ความคิดเห็นที่ 1 ปัญหาที่ 2 น้ำหนัก ส่วนสูงต่ำกว่ามาตราฐาน คงเป็นเพราะเรื่องอาหารการกิน สาเหตุเพราะตั้งแต่เริ่มให้อาหารแบบพ่อกับแม่ ก็จะไม่ให้ป้อน อาหารเด็กไม่ยอมแตะ ป้อนเองพอให้หายอิ่ม เข้าปาก 2-3 คำ ก็ไม่เอาแล้ว   อีกสาเหตุนึง คงเป็นเพราะตอนเด็กๆ ไม่ค่อยกิน (ปัญหามันเรื้อรังค่ะ)  เลยจับป้อน ฝืนป้อน เลยคิดว่าเค้าคงติดที่จะปฏิเสธมาเพราะเหตุนี้แน่ๆ เลยค่ะ เคยลองแบบปล่อยให้เขาไม่กิน เพราะป้อนก็ไม่เอา กินเองได้นิดนึงก็ไม่เอาแล้ว ปล่อยให้อยู่ทั้งวัน แล้วรวบเป็นมื้อค่ำถึงกิน แต่ถ้าให้เป็นแบบนี้ตลอดไป ก็ไม่ไหวเหมือนกัน คราวก่อนไปหาหมอ แล้วหมอให้ยาเจริญอาหาร ตอนแรกๆ ก็ดีหน่อยค่ะ น้ำหนักขึ้นมา 2 ปอน์ด แต่ตอนนี้ลดกลับมาเหมือนเดิมแล้ว ไปหาหมอคราวนี้ หมอได้แต่ส่ายหัว จนปัญญาแล้วค่ะ ใครพอจะมีวิธีแนะนำบ้างไหมคะ หรือใครเคยมีปัญหาแบบนี้บ้างหรือเปล่า  ตอนนี้กลุ้มมากๆ ค่ะ สงสัยคงเป็นเพราะตัวเองทำอาหารไม่เก่งหรือยังไง แต่พอลองทำอะไรใหม่ๆ เค้าก็ไม่เอา   ตัวก็เล็ก พัฒนาการก็ไม่มีอะไรให้เห็น กลัวลูกผิดปกติ (กลัวหูตึง เป็นใบ้ ร่างแคระ....กลุ้มๆ) เห็นลูกคนอื่นๆ ปกติดี มาดูลูกตัวเองแล้วกลุ้มมากๆ ค่ะ รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้เรื่องเลย แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 48 08:58:14 จากคุณ : Kitty_PoPo - [ 4 ม.ค. 48 08:53:10 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนนี้ลูกสาวได้13เดือนน่ะค่ะ เรื่องการพัฒนาการเด็กแต่ละคนคงไม่เหมือนกันค่ะ ลูกสาวเองเรื่องการเคลื่อนไหวก็ช้าค่ะ ตอนนี้ก็ยังยืนได้ไม่แข็ง จึงต้องใจเย็นๆ ส่วนเรื่องการทาน ลูกดิฉันก็ให้ทานเองคะ บางทีต้องสังเกตบ้างว่าเขาชอบทานอะไร อย่างลูกดิฉันต้องป้อนผลไม้ก่อนนิดนึงค่ะ เช่นแตงโม แคนตาลูป ให้มีรสหวานนิดนึง หลังจากนั้น ก็เอาพวกชีสหั่นเป็นลูกเต๋า หรือเนื่อสัตว์หั่นเล็กๆ มาวางๆให้หยิบทานเอง เขาก็ทานได้เยอะค่ะ ที่ชอบมากคือ potato bread แพนเค้ก ฉีกเป็นชิ้นๆ เขาก็หยิบทานเอง แต่สักพักก็ต้องเปลี่ยนไปค่ะ บางทีก็ทานข้าวต้ม ก๋วยเตี๋ยวบ้าง ดิฉันก็ไม่ได้ทำอะไรพิเศษค่ะ ตอนให้แรกๆ ก็รู้สึกว่า เขาไม่ชอบนั่นไม่ชอบนี่ แต่ตอนนี้ก็ลองไปเรื่อยๆ ก็รู้สึกเขาเอนจอยมากขึ้นค่ะ บางทีทำเสียงตื่นเต้นว่า เอานี่ไม๊ๆ ทั้งๆ ที่เป็นอาหารเดิมๆ ถ้าน้ำหนักน้อย คงต้องเน้นอาหารที่แคลลอรี่สูง อย่างชีส อะไรพวกนี้ค่ะ อย่าโทษตัวเองค่ะ ลองไปเรื่อยๆน่ะค่ะ จากคุณ : ปุกปุย (นีร์นาริน) - [ 4 ม.ค. 48 09:46:36 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เข้าใจคุณแม่คะ เรื่องลูกนี่ทำให้กังวลที่สุด ตอนลูกเล็กเล็กไม่ได้เลี้ยงเอง เลยไม่รู้จะแนะนำยังไง แต่ถ้าเป็นตัวเองนะคะ จะลองเปลี่ยนหมอดูคะ ว่าหมอมีความคิดเห็นเหมือนกันหรือเปล่า แล้วหมอใหม่มีวิธีแก้ไขใหม่หรือเปล่า แต่อย่ากังวลใจจนเกินเหตุนะคะ เด็กตัวเล็กกว่ามาตรฐาน แต่แข็งแรงดี ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ให้น้องกินครบสารอาหารในแต่ละวันก็น่าจะพอ โยเกิรต์ ชีส นม วิตามินรวม อย่างโยเกิรต์นี่มันกินง่าย แล้วได้สารอาหารดี เปลี่ยนรสไปเรื่อยเรื่อย น่าจะช่วยได้บ้างคะ จากคุณ : blueprint - [ 4 ม.ค. 48 10:32:31 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ลูกสาวเราวัย 23 เดือน หนักประมาณ 26 ปอนด์ (เกือบ 12 กิโลกรัม) ค่ะ ก็ไม่มาก เพราะน้องข้างบ้าน อ่อนกว่า 6 เดือน ตัวสูงเท่ากัน แต่อ้วนกว่าแล้วด้วย คุณหมอก็ยังไม่ว่าอะไรค่ะ เค้าไม่ค่อยห่วงกินเลย ห่วงแต่เล่น แล้วที่บ้านสามี (แม่สามียึดไปเลี้ยง อิอิ) ก็กินข้าวกันไม่ค่อยตรงเวลา คือใครหิวก็กิน ลูกสาวเราก็คอยประจบกินกับคนนั้นคำ คนนี้คำ ไม่ค่อยจะกินเป็นเรื่องเป็นราว เวลาขอกินด้วย ทำท่าตะกละเชียว แต่กินไม่เยอะ แล้วก็อุตสาห์ฝืนคำสั่งหมอ คือให้ลูกกินนมที่มีรสหวานแล้วนะคะ ลูกก็ไม่ได้กินเยอะไปกว่าเดิมสักเท่าไหร่เลย ....ห่วงเล่นมากกว่ากิน.... แต่เค้าแข็งแรงมากค่ะ วันก่อนพาไปสวนหลวง ร.9 เค้าพาพ่อกับแม่เดินได้ประมาณครึ่งสวน คือเดินไปตรงกลางสวนแล้วเลี้ยวซ้ายกลับมาที่หน้าสวน ระหว่างทางจะถามเค้าตลอดว่าเหนื่อยไหม ให้แม่อุ้มไหม เค้าก็หนีบรักแร้ คือไม่ให้อุ้มจะเดินเอง .... ลูกสนุก แต่พ่อกับแม่เดี้ยงค่ะ ขาตึงกันทั้งคู่เลย เรื่องพูดลูกเราก็ไม่พูดภาษาผู้ใหญ่ค่ะ พูดแต่ภาษาของตัวเอง บางทีก็ทำลิ้นรัวๆ "กะรกๆๆๆ" คงคล้ายๆกับลูกคุณมั้ง เคยหลุดพูดภาษาผู้ใหญ่มาบ้าง แต่พูดครั้งเดียวแล้วไม่พูดอีกเลย เช่น ตอนโทรไปหา เค้าเคยพูดว่า "ว่าไง" วันก่อนชวนเค้าไปซื้อกับข้าว เค้าก็วิ่งตามแล้วพูด "อยากไป" เมื่อวานเค้าขอให้พ่อเปิดขวดน้ำให้ อยากเล่น พ่อเค้าก็บอกว่าต้องพูด ช่วยหน่อยค่ะ ก่อนสิ เค้าก็พูด "โช่ยโหน่ย" เวลาเรียกชื่อ นานๆๆๆที ถึงจะหันมา แล้วแต่อารมณ์ แต่เค้าสามารถสื่อสารให้เราเข้าใจว่าเค้าต้องการอะไรได้หมดน่ะค่ะ (แต่คนที่ไม่เคยใกล้ชิด คงไม่เข้าใจว่าเค้าหมายถึงอะไร) 2 สัปดาห์ก่อนไปหาหมอเพราะเค้าเป็นหวัด ก็เลยบอกหมอว่าลูกยังไม่ยอมพูด หมอบอกว่า "โอ๊ย ไม่เป็นไรเลย ดูสิรู้มากจะตาย" คือรู้ว่าอยู่ในห้องหมอ ก็โวยวายดุหมอกับพยาบาล ไม่ยอมเล่นของเล่นที่หมอเอามาล่อน่ะค่ะ เราก็เคยกังวลเรื่องเค้าไม่พูดค่ะ และลูกของเพื่อนๆที่ทำงานเค้าอ่อนเดือนกว่าลูกเรา เค้าร้องเพลงกันได้แล้ว แต่ตอนนี้เลิกกังวลแล้วค่ะ เค้าอยากพูดเมื่อไหร่ค่อยพูดแล้วกัน แล้วก็คอยปรึกษาหมอเอา (หมอลูกเราเค้าไม่ค่อยเร่งรัดอะไรมากน่ะค่ะ เค้าบอกว่าเด็กไม่ใช่ตุ๊กตา จะมากะเกณฑ์ให้ทำโน่นนี่เหมือนในตำรานักไม่ได้) เราสังเกตุว่าลูกเราจะมีพัฒนาการช้ากว่าเด็กอื่นๆ เพราะที่บ้านสามีเค้ารักและเห่อลูกเราทุกคน ประคบประหงมกันมาก... บางทีก็ฉุนนะ บางเรื่องเค้าไม่ให้เราตัดสินใจเลยทั้งๆที่เราเป็นแม่ แต่เพราะเค้ารักน่ะ เห็นเค้ารักลูกเราแล้วมันก็ชื่นใจ อุ่นใจ... อย่าเพิ่งกังวลมากนะคะ ลูกเราก็คล้ายๆกับลูกคุณ ก็หวังว่าเด็กๆคงจะอยากอาหารมากขึ้นและอยากพูดภาษาผู้ใหญ่เร็วๆนี้นะคะ แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 48 11:57:43 จากคุณ : == พิ้งค์กี้ == - [ 4 ม.ค. 48 11:52:09 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ลูกชายกำลังจะยี่สิบเดือนอีกวันสองวันนี้ค่ะ ตัวเขาก็เล็กๆแต่สูงหน่อย กำลังพูดจ๋อยๆ ชอบเลียนแบบคำพูด เริ่มพูดสองพยางค์มาระยะหนึ่งแล้ว มีเด็กที่เป็นญาติกว่าจะพูดคำแรกก็สองสามขวบก็มี คุณแม่คงจะกังวลมากๆ ปรึกษาหมอดีที่สุดแล้วมังคะ เพราะเด็กแต่ละคนพัฒนาการไม่เหมือนกัน ลองหมออื่นบ้างก็น่าจะดีเหมือนกันนะคะ ที่หมอบอกตำ่กว่ามาตรฐานนี่เป็นมาตรฐานของคนฝรั่งหรือคนเอเชียคะ ลูกดิฉันก็ต่ำกว่ามาตรฐานแต่ของฝรั่งนะคะ พยาบาลบอกว่าถ้าใช้มาตรฐานเอเชีย เขาจัดว่าสูง ดิฉันไม่แน่ใจตอนนี้เขาสูงเท่าไหร่ เคยเป็นกังวลเรื่องขนาดเขาเหมือนกันเพราะเขาดูตัวเล็กๆผอมๆ ไม่เหมือนพี่สาวเขาในวัยเดียวกันซึ่งอ้วนใหญ่กว่ามาก แต่พอทราบว่าเด็กชายก็เป็นอย่างนี้ และอีกอย่างเขากระดูกเล็ก ไปทางพ่อเขา ลูกสาวมาทางดิฉัน .. เข้มแข็งไว้นะคะ อย่ากังวลมากเกินไปเพราะมันไม่ช่วยอะไรให้ดีขึ้น รังแต่จะทำให้เราเครียดและลูกจะรู้สึกได้นะคะ จากคุณ : JR roo - [ 4 ม.ค. 48 14:36:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดีค่ะ ตอนนี้ลูกชายได้ 11 เดือนค่ะ น้ำหนัก 10 กิโล ความสูงอะไรหมอบอกว่าโอเคหมดค่ะ เขาเรียก ปาป๊า ตอนได้ 9 เดือนกว่าค่ะ ตอนนี้รียก มาม๊า แล้ว แต่ไม่ชัดมาก แต่เขาจะเรียนเสียงเกือบทุกสิ่งที่เราทำ เราทำหน้าย่นเวลาเหม็นอะไรเขาก็จะทำด้วย เราทำเสียงขับรถเขาก็จะทำ แต่ก่อนดิฉันให้เขาทานอาหารสำเร็จรูปค่ะ แต่มีวันนึงเราทำข้าวต้มให้คุณพ่อเขาทาน เขามองมาที่ข้าวต้มมากก็เลยลองป้อนดู ตกลงวันนั้นเขาทานข้าวต้มทั้งวันชอบมาก ตั้งแต่วันนั้นเขาไม่ทานอาหารสำเร็จรูปอีกเลยค่ะ ดิฉันจะให้ทานกับเราไปเลยส่วนมาก ข้าวต้มไก่ แต่ใส่ผักเข้าไปด้วย บางวันก็แค่ใข่เจียว แต่จะมีผักด้วยทุกวัน แต่จะแตกต่างออกไปในแต่ละวัน ลูกชายเบื่อเร็วมากค่ะ บางทีต้มผักให้เขาเป็นชิ้นๆเขาก็ทาน ตัดกล้วยเป็นชิ้นๆใส่จานให้เขาทานเขาชอบ และเนยแข็งเขาชอบมากตัดเป็นแท่งยาวๆให้เขาถือเอง เวลาให้เขาทานอาหารให้เขาทานเอง แต่เราควรมีช้อนใว้ตักใส่ปากให้เขาด้วย เพราะส่วนมากทานเองจะเล่นมากกว่า ดิฉันจะเตรียมเป็นสองชุดใว้เลยค่ะ ชุดนึงให้เขาทานเอง อีกชุดนึงเราตักใส่ปากให้เขาด้วย บางทีเขาชอบทานขนมปัง เวลาทานอาหารเราก็จะให้เขาถือขนมปัง เขาจะอ้าปากเวลาเราเอาอาหารอื่นให้ด้วย เพราะเขาคิดว่าขนมปัง หลอกลูกด้วยค่ะบางครั้ง ดิฉันทำอาหารให้ลูกจะไม่ปรุงรสเลยนะคะ ลองดูนะคะ พยายามหาสิ่งที่เขาชอบให้เขาทาน ตอนนี้เราไม่ต้องคิดถึงหลักการอาหารที่ถูกต้องมากๆหรอกค่ะ ตอนนี้ขอให้แต่เขาทานอะไรที่เขาชอบ ยังดีกว่าเขาไม่ทานใช่มั้ยคะ ลองหลายๆอย่างนะคะ ผักผลไม้ เนื้ออะไรแบบนี้ เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ลูกชายดิฉันชอบทานปลาด้วยค่ะ หรือไม่ก็ลองเปลี่ยนหมอดูนะคะ อ้อลืมบอกไปลูกชายดิฉันเป็นลูกครึ่ง คุณพ่อพูดภาษา dutch กับเขา แม่พูดภาษาไทย เพราะดิฉันต้องการให้เขาพูดไทยด้วย ก็เลยต้องพูดไทยกับเขา แต่มีอังกฤษปนไปด้วยค่ะ คุณเจ้าของกระทู้อยู่ที่ไหนคะ ทิ้งเมล์ใว้ได้มั้ยคะ เผื่อมีอะไรจะได้คุยกัน ดิฉันรู้ว่าคนเป็นแม่กลุ้มมากค่ะถ้าลูกมีปัญหา เอาใจช่วยนะคะ พยายามต่อไปค่ะ อ้อ อีกนิดค่ะ ดิฉันจะสอนให้ลูกดูทีวี เป็นเวลา ทานเป็นเวลาด้วย ถ้าทานต้องนั่งโต๊ะ พอเราจับเขามานั่งเขาจะรู้ทันทีว่าต้องทานอาหาร ดิฉันอ่านและดูตัวอย่างคนอื่นมาค่ะ แต่ใช้ได้ดีทีเดียว ขอให้โชคดีนะคะ จากคุณ : แม่ของลูก - [ 4 ม.ค. 48 15:00:35 A:213.84.145.59 X: TicketID:064269 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ลูกชาย 19 เดือนกว่าๆค่ะ พูดได้เป็นคำๆ แต่ไม่ค่อยชอบพูด เริ่มดื้อนิดๆๆ จากสิ่งที่บอกให้ทำ ก็ไม่ทำ เช่น ตบมือ เต้น ปกติจะชอบมาก เวลาบอกให้ทำอะไรก็จะทำตาม ข้าวก็กิน 2-3 คำเหมือนกัน ก็พยายามป้อนสลับให้ตักกินเองบ้าง เวลาไม่พอใจจะเริ่มร้อง แบบขัดใจ ทีวีดูบ้าง แต่จะห่วงเล่นมากกว่า ชอบเล่นคนเดียว เอารถของเล่นไปไต่ตามฝา ตามโต๊ะสนุกตามเรื่องของเขา ก็กำลังกลุ้มใจอยู่เหมือนกันค่ะ เวลาเขากินข้าวน้อยก็ให้กินพวกผลไม้เสริมบ้าง ขนมบ้างนิดหน่อย หรือของที่เขาชอบทาน ลูกดิฉันไม่ชอบกินน้ำเปล่าค่ะ ต้องให้กินน้ำแข็งแทนทำเป็นก้อนเล็กๆ น้ำผลไม้ก็ไม่ค่อยชอบ ก็ให้กินผลไม้แทน พวกองุ่น แตงโม แคนตาลูป กล้วย จากคุณ : กลุ้มเหมือนกันค่ะ - [ 4 ม.ค. 48 23:43:07 A:69.140.223.178 X: TicketID:069073 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คิต ถ้าเขากินอาหารแข็งได้นิดเดียว แล้วไม่ยอมกินอีก แล้วเขาไม่หิวเหรอคะ หรือว่าเวลาหิวร้องกินพวกน้ำๆ แทน(นม น้ำผลไม้) ถ้าใช่จะได้ตัดพวกอาหารน้ำๆไปบ้าง หรือไม่ก็กลับมาบดข้าวอีกครั้ง ลูกอาจขี้เกียจเคี้ยวก็ได้ เพราะมันช้า ห่วงเล่น เรื่องไปตรวจการได้ยิน พี่มีประสบการณ์ เพราะเพิ่งพาลูก ไปตรวจเดือน พ.ย.ที่แล้วเอง เพราะพ่อเขาหูไม่ดีข้างหนึ่งตั้งแต่ เกิด เขาตรวจละเอียดเชียวนะ มีผู้เชี่ยวชาญด้านนี้โดยเฉพาะในคลีนิค/ Audiologist (เพราะตัวหมอเองจะไม่ใช่คนตรวจ) ตอนแรกจะใช้เครื่องมือทันสมัยก่อน เสร็จแล้วก็เข้าไปฟังเสียงจากลำโพง ซ้ายมั่ง ขวามั่ง เริ่มจากเสียงดังนิดหน่อย จนไปถึงเสียงดังมาก ลูกพี่อายุ8-9 เดือน ตอนไปตรวจ เขาก็หันมั่งไม่หันมั่ง แต่ก็ผ่านมาด้วยดี คิตโทรนัดหมอเถอะค่ะ หมอเด็กเขามีลิสท์ให้อยู่แล้วค่ะ จากคุณ : ปรารถนา - [ 4 ม.ค. 48 23:58:58 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อิ๋น หมอที่นี่จะเอามาตรฐานของเด็กฝรั่งล้วนมาวัดกับมะติ้วไม่ได้หรอกพี่ว่า แหม มันคนละสายพันธุ์กันน่ะ ใจเย็นๆนะ เรื่องกินยากนี่ ลูกของพี่จิบ น้องโจ ก็กินยากมากๆเหมือนกัน พี่ไม่แน่ใจว่าสูงเท่าไหร่ เห็นพี่จิบบอกว่าหนัก 10 กก ฉะนั้นไม่ใช่มะติ้วคนเดียวหรอกที่กินยาก อิ๋นลองเปลี่ยนอาหารใหม่ๆให้เขาลองบ้างไหม วันก่อนพี่กิน พีนัทบัตเตอร์กับเจลลี่ ลูกพ่ี่แย่งกินใหญ่เลย ก็เลยให้กิน (แต่ปกติลูกพี่มันตะกละอยู่แล้วล่ะ) เดี๋ยวนี้หยิบกินเองด้วย พวกผลไม้ต่างๆ กล้วย องุ่น แอ๊ปเปิ้ล เมื่อก่อนไม่เห็นจะชอบกิน เดี๋ยวนี้กินกล้วยหมดเป็นลูกเองเลย เมื่อก่อนให้กินไม่กิ๊น บ้วนทิ้ง พี่ว่าเด็กๆก็จะเปลีี่ยนไปตามวัยนะ แต่ไม่รู้มะติ้วแพ้ถั่วหรือเปล่านะ อาหารหลักที่พี่ให้ยายโนมคือ ข้าวต้มเละๆผสมไข่ต้มบด กินแบบนี้แหละทุกวัน บางวันหล่อนมีอารมณ์กินผลไม้ก็กิน บางวันก็ไม่กิน แต่พี่ให้ไวตามินรวมของเกอร์เบอร์ทุกวัน นมแม่ก็ยังกินอยู่ โดยเฉพาะกลางคืน พี่หนักใจเรื่องไม่กินน้ำนี่แหละ เฮ้อ น้ำหนักและส่วนสูงพี่ยังไม่รู้เพราะยังไม่ได้ไปหาหมอ นัดฉีดวัคซีนวันที่ 10 นี้แหละ จะครบ 18 เดือนอาทิตย์หน้า เรื่องการพูดพี่ก็ว่าแล้วแต่เด็กนะ พี่ยกตัวอย่างหลานพี่ให้ฟังอ่ะ ยายข้าวเจ้านี่เกิดหลังลูกพี่ 7 วัน (อยู่เมืองไทย) ตอนนี้ท่อง กไก่ ถึง ฮ นกฮูกได้อย่างคล่องแคล่ว พูดเก่งมาก เรียกชื่อ ย่ายายทวด ได้หมด แต่เธอเพิ่งตั้งไข่อ่ะ พี่ว่าร่างกายพัฒนาส่วนต่างๆไม่เท่ากันอ่ะ ถ้า physical ไปเร็ว verbal อาจจะช้านะ อย่างมะติ้ว พี่ก็ว่า หลายภาษาอ่ะ จีน อังกฤษ ไทย พาลูกไปตรวจก่อนเถอะ อาจจะไม่เลวร้ายอย่างที่คิดก็ได้ อิ๋นเรียกชื่อเค้าหลายชื่อหรือเปล่าถึงจำชื่อตัวเองไม่ได้ เรื่องดูทีวี ที่หมอบอกว่าอาจเป็นเพราะเห็นภาพ อิ๋นลองเปิดเพลงให้เขาฟังดูสิ ลูกพี่ชอบดูเซซามิสตรีทมาก และชอบเพลง Do De Rubber Duck มากๆ เวลาเพลงจบจะร้องไห้ ไม่ให้มันจบ พี่เลยซื้อซีดีเซซามิสตรีทมาไว้ในรถ เวลาไปไหนมาไหนเขางอแง พี่ก็เปิดเพลงให้ฟัง เงียบเลยล่ะ แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 48 01:05:44 จากคุณ : yinnerella - [ 5 ม.ค. 48 01:00:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อิ๋น อย่างที่น้องๆข้างต้นว่าเเหละค่ะ เด็กเเต่ละคนพัฒนาการต่างกัน บางทีเราเอาลูกของเราไปเทียบกับเด็กคนอื่น หรือมาตรฐานทั้งหลายเเหล่ที่เขาตั้งๆกันไว้ มันทำให้เรากลุ้มใจได้เหมือนกันน๊า สมัยที่นิกกี้เล็กๆพี่ก็เป็นเเบบนี้เหมือนกัน เห็นเด็กผู้ชายคนนึง อายุ 9 เดือน เดินปร๋อเเล้ว หันมาดูลูกเรา เเม้เเต่คลานเเกก็ยังไม่พยายามจะคลาน ชักกลุ้มใจเเล้วสิ ขวบนึงก็เเล้ว ยังไม่คลานอีกเหมือนกัน พาไปหาหมอ หมอบอกว่าถึง 19 เดือนเมื่อไหร่ ถ้ายังไม่เดินอีก ให้พากลับมาหาหมอใหม่ พอ 19 เดีอน เเกพยุงตัวลุกขึ้นยืนเกาะเก้าอี้ เเล้วเดินเลย ข้ามขั้นตอนการคลานไปเลย พอเเกอายุซัก 3 ขวบมั้ง พ่อของเเกถามหมอว่าเมื่อเเกโตขึ้นเเกจะสูงหรือเปล่า หมอบอกว่าดูตามมาตรฐานเทียบกับระดับความสูงของเเก ตาม chart เเกจะสูงประมาณไม่เกิน 5 ฟุต 3 นิ้ว ตอนนี้เเกอายุ 9 ขวบ เเกสูง 4 ฟุต 8 นิ้วเข้าไปเเล้ว กว่าจะหยุดสูง อีกร่วมสิบปี จะเป็นไปได้ไงที่เเกจะหยุดสูงเเค่ 5 ฟุต 3 นิ้ว เเถมตอนนี้เเกสูงที่สุดในห้องเรียนของเเกด้วย ไม่ว่าเทียบกับเพื่อนผู้หญิงหรือเพื่อนผู้ชายในห้องเรียนเดียวกัน เเกสูงกว่าเขาหมด พี่เลยชักไม่ค่อยเอามาตรฐานทั้งหลายเเหล่ที่เขากำหนดกันมาเป็นตัววัดเเล้ว ลูกชายคนเล็กของเพื่อนบ้านของพี่ก็เหมือนน้องมะติ้วเหมือนกันค่ะ คือเเกไม่ยอมพูดเลย อย่าว่าเเต่พูดเลยค่ะ เเม้เเต่ส่งเสียงอะไรทั้งหลายทั้งปวง เเกก็ไม่มีเลย จน 2 ขวบเเล้วก็ยังเงียบสนิท เเม่ของเเกเอาไปให้หมอตรวจ หมอทดสอบการฟัง เเล้วบอกว่าไม่มีอะไรผิดปกติ ตอนนี้เเกอายุ 5 ขวบเเล้วค่ะ เเกพูดได้เยอะเเล้ว เเต่ก็ยังเป็นเด็กไม่ค่อยพูดเหมือนเดิม เเต่เรื่องความซนนี่หาเด็กที่ไหนเทียบยาก เวลาเเกไปบ้านใคร บ้านนั้นจะมีสภาพเหมือนลมสลาตันพัดผ่านไม่มีผิด แก้ไขเมื่อ 05 ม.ค. 48 03:04:30 จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 5 ม.ค. 48 03:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พี่ไก่คะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ ได้อ่านแล้วค่อยโล่งใจ ใจชื้นขึ้นมาหน่อย อย่างน้อยลูกตัวเองก็คงไม่ผิดปกติ สงสัยอิ๋นคงต้องปริ๊นท์เก็บหน้านี้เอามาไว้คอยอ่าน คอยเตือนตัวเองบ้าง ไม่งั้นเดี๋ยวๆ ก็กลับมานั่งกังวลต่อ พี่ไก่สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วย ช่วงนี้ฟลูระบาด (ตอนนี้อิ๋นก็ป่วยตามระเบียบ) จากคุณ : Kitty_PoPo - [ 5 ม.ค. 48 03:16:26 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อิ๋นๆ ไม่ต้องซื้อซีดีนะ เดี๋ยวพี่ก๊อบ MP3 ส่งให้ดีกว่า ทิ้งที่อยู่ไว้ที่กล่องข้อความนะจ๊ะ พี่จิบตอนนี้อยู่อินโดจ้ะ พี่ได้คุยด้วยแป๊บหนึ่ง เพราะพี่จิบมักไม่ค่อยได้ใช้อินเตอร์เน็ท พี่จิบและครอบครัวสบายดี ที่อิ๋นถามเรื่องเวลากิน ใช่แล้ว พี่เป็นคนชอบกินนั่นกินนี่ ฮ่าๆ ลูกเห็นก็อยากลองไปหมดทุกอย่างแหละ วัยเขาอยากรู้อยากเห็นน่ะ บางทีมีรสเผ็ดหน่อยๆก็ไม่เห็นมันคายทิ้งเลย เวลาเรียกชื่อเค้าก็หันอ่ะจ้ะ แล้วเค้าก็ชอบเรียก มามี้ มามี้ทั้งวันเลย พี่หลับอยู่ก็เอามือมาเปิดเปลือกตา เรียก มามี้ๆ เรียกจนเรารำคาญน่ะ พูดมากจริงๆ แต่พี่ว่าเด็กหญิงพูดมากกว่าอยู่แล้วล่ะ ตอนนี้คำศัพท์ของยัยโนมประมาณเหยียบร้อยแล้วพี่ว่า เค้าเข้าใจคำสั่งง่ายๆได้ดี ออกเสียงคำสามพยางค์ได้บ้าง สองสามคำ (banana บ่ะญ้าน่ะ, umbrella อับเป๊นจิ - เสียงคนละแนวเลยนะ) พี่จะไม่พูด baby talk กับลูกเลยนะ พูดภาษาผู้ใหญ่เลย แม้แต่บางอย่างที่ไม่คิดว่าเด็กจะเข้าใจพี่ก็พูดไปงั้นแหละ อธิบายไปตามเรื่องตามราว เค้าเข้าใจภาษาไทย แต่ไม่พูด ส่วนต่างๆของร่างกาย เท้า หู จมูก ฯลฯ นี่ ถ้าถามว่าอยู่ไหนๆ ก็จะชี้ได้ถูกทั้งไทยและอังกฤษ แต่ถ้าพูดเองจะพูดออกมาเป็นอังกฤษ นอกจากคำไหนไม่รู้คำอังกฤษเช่น ปาก ออกเสียงว่า ป้า (แต่เดี๋ยวนี้รู้แล้วล่ะ) อิ๋นอย่าฟังที่พี่เล่าแล้วเสียกำลังใจนะ เพราะเด็กแต่ละคนไม่เหมือนกันน่ะ แล้วพี่ก็เป็นคนพูดมากด้วย ยังไงขอให้การทดสอบผ่านไปได้ด้วยดีนะจ๊ะ พี่เอาใจช่วย จากคุณ : yinnerella - [ 5 ม.ค. 48 03:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาแอบยิ้มน้องโนมอ่ะคุณหยิน เหมือนกันเลย ชอบมาแหกตาเรา เวลาเรานอน ไม่ยอมให้นอน แล้วลูกเราก็พูดม๊ากกกก ลืมตามาก็เริ่มพูดแล้ว ไม่มีใครพูดด้วยก็พูดคนเดียว น่าร้ากกกกก จากคุณ : blueprint - [ 5 ม.ค. 48 03:39:14 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พี่หยิน ส่งที่อยู่ไปให้เรียบร้อยแล้ว ขอบคุณมากๆ ค่ะ อ่านแล้วชื่นใจแทน อยากได้ยินลูกเรียก มามี๊ บ้างจัง แล้วพี่หยินพูดภาษาไทยหรือภาษาอังกฤษกับน้องโนมคะ ที่จริงอิ๋นน่ะเป็นคนไม่ค่อยพูด แม่อิ๋นก็บอกว่าตอนเด็กๆ กว่าอิ๋นจะพูดก็ 2 ขวบ พอมามีลูกเองนี่ก็เปิดทีวีทิ้งไว้ 2 เครื่อง ที่ห้องนั่งเล่นก็เปิดไว้เพราะกันบ้านเงียบ ที่ห้องนอนก็เป็นการ์ตูนที่มะติ้วชอบดู ตอนนี้คงต้องจำกัดเรื่องการ์ตูนให้น้อยลง น้องโนมน่ารักจังค่ะมีแค่เปิดเปลือกตา มะติ้วอิ๋นนี่ เล่นจิ้มตาเลยค่ะ ตอนเช้าๆ พ่อแม่ไม่ตื่นนั่งจิ้มๆ เจ็บจนต้องตื่น พี่หยินจะกลับเมืองไทยเดือนนี้ใช่ไหม วันที่เท่าไหร่คะ อิ๋นกะจะกลับต้นเดือนมีนา ยังไม่ได้องตั๋วเลย พี่จิบกับน้องโจปลอดภัยดีแล้วก็ค่อยโล่งใจค่ะ ได้ไปเห็นภาพถ่ายของอินโดแล้วเป็นห่วงจริงๆ ค่ะ จากคุณ : Kitty_PoPo - [ 5 ม.ค. 48 03:46:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 หยินเค้าพูดมากจริงๆค่ะ ลูกเค้าเลยพูดไม่หยุดเลย หุหุหุ แวะมาแซว ปัญหาลูกๆไม่กินข้าวนี่คงเป็นกันทุกบ้านหล่ะค่ะ อย่าไปห่วง ไปสนใจมาก ทำเป็นเรื่องธรรมดา เผื่อจะทานเอง สองสาวนี่ ช่วงนึงก็ไม่กินอะไรเลย พอดีเราเป็นแบบไม่กินอย่ากิน เก็บ พอเล่นไม่กินก็เก็บ รอไปกินมื้อหน้านะลูกๆ ประมาณนั้น ถือคติว่า หิวแล้วก็คงจะทานเอง ต้องคอยดูว่าเค้าชอบอะไรน่ะค่ะ แล้วก็ปรับเปลี่ยนไป ที่บ้านนี่ ทานแต่ผลไม้และผัก เนื้อไม่ค่อยทาน ไม่เป็นไร เรื่องพูดนี่ ปัจจุบันสามขวบพูดไม่หยุดเลย ฮือๆๆๆ แม่หูระบมทุกเย็นเลยค่า ที่บ้านช่วงสองขวบแรกไม่เคยเปิดทีวีให้ดูเลยค่ะ ฟังแต่เพลง แต่อ่านหนังสือให้ฟังตลอดวัน แล้วเท่าที่จำได้ก็พูดกับเค้าทั้งวัน ทำอะไรก็พูด ก็ถาม เค้าน่ะค่ะ เค้าพูดไม่ได้ เข้าใจหรือเปล่าไม่รู้ แต่พูดกับเค้าตลอดค่ะ อือออไปคนเดียว หุหุหุ จากคุณ : แม่ลูกแฝด - [ 5 ม.ค. 48 04:01:36 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มาให้กำลังใจอีกค่ะ เด็กๆแต่ละคนพัฒนาการไม่เหมือนกันหรอกอิ๋น และหยั่งที่น้องหยินว่า น้องมะติ้วเทียบกับกราฟของเด็กฝรั่งก็ต้องมีบวกลบให้ด้วย ขนาดเด็กฝรั่งตัวเล็กๆตกชาร์ตก็มี (ลูกเนเบอร์พี่เอง) แต่เค้าแข็งแรงก็ไม่มีอะไรน่าห่วง..ยัยน้ำตาลก็ไม่พูดๆๆๆ จนสองขวบนี่เพิ่งเรียกม่ามี๊ แด้ดดี้ และตามมาอีกหลายสิบคำ ทั้งอังกฤษและไทย ถ้ากังวลมากก็ให้นัดหมอทำเทสต่างๆให้สบายใจก็ดี แต่หมอของน้ำตาลน่ะ เธอให้ถึงสองขวบครึ่ง (สำหรับครอบครัวพูดหลายภาษาแบบเรา) ถ้าเราไม่สบายเรื่องพูดถึงจะให้พบผู้เชี่ยวชาญค่ะ ส่วนเรื่องกิน ก็เหมือนกัลลลจ้ะ กินๆเล่นๆ นน ไม่ค่อยขึ้นเล้ย เธอแอคทีฟมากๆอ่ะ นน กิต้าจะทันน้ำตาลอยู่แล้ว จากคุณ : JETTY - [ 5 ม.ค. 48 04:24:31 ]

ความคิดเห็นที่ 18 Mom...don't worry too much. Little boy usually too busy with other stuff. When Ben went in for his 18 months check up, his doctor said his height and weight is below chart. But he assure me that his growth has been stready. His doctor ask about my height and his dad height and he did some calculation. He said Ben is right on track, although he not on the growth chart. About his speech, do not worry much ka. Einstein talked when he was 3 years old. My nephew talked when he 28 months now he is 4 years old and talk more like a girl. talk talk talk even talk to himself. จากคุณ : me_here - [ 5 ม.ค. 48 04:28:39 ]

ความคิดเห็นที่ 19 กิ่งไผ่ยังไม่ถึง 19 เดือนเลยน้องคิต พี่เลยไม่รู้จะแนะนำอย่างไร แต่พี่สงสัยว่ากิ่งไผ่อาจจะพูดช้าเพราะพี่เป็นคนไม่ค่อยพูด (แต่เขาพูด มามา ปาปา มาตั้งแต่อายุ 6-7 เดือนแน่ะ ตอนนี้ก็ยัง หมาม่า ป๋าป้า อยู่แค่นั้นแหละ อาจจะเป็นแค่ภาษาเด็กทารกก็ได้แต่ที่เห็นชัดๆคือเวลาเล่นแล้วมีการเจ็บตัวก็จะร้องแล้วก็พูด หมาม่า หมาม่า หมาม่า อยู่นั่นแหละแล้วก็จะหาแต่มามี๊ ไม่เอาปาป๊าเลย) ตอนนี้กิ่งไผ่ 14 เดือนกว่านะ วัดน้ำหนักและส่วนสูงตอนไปเช็คตอนครบขวบคือ สูง 77 เซนต์ น้ำหนัก 10 โลกว่าๆ ตอนนี้พี่เองคนเดียวจับเจ้าตัวดีวัดส่วนสูงกะชั่งน้ำหนักไม่ไหว มันไม่ให้ความร่วมมือเลย จับนอนหงายเปลี่ยนผ้าอ้อม ขายังตีกรรเชียงบกอยู่ตลอดเวลา บางทีถีบพี่เซเลยละ อีกทีก็คว่ำแล้วก็ปรู๊ดไปที่หน้าต่างที่อยู่ติดๆกับที่เปลี่ยนผ้าอ้อมนั่นแหละ พัฒนาการทางร่างกายของกิ่งไผ่จะเร็วมาก ไม่ทราบน้องคิตเคยเห็นกระทู้ที่พี่โพสท์รูปกิ่งไผ่ไปทำเธอราพี่มาหรือเปล่า รู้สึกว่าพี่โพสท์ว่ากิ่งไผ่ไปฝึกโยคะอะไรทำนองนี้แหละ แล้วกิ่งไผ่ก็จะชอบโล้ลูกบอลลูกใหญ่ๆบ่อยมากๆ ทำให้ร่างกายเขาตอบสนองอะไรๆได้เร็ว อย่างแรกเห็นจะเป็นเรื่องสมดุลการทรงตัว กิ่งไผ่เริ่มพยายามยืนตอน 7 เดือน และตอน 7 เดือนนี้กิ่งไผ่คลานขึ้นบันไดบ้านจากชั้นล่างขึ้นชั้นบนได้เองโดยไม่ต้องมีใครไปช่วยอะไรเขาเลย (เพียงแค่เดินตามหลังไป กันเวลาเขาจะหงายหลังลงมา แต่ไม่เคยหงายลงมาหรอก) พอ 9 เดือนเขาก็เดินได้ปร๋อแล้ว พอเดินได้แล้วนี่ พี่แค่พูดว่าไปเปลี่ยนผ้าอ้อมกันเถอะ เขาจะเดินนำหน้าพี่ไปที่ที่เปลี่ยนผ้าอ้อม พอเปลี่ยนเสร็จเขาจะเอาผ้าอ้อมไปทิ้งถังเอง เปิด-ปิดถังผ้าอ้อมเอง แล้วช่วงนี้แหละที่พี่บอกให้กิ่งไผ่ช่วยปิด-เปิดประตูให้ด้วยได้ บอกให้ไปเอาอะไรมาก็ไปเอามาให้นะ คือเขารู้หมดว่านี่คืออะไร แต่พูดไม่ได้ เวลาอยากได้อะไรก็มาจับมือพี่แล้วก็เดินไปตรงไอ้ที่เขาอยากได้ พี่พูดไทยปนกับเยอรมันกับกิ่งไผ่นะ คือถ้าอยู่กัน 2 คนก็จะพูดไทย แต่พอมีคนอื่นอยู่ด้วยก็จะพูดเยอรมัน เวลาเรียกชื่อไทยก็คือกิ่งไผ่ เรียกชื่อฝรั่งก็ดาริล เขาก็หันทั้ง 2 ชื่อนะ ยกเว้นเวลาที่เขาสนใจอะไรอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่ก่อน ก็ต้องเรียกหลายๆครั้งหน่อยถึงยอมหัน ปาป๊าเขาจะเรียกว่าดาริลตลอด แต่ทั้งปาป๊าและมามี๊ยังมีเรียกชื่อฉายาของเขาอีก มีหลายชื่อเลย เช่นเล้าส์ปุ๊ป (ภาษาเยอรมัน เรียกเด็กที่ไม่ค่อยอยู่สุขหรือเด็กซนมากๆ) หรือชื่ออื่นๆอีกหลายชื่อ เขาก็หันมันทุกชื่อเลยนะ แต่เขาจะชินกับฉายาเล้าส์ปุ๊ปนี่ที่สุดเลย ส่วนเรื่องกินไม่รู้จะแนะนำยังไงอีก เพราะกิ่งไผ่กินทุกอย่างที่พี่ให้เขา (ยกเว้นสับปะรด ดื่มน้ำผลไม้ที่มีส่วนผสมของสับปะรดหรือทานโยเกิร์ตที่มีส่วนผสมแล้วก้นจะแดง เหมือนจะพอง แดง อะไรอย่างนั้น แล้วก็เร็วมาก แค่สัก 10 นาทีเห็นฤทธิ์เลย แต่ที่กิ่งไผ่ไม่ชอบเลยคือสปิแนชบด อาจจะเป็นที่เหม็นเขียวหรือเปล่าก็ไม่รู้) อะไรที่เขาจับทานเองได้ก็จะให้จับเอง แต่อาหารที่ใช้ช้อนกิ่งไผ่ไม่ยอมทานเองนะ จะเอาช้อนเล่นท่าเดียวอ่ะ พอพี่จับมือเขาให้จับช้อนเขาก็ไม่เอาอีก ก็เลยยังต้องป้อนอยู่) พี่เองก็พยายามทำอาหารสลับๆกันไปเขาจะได้ไม่เบื่อ พอหมดท่าไม่รู้จะวนทำอะไรให้ก็เป็นอาหารขวด อิอิ ของโปรดของกิ่งไผ่ที่ไม่รู้เบื่อ อย่างแรกคือกีวี แต่พี่ไม่ให้เยอะนะคะ วันละครึ่งลูกนี่คือมากสุดแล้ว อย่างที่สองคือโยเกิร์ตสำหรับเด็ก อันนี้ให้ทานทุกวันแต่ให้แค่วันละไม่เกินถ้วยจิ๋วๆ 40 กรัม อีกอย่างคือชอคโกแลตนี่ก็ทานได้ทานดีแต่พี่จะให้วันละชิ้นจิ๋วๆเท่านั้น อีกอย่างคือไอศครีมค่ะ อันนี้นานๆได้ทานทีเพราะตู้แข็งพี่มักจะแน่นจนไม่มีที่ว่างให้ไอศครีมเลย ลืมบอกว่าอาหารที่พี่ทำให้กิ่งไผ่จะเป็นอาหารที่แทบจะไม่ใส่พวกปรุงรสเลย หรือบางทีปรุงให้บ้างแต่จางสุดๆ ถ้าเป็นหมู ไก่ก็จะเลาะมันทิ้งจนหมด พวกเนื้อสัตว์และผักพี่จะปั่นให้เขา แล้วเอาที่ปั่นมาผสมกับข้าว พาสต้าหรือมันฝรั่งทีหลัง ทำอาหารให้กิ่งไผ่แต่ละอย่างพี่จะทำสำหรับทานสัก 3-4 ครั้ง ทานแล้วที่เหลือก็ใส่เข้าฟรีซไว้ (แต่ยังไม่ผสมพวกข้าวหรืออาหารแป้งนะคะ) ในฟรีซก็จะมีอาหารหลายๆอย่างที่จะทานสลับๆกันได้ (กิ่งไผ่ไม่ค่อยเวลาแม่ทำอาหารเท่าไร เลยต้องใช้วิธีนี้) แต่ก็มีบ้างช่วงที่กิ่งไผ่ไม่ค่อยจะยอมทานอาหาร ก็ต้องหลอกล่อค่ะ คือหาของอะไรก็ได้ที่ดึงดูดเด็กเล็กๆได้ เป็นของใหม่หรือของเล่นเก่าที่เอาซ่อนไว้ให้เขาลืมไปแล้วก็ได้ เอาใส่มือเขาไว้ เขาก็จะนั่งดูใหญ่เลย พลิกไปมาดู ช่วงนั้นพี่ก็ป้อนๆๆๆๆๆๆๆๆ สรุปหมดทุกทีค่ะ พอเขาทานอาหารหมด หรือเวลาเขาทำอะไรที่พี่บอกได้ พี่ก็จะชม ปรบมือให้เขาจะทำท่าภูมิใจมาก แล้วก็จะปรบมือให้ตัวเองด้วย (เป็นประเภทลอยอยู่บนยอด(ต้น)ยอค่ะ) ที่น้องมะติ้วไม่ค่อยทานอาหารเพราะเขาเบื่อรสอาหารหรือเปล่าคะ น้องคิดได้ลองพยายามเปลี่ยนอาหารให้เขาบ้างหรือเปล่า ลองให้อาหารเป็นเวลาเลยนะคะ นั่งที่โต๊ะประจำตัวเวลานี้ เขาจะรู้ว่าถึงเวลาอาหาร ถ้าส่งเข้าเตียงก็จะรู้ว่าถึงเวลานอน เข้าห้องน้ำก็คือเวลาต้องนั่งโถหรืออาบน้ำเป็นต้น เขียนมาตั้งเยอะไม่รู้ว่าจะให้ประโยชน์กับน้องคิตบ้างหรือเปล่า ยังไงเอาใจช่วยเรื่องน้องมะติ้วนะคะ จากคุณ : Regenbogen ^_^ - [ 5 ม.ค. 48 05:20:19 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ยังไม่มีลูก เลยแนะนำไม่ได้อะไรไม่ได้นะอิ๋น แต่พี่เอาใจช่วย อย่าเพิ่งกังวลมาก ค่อยๆดูไป แต่พี่ว่า ถ้ามะติ้วเลียนแบบการกินจากคนอื่น อิ๋นคงต้องกินมากขึ้นให้เขาเห็นมั้งคะ อิอิ (น้ำหนักคงได้เพิ่มทั้งแม่ทั้งลูกงานนี้) แล้วก็พูดกับเขาบ่อยๆ เผื่อเขาจะอยากพูดบ้างเน๊าะ ยังไงพี่ก็ขอให้น้องมะติ้วสุขภาพแข็งแรงนะคะ จากคุณ : ปอมปอมเกิร์ล - [ 5 ม.ค. 48 07:18:42 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาให้กำลังใจด้วยคนนะจ้ะ สู้ๆ นะ จากคุณ : แม่น้องต้า - [ 5 ม.ค. 48 08:54:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 น้องอิ๋น มะติ้วไม่ยอมกินเหรอ มาหาป้า เดี๋ยวจับป้อนข้าวเหนียวกับไก่ทอด ฮ่าๆ.. อ่านๆคุณแม่ผู้ทรงคุณวุฒิแล้วพี่ก็ไม่ต้องพิมพ์อีก ของพี่ก็คล้ายๆแม่ๆข้างบนนั่นแหละค่ะ สรุปว่าอย่าคิดมากนัก..ของพี่บางทีเค้าก็กิน บางทีก็ไม่กิน วันไหนพี่อารมณ์ดีพี่ก็ไม่คิดเท่าไหร่ วันไหนเหนื่อยๆหงุดหงิด เห็นลูกไม่กินก็กลุ้มเหมือนกัน.. เรื่องพูดน้องนิคก็ยังไม่ได้เป็นประโยคยาวๆเลยค่ะ แต่พูดอะไรเค้าก็เข้าใจ พี่ไม่ค่อยพูดด้วยคล้ายๆคุณแม่บางท่านข้างบน แต่น้องนิคเค้ามีพี่สาว ให้เค้าสอนกันไป วันนี้เห็นเจนนี่เค้าสอนน้องเรื่องสี ขำดี ช่วยแม่เลี้ยงน้อง เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ ว่างๆมาเ้ล่นกับน้องนิคนะมะติ้วนะ จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 5 ม.ค. 48 11:32:47 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เฮ้อ เพิ่งจะได้เข้ามาตอบ ลูกว่นวาย ทุกครั้งที่เราแตะเครื่องคอม จะบอกว่า เด็กพัฒนาการไม่เท่ากันน่ะ ถ้าไม่สบายใจก็ปรึกษาหมอนะคะ เบนก็ยังพูดไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ (17 เดือน)แต่เรื่องกินขอให้เห็น และก็เล่นทั้งวัน ถ้าไม่เล่นก็เกาทั้งวันเหมือนกัน เพราะเค้าเป็น เอ้กซีม่าเยอะ เลยต้องจำกัดไม่ให้กินโน่นนี่ น่าสงสาร เด็กแต่ละคนก็ปัญหาต่างๆกันนะ เข้ามาในนี้ก็ถือว่ามาช่วยกันแชร์ปัญหานะคะ หยิน พี่ติดต่อจิบบ่ได้อ่ะ ถ้าคุยกะจิบงวดหน้าบอกว่า อย่าลืมของที่ไว้บ้านพี่นะ สิ้นปีจะย้ายบ้านอ่ะ จากคุณ : pop (sivalee) - [ 5 ม.ค. 48 17:26:58 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มาปลอบเจ้าของกระทู้ว่า ใจเย็นๆ ค่ะ สามีดิฉันกว่าจะพูดได้ แกล่ออายุเข้าไปสามขวบแล้ว ไม่เคยพูดเป็นคำมาก่อนเลย แต่พอพูดครั้งแรก แกพูดเป็นประโยคยาวๆ เลยค่ะ จากคุณ : mrs.night owl - [ 5 ม.ค. 48 19:05:54 ]

ความคิดเห็นที่ 25 น้องคิตๆๆ...กำลังจะนั่งพิมพ์ น้องเฟรดคลานมาพันแข้งพันขาพี่แระ งอแงด้วย เด๋วพี่แวะมาคุยด้วยนะจ้ะ.. จากคุณ : tiktoth - [ 5 ม.ค. 48 21:52:08 ]

ความคิดเห็นที่ 26 พี่อ้อคะ เมื่อวานลองเอาไปใช้ดูแล้วค่ะ กินไม่กินหมดเวลาแล้วเก็บ พอตอนพาเขาไปนอน นอนไม่หลับค่ะ กระสับกระส่าย ปกติให้นมก่อนนอน 1 ขวด เมื่อคืนเลยต้องให้เพิ่มพิเศาอีกขวดนึง เรื่องพูด ตอนนี้พยายามพูดกับเขาบ่อยๆ แล้วค่ะ พี่แต๊กคะ ตอนแรกก็คิดว่าคงไม่เป็นไร ไว้ 2 ขวบค่อยว่ากัน แต่ทีนี้ฟังหมอพูด บวกกับปฏิกริยาตอบสนองของมะติ้ว ก็เลยยิ่งกังวล กลัวลูกหูตึง หูหนวกจริงๆ ค่ะ คุณ me_here ขอบคุณค่ำ อ่านๆ ในกระทู้แล้ว เบาใจไปเยอะ วันที่กลับจากหาหมอวันแรกกังวลมากๆ ค่ะ เห็นเด็กหลายๆ คนตัวโต จ้ำม่ำกันทั้งนั้น พอไปฟังที่หมอพูดนี่ห่อเหี่ยวมากเลยค่ะ พี่เอ็ดคะ ขอบคุณมากค่ะ คิตอ่านแล้วมีประโยชน์ แล้วจะเอาไปลองทำดูบ้างค่ะ น้องกิ่งไผ่ตัวโตแข็งแรงมากเลยค่ะ พัฒนาการเร็วมากๆ เลย เรียกพ่อกับแม่ได้แล้ว ชื่นใจแทนเลยค่ะ คิตอยากได้ยินเหมือนกัน แต่สงสัยต้องรออีกนาน คิตคงมาไม่ทันดูกระทู้ค่ะพี่เอ็ด เลยอดดูรูปหลานเลย เรื่องอาหาร มะติ้วเป็นเด็กกินยากค่ะพี่เอ๊ด แล้วชอบกินอยู่ไม่กี่อย่าง คิตก็ทำแบบที่ชอบให้ แล้วไม่ยอมให้ป้อนเลย ก็เลยปล่อยให้เขากินเอง ได้เท่าไหร่ก็เอาเท่านั้น แต่ดูเหมือนเค้าจะไปเอากับนมทดแทน แต่มันก็ไม่อยู่ท้องอ่ะค่ะ พี่ปอมคะ ไม่รีบมีลูก เดี๋ยวมีไม่ทันใช้นา (ใครจะใช้ใครก็อีกเรื่องนึง ฮะๆ เมื่อวานไปซื้อของตุนแล้วค่ะ สงสัยแม่มันคงจะอ้วนก่อนลูกแน่ๆ ค่ะ เป็นคนไม่ค่อยกิน แต่กินเร็วค่ะ แย่งลูกกินหมดทุกที พี่ตาลคะ ขอบคุณค่ะ พี่ปู เอามะติ้วไปเลี้ยงไหมคะ อยากให้ลูกเจ้าเนื้อแบบน้องนิก น้องเจนนี่ (แถมแม่ไปด้วยเลย ฮ่าๆ) มะติ้วไม่พูดนะพี่ปู แถมพูดแล้วดูเหมือนจะไม่เข้าใจ หรือไม่ใส่ใจเลยค่ะ ก็เลยกลัวเรื่องหูจะมีปัญหามากกว่า เดี๋ยวเอาไว้จะลองชวนพี่หล้าคาราวานไปเยี่ยมพี่ปูและหลานนะคะ พี่ป็อปคะ ขอบคุณค่ะ มะติ้วก็เป็นเหมือนกันค่ะ เรื่องคันๆ ลองไปตรวจดู หมอบอกว่าเป็นเหมือนภูมิแพ้ แค่นี้ก็เกาจะแย่ ขอให้น้องเบนอาการดีขึ้นไวๆ อย่าคันมากนะคับ ขอบคุณ คุณ mrs.night owl ค่ะ ได้มาอ่านกระทู้นี้แล้วเบาใจขึ้นเยอะเลยค่ะ อย่างน้อยลูกเราก็ไม่ผิดปกติ พี่ติ๊กคะ น้องเฟรดซนไหมคะ แล้วพี่แพทเป็นยังไงบ้าง เป็นมามี๊ลูกสองแค่คิดก็เหนื่อยแทนแล้วค่ะ ขนาดมีแค่คนเดียวก็ยุ่งๆ เอาการอยู่ อยากเห็นสองหนุ่มจริงๆ เลยค่ะ จ้ำม่ำทั้งคู่เลย คิตได้รับการ์ดแล้วนะคะพี่ติ๊ก ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ (พี่ติ๊กลืมอย่างนึงนะคะ ลืมสอดรูปหลานมาให้ด้วยน่ะค่ะ อิอิ แซวเล่นค่ะพี่) เอารูป ครั้งนึงเคยอ้วน ตอนน้ำหนักขึ้นมา 2 ปอน์ดให้ดูค่ะ (ตอนนี้หน้าแฟบ แก้มลดหมดแล้วค่ะ) จากคุณ : Kitty_PoPo - [ 5 ม.ค. 48 23:59:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มาปลอบใจเจ้าของกระทู้ด้วยคนค่ะ  หลายคนแนะนำไปเยอะแล้ว  ดิฉันอ่านผ่านๆถ้าซ้ำก็คงไม่เป็นไรนะคะ ปัญหาแรก  ถ้าคุณหมอแนะนำให้ตรวจเรื่องการได้ยิน ก็ควรตรวจค่ะ  แล้วเราจะได้ไม่ต้องมานั่งสันนิษฐานอีก  ถ้าเขาปกติก็จะได้มุ่งไปที่การพัฒนาด้านการพูดของเขา  จริงๆแล้วเด็กผู้ชายหมอเด็กที่เมืองไทยบอกว่าให้โอกาสถึงสองขวบ  แถมเราใช้สองภาษากันอีก  แต่สิ่งแวดล้อมนี่่ช่วยได้เยอะ  ลูกชายดิฉันตอนนี้ 21 เดือน  กลับไปเมืองไทยเมื่อตอน 19 เดือน  ก็เริ่มพูดเลียนคำเกือบทุกคำที่เราพูดกับเขา  หลังจากกลับจากเมืองไทย  ก่อนหน้านี้นานๆพูดให้ฟังสักคำ  ครอบครัวดิฉันไทยทั้งสามีและตัวเอง  แต่สามีชอบใช้ภาษาอังกฤษกับลูก  ตัวเองใช้ภาษาไทย  การพาเขาไปเล่นกับเด็กๆที่โตกว่าก็จะช่วย  เพราะเด็กชอบเลียนแบบเด็กโตกว่า  พยายามหา play group เด็กวัยใกล้ๆกัน  หรือไม่ก็พาไปเล่นกับลูกเพื่อนบ้านค่ะ   เด็กบางคนอาจจะขี้อาย ไม่ค่อยกล้าพูด หรือกล้าลองอะไรใหม่ๆ จนกว่าจะมั่นใจว่าทำได้   ปัญหาที่สอง  เคยเห็นน้าตัวเองก็เป็นไม้เบื่อไม้เมากับลูกชายเขามากเรื่องกิน  จนเด็กเลิกกินและผอมจนเหลือแต่ซี่โครง  แม่ก็เครียด และก็พยายามมากๆ น่าสงสารทั้งแม่และเด็ก   แต่ตอนหลังโตขึ้นเขาตัวโตนะคะ  ส่งไปอยู่โรงเรียนประจำเลยรู้คุณค่าของอาหารที่แม่อุตส่าห์ทำให้   สำหรับน้องมะติ้ว  ลองให้เขาเล่นมากๆดีมั๊ยคะ  เหนื่อยๆก็น่าจะหิว  อย่างลูกชายตัวเองดิฉันก็เคยกลุ้มใจเรื่องไม่ยอมกิัน สามีก็บอกว่าปล่อยให้หิวมากๆ เดี๋ยวก็อยากกินเอง  ดิฉันก็ทำกับข้าวไม่เก่ง ไข่ตุ๋นเกือบทุกวัน  มักกะโรนีตัวอักษรต้มซุป  ง่ายๆ พวกนี้ค่ะ   อีกอย่างเราต้องเชื่อว่าลูกเราก็ทำได้  (บางครั้งอาจจะไขว้เขวไปบ้างเวลามีคนมาทักว่ายังไม่พูดอีกเหรอ เหมือนที่ดิฉันก็เคยเจอ)  แต่เด็กบางคนอาจจะใช้เวลาในแต่ละเรื่องต่างกัน  ตัวเราเองได้สร้าง environment ที่ช่วยพัฒนาการของเขามากพอแล้วรึเปล่า ดูจากรูป  ไม่เห็นตัวเล็กเลย  คุณแม่กังวลมากไปรึเปล่าคะเนี่ย แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 48 00:09:38 จากคุณ : kayla (K@yla) - [ 6 ม.ค. 48 00:06:43 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ...สุขสันต์วันปีใหม่และปีต่อๆไปสำหรับคุณแม่ๆๆๆและทุกๆๆๆท่านนะคะ... น้องคิต..ตอนก่อนน้องแพทจะสองขวบ พี่ยังไม่ค่อยกังวลเรื่องพูดเท่าไหร่ เคยให้กำลังใจคุณแม่ๆๆด้วยกัน พี่ก็รอให้เค้่าพูด ก็พูดกับเค้าทุกๆวันน่ะค่ะ.. แต่ตอนนี้ก็สองขวบแล้ว เค้ายังไม่ยอมพูดภาษาที่เราพูดกันเลย ได้แต่กระโต๊ก กระด้ก ภาษาอะไรของเค้าก็ไม่รู้ ยังไม่ได้เริ่มเป็นคำจริงๆออกมาสักคำเลย ตอนนี้พี่ก็เริ่มกังวลบ้างแล้ว เพราะเหมือนเราคุยกับเค้าคนเดียว 55 ส่วนเรื่องความเข้าใจในการสื่อสาร เค้ารู้บางอย่างแล้ว เช่นปิดประตู แต่ต้องบอกซ้ำๆนะคะ บอกเค้าดูการ์ตูน หม่ำข้าว เป็นต้น แต่บางครั้งถึงแม้เค้าจะพอรู้ แต่เค้าก็ไม่ยอกทำเฉยเลย เช่น พี่จะเอานมตั้งไว้ที่ๆให้เค้าทานเอง เค้าก็หยิบทานประจำ หลังจากดื่มนมเสร็จ ก็ไม่ยอมเอาวางเก็บไว้ที่เดิม พี่ต้องคอยมาเก็บแทน และคอยบอกเค้าบ่อยๆ ก็ยังไม่ค่อยทำเท่าไหร่ นอกจากทุกๆวันนี้พี่ฝึกคุยกับน้องแพทแล้วก็คุยกับน้องเฟรดด้วยตลอดนะคะ พี่เคยปรึกษาพ่อบ้าน พ่อบ้านไม่ค่อยกังวลเท่าไหร่นะน้องคิต เค้าบอกว่าเพื่อนเค้ากว่าจะพูดได้ก็ปาเข้าไป 3 ขวบแล้ว พูดไม่หยุดเลย จะคุยเก่งกว่าพ่อแม่ด้วยซ้ำ ฮ่า..ก็ทำให้พี่สบายใจขึ้นมาบ้าง และคิดว่าถ้าเด็กพร้อมเมื่อไหร่ เค้าก็จะพูดเองนะ เหมือนคุณแม่ๆๆข้างบนบอกนะน้องคิต ความพัฒนาของเด็กๆๆช้าเร็วต่างกันน่ะค่ะ ตอนนี้พี่ก็มีกำลังใจขึ้นมาบ้างแล้ว พี่ก็ได้ความรู้ คำแนะนำจากคุณแม่ๆๆในห้องนี้ด้่วยน่ะค่ะ..อีกหน่อย น้องมะติ้วก็คุยแข่งกับแม่คิตแล้วนะ เรารอต่อไปนะ รอให้เค้าพร้อมนะคะ.. อีกอย่างน้องแพทเค้าคลอดก่อนกำหนด 37 วีคกว่าๆๆด้วยนะ่ค่ะ เคยอ่านเจอในหนังสือของแคนาดานะคะ บอกว่าถ้าเด็กคลอดก่อนกำหนดจะต้องให้เวลาเค้าในการเรียนรู้ต่างๆจะใช้เวลาบ้างน่ะค่ะ ทุกๆวันนี้พี่ก็พยายามนะน้องคิต จะรอวันนั้นวันที่เค้าพร้อมน่ะค่ะ.. เรื่องอาหาร พี่เคยมีปัญหาบ้างนะคะ คือเค้ายังชอบอาหารบดละเอียดอยู่เลย แต่ก็เคยให้เค้าลองทานอาหารหยาบๆบ้าง ขนมปังกับชีสบ้าง เค้าก็เคี้ยวนะคะ แต่เคี้ยวช้าอ่ะ 555 ไม่ทันใจแม่ อิอิ พี่ก็ทำอาหารให้เค้าทานเองสองคนนะคะตอนนี้ มีบ้างที่ บางครั้งเวลาไม่พอก็จะซื้ออาหารสำเร็จและเอามาบดให้น้องแพทอีกทีน่ะ่ค่ะ ตอนนี้ก็พยายามฝึกให้น้องเฟรดทานอาหารแบบหยาบๆขึ้นบ้างแล้วนะคะ เค้ก็ทาน แต่ก็ยังทานไม่ค่อยมาก ทานนมก็ไม่ค่อยมากเท่าไหร่น่ะค่ะ.. พี่ยังคงป้อนอาหารให้น้องแพทนะน้องคิต มีบางครั้งให้เค้าทานเอง ถือช้อนหม่ำเองบ้าง ส่วนใหญ่จะชอบทานแบบเล่นๆน่ะค่ะ หม่ำไม่กี่คำก็เล่นช้อนอีก จากนั้นก็เอาช้อนโยนลงพื้น ่พี่ต้องคอยป้อนเสริมด้วยนะคะ เพราะถ้าปล่อยให้ทานเอง เค้าจะทานไม่มากเท่าที่ควรจะได้รับน่ะค่ะ มีบังคับเหมือนกัน ไม่ยอมทาน ก็ต้องฝืนกันหละ ปัญหาของน้องแพทคือบางครั้งทานๆก็อาเจียณออกมาเลย ทั้งๆทียังไม่อิ่มน่ะค่ะ คุณหมอก็แนะนำให้ทานวิตามินรวมเสริม เผื่อจะช่วยเจริญอาหารได้บ้างน่ะค่ะ พี่ก็ผสมกับโยเกริ์ต ซีเรียล นมผสมกันให้เ้ค้าทานเป็นอาหารเช้าทุกๆๆวันเลย ก็ดีขึ้นบ้างน่ะค่ะ ทานได้มากขึ้น พี่ก็พาสองหน่อไปเช็คอัพตามนัดทุกๆๆครั้้งเลย น้ำหนัก ส่วนสูง ของสองคนพี่น้องก็ขึ้นมาบ้างค่ะ แต่ไม่มาก ตามเกณฑ์ แต่บางครั้งพี่ก็ยังกังวลเรื่องการทานของเค้าบ้างนะคะ เพระบางมื้อก็ทานได้น้อย เหลือให้ทิ้งก็มี น้องคิตอดทนหน่อยนะคะ ลองเปลี่บนรสชาดอาหารให้น้องมะติ้วดู เผื่อเค้าจะชอบบ้าง มีโยเกิร์ตพ่วงด้่วย ก็ดีค่ะ ลองๆดูนะคะน้องคิต ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน อีกอย่างคือถ้าหลานไม่เจ็บป่วย ยังแข็งแรง ร่าเริง เล่นได้ ถึงจะทานน้อย พี่ว่าคงไม่มีปัญหานะน้องคิต แต่ถ้าเพื่อความสบายใจลองเปลี่ยนคุณหมอดูนะคะ เผื่อจะได้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์และแตกต่างบ้างจากคุณหมอคนใหม่น่ะค่ะ.. คิดถึงคิตและหลานมะติ้วเสมอๆนะคะ..ให้กำลังใจนะคะน้องคิต..กระทู้นี้มีประโยชน์ต่อพี่ และครอบครัวด้วย ได้ประสบการณ์จากคุณแม่ๆๆๆและที่ยังไม่ได้เป็นคุณแม่ด้วยน่ะค่ะ.. ปล. ได้รับการ์ดน่ารักกกๆๆแล้วจ้ะ ขอบคุณน้องคิตและครอบครัวอีกครั้งนึงนะคะ..ส่งความสุขปีใหมและปีต่อๆไป่แด่น้องคิตและครอบครัว และครอบครัวทุกๆๆๆท่านด้วยนะคะ.. จากคุณ : tiktoth - [ 6 ม.ค. 48 00:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ..น้องคิตๆ..เราสวนทางกัน 555 เพิ่งมาเจอน้องมะติ้ว ขอบคุณมากๆเลยสำหรับรูปหลานนะจ้ะ พี่ว่าน้องมะติ้วยังหม่ำได้ และดูยืดขึ้นนะน้องคิต ฝากหอมแก้มหลานให้ด้วยน๊า..รูปสองหน่อจะส่งให้ดูเน่ออ แฮ่ๆ.. พี่แพทกะน้องเฟรดตอนนี้เริ่มซนแระจ้ะ รื้อของแล้วไม่เก็บไว้ที่เดิม หางานบ้านให้แม่ทำเพิ่มเรื่อยเลย ฮือๆ..น้องเฟรดเค้าอยากจะยืนแระน้องคิต แต่ยังคงต้องพยุงเค้าไว้ก่อนน่ะค่ะ มีฟันสองซี่น้อยๆขึ้นข้างล่าง แถมฟันกรามจิ๊ดนึง อิอิอิ.. จากคุณ : tiktoth - [ 6 ม.ค. 48 00:22:56 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ไปเตรียมมื้อเที่ยงให้ลูกมาค่ะ เลยสวนทางคุณ kayla กับ พี่ติ๊ก คุณ kayla เรื่องเพลย์กรุ๊ป ตัวเองก็คิดๆ ไว้เหมือนกันค่ะ อยากลองให้ลูกเข้ากลุ่มเล่นดู เผื่อจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงบ้าง ตอนวันที่พาไปหาหมอ พอเข้าไปคลีนิกนะคะ เห็นเด็กอายุรุ่นๆ เดียวกัน เค้าเห็นแล้วไม่สนใจ ไม่ลงไปเล่นด้วย แต่หลังจากแวะไปที่หาแฟนที่ร้าน พอดีวันนั้นลูกสาวเพื่อนร่วมงานแฟน เป็นเด็กโต อายุ 14 ปี มาเล่นด้วย เค้าชอบเล่นด้วยมากๆ ค่ะ เด็กคนนั้นเดินออกนอกร้านไปเอาของ ก็ร้องตาม แล้วยังไปเดินเล่นกับลูกค้าในร้านอีก เลยคิดว่าเค้าชอบเล่นกับคนที่โตกว่าหรือเปล่า เดี๋ยวอีกเดือนเศษๆ ได้กลับเมืองไทย จะลองสังเกตอีกทีค่ะ อยู่ที่นู่นคงได้มีอะไรพัฒนาบ้าง (ได้แต่หวังๆ ไว้) ได้เจอญาติๆ หลานๆ รุ่นเดียวกัน อยู่นี่อยู่กับแม่กับพ่อ ยิ่งช่วงนี้อาการเปลี่ยนแปลงบ่อย ไม่ได้พาไปไหนเลยค่ะ เรื่องตัวเล็กเนี่ย ปลอบใจตัวเองบ่อยๆ เลยค่ะ แต่พอไปเจอเด็กๆ คนทัก มันก็เลยห่อเหี่ยวไปบ้าง (บ่อยด้วยค่ะ) พ่อเค้าชอบเรียก Shorty เราก็เอ้อ ช้อทตี้ ไปแล้วจริงๆ แต่ตอนนี้พยายามไม่เครียดแล้วค่ะ จะปริ๊นท์เก็บกระทู้นี้เอาไว้ เอามาใช้ เอามาปลอบ ช่วยได้เยอะเลยค่ะ // หนอน พี่ติ๊กคะ น้องแพทก็ยังทำเสียงเด็กๆ อยู่เหรอคะ ไม่เป็นไร (ปลอบใจกันเอง ฮ่าๆ) ไว้รอเค้าพร้อม เค้าคงพูดเองนะคะ เดี๋ยวคิตคงต้องรอให้มะติ้วเช็กเรื่องหูให้เรียบร้อยก่อนน่ะค่ะ จะได้สบายใจว่าลูกเราไม่มีปัญหาเรื่องการได้ยิน จากนั้นก็คงไม่ต้องกังวลอะไรเท่าไหร่ เรื่องเป็นใบ้ คิดว่าคงไม่เป็น เท่าๆ ที่ดูลิ้นอะไรก็ปกติดี หมอเค้าก็มีถามเหมือนกันนะคะพี่ติ๊ก ว่ามะติ้วคลอดก่อนกำหนดหรือเปล่า คิตก็บอกว่าเปล่า 39 สัปดาห์กับอีก 2 วันแน่ะ หมอเค้าคงพยายามช่วยเต็มที่ด้วยมั้ง แต่พอมาอ่านในกระทู้นี้แล้ว ก็เบาใจไปเยอะเลยค่ะ เรื่องกินนี่ คิตล่ะจนปัญญาจริงๆ ค่ะพี่ติ๊ก มะติ้วป้อนยากมากๆ เมื่อก่อนมีแอบเผลอได้บ่อยๆ เดี๋ยวนี้ไม่ได้แล้วค่ะ กินเอง ป้อนเอง กินแป็บๆ ก็ละเลงแล้วค่ะ เรื่องเปลี่ยนหมอ ตอนนี้ก็ลองมานั่งคิดๆ ดูแล้วค่ะ ตอนนี้คือ รอไปตรวจเรื่องหูก่อน พอดีจวนๆ เวลากลับเมืองไทย กะว่าจะลองพามะติ้วไปที่นั่นด้วย สงสัยหลายเรื่องมากๆ เรื่องวัคซีนที่นี่มะติ้วได้ฉีดวัคซีนหมดไปแล้วด้วยนะคะ ไปอีกทีเห็น พยบ บอกว่า 5 ขวบ คิตก็ถามหมอๆ ก็บอกว่าไม่เป็นไรถ้าได้ทีเดียวหมด มะติ้วเรียกแล้ว ช่วงพิมพ์ๆ อยู่นี่ มะติ้วกินแล้วละเลงทิ้งหมดแล้วค่ะ อันนี้รูปตอนปัจจุบัน (ข้างบนนี่ตอนอ้วนนะคะ) ภาพนี้หยิบกินทีละเส้นนะคะ แล้วก็ละเลงตามเคย จากคุณ : Kitty_PoPo - [ 6 ม.ค. 48 01:06:13 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณทุกๆ ความคิดเห็นนะคะ อ่านแล้วได้ประโยชน์ ได้กำลังใจ และค่อยเบาใจไปเยอะเลยค่ะ มะติ้วร้องกวนแล้วค่ะ ยิ้มขอบคุณคับ จากคุณ : Kitty_PoPo - [ 6 ม.ค. 48 01:08:35 ]

ความคิดเห็นที่ 32 พี่ป๊อบ เดี๋ยวหยินจะบอกพี่จิบให้ (ถ้าติดต่อได้นะ) จากคุณ : yinnerella - [ 6 ม.ค. 48 09:08:03 ]

ความคิดเห็นที่ 33 น้องคิต ดูจากรูปแล้ว มะติ้วก็พอๆกับกิ่งไผ่นะคะ กิ่งไผ่น่ะ พอถอดเสื้อผ้าแล้วยังก๊ะจิ้งเหลนแน่ะ พ่อกะแม่ก็ยังก๊ะกระปุกตังฉ่าย แต่ลูกน่ะเพรียวเชียว พี่จะเล่าวิธีตรวจหูที่เยอรมัีนีนี่ให้ฟังนะคะ ง่ายๆมากๆ คุณหมอคนแรกของกิ่งไผ่ตอนยังอยู่แบร์ลินเขาจะใช้วิธีคุยหรือสบตากับกิ่งไผ่อยู่ แต่อีกมือของคุณหมอจะสั่นกระดิ่งเล็กๆ (นุ่มนวลตามสไตล์คุณหมอผู้หญิง) ที่หูด้านหนึ่งของกิ่งไผ่ ตอนสั่นต้องไม่ให้กิ่งไผ่เห็นนะคะ ถ้าหูเขาไม่มีปัญหาเขาจะหันไปทางกระดิ่งทันที ทำอย่างนั้นทั้ง 2 ด้านเลย ปรากฏว่ากิ่งไผ่ผ่านทุกครั้งค่ะ พอย้ายมาอยู่วีสบาเด้น ไปหาคุณหมอประจำตัวคนใหม่ ทีนี้เป็นคุณหมอผู้ชายค่ะ (โอ๊ย วิธีตรวจร่างกายกิ่งไผ่ของคุณหมอเธอโลดโผนสุดๆ จากที่กิ่งไผ่เวลาไปหาคุณหมอผู้หญิงคนเก่าจะหัวเราะหรือยิ้มตลอด ฉีดวัคซีนยังไม่ร้องเลย เดี๋ยวนี้พอเจอคุณหมอคนนี้ กิ่งไผ่ร้องไห้ตั้งแต่คุณหมอยังไม่ทำอะไรเลย อิอิ) คุณหมอผู้ชายคนนี้ถ้าเธอจะตรวจหูซ้าย เธอก็จะถือกระดิ่งมือขวา ตาเธอจะจ้องตากับกิ่งไผ่ก่อน แล้วจังหวะแรกมือซ้ายเธอจะดีดเสียงดังเป๊าะแรงๆ กิ่งไผ่ก็จะหันขวับไปทางขวา พอคุณหมอดีดมือเสร็จอีกแค่สัก2-3วินาที เธอจะสั่นกระดิ่ง กิ่งไผ่ก็จะหันขวับมาทางซ้าย (ซ้ายกิ่งไผ่คือขวาของคุณหมอ คือมันจะกลับกันนะคะ น้องคิดงงหรือเปล่า) ถ้าจะตรวจหูขวาก็ทำแบบเดิมแต่กลับมือกัน ปรากฏว่ากิ่งไผ่ก็ผ่านอีก แถมคุณหมอยังชมอีกว่าการตอบสนองของกิ่งไผ่นี่ prima ยอดเยี่ยมเลยและเร็วมาก นอกจากนี้ยังรวมไปถึงตรวจอย่างอื่นๆอีก เพราะตอนที่ไปหาคุณหมอคนนี้ครั้งแรก เขาก็จะตรวจละเอียดสุดๆเพราะถือว่าเป็นคนใข้ใหม่ ไม่มีประวัติที่นี่มาก่อนน่ะค่ะ น้องคิตลองดูกับมะติ้วบ้างสิคะ แต่ตัวพี่เองไม่เคยลองกับกิ่งไผ่หรอกนะคะ เพราะที่นี่ไปหาหมอตอนเช็คตามอายุที่เขานัด เขาก็จะตรวจทุกอย่าง กิ่งไผ่ก็ผ่านทุกอย่างยกเว้นเรื่องพูดนี่แหละ ต้องรอดูไปก่อน เพราะตอนนี้ยังไม่เห็นว่าเขาจะพูดเป็นเรื่องเป็นราวอะไร พูดแต่ภาษาเด็กๆนั่นแหละ พี่จะเขียนให้ดูก็นึกไม่ออกว่าเขาพูดทำนองไหน รู้แต่ว่า่เวลากิ่งไผ่พูดห้ามขัดจังหวะเขานะคะ พอขัดเขาปุ๊บเขาหยุดพูดเลย แล้วดูๆเขาก็ไม่ใช่คนช่างพูดเสียด้วยซี เรื่องอาหารน้องมะติ้ว น้องคิตลองใช้วิธีให้ช้อนเขาคัน เราอีกคัน ระหว่างทานอาหารลองชวนเขาคุยหรือเล่นอะไรนิดหน่อยๆ แล้วก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ป้อนดู (ถ้าน้องมะติ้วทานได้ ขอให้ชมค่ะ ชมให้มากๆ เด็กๆบางคนเขาชอบให้ชม) บางช่วงพี่ก็ทำเวลากิ่งไผ่ไม่ยอมทาน พี่จะใช้วิธียกมือสูงๆ แล้วทำเหมือนช้อนค่อยๆบินลงมา พูดอะไรก็ได้ที่กิ่งไผ่ชอบ เป็นคำเดียว ซ้ำๆๆๆกัน แล้วพอช่อยมาใกล้ๆปากพี่ก็จะพูดว่าหม่ำๆ กิ่งไผ่จะมองช้อนตาเป๋งเลยละ พอช้อนมาถึงปากแล้วพี่พูดหม่ำๆ ก็เหมือนมีมนต์สะกดให้กิ่งไผ่เผลออ้าปากให้ทุกที อิอิ อีกอย่างน้องคิตรู้ว่าน้องมะติ้วชอบทานอะไรก็เอาอันนั้นแหละมาดัดแปลง เพิ่มนั่นนิดนี่หน่อย อย่างพี่เวลาอับจนปัญญาก็ต้มไข่แล้วบดให้ละเอียดด้วยส้อมแล้วคลุกข้าวต้มข้นๆ (แต่ไม่เละ)ให้กิ่งไผ่ เพื่อเพิ่มคุณค่าอาหารก็โรยกุ้งแห้งดีๆที่ไม่ผสมสีโขลกให้ละเอียดจนฟูลงไปด้วยสักหยิบมือ เท่านี้ก็เปลี่ยนรสชาติอาหารไปได้นิดแถมได้แคลเซี่ยมจากธรรมชาติอีก อย่างทำไข่ตุ๋นก็ปั่นหรือสับหมูหรือกุ้งผสมลงไปด้วยสักนิด ใส่ผักอะไรลงไปด้วยสักหน่อย เพิ่มคุณค่าและอาหารจะได้เปลี่ยนรสไปสักนิดหน่อย เป็นต้น พี่คงจะโชคดีเพราะกิ่งไผ่นี่เหมือนเขาจะรู้สึกว่าอาหารของแม่มันน่าอร่อยน่ะนะ พี่ทำอะไรทานเขาก็มาและเล็มจะทานด้วยทุกทีเลย อันไหนพออนุโลมได้ก็ให้ทานด้วย (เพิ่มจากอาหารประจำของเจ้าตัวเขาไปอีก) บางทีไม่ให้ทานเขาจะร้องโวยวาย โอ๊ย เคยมีครั้งหนึ่งพี่ทำข้าวคลุกกระปิแบบลูกทุ่งทาน ซอยพริกขี้หนูสวนเม็ดจิ๋วใส่ไป 40 เม็ด ซอยซะบางเจี๊ยบเลย 40เม็ดสำหรับทำสำเร็จแล้วจะได้จานครึ่งนะ กิ่งไผ่ก็ร่ำร้องจะทาน พี่ก็ว่ามันเผ็ดนะ ไม่ให้เขาก็ร้องไม่หยุดสักที ก็เลยเลือกข้าวที่สีจางๆที่สุดและไม่มีพริก ใส่ปากไปให้ ป้อนไปได้ 4 ช้อนเล็ก กิ่งไผ่เริ่มตาเหลือก ทำท่าหายใจไม่ออก คงเผ็ดน่ะ พี่ก็เลยเอาขวดน้ำใส่ปากให้ดูด พอดูดน้ำเสร็จก็ร้อง (คงยังเผ็ดอยู่) รอจนเลิกร้องพี่ก็แกล้งลองจะป้อนอีก คราวนี้กิ่งไผ่หนีเลย อิอิ เรื่องนี้ตั้งแต่กิ่งไผ่เริ่มทานอาหารขวดสำหรักเด็ก 4 เดือนได้ไม่นาน ยังไม่มีฟันเลยละ พี่ยังจำสีหน้าคราวนั้นของเขาได้เลย สมละ หรือบางทีก็ทำไข่น้ำให้ทาน ก็ใส่ผักกาด ต้นหอม ผักชี ไปด้วยอย่างละนิดหน่อย ให้มีไฟเบอร์บ้างก็ดี ปกติอาหารที่พี่ทำให้กิ่งไผ่จะเป็นอาหารที่มีประเภทแป้งน้อยกว่าผัก เพื่อที่จะได้ไม่มีปัญหาเรื่องการขับถ่าย ไม่รู้ละ พี่เป็นประเภทมีผักอะไรอยู่ก็เอามาดัดแปลงทำอาหารให้กิ่งไผ่ได้ละ พี่ไม่ค่อยได้มีโอกาสไปจ่ายตลาดเท่าไร ฝากปาป๊าเจ้าตัวดีให้ซื้อมาให้ ถ้าสั่งผักฝรั่งไปจะซื้อได้ถูกเกือบหมด แต่ผักไทยนี่ห้ามไปคาดหวังนะคะ เคยสั่งซื้อผักชีฝรั่งที่ใส่ลาบหรือต้มข่าไก่น่ะ วาดรูปให้ดูอย่างละเอียด (แต่ฝืมือวาดรูปของพี่น่ะ ตกทุกครั้งนะ) เอ่อ..... ปรากฏว่าพี่ได้อะไรมารู้ไหม ถั่วพลูค่ะ เขาบอกว่าก็ขอบมันหยักๆเหมือนในรูปเลย ฮ่าๆๆ น้องคิตลองดูนะคะ ได้ผลอย่างไรมาบอกกันบ้างนะคะ น้องติ๊ก เรื่องน้องแพทบางทีไม่ค่อยยอมทำอะไร พี่แนะนำให้ชมค่ะ น้องแพททำอะไรได้ ขอให้ชมไว้ อย่างกิ่งไผ่น่ะ แต่ก่อนดื่มน้ำจากขวดนมเสร็จ เขาเคยเห็นพี่จะเอาฝาปิดจุกทุกครั้ง เดี๋ยวนี้ พี่ไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะเขาจะปิดฝาเองนะ ถ้าไม่ได้นั่งโต๊ะประจำตัวอยู่ เขาก็จะเดินเอาขวดที่ดื่มเหลือไปวางบนโต๊ะให้เรียบร้อยด้วย พอทำเสร็จพี่ก็ชม ปรบมือให้กำลังใจด้วย บางทีจะเอาตัวเขามาจุ๊บๆให้รางวัล เขาจะยิ้มหน้าบาน คงรู้สึกภูมิใจ บางทีก็ตบมือให้ตัวเองด้วยก็มี แล้วก็ดูว่าเขาก็เลยพยายามจะทำอะไรๆด้วยตัวเองเสมอๆ (ยกเว้นตักข้าวทานเองนี่ ไม่ค่อยจะยอมทำ) พล่ามมาก็มาก เหนื่อยจิ้มแล้ว ไปนอนนะคะ ดึกแย้ววว ไนท์ค่ะ จากคุณ : Regenbogen ^_^ - [ 7 ม.ค. 48 05:06:18 ]

ความคิดเห็นที่ 34 น้องคิต..พี่ยังไม่ได้ส่งน้องแมวเลย เอาไว้พี่จะส่งพร้อมรูปสองหน่อเลยนะจ้ะ.. น้องมะติ้วยังทานสปาร์เกตตี้ได้น่าอร่อยนะน้องคิต อดทนและให้เวลาเค้านะคะ พี่ก็ต้องอดทนเหมือนกัน 555 คิสๆๆหลานด้วยนา.. พี่เอ๊ด..ขอบคุณมากๆเลยค่ะีพี่สำหรับคำแนะนำนะคะ ติ๊กจะทำตามคำแนะนำของพี่นะคะ ติ๊กจำรูปของน้องกิ่งไผ่นะคะ น้องกิ่งไผ่โตเร็ว จะเป็นหุน่มแล้ว ฝากคิสๆนะคะพี่เอ๊ด.. ..ต้องไปดูหน่อเล็กก่อนแล้วล่ะค่ะ นั่งหน้าจอเล่นอยู่คนเดียว.. โชคดีปีใหม่กันทุกๆๆๆคนนะคะ... แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 48 07:10:56 จากคุณ : tiktoth - [ 7 ม.ค. 48 06:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 35 yin thks ja ;))) จากคุณ : pop (sivalee) - [ 7 ม.ค. 48 16:32:40 ]

ความคิดเห็นที่ 36 พี่เอ๊ดคะ ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ อุตส่าห์แวะมาแนะนำให้อีกเยอะ เดี๋ยวคิตจะลองเอาไปทำดูนะคะ ได้ผลอย่างไงเดี๋ยวมาเล่าให้พี่ฟังนะคะ พี่ติ๊กคะ เมลล์ไม่ต้องกังวลนะคะ (คนพูดนี่ดองกว่าพี่เยอะ ฮ่าๆๆ) ไว้มีเวลาว่างก็ได้ค่ะ เป็นมามี๊ลูกสองยุ่งน่าดูเลย คิตแค่คนเดียวก็จะซี้แล้ว ตอนนี้ไม่สบายยิ่งแล้วใหญ่ เมื่อกลางวันนี้กินยาไปแล้วง่วงมากๆ เลยเปิดทีวีให้มะติ้วดูเป็นชั่วโมง 2 ชั่วโมงเลยค่ะ ฮือๆๆ จากคุณ : Kitty_PoPo - [ 8 ม.ค. 48 11:53:09 ]

ความคิดเห็นที่ 37 น้องคิต อิอิ..พี่แวะมายืมกระทู้โพสท์รูปหน่อยนะจ้ะ พี่ลองเอากระทู้เก่าๆดูน่ะค่ะ คิดถึงๆๆคิตและหลานมะติ้วเน่อออ.. จากคุณ : tiktoth - [ 14 ม.ค. 48 07:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อย่าพึ่งวิตกค่ะ เด็กแต่ละคนพัฒนาไม่เหมือนกันค่ะ อย่างหลวมตัวฯตอนเป็นเด็กพูดตั้งแต่ 9 เดือน ตัวอ้วนกลม ส่วนน้องชายกว่าจะพูดก็เกือบ 2 ขวบน่ะค่ะ ตัวผอมเชียว เวลาผ่านไปเดี๋ยวนี้น้องชายตัวอ้วนและสูงกว่าพี่สาวเยอะ คุณแม่เล่าให้ฟังว่าเพราะพี่สาวพูดเร็ว พอน้องชายไม่พูด ก็กลัวว่าหูตึงหรือเป็นใบ้ คุณหมอเลยแนะนำให้ลองทำเสียงดังแล้วดูว่าน้องหันไปตามเสียงไหมน่ะค่ะ เช่นตบมือ อะไรทำนองนี้น่ะค่ะ สำหรับน้องต้น ลูกของหลวมตัวฯ ตอนนี้พึ่ง 6 เดือนค่ะ ชอบทำเสียงร้องแหลม รัวลิ้น บ่นพึมพำ ยังคลานไม่ได้ มีแต่กระดื๊บถอยหลัง ฟันก็ยังไม่ขึ้น ถ้าเทียบกับตัวหลวมตัวฯเมื่อตอนยังเด็กจะกลายเป็นพัฒนาช้า อย่างน้องชายไม่คืบ คลานเลยก็มีค่ะ เพราะฉนั้นอย่าพึ่งวิตกใจเย็นๆนะคะ จากคุณ : หลวมตัวมาเล่น - [ 18 ม.ค. 48 14:52:20 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ขอบคุณ คุณหลวมตัวมาเล่นนะคะ (มาช้านี่ต้องปรับนะคะ อิอิ แซวเล่นค่ะ เกือบไม่ได้มาเช็คกระทู้แล้ว พอดีลูกงีบกลางวัน) จากคุณ : Kitty_PoPo - [ 19 ม.ค. 48 03:58:07 ]