ความคิดเห็นที่ 1 ต่ออีกบทนะคะ นี่จาก พระอภัยมณี คิดถึง คุณพราวจังเลย          ......พระโหยหวนครวญเพลงวังเวงจิต              ให้คนคิดถึงถิ่นถวิลหวัง               ว่าจากเรือนก็เหมือนนกที่จากรัง               ผู้อยู่หลังก็จะแลชะแง้คอย               ถึงยามค่ำย่ำฆ้องจะร้องไห้               ร่ำพิไรรัญจวนหวลละห้อย               โอ้ยามดึกดาวเคลื่อนเดือนก็คล้อย               น้ำค้างย้อยเย็นฉ่ำในอัมพร               หนาวอารมณ์ลมเรื่อยเฉื่อยเฉื่อยชื่น               ระรวยรื่นรินรินกลิ่นเกสร               แสนสงสารบ้านเรือนเพื่อนที่นอน               จะอาวรณ์อ้างว้างอยู่วังเวง........... คิดถึงบ้านกันมั้ยคะ จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 20:47:02 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ปลาร้าพันห่อด้วย     ใบคา ใบก็เหม็นคาวปลา  คละคลุ้ง คือคนหมู่ไปหา คบเพื่อน พาลนา ได้แต่รายร้ายฟุ้ง เฟื่องให้ เสียพงศ์ จากคุณ : soulfighter - [ 13 ม.ค. 48 20:53:34 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชอบบทนี้ค่ะ ยังจำได้จนทุกวันนี้ เห็นกวางย่างเยื้องชำเลืองเดิน   เหมือนอย่างนางเชิญ พระแสงสำอางข้างเคียง เขาสูงฝูงหงส์ลงเรียง    เริงร้องซ้องเสียง สำเนียงน่าฟังวังเวง กลางไพรไก่ขันบรรเลง   ฟังเสียงเพียงเพลง ซอเจ้งจำเรียงเวียงวัง ยูงทองร้องกระโต้งโห่งดัง  เพียงฆ้องกลองระฆัง แตรสังข์กังสดารขานเสียง กะลิงกะลางนางนวลนอนเรียง   พญาลอคลอเคียง แอ่นเอี้ยงอีโก้งโทงเทง ค้อนทองเสียงร้องป๋องเป๋ง   เพลินฟังวังเวง อีเก้งเริงร้องลองเชิง ฝูงละมั่งฝังดินกินเพลิง  ค่างแข็งแรงเริง ยืนเบิ่งบึ้งหน้าตาโพลง ป่าสูงยูงยางช้างโขลง  อึงคะนึงผึงโผง โยงกันเล่นน้ำคล่ำไป จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 13 ม.ค. 48 20:59:31 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ แม่ปูจ๋า บทนี้ ท่อง ป.3 หรือ ป.4 คะ พี่จำไม่แม่น จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 21:00:55 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มีอีกบท ตอนพระลักษณ์ต้องหอกโมกขศักดิ์ ด้วยน่ะ ที่ขึ้นต้นด้วย .......บัดนั้นพระยาพิเภกยักษี                      เห็นพระองค์ทรงโศกโศกี                      อสุรีกราบลงที่บาทา........ ใครจำได้ต่อด้วยนะคะ จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 21:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พี่พิพพ์คะ หนูก็จำได้ลางๆเลือนๆ คิดว่าป.๔เนอะ..จำได้ตอนท่องหลังเลิกเรียน บางทีท่องๆเกือบจะจบ นักเรียนใจร้อนก็จะยกเก้าอี้คว่ำไว้บนโต๊ะ คนไหนทำเวรจะได้กวาดๆถูๆต่อไป ไม่รู้ตอนนี้เด็กนักเรียนเค้ายังมีเวรทำความสะอาดกันอยู่รึเปล่าเนอะ เอากาบมะพร้าวที่ติดกะลามาขัดๆถูๆพื้นห้องเป็นมันเงาวับ คิดถึงจัง.. จาำกบทอาขยานเห็นกวางย่างเยื้องชำเลืองเดิน ต่อไปก็จะขั้นบทนี้ เฮ้อ เหมือนเสียงอาขยานมาดังก้องอยู่ข้างๆหูเลยค่ะ อย่าเกียจคร้านการเรียนเร่งอุตส่าห์ มีวิชาเหมือนมีทรัพย์อยู่นับแสน จะตกถิ่งฐานใดคงไม่แคลน ถึงคับแค้นก็พอยังประทังตน อันความรู้รู้กระจ่างแต่อย่างเดียว แต่ให้เชี่ยวชาญเถิดจะเกิดผล อาจจะชักเชิดชูฟูสกนธ์ ถึงคนจนพงศ์ไพร่คงได้ดี เกิดเป็นชายชาวสยามตามวิสัย หนังสือก็ไม่รู้ดูบัดสี ต้องอับอายขายหน้าทั้งตาปี ถึงผู้ดีก็คงด้อยถอยตระกูล จะต่ำเตี้ยเสียชื่อว่าโฉดช้า จะชักพายศลาภให้สาบสูญ ทั้งขายหน้าญาติวงศ์พงศ์ประยูร จะเพิ่มพูนติฉินคำนินทา หนึ่งหนังสือหรือตำรับฉบับบท เป็นของล้วนควรจดจำศึกษา บิดาปู่สู้เสาะสะสมมา หวังให้บุตรนัดดาได้ร่ำเรียน จะได้ทราบบาปบุญทั้งคุณโทษ ปะบุตรโฉดต่ำช้าก็พาเหียร ไม่สมหวังดังบิดาปู่ตาเพียร เป็นจำเนียรแพลงพลัดกระจัดกระจาย จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 13 ม.ค. 48 21:09:44 ]

ความคิดเห็นที่ 7 จำได้สิคะ แม่ปูจ๋า บางทีท่องแทบไม่เป็นภาษา เพราะรีบอยากยกเก้าอี้ คว่ำบนโต๊ะ แล้ว เร่งรีบทำเวร อิอิ สมัย ดร.นิค คงไม่มีเวรทำความสะอาดแล้วน่ะ .......... จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 21:13:46 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ทูลว่าว่าพระลักษณ์สุริยวงศ์ ยังไม่ปลงชีวันสังขา ต่อได้แค่นี้ค่ะพี่พิพพ์ อิอิ.. แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 48 21:14:50 จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 13 ม.ค. 48 21:14:06 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ........อันโมกขศักดิ์อสุรา พรหมาประสิทธิ์ประศาสน์ไว้   ทรงอานุภาพฤทธิรุท  ต้องใครจะฉุดนั้นไม่ไหว........ แฮ่ะๆๆ ต้องคิดก่อน นะ  มันนานมากกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 21:17:40 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เอาบทนี้ดีกว่าพี่พิพพ์ จำได้แน่ๆ แม่ไก่อยู่ในตะกร้า ไข่ไข่มาสี่ห้าใบ อีแม่กาก็มาไล่ อีแม่ไก่ไล่ตีกา หมาใหญ่ก็ไล่เห่า หมูในเล้าแลดูหมา ปูแสมแลปูนา กะปูม้าปูทะเล เต่านาแลเต่าดำ อยู่ในน้ำกับจระเข้ ปลาทูอยู่ทะเล ปลาขี้เหร่ไม่สู้ดี นึกว่าจำได้ จำไม่ได้แฮะ อิอิ.. จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 13 ม.ค. 48 21:26:04 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เยี่ยมจริงๆ แม่ปูจ๋า เอารางวัลไป  ดอกนี้จำได้มั้ย ดอกอะไร ....... จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 21:29:12 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พี่พิพพ์ จำบทนี้ได้นะคะ แต่ไม่ค่อยมั่นใจว่าถูกทุกตัวน่ะค่ะ ผิดตรงไหน พี่แก้ให้ด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ เจ้านกกาเหว่าเอย            ไข่ไว้ให้แม่กาฟัก แม่กาก็หลงรัก                 คิดว่าลูกในอุทร คาบเอาข้าวมาเผื่อ            คาบเอาเหยื่อมาป้อน ถนอมไว้ในรังนอน           ซ่อนเหยื่อมาให้กิน ปีกเจ้ายังอ่อนคล้อแคล     ท้อแท้จะสอนบิน แม่กาพาไปกิน                ที่ปากน้ำพระคงคา ตีนเจ้าเหยียบสาหร่าย       ปากก็ไซร้หาปลา กินกุ้งแลกินกั้ง               กินหอยกระพังแมงดา กินแล้วก็โผมา               จับที่ต้นฟ้าโพธิ์ทอง ยังมีนายพราน               เที่ยวเยี่ยมเยี่ยมมองมอง ยกปืนขึ้นส่อง                จ้องเอาแม่กาดำ อีกตัวหนึ่งว่าจะต้ม          อีกตัวหนึ่งว่าจะยำ กินนางแม่กาดำ              ค่ำวันนี้อุแม่นา แก้อีกสักทีน่า อิอิ แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 48 21:39:54 แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 48 21:37:56 จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 21:32:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แล้วกลอนบทนี้ละคะ ยังพอจะจำกันได้หรือเปล่า ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน.... ตอนนี้นึกได้อยู่แค่ตอนเดียว อ่ะค่ะ คุณ พิพพ์ :))) จากคุณ : white lilly - [ 13 ม.ค. 48 21:40:06 A:84.84.82.19 X: TicketID:075709 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เก่งจังเอ้ ท่องให้ เจ้าจิ๊ดฟังทุกวันแน่ๆ เลย จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 21:41:49 ]

ความคิดเห็นที่ 15 พี่พิพพ์คะ ดอกอะไรคะ จำไม่ได้ค่ะ(สงสัยจะไม่รู้จัก อิอิ) ก้านยาวๆดอกตูมๆคล้ายดอกพุด คล้ายไหม ดอกอะไรคะ เฉลยๆ จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 13 ม.ค. 48 21:43:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาแย้วๆๆๆ                  แมวเอ๋ยแมวเหมียว                  รูปร่างประเปรียวเป็นนักหนา                  ร้องเรียกเหมียวเหมียวเดี๋ยวก็มา                  เคล้าแข้งเคล้าขาน่าเอ็นดู                  รู้จักเอารักเข้าต่อตั้ง                  ค่ำค่ำซ้ำนั่งระวังหนู                  ควรนับว่ามันกตัญญู                  พอดูอย่างไว้ใส่ใจเอย แง๊วววววววววววววววววววววววววววววว จากคุณ : ][SeaGirl][ - [ 13 ม.ค. 48 21:48:04 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอท่องด้วยคนนะคะ อันอ้อยตาลหวานลิ้นก็สิ้นซาก แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย แม้เจ็บอื่นหมื่นแสนจะแค้นคลาย เจ็บจนตายก็เพราะเหน็บให้เจ็บใจ จากคุณ : ยูกิจัง - [ 13 ม.ค. 48 21:51:15 A:unknown X:202.44.135.137 TicketID:085275 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แม่ปูจ๋า ดอกกาสะลอง ไงคะ จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 21:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แถมอีก 1 นะคะ ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์ มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต แม้นพูดชั่วตัวตายทำลายมิตร จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา จากคุณ : ยูกิจัง - [ 13 ม.ค. 48 21:52:58 A:unknown X:202.44.135.137 TicketID:085275 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คุณ white lilly ลูกศิษย์ สุนทรภู่ มาเองเลย ฮ่าๆๆ ยัยปิ๊ก เจ้าของสวนแมว อิอิ จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 21:54:53 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ชอบจังค่ะ คุณยูกิ เราก็มีเหมือนกั๊นนนนนนนน คนเห็นคน   เป็นคน   นั่นแหละคน คนเห็นคน   ไม่ใช่คน   ใช่คนไม่ กำเนิดคน    ต้องเป็นคน  ทุกคนไป จนหรือมี     ผู้ดีไพร่        ไม่พ้นคน แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 48 22:04:23 จากคุณ : ][SeaGirl][ - [ 13 ม.ค. 48 21:55:31 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณยูกิจัง นี่ก็ ยกนิราศ ท่านสุนทรภู่มาเหมือนกัน นี่จากนิราศภูเขาทอง มั้ยคะ จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 21:55:56 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มีอีกค่ะ ๆๆๆ อันดีชั่วสุดนิยมที่ลมปาก จะได้ยากโหยหิวเพราะชิวหา จะถูกผิดเป็นมนุษย์เพราะพูดจา จะเจรจาจงพิเคราะห์ให้เหมาะความ จากคุณ : ][SeaGirl][ - [ 13 ม.ค. 48 22:01:18 ]

ความคิดเห็นที่ 24 พี่พิมพ์ๆ ได้มาอีกหนึ่งค่ะ แต่ว่าผิดถูกแค่ไหนไม่รู้เน้อ จำไม่ค่อยได้ อันบนท่องให้ฟรานซิสฟังบ่อย อันนี้ก็เหมือนกัน แต่ว่า หุหุ ย้อนไป ย้อนมาน่ะค่ะ มันยาวไง จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ยังจำได้ว่าบางตอนยังมาถามพี่เลยว่าใช่มั๊ยน่ะค่ะ วิชาเหมือนสินค้า อันมีค่าอยู่เมืองไกล สู้ยากลำบากไป จึงจะได้สินค้ามา จงตั้งเอากายเจ้า เป็นสำเภาอันโสภา ความเพียรเป็นโยธา แขนซ้ายขวาเป็นเสาใบ นิ้วมือเป็นสายระยาง สองเท้าต่างสมอใหญ่ ปากเป็นนายงานไป อัฌชาสัยเป็นเสบียง สติเป็นหางเสือ ถือท้ายเรือไว้ให้เที่ยง ถือไว้อย่าให้เอียง ตัดแล่นเลี่ยงข้ามคงคา ปัญญาเป็นกล้องแก้ว ส่องดูแถวแนวหินผา เจ้าจงเอาหูตา เป็นล้าต้าฝ่าคลื่นลม ขี้เกียจคือปลาร้าย จะทำลายให้เรือจม เอาใจเป็นปืนคม ยิงระดมให้จมไป จึงจะได้สินค้ามา คือวิชาอันพิสมัย จงหมั่นมั่นหมายใจ อย่าได้คร้านการวิชา จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 22:01:36 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เอ้ เก่งจริง จำแม่นดี แสดงว่า ยังไม่แก่ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 22:06:07 ]

ความคิดเห็นที่ 26 โห พี่พิมพ์ พี่พิมพ์ จำได้เยอะกว่าหนู พี่พิมพ์ต้องเด็กกว่าหนูแน่ๆ เลยค่ะ 555555555 จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 22:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อันนี้ของใครไม่ทราบแต่ยังพอจำได้เลยโพสมาค่ะ เมื่อมั่งมีหมู่มิตรมุ่งเมียงมอง เมื่อไม่มีหมู่มิตรมองเหมือนหมูหมา เมื่อไม่มีหมู่มิตรไม่มองมา เมื่อมอดม้วยหมูหมาไม่มามอง จากคุณ : ยูกิจัง - [ 13 ม.ค. 48 22:09:58 A:unknown X:202.44.135.137 TicketID:085275 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เห็นของคุณยูกิจังแล้ว นึกขึ้นมาได้บทนึง ตอนเด็กเพื่อนๆ ผู้ชายชอบเอามาแกล้งพวกผู้หญิงเวลาไม่แบ่งขนมให้ทาน 555 นึกแล้วขำ มุขพวกเธอ 555 ยามมีผีผอม ตอมกันแด-รก ยามพุงแตกผีอ้วนชวนกันหนี ยามมีม-รึงแบ่งมั่งก็ยังดี ยามม-รึงมี ม-รึงแอบแด-รก ก-รูแปลกใจ สัจจธรรมชาวบ้านจริงๆ นะคะ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 22:15:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 โห แจ๋วๆ กันทั้งนั้น อิอิ จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 22:21:51 ]

ความคิดเห็นที่ 30 กลอนอะไรก็ได้แล้วใช่ไหมพี่พิพพ์ งั้นขอกลอนนี้หน่อยแล้วกัน จำได้สมัยยังเด็กในหนังสือการ์ตูน อ่านแล้วขำกลิ้งขำงอ เพราะคล้ายๆน้องชาย ซามูไรวางท่าน่าเกรงขาม ใส่เสื้องามหลายชั้นน่าหวั่นไหว พอถอดเสื้อออกโธ่เอ๋ยซามูไร อนาจใจไม้เสียบผี อย่างนี้เอง ฮ่าๆ..ตอนนี้ไม้เสียบผีคนนั้นหล่อเหลา มีลูกน่ารัก มีภรรยาสวยและใจดี.. จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 13 ม.ค. 48 22:27:27 ]

ความคิดเห็นที่ 31 แม่ปูจ๋า ตอนนี้ กลายเป็น นักเลงกลอน นอนเปล่า ก็เศร้าใจ แล้วจ๊ะ ใครมีไร เอามา โพส แบ่งกันอ่านสนุกดี จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 22:30:32 ]

ความคิดเห็นที่ 32 555555555 ไม่เคยได้ยินน่ะแม่ปู แต่ฮาอ่ะ จี้ดีๆ ชอบๆ เอาอีกค่ะ เอาอีก จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 22:31:07 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แบบจี้ๆนึกไม่ออกแล้วคุณเอ้ เอาแบบเศร้าแทนนะคะุ ฉันมีความทุกข์ มันรุกรุมเร้า ความโศกความเศร้า ความเหงาหนักหนา มีความน้อยใจ แฝงไว้ในตา มีความโหยหา รักอันจีรัง ฉันท่องเที่ยวไป สุดไกลสุดสั่ง เพื่อลืมความหลัง ที่ฝังในใจ แต่ฉันยังทุกข์ รุมรุกหม่นไหม้ เมื่อเอยเมื่อใด หัวใจผ่อนเบา ใครกันใึครหนอ ใครพอช่วยฉัน ใครเล่าใครกัน ใครเล่าเข้าใจ โอ้หัวใจเอ๋ย ใยเลยโศกศัลย์ อยู่วันต่อวัน เท่านั้นหรือไร แกล้งทำยิ้มชื่น ระรื่นสดใส โดยไม่มีใคร เข้าใจเราเลย.. จำมานานๆๆๆแล้วค่ะ อาจมีตกหล่นบ้าง ขออภัยผู้แต่ง ซึ่งจำไม่ได้ว่าเป็นผู้ใดค่ะ จากคุณ : ปูขาเก เซมารู - [ 13 ม.ค. 48 22:40:46 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ชอบ  วิชาเหมือนสินค้า อันมีค่าอยู่เมืองไกล  ของคุณนางมารฯ  มีแค่อันนี้ที่ท่องให้ลูกฟัง  บทดอกสร้อยอันแรกของทุกคนค่ะ เด็กเอ๋ยเด็กน้อย ความรู้เรายังด้อยเร่งศึกษา เมื่อเติบใหญ่เราจะได้มีวิชา เป็นเครื่องหาเลี้ยงชีพสำหรับตน ได้ประโยชน์หลายสถานเพราะการเรียน จงพากเพียรไปเถิดจะเกิดผล ถึงลำบากตรากตรำก็จำทน เกิดเป็นคน ควรหมั่นขยันเอย จากคุณ : K@yla - [ 13 ม.ค. 48 22:41:52 ]

ความคิดเห็นที่ 35 โห แม่ปูจ๋า มาท่องกลอนเศร้า พาใจวับๆ ในวันหนาวๆ อิอิ จากคุณ : พิพพ์ - [ 13 ม.ค. 48 22:44:22 ]

ความคิดเห็นที่ 36 แม่ปู๊ ถ้าเป็นสมัยสาวๆ คงได้น้ำตาไหลเผาะๆ แน่เลย นึกมาได้อีกบท คิดว่าเป็นของคุณ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์นะ ถ้าจำชื่อผู้แต่งหรือเขียนชื่อผู้แต่งผิดขออภัยด้วยค่ะ อยากจะบอกว่ารักสักเท่าฟ้า สุดภาษาจะพิสูจน์พูดรักได้ เต็มอยู่ในความว่างกว้างและไกล คือหัวใจสองดวงห่วงหากัน ชอบอ่านภาษาสวยๆ นะคะ อ่านแล้วสบายใจดีจัง จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 22:58:49 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ขอแจมด้วยคนค่ะ ....  บทชมโฉมนางประแดะ จากเรื่องระเด่นลันได บทนี้ จำขึ้นใจเลยค่ะ...   สูงระหงทรงเพรียวเรียวรูด งามละม้ายคล้ายอูฐกะหลาป๋า พิศแต่หัวตลอดเท้าขาวแต่ตา ทั้งสองแก้มกัลยาดังลูกยอ คิ้วก่งเหมือนกงเขาดีดฝ้าย จมูกละม้ายคล้ายพร้าขอ หูกลวงดวงพักตร์หักงอ ลำคอโตตันสั้นกลม สองเต้าห้อยตุงดังถุงตะเคียว โคนเหี่ยวแห้งรวบเหมือนบวบต้ม เสวยสลายาจุกพระโอษฐ์อม มันน่าเชยน่าชมนางเทวี ฯ ...สวยจริง ๆ แม่นางคนนี้ อิอิ..... แก้ไขเมื่อ 13 ม.ค. 48 23:01:58 จากคุณ : all4love - [ 13 ม.ค. 48 23:00:18 ]

ความคิดเห็นที่ 38 คุณ K@yla บทนี้ก็ชอบค่ะ เออแต่ไม่เคยท่องบทนี้ให้ฟรานซิสฟังจริงๆ นะ ขอบคุณค่ะ ทำให้ได้มาอีกหนึ่งบท จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 23:02:24 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อันนี้ไงคะ ใครจำได้บ้างเอ่ย ผู้ใหญ่หาผ้าใหม่ ให้สะใภ้ใช้คล้องคอ ใส่ใจเอาใส่ห่อ มิหลงใหลใครขอดู จะใคร่ลงเรือใบ ดูน้ำใสและปลาปู สิ่งใดอยู่ในตู้ มิใช่อยู่ใต้ตั่งเตียง บ้าใบ้ถือใยบัว หูตามัวมาใกล้เคียง เล่าท่องอย่าละเลี่ยง ยี่สิบม้วนจำจงดี จากคุณ : ชะ ชะ ช่า ต่อหน้าฉัน - [ 13 ม.ค. 48 23:04:34 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ได้ค่ะได้ คุณ ชะ ชะ ช่า ต่อหน้าฉัน อันนี้ล่ะคะ บันดาลลงบันได บันทึกให้จำจงดี รื่นเริ่งบันเทิงมี บันลือลั่นสนั่นไป อิอิ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 23:07:50 ]

ความคิดเห็นที่ 41 แล้วอันนี่ล่ะคะ เช้าฟาดผัดฟัก เย็นฟาดฟักผัด จากคุณ : ชะ ชะ ช่า ต่อหน้าฉัน - [ 13 ม.ค. 48 23:08:44 ]

ความคิดเห็นที่ 42 อิอิ ชามเขียวคว่ำเช้า ชามขาวคว่ำค่ำ ล่ะคะ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 23:09:56 ]

ความคิดเห็นที่ 43 หรือจะเอา หมอนลอยน้ำมา ข้ามน้ำไปถอยหมอน จากคุณ : ชะ ชะ ช่า ต่อหน้าฉัน - [ 13 ม.ค. 48 23:10:19 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ยักษ์ใหญ่ ไล่ยักษ์เล็ก จากคุณ : ][SeaGirl][ - [ 13 ม.ค. 48 23:13:41 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เอ่อออออออออออออ อันนี้อันตรายนะคะคุณ พลาดไปไม่เหลือเลยนะคะ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วมีอันตรายมาฝากอีกอันค่ะ ยานัตถ์หมอมีแก้ฝีแก้หิต ยานัตถ์หมอชิตแก้หิตแก้ฝี สองอันนี้ขนาดคนที่สมาธิดีๆ ยังพลาดกันมาเยอะแล้วนะคะ อย่าเสี่ยงดีกว่าค่ะ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 23:15:48 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เอิ๊กๆ คุณนางมารมีเตือนกันพลาดอีก จากคุณ : ชะ ชะ ช่า ต่อหน้าฉัน - [ 13 ม.ค. 48 23:18:00 ]

ความคิดเห็นที่ 47 กล้วยตานี ปลายหวีเหี่ยว เดินคนเดียว หิ้วหวีไป หิ้วหวีมา จากคุณ : ][SeaGirl][ - [ 13 ม.ค. 48 23:18:34 ]

ความคิดเห็นที่ 48 โธ่คุณ ชะ ชะ ช่า ก็มันอันตรายจริงๆ นี่คะ คุณน้อง ][SeaGirl][  เห็นของคุณน้องแล้ว ความดันขึ้นเลยค่ะ 5555 จะพลาดเมื่อไหร่ๆ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 13 ม.ค. 48 23:24:13 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ชอบกระทู้นี้จังเลยพี่พิพพ์ค่ะ แต่ละคนจำเก่งๆทั้งนั้นเลย โดนท่องเหมือนกัน กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน มัสมั่นแกงแก้วตา หอมยี่หร่ารสร้อนแรง ชายใดได้กลืนแกง แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา ยำใหญ่ใส่สารพัด วางจานจัดหลายเหลือตรา รสดีด้วยน้ำปลา  ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ ตับเหล็กลวกหล่อนต้ม  เจือน้ำส้มโรยพริกไทย โอชาจะหาไหน  ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง แล้วก็จำต่อไม่ได้แล้ว มาจำได้อีกที ตอนชมผลไม้ ตอนนี้โดน assign ท่องน้อยหน่าค่ะ น้อยหน่านำเมล็ดออก  ปล้อนเปลือกปอกเป็นอัศจรรย์ มือใครไหนจักทัน เทียบเทียมที่ฝีมือนาง โคลงสี่สุภาพ เสียงลือเสียงเล่าอ้าง  อันใด พี่เอย   เสียงย่อมยอยศใคร  ทั่วหล้า สองเขือพี่หลับใหล  ลืมตื่น ฤาพี่   สองพี่คิดเองอ้า  อย่าได้ถามเผือ จากคุณ : pixp - [ 13 ม.ค. 48 23:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ฉันเมา ฉันหง่าว ฉันอึ้ง ฉันจึงมาหาความหงอย ฉันหวังจะดึงให้หมดปรอย สุดท้าย ดึงน้อย ได้แค่ กระจุกเดียว โดย วิทยากร กุนเชียง จากคุณ : ปรารถนา - [ 14 ม.ค. 48 00:06:22 ]

ความคิดเห็นที่ 51 กำลังจะปิดคอมกลับบ้าน เห็นหน้านี้เปิดอยู่เลยแวะรีเฟรชหน่อย แสบสันต์มันเข้าไส้กันจริงๆนะคะ ขำกลิ้งลงมาเรื่อยๆ กร๊ากกกกกกกกกก อย่างแรง กับพ่อวิทยากร กุนเชียงของคุณแจงนี่แหละ กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก (อีกทีเหอะ) จากคุณ : *ProuD* - [ 14 ม.ค. 48 00:24:35 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ใครรานใครรุกด้าว....................แดนไทย ไทยรบจนสุดใจ.......................ขาดดิ้น เสียเนื้อเลือดหลั่งไหล................ยอมสละ สิ้นแล เสียชีพไป่เสียสิ้น......................ชื่อก้องเกียรติงาม หากสยามยังอยู่ยั้ง.....................ยืนยง เราก็เหมือนอยู่คง......................ชีพด้วย หากสยามพินาศลง....................ไทยอยู่ ได้ฤๅ เราก็เหมือนมอดม้วย...................หมดสิ้นสกุลไทย จากคุณ : dandelion - [ 14 ม.ค. 48 05:26:46 ]

ความคิดเห็นที่ 54 เคยท่องสมัยเป็นเด็ก ๆ แต่จำไม่ได้แล้วค๊า..แต่เข้ามาอ่านของทุกคนทำให้ยอมรับเลยค่ะว่าทุกท่านความจำดีมั๊ก ๆ ( ทำไมไม่เป็นเรามั๊ง ) อิอิ จากคุณ : Cherena - [ 14 ม.ค. 48 06:19:37 ]

ความคิดเห็นที่ 55 แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน จากคุณ : กลับมาแล้วจ้า (Northernlife) - [ 14 ม.ค. 48 07:38:42 ]

ความคิดเห็นที่ 56 อีกอันนะคะ (ก่อนจะสะดุดขาตัวเองแล้วลืมอีกค่ะ อิอิ) ธรณีนี่นี้เป็นพยาน เราก็ศิษย์อาจารย์หนึ่งบ้าง เราผิดท่านประหาร เราชอบ เราบ่ผิดท่านมาล้าง ดาบนี้คืนสนอง แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 48 08:54:55 จากคุณ : Northernlife - [ 14 ม.ค. 48 08:54:07 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ชอบกระทู้นี้มากเลยคะ รำลึกถึงความหลังครั้งยังเยาว์ แต่ลืมไปหมดแล้ว มาทบทวนจากกระทู้นี่แหละ จำได้ว่าสมัยเด็กครูให้ท่อง อีฉันมักจะดดนกลับไป ท่องใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า ขออีกๆๆๆ จะเซฟไว้อ่านให้ลูกฟัง แม้เค้าจะฟังไม่เข้าใจแต่ก้อให้ฟังไว้ จากคุณ : จิงโจ้/ออสซี่ - [ 14 ม.ค. 48 09:07:02 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ชี่อกรุงเทพคุณครูให้ท่องให้ค่ะ  เราก็จำไม่ค่อยได้ท่องเหมือนนกแก้วนกขุนทองเลยเขียนถูกๆผิดๆๆค่ะ กรุงเทพพระมหานครอมรรัตนะ โกสินทร์มหินทร์อยุธยามหาดิลกภพนพรัตน์ราชธานี บุรีรมย์อุดมนิเวสมหาสถาน อมรพิมายอวตาลสถิตศักยติยะประสิทธิ์วิษณุกรรมประสิทธิ์ มาเติมคำตกค่ะ อิ อิยาวจริงๆๆค่ะคุณsoufighter แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 48 22:28:44 จากคุณ : pim aloha - [ 14 ม.ค. 48 09:38:33 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ขำคุณsea girlค่ะ จำได้เมือสมัยเด็ก ดิฉันก็ร้องเพลงนี้เหมือนกัน กล้วยตานี ปลายหวีเหี่ยว เดินคนเดียว หิ้วหวีไป หิ้วหวีมา  อิ อิมาตอนนี้ขำค่ะ ร้องได้อย่างไร จากคุณ : pim aloha - [ 14 ม.ค. 48 09:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 60 จ้ำจี้มะเขือเปราะ กระเทาะหน้าแว่น พายเรืออกแอ่น กระแท่นต้นกุ่ม สาวๆหนุ่มๆ อาบน้ำท่าไหน อาบน้ำท่าวัด เอาแป้งไหนผัด เอากระจกไหนส่อง เยี่ยม เยี่ยม มอง มอง นกขุนทองร้องวู้ จากคุณ : Nym - [ 14 ม.ค. 48 09:54:56 ]

ความคิดเห็นที่ 61 พี่ pim aloha ค่ะ แฟนนู๋อึ้ง กะชื่อเต็มของกรุงเทพมาแล้ว มีการถามอีกแนะว่า  "นั้นอ่ะ ภาษาไทยเหรอ? คาดว่ากรุงเทพจะเป็นเมืองเดียวในโลกที่มีชื่อยาวขนาดนี้" เป็นฮาค่ะ จากคุณ : soulfighter - [ 14 ม.ค. 48 09:57:18 ]

ความคิดเห็นที่ 62 แจมด้วยจ้า เปิ้ลชอบอันนี้น่ะค่ะ คัดลอกมาจากหนังสือเรื่อง รัตนโกสินทร์ แต่งโดย ว.วินิจฉัยกุลค่ะ เป็นตอนที่พ่อฟัก (คุณหลวงแพ่ง) พบกับแม่เพ็ง (ตอนที่แม่เพ็งโตเป็นสาวแล้ว) ก็ถึงกับรำพึงรำพันในอกว่า   คนนี้แลแน่แล้วที่เราฝัน รูปโฉมโนมพรรณหาผิดไม่ น้องเอ๋ยรูปร่างช่างกระไร ถึงนางในกรุงศรีไม่มีเทียม ดังพระจันทร์วันเพ็ญเมื่อผ่องผุด บริสุทธิ์โอภาสสะอาดเอี่ยม สองแก้มแย้มเหมือนจะยั่วเรียม งามเสงี่ยมราศีผู้ดีจริง แม๊ จะมีใครมาร่ายกลอนชมเราขนาดนี้บ้างไหมน้อ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 48 11:07:31 จากคุณ : LittleApple - [ 14 ม.ค. 48 11:06:02 ]

ความคิดเห็นที่ 63 โห .......มีแต่คนความจำแม่นๆ ปรบมือ ดังๆ ให้ทุกคนเลยค่ะ จากคุณ : พิพพ์ - [ 14 ม.ค. 48 12:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เอามาฝากส่งท้ายนะคะ ท่านจันทร์จิรายุ แปลจาก sonnet ของ  William Shakespeare  อ่านแล้วซาบซึ้ง...ทุกครั้งที่อ่านค่ะ      เริ่มช่วงใบร่วงฤดู        คือพี่ผู้ผ่านกลางวัย ใบเหลืองไม่กี่ใบ             บนต้นไม้ยังไม่ร่วง       เหลือติดอยู่กับกิ่ง      หนาวสั่นยิ่งกว่าหนาวทรวง นกน้อยเงียบทั้งปวง         ว่างวัดวาหามีเสียง       โพล้เพล้เวลาพี่         ใกล้ชีวีจะจบเพียง ชั่วครู่อยู่ข้างเคียง             แค่สูรย์ดับลับเหลี่ยมเขา       ความมืดจะตามมา     พรากชีวาพาสู่เงา ความตายหมายมุ่งเฝ้า       ที่จะเอาตัวพี่ไป       ดูเถิดดูตัวพี่             ก่อนชีวินจะสิ้นไฟ ผ่านพ้นคนกลางวัย          ช่วงไฟมอดวอดชีวิต       เมื่อครั้งพลังหนุ่ม      คือไฟสุมรุมแรงฤทธิ์ ไฟนั้นเมื่อดับสนิท            ชีวันปลิดไปกับไฟ       รักพี่เถืดมากมาก      จวนจะพรากจากกันไกล ไปแล้วจะเลยไป              ไม่มีวันหันกลับมา จากคุณ : พิพพ์ - [ 14 ม.ค. 48 12:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ชอบจัง อ่านเพลิน แต่ตัวเองจำไม่ได้เลย มา ..อ๋ออออออออออ ... ก็ตอนได้อ่านของบรรดาแม่บ้านนี่แหละค่ะ แถมตอนนี้เพลงเด็ก ( ไทย ) ก็ไม่ได้ใช้ แถมต้องมาหัดร้องเพลงเด็ก ( ฝรั่ง ) ซะอีก เฮ้อออออออ จากคุณ : madam_ozzy - [ 14 ม.ค. 48 17:14:17 ]

ความคิดเห็นที่ 66 ชอบอ่านโคลงฉันท์กาพย์กลอน เก่าๆ มากเลยนะคะ อ่านยังไง ภาษาก็สละสลวยจริงๆ อันนี้ใครอ่านได้บ้าง โคลงเรือ เรือโคลง เพราะโคลง โค-ลงเรือ เรือโคลง เพราะโค-ลง มีอีกมากมายแต่จำไม่ได้แล้วค่ะ จากคุณ : นางมารร้าย/น้อยซะเมื่อไหร่ - [ 14 ม.ค. 48 20:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร  ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน แม้อยู่ในใต้หล้าสุธาธาร   ขอพบพานพิสวาทมิคลาดคลา แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ   พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นภุมรา   เชยผกาโกสุมปทุมทอง แม้เป็นถ้ำอำไพใคร่เป็นหงส์   จะร่อนลงสิงสู่เป็นคู่สอง ขอติดตามทรามสงวนนวลละออง   เป็นคู่ครองพิสวาททุกชาติไป จากพระอภัยมณี แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 48 22:59:20 จากคุณ : จีโอแอล - [ 14 ม.ค. 48 22:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง   มีคันโยงผูกสายไว้ปลายเสา โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา   ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย ไม่เมาเหล้าแล้วเรายังเมารัก   สุดจะหักห้ามจิตรคิดไฉน ถึงเมาเหล้าเช้าสายยังหายไป   แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืน สุนทรภู่ จากคุณ : จีโอแอล - [ 14 ม.ค. 48 23:05:46 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ตนเตือนตนของตนให้พ้นผิด ตนเตือนจิตตนได้ใครจะเหมือน ตนเตือนตนไม่ได้ใครจะเตือน ตนแชเชือนใครจะเตือนให้ป่วยการ ที่มา: ไม่ทราบว่าใครแต่ง แต่มีป้ายเขียนอยู่ที่โรงเรียน เข้าแถวตอนเช้าก็ยืนอ่านทุกวันทุกวันจนจำได้ขึ้นใจ จากคุณ : padme' amidala - [ 14 ม.ค. 48 23:57:19 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เมื่อนั้น พระยาภิเพกษักษี   เห็นพระองค์ทรงโศกโศกรี อสุรีกราบลงกับบาทา         ทูลว่าพระลักษ์สุริยวงศ์ ยังไม่ปลงชีวังกสังขาร        อันโมกขศักข์อสุรา ทรงมาประสิทธิ์ ประสาทไว้   ทรงอานุภาพริทธิรุธ ต้องใครจะฉุดนั้นไม่ไหว  แต่มียาคู่หอกชัย ให้ไว้สำหรับแก้กัน  แม้ละไว้จนรุ่งราตรี ต้องแสงอสุรีจะอาศัลย์  ขอให้ลูกพระพายเทวัญ ไปห้ามพระสุรยันในชั้นฟ้า อย่าพึ่งรีบรถบทจร ข้ามยุขุนธรภูผา  แล้วให้ไปเก็บตรีชวา กับพระยาคู่สังกรณ๊ ยังเขาสรรพยาบรรพต  ปรากฏอยู่ยอดคีรีศรี กับปัญจมหานที  สรรพยาที้งนี้มาให้ทัน ให้รู้ว่าจะถูกหรือเปล่านะคะ  เพราะว่า มันนานมาแล้ว  อยากร่วมรำลึกความหลังด้วยคนคะ จากคุณ : แม่ของเจสซี่ - [ 15 ม.ค. 48 11:16:50 ]

ความคิดเห็นที่ 71 อ้อ มีอีกบทนึง   เมืองไทยใหญ่อุดม ดินดีสมเป็นนาสวน เพื่อนรักเราชักชวน  ร่วมช่วยกันมุ่งหมั่นทำ วิชาต้องหาไว้  เป็นหลักได้ใช้ช่วยนำ ให้รู้ลู่ทางจำ ค้นคว้าไปให้มากมี... ใครจำต่อได้อีกบ้างคะ      มาช่วยกันหน่อย นะคะ จากคุณ : แม่ของเจสซี่ - [ 15 ม.ค. 48 11:21:06 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ยิ้มแย้ม อาจยิ้มเย้ย เฉยเมย ใช่ชืดชา เพียงภาพ ที่ฉาบทา พิพากษา ฤ ไฉน นัยน์ตา มีหน้าต่าง บังม่านบาง อยู่รำไร นัยน์ตา มีในใจ มีความนัย อยู่เรียงราย   เรียบเรียง อาจเริงร่า ประดับ ดาริกา พราย อิงแอบ อยู่เอียงอาย จันทร์ฉาย คล้าย หลบเร้น เฉยเมย ใช่ชืดชา เพียงค้นหา คงค้นเห็น แย้มปาก ยิ้มไม่เป็น ยิ้มให้เห็น ในดวงตา ... แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 48 17:11:27 แก้ไขเมื่อ 15 ม.ค. 48 12:13:10 จากคุณ : Autumn Leaves - [ 15 ม.ค. 48 12:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ปรบมือ ให้ ทุกคนเลยนะคะ จากคุณ : พิพพ์ - [ 15 ม.ค. 48 12:59:22 ]