ความคิดเห็นที่ 1 ครั้นเดือน ๑๑ จุลศักราช ๑๑๒๙ พระเจ้าช้างเผือกกรุงรัตนบุระอังวะทรงเห็นว่าเชียงใหม่ ๕๗ เมือง แลหรือสิบสองภารายังไม่เรียบร้อยกระด้างกระเดื่องอยู่ พระองค์จึงทรงจัดให้มณีจักรทัพ ๑ สิงขาปะยันชีทัพ ๑ สมันตแรทัพ ๑ เนมะโยแล๊ดอย่าจอของทัพ ๑ สอยตองเวรจอถิงทัพ ๑ ขันตอโบตุริงสิปทัพ ๑ จอถิงตรพยาทัพ ๑ เนมะโยนันทมิตรทัพ ๑ ศิริตุริงทัพ ๑ ปะยีลงยินทัพ ๑ ตุริงเสจทัพ ๑ ตองอุโบตริงวรรณทัพ ๑ ปะยันชีแรของจอถิงทัพ ๑ หวุนยีมหาสีหสูรทัพ ๑ รวม ๒๐ ทัพ แล้วทรงจัดช้างรบศึกให้ ๒๐๐ ม้า ๒๐๐๐ พลทหารราบ ๒๐๐๐๐ ทรงมอบอาญาสิทธิ์ให้หวุนยีมหาสีหะสูรเปนแม่ทัพ แล้วจัดให้มะย๊อกมะยินหวุ่นเชอะวินมูตินจามางของเปนปลัดทัพ ยกไปปราบปรามเชียงใหม่ ๕๗ เมือง หรือสิบสองภารา จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:41:12 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ครั้นหวุ่นยีมหาสีหะสูร แลเนมะโยสีหะปะเต๊ะยกไปถึงเมืองเชียงใหม่ ก็ปราบปรามเจ้าประเทศราชเชียงใหม่ ๕๗ เมือง แลเมืองประเทศราชซึ่งตั้งอยู่ฝั่งตะวันออกแม่น้ำสีลวิลเรียบร้อยดีแล้ว เนมะโยสีหะปะเต๊ะ (เนมะโยนี้แปลว่าเชื้อราชวงษ์) ก็ยกไปปราบปรามเมืองหลวงพระบางแลเวียงจันบูรี ในขณะนั้นมะโย้หวุ่นสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่กับพระยาฉาปันอมาตย์เชียงใหม่ แลพระยาสังลัน พระยาแสนหลวงแลเจ้าเมืองนครลำปางกาวิละเกีดอริวิวาทกันขึ้น พระยาฉาปันพระยาสังลัน พระยาแสนหลวงเจ้าเมืองนครลำปางกาวิละจึงได้ไปเฝ้าใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทพระเจ้ากรุงอังวะๆ โปรดมีรับสั่งให้มีท้องตรา ใจความว่าพระยาฉาปัน พระยาสังลัน พระยาแสนหลวงนั้น ให้ว่าราชการปกครองไปตามธรรมเนียมเดีมแต่มะโย้หวุ่นสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่นั้น ให้ว่าราชการหัวเมืองนอกจากเมืองเชียงใหม่ไปตามเดีมแล้วพระยาฉาปัน พระยาสังลัน พระยาแสนหลวง เจ้าเมืองนครลำปางกาวิละก็ทูลลาเชีญท้องตรากลับมาเมืองเชียงใหม่ จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:42:18 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ครั้นถึงเมืองเชียงใหม่พระยาฉาปันใช้น้องชายชื่อน้อยมาเชีญท้องตราไปวางยังที่ว่าการเมืองเชียงใหม่ ในเวลานั้นสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่พูดว่าพระยาฉาปันให้น้องชายเชีญท้องตรามาวางนั้นไม่ควร เพราะเปนท้องตรา แล้วสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่จึงจัดให้พลทหารถืออาวุธเปนอันมากให้ไปเอาตัวพระยาฉาปันๆ ก็ไม่มา เกีดรบพุ่งกันขึ้น น้องชายพระยาฉาปันถูกอาวุธตายในที่รบพุ่งกันนั้น พลทหารฝ่ายข้างสะโต๊ะมางตื่นก็ล้มตายเปนอันมาก ฝ่ายพระยาฉาปันก็เอาบุตรภรรยาซุ่มซ่อนไว้ให้พ้นไภยแล้วพระยาฉาปันก็หนีไปหาเนมะโยสีหะปะเต๊ะที่เวียงจันบูรี แล้วเล่าเรื่องให้เนมะโยสีหะปะเต๊ะฟังทุกประการ แล้วเข้าอยู่กับเนมะโยสีหะปะเต๊ะ จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:43:14 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ฝ่ายสีหะปะเต๊ะก็ปราบปรามเมืองหลวงพระบาง แลเวียงจันบูรีเรียบร้อยแล้วก็ยกกลับมายังเมืองเชียงใหม่ ครั้นถึงเชียงใหม่สีหะปะเต๊ะก็เกณฑ์พลทหารที่เมืองเชียงใหม่เพื่อจะยกไปปราบปรามกรุงศรีอยุทธยา แล้วสีหะปะเต๊ะจัดตั้งให้เจ้าเมืองนครลำปางกาวิละแลพระยาฉาปันยกล่วงน่าไปตีกรุงศรีอยุทธยาก่อน ในขณะนั้นสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่พูดคัดค้านกับสีหะปะเต๊ะว่า ซึ่งใช้ให้พญาฉาปันกับเจ้าเมืองนครลำปางกาวิละไปนั้นข้าพเจ้าเหนไม่ควร เพราะคนเหล่านี้ไม่ซื่อตรงสุจริตต่อเจ้าเรา ถ้าขืนใช้นานไปจะเปนขบถเปนแน่ เพราะฉนั้นขอท่านแม่ทัพจงอนุญาตมอบให้ข้าพเจ้ารักษาไว้จึงจะควร จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:44:43 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฝ่ายสีหะปะเต๊ะแม่ทัพพูดว่า ซึ่งท่านหาว่าพญาฉาปันเจ้าเมืองนครลำปางกาวิละจะเปนขบถนั้นเราไม่เหนเลย เปนแต่เกีดอริวิวาทกับท่านเล็กน้อยนั้นจะเรียกว่าขบถไม่ได้ เพราะฉนั้นเราไม่ฟังท่านแล้วเราจะให้เปนทัพหน้าไปตีกรุงศรีอยุทธยา แล้วสีหปะเต๊ะแม่ทัพก็จัดตั้งให้พญาฉาปันกับเจ้าเมืองนครลำปางกาวิละเปนแม่ทัพหน้าจะให้ยกล่วงหน้าไปก่อน ครั้นได้ฤกษ์ดีก็ให้ยกไปตีกรุงศรีอยุทธยา ฝ่ายพระเจ้ากรุงอังวะทรงทราบว้าพญาฉาปันเจ้าเมืองนครลำปางกาวิละเกีดวิวาทกับสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่ พระองค์จึงทรงมีท้องตราให้มาเรียกตัวพญาฉาปันกับเจ้าเมืองนครลำปางกาวิละไปเฝ้ายังกรุงอังวะ ครั้นผู้เชีญท้องตรามาถึงเมืองเชียงใหม่ จึงให้คนตามไปเรียกตัวพญาฉาปันแลเจ้านครลำปางกาวิละที่สีหะปะเต๊ะแม่ทัพ จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:46:09 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ฝ่ายสีหะปะเต๊ะแม่ทัพสั่งกับผู้มาตามนั้นว่า ซึ่งจะให้พญาฉาปันกับเจ้านครลำปางกลับไปนั้นไม่ได้ เพราะธรรมดายกกองทัพไปนั้นต้องหาฤกษ์ดีหาไชยชนะ ที่จะให้กลับไปนั้นเปนอัปมงคลถอยกลับไม่ได้ อนึ่งซึ่งพญาฉาปันกับเจ้านครลำปางนั้นเขาไม่ได้เปนขบถ เปนแต่วิวาทกับสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่เท่านั้น ซึ่งพระเจ้าอยู่หัวของเราพระองค์ทรงมีท้องตรามาเรียกนั้นไม่เปนข้อสำคัญอะไรนักโดยพระองค์ทรงเห็นว่าจะเกีดอริวิวาทกันขึ้นมากมายไปเท่านั้น อนึ่งพญาฉาปันกับเจ้านครลำปางกาวิละ ๒ คนนี้เปนคนมีฝีมือเข้มแขงแลมีผู้นับถือมากต้องให้เขาไปด้วย สืบไปข้างน่าพวกเราทั้งหลายจึงจะมีความศุขตลอดทั้งหน้าทั้งหลัง โดยเหตุนี้ขอสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่มีใบบอกไปกราบบังคมทูลใต้ฝ่าลอองธุลีพระบาทให้พระองค์เย็นพระไทย แลขอเสนอความชอบให้พญาฉาปันแลเจ้านครลำปางกาวิละ เขามีน้ำใจช่วยเราแขงแรงด้วย จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:47:30 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แล้วผู้ตามไปเรียกพญาฉาปันกับเจ้านครลำปางกาวิละ กลับมาบอกตามถ้อยคำของสีหะปะเต๊ะแม่ทัพกับสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่ทุกประการ ในขณะนั้นสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่พูดว่าพญาฉาปัน กาวิละนี้เราเหนว่าเปนคนไม่สุจริต อุประมาเหมือนเลี้ยงงูพิษไว้ในพก จะกัดเมื่อไรก็ไม่รู้ แล้วสะโต๊ะมางตื่นเขียนใบบอกใจความว่า ข้าพระพุทธเจ้าได้ใช้พลทหารถืออาวุธไปเรียกตัวพญาฉาปันกับกาวิละที่กองทัพหน้าสีหะปะเต๊ะแม่ทัพซึ่งจะยกไปตีกรุงศรีอยุทธยา ฝ่ายพญาฉาปันกับกาวิละกลับต่อสู้ตีเอาพลทหารที่ข้าพระพุทธเจ้าใช้ให้ไปเรียกนั้นล้มตายเปนอันมากจึงต้องกลับมา ครั้นเขียนเสร็จแล้วสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่ จับบุตรภรรยาของพญาฉาปันแลกาวิละมอบให้กับผู้เชีญท้องตราได้แล้ว ก็หนีไปเข้าด้วยกองทัพกรุงศรีอยุทธยา จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:49:10 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ในขณะซึ่งพระยาฉาปันกับกาวิละไปเข้ากับอยุทธยานั้น ฝ่ายหัวเมืองขึ้นเชียงใหม่ ๕๗ ก็กระด้างกระเดื่องแขงเมืองขึ้นทุกๆ เมืองแล้วพญาฉาปันพูดกับพญาตากแสนว่า ถ้าในเวลานี้เราตีเชียงใหม่ก็จะได้โดยง่าย แล้วพญาตากแสนจัดพลประมาณ ๔-๕ หมื่นยกมาโดยด่วน ครั้นเหน กองทัพสีหะปะเต๊ะก็มิได้หยุด ตรงเข้าตีตลุยเข้าไป ฝ่ายกองทัพสีหะปะเต๊ะทนฝีมือไม่ได้ก็แตกหนีถอยไปเมืองแหนและจนต้องถอยไปอยู่เมืองไนย ครั้นกองทัพสีหะปะเต๊ะแตกถอยไปแล้ว ฝ่ายอยุทธยาก็เข้าตีเมืองเชียงใหม่ ฝ่ายสะโต๊ะมางตื่นผู้รักษาเมืองเชียงใหม่ทนฝีมือไม่ได้ก็แตกหนีถอยไปตั้งอยู่ที่เชียงแสน ฝ่ายพระยาตากแสนมีไชยชนะแล้ว จัดตั้งให้กาวิละรักษาเมืองนครลำปาง จัดให้หลานกาวิละชื่อคุญจอรักษาเมืองผาแสน จัดให้พญาฉาปันรักษาเมืองแหลน ที่เชียงใหม่นั้นมอบพลทหารให้พระยาตาคำ ๓๐๐๐ คน แล้วสั่งไว้ว่าถ้าเหนพม่าไม่ยกมาจึงค่อยกลับกรุงศรีอยุทธยา ครั้นจัดเสร็จแล้วพระยาตากแสนก็กลับกรุงศรีอยุทธยา จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:50:48 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ฝ่ายกามณีจันทะผู้ว่าราชการเมืองมุตมะ ได้รับพระบรมราชโองการของสมเด็จพระเจ้ากรุงอังวะ ลงมาจัดพลทหารที่เมืองมุตมะเพื่อไปตีกรุงศรีอยุทธยาแลเมืองเชียงใหม่ กับเมืองขึ้นเชียงใหม่ ๕๗ หัวเมือง แลเมืองประเทศราชฝั่งตวันออกแม่น้ำสีลวิล ครั้นกามณีมาถึงเมืองมุตมะก็สั่งให้เนมะโยสีหะปะเต๊ะยกทัพไปตีเมืองเชียงใหม่ แลเมืองขึ้นเชียงใหม่ ๕๗ เมือง กับเมืองประเทศราชฝั่งตวันออกแม่น้ำสีลวิล แล้วจัดให้มางยีไชยสูยกไปตีทางมฤกตย์ เมืองทวาย แล้วเลยยกไปตีเมืองพิศณุโลก แต่กามณีจันทะผู้ว่าราชการเมืองมุตมะนั้นได้รับพระบรมราชโองการให้ยกไปตีกรุงศรีอยุทธยา แล้วกามณีจันทะก็จัดพลทหาร ๒๐๐๐ คน มอบให้พระยาเจียงยกล่วงน่าไปตีกรุงศรีอยุทธยาทางท่าไร่ก่อน ครั้นพระยาเจียงยกกองทัพไปได้สามตำบล กามณีจันทะผู้ว่าราชการเมืองมุตมะก็เร่งรัดลงเอาเงินกับชาวบ้านราษฎรชายหญิง ถ้าผู้ใดไม่มีก็ให้ผูกมัดเฆี่ยนจำจอง พวกบรรดาหญิงที่ผัวต้องไปทัพก็หนีเล็ดลอดไปหาผัวเล่าให้ผัวฟังตามที่กามณีจันทะทำนั้นทุกประการ ฝ่ายพลทหารทั้งปวงที่ไปทัพแลพระยาเจียงก็โกรธแล้วพูดว่า เรารับอาษาเปนแม่ทัพน่ามานี้ก็ปรารถนาจะให้ลูกเมียอยู่เย็นเปนศุข บัดนี้เราเหนว่าข้างน่าไม่มีข้าศึกแล้ว ข้าศึกเรามีอยู่ข้างหลัง ครั้นพูดดังนั้นแล้วพลทหาร ๒๐๐๐ คน แลพระยาเจียงก็เห็นพร้อมกันยกทัพกลับมา ครั้นถึงเมืองมุตมะก็เข้าจับตัวกามณีจันทะแลนายทัพนายกองพม่า พวกกามณีจันทะแลนายทัพนายกองพม่าก็หนีเอาตัวรอดทั้งกลางวันกลางคืน พอไปถึงเมืองกรุงหงษาวดีก็เข้าไปในเมืองกรุงหงษาวดีปิดประตูเมืองไว้ จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:52:12 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ฝ่ายพระยาเจียงแลพลทหาร ๓๐๐๐ พวกมอญก็ตามไปตี ครั้นถึงรางกูนก็เข้าตีเมืองรางกูนๆ เกือบจะเสียแก่พวกมอญ ในขณะนั้นมะยันอองโบ่ ๑ ปยันชีแรของจอ ๑ ตะลีสีโบ่ ๑ นายทหาร ๓ นายนี้ ครั้นได้ทราบก็รีบเกณฑ์พลทหารตามรายทางแล้วรีบยกลงมา ครั้นถึงเมืองรางกูนก็เข้าตีกองทัพพระยาเจียงแลพลทหารมอญ ๓๐๐๐ คนก็แตกหนีไป ครั้นถึงเมืองมุตมะพระยาเจียงกับรเทวีก็เก็บรวบรวมครอบครัวหนีไปเข้ากับอยุทธยา ครั้น ณ วันขึ้น ๕ ค่ำ เดือน ๑๒ จุลศักราช ๑๑๓๖ พระเจ้ากรุงรัตนบุระอังวะ พระองค์ทรงทราบเรื่องเมืองเชียงใหม่แลเรื่องเกีดขึ้นที่เมืองมุตมะ พระองค์จึงจัดพลทหารทรงเสด็จลงมาเมืองมุตมะรายชื่อกองทัพที่ยกมานั้นคือ มางแรรันหนองทัพ ๑ ถีสินเจ้าฟ้าทัพ ๑ รันงูศิริวรถาทัพ ๑ สูรินตันฉองทัพ ๑ อองสาโบ่ทัพ ๑ เนมะโยคุณรัตนทัพ ๑ ละไมหวุ่นเนมะโยอุตมะสังจรันทัพ ๑ ลัมภูรันตสูทัพ ๑ มันยิต๋งโบ่ทัพ ๑ ภูกามโบ่ทัพ ๑ แลดหยาสาครสูทัพ ๑ ขันตอโบ่ตุริงสิบทัพ ๑ อะเรลวนทัพ ๑ ตลีสีโบ่ทัพ ๑ พญาอูทัพ ๑ จะยัวโบ่ทัพ ๑ ปะเยลงยินทัพ ๑ ภูกามโบ่ทัพ ๑ มะยันอองโบ่ทัพ ๑ ปะยันชีแรของทัพ ๑ ไล่โบ่ทัพ ๑ เจ้ากาโบ่ทัพ ๑ นัดจักรยีทัพ ๑ ปยันชีสูรทัพ ๑ อินทปะยันชีทัพ ๑ ปยีลงสะเรจอของทัพ ๑ ญองเชต๊อกโบ่ทัพ ๑ จันลากะเรทัพ ๑ ชะยันยีทัพ ๑ แหหลงจาทัพ ๑ นันโคกจาทัพ ๑ วะสะโยดาทัพ ๑ ตุกแรโบ่ทัพ ๑ เลียงเชียงโบ่ทัพ ๑ ตีโตโบ่ทัพ ๑ ดละโบ่ทัพ ๑ ผองลินโบ่ทัพ ๑ สะเรบุญญาทัพ ๑ มุกติจาทัพ ๑ อรรคจอชวาทัพ ๑ อรรคเสนะจอทัพ ๑ สอยตองแรโดดทัพ ๑ ปินตะแรโบ่ทัพ ๑ กุงยวาโบ่ทัพ ๑ ปุโถโบ่ไชยะวัตนทัพ ๑ จอไก่โบ่พละรันตสูทัพ ๑ แลดยาอุดินทัพ ๑ เจ้าตลงโบ่ทัพ ๑ ศิริตุริงทัพ ๑ จักราอุครีทัพ ๑ ศิริจอถิงทัพ ๑ ตองโผจาทัพ ๑ ภรุงจาทัพ ๑ แล๊ดแวแรของทัพ ๑ ตอบตลงโบ่ทัพ ๑ ตันฉองปะยันชีทัพ ๑ นราสมันจ่อทัพ ๑ ภะยะนันทมิตร์ทัพ ๑ พญาทะละทัพ ๑ ปุตจันลวนทัพ ๑ วังโบ่ทัพ ๑ รายชื่อที่กล่าวมานี้ล้วนแต่ชื่อนายทหารสิ้น แล้วมอบอาญาสิทธิ์ให้หวุ่นยิมหาสีหะสูรเปนแม่ทัพแลทรงตั้งกินหวุ่น ๑ ญวนจุหวุ่น ๑ เปนปลัดทัพรวม ๖๑ ทัพ พลทหารราบ ๓๕๐๐๐ ม้า ๒๕๐๐ ครั้นพระองค์ทรงจัดเสร็จแล้วก็ทรงเสด็จยกทัพไปตีกรุงศรีอยุทธยา ครั้นถึงเมืองมุตมะพระองค์ทรงรับสั่งให้หวุ่นยิมหาสีหะสูระเปนแม่ทัพคุม ๖๑ ทัพไปตีกรุงศรีอยุทธยาโดยทางท่าไร่ จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:53:28 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 11 แล้วพระองค์เสด็จกลับยังกรุงอังวะ ในเวลานั้นพระองค์ทรงเห็นว่าหวุ่นยิมหาสีหะสูรยกไปตีกรุงศรีอยุทธยานั้นยังน้อยพระองค์จึงทรงจัดทหารบกที่รักษาพระองค์ ๑๒ ทัพนั้นทรงมอบให้มางแรไชยจอคุมยกไปบันจบกับทัพหวุ่นยิมหาสีหะสูรที่กรุงศรีอยุทธยาแล้วพระองค์ทรงเสด็จกลับยังกรุงอังวะ ณ วัน ฯ ๖ จุลศักราช ๑๑๓๗ ในปีนั้นมางแรไชยจอก็ยกจากรางกูนไปกรุงศรีอยุทธยา ครั้นถึงตำบลเจ้าตะกาก็พบกับกองทัพหวุ่นยิมหาสีหะสูร ๖๑ ทัพซึ่งจะยกไปทางท่าไร่นั้น แล้วมางแรไชยจอเข้าบรรจบกับกองทัพหวุ่นยิมหาสิหะสูร ในขณะนั้นฝ่ายอยุทธยาได้ทราบข่าวจากเกรียงละว้าบอกว่าพม่ายกกองทัพมาทางท่าไร่เปนอันมาก พวกอยุทธยาจึงได้ซุ่มพลทหารไว้ที่ตำบลท่ากระดาน แล้วแม่ทัพอยุทธยามอบพลทหาร ๑๐๐๐ คนให้พระศิริไปคอยรับกองทัพพม่าทางท่าไร่ แล้วสั่งว่าถ้าพม่าออกรบแล้วให้รบฬอถอยมาทางท่ากระดานที่ซุ่มพลทหารไว้ แล้วพระศิริก็ยกไปทางท่าไร่ตามแม่ทัพสั่ง จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:55:21 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ฝ่ายหวุ่นยีมหาสีหะสูรแม่ทัพทราบว่าไทยยกมาคอยรับที่ตำบลท่าไร่ แม่ทัพพม่าจึงจัดพลทหารจากกองทัพหลวง ๑๐๐๐ จากกองทัพมางแรไชยจอ ๑๐๐๐ จากกองทัพมางแรรันหนอง ๑๐๐๐ รวมพลทหาร ๓๐๐๐ จะให้ยกไปตีกองทัพไทยที่ตำบลท่าไร่ ในขะณะนั้นมางแรไชยจอพูดว่า ซึ่งท่านแม่ทัพจะให้ยกไปตีกองทัพไทยแต่ ๓๐๐๐ คนนั้นข้าพเจ้าเห็นว่าไม่ควร เพราะฝ่ายไทยเขาก็ทราบอยู่ว่าเรายกมามากเพราะฉนั้นที่ไหนไทยเขาจะยกมาน้อย เขาคงตั้งจุกช่องไว้แน่นหนาที่ตำบลท่าไร่เปนแน่ เพราะตำบลท่าไร่นี้เปนที่สำคัญช่องแคบแน่นหนาแลไทยเขาคงจะคิดเอาไชยเปนมั่นคง โดยเหตุนี้ข้าพเจ้าจะคุมทหารที่ยกมานี้ออกตีให้ไทยแตกไปให้จงได้ ซึ่งท่านจะจัดให้ฉับปยากงโบ่ออกตีนั้นข้าพเจ้าเห็นว่าไม่ควร ขอข้าพเจ้าออกตีเปนทัพน่าเทอญ จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:56:51 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ฝ่ายหวุ่นยีมหาสิหะสูรพูดว่าซึ่งท่านจะยกกองทัพไปเองนั้นเราเห็นว่าไม่ควร เพราะเราจะยกพลทหารมามากเสบียงอาหารเรามีน้อยจะจ่ายไม่พอ เรายกไปลองกำลังข้าศึกดูแต่พลทหาร ๒-๓ พันคนก็พอไม่ต้องยกไปมาก มางแรไชยจ่อเห็นแม่ทัพพูดดังนั้น มางแรไชยจ่อจึงพูดว่า ซึ่งข้าพเจ้าเรียนนี้ข้าพเจ้าเห็นว่าได้ยกทัพมาเปนครั้งแรกก็จะออกตีให้มีไชยชะนะเอาฤกษ์ไว้ ท่านไม่ให้ข้าพเจ้ายกไปข้าพเจ้าก็ไม่ไปแล้ว ซึ่งท่านเรียกพลทหารจากข้าพเจ้า ๑๐๐๐ คนจะแบ่งให้ฉับปะยาคงโบ่นั้นพวกพลทหารของข้าพเจ้าจะเสียใจข้าพเจ้าจะแบ่งให้ไปไม่ได้ เมื่อท่านจะยกให้ไปต้องใช้ข้าพเจ้าด้วยจึงจะควร จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:58:03 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แม่ทัพเห็นว่ามางแรไชยจ่อไม่ยอมแบ่งพลทหารให้แน่ แม่ทัพจึงจัดพลทหารจากกองทัพหลวง ๑๕๐๐ คน จากมางแรรันหนอง ๑๕๐๐ คน รวมพลทหาร ๓๐๐๐ มอบให้กับฉับปะยากงโบ่ไปตีกองทัพไทยที่ตำบลท่าไร่ แล้วแม่ทัพให้คนถือใบบอกไปกราบบังคมทูลฝ่าลอองธุลีพระบาทที่กรุงอังวะ ใจความในใบบอกนั้นว่า บัดนี้ข้าพระพุทธเจ้าได้สั่งให้มางแรไชยจ่อออกตีกองทัพไทยที่ตำบลท่าไร่ มางแรไชยจ่อหาไปไม่ พูดขัดขวางไปต่างๆ ครั้นผู้ถือใบบอกไปถึงกรุงอังวะก็ถวายพระองค์ตรัสนั้นรู้มาถึงมางแรไชยจ่อๆ จึงพูดว่าสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระองค์ทรงประหารชีวิตร์เราก็ช่างเทอญ เราไม่ขออยู่ในใต้บังคับของแม่ทัพคนนี้แล้ว แล้วมางแรไชยจ่อก็ถอนกองทัพของตัวมาอยู่เสียที่เมืองมุตมะ จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 02:59:29 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ฝ่ายฉับปะยากงไบ่ที่แม่ทัพใช้ไปตีกองทัพไทยทางท่าไร่นั้น ครั้นเห็นกองทัพไทยก็เข้าตีมิได้อยุดพัก อุปมาเหมือนไก่เคยชะนะมาแต่ก่อนก็ประมาทมิได้ระวังตัวบุกบั่นตีเข้าไป ฝ่ายกองทัพไทยก็รบฬอมาถึงที่ตำบลท่ากระดาน พลทหารที่ซุ่มอยู่ที่ตำบลท่ากระดานก็ตีกระหนาบเข้าล้อมกองทัพพม่าไว้ทั้ง ๔ ด้าน ฉับปะยากงโบ่ก็ต้องเข้าอยู่ในที่ล้อมไม่มีน้ำกินด้วย ฝ่ายแม่ทัพพม่าทราบว่ากองทัพไทยล้อมไว้แน่นหนา จึงจัดให้มางแรรันหนองคุมพลทหารขุดบ่อก็ไม่ได้เพราะเปนที่ดอน ฉับปะยากงโบ่แลพลทหาร ๓๐๐๐ ก็สิ้นกำลังอ่อนเพลียไม่เปนอันรบพุ่งได้ก็จมซบจมที่อยู่นั่น หวุ่นยีมหาสิหะสูรแม่ทัพนี้ (อแวหวุ่นกี้ก็เรียก) ฝ่ายอแซหวุ่นกี้แม่ทัพมีใบบอกกราบบังคมทูลใต้ฝ่าลอองธุลีพระบาทพระเจ้ากรุงอังวะใจความว่า บัดนี้มางแรไชยจ่อไม่ฟังถ้อยคำของข้าพระพุทธเจ้าแล้วมางแรไชยจ่อพูดว่า บัดนี้พระเจ้ามางลองผู้เปนเจ้าก็สวรรคตแล้วแลมางแรไชยจ่อพูดว่าไม่ต้องอยู่ในบังคับใคร แล้วมางแรไชยจ่อก็ถอนทัพถอยไปอยู่ที่เมืองมุตมะ จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 03:00:58 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อนึ่งเวลานี้ฉับปะยากงโบ่กับพลทหาร ๓๐๐๐ นี้ข้าพระพุทธเจ้าใช้ให้ยกไปตีกองทัพไทยที่ตำบลท่ากระดานนั้นก็เสียทีแก่ไทยต้องอยู่ในที่ล้อมเสียแก่ไทยสิ้น ครั้นเขียนใบบอกเสร็จแล้วก็ให้คนถือใบบอกไปถวายใต้ฝ่าลอองธุลีพระบาทที่กรุงอังวะ ครั้นพระองค์ทรงทราบพระองค์ก็ทรงพระพิโรธมีรับสั่งให้มีท้องตราเสร็จแล้วทรงให้พลทหารลงเรือเร็วล่องไปยังเมืองมุตมะ ครั้นถึงเมืองมุตมะให้พลทหารเอาท้องตราให้กับมางแรไชยจ่อๆ ทราบก็มิได้ขัดรับสั่ง ก็ยกทัพกลับยังกรุงอังวะ ครั้นถึงเมืองจิตตองก็เอาพลทหารเอาไว้ที่เมืองจิตตองรีบไปกรุงอังวะ ครั้นถึงใต้ฝ่าลอองธุลีพระบาทพระเจ้ากรุงอังวะ พระองค์มีรับสั่งถามว่าเอ็งพูดหรือว่าพี่เขยเอ็งได้ครองราชสมบัติแล้ว ไม่ต้องอยู่ในบังคับของใคร มางแรไชยจ่อกราบทูลว่าอแซหวุ่นกี้คุมแหงนักข้าพระพุทธเจ้าจึงได้กลับมา แล้วพระองค์ทรงรับสั่งให้นันทจอชวาผู้รักษาเมืองเชียงใหม่เก่านั้นคุมตัวไปส่งยังอแซหวุ่นกี้ แล้วทรงรับสั่งให้จำเครื่อง ๕ ประการ แลทรงรับสั่งว่าสุดแล้วแต่อแซหวุ่นกี้จะทำโทษแล้วนันทจอชวาก็คุมไปส่งยังอแซหวุ่นกี้ที่ตำบลกองทัพท่ากระดานครั้นไปถึงอแซหวุ่นกี้ๆ พูดว่า ถ้าท่านไปตีกองทัพไทยที่ท่ากระดานมีไชยชะนะแล้วเราจะยกโทษให้ มางแรไชยจ่อก็รับอาษาว่าข้าพเจ้าจะไปตีให้แตก แล้วอแซหวุ่นกี้จัดพลทหารไว้ ๓๐๐๐ คน ในคืนนั้นเวลา ๓ ยาม มางแรไชยจ่อก็ยกพลทหาร ๓๐๐๐ ไปมิให้มีปากเสียง ครั้นถึงก็เข้าตีฟันแทงเอาไฟจุดชุมนุมทัพทิมของไทยไหม้ขึ้น จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 03:08:54 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ฝ่ายพลทหารไทยที่ตำบลท่ากระดานเข้าใจว่าพม่ายกมามากก็ต่างคนต่างตกใจแตกหนีไปสิ้น แล้วมางแรไชยจ่อก็เข้าเก็บสาตราวุธทั้งปวง แล้วก็กลับมายังที่แม่ทัพเล่าให้แม่ทัพฟังทุกประการ ในขะณะนั้นแม่ทัพพูดว่าเวลานี้เสบียงอาหารเราก็น้อยลงแล้วแลพลทหารก็เจ็บป่วยล้มตายกันมากเพราะเรายกมาผิดทางไปเพราะฉนั้นเรายกทัพกลับไปพักฝนที่เมืองมุตมะเทอญ แม้เราจะตามตีกองทัพไทยเราก็สิ้นกำลังแล้ว ปีน่าสิ้นฤดูฝนจึงกลับมาตีต่อไป กรุงศรีอยุทธยาก็ไม่พ้นฝีมือเรา แล้วแม่ทัพก็ถอนทัพถอยจากตำบลท่าไร่พักฝนที่เมืองมุตมะ ในปีนั้นพระเจ้ารัตนปุระอังวะทรงเสด็จสวรรคตพระองค์เสวยราชเมื่อพระชนม์ ๒๗ ปี อยู่ในราชสมบัติ ๑๒ ปี รวมพระชนม์ ๓๙ ปี จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 03:10:36 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ข้าราชการเชีญให้พระราชโอรสของพระเจ้าช้างเผือกกรุงอังวะที่สวรรคตทรงพระนามว่าผองกาจาหม้องหม่องขึ้นครองราชสมบัติ แล้วพระองค์ทรงมีท้องตราเรียกอแซหวุ่นกี้ที่ไปตีกรุงศรีอยุทธยากับเนมะโยสีหะปะเต๊ะที่ไปตีเวียงจันบูรีกลับยังกรุงรัตนอังวะ ในขะณะนั้นฝ่ายอแซหวุ่นกี้ได้ยกกองทัพ ๖๐ ทัพ ไปทางระแหงในเดือน ๑๑ จุลศักราช ๑๑๓๗ เข้าตีเมืองระแหง เมืองศุโขไทยธานี เมืองสวรรคโลกย์ ครั้นถึงเมืองพิศณุโลกได้รบพุ่งกันกับไทย กองทัพไทยล้อมกองทัพอแซหวุ่นกี้ไว้โดยแน่นหนา ในวันนั้นครั้นถึงกลางคืนฝ่ายอแซหวุ่นกี้จัดให้ปะยันชีแรของจออ้อมไปข้างหลังค่ายแล้วเข้าตีที่กองทัพล้อมไทยอะแซหวุ่นกี้ก็ขับให้นายทัพนายกองแลพลทหาร ๖๐ ทัพเข้าตีพร้อมกันเปนสามารถ ฝ่ายกองทัพไทยทนฝีมือไม่ได้ก็แตกถอยไป จึงออกจากที่ล้อมได้ แล้วอะแซหวุ่นกี้แม่ทัพจัดให้ปะยันชีแรของจอทัพ ๑ ปะขันโบ่ทัพ ๑ อะแซหวุ่นกี้เปนทัพหลวงจะยกไปตีกองทัพไทยเป็น ๓ ทาง ในขะณะนั้นคนเชีญท้องตราพระเจ้ากรุงอังวะมาถึงยังอะแซหวุ่นกี้ถอนกองทัพยกกลับยังกรุงอังวะให้หมด แล้วอะแซหวุ่นกี้ก็เรียกนายทัพนายกองทุกทัพทุกทางกลับยังกรุงอังวะ จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 03:12:02 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ฝ่ายสีหะปะเต๊ะแม่ทัพที่ยกไปตีทางเชียงใหม่ก็กลับยังกรุงอังวะในขะณะนั้นปยันชีแรของจอนายทหารนั้นไทยได้ตามล้อมหลายครั้งหลายหนโดยแน่นหนาทุกครั้ง แต่ไทยทนฝีมือไม่ได้ เพราะฝีมือเข้มแขงนักแล้วเลยตีไปทางเมืองเลียงเชียงตัดมากรุงอังวะ ในจุลศักราช ๑๑๓๗ ปีนั้นพวกบรรดานายทัพนายกองทั้งปวงก็ถึงยังกรุงอังวะสิ้น ครั้น ณ วัน ๒ ๑๔ ฯ ๓ จุลศักราช ๑๑๔๓ พดุงมางศิริสุธรรมราชาซึ่งเปนพระอนุชาของพระเจ้าช้างเผือกที่สวรรคตนั้นเข้าแย่งชิงราชสมบัติจากพระภาคินัยซึ่งเปนพระราชโอรสของพระเจ้าช้างเผือกได้แล้วก็ขึ้นเสวยราชสมบัติที่กรุงรัตนอังวะต่อไป จากคุณ : ขุนนางอยุธยา - [ 6 ม.ค. 49 03:12:43 A:203.156.22.175 X: TicketID:032642 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณที่เอามาให้อ่านครับ จากคุณ : เหงามาก - [ 7 ม.ค. 49 13:46:41 A:58.10.192.210 X: TicketID:113352 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามาอ่าน จากคุณ : booklovers - [ 31 ม.ค. 49 13:58:37 ]