CafeTech-ExchangePantip MarketChatPantownBlogGangTorakhongGameRoom


    นิวยอร์ก กับ คริสท์มาส Happy Holidays

    สวัสดีครับ คุณๆที่รักทุกท่าน
    แท็กซี่นิวยอร์กคนนี้มาแล้วครับ คิดถึงทุกคนเหมือนกันนะครับ
    เกรงใจและเขินมากเลยอะครับ ที่ทำให้ถึงกับน้องๆหลานๆต้องตั้งกระทู้จุดธูปถามหา
    ก็ต้องขอขอบคุณอย่างมากๆ ที่มีน้ำใจระลึกถึง ไม่ลืมกันไปก่อน
    ก็อย่างที่ผมบอกไว้นะครับ ช่วงนี้งานประจำมากถึงแบบเรียกว่า busy busy
    จึงเป็นโอกาสดี ให้ได้ทำเงินโอทีมาเป็นค่าของขวัญแฮปี้ฮอลิเดยส์ กับเด็กๆบ้าง
    หุหุ แต่แล้วก็เกิดมีไอ้ซับเวย์เซวับ ของนิวยอร์กนี่แหละครับ
    มันดันมาก่อเรื่องสไตรค์ ไม่ยอมทำงานขับรถไฟใต้ดิน บนดินรวมทั้งขับรถบัสด้วย
    ก็ทำเอาลำบากลำบนกันไปทั้งเมือง
    บ้าจริงจะสไตรค์ขึ้นมาตอนนี้ ตอนที่ผู้คนเขาจะเริงรื่นคืนวันสำคัญของเทศกาลใหญ่ๆอย่างนี้
    นี่จะเข้าวันที่สามแล้วสิครับ ไม่ทราบว่าจะเลิกเล่นบ้าๆอย่างนี้เมื่อไร
    วันแรกที่เขาสไตรค์นั้นผมไม่ไปทำงาน เพราะนึกภาพการเดินทางแล้ว ไม่เอาดีกว่า
     แต่วันที่สองต้องไปแล้วครับ คนอื่นเขาทำได้ เราก็ต้องทำได้
    ผมก็ต้องเรียกแท็กซี่ให้ไอ้พี่บังมันโขกเอาก็ยอม และต้องผจญกับสภาพจราจรจราแจมบนถนน
    ค่าแท็กซี่จากควีนส์แถวบ้านผมไปแมนฮัทตั้นมันเรียกสี่สิบห้าเหรียญ
    เพราะผมไปทำงานตอนบ่ายๆ
    เลยเวลาที่เขากำหนดให้รถทุกคัน ที่จะเข้าเมืองนั้นต้องมีคนนั่งในรถอย่างน้อยสี่คน
    จึงหาใครร่วมทางไปด้วยในช่วงเวลานั้นยาก
    หุหุ ที่ทำงานจ่ายให้สิบห้าเหรียญ ก็ยังดีกว่าออกเองหมด

    ที่จริงหากไม่มีเหตุการณ์สไตรค์ของรถไฟใต้ดินนี่
    ช่วงนี้ของนิวยอร์ก จะคึกคักตื่นเต้นมีชีวิตชีวาดีไปอีกแบบหนึ่ง
    มันดูเป็นเมืองนอกเมืองฝรั่งจริงๆขึ้นหน่อยด้วย เอ ยังไงกันนี่
    แล้วก่อนนั้น มันดูไม่เป็นอย่างงั้นหรือคุณ
    แต่ผมว่ามันผิดกับช่วงฤดูกาลอื่นๆอยู่นะ
    อย่างเช่นช่วงซัมเมอร์หน้าร้อนนั้น
    ผมว่ามันดูเหมือนเมืองไรก็ไม่รู้ มีปนเปกันไปหมด
    ผู้คนที่เห็นมันดูง่ายๆกับการแต่งตัว โชว์หน้าโชว์ตาที่เห็นกันชัดๆ
    ทั้งหน้าตาฝรั่งจริงๆ หน้าเอเชียกระเหรี่ยงแบบผมนี่แหละ ปนไปกับ
    หน้าแขก หน้าอาหรับ หน้ายิว หน้าแหมก หน้าโก้ หน้าขาว หน้ามืด อือม์ หน้าพี่มืดนะ
    หันไปรอบๆตัวแบบวงกลมเลยนะ ในทุกมุมที่ตามองไปจะเห็นได้ชัดถนัดกับหน้าตา
    เขาว่าจะเจอผู้คนสิบชาติสิบเผ่าเหล่าพันธ์เป็นอย่างน้อย
    ก็นี่ละ นิวยอร์ก นครแห่งร้อยพ่อพันแม่ อินเตอร์แนชชั่นแน่ล อย่างแท้จริง

    แต่กับช่วงฤดูหนาว เช่นช่วงเดือนพฤศจิกา ธันวา
    และกำลังถึงช่วงของเทสกาลคริสท์มาส ปีใหม่นี้
    มันจะดูผิดไปหน่อย ก็เพราะผู้คนพากันซ่อนร่างซ่อนหน้าไว้ในเสื้อผ้ากันหนาว
    ทั้งเสื้อโค้ทยาวรุ่มร่าม จนถึงแจ็กเก็ทหนาๆและหมวกชนิดต่างๆ รวมไปถึงผ้าพันคอ
    บ้างก็เหลือแต่ลูกตา ปิดกันหมดจนไม่รู้ว่า เอ มาจากไหนเอ่ย
    จึงเหมารวมๆกันได้บ้างว่า นี่เมืองฝรั่งนะจ๊ะ ไม่ใช่ถนนข้าวสาร หรือพัฒน์พงษ์ พัทยา
    ผู้คนจะจอแจกันมากในย่านชอปปิ้ง ดูคึกคักและเร่งรีบ
    เดินกันแน่นบนทางเท้า และตอนข้ามถนนทีก็ข้ามกันเป็นร้อยเป็นพัน
    ส่วนมากจะหิ้ว จะถือถุงชอปปิ้งแบ้ก ที่มักออกแบบกันให้เป็นสีแดงหรือมีสีเขียวมาแซม
    ยิ่งแถวห้างใหญ่ๆอย่างMacy's34th Street,Saks  -Fifth Avenue
    จะยิ่งเห็นฝูงชนเนืองแน่นเหมือนเบียดเสียดเยียดยัดกันทีเดียว
    เสียงกระดิ่งเก้งๆจากนายอ้วนๆชุดแดงหมวกแดงหนวดขาว เอ้อ ซานตาคล้อสนะครับ
    พวกซานตาทั้งหลายทั้งจากหน่วย Salvation Army และจากหน่วยซานตารับจ้างทั่วไป
    มีให้เห็น มีให้เด็กๆร่วมถ่ายรูป ก็ดูน่ารักและเข้าถึงสปิริตของคริสท์มาสได้ดี
    ผมเคยรับนายซานตา สี่คนตอนผมขับแท็กซี่อยู่นะ
    หุหุ โฮ โฮ โฮ แต่ละคนตัวยังกะยักษ์เป็นซานตามืดเสียสอง ขาวสอง
    ได้กลิ่นเหล้าคลุ้งจากพ่อนักบุญขวัญใจเด็กๆ อาจกินไล่ความหนาวมั๊ง
    พอเข้ามาในรถก็มั่วจับกระดิ่งมาสั่นกันลั่นรถ หนวกหูจนผมต้องต้องบอกให้หยุด
    มันเห็นรถผมเป็นกวางเรนเดียร์ไปได้ บ้าจิงๆ จิงเกิลเบลๆๆๆหุหุ

    และที่ขาดไม่ได้ ต้องมีประจำทุกปี ก็เรื่องรถติดนี่แหละครับ
    ผู้คนจะมากันจากนอกๆเมืองนอกรัฐ มาออกันในช่วงนี้
    ทำให้การจราจรขาดความคล่องตัว มีการปิดถนนบางช่วงด้วย
    ห้ามเลี้ยว ห้ามจอด น่าปวดหัวสำหรับคนขับแท็กซี่หากิน หากจะต้องผ่านไปแถวๆย่านนั้นๆ
    ทั้งรถบัสขนคนมาจากรัฐใกล้ๆ มาดูการประดับไฟต้นคริสท์มาสใหญ่ที่Rockefeller Center
    มาดูการตบแต่งวินโดว์โชว์เรื่องราวเกี่ยวกับคริสท์มาสของห้างSaks-Fifth Avenue
    แถวTimes Squareไม่ต้องพูดถึงจะคึกคักเซ็งแซร่ตั้งแต่เมื่อตะวันคล้อยไปจนถึงดื่นดึก
    แสงไฟนีออนประดับวิ่งฉวัดเฉวียน นี่ก็ดูแล้วเป็นเมืองนอกเมืองฝรั่งได้ดีอย่างหนึ่ง

    เสียงเพลงคริสท์มาส นี่ก็เป็นอีกอย่างครับ ที่ต้องให้ได้ยินกัน
    บางเพลงก็ฟังสนุกสนาน บ้างก็ฟังแล้วเปลี่ยนบรรยากาศให้เศร้าสร้อยหงอยเหงาได้เสียอีก
    คืนคริสท์มาสอิฟ วันที่๒๔ นะผู้คนจะฉลองกับครอบครัวอยู่ในบ้าน
    หากมีหิมะตกด้วย กับบรรยากาศนอกเมือง  มองออกไปนอกบ้าน
    มันจะยิ่งเหงาหงอย พลอยให้น่าหดหู่ ไปกับเพลง Silent Night  เสียจริงหนอ
    อีตา บิง ครอสบี้ กับอีตา แนท คิงโคล นี่เจ้าประจำขาใหญ่มาเด่นกว่าใครทุกปี
    .".....เชสนัท ออน ดิ โอเพ็นไฟร์...................."  "....จิงเกิลเบล จิงเกิ้ล ออน เดอะ เวย์................"
    เฮ้อ นึกขึ้นมาได้เรื่องหนึ่ง ไม่นานมานี่เอง จำกันได้บ่ ที่ชิคาโก ไงครับ
    อารมณ์สนุกใกล้วันคริสท์มาสของเด็กชายวัยหกขวบ ร้องเพลงนั่งรถมากับพ่อ
    "You'd better watch out, You 'd better not cry.............SANTA CLAUS 'S COMING TO TOWN..."
    แล้วก็เกิดเสียง "BANG..โครม...
    ไม่ใช่ซานตาคลอส มาทันทีที่หนูน้อยเรียกหานะครับ
    แต่เป็นส่วนปีกของเครื่องบิน Southwest Airline ที่มาประทะกับรถยนต์ที่พ่อของหนูน้อยขับอยู่
    ก็จากข่าวที่ได้ยินกันนะครับ เครื่องบินลำนั้น มีปัญหาขณะจะร่อนลงรันเวย์
    แต่เกิดไถลถลาพาออกนอกรันเวย์ จนไปเกิดเรื่องน่าเศร้ากับหนูน้อยคนนั้น
    เฮ้อ ดวงคนเรานะ ขับรถอยู่ดีๆให้เครื่องบินมาชนได้ อะไรจะซวยขนาดนั้น
    เอ้า ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เล่าแถมอีกเรื่องละกัน
    เมื่อตอนผมยังเด็กๆนะ ได้ยินเขาเล่าว่า
    ไอ้หนุ่มคนหนึ่ง ชอบอาบน้ำฝนขณะที่ฝนตกหนัก บอกชื่นใจและสนุกดี
    อาบไปร้องเพลงไป บนลานกว้างใกล้ต้นไม้ใหญ่
    ฝนตกหนัก ฟ้าคนอง มีแลบ มีผ่า
    ไอ้หมอนั่น แหกปากร้องเพลงฮิทสมัยนั้นครับ
    " ....ขอหัวเราะเยาะเย้ย เหวยเหวยฟ้า ........."
    แล้วก็มีเสียง   เปรี้ยง ใหญ่ตามมาแค่อึดใจจริงๆ
    ฟ้าผ่าที่ตัวมันตามที่มันขอ นะครับ ตัวดำทีเดียว ตายทันที
    เฮ้อ นี่ก็เรียกไรดีอะ เรียกหา ก็มาทันที เหมือนกัน หุหุ

    ปีนั้นช่วงคริสท์มาส ที่ผมขับแท็กซี่อยู่ครับ
    ผมกับไอ้โทนี่  คนไทยที่เริ่มขับมาด้วยกัน ได้HACK LICENCE วันเดียวกัน
    ผมสองคนไปรอคิวที่โรงแรมฮิลตัน ถนน 54TH /6TH aVENUE
    สักครู่เราก็ได้ยินเสียงนกหวีดเป่าเรียกจาก นายดอร์แมน ปริ๊ดๆๆ
    ผมเห็นกลุ่มเด็กๆหลายสิบคน ออกันอยู่ที่ส่วนหน้าทางเข้าโรงแรม
    ทุกคนแต่งตัวเรียบร้อย ใส่สูท มีหูกระต่ายห้อยคอ พวกเด็กนี่พวกไหนหว่า
    รถแท็กซี่ต้องแบ่งรับกันไปถึงหกคันนะครับ คันละสี่คน
    หญิงสาวคนหนึ่ง ยื่นหน้ามาบอกผม และแท็กซี่คนอื่นๆ ว่า
    "TO LINCOLN CENTER.. okay "
    อ้อ พวกเด็กนี่ ต้องไปแสดงอะไรสักอย่างบนเวที ของลินคอล์น เซ็นเตอร์ แน่เลย
    แล้วแทกซี่ทั้งหกคันก็ออกรถกัน ไปยังที่หมาย
    ไอ้เจ้าชายน้อยสี่คนที่นั่งมากับรถผม เริ่มแล้วครับ
    พวกเด็กชายหน้าตาสดใส เรียบร้อยสี่คน ร้องเพลงครับ แบบว่า ว่างเป็นซ้อมมั๊ง
    ร้องแบบเพลงประสานเสียง เหมือนพวกนักร้องในโบสถ์คาทอลิกนะครับ
    เสียงลั่น เป็นเพลงเกี่ยวกับคริสท์มาส นี่เอง ก็ฟังเพราะดีครับ
    มีเสียงสูง เสียงต่ำตามภาษาดนตรี คล้ายที่เราเรียกๆกันว่า คลอรัส ไงครับ

    หุหุ พวกนี้นึกว่าใคร ที่แท้พวก" ควาย"นี่เอง
    ผมเรียกอย่างนี้จริงๆครับ เพราะที่ฟังเอานะ มันไม่มีอะไรที่จะออกไปได้ไกลกว่านี้จริงๆครับ
    นี่ก่อนมาเขียนเรื่องนี้ก็ลองออกคำ ควาย นี้ ฝรั่งก็บอก โอเค เข้าใจ เย็ส ควาย ไรท์
    CHOIR -จะออกเป็นไควร์ หรือ ควายร์  หรือ ควาย ก็ประมาณนั้นครับ
    เป็นคณะนักร้องประสานเสียงเด็กๆ ที่ร้องเพลงเกี่ยวกับศาสนาในโบสถ์คาทอลิกครับ
    ฝูงควายที่ดังมีชื่อที่สุด และมักมีให้ฟังกันเมื่อถึงเทศกาลนี้ คือคณะ The Vienna Choir Boys ครับ
    ที่เมืองไทยก็น่าจะมีนะครับ ควายพวกนี้ เช่นควายเซ็นท์  ควายอัส
    หรือควายโรงเรียนฝรั่งอื่นๆ  เอ๊ะ หรือไม่มี    มีไหมๆๆ
    แต่ผมไม่อยากเห็นคณะร้องเพลงแบบนี้ในแถวภาคอีสานเลย ให้ตายสิ
    กลัวเขาจะออกเสียงให้เหมือนผม แต่ไม่เหมือน จะกลายเป็นไอ้อย่างอื่นไป หุหุ
    เอ หรือว่า คณะนี้มีมากในสภาบ้านเรา
    จริงจริ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


    เรื่องตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมีอะไร แต่ก็ไม่มีอะไร
    แค่แท็กซี่รับควายฝูงหนึ่งเองครับ
    หากไม่ชอบก็ขออภัยครับ
    และผมขอถือโอกาสนี้ อวยพรให้ชาวไกลบ้าน
    ให้ทุกท่านมี Happy Holidays  และ สวัสดีปีใหม่ ครับ

    แก้ไขเมื่อ 23 ธ.ค. 48 05:59:12

    แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 48 19:28:41

    แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 48 19:23:16

    แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 48 19:11:05

    จากคุณ : smartupid - [ 22 ธ.ค. 48 17:48:26 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป