CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangGameRoom


    ติวเข้มภาษาไทย สงวนลิขสิทธิ์สูตรส่วนตัว

    เห็นบางคนเขียนวรรณยุกต์ผิด อย่างนายคนที่อยู่ในกล่องดำ
    เลยขออนุญาตเอาเรื่องการผันวรรณยุกต์มาบอกคนไทยอีก
    ที คิดว่าคงไม่เป็นการสอนหนังสือพระสังฆราชนะครับ

    ////////////////////////////////////////////////////////

    โดยปกติอักษรภาษาไทยผันวรรณยุกต์เช่นนี้

    กา   ก่า   ก้า   ก๊า   ก๋า             (อักษรกลางผันได้ ๕ เสียง รูปวรรณยุกต์ ๔ รูป)
    -    ข่า    ข้า   -     ขา             (อักษรสูงผันได้ ๓ เสียง รูปวรรณยุกต์ ๒ รูป)
    คา   -     ค่า    ค้า   -               (อักษรต่ำผันได้ ๓ เสียง รูปวรรณยุกต์ ๒ รูป)

    การเขียนรูปวรรณยุกต์ เหมือนเขียนตัวเลข (0 1 2 3 4) จุดเริ่มต้นเริ่มที่ไหน ตัวเลข 0 ไม่ต้องเขียนรูปวรรณยุกต์

    ///////////////////////////////////////////////////////

    การเขียนรูปวรรณยุกต์ถ้าเสียงตัวสะกดเป็นเสียงกัก อันได้แก่ กก กบ กด
    เสียงวรรณยุกต์เสียงแรกและเสียงสุดท้ายจะหายไป เป็น
    X      ก่า(ก)    ก้า(ก)    ก๊า(ก)      X
    -       ข่า(ก)    ข้า(ก)      -           X
    X         -        ค่า(ก)    ค้า(ก)      -

    เมื่อเป็นเช่นนี้ทำให้การเขียนรูปวรรณยุกต์เลื่อน โดยตำแหน่ง
    เริ่มต้นหายไป ตำแหน่งเริ่มต้นใหม่เริ่มที่เสียงที่สอง เสียงที่
    สองจึงไม่ต้องเขียนรูปวรรณยุกต์ เพราะถือเป็นตำแหน่ง0
    สำหรับอักษรต่ำตำแหน่งเริ่มที่เสียงที่สาม ไม่ต้องเขียนรูป
    วรรณยุกต์
    X      กาก    ก้าก    ก๊าก       X    
    -       ขาก    ข้าก      -         X
    X        -      คาก    ค้าก       -

    //////////////////////////////////////////////////////
    สระเสียงสั้น โดยปกติตามด้วยเสียงกักลม จึงถือรวมอยู่ใน
    กลุ่มสระเสียงสั้นที่ตามด้วยตัวสะกดเสียงกัก  แต่หากตาม
    หลังด้วยตัวสะกด กง กม กน เกย เกอว จะสามารถผันได้
    ตามต้นแบบทุกประการ
    กัง   กั่ง   กั้ง   กั๊ง    กั๋ง
    .      ขั่ง   ขั้ง    -     ขัง
    คัง   -      คั่ง   คั้ง    -           (มั้ง ไม่เขียนว่า มั๊ง)
    .                                       (มั้ย ไม่เขียนว่า มั๊ย)

    /////////////////////////////////////////////////////////
    สระเสียงสั้นบวกกับตัวสะกดเสียงกัก ให้นำเอากฎชุดที่สอง
    มาใช้ โดยอักษรต่ำ มีการกระโดดเสียงเริ่มต้นไปอยู่ที่
    เสียงที่สี่ เสียงดังกล่าวจึงไม่ต้องใส่วรรณยุกต์  เสียงที่
    สามเป็นเสียงที่ไม่ค่อยปรากฏ ให้คงรูปวรรณยุกต์เดิม
    กาก    ก้าก    ก๊าก   --->    กัก   กั้ก   กั๊ก
    ขาก    ข้าก             --->    ขัก   ขั้ก
    .        คาก    ค้าก   --->            คั่ก   คัก
    (เช่น ขุ่นคลั่ก)
    //////////////////////////////////////////////////////////
    อย่างไรก็ตาม มีเสียงที่เป็นข้อยกเว้นอยู่ ได้แก่ เสีบงที่
    เป็นคำลงท้ายต่างๆ  "น่ะ" "ค่ะ" "ย่ะ" "ว่ะ" เสียงเหล่านี้อาจ
    ออกเป็นเสียงที่สาม เหมือน "น่า" "ค่า" "ย่า" "ว่า" หรือออก
    เป็นเสียงต่ำ "หนะ" "ขะ" "หยะ" "หวะ" ได้ โดยใช้รูปเดียวกัน

    หมายเหตุ  สูตรนี้เป็นสูตรส่วนตัวที่ใช้สอนภาษาไทยให้คน
    ต่างชาติ เพราะคนต่างชาติไม่ได้เรียนคำเป็นคำตาย

    จำง่ายๆ ครับ อักษรสูงอักษรต่ำไม่สามารถใช้วรรณยุกต์ตรี
    วรรณยุกต์จัตวาได้

    แก้ไขเมื่อ 19 ก.พ. 48 21:19:31

    จากคุณ : อ.ปมโปโกะ - [ 18 ก.พ. 48 07:21:46 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป