**เรื่องเล่าแทกซี่นิวยอร์ก**(ตอน BET WITH YOUR HEAD...NOT OVER IT)
ผมว่าคนไทยส่วนมากในเมกานี่ โดยเฉพาะ นิวยอร์ก ที่ผมรู้ผมเห็น
พอมีข่าวอะไรที่เกี่ยวกับไทยๆ ที่เป็นเหมือนตัวแทนจากประเทศไทย
ได้เดินทางมาถึงที่นี่ ทั้งคนในวงการกีฬา ทั้งหนัง หรือ ดาราดังๆ
พวกเราจะพยายามติดตามข่าว ถามไถ่กำหนดการ เผื่อว่าจะได้มีโอกาศได้สัมผัสตัวเป็นๆของเขา
หรือย่างน้อย ก็จะเอาใจช่วยห่างๆ
หนังไทยเรื่องดังเรื่องดี ที่เอามาฉายที่นี่ หลายเรื่อง เราก็จะตื่นเต้นไปดูไปชม หรือคอยเอาใจช่วย
ให้ประสบความสำเร็จกับรายได้ หนังเรื่ององค์บาก นอกจากจะทำเงินได้ในขั้นน่าพอใจแล้ว
ยังเป็นเหมือนได้ประกาศความสามารถ ของพระเอกคนเก่งของเรา จา พนม หรือ Tony Ja
กับทั้งได้เพิ่มชื่อ มวยไทยให้ติดปากกับคนเมกันทั่วไปได้อีก เราก็ดีใจแทนไปด้วยนะ
นักกีฬาไทย ที่มาแข่งขันที่นี่ เช่นนายบอล ภราดร นักเท็นนิส ที่มาแข่ง รายการ TD WATERHOUSE
กับ US OPEN ทุกปี รวมทั้ง แทมมารีน แทมมี่ สาวเท็นนิสมือหนึ่งของไทยเราด้วย
เราคนไทยก็จะยกพวกไปเชียร์กัน ถึงกับมีแห่กลองยาวไปร่วมมาละเหวย ไปละหวา
ให้ฝรั่งได้เห็นได้หนวกหู ถึงในสนามด้วยเชียวหละ เอ้า โห่โห่ โห่ ฮิ๊ววววว โอ่ มายก้อด
ที่ไม่ได้ไปดู ก็คอยลุ้นฟังข่าว อยากให้นักกีฬาของเราชนะการแข่งขัน
การแข่งขันชกมวย ก็เป็นอีกกีฬาหนึ่ง ที่เราคนไทยที่นี่
โดยเฉพาะกลุ่มผู้ชายหลายวัย จะตั้งใจเชียร์เป็นพิเศษ
ไม่ต้องไปดูถึงสนามก็โอเค เพราะค่าดูมันแพงมาก
และหากไม่ได้ใกล้ๆเวที ก็ดูทางทีวีดีกว่า
บรรดาเหล่าผู้ชายก็จะถือโอกาศจัดปาร์ตี้ดูมวยกัน ชวนเพื่อนมากินเบียร์ เชียร์มวย
นักมวยไทยที่บินมาชกถึงเมกานี่ จะชกกับนักมวยเมกันเจ้าถิ่นบ้าง
พี่แมก แมกซิกัน พี่โก้ ปัวโตริกันบ้าง
ส่วนมาก ก็จะมาชกเพื่อชิงแชมป์ หรือป้องกันแชมป์ ไม่ได้เป็นคู่เอก ก็คู่รองหละ
ตั้งแต่มีปาร์ตี้กินเบียร์ เชียร์มวยนี่ ไม่มีครั้งไหนจะสนุก และสะใจ
ทั้งตื่นเต้น ตลก ได้เท่าที่วันชกออกทีวี ระหว่างนักมวยไทย สมาน ส จาตุรงค์
พบกับ นาย ที่มีชื่อเล่น ว่า "ชิกิต้า" กอนซาเลส นักมวยแมกซิกัน ที่เป็นแชมป์โลก
จะรุ่นไหนผมก็จำไม่ได้เพราะผ่านมากว่าสิบปีแล้ว
นายสมานของเราเป็นผู้ท้าชิง ก็เป็นรองหลายขุม ทางฝ่ายทีวีเมืองไทยเห็นว่า มีแต่แพ้แน่ๆ
จึงไม่ได้คิดจะถ่ายทอดสด ไปให้แฟนมวยเมืองไทยได้ดู
ผมก็ไปร่วมเชียร์กับเพื่อนๆที่บ้านไอ้แอ๊ว ไอ้หนุ่มหนวดงาม ชื่อเล่นยังกะผู้หญิง
พอถึงคู่ที่กล่าวมา เป็นคู่เอกซะด้วย ไอ้หมานของเรา เมื่อเห็นแล้วผมก็คิดว่า
คงสู้ไอ้เตี้ย ชิกิต้าไม่ได้แน่ ไม่รู้จะครบยกหรือเปล่านะ ไอ้คู่ต่อสู้เป็นแชมป์มีชื่อ ชกดี มีเชิง หมัดไว
พอเรื่มชก ตั้งแต่ยกหนึ่ง ถึงยกสามไอ้หมานเรา ก็โดนเอาๆ มีถูกนับแปด โดนหมัดจังๆก็หลายครั้ง
ยกที่สี่ ไอ้หมานโดนนับแปดอีก ตาปิดบวมเป่ง เราคนไทยเงียบ เชียร์ไม่ออก ยกนี่คงจอดแน่ๆ
กรรมการเกือบยุติการชกเสียแล้ว แต่พอระฆังหมดยก เห็นกรรมการ มาบอกอะไรกับฝ่ายไทยนะ
เหมือนว่าให้โอกาศยกนี้อีกยกละกัน
มีคนในปาร์ตี้คนหนึ่ง ผมเรียกมันว่าไอ้เสี่ยถุง บอกขอเล่นต่อไอ้แมก ยี่สิบต่อหนึ่ง
ผมก็ยังเอาใจช่วยไอ้หมานของผมอยู่นะ แม้ความหวังจะริบหรี่ เฮ้อ ช่างมัน บอกไอ้ถุงว่า
ขอรองยี่สิบ ยื่นเงินให้เลย เอาไป แล้วจับมือกับมัน คนอื่นไม่เอาหะ บอกบาทเดียวก็ไม่รอง
พอยกที่ห้าเริ่ม ปาฎิหารย์มีจริงครับ ไอ้หมานเดินเข้าหา ใจมันสู้จริงๆแม้จะเจ็บ ตาก็จะปิด
มันปล่อยหมัดจังๆโดนไอ้ ชิกิต้า พอเซไอ้หมานก็ตามอีกด้วยหมัดชุด ไม่รู้มันฮึดมาได้ไง
คนไทยทั้งห้องนั้น เฮกันลั่น เอ้า ตามไปๆๆ เย้ๆๆ
ไอ้หมานไม่ปล่อยโอกาศ ตามติดชกเอาๆตอนที่ไอ้เตี้ยกอนซาเลสยังมึนๆ
ต้อนไปติดมุม ไอ้หมานเลือกชกข้างเดียวกะน้อค ไอ้เตี้ยก็พยายามจะหลบ
มันคาดไม่ถึงว่า ไทยแลนเดอร์หมาน ของเราจะบ้า กลับมาได้ผิดคาด
เหมือนมันประมาท และไม่ฉลาดนะ ไอ้หมานเราก็ตามเผด็จศึกได้ในที่สุด
น้อคไอ้แชมป์ได้แบบปาฎิหารย์จริงๆ ไม่รู้มันคิดไงตอนพักยกสี่ คงเพราะใจมันนะ
ต่อยได้ต่อยไปกรูไม่กลัวมรึง มันฮึดสู้ แบบยอมตายแล้วมั้ง
เราทุกคนที่เชียร์กันสะใจมากๆที่เชียร์ไอ้หมานขึ้น ไอ้ถุงยื่นแบงค์สี่ร้อยกับอีกยี่สิบให้ผม
เอาละ ได้เงิน ได้สะใจ ดีจังว๊อย แต่ที่ว่าได้ตลก ก็ยังมีอีกนะครับ
คืนนั้น เราหัวเราะกันแบบไม่มีหูรูดกันเลย ขำกันมากๆ จนเอามาคุยเล่ากันต่อๆกันไป มันดีอะ
เพราะว่า หลังจากกรรมการชูมือ และโฆษกเวทีประกาศชื่อ ซาม่าน ซ้อ จาทูรอน เป์นนิวแชมป์แล้ว
โฆษกของเคเบิลทีวี ที่ทำการถ่ายทอดมวยคืนนี้ ก็ได้เร่มาสัมภาษณ์ ที่ทางมุมผู้ชนะ
โฆษกกล่าวถามนำกับคนที่เป็นคนคุมนายสมานมานะ พร้อมนายสมานยืนยิ้มตาปิดอยู่ข้างๆ
เขาถามว่า ยู สปี๊ก อิงลิช นายคนคุมทีมไทย คงเป็นผู้จัดการนะบอก เยส เยส
โฆษกกล่าวว่า นี่เป็น one of the best comeback แล้วต่อว่า ยูทำไง อาฟเตอร์ ราวด์ ฟอร์
นายคนที่เป็นผู้จัดการนะ ตอบแทนสมานด้วยภาษาอังกฤษ ว่า
" มาย บ๊อกเซอร์ นัมเบอร์ วัน ไทยแลนด์ กู้ด กู้ด" แล้วชูมือไอ้หมานที่ยืนขำๆหัวเราะอยู่
โฆษกถามต่อแบบว่า ไอ้หมานเจ็บตัวยกแรก บัท ฮี อิส เอ ทัฟท์ กาย ยู ทำไงกับ ไฟท์นี้
นายผู้จัดการก็กล่าวเป็นอิงลิชบอกว่า
" ราวด์ ทรี ฮี อิส อะ อะ จุก.. "แล้วหันไปถามไอ้หมานข้างๆที่หัวเราะฟังอยู่ว่า
" เฮ้ย คำว่าจุก นี่ว่าไงวะ"
เสียงคนในกลุ่มพูดบอกให้ได้ยินออกอากาศว่า พูด เพนpainก็ได้พี่
"เยส ฮี อิส อะ เพน สตอหมัก บัท ฮี สตรอง ฮาร์ท เวรี่กู้ด ไทยแลนด์ ไทยแลนด์ "
ผมเห็นไอ้หมานและคนในกลุ่มที่ขึ้นไปบนเวทีด้วย หัวเราะออกมาดังๆ แม้ตามันจะปิด
โฆษกทำหน้างงๆ แล้วประกาศต่อหน้ากล้องทีวีว่า
" I don't think ,he understands English .Does anyone speak English?..Please"
มีคนไทยที่มาชมนั่งแถวหน้าๆ ขึ้นไปเป็นล่ามให้สมาน จนสัมภาษณ์แบบสั้นๆได้ จบในที่สุด
นี่นะเอ้อ คิดทำการไร ไม่เตรียมไว้เผื่อไอ้หมานจะชกชนะเล้ย ล่ามก็ไม่เตรียม รู้ว่าเขาออกทีวีด้วย
คืนนั้น ผมขำมากจนปวดท้อง ขณะที่พิมพ์อยู่นี่ พอนึกภาพตอนนั้นมาได้
ผมก็ต้องปล่อยก้ากคนเดียวกลางดึกที่นิวยอร์กตอนนี้
โอย ขำจริงๆ คุณต้องได้ดูเอง ในวันนั้นจะรู้ได้ขำกว่าที่ผมบอกมานะ
มันสะใจ ดีใจที่นักมวยเรา เหมือนผีจะเอาขึ้นเตาเผา แล้วกลับฟื้นมาน๊อคเขาได้
แถมตลกบนเวทีอีก คนนิวยอร์กจำวันนั้นกันได้เกือบทุกคน
เสียดายที่เมืองไทยไม่ได้เห็นเหมือนเรา
ยังไม่จบครับ ต่อข้างล่าง คห1 ครับ
แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 48 13:55:55
แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 48 11:36:55
แก้ไขเมื่อ 12 ส.ค. 48 07:59:24
จากคุณ :
smartupid
- [
8 ส.ค. 48 00:34:23
]