ความคิดเห็นที่ 1 เห็นด้วยเลยว่าการเขียน academic เป็นเรื่องยากสำหรับคนไทย เพราะว่าตอนเรียนเมืองไทยก็ไม่ได้ฝึก (แม้แต่เขียนในภาษาไทยก็ไม่ได้ฝึกเท่าไหร่) คราวนี้ต้องมาเขียนในภาษาอังกฤษอีก โอ้...จะรอดไม่เนี่ย นอกจากนี้สิ่งที่ทำให้ยากเข้าไปอีกคือ เรียงความอังกฤษมีหลักหรือรูปแบบที่ค่อนข้างแตกต่างจากภาษาไทย และภาษาอื่น แบบอังกฤษต้องการความชัดเจนและตรงๆ ไม่ต้องมาอ้อมค้อม คิดอะไรก็เขียนออกมา ก็อธิบายให้ชัดเจนไปเลย (นักเขียนที่เขียนในภาษาจีนไม่ได้นึกแบบนี้ งานเขียนที่ดีต้องเขียนให้คนอ่านคิดเอง ไม่ต้องการความชัดเจน) ตอนนี้ขอมาเสนอความเห็นเกี่ยวกับสองคำถาม 1. ไม่รู้จะเขียนอะไรดี จริงๆ เรื่องนี้เป็นปัญหาของนักเขียนเกือบทุกคน แม้แต่เจ้าของภาษาเองก็เถอะ แต่ขอเน้นคนไทยแล้วกันนะ จากประสบการณ์ตัวเอง เรื่องนี้เป็นคำถามที่ไม่ค่อยมีคนไทยสนใจเท่าไหร่ คนไทยมักสนใจเรื่อง grammar มาเป็นอันดับแรก ทั้งๆ ที่สิ่งที่เราจะเขียนสำคัญกว่า grammar อาจจะเป็นเพราะว่าเราถูกสอนเรื่อง grammar มามากจนเข้าใจว่า communicating (reading, writing, speaking, listening) = grammar และเพราะว่าคนไทยเน้น grammar ดังนั้นเวลาเขียนเลยมัวแต่กลับไปแก้ว่าถูกหรือเปล่า การหยุดแก้บ่อยๆ ยิ่งทำให้พลอยคิดไม่ออกว่าจะเขียนอะไรดี ยิ่งทำให้เขียนไม่ออก และมีความรู้สึกว่าไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดี วิธีแก้คือ อย่าเพิ่งคิดเรื่อง grammar พูดง่ายแต่ทำยากใช่...ดังนั้นลองปิดหน้าจอคอมดูเวลาเขียน แล้วก็เขียนไปเลยไม่ต้องหยุดเพราะว่าพะวงว่าตูเขียนผิดหรือเปล่า อีกสาเหตุนึงที่ทำให้ไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดีเพราะว่า ไม่รู้จะเขียนอะไรดีจริงๆ (นะ) ก็มีแบบฝึกหัดบางอย่างที่จะช่วยได้คือ --Free writing - เขียนโดยไม่หยุดสัก 15 นาที--หลักคือไม่หยุดเลย --Researching - จะทำให้เรารู้ว่าคนอื่นเค้าเขียนเรื่องอะไร แล้วเราก็พอจะได้ไอเดีย เราอาจจะเขียนเพื่อเห็นด้วย ไม่เห็นด้วย สนับสนุนเค้า เป็นต้น --Questioning - ถามคำถาม wh-questions ง่ายที่สุดเลย: What happens? When? Why? With whom? How? เป็นต้น --Conversing - คุยกับเพื่อนๆ หรืออาจารย์เกี่ยวกับหัวข้อที่คุณจะเขียนเพื่อหาไอเดีย 2. การเขียนที่เราสนุกด้วยคงจะไม่ใช่เกี่ยวกับงานหรือเป็น academic writing แน่ๆ แล้วยังงี้มันจะช่วยให้การเขียนแบบ academic ของเราดีขึ้นเหรอ ก่อนอื่นคงต้องถามก่อนว่า "What is academic writing?" บางคนบอกว่า academic writing คือ งานเขียนที่ --ห้ามใช้ I หรือ you --ห้ามใช้ประสบการณ์ตัวเอง จริงๆ ก็ถูก และก็เพราะว่าสิ่งเหล่านี้แหละทำให้หลายคนมองว่า งานเขียนที่สนุกที่มักใช้ I และ ประสบการณ์ตัวเอง ไม่น่าจะช่วยได้ใน academic writing แต่ถ้าลองได้อ่านงานเขียนสมัยใหม่ นักเขียนเริ่มใช้ประสบการณ์ตัวเองมากขึ้น แต่เราคงไม่เห็นสิ่งเหล่านี้มากนักใน scientific papers แต่ยังไงก็ตามการฝึกเขียนเพื่อความบันเทิงก็ยังช่วยได้ ช่วยให้เราฝึกคิด, เรียบเรียงความคิด (สำคัญ), ใช้ภาษา, คุ้นเคยกับภาษา เป็นต้น พอก่อนแล้วกันนะ (จริงๆ เขียนได้อีกยาวมากๆๆๆๆ 555555) ขอฟังความเห็นคนอื่นบ้างแล้วกัน แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 48 04:02:52 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง - [ 3 ก.ค. 48 04:01:05 ]

ความคิดเห็นที่ 2 กลับเข้ามาเจอความเห็นคุณ เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง พอดี ขอบคุณมากๆเลยครับ ตอนแรกว่าจะพูดเรื่อง Free writing ด้วยเหมือนกัน แต่ลืมไป :P ไหนๆเข้ามาแล้วขอยกคำของ Stephen King จากหนังสือ On Writing ของเค้าหน่อยเกี่ยวกับ Free Writing นะครับ (ไม่ได้อ่านเองนะครับ มีคนเค้าบอกมา) "There's plenty of opportunity for self-doubt. If I write rapidly I can keep up with my original enthusiasm and at the same time outrun the self-doubt that always waiting to set in" แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 48 04:11:24 จากคุณ : Omega Weapon - [ 3 ก.ค. 48 04:10:54 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เห็นด้วยกับคุณ คห.ที่ 1 เพราะมีประสบการณ์เกี่ยวกับงานเขียนมาก่อนตอนอยู่เมืองไทย ไม่ว่าจะเป็นบทความใน นสพ., บทวิทยุ, บทโทรทัศน์ ฯลฯ แต่พอมาเจอการเขียนแบบอเมริกันก็ต้องมาตั้งหลักใหม่เหมือนกัน เพราะวิธีการเขียนเขาแตกต่างจากของเรา การเขียนภาษาอังกฤษจะต่างจากภาษาไทยตรงที่จะต้องเข้าประเด็นไปเลย (แบบมีอะไรก็ว่าไป) เพราะฝรั่งไม่ค่อยอยากเสียเวลาอ่านหรือฟังอะไรที่อ้อมค้อม โดยส่วนตัวแล้วนับว่าโชคดีที่มีประสบการณ์ด้านงานเขียนมาบ้าง ก็อยากจะแนะนำวิธีการฝึกว่า:- - ก่อนจะเป็นนักเขียนที่ดีได้นั้นต้องเป็นนักอ่านตัวยงด้วย เพื่อจะได้มีข้อมูลในการเขียน หรืออย่างน้อยก็ได้ดูวิธีการเขียนของคนอื่นเป็นแนวด้วย - ฝึกคิดเป็นภาษาอังกฤษ แบบไม่ต้อง translate กลับไปกลับมา (อย่างน้อย 4 รอบ) เชื่อว่าใหม่ๆ หลายคนก็ทำอย่างนั้น - ฝึกเขียน ก็เริ่มจากคิดอะไรได้ก็เขียนลงไปก่อน เพราะ draft แรกยังไงก็ยังใช้ไม่ได้อยู่แล้ว แต่อย่างน้อยก็ได้ idea ที่จริงเริ่มแรกนั้นควรจะฝึกจาก journal หรือ freewrite ก่อนก็จะดี เหมือนกับการจดบันทึกนั่นแหละ - มีหนังสือคู่มือการเขียนดีๆ สักเล่ม จะได้เปิดค้นดูได้เวลาสงสัย เท่านี้ก่อน... เดี๋ยวนึกอะไรได้จะมาเพิ่มเติมนะคะ และรอฟังจากคนอื่นด้วย (ขอแอบเก็บเกี่ยวประสบการณ์คนอื่นมาใช้บ้าง) จากคุณ : SugarCane - [ 3 ก.ค. 48 06:36:30 A:207.200.116.68 X: TicketID:102560 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอแจมอีกหน่อยนะ แหะๆ จริงๆ Free writing มีประโยชน์แต่ว่าเวลาต้องเขียนเรียงความยาวๆ และต้องเป็นวิชาการมากๆ ก็อาจจะไม่มีประโยชน์มาก ดังนั้น Research ต้องเข้ามาช่วยเพื่อเราจะได้มีไอเดียมาเขียน ออ การ free write แสดงให้เห็นด้วยว่าบางทีไม่จำเป็นต้องมี outline ก่อนที่เราจะเขียนอะไรก็ตาม (บางคนติดกับความคิดว่าต้องมี outline ก่อนถึงจะเขียนได้) ---- ป.ล. เห็นด้วยกับคุณ Sugar ว่า "ฝึกเขียน ก็เริ่มจากคิดอะไรได้ก็เขียนลงไปก่อน เพราะ draft แรกยังไงก็ยังใช้ไม่ได้อยู่แล้ว แต่อย่างน้อยก็ได้ idea ที่จริงเริ่มแรกนั้นควรจะฝึกจาก journal หรือ freewrite ก่อนก็จะดี เหมือนกับการจดบันทึกนั่นแหละ" นักเขียนทุกคนต้อง revise แน่นอน ไม่มีใครเขียนทีเดียวแล้วได้ดีเลย (อาจจะมี แต่ว่าต้องเก่งมากเลยนะนั่นอะ) แต่การ revise ไม่ได้หมายถึงเรื่อง grammar นะ หมายถึงการมองงานเขียนของตัวเองแบบคนอ่าน หรือมองงานเขียนของตัวเองเหมือนว่าเราเป็นศัตรูของเราเอง (คำพูด Oscar Wilde) แก้ไขเมื่อ 03 ก.ค. 48 06:45:49 จากคุณ : เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง - [ 3 ก.ค. 48 06:36:35 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แจมอีกหน่อยเหมือนกันค่ะ ปกติแล้วถ้าเขียน research paper ควรจะมี outline เพื่อป้องกันไม่ให้เราเดินออกนอกทาง หรือเดินออกไปแล้ว ก็ควรจะวกกลับมาเข้าประเด็นที่วางไว้ สำหรับคนเริ่มฝึกเขียน ควรจะเริ่มจาก freewrite นะคะ แล้วค่อยขยับระดับไปเรื่อยๆ เช่น argument, persuasion, compare - contrast etc. จากประสบการณ์ส่วนตัวแล้วโดนฝึกมาอย่างนี้น่ะ ซึ่งก็ได้มากับตัวเองว่าเป็นวิธีที่ดีทีเดียว จากคุณ : Sugarcane - [ 3 ก.ค. 48 06:46:54 A:207.200.116.68 X: TicketID:102560 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอแจมด้วยนะคะ การเขียนภาษาอังกฤษเชิงAcademic กับงานเขียนเชิงวิชาการนั้นเหมือนกันไหมคะ เพราะเราจบโทในประเทศและrequirementของปริญญานี้คือการเขียนวิทยานิพนธ์ซึ่งต้องใช้ภาษาในการเขียนในเชิงวิชาการ ซึ่งถ้า English for Academic นั้นเหมือนกันก้ออยากจะแชร์ด้วยคะ การเขียนเชิงวิชาการนั้นในปัจจุบันก้อใช้ประธานบุรุษที่หนึ่งบ้างเหมือนกันในงานเขียนด้านวิทยาศาสตร์ เพราะผู้เขียนต้องทดลอง วิจัย แล้วนำผลนั้นมาเขียน งานเขียนเชิงวิชาการนั้นไม่ต้องการความยือเยื้อมากสำหรับงานเขียนด้านวิทยาศาสตร์ แต่งานเขียนเกี่ยวกับศิลปะ ต้องมีการอธิบายกันยาวยืดสักหน่อยเพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจตรงกันกับสิ่งที่ผู้เขียนต้องการจะสื่อและจึงจะเกิดจินตนาการที่ใกล้เคียง การเขียนที่กระชับได้ใจความนั้นไม่จำเป็นต้องสั้น แต่ต้องมีเนื้อหา และภาพที่ผู้เขียนต้องการสื่อครบถ้วน ไม่เขียนซ้ำหรืออธิบายไกลเกินกว่าสิ่งที่ต้องการจะสื่อ grammaนั้นก็ค่อนข้างสำคัญเพราะถ้าวางคำผิดตำแหน่ง ความหมายจะเปลี่ยน หรือน้ำหนักของประโยคจะผิดไป แค่นี้ก่อนคะอยากฟังจากท่านอื่นเช่นกันคะ จากคุณ : Idd - [ 3 ก.ค. 48 14:39:12 A:61.91.252.164 X: TicketID:087914 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่อง academic writing หรือ ที่เรียกๆกันว่า expository writing หรือ argumentative writing นั้นนะครับ เป็นเรื่องที่ต้องฝึกกันทั้งหมด แม้แต่นักเรียนเมกันเองก็มีปัญหา การเขียนใน genre นี้ เราถือเป็น convention ในหมู่นักวิชาการนะครับ เพราะฉนั้นใครจะใช้งานเขียนเชิงนี้ก็ต้องฝึกด้วยกันทั้งนั้นครับ ไม่ใช่เฉพาะ international student ผมขอยกตัวอย่างปัญหา และ สิ่งที่ผมได้สอนนักเรียนอเมริกันใน expository writing นะครับ อันแรก คือ ต้องมี claim ก่อน (หรือ ที่รู้จักว่า thesis sentence) ไม่ใช่อะไรก็ได้จะมาเป็น claim สิ่งที่จะมาเป็น claim ได้จะต้องเป็นสิ่งที่น่าสนใจ ไม่มีใครเขียนถึงมาก่อนในเชิงวิชาการ เป็นสิ่งที่ต้องการหาคำตอบและเป็นสิ่งที่สามารถถกเถียงได้ (คือ มีทั้งคนเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย)และเป็นสิ่งที่จะหาเหตุผลมาอ้างอิงได้ เช่น ดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางของจักรวาล คงไม่ต้องเขียนแล้วกระมังครับ เพราะ non-arguable และทุกคนรู้ หรือ I like Pizza Hut more than Domino's. อันนี้เป็น non-arguable เช่นเดียวกัน เพราะว่า เป็นเรื่องของรสนิยมส่วนบุคคล เราไม่สามารถพิสูจน์ได้ สิ่งที่จะเป็น claim ได้ ก็เป็นปัญหาที่ถกเถียงกันในเชิงวิชาการของ field of study ของคุณ นะครับ ส่วนที่สองคือ การหา evidence มาสนับสนุน claim หลักฐานที่จะมาสนับสนุนได้มีเพียงสองชนิดใหญ่ๆนะครับ คือ โดยวิธีอุปนัย และวิธีนิรนัย (Induction+deduction) Induction คือ หาตัวอย่างหลายๆอันมา (ยิ่งเยอะยิ่งได้ข้อสรุปที่แน่นอฯ) และสรุปเป็นกฏออกมา เช่น ถ้าเขียนเปเป้อเกี่ยวกับ ทรรศนคติของคนเมกันต่อการทำแท้ง ยิ่งได้ทัศนคติยิ่งมาก และหลากหลาย (รวมคนทุกเพศทุกวัยทุกชนชั้น) ก็ยิ่งดีจริงไหมครับ จะได้ข้อสรุปที่แม่นยำมากขึ้น ส่วนถ้าเป็นการหาหลักฐานแบบ deduction คือ เราเอาหลักใหญ่ๆมา และขยายผลไปยังหลักย่อย เช่น เราอ้างอิงกฏไอสไตน์และapply กฏนั้นไปยังอะไรก็ตาม ได้ความรู้ใหม่ๆ ส่วนสุดท้ายคือ reasoning หรือ การใช้เหตุผลนะครับ นักเรียนทั้งเมกัน ทั้งไทย อ่อนเรื่องนี้อยู่มาก ลองไป search อินเตอร์เน็ตหาเรื่อง logical fallacy นะครับ เป็นการทำผิดเกี่ยวกับการใช้เหตุผล เช่น เนื่องจากคนๆนี้เป็นคนไม่ซื่อสัตย์ ทฤษฏีทางการเมืองของเค้าจึงผิด (อันนี้เราเรียกว่า ผิดเหตุผลข้อ ad hominem แปลว่า เราไป attack ด้าน personality เค้า เเทนที่จะไปหาเหตุผลหักล้างเกี่ยวกับทฤษฏีทางการเมืองเป็นต้น) ส่วนสุดท้ายที่ผมสอนในห้องเรียนคือ เราสามารถนำ rhetorical theory มาใช้ในการเขียนได้นะครับ เช่น ตามหลักของ aristotle การเขียนที่ดี ต้องมีสามอย่างคือ ethos, pathos, and logos อันแรก ethos คือ charisma คือ บุคคลิกของผู้เขียน ต้องให้งานเขียนเราดูเป็นว่าเราน่าเชื่อถือ หรือ ดูว่ามี motive ที่ดีในการเขียน เช่น งานเขียนของเราจะสร้างความกระจ่างต่อวงการวิทยาศาสตร์ อะไรทำนองนี้ pathos คือหลักเกี่ยวกับอารมณ์ เขียนอย่างไรให้คนอ่านรู้สึกตามเราไปด้วย มีการใช้ diction ใช้ known-new contract และอื่นๆ ส่วนสุดท้ายคือ logos คือใช้ logic น่ะครับ หรือ ตรรกในการเขียนที่เรียนแล้วข้างต้น เช่น induction and deduction นะครับ การเขียนเชิง argumentative ไม่มีรูปแบบตายตัวนะครับ ไม่มีกฏว่าต้องวาง paragraph ไหน ไว้ก่อนไว้หลัง หรือยาวที่ย่อหน้า แล้วแต่ intended effects ที่ผู้เขียนต้องการให้มี แต่ว่าไม่ว่าจะจัดรูปแบบอย่างไร สิ่งที่ต้องมีในงานเขียนจะต้องมาจาก claim ทั้งสิ้น เช่น Using the "deconstructive" methods in The Chimney Sweeper, it may not be far-fetched to claim that Blake is presenting us with an idyllic world in which innocence prevails amongst the subjects.... จาก claim นี้เราจะเห็นได้ว่า ผู้เขียนใช้ วิธี deduction คือจากหลักใหญ่ไป apply (deconstuction theory ไปอธิบายกลอน Chimpnee sweeper โดย Blake ) เป็นต้น สิ่งที่ทุก paper จะต้องมี (ถ้า based on thesis นี้) คือ ต้องอธิบาย Deconstruction theory ว่าคืออะไร นำมาใช้ได้อย่างไร ต้องอธิบาย idyllic world ว่าเป็นอย่างไร ต้องอธิบาย innocence ในกลอนว่าเป็นอย่างไร และมีความสำคัญต่อความหมายของกลอนอย่างไร สุดท้าย ต้อง bridge ว่า ถ้าใช้ deconstruction แล้ว ทำไมความหมายจะออกมาในแนวนี้ ต่างจากใช้ทฤษฏีอื่นหรือไม่ ฯลฯ นะครับ อันนี้ตัวอย่างคร่าวๆนะครับ ส่วนเรื่อง grammar+punctuation ขอไม่พูดถึง เพราะเป็นเพียงส่วนเล็กๆนะครับ (ถ้ามี typo อยู่ ขออภัยด้วยครับ รีบพิมพ์) จากคุณ : krisdauw - [ 5 ก.ค. 48 11:12:19 A:202.183.128.120 X: TicketID:031781 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตามมาอ่านของคุณkrisdauw ได้ความรู้มากๆเลยค่ะ จากคุณ : lisalee - [ 6 ก.ค. 48 15:10:21 ]