกับเมืองที่พี่รียาอยู่หรือไงคะ  ถึงได้ให้คนในอัมสเตอร์ดัมเรียนได้แค่ 300 ยูโร แต่คนเมืองอื่นจ่ายแพงเป็นมากกว่าสิบเท่า  เรื่องจะเรียนดีไหมนี่ก็คงต้องแล้วแต่นายใหญ่ (คนควักกระเป๋า) ละกันค่ะ  แต่น่าจะลองหาที่เรียนอื่นลองดูดีกว่า  ไม่ทราบว่าคอร์สและการสอนที่นั่นมันต่างจากที่อื่นมากไหมน่ะค่ะ  ถ้ามันคือๆกันก็เอาจ่ายน้อยไว้ก่อนดีกว่า  ที่เหลือจะได้เอาไว้เที่ยวไงคะ แหะๆ  แนะนำให้เสียผู้เสียคนซะแล้วเรา ที่เนเธอร์แลนด์มีคอร์สสั้นๆ ที่เรียกว่า extended studies or open university มั๊ยคะ  คือให้คนนอกเข้าไปเรียนได้เหมือนกับเป็นนักเรียนของมหาวิทยาลัยเขา  แต่ค่าหน่วยกิตถูกกว่า  อาจมีเป็น certificate ให้ หรือไม่มีอะไร  สำหรับคนที่เรียนจบแล้ว ทำงานแล้ว แต่ต้องการมาเรียนรู้อะไรใหม่ๆ ไม่เป็นภาระว่าจะต้องจบเป็นดีกรี  แต่ต้องการความรู้  มหาวิทยาลัยใหญ่ๆอย่างที่นี่จะเปิดสอนพวกนี้  เรียนชั้นเดียวกัน ตัดเกรดด้วยกันกับนักเรียนปกติ  บางทีพวกเราไม่ชอบ เพราะคนทำงานมีประสบการณ์มากกว่าก็ได้เปรียบ  แต่พวกเราใช้ลูกอึด เพราะคนทำงานไม่มีเวลาเท่านักเรียน  พี่รียาลองเข้า google ใช้คีย์เวิร์ด UCLA extended studies หรือไม่ก็ UCSD extension อันนี้เป็นมหาลัยที่เมืองซานดิเอโก้ค่ะ  เอาเป็นไอเดีย  อัมสเตอร์ดัมเมืองใหญ่น่าจะมีบ้าง หรือคล้ายๆกันค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 47 04:24:19 จากคุณ : K@yla - [ 27 ส.ค. 47 02:20:15 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ลืมตอบเหมือนกันค่ะ  คราวที่แล้วคุณตรีนุชถามว่า ที่ ซานดิเอโก คนเม็กซิกันเยอะไหม  ก็เยอะมากค่ะ  มีคนแอบเข้ามาเยอะ  ที่นี่จะตั้งด่านตรวจก่อนเข้าแอลเอ  เพราะคนอยากหนีเข้ามาทำงานเพราะเศรษฐกิจ สองประเทศต่างกันมากเพียงแค่ข้ามชายแดน   เอาไว้เผื่อคุณตรีนุชแวะมาอ่านจะได้ช่วยตอบว่าทำไมฝรั่งเศส เมืองที่คุณตรีนุชอยู่ถึงมีอาหรับเยอะจัง แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 47 02:27:23 จากคุณ : K@yla - [ 27 ส.ค. 47 02:20:59 ]

ความคิดเห็นที่ 42 แบบของคุณลูกน้ำสีส้ม คห.8 ร่อนดีมากๆ เลยครับ .. แต่ทำเล่นคนเดียวอะเน้อ - -" คิดถึงสมัยเรียนม.ต้นอ่ะครับ พับแบบมีหัวๆ ด้วย แถมมีดัดให้หมุนๆ  แต่ตอนนี้จำไม่ได้แล้ว ฮ่าๆ ปล. หายไวๆ นะครับน้องตองตัง แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 47 06:49:43 จากคุณ : เด่ะนอก - [ 27 ส.ค. 47 06:47:09 ]

ความคิดเห็นที่ 43 แฮ่ะๆ คุณ เด่ะนอก คิดว่ามีแต่ดิฉันคนเดียวที่ชอบพับเรือบินเล่น แล้วเอาลูกบังหน้า พับแบบที่คุณลูกน้ำเธอให้เหมือนกันค่ะ ร่อนดีค่ะ ตอนแรกจะพับอันแรก แต่งงๆ พับไม่ถูก ตอนเด็กๆอันไหนร่อนดีนี่หวงมากเลยนะคะ จากคุณ : K@yla - [ 27 ส.ค. 47 07:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 44 คุณ Huiling คะ จริงๆ เรียกว่าหายดีได้แล้วน่ะค่ะ ก็คือว่าออกไปข้างนอกได้ ไม่ต้องกินยาอะไรแล้ว อาทิตย์ก็ไปโรงเรียนได้แล้วค่ะ เพียงแต่ว่าตุ่มๆ หรือผื่นๆ นั้นมันจางลงหมดแล้วนะ เหลือแต่ตุ่มใหญ่ๆ ที่ยังเห็นรอยอยู่ โดยเฉพาะที่ขึ้นก่อนที่ตรงหน้าขาทั้ง 2 ข้าง ก็ยังเห็นรอยอยู่ หมอบอกว่ามันเป็น deposit ของ toxin ของเชื้อ ซึ่งต้องใช้เวลาประมาณ 1 เดือนจึงจะหายหมดน่ะค่ะ ที่หน้ามีเหลืออยู่ 1 จุดแดงๆ ค่ะ เหนือปาก นึกว่าสิว... มีสิวตอน 3 ขวบ ตลกดี (แต่ตอนตุ่มเต็มตัว ตลกไม่ออกค่ะ) วันนี้ต้องไปตรวจฉี่ค่ะ เพื่อยืนยันโรคอีกที แล้วก็ไม่รู้ว่าเอาผลไปทำอะไรเหมือนกันค่ะ คุณรียา นี่ดิฉันอ่านข้อความของคุณอย่างตั้งใจนะ อ่านอยู่หลายรอบ เพราะอยากแสดงความคิดเห็น "อยากมีอะไรทำมากกว่า อยากพูดภาษาดัชท์กับคนดัชท์ อยากมีอะไรที่ต้องทำจริงๆ ไม่ใช่ทำก็ได้ไม่ทำก็ได้แบบทุกวันนี้" ระหว่างที่หาข้อมูลที่เรียนใหม่อยู่... ไม่ทราบว่าคุณรียาเคยมีความคิดที่จะไปทำงานอาสาสมัครของหน่วยงานของคนดัชท์บ้างไหม เอาแบบของคนดัชท์นะ เพราะว่าในสภาวะที่ต้องพูดน่ะ ยังไงๆ ต้องได้เรียนรู้แน่ๆ ค่ะ ยิ่งคุณมีพื้นภาษาอยู่แล้ว การที่อยู่บ้านไม่ค่อยได้ใช้ภาษา ถึงไปเรียนมา ถ้าต่อไปไม่ได้ใช้บ่อยๆ มันก็จะไม่คล่องอยู่ดีนะ ตัวอย่างเช่น Croix rouge (Red Cross) หรือของโบส์ถ หรืออะไรทำนองนี้น่ะค่ะ หรือไม่อย่างเช่นองค์กรที่ทำงาน humanitaire เช่น หน่วยงานช่วยเหลือเกี่ยวกับโรคเอดส์ หรือองค์กรเกี่ยวกับโรคในเด็ก หรือโรคในกลุ่มประเทศที่ 3 อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ คิดว่าน่าจะมีอะไรๆ ที่น่าสนใจให้ทำนะคะ บางที่เขามีแบบเป็น "อาสาสมัคร" บางทีมีแบบ "ฝึกงาน" นะ ลองๆ ดู เผื่อว่าจะสนใจ คือน่าจะทำอะไรๆ ที่ก่อให้เกิดประโยชน์กับตนเองน่ะค่ะ อย่างน้อยเรื่องภาษานี่ได้แน่ๆ ส่วนเรื่องการได้ไปทำ ก็ได้ประสบการณ์ด้วย แล้วเราก็เลือกที่จะไปทำแบบครึ่งเวลา เอาตามที่เราสะดวกสิคะ ซึ่งอย่างนี้ก็จะได้ใช้เวลาของเราอย่างมีค่าด้วย ที่สำคัญเมื่อคุณได้ไปลองทำๆ ดูแล้ว คุณจะเห็นเองว่าน่าจะเสริมทักษะอะไรบ้าง เช่น เอาเข้าจริงๆ แล้ว เรื่องภาษานั้น คุณน่าจะทำได้ในระดับการสื่อสารอยู่แล้ว แต่อาจขาดเรื่องการเขียน หรือเรื่องการสื่อสารแบบให้เหตุผล (argumentation) ซึ่งถ้ารู้ว่ามีจุดอ่อนอยู่ที่ไหน ก็จะได้เลือกหาคอร์สที่เหมาะสมต่อไป ซึ่งไม่จำเป็นต้องเป็นการเรียนภาษาแบบเรียนแกรมม่าสุดๆ แบบเรียนภาษาทั่วๆ ไป แต่อาจะเป็นคอร์สภาษาแบบภาษาเขียน แบบภาษาพูด อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ ดิฉันเคยไปนั่งเรียนภาษาฝรั่งเศสเป็นครั้งแรก และครั้งเดียวนะคะ (แบบเรียนแกรมม่า) ทั้งๆ ที่เราเรียนด้วยตัวเองมาแล้วในระดับหนึ่ง 1 เดือนผ่านไปจะรู้ตัวเลยค่ะว่า มานั่งเรียนอย่างนี้มันเสียเวลาของเราเหมือนกัน (เวลาเดินทาง + เวลาอยู่ในห้องเรียนทุกๆ วัน) เพราะว่าเราไม่ต้องการแบบนี้ เราต้องการแบบเอาไปใช้เลย ซึ่งในตอนนั้นดิฉันต้องเขียนวิทยานิพนธ์ และต้องเตรียมตัวเสนองาน นั่นคือเราต้องการแบบภาษาเขียนที่แสดงการโต้ตอบ และการให้เหตุผลมากกว่าแกรมม่าทั่วๆ ไป เอาเข้าจริง ระหว่างที่ดิฉันนั่งเขียนงานตัวเองนั้น จำเป็นต้องเปิดหนังสือ ต้องคิด ในช่วงนี้ที่ทำให้ได้ใช้ทักษะอย่างแท้จริงเลยค่ะ เลยคิดว่า ถ้าคุณรียาได้มีโอกาสไปเจอกับคนดัชท์ในสิ่งแวดล้อมของงาน (งานอาสาสมัครนั่นแหละ) และการปฏิสัมพันธ์ต่างๆ คุณก็จะได้ใช้ภาษานะ อีกอย่างวัตถุประสงค์ของการอยากไปเรียนและการหางานนั้น ไม่ใช่เป็นไปเพื่อการหารายได้ แต่เป็นไปเพื่อให้ได้ใช้เวลาอย่างมีค่า แล้วก็จะได้มีสังคมของชาวดัท์ชที่เราได้เข้าไป integrate ที่แตกต่างไปจากสังคมดัท์ชแบบครอบครัว และก็แตกต่างไปจากสังคมคนไทยที่เรามีอยู่แล้ว ก็เป็นความเห็นหนึ่งนะคะ แก้ไขเมื่อ 27 ส.ค. 47 20:15:53 จากคุณ : พธูไทย - [ 27 ส.ค. 47 17:22:50 ]

ความคิดเห็นที่ 45 คุณท็อป เขาคันมากๆ เลย เอาผ้าชุบน้ำลูกตัวก็ไม่ได้ เอามือลูบก็ไม่ได้ ออกไปข้างนอกโดนลมก็ไม่ได้ เขาจะคันมากนะ อยู่ในบ้านนี่ เขาจะแก้ผ้าออกหมดเลย เพราะใส่เสื้อผ้าแล้วคัน คุณเด่ะนอก คะ ก็พับเล่นกับเจ้า Golden retriever สิคะ คุณเปิ้ลคะ เรื่องการพูดช้านั้น ตองตังก็เริ่มพูดช้าค่ะ แต่ว่าตอนแรกๆ นั้น ตองตังก็เดินช้าด้วยนะ คือที่ 18 เดือน (ถ้าลบ 3 เดือนก่อนกำหนดอีก ก็ที 15 เดือน) ก็เพิ่งเกาะเก้าอี้เดินเองนะ อ้อ ไม่ค่อยคลานด้วย ตอนไปสวนก็จะเห็นเด็ก 11-12 เดือน เดินกันคล่องเชียว อันนี้ก็เคยอดเปรียบเทียบไม่ได้ เรื่องพูดนะ ตอนที่เริ่มอย่างเห็นได้ชัด คือตอนอายุได้สัก 20 เดือนค่ะ (-3 ก็ที่ 17 เดือนนะ) เป็นคำๆ อะไรๆ ก็ "ปาปา" หมดค่ะ ตอนนั้นพ่อก็ดีใจมากๆ ไม่ค่อยได้เลี้ยงแต่เรียกแต่พ่อ แม่ก็น้อยใจจัง สำหรับเรื่องแยกภาษานี่ แยกมาตั้งแต่ยังอยู่ในท้องเลยค่ะ คือดิฉันไม่เคยพูดภาษาฝรั่งเศสกับลูกเลยนะ ไม่เคยหลุดเลย จริงอยู่ว่าตอนนี้ลูกจะมีแนวโน้มตอบเป็นภาษาฝรั่งเศสมากกว่า โดยเฉพาะเมื่อไปโรงเรียนแล้ว ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา แต่เขาฟังรู้เรื่อง เข้าใจหมดทุกอย่าง แต่ทุกครั้งดิฉันจะไม่บังคับเขาให้พูดไทยนะ แต่จะบังคับตัวเองให้พูดซ้ำ 2 ครั้ง หรือพูดซ้ำที่เขาพูดฝรั่งเศสเป็นภาษาไทยค่ะ พูดช้าๆ ชัดๆ ทำอยู่เรื่อยๆ ทุกสถานการณ์ ตอนนี้พูดไทยกับดิฉันเยอะมาก ก็จะบอกเขาเสมอว่า "มาม็องเป็นคนไทย ก็พูดภาษาไทย ตองตังเป็นคนไทย ก็พูดภาษา..." "ภาษาไทย" ถ้าเอาจากที่คุยกับหมอเฉพาะทางด้าน psychomotor and development นะ (เพราะต้องติดตามพัฒนาการน่ะ) ก็คือ หมอจะบอกอย่างที่ดิฉันได้อ่านหนังสือมาว่า ปริมาณคำศัพท์ยังไม่พอที่จะให้เขาสร้างประโยคที่มีความหมายได้ และเด็กบางคนจะสังเกตและพยายามเลียนแบบให้ได้เหมือน ก่อนที่จะตัดสินใจพูดเป็นประโยค ทำให้ใช้เวลานาน แต่บางคนจะพูดเลย แต่เป็นคำๆ ไม่ใช่ประโยค ถ้าเทียบตองตังกับเด็กคนอื่นในห้องเขานะ ที่อายุเท่าๆ กัน ตองตังจะพูดได้น้อยกว่า ในแง่ของคำศัพท์นะ อันนี้เห็นชัดเลยค่ะ จะมี "เอ่อ...เอ่อ..." เยอะมาก เพราะจะนึกคำศัพท์ แต่ก็เห็นเช่นกันว่าเขาพยายามที่จะหาศัพท์ฝรั่งเศสที่ตรงกับที่เขาอยากพูด แต่บางทีหาไม่เจอ ก็ศัพท์ทั่วๆ ไปนี่ดิฉันจะพูดเป็นไทยตลอดนะ ตรงนี้ดิฉันจะยอมรับว่า ลูกเราคงจะช้ากว่าเด็กคนอื่น แต่ไม่ได้ไปเปรียบเทียบนะ เพราะคิดว่าในอีก 1 ปี ก็จะตามทัน ที่สำคัญเขาจะได้ 2 ภาษาไปเลยทันที ตอนนี้กำลังคิดเรื่องการสอนหนังสือการบ้านอยู่ว่า จะทำอย่างไร เพราะในที่สุดต้องอ่านกับเขาเป็นภาษาฝรั่งเศสแน่ๆ เวลาช่วยกันทำการบ้านน่ะ พอมีลูกนะ นี่แค่คนเดียว ยังมีอะไรๆ ให้คิด ให้วางแผน จนวันๆ นึงแทบไม่มีเวลาว่างเลยนะคะ จากคุณ : พธูไทย - [ 27 ส.ค. 47 17:53:30 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เอาเกมมาฝากคุณพธูแล้วหายไปเลย กลับมาเห็นตุ่มตองตัง น่าสงสารจังเลยลูก นี่ถ้าเป็นพี่ขิงคงทนไม่ไหวเกา เหวะทั้งตัวแล้ว แย่เลยโดนเล่นงานก่อนเวลา เพราะ แม่ลูกสาว โดนเค้าเรียกไปฉีดวัคซีนตัวนี้ เมื่อ 5 เดือนที่แล้ว เดี๋ยวอาทิตย์นี้จะเลือก วิธีทำของเล่น สำหรับเด็กเล็กสแกนให้อีกนะคะ พอดีซื้อมา 3 เล่ม แล้วก็มีที่ยืมมาจากห้องสมุดอีก คุณนายรียา เดี๋ยวดิฉันจะเอาน้องหมาน้อยให้แม่ขิงลองพับหน่อย ของคุณ kayla ทำออกมาน่ารักมากเลย แล้วว่าแต่คุณอยากเรียนอะไร เพิ่งส่งเมล์ไปหานะจ๊ะ จากคุณ : แม่ขิง (miss_ginger(ยิ้มแป้น)) - [ 27 ส.ค. 47 19:24:12 ]

ความคิดเห็นที่ 47 คุณพธู.. ขอบคุณมากๆค่ะ ที่แชร์ข้อมูลทั้งจากประสบการณ์ของตองตัง ที่อ่านมา และก็ที่คุยกับหมอ พ่อน้องวินก็เดินตอน 15 เดือน ตอนนี้ก็เป็นคนที่เดินเร็วมาก เด็กเริ่มเดินก่อนอย่างดิฉันเดินตามไม่ทันค่ะ บางครั้งต้องบอกว่า อเมริกาไม่มีควายซะหน่อย จะรีบไปหนาย.. เรื่องเดินไม่กังวลค่ะ เคยอ่านหนังสือว่าเิดินเร็วหรือช้าขึ้นอยู่กับ genetic และก็ไม่สะท้อนถึงระัดับสติปัญญาของเด็กแต่อย่างไร กล้ามเนื้อขาแข็งแรงเร็วช้าต่างกัน ส่วนเรื่องเริ่มพูด ก็ไม่กังวล แต่พอมีคนใกล้ตัวและมีประสบการณ์มาติงเลยทำให้เขวเหมือนกันค่ะ เมื่อวานน้องวินพูด ยัมยั่มยั่ม และพอชึ้และบอกให้ดูพระจันทร์ เขาทำเสียง อา-ปา-ยาน พอออกเสียงเสร็จ วิ่งมากอดแม่ น้องวินก็เหมือนกันค่ะ ตอบทุกอย่างเป็น ดา อาดา ดาดา พอได้ยินเสียงประตูโรงรถเปิด เขารู้ว่า พ่อกลับมาแล้ว ก็จะบอกว่า ดาดาดา ใช่ค่ะ พอเด็กยิ่งโตก็คงยิ่งยากขึ้น เพราะมีกิจกรรมหลายอย่างที่เขาต้องใช้ภาษาของประเทศนั้นๆ คุณพธูคงต้องอ่าน และทำการบ้านอีกแล้ว แล้วจะมารอฟังค่ะ ว่าเป็นไง วันก่อนไปห้องสมุด เขาจะมีตู้ที่ทำเป็นบ้าน และมีสัตว์เลี้ยง ของเล่น ชิงช้า อะไรพวกนี้ พร้อมกับมีลิสต์ให้เราอ่านให้เด็กเพื่อให้เขาหาและชึ้ ดิฉันก็อ่านภาษาไทย คนแถวนั้นก็ว่าดีนะ อีกหน่อยเด็กจะได้พูดได้สองภาษาพร้อมกัน ถือเป็นประโยชน์กับเขา คงต้องอดทนค่ะ ขอให้ตองตังหายไวๆนะคะ เห็นคุณตรีนุชมาประชาสัมพันธ์การาจเซลส์ อาทิตย์หน้า เผื่อคุณพธูจะได้พาไปเที่ยว Have a nice weekend ค่ะ ทุกๆคน ปล. คุณ แม่ขิง (miss_ginger(ยิ้มแป้น)) คะ ว่าจะไปหากระดาษสีๆ มาทำสายรุ้งที่เป็นรูปช้างค่ะ ลองทำกับกระดาษขาวๆแล้วค่ะ แต่ไม่กล้าโชว์ ขอบคุณที่ชอบน้องหมาค่ะ รีบมาเสนอหน้ารับคำชม แหะๆ จากคุณ : K@yla - [ 28 ส.ค. 47 03:15:55 ]

ความคิดเห็นที่ 48 รอดูรูปนะคะ คุณ miss_ginger เมื่อวานนี้เพิ่งไปซื้อกรรไกรมา กรรไกรสำหรับเด็กมือซ้ายน่ะ เพราะเวลาใช้กรรไกรทั่วไปนี่ เขาจะตัดไม่ถนัดเลย (ตองตังซ้ายแบบ 100 เปอร์เซนต์น่ะค่ะ เตะฟุตบอลก็เท้าซ้าย) บ่ายนี้ว่าจะตัดกระดาษเล่นกันค่ะ คุณเปิ้ล วันนี้ดิฉันทำคุ้กกี้อีกแล้ว คราวนี้นั่งเฝ้าเลยนะ ผสมแป้งตั้งแต่เมื่อวานกลางคืน เพราะจะทำเลี้ยงนักกีฬา เช้านี้พอตื่นขึ้นมาก็เปิดเตาก่อนเลย อบขนมก่อนเป็นอันดับแรกเลยค่ะ จะได้มีสมาธิ ไม่ทำไหม้อีก และ... เป็นครั้งแรกค่ะ ที่อบคุ้กกี้แล้วไม่ไหม้ ดีใจสุดๆ นี่เก็บใส่กล่องได้หลายชิ้นเลย (ทำไป 3 ส่วน) จากคุณ : พธูไทย - [ 28 ส.ค. 47 19:08:24 ]

ความคิดเห็นที่ 49 สวัสดีบ่ายวันเสาร์ค่ะ ดีจังค่ะ ที่ชอบเครื่องบิน ขอให้สนุกกับการร่อนกันทุกคนค่ะ สงสัยคุณพธูไทยคงสนุกน้อยกว่าเพื่อน :) สงสัยวันนี้เป็นวันครอบครัว ไม่มีใครออน์ไลน์เลย ยกเว้นดิฉัน อยู่บ้านค่ะวันนี้ นัดช่างมาเช็คระบบถ่ายเทอากาศในบ้าน เพราะจวนหน้าหนาวแล้ว เดี๋ยวปิดประตูหน้าต่างหมดจะสำลักควันพิษของตัวเองตายไปกันทั้งสองคน อ่านที่คุณพธูเขียนอย่างละเอียดเหมือนกันค่ะ ขอบคุณหลายๆเด้อค้า ต้องรวบรวมความคิดของตัวเองก่อน เดี๋ยวมาคุยเรื่องนี้ใหม่ (บอกแล้วดิฉันมันพวกราศีตุลย์แบบพี่'มารถ) สบายดีกันทุกคนนะคะ พบกันใหม่เมื่อชาติไม่ต้องการเราแล้วนะคะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 28 ส.ค. 47 19:19:50 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ไม่ว่าชาติจะต้องการเรา หรือไม่ เราก็จะคุยค่ะ วันนี้ดิฉันก็ไม่ได้ออกไปไหนค่ะ ฝนเดี๋ยวตกเดี๋ยวหยุด เลยเอาเกงส์มานั่งเล่นกับลูกกันค่ะ ตอนนี้เตรียมตัวจะออกไปหาอะไรทานข้างนอกเสียหน่อย หลังจากที่ดิฉันต้องปฏิบัติตัวเป็นนางพยาบาลมาหลายวันเหลือวัน ขอออกไปสูดอากาศ ดูผู้คนบ้างค่ะ แหะ แหะ ไปกับพวกนักกีฬาฟันดาบน่ะค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 28 ส.ค. 47 23:42:07 ]

ความคิดเห็นที่ 51 สวัสดีวันจันทร์ค่ะ จะเขียนไปคนเดียวแล้วล่ะค่ะ วันนี้ตั้งใจพาลูกไปเข้าศูนย์ เพราะเห็นว่าหายดีแล้ว โทรไปบอกว่า วันนี้จะมาประมาณ 10 โมงเช้า เขาก็ตกลงบอกว่าไม่มีปัญหา ปรากฎว่าพอไปถึงโรงเรียนนะคะ เห็นป้ายใหญ่หราเลยติดไว้ว่า "มีเด็ก 1 คนเป็นโรค Scarlatine ผู้ปกครองโปรดรับทราบ" แล้วเจ้าหน้าที่ที่มาต้อนรับก็ปิดประตู เอาแต่หัวโผล่ออกมา บอกว่า ขอโทษที่ไม่ทราบว่าคนที่เป็นโรคคือตองตังนั่นเอง ต้องขอดูใบรับรองว่า "ไม่แพร่เชื้อแล้ว" จากหมอด้วย อ้าว... เลยต้องกลับบ้านค่ะ โทรไปนัดหมออีก ความที่ตอนนี้ไม่ใช่กรณีด่วนแล้ว เขาเลยให้นัดที่เร็วที่สุดคือพรุ่งนี้เย็นค่ะ เลยต้องหากิจกรรมอะไรๆ ทำกับลูกสำหรับวันนี้กับพรุ่งนี้อีกแล้วค่ะ สงสัยได้พาไปเที่ยววังใกล้ๆ อีกแน่เลย ไปแล้วค่ะ วันนี้ จากคุณ : พธูไทย - [ 30 ส.ค. 47 16:34:22 ]

ความคิดเห็นที่ 52 สวัสดีค่ะ ชาติไปทำงานแล้วค่ะ เราก๊อมาคุยกันได้ เพิ่งรู้นะคะเนี่ยว่า ตองตังถนัดซ้าย แต่ดีจังเลยนะคะที่เดี๋ยวนี้มีของสำหรับคนถนัดซ้ายขายด้วย  แล้วลำบากมากไหมคะ ถ้าตองตังต้องใช้ของๆคนมือขวา ใกล้ๆตัวไม่มีคนถนัดซ้ายค่ะ เลยไม่เคยสังเกตค่ะลำบากหรือเปล่า อาทิตย์นี้ขับรถชมสวนผลไม้ค่ะ ขับไปเลยๆ สามีค่ะคนขับ ดิฉันอ้างว่าถ้าขับรถแล้วไม่มีเวลาดูอะไรๆข้างทาง แวะซื้อแอปเปิ้ลกลับบ้านสองกิโล เพราะอยากถ่ายรูปสวนผลไม้ค่ะ อยู่มาสี่ปีเพิ่งเห็นแอปเปิ้ลบนต้นชัดๆ แปะรูปผิดค่ะ อันนี้ใหญ่ไปเลยมาเอาออก แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 47 17:15:33 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 30 ส.ค. 47 17:11:35 ]

ความคิดเห็นที่ 53 รูปเดียวกันค่ะ แต่รูปนี้ย่อแล้ว มาลบรูปค่ะ จะได้ไม่เสียเวลาโหลดกระทู้กัน อ้าวแล้วทำไมรูปยังอยู่ล่ะเนี่ย แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 47 17:22:58 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 47 17:16:49 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 30 ส.ค. 47 17:16:32 ]

ความคิดเห็นที่ 54 รูปนี้เอามาฝากคุณเปิ้ล สงสัยหนีเราไปเที่ยวซะแล้วนะคะนี่ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 47 17:21:26 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 30 ส.ค. 47 17:18:23 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แถมรูปลูกแพร์ (หรือเปล่าไม่แนใจ)อีกรูปค่ะ เห็นแล้วชักอยากทำสวนผลไม้มั่ง แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 47 17:10:14 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 30 ส.ค. 47 17:20:19 ]

ความคิดเห็นที่ 56 กลับมาคุย คุณพธูไทยไปซะแระ คุยข้างเดียวไว้ก่อนก็ได้ ตองตังเลยยังไม่ต้องไปโรงเรียนอีกสองวันสิคะเนี่ย วาดภาพเจ้าหน้าที่ที่ออกมาต้อนรับโผล่ออกมาแต่หัวแล้วขำดี ตกลงไปเดินเล่นที่ไหนกันละคะ แม่ลูก กลับมาคุยเรื่องเรียนกับเรื่องงาน เมื่อตอนที่เรียนภาษาดัชท์อยู่ก็ไปเป็นอาสาสมัครกับเขาเหมือนกันค่ะ ทำทุกวันพุธตอนบ่าย ซึ่งที่นีโรงเรียนเลิกครึ่งวัน ทำที่ community center แต่ส่วนที่ไปช่วยเขาจริงๆเป็นห้องกิจกรรมสำหรับเด็กที่พ่อแม่ต้องทำงานบ่ายวันพุธ โรงเรียนเลิกเด็กๆก็มาอยู่ที่นี่ต่อจนเย็น รอพ่อแม่ สนุกดีค่ะ แต่ไม่ค่อยได้เรียนรู้อะไรมาก เพราะเด็กๆไม่ค่อยพูดอะไรเป็นเรื่องเป็นราวเท่าไหร ทำอยู่ปีกว่าๆเลยไปขอเปลี่ยนโปรแกรม เขาเลยให้ไปนั่งขายน้ำชากาแฟสำหรับคนที่มาทำกิจกรรมที่เซนเตอร์ อันี้ก็อีกเหมือนกัน ได้ใช้ภาษาน้อยมาก ทำไปไม่กี่ครั้งเลยขอเลิกค่ะ หลังจากนั่นก็ไม่ได้ติดต่อกับทางหน่วยงานอีกเลยค่ะ ตอนนี้เอากลับมาคิดใหม่ค่ะ เพราะเห็นด้วยกับคุณพธูจริงๆว่า เรียนมาอยู่บ้านเฉยๆก็ไม่คล่องอยู่ดี ตอนนี้ใจตัวเองเริ่มเอนเอียงไปทางเรียนต่อมากกว่า แต่ยังห่วงๆว่าสมองจะฝ่อไปแล้ว หลักสูตรปีนึงดิฉันกะต่อรองสองปีอัพเลย เอิ๊กๆ ระหว่างนี้ก็ไปเจอข้อมูลคอร์สเรียนภาษาระยะสั้นเรียนอาทิตย์ละวัน ประมาณสามสี่เดือน ของมหาวิทยาลับเปิด ตอนแรกอยากเรียนภาษาสเปน คิดไปคิดมาอย่าเสี่ยงเรียนภาษาตะวันตกดีกว่า เดี๋ยวต้องเครียดซ้ำซ้อน เลยกะจะไปลงเรียนภาษาญี่ปุ่นหรือภาษาจีนแทนค่ะ ตอนนี้เขายังไม่เปิดรับสมัครค่ะ ถ้าได้เรื่องไง เดี๋ยวมาส่งข่าวอีกที ตอนนี้ซาโยนาระก่อนนะคะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 30 ส.ค. 47 19:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ตกลงเดินเล่นแถวๆ บ้านนี่แหละค่ะ แล้วก็เล่นเกมส์กันหน่อย เมื่อเที่ยงนี้ เอาลูกชิ้นหมูมาทอดกินกัน อร่อยดีค่ะ (เอ้า ทำเอง ชมเอง ไม่มีใครรู้ว่าจริงๆ อร่อยไหม?) พูดถึงเรื่องไปเลี้ยงเด็กนะ ตอนดิฉันเรียนที่อเมริกา จำได้ว่าไปทำงานพิเศษที่โบส์ถแถวที่พัก เป็นสถานที่เลี้ยงเด็ก ก็ช่วยอาทิตย์ละ 2 วัน เหนื่อยจังเลยค่ะ เด็กอายุ 8-9 เดือนนะ 18 คนค่ะ มันคลานกันว่องไวมากเลยค่ะ อีกอย่างหน้าเด็กฝรั่งนี่เหมือนๆ กันหมดเลยนะคะ จำสลับค่ะ อีกอย่างที่ตลกคือว่า จำไม่ได้ว่าคนไหนเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ไปแล้วบ้างน่ะ ต้องเอามากางออก (หมายถึงเอาเด็กมากางแผ่ออกน่ะ นึกภาพตาม) แล้วก็แกะดูผ้าอ้อม คนที่ดิฉันช่วยเขาบอกว่า ให้ใช้วิธีดมกลิ่นเอา จะได้ไม่ต้องแกะดู ตอนนั้นยังคิดว่า อยากจะเอารั้วมากั้นเอาไว้ คนไหนเปลี่ยนผ้าอ้อมไปแล้ว จับไปใส่ข้างนึง ทำแบบเวลาแยกหมูเลยนะ คิดๆ ตอนนี้ก็ยังตลกดีค่ะ ตอนนี้เวลาไปเป็นผู้ปกครองช่วยดูแลเด็กๆ ไปทำกิจกรรมนอกสถานที่ ต้องดูเด็กทีละ 3-5 คน นี่ก็ตลกค่ะ เหนื่อยสุดๆ แต่เด็กมันน่ารักและตลกกันมากเลยค่ะ วันนั้นจะอารมณ์ดีเลยนะ เด็กๆ ช่างไร้เดียงสาจริงๆ อ๊า....อย่างนั้นมาเรียนภาษาจีนเป็นเพื่อนดิฉันกันเถอะค่ะ นี่หาเพื่อนคุยเรื่องภาษาจีน โชคดีเมื่อตอนบ่ายออกไปข้างนอก นึกยังไงไม่ทราบพกโทรศัพท์มือถือไปด้วยค่ะ ปกติจะไม่พกนะ และจะปิดเครื่องด้วย แต่วันนี้แปลกค่ะ ก็เอาออกไปด้วย ได้รับโทรศัพท์จากบุคคลหนึ่ง เขาได้รับซีวีของดิฉันจากคนที่มาขอไปน่ะค่ะ ขอพบดิฉันค่ะ ถามว่าดิฉันต้องการทำงานด่วนเลยหรือไม่ เพราะมีตำแหน่งที่เหมาะสมอยู่ เลยตอบแบบอึ้งๆ ไปเหมือนกันว่า เดี๋ยวขอปรึกษาครอบครัวก่อน เพราะว่าตกลงกันไว้ว่าช่วงนี้ต้องพักการหางานก่อน รอดูว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงชีวิตครอบครัวกันหรือไม่ ตอบเขาไปอย่างนี้ แต่เขาก็ขอให้ดิฉันไปพบเขาในอีก 2 อาทิตย์นี้ค่ะ นี่เลยยังงงๆ มึนๆ อยู่เลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 47 22:59:30 จากคุณ : พธูไทย - [ 30 ส.ค. 47 21:53:08 ]

ความคิดเห็นที่ 58 มาแล้วค่ะ หลังจากหายหัว เอ๊ย ตัวไปหลายวัน ไม่มีอะไรค่ะ รับใช้ชาติและก็ทำงานตัวเอง ผ่านไปไวจริงๆ ยังไม่ได้ทำขนมอาหารด้วยเลยค่ะ มือยังคันเหมือนเดิม แย่จังค่ะ ดีใจกับคุณพธูด้วยค่ะที่อบคุ้กกี้ไม่ไหม้แล้ว แต่แหม.คุ้กกี้จะขาด characteristic อะไรไปอย่างรึเปล่า ถ้าไม่ไหม้ ตอนแรกจะบอกว่าขาดเอกลักษณ์ไปซะแล้ว แม่บ้านในนี้อบคุ้กกี้ต้องโชว์ก้นคุ้กกี้กันทุกคนไป อิอิ เคยได้ยินว่ามีเม้าส์สำหรับคนมือซ้าย กรรไกรก็มีเหรอคะ ดีจัง มีญาติผู้น้องถนัดมือซ้าย ตอนเล็กๆเป็นเด็กเจ้าอารมณ์นิดหน่อย คล้ายๆกับอารมณ์เปลี่ยนง่าย แต่เป็นเด็กน่ารัก ไม่ใช่หน้าตานะคะ ดิฉันรักมากค่ะคนนี้ อย่างเวลาไปสอบเข้าโรงเรียนสาธิตฯ พ่อเขาต้องขอให้ดิฉันลาหยุดงาน เขากลัวลูกไม่ทำข้อสอบ กลัวเห็นเด็กอื่นร้องแล้วพาลไม่เข้าห้องสอบ ปรากฎว่าทำได้ดี สอบเข้าได้ เจ้าตัวบอกว่ารีบทำข้อสอบให้เสร็จแล้วจะได้ไปกินขนมที่เขาตั้งไว้หลังห้อง สอบเข้า ป.1 ค่ะสมัยนั้น อื่นๆ ก็ทำให้พ่อแม่เหนื่อย เพราะพี่คนโตเลี้ยงง่ายมาก เขาไม่ชอบเรียนเปียนโน เดาว่าคุณครูมักเริ่มด้วยมือขวา พ่อเลยให้เรียนกับครูที่สอนพี่สาวเดี่ยว ก็ไม่เรียน แต่ขอไปเรียนวาดรูป เรียนบัลเลต์ ตอนนั้นยังเด็กๆเลยนะคะ พอโตขึ้นเขาอยากกลับมาเรียนเอง ก่อน 10 ขวบ ปรากฎว่าเรียนได้เร็วมาก โตขึ้นแล้วดีเลยค่ะ เป็นนักดนตรีของวงดนตรีโรงเรียนสาธิตฯที่เรียนอยู่ พาพี่สาวไปเล่นด้วย สอบชิงทุนไปเรียนญี่ปุ่นตั้งแต่อยู่ ม.ต้น ตอนนี้เข้ามหาวิทยาลัยแล้ว สมัยก่อนได้ทุนก็เคยได้ทุนไปเรียนภาษาที่อังกฤษเวลาปิดเทอม แต่เป็นเด็กที่ตอนเล็กๆเข้าใจยาก เดาว่าผู้ใหญ่ไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไรมากกว่าค่ะ น้องวินชอบหยิบจับอะไรด้วยมือซ้าย แต่ยังไม่สามารถบอกได้ว่าเขาชอบซ้ายรึเปล่า รูปที่ถ่ายจับปากกาก็มือขวาค่ะ พี่รียา แอปเปิ้ลดูผลดกมากๆเลยค่ะ ซื้อแบบจากไร่น่าจะอร่อยนะคะ เคยมีคนซื้อมาฝาก หวานกรอบ จนไม่อยากซื้อจากซุปเปอร์อีกเลย เขาแนะนำให้ไปซื้อจากฟาร์มเมอร์มาร์เก็ตจะพอใช้ได้เหมือนกัน มีแ่ต่คนเรียนภาษาใหม่ๆ เดี๋ยวคุณพธูจะได้เพื่อนแล้ว เอาละสิคะ คุณพธู พอไม่อยากจะได้อะไร ก็มักจะถูกถามหา หรือไม่ก็พอได้ก็จะได้พร้อมกัน อย่างที่เคยบอกไว้มั๊ยล่ะค่ะเนี่ย ไปคุยดูก่อนก็ดีนะคะ จะได้ไม่เสียโอกาส และอาจจะคุยต่อรองเพื่อให้เข้ากับตารางเวลาเราได้ เดี๋ยวจะไปตั้งทู้ถามว่าเมืองไทยหาซื้อนมข้าวได้ง่ายรึเปล่าหน่อยค่ะ แล้วคุยกันใหม่นะคะ จากคุณ : ple (K@yla) - [ 30 ส.ค. 47 23:12:22 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ไล่กระทู้มาจากข้างบน เจอกระทู้นมข้าวของคุณเปิ้ล เลยไปตอบมาว่าไม่ทราบค่ะ ดีใจด้วยค่ะ คุณพธูที่งานมาหาถึงตัวเลย ไม่ต้องหางานอีกแล้ว เห็นด้วยกับคุณเปิ้ลค่ะ คุณพธูไทย ไปคุยกับเขาก่อนเผื่อต่อรองเรื่องเวลาได้อย่างว่า จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 31 ส.ค. 47 01:04:06 ]

ความคิดเห็นที่ 60 จะบอกว่าแอปเปิ้ลนั้นดกจริงๆ ด้วยค่ะ คุณรียา ดูสิเวลาดิฉันนึกอะไรในหัวนะ อย่างอื่นจะลืมหมด เห็นรูปแล้วก็นึกว่าน่ากินจังแอปเปิ้ล แต่พอคิดเรื่องเคยเลี้ยงเด็กขึ้นมา ลืมแอปเปิ้ลค่ะ ดิฉันขี้ลืมขนาดหนักค่ะ ถ้าไม่จดเป็นรายการไว้นะ วันๆ นึงจะลืมเยอะมากค่ะ ขนาดกุญแจอพาร์ทเมนต์นะ ลืมได้ทุกเดือนค่ะ ก็มีกุญแจสำรองฝากไว้กับคู่สามีภรรยาฝรั่งสูงอายุแล้วในตึกเดียวกันนั่นแหละค่ะ เวลาไปเคาะห้องเรียกทีไร รู้เลยว่าพธูไทยลืมกุญแจอีกแล้ว คืนนี้ไปก่อนค่ะ นี่เปิดหน้านี้ค้างไว้ตั้งแต่เย็น เลยมาเขียนก่อนไปนอน ไว้พรุ่งนี้ค่อยไปเปิดหน้าใหญ่อ่านนมข้าวว่าเป็นอย่างไร ง่วงจริงๆ เลยค่ะวันนี้ จากคุณ : พธูไทย - [ 31 ส.ค. 47 04:35:30 ]

ความคิดเห็นที่ 61 วันนี้คุณสามีต้องไปถอนฟัน เขาเลยไม่เข้าออฟฟิซ นั่งทำงานอยู่ที่บ้าน ดิฉันเลยพลอยได้รับมอบหมายให้ช่วยทำงานด้วย เลยทำงานให้ท่านให้เสร็จๆซะก่อนค่อยมาเม้าส์ จะบอกว่าไม่ใช่คุณพธูคนเดียวหรอกที่ขี้ลืม ดิฉันก้อเป้น วันดีคืนดี ชาวบ้านมากดกริ่งบอกว่าลูกกุญแจแขวนอยู่หน้าประตู เพราะไขกุญแจ ขนของเข้าบ้าน เสร็จแล้วปิดประตูเลย ไม่ได้ดึงลูกกุญแจออก หรืออย่างสดๆร้อนๆ เมื่อวานนี้เอง เอาเอกสารเรื่องเรียนที่พิมพ์ออกมาไปทิ้งไหนไม่รู้ ยังหาไม่เจอเลยค่ะ แต่สันนิษฐานว่าทิ้งไปแล้ว แถมเมื่อวานเป็นวันที่โรงเรียนเขามารับบริจาคกระดาษเก่าด้วย คงจะอยู่ในกล่องที่บริจาคไปเรียบร้อยแล้ว กระซิกๆร้องไห้ในความขี้ลืมของตัวเอง คิดถึงเรื่องเด็กคลานกันยุ่บยับที่คุณพธูพูดแล้ว น่ารักเหมือนโฆษณาฟิลม์โกดักหรืออะไรสักอย่างน่ะค่ะ แต่ตอนเปลี่ยนผ้าอ้อม น่าเอาสีแต้มก้นไว้นะคะ ดีกว่าดมกลิ่น เดี๋ยวเป็นลม วันนี้เพื่อนจะมากินข้าวเย็นค่ะ ไปตลาดก่อนนะคะ ยังไม่รู้จะแกงอะไรเลยค่ะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 31 ส.ค. 47 21:47:30 ]

ความคิดเห็นที่ 62 เมื่อวานอ่านเรื่องดมกลิ่นผ้าอ้อมเด็กของคุณพธูแล้วก็ขำ ลองบีบๆดูก็พอทราบแล้วมังคะ แหะๆ ทำงานอยู่กับเด็กๆก็ดีนะคะถ้าชอบ ขำโรงเรียนของตองตังด้วยที่ต้องค่อยๆโผล่หน้ามาดู ยังกะเป็นแบล็กลิสต์ยังงั้นแหละค่ะ ไว้มาคุยใหม่ค่ะ ต้องไปหาหมออีกแล้วค่ะ ยังคันๆไม่หายเลยค่ะ จากคุณ : K@yla - [ 31 ส.ค. 47 22:56:31 ]

ความคิดเห็นที่ 63 สรุปว่าหมอบอกว่าเป็นอะไรล่ะคะ คุณเปิ้ล เที่ยวนี้ให้ยาอะไรเอ่ย ใช่จริงด้วย พูดถึงเอามือบีบๆ ผ้าอ้อมก็น่าจะเวิร์คนะ แต่อีตอนนั้นยังเป็นสาวๆ อยู่นี่คะ ยังไม่แต่งงานมีลูกเลย ไม่รู้ว่าต้องเช็คยังไงน่ะค่ะ ก็เคยไปทำงานพิเศษนั่นแหละ เลยรู้ตัวค่ะว่า คงจะทำงานกับเด็กเล็กๆ ไม่ได้แน่ๆ อดทนไม่พอ แต่กับลูกตัวเองนี่แตกต่าง เพราะมีแค่คนเดียวเท่านั้นตอนนี้ ไม่ใช่ทีละ 18 คน ตกลงคุณรียาทำแกงอะไรคะ บอกเมนูหน่อยค่ะ สงสัยมาหลายเพลาเหมือนกันว่า คุณรียาว่าทานมังสวิรัติ อย่างนี้ปกติทำอะไรทานคะ อยากทราบเพราะเคยคิดว่า อยากกำหนดให้ตัวเองสัก 1-2 อาทิตย์ทานมังสวิรัติเหมือนกันค่ะ นี่วันนี้มีเวลาคุยน้อย มีเพื่อนมาชิมก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้น... สอบผ่านค่ะ อิอิ ไปก่อนละวันนี้ จากคุณ : พธูไทย - [ 1 ก.ย. 47 03:26:58 ]

ความคิดเห็นที่ 64 กริ๊ดๆ พันทิพทำพิษอีกแล้ว พิมพ์ตั้งยาว ส่งปุ๊บ errorเลย เอาใหม่ๆ คราวนี้พิมพ์ไปส่งไปดีกว่า จะถามคุณเปิ้ลน่ะคะ ว่าไปหาหมอมาแล้ว หมอว่าไงบ้างคะ ให้ยากินกะได ทากะไดหรือเปล่าคะ น้องวินสบายดีหรือเปล่าคะ เอารูปมาอัพเดตมั่งนะคะ ดูกันแล้วเราก็ลบออกเพราะจะได้ไม่ต้องโหลดกระทู้กันนานๆ คุยต่อเรื่องมดๆหมอๆ จะถามว่าที่อเมริกาหรือปารีส นัดหมอประจำบ้านหรือหมอฟันเนี่ยต้องรอนานไหมคะ แล้วการรักษาเหมือนเมืองไทยไหม คือให้ยาตลอด หรือถ้าใครเหนื่อยมากๆ เพลียมากๆเดินเข้าไปขอให้หมอให้น้ำเกลือได้แบบบ้านเราอ่ะค่ะ  ที่เนเธอร์แลนด์นัดหมอยากมาก ต้องรออย่างน้อยอาทิตย์นึงแน่ะค่ะ ยกเว้นเราไม่ไหวแล้ว ไปนั่งรอหมอว่างแล้ว ขอเข้าไปตรวจเลย แล้ว ถ้าไม่มีใบส่งตัวจากหมอประจำบ้านไปโรงพยาบาล เขาก็ไม่รับนะค่ะ ยกเว้นฉุกเฉิน สามีดิฉันนี่ต้องรอหมอเป็นประจำ เคยรอหมอเฉพาะทางถึงหกเดือน ถ้านับจากวันที่เจอหมอประจำบ้าน จนถึงวันที่เจอหมอเฉพาะทางก็เก้าเดือนค่ะ  พอดีระหว่างนั่นเราไปเที่ยวเมืองไทยกัน เลยถือโอกาศไปหาหมอที่นั่น เสียเวลาไปหนึงวันได้ผลมาเท่ากับที่ต้องรอเก้าเดือนเลยค่ะ มีเรื่องจะเล่าให้ฟังเพื่อนของเพื่อนที่เคยเรียนด้วยกัน เป็นเชื้อราที่นิ้ว ตอนแรกเป็นสองนิ้ว รอหมอลามเป็นห้านิ้ว ไปถึงโรงพยาบาล หมอบอกว่าโชคดีที่มาทัน เพราะไม่งั้นอาจจะต้องตัดนิ้วที่เน่าออก นอกจากนั้นแล้วหมอที่นี่ไม่ค่อยชอบให้ยาด้วยค่ะ บอกว่าให้ร่างกายลองสร้างภูมิต้านทานรักษาตัวเองก่อน ไม่ไหวจริงๆ ค่อยกลับมาใหม่ คนที่มาจากประเทศอื่นๆร้องจ๊ากกับระบบรักษาพยาบาลที่นี่กันทั้งนั้นเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 47 16:03:39 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 1 ก.ย. 47 15:45:26 ]

ความคิดเห็นที่ 65 วันนี้ตองตังไปโรงเรียนแล้วใข่ไหมคะ คุณพธูไทยคงค่อยยังชั่ว มีเวลาขึ้นนะคะ ดิฉันคิดว่าตัวเองน่าจะทำงานกับเด็กได้ค่ะ แค่คิดนะคะ จริงๆแล้วก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะถ้าเด็กร้องไห้พร้อมกันทีละห้าหกคนนี่มีสิทธิ์ประสาทเสียได้เหมือนกัน เพราะไม่รู้จะจับคนไหนก่อน เมื่อวานผัดพาสต้ากับบร็อคโคลี่เลี้ยงเพื่อนค่ะ เอาสูตรมาจากที่นี่ค่ะ http://www.malila.com/onedish147.html ทำง่ายมาก สิบห้านาที เสร็จทานร้อนๆได้เลย ต้มพาสต้าซะครึ่งกิโล บร้อคโคลี่อีกสามขีด หมดเรียบค่ะ คนกินแค่สามคนนะคะ เพื่อนคนที่ว่านี่ชายหนุ่มเพื่อนบ้านร่วมถนนค่ะ เธอจะไปฮอลิเดย์แคนาดา เลยเอากุญแจบ้านมาฝากให้ช่วยไปจัดการเรื่องเมลล์กับให้อาหารปลาน่ะคะ ทั้งหมดที่เล่ามาคือจะบอกว่าเธอคนนี้ทานง่ายมาก อะไรๆก็อร่อย(กว่าที่เธอต้องทำเอง)ไปซะทั้งหมด จึงไม่น่าสงสัยว่าทำไมพาสต้าถึงหมด ที่บ้านดิฉันเป็นมังสวิรัติกันแบบไม่ซีเรียสมาก แล้วทานอาหารกันง่ายๆด้วยค่ะ คุณพธู (ก็แน่ละขึ้นอยากกินอะไรที่วิลิศมหรา คงอดตายกันมั่งล่ะค่ะ)   อย่างพวกทอด ผัด ต้ม นี่ก็แค่ไม่ใส่เนื้อสัตว์หรือใช้เนื้อเทียมแทน ส่วนแกงนี่ลำบากนิดนึงเวลาหาเครื่องแกง ส่วนใหญ่ดิฉันจะไปเดินหาเครื่องแกงของอินโดนีเซียหรืออินเดียที่กลิ่นใกล้เคียงกับแกงบ้านเรามาใข้แทนค่ะ เวลาซ์ื้ออาหารหรือเครื่องปรุงนี่่ ก็แค่อ่านว่าไม่มีส่วนผสมที่ทำจากสัตว์ ก็ใช้ได้แล้วค่ะ ที่บ้านยังดื่มนม ทานเนย ใส่รองเท้าหนังกันอยู่นะคะ คุณพธู เอารูปแกงเขียวหวานเนื้อเทียมมาฝากคุณพธูด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 01 ก.ย. 47 16:39:03 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 1 ก.ย. 47 16:37:23 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เดี๋ยวค่อยแวะมาคุยใหม่ตอนเย็น นี่เปิดดูแบบแว่บๆ นะ คือว่า คุณชายตองตังยังไม่ได้ไปโรงเรียนเลยค่ะ เหตุเพราะยังมีเทสต์ต้องทำอีกค่ะวันนี้ เมื่อวานไปหาหมอแล้วก็ฉีดวัคซีนตัวนึง พอเสร็จปุ๊บ หมอบอกว่า โรงเรียนจะเปิดแล้ว และตองตังจะไปโรงเรียนทั้งวันแล้วตั้งแต่เปิดเทอมนี้ หมอกลัวว่าจะมีปัญหากับทางโรงเรียนเรื่องยังไม่ได้ทำเทสต์ทีบีครั้งที่ 2 เลยนัดให้ทำเลยวันนี้ แล้วไปอ่านผลวันเสาร์ คือให้เสร็จเรื่องลูกไปก่อน ส่วนพรุ่งนี้ก็พาไปโรงเรียนได้ค่ะ (ถ้าเขาไม่ได้ดูเอกสารการเทสต์ทีบีนะ คิดว่าเขาคงไม่เร็วอย่างนั้น) นี่เลยยุ่งและเหนื่อยมากเลยค่ะ เหนื่อยจริงๆ นะ เพราะว่ามีเรื่องส่วนตัวอื่นๆ ที่ต้องทำน่ะค่ะ แต่ทำไม่ได้เลยค่ะ เพราะต้องดูลูก พาลูกไปสวน นี่เพิ่งกลับเข้ามาพักก่อน แต่ว่าสนุกดีนะคะ เล่นกับลูก เวลาหมดไปเร็วมากๆ อาทิตย์นี้ยังไม่ได้อ่านภาษาจีนเลยสักตัวค่ะ ต้องโทรไปคุยกับทางโรงเรียนด้วย ก็ยังไม่ได้ทำ กะว่าจะทำบ่ายนี้ หลังหาหมอแล้ว จากคุณ : พธูไทย - [ 1 ก.ย. 47 18:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ขอบคุณที่ถามถึงค่ะ ตอบพร้อมกันเลยนะคะ หมอบอกว่าแพ้สารเคมีอะไรสักอย่าง เป็นพวก allergy ค่ะ บอกคุณหมอไปว่า ตั้งแต่หาหมอคนแรกเนี่ย เวลาล้างจานเขาบอกให้ใส่ถุงมือคอตตันไว้ข้างใน แล้วใส่ถุงมือยาง เวลาล้างจาน ก็แล้ว ตอนนี้ก็ไม่ได้ล้างจานด้วย พ่อน้องวินช่วยริ้นส์ให้ ยกเว้นขวดนมคุณหนูที่ไม่อยากเข้าเครื่อง คราวนี้ให้ยาทาน ประมาณสามอาทิตย์ค่ะ หวังว่าจะหายคราวนี้ ถ้าไม่หายก็ไม่ทราบจะทำไงแล้วค่ะ น้องวินสบายดีค่ะ ขอบคุณครับ เดี๋ยวมีรูปใหม่ๆแล้วจะมาแปะนะคะ หมอที่นี่บางรายก็นัดยากค่ะ โห..รอจนถึงเก้าเดือนนี่ท้องลูกคนนึงได้พอดีเลย หุหุ หมอฟัน ถ้าเป็นคลีนนิ่งนี่ นัดแล้วห้ามเลื่อนค่ะ ถ้าเลื่อนแล้วนี่คิวยาว ตัวคุณหมอฟัน ถ้ามีเรื่องด่วนก็นัดได้เร็ว ถ้ามีคำถามเขาจะนัดให้เป็นแบบไปปรึกษาเลยค่ะ ไม่คิดตังค์ในบางกรณี คุณหมอฟันคนนี้น่ารักมาก เหมือนเป็นอาจารย์ อธิบายละเอียด หมอไม่ได้ขึ้นอยู่กับ health insurance อันไหน คือประกันสุขภาพ (เอ่อ..หาคำได้แล้วค่ะ) จ่าย แต่จะจ่ายที่ราคาที่เป็นมาตรฐานของเขา ถ้าหมอเราคิดเกินก็จ่ายส่วนต่างเอง แต่หาคุณหมอคนนี้แล้วสบายใจค่ะ ย้ายบ้านมาอยู่ไกลก็ยังกลับไปหา คุณหมอจะมี group study ของเขาเองถ้าต้องการผู้เชี่ยวชาญด้านไหน เหงือก รากฟัน ก็จะส่งไปค่ะ พวกฝ่ายที่ทำการเิงิน เรื่อง claim insurance ก็เป็นแบบพูดกันรู้เรื่อง อยู่ที่นี่เวลาต้องติดต่อกับพวกบริษัทประกันสุขภาพนี่ปวดหัวนะคะ พวกนี้ถูกจ้างมาพาร์ทไทม์ คุยกันไว้กับคนนี้ตอนนี้ โทรไปใหม่ต้องเริ่มต้นใหม่และก็ตอบไม่เหมือนกันอีกก็มี บางครั้งคิดอยู่ว่าประเทศนี้ดูเหมือนระบบดี แต่ implementation ก็ำไม่ได้ดีอย่างที่คาดหวังค่ะ เคยโทร.ไปถามบริษัทตัวกลางที่เราต้องติดต่อเวลาหาหมอฟัน ว่าทำไมอันนี้ถึงถูกปฏิเสธ ทางนี้จะช่วยอุทธรณ์ให้ได้ไหม เขาบอกว่าเขาไม่รู้เรื่อง benefit ของเรา ให้ติดต่อแผนกbenefit ที่บริษัท หรือประกันฯ เราก็ถามว่าแล้ว role ของบริษัทตัวกลางนี้มีไว้เพื่ออะไร ถ้าทุกอย่างฉันต้องติดต่อบริษัทตัวเองกับประกัน เธอก็บอกมา ทำนั่นทำนี่และ verify patient claims ก็เลยบอกเขาไปว่า เดี๋ยวก่อนนะ ไม่ทราบว่าคุณจะ verify ได้ไง โดยที่คุณไม่รู้ว่าbenefitของฉันเป็นไง ไม่เข้าใจ สุดท้ายก็เลยยกให้ไปคุยกับซุปเปอร์ไวเซอร์ เฮ้อ.. ไหงมาลงที่เรื่องนี่ได้ สงสัยอัดอั้นมานาน แหะๆ กลับมาเรื่องเดิมค่ะ หมอประจำบ้านก็นัดยากบางครั้งค่ะ ถ้าไม่สบายอย่างเป็นหวัด ช่วงหน้าฟลูคนป่วยกันเยอะ ตอนแรกเขาจะแนะนำให้ซื้อยาทานก่อน ถ้าไม่หายถึงจะให้มาค่ะ แต่ถ้าเป็นแบบเร่งด่วนเขาก็จะมีหมออื่นให้ไปหาได้ค่ะ บางครั้งก็เป็น พวก nurse practioner ที่นี่ไม่ค่อยให้ยา เห็นจะจริงค่ะ อย่างน้องวิน หวัดและไอ จะได้แต่ยา decongestion อย่างเดียวเลย หมอจะไม่ชอบให้ยาที่ไปลดอาการไอ เขาว่าไอก็ไม่ใช่สิ่งไม่ดี เป็นการเคลียร์สิ่งตกค้างข้างใน แต่แม่ไม่ชอบเห็นลูกไอค่ะ สงสาร กลัวเขาจะเจ็บคอ ผู้ใหญ่เวลาไอ ยังต้องมียาอมช่วยเลยนะคะ มาคุยเรื่องอาหารต่อค่ะ เนื้อเทียมนี่คือพวกโปรตีนเกษตรรึเปล่าคะ พี่รียาก็ผอมจิคะอย่างนี้ อิจฉยาค่ะ อิอิ ไปดูสูตรพาสตาแล้วค่ะ ดีนะคะเขาใช้นมแทน ไม่ใช่ครีม ที่นี่ทุกอย่างชอบใช้ครีม แต่บ้านนี้จะเลี่ยงเป็น half & half ค่ะ คุณพธู.. ส่งลูกชิ้นมาหน่อยสิคะ วันนี้ทำน้ำจิ้มสุกี้ จะทำแห้งค่ะ ร้อนๆ ทานน้ำไม่ไหว อันนี้เป็นสูตรเต้าหู้ยี้เพื่อนให้มา ทำแล้วไม่ค่อยอร่อยเหมือนตอนไปทานที่บ้านเค้าเล้ย จากคุณ : K@yla - [ 2 ก.ย. 47 01:09:01 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ลืมบอกไปค่ะ ว่าที่นี่ถ้าหมอนัดยาก และเราต้องหาด่วน เขาจะให้หาหมออื่นในคลีนิก ถ้ามี หรืออย่างที่บอกคือ nurse practitioner ถ้าวันศุกร์ แล้วป่วยต้องหาหมอด่วน เขาจะแนะนำให้ไป urgent care แต่ก็ไม่ urgent อย่างชื่อนะคะ บางที่ต้องรอนานมาก เขาจะมีพยาบาลมา evaluate ระหว่างนั่งคอย ถ้าอาการแย่ คนสูงอายุ ที่ต้องระมัดระวัง ความดัน หรืออื่นๆ ก็จะให้เข้าตรวจก่อนค่ะ เคยมีครั้งปวดกระเพาะ แล้วไปรอตั้งแต่ห้าโมงเย็น กลับบ้านตีหนึ่งค่ะ เข็ดเลย อันนี้รึเปล่าที่พี่รียาสนใจอยากทำเป็นตัวกลางระหว่างหมอและการรักษาที่เมืองไทยในกรณีที่คนไข้ไม่เร่งด่วน ศัลยกรรมเมืองไทยนี่มีคนนิยมมากนะคะ เคยดูรายการจากที่นี่ เขาว่าฝีมือดี ไม่แพง พักโรงแรม เอ๊ย..หมายถึงโรงพยาบาลเหมือนโรงแรม บำรุงราษฎร์ หรือไงนี่ค่ะ ไปละค่ะื ชาติน้อยๆต้องการตัวแล้ว จากคุณ : K@yla - [ 2 ก.ย. 47 01:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เฮ้อ... เพิ่งเสร็จภาระกิจเช่นเดียวกัน นี่มาเขียนๆ อย่างนี้ นับว่าผ่อนคลายเหมือนกันนะ สะดวกเมื่อไรก็มาเขียนๆ เหมือนมีเพื่อนคุย ไม่เหมือนคุยโทรศัพท์ (ที่ไม่ค่อยคุยเท่าไร) ที่จำเป็นต้องถือหูคุย และคุยให้เสร็จในเวลาที่กำหนด (หรือไม่กำหนด) คิดว่าพรุ่งนี้ตองตังคงจะไปโรงเรียนได้อย่างไม่มีปัญหา เพราะว่าได้ใช้เวลาช่วงบ่ายนี้อธิบายและคุยกันเป็นการเตรียมตัวไว้เหมือนกัน สำหรับเรื่องการจ่ายยาของหมอที่ฝรั่งเศสเท่าที่ได้เจอนี่ กรณีลูกก็ไม่ค่อยจ่ายยาเท่าไรนะ ยิ่งกรณีไอๆ นี่ จะรอจนเหมือนให้เป็นเยอะเลยค่ะ จึงจะยอมจ่าย ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวพอโตอีกหน่อยก็ภูมิเยอะดี ส่วนของผู้ใหญ่นี่นะ จะบอกว่าเท่าที่ตัวเองประสบมา ต้องยอมรับว่าค่อนข้างดีนะ เพราะว่ามีระบบหมอเคลื่อนที่มาถึงบ้าน คือจริงๆ ก็จะใช้เวลาที่เราไม่สามารถเดินทางได้แหละนะ แต่เห็นว่าเรียกทีไรก็มาทุกทีนะ สะดวกมากโดยเฉพาะวันอาทิตย์ที่คลินิกปิดหมด แต่ที่ไม่ค่อยใช้บริการนี้แบบประจำ เพราะว่าหมอที่มาจะเปลี่ยนไป ไม่ใช่คนๆ เดิมทุกครั้งน่ะค่ะ ก็เป็นแบบ on call ดังนั้นสำหรับลูกจะเลือกใช้แบบหมอที่ไปหาประจำมากกว่า ส่วนกรณีเร่งด่วนนั้น จะไม่มีปัญหานะ ตอนที่ดิฉันต้องถูกผ่าท้องเอาตองตังออกมาก่อนนั้น ก็แบบว่าฉุกละหุกมาก เราทำอะไรไม่ถูกกันเลยนะ ปล่อยให้หมอจัดการทั้งหมดเลยค่ะ ทั้งโทรติดต่อหาที่ๆ มีเตียงรับผู้ป่วย และมีห้องผ่าตัดให้เลย ส่งต่อไปอีกโรงพยาบาลหนึ่ง แบบโรงพยาบาลที่มีรับเด็กขนาด grand premature คือผ่าออกปุ๊บ ลูกเข้าตู้ปุ๊บเลยอะไรทำนองนั้น ทั้งหารถบริการมารับตัวไป (อันนี้เราต้องจ่ายเอง แต่อยู่ในประกัน) รวมทั้งหมด นี่ไม่มีต้องจ่ายอะไรเลยสักแดงเดียวค่ะ ทั้งค่าทำคลอดของตัวเอง กับที่ลูกอยู่โรงพยาบาล 3 เดือน ค่าผ่าตัด 2 ครั้ง ตลอดจนการ follow up จน 6 ขวบของตองตัง ฟรีหมดเลยค่ะ นอกจากนี้ยังได้รับการฉีดวัคซีนป้องกันการติดเชื้อทางลมหายใจฟรีอีก 6 เข็ม (เข็มละ คิดเป็นเงินไทย 20000 บาท) เพราะอยู่ในข่ายเสี่ยงสูง คือ grand premature ก็คิดว่าคงเป็นเพราะเขาเสียค่าใช้จ่ายไปเยอะในการเลี้ยงให้รอดชีวิตแล้ว ดังนั้นการป้องกันต่อมาก็จัดว่า "ถูก" กว่าที่จะเสี่ยงให้มีการติดเชื้อแล้วต้อง hospitalize อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ ช่วง 2 ปีแรกนี่ เรียกว่า ไข่ในหิน ก็ว่าได้เลยค่ะ เรียกว่าตั้งแต่กลับบ้านได้นะ ต้องไปหาหมออาทิตย์ละ 2 วันเลยค่ะ ต่างที่กันอีกต่างหาก นี่ ไม่รู้นอกเรื่องไปเยอะหรือเปล่า ถ้าถามเรื่องการนัดหมอนะ ก็ขึ้นเป็นกรณีๆ ไปน่ะค่ะ ส่วนใหญ่นัดไม่ยาก อาจมีรอหน่อย (ถ้าไม่ด่วน) ไม่อย่างนั้นเราบอกเขาได้ว่า เราต้องการด่วน เพราะ... อะไรก็ว่าไป เขาก็พยายามจัดให้นะ แต่อย่างกรณีหมอตาที่เพิ่งนัดให้ตองตังไปนั้น (อยู่ในส่วนของการ follow up เหมือนกัน) แต่ละครั้ง นัดนี่ต้องรอถึง 3 เดือนเลย คิดว่าคงมีเฉพาะทางเด็กเล็กที่ deal กับ case premature ไม่ค่อยเยอะ ทำให้กว่าจะได้นัด ก็นานมากๆ นี่เซ้งไปเลยค่ะ เพราะเขาให้นัดตอนช่วงที่คิดว่าจะกลับเมืองไทยน่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 2 ก.ย. 47 02:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 70 วันนี้ลูกไปโรงเรียนแล้วค่ะ ไม่มีปัญหาใดๆ ทั้งสิ้นเลย ปลุกให้ตื่นแต่เช้า เตรียมตัวไปโรงเรียนตามเวลา วันนี้เลยมีเวลานั่งเคลียร์เอกสารต่างๆ และติดต่อผู้คนด้วย เพราะจะกลับไปเรียนภาษาจีนให้ครบอีก 6 อาทิตย์แล้วค่ะ จะได้เสร็จๆ ไป คือถ้าเขาบอกว่า คอร์สที่จะให้ลงนั่นไม่มี ก็กะว่าจะลงคอร์สเดิมนี่แหละ อาทิตย์หน้าดิฉันจะเริ่มไปฝึกงานแล้วนะคะ เขาโทรมาตามไปทำเอกสารแล้วค่ะ (ก็ตามที่เขาบอกไว้ว่า เดือนกันยายนให้ไปเลย) ก็จะต่อรองว่าฝึกครึ่งเวลา เพราะจะเรียนภาษาจีนให้เสร็จ หลังจากนั้นก็จะทำเต็มเวลาจนถึงพฤศจิกายนค่ะ คือว่าอย่างที่บอกว่ามีคนมาติดต่อนัดไงคะ เลยคุยกับที่ๆ จะไปฝึกงานนี้ว่า จะเอายังไงดี งานนี้ก็คงจะเลื่อนนัดคนที่ติดต่อมาไป แต่ที่ฝึกงานนี่อยู่ในแผนตั้งแต่ตอนหยุดหางานแล้วนะคะ ว่าจะไปฝึกงานที่นี่ คือในที่สุดก็จะทำกับที่นี่แหละค่ะ เพียงแต่เขายังไม่มีตำแหน่งในปีนี้เท่านั้น ก็เลยให้ไปเตรียมตัวทำสิ่งที่ต้องทำก่อน และเรียนภาษาจีนก็อยู่ในแผนด้วย คือว่าจะทำเกี่ยวกับวิเทศก์สัมพันธ์น่ะค่ะ ก็คงจะไม่ค่อยได้มาคุยด้วยแล้วนะคะ รวมทั้งคงไม่ค่อยมีเวลาทำอาหารเท่าไรแล้ว แต่ถ้าที่ทำงานมีคอมพ์ให้ใช้ส่วนตัว อาจจะแว่บมาก (เอ้า...เดี๋ยวเขาก็ไล่ออกก่อนทำหรอก) จากคุณ : พธูไทย - [ 2 ก.ย. 47 15:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 71 สวัสดิการของฝรั่งเศสดีมากเลยค่ะ มีคุณหมอเคลื่อนที่ด้วย ที่นี่ก็แล้วแต่ health insurance plan ด้วยค่ะ อย่างหาหมอนี่ก็ต้องมี co-pay $10 ถ้าต้องเข้าโรงพยาบาล ก็อาจจะมี deductible ต่อปี แต่ยังไงก็ตามไม่เกิน maximum out-of-pocket ของแต่ละปี อย่าง plan ของตัวเองนี่ก็ $750 ต่อปีต่อคนค่ะ เคยผ่าตัดมาสามครั้งไม่รวมตอนผ่าท้องคลอด จำได้ว่าจ่ายแต่ละครั้งก็ไม่กี่ร้อยเหรียญ แต่ต้องมีจ่ายค่ะ เพราะบางอย่างประักันจ่าย 100% บ้าง 90% บ้าง อีกอย่างช่วงหลังๆนี่งบประมาณที่ทางบริษัทจ่ายเบี้ยประกันก็ลดลงหรือไม่เปลี่ยน ในขณะที่ค่าเบี้ยประกันสูงขึ้น ส่วนต่างก็ตกกับพนักงานโดยหักจากpaycheck ทำนองนี้ค่ะ ดีใจด้วยค่ะทีน้องตองตังไปโรงเรียนโดยไม่มีปัญหา เพราะพักหลังอยู่บ้านกับคุณแม่มีกิจกรรมใหม่ๆ พับกระดาษกันสนุก ลืมโรงเรียนไปพักนึง ภารกิจคุณพธูเริ่มเยอะแล้ว คุณพธูวางแผนทุกอย่างดีจังเลยค่ะ เอาเป็นว่าถ้ามีเวลาเราก็คุยแล้วกันดีไหมคะ พี่รียาก็จะเริ่มเรียน ส่วนดิฉันก็ได้เครื่องคอมฯมาสองเครื่องทำงานอยู่กับบ้าน น้องวินเล่นเองได้บ้างแล้วค่ะ อีกสองเดือนก็จะได้กลับบ้านแล้ว เย้.. คิดถึงบ้านมากๆเลยค่ะ น้องวินนี่เป็น fourth generation ของคุณยายหรืออาม่าดิฉันค่ะ ตอนนี้ยายอายุ 88 แล้ว และก็รอดูน้องวินอยู่เนี่ยค่ะ ตื่นเต้นๆค่ะ ขอถามแบบไม่รู้เลยค่ะว่า วิเทศก์สัมพันธ์ นี่เป็นลักษณะงานไงคะ อย่างพวกนิเทศน์รึเปล่าคะ ไม่เดาดีกว่า เอาเป็นว่ารอคุณพธูบอกละกันค่ะ จากคุณ : K@yla - [ 3 ก.ย. 47 00:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เฮ้อ... เหนื่อยจังเลยค่ะ นี่เพิ่งมีเวลาว่างหน่อย ก็ได้รับจดหมายจากหน่วยงานที่เขาติดตามเรื่องการหางานที่ผู้หางานต้องไปลงทะเบียนไว้นั้น ให้ไปพบเพื่อถามความคืบหน้าของการหา ก็มีคนอื่นด้วยในกลุ่ม 10 คนค่ะ ต่างอาชีพ ต่างอายุกัน พอส่งลูกเสร็จก็เดินไปต่อเลยค่ะ ไม่ไกลจากบ้าน แต่ว่ามันต้องขึ้นเนิน หอบแฮ่กๆ เดี๋ยวแก้ไขเรื่องข้อมูลการรักษาก่อน คือถ้าถามว่าระบบการรักษาที่นี่ดีไหม ตอบว่าดีค่ะ แต่บังเอิญกรณีที่ไม่ต้องจ่ายอะไรเลยนั้น เป็นกรณีที่พิเศษเนื่องจากก่อนกำหนดมากค่ะ เลยต้องไปโรงพยาบาลที่เฉพาะด้านนี้ และก็เป็นโรงพยาบาลรัฐด้วยค่ะ คือถ้าถามว่าไปคลอดที่คลินิก ก็ต้องมีจ่ายเองด้วยนั่นแหละค่ะ ประกันก็คลุมไม่ครบหรอกค่ะ ส่วนไปคลินิกหมอ เขาก็จะมี่เรทตั้งไว้เท่าไรๆ ถ้าเฉพาะทางมากๆ (คลินิกนะ) ก็แพงมาก บางที 2-3 เท่าเมื่อเทียบกับทั่วไป ประกันก็จ่ายให้ไม่ครบหรอก ตรงนี้ขึ้นกับประกันด้วยเช่นกันว่าเราจะซื้อแบบไหน ส่วนวิเทศก์สัมพันธ์นั้น ถ้าเป็นแบบที่ใช้กันตามมหาวิทยาลัยก็ใช้เรียกหน่วยที่ทำเกี่ยวกับ International affairs นั่นแหละค่ะ แต่ส่วนที่ดิฉันจะไปฝึกงานนั้นยังไม่รู้เท่าไรว่าจะเป็นแบบนี้ แต่คิดว่าเขาคงให้ mission เล็กๆ มาสัก 1 อย่าง แล้วทำให้เสร็จน่ะค่ะ อย่างตอนนี้ก็เริ่มๆ แล้วค่ะ คือติดต่อ นัดหมายผู้คน ให้ผู้มาเยือนได้พบปะ พูดคุย และก็นัดหมายคนที่สอดคล้องกับความต้องการของผู้มาเยือนค่ะ แล้วก็มีช่วยทำ (เอามาทำที่บ้าน นี่ก็กำลังนั่งทำอยู่) การประเมินอะไรนิดๆ หน่อยๆ ส่วนเรื่องวางแผนดีนั้น ก็แบบว่า "เสี่ยง" เหมือนกันนะ คือว่า ดิฉันหยุดหางานแบบกระทันหันเลย แล้วเบนเข็มไปหาที่เรียนภาษาจีนเลยค่ะ เพราะจะเป็นประโยชน์ต่อไป (แต่ตรงนี้ต้องบังคับตัวเองว่า ต้องเรียนไปเรื่อยๆ ถึงแม้จะหมดคอร์สแล้ว) ที่ว่าเสี่ยงเพราะว่า ตลอดระยะเวลา 2-3 เดือนที่ผ่านมานี้ ไม่รู้เลยว่าจะได้ไปฝึกงานตามที่ตกลงไว้ไหม จะได้ทำงานที่คุยกันไว้ไหม เพราะต้องรอน่ะค่ะ แต่ว่าก็รู้สึกดีที่ได้ทำหน้าที่แม่บ้านอย่างเต็มที่ตามที่คิด คือว่า จะฝึกทำกับข้าว ใช้เวลาอยู่กับลูก แล้วก็ไปเที่ยวเท่าที่โอกาสจะอำนวย ก็คิดว่าได้ทำหลายๆ อย่างพอสมควร นี่คุณรียาหายไปปรณนิบัตคุณชาติแล้วมั้งคะ วันนี้วันศุกร์ เอาไว้คุยกันใหม่อังคารหน้าค่ะ เสาร์-จันทร์ นี้จะไปพักสมองใกล้ๆ หน่อยค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 3 ก.ย. 47 18:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 73 สวัสดีค่ะ วันนี้พอว่างมานั่งอ่านได้คร่าวๆ แกงเขียวหวานคุณรียาน่าทานมากเลยค่ะ ขนาดเป็นเนื้อเทียมนะคะเนี่ย ตกลงใช่โปรตีนเกษตรหรือเปล่าคะ แล้วหายากไหมคะที่นี่ เห็นคุยกันเรื่องหาหมอ เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะว่าสวัสดิการที่ฝรั่งเศสดีมากๆ ตอนอยู่เมืองไทยค่าทำฟันยังเบิกไม่ได้เลยค่ะ ได้ประกันสังคมปีละแค่ 400 บาท ขูดหินปูนครั้งเดียวก็เกือบพันแล้วค่ะ ที่นี่ไม่ต้องจ่ายซักกะยูโร ดิฉันยังไม่เคยนัดหมอเคลื่อนที่อย่างคุณพธู เผอิญคุณหมอประจำอยู่ใกล้บ้านเดินไปนิดเดียวค่ะ คนไข้เยอะแต่ก็รอนัดไม่นานเท่าไหร่ไม่เกินอาทิตย์ ถ้าเคสด่วนโทรไปขอแทรกนัดวันนั้นก็ได้ค่ะ แต่หมอเฉพาะทางนัดนานประมาณ 3 เดือนเหมือนกันเคยนัดหมอตา(เพื่อตัดแว่น) กะหมอผิวหนังค่ะ ตอนมาใหม่ๆไม่รู้แพ้อะไรเป็นสิวแบบผดเม็ดเล็กๆขึ้นเต็มหน้าเลยค่ะ คุณหมอบอกว่าอาจจะเกิดจากอากาศ หรืออาหาร (หรือว่าเครียดก็ไม่รู้) ดีใจกะคุณพธูด้วยนะคะ สำหรับโปรเจคใหม่ ขอให้ไปด้วยดีรวมทั้งภาษาจีนด้วยค่ะ ตกลงคุณเปิ้ลแพ้อะไรหรือเปล่าคะ (ดิฉันอ่านไม่ละเอียดค่ะ) ที่อเมกาต้องทำประกันสุขภาพเองเหมือนเมืองไทยใช่ไหมคะ ค่ารักษาพยาบาลเบิกกะรัฐไม่ได้ (ดิฉันเข้าใจถูกหรือเปล่า) แล้วคนที่ไม่ค่อยมีสตางค์ทำไงกันคะ ค่ารักษาแพงอย่างเงี้ย จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 3 ก.ย. 47 19:12:28 ]

ความคิดเห็นที่ 74 สวัสดีค่ะ พอคุณพธูพูดถึง   International affairs เลยพอนึกออกค่ะ  งานก็น่าจะมี scope ที่กว้างเหมือนกันนะคะ พอพูดถึง international ก็ทำให้นึกถึง international business, economics, law นึกออกแค่นี้แฮะ  อาทิตย์นี้ที่นี่ก็หยุดสามวันค่ะ  เีที่ยวให้สนุกนะคะ  ตองตังคงดีใจ  ถูกเก็บตัวในบ้านมาหลายวัน คุณตรีนุช  สวัสดีค่ะ  เตรียมตัวช้อปแล้วยังคะวีคเอนด์นี้  เคยได้ยินเพื่อนจากเยอรมันเหมือนกันค่ะว่าสวัสดิการทางยุโรปดีมาก  ทำงานก็มีวันหยุดเยอะกว่า ลาคลอดก็ลาได้นานกว่าในอเมริกา  หมายถึงหยุดแต่ได้รับเิงินนะคะ  จำนวนคนที่ไม่มีประกันสุขภาพในอเมริกาสูงนะคะ  จำไม่ได้ว่ากี่เปอร์เซนต์ แต่ฟังแล้วก็แปลกใจค่ะ  ค่ารักษาเบิกรัฐไม่ได้มังคะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน  แต่น่าจะมีที่ให้รักษาฟรีค่ะ  เป็นสวัสดิการของรัฐ ไม่ค่อยทราบค่ะ  ไม่มีประกันสุขภาพนี่ก็ค่อนข้างเสี่ยงค่ะ หากเป็นอะไรขึ้นมา  ตอนเป็นนักเรียน โดยเฉพาะนักเรียนต่างชาติ  ต้องมีหลักฐานซื้อประกันสุขภาพก่อนค่ะ  ถึงจะลงทะเบียนได้  ที่มีอยู่ก็ได้จากที่ทำงานสามีค่ะ   เรื่องแพ้นี่คุณหมอบอกว่าน่าจะแพ้จากสารเคมีบางอย่าง  ตอนแรกคิดว่าน้ำยาล้างจาน น้ำยาล้างมือ  แต่ตอนนี้ไม่ใช้อะไรแล้วก็ยังแพ้ค่ะ  ถามคุณหมอว่าแพ้น้ำรึเปล่า คุณหมอว่าไม่น่าจะใช่ เพราะผื่นไม่ขึ้นทั้งตัวค่ะ  เคยแพ้แบบไม่ทราบสาเหตุเหมือนกันค่ะ ตอนเรียนอยู่ที่เท็กซัส  ไม่ทราบว่าอากาศหรือพรมในอพาร์ตเม้นท์  เพราะพอย้ายออก  หายเลยค่ะ พี่รียา.. และคุณชาติ(ถูกใจชื่อที่คุณพธูตั้งให้จัง) เป็นไงบ้างคะ  นี่..แปะรูปน้องวินเรียกตัวซะเลย  ไปแปะในทู้ข้างล่างมาแล้ว เอาอีกละกัน  เผื่อยังไม่ไปดู  เพิ่งตัดผมให้ค่ะ  เป็นน้องเด๋อเล็กๆคะ่ จะหายตัวไปเหมือนกันค่ะ  เจอกันวันอังคารนะคะ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 47 00:51:04 จากคุณ : K@yla - [ 4 ก.ย. 47 00:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 75 มาอ่านแบบวิ่งราวค่ะ พอดีมีน้องเขาอีเมลล์มาบอกให้เข้ามาอ่านเรื่องร้อนๆ ขอบคุณคุณพธูที่ตั้งชื่อให้ค่ะ เขาอยากมีชื่อไทยนะคะ น้องวินมีของเล่นน่ารักจังเลยค่ะ แต่ทำไมหนูไม่ยอมยิ้มละครับ หรือเพิ่งตื่นนอน สวัสดีคุณตรีนุชด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 47 18:14:22 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 5 ก.ย. 47 16:51:35 ]

ความคิดเห็นที่ 76 สรุปว่า ให้เรียกว่า "คุณชาติ" เลยนะ เอาเป็นว่าเรารู้กัน แล้วเขาจะรู้ไหมเนี่ย คุณรียาอย่าลืมบอกเขานะ เดี๋ยวเกิดวันไหนเจอกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตา ดิฉันเผลอเรียกเขาคุณชาติ แล้วจะมางง เมื่อคืนนี้ดิฉันกลับมาเสียดึกเลยค่ะ หิวกันใหญ่ ไปเที่ยวมานี่สนุกมากเที่ยวนี้ ตองตังสบายดีนี่ ไม่มีที่จะงอแงเลย ได้ไปเล่นทราย ว่ายน้ำ ถ่ายรูปเยอะมากๆ แต่เดี๋ยวดิฉันต้องเคลียร์รูปที่บน desk top ก่อน มันเยอะมากเลย วันก่อนรวบรวมให้สามีเขียนบนซีดีไปแล้ว 1 แผ่น นี่จะเต็มอีกแล้ว ไม่รู้ถ่ายอะไรนักหนา รูปลูกทั้งนั้น เฮ้อ... คือว่า บางทีรูปเบลอๆ นะ ยังไม่อยากลบเลย มันเหมือนกับว่า วินาทีนั้นของเขามันจะผ่านไปแล้ว ก็เก็บรูปภาพไว้ อะไรทำนองนี้ (รู้สึกว่าดิฉันจะเว่อร์ไปหน่อย แต่เป็นจริงๆ นะ) แต่พยายามเลือกรูปที่คิดว่าจะปริ้นท์ใส่กระดาษไว้นะ คือว่าต้องย่อๆ บ้าง ไม่งั้นต้องใส่ซีดีไม่รู้กี่แผ่นแน่เลย อ๋อ...ทำไมไม่เขียนลงซีดีเองหรือคะ เครื่องคอมพ์บ้านดิฉันเก่าน่ะค่ะ ไม่มีที่เขียนซีดีค่ะ มีแต่อ่านซีดีได้ แบบว่าเครื่องสเปค 8 ปีแล้วค่ะ บางทีเปิดหน้าจอหลายๆ หน้า มันจะบอกว่าทำไม่ได้แล้ว ความจำไม่พอ ให้ปิดๆ บ้าง อะไรทำนองนี้ เดี๋ยวจะเอารูปมาให้คุณรียา คุณเปิ้ล และคุณตรีนุช (ถ้ายังแวะเวียนมาอีก) ดู ถ้าย่อเสร็จนะ จากคุณ : พธูไทย - [ 7 ก.ย. 47 16:51:03 ]

ความคิดเห็นที่ 77 แงๆ สมาชิกหายหมดเลย ทำธุรกิจเพื่อชาติกันอยู่หรือเปล่าคะ ดิฉันปฏิบัติภารกิจเรียบร้อย แถมแวะข้างทางมาตลอด เลยมาถึงทู้ของเราเนี่ยค่ะ เม้าสต่อเรื่องเรียนทำขนมปังอีกนิดค่ะ ตอนนี้ได้พยายามติดต่อกับเทศบาลเมือง เพื่อขอเงินสนับสนุนค่าเรียน เพราะทางเมืองที่ดิฉันอยู่เขาก็ต้องจ่ายเงินอุดหนุนช่วยเหลือโรงเรียนในเขตเมืองนี้เหมือนกัน เมื่อโรงเรียนไม่มีหลักสูตรให้ดิฉันเรียน เทศบาลก็ต้องส่งตัวดิฉันไปเรียนที่อัมสเตอร์ดัม หรือจ่ายเงินค่าเรียนแทน คิดค่าเรียนที่คิดเงินกันระหว่างเมืองถูกกว่าที่ดิฉันต้องจ่ายเองอยู่แล้ว มีการขึ้นเสียงกันเล็กน้อย สำหรับเรื่องการขอเงินสนับสนุน จริงๆแล้วมีหลายคู่ แต่ดิฉันเป็นตัวยืนตลอด คู่แรกก็คุณสามีกับดิฉันเอง ดิฉันได้แบบฟอร์มขอเงินมาจากเมือง ก็เอามาให้เธอดูก่อนว่าชั้นจะขอนะ มันมีอะไรที่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนหรือเปล่า เธอดูเสร็จออกความเห็นเลยว่า ยังไงเขาก็ไม่ให้เธอหรอก คุณสมบัติไม่เข้าข่าย เพราะเขาต้องการช่วยคนที่รายได้น้อยหรือไม่มีรายได้ ดิฉันว่าดิฉันก็ตกงานไม่มีรายได้เหมือนกัน น่าจะได้ (จริงๆก็คิดว่าคงไม่ได้เหมือนกัน แต่อยากลองดู) พักนี้คุณสามีเธอเครียดๆกับเรื่องงานค่ะ นอนก็ไม่ค่อยหลับ ตีสามตีสี่ตื่นขึ้นมาอ่านหนังสือ ทำให้ดิฉันนอนไม่หลับ พลอยหงุดหงิดไปด้วย เลยต้องมาเขียนเรียงความเพื่อผ่อนคลาย จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 7 ก.ย. 47 18:31:33 ]

ความคิดเห็นที่ 78 อ้าวทำไมคุณพธูแปะก่อนดิฉันหละคะ เปิดมานั่งจิ้มดีดตั้งแต่สองชั่วโมงที่แล้ว ได้เท่าที่เห็นอ่ะค่ะ ได้ค่ะๆ เรียกเธอว่าคุณชาติก็ได้ ตอนแรกจะให้ชื่อยอด เพราะมันคล้ายๆกับชื่อ Jort ของเขาไงคะ คนดัชท์ออกเสียงตัว J เหมือนเราออกเสียงย ยักษ์เลยค่ะ คุยต่อ เพราะอัดอั้นตันใจ โทรไปโรงเรียนสามร้อยห้าสิบหกครั้งโดนโยนไปตรงนั้นที ตรงนี้ทีจะฟกช้ำดำเขียว กว่าจะได้เรื่องว่า ต้องทำไง ไอ้การที่เราพูดภาษาเขาไม่ได้ร้อยเปอร์เซนต์นี่ มันแย่มากๆเลยนะคะ คิดถึงเมืองไทยจริงๆ เพราะเรื่องแบบนี้ถ้าอยู่เมืองไทยรับรองดิฉันตามได้ถึงต้นต่อในห้านาที เรื่องของเรื่องเพราะเรื่องเรียนของดิฉันมันยาว พอโทรไปตรงไหนก็ต้องท้าวความตั้งแต่ว่าไม่ได้อยู่ในอัมสเตอร์ดัมแต่จะไปเรียนที่นั่น เจ้าหน้าที่บางคนยังไม่ทันฟังเลยว่าดิฉันโทรไปทำไม บอกเลยชั้นช่วยเธอไม่ได้ เธอต้องไปนัดกับแผนก intake เอง ก็นั่นนะดิฉันทำไปตั้งแต่สองอาทิตย์ที่แล้ว ไอ้ที่โทรมาจะตามเรื่องที่เรียนกับค่าเรียนต่างหาก แถมบางคนก็บอกว่าให้รอโรงเรียนเรียกตัวไปเรียนก่อน ขืนรอจนโรงเรียนเรียกไปเรียน แล้วไม่ตามเรื่องค่าเรียนตอนนี้คงได้เรียนหรอก คุณชาติเธอก็ว่าถ้าอยากเรียนมากก็เรียนไปเลย เงินค่าเรียนนำมาหักภาษีได้บางส่วน แต่ดิฉันเองเป็นโรคงก (ติดจากคนดัชท์นี่แหละ) อยากลองให้ถึงที่สุดก่อน ถ้าต้องจ่ายเงินเองมากขนาดนั้น ไปเรียนอย่างอื่นดีกว่า เรียนมหาวิทยาลัย ค่าเรียนยังปีละพันกว่ายูโรเอง เบเกอรี่กลับไปเรียนบ้านเราแทน ที่ยูเอฟเอ็ม เรียนทั้งวัน เดือนนึงค่าเรียนหมื่นสี่เองค่ะ อ้าวนอกเรื่องกลับมาเรื่องเรียนต่อ ดีหน่อยที่พอเล่าให้พ่อชาติฟังเรื่องเจ้าหน้าที่ที่รับโทรศัพท์ เขาบอกเขาเข้าใจ นี่เป้นปํญหาอย่างนึงคือ บางครั้งคนเราไม่ยินเรื่องที่คนอื่นพูด ได้ยินแต่เรื่องที่ตัวเองคิดเลยตอบไปตามที่ตัวเองคิด แถมเจ้าหน้าที่อาจจะขี้เกียจด้วยเลยไปกันใหญ่ ปัญหานี้(ขี้เกียจ)เขาบอกว่าเขารู้ดี เพราะพนักงานที่บริษัทเขาเป็นกันเยอะ เขาถึงมานั่นวิตก อนอวิตกว่าบริษัทจะไปรอดหรือเปล่า สรุปว่าตอนนี้กำลังรอว่าจะได้เงินช่วยเหลือหรือเทศบาลจะยอมส่งไปเรียนที่อัมสเตอร์ดัมหรือเปล่าค่ะ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 47 19:26:17 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 7 ก.ย. 47 19:14:28 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ถ้าเป็นดิฉันนะ ก็ไม่อยากจ่ายแพงๆ เหมือนกัน จะพยายามเสาะแสวงหาที่เรียนถูกๆ เหมือนกันค่ะ แล้วก็จะพยายามใช้สิทธิ์ที่พึงได้เหมือนกันค่ะ สู้เขา คุณรียา... พูดถึงค่าเรียนมหาวิทยาลัยที่ฝรั่งเศสนี่ก็ถูกมากเหมือนกันเลยค่ะ ตอนเรียนนั้นดิฉันจ่ายค่าลงทะเบียนแค่ปีละประมาณ 300 ยูโรเท่านั้นเองค่ะ เรียกว่าเป็นอะไรที่เปิดโอกาสให้กับคนทั่วไปที่อยากเรียนได้กลับมาเรียน (ใจนึกไปถึงคำขวัญของ Unesco ที่พูดถึง Education for all) นี่ ดิฉันก็หมั่นโทรไปโรงเรียนภาษาจีนเหมือนกันค่ะ เพราะเขาจะให้ดิฉันรอเปิดคอร์สใหม่น่ะค่ะ ปัญหาของดิฉันคือ ดิฉันอาจจะไม่มีเวลาไปเรียนแล้วนี่คะ ทำท่าว่าอีก 6 สัปดาห์ที่เหลือนี่จะต้องสูญเปล่าแหงเลยค่ะ ดิฉันจะไปฝึกงานจนถึงปลายพฤศจิกายน แล้วธันวาคมก็จะกลับเมืองไทย... ก็โทรไปขอคุยกับอาจารย์นะ เขาไม่ให้คุยด้วยค่ะ บอกว่าให้รอจนกว่าจะมีคนโทรมาคุยด้วยเอง เลยกะว่าเดี๋ยวดิฉันจะบุกไปถึงที่เลยพรุ่งนี้ค่ะ เป็นไงเป็นกัน เบื่อรอเหมือนกัน ดูสิ เดี๋ยวคุณเปิ้ลกลับมานะ จะงงมาก เอ๊ะ แม่บ้าน 2 นางนี้ มานั่งบ่นอะไรกัน ต่างคนต่างบ่นเรื่องของตัวเอง จากคุณ : พธูไทย - [ 7 ก.ย. 47 20:21:15 ]

ความคิดเห็นที่ 80 โธ่ๆ เข้าไปแก้แล้วยังพิมพ์ผิดอีก ไม่แก้แล้ว เดี๋ยวโป๊ ตอนนี้ไปเอาหลักสูตรของมหาวิทยาลัย มาศึกษาก่อน ถ้าจะเรียนหลักสูตรภาษาอังกฤษ toefl ต้อง 580 up โธ่ๆตอนนี้จะเหลือถึงห้าร้อยหรือเปล่ายังไม่แน่ใจ คิดว่าปีนี้ถ้าไม่ได้เรียนทำขนมปังก็จะเรียนภาษาไม่อังกฤษก็ดัชท์ไว้เรียนต่อละค่ะ จบข่าวเรื่องเรียน เฮ้อเหนื่อยจริงๆ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 7 ก.ย. 47 20:22:36 ]

ความคิดเห็นที่ 81 แว้ก อีกแระ ตลกดีจังเลย สงสัยเราสองคนต่างคนต่างก็นั่งพิมพ์(บ่น)เรื่องของตัวเองแล้วก็กดส่งสลับกันเป็นระยะๆ ว่าแต่คุณเปิ้ลเธอหายไปไหนนี่ นี่ก็วันอังคารแระยังไม่มาคุยกันอีก จำได้ว่าน้องชายเคยอยากมาเรียนการบินที่ฝรั่งเศส เพราะค่าเทอมไม่แพงมาก แต่ติดเรื่องภาษาเลยไม่ได้มาเรียนค่ะ พูดถึงค่าเรียนถ้าเป็นคนนอก EER ก็ใช่ย่อยเหมือนกันนะคะ เฉียดๆหมื่นยูโรเหมือนกัน นี่ดิฉันวางแผนกันเหนียวไว้แล้วค่ะ ปลายๆปีนี้หรือต้นปีหน้าได้สัญชาติดัชท์ จะมาอ้างว่าไม่ใช่คนดัชท์ ไม่ด้ายไม่ได้ เห็นคุณพธูบอกว่าอาทิตย์นี่จะเริ่มไปฝึกงาน ตกลงเริ่มวันไหนคะ เห็นแผนคุณพธูแล้ว ต้องยกนิ้วให้เลย แน่นเอียด ไม่มีการปล่อยเวลาทิ้งเลยนะคะ ไหนจะฝึกงาน เรียนภาษาจีน ทำอาหาร เลี้ยงตองตัง ดูแลคุณพ่อน้องตองตัง อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยนะคะ ถ้าต้องหยุดเรียนภาษาจีนเพราะต้องไปฝึกงานก็น่าเสียดายเหมือนกันค่ะ ต่อรองทำงานครึ่งวันแล้วรีบวิ่งไปเรียนต่อได้ก็ดีนะคะ ดิฉันก็กำลังเลือกๆรูปที่พอจะดูได้ไปปริ้นท์ใส่กระดาษเหมือนกันค่ะ ฮาร์ดดิสก์ใกล้ระเบิดเหมือนกัน เพราะกล้องดิจิตอลตัวเดียวแท้ๆเลย ดิฉันก็พวกรักพี่เสียดายน้องเหมือนกันค่ะ ไม่ค่อยอยากลบอะไรทิ้ง จะรอดูรูปนะคะ คุณพธู จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 7 ก.ย. 47 20:44:45 ]

ความคิดเห็นที่ 82 มาแล้วค่ะ มาเชียร์เย้วๆว่าพี่รียาอย่ายอมแพ้เขาค่ะ ไม่หายไปเที่ยวไหนหรอกค่ะ ไม่ได้เข้ามาอ่านเพราะเป็นวันหยุดยาวสามวันค่ะ ไว้รอดูรูปคุณพธูด้วยคนค่ะ เรื่องลูกนี่ไม่เว่อร์เลยค่ะคุณพธู บ้านนี้พ่อจะเป็นคนชอบถ่ายรูปเก็บรูป ถ่ายได้ทุกวันนะคะ วันละหลายครั้งด้วยค่ะถ้าพี่แกอยู่บ้าน ว่าจะขอเอารูปน้องวินออกแล้วล่ะค่ะ ทู้จะได้สเลนเดอร์ตามสำนวนพี่รียาหน่อย ไปอ่านเรื่องร้อนๆมาเหมือนกันค่ะ ทำให้ไม่อยากใส่รูปจะดีกว่า อีกอย่างเมื่อคืนไปเปิดอ่านกระูทู้จากเครื่องเก่าส่วนตัวของตัวเอง รุ่นพอๆกับคุณพธูคุ่ะ ไม่มีที่เขียนซีดี รูปไม่ค่อยขึ้นด้วยค่ะ อ๋อ..ที่น้องวินไม่ยิ้มคงเพราะร้อนและรำคาญที่ถูกตัดผมค่ะ วันนี้ก็ร้อนระเบิดเลยนะคะ แต่รัฐแถบกลางๆประเทศกลับมีหิมะตก ของเล่นน้องวินก็ได้มาจากของขวัญวันเกิดค่ะ แม่ไม่ค่อยซื้อของเล่นให้ อย่างถ้าซื้อตัวต่อพวกเลโก้ให้ ก็แกะมาให้เล่นครึ่งเดียวค่ะ ขี้เกียจเก็บ แหะๆ บ่น เอ๊ย คุยได้เลยค่ะ อาทิตย์นี้จะยุ่งนิดหน่อยค่ะ แต่จะมารอดูรูปเที่ยวของคุณพธู แล้วจะมาติดตามเรื่องเรียนของพี่รียาว่าเทศบาลเขาช่วยเหลือยังไง เทศบาลนี่มันส่วนปกครองระดับไหนกันบ้างนี่ลืมไปหมดแล้วค่ะ คิดว่าพี่รียาหนีไปเที่ยวอังกฤษแล้วไม่บอกซะอีก แฮ่ๆ จากคุณ : K@yla - [ 8 ก.ย. 47 00:49:33 ]

ความคิดเห็นที่ 83 คุณรียาและคุณเปิ้ลคะ นี่เมื่อวานดิฉันเพิ่งบอกไปเองแหม็บๆ ว่า จะไปลุยที่โรงเรียนภาษาใช่ไหม ตอนบ่ายเมื่อวาน ทางโรงเรียนก็โทรมาว่าให้ไปเข้าคลาสเลยบ่ายวันนี้ค่ะ ลองดูว่าจะตรงกับระดับไหม ก็ถามว่าในหนังสือที่เรียนนั้น ดิฉันเรียนไปถึงไหนแล้วน่ะค่ะ จริงๆ คลาสนี้จะเริ่มที่บทที่ดิฉันอ่านไปแล้ว ก็ดิฉันอ่านจะหมดเล่มอยู่แล้ว...แต่ว่าลืมนะ ก็ทวนไปแล้ว 2 รอบก็ยังลืมน่ะค่ะ คิดว่าจะดีกว่าถ้ามีครูสอนและอธิบาย (ที่สำคัญยังเหลืออีกตั้ง 6 อาทิตย์แน่ะ) เขาว่าไปลองเรียนดู ถ้าคิดว่าเหมาะกับตัวเองก็เรียนต่อ ถ้าไม่อย่างนั้นก็ต้องรออีก แต่ไม่รอแล้วค่ะ เพราะกลัวจะสูญเวลาไปอีก (คือว่าติดเรื่องไปฝึกงานเนี่ยแหละค่ะ) อ้อ...เรื่องฝึกงานนั้น คุยเรียบร้อยต้องทำเอกสารต่างๆ ซึ่งต้องใช้เวลาค่อนข้างนาน ปกติใช้เวลาประมาณ 1 เดือน มีอะไรจิปาถะเยอะแยะ และดิฉันจะถูกส่งไปฝึกงานที่ 2 หน่วยน่ะค่ะ เขาก็ต้องเตรียมคุยกันในระดับหัวหน้าก่อนว่า ใครจะรับผิดชอบดูแลดิฉัน ก็เลยพอดีกันว่าช่วงนี้ก็ไปเรียนก่อนเลยตอนบ่าย ได้เท่าไหนเอาเท่านั้น เรื่องรูปคอยหน่อยนะ เมื่อวานนั่งย่อรูปที่ค้างบน desktop จนเบื่อเลยค่ะ แล้วก็ถ่ายใส่ไปเก็บอีกที่ก่อนจะเอาไปเขียนในซีดีน่ะ ย่อไป รีดผ้าไป เพราะกว่าจะเปิดรูปได้ก็รอนาน ขี้เกียจนั่งหน้าจอเฉยๆ เลยยังไม่ได้โหลดรูปที่ไปเที่ยวมาเลยค่ะ บอกก่อนว่าเป็นทะเลแอตแลนติก เอ๊ะ หรือบอกไปแล้ว หาดทรายยาวยืดเหมือนทะเลบ้านเรา แต่คิดว่าหาดทรายอาจจะยาวกว่าเสียอีกนะ จากคุณ : พธูไทย - [ 8 ก.ย. 47 14:09:19 ]

ความคิดเห็นที่ 84 เข้ามาดูแป๊บๆ กำลังปั่นรายงานค่ะ ตกลงคุณพธูชอบคลาสใหม่ไหมคะ จากคุณ : ple (K@yla) - [ 9 ก.ย. 47 02:31:14 ]

ความคิดเห็นที่ 85 นี่วันพฤหัสฯ อีกแล้ว เร็วจังเลยนะคะ คลาสใหม่ ชอบไหม? ชอบมากค่ะ สิ่งที่เห็นปุ๊บแล้วประทับใจคือ ครูคนใหม่ค่ะ เธอสวยน่ารักมาก พูดฝรั่งเศสได้ดีมากๆ แล้วก็เจอเพื่อนกลุ่มเดิมด้วย 3 คนค่ะ คือคุณ Alexandre, คุณอะไรที่ดิฉันก็ลืมชื่อไป ที่เขามีแฟนคนสาวจีนน่ะ, แล้วก็คุณสาวเวียตนาม คือสรุปว่าเป็นคลาสเดิมที่เขาเรียนต่อไปเรื่อยๆ สำหรับพวกเขาจะเหลืออีก 3 อาทิตย์ค่ะ ส่วนดิฉันเหลืออีก 6 อาทิตย์ ก็คือช่วงที่เขาเรียนกัน ดิฉันก็มาเรียนเองที่บ้านค่ะ (ซึ่งคิดย้อนหลังไปแล้ว ก็ไม่ได้เสียดายนะ เพราะลูกไม่สบายอยู่บ้าน ยังไงๆ ก็ไม่ได้เรียนแน่ๆ) แล้วก็มีนักเรียนคนอื่นด้วย มีสาวจีนกวางตุ้ง 1 คน (ก็ต้องมาเรียนแมนดาริน) สาวฝรั่งเศสเชื้อสายแขก และหนุ่มฝรั่งเศสที่พูดดีไม่มีสำเนียงมากและจดจำศัพท์เก่ง ดิฉันก็ไปต่อได้ติดค่ะ ดีที่ได้ยินครูพูดภาษาจีนด้วย เห็นได้ชัดว่าคลาสไปเร็วขึ้นค่ะ ครูไม่รอแล้วค่ะ คือเขาจะไปแบบเร็วมากเลยค่ะ จนต้องตั้งใจฟังและจด ถ้าไม่อย่างนั้นอาจจะตามไม่ทัน ทำให้รู้สึกดีมากๆ ค่ะ ว่าในชั่วโมงเรียนได้เรียนจริงๆ จังๆ เวลาคุยนอกเรื่องนี่แทบไม่มีเลยค่ะ นักเรียนคนหนึ่งแอบถ่ายรูปครูด้วยค่ะ ครูหน้าตาน่ารักมากเลย เรียนไปได้แค่วันเดียวก็ต้องหยุด 1 วันก่อนค่ะ วันนี้ต้องพาตองตังไปโรงพยาบาลช่วงบ่าย ก็ follow up น่ะค่ะ ไปแล้วค่ะวันนี้ พรุ่งนี้จะแวะมาอ่านอีก ถ้ามีเวลา เพราะต้องไปรับอาจารย์มาดูงานจากเมืองไทย แล้วต้องพาเขาไปดูที่ๆ เขาต้องไปด้วยค่ะ ไม่รู้ว่าคุณรียามีความคืบหน้าเรื่องที่เรียนเป็นอย่างไรบ้าง จากคุณ : พธูไทย - [ 9 ก.ย. 47 15:26:35 ]

ความคิดเห็นที่ 86 สำหรับตัวเองนี่ คุณครูน่ารักก็ทำให้มี motivation เหมือนกันค่ะ งั้นคุณเวียตฯก็กลับมาเป็นเพื่อนร่วมชั้นของคุณพธูใหม่สิคะ มาแอบขำรูปตองตังใส่แว่นดำเป่าแคนในทู้เด็กน่ะค่ะ ขำจริงๆ นี่ถ้าตองตังเกิดเร็วกว่านี้ ป๋าพงษ์เทพต้องชวนไปตั้งวงดนตรีแน่เลย แต่รูปชีวิตฉานมีแต่หมานำ ไม่ขึ้นค่ะ เป็นกากบาท ไม่ได้ลองโหลดใหม่ พี่รียา เป็นไงบ้างคะ ถ้าเครียดจากการติดต่อกับเทศบาล ขอแนะนำให้ไปเปิดดูกระทู้แปะรูปเด็ก ของ คุณ rose mary ข้างบน จะได้มาช่วยกันขำ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดีค่ะ ไปแล้วเหมือนกันค่ะ วันนี้จะเอางานไปส่ง ไปเป็นหมูขึ้นเขียง แล้วมาคุยใหม่ค่ะ จากคุณ : K@yla - [ 9 ก.ย. 47 22:09:47 ]

ความคิดเห็นที่ 87 มาอ่านและทักทายก่อน ยังอยู่ดีค่ะ เดี๋ยวค่อยมาคุยใหม่นะคะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 11 ก.ย. 47 00:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 88 แวะมาอ่านค่ะ ไม่มีแรงคุยเพราะวันนี้เหนื่อยจัด ชอบรูปตองตังในทู้เด็กเหมือนกันค่ะ ไว้จะเปิดให้คุณสามีดู จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 11 ก.ย. 47 02:39:44 ]

ความคิดเห็นที่ 89 มาทักทายทุกๆคนค่ะ วันศุกร์แล้วค่ะ วันนี้มีโอกาสเคลียร์เอกสารในบ้าน ว่าจะทำ เมลอนแรชีสเค้ก แต่เจ้าเมลอนที่ซื้อไว้มันหวานจนเป็นกลิ่นส่าแล้วค่ะ ทิ้งไว้นานไป เลยอด ทานไอติมเล่นๆดีกว่า ที่นี่ร้อนมากๆเลยค่ะ ทางยุโรปเริ่มเย็นแล้วยังคะ จากคุณ : K@yla - [ 11 ก.ย. 47 04:07:41 ]

ความคิดเห็นที่ 90 รู้สึกว่าทุกท่านจะเริ่มยุ่งกันแล้วนะคะ รายงานสถานการณ์ห้องเรียนต่อ เมื่อวานนี้ Alexandre ถ่ายรูปครูค่ะ ดิฉันก็จ้องหน้าครูตลอดเลย เป็นคนน่ารักมากกกกกก ชอบมากเลย เธอไม่ใช่คนสวยนะ แต่ว่าน่ารัก เห็นแล้วต้องบอกว่าคนนี้น่ารักจัง แต่พอได้คุย ได้เห็นกิริยาท่าทาง ทำให้อยากรู้จักมากขึ้น แต่ยังไงๆ ก็คิดว่าเป็นครู-นักเรียนกัน คงจะไปเป็นเพื่อนเขาไม่ได้ ประทับใจจัง แค่คิดและนึกถึงหน้าครู ดิฉันก็รู้สึกหัวใจมันอิ่มเอมเลยแหละ นี่คงเป็นความประทับใจแน่ๆ ขนาดดิฉันเป็นหญิงนะ ยังรู้สึกอย่างนี้เลย ไม่รู้ว่าถ้าดิฉันเป็นชายต้องจีบแน่ๆ เลยค่ะ เป็นผู้หญิงที่น่ารักมากๆ มีความเป็นธรรมชาติ หน้าตาไม่ได้แต่งเลยนะคะ แก้มแดงตามธรรมชาติ เวลาสอนจะจ้องหน้านักเรียน แล้วเวลาดิฉันจ้องหน้าก็ไม่หลบตา จะจ้องหน้ากลับ แววตาของเธอ บอกได้ว่าเป็นคนที่ฉลาดค่ะ เธอไม่มีจริตแบบหญิงสาวที่สวยๆ หรือหญิงสาวฝรั่งเศสมักจะมีกัน ขณะเดียวกันเธอก็ไม่ได้เรียบร้อยแบบขี้อาย คิดว่าเป็นสาวจีนยุคใหม่ที่สามารถผสมผสานความเป็นตะวันออกและตะวันตกได้อย่างลงตัว ดิฉันชอบครูมากค่ะ ถ้าพูดถึงการสอน ความที่ดิฉันเองก็ครูเก่า ดิฉันบอกได้เลยว่าเธอสอนได้ดีมากค่ะ เธอดูความสามารถในการเรียนรู้ของแต่ละคนนะ รู้จุดอ่อนและจุดแข็งของแต่ละคน และพยายามปรับปรุงในจุดที่แตกต่างของแต่ละคน ซึ่งถ้าเทียบกับครูคนเดิม 2 คน ซึ่งจะสอนให้จบๆ ไปตามบท ตามแผนเท่านั้น บอกอีกครั้ง ดิฉันชอบครูมากค่ะ ชอบจริงๆ เติมอีกนิดว่า เห็นแล้วรู้เลยว่า เป็นคนที่รักในงานที่ทำ ไม่น่าเชื่อว่า การที่เราได้มีโอกาสรู้จักคนคนหนึ่งที่มีลักษณะที่ถูกใจ จะทำให้เรามีความสุขใจได้อย่างนี้ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 47 00:46:49 จากคุณ : พธูไทย - [ 12 ก.ย. 47 00:04:10 ]

ความคิดเห็นที่ 91 คุณพธู ทำให้ดิฉันอยากเห็นรูปคุณครูบ้างแล้วค่ะ แล้วคุณ Alexandre หนุ่มสถาปนิกของเราจะยอมไปเมืองจีนเหรอคะเนี่ย เจอคุณครูน่ารักขนาดนี้ โหะๆ ถ้าคุณพธูเป็นผู้ชายล่ะก้อ ไม่อยากนึกเล้ย ดีแล้วค่ะ อย่างนี้คุณพธูต้องจัดตารางมาเรียนภาษาจีนจากช่วงฝึกงานแน่นอน เรื่องชอบมองผู้หญิงสวยๆ เก๋ๆ ดิฉันก็เป็นค่ะ ตอนไปหาหมอมีลูกยาก นั่งรอคุณหมอ ก็เจอผู้หญิงคนนึง เธอดูเก๋จัง ท่าทางคงไม่ใช่อเมริกัน ก็ไปมองเค้าจนได้เรื่อง เลยตอนหลังเขาก็ส่งยิ้มให้ ดิฉันก็เลยเข้าไปคุยด้วย เธอบินมาจากฝรั่งเศส เมืองอะไรไม่รู้จัก รู้จักแต่ปารีสอ่ะค่ะ 55 พักโรงแรมใกล้ๆเพื่อมาทำการรักษา แหม..ขนาดอยู่ในช่่วงหาหมอ ยังสวยเก๋เลยค่ะ เดาว่าคุณครูของคุณพธูอายุอยู่ในช่วง 25-30 วันเสาร์ไปสวนสัตว์อีกแล้วค่ะ ซื้อเสื้อยืดที่เป็นของที่ระลึกมาเยอะเลยค่ะ เขาลดราคา เดี๋ยวพรุ่งนี้มาแปะรูปให้ดูค่ะ เห่อๆๆๆ จากคุณ : K@yla - [ 13 ก.ย. 47 12:53:55 ]

ความคิดเห็นที่ 92 สวัสดีค่ะ พี่น้องประขาชนที่รักทั้งหลาย (เหมือนนักการเมืองไหมคะ) ก่อนอื่น จะบอกว่านั่นสิคุณพธู เอารูปคุณครูมาแปะหันเถอะ แล้วเดี๋ยวเราก็เอาออกไง คุณเปิ้ลก็อยากดู ดิฉันก็อยากดู อาทิตย์ที่แล้ว ตามคุณชาติของดิฉันไปช่วยงานที่บริษัทค่ะ แบบว่า project leader เขาลาออกไปโดยไม่เคลียร์เอกสารให้ สามีต้องไปคุยกับลูกค้ารายนี้วันนี้ โดยที่ยังไม่มีสรุปข้อมูลตัวเลข เขาเลยมาวานให้ทำ ของชอบสิค่ะ ตัวเลขเนี่ย ดิฉันเป็นโรคจิตชอบคิดเลข ทำแล้วก็จะครอสเช็คดูว่าเออตัวเลขมันตรงกันนะ มีความสุขอย่าบอกใคร แต่แหมมันทำร้ายจิตใจเหมือนกันนะคะ แบบว่าไม่มีเวลาอ่านพันทิปเลยเนี่ย ออกจากบ้านยังไม่เจ็ดโมง กลับมาอีกทีก็เจ็ดโมงจัดแจงหาข้าวหาปลา อาบน้ำอาบท่าได้เวลานอนเลย แต่ก็ยังอยากทำงานอยู่ดีแหละค่ะ ส่งก่อนเดี๋ยวหาย จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 13 ก.ย. 47 18:03:10 ]

ความคิดเห็นที่ 93 แถมวันนี้เกือบได้ไปเที่ยวเบลเยี่ยมด้วย เพราะลูกค้ารายที่ว่าอยู่เกือบถึงเบลเยี่ยมแน่ะค่ะ แต่บังเอิญคุณเจ้าของบริษัทเขาเอารถเขาไปเองสามีไม่ได้ขับรถไปเองก็เลยขอบาย ถ้าสามีขับรถไปเองดิฉันจะได้ไปเดินดูเพชรที่แอนเวิร์พจักหน่อย ตอนนี้ยังไม่มีเรื่องเรียนอะไรกลับมาเลยค่ะ นอกจากมหาวิทยาลัยไลเดนส่งเอกสารมาให้ พอเห็นค่าเรียนดิฉันก็เลิกดูเลย กลัวเรียนไม่จบเสียดายเงิน เมื่อวันเสาร์ไปเดินเล่นเมืองมาค่ะ เจอกางเกงผ้าลินินลดราคาเลยต้องซื้อซะหน่อย ไม่รู้โดนหลอกหรือเปล่า จากหกสิบห้ายูโรเหลือยี่สิบยูโรเอง รองเท้าแตะคู่ละสองยูโร แหมถูกกว่านำผลไม้อีกค่ะ นี่ได้รับมอบหมายภาระกิจหาตั๋วเครื่องบินให้อินลอว์อีกแล้วค่ะ ตอนนี้ยังไม่ทันกลับสเปนเลย บอกว่าให้หาตั๋วขากลับจากเนเธอร์แลนด์ราวๆเดือนมกราคมให้หน่อยเอาแบบถูกๆ เดี๋ยวลูกสาวจะมาแวะก่อนไปทำงานค่ะ ต้องไปกวาดบ้านซะหน่อย เดี๋ยวว่างมาคุยใหม่ คุณเปิ้ล อย่าลืมเรื่องรูปสวนสัตว์ที่ไปนะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 13 ก.ย. 47 18:16:05 ]

ความคิดเห็นที่ 94 แหะๆ คุณนักการเมืองคะ รูปที่ว่าไม่มีสวนสัตว์ค่ะ พอดีไปเจอเขาลดราคาพวกของที่ระลึก เลยซื้อเสื้อยืดของสวนสัตว์ ซานดิเอโก้ มา 15 ตัว เอาไว้ไปฝากเด็กๆ หลานๆ ลูกเพื่อนๆ ซื้อสเวทเตอร์ให้น้องวินได้สองตัว หมวกของเด็กผู้หญิง ใบละไม่ถึงเหรียญเลยค่ะ เลยถูกใจมากๆ เสื้อยืดตัวละสองเหรียญนิดๆค่ะ พวกนี้ราคาเต็มขายกันสักสิบเหรียญตามประสาของที่ระลึุกในแหล่งท่องเที่ยว งานนี้สามีบ่นว่าแม่เขาไม่ได้มาดูสัตว์ มาซื้อของ น้องวินดูมีความสุข ไปนั่งดูลิงกับแม่ค่ะ มีคนมาช่วยเชียร์แปะรูปคุณครูแล้วนะคะ คุณพธู ถ้าคุณตรีนุชเข้ามาคงได้อีกหนึ่งเสียงเป็นแน่ค่ะ ไฟล์รูปภาพ จากคุณ : K@yla - [ 13 ก.ย. 47 22:02:17 ]

ความคิดเห็นที่ 95 คุณเปิ้ลคะ เป็นของลดราคาที่เหมาะกับการเก็บไว้เป็นของฝากจริงๆ ค่ะ จริงสิ คุณจะกลับเมืองไทยแล้วนี่คะ แล้วกลับช่วงไหนเนี่ย ดิฉันจะกลับต้นธันวาคมค่ะ แต่จะเดินสายยาวมาก ไม่รู้ว่าจะอยู่เป็นที่เป็นทางเมื่อไร เผื่อว่าจะได้แอบดอดไปเจอคุณเปิ้ลถ้าโอกาสอำนวย คุณรียา แบบว่า ไม่อยากแปะรูปครู เพราะควรขออนุญาตเขาก่อนน่ะ อีกอย่างจะแปลกมากๆ เลยถ้าดิฉันซึ่งเป็นหญิงเอากล้องไปถ่ายครู เหมือนพวกนักเรียนผู้ชาย เดี๋ยวเข้าใจผิดกันไปใหญ่ ช่วงนี้หายๆ ไปหน่อย เพราะมีเพื่อนมาจากเมืองไทย ดิฉันต้องดูแลบ้างช่วงเช้า พอไปส่งตองตังที่โรงเรียนเสร็จก็ออกทันที แล้วก็ไปเรียนต่อช่วงบ่าย กลับมาถึงบ้านก็ยุ่งกับครอบครัว เหนื่อยมากๆ นี่ปวดหลังเลย มีวันนี้เพิ่งว่างหน่อย แต่จะออกไปแล้วค่ะ เพื่อนกลุ่มที่สองมาถึงวันนี้กัน คือเขามาประชุมกันน่ะค่ะ แล้วจะอยู่ต่อให้พาเที่ยวหรือแนะนำที่เที่ยวในปารีส หรือไปซื้อของน่ะ ไปเปิดดูกระทู้ข้างบนๆ ตาลายมากเลยค่ะ กระทู้เยอะมาก อ่านไม่ไหวเลย แว่บมาคุยตรงนี้ก่อนละกัน จากคุณ : พธูไทย - [ 14 ก.ย. 47 14:25:58 ]

ความคิดเห็นที่ 96 จริงๆด้วยคุณเปิ้ล เสื้อยืดน่ารักมากค่ะ เหมาะกับการเก็บเป็นของฝากอย่างคุณพธูไทยว่า เด็กๆต้องชอบมากแน่เลย ดิฉันเองเวลาเจอของลดราคาก็ต้องแวะดูเหมือนกันค่ะ เป็นภารกิจที่กระทำด้วยความพอใจค่ะ เข้าใจค่ะ คุณพธูเรื่องรูปคุณครูผู้น่ารัก นึกภาพคุณเอากล้องไปตามถ่ายรูปคุณครูแล้วขำดี รู้สึกคลาสใหม่ของคุณพธูจะมีหลากหลายมากเลยนะค่ะ สาว(เชื้อสาย)แขก สาวเวียตนาม สาวไทย สาวกวางตุ้ง หนุ่มสเปน ตอนนี้ที่นี่อากาศเริ่มเย็นๆแล้วค่ะ ลมแรงมาก กลางคืนงี้ ดังน่ากลัวเลย ฝนก็ตกบ่อยขึ้น แถมฝนที่นี่ตกแบบต่อเนื่องซะด้วยสิค่ะ เมื่อวานดูดฝุ่นกับรีดผ้าไปแล้ว อาทิตย์นี้ตั้งใจจะสะสางทำความสะอาดบ้านมากกว่าปกติหน่อย ดิฉันเป็นโรคชอบเก็บกระดาษหรือหนังสือต่างๆที่มีรูปสวยๆค่ะ ไม่รู้เก็บไว้ทำไม เต็มบ้านไปหมด อยากจะหาบทสรุปเรื่องเรียนเหมือนกัน ไม่งั้นเดี๋ยวเสียเวลาไปเปล่าๆอีกปีนึง อาทิตย์นี่คงวนเวียนอยู่แถวนี้แหละค่ะ แต่ตอนนี้ไปหาอาหารกลางวันก่อนละค่ะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 14 ก.ย. 47 17:04:05 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ดีใจที่มีคนชอบเสื้อยืดของเรา อยากเก็บไว้ทุกลายให้น้องวินเหมือนกันค่ะ หุหุ อุตส่าห์ยืนเหงื่อตกเลือกๆ คุณพธูคะ กลับเดือนพฤศจิกายนค่ะ ต้นเดือน อยู่แค่เกือบสามอาทิตย์ พอเห็นคุณพธูบอกว่ากลับเดือนธันวา ก็คิดว่าคงไม่ได้เจอกันเที่ยวนี้แน่นอน ปีหน้าว่าจะกลับอีกค่ะ จะอยู่สักสองเดือนแบบพ่อน้องวินไม่ต้องไปด้วย เรื่องรูปคุณครูเข้าใจค่ะ ไม่เป็นไร.. เมื่อวานทำแกงเผ็ดเป็ดย่าง สูตรคุณหมูแดง อร่อยดีคะ แต่แกงไม่แดงสวยเหมือนคุณหมูแดงเลย ดิฉันใช้ไก่ย่างแทนเหมือนคุณท็อป หรือไงนี่ค่ะ ใจร้อนค่ะ ผัดเครื่องแกงยังไม่ทันแตกมันเลย คราวหน้า(คงเป็นสักเดือนหน้า) ทำใหม่ แล้วค่อยถ่ายรูป เดี๋ยวจะพาน้องวินเอาของขวัญวันเกิดไปให้สาวน้อยชื่อ เคย์ล่ะ ลูกสาวเพื่อนบ้านค่ะ เจ้าของชื่อล็อกอินของดิฉันนั่นเอง สองวันนี้ที่นี่อากาศเย็นลงนิดนึง แต่ว่าจะร้อนอีกจากพรุ่งนี้ไปค่ะ ไม่ชอบเลย นี่ไม่ทราบว่ากลับเมืองไทยจะทนไหวรึเปล่า แต่ตอนนี้ตื่นเต้นมากค่ะ นับวันรอ เว่อร์ไหมคะเนี่ย จากคุณ : K@yla - [ 14 ก.ย. 47 23:13:36 ]

ความคิดเห็นที่ 98 วันนี้วันพุธค่ะ (เอ๊ะ บอกทำไม?) ที่บ้านดิฉันมีทำซ่อมอะไรก็ไม่รู้ค่ะ ตัดน้ำทั้งตึกเลยค่ะ ทั้งอาทิตย์เลย นี่ต้องรองน้ำไว้เยอะมาก คุยอะไรดีเอ่ย ชักจะมึนๆ เหมือนกัน ภาษาจีนทำเครียดค่ะ รายงานสถานการณ์ห้องเรียนต่อละกัน นึกเรื่องอื่นไม่ออกค่ะ (ช่วงนี้หมกมุ่นเหลือเกิน) อาจารย์สอนดี สอนเร็ว ต้องตั้งใจเวลาเรียน กลับมาถึงก็ต้องทบทวน ทำแบบฝึกหัด ตื่นมาเช้าก่อนไปก็ต้องเตรียมบทเรียน เพราะชั้นนี้เขาไปค่อนข้างเร็ว ต้องใช้สมาธิมากพอสมควรเลยค่ะ เมื่อวานนี้ชั้นที่เรียนมีคนมาอีก (คิดว่าเป็นนักเรียนที่อยู่อยู่แล้ว แต่ไม่ได้มาตอนดิฉันเริ่มเข้าเรียน) รวมๆ แล้ว ได้ 10 คนค่ะ ห้องเรียนชักจะเล็กลง เมื่อวานดิฉันหยอกครูค่ะ ถ้าเป็นผู้ชายนะ ดิฉันคิดว่ากำลังจีบครูอยู่ค่ะ แหม เขียนเล่าไปนี่ ดิฉันก็เขินไปนะ ตลกตัวเองดี มีคำถามหนึ่งคือ "คุณคิดว่าคนจีนที่สวยที่สุดคือใคร?" แล้วคนอื่นๆ ก็คุยกันถึงดาราจีน ทั้งหมดนี้ครูจะพูดเป็นภาษาจีนทั้งหมดนะ แบบช้าๆ ให้เข้าใจ ครูให้ชื่อดาราจีนที่กำลังดัง แล้วดิฉันตอบในแบบฝึกหัดของดิฉันว่า "อาจจะเป็นอาจารย์หวัง (ครูชื่อนี้) ฉันรู้จักคนจีนไม่ค่อยเยอะ" ครูมาตรวจอ่านแล้วก็หัวเราะชอบใจใหญ่ บอกว่า ดิฉันใจดีเกินไปที่ชมเขาแบบนี้ (แต่คงจะชอบ) เมื่อวานนี้ คิดว่าครูหน้าตาโทรมค่ะ แต่ยังไงๆ ก็น่ารักอยู่ดีในสายตาของดิฉัน ก็คนมันชอบนี่คะ ยังไงๆ ก็น่ารัก บอกแล้วว่า ไม่ได้ชอบที่หน้าตา แต่รวมทั้งหมด กิริยาท่าทาง ความสนใจที่มีต่อนักเรียน แล้วที่สำคัญคือที่ แววตาของเขาค่ะ เขาจะมีครูอีกคนนึงสลับกันสอนนะ เป็นคนสวยค่ะคนนี้ แต่สำหรับดิฉันดูแล้ว ก็เห็นว่าเป็นคนสวย สวยกว่าครูหวังอีกนะคะ แต่ไม่ได้ติดใจเลยค่ะ แต่งตัวเนี้ยบ เรียบร้อย ตั้งใจสอนเหมือนกัน รู้สึกว่ามีระยะห่างน่ะค่ะ แปลกนะ มานั่งนึกเองก็ยังรู้สึกว่าแปลก แต่ก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันเหมือนกัน คือว่า เราจะมี sense ว่า ใครที่เราสามารถเข้าไปใกล้เขาได้ อะไรทำนองนี้นะ แล้วสำหรับบางคนเราก็รู้สึกว่า เขามีกำแพงกั้นตัวเขาไว้ไม่ให้ใครเข้าใกล้ เคยคุยกับคนอเมริกันคนหนึ่งที่สนใจเรื่องจิตวิทยาการจัดการ โดยเฉพาะเรื่องบุคลากร เขาบอกว่าเวลาพูดคุยกับใคร เขาจะมองที่แววตา และสังเกตบุคลิก บางทีบอกได้ว่าคนที่กำลังคุยอยู่นั้นโกหกไหม ปิดบังอะไรไหม หรือกำลังรู้สึกไม่ดีอยู่ไหม แต่สำหรับคนเอเชีย ดูยาก เหมือนมีม่านมาบังไว้ทำให้สังเกตความรู้สึกไม่ออก เขาบอกว่า ในบางรายที่เขาสังเกต เขาเห็นแม้กระทั่งม่านตาที่แคบลง ยามที่คู่สนทนามีการเปลี่ยนแปลงอารมณ์ในระหว่างการสนทนาด้วย น่าสนใจดีนะ ไปแล้วค่ะ ต้องทำอาหารเตรียมสำหรับเย็นนี้และอีก 2-3 วันไปเลย เริ่มเหนื่อยค่ะ ถ้าต้องทำทุกวัน จากคุณ : พธูไทย - [ 15 ก.ย. 47 14:59:33 ]

ความคิดเห็นที่ 99 สวัสดีค่ะ วันนี้พี่ชาติฝากให้ทำงานสองอย่างอีกแระ คือให้ส่งจดหมายไปเรียกเก็บเงิน ที่ไปช่วยวางระบบคอมให้ออฟฟิซของสามีคนที่ทำงานเก่า แต่คาดว่าอาจไม่ได้รับการชำระเงินตามกฎหมาย กลายเป็นทำฟรี กับให้ตามเรื่องสรุปตัวเลขที่เขาไปพบลูกค้าเมื่อวันจันทร์มา ว่าเป๋นจั๋งไสพ่อง เพราะอาทิตย์หน้าเขาต้องไปอีกรอบ สาธุๆขอให้เอารถไปเองจะได้ติดตาม เมื่อวานคุณเพื่อนสาวที่จะเปิดร้านอาหารไทยโทรมาทาบทามอย่างเป็นทางการให้ไปทำงานกับเขา เลยตอบปฏิเสธไปเลี้ยว สงสารคุณชาติ ที่กลับมาบ้านก็เจอแต่แมว เพราะที่ร้านเปิดแต่ตอนเย็นถึงสี่ทุ่ม วันนี้เธอโทรมาใหม่ บอกว่าไปทำด้วยกันเถอะ เปลี่ยนกันกับเธอก็ได้ไม่ต้องทำทุกวัน ยังไม่ได้ให้คำตอบปฏิเสธไปชัดๆ ได้แต่บอกแบบบัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่นว่า จะเรียนต่อด้วย หวังว่าเธอจะเข้าใจ เมื่อวานดูทู้คุณแอมทำฟึรึนดา พัทลึจันน่ากินมาก เลยทำมั่งแต่ขอโทษลืมปอกมะเขือค่ะ ออกมาดำเป็นจุดอย่างที่เห็นเนี่ยแหละค่ะ แต่อร่อยค่ะ แอบโรยน้ำมันมะกอกผสมพริกลงไปด้วย จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 15 ก.ย. 47 20:39:47 ]

ความคิดเห็นที่ 100 จริงล่ะ รู้สึกเหมือนว่าคุณพธูจีบคุณครู ถ้าคุณพธูเป็นผู้ชายคงไม่เบาแน่ๆ ดิฉันว่าคนที่คุยกับคนอื่นแล้วสบตาผู้ฟัง เป็นพวกที่มีความมั่นใจ ไม่ปิดบัง คนเอเซียดูยากอาจจะเป็นเพราะตาเล็กรึเปล่าคะ ฮี่ๆ เพื่อนๆคุณพธูที่มาประชุมจากเมืองไทยเป็นไงบ้างคะ ชอบเมืองใหญ่อย่างปารีสรึเปล่า ไม่เห็นคุณพธูคุยถึงตองตังเลย สองวันนี้มีแต่คุณครู อิอิ พี่รียา อาหารถ่ายรูปมาสวยอีกแล้วค่ะ พี่ชาติท่าทางจะเก่งเนอะ งั้นพี่รียาก็เป็นเลขากะคนขับรถให้คุณชาติก็พอแล้ว ไปหัดดูแผนที่ให้อย่าขับรถผิดเมืองอีกก็พอแล้วค่ะ กั๊กๆ สมัยดิฉันมาเรียนที่ิอเมริกานี่ กะว่าจะกลับไปเป็นเลียขากะคนขับรถให้น้าชายนะคะ แต่โชคชะตาทำให้ต้องมาเป็นสาวใช้อยู่ในเมกานี่ล่ะค่ะ วันนี้ดิฉันไม่มีสาระอีกตามเคย จากคุณ : K@yla - [ 15 ก.ย. 47 22:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 101 คุณรียาน่าจะลองช่วยเพื่อนทำร้านอาหารเหมือนกันนะ หรือว่าใจจริงไม่ค่อยชอบเรื่องร้านอาหารเท่าไร แล้วที่คุณเคยบอกว่าจะช่วยงานสามีล่ะคะ ตอนนี้ยังมีความคิดหวลกลับไปทำด้วยกันไหมเอ่ย น่าจะดีนะ นี่ดิฉันตอนนี้ช่วยงานสามีอยู่บ้าง ก็สนุกดีค่ะ แต่ก็ต้องมีเวลาออฟฟิซปิดเหมือนกัน ไม่อย่างนั้น เวลากินข้าวยังจะมาคุยเรื่องงานนี่ ไม่ไหวเหมือนกัน ไม่ใช่เซเว่นอิเลเว่นนะ พอติ๋งต่องปั๊บ สวัสดีค่ะปุ๊บ 24 ชั่วโมงเลย (คุยเรื่องงานนะ อย่าเข้าใจผิด...) คุณเปิ้ลคะ นั่นสิคะ รู้สึกว่าดิฉันจะอินกับครูมากไปหน่อยคะ ชาติหน้าขอเกิดเป็นชายค่ะ ว่าแล้วจะไปร้องเพลงคู่กรรมให้ครูฟัง ไม่รู้จะรู้เรื่องไหม เกือบลืมตองตังไปเลยเหมือนกันนะ ถ้าไม่ทักขึ้นมา ตอนนี้เป็นช่วงตองตังตกกระป๋องค่ะ ยังไม่ขึ้นมาเลยค่ะ นี่ตอนนี้ดิฉันรอแป้งซาลาเปาพักอยู่ค่ะ จะรีบๆ ทำให้เสร็จก่อนไปเรียน อาจจะเอาไปแบ่งเพื่อนที่เรียนด้วยก็ได้ คิดดูก่อน หรือว่าจะให้ครูคนเดียวดีล่ะ ช่วยคิดหน่อยค่ะ เพื่อนจากเมืองไทยนั้นโทรมาหาแล้วค่ะ อ๊ะ ต้องไปก่อนค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 16 ก.ย. 47 14:30:03 ]

ความคิดเห็นที่ 102 คุณเปิ้ล ฝีมือขับรถดิฉันนะ พี่ชาติพะอืดพะอมไปเลยแหละ เป็นโรคจิตชอบปรับตัวตามชาวบ้านไงคะ เขาขับเร็วเราก็เร็ว เขาช้าเราก็ช้า สามีว่า ไปตามเขาทำไม รักษาความเร็วเราไว้สิ ดิฉันก็กลัวจะไปชนกับขันหน้าเลยลดความเร็ว พี่ชาติเลยไม่ค่อยให้ขับรถ เข้าทางเราพอดี นั่งชมนกชมไม้ตามสบาย มีแววว่าต้องนั่งอ่านแผนที่อีกแล้วค่ะ คราวนี้หวังว่าจะไปถูกเมือง โถๆๆ สงสารตองตัง แต่ว่าตั้งแต่ไม่สบาย หายดีไปโรงเรียนแล้ว ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหมคะ คุณพธู แล้ว ตุ่มๆเป็นแผลเป็นหรือเปล่าคะ ทำซาลาเปาอีกแล้วเหรอคะ อิจฉาจัง ดิฉันว่าจะๆ มาห้าร้อยกับหนุ่งหนแล้วยังไม่ได้ทำเลยค่ะ สูตรของคุณสาใช่ไหม แล้วซาลาเปาอบหรือนึ่งคะวันนี้ อันอร่อยและสวยที่สุดให้ครูค่ะ คงเลือกยากหน่อยนะคะ เพราะสวยทุกอัน หรือเราทำเลิฟเลตเตอร์ใส่เข้าไปในไส้ด้วยดีคะคุณพธู ส่งก่อนๆ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 16 ก.ย. 47 19:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 103 กลับมาคุยเรื่องงาน เรื่องงานที่ออฟฟิซ ยังอยากทำอยู่เสมอค่ะ แต่ไม่รู้เคยเล่าให้คุณสองคนฟังหรือเปล่า เรื่องสถานการณ์ของบริษัทที่คุณชาติชายของดิฉันทำอยู่เนี่ย มันเป็นบริษัทที่ไม่ค่อยเป็นทางการ เพื่อนๆพี่ๆน้องๆมาทำด้วยกัน กฎเกณฑ์ค่อนข้างหละหลวม สามีกลัวบริษัทจะไม่อยู่รอดปลอดภัยนะค่ะ ตอนนี้เขาก็พยายามเซฟค่าใช้จ่ายต่างๆกันอยู่ อนาคตถ้าบริษัทดีขึ้น ค่อยว่ากันอีกทีค่ะ เรื่องร้านอาหารของเพื่อน มีสองอย่างที่ไม่อยากไปทำ คืองานเริ่มสี่โมงเลิกสี่ทุ่มกว่าจะปิดร้านถึงบ้านอาจจะห้าทุ่มได้ ป่านนั้นพี่ชาติคงหลับอุตุไปแล้ว พอเช้าเขาต้องออกจากบ้านก่อนเจ็ดโมงเช้า ซึ่งดิฉันก็อาจจะยังไม่ตื่น สี่โมงก็ต้องไปทำงานอีกแล้ว แล้วจะเจอกันตอนไหนละคะ ก็เลยไม่ค่อยอยากทำ อีกอย่างทำๆไปกลัวจะเสียทั้งเพื่อนทั้งงานสิคะ นี่เขาก็มาชวนไปดูจานที่เยอรมัน เห็นว่าจะไปพฤหัสหน้า เรื่องมาก อยู่บ้านต่อไป จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 16 ก.ย. 47 19:25:02 ]

ความคิดเห็นที่ 104 คุณพธู .. เห็นด้วยๆว่าใส่เลิฟเลตเตอร์ไปเล้ย ใส่ให้ทุกคน เหมือนฟอร์จูนคุ้กกี้ สงสัยน้องตองตังก็ไปโรงเรียนลืมคุณแม่ไปแล้วเหมือนกัน อยากทำซาละเปาบ้างค่ะ แต่ยังไม่ได้ฤกษ์เสียที ตอนนี้ที่นี่ร้อนด้วยค่ะ เปิดเตาอบไม่ไหว แฮ่ๆ ข้ออ้าง นี่ดิฉันทำบลูเบอรี่พาย สูตรมั่วจากหลายคน อินเทรนด์ไปกับคุณพธูด้วย เดี๋ยวแปะรูปให้ดูค่ะ พี่รียา .. ฝีมือขับรถของเปิ้ลนั้นพ่อน้องวินบอกว่าอยากให้เขาทำแว่นตากันแดดที่ใส่แล้วไม่ต้องรู้เห็นว่าดิฉันนั้นขับรถเป็นไง จะไปเสยท้ายคันหน้ารึเปล่า หรือไม่ก็อ่านหนังสือไปเลย ไม่มองหน้าขึ้นมาดู เรื่องไปทำงานแล้วไม่เจอหน้ากันก็น่าเห็นใจพี่ชาติเขานะคะ คิดดูว่าเธอออกจะน่ารักกลับมาทานข้าวกับภริยาทุกวัน ปล่อยให้พี่ชาติเธอทานข้าวคนเดียว เห็นใจเธอออกค่ะ ขอเป็นทำกลางวันไม่ได้เหรอคะ หรือเขาไม่เปิดกลางวัน อิจฉาคนอยู่ยุโรป ไปตปท.กันใกล้ๆทั้งนั้น เดี๋ยวไปดูเพชรที่เบลเยียม ไปดูจานที่เยอรมัน น่าอิจฉาจริงๆ แปะรูปดีกว่าค่ะ คุณพธูจะฝากไปให้ครูหวังบ้างก็ได้นะคะ ไปดีกว่า เดี๋ยวดิฉันจะเจอคุณพธูดีดเอา เอื้อกกก จากคุณ : K@yla - [ 16 ก.ย. 47 22:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 105 คุณเปิ้ลบลูเบอร์รี่พายน่าหม่ำมากๆ เปิดมาดูคคห สุดท้ายก่อนค่ะแล้วค่อยอ่าน เคยทำหนนึงกะพี่สาวตอนอยู่เมืองไทย แต่อยู่นี่ยังไม่เคยลองไม่มีสูตรแล้วด้วย หาบลูเบอร์รี่กระป๋องไม่เห็นมีเลย (ถ้าคุณพธูเห็นขายที่ไหนบอกด้วยนะคะ) คุณรียาดิฉันว่าได้ทำอะไรมั่งก็ดีเหมือนกันนะคะ แต่ถ้าร้านอาหารปิด 4 ทุ่มดิฉันว่าห้าทุ่มคุณยังไม่ถึงบ้านหรอกค่ะ เห็นคนที่เค้าทำร้านต้องเคลียร์บ/ช เคลียร์ร้านคุมเด็กทำความสะอาด เตรียมรายการและค่าใช้จ่ายอาหารของวันต่อไป อะไรจิปาถะ ถ้าทำแล้วจะปลีกตัวกลับก่อนทุกวันคงจะยากเหมือนกัน รับรองว่าคุณชาติไม่ได้เจอหน้าแน่ๆ คุณพธูฟังเรื่องเรียนที่คุณเล่าแล้วสนุกดีค่ะ เนี่ย ถ้าไม่รู้จักกันดิฉันต้องคิดว่าคุณเป็นทอมแน่เลย กร๊าก... ตอนนี้ไม่ค่อยมีเวลาแจมกระทู้ค่ะเพราะยุ่งเรื่องหาที่เรียนตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว พรุ่งนี้ก็ต้องไปสอบจัดระดับอีก สอบไปไม่รู้กี่หนทั้งเปเปอร์ทั้งสัมภาษณ์จะเอาอะไรกันนักกันหนากะดิฉ้านนนน เห็นคุณรียาบอกว่าชอบคิดเลข ต่างกะดิฉันเลยค่ะ ดิฉันหล่ะเกลียดที่สุด เรียนสายศิลป์มาไม่ค่อยถูกกะคำนวณเท่าไหร่ เห็นแล้วปวดหัว คราวก่อนให้ดิฉันไปสอบเลขเห็นแล้วแทบตกเก้าอี้ คืนครูไปหมดแล้ว สูตรเสิตจำไม่ได้เลย จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 17 ก.ย. 47 00:01:09 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ติ๊งต่อง ติ๊งต่องงงงงง.... คุณตรีนุชคะ ดิฉันยังหาบลูเบอร์รี่มิพบเลยเช่นกันค่ะ ก็จดสูตรไปหลายขนานแล้ว แต่ที่บ้านนี่ไม่ค่อยชอบหวานพวกเค้กเท่าไรนักค่ะ ตองตังก็เลยไม่ค่อยได้ลิ้มรสเท่าไร แล้วก็เลยไม่ค่อยได้กินเท่าไร แต่ดิฉันก็อยากหัดทำมากๆ เลย เห็นคนอื่นทำกันแล้วก็อยากทำน่ะ กินคนเดียวก็ได้ เรื่องหาที่เรียนนี่ก็ต้องรีบเหมือนกันนะ เพราะเดี๋ยวจะปิดรับกันเสียก่อน เมื่อวานเพิ่งได้ยินเพื่อนคนไทยคนหนึ่งพูดอยู่เหมือนกันว่า ถ้าลงอะไรไม่ได้ปีนี้เดี๋ยวต้องรอปีหน้าเลย คิดว่าคงหมายถึงเทอมหน้า นี่ถ้าคุณตรีนุชอยู่ปารีสนะ จะบอกให้คุณส่งซีวีและติดต่อไปที่ Institut Japonais ที่ดิฉันเรียนภาษาจีนอยู่ เพราะเขากำลังหาครูภาษาไทยนะ เขาจะเอาแบบที่เรียนด้านภาษามาเลยโดยตรง เขาบอกว่ามีคนติดต่อมาตลอดเรื่องจะเรียนภาษาไทยหรือไม่ก็ติดต่อไปแปลแบบเป็นทางการ เลยแนะนำพี่ที่สนิทซึ่งเคยทำงานที่สถานทูตฝรั่งเศสที่เมืองไทยมานาน ให้ลองติดต่อไปดู โดยส่วนตัวก็เห็นว่าสถาบันนี้ เขาดีมากๆ นะ ซีเรียสและตั้งใจมาก เขาคัดคนมาสอนด้วย คุณเปิ้ลคะ ทำพายได้น่าทานมากๆ เลยค่ะ กระตุ้นต่อมอยากทำของดิฉันมากๆ เลย เมื่อวานนี้ปั้นซาลาเปาได้เกือบ 60 ลูกค่ะ เข้าช่องฟรีซไปแล้ว ก็สะดวกนะ คือเอามากินตอนช่วงบ่ายหรือช่วงสัก 11.00 น. นี่ เหมาะมากเลย ไหนๆ ทำแล้ว ก็ทำให้เก็บไปได้นานๆ หน่อย คุณรียาคะ เรื่องใส่จดหมายรักนี่ จะเอาไปพิจารณาค่ะ แต่กำลังคิดว่า ไม่ต้องใส่ ครูก็คงจะรู้ตัวแล้วมั้งคะ (เขินจัง เขียนแบบนี้) ส่วนตองตังนั้น ไม่มีแผลใดๆ ค่ะ หายดีหมดแล้วค่ะ แต่นี่เริ่มมีไออีกแล้ว อากาศเริ่มเย็นขึ้นค่ะ แต่ห้องเรียนทั้งห้องก็ไอกันคร่อกๆ แคร่กๆ ใหญ่ค่ะ ไม่รู้ว่าใครแพร่เชื้อ ใครรับเชื้อแล้วค่ะ สมัยเป็นเด็กนักเรียนมัธยม ชอบคบแต่เพื่อนผู้หญิงนะ ผู้หญิงสวยๆ นี่จะชอบมาก ชอบเพราะเขามีสิ่งที่เราทำหรือเป็นไม่ได้ เพราะมันไม่ใช่ตัวเรา ชอบผู้หญิงสวย น่ารัก ที่แสดงถึงความอ่อนโยน ที่น่าจะเป็นลักษณะของผู้หญิง ซึ่งก็ตรงข้ามกับที่ตัวเองเป็นอีกเช่นกัน บางทีเห็นคนสวยๆ น่ารัก ก็อยากให้เขาไม่กล้าแกร่งมากนัก ดูน่าทะนุถนอม เพราะเราทำไม่ได้ ก็นี่ล่ะค่ะ เหตุผล รีบบอก เดี๋ยวคุณเปิ้ลและคุณรียาจะกระเจิง หนีพัลวัน เกรงกลัวดิฉันไปเสียก่อน แก้ไขเมื่อ 17 ก.ย. 47 15:09:36 จากคุณ : พธูไทย - [ 17 ก.ย. 47 14:55:19 ]

ความคิดเห็นที่ 107 เล่าเรื่องลูกมั่ง เมื่อวานนี้พาตองตังไปถ่ายรูปเพื่อติดบัตร และให้ครูที่โรงเรียน ตอนกลางคืนก็เลยเอารูปเก่าๆ มาดู ดูแล้วก็น้ำตาซึมนะ ว่าเวลามันผ่านไปเร็วมาก กำลังรู้สึกอยู่ว่า ช่วงนี้เป็นช่วงที่มีความสุข ลูกของเราน่ารักมาก พูดรู้เรื่อง สื่อสารกันแบบใช้เหตุใช้ผล (ของเขาก็แบบเด็กๆ) ดิฉันเห็นการพัฒนาการด้านความคิดอ่านของเขา เห็นความสนใจของเขาที่มีในหลายๆ เรื่อง เช่น 2-3 วันมานี้ แทนที่จะหยิบหนังสืออ่านเล่นสำหรับเด็กเพื่ออ่านก่อนนอน กลับหยิบหนังสือ National Geographic ของดิฉัน เพื่อดูรูปต่างๆ และสงสัยว่าเขาเขียนเกี่ยวกับอะไร ไม่ว่าจะเป็นรูปพังพอนสู้กับงู รูปการค้นพบเรือและทรัพทย์สมบัติที่แสดงถึงชีวิตคนในสมัยเมื่อ 100 กว่าปีที่แล้ว รูปคนปีนเขาที่ต้องแบกสัมภาระ การตั้งเต๊นท์ พอดูรูปเก่าๆ ตอนที่ตองตังยังเดินไม่ได้ ก็ยังรู้สึกเหมือนว่า เขายังอยู่ในอ้อมแขนของเราเมื่อวานนี้เอง ดูไปน้ำตาซึมไป แล้วรูปภาพต่างๆ ก็มาหมดเอาตอนที่ดิฉันซื้อกล้องดิจิต้อลล์ ว่าแล้วก็จะต้องเลือกรูปเพื่อเอาไปปริ๊นท์ที่ร้านเสียแล้ว ยิ่งดู ยิ่งคิดว่า เวลามันผ่านไปเร็วมากๆ เราได้ทำอะไรๆ เพื่อตัวเราเองและคนที่เรารักไปมากน้อยแค่ไหนแล้ว คืนนี้จะโทรกลับบ้านเพื่ออวยพรวันเกิดให้น้องสาวที่สนิทกันมากๆ... จากคุณ : พธูไทย - [ 17 ก.ย. 47 15:06:14 ]

ความคิดเห็นที่ 108 อ๊ะ มิน่าวันนี้ดิฉันตื่นเช้า มีคนมากดออดประตูเรียกนี่เอง ;-) โถ..เสียดายที่บลูเบอรี่หายากที่ฝรั่งเศส ที่นี่ก็เห็นผูกขาดอยู่ยี่ห้อเดียวเหมือนกันค่ะ แต่ที่บ้านมีบลูเบอรี่แช่แข็งอยู่ตั้งห้าปอนด์แน่ะค่ะ ซื้อมาทำมิลค์เชคสูตรคุณปูขาเกฯไปหนเดียว ซื้อถุงใหญ่อีกแล้ว ยังนึกไม่ออกว่าจะทำอะไรต่อ เอาใจช่วยให้คุณตรีนุชหาที่เรียนได้ไวๆค่ะ บางที่เปิดรับเฉพาะเทอม fall เลยทำให้ต้องรอกันเป็นปีรึเปล่าคะ คุณพธู .. ปั้นยังไงคะเนี่ย 60 ลูก ดิฉันกะจะหัดทำสักครึ่งสูตร คงได้ 15 ลูก คุณพธูทำแบบนึ่งหรืออบคะ มีคำถามค่ะ ต้องนึ่งและอบให้สุกก่อน แล้วถึงฟรีซรึเปล่าคะ ไม่ทราบจริงๆ อีกอย่างคุณพธูใช้ยีสต์แ้ห้งหรือสดคะ ที่นี่หาสดไม่เจอเลย ไปมาสองร้านแล้ว คุณสาบอกว่าใช้แห้งก็ได้ แต่สดจะดีกว่า จำได้ว่าคุณพธูบอกว่าไม่มีปัญหาเรื่องแป้งขึ้นเลย ถ้าใช้แห้งนี่ ใช้เท่าไหร่คะ ถ้าจำไม่ได้ไม่เป็นไรนะคะ ไม่ซีเรียส ยังไม่รู้ว่าจะได้ทำเมื่อไหร่ ออกตัวไว้ก่อน หุุหุ อืม..เข้าใจตัวเองแล้วเหมือนกันค่ะ ว่าทำไมดิฉันถึงชอบผู้หญิงสวยๆ หรือเป็นอะไรที่ดูนุ่มนวล คงเป็นเพราะมีอะไรที่ดิฉันไม่มี และคงไม่สามารถเป็นงั้นได้นี่เอง ดิฉันไม่กระเจิงหรอกค่ะคุณพธู กระโดกกระเดกบวกซุ่มซ่าม เดินเตะโน่นเตะนี่ไปทั่ว พี่ๆที่ทำงานบอกว่าเหลือแต่ขันของขอทานนะที่เธอยังไม่พลาดไปเตะเอายายหมู (อีกชื่อเล่น ที่พี่ๆเขาเรียก) พูดถึงลูกแล้วก็ คุยได้อีกยาวด้วยค่ะ พักนี้เล่นกับลูกแล้วก็หล้งหลง จะกลายเป็นว่าแม่ติดลูกค่ะ ดีจังที่ตองตังท่าจะรักการอ่าน ดิฉันละกลัวว่าน้องวินจะสมาธิสั้น เห็นเล่นอะไรก็ป๊อบแป๊บมาก คุณพธู คงคล้ายๆพ่อน้องวิน เมื่อวานเขาก็จะเปิดคอมพ์ไว้ แล้วให้ scrren saver มันสุ่มเลือกภาพถ่ายของน้องวินไปเรื่อยๆ สลับไปมาตั้งแต่เกิด สองพ่อลูกก็วิ่งเล่นกันรอบบ้าน แวะผ่านมาดูก็ร้องกรี้ดๆกับรูปกันใหญ่ เพราะมีบางช่วงน้องวินอ้วนและหัวเหม่งมากๆ ดูแล้วจุ้มปุ๊ก จริงๆค่ะ เราได้ทำอะไรเพื่อตัวเองและคนที่เรารักไปมากแค่ไหน นี่สำคัญนะคะ อย่างที่พี่รียาบอกว่า ได้ใช้เวลากับเขาในขณะที่เขาต้องการเรา เด็กโตเร็วจริงๆ โหล..โหล.. พี่รียา ไปเที่ยวเยอรมันแล้วเหรอคะ แล้วคุยกันใหม่ค่ะ จากคุณ : K@yla - [ 17 ก.ย. 47 22:32:54 ]

ความคิดเห็นที่ 109 หายไปทำซาลาะเปาอบมาแล้วค่ะ โชว์รูปก่อน เดี๋ยวค่อยเล่ารายละเอียด เพราะเดี๋ยวคนดูรูปจะหมดอารมณ์ แหะๆ จากคุณ : K@yla - [ 18 ก.ย. 47 04:21:28 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ทำๆ ซะเลย จะได้ไม่ต้องคิดอีก อาทิตย์หน้าสัญญากับตัวเองว่าจะมีแต่งานและงานค่ะ อร่อยดีนะคะ อันที่เป็นไส้แบบคุณสา แต่ใช้ไส้หมูสับค่ะ ใส่ไส้หมูหยองด้วยเอาไปคลุกเนยก่อนอย่างที่แม่น้องเล็กบอก แต่ทำมาแล้วมันแห้งไปนิ้ดดด สูตรนี้ใช้ไส้ดั้งเดิมจะอร่อยกว่า ไส้ที่สามก็เอาแฮมและชีสใส่ลงไป กึ่งแห้งกึ่งอร่อย แหะๆ แป้งไม่ค่อยฟูเลยค่ะ คุณพธู หนึ่งคิดว่าดิฉันทิ้งแป้งไว้นานเกินไป น้องวินไม่นอนซะที สอง รอฟังเรื่องสัดส่วนของยีสต์จากคุณพธูอีกครั้งดีกว่าค่ะ ดิฉันมั่วเทียบบัญญัติไตรยางค์กับสูตรขนมปังที่ให้มาหน้าซองของยีสต์มากไปหน่อย นี่น้องวินตื่นนอนมาไม่แน่ใจว่าหิวหรือเอาใจแม่ ทานไส้แฮมชีสด้วย เห็นแล้วมีกำลังใจอยากทำอีก แต่ไม่ทราบเมื่อไหร่แล้วค่ะคราวนี้ จากคุณ : K@yla - [ 18 ก.ย. 47 04:33:24 ]

ความคิดเห็นที่ 111 เป็นไงบ้างคะคุณเปิ้ล ลองทำซาลาเปาอบแล้ว อร่อยนะคะ ลืมบอกไปว่าเพื่อนที่โรงเรียนนะ ชมกันใหญ่ค่ะ ว่าจะไปบอกคุณสา แต่ว่าเข้าเว็บไซต์ไม่ได้ เพราะไม่ได้เป็นสมาชิก แต่คิดว่าจะเขียนไปบอกหลังไมค์ เวลาทำสูตรใครๆ นะ จะนึกถึงเจ้าของสูตรทุกครั้งไป ถึงแม้จะไม่รู้จักกันนะ คือว่า ดิฉันเองแทบไม่ได้ติดต่อใครเลยน่ะ ก็จะไม่รู้เรื่องของใคร อย่างถ้าจะให้แชทก็แชมไม่เป็น ไม่ชอบด้วย เคยเห็นแล้วว่าการแชทมีรูปแบบอย่างไร ดิฉันชอบแบบมาเขียนกระทู้มากกว่า คือมีเวลาเมื่อไรก็ค่อยมาเขียน และคุยได้ทีละหลายๆ คน อย่างเขียนอีเมล์ก็ชอบนะ มีเวลานึก ตั้งใจว่าเราอยากจะเขียนกับใครคนไหน ซึ่งอีเมล์นี่จะเป็นแบบรู้จักกันมากขึ้น หรือเพื่อนๆ เลย แต่ก็ตอบไม่ค่อยบ่อย แต่ตอบ ไม่เคยลืม ถ้าไม่อย่างนั้นนะ ดิฉันชอบจะเจอเห็นตัวเลยน่ะ เสียดายที่ไม่ได้เจอคุณเปิ้ลตอนกลับเมืองไทย ส่วนคุณรียานั้น ถ้าดิฉันมีโอกาสติดตามสามีไปเล่นกีฬาที่อัมสตอร์ดัมจะไปหานะ ไม่รู้เมื่อไรเหมือนกันนะ เย็นนี้ดิฉันจะทำข้าวมันไก่ค่ะ ต้มไก่ไว้เมื่อวานนี้ นี่เตรียมน้ำจิ้มไว้แล้ว เหลือแค่ผัดและหุงข้าวเท่านั้น ส่วนเมื่อเที่ยงนี้ทำราดหน้าให้สามีและลูก ส่วนดิฉันกินก๋วยเตี๋ยวแห้งลูกชิ้นเนื้อเปื่อยค่ะ (ลูกชิ้นเอาออกมาจากช่องแข็ง) จากคุณ : พธูไทย - [ 18 ก.ย. 47 19:33:48 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ซาละเปาอร่อยดีค่ะ แต่แป้งไม่นุ่มเท่าไหร่ ไว้รอคราวหน้าจะแก้ตัวใหม่ค่ะ จริงด้วยเราขอบคุณคุณสาหลังไมค์ก็ได้ จะไปส่งการบ้านขอบคุณเดี๋ยวจะเอิกเกริก อิอิ ดิฉันไม่ค่อยรู้เรื่องเคยทำมาแล้ว รูปเริปก็แปะไม่ได้ ยังอยากส่งการบ้านกับเขาอีก ตอนทำคุ้กกี้คุณพธู ตอนนั้นเปิ่นเชย ไม่รู้เรื่อง เข้าไปเว็บคุณสาแล้วแต่ไม่ได้เป็นสมาชิกเหมือนกันค่ะ ไม่เคยส่งข้อความหลังไมค์เหมือนกันค่ะ ชอบคุยอย่างนี้มากกว่าเหมือนกันค่ะ แต่ถ้ามีอะไรที่ส่วนตัวกันจริงๆ จะอีเมลล์มาก็ได้นะคะ เสียดายที่ไม่เจอคุณพธูตอนกลับเมืองไทย ไว้เก็บเงินก่อน เราจะไปลุยยุโรป คงอีกหลายปี ฮี่ๆ ข้าวมันไก่เป็นไงบ้างคะ อยากทำราดหน้า แต่ขาดคะน้าค่ะ จากคุณ : K@yla - [ 20 ก.ย. 47 22:23:10 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ยู้ฮู้ๆ ยังอยู่แถวนี้นะคะ เมื่อวานเข้ามารอบแระ ปรากฎว่าเดินจากข้างบนลงมายังไม่ถึงกระทู้เรา คอมพิวเตอร์แปลงร่างเป็นมนุษย์ไฟฟ้าสีเขียว ดิฉันก็ตกใจสิค่ะ พี่ชาติก็ไม่อยู่ อย่ากระนั้นเลยถอยดีกว่า ลงไปนั่งเล่นโน้ตบุ๊คข้างล่างแต่มันมะมีภาษาไทยให้จิ้ม ไม่มันเลยรอฝ่ายคอมพิวเตอร์มาแก้ไขก่อนค่ะ ตอนนี้ปกติดีแล้วค่ะ คุณเปิ้ล ซาลาเปาน่ากินมากเล้ยย ขยันจังเลยทำตั้งสามไส้แน่ะ บลูเบอรี่พายก็น่ากิน แต่สนใจซาลาเปามากกว่า มีเรื่องล่านค่ะ แต่เดี๋ยวมาใหม่นะคะ ท่านผู้มีอุปการะคุณวานไปแบงค์ สงสัยตัวเองจังจะได้เรื่องไหมนี่ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 21 ก.ย. 47 15:44:10 ]

ความคิดเห็นที่ 114 สวัสดีวันอังคารค่ะ (รายงานอีกแล้ว) นี่เพิ่งมีเวลามาเปิดดูกระทู้ค่ะ ปรากฎว่าข้างบนนั้นกระทุ้มากันเป็นตับเลยค่ะ (ไส้ด้วย ไตด้วย เยอะไปหมด) ดูไม่ไหวค่ะ คุยไม่ถูกค่ะ ต้องถอยมาคุยตรงนี้ก่อน หายไป 3 วันนะ รู้สึกว่าจะมีกระทู้ใหม่มาถึง 30 กว่ากระทู้ได้นะ แล้วจะไปอ่านไหวหรือคะเนี่ย ตัดสินใจไม่อ่านเลยค่ะ เดี๋ยวรีดผ้าไม่เสร็จ ก็นี่มาเปิดกระทู้ดูตอนกำลังรีดผ้า อ้อ รีดผ้าไปก็เปิดซีดีภาษาจีนฟังไปด้วยค่ะ แหม...รู้สึกว่าดิฉันจะใช้ประสาททุกส่วนในการทำงานเลยนะคะ นี่นิ้วก็จิ้มพิมพ์ไปค่ะ เดี๋ยวไปรีดผ้าต่อค่ะ แล้วก็จะออกไปชอปปิ้งสำหรับอาทิตย์นี้แล้วค่ะ ยังไม่รู้ว่าจะทำอะไรทานดีคืนนี้ เมื่อกี้สามีถามอีกแล้วว่า ดิฉันจะให้เอารูปถ่ายในซีดีไหม รู้สึกว่าจะเยอะแล้วนะ ดูสิ ตัองให้เขาถาม เฮ้อ...รูปเต็ม ปัญหาเดิมๆ ไม่มีเวลามานั่งหน้าจอเพื่อเคลียร์รูปเสียที อ้อ อีกอย่างหนึ่งนะ จะบอกคุณเปิ้ลว่า แป้งซาลาเปานั้น ตอนทำครั้งแรก ดิฉันก็รู้สึกว่าอร่อยน้อยกว่ารอบที่สองนะ สังเกตว่ารอบที่สองนั้น ดิฉันใจเย็นขึ้น ทิ้งแป้งไว้ให้บวมๆ หน่อย แล้วก็ค่อยเอาเข้าอบ แล้วก็ครั้งที่สองปั้นเป็นขึ้น ก็ใส่ไส้มากขึ้น ทีนี้แป้งก็ไม่หนามากนัก กินแล้วอร่อยจังเลย นี่ยังอยู่ในช่องฟรีซอีก 27 ลูก (แหม นับละเอียดเชียว ขาดหรือเกินไปลูกเดียวก็ไม่ได้) ไปแล้วคะ พรุ่งนี้มาใหม่ค่ะ จะรออ่านเรื่องเล่าของคุณรียานะคะ จากคุณ : พธูไทย - [ 21 ก.ย. 47 16:04:04 ]

ความคิดเห็นที่ 115 คงต้องคิดอีกทีเค่ะรื่องทำซาละเปาใหม่ เล่าให้เพื่อนสนิทฟัง เขาแนะนำว่าใ้ห้ไปซื้อเครื่องทำขนมปังจะได้ช่วยนวด รอลดราคาก่อนค่ะ ใช่ค่ะ พักนี้กระทู้กระฉูดมาก อ่านเป็นบางอันค่ะ ดิฉันกำลังนึกภาพอยู่ว่าคุณพธูแบ่งร่างยังไง รีดผ้ากับจิ้ม เอ๊ย พิมพ์ดีดไปด้วยเนี่ย จริงค่ะ ดิฉันพับแป้งไปไว้ด้านล่างเยอะเลย ตอนทำซาละเปาเนี่ย สำหรับตัวเองทำได้แค่นี้ก็ถือว่าเวิร์คมากแล้วค่ะ อิอิ พี่รียา .. อย่าลืมกลับมาเล่าเรื่องนา จากคุณ : K@yla - [ 21 ก.ย. 47 21:59:21 ]

ความคิดเห็นที่ 116 กลับมาแล้วค่ะ จริงๆเลยนะ ตั้งใจไปแบงค์อย่างเดียวตามที่ท่านพ่อของคุณชาติฝากฝังมา ตีตั๋วรถเมล์ไปกลับแค่ชั่วโมงครึ่ง ผลก็คือบานปลายกลับมาซะห้าโมงเย็น แถมมีนัดกับเพื่อนบ้านที่เพิ่งกลับมาจากฮอลิเดย์ที่อเมริกา-แคนาดา เขาจะเอารูปมาให้ดู พี่แกไปแค่สองอาทิตย์ฝ่าถ่ายรูปมาซะพันห้าร้อยรูป ปรากฏว่าพระเจ้าเข้าข้างรียา พี่แกยังย่อรูปไม่เสร็จ เลยยังไม่ต้องดูรูป ดูแต่รูปในหนังสือไปก่อน เดี๋ยวอาทิตย์หน้า แกจะมาใหม่ กลับมาเรื่องไปแบงค์ได้ผลอย่างที่คาดไว้ ว่าทำไม่ได้ เพราะการรับมอบอำนาจให้ใช้อินเตอร์เน็ตแบงค์กิ้งทำไม่ได้งที่สาขาปลายทาง นี่โยนลูกกลับไปให้ท่านผู้อาวุโสแระ ไม่รู้จะทำทันก่อนกลับสเปนหรือเปล่า ที่เล่านี่คือจะบอกว่าพูดกับเจ้าหน้าที่แบงค์รู้เรื่องเท่านั้นเองค่ะ เสร็จจากแบงค์ ยังมีเวลาเหลือเลยไปเดินเล่นนิดหน่อย นี่เลยค่ะสาเหตุของการกลับบ้านห้าโมงเย็น สีแสบสันต์ดีไหม ป้ายบอกว่าเป็นลินินด้วยนะคะ กะเอามาใส่อยู่บ้านตอนหน้าหนาว ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจไปซื้ออะไรเล้ยจริงๆ แต่เห็นป้ายลดราคา แวะดูซะหน่อย พอเห็นราคา รีบหิ้วไปถามคนขายว่านี่ราคาอย่างที่ติดไว้นี่ หรือว่าลดราคาเท่านี้จากราคาจริง คือมีปสก.จากเมืองไทยนะค่ะ แบบว่า ลดจากป้าย (ที่เขียนตัวเล็กมาก)หนึ่งร้อยบาท แหมเราก็นึกว่าตัวละร้อย ที่ไหนได้ลดแล้วเหลือเก้าร้อย อันนี้คนขายบอกว่าราคาที่ติดตามป้ายค่ะ 1.95 euro ดิฉันก็คว้าสิคะ ของถกแบบนี่หาที่ไหนได้ คราวที่แล้วตัวละห้ายูโรก็ว่าถูกแล้วเชียว เที่ยวนี้สองตัวยังไม่ถึงห้ายูโรเลย ชอบจริงๆ พี่ชาติเธอว่าการเกงขาดหรือเปล่า เขาถึงขายถูก แต่ดิฉันก็ดูแล้วนา ว่าไม่ขาด แต่ถ้าขาดเดี๋ยวใส่ก็รู้เอง ก๊ากๆๆ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 47 14:14:36 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 22 ก.ย. 47 14:02:11 ]

ความคิดเห็นที่ 117 คุณรียาคะ สีกางเกงแสบทรวงมากค่ะ ดิฉันมีเสื้อแขนกุดลินินตัวหนึ่งนะ ซื้อมา 3 ปีที่แล้ว ก็ 5 ยูโร ใส่เฉพาะตอนหน้าร้อน ตอนนี้อากาศเริ่มเย็นแล้ว ก็เปลี่ยนชุดเสื้อผ้า เอาเซ็ทหน้าร้อนไปเก็บแล้วค่ะ เสื้อผ้าตัวเองยังพอว่า ถ้าใส่ไม่พอกันหนาวก็ใส่เพิ่มได้ แต่ของลูกนี่ต้องพิถีพิถันหน่อย ต้องใส่เสื้อผ้าให้เหมาะสมเพราะระหว่างวันอยู่โรงเรียน ก็ไม่รู้ว่าจะใส่พอไหม แต่มีแนวโน้มว่าดิฉันจะโปะเยอะเกินค่ะ กลัวลูกจะหนาว ปรากฎว่ามันหอบแห่กๆ เหงื่อแตกพลั่กๆ เลย เฮ้อ... เพิ่งมีเช้าวันนี้ วันที่ได้พอนั่งพักแป๊บนึง ขออ่านข่าวอินเตอร์เนทหน่อยเถอะ ไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวเมืองไทยมากว่า 1 อาทิตย์แล้ว ก็ดิฉันมัวแต่ไปตอน เอ้ย ต้อนรับอาคันตุกะจากเมืองไทยเสียนี่สิคะ จริงๆ ท่านทั้งหลายก็กลับไปตั้งแต่วันอาทิตย์แล้วค่ะ แต่ที่บ้านดิฉันล่ะค่ะ งานบ้านต่างๆ ทิ้งเอาไว้มิได้ทำมาหลายเพลา ทำแป๊บๆ ก็ต้องรีบแต่งตัว หาอะไรกินรองท้อง เตรียมตัวไปเรียนอีกแล้ว แล้วก็ต้องเตรียมอาหารอีกล่ะ เวลาคิดเมนูทีไรนะ ปวดหัวทุกทีค่ะ แล้วเวลาไปซื้อของนะ ก็จะต้องไม่ครบทุกครั้งค่ะ ลืมนั่นลืมนี่ประจำ ตอนนี้ตองตังกินเยอะมากๆ ค่ะ ทีแรกดิฉันก็ดีใจสุดขีดว่าเราคงจะทำอาหารอร่อยนะ ลูกกินได้กินดี ปรากฎว่าเมื่อวันจันทร์ที่โรงเรียนทักดิฉันบอกว่า ลูกเธอน่ะกินเยอะมากเลย เยอะกว่าเด็กคนอื่น กินหมดจานทุกวัน แล้วก็ขอเติมเพิ่มด้วย แต่เรื่องกินหมดจานนี่ ดิฉันฝึกเอาไว้ค่ะ ก็ใช้เวลาพอสมควร อธิบายกันบ่อยๆ กินไปดิฉันก็พูดไป เดี๋ยวนี้นะ ตองตังจะกินเท่าที่ให้จนหมดค่ะ ไม่เหลือเลย บางอย่างไม่ชอบเขาก็จะบอกนะ แต่ดิฉันก็จะต่อรองว่า บางอย่างถึงไม่ชอบแต่มีประโยชน์ก็ต้องกิน อีกอย่างก็ไม่ได้เยอะมาก เขาก็กินนะ แล้วถ้ากินไม่อิ่มเขาจะบอกขอเพิ่มเอง หรือไม่จะถามเขาว่าจะกินของหวานเลยหรือเปล่า เขาก็ตัดสินใจเองว่าจะกินหรือไม่ (ส่วนใหญ่จะกิน) แล้วก็ให้เลือกว่าจะเอาผลไม้หรือจะเอาขนมครีมหรือโยเกิร์ต บางวันเขาเลือกเอาทั้ง 2 อย่าง คุยเรื่องลูกแล้วติดลมนะ คุยต่อเลย เดี๋ยวนี้ดิฉันจะมีเช้าวันเสาร์ที่พาตองตังไปซื้อของด้วยกัน โดยให้เขาเป็นผู้จ่ายกับข้าวค่ะ ก็ให้เข็นรถเอง คือ ภายในอาทิตย์ดิฉันจะไปซื้อของจำเป็น และซื้อเยอะๆ แล้ว ส่วนวันเสาร์จะเก็บๆ ที่ยังขาดอยู่ เพราะวันอาทิตย์ร้านปิด แล้วก็ให้เขาเลือกของที่ต้องซื้อ หลายครั้งจะคุยกันว่า ที่เขาจะเอานี่ จำเป็นไหม ที่บ้านมีแล้วหรือยัง ถ้ามีแล้วก็ไม่จำเป็นต้องเอาอีก แต่ถ้ายังไม่มีก็ต้องดูก่อนว่าแพงไหม มีประโยชน์ไหม ตอนนี้นะสนุกมาก เพราะว่าเป็นการแลกเปลี่ยนบทสนทนา และการแสดงความคิดเห็นของเขาที่จะ defend สิ่งที่เขาต้องการ แต่ส่วนใหญ่มักจะไปลงท้ายที่ "มาม็องคิดว่ามันแพงไปนะตองตัง มาม็องยังไม่ได้ทำงาน ไม่มีเงิน" "ปาป๊ามี" "ถ้าเราซื้ออันนี้แล้ว จะไม่มีเงินพอไปซื้อของกินหรืออาหาร" "ตองตังมีตังค์" "ที่ใส่กระปุกน่ะหรือ? แล้วไม่เก็บไว้เล่นม้าหมุนหรือ?" "ตองตังจะเล่นม้าหมุน" "ถ้าอย่างนั้นต้องเก็บไว้เล่นม้าหมุน อันนี้เอาไปเก็บที่เดิม" พูดถึงเรื่องการหัดเก็บเงินในกระปุกนะ ก็อยากเล่าเรื่อง (แหม ดิฉันพิมพ์เอาพิมพ์เอาเลยนะคะ ถ้ายาวไป ไม่ต้องอ่านค่ะ ข้ามไปเลย แต่ดิฉันอยากเขียน กำลังมีอารมณ์) ดิฉันแอบเปิดกระปุกดู เห็นว่าเก็บได้ 3 ยูโรกว่าแล้วค่ะ เป็นเศษๆ เหรียญทั้งนั้น ก็พ่อเขาให้เกือบทุกวัน มีอยู่วันหนึ่งเขาเอาที่ใส่เหรียญของพ่อ เปิดเอาเหรียญออกมาเล่นหมด มีเหรียญ 1-2 ยูโรทั้งนั้น แล้วเขาก็ขอกุญแจกระปุกออมสินจากดิฉัน แกะดูว่าเขามีเงินเท่าไรแล้ว ที่ดิฉันชอบมากคือ นั่งสังเกตพฤติกรรมของตองตังว่า จะทำอะไรต่อไป ก็ปล่อยให้เขาทำ แล้วค่อยถาม ปรากฎว่าตอนแรกกลัวว่า เขาจะเอาเหรียญของพ่อใส่ในกระปุกตัวเอง เพื่อให้ตัวเองมีเงินเยอะขึ้นหรือเปล่า ในความจริงคือ เขาเอาเหรียญเหล่านั้นมานั่งเรียงๆ กันค่ะ แล้วเรียงเป็น 2 แถว แถวหนึ่งจากเหรียญของเขา แถวหนึ่งจากเหรียญของพ่อ "มาม็องดูรถไฟ" "รถไฟ 2 ขบวนหรือ? ทำไมยาวไม่เท่ากัน" "อันนี้ของตองตัง (ชี้ไปที่แถวเหรียญตัวเอง) อันนี้ของป่าป๊า (ชี้ไปที่แถวเหรียญของพ่อ)" นี่เกิดขึ้นกับตัวเองเลยตระหนักว่าต้องระวังในเรื่องความคิดว่า บางทีเราผู้ใหญ่คิดอะไรไปเอง ทั้งๆ ที่เด็กไม่ได้คิดอย่างนี้เลย วิธีการมองแตกต่าง ผู้ใหญ่มีประสบการณ์ที่เฟรมรูปแบบการคิด การตัดสินใจมาแล้ว แล้วก็คาดเดาว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรต่อ ในขณะที่เด็กมีจินตนาการซึ่งไม่ได้ถูกรัดล้อมไว้ด้วยข้อจำกัดของประสบการณ์... เลี้ยงลูกไป ได้แง่คิดอะไรหลายๆ อย่างทุกๆ วัน สอนลูกไป ก็เหมือนสอนตัวเองไปด้วยเช่นกัน พอถึงเวลาเลิกเล่น เขาเก็บแยกส่วนของเขาและส่วนของพ่อ ที่แน่ๆ คือ ตอนนี้ตองตังรู้แล้วว่า ถ้าจะเล่นม้าหมุนจะเอาเงินของตัวเองในกระปุกนี้ไปเล่น (ยังไม่ได้ไปเลยค่ะ เพราะไม่ได้เข้าปารีสเพื่อเที่ยวมาเป็นเดือนแล้ว มีแต่เข้าไปเรียนภาษาจีน) แล้วเขาก็แยกออกด้วยว่า เงินของใคร ของใคร ถ้าไม่ใช่ของเขาก็ไม่เอา ก็เลยคิดว่าจะดำเนินวิธีนี้ไปเรื่อยๆ ค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 47 15:11:37 จากคุณ : พธูไทย - [ 22 ก.ย. 47 15:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ได้คุยเรื่องนี้กับแขกที่มาจากเมืองไทย เป็นอาจารย์ที่มหาวิทยาลัยหนึ่ง เขาสังเกตบทสนทนาของตองตังกับดิฉันที่ร้านอาหาร (คือพาตองตังไปเลี้ยงแขกด้วย) อาจารย์บอกว่า เล่นม้าหมุนที่นี่รอบละ 2 ยูโรนี่แพงจัง ให้เก็บเอาไปเล่นที่เมืองไทยรอบละ 5-10 บาทเท่านั้น จะได้เล่นได้หลายรอบ ดิฉันก็ตอบว่า ใจความสำคัญไม่ใช่อยู่ที่ถูกหรือแพง แต่อยู่ที่การฝึกให้รู้จักรับผิดชอบมากกว่า คือถ้าไปเมืองไทยจะไปอยากเล่นหลายๆ รอบ เพราะว่าถูกกว่านี่ ดิฉันก็ไม่ให้ทำเหมือนกัน คือดิฉันก็คงจะไม่ให้ตองตังที่ 3 ขวบได้ถือเงินเป็น 10 บาทไปซื้อของตามชอบใจ โดยไม่ได้สนใจว่าที่มาของเงินเป็นอย่างไร มีค่าอย่างไร ที่กลัวมากๆ คือกลัวการติดนิสัยบริโภคนิยม อีกอย่างกิจกรรมสำหรับเด็กนั้นก็มีหลายอย่าง ไม่ใช่ว่าจะไปเล่นม้าหมุนที่ให้ความตื่นเต้นเร้าใจ ที่น่าจะเก็บไว้เป็นรางวัลหรือโอกาสพิเศษมากกว่า ที่น่าสนใจอีกประเด็นระหว่างบทสนทนากับอาจารย์ผู้นั้น คือ ท่านตั้งข้อสังเกตว่า อาจเป็นเพราะพ่อแม่ (กรณีนี้ที่เมืองไทย) ไม่มีเวลา หรือไม่ได้ให้ความสนใจ ในการจะอธิบายให้ลูกฟัง ดิฉันก็ตอบแค่ว่า นี่ดิฉันอยู่ต่างแดน ต้องเลี้ยงลูกเอง มันก็ต้องทำ ทำในแบบที่เราคิดว่าควรจะเป็น ยังไม่รู้เหมือนกันนะว่า ถ้าดิฉันอยู่เมืองไทย ซึ่งก็คงทำงาน และคงจะทำงานอย่างหนักด้วย เพราะเป็นคนบ้างานมาก คงจะไม่ได้มีเวลาทุ่มเทให้กับลูกมากขนาดนี้ คงไม่มีเวลาสังเกตพฤติกรรม การพัฒนาการต่างๆ ของลูกแบบนี้อย่างแน่นอน และอาจจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของโรงเรียนในการทำหน้าที่นี้ไปทั้งหมด หรือไม่ก็คนเลี้ยง หรือไม่ก็คนในครอบครัว ตอนนี้มีเวลานั่งคิด นั่ง balance รูปแบบที่ชีวิตตัวเองต้องการ แล้วก็รู้ตัวว่า ต้องการอะไร คือถ้าจะต้องย้ายไปอยู่ที่ไหน หรือต้องไปทำงาน ก็รู้แล้วว่า ต้องมีขีดจำกัดอย่างไร เพื่อที่จะให้ตัวเองมีเวลากับลูก เพื่อการพัฒนาศักยภาพของเขาต่อไป ดิฉันเป็นคนชอบคิดนะ ชอบวางแผน... ถึงตอนวางแผนและทำทีไร จะแปรงร่างเป็น "สไปเดอร์ผู้หญิง" (ตองตังบอกค่ะ) หมายถึงจะซีเรียสค่ะ ซีเรียสมากด้วย พอดีกว่าเดี๋ยวคนอ่านทั้งสองจะซีเรียส คิ้วขมวดกันเป็นปม ไว้มาใหม่พรุ่งนี้ (มั้ง) ค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 22 ก.ย. 47 15:31:12 ]

ความคิดเห็นที่ 119 กลับมาใหม่ เล่าเรื่องอื่นต่อ คุณพธูไทยคะ ดิฉันไปสมัครเรียนภาษาจีนมาแล้วค่ะ เป็นหลักสูตรสั้นๆ สามเดือน เรียนอาทิตย์ละครั้งเองค่ะ เจอเพื่อนแล้วหนึ่งคน ไปนั่งคุยกับครูพร้อมกันไงคะ หวังว่างานนี้จะได้เพื่อนด้วย ได้เรียนภาษาจีนอาทิตย์ละคำด้วย มักน้อยค่ะ เพราะเป็นปลาทอง ส่วนเรื่องเรียนอื่นๆยังไร้แววค่ะ แล้วคุณพธูเรียนเป็นไงมังคะ คุณครูหวังสบายดีหรือเปล่า เธอชอบซาลาเปาไหมคะ น่าจะชอบเนอะ จะได้แบบว่าคล้ายๆตอนอยู่เมืองจีนไงคะ สงสัยพวกเราจะเบี่ยงเบนนิดหน่อยกันนะเนี่ย ดิฉันก็ชอบคนสวย แต่ต้องเก่งด้วยนะ สวยเฉยๆไม่ค่อยเท่าไหร แต่งานนี้ไม่รู้ใครจะเผ่นหนีใครนะฮ่ะ สมัยเรียน คุณพ่อดิฉันยังกลุ้มใจเลยว่าลูกสาว ท่าจะไปซะแล้ว ฐานที่มีแต่เพื่อนผู้ชาย เห็นที่กระทู้ไหนไม่รู้ มีลูกชิ้นของคุณพธูด้วยค่ะ ขยันจังเลยนะคะ ขนาดไม่ค่อยมีเวลาว่างนะนี่ นะๆ คุณพธูพาตองตังมาเที่ยวอัมสเตอร์ดัมเถอะ คุณพ่อน้องตองตังเล่นกีฬาไกลนะคะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 22 ก.ย. 47 16:29:09 ]

ความคิดเห็นที่ 120 แน่ะมัวแต่ก้มหน้า ก้มตาพิมพ์ไปอ่านกระทู้อื่นไป คุณพธูพิมพ์มาได้อีกตั้งสองความเห็นยาวๆ พิมพ์เถอะ ยาวสั้นยังไงก็อ่านคะ ชอบฟัง(อ่าน)ความคิดเห็นของคนฉลาดๆมีสาระ หวังว่าตัวเองจะฉลาดขึ้นมามั่งน่ะค่ะ อ่านแล้วนึกถึงหน้าตองตังตอนคุณทำขนมปัง(หรือเปล่านะ) ที่เขาทำหน้าสงสัยๆนะค่ะ ดีจังค่ะ ที่คุณพธูมีเวลาให้ตองตังเยอะ ชักไม่อยากให้คุณไปทำงานแล้วสิ เดี๋ยวไม่มีเวลาให้น้องตองตัง อ่านเรื่องเงินเหรียญของตองตังแล้วอึ้งเลยเลยค่ะ ไอ้ที่ผู้ใหญ่คิดกับเด็กคิดที่คนละทางเลยนะคะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 22 ก.ย. 47 18:29:43 ]

ความคิดเห็นที่ 121 คุณเปิ้ล ในที่สุดเราก็สรุปได้แล้วสิเนี่ยว่าใครขี้เกียจตัวจริงกันแน่ ดูสิ ดิฉันละ ละอายแก่ใจจริงๆเลย ทั้งคุณเปิ้ล คุณพธูเวลาว่างน้อยกว่าดิฉันตั้งเยอะ ยังทำซาลาเปาบลูเบอรี่พาย ลาดหน้า ข้าวมันไก่ แถมลูกชิ้นกันตรึมเลย ดิฉันต้องทำซาลาเปามั่งละ อยากกินซาลาเปานิ่มๆ ชอบแบบนึ่งค่ะ หรือจะทำพรุ่งนี้ดี พอดีน้องสาวพี่ชาติจะมากินอาหารเช้าด้วยค่ะ เธอต้องขับรถจากบ้านไปส่งพ่อกับแม่กลับสเปน ขากลับเลยจะออกนอกเส้นทางมากินกาแฟกับพี่ชายก่อนกลับบ้าน ว่าแต่สูตรอยู่แถวไหนเหรอคะ หรือว่าต้องไปเอาที่บ้านคุณสา เข้าไปทีไรก็ลืมทุกที แต่เคล็บลับการลวกบร๊อคโคลี่เธอเวิร์คมากค่ะ น้องวินเป็นไงบ้างคะ สบายดีหรือเปล่า แม่พาไปนั่งดูลิงอีกหรือเปล่าเอ่ย ว่าแต่ไอเดียมานัดเจอกันที่ยุโรปก็เก๋นะคะ ว่าแต่จะมาจริงหรือเปล่า อย่าหลอกให้รอเก้อนา ไม่อยากเป็นสายบัวค่ะ ดิฉันเห็นด้วยกับคุณพธูนะ ก็ถ้าเราออน์ไลน์ไม่ตรงกัน จะแชทยังไงละ แบบนี่ดีที่สุด เปิดมาเมื่อไหรก็คุยกันต่อได้เลย ถ้าเป็นความลับเล็กๆ ทิ้งไว้หลังไมค์ก็เวิร์คค่ะ สวัสดีคุณตรีนุชด้วยนะคะ ไม่รู้หาที่เรียนไปถึงไหนแล้ว ดิฉันสิต้องอิจฉาคนที่เรียนภาษามา เพราะเท่ากับมีพื้นฐานมาตั้งแต่สมองยังฉับไว (นี่พูดถึงตัวดิฉันเองนะคะ  รู้สึกตัวว่าชักแก่ สมองช้าลงไปเยอะเลย) ว่าแต่ว่าคุณนุชจะเรียนอะไรต่อเหรอคะ ถามออกอากาศได้ไหมนี่ เดี๋ยวปีหน้า เรามานัดเจอกันที่ทะเลเนเธอร์แลนด์ดีกว่านะคะ กลับมาขอโทษคุณพธู เลือกสีผิดอ่ะค่ะ เดี๋ยวคราวหน้าเลือกใหม่เอาสีม่วงเลย แก้ไขเมื่อ 22 ก.ย. 47 19:20:00 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 22 ก.ย. 47 19:14:03 ]

ความคิดเห็นที่ 122 กลับมาอีกแระ ลืมถามน่ะค่ะ ว่ามีใครสนใจอยากได้อีเมลล์ของจีเมลล์ไหมคะ ดิฉันมี invitation อยู่สองสามอัน สนใจเดี๋ยวส่งให้ค่ะ ทิ้งอีเมลล์ไว้ หรือใส่กล่องข้อความก็ได้ค่ะ ลองเลือกสัใหม่ซะเลย จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 22 ก.ย. 47 19:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 123 วันนี้มาหลายรอบ 5555 กลับมาถามเรื่องซาลาเปา กะว่าพรุ่งนี้ทำแน่ คือจะถามว่าคุณเปิ้ลใช้ยีสต์แห้งใช่ไหมคะ แล้วใช้ไปเท่าไหร แบบว่ากล้าๆกลัวๆ (ต้องโยนทิ้งเพราะที่บ้านมีแต่แมว) สองถามคุณพธูอีกที ฟรีซตอนไหนเหรอคะ นึ่งหรืออบจนสุกก่อน หรือว่าอบพอประมาณแล้วค่อยนึ่งอีกทีเวลาจะกินคะ ยี่สิบเจ็ดลูกยังเหลือครบหรือเปล่า จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 23 ก.ย. 47 02:32:22 ]

ความคิดเห็นที่ 124 พี่รียา .. กางเกงสีจ๊าบมากเลยค่ะ วันก่อนเห็นคนใส่สีเขียวไพร แล้วยังอยากได้เลย แต่แหม..กางเกงพี่รียา เอวเล็กจังเลยอ่ะค่ะ ลองทำเลยค่ะ ซาละเปา ไม่ได้ขยันอะไรเลย คืออยากทำมานานแล้ว แต่ตอนนั้นมือและนิ้วไม่อำนวย ก็เลยทำๆซะ จะได้ไม่ต้องนึกอยากอีก เอาเวลาไปคิดอย่างอื่น แต่พอทำเสร็จก็ต้องมานั่งนึกอีก ว่าเราพลาดอะไรบ้าง เช่น นวดแป้งน้อยไปรึเปล่า เพราะต้องใส่ถุงมือพลาสติก หรือควรจะซื้อเครื่องทำขนมปังดี ฮ่าๆ สอง ..พักแป้งนานเกินไป นี่เขาเรียกว่าทิ้งแป้ง ไม่ใช่พักแป้ง เพราะลูกไม่นอนซะที สาม .. คุณสาบอกให้ใช้ยีสต์แห้ง 25 g แต่เนื่องจากซื้อมาสามซอง (หนึ่งแพค) ก็แค่ 21 g เท่านั้น เลยไม่แน่ใจว่าใช้ 25 g เท่ากับยีสต์สดในสูตรเลยเหรอ (ของแห้งมันน่าจะเบากว่า) ก็เลยดูจากหน้าซองยีสต์เพราะเขามีสูตรขนมปังด้วย มั่วสุดๆ แต่ก็สนุกดีค่ะ ตอนทำบลูเบอรี่พายก็สนุกดีนะคะ เอา Ritz บิสกิตของน้องวินมาทำครัสต์ ตอนแรกเขาหยุดมอง ที่แม่เทขนมปังของเขาใส่ถุงซิปลอค แล้วก็เอาลูกกลิ้งตีๆๆ ชั่วอึดใจ เขาก็มาคว้าไป ขอตีเองมั่ง ฮี่ๆ พาน้องวินไปหาหมอเรื่องไอค่ะ คุณหมอขอลองรักษาเหมือนกับรักษาพวก asthma ค่ะ ว่าจะหายไหม ความจริงก็บอกคุณหมอแล้วว่า ลูกไอ แต่ไม่มีอาการหอบ นี่ต้องสั่งเครื่องพ่น ทำให้ยุ่งๆอยู่ค่ะ ไม่อยากต้องใช้เลย น้องวินไม่ยอมใส่หน้ากากแน่นอน และยังต้องไปหา lung specialist เพื่อเทสต์บางอย่างอีกด้วยค่ะ แต่ไม่คิดว่าเขาเป็นอะไรมากค่ะ ไว้เก็บเงินก่อนค่ะพี่รียา แล้วจะไปเที่ยวจริงๆ แต่ไม่ทราบเมื่อไหร่นี่สิ แฮ่ๆ คุณพธู .. เล่าให้ฟังนี่ล่ะค่ะดี ชอบฟัง อยากฟังแนวคิดการเลี้ยงเด็กของแม่ๆทุกคน ดิฉันเป็นคนใจร้อนค่ะ ที่จริงแล้วพ่อเขาน่าจะสอนลูกได้ดีกว่าด้วย เด็กๆเหมือนผ้าขาว ความคิดและจินตนาการของเด็กเป็นสิ่งที่น่าสนใจ บางครั้งเห็นลูกมองอะไรอยู่นานๆ อยากรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ุ เดี๋ยวต้องออกไปเอาไอ้เจ้าเครื่องพ่นยาของน้องวินค่ะ ต้องไปซื้อยาด้วย ให้เขาสอนวิธีใช้อีกต่างหาก ใจหนึ่งก็อยากให้ลูกหายไอ อีกใจหนึ่งก็อยากให้สมมติฐานของคุณหมอผิด เพราะไม่อยากเห็นเขาต้องพึ่งไอ้เจ้าเครื่องนี่เลย อ้อ เขาเรียกว่า nebulizer ค่ะ ถามคุณหมอแล้วว่ามีoptionอื่นรึเปล่า คุณหมอบอกว่าเขาไอมานาน ต้องขอลองวิธีนี้ดู ฟังจากอาการนะคะ คือเขาไอหลังจากการวิ่งเล่น และเมื่ออากาศเปลี่ยน แล้วคุยกันค่ะ จากคุณ : K (K@yla) - [ 23 ก.ย. 47 03:33:31 ]

ความคิดเห็นที่ 125 พี่รียา .. สวนกันทางอากาศ ใจตรงกันเลย เปิ้ลเขียนบ่นอยู่เหมือนกัน สรุปนะคะ ไม่ทราบจะบอกอันไหนดี ฮ่าๆ คือ ยีสต์ที่ซื้อมาเขามีสูตรสวีทโรลด้วย ซึ่งใช้แป้ง 3 cups ต่อยีสต์หนึ่งซอง (7 g) เคยถามคุณสา เธอบอกว่าใช้ 25g ตอนนั้นจดไว้เฉยๆ พอตอนทำดูสูตรไปเรื่อย ยีสต์สดคุณสาก็ใช้ 25 g เลยทำให้ไม่แน่ใจค่ะ เพราะแป้งของคุณสา 10 DL หรือประมาณ 4 cups (จำถูกรึเปล่าหว่า) มีอีกสูตร ของคุณณัฐภัทร เอามาจากป้ามาร์ทา ไม่้ต้องใช้ยีสต์ พี่รียาลองดูในทู้ส่งการบ้านของเธอน่ะค่ะ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H3008437/H3008437.html ขอให้อร่อยๆนะคะ จากคุณ : K@yla - [ 23 ก.ย. 47 03:41:58 ]

ความคิดเห็นที่ 126 สวัสดีตอนเช้าวันพฤหัส พิมพ์ไป นั่งจิบกาแฟไปพลางๆ ไม่รู้ว่ากาแฟจะหมดก่อน หรือจะพิมพ์เสร็จก่อน คุณรียาคะ ดีจังเลยมาเรียนภาษาจีนด้วยกันค่ะ ดิฉันคิดว่าเรียนอาทิตย์ละครั้ง ก็ยังดีค่ะ เป็นรูปแบบ extensive นะ จะได้มีเวลาย่อยความรู้ที่ได้มา อย่างที่ดิฉันทำอยู่นี้เป็น intestive ค่ะ หนักค่ะ ต้องหาอะไรผ่อนคลายเลย การมานั่งเขียนนั่งคุยอยู่นี่ก็เป็นการผ่อนคลายอย่างหนึ่ง คุณรียามีพื้นฐานภาษาจีนมาบ้างหรือเปล่าคะ ลองไปเรียนดูก่อนนะ ดิฉันมีหนังสือเรียนจีนฉบับภาษาไทยที่ดิฉันซื้อมาจากเมืองไทยเมื่อต้นปี ตอนที่ยังไม่ได้รู้เลยว่าจะได้ไปเรียนอย่างจริงๆ จังๆ คือเห็นแล้วก็ซื้อ เพราะอยากเรียนถ้ามีโอกาส กอร์ปกับเห็นว่าเมื่อดูโครงสร้างและการดำเนินไปของเนื้อหาแล้ว ดีมากๆ ค่ะ เหมาะสำหรับการเรียนรู้ด้วยตัวเองมาก (ถ้ามีเวลาให้และตั้งใจ) มีซีดีประกอบด้วย หนังสือนี้มี 2 เล่มค่ะ ก็ซื้อมาทั้ง 2 เล่มเลย ถ้าคุณรียาสนใจบอกนะคะ เดี๋ยวจะถ่ายรูปมาให้ดู รู้สึกว่าเคยถ่ายรูปไว้ให้คุณ BFR ดูเหมือนกัน แต่รูปในคอมพ์ดิฉันลบไปแล้ว ต้องถ่ายใหม่ ตอนนี้ที่โรงเรียนสอนอย่างไร ก็เรียนตามเขาไป เวลากลับบ้านก็เรียนเพิ่มเติมจากหนังสือที่ซื้อมาค่ะ ทำให้เห็นการใช้ที่แตกต่างหลากหลายไปด้วย ยังไงๆ ก็มาเล่าเรื่องเรียนจีนให้ฟังบ้างนะคะ สำหรับอาจารย์หวังนั้น ยังไงๆ เธอก็น่ารักค่ะ ยิ่งดูยิ่งน่ารักนะ ไม่รู้จะบอกยังไง ถ้าคุณเคยรู้สึกกับใครสักคนว่า เราอยากอยู่ใกล้ หรือบางทีกับเพื่อนสนิทน่ะ ลองนึกดูสมัยเรียนมหาวิทยาลัยดูสิคะ หรือเอานึกไกลกลับไปอีกหน่อย เพื่อนสมัยมัธยมน่ะ แค่มานั่งด้วยกัน ไปกินข้าวกัน เห็นหน้ากันทุกวัน พูดคุยกันได้ในทุกๆ เรื่อง สบายใจที่ได้อยู่ใกล้ นั่นแหละคือสิ่งที่ดิฉันรู้สึก มันแปลกมากนะ ไม่ได้ไปคุยกับเขาเรื่องส่วนตัวอะไรเลยน่ะ ทำไมมันถึงถ่ายทอดออกมาเป็นความรู้สึกอย่างนี้ได้ก็ไม่รู้เหมือนกันนะ เพราะเอาเข้าจริงดิฉันก็ไม่เคยถามเรื่องส่วนตัวอะไรของเธอเลย คุยกันแต่เรื่องภาษาจีนอย่างเดียวเท่านั้น เอาเป็นว่าความรู้สึกดีๆ ที่เกิดขึ้นนี้ ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นกับทุกๆ คนที่พานพบ แต่เมื่อใดที่ได้รู้สึกแล้ว มันเป็นสิ่งที่ดีกับจิตใจของตัวเอง ก็เพียงพอแล้วมั้งคะ (อ่านๆ แล้วเคลิ้มไหม ยังกับว่าดิฉันไปตกหลุมรักใครเลยนะคะ นี่..นี่..คุณทั้งสองคะ เลิกอมยิ้ม แล้วก็ไม่ต้องหัวเราะด้วย) ส่วนเรื่องเล่นกีฬาของสามีนั้น ก็เป็นกีฬาฟันดาบญี่ปุ่น tradtional น่ะค่ะ เขาจะมีสาขาอยู่ทุกประเทศนะ ผู้สอนใหญ่ หรือ Grand Master เป็นคนญีปุ่นที่ย้ายไปอยู่ LA แถวๆ Hollywood เป็นผู้แสดงเป็นตัวร้ายในนินจาเต่า แล้วก็เคยเป็นผู้ดูแลคิวบู๊ในหนังเกี่ยวกับการสู้ญี่ปุ่นอะไรเนี่ยแหละค่ะ สามีดิฉันได้เริ่มเรียนคาราเต้แล้วก็ฟันดาบนี้จากอเมริกา พอย้ายมาฝรั่งเศสก็เลยมาเปิดชมรมที่ฝรั่งเศสค่ะ ก็ใช้ที่อยู่ที่บ้านเป็นชมรมค่ะ ดิฉันเลยทำหน้าที่รับโทรศัพท์ให้ข้อมูลสำหรับผุ้สนใจไปโดยปริยายค่ะ ก็จะมีเล่นกัน 2 วัน/อาทิตย์ บางทีก็มีการฝึกแบบ intestive ด้วยช่วงเสาร์-อาทิตย์ แล้วก็มีชมรมจากนอกปารีสติดต่อมาให้ไปช่วยสอน ดิฉันก็เลยมีโอกาสติดไปเที่ยวด้วยค่ะ เขาเล่นกัน ดิฉันก็ตะลอนไปค่ะ มีครั้งหนึ่งเขาไปฮังการี 1 อาทิตย์นะ ดิฉันก็เที่ยวคนเดียวเสียปรุเมือง Budapest เลยค่ะ ส่วนที่จะไปอัมสเตอร์ดัมนั้น เขาไปมาแล้วเมื่อ 3-4 เดือนที่แล้ว ตอนนั้นก็ยื้อให้ดิฉันไปด้วย อ้างว่าจะได้ไปเที่ยว แต่ทีนี้มาบอกทีหลังว่าเพื่อนอีกคนก็จะเอาลูกไปด้วย แล้วดิฉันจะได้พาไปเที่ยวด้วย ดิฉันเลยบอกว่าไม่ไปค่ะ เพราะไม่อยากรับผิดชอบ กลัวถ้าเกิดอะไรขึ้นมาแล้วจะลำบาก แค่ลูกเราคนเดียวก็ต้องระวังอย่างมากอยู่แล้ว เลยสรุปว่าไม่ไปค่ะ เดี๋ยวเดือนพฤศจิกายนก็จะมีไปช่วงเสาร์-อาทิตย์เกือบทุกอาทิตย์ ไปหลายเมืองเลยค่ะ ก็ดีเหมือนกันค่ะ คือว่ามีอะไรให้ทำตลอดเลย ช่วงเสาร์-อาทิตย์นี่ดูเหมือนดิฉันจะเหนื่อยกว่าวันธรรมดาเสียอีกที่พอจะได้มีเวลานั่งทำอะไรๆ คนเดียวเงียบๆ ช่วงเช้าบ้าง จากคุณ : พธูไทย - [ 23 ก.ย. 47 14:34:53 ]

ความคิดเห็นที่ 127 รีบบอกเรื่องซาลาเปาก่อน (ดิฉันทำเป็นผู้เชี่ยวชาญ ทำแค่ 2 ครั้งเองค่ะ) เรื่องยีสต์นั้น คิดว่าถ้าใช้ยีสต์แห้ง คุณรียาลองอ่านดูข้างห่อ หรือข้างกล่องก่อนว่า เขาให้ใช้ปริมาณเท่าใดกับแป้งเท่าใดด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวเยอะเกิน ที่ดิฉันทำนั้นใช้ยีสต์สดค่ะ เลยไม่มีปัญหา แต่เคยถามเกี่ยวกับเรื่องยีสต์แห้งมาก่อนเหมือนกัน แล้วก็ได้คำตอบแบบคลุมเคลือเหมือนกัน เลยไปซื้อมาเลย แล้วก็เอามานั่งดู ก็เห็นว่าเขาจะมีปริมาณการใช้ระบุไว้นะคะว่า ถ้าใช้แป้งขนาดถึง 500 กรัม (ยกตัวอย่าง) ให้ใช้ 1 ซอง (ที่ซื้อมาเป็นแบบซองเล็กๆ แยกกันหลายซอง) แล้วก็เอายีสต์มาเตรียมใส่น้ำอุ่ม น้ำตาลนิดนึงก่อน แล้วก็ค่อยเอามาผสมกับแป้ง ก็ทำตามวิธีที่เขาบอกไว้เลยค่ะ และตอนฟรีซนั้น ก็ทำให้เสร็จเรียบร้อยทั้งหมดเลยค่ะ อบให้ดี ตามเวลาที่บอก พอปล่อยให้แห้งก็เก็บใส่ถุงเข้าช่องฟรีซไปค่ะ 27 ลูกนั้นยังอยู่ครบค่ะ เพิ่งไปนับมา (แล้วจะไปนับอีกทำไม?) กำลังคิดว่าเดี๋ยวจะลองทำขนมปังม้วนดูค่ะ คุณสาว่าใช้สูตรแป้งเดียวกัน แต่ดูแล้วมีเพิ่มเกลือด้วยนิดหน่อย เห็นแล้วน่าทานมากๆ เลยค่ะ แล้วจีเมล์มันคืออะไรหรือคะ? ดิฉันไม่รู้จักค่ะ แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 47 04:34:28 แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 47 14:49:22 จากคุณ : พธูไทย - [ 23 ก.ย. 47 14:46:51 ]

ความคิดเห็นที่ 128 คุณเปิ้ลคะ มีช่วงหนึ่งสัก 4-5 เดือนที่แล้ว ตองตังก็ไอเยอะๆ เหมือนกันค่ะ แล้วในที่สุดหมอก็บอกว่าเป็นหอบค่ะ ต้องพ่นยาโดยใช้ท่อที่ให้หายใจเหมือนกันค่ะ ก็ทุกอยู่เดือนกว่าเลยนะ อันนี้หมอยังบอกอีกว่า ถ้าปล่อยให้ไอนานๆ บางทีไม่ได้เป็นหอบหรอก แต่อาจจะพัฒนาไปเป็นหอบได้ แล้วก็เลยพยายามหาสาเหตุน่ะค่ะว่า มาจากอะไร ก็มีตั้งแต่ดูว่ามีแพ้อะไรไหม แล้วก็เรื่องการเปลี่ยนอากาศ จนกระทั่งสรุปว่าเป็นแนวโน้มที่เขาจะต้องมีปัญหาเพราะเขามี prolonged ventilation ตอนเกิด ก็เป็นอะไรที่ "คาดว่า" ทั้งนั้นเลยค่ะ ก็ทำตามที่หมอบอก แล้วก็ follow-up ตอนนี้ไม่มีไอแบบนั้นแล้ว อ้อ มีเหมือนน้องวินเลยที่ว่า จะไอหลังการออกกำลังกาย ซึ่งตรงนี้แหละที่ทำให้หมอวินิจฉัยในตอนสุดท้ายว่า น่าจะเป็นหอบ แล้วก็บอกว่าต้องรีบรักษา ถ้าปล่อยไปจะเป็นเรื้อรัง แล้วก็จะรักษาไม่หาย อะไรทำนองนี้แหละ เวลาไปหาหมอทีไร หมอจะถามทุกทีว่า มีไออีกไหม อีตอนลูกไอนะ โอย สงสารลูกนะ เราก็เหนื่อยด้วย ก็ไอขนาดอาเจียนออกมาเลยน่ะ เขาต้องออกแรงไอมาก นัยว่ามี irritation ในหลอดลมเสียแล้ว ก็ไอเข้าไป ทั้งหน้าแดง ทั้งกล้ามเนื้อท้องเกร็ง คิดแล้วก็เหนื่อยแทน ตอนนี้ดิฉันก็ระวังค่ะ นี่เห็นว่า 2-3 วันมานี้เริ่มมีไอ ก็เล็งแล้วว่า ถ้าไออีกนิดนะ จะไปหาหมออีกแล้วค่ะ สรุปว่า กาแฟหมดแล้วก่อนพิมพ์เสร็จค่ะ ไปแล้วค่ะ คุยกันใหม่พรุ่งนี้ จะรอดูซาลาเปาคุณรียาด้วยนะ จากคุณ : พธูไทย - [ 23 ก.ย. 47 15:03:11 ]

ความคิดเห็นที่ 129 คุณพธู .. ที่ผ่านมาน้องวินไม่ไอเยอะค่ะ ไม่ได้ไอทุกวัน พอนอนตื่น ไม่ว่านอนกลางวัน หรือหลับกลางคืน ตื่นมาแล้วจะหาย เพิ่งมาสองอาทิตย์หลังนี้ค่ะ ที่ไอเยอะ และเวลานอนก็ยังไอบ้าง แต่เขาไอมานาน ทำเอ็กซเรย์ไปก็แล้ว ทานยาแก้อักเสบไปสองรอบแล้วค่ะ ไม่หายขาด จริงค่ะ เวลาเห็นลูกไอแล้วสงสาร บางครั้งเขาไอจนเหนื่อย แล้วที่ตองตังหายนี่้เพราะทานยาหรือใช้วิธีอะไรคะ ตอนนี้สนใจอยากทราบไปหมดค่ะ ดิฉันกลัวว่ามันจะเรื้อรัง และพัฒนาไปเป็นหอบ อย่างที่หมอตองตังบอกแล้วค่ะตอนนี้ รอดูซาละเปาด้วยคนค่ะ หมู่หรือจ่าคะ ;-) จากคุณ : K@yla - [ 24 ก.ย. 47 04:30:23 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ยังเป็นแฟนตามอ่านอยู่นะคะ (เหมือนติดนิยาย) ชอบฟังเรื่องเด็กๆด้วยหนุกดี คุยกันแบบนี้ง่ายๆดีค่ะ เปิดเผย ว่างเมื่อไหร่ก็มาคุย มาตามอ่าน กระทู้ใกล้หล่นอีกแล้วค่ะ ดิฉันชอบวิธีสอนลูกของคุณพธูนะคะ จะจำไว้สอนมั่งให้เด็กรู้จักคิด รู้จักค่าของเงินด้วยค่ะ ดูทีวีรายการนึงที่ไปสัมภาษณ์เด็กๆส่วนใหญ่เค้าจะรู้จักเก็บออม บอกว่าเอาไว้ใช้ตอนโตหรือเก็บไว้ซื้อของที่อยากได้ที่แพงๆที่เค้าซื้อตอนนี้ไม่ได้ มีบางคนเท่านั้นที่บอกชอบใช้ เอาไปซื้อขนม ซื้อลูกอม ขอบคุณคุณเปิ้ลที่เอาลิงค์ซาลาเปามาแปะให้อีกทีนะคะ ดิฉันเคยทำสูตรคุณสาหนนึง ออกมาไม่ค่อยอร่อยค่ะ ค่อนข้างแข็งเหมือนทำขนมปังไส้ไก่ประมาณนั้น คาดว่าตอนนั้นเพราะแป้งมันไม่พอและคำนวณสูตรผิด ในสูตรเป็น dl เลยงงค่ะ ( บอกแล้วว่าดิฉันไม่ชอบคิดค่ะ) เลยไม่คิดว่าจะทำอีกกะจะซื้อกินแล้วนะ แต่เห็นสูตรคุณนัทเปลี่ยนใจ จะลองใหม่คราวหน้าค่ะ ยิ่งเห็นคุณพธูกะคุณเปิ้ลทำออกมาดูดี ยิ่งอยากกินค่ะ ใครก็ได้ช่วยบอกหน่อยได้ไหมคะว่า 1 ถ้วยตวงเนี่ยมันประมาณเท่าไหร่ เพราะที่บ้านไม่มีถ้วยตวงค่ะ ใช้แบบเป็นแก้วที่เค้าบอกหน่วยเป็น มลหรือลิตร (ดิฉันยิ่งฉลาดๆคิดเลขอยู่ด้วย ปกติจะให้สามีเทียบหน่วยให้ก่อนค่ะ แต่ถ้านึกอยากทำขนมแล้วทำเลยวันธรรมดานี่เทียบปริมาตรอย่าง งงเลยค่ะ) คุณเปิ้ลตอนนี้ที่นั่นอากาศเปลี่ยนเหรอคะ น้องวินถึงได้ป่วย จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 24 ก.ย. 47 04:53:54 ]

ความคิดเห็นที่ 131 ตกลงดิฉันลงเรียนคอมพิวเตอร์ 3 วันค่ะตอนแรกตั้งใจลงเรียนภาษาและอย่างอื่นด้วยแต่ติดปัญหาหลายๆอย่าง คอร์สยังไม่เปิดเทอมนี้มั่ง อะไรอื่นๆ มั่ง ก็เลยเรียนแค่นี้พอก่อนค่ะ เป็น access กะ photoshop เคยเรียนที่เมืองไทยบ้างเหมือนกันแต่เผอิญที่ปรึกษาแนะนำว่าให้ลงคอร์สที่นี่เพื่อว่าเอาไว้อ้างอิงตอนทำเรื่องเทียบวุฒิการศึกษาสำหรับใช้หางานต่อไป มีเรื่องรบกวนคุณรียาค่ะ ดิฉันจะพาเพื่อนไปเที่ยวอัมสเตอร์ดัมกลางเดือนหน้า คุณรียาพอจะรู้จักแนะนำโรงแรมได้มั่งไหมคะ เคยไปพักมีแต่แพงๆทั้งนั้นเลยค่ะ 100 กว่าเยอะๆด้วย แล้วไม่ค่อยประทับใจห้องพักเท่าไหร่ แถมส่วนใหญ่เต็มถ้าเราไม่ได้จองล่วงหน้านานๆ ล่าสุดเลยต้องไปพักเมืองใกล้ๆ น่ารักดีค่ะ จำชื่อไม่ได้แล้ว แล้วนั่งรถเมล์เข้าเมือง แต่ก็สะดวกดีนะคะ10- 15 นาทีเองเพราะไม่อยากเอารถเข้าไปจอดในเมืองค่ะ เจอค่าจอดรถอัมสเตอร์ดัมแล้วอยากเป็นลม แต่ถ้าคุณรียาไม่รู้จักไม่เป็นไรนะคะ ดิฉันถามเฉยๆเพราะถ้าถามดิฉันเรื่องรร ที่ลิลล์ดิฉันก็ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ สามีบอกว่าจะหาจากอินเตอร์เนตเอง (แต่ดิฉันอยากเอาหน้าค่ะ คือถ้ารู้ก่อนดิฉันเก่งกว่าค่ะ พยายามหาจากอินเตอร์เนตแล้วเหมือนกัน เจอแต่ 4 ดาวยิ่งแพงหนักเลย) แต่คงไม่มีเวลาแวะหาคุณรียาเพราะต้องพาเพื่อนเที่ยวค่ะ เอาไว้คราวหน้าดิฉันไปกะสามี 2 คนคงว่างกว่านี้ คุณพธูสนใจจะชวนสามีไปพร้อมกันไหมคะ ไปแค่เสาร์อาทิตย์ค่ะ จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 24 ก.ย. 47 04:57:35 ]

ความคิดเห็นที่ 132 คุณตรีนุชคะ ถ้าทำอาหารบ่อยนะ ขนมด้วยนี่ ไปซื้อถ้วยตวงเก็บไว้เลยค่ะ ได้ประโยชน์ได้ใช้อย่างแน่นอนค่ะ เป็นชุดมีถ้วย มีช้อนด้วย อ้อ ดิฉันเพิ่งซื้อที่ชั่งน้ำหนักของ Tefal มานะ (แหม ซื้อมากว่า 2 เดือนแล้วค่ะ) ของเดิมใช้จนพังเลยค่ะ สมบุกสมบันมาก ที่ซื้อมาใหม่นี่มีเปลี่ยนมาตราให้ด้วยค่ะ น่าสนใจมาก ใช้แล้วเวิร์คมากๆ รู้สึกว่าจะประมาณ 28-32 ยูโรนะ ถ้าจำไม่ผิด มีชั่งของเหลว ของแห้งได้หมด มีหน่วยเป็นกรัม ml และ dl ด้วยค่ะ ลองไปดูที่ Darty นะ หรือตามห้างทั่วไปแผนกเครื่องใช้ครัวเรือนก็น่าจะมี สงสัยว่าโปรแกรมไปอัมสเตอร์ดัมคงจะต้องรอปีหน้า (ถ้ามีโอกาส) เพิ่งถามสามีเมื่อวานว่า ที่อัมสเตอร์ดัมจะมี training กีฬาอีกไหม เขาบอกว่าไม่มีแล้วสำหรับปีนี้ แล้วอีกอย่างช่วงนี้เขามี training กันที่ Munich แล้วก็อาจารย์ใหญ่มาจากอเมริกาด้วย ซึ่งสามีดิฉันไม่ไป แต่จะมีสมาชิกคนอื่นในชมรมไปกัน แต่ว่าเราจะไปลิลล์กันตอนเสาร์-อาทิตย์หนึ่งเดือนพฤศจิกายนก่อนไปเมืองไทยค่ะ จำไม่ได้แล้วว่าเสาร์-อาทิตย์ที่เท่าไร มึนค่ะ เมื่อวานดิฉันโทรจองตั๋วกลับเมืองไทยเรียบร้อยแล้วค่ะ มันตื่นเต้นนะ คือ รู้ตัวว่าจะกลับเมืองไทยแน่ๆ ปลายปีอยู่แล้ว แต่ตราบใดที่ยังไม่จองได้หมายเลขเอกสารนะ ก็ยังไม่ค่อยจะหนักแน่นว่า จะกลับหรือ เมื่อไหร่ล่ะ นี่เลยดีใจว่า มีแผนแล้วว่าอยู่เมืองไทยเมื่อไร ก่อนหน้านี้ก็จะได้รีบๆ ทำอะไรๆ ที่ต้องทำเสียให้เสร็จ แล้ว Access นี่เรียนยากไหม ดิฉันเคยเข้าคอร์สเบื้องต้นตอนอยู่เมืองไทยนะ ให้พอเข้าใจว่าเอาไปทำอะไรได้บ้าง แต่ทำเองไม่ได้ แล้วก็ทำงานร่วมกับโปรแกรมเมอร์สร้างฐานข้อมูลเล็กๆ ตอนนี้มีงานบางอย่างที่ดิฉันเห็นแล้ว อยากจะใช้ Access เหมือนกัน แต่ไม่มีความรู้เพียงพอ คอร์สที่คุณตรีนุชลงนี้เป็นคอร์สเสนอโดย ANPE หรือไม่คะ ถ้าใช่นะ เดี๋ยวอาทิตย์หน้าจะไปติดต่อเลยค่ะ แต่คงต้องหาที่เรียนด้วย ไม่รู้จะหาได้ไหม แค่ 3 วันเอง น่าสนใจมากๆ อีกอย่าง ลองสูตรคุณสาอีกทีสิคะ ถ้าดิฉันทำได้นะ คุณทำได้แน่ๆ แต่ต้องนวดหนักๆ และนานๆ นะ ต้องออกแรงเยอะเหมือนกัน ถ้าใช้มือนวด คุณก็ระวังสุขภาพหน่อย จากคุณ : พธูไทย - [ 24 ก.ย. 47 14:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 133 คุณเปิ้ลคะ ตอนตองตังไม่สบายตอนนั้นนะ มันเรื้อรังเป็นเดือนๆ เลย คือเป็นๆ หายๆ เป็นๆ หายๆ ตลอด ไปหาหมอเดิม ก็เดี๋ยวจ่ายยาตามอาการ เรียกว่าได้ยามากิน 1 อาทิตย์ อาการดีขึ้นอยู่ 1 อาทิตย์ เอาอีกแล้วไออีกแล้ว หาหมออีกแล้ว เป็นอย่างนี้จนเปลี่ยนหมอไป 4 ราย จนในที่สุดได้หมอคนที่ 4 แบบที่คุยอภิปรายกันได้ ซึ่งเป็นหมอใกล้บ้านนี่เอง สะดวกมาก พ่อแม่ยอมรับการรักษา และการตรวจทุกอย่าง ก็มีตรวจปอดด้วย เพราะเขาว่าเพื่อเช็คว่ามี lesion อะไรในระบบปอดและหลอดลมหรือไม่ ก็พบว่าไม่มีปัญหาอะไร แล้วก็มีตรวจเลือดด้วยนะ หาว่าขาดธาตุเหล็กไหม แล้วก็มาถึงเรื่องการแพ้ ก็ต้องเปิดห้องระบายอากาศทุกวัน เปลี่ยนผ้าปูที่นอนบ่อยๆ เอาที่นอนไปตาก ดูดฝุ่นในห้องลูกอย่างสม่ำเสมอ แล้วก็มาที่เรื่องหอบนี่แหละ ซึ่งตรงนี้ในที่สุดหมอจ่าย ventolin คู่กับกับอีกตัวหนึ่ง จำชื่อไม่ได้แล้วนะ ให้ทำไป 1 เดือนค่ะ คือตอนนั้นสุดๆ แล้วนะ ไอจนดิฉันเห็นแล้วน้ำตาไหล เพราะกินก็ไม่ได้ อาเจียนออกมาหมด นอนก็ไม่ได้ ร้องไห้งอแง แต่ในที่สุดหลับไปเพราะเหนื่อย แล้วก็ตื่นมาตอนตี 2-3 ทุกวันเลย (ตอนช่วงที่เป็นพีค) ไอๆๆๆๆ สัก 1 ชั่วโมง แล้วก็เหนื่อยหลับไปอีก ตอนนี้นะขนาดให้ยาระงับไอกิน ก็ไม่อยู่แล้วค่ะ เห็นหน้าลูกนะ ใต้ตาจะเป็นวงดำๆ นะ หมอบอกว่า เห็นแล้วเป็นลักษณะเฉพาะเลย เพราะว่าเด็กพักผ่อนไม่เพียงพอติดต่อกัน พอได้ยาพ่น 2 ตัวที่ว่า แค่ 3 วันแรกเท่านั้น (เป็นช่วงให้ยาเป็น 2 เท่า) อาการดีขึ้น ไอน้อยลงมาก ทำให้กลางคืนนอนได้ตลอดคืน แล้วอาการดีขึ้นเรื่อยๆ ภายใน 2 อาทิตย์ก็แทบไม่มีอาการไอแล้ว แต่ต้องให้ยาจนครบ 1 เดือน ถ้าพูดเรื่องให้ยาพ่นติดต่อกันนี้ ตอนแรกดิฉันกังวลนะ เพราะทั้งสองตัวนี้เป็นคอร์ติโคสเตอรอยด์ ก็คุยกับหมอ กับสามีอยู่นาน กว่าดิฉันจะโอเค คือกลัวไว้ก่อนนะ กลัวเดี๋ยวมันไปกดภูมิคุ้มกันอื่นๆ อีก ยิ่งต้องระวังๆ อยู่ แล้วก็กลัวว่า ถ้าให้แล้ว เดี๋ยวต้องให้ไปเรื่อยๆ หมอก็สรุปว่า ไม่ต้องกลัว เพราะมันอยู่ใน dose ของการใช้งานและความปลอดภัย ที่ต้องให้เพราะมันลดการอักเสบของหลอดลมในปอด พอครบ 1 เดือน ก็เลิกให้ หลังจากนั้นก็วิ่งเล่นได้ตามปกติที่เด็กควรจะวิ่งเล่นได้ วิ่งเตะฟุตบอล ซึ่งก่อนหน้านั้นเขาจะเหนื่อยและไอ อีกอย่างคือ หมอแนะนำให้ไปว่ายน้ำด้วยค่ะ เพราะดีสำหรับปอด จากคุณ : พธูไทย - [ 24 ก.ย. 47 14:59:16 ]

ความคิดเห็นที่ 134 คุณพธู .. ขอบคุณมากๆเลยค่ะสำหรับข้อมูลเรื่องไอ น้องวินก็ไอมาเป็นเดือนๆแล้วค่ะ แต่หาสาเหตุไม่ได้สักที นี่นัดหมอที่เชี่ยวชาญด้านปอดได้เืดือนธันวาค่ะ ดิฉันฝากข้อความให้หมอน้องวินแล้วว่าทำไมนานอย่างนี้ สงสัยต้องลองหมอคนอื่น สรุปว่าน้องตองตังได้ยาพ่นช่วย มันคงไปช่วย ของน้องวินใช้ Arbuterol เพื่อช่วยให้การหายใจดีขึ้น --open breathing passage-- แต่เมื่อวานเขาไม่ไอค่ะ ดิฉันให้เขานั่งดื่มนม เขายังไม่ยอมเลิกขวดค่ะ เลยทำให้นึกถึงที่คุณหมอต้อย บอกว่า อาจจะเป็นรีฟลักซ์ และกรดในกระเพาะออกมาระคายเคืองหลอดลม คิดไปหมด ตองตังโตกว่าน้องวิน คงใช้ยาพ่นแบบเด็กโตได้แล้ว เรื่องว่ายน้ำก็น่าสนใจค่ะ พอเห็นเขาไอเลยไม่เคยได้พาไปลงน้ำเลย ไปแค่หนเดียวเท่านั้น วันที่มันร้อน อ้อ .. เคยเห็นรูปน้องตองตังกับชายหนุ่มใส่ชุดคาราเต้ ที่แท้คุณพ่อนี่เอง ตอนนั้นคิดว่าคุณพธูพาตองตังไปเรียนพวกเทควันโดสำหรับเด็กซะอีกค่ะ บูดาเปสต์น่าจะสวยนะคะ น่าจะได้ดูรูปนำเที่ยวของคุณพธูอันนี้บ้าง คุณตรีนุช .. สวัสดีค่ะ น้องวินไอมาเนิ่นนานค่ะ ตอนแรกคิดว่าเป็นเพราะอากาศเย็นถึงไอ นี่หน้าร้อนจะหมดอยู่แล้วยังไอเลยค่ะ คุณตรีนุชลองทำดูนะคะซาละเปา ป้ามาร์ทา แล้วมาบอกกันด้วย อันนี้เป็นนึ่งนะคะ คุณตรีนุชหมายถึง แป้งหนึ่งถ้วยรึเปล่า เมื่อคืนเปิดอ่าน เลยลงมาตวงให้ซะเลย คือตัวเองอยากรู้ด้วยน่ะค่ะ ดิฉันมีถ้วยตวงของแห้ง ที่มันจะเป็นถ้วยสี่ใบ 1, 1/2, 1/3, and 1/4 cup น่ะนะคะ ตักแป้งมาหนึ่งถ้วย แล้วเทลงในถ้วย PIREX ที่ใช้ตวงของเหลว ด้านนึงมีหน่วยวัด metric เป็น ml และอีกด้าน เป็น cup and oz. ได้ประมาณที่ขีดหนึ่งถ้วยของถ้วยPIREX พอดีเลยค่ะ (อีกด้านก็เป็น ที่ขีด 250 ml) งงมั๊ยคะ ถ้าทำขนมบ่อย ซื้อถ้วยตวงของแห้งอย่างที่คุณพธูบอกก็ดีค่ะ ไม่ใช่แบรนด์เนมก็สักเหรียญสองเหรียญค่ะ อเมริกาวัดเป็นถ้วยเยอะเลย นม เนย ก็ถ้วย อยากซื้อเป็นเครื่องชั่งทีเป็นดิจิตอลเหมือนกันค่ะ พวกสเกลธรรมดาชั่งของเบาๆไม่กระดิกเลย งานดาต้าเบส ก็ดีนะคะ คุณตรีนุช เคยอยากทำงานด้านนี้เหมือนกัน เคยทำงานเป็น grader ในคลาสดาต้าเบสใ้ห้กับอาจารย์สมัยที่เรียน ที่จริงก็เป็นคนตรวจการบ้านธรรมดานี่แหละค่ะ ตรวจกันตาแฉะ ตอนนี้คืนอาจารย์ไปหมดแล้ว ถ้าคุณตรีนุชหรือคุณพธูมีเวลา ลองหาพวกหนังสือที่สอนการใช้ ACCESS ใน 24 ชั่วโมง หรือ เรียนใน 7 วัน อะไรพวกนี้มาอ่าน และลองทำตามขั้นตอนเขา เพื่อจับไอเดียกว้างๆ ก็ดีนะคะ เวลาไปเรียนเจอการบ้าน มันจะทำให้สนุก เพราะเราได้ไอเดีย และการใช้งานกว้างๆ มาบ้างแล้วค่ะ พี่รียา .. สงสัยจะอิ่มกับซาละเปา จนลุกมาเขียนไม่หวาย อิอิ จีเมลล์คืออะไร ขอถามเหมือนกันค่ะ สุขสันต์ หรรษา วันหยุดนะคะ (ขอยืมสำนวนมาจากน้องปุกปุย แม่น้องนีนค่ะ) จากคุณ : ple (K@yla) - [ 24 ก.ย. 47 23:52:06 ]

ความคิดเห็นที่ 135 มาแบบรถด่วนเบรคแตกค่ะ รายงานซาลาเปา มิสำเร็จเท่าไหร่ค่ะ แป้งเนื้อค่อนข้างแน่น ไม่แข็ง แต่ก็ไม่นุ้มนุ่มค่ะ เดี๋ยวเอารูปมาแปะนะคะ ดีที่ไส้อร่อย ก๊ากๆ ไม่มีใครชมค่ะ เลยชมตัวเอง เรื่องที่สองคุณตรีนุชขา เดี๋ยวมาแปะลิงค์โรงแรมให้ค่ะ มีเยอะมาก ไม่เกินวันจันทร์ค่ะ ขออีเมลล์ใส่กล่องไว้ด้วยได้ไหมคะ เผื่อเจอโปรโมชั่นเจ๋งๆ จะได้ส่งเมลล์ไปบอกได้ ส่วนจีเมลล์เป็นเมลล์ใหม่ที่เพิ่งเปิดให้บริการโดย google เมื่อเร็วๆนี้ค่ะ เท่าที่รู้มายังไม่เปิดให้สมัครโดยทั่วไป แต่ว่าคนที่มี gmail อยู่แล้ว (ไม่รู้เหมือนกันว่าเขาได้มาได้ยังไงนะคะ) จะได้รับ invitation ให้ไปเชิญคนอื่นเข้ามาใช้ gmail ได้ เมลใหญ่ขนาด 1000 Mb ในขณะที่ Yahoo ให้ 250 Mb ส่วนฮอทเมลล์ 2 Mb ห้าห้าห้า (เสียงหัวเราะค่ะ) มีคนแจก invitation ดิฉันมา ตอนนี้ก็เลยสามารถ invite คนอื่นต่อได้ห้าคนค่ะ ไปละค่ะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 25 ก.ย. 47 02:10:59 ]

ความคิดเห็นที่ 136 คุณตรีนุช ๆ  เร็วเข้า คุณปูขาเกฯ  ทำแล้วซาละเปาแบบนึ่ง  ขาวสวย น่าเจี๊ยะ พี่รียา .. น่าสนๆ ดีค่ะ ได้ตั้ง 1000 Mb นี่ยังคิดอยู่ว่า Yahoo ให้ 100 Mb  เป็น 250 Mb ไปแล้วเหรอคะ มารอดูซาละเปา anyway :-) แก้ไขเมื่อ 25 ก.ย. 47 03:07:38 จากคุณ : K@yla - [ 25 ก.ย. 47 03:02:17 ]

ความคิดเห็นที่ 137 ขอบคุณมากค่ะคุณเปิ้ลที่อุตส่าห์ไปตวงให้ ว่าแล้วดิฉันคงไปซื้อถ้วยตวงอย่างคุณพธูแนะนำแล้วค่ะ ไม่ทันนึก ตอนแรกเห็นว่าตัวเองไม่ค่อยได้ทำขนมแต่ไปๆมาๆทำบ่อยเหมือนกัน คุณพธูดิฉันขอโทษที มาอ่านดูอีกทีตัวเองเขียนไม่ละเอียด คอร์สคอมที่ลง มีเรียนอาทิตย์ละ 3 วันค่ะ เรียนจนถึงต้นธันวาโน่น ดิฉันเพิ่งเริ่มเรียนไปครั้งเดียวเลยยังไม่รู้ว่าดีหรือเปล่า แต่ว่าน่าสนใจ อีกตัวเค้าก็เลื่อนไปเริ่มตค แล้วก็ไม่ใช่ANPE แนะนำเพราะดิฉันไปสอบถามมา 2-3 รอบแล้วตั้งแต่เดือนพค จนเดือนก่อนก็ไปถามอีก เจ้าหน้าที่ก็บ่ายเบี่ยงบอกไม่มี ยังไม่เปิดสอน ยังไม่มีงบ อะไรต่างๆ ก็ว่าไป ต้องไปขวนขวายหามาเองจนได้ อันนี้จาก APP ที่ดิฉันเคยเรียนฝศ เทอมก่อนแนะนำมาค่ะ เป็นสถาบัน CUEEP (ไม่แน่ใจว่าที่ปารีสเรียกชื่อเดียวกันหรือเปล่านะคะ) Centre Universite-Economie d'Education Permanente (Universite des Sciences et Technologies) ขอบคุณคุณรียาล่วงหน้าด้วยค่ะ ส่งอีเมลล์ไปให้แล้วนะคะ จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 25 ก.ย. 47 03:19:24 ]

ความคิดเห็นที่ 138 อ้าว... 3 วัน/อาทิตย์ หรอกหรือ? อย่างนี้ไปเรียนไม่ได้ค่ะ หลงดีใจนึกว่ามีหลักสูตร 3 วันจบ นี่ดิฉันได้รับจดหมายเรียกตัวไปฝึกงานแล้วนะคะ ตอนนี้ต้องเตรียมเอกสารที่เขาขอมาต่างๆ คิดว่าเร็วๆ นี้ดิฉันคงจะหายสาปสูญไปจากวงการแล้วค่ะ ดิฉันเตรียมรูปตั้งใจจะส่งการบ้านมาเป็นเดือนๆ แล้วนะ แต่ยังหาเวลาไม่ได้เลย ไม่รู้จะมีโอกาสส่งไหม ทัวร์เขมรก็ยังไม่ได้ทำ จนเกือบจะลืมเรื่องแล้ว ทัวร์ทะเลเหนือฝรั่งเศส ก็ย่อไว้แล้ว ตอนนี้ภาษาจีนก็เข้มข้นทุกทีๆ สนุกมากๆ ตอนปลายคอร์สนี่แหละ เพราะว่านักเรียนที่เหลืออยู่ตอนนี้ เท่าที่ดูคิดว่าเป็นกลุ่มที่ตั้งใจมาก เป็นคนที่น่าสนใจด้วยเช่นกัน เราแลกเปลี่ยนข้อมูล หนังสือที่น่าสนใจกัน วันนี้ดิฉันจะเอาแผ่นซีดีเปล่าไปให้คนนึงก็อปบทเรียนให้ แล้วดิฉันไปซื้อหนังสือประกอบเฉยๆ (ถูกกว่ากัน 50 ยูโรได้เลย) แล้วก็สลับกันทำอาหารว่างไปทานกัน สนุกดีค่ะ คิดว่าการเข้ากลุ่มกับบุคคลที่มีความสนใจเดียวกัน และมีความตั้งใจเดียวกันนี่ ทำให้ดิฉันได้รับประโยชน์อย่างมาก อย่างน้อยในเรื่องความพยายาม และการพัฒนาตนเอง คือถ้าพวกเขาตั้งใจมากกว่า ดิฉันก็จะพยายามให้มากขึ้น (ถ้าไม่งั้นก็ตามเขาไม่ทัน) วันนี้ไปก่อนค่ะ เวลาหมดแล้ว จากคุณ : พธูไทย - [ 27 ก.ย. 47 14:37:07 ]

ความคิดเห็นที่ 139 มาแล้วค่ะ เอาซาลาเปามาแปะก่อนเลย เดี๋ยวค่อยคุย อันนี้แบบนึ่งค่ะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 27 ก.ย. 47 17:06:58 ]

ความคิดเห็นที่ 140 อันนี้แบบอบ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 27 ก.ย. 47 17:09:59 ]

ความคิดเห็นที่ 141 กลับมาประจำการค่ะ เอาเรื่องซาลาเปาก่อนเลย ดิฉันลองทำสูตรของน้องนัท ที่มาจาก http://www.marthastewart.com/ แบบเดียวกับแม่ปูค่ะ แต่สงสัยเหลือเกินว่าทำไมของแม่ปูออกมาสวยซะ จนน่าเก็บไว้ดูมากกว่า ส่วนของเราต้องรีบกิน เดี๋ยวคนเห็นเป็นหลักฐาน นึ่งไปครึ่งนึงค่ะ อบอีกครึ่งนึง มีความรู้สึกว่าแบบอบเนื้อแข็งกว่าแบบนึ่ง สงสัยส่วนผสมของเหลวน้อยเกินไปสำหรับการอบ หรือเพราะนวดแป้งยังไม่ได้ที่ก็ไม่รู้นะคะ แบบว่าสิบห้านาทีหยุดเลย เมื่อยค่ะ เพราะความขี้เกียจประกอบและล้างเครื่องนวดแท้ๆเลยนะนี่ อาจจะเป็นได้อีกอย่างว่าใส่ผงฟูน้อยเกินไป เลยไม่ค่อยฟู ยังไม่แน่ใจว่าจะมีคราวหน้าหรือเปล่า เพราะออกจะกลัวๆว่ามันจะออกมาเป็นแบบเดิมอีก อีกอย่างทำเที่ยวนี้สิบหกลูกกินเองซะสิบสองลูก เลยออกจะอิ่ม อาทิตย์นี้ไปงาน V-DAY มาค่ะ รู้สึกเขาจะจัดวันเดียวกันทั่วโลก มีร้านขายของแบบเจ แบบมัง ทั้งหลายแหละ หลายร้านค่ะ แต่ที่ชิมๆไปรู้สึกว่าเราทำเองอร่อยกว่า รู้ชาดถูกปาก ราคาถูกใจ ส่งก่อน แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 47 18:39:23 จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 27 ก.ย. 47 18:10:04 ]

ความคิดเห็นที่ 142 คุณพธูไทยคะ ดิฉันสนใจจะขอชมโฉม ปกหนังสือภาษาจีนที่ว่าสักหน่อยค่ะ เผื่อว่าจะเอาดีได้ทางภาษาจีน (หวังเล็กๆว่าจะได้ไปช้อปของก้อปที่ปักกิ่งมั่ง) พรุ่งนี้ เปิดเรียนวันแรกค่ะ เดี๋ยวมาเล่าบรรยากาศให้ฟังนะคะ แต่คิดว่าคงไม่ค่อยเป็นเรื่องเป็นราวแบบห้องเรียนของคุณพธูเท่าไหร่ค่ะ ไม่เป็นไร ปีหน้าเราค่อยนัดเจอกันก็ได้ค่ะ มาตอนหน้าร้อนดีกว่าค่ะ เดินสบายไม่ต้องต้องแบกน้ำหนักเสื้อผ้า แต่วันดีคืนดี ดิฉันจะชวนพี่ชาติไปเที่ยวฝรั่งเศสอีกค่ะ ดิฉันไม่เคยเห็นรูปที่คุณเปิ้ลว่าเลยอ่ะ คุณพธูแปะไว้ที่ไหนน้า รูปอื่นๆที่ไปเที่ยวมาอย่างทัวร์ทะเลเหนือฝรั่งเศส ก็อยากดูนะคะ จะมีเวลามาแปะไหมเอ่ย ไงๆก็อย่าหายไปเลยนะคะ คิดถึงอ่ะ ดีใจด้วยนะคะ เรื่องตั๋วกลับเมืองไทย ตกลงไปวันไหนเอ่ย คุณเปิ้ล ขอบคุณมากๆค่ะ ที่มาตามไปดูซาลาเปาของคุณแม่ปูขาวสวย น่าเจี๊ยะ จริงๆ ทำไมซาลาเปาของดิฉันมันไม่เกลี้ยงเกลาแบบของแม่ปูก็ไม่รู้เนอะ อ้อๆลืมบอกความลับอีกอย่าง คือว่าดิฉันซื่อบื้อจริงๆเลยที่ไม่รู้ว่าซาลาเปา นึ่งแล้วมันจะขยาย วางซะชิดติดกันเป็นแพเลยแกะจากกันไม่ออกเลยค่ะ ขอแก้ข่าวด้วยค่ะ ว่าจริงๆแล้วยาฮูให้แค่ 100 Mb อย่างที่คุณเปิ้ลว่าค่ะ ตกลงเอาไหมคะจีเมลล์ส่งอีเมลล์มานะ เดี๋ยวส่งเทียบไปเชิญ น้องวินเป็นไงบ้างคะ แต่นัดหมอได้เดือนธันวาคมเชียว เหรอคะ งี้ก็ได้ไปเมืองไทยก่อนหาหมอสิคะเนี่ย คุณตรีนุช ดิฉันส่งเวบโรงแรมไปให้แล้วนะคะ เสียดายที่คุณมาแป๊บเดียว เลยไม่มีโอกาศนัดเจอกันเลย เห็นด้วยกับคุณเปิ้ลค่ะว่า น่าเอาหนังสือสอนการใช้ ACCESS อะไรพวกนี้มาอ่าน และลองทำดู ดิฉันก็หัดใช้โฟโต้ช้อปกับฟร้อนท์เพจอยู่เหมือนกันค่ะ ปล.ดิฉันมีรูปซุปเปอร์วูแมนตัวจริงด้วยนะคะ คุณๆขา เพื่อนแถวๆนี้แหละค่ะ เธออีเมลล์มาให้ดู แต่ไม่กล้าเอามาแปะ แบบว่าหน้าตาซุปเปอร์วูแมนออกจะซีเรียสหน่อยๆ เดี๋ยวคุณๆจะหาว่าดิฉันเอารูปมาขู่ ถ้าอยากดูเดี๋ยวเอามาแปะก็ได้ค่ะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 27 ก.ย. 47 19:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 143 คุณเปิ้ลซาละเปาของแม่ปูทำออกมาสวยเชียวค่ะ น่ากินที่ซู้ด ถ้าดิฉันทำไม่กล้าถ่ายรูปแน่ๆ คุณพธูถ้าว่างเอารูปมาลงก่อนกลับเมืองไทยก็ดีนะคะ ดิฉันว่าถ้าหลังจากนั้นคุณยิ่งไม่ว่างใหญ่ คุณรียากราบงามๆขอบคุณอีกครั้ง ส่งเมลล์ตอบกลับไปแล้วนะคะ .... ซาละเปาเจไส้เห็ดกะอะไรคะนั่น หน้าตาดีเชียว ... ดิฉันก็อยากเรียนฟรอนท์เพจเหมือนกันค่ะแต่เค้าเปิดเทอมหน้า จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 28 ก.ย. 47 04:00:36 ]

ความคิดเห็นที่ 144 ** สงสัยคงต้องแข่งกับคุณพธูเรื่องสาบสูญจากวงการ รู้สึกมีเรื่องต้องทำเยอะเลยค่ะก่อนกลับเมืองไทย ลุ้นๆค่ะ คุณพธู ถ้ามีเวลาทำทัวร์ทะเล ให้ดูค่ะ ** พี่รียา ขอบคุณสำหรับจีเมลล์ค่ะ ได้รับเร็วเหมือนรถด่วนเลย ก๊าก .. ขำสำนวนอ่ะ ขยะอวกาศ แหมเค้าให้เนื้อที่เป็นสิบเท่าของยาฮู้เลยนะนี่ เลยเอาใส่ถังขยะไว้ก่อนเลย ซาละเปาก็หน้าตาดีนี่คะ แล้วแบบอบเป็นไงค่ะ ถ้าไม่ใช้ยีสต์แต่ใช้ผงฟู เวลาอบ เนื้อมันต่างกับพวกเค้กไงคะ ยังไม่อยากลองทำตอนนี้ค่ะ ไส้เห็ดดูน่าทานอย่างที่คุณตรีนุชว่าจริงๆค่ะ ฮ่ะๆ มิน่าซาละเปาบางรูปมีมุมเหลีื่่ยมหักมุมด้วย เพราะโดนเบียดนี่เอง :-) เรื่องหมอก็คงต้องคอยคุ่ะ น้องวินดีขึ้นนะคะหลังจากที่ไม่ให้นอนทานนมอย่างเด็ดขาด ** คุณตรีนุช อย่างนี้ต้องลองค่ะ ดูอย่างพี่รียาสิ ทานไปสามในสี่แน่ะ แหะๆ ไม่เอาจีเมลล์คืนใช่มั๊ยคะ จากคุณ : K@yla - [ 28 ก.ย. 47 06:27:17 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ค่อยยังชั่วคิดว่าสมาชิกตกใจซาลาเปาเรา ขวัญหนีดีฝ่อไม่กลับมูทู้นี่แล้วซะอีก อ้อ ยังขาดคุณพธูไทยอีกคน สงสัยช้อคเล็กๆ เอิ๊กๆ ซาลาเปาไส้เห็ดกับโปรตีนเกษตรของดัชท์ค่ะ เขาทำจากเห็ดแทนถั่วแบบโปรตีนเกษตรบ้านเรา ใช้ทำอาหารได้หลายอย่างค่ะ ตั้งแต่แกงเขียวหวานจนถึงไส้ซาลาเปา นี่ว่าจะเอามาทำข้าวมันไก่อยู่นะคะเนี่ย ไม่เป็นไรเลยค่ะ คุณตรีนุช ดีใจด้วยค่ะที่คุณจองโรงแรมได้แล้ว เที่ยวให้สนุกนะคะ อ้อได้อีเมลล์แล้วค่ะ สนับสนุนคุณเปิ้ลอีกแรงให้คุณตรีนุขลองทำซาลาเปาดูอีกทีค่ะ ให้แล้วให้เลยไม่เอาคืนค่ะ คุณเปิ้ล นึกถึงสมัยเด็กๆเนาะ แบบว่าใครให้อะไรต้องรีบท่องให้แล้วเอาคืน มะรืนนี้ตายอะไรงั้นน่ะค่ะ โถๆ น่าสงสารน้องวินนะคะ ไม่ได้นอนทานนมซะแระ ก่อนที่คุณๆจะแย่งกันหายตัว ดิฉันขอหายก่อนสักอาทิตย์นะคะ อะแฮ้มๆได้ฤกษ์บอกซะที เพราะวันลงวันลาคุณชาติก็เรียบร้อยแล้ว โรงรงโรงแรมก็จองแล้ว คงไม่มีการพลิกล้อคอีก จะไปเที่ยวปรากอาทิตย์นึงค่ะ ขับรถไปเองสองคน ถ้ารูปสวยจะเอามาโชว์นะคะ ที่ยังไม่ได้บอกเพราะกลัวจะเหมือนตอนบอกจะไปเวียนนา แล้วกลายมาเป็นลอนดอน แล้วผลสุดท้ายมาลงที่ปรากนี่แหละค่ะ มีใครอยากได้อะไรจากที่นั่นไหมคะ บอกมาได้เลย ก่อนวันศุกร์นะคะ เดี๋ยวหาให้ค่ะ ไปละคะ วันนี้ต้องไปต่ออายุใบคนตกงาน จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 28 ก.ย. 47 17:27:56 ]

ความคิดเห็นที่ 146 มาแล้วค่ะ ดูซาลาเปาที่หมายเลข 140 แล้ว คุณรียาใส่ไส้เก่งจังเลยค่ะ ได้แป้งออกมาไม่หนามาก โปรตีนเกษตรนี่น่าสนใจนะ ไม่รู้ที่ฝรั่งเศสมีไหมเหมือนกัน เวลาช่วงเทศกาลกินเจนะ โดยเฉพาะตอนทำงานที่หาดใหญ่ อะไรๆ ช่วงนั้นจะเป็นเจไปหมดเลยค่ะ อร่อยด้วย ปีนี้กินสักครั้งสัก 1 อาทิตย์ มันรู้สึกดีเลยนะ นี่คุณรียาได้ทานตลอดเลย คุณตรีนุชคะ สงสัยจะบ๊ายบายไปเลยล่ะค่ะ นี่เพิ่งไปตรวจร่างกายมา คุณมี carnet de vaccination ไหมคะ ถ้าไม่มีนะ ทำไว้ก็ดีเหมือนกัน นี่ดิฉันไปทำมาเพราะที่ฝึกงานนั้นต้องใช้ค่ะ เลยฉีดวัคซีนบาดทะยักควบโปลิโอไป ว่าแล้วก็จะเริ่มฝึกงานเลยวันจันทร์หน้าเลย ส่วนภาษาจีนนะ ก็จะเรียนจบคอร์สในหนังสือที่ใช้เรียน แต่ก็ยังเหลืออีก 2 อาทิตย์ เอาไว้จะมาต่อตอนกลับจากเมืองไทยค่ะ ระหว่างนี้เขาก็แนะนำให้ไปซื้อหนังสือมาเรียนเองไปต่อ แล้วพอกลับมาก็สอบวัดระดับอีกรอบ อ้อ..ที่ Ifocop ที่เป็นหน่วยงานที่ให้ chequier-langue เพื่อไปเรียนน่ะ เขาเข้มงวดน่ะ คือเกณฑ์มีว่า ให้เรียนให้หมดใน 9 เดือน แล้วต้องสอบวัดระดับ แล้วทางโรงเรียนทำเอกสารสรุปการประเมินส่งไปที่ Ifocop คุณเปิ้ลคะ ไม่ไหวแล้วค่ะ ทำทัวร์ไม่ไหวแล้วค่ะ แต่คิดว่าอาจจะส่งกระทู้สุดท้ายพร้อมส่งอาหาร แต่มันหน้าตาแย่มากๆ เลยนะ อาหารที่ทำน่ะ พยายามถ่ายแล้ว อีตอนถ่ายดีใจนะ ว่าทำสำเร็จ อ้อ มีทำ Tarte au thon ด้วยค่ะ เก็บรูปไว้เยอะ จะได้ลบออกเลยค่ะ อีกอย่าง ใครลองทำแกงเผ็ดเป็ดย่างหรือยังคะ อร่อยนะ อร่อยมากๆ เลย นี่อยากทำอีกมากเลยค่ะ ต้องไปซื้อเป็ดมาก่อน วันก่อนแค่ลองๆ ดู เลยไม่กล้าซื้อแพ็คใหญ่ ไปแล้วค่ะวันนี้ แต่ถ้าจะหายกันไปเลย ก็ไม่เป็นไรนะคะ ดิฉันเองก็จะหายไปเลยเหมือนกัน ยังไงคุณรียาอีเมล์คุยกับคุณตรีนุช หากจะมาฝรั่งเศสเมื่อไร คุณตรีนุชก็ส่งข้อมูลละกันค่ะ ดิฉันไม่ค่อยตอบอีเมล์เท่าไร บางทีตอบไปนะ คนเขียนมาเขาลืมไปแล้วว่าเขียนหาดิฉันตั้งแต่เมื่อไร ขอบคุณทุกท่านที่มาร่วมคุยเป็นเพื่อนดิฉันยามเช้า เป็นเพื่อนคุณรียายามอาหารเที่ยง เป็นเพื่อนคุณเปิ้ลยามลูกหลับ และเป็นเพื่อนคุณตรีนุชยามดึก ดูแล้วก็เป็นรูปแบบการสื่อสารที่ใช้ได้ในระดับหนึ่งนะ คือได้คุยกันไปเรื่อยๆ ใครมีเวลาตอนไหนก็มาเขียน ไม่ต้องนั่งหน้าจอ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ จากคุณ : พธูไทย - [ 28 ก.ย. 47 17:56:43 ]

ความคิดเห็นที่ 147 ลืมๆๆๆๆ ไปค่ะ สำหรับคุณรียานะ เรื่องรูปหนังสือน่ะ คงจะไม่มีเวลาเอามาติดแล้วล่ะค่ะ ทำไงดี บอกแค่ไตเติ้ลนะ เป็นหนังสือเรียนภาษาจีน แต่งเป็นภาษาไทย ไปซื้อที่เมืองไทยนะ หรือไม่ก็ฝากเพื่อนซื้อกลับมา มี 2 เล่มนะ เป็นภาษาจีนระดับต้น ชื่อหนังสือ ภาษาจีนระดับต้น 1 (อีกเล่ม ระดับต้น 2) ผู้แต่ง อ. เหยิน จิ่งเหวิน สำนักพิมพ์ ซีเอ็ด เป็นเล่มขนาด เอ 4 มี 240 หน้าได้ หน้าปก เล่ม 1 เป็นสีแดง เล่ม 2 สีฟ้า มีซีดีประกอบในเล่มด้วย ราคาเล่มละ 250 บาทนะ ลองดูนะ จากคุณ : พธูไทย - [ 28 ก.ย. 47 18:29:51 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ว้า.. งานเลี้ยงคงต้องมีวันเลิกรา  แต่ก็ขอบคุณทุกๆคนค่ะสำหรับมิตรภาพที่มีให้ตรงนี้  (ขออภัย เขียนเชยๆไปหน่อย แต่ก็จริงจายค่ะ) คุณพธู .. ขอให้สนุกกับการฝึกงานนะคะ  และมีโอกาสอย่าลืมกลับมาเล่าให้ฟังนะคะ  คิดว่าคงเจอกันอีกในทู้หน้าๆต่อไปค่ะ  ได้อะไรเยอะแยะจากการคุยกันกับคุณพธู นอกจากเรื่องการเลี้ยงลูก  และอื่นๆ  อย่างเช่นดิฉันไม่ค่อยมี dicipline ในตัวเองเท่าไหร่ ได้คุยกับคนที่มีวินัยในตัวเองบ้าง แล้วรู้สึกดีค่ะ  และก็การทำอะไรให้ดีที่สุดในวัีนนี้  ขอบคุณค่ะ (อุ๊ย .. ทุกคนอย่าทำหน้าซีเรียส) พี่รียา .. ขอให้เที่ยวปรากให้สนุกค่ะ  เอาของฝากอะไรดี  รูปสวยๆละกันค่ะ  จะตามไปชมทู้หน้าท่องเที่ยวค่ะ  ยังจำได้ที่พี่รียาบอกว่าให้เวลากับลูกมากที่สุด จะได้ไม่เสียดายที่ว่าไม่มีเวลาให้เขา ในขณะที่เขาต้องการเรา  นี่จะพาน้องวินไปสมัครพวก activity class สำหรับเด็ก  เขาจะได้มีสังคมกับเด็กอื่นค่ะ   คุณตรีนุช .. ขอให้สนุกกับการเรียนทั้งสองคลาสนะคะ  ถ้ามีเวลาอย่าลืมทำซาละเปามาให้ชมค่ะ ปล. คุณพธู ไม่เป็นไรค่ะ ทู้ท่องเที่ยว  แต่ถ้าคุณพธูส่งการบ้าน  จะตามไปส่งด้วยค่ะ  เอาให้ทู้โหลดไปเลย สวัสดีค่ะ ปล.สอง เข้ามาเพิ่มเติมข้อความค่ะ  :-) แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 47 03:28:55 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 47 23:54:14 จากคุณ : K@yla - [ 28 ก.ย. 47 23:52:18 ]

ความคิดเห็นที่ 149 อ้าว จะลาหายกันไปหมดแล้วหรือคะเนี่ย คุณพธูดิฉันลองทำแล้วค่ะแกงเผ็ดเป็ดย่าง เมื่อปีก่อนเคยทำหนนึงตามหนังสือแต่ไม่อร่อยเพราะหาเป็ดย่างไม่ได้เลยใส่เนื้อเป็ดไปเฉยๆ ตอนนั้นกะว่าคงไม่ทำแล้ว คราวนี้ลองทำสูตรคุณหมูแดง อร่อยสุดๆ ใส่ 4 ชิ้นใหญ่ๆเลยค่ะ ตอนแรกนึกว่าทำเยอะไป แต่สามีทานหมดเลย จำได้แม่นค่ะเพราะปลื้มมาก เธอทานข้าว 2 จานแถมเอาหนมปังมาเช็ดจานเรียบ (ปลื้มเหมือนคุณ เวลาตองตังทานหมดจาน) คุณรียา ถ้าจะมาฝรั่งเศสเมื่อไหร่ก็บอกมานะคะ แวะบ้านดิฉันก่อนไปหาคุณพธูที่ปารีสก็ได้ค่ะ คุณเปิ้ลขอบคุณนะคะ ขอให้น้องวินแข็งแรงเร็วๆ ดิฉันว่าพวกคุณ น่าเอารูปลูกๆมาแปะส่งท้ายด้วยนะคะ จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 29 ก.ย. 47 02:49:35 ]

ความคิดเห็นที่ 150 แงๆ เรายังไม่ได้ไปปรากเลย ลาหายกันหมดแระ ใจหายนะคะนี่ เคยคุยผ่านหน้าจอกันไปมา ต้องสลายตัวซะแล้ว แต่อย่างว่านะคะ ทุกคนก็มีภารกิจที่ต้องทำกันทั้งนั้นเลย ทีนี้ดิฉันจะกินข้าวกลางวันกับใครละเนี่ย ดิฉันเองคงอยู่แถวนี้ไปจนกว่าจะหาอะไรที่อยากทำพบ (จะเจอไหมนี่ชาตินี้) เจอกันตามกระทู้ ทักทายกันบ้างนะคะ ถ้าไปฝรั่งเศสเมื่อไหรจะอีเมลล์ไปหานะคะ คุณตรีนุช คุณพธูดิฉันจดชื่อหนังสือส่งไปให้น้องจัดการแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ อย่าทำงานหนักมากเกินไปนะคะคุณเปิ้ล เดี๋ยวน้องวินคิดถึงคุณแม่แย่เลย ถ้ามีรูปสวยๆจากปรากจะส่งไปให้ดูค่ะ ตั้งทู้เที่ยว กลัวโดนดุว่ารูปไม่สวยค่ะ ใช่ๆ อยากดูรูปตองตังกับน้องวินอีกค่ะ แปะเลยๆ ขอบคุณทุกๆคนเหมือนกันค่ะ สำหรับมิตรภาพที่มีให้ตรงนี้ ขอให้โชคดีกันทุกเรื่องทุกคนนะคะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 29 ก.ย. 47 19:26:44 ]

ความคิดเห็นที่ 151 คุณตรีนุช .. ขอบคุณค่ะ ตอนแรกคุณหมอให้พ่นยา 3-4 ครั้งต่อวัน แต่เขาไม่ยอมใส่หน้ากากค่ะ ขนาดเอามาใกล้ๆก็ไม่ยอม ตอนนี้ทำครั้งเดียวตอนเข้านอนกลางคืนค่ะ หลับยาวเลยค่ะ พี่รียา .. ก็ยังอยู่แถวนี้เหมือนกันค่ะ ส่งมาได้เลยค่ะ รอดูนะคะ แหม.. พี่รียาเหรอถ่ายรูปไม่สวย นี่กำลังหัดถ่ายรูปบ้างค่ะ พูดถึงโดนดุ คุยกันนานๆและชอบแปะรูปลูก ไม่รู้โดนดุรึเปล่าเหมือนกัน รูปน้องวินใหม่ๆสวยๆยังไม่มีเลยค่ะ เอารูปดอกไม้ได้ไหมคะ ฝากให้ทุกคนค่ะ คุณพธู ด้วยนะคะ จากคุณ : ple (K@yla) - [ 30 ก.ย. 47 04:40:55 ]

ความคิดเห็นที่ 152 โหลๆ ดอกไม้สวยค่ะ คุณเปิ้ล ยังไม่ก้าวขาออกจากบ้านยังวนเวียนอยู่กับพันทิปอิอิ จะบอกว่าที่ว่าโดนดุน่ะ ไม่ใช่พี่ชาตินะคะ กลัวผู้ไม่ประสงค์จะออกนามแต่ประสงค์ร้ายจะสรรเสริญเอาละสิคะ ไปแระ แวะมาดูดอกไม้ค่ะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 1 ต.ค. 47 03:54:59 ]

ความคิดเห็นที่ 153 แวะมาทักทายค่ะ เห็นยังอยู่กัน นี่ดิฉันกำลังหาเว็บเกี่ยวกับภาษาจีนอยู่ตอนดึก เลยแว่บมาหน่อย ยังไงๆ ก็เปิดมาตอนเช้าอยู่เหมือนกันนะ แต่ว่าจะต้องรีบๆ น่ะ เลยไม่อยากคุยให้ติดพัน เดี๋ยวจันทร์หน้าเริ่มฝึกงานแล้วด้วย ใครจะส่งการบ้าน เตรียมตัวเลยนะคะ ดิฉันว่าจะส่งการบ้านวันเสาร์-อาทิตย์นี้ เอาลิงก์มาฝากคุณรียานะ http://www.manager.co.th/China/ViewNews.aspx?NewsID=4791788765787 ยังไงให้น้องสาวฝากซื้อหนังสือนี้เลยก็ดี คือว่าดิฉันยังไม่มี แต่ว่าเห็นชื่อคนแต่งแล้ว ก็เชื่อถือค่ะ เพราะเป็นคนเดียวกับที่แต่งหนังสือที่แนะนำไปนั่นแหละ แค่อ่านดูคอมเม้นท์ของท่านอื่นๆ แล้ว ก็รู้สึกอยากได้มาครอบครองเหลือเกิน แต่ว่าเพิ่งหนังสือเรียนจีน (เอง) ไปซื้อมาอีก 3 เล่ม ระดับกลางน่ะ ไหนๆ ก็ไหนๆ เม้าท์หน่อยว่า เมื่อวานซืนไปกินข้าวแล้วเลยไปแวะร้านคนจีน จากนั้นก็พูดจีนกันเลยค่ะ ดีใจมาก แค่ขับรถเข้าไปในเขตนั้น ก็เริ่มดูป้าย แล้วอ่านรู้เรื่องค่ะ พอคุยกันเราก็ตอบได้ ช้าหน่อย แต่เข้าใจกันหมด แล้วก็ไปซื้อหนังสือที่ร้านคนจีนอีกเหมือนกัน ก็คุยกันเป็นภาษาจีนเลยนะ เม้าท์กันใหญ่ คนขายซึ่งเป็นเจ้าของร้านและก็เป็น maison d'edition คือรับพิมพ์หนังสือให้กับอาจารย์ฝรั่งเศสที่เขียนตำราเรียนภาษาให้กับคนฝรั่งเศส กำลังลองฟังซีดี และดูหนังสือเรียนภาษาไทยอยู่ เลยคุยกันเรื่องนี้ เป็นภาษาจีนค่ะ คือพอบอกเขาว่า ตอนนี้รู้คาแรคเตอร์พื้นฐาน 400 ตัวแล้ว เขาก็เลือกใช้ศัพท์ที่ไม่ยากด้วย แล้วก็แนะนำหนังสือที่น่าจะเหมาะกับดิฉันมา 3 เล่ม ก็ซื้อหมดเลยค่ะ (เป็นคนบ้าหนังสือ) ไปแล้วค่ะ ถ้ายังคุยกันอยู่ เอาไว้ว่างๆ มาใหม่นะ จากคุณ : พธูไทย - [ 1 ต.ค. 47 05:20:30 ]

ความคิดเห็นที่ 154 คุณพธู ใช้ภาษาจีนซื้อของได้นี่ถือว่าได้ผลแล้วค่ะ พี่รียา มีกำลังใจในการเรียนภาษาจีนแน่ค่ะอย่างนี้ เพราะจะได้เอาไว้ไปช้อปปิ้งของก๊อปหรือของถูก(จำไม่ได้ว่าบอกไว้ว่าไง) ที่เมืองจีน เดี๋ยวจะตามไปส่งการบ้านค่ะ ถ้าเอาน้องวินเข้านอนได้เร็ว และแม่ไม่หลับไปพร้อมลูก อิอิ จากคุณ : K@yla - [ 2 ต.ค. 47 06:30:27 ]