ความคิดเห็นที่ 1 ผลสุดท้าย ในศึกครั้งนั้น เหลียงหนิวนำพรรคพวกบุกฆ่าสังหารศัตรูไปมากมาย ได้รับชัยชนะอย่างงดงาม แต่ขณะที่เดินทางกลับนั้น เหลียงหนิวกลับถูกลอบทำร้ายเสียชีวิต ซ่านไจไต้ซือไปรับศพเหลียงหนิวในทันที เขาพบว่าเหลียงหนิวตายเพราะถูกแทงจากข้างหลัง แน่น่อนนั่นย่อมเป็นการกระทำของคนที่ใกล้ชิดเขา ทำให้เขาไม่ทันระวังตัว แต่ทว่า หลังจากศึกครั้งนั้น อิงเหมิงก็เจรจาสงบศึกกับพรรคฉวีหน่วนปัง หลังจากเหลียงหนิวตายไป อิงเหมิงก็จัดพิธีศพให้กับเขาอย่างยิ่งใหญ่ โฉวสือซื่ออาศัยข้ออ้างดูแลพี่สะใภ้ จึงรับหลินโถวฮวาไปยังสาขาใหญ่ของอิงเหมิง โทสะของซ่านไจไต้ซือพลันประทุขึ้น เขาจึงไปพบเจ้าสำนักจ่านจิงถัง จางโหวเพื่อขอไปลอบสังหารโฉวสือซื่อ ปฏิกิริยาของเขาทำให้จางโหวสงสัย “ท่านไปฆ่าโฉวสือซื่อ ข้าย่อมไม่คัดค้าน แต่ทว่า นี่เป็นเรื่องที่ท่านคิดขึ้น” จางโหวบอกต่อเขา “ถ้าท่านถูกฆ่า ข้าย่อมมิอาจแก้แค้นให้กับท่าน สมมติท่านถูกจับ ข้าเองก็มิอาจช่วยเหลือได้ ทางที่ดี ท่านบอกต่อพวกเขาว่าเป็นพรรคฉวีหน่วนปังใช้ท่านมาเถิด” ซ่านไจไต้ซือเข้าใจความหมายของจางโหว เขาเป็นเพียงเบี้ยตัวเล็กๆ พวกเขาย่อมไม่อยากจะพลีชีพอะไรให้แก่เขา แต่เขากลับยินยอมที่จะพลีชีพให้กับหลินโถวฮวา ดังนั้นเขาจึงไปลอบสังหารโฉวสือซื่อ ลอบสังหารล้มเหลว ซ่านไจไต้ซือถูกจับ ที่ทำให้คนแปลกใจกลับเป็นว่า โฉวสือซื่อปล่อยเขา “มิว่าเป็นผู้ใดให้ท่านมา ท่านก็มิอาจฆ่าข้าได้” โฉวสือซื่อกล่าวอย่างไม่สนใจ “วันนี้ข้าปล่อยท่าน ถ้าท่านพอใจ ท่านก็สามารถเข้าร่วมอิงเหมิง ไปอยู่ภายใต้สังกัดของหัวหน้าสาขาหลินกูเหนียง(สาวน้อยแซ่หลิน)” เมื่อซ่านไจไต้ซือได้ยิน มิต้องไตร่ตรองอันใด ก็เข้าร่วมกับอิงเหมิง ซ่านไจไต้ซือเข้าสู่อิงเหมิง ทางการเองก็ไม่กล้ายุ่งเกี่ยว เนื่องจากขณะนั้นในเก้าพันธมิตร ไม่ว่าจะเป็น อิงเหมิง(พันธมิตรอินทรี), เป้าเหมิง(พันธมิตรเสือดาว), หู่เหมิง(พันธมิตรพยัคฆ์), หลงเหมิง(พันธมิตรมังกร, จินเหมิง(พันธมิตรทอง), มู่เหมิง(พันธมิตรไม้), สุ่ยเหมิง(พันธมิตรน้ำ), หั่วเหมิง(พันธมิตรอัคคี) และถู่เหมิง(พันธมิตรดิน) มีอิทธิพลมาก แม้แต่ทางการเองก็ไม่กล้าแตะต้อง ซ่านไจเหอซ่างเข้าร่วมพันธมิตรอินทรี ก็เพื่อคุ้มครองหลินโถวฮวา และเพื่อได้มีโอกาสพบกับหลินโถวฮวา จากคุณ : เซี่ยวเฮ้ง - [ 19 ม.ค. 49 11:10:33 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แต่ว่าปัจจุบันไม่เหมือนในอดีต เขามิอาจพบหลินโถวฮวาได้บ่อยเหมือนแต่ก่อน ฐานะของหลินโถวฮวาในอิงเหมิง ยิ่งมายิ่งสูงส่ง นางกลายเป็นฮูหยินของท่านประมุข ชื่อเสียงของนางในยุทธภพ ก็ยิ่งมายิ่งโด่งดัง นางสุขุม เฉลียวฉลาด สามารถคาดการณ์เรื่องที่บุรุษหลายคนล้วนคาดการณ์ไม่ถึง สามารถช่วยโฉวสือซื่อตัดสินใจในเรื่องที่โฉวสือซื่อลังเล ทั้งยังช่วยออกความเห็นแก่โฉวสือซื่ออีกด้วย ความคิดของหลินโถวฮวายังเหนือกว่ากำลังของเหล่าบุรุษเสียอีก ดังนั้น เสียงไอของหลินโถวฮวา จึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจอีกอย่างหนึ่งของอิงเหมิงนอกจากการชอบเดินไพล่มือของโฉวสือซื่อ จนช่วงฤดูหนาว อาการไอของหลินโถวฮวายิ่งมายิ่งสาหัส ทุกครั้งที่ซ่านไจเหอซ่างพบกับหลินโถวฮวา เขาไม่สามารถสังเกตอาการใดๆ จากสีหน้าของนางได้ “ความฝันของท่านยังเหมือนเมื่อครั้งเยาว์วัยหรือไม่ ? ความฝันของท่าน” คำพูดประโยคนี้อยู่ในใจของซ่านไจเหอซ่าง ซึ่งไม่ทราบว่าถามมาแล้วกี่ครั้ง ทั้งไม่รู้ว่าเป็นถามตนเอง หรือว่าถามหลินโถวฮวา เขายังคิดจะถามนางอีกด้วยว่า “ยังจำเหลียงหนิวได้หรือไม่ ท่านยังจำได้หรือไม่ว่าเขาตายอย่างไร ?” อิงเหมิงยังคงส่งซ่านไจไต้ซือไปปลูกดอกไม้ ได้ยินว่านี่เป็นความคิดของหลินโถวฮวา “เขาไม่ถนัดด้านการต่อสู้ มีความกล้าแต่ไร้ความคิด ไม่สู้ให้เขาไปปลูกดอกไม้เสียดีกว่า” ซ่านไจเหอซ่างได้พบหลินโถวฮวา เขารู้สึกว่าสีหน้ายิ่งมายิ่งซีดขาว เขาคิดว่าเป็นเพราะโฉวสือซื่อแพร่ให้กับนาง เขาต้องการตัดชีวิตนางให้ขาดเหมือนกับที่เขาตัดดอกไม้ ช่วงเวลาที่ดอกไม้บาน พรรคฉวีหน่วนปังและอิงเหมิงก็เปิดศึกกันอีกครั้ง เดิมทีทั้งสองฝ่ายสงบศึกกันไปแล้ว แต่เนื่องจาก “อี้หลิวหลิวเจี้ยน(กระบี่ชั้นหนึ่ง)” เสวี่ยชิงหานได้มาพบกับโฉวสือซื่อสามีภรรยาในงานเลี้ยงที่จ่านจิงถัง เมื่อเสวี่ยชิงหานพบหลินโถวฮวาก็ตะลึงในความงามของนาง ทั้งเกี้ยวพานาง ทำให้โฉวสือซื่อบังเกิดโทสะขึ้น ทั้งสองต่างต่อสู้ในจ่านจิงถัง ได้รับบาดเจ็บกันทั้งคู่ จากนั้นจึงเปิดศึกกันอีกครั้ง เป็นเวลานานถึงสามปี คนของพรรคฉวีหน่วนปังและอิงเหมิงต่างล้มตายบาดเจ็บสาหัส เสวี่ยชิงหานประกาศ “บุกถล่มอิงเหมิง เรื่องแรกที่ข้าต้องการก็คือแต่งงานกับหลินโถวฮวา” เรื่องนี้ยิ่งทำให้โฉวสือซื่อโกรธแค้นจนแทบคลั่ง “ตัดหัวเสวี่ยชิงหาน นำมาเซ่นโฉมสะคราญ” ระหว่างสองพรรคเปิดศึก หลินโถวฮวาวางแผนเสนอความคิด ฐานะนางยิ่งสูงขึ้น โฉวสือซื่อยังสั่งให้สามผู้เฒ่าถ่ายทอดวิชายุทธ์ให้แก่หลินโถวฮวา หลักวิชาของนางนับวันยิ่งสูงส่ง นางกลายเป็นหัวหน้าของหน่วย “อี้”, “เฟย”, “ชง”, “เทียน” ทั้งสี่หน่วยของอิงเหมิง ศึกนี้ยิ่งสู้ยิ่งยืดเยื้อ ทางการเห็นว่าเริ่มลุกลาม มิอาจไม่เชิญจ่านจิงถังมาไกล่เกลี่ยเรื่องนี้ จางโหวเองก็รู้ว่าต้องจัดการเช่นใด เขาจึงไปหาหลินโถวฮวาเป็นการส่วนตัว มิว่าผู้ใดก็ล้วนไม่ทราบว่าพวกเขาสนทนาถึงเรื่องอันใด จากคุณ : เซี่ยวเฮ้ง - [ 19 ม.ค. 49 11:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 3 “อย่าได้เชื่อเขา” ซ่านไจเหอซ่างแนะนำหลินโถวฮวา “จางโหวเป็นบุคคลต่ำช้า เขาต้องการกำจัดเสวี่ยชิงหาน ทั้งคิดฆ่าโฉวสือซื่อ เพียงแต่เขาไม่ต้องการเผชิญหน้าโดยตรงกับอิงเหมิงและพรรคฉวีหน่วนปัง เขาเพียงต้องการให้แผนของเขาสำเร็จเท่านั้น” หลินโถวฮวาพลันหัวร่อ “ไต้ซือ” นางกล่าวด้วยเสียงเบาพร้อมกับไอไปด้วย “ไม่มีรักไหนเลยจะมีแค้น ไม่เข้าถ้ำเสือ ไหนเลยจะได้ลูกเสือเล่า” ซ่านไจได้ยินได้ฟังอย่างชัดเจน แต่ทว่าเขามิค่อยจะเข้าใจนัก เขาเพียงรู้ว่าสตรีเบื้องหน้านางนี้ ทำให้เขารู้สึกมีชีวิตก็คล้ายความฝัน ความฝันก็คล้ายความฝัน เป็นคนที่ไม่สนใจแม้แต่ความแค้นในการฆ่าสามีของตน เขาหวังว่านางจะกลอนที่เขาแต่งขึ้นแล้วก็ลืมไปได้ ดังเช่นดอกไม้ที่เขาปลูกขึ้นแล้วก็สามารถปลิดทิ้งไป ถ้าเป็นเช่นนั้นย่อมดียิ่ง ไม่ต้องรำลึกถึงนางไปชั่วชีวิต ยามนั้นสถานการณ์พลันแปรเปลี่ยนไป ไม่ทราบด้วยสาเหตุใด พรรคฉวีหน่วนปังจึงสามารถโจมตีทั้งภายนอกและภายในของอิงเหมิง บุกเข้าในอิงเหมิงได้ มู่หยงป้าเซี่ยนต้องตายในที่รบ โฉวสือซื่ออาศัยวิชายุทธ์อันสูงส่ง ฝ่าวงล้อมพร้อมด้วยอาการที่บาดเจ็บสาหัส ไปหาหลินโถวฮวา คิดอาศัยทางลับหลบหนีไปก่อน ยามนี้ โอวหยางเซี่ยนและซือถูป้ายังคงต่อต้านยอดฝีมือของพรรคฉวีหน่วนปังอยู่ทางเบื้องนอก หลินโถวฮวารีบเรียกซ่านไจเหอซ่างให้หลบไปยังทางลับ คาดไม่ถึง “หุนเฟยเทียนไว่(วิญญาณเหินเหนือฟ้า)” กวานเมิ่งซ่านกลับติดตามซ่านไจเหอซ่างมาถึง โฉวสือซื่อจำต้องอาศัย “ขวงเซียวเสินตาว(ขลุ่ยคลั่งดาบเทพยดา)” ของตน สังหารบุคคลอันดับสองแห่งพรรคฉวีหน่วนปัง กวานเมิ่งซ่าน ทว่าเขาเองก็รับบาดเจ็บสาหัสยิ่ง จากคุณ : เซี่ยวเฮ้ง - [ 19 ม.ค. 49 11:13:10 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ซ่านไจไต้ซือพยุงเขาไปยังฉากกั้นด้านใน หลินโถวฮวาพลันมีสีหน้าเคร่งเครียดกำชับต่อซ่านไจเหอซ่าง “ท่านหลบไปก่อน” ซ่านไจไต้ซือจึงพกดาบออกมา รอคอยอยู่หน้าประตู พลันได้ยินเสียงร้องขึ้น บนฉากกั้นเต็มไปด้วยรอยเลือดที่ฉีดพุ่งออกมา ซ่านไจไต้ซือตระหนกจนใจสะท้าน ถือดาบวิ่งเข้าไป เพียงเห็นแต่หลินโถวฮวาซึ่งหน้าซีด เดินออกมา พร้อมกับกล่าว “เขาตายแล้ว” ดาบบนมือนางชุ่มไปด้วยเลือด “ท่านจงบอกต่อผู้อื่นว่าเป็นกวานเมิ่งซ่านต่อสู้กับประมุขจนตายทั้งคู่” ซ่านไจเหอซ่างถึงกับตระหนก “ท่าน...” หลินโถวฮวาพลันหัวร่อขึ้นอีกครา “ท่านคิดว่าข้าลืมแค้นของการสังหารสามีแล้วกระมัง มิใช่ข้า อิงเหมิงและพรรคฉวีหน่วนปังคงไม่เกิดการต่อสู้กันขึ้น” นางไอแล้วจึงกล่าวต่อ “ก้าวต่อไป ท่านกับข้าไปล่อเสวี่ยชิงหานเข้ามา มิว่าอาหนิวจะเป็นเขาฆ่าหรือไม่ก็ตาม แต่ทว่าถ้าไม่มีพรรคฉวีหน่วนปัง อาหนิวก็ย่อมไม่ตาย” ซ่านไจฟังแล้วพลันรู้สึกขนลุก “ยังรอกระไรอยู่เล่า” หลินโถวฮวากล่าว “ถ้าไม่ใช่ข้าช่วยท่าน โฉวสือซื่อไหนเลยจะละเว้นคนที่ลอบสังหารเขาและยังให้อยู่ข้างกายด้วยหรือ ถ้าไม่ใช่ข้าคุ้มครองท่าน ไหนเลยจะให้ท่านไปปลูกดอกไม้ อาหนิวไม่ใช่เพราะว่าเป็นกองหน้าถึงต้องตายไปหรอกหรือ” นางพลันถอนหายใจด้วยความรันทด จากนั้นพลันสงบลง พร้อมสั่งว่า “พวกท่านเข้ามาเถิด” ซือถูป้าและโอวหยางเซี่ยนรับคำเข้ามา เพียงมองดูศพของโฉวสือซื่อ แล้วกล่าวคารวะหลินโถวฮวาพร้อมกับยกย่องนางเป็นประมุข “ประมุข ประมุขจางแห่งจ่านจิงถังยังคงรอท่านอยู่ด้านนอก” พวกเขายังคงกล่าวต่อหลินโถวฮวาอีกหลายคำ ซ่านไจไต้ซือไม่สนใจที่จะฟัง จึงได้ฟังมาไม่ชัดเจน เขาเป็นเพียงบุรุษที่หลงรักนาง ยามนั้น นางมีอายุเพียงสิบเจ็ดสิบแปด ทั้งยังมีอาการไอเบาๆ ตลอดเวลา นางงดงามยิ่ง เพียงรอยยิ้มของนางก็ทำให้เขาหวั่นไหวไปได้ครึ่งวัน ทว่าในตอนนี้ เขากลับกลายเป็นหลวงจีนที่หลงรักนางแทน จบตอนที่สาม ความฝันของท่านยังเหมือนเมื่อครั้งเยาว์วัยหรือไม่ อวสาน เรื่องต่อไปจะเป็น"สตรีที่หลงรักหลวงจีน"นะ ขอรับ แก้ไขเมื่อ 19 ม.ค. 49 11:16:20 จากคุณ : เซี่ยวเฮ้ง - [ 19 ม.ค. 49 11:14:50 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบพระคุณอีกครา....... จากคุณ : ผู้กอง - [ 19 ม.ค. 49 11:20:01 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เร็วเร็วเซี่ยวเฮ้ง....ขอบคุณครับ จากคุณ : ฟ้าลำเอียง - [ 19 ม.ค. 49 12:57:50 ]