ความคิดเห็นที่ 1 ทำลิงค์ไปกระทู้เก่าให้ค่ะ http://www.pantip.com/cafe/klaibann/topic/H3231933/H3231933.html เห็นด้วยกับคุณ BFR และคุณ ตรีนุช3903 ค่ะ ดิฉันลองถามสามีดู เขาบอก(ตามที่เขาเข้าใจนะคะ)ว่าการขอจ้างแรงงานต่างชาติเข้ามาในกิจการอย่างถูกต้องตามกฎหมายในยุโรปยากมากๆค่ะ ต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าแรงงานที่ต้องการจ้างไม่สามารถหาได้ในยุโรปค่ะ โชคดีค่ะ จากคุณ : ลูกน้ำสีส้ม - [ 19 ม.ค. 48 17:08:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 (let me copy your quote and answer point by point) ที่บอกว่าไม่เห็นด้วย กับการที่ทางนายจ้างจะทำการ จดทะเบียนสมรสให้ดิฉันกับคนฝรั่งเศส เพื่อทำวีซ่าระยะยาวให้ดิฉันได้ ดิฉันได้ให้ความเห็นไปแล้วในกระทู้ที่แล้ว เพราะฉะนั้นไม่ขอพูดซ้ำนะคะ   แต่จะอธิบายให้ฟังนิดว่า เป็นเรื่องปกติ ของคู่สมรส ปกติ ที่เมือจดทะเบียนกันแล้ว ฝ่ายที่เป็นคนต่างชาติ ได้วีซ่า ได้สิทธิการอยู่สมบูรณ์แบบและถูกต้อง = วีซ่าระยะยาว ได้สวัสดิการสังคมจากการที่สามีทำงาน และมีสิทธิในการทำงานเท่าเทียมคนฝรั่งเศสทุกประการ (ตรงนี้ลองย้อนไปอ่านคำแนะนำคุณ ASANO อีกทีนะคะ) แต่ในความเป็นจริง คุณเสียเปรียบเรื่องภาษา และ ประสบการณ์ เมื่อเทียบกันคนฝรั่งเศส อีกอย่าง ที่ฝรั่งเศส (รวมถึงในยุโรป เศษฐกิจก็ไม่ดี การหางานก็ยิ่งยาก คนฝรั่งเศสเองตกงานเยอะแยะ) อีกอย่าง การทีคุณมีใบอนุญาตให้พำนักในฝรั่งเศส ในฐานะคู่สมรส คุณมีสิทธิในการทำงาน และนายจ้างไม่ต้องมาเสียเงินค่าทำวีซ่า ขอใบอนุญาตทำงาน เหลือก็แต่ จะจ้างแบบถูกกฎหมาย (ที่คุณ อาซาโน เรียกว่า "เดคลาเร่" Declare ซึ่งแบบนี้คุ้มครองลูกจ้างทุกอย่าง ตรงข้ามกับแบบมืด ) หรือแบบ มืด (คุ้มนายจ้าง จ่ายน้อย ภาษีไม่ต้องจ่าย ค่าสวัสดิการการรักษาพยาบาลคุณ อันนี้เรียกว่า เซคิวริเต้ โซเชียล ชาร์จ ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่นายจ้างต้องออกให้ลูกจ้างหักจากเงินเดือน) ซึ่งถ้าไม่ทำอย่างนี้ ดิฉันก็จะได้วีซ่าท่องเที่ยว หรือวีซ่าเยี่ยมญาต ที่มีอายุแค่ 3 เดือน แล้วต้องกลับมาต่อใหม่ (ใช่ไหมคะ)ซึ่งไม่คุ้มกับค่าใช้จ่ายในการเดินทาง แล้วค่าใช้จ่ายค่าเดินทาง ค่าต่อวีซ่า ว่าทีนายจ้างคุณจะออกให้หรือเปล่าคะ ดิฉันว่ามันไม่ง่ายเลย เค้ารับรองทำเอกสารเชิญคุณมาฝรั่งเศสให้หรือเปล่า ถ้ากล้าก็แฟร์ดี เพราะปกติจดหมายเชิญนี้ คือต้อง เอาตัวเองเป็นประกันนิดหนึ่ง คนเชิญต้องยื่นแบบฟอรมการเสียภาษีถูกต้อง ต้องแสดงตัว และยังต้องเขียนจดหมายรับรอง ว่าจะเป็นคนรับผิดชอบหากเกิดอะไรขึ้นกับคุณ ตรงนี้บอกตรงๆว่า คนฝรั่งเศสเอง เขาไม่คิดจะทำให้ใคร หากไม่รู้จักดีกันจริง เพราะเหมือนเอาชื่อเสียงเขาไปเกียว แต่ว่าที่นายจ้างคุณคงรู้ข้อจำกัดนี้ดี ถึงพยายาม ให้ทุกอย่างดูเหมือนคุณเป็นการจัดการมาฝรั่งเศสเอง ไม่ว่าจะ วิธีให้จดทะเบียนกับคนฝรั่งเศส ขอยืนยันอีกครั้งว่าไม่เห็นด้วยและไม่แนะนำ (นี้มังคะที่เขาบอกให้คุณเอาใบหย่ามายื่น) และอีกอย่าง ดิฉันไม่แน่ใจ ให้คุณถามผู้รู้เอาเอง ว่าวีซ่าเยี่ยม (วิสิต) ต้องมีระยะเว้นห่างทุก3เดือนหรือไม่ เพิ่อนดิฉันที่เชิญว่าที่ภรรยามาอยู่ฝรั่งเศส 3เดือน พอครบสามเดือนกลับเมืองไทยต้องรออีกสามเดือนจึงจะขอวีซ่าใหม่ให้ แล้วจะมีทางอื่นไหมคะ เพราะเห็นมีบอกว่า ที่ฝรั่งเศสไม่มีการจ้างแรงงานต่างชาติ (ใช่หรือเปล่าคะ)   ไม่ถูกเสียทีเดียวมีค่ะแรงงานต่างชาติ เขาจ้าง แต่จ้างคนที่มีเอกสารถูกต้องตามกฎหมายค่ะ มีวีซ่า มีใบอนุญาตทำงาน จ้างแบบมืดก็มีเหมือนกัน คุณคือผู้ถูกเอาเปรียบแต่ผู้เดียว ลองอ่านความเห็นคุณ อาซาโนและคนอื่นๆอีกทีสำหรับเรื่องนี้ค่ะ ดิฉันสงสัยว่า นายจ้างดิฉันที่เป็นคนไทยและโอนสัญชาติเป็นฝรั่งเศสแล้ว สามารถทำเรื่องขอจ้างแรงงานต่างชาติเข้ามาในกิจการอย่างถูกต้องตามกฎหมายได้หรือไม่   ขอบอกว่า มีอยู่แล้ว แต่การจ้างคนต่างชาติมาทำงาน  แบบถูกต้องตามกฎหมาย มันยุ่งยากสำหรับนายจ้าง ต้องเสียเงิน(ไม่ทราบว่าเรียกอะไร) เหมือนเป็นการลงทุนในตัวคุณ (Exactly what คุณลูกน้ำสีส้มบอก คือคุณต้องเป็นแรงงานที่หาไม่ได้ในประเทศเขา ) เพื่อนๆดิฉันหลายคนหลายหลายสัญชาติ พูดได้หลายภาษา ภาษาฝรั่งเศสทั้งเก่งทั้งคล่อง ปริญญาฝรั่งเศสก็มี แต่หางานไม่ได้ เพราะไม่มีนายจ้างคนไหนกล้าเสียง เพราะหากนายจ้างขอหนังสืออนุญาตทำงานให้คุณได้ แล้วเกิดทำงานไปพักคุณออกเขามีแต่เสียกับเสีย ดิฉันเก็เลยไม่เข้าใจว่าที่ว่าทีนายจ้างคุณว่า   พี่สาวเขาจะพยายามทำให้ถูกกฎหมายที่สุด   นั้นหมายความว่าอย่างไร เพราะเท่าที่คุณบอกมา เขาพยายามหลีกเลี่ยง วิธีที่ถูกต้องตามกฎหมายที่สุด เช่นกัน เขาบอกว่าขอเพียงให้ดิฉันทำงานกับเขาได้สักปีเขาก็พอใจแล้ว   เพราะ เขาไม่สนใจไงคะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณต่อไป จะเป็นคนอยู่อย่างผิดกฎหมาย จะถูกกลับก็ไม่ใช้ปัญหาของเขา ซึ่งดิฉันก็เข้าใจว่าเขาต้องเสียค่าใช้จ่ายมากในการนำดิฉันไป จึงต้องจ้างในราคาที่ถูก(มาก ๆ อย่างที่คุณ ๆ บอก)   แต่นี้ก็ไม่ใช้เหตุผลที่คุณควรจะยอมรับเงินที่ (หลายๆคนรวมทั้งดิฉันเห็นว่า ) ไม่เพียงพอ (ต่อความยุ่งยากที่จะตามมา) แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 48 17:16:36 จากคุณ : BFR - [ 19 ม.ค. 48 17:09:01 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คำตอบของคุณ BFR ชัดแจ้งมากเลยค่ะ ดิฉันอ่านๆแล้วคิดว่าคุณเจ้าของกระทู้คงตัดสินใจบินแน่ๆ จะบอกแค่ว่ากระจกไม่ได้มีแค่ด้านเดียวนะคะ แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 48 19:43:55 จากคุณ : Regenbogen ^_^ - [ 19 ม.ค. 48 19:36:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อืมม..... ได้อ่านคำอธิบายของคุณ BFR แล้ว รู้สึกเครียดมากเลยค่ะตอนนี้ ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหนเลย มึนไปหมด เชื่อค่ะ กับสิ่งที่ทุก ๆ คน พยายามบอกเตือน ทราบไหมคะว่า ชีวิตของดิฉันขณะนี้อยู่ท่ามกลางความมืดมิด เมื่อมองเห็นแสงสว่างเล็ก ๆ ที่อยู่ห่างไกล ก็พยายามตะเกียกตะกายจะไปให้ถึง แต่ขณะนี้แสงนั้นได้ดับลงเสียแล้ว ดิฉันจะทำอย่างไรคะ เดินต่อไปท่ามกลางความมืดมิดและน่ากลัว หรือนั่งลง แล้วรอไปอย่างไร้ความหวัง จะอยู่อย่างยากลำบากอย่างนี้ไป อดมื้อ กินมื้ออยู่กับลูกไปจนกว่าจะตายจากกัน หรือเลือกที่จะเสี่ยงไปตายเอาดาบหน้า ท้อแท้เหลือเกินค่ะ ดิฉันปริ๊นท์เอาคำความเห็นของทุกท่าน ไปให้พี่น้องและคนใกล้ชิดดู พวกเขาบอกให้ดิฉันตัดสินใจเอาเอง ใช่ค่ะ เพราะชีวิตดิฉันและลูกไม่มีใครมาเป็นหุ้นส่วนรับผิดชอบ เป็นหน้าที่ของดิฉันคนเดียว ตอนคิดอะไรไม่ออกแล้ว ขอนั่งร้องไห้สักพักค่ะ ขอบคุณทุกคนค่ะ จากคุณ : tangoa - [ 19 ม.ค. 48 22:15:52 A:203.145.28.193 X: TicketID:049879 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เพิ่งตาม Link เข้าไปอ่านกระทู้ค่ะ อ่านแล้วก็เห็นใจมากเลยค่ะ แต่นึกไม่ออกว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง เท่าที่ฟังเพื่อนๆแสดงความคิดเห็นมา ฟังแล้วก็น่าใจหายค่ะ เหมือนไปเสี่ยงยังไงก็ไม่ทราบ แต่เห็นคุณ tangoa ตั้งใจแน่วแน่ว่ายังไงจะขอไปตายเอาดาบหน้าก็ขอเอาใจช่วยด้วยค่ะ ยังไงก็แล้วอยากกลับมาทบทวนดูไหมดีไหมคะ บางครั้งปัญหาที่มองอยู่ตรงหน้าดูเหมือนไม่มีทางออก แต่ลองก้าวถอยหลังออกมาดูอาจจะเจอคำตอบก็ได้ค่ะ เช่น มีทางไหนลดค่าใช้จ่ายได้บ้าง (ไปอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ได้ไหม?) งาน parttime เปลี่ยนเป็นทำอย่างอื่นที่ไม่หนักมากเหมือน minimart ได้ไหม คุณมีความสามารถประดิษฐ์ หรือทำขนมส่ง สบู่ เึครื่องประดับ ได้ไหม? เห็นว่าของพวกนี้ตลาดยังต้องการค่ะ ที่นี่(us) พวก handmade นี้แำพงมากๆ ถ้าดิฉันรู้ลู่ทางขายก็อยากจะแนะนำเหมือนกันค่ะ  คิดว่าแถวนี้มีแม่บ้านที่นี่มีช่ิองทางนะ เคยเห็นแว๊บๆค่ะ ขอให้โชคดีและมีกำลังใจต่อไปค่ะ จากคุณ : pixp - [ 20 ม.ค. 48 00:18:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณ tangoa คะ ตัวดิฉันเอง และคิดว่าคุณ BFRกะท่านอื่นๆไม่ได้อยากทำลายความหวังของคุณนะคะ เพียงแต่ต้องการให้ข้อมูล ชี้แจงข้อเท็จจริงให้ทราบเท่านั้น ขอให้คุณตัดสินใจอย่างรอบคอบ เรื่องราวอาจไม่โหดร้ายอย่างที่คิดก็ได้ แต่ยังไงก็ตาม คำอธิบายของคุณ BFR มีเหตุผลทั้งหมดเลยค่ะ จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 20 ม.ค. 48 01:00:11 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เพิ่งเข้ามาอ่าน ขอบอกว่าเห็นด้วยกับคุณ BFR คะกฎหมายที่นี่เข้มงวดมาก ดีไม่ดีผู้หญิงไทยที่มาฝรั่งเศสคนเดียว อาจถูกตำรวจถามที่สนามบินก็ได้นะคะ เห็นใจแล้วเข้าใจคุณคะ แต่ก่อนจะตัดสินใจทำอะไรคิดถึงลูกด้วยนะคะ ใจจริงแล้วเค้าอาจจะอยากอยู่ใกล้ๆแม่เค้าก็ได้  คิดให้รอบคอบ เอาใจช่วยคะ แต่อย่าแต่งงานเพื่อต้องการแค่วีซ่าเลยนะคะ จากคุณ : Ingrid_k_france - [ 20 ม.ค. 48 01:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เห็นใจคุณ tangoa อยากช่วย เเต่ช่วยไม่ได้เพราะไม่ได้อยู่ฝรั่งเศส เเต่อย่างที่หลายๆคนว่าข้างต้นเเหละค่ะ ขอให้คุณคิดดูให้ดีๆ คิดให้มากๆ ไปตายเอาดาบหน้าในที่ที่คุณไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรเเละไม่มีญาติพี่น้องหรือใครที่คุณจะหันหน้าไปพึ่งได้ถ้ามีปัญหา มันจะคุ้มกันหรือคะ เมื่อเทียบกับพยายามดิ้นรนต่อไปที่เมืองไทย อย่างน้อยๆ ที่เเน่ๆ ที่เมืองไทยคุณยังมีพี่สาว เเละคงมีญาติพี่น้องเพื่อนฝูงคนอื่นด้วยที่คุณหันหน้าไปพึ่งได้ เเต่เมื่อคุณไปประเทศอื่น ซึ่งคุณไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร ภาษาของเขาก็ไม่ทราบว่าคุณจะพูดได้มากน้อยเเค่ไหน ถ้าสมมุติว่าคุณไปเจอปัญหา คุณจะหันหน้าไปทางไหนคะ อยากส่งข้อความไปเตือนหลังไมค์ เเต่เห็นคุณไม่ได้เป็นสมาชิกพันทิบ ก็เลยส่งไม่ได้ อยากบอกว่าเคยอ่านข่าวหญิงไทยที่ถูกหลอกไปค้าประเวณีในประเทศเเถบยุโรป เเละตะวันออกกลาง ส่วนใหญ่ คือ 99% ถูกหลอกว่าให้ไปทำงานร้านอาหารทั้งนั้นค่ะ ที่เคยอ่านเจอ พอไปถึงประเทศนั้นๆ ผู้พาตัวไปจะยึดพาสปอร์ตทันที จากนั้นผู้หญิงเหล่านั้นก็เหมือนถูกขัง ให้ค้าประเวณีทั้งวันทั้งคืนเพื่อไถ่เงินค่าที่นายหน้าจ่ายค่าเดินทางเเละเดินเรื่องทำวีซ่าให้ กรณีของคุณอาจไม่เป็นอย่างนั้น เเต่ก็ขอให้คิดดูให้ดีๆเสียก่อนนะคะ อ้อ...เเล้วเรื่องทำเรื่องให้จดทะเบียนกับคนชาตินั้นๆ ก็เป็นวิธีการอีกวิธีค่ะ ในการพาตัวหญิงไทยให้ไปค้าประเวณีค่ะ จากคุณ : กุลธิดา (kdunagin) - [ 20 ม.ค. 48 01:59:59 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สวัสดีอีกครั้งคะคุณ tangoa  คือแฟนเราเคยเป็นตำรวจตรวจคนเข้าเมืองนะคะ ที่สำคัญคือต้องขอวีซ่า type-D หรือวีซ่าทำงาน (ที่นายจ้างคุณจะทำให้นั่นแหละคะ) อันนี้ก็ถูกกฎหมายแล้ว (คุณลองไปถามทางสถานทูตก็ได้นะคะว่าต้องใช้เอกสารอะไรบ้าง) เรื่องแต่งงานอย่าเพิ่งคิดนะคะ มาดูลู่ทางก่อน ถ้าไม่ดีก็ยังกลับบ้านเราแบบไม่มีพันธะ อีกอย่างค่าจ้างแค่ 600 ยูโรนี่ผิดกฎหมายแรงงานที่นี่นะ อีกที ถ้ามาแล้วเกิดปัญหาเจอนายจ้างไม่ดี กดขี่ ติดต่อไปที่นี่นะคะ Tél : 01 64 41 37 00 Fax: 01 64 87 03 04 Email : dd77@dgccrf.finances.gouv.fr เป็นหน่วยงานของ DGCCRF (ป้องกันไว้นะคะ) แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 48 02:59:54 จากคุณ : Ingrid_k_france - [ 20 ม.ค. 48 02:44:38 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เข้ามาอีกทีเพราะรู้สึกสงสารพี่จับใจ ที่คุณ BFR ตอบถูกต้องชัดแจ้งแล้วค่ะ กม. ที่นี่โหดหินมากและไม่คุ้มที่จะเสี่ยงเพราะอย่างที่บอกพี่ไปแล้วว่าว่าที่เจ้านายพี่จะไม่เสียอะไรเลย มีแต่พี่ที่จะถูกจับส่งกลับไทย สำหรับเรื่องจดทะเบียนไม่แนะนำเช่นกันค่ะ เพราะถ้าพี่โชคไม่ดีไปเจอฝรั่งโรคจิต เฮ้อ.....ไม่อยากนึกเลยค่ะ คือจริงๆ แล้วฝรั่งที่ดีๆ ก็มีนะคะ พอดีรู้จักกับผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่เค้าอยู่ที่นี่มานานแล้วเค้าก็รู้จักคนเยอะ เค้าก็จะเล่าให้ฟังประมาณว่า ที่ปารีสก็มีทั้งฝรั่งที่อยากแต่งงานกับหญิงไทยแต่โดนสาวไทยหลอกเอาเงิน และก็มีหญิงไทยที่แต่งงานกับฝรั่งแต่เจอผู้ชายเห็นแก่ตัว เงินเดือนตัวเองมากกว่าแต่ให้ภรรยาหารครึ่งทุกอย่างอะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ คือที่เล่าเนี่ย อยากให้ข้อมูลแบบแฟร์-แฟร์ทั้ง 2 ฝ่ายว่าไม่ได้มีชาติไหนดีกว่าชาติไหน อยู่ที่ว่าเราจะเจอคนดีหรือเปล่าเท่านั้นเอง ซึ่งการแต่งงานจดทะเบียนโดยไม่มีพื้นฐานจากความรักเนี่ย......มันก็เสี่ยงเกินไปอ่ะนะคะ ***โดยเฉพาะพี่ซึ่งไม่รู้จักใครที่นี่เลย พูดภาษาไม่ได้เลย หากเกิดเรื่องเดือดร้อนต้องพึ่งพาตำรวจหรือสังคมสงเคราะห์ที่นี่ เค้าขอดูพาสปอร์ตรู้ว่าพี่อยู่อย่างผิดกม. เค้าก็จับพี่ส่งกลับไทยแค่นั้นล่ะค่ะ*** หนทางที่พี่จะสามารถได้วีซ่าระยะยาว 1 ปีคือลงเรียนภาษาค่ะ พี่ไปปรึกษาที่ Edufrance ถ. สาธรใต้นะคะ หนูแนะนำให้ลงทะเบียนสมัครเรียนที่ Sorbonne( ซอคบอร์น ) เพราะมีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับ ขอวีซ่าได้ง่ายกว่ารร.ห้องแถว และราคาไม่แพงมากนักเมื่อเทียบกับรร.เอกชนอื่นๆ ค่าเรียนราว 1200 ยูโร ก็ 50,000 กว่าบาทต่อคอร์ส 4 เดือน พี่มาเรียนจริง 4 เดือนแต่ตอนมาทำบัตรต่างด้าวที่ฝรั่งเศส เค้าจะปั๊มในพาสปอร์ตว่าพี่จะอยู่ได้ 1 ปีการศึกษาค่ะ ถ้าหมดอายุก็ต้องไปหาลงคอร์สเรียนภาษาใหม่แล้วไปต่ออายุบัตรใหม่เรียกว่า Carte de sejour ( กั๊คเดอเซชู ) แต่ว่าการขอวีซ่านักเรียนต้องมีสปอนเซอร์นะคะ ต้องมีคนเซ็นรับรองว่าจะส่งเสียค่าใช้จ่ายให้พี่อย่างน้อย 430 ยูโร/เดือน แล้วพี่ก็นำเอกสารนี้ไปยื่นต่อสถานฑูตพร้อมเอกสารอื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งทางสถานฑูตจะออกวีซ่าให้พี่มั๊ย? เป็นอีกเรื่องค่ะ และหนูไม่สามารถช่วยอะไรได้แล้ว ณ จุดนั้นเพราะเค้าดูที่ความน่าเชื่อถือของเอกสารค่ะ ทำไมว่าที่เจ้านายพี่เค้าไม่แนะนำวิธีนี้ให้พี่น่ะเหรอ เฮ้อ...เพราะพี่จะได้วีซ่านักเรียนและสามารถทำงานได้แค่ 20 ชม./สัปดาห์ตามกม. ซึ่งไม่พอที่เขาต้องการ เพราะเขาต้องใช้พี่อย่างน้อย 40-60 ชม./สัปดาห์แน่ๆ ค่ะสำหรับงานร้านอาหาร ถ้าพี่อยากดูว่านายจ้างพี่เค้าจริงใจกับพี่หรือเปล่า แนะนำให้ขอวีซ่าเยี่ยมญาติค่ะ เพราะนายจ้างพี่เค้าต้องเป็นคนทำเรื่องเชิญพี่มาฝรั่งเศสอย่างที่คุณ BFR บอก นั่นหมายถึงว่าถ้าพี่ทำงานผิดกม. หรือมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น ***คนที่รับผิดชอบคือเค้าค่ะ*** การมาดูลาดเลา 3 เดือนอาจจะดีกว่าเพราะพี่ได้สัมผัสของจริงและจะได้รู้เลยว่าอยู่ได้หรือไม่ได้ ต้องทำงานหนักเยี่ยงทาสหรือเปล่า? 600 ยูโรที่ได้ เอาเข้าจริงเหลือพอส่งกลับเมืองไทยมั๊ย? การต้องใช้ชีวิตต่างบ้านต่างเมืองต้องปรับตัวใหม่หมดทุกอย่าง พี่รับกับตรงนี้ไหวมั๊ย? ปริญญาตรีที่เมืองไทยช่วยอะไรไม่ได้เลยนะคะ เพราะส่วนตัวจบนิเทศ จุฬามา ภาษาอังกฤษดีกว่าคนฝรั่งเศสทั่วไปเยอะ แต่กว่าหนูจะได้งาน ก็อย่างที่บอกคือ เรียนภาษา 7 เดือน อยู่ว่างๆ ไปเที่ยว ดูหนัง ดูทีวี อ่านหนังสือนิตยสาร ศึกษาเองอีก 1 ปีกว่าจะสื่อสารกับคนฝรั่งเศสได้อ่ะค่ะ ถ้าพี่อยากมาทำงานเมืองนอกจริงๆ ลองเสิร์ชดูกระทู้เก่าๆ ห้องไกลบ้านสิคะ เคยอ่านเจอเค้ามาเขียนหาแม่ครัวหรือหาพนักงานเสิร์ฟประมาณนี้อยู่เรื่อยๆ ส่วนใหญ่จะเป็นที่อเมริกา/อังกฤษเพราะอย่างที่บอกว่าคนไทยที่นั่นมีเยอะกว่าและหางานง่ายกว่า ได้เงินดีกว่า ตี 1 แล้วง่วงแล้วไปนอนก่อนล่ะค่ะ จากคุณ : ASANO's lover - [ 20 ม.ค. 48 06:50:08 A:80.9.243.142 X: TicketID:059649 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อีกนิดนะคะ คุณเจ้าของกระทู้ต้องคิดว่าเจ้าของร้านเขาต้องเสียค่าใช้จ่ายมากถึงได้จะจ่ายค่าจ้างคุณถูกนะคะ เพราะว่าเท่าที่ดูเจ้าของร้านไม่ได้เสียอะไรมากไปกว่า ตั๋วเครื่องบินเลย (ซึ่งดิฉันก็ไม่ทราบว่าเขาออกค่าใช้จ่ายอะไรให้บ้าง) เป็นการลงทุนที่มีแต่ได้กับได้ สำหรับเจ้าของร้านอาหาร เพราะฉะนั้นเช็กเครื่องเอกสารและวีซ่าให้ดีๆนะคะ ว่าเขาเล่นถูกกติกาหรือเปล่า ขออธิบายอีกนิดนะคะ  (ขอลอกคุณตรีนุชเพราะมันตรงใจมากๆ) ไม่ได้อยากทำลายความหวังของคุณนะคะ เพียงแต่ต้องการให้ข้อมูล ชี้แจงข้อเท็จจริงให้ทราบเท่านั้น เมื่อคืนดิฉันกลับมาอ่านข้อความคุณเจ้าของกระทู้ ก็เลยรู้สึกผิดๆอยู่ เหมือนกับดิฉันมาทำลายความหวัง ของคุณ ดิฉันรู้สึกไม่ดีเลยแต่ว่าอยากให้มองตามความเป็นจริงนะคะ   ถ้าคุณอยากทำงานร้านอาหารต่างประเทศจริง แนะให้คุณไปเรียนเป็นแม่ครัว ถึงตอนนั้นคุณคงไม่ต้อง มาทำงานหลีกเลี่ยงกฎหมายเพราะคุณมีฝีมือ มีความสามารถ หางานร้านอาหารต่างประเทศก็ง่ายขึ้น แม่ครัวเป็นที่ต้องการสำหรับร้านอาหารไทยเสมอ ไม่ใช่งานเสิร์ฟ งานจับฉ่ายแบบ ไม่มีความชัดเจน ไม่ถูกกดขี่เพราะไม่ได้ทำตามกฎหมาย หากคุณทำอาหารไทยได้ มีร้านไทยๆร้านพร้อมที่จะ อ้าแขนรับคุณ และยินดีทีจะทำเอกสารอย่างถูกต้อง เงินต้องดีกว่าทำงานจับฉ่ายแน่นอน ดิฉันเคยอ่านเจอหนังสือคู่สร้างคู่สม มีเจ้าของร้านอาหารในอังกฤษ รับหาแม่ครัวไทยที่มีฝีมือ และยินดีทำเอกสารให้อย่างถูกต้อง ดิฉันว่าอย่างนี้ดูมันน่าเชื่อถือกว่านะคะ คิดถึงลูกให้มากๆนะคะ ไม่ว่าคุณจะเลือกทางใด ส่วนตัว ดิฉันรู้สึกว่าเงิน มันไม่มีความหมายอะไรหากแม่ไม่ได้อยู่ให้ความรักความอบอุ่น ดิฉันเองก็เป็นแม่คนเหมือนกัน จากคุณ : BFR - [ 20 ม.ค. 48 08:27:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นพี่เบญ (BFR) กับพี่ ASANO's lover ตอบแล้ว คงไม่เพิ่มเติมอะไรแล้วค่ะ เพราะจริงๆไม่ได้อยู่ฝรั่งเศสด้วย แต่อยากจะขอให้เจ้าของกระทู้คิดดูให้ดีๆก่อนจะตัดสินใจนะคะ ดูข้อดีข้อเสียให้แน่เสียก่อน ขอให็โชคดีค่ะ ปล. ขอบคุณแม่บ้านฝรั่งเศสทุกท่านที่ให้ความรู้เกี่ยวกับการทำงานในฝรั่งเศสนะคะ มีประโยชน์มากๆเลย จากคุณ : ...hamster... - [ 20 ม.ค. 48 12:10:32 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เจ้าของกระทู้ขอชี้แจงค่ะ "เมื่อคืนดิฉันกลับมาอ่านข้อความคุณเจ้าของกระทู้ ก็เลยรู้สึกผิดๆอยู่ เหมือนกับดิฉันมาทำลายความหวัง ของคุณ ดิฉันรู้สึกไม่ดีเลยแต่ว่าอยากให้มองตามความเป็นจริงนะคะ " ที่ต้องนำประโยคนี้มาขึ้นต้น ก็เพื่อยืนยันว่า ดิฉันเข้าใจในเจตนาดีของทุก ๆ ท่าน จริง ๆ ขอเน้นว่า เข้าใจจริง ๆ และขอบคุณจริง ๆ ซาบซึ้งใจและถือเป็นพระคุณอย่างยิ่งที่ทุกท่านกรุณาเข้ามาแนะนำ ตักเตือน และอธิบายชี้แจงกันมากมาย ถึงแม้ความจริงมันจะเจ็บปวด แต่คนเราทุกคนก็ต้องการความจริง ไม่ใช่หรือคะ เพราะฉะนั้นขอทุกอย่าได้รู้สึกเหมือนประโยคของคุณ BFR เลยนะคะ ขอบคุณที่พยายามเตือนสติ ขอบคุณที่กรุณาแนะนำ ทั้งวิธีป้องกัน และแก้ไข ขอบคุณที่พยายามให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์มาก ๆ ต่อดิฉัน ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ จากคุณ : tangoa (thepariti) - [ 20 ม.ค. 48 15:11:04 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เห็นใจเจ้าของกระทู้คะ เงินเดือนหมื่นเศษๆ อยู่ในกรุงเทพ หากเช่าบ้าน ค่ารถไปทำงาน  ค่าอาหารสองคนแม่ลูก ก็หนักเอาการ และก็เห็นด้วยกับความเห็นหลาย ๆ ความเห็น คิดให้ดี ๆ นะคะ เอากำลังใจช่วยให้พบทางออกที่ดี ดิฉันเห็นประกาศรับสมัครงานที่ rivermarinaresort.com เงินเดือน 6000 - 10000 บาท(มีหลายตำแหน่ง) มีอาหาร และ ที่พักให้ แต่อยู่ อุทัยธานี ดิฉันว่ามีอาหารและที่พักให้ เงินเดือนหมื่นบาท อยู่ต่างจังหวัดก็น่าจะพออยู่ได้ จากคุณ : Weka - [ 20 ม.ค. 48 16:06:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ดาบหน้าน่ะลําบากมาก เตือนไว้ก่อน ไม่ได้อ่านรายละเอียดของคุณทั้งหมด แต่ก็คิดว่า ถ้าคุณทนความลําบากหรือหาทางออกไม่ได้ที่เมืองไทย(ขนาดไม่เคยทํางานใช้แรงงานนะ) แล้วถ้าไปต่างถิ่นต่างแดนมันจะขนาดไหน ไม่หนักยิ่งกว่าหรือ งานใช้แรงงานน่ะหนักมากกว่างานออฟฟิสของคุณอีกนะ นํ้าตาเล็ดเลยแหละ ยิ่งถ้าคุณไปทํางานแล้วไม่ได้อยู่ภายใต้การคุ้มครองตามกฏหมายแรงงานของรัฐบาลนะ คุณจะรู้ว่า นรกมีจริง สมัยนี้น่ะเขาเลิกทาสกันแล้วตามทฤษฏีน่ะ แต่ตามจริง มันก็ยังมีอยู่นะ ตามซอกหลืบมุมมืดของมหานครเมืองใหญ่งัย ประเทศกลุ่มที่หนึ่งนี่ใช่ว่าจะศิวิไลด์ร้อยเปอร์เซนต์นะ ไอ้พวกนายหน้าลอกผู้หญิงขายซ่องก็ยังมี ที่ลอนดอนนี่งัย เพิ่งทลายไปไม่นานนี่แหละ พวกผู้หญิงก็พากันบอกว่าถูกนายจ้างหลอก(พวกสมัครใจมาก็มี)ว่าจะพาไปทํางานร้านอาหาร งานบ้าน เลี้ยงเด็ก จะเล่าเรื่องให้ฟัง ดั๊นรู้จักคนไทยนี่แหละ มาทํางานร้านอาหารไทยของพี่สาวตัวเองนะ(ทํางานเสริฟ) เธอก็ทําอยู่ถึงสิบสามปีนะ กว่าจะได้มีสามีฝรั่งฐานะดี นี่ไม่ได้มาimplyว่าเจ้าของกระทู้ว่าคิดจะไปตายดาบหน้าเผื่อฟลุคได้สามีฝรั่ง เรื่องธรรมดา ใครๆก็อยากสบาย ยังไงๆถ้าหัวเด็ดตีนขาดจะไปให้ได้ ก็ขอให้โชคดี บอกไว้ก่อน เมืองนอกน่ะไม่ได้สวยหรูอย่างที่ดูจากทีวีนะ อย่าไปคาดหวังอะไรมาก ถ้าตกระกําลําบากล่ะ อย่าไปโทษเวรโทษกรรม ให้ยอมรับผลลัพธ์จากความคิดการกระทําของตัวเอง แล้วก็อดทนต่อไป จากคุณ : หอยโข่ง - [ 20 ม.ค. 48 20:17:52 A:80.43.65.245 X: TicketID:082690 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ถึงคุณหอยโข่ง ที่จริงแล้วดิฉันไม่อยากจะตอบคุณตรงนี้เลย เสียดายที่คุณไม่ได้เป็นสมาชิก จึงไม่สามารถส่งเมล์ไปให้โดยเฉพาะ จึงจำเป็นต้องมาตอบคุณตรงนี้ หวังว่าคุณจะกลับเข้ามาดูผลงานของคุณ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะ อยากบอกเพียงว่า คนเราถ้าจิตใจสูง กุศลจะแรงนะคะ คุณจะมีความสุขอย่างแท้จริง ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงก็ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่แสดงออกถึงความเหยียดหยามผู้หญิงไทย ที่คุณเคยเห็นมา ก็ไม่รู้ว่าคุณเห็นมามากแค่ไหน แต่ที่แน่ ๆ ก็นับถือค่ะ สำหรับคนหญิงไทยคนนั้น ที่คุณเฝ้าดูมาถึง 13 ปี จนกระทั่ง เธอได้สามีร่ำรวยมีความสุข (คุณไม่ยินดีกับเธอเลยหรือคะ) เธออดทนทำงานเสริพอาหารมาถึง 13 ปีกว่าโชคชะตาจะดลบันดาลให้เธอได้พบสามี(เป็นคนต่างชาติ และสำคัญว่า..รวย) ถ้าเป็นดิฉัน ดิฉันจะไม่คิดว่าเธอหา.... หรอก แต่จะคิดว่ามันเป็นโชคชะตา เป็นพรหมลิขิต และสุดท้ายก็เป็นบุญวาสนาที่ทำให้เธอได้สามีรวย ทำให้เธอสุขสบาย คนเรานะคะ แข่งเรือแข่งพายมันพอจะแข่งกันได้ แต่เรื่องบุญวาสนา มันแข่งกันไม่ได้หรอกค่ะ ดิฉันเชื่อของดิฉันอย่างนี้จริง ๆ โดยเฉพาะเรื่องการมีคู่ครอง ถ้าไม่ใช่เนื้อคู่ ไม่มีวาสนาต่อกันจริง ๆ แล้ว ต่อให้ตะเกียกตะกายหาให้ตายก็ไม่มีวันได้มาพบ มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันหรอกค่ะ ขอบอกว่า ดิฉันไม่โกรธคุณหรอก อโหสิให้ค่ะ แต่ที่ต้องขึ้นโพสต์ ก็เผื่อว่าคุณจะคิดได้แบบดิฉันบ้าง จิตใจจะร่มเย็นเป็นสุขนะคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : tangoa (thepariti) - [ 20 ม.ค. 48 22:42:20 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอส่งเป็นข้อความสุดท้ายจากเจ้าของกระทู้นี้ ถึงสมาชิกประจำในชมรมแม่บ้านต่างแดนที่มีน้ำใจงดงาม ทุก ๆ ท่าน ด้วยน้ำใจงดงามของทุก ๆ ท่าน  หลั่งไหลเข้ามามากมาย(จนเริ่มมีอาการหมั่นไส้กันขึ้นมาแล้ว)  ความรู้ที่ได้ มีค่ายิ่ง น่าจะเป็นสิ่งยืนยันได้ว่า  ดิฉันก็รักตัวเอง ห่วงตัวเองมากเหมือนกันนะ  ไม่อย่างนั้นจะพยายามเข้ามาเพื่อหาความรู้และประสบการณ์จากคุณ ๆ ไปทำไม เข้ามาหาความจริง  เพื่อนำไปไตร่ตรอง ในสิ่งที่เราไม่เคยรู้  ยังไม่มีคำตอบว่า  ดิฉันจะดันทุรังไปให้ได้(อย่างใครบางคนว่า)  หรือดิฉันจะยกเลิกการตัดสินใจในตอนแรก ตอนนี้ก็รู้ชัดแจ้งหมดทุกอย่างแล้ว  และก็ขอน้อมรับไปพิจารณา ไตร่ตรองทั้งหมดทุก ๆ ความคิดเห็น ขอให้ทุกกำลังใจที่เต็มไปด้วยกุศลจิต จงประสบแต่ความสุข ความเจริญ  มีแต่สิ่งดี ๆ เข้ามาในชีวิต ทุกท่านนะคะ ขอขอบคุณ(อีกครั้ง) และขอลาไปก่อนค่ะ (อยากจะมาเป็นสมาชิกที่นี่ แต่ก็คงไม่มีวาสนาหรอกค่ะ เพราะหมอดูหลายคนทำนายตรงกันหมดว่า ดิฉันไม่มีเนื้อคู่) จากคุณ : tangoa (thepariti) - [ 20 ม.ค. 48 23:46:05 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จะแอบไปทํางานมืดน่ะ จะบอกให้ว่ามีแต่พวกเสือสิงห์ กระทิง แรด เขี้ยวลากดินทั้งนั้น พวกกร้านโลกน่ะรู้จักไหม ดูเอาก็แล้วกัน แค่ดั๊นแสดงทรรศนคติให้คุณฟัง คุณก็ทนไม่ได้ แล้วย่างนี้จะไปสู้รบปรบมือกับใครเขาไหว ที่เตือนน่ะหวังดีเพราะเห็นมากับตา ได้ยินมากับหู อยากให้ฉุกคิดซะบ้าง คนอื่นๆที่มีประสบการณ์ข้างบนเขาก็พิมพ์ให้อ่าน ยกเหตุผลต่างๆมาให้ฟัง(อ่าน) อย่าเจ้าอารมณ์นักเลย นี่มาตะแบงว่าดั๊น ไม่ยินดีกับคนที่ดั๊นเล่าให้ฟัง ดูถูกคนอื่น รู้ได้ยังงัย กลับไปอ่านข้อความซะใหม่นะ แล้วไม่ต้องมาอโหสิให้ดั๊นด้วย เอาเก็บไว้เป็นสมบัติตัวเองก็แล้วกัน จะได้เอาไว้ใช้กับพวกเสือ สิงห์ กระทิง แรด โน่น จากคุณ : หอยโข่ง - [ 21 ม.ค. 48 01:09:49 A:80.43.73.214 X: TicketID:082690 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถึงคุณหอยโข่ง คิดอยู่หลายนาทีนะนี่  ถึงได้ตัดสินใจตอบ (ถ้าดิฉันเฉยคุณคงผิดหวังน่าดู) ไม่ชอบทำให้ใครผิดหวังค่ะ ด้วยความสัตย์จริงว่า นิสัยของดิฉันไม่ชอบทะเลาะกับใคร แต่ก็มีนิสัยเสียที่ไม่ค่อยจะยอมให้ใครมาว่าด่าเอาง่าย ๆ (ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยทำอะไรให้) เหมือนกัน ถ้าจะอ้างว่า  สำนวนถ้อยคำที่คุณใช้กับคนอื่นแบบนี้ คือ ความหวังดี  ขอโทษค่ะ  เก็บเอาไว้กับตัว หรือเอาไปแสดงกับญาติโก โหติกา ที่เค้ารู้จัก... คุณดี  จะดีกว่า ดิฉันไม่รับค่ะ  เอาคืนไปเถอะ ************************************* สุดท้ายนี้  ดิฉันขอโทษสมาชิกท่านอื่น ๆ  ด้วยค่ะ  ที่บังเอิญเข้ามาอ่าน จากคุณ : thepariti - [ 21 ม.ค. 48 05:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 20 I think Khun หอยโข่ง answered you (Khun Tangoa) with fair and sensible statements. Please take it easy. Good luck kha. จากคุณ : Klaiban America - [ 21 ม.ค. 48 06:15:25 A:192.236.22.166 X: TicketID:005499 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แค่อ่านข้อความบนอินเตอเนทก็ทนไม่ได้ เต้นแร้งเต้นกาฟาดงวงฟาดงา แล้วอย่างนี้ล่ะไปทํางานตลาดมืด ตลกนะ นี่คุณคิดว่าเขาจะพูดจาหวานฉํ่าจ๊ะจ๋ารึงัย(อย่าลืมนะว่าเขาไม่ได้จ้างไปนั่งแท่น) ถ้าเจอคนพูดจาห้วนๆใส่ล่ะไม่อกแตกตายหรือ รึยังคิดว่าจะเหมือนละครทีวีพริกขี้หนูกับหมูแฮมสมัยก่อน จะได้ใส่ชุดไทยยืนสวัสดีเรียกแขกหน้าร้านอาหาร ตื่นได้แล้ว ขนาดอยู่เมืองไทยนะตอนนี้ แค่บททดสอบบทแรกก็ไม่ผ่าน ไม่มีความอดทนอดกลั้น(ทางอารมณ์) วางอุเบกขาไม่ได้ ไม่อยากจะจินตนาการว่าคนอย่างคุณจะมีนํ้าอดนํ้าทนทั้งร่างกายและจิตใจแค่ไหนในต่างถิ่นต่างแดน ขอบคุณที่โยนความหวังดีกลับมาคืน นึกเสียดายอยู่เหมือนกัน จะเอาไปให้คนหาเช้ากินคํ่า หาบเร่ แต่เขาสู้ชีวิตจะดีกว่า คนอย่างคุณน่ะ ถึงตอนนี้ดั๊นไม่หวังดีด้วยแล้ว เห็นฤทธิ์ ผิดกับตอนโอดครวญลําบากอย่างโน้นลําบากอย่างนี้ บอกตามตรงล่ะไม่เห็นใจ ถ้าไปถึงฝรั่งเศษล่ะเก่งๆอย่างนี้คงเอาตัวรอดได้(คงดูหมอมาล่ะมั๊ง ถึงได้ดึงดันจะไปท่าเดียว) แต่ระวังนะ นิสัยคุณน่ะ ถ้าคนพูดอะไรไม่เข้ารูหู แล้วไปร้องแรกแหกกระเชอล่ะระวังจะถูกตอมอส่งกลับเมืองไทยนะ ไม่ต้องพิมพ์ตอบให้เปลืองมือหรอก ดั๊นไม่เข้ามาอ่าน ขี้เกียจเถียง จากคุณ : หอยโข่ง - [ 21 ม.ค. 48 06:17:46 A:80.43.112.124 X: TicketID:082690 ]

ความคิดเห็นที่ 22 นู๋อยู่ฝรั่งเศส เขตปารีส ย่าน saint germain ค่ะ ถือว่าเป็น ดาวทาวน์ ของฝรั่งเศสเลย  พอรู้อะไรบ้าง หลายๆอย่างนู่ ว่ามานทะแม่งๆนะคะ  เพราะค่าแรงขั้นต่ำที่ เดือนละ ประมาณ 1000 ยูโร เท่ากับ 50 000 บาทไทย ถือว่าน้อยมากๆสำหรับค่าครองชีพที่นี่ ส่วนเรื่องนายจ้างให้ จดกับคนฝรั่งเศส ทำได้ค่ะ แต่คุณต้องอยู่บ้านเดียวกับเค้าด้วย เพราะ ตำรวจจะเข้ามาตรวจ เมื่อไหร่จะก็ได้ เพราะมีคนจดทะเบียนกันเฉย แล้วเข้ามาทำงานแบบนี้น่ะค่ะ  ยาวจัง ยังไงถ้าพี่อยากรู้เพิ่ม ก็เมลมาหานู๋ได้นะคะ  kaekoe@hotmal.com จากคุณ : SAWEE - [ 21 ม.ค. 48 23:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณ  คุณ sawee  มากค่ะ  ที่ยังเข้าใจและมีความปรารถนาดีต่อดิฉัน (ที่ตอบอย่างนี้ เพราะตอนนี้รู้สึกตัวว่า เป็นคนไม่ดี ในสายตาของคนที่นี้ไปแล้ว) ดิฉันรู้สึก  อายมาก ๆ  ทุกครั้งที่มีเกิดเหตุการณ์ปะทะคารมณ์กับใคร  ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายผิดหรือถูกก็ตาม ไม่ว่าทุกท่านจะเข้าใจอย่างไร   ดิฉันก็ยังอยากจะขอชี้แจงถึงเหตุผล ว่าทำไม ดิฉันต้องตอบโต้ กับคน คนนั้น(เขาบอกว่าเขาจะไม่เข้าแล้วค่ะ ดิฉันเลยต้องใช้ประธานบุรุษที่3)   ดังนั้น  คำชี้แจงนี้ของดิฉัน  จึงสำหรับทุกท่านที่กำลังอ่านอยู่ในขณะนี้  สำหรับทุกท่าน  ที่ดิฉันซาบซึ้งใจกับความเข้าใจ เห็นใจ และความปรารถนาดี ที่มอบให้ดิฉันอย่างจริงใจ สิ่งที่ดิฉันมีติดตัว และรักมันอยู่เสมอ นั่นคือ เกียรติ และ ศักดิ์ศรี  (ถึงแม้ดิฉันจะจน)  แต่การจะต่อสู้เพื่อปกป้องมันเอาไว้  ดิฉันก็ต้องรู้ดีถึงสถานภาพของตัวเอง ว่ามีสิทธิ์ที่จะทำได้หรือไม่   ทุกวันนี้ก็ทำงานเป็นลูกจ้างไม่ว่าจะงานในลักษณะไหนก็ไม่ต่างกับคำว่าขี้ข้า  ที่ต้องอดทนยอม ให้เขาด่าว่า โขกสับตามอำเพอใจอยู่แล้ว ถูกกระทำเจ็บช้ำน้ำใจแค่ไหน ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะตอบโต้  เพราะเขาเป็นนายจ้าง  เป็นผู้จ่ายเงินยาไส้ให้เรา  ขึ้นชื่อว่าเป็นนายจ้าง ไม่ว่าจะจ้างเราทำอะไร ระดับไหน  ดิฉันทำงานเป็นลูกจ้างเค้ามาตลอดแทบทั้งชีวิตแล้วค่ะ   ถ้าดิฉันมัวปกป้องศักดิ์ศรี(ในความเป็นคน) ทุกครั้งโดยไม่คำนึงถึงสถานภาพตัวเอง  ป่านนี้ดิฉันคงอดตายไปแล้ว  ในกรณีของคนที่เข้ามาว่าดิฉัน  เขามีสิทธิ์อะไรมาว่าดิฉัน  เขามีสิทธิ์อะไรมาพูดว่าดิฉันไม่ผ่านการทดสอบ  เขาจ่ายเงินเดือนให้ดิฉันหรือ หรือดิฉันวิงวอนขอความช่วยเหลือเขาหรือ   ดิฉันไม่ใช่คนพาล  แต่ดิฉันสู้คนค่ะ  ถ้ามีสิทธิ์ที่จะสู้ ในกรณีของผู้หญิงที่ใช้นามว่า "หอยโข่ง" คนนั้นเขาไม่มีสิทธิ์จะมาวิจารณ์ดิฉันไม่ว่าปัจจุบันหรืออนาคต ที่จริงตั้งใจจะหยุดแล้ว(ไม่พิมพ์อะไรลงมาอีก) แต่ก็เข้ามาตลอดค่ะ  และยังเห็นว่ามีคนเข้ามา(คือน้อง sawee) ยังมีคนที่เข้าใจ ให้กำลังใจ  ก็เลยมีความรู้สึกดีขึ้น  ยอมรับว่าก่อนหน้านี้(หลังจากโต้แย้งกับเขา)  รู้สึกแย่มาก  ไม่ได้แคร์เขาคนนั้น  แต่แคร์ความรู้สึกของทุกคนที่เคยรู้สึกดี ๆ กับดิฉัน   เท่านี้ค่ะที่ดิฉันขอชี้แจง สำหรับน้อง sawee พี่จะเมล์ไปหานะคะ จากคุณ : tangoa (thepariti) - [ 22 ม.ค. 48 04:26:33 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณtangoa แตงกวา? เคยเปรยว่าอยากเป็นสมาชิกห้องแม่บ้านนี้จะต้องทำอย่างไรเอ่ย   ดิฉันว่าจะตอบนานแล้วแต่ลืม.. ขอตอบตรงนี้เลยว่า ถ้าอยากเข้ามาคุยก็คุยเลยค่ะไม่ต้องสมัครอะไร อย่างตัวดิฉันอยู่ๆก็โผล่หัวเข้ามา เบื่อนักก็หายหัวไป ไปไม่ลามาไม่ไหว้ ห้องสาธารณะ จากคุณ : ปรารถนา - [ 22 ม.ค. 48 10:11:35 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ค่ะ คุณปรารถนา  ตอนนั้นลืมไปว่า ห้องนี้เค้าเป็นชมรมแม่บ้านต่างแดนโดยเฉพาะ  สมาชิกส่วนใหญ่ก็จะเป็นแม่บ้าน(แม่บ้านต่างแดนที่หมายถึงการแต่งงานมีครอบครัวและอยู่ตามประเทศต่าง ๆ ที่ไม่ใช่เมืองไทย)  ส่วนดิฉันไม่มีครอบครัวก็เรียกว่า แม่บ้านไม่ได้ค่ะ    ก่อนหน้านั้นก็มีเล่นบ้างที่เวบบอร์ดอื่น ๆ ไม่เคยเข้ามาที่นี่  พอคิดว่าจะไปเมืองนอกก็เลยลองเข้ามา   ก็เลยรู้สึกประทับใจกับอัธยาศัยไมตรีที่ดี ของทุก ๆ คนที่นี่  อยากเข้ามาเป็นสมาชิกพูดคุยกับทุกคนอีก  ไม่ใช่ว่าหมดปัญหาแล้วก็หายไป  แต่ก็คงเรียกตัวเองเป็นสมาชิกแม่บ้านแบบเต็มตัวไม่ได้อ่ะค่ะ จากคุณ : tangoa (thepariti) - [ 22 ม.ค. 48 14:36:36 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คุณเจ้าของกระทู้คะ อย่าไปแคร์คำพูดของคนอื่นมากสิคะ ไม่ต้องเก็บเอาคำพูดของคนคนนั้นมาทำให้คุณไม่สบายใจ อย่างที่คุณว่า เค้าไม่ได้จ่ายเงินเดือนให้คุณ ก็นั่นแหละค่ะ ไม่ต้องไปแคร์มาก ปล่อยให้เป็นแบบลมพัด ผ่านมาก็ผ่านไป เรารู้ดีว่าตัวเราเป็นยังไงก็พอแล้ว จากคุณ : เข้ามาให้กำลังใจค่ะ - [ 23 ม.ค. 48 02:51:00 A:172.132.181.195 X: TicketID:076829 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คุณ tangoa คะ เข้ามาคุยได้เลยค่ะ ไม่ว่าจะเป็นแม่บ้านต่างแดนหรือไม่ มีหลายๆท่านในนี้ที่ยังโสด หรือยังอยู่เมืองไทย หรือแต่งงานกับคนไทย ก็คุยกันได้ค่ะ ไม่มีข้อห้าม จากคุณ : ตรีนุช3903 - [ 23 ม.ค. 48 05:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณค่ะ คุณตรีนุช            ตอนนี้ดิฉันเบรคเรื่องวิ่งเต้นไปฝรั่งเศสแล้วล่ะ  ที่จริงเรื่องงานเหนื่อย หรือลำบากแค่ไหน  ไม่กลัวหรอกค่ะ ถึงแม้ว่า 10 กว่าปีมาแล้ว ที่ทำงานอยู่แต่ในห้องแอร์ สองมือแตะ แต่ปากกาและแป้นคีย์บอร์ด ขับแต่รถเก๋งส่วนตัวเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่เคยลืมที่พ่อแม่สอนให้ดิฉันรู้จักความลำบากมาตั้งแต่เด็กแล้ว รู้คุณค่าของเงิน 2.50 บาทที่เราเคยหาตามใต้ถุนบ้านเพื่อเอาไปซื้อน้ำปลาขวดนึง ไม่เคยลืมว่าเคยทำงานในไร่กลางแดดมาแล้วตั้งแต่เช้าจรดเย็น    ดิฉันไม่ได้มาโอดครวญว่าขณะนี้ดิฉันกำลังลำบากชนิดลูกตาแทบกระเด็น  อย่าเข้าใจผิดเหมือนบางคนนะคะ  ไม่ได้เป็นกรรมกรก่อสร้าง แม่ค้าหาบเร่แผงลอย หาเช้ากินค่ำ  แต่ดิฉันอยากจะเป็นอย่างนั้น  อยากสู้ชีวิตแบบนั้น  ถ้ามันจะทำให้อนาคตเราดีขึ้น  ไม่ใช่นั่งทำงานอยู่ในห้องแอร์ไปวัน ๆ รับเงินเดือนอยู่เท่านี้ แล้วก็หมดไปอยู่อย่างนี้ทุกเดือน   ทุกวันนี้มองคนทำงานหาเช้ากินค่ำแล้วยังอิจฉา  เพราะยังไงเขาก็มีอาชีพส่วนตัว วันนี้เขาลำบากแต่วันหน้าเขาก็อาจจะสบายก็ได้  เพราะเขาทำงานสู้ชีวิตแต่เราสิ  เหมือนไร้ความสามารถ  นึกเจ็บใจว่า ไม่น่าเลือกเรียนวิชาที่ต้องมาทำงานเป็นลูกจ้างเขาอย่างเดียวแบบนี้เลย   ตอนนั้นไม่มองเล๊ย  พวกวิชาเสริมสวย ตัดเย็บ คหกรรม ทำอาหาร (อาชีพที่มีสิทธิ์เป็นเจ้าของกิจการ)   ตอนนี้มานึกเสียดาย  จะไปเรียนก็แก่เสียแล้ว จากคุณ : tangoa (thepariti) - [ 23 ม.ค. 48 07:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 29 รักกันไว้เถิด เราเกิดร่วมแดนไทย จะอยู่ภาคไหนๆ ก็ไทยด้วยกัน...... เป็นโสดเหมือนกันค่ะ แต่มาทำงานงานที่จีนได้นานแล้ว.....เข้ามาคุยบ้างเหมือนกัน ทางนี่เขาก้อไม่ได้ว่าอะไร คุยไป ถามไปเลย มีอะไรทีนี่เพิ่งพาอาศัยกันได้อยู่แล้วค่ะ เท่าที่ดูแล้ว จขกท ยังมีชีวิตดีกว่าคนอืนๆอีกนะคะ อย่างน้อยคุณยังมีงาน มีบ้าน มีครอบครัว ลองย้อนกลับไปดู คนใต้ หรือคนที่สูญเสียคนในครอบครัวกับ สึนามิ สิคะ ไม่เหลืออะไรเลย ใช่ค่ะ เพือนเราเอง เราเพิ่งไปงานศพกลับมาเมือเร็วๆนี่ แม่ของเพือนไม่กล้าแม้แต่จะแต่งตัวให้ลูกเพราะทำใจไม่ได้ เพราะมีลูกคนเดียวและก้อเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงให้ครอบครัวด้วย แต่ตอนนี่เราช่วยแม่เขาโดยส่งให้ไปบวชชีที่ ขอนแก่นแล้วค่ะ เพราะไม่มีใครดูแลท่าน เห็นมั้ย คุณยังโชคดีกว่าใครๆ อีกเยอะนะคะ อย่าท้อคะ เป็นกำลังใจ ให้สู้ต่อไป จากคุณ : toogee - [ 23 ม.ค. 48 18:28:55 A:221.224.168.7 X: TicketID:064759 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ว้าๆๆ อย่าน้อยใจสิคะ มีไรคุยกะนู๋ได้นะพี่ นู๋กับแฟน เบื่อปารีสเต็มทนแล้ว กำลังขอวีซ่า ย้ายไปอยู่ประเทศอื่นอยู่ อิอิ จะได้กลายเป็นต่างด้าวทั้งคู่ จากคุณ : SAWEE - [ 23 ม.ค. 48 20:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เห็นด้วยกับคุณ Toogee นะคะ คุณจขกท. โชคดีกว่าคนอื่นๆอีกหลายคน อย่ายอมแพ้กับโชคชะตาค่ะ ชีวิตเรา เราเลือกเองได้ คุณ Toogee  อยู่เมืองจีนหรือคะ อยู่เมืองไหนเอ่ย สวัสดีจากเซี่ยงไฮ้ค่ะ คุณ Sawee เบื่อฝรั่งเศสแล้วชวนแฟนมาทำงานเซี่ยงไฮ้ไหมคะ (หาเพื่อนค่ะหาเพื่อน) จากคุณ : BFR - [ 23 ม.ค. 48 22:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 32 "สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น" คิดว่าคุณเดินทางไปฝรั่งเศสแล้วเสียอีก ในเมื่อคุณพร้อมแล้วที่จะเผชิญปัญหาต่าง ๆแล้ว ก็อย่ามัวรีรอเข้ามาโพส ในบอร์ดนี้ให้เสียเวลาอีกหลายคนก็หลาย ความคิดเห็น สำหรับคำแนะนำต่าง ๆ ข้างบนมันเป็นจริงค่ะ แต่ก็ไม่ เสมอไป "ชีวิตคือการต่อสู้" ขอโชคดีค่ะ จากคุณ : เสียงซึง - [ 23 ม.ค. 48 23:11:26 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ทำไงดี ตอนนี้เรากะแฟนกำลัง ลังเล จะอยู่ต่อฝรั่งเศส หรือจะไปอยู่ที่อื่น เฮ้อๆๆ อารายของเค้าก็ไม่รุ้ เล่นเรา งง ประจำเลย ปล. อยู่ๆอากาศก็เปลี่ยนเฉยๆเล่นเซะเป็นหวัดเลย ฮัทชิ้วว แต่แปลก มาอยู่จาเป็นปีแล้ว ไม่เคยป่วยเลยผิดจากอยู่เมืองไทย ให้ตายสิ จากคุณ : SAWEE - [ 24 ม.ค. 48 02:55:14 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อืม ขอแถม ไหนๆก็ไหนๆแล้ว พี่เจ้าของกระทู้มาเลยค่ะ  มาหางานด้วยกันกับนู๋ ถ้าไม่ไหวก็กลับ ยังไงเสียที่นี่ก็คนไทยไม่น้อย ไม่ทิ้งกานอยู่แว้วว เอิ๊กๆๆ นู๋เองจะเป็นง่อยอยู่แล้ว  แต่ไม่รู้จะไปหางานที่ไหน หายากจัง ฮือๆๆส่วนใหญ่คนจีนเยอะ เค้าก็จะรับแต่พวกพ้องเค้าอะ  ฮือๆๆน่าน้อยใจ เลยต้องมานั่งเลี้ยงกระต่ายแก้เซ็ง จากคุณ : SAWEE - [ 24 ม.ค. 48 03:11:59 ]

ความคิดเห็นที่ 35 โอ้....  วันนี้เข้ามาแล้ว  ยิ้มแฉ่งเลยค่ะ  (พิมพ์ด้วยรอยยิ้มเลยนะคะนี่) ดีใจมาก ๆ  ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ   ดิฉันรู้ตัวว่า  นิสัยเสียจริง ๆๆๆๆๆ  ตรงที่เป็นคน sensitive มากกกก.... มีคนบอกด้วย (และเค้ากะลังหายาแก้อยู่ อิ อิ) ที่ปล่อยให้เพื่อน ๆ น้อง ๆ (หงะ ทึกทักเลย) เข้ามาคุยกันไว้  เพราะไม่อยู่ (มะวานวันอาทิตย์เจ้านายชวนไปดูงานกึ่งพาไปเที่ยวที่เพชรบุรี)  ไปเล่นน้ำทะเลที่ชะอำ  คลื่นแรงมาก  ชวนให้นึกถึงคลื่นลูกโต ๆ  อย่างสึนามิ มันจะน่ากลัวขนาดไหนนะ ไม่อยากนึก   ยังไม่ได้ไปอ่ะค่ะ  คุณเสียงซึง  กะว่าจะเก็บคำแนะนำจากเพื่อน ๆ ที่นี่  ไปพิจารณากับว่าที่นายจ้างที่จะเดินทางมาเมืองไทยเดือนกุมภาฯ นี้ก่อน  ขั้นแรกก็จะดูว่า ตกลงแล้วเค้าจะทำวีซ่าแบบไหนให้  ถ้าเป็นท่องเที่ยวก็จะไม่ไป  และก็จะดูท่าทีของนายจ้างว่า เป็นคนดี พอสมควรหรือเปล่า จากกริยาท่าทางนิสัยใจคอ   ท่าเขาดี  พอจะน่าเชื่อถือ  ดิฉันก็จะขอให้เขาทำวีซ่าแบบเยี่ยมญาติตามที่คุณASANO's lover แนะนำ ดิฉันคิดเยอะค่ะ  เรื่องลำบากไม่กลัว  แต่กลัวอย่างเดียวว่าจะไม่ได้กลับมาเห็นหน้าลูกเท่านั้น   ถ้ามันไม่ถึงขนาดนั้น ก็ว่าจะลองสู้ดูอ่ะค่ะ  ผิดถูกยังไงก็ได้รู้ได้เห็น ถูกส่งกลับก็ยังดีกว่าไม่ได้กลับอ่ะนะ  เอ....  จะเรียกว่าคิดสั้น หรือสิ้นคิดไปรึป่าวคะนี่ จากคุณ : tangoa (thepariti) - [ 24 ม.ค. 48 09:11:08 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขออนุญาต ก๊อบประโยคของคุณ toogee มาเป็นหัวข้อสนทนาสักนิดนะคะ "เท่าที่ดูแล้ว จขกท ยังมีชีวิตดีกว่าคนอืนๆอีกนะคะ อย่างน้อยคุณยังมีงาน มีบ้าน มีครอบครัว ลองย้อนกลับไปดู คนใต้ หรือคนที่สูญเสียคนในครอบครัวกับ สึนามิ สิคะ ไม่เหลืออะไรเลย" ดิฉันขอปฏิเสธ(ด้วยความเคารพในความปรารถนาดีของดุณนะคะ)  ตรงคำว่า "มีบ้าน มีครอบครัว"  ไม่ใช่ค่ะ  สถานภาพอย่างดิฉัน คงเรียกว่า มีบ้านมีครอบครัวไม่ได้ ถ้ากลับไปอยู่ต่างจังหวัด ก็เหมือนดิฉันกลับไปอาศัยอยู่กับคุณพ่อซึ่งท่านอยู่กับภรรยาของท่าน(แม่ดิฉันเสียไปแล้ว) แม้แต่ลูกสาวของดิฉันทุกวันนี้ ยังต้องอาศัยอยู่กับครอบครัวของพี่สาวของดิฉัน   เมื่อตอนที่เกิดเหตุการณ์สึนามิ  ดิฉันก็รู้สึกสลดใจมาก  ติดตามข่าว ดูภาพจากทีวีทุกวัน ขนาดว่าไม่มีญาติพี่น้องประสบชะตากรรมในเหตุการณ์ ในทางกลับกันก็นึกย้อนถึงตัวเอง ว่าถ้าเรามีตังส์ เราคงจะพาลูกไปประสบชะตากรรมที่นั่นเหมือนกัน(ดิฉันเป็นคนภาคกลางค่ะ)  ภูเก็ต กระบี่ พังงา  สถานที่ท่องเที่ยวอันลือชื่อ  ที่ดิฉันใฝฝันอยากจะไปยลสักครั้งหนึ่งในชีวิต แต่จนบัดนี้ก็ยังไม่มีโอกาสได้ไป จากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ดิฉันได้เห็นความสูญเสีย เห็นความพลัดพราก โดยเฉพาะภาพข่าวที่แม่ต้องปล่อยลูกชายคนโตเพื่อรักษาลูกชายคนเล็กไว้  สะเทือนใจจนน้ำตาไหล  ถ้าดิฉันได้พาลูกไปเที่ยวที่นั่น เจอเหตุการณ์อย่างนั้น เห็นสายน้ำพัดพาลูกไปต่อหน้าต่อตาแบบนั้น คงขาดใจตายไปเหมือนกัน  ทุกชีวิตบนโลก  ต่างมีชะตากรรมเป็นของตัวเอง   ในความทุกข์ ความยาก ในการดำเนินชีวิต คงเอามาวัดกันไม่ได้ว่า ใครหนักกว่าใคร  ใครมากกว่าใคร  ในขณะที่คนยากจนหาเช้ากินค่ำ ตะเกียกตะกายหาเลี้ยงครอบครัวหรือตัวเองให้อยู่รอด แต่คนที่(เราเห็น)มีพร้อมทุกอย่าง กลับฆ่าตัวตาย จะบอกคุณเสียงซึงว่า  ดิฉันไม่คิดว่า การเข้ามาโพสต์คุยกับเพื่อน ๆ ที่นี่ ไม่ใช่เรื่องเสียเวลา  ดิฉันทำงานอยู่ด้วย(แว๊บเข้ามาที่นี่ได้ทั้งวันค่ะ ถ้างานไม่ยุ่ง อิอิ) และตอนนี้ก็เลิกไปทำงานมินิมาร์ทตอนกลางคืนแล้ว  เพราะมันจะตายเอาจริง ๆ ค่ะ  อดทนมา 4 เดือน จนสภาพร่างกายเหมือนผีดิบ  พอเจ้านายที่ทำงานรู้ก็ไม่พอใจ (เค้าก็กลัวเราทำงานให้เค้าได้ไม่ดีตามประสานายจ้างแหละ)  ซึ่งมันก็จริง เราอ่อนเพลีย ซูบซีด ประสิทธิภาพการทำงานลดลง อดนอน สมองเบลอ (ตอนนี้ นน.เหลือ 41 กก.จาก 45 นะคะ)  จะตายเปล่าโดยได้ค่าตอบแทนไม่คุ้มก็ไม่ไหวเหมือนกัน  กำลังมองหางานอื่นอยู่(เพราะลังเลเรื่องไปนอกแล้ว) ช่วงนี้ตอนเย็นหลังเลิกงานก็เลยว่าง  ก็เลยเข้ามาหาความรู้บ้าง  หางานบ้าง   จะลงทุนทำอะไรโดยที่เราตัวคนเดียว ไม่มีความรู้ ไม่มีรู้จักลู่ทาง ไม่มีประสบการณ์นี่ก็ลำบากนะคะ  โดยเฉพาะเราไม่ได้มีทุนหนา ๆ เพื่อมาลองผิดลองถูกอยู่หลาย ๆ ครั้งได้  แต่เมื่อชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป แต่จะดิ้นไปทางไหนก็ต้องคิดให้ดี  คิดแล้วคิดอีก ผิดพลาดพลั้งไปไปจะได้เจ็บน้อยหน่อย ไม่ถึงกะสาหัส หรือเสียชีวิตเนอะ ขอบคุณทุก ๆ คนที่ยังคงเข้ามาอ่าน และมาให้กำลังใจนะคะ   ถ้าดิฉันจะเข้าไปแจมในกระทู้ของเพื่อน ๆ บ้าง ก็ขออนุญาตไว้ก่อนตรงนี้นะคะ  (เพราะปกติจะเป็นคนขี้เกรงใจเหมือนเป็นการเข้าบ้านคนอื่น  ส่วนตัวแล้วเป็นคนค่อนข้างเก็บตัว ไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่)  เมื่อเลิกงานมา อยู่คนเดียว ก็มีเจ้าเครื่องคอมพิวเตอร์นี่แหละ เป็นเพื่อน จากคุณ : tangoa (thepariti) - [ 24 ม.ค. 48 11:24:02 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คุณ BFR คะ อยู่เซี่ยงไฮ้ เหมือนกันค่ะ แต่กำลังจะย้ายไปอยู่ Kunshan เพราะลง order ที่นั่นเยอะมักมัก กำลังจะกลับไปเที่ยวบ้านเชียงใหม่ที่เมืองไทยเพราะหยุดตรุษจีน 20 วัน อยู่ที่นี่ไปร้านอาหารไทย ชือ สวัสดีค่ะ เกือบทุกอาทิตย์ แต่ไม่เห็นมีคนไทยเลยค่ะ มีแต่พ่อครัวเท่านั้น อาทิตย์หน้าถ้ามีเวลาจะไปร้านมาบุญครอง ที่ ถ.นานจิง ใครมีลูกสาว/ลูกชาย อายุไม่เกิน 2 ขวบ แจก baby garment for free ค่ะ มันกำลังจะทับอีชั้นตายที่ office แล้ว ให้ฟรี แต่เสียค่าส่งเองนะค้า ...............สวัสดีจาก เซี่ยงไฮ้ เพริลทาวเวอร์ ค่ะ :-) จากคุณ : toogee - [ 24 ม.ค. 48 12:25:40 A:221.224.168.7 X: TicketID:064759 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อุ้ย อยู่เซี่ยงไฮ้เหมือนกันเลย ฝั่งหอไข่มุกหรือเปล่าคะ ร้านสวัสดีอยู่ที่ไหนคะ ไม่เคยเห็นเลย เคยไปแต่มาบุญครอง อร่อยเหมือนกันค่ะ (มีเพื่อนอยากลองไปกินร้านอาหารไทยด้วย) ลูกสาวน่ะมีค่ะ แต่เกินวัยแล้ว เสื้อผ้าไม่เอา อยากได้เพื่อนเล่นมากกว่า แหะๆ หากต้องการคุยต่อหลังไมค์ เมลที่นี่นะคะ (---deleted---) แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 48 19:26:18 จากคุณ : BFR - [ 24 ม.ค. 48 13:54:04 ]

ความคิดเห็นที่ 39 คุณ BFR คะ ได้เมลแล้วค่ะ :-)ีใจจังได้เพือนแล้ว เรา add คุณเขาใน ยาฮูเราแล้วเหมือนกันค่ะ onlypeng15 ร้านสวัสดีค่ะ อยู่ ทีถนน ซูจาฮุ้ย (ออกเสียงไม่ค่อยถนัด แหะ แหะ) ก่างหุ้ย น่ะค่ะ มีอยู่ร้านเดียวค่ะแถวนั้น สำหรับตัวเองกำลังย้ายออกมาตั้ง office กันใหม่ค่ะเพราะเราใช้โรงแรม SOMERSET ทำเป็นoffice แต่ตอนนี่ไม่พอค่ะคนมันเยอะขึ้นเลยต้องเช่าบ้านแบบ townhouse 4 - 5 ชั้นทำเป็นoffice อยู่ที่ Kunshan city ห่างจาก Shanghai 40 กม แต่ไป Shanghai เกือบทุกวีกค่ะเพราะที่นี่ไม่มีอาหารไทยเลย สำหรับลูกสาวเป็นเพือนเล่นได้ค่ะ เพราะยังไม่มีสามีเลย แหะ แหะ ไม่มีเวลาหน่ะ อยากมีเหมียนกัลลลลลล จะรอคุณ online นะคะ บายยยยยยยยยยย จากคุณ : toogee - [ 24 ม.ค. 48 17:13:32 A:221.224.168.7 X: TicketID:064759 ]

ความคิดเห็นที่ 40 Pee Tangoa First of all, I'm sorry na ka that I cannot type in Thai. I've been reading your kratoo for a while, but I didn't have a chance to give my opinion. I understand you that you want to give your kid the best opportunity. I admire your spirit of maternity ka. I worked part-time in thai restaurant in the States for few years while I was doing a Master Degree. I met some women like yourself. The women who could do anything for their children. They came to the US to work and then to send their hardly-earned money back to Thailand. Those women actually, before coming to America, had a job too, just like yourself. Among them there was one woman called "PAH SAI", pah sai was arranged to come to the US from Thailand. Pah Sai lived in the big house with the owner of the restaurant. Pah Sai was not very lucky cuz her boss was not very nice to her. She worked like a slave. She worked from the moment she opened her eyes in the morning till the moment she lied down on her bed. She did not only work for the restaurant, but also for her boss' personal affaire. It was very pity that. Anyway, I just want you to make sure that your boss-to-be is a reasonable person, and that she wouldn't take advantage of you. Personally,I wouldn't think she is since she is trying to do something illegal. Now I live paris, and things are not easy here. I know lots of French who couldn't get a job after obtaining a Master degree. Moreover, when you don't speak their language, your life will be depending exclusively on your boss-to-be. Think hard na ka! Good Luck na ka for everything จากคุณ : Nina - [ 24 ม.ค. 48 18:31:12 A:83.177.231.41 X: TicketID:063035 ]

ความคิดเห็นที่ 41 อ่านกระทู้มาตั้งแต่ต้น เห็นใจความรู้สึกของเจ้าของกระทู้นะคะ แต่ว่าไปที่ไหนก็ไม่สบายเหมือนบ้านเราหรอกค่ะ อย่างน้อยๆ เราก็ยังทำมาหากินที่นี่ได้ ไม่ต้องกังวลเรื่องต่างๆ....อยู่เป็นกำลังใจให้ลูกก็ดีนะคะ ไม่งั้นลูกคุณคงคิดถึงคุณแม่แย่เลย จากคุณ : มือปราบมาร - [ 24 ม.ค. 48 21:29:52 ]